واحد خبر mobile.ir : در حال حاضر حدود 2 میلیارد دیوایس الکترونیکی در جهان به اندروید مجهزند. گوگل همواره سعی داشته تا با طرح‌های مختلف خود، اندروید را تا حد ممکن گسترش داده و به تعداد کاربران آن بیفزاید. یکی از این طرح‌ها، پروژه اندروید One است. اندروید One، که از سپتامبر 2014 کلید خورد، استانداردی است برای سخت‌افزار و نرم‌افزار که توسط گوگل برای سیستم‌های اندرویدی و مشتریان در کشورهای در حال توسعه ایجاد شد، که از لحاظ فروش دیوایس‌های جدید و ارزان‌قیمت به بازارهای هدف، موفقیت چندانی به دست نیاورد. اما همزمان با معرفی ویژگی‌های نسخه پیش‌نمایش اندروید O، متوجه شدیم که گوگل این بار برنامه جدیدی برای گسترش اندروید به دیوایس‌های رده‌پایین دارد؛ طرحی که گوگل آن را Android Go نامگذاری کرده است.

کمپانی گوگل در روز چهارشنبه 17 می 2017 (27 اردیبهشت 1396)، در جریان کنفرانس Google I/O، رسما Android Go را معرفی نمود. Android Go ورژن سبک‌تر نسخه بعدی اندروید – یعنی اندروید O – است که اپلیکیشن‌ها و پلی‌استور برای آن بهینه‌سازی شده‌اند. به زبان ساده‌تر Android Go ورژن جداگانه‌ای از اندروید نیست، بلکه پیکربندی خاصی از اندروید O بوده که برای دیوایس‌های رده پایین توسعه یافته است (دیوایس‌هایی که حافظه RAM آنها، 1 گیگابایت و حتی کمتر است).

دیو بورک (Dave Burke)، معاون مهندسی اندروید، در رابطه با Android Go می‌گوید: «Go نوعی از تمرکز روی مشخصات سخت‌افزاری پایین‌تر بوده و اینکه اطمینان حاصل شود که اندروید روی آن واقعا خوب کار کند.»

در راستای توجیه پروژه Android Go، بد نیست نگاهی بیندازیم به آمار اندرویدهای موجود در بازار. در حال حاضر اندرویدهای 7.0 و 7.1 مجموعا روی 7 درصد از دیوایس‌های دنیا نصب هستند. اندروید مارشملو نیز 31.2 درصد از دیوایس‌های اندرویدی را به خود اختصاص داده و اندروید لالی‌پاپ هم از این حیث تقریبا با مارشملو برابری می‌کند. در این میان لازم است بدانیم که نسخه 4.4 اندروید کیت‌کت هنوز هم به طور عمده استفاده شده و حدود 19 درصد از دیوایس‌های اندرویدی – که بیش از 3 سال از عمرشان می‌گذرد – از این نسخه از اندروید بهره‌مند هستند. لذا کاربران اندروید در سراسر دنیا، با تنوع گسترده‌ای روبرو هستند.

سامسونگ گلکسی Fame در سمت چپ و گلکسی Young در سمت راست

بخشی از این پدیده به نحوه تولید گوشی‌های جدید مربوط می‌شود. وقتی کمپانی‌هایی چون کوالکام یا مدیاتک، چیپ‌ست جدیدی را تولید می‌کنند، مرحله بعد برآورد این است که کدام ورژن اندروید را می‌توانند روی آن پیاده کنند و مرحله بعد تنظیم کردن چیپ‌ست برای سازگاری با آن ورژن است. به گفته سمیر سمات (Sameer Samat)، معاون مدیریت تولید Android Go، وقتی کمپانی‌های تولیدکننده چیپ‌ست قصد ساخت محصولی برای کاربران دیوایس‌های رده پایین را داشته باشند، معمولا به گذشته رجوع کرده و به دنبال نسخه‌هایی از اندروید می‌روند که با چیپ‌ست‌های ضعیف‌تر نیز سازگار باشند. گاهی اوقات، این بدان معناست که سیستم عامل یک گوشی جدید تولید سال 2017، نسخه 4.4 اندروید کیت‌کت می‌شود. اما نسخه بعدی اندروید (اندروید O) می‌تواند این پدیده را تغییر دهد.

طبق گفته‌های سمیر سمات، گوگل در رابطه با اندروید O، خیلی زود با برخی از شرکای عرصه چیپ‌ست وارد همکاری شده تا این نسخه از اندروید را با چیپ‌ست‌های رده پایین سازگار کنند. به بیان دیگر، گوگل می‌‌خواهد تولیدکنندگان چیپ‌ست را در جریان این حقیقت قرار دهد که Android Go می‌تواند جدیدترین اندروید را روی سخت‌افزارهایی نه چندان قدرتمند هم پیاده کند. به این ترتیب، دیگر نیازی نیست که این کمپانی‌ها به دنبال آخرین ورژن اندروید باشند.

بنا بر آنچه در وبلاگ توسعه‌دهندگان گوگل آمده، Android Go حول 3 مؤلفه طراحی شده است:

• سیستم عامل: گوگل در حال بهینه‌سازی اندروید O بوده تا به‌راحتی و به شکل مؤثر روی دیوایس‌های رده پایین، اجرا شود.

• اپلیکیشن‌ها: گوگل در حال طراحی اپلیکیشن‌هایی است که RAM، فضای ذخیره‌سازی و حجم اینترنت کمتری نیاز داشته باشند، مثل YouTube Go ،Chrome و Gboard.

• پلی استور: سامانه پلی استور روی دیوایس‌های رده پایین، تجربه کاربری بهتری را ارائه خواهد کرد. این امر با برجسته کردن اپلیکیشن‌هایی که به طور اختصاصی برای این دیوایس‌ها طراحی شده‌اند، انجام می‌شود. البته امکان دسترسی به تمامی اپلیکیشن‌های پلی استور برای دیوایس‌های رده پایین، همچنان فراهم خواهد بود.

از جمله شرایط اپلیکیشن‌های بهینه‌سازی‌شده برای Android Go آن است که باید حجمی کمتر از 10 مگابایت داشته، در حالت آفلاین به خوبی کار کرده و با دیوایس‌هایی که از چیپ‌ست‌های کند و حافظه RAM پایین برخوردارند، سازگاری داشته باشند.

به عنوان نمونه، قابلیت data saver (ذخیره‌کننده داده) در مرورگر کروم، این امکان را فراهم می‌کند تا بتوان با حداقل داده اینترنتی، صفحات وب بیشتری را باز نمود. اما قضیه به اینجا ختم نمی‌شود. به عنوان مثال، بد نیست ساز و کار اپلیکیشن بهینه‌سازی‌شده YouTube Go را تشریح کنیم تا بیشتر با ماهیت Android Go آشنا شوید.

در اپلیکیشن YouTube Go حالت preview یا پیش‌نمایش را شاهد هستیم که به موجب آن کاربر می‌تواند قبل از لود شدن کامل ویدئو، نگاهی به فریم‌های مختلف آن بیندازد. پس از مشاهده این پیش‌نمایش، وقتی کاربر مطمئن شد که قصد تماشای ویدئو را دارد، می‌تواند کیفیت دلخواه خود را قبل از پخش ویدئو انتخاب کند تا مبادا بیش از حجم داده اینترنتی باقیمانده مصرف شود. در صورتی که کاربر به وای-فای اتصال دارد، می‌تواند ویدئو را دانلود کرده و بعدا تماشا کند. البته قبلا در YouTube Red چنین قابلیتی را دیده بودیم، اما این سرویس تنها در آمریکا – و آن هم با پرداخت هزینه – ارائه می‌شود، حال آنکه این ویژگی در YouTube Go رایگان بوده و کشورهای در حال توسعه را هدف قرار داده است.

یک خبر جدیدتر در مورد Android Go به ساختار جدید رابط کاربری این پلتفرم و به خصوص شیوه خاص نمایش اپلیکیشن‌های جدیدا استفاده شده (recent app) اشاره دارد. طبق این خبر در این نسخه از اندروید با لمس دکمه recent به جای نمایش چندین اپلیکیشن جدیدا استفاده شده به صورت کارت‌های روی هم، تنها 4 اپلیکیشن آخر به صورت تمام‌صفحه نشان داده می‌شوند.

در پایان گفتنی است هنوز ابهامات فراوانی در مورد Android Go وجود دارد؛ به عنوان مثال اینکه چه کمپانی‌هایی به طور ویژه اقدام به تولید گوشی‌هایی برای این پلتفرم خواهند کرد. خود گوگل هم درباره تولید دیوایسی سازگار با Android Go حرفی به میان نیاورده است. نهایتا اینکه دقیقا چه بازارهایی به عرضه اسمارت‌فون‌های مجهز به Android Go خواهند پرداخت، مشخص نیست، اما به احتمال زیاد هند یکی از اصلی‌ترین بازارهای هدف این پلتفرم است و به گفته گوگل، آمریکا دومین بازار هدف این محصولات خواهد بود. تنها چیزی که با اطمینان می‌توان گفت، این است که گوگل قصد دارد Android Go را رسما در سال 2018 عرضه کند، بنابراین طی چند ماه آینده خبرهای بیشتری از این پلتفرم خواهیم شنید.