mobile.ir - مرجع موبایل ایران

زیر مجموعه آنر شرکت هواوی که در ابتدا ساخت گوشی‌های ارزشمند مقرون به صرفه برای کاربران جوان‌تر را در دستور کار خود داشت آرام‌آرام در سال‌های اخیر به رده‌های میانی رو به بالا و حتی پرچمداران نیز متمایل شده و برخی از گوشی‌های جدید این شرکت به گزینه‌های پیشرفته‌ای مثل پردازنده‌های سری 9 هواوی و دوربین‌های متعدد و با کیفیت مجهز شده‌اند. بالاترین امکانات در محصولات هواوی را در سال‌های اخیر می‌توان در مدل‌های تک‌رقمی این شرکت مشاهده کرد که شامل مدل‌هایی مثل Honor 7 ،Honor 6 و Honor 8 در گذشته‌های دورتر و مدل‌های Honor 9‌ و Honor 10 در سال‌های اخیر می‌شود.

Honor 10

Honor View 20 که در برخی بازارها با نام Honor V20 نیز شناخته می‌شود محصول متمایزی از این برند بود که در اواخر سال 2018 به بازار عرضه شد؛ صفحه‌نمایش تمام‌صفحه با سلفی پانچی، پردازنده 7 نانومتری Kirin 980 و دوربین 48 مگاپیکسلی مجهز به سنسور ToF نکات متمایز اصلی این گوشی را تشکیل می‌دهند که این مدل را در سطح بهترین‌های بازار مطرح نمود.

Honor View 20

آنر بعد از معرفی این مدل، در فاصله‌ای کوتاه از دو اسمارت‌فون پرچمدار دیگر با نام‌های Honor 20 و Honor 20 Pro رونمایی کرد که طرحی مشابه در آن‌ها به چشم می‌خورَد اما در برخی موارد مثل دوربین و ظرفیت باتری با یکدیگر تفاوت دارند. آنر 20 پرو را می‌توان نسخه ساده‌‌تر و ارزان‌قیمت‌تری از هواوی P30 Pro دانست که با وجود تغییر در ابعاد و فناوری صفحه‌نمایش و نوع دوربین اصلی، همچنان نکات مثبت متعددی را حداقل روی کاغذ ارایه می‌کند.

نوع رنگ‌آمیزی و شکل ظاهری بدنه از یک سو و طراحی پانچی صفحه‌نمایش از سوی دیگر، جلوه متفاوتی را به آنر 20 پرو بخشیده که با توجه به حضور دوربین‌های متعدد و سیستم پردازشی پیشرفته، معامله شیرینی را با پیش روی خریداران قرار می‌دهد. دوربین اصلی این گوشی در حال حاضر به یکی گشوده‌ترین دیافراگم دوربین در بین دیگر نمونه‌های موبایلی مجهز ا‌ست و از این لحاظ انتظار عملکرد درخشانی از آن در محیط‌های با نور کم می‌رود. حافظه داخلی بالا دیگر نکته جالب‌توجه این مدل به حساب می‌آید که آن را از مدل‌های رده میانی کاملا جدا می‌کند. این البته همه ماجرای آنر 20 پرو نبوده و نکاتی مثل صفحه‌نمایش LCD، مقاوم نبودن در برابر نفوذ آب، حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست و نبود اسلات حافظه جانبی، جایگاه این مدل را نسبت به پرچمداران مشابه، اندکی تقلیل می‌دهد.

آنر 20 پرو با نام مدل YAL-L41 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

Honor 20 Pro‌ در جعبه سفیدرنگ ساده‌ای با تصویر برجسته‌ای از گوشی ارایه می‌شود که از این لحاظ به Honor View 20 شباهت دارد.

درون این جعبه به جز خود گوشی، به کابل USB، شارژر، تبدیل USB-C به جک هدست و آچار دسترسی به سیم‌کارت بر می‌خوریم و ظاهرا از هدست در آن خبری نیست.

شارژر گوشی یک نمونه پر سرعت با توان 22.5 واتی‌ست که تفاوتی با View 20‌ نداشته و در اینجا نیز از 50 درصد شارژ در عرض 30 دقیقه سخن به میان آمده است؛ امری‌که در ادامه در بخش باتری بیشتر به آن می‌پردازیم.

طراحی ظاهری

در اولین برخورد با Honor 20 Pro صفحه‌نمایش سرتاسری دستگاه و دوربین پانچی بالایی بیش از همه چیز به چشم می‌آید؛ رنگ‌آمیزی متفاوت و چشم‌نواز بخش پشتی دیگر نکته جذابی‌ست که نگاه هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند. این قسمت البته به دلیل براق بودن، دست در به سینه هیچ اثر انگشتی نزده و در کوتاه‌ترین زمان با آلودگی و اثرات انگشت متعدد پوشیده می‌شود. آنر از طراحی این قسمت با عنوان holographic design یاد می‌کند که در یک ساختار آینه‌ای، جلوه‌های زیبایی را ایجاد می‌کند.

دوربین‌های بخش پشتی دیگر نکته جالب توجه در طراحی این مدل به حساب می‌آیند که از لحاظ تعداد و حتی تا حدودی طراحی، به P30 Pro شباهت دارند اما در عمل با مجموعه کاملا متفاوتی به حساب می‌آیند.

این دوربین‌ها، حوالی 1 میلی‌متر و شاید اندکی بیشتر از کف فاصله دارند و به همین علت در زمان قرارگرفتن گوشی به پشت روی میز، بیشتر در معرض آسیب قرار داشته و کمی باعث لق خوردن دستگاه در این حالت نیز می‌شوند.

صفحه‌نمایش آنر 20 پرو برخلاف P30 Pro با وجود لبه‌های گرد 2.5D، بدون خمیدگی و انحنا به سمت پشت دستگاه طراحی شده‌ که از این موضوع می‌توان به عنوان یک نکته مثبت، چه در بحث جلوگیری از تاچ تصادفی و آسیب‌دیده‌گی کمتر در هنگام افتادن گوشی از دست و چه در پوشش و سادگی بیشتر اتصال لایه محافظ روی صفحه‌نمایش یاد کرد.

لبه‌هایی بخش پشتی برخلاف روی دستگاه، اندکی خمیده بوده و بدین‌ترتیب به در دست گرفته شدن بهتر گوشی کمک می‌کنند.

در کناره سمت راست گوشی به سنسور اثر انگشت جای گرفته در دکمه پاور برمی‌خوریم که به خوبی به تفاوت‌های این مدل با همتایان نام‌دار آن در سری Huawei P30 اشاره می‌کند. حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست نیز واقعیت تلخی‌ست که دوست‌داران موسیقی در زمان کوتاهی متوجه آن می‌شوند.

Honor 20 Pro در مجموع از طراحی چشم‌نواز و متفاوتی برخوردار است که با تکیه بر رنگ‌آمیزی چشم‌نواز بخش پشتی نگاه هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌سازد. انحنای بخش پشتی به خوش‌دستی این مدل کمک فراوانی کرده و با ابعاد کوچک‌تر نسبت به P30 Pro، با راحتی بیشتری در دست جای می‌گیرد.

ابعاد و وزن

کاهش نزدیک به 0.2 اینچی اندازه صفحه‌نمایش در آنر 20 پرو در مقایسه با P30 Pro، بیش از همه در کاهش ارتفاع این گوشی موثر بوده و با سایز معقول‌تری در این زمینه روبرو می‌شویم؛ امری‌که البته انتقال دوربین سلفی به درون صفحه‌نمایش نیز در آن بی‌تأثیر نبوده است ارتفاع دستگاه برابر با 154.6 میلی‌متر است که مقایسه آن با نمونه‌ای مثل گوگل پیکسل 4 ایکس ال با 0.04 اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و ارتفاع 160.4 میلی‌متری به خوبی به برتری آنر 20 پرو گواهی می‌دهد. Realme 5 Pro نمونه دیگری در این زمینه به حساب می‌آید که بازهم با صفحه‌نمایش 6.3 اینچی، 2.4 میلی‌متر ارتفاع بیشتری دارد.

آنر 20 پرو در زمینه عرض نیز موفق عمل کرده و عرض 73.97 میلی‌‌متری آن در در بین گوشی‌های دارای صفحه‌نمایش تخت ابعاد مناسبی به حساب می‌آید. ضخامت دستگاه 8.44 میلی‌متر است که با وجود آن‌که نسبت به اغلب همتایان آن رقم نسبتا زیادی محسوب می‌شود اما به دلیل خمیدگی لبه‌های بخش پشتی، چندان زیاد احساس نمی‌شود.

وزن دستگاه 182 گرم است که با وجود آن‌که نسبت به نمونه‌ای مثل Google Pixel 4 XL با باتری ضعیف‌تر 3,700mAh هنوز نزدیک به 11 گرمی سبک‌تر است اما در این رده، وزن نسبتا معمول و متداولی به حساب می‌آید و اغلب رقبای این گوشی نیز تقریبا از وزن مشابهی برخوردارند.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش آنر 20 پرو یک نمونه 6.26 اینچی IPS LCD با وضوح 1080×2340 پیکسلی‌ست که تراکم پیکسلی 412ppi را به دست می‌دهد. حاشیه‌های پیرامونی این صفحه‌نمایش اندک بوده و به گفته شرکت سازنده، 91.7 درصد از بخش رویی دستگاه، با این صفحه‌نمایش پوشانده شده است. این صفحه‌نمایش نسبت به P30 Pro با ابعاد 6.47 اینچی، کوچک‌تر بوده و فناوری ساخت LCD آن نیز در مقایسه با پنل OLED پرجمدار هواوی در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد. علت این تغییر را بیش از همه چیز باید در کاهش قیمت دستگاه جست‌وجو کرد امری‌که قابلیت‌های برتر این گوشی را در اختیار طیف بیشتری از کاربران قرار می‌دهد. آنر 20 پرو در مقایسه با Honor View 20 نیز صفحه‌نمایش کوچک‌تری دارد اما در مقابل، نسبت طول و عرض این پنل از 19.25:9 اندکی عریض‌تر شده و به 19.5:9 رسیده است.

وضوح صفحه‌نمایش در منوی Display به صورت پیش‌فرض روی گزینه Smart resolution قرار دارد که به صورت هوشمند از وضوح تصویر برای کاهش مصرف باتری می‌کاهد در این منو برای حصول بهترین کیفیت می‌توان وضوح صفحه‌نمایش را روی فول اچ‌دی پلاس تنظیم نمود.

از حداکثر و حداقل روشنایی این صفحه‌نمایش می‌توان تا حدود زیادی رضایت داشت و در این زمینه تا حدودی شرایط بهتری نسبت به View 20 به چشم می‌‌خورد. در زیر نور مستقیم خورشید با وجود آن‌که با شرایط بدی روبرو نمی‌شویم و محتوای پنل با تنظیم روشنایی روی حالت خودکار قابل مشاهده هستند اما همچنان می‌توان به نمونه‌های بسیار بهتری در بین رقبا اشاره کرد. حداقل نور این پنل در تاریکی کامل نیز شرایط مشابهی داشته و در اینجا نیز با وجود آن‌که شرایط نسبتا قابل قبولی برقرار است اما می‌توان به نمونه‌های بهتری اشاره کرد.

صفحه‌نمایش آنر 20 پرو از لحاظ کنتراست و زاویه دید شرایط مطلوبی دارد و حتی این آخری در مقایسه با پنل‌های OLED نیز نتیجه بهتری را به نمایش می‌گذارد.

در بخش Color mode & temperature از منوی Display دستگاه، حالت رنگ گوشی به‌صورت پیش‌فرض روی Vivid (سفید متمایل به آبی) قرار دارد اما می‌توان آن را روی نرمال (برای گرم‌تر شدن رنگ و تمایل آن به زرد) قرار دارد و از پایین نیز ضمن انتخاب رنگ به صورت دلخواه، می‌توان گرمای آن را نیز از بین دو گزینه گرم یا سرد برگزید.

زیر صفحه‌‌نمایش حاشیه اندکی نزدیک به 4 میلی‌متر دیده می‌شود و در بالا نیز این حاشیه به حوالی 2 میلی‌متر می‌رسد. در بخش بالایی گوشی جدا از اسپیکر تماس که در مرکز و لبه خارجی جای گرفته،‌ سنسورهای این بخش و یک چراغ LED کوچک دیده می‌شود که در مواقع خاصی مثل اتصال پایین بودن شارژ باتری، روشن می‌شود.

اجزای جانبی

اجزای پیرامونی آنر 20 پرو به جز یکی دو مورد دقیقا همان مواردی‌ست که پیش از این در Viwe 20 نیز دیده بودیم؛ در کناره سمت چپ گوشی به اسلات جای‌گذاری سیم‌کارت‌های دستگاه بر می‌خوریم که مثل گذشته شامل دو سیم‌کارت نانو شده و از اسلات حافظه نیز در این قسمت خبری نیست.

در سوی دیگر و در سمت راست کلید دوگانه تغییر صدا و دکمه پاور دیده می‌شود که این دومی حالا سنسور اثر انگشت را نیز در خود جای داده و طراحی آن از یک دکمه باریک و کشیده در View 20، حالا به یک دکمه پهن و نسبتا بزرگ تغییر یافته است. دکمه‌های این قسمت از جمله سنسور اثر انگشت در ارتفاع مناسبی قرار گرفته‌اند و به خوبی در زیر انگشتان هر دو دست پیدا می‌شوند.

در بالا به جز درگاه اینفرارد و میکروفون دوم به نکته دیگری بر نمی‌خوریم و جست‌وجو برای یافتن جک 3.5 میلی‌متری هدست که در View 20 در همین قسمت قرار داشت نیز به جایی ختم نمی‌شود.

اجزای بخش پایینی گوشی به لحاظ نوع و تعداد تغییری نسبت به ویو 20 نداشته و شامل پورت USB-C در مرکز همراه با اسپیکر اصلی و میکرون تماس در دو سوی آن می‌شود.

بخش پشتی

بخش بزرگی از جذابیت بصری آنر 20 پرو مطمئنا به قسمت پشتی دستگاه تعلق دارد جایی‌که با رنگ‌آمیزی متفاوت و استفاده از یک دیزاین آینه‌ای تجربه کاملا متفاوتی نسبت به View 20 ارایه شده است. آنر به جنس شیشه مورد استفاده در این بخش اشاره مستقیمی نکرده اما این شیشه در عمل با وجود جذب بالای اثرات انگشت، در برابر خراشیدگی و آسیب‌های جزیی رومزه تا حد زیادی مقاوم بوده و استفاده معمول ما اثری از این خراشیدگی‌ها در آن برجای نگذاشت. یک نکته ظریف در مورد این قسمت که نه‌تنها در نگاه اول بلکه در استفاده بلندمدت نیز می‌تواند کاملا از دید پنهان شود، یک خط عمودی سرتاسری‌ست که از بالا آغاز شده و در پایین از میان نشان Honor می‌گذرد. این خط که تأثیری در انکسار نور و شکل ظاهری این قسمت ندارد ظاهرا به این معناست که حداقل بخشی از این پوشش شیشه‌ای به صورت دو تکه ساخته می‌شود.

با گذر از طراحی زیبای بخش پشتی دومین نکته چشمگیر در این قسمت، به مجموعه دوربین‌های آنر 20 پرو تعلق دارد که شامل سه دوربین قرارگرفته در زیر یکدیگر به صورت عمودی همراه با واحد فوکوس لیزری در کناره سمت چپ و یک دوربین تکی و فلش LED در کناره آن می‌شود. مجموعه لنزهای سه‌گانه این بخش که در یک واحد بیضی‌شکل جای گرفته‌اند، کمتر از 2 میلی‌متر از کف فاصله دارند. نشان Honor در پایین و نوشته‌های کوچکی در زیر آن، دیگر موارد قابل اشاره در این بخش را تکمیل می‌کنند.

دوربین‌های اصلی

دوربین‌های سه‌گانه بخش پشتی آنر 20 پرو به ترتیب از بالا به پایین شامل یک دوربین 16 مگاپیکسلی واید با میدان دید 117 درجه‌ای و گشودگی دیافراگم f/2.2، دوربین 48 مگاپیکسلی اصلی (از نوع Sony IMX586) با دیافراگم لنز f/1.4 و فوکوس خودکار تشخیص فاز و لیزری و یک دوربین 8 مگاپیکسلی تله‌فتو با فوکوس لیزری و تشخیص فاز، دیافراگم f/2.4 و 3 برابر زوم اپتیکال (5 برابر ترکیبی و 30 برابر دیجیتال) می‌شود. در کنار فلش LED نیز یک دوربین 2 مگاپیکسلی برداشت ماکرو با امکان نزدیک شدن تا 4 سانتی‌متری سوژه وجود دارد که گشودگی دیافراگم لنز آن f/2.4 است.

آنر 20 پرو به دوربین اصلی متفاوتی در مقایسه با P30 Pro مجهز شده که با وجود آن‌که همچون همتای نام‌دار خود به لرزه‌گیرهای OIS و EIS و آنچه شرکت سازنده AIS (لرزه‌گیر تصویر هوش مصنوعی) می‌نامد مجهز شده اما در زمینه ابعاد سنسور (1/1.7 اینچ در مقایسه با 1/2 اینچ) و البته حذف عنوان لایکا در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد؛ آنر 20 پرو البته این ضعف را حداقل به صورت نظری با ترکیب پیکسل‌های مجاور و تشکیل واحدهای نوری بزرگ‌تر (البته به بهای تغییر رزولوشن پیش‌فرض به 12 مگاپیکسل) از یک سو و دیافراگم کاملا گشوده‌تر f/1.4 در مقایسه با f/1.6 جبران کرده و از این رو انتظار عملکرد مناسبی از آن در محیط‌های با نور کم می‌رود. این تفاوت در زمینه دوربین تله‌فتو نیز تکرار شده و در حالی‌که هنوز از OIS در آن استفاده شده اما ساختار پریسکوپی P30 Pro با 5 برابر زوم اپتیکال حالا جای خود را به یک دوربین عادی با زوم 3 برابری داده است. در دوربین واید 16 مگاپیکسلی نیز جدا از کاهش وضوح، از قابلیت فوکوس خودکار نیز دیگر خبری نیست.

آنر 20 پرو برخلاف View 20 فاقد سنسور زمان پرواز یا ToF است اما شاید افزوده شدن OIS به این مجموعه را بتوان تغییر ارزشمندتری نسبت به ToF قلمداد نمود.

رابط کاربری دوربین در آنر 20 پرو به آنچه در View 20 دیده بودیم شباهت نزدیکی دارد و تنها در این‌جا و آن‌جا برخی تغییرات کوچک دیده می‌شود؛ در این رابط کاربری در ستونی در سمت راست به ترتیب از بالا به پایین سوییچ تعویض بین دوربین‌ اصلی و سلفی، شاتر و نمایی از آخرین تصویر برداشت شده به نمایش گذاشته می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین اعم از عکس، ویدئو، پرتره، عکاسی در شب و حالت Aperture یا دیافراگم باز بر می‌خوریم که این آخری در مقایسه با View 20 جایگزین AR Lens شده است. در همین بخش و در کناره سمت چپ از بالا به پایین گزینه دسترسی به تنظیمات دوربین، AI یا هوش مصنوعی (برای تشخیص خودکار صحنه و اعمال اتوماتیک تنظیمات مناسب)، تنظیمات فلش و بالاخره گزینه HiVision دیده می‌شود که این آخری در سه حالت تشخیص سوژه‌ها (بناها و نقاشی‌های معروف، خوراکی‌ها، QR Code‌ و بارکدها)، ترجمه متون و شناسایی محصولات جهت خرید به‌کار گرفته می‌شود ؛ این قابلیت که عملکرد آن وابسته به اینترنت است هنوز نیز چندان فوق‌العاده و دقیق، عمل نمی‌کند. حذف گزینه حالت سوژه متحرک و انتقال آن به بخش More همانطور که در ادامه می‌بینیم تنها تفاوت این قسمت با View 20 است.

پایین صفحه‌نمایش (در هنگام گرفتن گوشی به صورت افقی) در مرکز، نشانگری برای تعیین نوع دوربین مورد استفاده به چشم‌ می‌خورد که به صورت پیش‌فرض روی گزینه 1x قرار دارد اما با لمس کردن به حالت زوم 3 و 5 برابری و دوربین واید وارد می‌شویم. با گرفتن و کشیدن این آیکون یه سمت چپ می‌توان حالت زوم را تا 30 برابر (به صورت دیجیتال) ادامه داد.

در بخش More که در ادامه ردیف حالت‌های دوربین قرار دارد می‌توان به گزینه‌هایی مثل عکاسی پانوراما، برداشت HDR، تصویربرداری اسلوموشن، تایم‌لپس و البته عکاسی حرفه‌ای یا Pro دست پیدا کرد که اکثر آن‌ها در View 20 نیز حضور داشتند اما حالا گزینه‌های AR Lens و Moving picture به آن منتقل شده و گزینه جدید Super macro این بخش نیز امکان عکاسی با دوربین ماکروی جدید را فراهم می‌آورد. از جمله گزینه‌های نچندان هوشمندانه منتقل شده به این منو باید از HDR یاد کرد که البته که در گذشته نیز به همین صورت تکرار شده بود، اما همانطور که در ادامه خواهیم دید دوربین اصلی به صورت خودکار (فارغ از فعال یا غیر فعال بودن HDR)، نور بیشتری را در اختیار سوژه‌های درون سایه قرار می‌دهد و در بسیاری از مواقع نیازی به فعال کردن HDR به صورت دستی وجود ندارد

تغییرات در منوی تنظیمات محدودتر است و تقریبا همه چیز از تغییر وضوح، فعال کردن تگ مکانی و خطوط راهنمایی تصویر گرفته تا صدای شاتر، تایمر اتوماتیک و کنترل صوتی در این‌جا نیز حضور دارند. تنها تغییر این بخش به حذف گزینه AI 4D predictive focus تعلق دارد که در View 20 برای نمایش آنی نقاط فوکوس روی سوژه‌های متحرک به کار گرفته می‌شد.

گزینه حالت RAW که تنها در مد حرفه‌ای یا Pro فعال می‌شود مثل قبل در قسمت رزولوشن حضور دارد و با انتخاب آن جدا از ذخیره تصاویر در حالت RAW با فرمت DNG عکس دیگری با فرمت معمول JPG نیز ذخیره می‌شود.

با فعال کردن گزینه Pro مثل قبل شش گزینه قابل تغییر شامل تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (از 50 تا 204,800)، تنظیم دستی سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر در نورگیری، اتوفوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت White balance در دسترس قرار می‌گیرند. با نگه داشتن دست روی نورگیری (یا EV) و گزینه اتوفوکوس دستی و خودکار می‌توان مقادیر آن‌ها را (به صورت مستقل یا همزمان با هم) ثابت نگه داشته یا اصطلاحا لاک کرد و سایر گزینه‌ها را متناسب با آن‌ها تغییر داد.

عکاسی با آنر 20 پرو را در یک روز ابری و نسبتا گرفته پاییزی آغاز می‌کنیم جایی‌که نور کمتر سوژه عکاسی، سنسور بزرگ و دیافراگم باز دوربین اصلی را به بوته آزمایش می‌سپارد. اولین تصویر را با دوربین واید این گوشی برداشت می‌کنیم جایی‌که با وجود نبود فوکوس خودکار، جزییات نسبتا مناسبی از سوژه پیش رو برداشت می‌شود اما از لحاظ کنتراست و کیفت رنگ نتیجه فوق‌العاده‌ای حاصل نمی‌شود و می‌توان حدس زد که با کاهش نور در سوژه‌های تاریک‌تر، شاهد ریزش بیشتری در جزییات خواهیم بود.

برداشت تصویر با دوربین واید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

همین سوژه را با دوربین اصلی و وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی آن تکرار می‌کنیم در این حالت در زمینه کنتراست و رنگ با بهبود قابل ملاحظه‌ای روبرو می‌شویم و همانطور که از برش اندازه واقعی تصویر زیر بر می‌آید، میزان جزییات نیز به سطح قابل‌قبولی ارتقاء پیدا کرده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با به‌کار گرفتن سه برابر زوم اپتیکال، ضمن نزدیک شدن به سوژه، طبق انتظار جزییات تصویر کاملا حفظ می‌شود اما مشکل همیشگی زوم‌های اپتیکال مجهز در سیستم چند لنزی یعنی تغییر رنگ، در اینجا نیز رخ می‌دهد و رنگ تصویر با آنچه در دوربین اصلی می‌توان مشاهده کرد، تفاوت دارد.

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این سوژه حتی پس از 5 برابر زوم ترکیبی (اپتیکال و دیجیتال) نیز کیفیت خود را چندان از دست نمی‌دهد و به جز مسئله رنگ، می‌توان از کلیت آن رضایت داشت.

برداشت تصویر با 5 برابر زوم ترکیبی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

شرایط سوژه پیشین را بار دیگر در چهار تصویر زیر نیز می‌توان مشاهده کرد جایی‌که بهترین کیفیت طبیعتا با دوربین اصلی به ثبت رسیده و دوربین تله‌فتو نیز با وجود تغییر رنگ، از لحاظ جزییات و کنتراست در جایگاه مناسبی قرار می‌گیرد.

برداشت تصویر با دوربین واید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با 3x زوم اپتیکال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با 5x زوم ترکیبی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

سوژه زیر به خوبی مسئله تغییر رنگ با به‌کارگیری دوربین تله‌فتو را به نمایش می‌گذارد امری که البته با توجه به دیافراگم کاملا بسته‌تر دوربین تله‌فتو نسبت به دوربین اصلی (f/2.4 در مقابل f/1.4) طبیعی به نظر می‌رسد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با 3x زوم اپتیکال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با عکاسی در مد HDR با تغییر قابل ملاحظه و خاصی نسبت به دوربین اصلی روبرو نمی‌شویم و همانطور که پیش از این نیز اشاره شد دوربین به صورت خودکار و فارغ از فعال بودن یا نبودن این گزینه، سطحی از HDR را به تصاویر برداشتی اعمال می‌کند. برای نمونه در تصویر زیر به تفاوت خاصی نمی‌توان اشاره نمود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عملکرد دوربین اصلی در برداشت تصاویر از نزدیک نسبتا قابل قبول بوده و سطح مناسبی از جزییات را به نمایش می‌گذارد اما با فعال کردن دوربین ماکرو (از طریق گزینه Super macro)، می‌توان به میزان بسیار بیشتری به سوژه نزدیک شد البته این دوربین نویز کاملا مشهودی را نیز به سوژه می‌افزاید که در برش اندازه واقعی به روشنی قابل مشاهده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اختصاصی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اصلی با وجود عملکرد مناسب در ثبت جزییات و کنترل نویز هنوز در رابطه با دقت رنگ چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند جایی‌که برای نمونه سوژه گل بالا در عمل، رنگی متمایل به زرد داشت اما در هر دو دوربین بیشتر به رنگ صورتی تصویر شده است. این مورد در سوژه زیر نیز تکرار شد که رنگی متفاوت از حالت عادی را به نمایش می‌گذارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

آنر 20 پرو با تکیه بر دوربینی با بازترین دیافراگم ممکن در بین گوشی‌های موبایل (حداقل تا به امروز) احتمالا در محیط‌های با نور کم و در شب، حریف سرسخت‌ترین برای رقبا به حساب می‌آید. در اولین آزمون نور کم به سراغ عکاسی از سوژه‌ای در محیط داخلی با نور بسیار اندک می‌رویم که آن را تنها شعاع کم‌رمقی از نور طبیعی بیرون روشن می‌کند. عملکرد دوربین در این حالت همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌شود، در سطح بسیار مناسبی قرار داشته و علاوه بر حفظ جزییات و بافت سوژه، سطح نویز نیز در حد مطلوبی قرار داشته و بوکه جالب‌توجه‌ای نیز روی نقاط خارج از فوکوس در آن دیده می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در برداشت منظره در شب با وجود نویز مشهود در تصویر، از نتیجه نهایی نمی‌توان ناراضی بود و همچنان جزییات مناسبی در کادر به چشم می‌‌خورد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با فعال کردن حالت شب، طبیعتا نور بیشتری به صحنه افزوده می‌شود اما این نور بیشتر همانطور که در تصویر زیر می‌توان مشاهده کرد با وجود کاهش نویز، لزوما به معنای کیفیت بالاتر حداقل در زمینه دقت رنگ‌ها (به خصوص در رنگ‌های تیره مثل آسمان شب) نبوده و حالتی نسبتا مصنوعی به تصویر می‌بخشد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در سوژه‌‌ای دیگر در همین ارتباط، به تفاوت بزرگ و تعیین‌کننده‌ای مابین برداشت عادی و Night Mode نمی‌توان اشاره کرد جایی‌که تصویر حالت شب با نورگیری 6 ثانیه‌ای در ISO 800 برداشت شده و در برداشت عادی و اتوماتیک نیز ضعف سرعت شاتر 1/25 ثانیه‌ای تا حد زیادی با افزایش عدد ISO به 2,000 جبران شده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

جدا از دوربین اصلی، انتظار چندانی از دو دوربین دیگر در شب نمی‌رود و همانطور که در تصویر زیر می‌توان مشاهده کرد، هجوم نویز و کاهش جزییات، نتیجه نهایی را در هر دو دوربین کاملا تحت تأثیر قرار می‌دهد.

برداشت تصویر با دوربین واید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری این مجموعه حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 32Mbps و بیت‌ریت صوتی 180Kbps‌ به صورت دوکاناله استریو انجام می‌شود و با تغییر وضوح به فول اچ‌دی 30 و 60 فریم در ثانیه،‌ میزان بیت‌ریت به ترتیب به 13 و 25 مگابیت بر ثانیه تعییر می‌کند. کادر تصویر در تمامی این موارد با سوییچ از عکاسی به فیلم‌برداری کاملا محدودتر می‌شود و بهتر است قبل از آغاز فیلم‌برداری مجددا کادر مورد نظر را تنظیم نمود. فعال بودن لرزه‌گیر اپتیکال و دیجیتال در این مجموعه، لرزش‌های دست در موقعیت‌های متداولی مثل راه‌رفتن را به خوبی تعدیل می‌کند و نتیجه مناسبی را به دست می‌دهد. هر سه دوربین امکان برداشت ویدئوی 4K را ارائه می‌کنند و بدین‌ترتیب می‌توان به سادگی بین‌آن‌ها در هنگام برداشت تصویر سوییچ نمود.

از کیفیت ویدئوهای دوربین اصلی در زمینه جزییات، کیفیت رنگ و کنترل نویز به خصوص در وضوح 4K می‌‌توان کاملا رضایت داشت اما با سوییچ به دوربین واید به خصوص در زمینه میزان جزییات، وضعیت متفاوت خواهد بود البته دوربین تله‌فتو به جز ارائه تصویری نسبتا تاریک‌تر (به‌علت دیافراگم بسته‌تر) و دقت پایین‌تر در رنگ، عملکرد نسبتا مناسبی را ارائه می‌کند.

دوربین سلفی

دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی دستگاه با وجود مجهز نشدن به فوکوس خودکار، یکی از بهترین نمونه‌ها در بین دیگر رقبای موبایلی به حساب می‌آید و جزییات بالای آن در سطح بهترین‌های این کلاس است. فوکوس ثابت این دوربین تقریبا به همان اندازه یک دست تنظیم شده و بدین‌ترتیب در سلفی‌های عادی با جزییات بسیار بالایی روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر با دوربین سلفی غیر فعال بودن Beauty mode - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری

آنر 20 پرو درست مثل View 20 با یک باتری نسبتا حجیم 4 هزار میلی آمپر ساعتی ارائه می‌شود که شرکت سازنده آن را برای استفاده در کل روز (all-day battery) مناسب می‌داند. عملکرد این باتری در دنیای واقعی نیز به View 20 شباهت دارد و در اینجا در نیز در یک استفاده متوسط رو به بالا به سادگی می‌توان به دوام دو روزه با یک بار شارژ دست پیدا کرد. این دوام البته به میزان زیادی به استفاده از امکانات ارتباطی به خصوص وای‌فای و 4G و البته نمایش محتوا روی صفحه‌نمایش بستگی دارد اما در کل می‌توان از کیفیت و دوام آن در سطح یک گوشی پرچمدار رضایت داشت.

آنر 20 پرو در تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark در حالی به امتیاز 14 ساعت و 11 دقیقه‌ای دست پیدا کرد که View 20 اندکی در این تست موفق‌تر بوده و نزدیک به 15 ساعت قادر به ادامه دادن این تست بود. آزمون Work battery life 1.0 را طبق معمول با تنظیم روشنایی صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌دهیم و و دوام باتری را با شروع از شارژ 100 درصد تا رسیدن به زیر 20 درصد محاسبه می‌کنیم.

همراه دستگاه یک شارژر 22.5 واتی (5 ولت و 4.5 آمپر یا 4 ولت و 5.5 آمپر) ارائه می‌شود که به گفته شرکت سازنده قادر به پر کردن 50 درصد از ظرفیت باتری تنها در عرض 30 دقیقه است. طبق معمول تست شارژینگ گوشی را با رسیدن باتری به صفر درصد و از حالت خاموش آغاز می‌کنیم. در این حالت پس از گذشت 10 دقیقه از عملیات شارژ، باتری تا 8 درصد شارژ می‌شود و پس از 15، 20 و 30 دقیقه، این شارژ به ترتیب به 13، 17 و 25 درصد می‌رسد. شارژ 25 درصدی پس از 30 دقیقه با ادعای آنر در پر شدن 50 درصد از ظرفیت باتری در این زمان اختلاف فراوانی دارد و بدین‌ترتیب این ادعا حداقل در نسخه در اختیار ما ثابت نمی‌شود. پس از 40 و 50 دقیقه باتری تا 33 و 41 درصد شارژ می‌شود و رأس یک ساعت نیز به شارژ 48 درصد دست می‌یابیم. آنر 20 پرو پس از یک ساعت و 30 دقیقه به شارژ 70 درصد رسید و پس از دو ساعت نیز 90 درصد باتری آن پر شد. در نهایت عملیات شارژینگ این گوشی پس از 2 ساعت و 21 دقیقه تکمیل شد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

آنر 20 پرو با Android 9 Pie و رابط کاربری Magic UI 2.1 ارائه می‌شود که تقریبا هیچ تفاوتی با View 20 ندارد. زمان بوت گوشی در حدود 20 ثانیه است که از این لحاظ با یکی از سریع‌ترین نمونه‌ها روبرو می‌شویم.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ همراه با تعداد گام‌های پیموده شده و میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. با فعال کردن گزینه تقویم ایرانی (Persian Calendar) در اپلیکیشن تقویم، تاریخ شمسی نیز در این صفحه در زیر تاریخ میلادی به نمایش گذاشته می‌شود.

با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد؛ میانبرهای این بخش بدون تغییر بوده و در اینجا نیز از گزینه HiVision در کناره سمت راست می‌توان برای شناسایی محیط با هوش مصنوعی استفاده کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جداگانه در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم به سبک 3D Touch فقید اپل، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به تشکیل هات‌اسپات و فعال کردن وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Setting، جست‌وجو در بین تصاویر، رفتن به عکس‌های Favorites و به نمایش گذاشتن آخرین عکس‌های اضافه شده هنگام نگه داشتن دست روی گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

ورود به حالت ویرایشی صفحه هوم تنها با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه امکان‌پذیر است و نگه داشتن انگشت روی صفحه‌نمایش برخلاف قبل، نتیجه‌ای را در بر ندارد. افزودن و کاستن از صفحات هوم، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین چندین گزینه قبلی این منو از جمله تکان دادن گوشی برای مرتب کردن جایگاه آیکون‌ها (Shake to realign)، نمایش عنوان هر آیکون در زیر آن (App icon badge)، هوم‌اسکرین لوپ برای چرخش دائم صفحه هوم حین اسکرول افقی و پیشنهاد برنامه‌های تازه براساس نوع استفاده حذف شده و در آن تنها می‌توان می‌توان چینش ماتریسی آیکون‌های صفحه هوم را از بین سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 انتخاب کرد، از قفل کردن پوسته بهره برد، گوگل فید را به دسک‌تاپ سمت راست افزود و جای خالی برنامه‌ها در هنگام حذف یک اپلیکیشن را پر نمود.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منویی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش ظاهری کاملا دست نخورده نسبت به قبل دارد و در آن ظاهرا با هیچ تغییر خاصی روبرو نمی‌شویم؛ با یک بار پایین کشیدن این منو علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض شامل وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و اسلایدر تغییر روشنایی نیز بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار در پایین این قسمت دیده می‌شود. در نهایت در بالای این بخش آیکونی برای دسترسی مستقیم به منوی تنظیمات و گزینه‌ای برای ویرایش آیکون‌های همین منو در نظر گرفته شده است.

با ادامه اسکرول 10 ایکون دیگر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس گزینه ادیت در بالا نیز 3 گزینه دیگر امکان افزوده شدن به این لیست را پیدا می‌کنند.

منوی Setting دیگر منوی بدون تغییر در این ساختار منویی‌ست که بر بالای آن مثل گذشته، باکسی برای جست‌وجو، گزینه‌ای جهت لاگین کردن در حساب کاربری هواوی و پیشنهادهایی برای دسترسی به برخی قسمت‌های این منو ارائه شده است. برخی بخش‌های Setting نسبت به نسخه‌های قبلی EMUI جابجا شده‌اند (همچون انتقال باتری به جایگاه پایین‌تری در این لیست) برخی از تفکیک یک منوی تکی ساخته شده‌اند (همچون دو منوی تکی Apps و Notifications که در گذشته یک منوی واحد را تشکیل می‌دادند) و برخی نیز به کل گزینه تازه‌ای به حساب می‌آیند (مثل گزینه جدید Home screen & wallpaper و منوی Digital balance)

منوی Digital balance در حقیقت راه‌کار هواوی و زیر مجموعه آنر آن برای کاهش استفاده کاربران از گوشی موبایل و بازگرداندن آنها به دنیای واقعی‌ست. در این منو، آماری از نوع استفاده از گوشی در طی روز و هفته ارائه شده و می‌توان با گزینه App limits، محدودیت زمانی برای استفاده از اپلیکیشن‌های مختلف از جمله شبکه‌های اجتماعی تعیین کرد. در این منو همچنین در صورتی که قصد کنترل گوشی فرزندان‌تان را هم داشته باشید گزینه‌هایی برای محدود کردن استفاده از دستگاه در نظر گرفته شده است. گزینه Bedtine در این منو امکان تنظیم و فعال‌سازی خودکار زمان استراحت برای بلاک کردن اپلیکیشن‌ها و خاکستری کردن صفحه‌نمایش را فراهم می‌آورد. یک نکته جدید در این منو در بخش Screen time قابل مشاهده است که در آن روزهای کاری هفته از روزهای استراحت تفکیک شده و می‌توان برای هریک سناریوهای متفاوتی را تعیین کرد. روزهای کاری و استراحت هفته نیز در این قسمت به دلخواه قابل انتخاب هستند.

گزینه System navigation در منوی سیستم یکی دیگر از نکات نسبتا جدید در این گوشی است. در این بخش جدا از حالت استاندارد سه‌دکمه زیر صفحه‌نمایش و Navigation dock یک گزینه بدون دکمه نیز در دسترس قرار دارد که در آن برای عقب رفتن در منوها و عمل back تنها کافی‌ست کناره‌های عمودی صفحه‌نمایش را رو به داخل اسکرول کرد، برای رفتن به صفحه هوم، مرکز بخش پایینی را رو به بالا کشید و برای نمایش برنامه‌های در حال اجرا یا Recent tasks، دست را از پایین به سمت بالا کشیده و چند لحظه نگه داشت. در این حالت برای دسترسی به Google Assistant نیز کافی‌ست از کناره چپ یا راست، دست را از پایین رو به بالا کشید.

برای گرفتن اسکرین‌شات طبق معمول همه گوشی‌های دیگر در اینجا نیز می‌توان از ترکیب دکمه‌های پاور و ولوم پایین استفاده کرد اما برخلاف اغلب دیگر پرچمداران هواوی و آنر گزینه دو بار ضربه زدن با پشت انگشت (Knuckle) یا کشیدن یک دایره بسته با پشت انگشت برای گرفتن اسکرین شات در این گوشی در دسترس قرار ندارد. این ماجرا در زمینه اسکرین‌ریکورد نیز تکرار شده و در حالی‌که در نمونه‌ای مثل View 20 با استفاده از دو انگشت و ضربه زدن با پشت هر دو به صورت همزمان روی صفحه‌نمایش، اسکرین ریکورد یا برداشت ویدئویی از صفحه‌ انجام می‌شد این عمل در آنر 20 پرو در دسترس نیست و برای گرفتن اسکرین ریکورد به جز تاگل در نظر گرفته شده برای آن در منوی نوتیفیکیشن، تنها می‌توان از گرفتن همزمان ولوم بالا و دکمه پاور بهره برد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در آنر 20 پرو مثل سری P30 هواوی با چیپ‌ست 7 نانومتری Kirin 980 انجام می‌شود که در آن بخش پردازنده‌های قوی‌تر از چهار هسته ARM A76 در یک کلاستر تشکیل شده که البته در فرکانس کاری مشابه یکدیگر نیستند و خود به دو دسته دوتایی تقسیم شده‌اند که فرکانس دسته اول (برای پردازش‌های سنگین) 2.6 گیگاهرتز بوده و دسته دوم (موسوم به هسته‌های متوسط) 1.92 گیگاهرتزی هستند. سومین بخش در این پروسسور دارای چهار هسته رده پایین ARM A55 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز است که پردازش‌های سبک را بر عهده دارند. گرافیک این چیپ‌ست از نوع Mali-G76 MP10 است که با وجود پا به عرضه گذاشتن گرافیک جدید Mali-G77 همچنان یکی از قدرتمندترین GPUهای موبایلی به حساب می‌آید.

رم گوشی 8 گیگابایت بوده و حافظه داخلی آن 256 گیگابایت است که از این میزان در بوت اولیه و قبل از نصب یا آپدیت هر برنامه‌ای، کمی بیش از 243 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد. برای مقایسه کافی‌ست بدانید مدلی مثل گلکسی نوت10 پلاس با همین حافظه 256 گیگابایتی، تنها اندکی بیش از 225 مگابایت حافظه را در اولین بوت در اختیار کاربران قرار داده و بیش از 30 گیگابایت از فضای داخلی آن به سیستم‌عامل و user data تعلق دارد.

حافظه داخلی دستگاه طبق تست AndroBench با دستیابی به سرعت 783MB/s در خوانش ترتیبی (Sequential Read) از نوع UFS 2.1‌ تعیین می‌شود که تا قبل از ظهور UFS 3.0 در پرچمداران جدید بازار، پر سرعت‌ترین نوع حافظه داخلی به حساب می‌آمد و البته هنوز نیز در مقایسه با حافظه‌های معمول eMMC، سرعت بسیار بالاتری را ارائه می‌کند.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به یکسان بودن پردازنده و حافظه رم در آنر 20 پرو و P30 Pro انتظار نتایج مشابهی را از این دو گوشی در تست‌های پردازشی و گرافیکی داریم اما در مقایسه با View 20 به دلیل 2 گیگابایت رم کمتر، ممکن است در برخی موارد، نتایج بهتری را از آنر 20 پرو ثبت کنیم.

در اولین تست طبق معمول به سراغ بنچ‌مارک پردازشی Geekbench می‌رویم که این بار آن را جدا از نسخه معمول 4.4.2، در ورژن جدید و متفاوت 5.0.2 نیز اجرا می‌کنیم. در نسخه 4.4.2 امتیازهای تک و چند هسته‌ای آنر 20 پرو به ترتیب به 3,240 و 9,689 واحد می‌رسد که هر دو تقریبا همان نتایج به دست آمده در P30 Pro و View 20 هستند. برای مقایسه کافی‌ست بدانید مدلی مثل گلکسی نوت10 پلاس با پروسسور Exynos 9825 در این تست (عمدتا به دلیل ساختار متفاوت پردازنده و بالاتر بودن فرکانس هسته‌های هر سه کلاستر) عملکرد بهتری از خود نشان داده و در این تست به ترتیب به امتیازهای 4,364 و 10,379 واحد دست پیدا می‌کند.

در Geekbench 5 که به کل از الگوریتم متفاوتی برای بررسی کیفیت پردازنده در حالت‌های تک هسته‌‌ای و چند هسته‌ای استفاده می‌کند، امتیاز آنر 20 پرو در این دو حالت به ترتیب 670 و 2,363 واحد اندازه‌گیری شد که هر با اندکی اختلاف در سطح پرچمداران فعلی بازار قرار دارند. برای مقایسه گلکسی S10+ در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به ترتیب به امتیازهای 759 و 2,456 واحد دست پیدا می‌کند.

در تست کلی AnTuTu که این بار در ورژن جدید v8.0.1 اجرا می‌شود امتیاز آنر 20 پرو به 371,357 واحد رسید که به خوبی از جایگاه بالای این گوشی در بین رقبای آن سخن می‌‌گوید. با توجه به جدید بودن ورژن این تست و تفاوت آن با نسخه‌های پیشین هنوز نمی‌توان آن را به درستی با سایر رقبا مقایسه کرد اما با توجه به تجربه قبلی از این پردازنده و امتیاز 293 هزار واحدی P30 Pro‌ در نسخه هفتم AnTuTu می‌توان آنر 20 پرو را نیز اندکی پایین‌تر از نمونه‌هایی چون S10+ در این تست و کاملا بالاتر از گوشی‌های متوسط رده میانی تصور کرد.

در سومین تست و بنچ‌مارک Sling Shot Extreme – OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark که عملکرد بخش گرافیکی گوشی را مورد بررسی قرار می‌دهد، امتیاز نهایی آنر 20 پرو به 4,008 واحد رسید که تقریبا تفاوت خاصی با 3,972 واحد به ثبت رسیده در P30 Pro ندارد اما در مقایسه با View 20 با امتیاز 3,709 واحدی تأثیر رم بالاتر آن را به‌ راحتی می‌توان مشاهده کرد. برای مقایسه قدرت گرافیکی این گوشی نیز بهتر است بدانید گلکسی S10+ با دو هسته بیشتر گرافیکی (Mali-G76 MP12) این تست را با امتیاز 4,920 به پایان رسانید.

گزینه‌های ارتباطی

طبق انتظار از گوشی‌های پرچمدار پیشین این سازنده، در آنر 20 پرو نیز با گزینه‌های ارتباطی متنوعی روبرو می‌شویم که با پشتیبانی از سرعت دانلود 1.4Gbps تحت LTE Cat.21 آغاز شده و به بلوتوث 5، وای‌فای دو باند ac، اتصال NFC و درگاه اینفرارد ادامه پیدا می‌کند. USB-C و مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo/QZSS (ظاهرا همگی از نوع تک باند) لیست ارتباطات این گوشی را تکمیل می‌کنند و شاید تنها غیبت غیر مجاز در این لیست به جک 3.5 میلی‌متری هدست تعلق داشته باشد.

کلام آخر

Honor 20 Pro محصولی چشمگیر با طراحی زیبا و امکاناتی درخور توجه است که در بسیاری از موارد به تجربه پرچمداران بزرگی مثل Huawei P30 Pro نزدیک می‌شود؛ طراحی گوشی در بخش پشتی جذابیت بالایی را ارائه می‌کند و ترکیب دوربین‌های این قسمت و انتقال سنسور اثر انگشت به کناره دستگاه نیز به ادامه این جذابیت کمک فراوانی کرده است.

دوربین اصلی با تکیه بر گشوده‌ترین دیافراگم لنز دنیا تا به امروز (در بین دوربین‌های موبایلی)، عملکردی فراتر از انتظاری در عکاسی در شب و محیط‌های با نور کم ارائه می‌کند و از عملکرد دوربین تله‌فتو (فارغ از ایجاد رنگی متفاوت از دوربین اصلی) نیز می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت. دوربین واید گوشی در نبود فوکوس خودکار، چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند و به خصوص با کاهش نور، عملکرد آن کاملا تضعیف می‌شود در سوی دیگر باید از دوربین ماکروی گوشی سخن گفت که برای برداشت عکس (و نه ویدئو) از فاصله بسیار نزدیک 4 سانتی‌متری به‌کار می‌رود و با وجود آن‌که همچون دوربین تله‌فتو رنگ متفاوتی را به نسبت دوربین اصلی ایجاد می‌کند اما در عملکرد بی‌نقص آن تردیدی نمی‌توان داشت. دوربین سلفی آنر 20 پرو با وجود برخوردار نبودن از فوکوس خودکار، یکی از بهترین دوربین‌های سلفی حال حاضر بازار به حساب آمده و در صورت حفظ فاصله‌ معمول برداشت سلفی (نزدیک به یک دست)، تصاویری کاملا شارپ با جزییات فراوان را برداشت می‌کند.

صفحه‌نمایش آنر 20 پرو در محیط‌های داخلی از کیفیت مناسب و قابل‌قبولی برخوردار است اما در زیر نور مستقیم و شدید خورشید با وجود آن‌که همچنان قابل استفاده است اما در مقایسه با دیگر پرچمداران بازار (به خصوص نمونه‌های OLED) شرایط نابرابری را به تصویر می‌کشد. از امکانات سخت‌‌افزاری و پردازشی دستگاه کاملا رضایت داشتیم و جای خالی اسلات حافظه نیز به خوبی با حافظه حجیم و پر سرعت 256 گیگابایتی پر شده است. از جمله معدود نکات منفی این مدل باید به نبود جک 3.5 میلی‌متری هدست، مقاوم نبودن گوشی در برابر نفوذ آب و گرد و خاک، غیبت اسپیکر دوم برای ایجاد صدای استریو، در نظر گرفته نشدن فوکوس خودکار برای دوربین واید و پشتیبانی نکردن از باند دوگانه برای مسیریاب‌های ماهواره‌ای اشاره کرد.