mobile.ir - مرجع موبایل ایران

تبلت‌های اندرویدی تا همین یکی دو سال گذشته و پیش از پاندمی کرونا به گواه بسیاری از صاحب‌نظران این حوزه آخرین روزهای حیات خود را قبل از فراموشی کامل در سکوتی رخوت‌بار به نظاره نشسته بودند. در این حوزه البته همچنان کورسوی امیدی در بین نمونه‌های خاص و گران‌قیمت مشاهده می‌شد اما این نور انتهای تونل نیز با گسترده‌تر شدن هرچه بیشتر سایه اپل بر این بازار محوتر و دور از دسترس‌تر از همیشه به‌نظر می‌رسید تا جایی‌که اغلب شرکت‌های تأثیرگذار این رده یا به‌طور کامل از بازار تبلت خارج شدند و یا تنها به ساخت نمونه‌های کم‌شمار بسیار گران‌قیمت یا کاملا ارزان‌قیمت اکتفا کردند. این روند را می‌توان در گزارش IDC از بازار جهانی تبلت در سه‌ماهه دوم 2019 به‌خوبی مشاهده کرد جایی‌‌که به‌جز اپل با رشد ناچیز 6.1 درصدی و آمازون با رشدی متأثر از فروش ویژه Prime Day، هر سه برند اصلی دیگر شامل سامسونگ، هواوی و لنوو با رشد منفی روبرو شده‌اند و کل بازار نیز با افت سالیانه 5 درصدی شرایط اسف‌باری را به نمایش می‌گذاشت.

Huawei MatePad Pro 12.6

پس از وقوع پاندمی کرونا در اواخر سال 2019 و خانه‌نشین‌ شدن کاربران در تمامی سطوح از دانش‌آموزان و دانشجویان گرفته تا کارمندان و مدیران شرکت‌های مختلف، اهمیت دسترسی به‌صفحه‌نمایش‌های بزرگ برای دیدار آشنایان از یک سو و کار و تحصیل از راه دور بیش از پیش نمایان شد تا جایی‌که در گزارش IDC از بازار تبلت در سه‌ماهه سوم 2020 نه‌‌تنها تقریبا همه شرکت‌های سازنده تبلت با رشد فوق‌العاده‌ای روبرو شدند بلکه کل بازار نیز رشدی 24.9 درصدی را ثبت کرد. هواوی یکی از شرکت‌های تأثیرگذار در این حوزه به حساب می‌آید که با وجود فشارهای ناشی از تحریم همچنان حضور پر رنگ خود در این بازار را حفظ کرده و مطابق گزارش IDC از بازار تبلت در سه‌ماهه نخست 2021 نیز هنوز با رشد 1.7 درصدی در جایگاه پنجم این بازار قرار دارد. حضور همزمان در هر دو بخش بالا و پایین بازار استراتژی اصلی هواوی در این رده است و با نیم‌نگاهی به سبد کالای این شرکت تقریبا در هر رده قیمتی، تبلتی را با نام هواوی می‌توان مشاهده کرد.

Huawei MatePad یکی از تبلت‌های نسبتا جدید هواوی در رده میانی رو به بالاست که در بهار سال گذشته معرفی شد و با تکیه بر امکاناتی مثل صفحه‌نمایش بزرگ با حاشیه‌های حداقلی، اسپیکرهای چهارگانه و پردازنده 7 نانومتری جالب‌توجه به‌نظر می‌رسد.

هواوی میت‌پد با نام مدل BAH3-L09 با حافظه 32 گیگابایتی و رم 3 گیگابایتی موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

روی جعبه سفیدرنگ بزرگ دستگاه عبارت Huawei MatePad در مرکز درج شده و در کناره‌ها نیز سایز 10.4 اینچی نمایشگر و لوگوی AppGallery (به نشان غیبت گوگل) به چشم می‌‌خورد.

درون این باکس به‌جز خود تبلت به شارژر، کابل USB، تبدیل USB-C به جک هدست، پین دسترسی به درگاه سیم‌کارت و نوشته‌های راهنما بر می‌خوریم و به نکته دیگری دراین قسمت نمی‌توان اشاره کرد.

شارژر همراه تبلت یک نمونه 10 واتی (5 ولت و 2 آمپر) است که برای دستگاهی در این اندازه معنایی جز انتظار چندین ساعته برای پر شدن کامل باتری ندارد. در مورد عملکرد این شارژر در بخش باتری بیشتر سخن می‌گوییم.

طراحی ظاهری

جنس مات بخش پشتی و ابعاد نچندان بزرگ دستگاه اولین نکاتی‌ست که نگاه هر بیننده‌ای را در برخورد با MatePad به‌خود جلب می‌کند. شاسی ظاهرا فلزی پیرامونی به رنگ بخش پشتی‌ست و ضخامت اندک این مدل نیز به جذابیت آن افزوده است.

نشان هواوی و هارمان/کاردان در مرکز و پایین این قسمت جای دارند و دوربین اصلی و فلش LED آن نیز در یک حاشیه بیضی‌شکل برجسته جای گرفته‌اند.

در بخش رویی، جایگاه دوربین سلفی در لبه بزرگ‌تر کنار صفحه‌نمایش، فرم پیش‌فرض افقی این مدل را یادآور می‌شود که برای یک تبلت 10 اینچی امری عادی و متداول به‌حساب می‌آید.

حاشیه‌های دورتادور صفحه‌نمایش برای نمونه‌ای در رده میانی بسیار اندک و ناچیز بوده و بدین‌ترتیب در مقایسه با یک تبلت 10 اینچی کلاسیک، به کاهش چشمگیر ابعاد دستگاه منجر شده است. سفید بودن این حاشیه در نسخه سفید رنگ دستگاه دیگر جذابیت طراحی MatePad 10.4 به حساب می‌آید که البته تنها در تصاویر این تبلت حاضر بوده و در مشخصات دستگاه تنها از رنگ خاکستری تیره یاد شده و در بازار ایران نیز به‌جز این رنگ ظاهرا گزینه دیگری در دسترس نیست.

ساختار افقی طراحی این مدل در حاشیه‌های پیرامونی تبلت نیز جلوه‌گر شده و در حالی‌‌که اسپیکرهای چهارگانه در چپ و راست قرار دارند، دکمه پاور نیز درست در زیر انگشت شست دست چپ قرار می‌گیرد.

محل دکمه دوگانه تغییر صدا نیز با این‌که در ابتدا نسبتا عجیب و بالای تبلت است اما با در دست گرفتن دستگاه به‌صورت افقی به‌راحتی با انگشت سبابه دست راست قابل لمس کردن است.

طراحی MatePad در مجموع کاملا مثبت و مدرن به‌نظر می‌رسد و مواردی مثل مات بودن کاور بخش پشتی،‌ ضخامت ناچیز، حاشیه‌های اندک دورتادور صفحه‌‌نمایش و طراحی ارگونومیک دکمه‌های پاور و تغییر صدا در هر چه بهتر به‌نظر رسیدن این طراحی نقش مهمی ایفا کرده‌اند.

ابعاد و وزن

ابعاد MatePad برابر با 7.35×154.9×245.2 میلی‌متر است که در این رده با توجه به سایز صفحه‌نمایش همگی اعداد قابل قبولی به حساب می‌آیند برای مقایسه می‌توان به سراغ تبلت مشابهی از سامسونگ یعنی Galaxy Tab A7 2020 رفت که با همین صفحه‌نمایش 10.4 اینچی از ابعاد 7×157.4×247.6 میلی‌متری برخوردار است. البته تبلت گران‌قیمت‌تر Tab S6 Lite سامسونگ با همین ضخامت 7 میلی‌متری، طول و عرض کمتری معادل 244.5 و 154.3 میلی‌متر دارد اما این اختلاف‌های چند دهم میلی‌متری توجیه مناسبی برای قیمت بسیار بالاتر S6 Lite به‌نظر نمی‌رسند.

هواوی در زمینه وزن نیز از رقبای خود بهتر عمل می‌کند و وزن 450 گرمی آن در حالی، 26 گرم سبک‌تر از Tab A7 است که باتری آن بیش از 200 میلی‌ آمپر ساعت ظرفیت بیشتری دارد. با وارد کردن Tab S6 Lite نیز این معادله چندان تغییر نمی‌کند چرا که این مدل با همین باتری ضعیف‌تر هنوز در مقایسه با MatePad 10.4 15 گرم سنگین‌تر است.

صفحه‌نمایش

در MatePad 10.4 همانطور که از اسم دستگاه مشخص است از یک صفحه‌نمایش 10.4 اینچی استفاده شده که سایز جدیدی در بین نمایشگرهای تبلتی به حساب آمده و به‌جز مجموعه هواوی، سامسونگ نیز دو مدل Tab S6 Lite و Tab A7 را با این اندازه در سال 2020 روانه بازار کرده است. فناوری ساخت صفحه‌نمایش میت‌پد 10.4 از نوع IPS LCD بوده و از وضوح 1200×2000 پیکسل بهره می‌برد که تراکم این پنل را به 224 پیکسل در هر اینچ می‌رساند. از موارد جدید حاضر در صفحه‌نمایش‌های موبایلی از جمله نرخ رفرش بالا و فرایند دریافت تاچ سریع‌تر در این نمایشگر خبری نیست و با توجه به رده قیمتی دستگاه نیز انتظاری در این زمینه از آن نمی‌رود.

هواوی حداکثر میزان روشنایی این پنل را 470nits اعلام کرده که رقم نسبتا قابل‌قبولی به نظر می‌رسد. از روشنایی این پنل در محیط‌های داخلی می‌توان کاملا رضایت داشت و در نور مستقیم خورشید نیز با تنظیم نور روی حداکثر و فعال بودن روشنایی خودکار محتوای صفحه به‌خوبی قابل استفاده است.

از کنتراست و زاویه دید این پنل کاملا رضایت داشتیم اما در زمینه دقت رنگ هنوز نمی‌توان از نمونه فوق‌العاده‌ای سخن گفت. در قسمت Colour از بخش Display گزینه‌ای برای تنظیم خودکار حرارت رنگ بسته به نور محیط در نظر گرفته شده که با فعال کردن آن از رنگ آبی غالب تصویر تا حدودی کاسته می‌شود.

MatePad امکان استفاده از قلم هواوی یا همان M-Pencil را دارد اما بدین‌منظور باید این قلم را به‌صورت جداگانه تهیه کرد. این ماجرا در مورد صفحه‌‌کلید بلوتوث نیز برقرار است و با وجود پشتیبانی از اتصال کیبورد، این قطعه نیز باید جداگانه تهیه شود.

گزینه Colur temperature نیز طبق معمول امکان سردتر یا گرم‌تر کردن رنگ یا انتخاب دلخواه شدت آن از روی یک دایره رنگی را فراهم می‌کند.

حاشیه نزدیک به 8 میلی‌متری پیرامون صفحه‌نمایش (دقیقا 7.9 میلی‌متر به‌گفته هواوی) با این‌که برای یک گوشی موبایل بسیار بیشتر از اندازه است اما در استاندارد تبلت‌ها رقم کاملا مناسبی به‌نظر می‌رسد. در لبه بالایی این حاشیه در نمای افقی، دوربین سلفی تبلت قرار دارد که از آن برای تماس‌های ویدئویی یا تشخیص چهره برای بازگشایی قفل صفحه‌نمایش نیز می‌توان استفاده کرد.

اجزای جانبی

با در دست‌گیری تبلت به‌صورت افقی،‌ در چپ و راست دستگاه چهار اسپیکر استریوی تبلت به‌صورت قرینه جای گرفته‌اند که انتظار صدای با کیفیت و بلندی از آن‌ها می‌رود. در سمت راست و در میانه دو اسپیکر، پورت USB-C به چشم می‌خورد و در بالاترین قسمت سمت چپ نیز به کلید پاور بر می‌خوریم.

در بالا به‌جز دکمه‌های دوگانه تغییر صدا که در گوشه سمت چپ (و در محل ایده‌الی برای لمس شدن با انگشت سبابه دست چپ) قرار گرفته‌‌اند به چهار حفره میکروفون بر می‌‌خوریم که از آن‌ها علاوه بر تماس برای برداشت ویدئو و ضبط صدا نیز استفاده می‌شود.

در نهایت، پایین تبلت جایی برای دسترسی به اسلات جای‌گذاری سیم‌کارت و کارت حافظه است که یک سیم‌کارت نانو و یک حافظه microSD را در خود پنهان می‌کند.

غیبت جک 3.5 میلی‌متری هدست نکته منفی اصلی قابل اشاره در این قسمت است که با وجود آن‌که تبدیل USB-C به جک هدست درون جعبه دستگاه ارائه شده اما این به‌معنای اشغال شدن درگاه شارژینگ هنگام استفاده از هدست خواهد بود. برای مشخص شدن میزان اهمیت حضور جک هدست در یک تبلت بزرگ باید به سناریوهای پر کاربردی همچون حضور در کلاس درس و جلسات مجازی، تماس ویدئویی و مواردی از این دست اشاره کرد که تقریبا همگی نیازمند اتصال هدست بوده و برای تداوم استفاده، متصل بودن تبلت به شارژر نیز امری مهم به نظر می‌رسد. بدین‌ترتیب نگفته پیداست که حذف این پورت کاملا به ضرر کاربران خواهد بود و در برخی موارد همچون انجام بازی نیز استفاده از هدست بلوتوث (به‌دلیل تأخیر در ارسال صدا در اینگونه هدست‌ها حداقل در انواع ارزان‌قیمت‌تر) کمک چندانی به حل این ماجرا نمی‌کند.

بخش پشتی

کاور مات بخش پشتی تبلت تا حدودی در برابر دریافت اثرات انگشت مقاوم است و برخی آلودگی‌های به‌جا مانده روی سطح آن نیز بدون مشکل پاک می‌شوند. این کاور که از لبه‌های تخت و بدون خمیدگی برخوردار است، نشان هواوی و Harman/Kardon را در مرکز و پایین به نمایش گذاشته و در گوشه سمت راست بالای آن نیز به محوطه دوربین و فلش بر می‌خوریم. این محوطه بیضی‌شکل اندکی برآمده بوده اما به لق‌خوردگی چندانی هنگام قرارگیری روی میز منجر نمی‌شود.

دوربین اصلی

نگفته پیداست که دوربین در ساختار یک تبلت بزرگ اصولا از جایگاه خاصی برخوردار نبوده و به‌جز برخی نمونه‌های خاص و کاملا گران‌قیمت، معمولا اشاره و تأکید چندانی روی دوربین صورت نمی‌پذیرد. MatePad 10.4 نیز از این قاعده مستثنی نیست و در بخش پشتی آن تنها به یک دوربین 8 مگاپیکسلی بر می‌خوریم که در کنار یک فلش LED تنها اجزای تصویری دستگاه را تشکیل می‌دهند. این دوربین از فوکوس خودکار برخوردار بوده و دیافراگم لنز مقابل آن نیز از گشودگی f/2.0 بهره می‌برد.

رابط کاربری ساده دوربین از سه گزینه شاتر دوربین همراه با سوییچ تعویض بین دو دوربین و نمایی از آخرین عکس گرفته شده در سمت راست و دکمه دسترسی به تنظیمات، فیلترهای رنگی، فلش، هوش مصنوعی و AI Lens در سمت چپ تشکیل شده و در این میان یک اسلایدر برای زوم دیجیتال تا 6 برابر در سمت چپ و سه گزینه عکاسی، فیلم‌برداری، زیباسازی چهره و More در زیر شاتر دوربین در سمت راست قرار دارند.

بخش AI Camera برای تشخیص خودکار صحنه پیش رو و اعمال تنظیمات متناسب با آن در نظر گرفته و AI Lens نیز امکان تشخیص جزییاتی در تصویر از جمله اسکن QR code، ترجمه متن درون تصویر، کالری خوراکی‌ها و مواردی از این دست را فراهم می‌کند.

در منوی More‌ با هفت گزینه دیگر شامل برداشت HDR، پانوراما، عکاسی حرفه‌ای یا مد Pro، عکاسی از سوژه متحرک یا Moving Picture نقاشی با نور (Light Painting)، تایم‌لپس و استیکر روبرو می‌شویم.

بخش Pro برخلاف انتظار با همان تنظیمات دستی حاضر در گوشی‌های پیشرفته‌تر ارائه شده که از طریق آن می‌توان سرعت شاتر را 8 تا 1/4000 ثانیه تغییر داد، ISO را بین 100 تا 1,600 تنظیم کرد، از بین فوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-C و AF-S) یکی را انتخاب کرد، تنظیمات نور سفید را شخصا بر عهده گرفت و در تنظیمات Metering گزینه دلخواه را انتخاب کرد.

گزینه Pro برای ویدئو نیز در دسترس قرار داشته که در آن امکان تغییر تنظیمات Metering، عدد ISO (از 100 تا 1600)، میزان نورگیری، فوکوس دستی و خودکار و تنظیمات نور سفید وجود دارد.

تنظیمات معدود منوی Setting همان موارد همیشگی مثل گزینه‌های تغییر نسبت تصویر، خطوط راهنمای عکاسی، حذف صدای شاتر، تایمر اتوماتیک و کنترل صوتی را ارائه می‌دهد. یک تفاوت کوچک این قسمت با نمونه‌ای که در MatePad T 10s دیده بودیم افزوده شدن Capture smiles است که در آن با تشخیص لبخند در بین سوژه‌ها، عکاسی به‌صورت خودکار انجام می‌شود. هواوی همچنان به‌جای رزولوشن از گزینه نسبت تصویر یا Aspect ratio در این بخش استفاده کرده که در آن اشاره‌ای به وضوح نشده و تنها سه‌گزینه در آن شامل 4:3، 1:1 و 16:9 ارائه می‌شود که به‌ترتیب به رزولوشن‌های 8، 6 و 6 مگاپیکسل اشاره دارند.

دیگر نکته جدید در ساختار دوربین در این تبلت به جابجایی محل دکمه‌های سه‌گانه اندرویدی در پایین صفحه‌نمایش تعلق دارد که به جای تشکیل یک نوار بزرگ که در کل بخش پایینی تصویر گسترده شده و دسترسی مشکل‌آفرینی را در هنگام عکاسی ارائه می‌دهد حالا در موقعیتی مناسب و در گوشه کادر به‌صورت کوچک و مینیاتوری جای گرفته‌اند. این ترکیب دکمه‌های بخش پایینی در کل رابط کاربری تبلت نیز در دسترس قرار دارد.

دوربین 8 مگاپیکسلی اصلی تبلت در یک روز گرم و آفتابی بهاری نتیجه مناسبی را به نسبت رده کاری دستگاه ایجاد کرده و از میزان جزییات، دامنه دینامیکی و کنتراست تصاویر آن می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

نتایج رضایت‌بخش این دوربین را در تصاویر زیر نیز به‌خوبی می‌توان مشاهده کرد جایی‌که می‌توان آن را در حد یک میان‌رده رو به پایین در بین گوشی‌های موبایلی قرار داد. این کیفیت البته کاملا به میزان نور وابسته بوده و با کاهش روشنایی شرایط متفاوت خواهد بود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عملکرد این دوربین طبق انتظار در زمینه رنگ چندان فوق‌العاده نیست و با این‌که هنوز برای دوربین یک تبلت نچندان گران‌قیمت قابل‌قبول به‌نظر می‌رسد اما طبیعتا از حد ایده‌آل به‌دور است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

گزینه HDR در این دوربین غالبا به تغییر خاصی در تصویر منجر نمی‌شود و خود دوربین در اغلب موارد بدون نیاز به HDR، از پس خارج کردن سوژه‌های درون سایه یا با نورگیری بیش از اندازه بر می‌آید. در برخی موارد مثل تصویر زیر اما فعال کردن دستی HDR نتیجه بهتری را ایجاد می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از حالت شب در این دوربین خبری نیست و تصاویر گرفته شده با آن در شب و شرایط نور کم کیفیت چندانی ندارند.

حداکثر وضوح ویدئوهای این دوربین حداکثر 1080p/30fps است که از بیت‌ریت ویدئویی 15 مگابیت بر ثانیه و بیت‌ریت صوتی 190 کیلوبیت بر ثانیه به‌صورت دوکاناله استریو بهره می‌برند. ویدئوهای این دوربین همانطور که می‌توان حدس زد از کیفیت چندان فوق‌العاده‌ای برخوردار نبوده و جدا از اندکی کنتراست و جزییات پایین‌تر از حد انتظار، لرز‌ش‌های فراوانی را نیز در غیبت‌ هرگونه سیستم تثبیت‌کننده نشان می‌دهند. حین فیلم‌برداری می‌توان یک فریم در تصویر با وضوح 1080×1920 پیکسل را در قالب یک عکس ذخیره کرد.

دوربین سلفی

دوربین سلفی دستگاه یک نمونه 8 مگاپیکسلی فیکس‌فوکوس با f/2.2 است که در حالت پیش‌فرض تصاویری با وضوح 2448×3264 پیکسل را در نسبت 4:3 برداشت می‌کند. از کیفیت تصاویر این دوربین نیز با توجه به رده کاربری دستگاه نمی‌توان ناراضی بود و با وجود آن‌که جایگاه این دوربین بیشتر مناسب تماس‌های تصویری به‌نظر می‌رسد تا برداشت سلفی هنوز برای این رده دوربین مناسبی محسوب می‌شود.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری دوربین سلفی 1080p/30fps است که برای کاربری اصلی آن یعنی حضور در جلسه‌های ویدئویی کیفیت معقول و نسبتا مناسبی دارد.

باتری

یکی از برگ‌های برنده MatePad نسبت به دو همتای سامسونگی آن به باتری حجیم‌تر 7,250 میلی آمپر ساعتی دستگاه تعلق دارد که هواوی یک بار شارژ کامل آن را برای 12 ساعت تماشای ویدئو (از روی حافظه داخلی با وضوح مشخص) و 7 ساعت انجام آن‌چه «بازی‌های سه‌بعدی» نامیده شده کافی می‌داند. در عمل میزان دوام این باتری بستگی کاملا مستقیمی به میزان استفاده از صفحه‌نمایش داشته و می‌تواند از 1 تا 2 روز بسته به کیفیت استفاده، انرژی مورد نیاز دستگاه را تأمین کند.

برای مشخص شدن میزان دوام این باتری طبق به سراغ تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark می‌رویم که با بازسازی برخی سناریوهای عادی استفاده از دستگاه همچون مرور وب، تماشای عکس و ویدئو، ویرایش متن و مواردی از این دست دوام باتری را از 100 تا زیر 20 درصد اندازه‌گیری می‌کند. این تست را طبق معمول با قرار دادن روشنایی صفحه روی 50 درصد و غیر فعال کردن روشنایی خودکار انجام می‌دهیم. میت‌پد 10.4 در این تست به زمان 16 ساعت و 15 دقیقه‌ای دست پیدا کرد که با توجه به سایز صفحه‌نمایش، امتیاز قابل‌قبولی به‌نظر می‌رسد. به‌عنوان یک مقایسه می‌توان از MediaPad T5 یاد کرد که با صفحه‌نمایش 10.1 اینچی و باتری تنها 5,100mAh در این تست، 10 ساعت و 48 دقیقه دوام آورد؛ امری‌که به‌جز اختلاف ظرفیت این دو تبلت تا حدودی نیز به علت پردازنده کم‌مصرف‌تر Kirin 810 ‌حاضر در میت‌پد 10.4 است.

همراه MatePad 10.4 یک شارژر ضعیف تنها 10 واتی ارائه می‌شود که نگفته پیداست زمان زیادی شما را به انتظار شارژ کامل باتری خواهد گذاشت. تست باتری این تبلت را از شارژ صفر و از حالت خاموش آغاز می‌‌کنیم جایی‌که پس از 15 و 30 دقیقه به‌ترتیب به شارژهای 10 و 16 درصد دست پیدا می‌کنیم و پس از یک ساعت نیز شارژ دستگاه به تنها 30 درصد می‌رسد. باتری میت‌پد 10.4 پس از 90 دقیقه، تا 45 درصد شارژ شد و پس از دو ساعت نیز از 59 درصد فراتر نرفت. پس از 3 ساعت شارژ دستگاه به 84 درصد رسید و تنها 14 دقیقه قبل از 4 ساعت یعنی در دقیقه 226، شارژ آن کامل شد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

هواوی MatePad با سیستم‌عامل اندروید 10 و رابط کاربری EMUI 10.0.1 ارائه می‌شود که طبق معمول خبری از بسته گوگل و در صدر آن فروشگاه نرم‌افزاری Play Store در آن نیست. زمان بوت دستگاه نزدیک به 23 تا 24 ثانیه است که زمان بسیار مناسب و سریعی در این رده به حساب می‌آید.

ساختار نرم‌افزاری دستگاه تقریبا همانی‌ست که در MatePad T 10s نیز مشاهده کرده بودیم و به‌جز انتقال دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش به کناره سمت چپ به تغییر خاص دیگری در آن نمی‌توان اشاره کرد. در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ در بالا و میانبر دوربین در پایین در کناره سمت چپ قرار دارد. در این بخش با با فعال کردن گزینه تقویم ایرانی (Persian Calendar) در اپلیکیشن تقویم، تاریخ شمسی نیز در زیر تاریخ میلادی به نمایش گذاشته می‌شود.

با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت دست یافت که به ترتیب از چپ به راست شامل ریکورد صدا، چراغ‌قوه، ‌ماشین حساب و تایمر AI Lens می‌شوند.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق گزینه در نظر گرفته شده در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

زیر صفحه‌نمایش در حالت پیش‌فرض، 6 آیکون قرار گرفته که می‌توان آن‌‌ها را به 7 آیکون نیز افزایش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به برداشت تصویر پانوراما و گرفتن ویدئو با نگه داشتن عکس روی آیکون دوربین و جست‌وجوی مستقیم در مرورگر اینترنتی اشاره کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه‌نمایش به حالت ویرایشی صفحه هوم وارد می‌شویم که افزودن و کاستن از صفحات این قسمت، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در آن را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین به گزینه‌های معدودی بر می‌خوریم که شامل انتخاب چینش ماتریسی آیکون‌های صفحه هوم از بین سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5، قفل کردن پوسته، پر کردن جای خالی برنامه‌ها در هنگام حذف یک اپلیکیشن، فعال و غیر فعال کردن دستیار هوشمند هواوی و چرخش هوم‌اسکرین می‌شوند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش در شکل ظاهری تفاوتی با گذشته نداشته و با یک بار پایین کشیدن آن علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض شامل دیتای موبایلی، وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و اسلایدر تغییر روشنایی نیز بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار در پایین این قسمت دیده می‌شود. در نهایت در بالای این بخش آیکونی برای دسترسی مستقیم به منوی تنظیمات و گزینه‌ای برای ویرایش آیکون‌های همین منو در نظر گرفته شده است.

با ادامه اسکرول 13 آیکون دیگر در این بخش به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس گزینه ادیت در بالا نیز 2 گزینه دیگر امکان افزوده شدن به این لیست را پیدا می‌کنند.

منوی Setting نیز دقیقا همان نمونه حاضر در MatePad T 10s است و ‌تفاوتی را نشان نمی‌دهد. در این منو در بالاترین قسمت باکسی برای جست‌وجو، گزینه‌ای جهت نمایش حساب کاربری هواوی و گه‌گاه پیشنهادهایی برای دسترسی به برخی قسمت‌های آن ارائه می‌شود و در زیر آن با مجموعه‌ای از چندین آیکون در شش دسته‌بندی روبرو می‌شویم که ترکیب منظم‌تر و شسته‌رفته‌تری را ارائه می‌دهد؛ در دسته اول به گزینه‌های ارتباطی از جمله وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی بر می‌خوریم که تجربه آسان‌تری را ارائه می‌کنند. دسته‌بندی دوم به موارد مرتبط با هوم اسکرین و صفحه‌نمایش مرتبط است که تقریبا به همین صورت در گذشته نیز حضور داشت، در دسته‌بندی سوم به جزییات صدا و لرزش و اعلان برنامه‌ها بر می‌خوریم و در دسته چهارم نیز موارد مربوط به حریم خصوصی و امنیت، حافظه، باتری، جزییات مکان، اپلیکیشن‌ها و در نهایت کلمات عبور و راه‌های بیومتریک بازگشایی قرار دارند. در دو قسمت باقی‌مانده نیز Digital Balance، دستیار هواوی اسیستنت همراه با حساب‌های کاربری و به‌روزرسانی‌ها جای گرفته‌اند.

غیبت مجموعه گوگل و Play Store‌

مثل دیگر دیوایس‌های یکی دو سال اخیر هواوی، مشکل اساسی و پابرجا در بخش نرم‌افزاری MatePad 10.4 طبیعتا به غیبت مجموعه گوگل و در صدر آن‌ها فروشگاه Google Play تعلق دارد که به‌خصوص کاربران حرفه‌ای‌تر را با مشکلات مشخصی روبرو می‌سازد. در این مدل نیز مثل تجربه‌های مشابه در این زمینه به‌عنوان نخستین گام برای نصب رسمی برنامه‌های مختلف روی دستگاه باید به حساب کاربری هواوی موسوم به Huawei ID‌ وارد شد یا یک حساب جدید را ایجاد کرد. پس از این مرحله می‌توان به فروشگاه AppGallery هواوی وارد شد و با انتخاب کشوری به‌جز ایران (با توجه به نبود نام ایران در لیست کشورهای این فروشگاه) برنامه‌های مختلف را نصب کرد. در آینده نزدیک احتمالا امکان نصب پلتفرم جدید HarmonyOS 2.0 روی این تبلت فراهم می‌شود که حداقل از لحاظ ظاهری تجربه بهتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و به‌گفته هواوی در زمینه سرعت و مصرف انرژی نیز عملکرد بهتری در مقایسه با EMUI فعلی دارد.

در نسخه جدید AppGallery صفحه اول به ویژه‌ها یا Featured تعلق دارد که در آن برخی اپلیکیشن‌های برگزیده همراه با نمونه‌های مشابه آن‌ها به تصویر کشیده شده و بدین‌ترتیب می‌توان هر روز به لیستی از برنامه‌های منتخب از این طریق دست یافت.

دومین تب از پایین به Apps تعلق دارد جایی‌که مجموعه‌ای از اپلیکیشن‌ها با امکان سرچ به نمایش گذاشته شده و در پایین نیز برخی از دسته‌بندی‌های برنامه‌ها را می‌توان مشاهده کرد.

قسمت بعدی به بازی‌ها یا Games تعلق دارد که بار دیگر مجموعه‌ای از بازی‌های مختلف را به نمایش گذاشته و در پایین نیز به دسته‌بندی‌های بازی‌ها می‌توان دسترسی پیدا کرد.

در نهایت آخرین تب یعنی Me محلی برای دسترسی به تنظیمات و اطلاعات حساب کاربری هواوی است و از همین طریق آپدیت‌ها، گیفت‌ها، بررسی‌ها و چندین و چند گزینه دیگر مرتبط با حساب کاربری را می‌توان مشاهده کرد.

تنوع و تعدد اپلیکیشن‌های حاضر در AppGallery همچنان در حال افزایش است اما هنوز برخی از برنامه‌های مهم و کاربری را در آن نمی‌توان یافت در این شرایط برای برخی از برنامه‌ها، اپلیکیشن‌های مشابه آن به‌صورت هوشمندانه به نمایش در می‌آید با لینکی با برچسب Get برای دسترسی به اپلیکیشن مورد نظر در دیگر فروشگاه‌ها در دسترسی قرار می‌‌گیرد.

نگفته پیداست که به‌جز AppGallery هنوز می‌توان از دیگر فروشگاه‌های داخلی و خارجی نیز برای نصب برنامه‌ها در این مدل استفاده کرد اما فارغ از مسئله امنیت این فروشگاه‌ها و اصالت برنامه‌های عرضه شده، دانلود و نصب یک برنامه نیز لزوما به معنای اجرا شدن آن‌ها در دستگاه نبوده و برای نمونه تقریبا اکثر برنامه‌های گوگلی از یوتوب و سرچ گوگل گرفته تا جی‌میل، درایو، تقویم و Play Games در این پلتفرم قابلیت اجرا ندارند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

هواوی برای پردازش در میت‌پد 10.4 به سراغ چیپ‌ست Kirin 810 رفته که عنوان اولین پروسسور 7 نانومتری رده میانی را در زمان معرفی آن در ژوئن 2019 به خود اختصاص داده بود. این چیپ‌ست که در مقایسه با Kirin 710 قبل از آن تغییرات بزرگی را تجربه کرده از دو هسته قوی‌تر Arm Cortex-A76‌ با فرکانس 2.27 گیگاهرتز و 6 هسته A55‌ با حداکثر کلاک 1.88 گیگاهرتز برخوردار بوده که آن را اندکی در مقایسه با Snapdragon 730 در جایگاه بهتری قرار می‌دهد. گرافیک این پروسسور یک نمونه 6 هسته‌ای Mali-G52 است که در این مورد نیز به‌گفته هواوی با نتیجه بهتری در مقایسه با گرافیک Adreno 618 حاضر در Snapdragon 730 روبرو می‌شویم.

حافظه داخلی این مدل در دو نسخه 32 یا 64 گیگابایتی ارائه می‌شود و از طریق اسلات حافظه جانبی نیز می‌توان آن را تا 512 گیگابایت دیگر نیز ارتقاء داد. در نسخه 32 گیگابایتی در اختیار ما در ابتدای بوت و قبل از هرگونه تغییر در حافظه (نصب یا آپدیت برنامه یا انتقال فایل به حافظه)، 13.07 گیگابایت از طرف سیستم‌عامل اشغال شده بوده و تنها چیزی نزدیک به 19 گیگابایت در اختیار کاربر قرار داشت. رم دستگاه برای نسخه 32 گیگابایتی، 3 گیگابایت و برای نسخه 64 گیگابایتی، 4 گیگابایت در نظر گرفته شد که به‌خصوص اولی در صورت سنگین‌تر بودن استفاده کاربران تا حدودی ناکافی به‌نظر می‌رسد.

این حافظه با مراجعه به تست AndroBench طبق انتظار از نوع eMMC 5.1 تشخیص داده می‌شود؛ جایی‌که سرعت خواندن ترتیبی (Sequential Read) در آن کمتر از 300 مگابایت بر ثانیه است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به‌ هسته‌های پردازشی دوگانه A76 و شش‌گانه A55 حاضر در پروسسور Kirin 810 دستگاه انتظار نتیجه متوسطی را از میت‌پد 10.4 در تست‌های پردازشی داریم و گرافیک 6 هسته‌ای Mali-G52 نیز بار دیگر همین انتظار را در ذهن ایجاد می‌کند هرچند در هر دو مورد نتیجه متوسط مورد اشاره احتمالا در طیف ضعیف‌تر این رده قرار می‌گیرند.

در اولین تست از بنچ‌مارک پردازشی Geekbench در نسخه 5.2.0 بهره می‌بریم که عملکرد هسته‌های پردازشی دستگاه را بدون دخالت دیگر اجزای حاضر در پروسسور از جمله گرافیک، رم و حافظه بررسی می‌کند. میت‌پد 10.4 در این تست به امتیازهای 594 و 1,868 به‌ترتیب در حالت‌های تک و چند هسته‌ای دست پیدا می‌کند که آن را در جایگاه متوسطی در بین میان‌رده‌‌ها قرار می‌دهد.

برای مقایسه، گوشی جدیدی مثل A52 5G در این تست با هسته‌های A77 و A55 در این دو حالت به امتیازهای 635 و 1,890 واحدی می‌رسد که با وجود آن‌که هر دو مورد نتیجه بهتری نسبت به میت‌ پد 10.4 است اما این اختلاف به‌دلیل فرکانس بهتر هسته‌های تبلت چندان بزرگ نیست. به‌عنوان معیار دیگری در مورد میزان بزرگی این دو اعداد باید به این نکته اشاره کنیم که گوشی‌های پرچمدار در این تست در حالت تک و چند هسته‌ای معمولا به‌ترتیب از هزار و 3 هزار واحد فراتر می‌روند.

در تست AnTuTu v9.0.11-OB در این تبلت به‌ناچار از نسخه لایت و سبک‌تر آزمون گرافیکی 3D آن استفاده می‌شود و بدین‌ترتیب امتیاز آن را تنها با مدل‌های هم‌رده این دستگاه می‌توان مقایسه کرد. میت‌پد 10.4 این تست را با امتیاز 225 هزار واحدی به سرانجام رساند که آن را طبق انتظار در رده میانی رو به پایین قرار می‌دهد. برای مقایسه گلکسی A52 سامسونگ (نسخه 4G) با پروسسور SD730G به‌لطف ارتقاء در زمینه پردازنده و گرافیک از یک سو و رم بالاتر 8 گیگابایتی به امتیاز 340 هزار واحدی در این آزمون دست پیدا می‌کند.

میت‌پد 10.4 در تست گرافیکی Sling Shot Extreme از بنچ‌مارک 3DMark امتیاز بسیار مناسب 2,830 واحد را ثبت کرد که آن را به خوبی در جایگاه بالایی در رده میانی قرار می‌دهد. برای مقایسه بد نیست بدانیم Redmi Note 9S با گرافیک Adreno 18 در این تست به امتیازی بهتری از 2,500 واحد دست پیدا نکرده و A52 5G با گرافیک Adreno 619 نیز با 2,767 واحد هنوز نتیجه ضعیف‌تری را به‌نمایش می‌گذارد.

گزینه‌های ارتباطی

میت‌پد 10.4 در قامت یک تبلت 4G نسبتا ارزان‌قیمت، امکانات ارتباطی استاندارد و نسبتا محدودی را ارائه می‌کند که شامل بلوتوث 5.1، وای‌فای ac دو باند، مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou تک فرکانسی و درگاه USB-C می‌شوند. در این تبلت نه‌تنها از NFC خبری نیست بلکه همانطور که اشاره شد جک 3.5 میلی‌متری هدست نیز از آن حذف شده است. هواوی به سرعت اتصال 4G در این تبلت اشاره نکرده اما حداقل از روی مودم داخلی حاضر در چیپ‌ست Kirin 810 می‌توان انتظار حداکثر سرعت دانلود 600 مگابیت بر ثانیه تحت LTE Cat.12 و آپلود 150 مگابیت بر ثانیه تحت LTE Cat.13 را در آن داشت.

کلام آخر

هواوی میت‌پد تبلتی با رویکرد مولتی‌مدیایی و امکانات سخت‌افزاری نسبتا قابل‌قبولی‌ست که با تکیه بر یک طراحی مدرن و به‌روز، انتخاب جذابی به‌نظر می‌رسد. برگ برنده طراحی این مدل جدا از ابعاد و وزن مناسب آن مطمئنا به حاشیه‌های اندک پیرامون نمایشگر تعلق دارد که آن را از تبلت‌های قدیمی و کلاسیک با حاشیه‌های ضخیم در این قسمت کاملا جدا می‌کند. صفحه‌نمایش 10.4 اینچی دستگاه با وضوح فول ‌اچ‌دی و پنل IPS موفق ظاهر شده و با این‌که طبق انتظار دقت رنگ فوق‌العاده‌ای ندارد اما برای کاربری‌های روزانه نظیر مشاهده عکس و ویدئو و حضور در جلسات مجازی کیفیت مناسبی را عرضه می‌کند. دوربین اصلی تبلت بازهم طبق انتظار کیفیت فوق‌العاده‌ای را ارائه نمی‌کند اما از دوربین سلفی هم به‌لحاظ کیفیت آن در تماس‌های تصویری و هم به‌دلیل محل در نظرگرفته شده برای آن در لبه بزرگ‌تر صفحه‌نمایش می‌توان راضی‌تر بود.، باتری تبلت ظرفیت مناسبی داشته و دوام متعادلی را ارائه می‌کند اما شارژر 10 واتی آن کاملا ضعیف و ناکارآمد بوده و چیزی نزدیک به 3 ساعت و 45 دقیقه شما را به انتظار پر شدن باتری می‌گذارد. از توان پردازشی دستگاه باتوجه به رده قیمتی آن کاملا رضایت داشتیم و هیچ لگ و تأخیری را در رابط کاربری ایجاد نمی‌کند. گرافیک 6 هسته‌ای پروسسور این تبلت نیز عملکرد مناسبی داشته و مشکلی برای هندل کردن موقعیت‌های گرافیکی مختلف و بازی‌های رده میانی ندارد. یک نکته منفی در این میان، پایین بودن حافظه رم است که به‌خصوص در نسخه ارزان‌تر دستگاه با حجم تنها 3 گیگابایت کاملا به‌چشم می‌آید. حافظه داخلی 32 یا 64 گیگابایتی تبلت نیز چندان بزرگ و حجیم به‌نظر نمی‌رسد و انتخاب آن‌ها از نوع کم‌سرعت eMMC 5.1 نیز نکته منفی دیگری را به این قسمت می‌افزاید هرچند در این رده قیمتی نمی‌توان انتظار دیگری در این زمینه داشت.

نبود جک هدست ایراد مشهود و بزرگی برای میت‌پد 10.4 به حساب می‌آید که حتی ارائه تبدیل USB-C به جک 3.5 میلی‌متری هدست درون جعبه نیز کمک بزرگی به حل آن نمی‌کند چرا که در بسیاری از موارد مثل هنگام حضور در جلسات کاری و کلاس‌های آموزشی نیاز مبرمی به اتصال هر دوی شارژر و هدست بوده و هدست بلوتوثی نیز انتخاب ارزان و سرراستی برای بسیاری از کاربران به حساب نمی‌آید. اسپیکرهای چهارگانه تبلت با تنظیم هارمان/کاردان کیفیت صدای بسیار مناسبی دارند و جایگاه آن‌ها در چپ و راست (هنگام قرار گرفتن تبلت به‌صورت افقی) نیز صدای فراگیرتری را به گوش کاربر می‌رساند. یک نکته مثبت دیگر در طراحی این تبلت به محل در نظر گرفته شده برای دکمه پاور و کلید دوگانه تغییر صدا تعلق دارد که هر دو به‌خوبی در زیر انگشتان دست چپ (هنگام گرفتن تبلت به‌صورت افقی) قرار می‌گیرند.

در نهایت همچنان نمی‌توان از یک دیوایس هواوی صحبت به میان آورد و از نبود بسته گوگل و فروشگاه Play Store در آن سخن نگفت؛ نقطه‌ضعفی که هنوز با وجود پیشرفت‌های هواوی در فروشگاه اختصاصی AppGallery کاملا مشهود بوده و دست کاربران را برای نصب برخی از مهم‌ترین اپلیکیشن‌ها (مثل بسیاری از برنامه‌های خود گوگل) می‌بندد. این شرایط البته در طی یکی دو فصل اخیر بهبود یافته و با ارائه قریب‌الوقوع پلتفرم هارمونی و تلاش‌های هواوی برای جلب توجه هر چه بیشتر توسعه‌دهنده‌گان نرم‌افزاری انتظار کم‌رنگ‌تر شدن این مشکل در ماه‌های آینده می‌رود.