mobile.ir - مرجع موبایل ایران

پرچمداران سری S سامسونگ از سال 2020 به این سو با ترکیب تازه‌ای روانه بازار ارائه شدند که مستقیماً با عضو تازه متولد شده این خانواده یعنی S20 Ultra مرتبط بود؛ این گوشی‌ها بدین‌ترتیب از 5 سال پیش به این سو به‌ سه مدل مشخص با پسوندهای اولترا، پلاس و یک مدل ساده‌تر بدون پسوند تقسیم‌بندی شدند که پیشرفته‌ترین مشخصات در مدل اولترا حضور داشت و دو مدل S2x و S2x+ با مشخصات و ظاهر یکسان تنها در برخی موارد مثل اندازه صفحه‌نمایش، ظرفیت باتری و برخی گزینه‌های ارتباطی با یکدیگر اختلاف داشتند.

Samsung Galaxy S21 Series

سامسونگ در سال‌های بعد اما توجه اصلی خود را بیش از پیش به عضو گران‌قیمت‌تر و البته سودآورتر این سری یعنی مدل اولترا متمرکز ساخت و دو عضو ساده و پلاس به‌جز برخی تفاوت‌های ظاهری و تغییرات اندک مرتبط با ظرفیت باتری و جنس بدنه معمولاً تکرار بی حرف و حدیثی از مدل سال قبل خود با یک پردازنده جدید بودند. به‌عنوان شاهدی بر این ماجرا باید به به حضور دوربین 108 مگاپیکسلی اصلی، دوربین 48 مگاپیکسلی پریسکوپی و 40 مگاپیکسلی سلفی همراه با رم 16 گیگابایتی در S20 Ultra، زوم نوری 10 برابری دوربین پریسکوپی و فوکوس خودکار دوربین اولتراواید در S21 Ultra و دوربین 200 مگاپیکسلی اصلی S23 Ultra و S24 Ultra اشاره کرد که حتی تا به امروز نیز هیچ‌یک در هیچ‌کدام از گوشی‌های غیر اولترای سری S سامسونگ تکرار نشده‌اند!

Samsung Galaxy S22 and S22 Plus

بدین‌ترتیب از سری اولترا (حتی فراتر از تاشوهای گران‌قیمت و فانتزی سامسونگ) می‌توان به‌عنوان ویترین اصلی نمایش جدیدترین و پیشرفته‌ترین امکانات سخت‌افزاری این شرکت در طی یک سال یاد کرد و دو عضو غیر اولترای سری S (حداقل در طی سالیان اخیر) با قرار گرفتن در جایگاه پرچمداران فرعی، صرفاً برای پر کردن شکاف مابین مدل‌های FE و اولتراهای گران‌قیمت‌تر معرفی می‌شوند. در این رویکرد عمده تغییرات غیر اولتراهای این خانواده به اندکی کوچک و بزرگ کردن صفحه‌نمایش‌ها، تغییرات جزیی در ظرفیت باتری و گاه‌گاه کمی تغییر در شکل ظاهری محدود شده و حداقل از خانواده S22 به این سو با اتفاق بزرگی از جنس تغییر در ابعاد و وزن و نوع و تعداد دوربین‌ها روبرو نشدیم و تقریباً هر بار تجربه‌ای آشنا از سال قبل در قالب یک گلکسی S جدید در اختیار کاربران قرار می‌گیرد.

Samsung Galaxy S23 and S23 Plus

از سال پیش و همزمان با معرفی سری S24 معجون تازه‌ای به این جمع افزوده شد تا به میزان زیادی (اگر نگوییم به‌کل!) توجه کاربران را از تغییرات اندک سخت‌افزاری به مسئله‌ای دهان پرکن اما در عین حال ارزان‌قیمت‌تر جلب کند؛ هوش مصنوعی Galaxy AI به‌عنوان قابلیتی مبتنی بر وب امکانات تازه‌ای را در اختیار کاربران قرار می‌داد اما علاوه بر محدودیت تعداد زبان‌های مورد پشتیبانی، تقریباً به‌طور کامل به اینترنت و پردازش خارج از گوشی وابسته بود.

Samsung Galaxy S24 Series

سامسونگ چندی پیش از جدیدترین پرچمداران سری S این شرکت شامل S25، S25+ و S25 Ultra رونمایی کرد که این بار نیز تنها در مدل اولترا با برخی تغییرات مهم روبرو شده و S25 و S25+ (حداقل روی کاغذ) تفاوت‌های انقلابی و بزرگی را نسبت به نسل قبلی خود نشان نمی‌دهند. این مدل‌ها از نظر ابعاد و وزن، طراحی و شکل ظاهری، اندازه، نوع و وضوح صفحه‌‌نمایش، دوربین‌های اصلی و سلفی، باتری و شارژر و گزینه‌های ارتباطی تقریباً هیچ تفاوتی با قبل ندارند و به‌جز مواردی مثل ضخامت کم‌تر، رنگ‌بندی جدید، تفاوت طراحی رینگ لنزهای بخش پشتی و حذف رم 8 گیگابایتی در S25 اصولاً تفاوتی با همتایان سری S24 خود ندارند.

سامسونگ گلکسی S25 با نام مدل SM-S931B/DS و گلکسی S25 پلاس با نام مدل SM-S936B/DS موضوع بررسی این نوبت هستند.

جعبه محتویات

S25 و S25+ با جعبه مشکی‌رنگ کم‌ارتفاعی عرضه می‌شوند که علاوه بر نام دستگاه در بخش پایینی، نیم‌رخ شبح‌مانندی از آن را در مرکز باکس به‌نمایش گذاشته‌اند که قرار گرفتن آن به پهلو تلویحاً اشاره‌ای به تک تغییر ظاهری مهم این دو گوشی یعنی ضخامت کم‌تر آن‌ها است. محتویات این باکس را با چشم بسته نیز می‌توان حدس زد؛ جایی‌که به‌جز خود گوشی، یک کابل با دو سر USB-C و یک پین دسترسی به اسلات سیم‌کارت نکته مهم دیگری در آن دیده نمی‌شود و انتظار برای دیدن شارژر درون جعبه نیز ظاهراً برای همیشه یک خیال باطل باقی خواهد ماند.

طراحی و شکل ظاهری

تعلق S25 و S25+ به دسته پرچمداران در همان نگاه اول و با یک بار در دست گرفتن آن‌ها کاملاً مشخص بوده و شاسی تخت فلزی، شیشه مات بخش پشتی و ساخت مستحکم و با کیفیت آن‌ها نیاز به هیچ توضیح اضافه‌ای را باقی نمی‌گذارد.

هر دو مدل نسبت به سری S24 ضخامت کم‌تری دارند که بدون اندازه‌گیری و با چشم غیر مسلح نیز می‌توان به‌خوبی به این اختلاف پی برد.

جنس بخش پشتی هر دو مدل ظاهراً مثل قبل از شیشه ویکتوس 2 بوده و از شیشه‌های Armor و Armor 2 گلکسی S24 Ultra و S25 Ultra در آن‌ها خبری نیست. این شیشه البته همچنان مات و مقاوم در برابر اثرت انگشت بوده و به‌عنوان یک اختلاف با نسل قبلی این کلاس، جزییات بیشتری از IMEI و سریال‌نامبر گوشی‌ها در پایین آن با فونت ریز نقش بسته است.

لنزهای دوربین در این قسمت همچنان به همان صورت عمودی در کناره سمت چپ قرار دارند و یک فلش LED کوچک نیز در کنار آن‌ها دیده می‌شود. حلقه لنزها اما در این ترکیب اندکی بزرگ‌تر از گذشته به‌نظر می‌رسند و امتداد نیافتن حلقه رنگی پیرامونی این سه لنز به محوطه بالایی آن‌ها نیز به این مسئله کمک کرده است. بدین‌ترتیب بالای هریک از این سه لنز محوطه مشکی یک‌دستی ایجاد شده که ظاهر بزرگ‌تری نسبت به قبل ایجاد کرده‌‌اند.

برآمدگی لنزهای دوربین با وجود ضخامت کم‌تر هر دو مدل تفاوت بزرگی نکرده و همچنان همان نزدیک به 1 میلی‌متر سابق است. این ضخامت کم البته همچنان مانع لق خوردن گوشی روی میز نیست.

حاشیه‌های باریک دورتادور صفحه‌نمایش هر دو گوشی، جذابیت در دست‌گیری یک گوشی پرچمدار را به‌خوبی نمایان می‌کنند و از این لحاظ به تفاوت خاصی مابین S25 و S25+ بر نمی‌خوریم.

نوار فلزی پیرامونی مات و صیغل‌خرده با همان اجزای پیشین است و در این میان با هیچ تفاوت و نکته تازه‌ای روبرو نمی‌شویم.

S25 و S25+ با وجود تکرار طرح‌های پیشین سامسونگ همچنان از طراحی راضی‌کننده‌ای با دو سطح شیشه‌ای در پشت و رو و شاسی فلزی مات در مرکز بهره می‌برند و مات بودن شیشه بخش پشتی نیز بر جذابیت آن‌ها افزوده است. استاندارد IP68 این دو مدل در مقاومت در برابر آب و گرد و خاک تغییری نکرده و جنس شیشه ویکتوس 2 آن‌ها نیز همانی‌ست که در S24ها دیده بودیم. کاهش ضخامت در بهبود ارگونومی و در دست‌گیری این دو مدل موثر بوده و به ارتقاء حس اولیه یا first impression آن‌ها در بین کاربران افزوده است. در مجموع می‌توان از یک طراحی قابل‌قبول در این دو گوشی سخن گفت هرچند شباهت‌های رخ به رخ آن‌ها به نسل‌های قبلی نکته چندان مثبتی به‌حساب نمی‌آید.

ابعاد و وزن

تغییر نکردن اندازه‌های صفحه‌نمایش در S25 و S25+ به ثابت ماندن طول و عرض این دو مدل منجر شده و با این‌که طول و عرض 146.9 و 70.5 میلی‌متری S25 و 158.4 و 75.8 میلی‌متری S25+ روی کاغذ در هر دو مورد 0.1 میلی‌متر کاهش پیدا کرده‌اند اما عملاً تفاوت خاصی در ارتفاع و عرض این دو مدل نسبت به قبل ایجاد نشده و شرایط مشابه S24 و S24+ است. برای مشخص شدن میزان تأثیر حاشیه‌های نازک دورتادور صفحه‌نمایش در طول و عرض دستگاه بهتر است به سراغ یک میان‌رده پرطرفدار از سامسونگ یعنی گلکسی S24 FE برویم که با صفحه‌نمایشی هم‌اندازه با S24+ از طول و عرض 162 و 77.3 میلی‌متر برخوردار است.

داستان در مورد ضخامت این دو گوشی اما متفاوت است و در حالی‌که S24 و S24+ به‌ترتیب 7.6 و 7.7 میلی‌متر ضخامت داشتند این دو رقم در S25 و S25+ به‌ترتیب به 7.2 و 7.3 میلی‌متر رسیده است. این ضخامت کم‌تر در عمل نیز به‌‌خوبی در دست حس می‌شود و به‌خصوص در مورد عضو کوچک‌تر این دوگانه حس کاملاً مطلوبی از یک گوشی کوچک و مدرن را در ذهن ایجاد می‌کند.

سامسونگ موفق شده وزن این دو مدل را نیز چند گرمی کم کند و S25 را از 167 به 162 گرم و S25+ را از 196 گرم به 190 گرم برساند. S25+ در اختیار ما حتی کمی سبک‌تر و حوالی 188 گرم بود.

صفحه‌نمایش

در حالی‌که رقبای سامسونگ سال‌هاست از پنل‌های 10 و حتی 12 بیتی نه‌فقط برای پرچمداران بلکه برای گوشی‌های میان‌رده پیشرفته خود سود می‌جویند سامسونگ به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این رده هنوز تمایلی به تغییر در پنل‌های 8 بیتی و 16 میلیون رنگی خود نداشته و ظاهراً همان صفحه‌نمایش‌های 6.2 و 6.7 اینچی 19.5:9 دو مدل سال قبل را بی کم و کاست به S25 و S25+ منتقل کرده است.

صفحه‌نمایش 6.2 اینچی Dynamic AMOLED 2X گلکسی S25 طبق روال همیشگی از وضوح 1080×2340 پیکسل برخوردار است که تراکم 416ppi را برای این پنل کوچک به همراه می‌آورد. پنل 6.7 اینچی Dynamic AMOLED 2X گلکسی S25+ اما از وضوح بالاتر 1440×3120 پیکسل بهره می‌برد که تراکم آن را با وجود ابعاد کاملاً بزرگ‌تر به 513ppi ارتقاء می‌دهد. صفحه نمایش این گوشی البته در حالت پیش‌فرض از همان وضوح 1080×2340 پیکسل برخوردار است و در صورت تمایل می‌توان این وضوح را (به بهای مصرف بالاتر باتری) به وضوح native یعنی QHD+ ارتقاء داد.

سامسونگ اشاره‌ای به روشنایی این دو پنل و تفاوت احتمالی آن‌ها با خانواده S24 نکرده و از این رو می‌توان با درصد تقریب بالایی از شباهت کاملاً این دو نسل در زمینه صفحه‌نمایش سخن گفت. منوی حالت رنگ در این دو پنل نیز همان نمونه آشنای پیشین با Vivid پیش‌فرض (منطبق بر محدوده رنگ DCI-P3) و امکان انتخاب Natural (محدوده رنگ sRGB) است و گرمی و سردی و سه رنگ اصلی در آن نیز مثل قبل به‌دلخواه قابل تغییر است.

در دنیای واقعی طبق انتظار با تجربه سطح بالایی از عملکرد در زیر نور خورشید در هر دو گوشی روبرو می‌شویم و محتوای پنل فارغ از میزان و شدت نور به‌خوبی قابل مشاهده است.

دورتادور صفحه‌نمایش در هر دو گوشی حاشیه‌ای حوالی 1.5 میلی‌متر دیده می‌شود که ظاهراً تغییری نسبت به قبل نکرده و یکی از باریک‌ترین و نازک‌ترین نمونه‌ها حتی در رده پرچمداران است.

نرخ رفرش 120 هرتزی

یکی از تفاوت‌های مهم گوشی‌های پرچمدار واقعی با تقریباً تمامی نمونه‌های میان‌رده حتی در پیشرفته‌ترین نمونه‌ها نیز فناوری LTPO صفحه‌نمایش در ارائه نرخ رفرش متغیر است؛ مطابق این ویژگی نرخ به‌روزرسانی 120 هرتزی پنل بسته به محتوای در حال نمایش روی صفحه به‌صورت خودکار به مقادیر مختلف تغییر کرده و بدین‌ترتیب در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌شود. سامسونگ امسال نیز مثل سال گذشته در هنگام رونمایی از پرچمداران سری S از نرخ رفرش 1 تا 120 هرتزی در S25 و S25+ سخن به میان آورده اما بازهم مثل سال قبل این نرخ رفرش در تمامی موارد (حداقل در تجربه ما) از 24 هرتز پایین‌تر نمی‌رود و امکان دسترسی به نرخ‌های پایین‌تر وجود ندارد.

با تغییر گزینه Adaptive از منوی Motion smoothness صفحه‌نمایش به استاندارد حداکثر نرخ رفرش به 60 هرتز محدود می‌شود اما حداقل سرعت به روزرسانی همچنان همان 24 هرتز سابق است. در مورد تأثیر تغییر نرخ رفرش به 60 یا 120 هرتز در بخش باتری بیش‌تر سخن می‌گوییم.

سنسور اثر انگشت اولتراسونیک

خانواده S25 همانند مدل‌های پیشین این سری از حسگرهای اثر انگشت اولتراسونیک درون صفحه‌نمایش بهره می‌برند که نسبت به نمونه‌های نوری معمول سرعت و دقت بالاتری را ارائه کرده و خیس بودن انگشت یا نور مستقیم خورشید نیز تأثیری در عملکرد آن‌ها ندارد. ثبت اثر انگشت در این سنسورها بسیار سریع و آنی انجام شده و در صورت دنبال کردن گرافیک روی صفحه‌نمایش حتی می‌تواند در زمانی به کوتاهی 10 ثانیه انجام شود. بازگشایی قفل در این سنسورها نیز سریع و برق‌آسا بوده و هیچ نوری نیز در زیر انگشت در زمان بازگشایی تشکیل نمی‌شود.

اجزای پیرامونی

همانطور که در مقدمه نیز اشاره شد S25های سامسونگ تغییری در اجزای پیرامونی و کنترلرهای جانبی صورت نداده و همان موارد پیشین بی کم و کاست به این دو مدل منتقل شده‌اند. سمت چپ گوشی‌ها به‌جز دو خط آنتن در بالا و پایین نکته دیگری به‌چشم نمی‌خورد و در سمت راست نیز مثل قبل دکمه خاموش و روشن و کلید دوگانه تغییر صدا قرار دارد. ولوم بالا در +S25 از دسترس یک دست تا حدودی خارج است اما در S25 تقریباً به‌خوبی می‌توان به هر سه دکمه سمت راست با یک دست دسترسی پیدا کرد.

با گرفتن و نگه داشتن دکمه پاور در هر دو گوشی دستیار هوشمند Gemini ظاهر می‌شود که می‌توان از آن برای مقاصد مختلف از جست‌وجو تا صحبت کردن سود جست. جمنای در حالت عادی در ایران فعال نیست و استفاده از آن نیازمند تغییر در IP خواهد بود. برای تغیر وظیفه این دکمه و تبدیل آن به دکمه پاور عادی می‌توان از منوی Side button در تنظیمات سود جست. تا آن زمان برای نمایش منوی پاور جهت خاموش یا ریستارت کردن گوشی می‌توان از ترکیب دکمه‌های پاور+ولوم پایین سود جست.

بالای گوشی به‌جز خط آنتن تنها به حفره‌های میکروفون بر می‌خوریم و در پایین نیز همان موارد پیشین شامل پورت USB-C، میکروفون تماس و اسپیکر اصلی و درگاه سیم‌کارت به‌چشم می‌خورد که این آخری تنها از دو سیم‌کارت نانو پشتیبانی می‌کند. یک نکته جالب در این بخش رنگ‌آمیزی محوطه داخلی پورت USB به‌رنگ بدنه است.

بخش پشتی

سامسونگ ظاهراً از همان شیشه گوریلا گلکس ویکتوس 2 برای بخش پشتی هر دو گوشی استفاده کرده که مات و مقاوم در برابر اثر انگشت است و ترکیب آن با رنگ‌های جذاب و متنوع ظاهر ویژه‌ای را به پرچمداران سامسونگ می‌بخشد. نوشته‌های پایین این قسمت بیش از سری S24 بوده و حالا مواردی مثل IMEI و کشور سازنده را نیز در بر می‌‌گیرد. ستون دوربین‌های کناره سمت چپ در دو گوشی مشابه هم بوده و فلش LED نیز در جای خود قرار دارد.

دوربین‌‌های بخش پشتی

سامسونگ فرمول دوربین‌های بخش پشتی سری S23 ،S22 و S24 را بار دیگر در خانواده S25 نیز تکرار کرده و خود را از دردسر طراحی یک مجموعه دوربین جدید به‌کل خلاص کرده است! دوربین اصلی هر دو دستگاه یک نمونه 50 مگاپیکسلی (ظاهراً با سنسور 1/1.56 اینچی GN3) مجهز به پیکسل‌های 1 میکرونی‌ست که در S23 FE و S24 FE نیز حضور داشت. دیافراگم لنز مقابل این دوربین 1.8 بوده و از OIS نیز پشتیبانی می‌کند. دوربین دوم یک 10 مگاپیکسلی تله‌فتو ظاهراً با سنسور 1/3.94 اینچی S5K سامسونگ با لنز f/2.4 و تجهیز به OIS و فوکوس خودکار است که تصویری 12 مگاپیکسلی با بزرگ‌نمایی معادل 3 برابر زوم اپتیکال را ارائه می‌دهد و در نهایت به دوربین اولتراواید 12 مگاپیکسلی 1/2.55 اینچی گوشی بر می‌خوریم که از S20+‌ در سال 2020 تا به امروز در تمامی گوشی‌های این کلاس حضور داشته و نقطه ضعف غیبت فوکوس خودکار را در تمامی این سال‌ها به همراه خود کشیده است. بدین‌ترتیب S25 و S25+ نیز مثل همتایان پیشین خود در غیبت یک دوربین ماکرو قادر به عکاسی از فاصله بسیار نزدیک نبوده که این موضوع با توجه به رده قیمتی این دو گوشی نکته عجیب و در عین حال نا امیدکننده‌ای به‌حساب می‌آید.

با حضور One UI جدید سامسونگ، رابط کاربری و منوی دوربین سری S25 نیز به‌کل با آن‌چه در مدل‌های پیشین دیده‌ایم تفاوت پیدا کرده است؛ در این رابط کاربری جایگاه ردیف اول و دوم در کناره سمت راست با یکدیگر جابه‌جا شده و این بار اولین ردیف به چهار گزینه انتخاب عکس، ویدئو، پرتره و گزینه More تعلق دارد و یک خط جلوتر به شاتر دوربین، نمای آخرین عکس گرفته شده و دکمه تعویض دوربین‌های پشت و جلو تعلق دارد. کمی جلوتر می‌توان با انتخاب هریک از چهار گزینه 0,6، 1، 2 و 3 بین دوربین اولتراواید، دوربین اصلی، نمای زوم‌شده دو برابری آن و دوربین تله‌فتو جابه‌جا شد.

یک آیکون چهارپره جدید بر بالای این قسمت دیده می‌شود که با لمس آن مجموعه‌ای از کنترلرها به‌صورت عمودی ظاهر می‌شوند که اکثر آن‌ها را در رابط کاربری پیشین سامسونگ در کناره سمت چپ صفحه‌نمایش دیده بودیم. در این منو به‌جز تنظیمات آشنای فلش، تایمر، فیلترهای لایو، Motion photo، نسبت و وضوح تصویر موارد دیگری مثل تنظیمات نورگیری و زیباسازی! چهره حضور دارند و دکمه دسترسی به تنظیمات کامل دوربین نیز در همین بخش جای گرفته است.

سامسونگ در سوی دیگر برخی از مهم‌ترین گزینه‌های منوی قبلی یعنی وضوح تصویر، فلش، Motion photo و فیلترهای لایو را جا داده است که به‌عنوان یک نظر شخصی حداقل در S25، اندکی کوچک‌تر از حد انتظارند.

نما و شکل ظاهری منوی More تغییر کرده اما گزینه‌های حاضر در آن دقیقاً همان موارد حاضر در سری S24 هستند. در این منو به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و پرتره ویدئویی، Single Take و Dual REC بر می‌خوریم. گزینه Single Take امکان گرفتن چندین عکس در نماهای مختلف را در یک شات 15 ثانیه‌ای با هریک از سه دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو فراهم می‌کند و با Dual REC نیز با انتخاب دو دوربین از جمع چهار دوربین گوشی همزمان با وضوح 1080p/30fps فیلم‌برداری کرد. یک نکته جالب در این قسمت این است که این ویدئوهای همزمان را می‌توان هم به‌صورت روی هم (نمای دو دوربین در یک کادر) و هم به‌صورت جدا و مستقل از هم ذخیره کرد.

ظاهر بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro در این مجموعه نیز تغییر کرده و فرم متفاوتی را به‌خود گرفته است. در این بخش که برای هریک از سه دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو به‌صورت مجزا در دسترس است می‌توان عدد ISO را بین 50 تا 3,200 و سرعت شاتر را از 1/12,000 تا 30 ثانیه برای هر سه دوربین تغییر داد و فوکوس دستی نیز برای دوربین‌های اصلی و تله‌فتو در دسترس است. تغییر وایت‌بالانس و نورگیری نیز دو تنظیم دیگر این بخش را تشکیل می‌دهند. نمودار هیستوگرام بر بالای این منو جای دارد و از تنظیمات بالای صفحه‌نمایش در این سمت می‌توان Metering را تغییر داد و گزینه جداگانه‌ای برای تنظیم فاکتورهای کنتراست، درجه اشباع، های‌لایت‌ها، سایه‌ها و Tint در نظر گرفته شده است. از منوی تنظیمات امکان برداشت RAW با فرمت DNG نیز در این قسمت در نظر گرفته شده است.

گزینه جدید این بخش تعیین میزان نورگیری در دو مد False color و Zebra pattern است که در اولی از رنگ سبز برای نقاط با نورگیری مناسب، از قرمز و زرد برای نورگیری بیش از اندازه و از آبی برای نورگیری پایین‌تر از حد استفاده می‌شود و در الگوی گورخری یا Zebra pattern نیز نقاط با نورگیری بیش از اندازه با خطوط هاشورخورده مشخص می‌شوند.

منوی تنظیمات دوربین بدون تغییر همانی‌ست که در سری S24 دیده‌ایم و در آن گزینه‌های موسوم به Advanced options در عکس و ویدئو دیده می‌شوند. منوی تنظیمات در این قسمت به شش قسمت مختلف تقسیم شده که شامل ویژگی‌های هوشمندانه (Intelligent features)، بخش عکس، بخش ویدئو، بخش سلفی، گزینه General یا تنظیمات عمومی و بخش حریم خصوصی یا Privacy می‌شوند.

در بخش intelligent options به‌جز گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، سرعت گرفتن عکس و میزان بهینه‌سازی انجام شده روی آن تعیین می‌شود. در این قسمت در حالت پیش‌فرض کم‌ترین سرعت و بیش‌ترین بهینه‌سازی تصویر انتخاب شده اما می‌توان آن را به حالت متوسط و حداقل تغییر داد که در این آخری عکس با حداکثر سرعت و حداقل بهینه‌سازی برداشت می‌شود و مناسب سوژه‌های با حرکت زیاد است.

در Advanced picture options امکان تغییر فرمت عکس از JPG به HEIF برای کاهش حجم (البته با ریسک نمایش داده نشدن عکس‌ها در برخی دیوایس‌های دیگر) ارائه شده و از همین قسمت می‌توان یک کپی از عکس گرفته شده را در حالت RAW با فرمت DNG ذخیره کرد یا به‌کل حالت RAW را برای ذخیره تصاویر به‌کار گرفت. عکس‌های RAW امکان تغییر گسترده در نرم‌افزارهای ویرایش عکس را خواهند داشت اما حجم این تصاویر بسیار بالاتر از یک عکس JPG عادی‌ست. Motion photo capture یک گزینه جدید در این قسمت است که در حالت پیش‌فرض روی Before and after shuter قرار دارد بدین‌معنا که پیش و بعد از گرفتن عکس، یک تصویر متحرک ثبت می‌شود اما می‌توان آن رابه قبل از لمس شاتر تغییر حالت داد.

در نهایت در Advanced video options گزینه‌ای برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC، امکان ارتقاء بیت‌ریت ویدئوها برای افزایش کیفیت و برداشت ویدئوهای HDR (با رنگ‌ها و کنتراست بهبودیافته) فراهم شده است زوم در صدا هماهنگ با زوم در تصویر و برداشت صدای ویدئو با هدست بلوتوث متصل به دستگاه (360audio recording) از دیگر موارد حاضر در این قسمت است و حالا گزینه‌ای به‌نام Audio playback نیز در آن حضور دارد که امکان پخش موزیک یا هر صدای دیگری را در حین برداشت ویدئو فراهم می‌کند.

اما نکته کاملاً تازه در این به گزینه Log تعلق دارد که یکی از معدود ویژگی‌های جدید دوربینی در خانواده S25 محسوب می‌شود. با فعال بودن این گزینه طیف دینامیکی وسیع‌تری از صحنه پیش رو برداشت می‌شود که دست کاربر را در هنگام ویرایش ویدئو بازتر می‌گذارد. ویدئوهای Log تا قبل از تصحیح رنگ آن‌ها در گالری به‌صورت فلت و خاکستری ثبت می‌شوند.

عکاسی با S25 و S25+ را در یک بعدازظهر آفتابی زمستانی آغاز می‌کنیم و در گام نخست به‌سراغ دوربین اصلی هر دو گوشی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی آن‌ها می‌رویم. تصاویر این دو دوربین به‌واسطه یکسان بودن سخت‌افزارهای آن‌ها و سیستم پروسس تصویر کاملاً مشابه هم بوده و حداقل در سوژه‌های زیر به تفاوت معناداری بر نخوردیم. کیفیت عکس‌های دوربین اصلی S25 و S25+ طبق انتظار در سطح بسیار بالایی بوده و با این‌که همچنان رنگ‌های اغراق‌شده به‌عنوان امضای سامسونگ در آن‌ها حضور دارند اما کلاس پرچمداری این دو گوشی را به‌خوبی در عواملی مثل میزان جزییات، طیف وسیع دینامیکی و کنتراست بالا می‌توان مشاهده کرد.

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

میزان کنتراست و طیف دینامیکی وسیع تصاویر دوربین اصلی هر دو گوشی را در سوژه زیر بهتر می‌توان مشاهده کرد جایی‌که ارتقاء کنتراست آرام‌آرام به تصویری اغراق‌شده منجر می‌شود. در برش اندازه واقعی مطلقاً اثری از نویز دیده نمی‌شود اما جزییات آن می‌توانست برای کلاس قیمتی این دو مدل اندکی بالاتر باشد.

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر Galaxy S25

برش اندازه واقعی تصویر Galaxy S25+

برداشت عکس با وضوح کامل 50 مگاپیکسلی در هر دو گوشی تصویر به‌نسبت فلت‌تری را با نور کم‌تر برداشت می‌کند که نزدیک به 4 برابر حجم بیش‌تری دارد. این تصویر به‌واسطه وضوح بالاتر جزییات بیش‌تری را ثبت می‌کند اما استفاده از آن نیازمند نور زیاد محیط است. در صورت کاهش دستی وضوح دوربین 50 مگاپیکسلی به 12 مگاپیکسل به‌دلیل حذف الگوریتم بهبود تصویر (که در حالت اتوماتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد) به جزییات بالاتری دست پیدا می‌کنیم اما همانطور که گفتیم این موضوع عمومیت نداشته و اجرای آن کاملاً به نور محیط وابسته است.

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25+ در وضوح 50 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Galaxy S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

کاهش دستی وضوح به 12 مگاپیکسل و برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر اتوماتیک 12 مگاپیکسلی

گزینه HDR مثل همیشه در منوی دوربین یک گوشی پرچمدار سامسونگ ظاهر نمی‌شود و دوربین به‌صلاحدید خود در مورد به‌کارگیری HDR تصمیم‌گیری می‌کند. خروجی تصویر در این حالت نیز بستگی به سوژه داشته و مثل دو سوژه زیر می‌تواند نچندان خوب یا فوق‌العاده باشد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی گلکسی S25 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک با دوربین اصلی گلکسی S25 پلاس - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عملکرد پرتره دوربین اصلی در هر دو گوشی شایسته تقدیر است و از سوژه‌های ساده تا نمونه‌های پیچیده‌تر را به‌خوبی از پس‌زمینه تفکیک می‌کند.

برداشت تصویر پرتره با دوربین گلکسی S25 پلاس - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر پرتره با دوربین گلکسی S25 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

اولین نکته مهم در مورد خروجی تصاویر دوربین اولتراواید به تشابه رنگ آن‌ها به دوربین اصلی تعلق دارد که با وجود سنسور و مجموعه‌های نور متفاوت، هم‌گونی جالب توجه‌ای را ایجاد می‌کند. بدین‌ترتیب در این‌جا نیز با طیف دینامیکی وسیع و رنگ‌های اغراق‌شده‌ای روبرو می‌شویم که با چاشنی کنتراست بالا مزین شده‌اند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

مسئله اشاره شده در مورد کنتراست بالا و اغراق‌شدگی رنگی در دوربین اصلی، این‌جا برای دوربین اولتراواید نیز تکرار شده و در برش اندازه واقعی نیز با همچنان تقریباً هیچ اثری از نویز نیز و از سطح جزییات نیز برای یک دوربین اولتراواید بدون فوکوس خودکار می‌توان راضی بود. کناره‌های کادر تصویر البته اندکی دچار کشیدگی‌ست که در این رده نکته عجیبی به‌نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی دوربین اولتراواید S25

برش اندازه واقعی دوربین اولتراواید S25+

دوربین تله‌فتو با وجود سنسور کوچک و دیافراگم بسته‌تر لنز یکپارچگی تصویر با دو دوربین دیگر را حفظ کرده و همان سطح از اغراق‌شدگی رنگ در خروجی این دوربین نیز دیده می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتوی S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتوی S25 در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

جزییات تصویر در فاصله کانونی پیش‌فرض این دوربین (معادل 3 برابر زوم اپتیکال) و تا قبل از بزرگ‌نمایی در ابعاد واقعی در سطح رضایت‌بخشی قرار دارد اما در برش اندازه واقعی همچنان از سطح ایده‌آل و از کلاس قیمتی این دو گوشی فاصله دارد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتوی S25+ در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اصلی هر دو گوشی از برداشت ویدئوی 8K با 30 فریم در ثانیه پشتیبانی می‌کنند و با کاهش وضوح به 4K می‌توان با هر دو سرعت 30 و 60 فریم در ثانیه فیلم‌برداری کرد. تمامی ویدئوهای این دو گوشی به‌صورت پیش‌فرض با کدک HEVC یا H.265 برداشت می‌شود بیت‌ریت ویدئویی در دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه به‌ترتیب 33 و 50 مگابیت بر ثانیه است و صدای دو کاناله آن نیز با بیت‌ریت صوتی 250Kbps برداشت می‌شود. ویدئوهای 4K این دوربین‌ها در حالت پیش‌فرض به‌فرم HDR برداشت می‌شوند که در نمایشگرهای پشتیبانی‌کننده از آن ظاهر جذابی را ارائه می‌دهند اما بهتر است برای نمایش بهتر تصویر در مانیتورهای عادی گزینه HDR را در این قسمت غیر فعال کرد. میزان جزییات تصویر در هر دو نرخ 30 و 60 در سطح یک گوشی پرچمدار بوده تثبیت و لرزه‌گیری تصویر نیز به‌خوبی انجام می‌شود.

نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه و بیت‌ریت‌های متناظر 33 و 50 مگابیت در ثانیه آن‌ها در وضوح 4K در دوربین اولتراواید نیز حفظ شده و ویدئوها در این‌جا نیز به‌صورت پیش‌فرض به‌فرم HDR ثبت می‌شوند که برای نمایش توانمندی‌های آن نیز به نمایشگر پشتیبانی‌کننده از این قابلیت است. میزان جزییات این ویدئوها طبیعتاً در جایگاه پایین‌تری نسبت به دوربین اصلی قرار دارد اما برای یک دوربین اولتراواید بدون فوکوس خودکار با قدمت طولانی‌مدت نتایج بدی به‌حساب نمی‌آیند.

از خروجی 4K/30/60fps دوربین تله‌فتو نیز می‌توان کاملاً رضایت داشت و با این‌که اغلب دوربین‌های این کلاس با مسئله انتقال لرزش‌های دست به نتیجه نهایی روبرو هستند این مسئله در خانواده S25 کم‌رنگ بوده و به‌خروجی قابل‌قبولی حتی در حین راه‌رفتن با این دوربین دست پیدا می‌کنیم.

دوربین سلفی

هر دو گوشی S25 و S25+ به‌رسم سال‌های گذشته با یک دوربین سلفی 12 مگاپیکسلی مجهز به لنز f/2.2 دارای فوکوس خودکار ارائه می‌شوند که در حالت پیش‌فرش عکسی 2544×3392 پیکسلی (8.7 مگاپیکسل) را برداشت می‌کنند اما با تشخیص اتوماتیک افراد بیش‌تری در صحنه یا با سوییچ دستی از زیر صفحه‌نمایش می‌توان زاویه بازتر و وضوح کامل 12 مگاپیکسل را در اختیار داشت. از کیفیت عکس‌های این دوربین از لحاظ جزییات، توناژ پوست و طیف دینامیکی به میزان بسیار زیادی رضایت داشتیم و رنگ‌های اغراق‌شده آن نیز به سمت رضایت بیش‌تر اکثر کاربران حرکت می‌کنند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین سلفی S25+ با وضوح 8.7 مگاپیکسل

حالت پرتره این دوربین اندکی در اجرا با مشکل روبروست و گه‌گاه بخش مهمی از سوژه (نه‌فقط موها!) را نیز همراه پس‌زمینه محو می‌کند.

برداشت تصویر پرتره با دوربین سلفی S25 با وضوح 8.7 مگاپیکسل

دوام باتری

یکی از ایرادها و انتقادهای اصلی به پرچمداران سری S سامسونگ به ظرفیت باتری آن‌ها تعلق دارد که در طی سالیان گذشته با تغییر بزرگی روبرو نشده و همین امروز نیز از سطح دیگر پرچمداران و میان‌رده‌ها کاملاً پایین‌تر است. S25 و S25+ مثل همتایان S24 پیشین خود به‌ترتیب با باتری‌های 4,000 و 4,900 میلی آمپر ساعتی ارائه می‌شوند که حتی برای صفحه‌نمایش‌های کم‌مصرف LTPO و پردازنده‌های 3 نانومتری این دو گوشی نیز ظرفیت‌های پایینی به‌حساب می‌آیند. سامسونگ در توصیف این باتری‌ها چندان وارد جزییات نشده و تنها به 29 و 30 ساعت پخش ویدئوی 720p از حافظه داخلی S25 و S25+ با یک بار شارژ اشاره کرده است که تفاوت چندانی با سری S24 ندارد. در دنیای واقعی از شارژدهی این دو گوشی رضایت چندانی نداشتیم و در یک استفاده متوسط رو به بالا احتمالاً هر روز باید از شارژر استفاده کرد.

برای تست دوام باتری مثل قبل از آزمون Work 3 از PCMark استفاده می‌کنیم که با غیر فعال کردن روشنایی خودکار و تنظیم نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌شود. این تست را یک بار با نرخ رفرش تطبیقی تا 120 هرتز و بار دیگر در حالت استاندارد با نرخ رفرش تا 60 هرتز انجام می‌دهیم. گلکسی S25 در حالت اول یعنی با نرخ رفرش تا 120 هرتز تنها 11 ساعت و 18 دقیقه این تست را ادامه داد و با کاهش نرخ رفرش به 60 هرتز نیز این زمان به 12 ساعت و 50 دقیقه رسید که هیچ‌یک افتخاری را نصیب سامسونگ نمی‌کنند و رقبای این گوشی به امتیازهای بسیار بالاتری در آن دست پیدا می‌کنند. محدود بودن اختلاف مابین نرخ 120 و 60 هرتز صفحه‌نمایش مدیون قابلیت LTPO در این پنل بوده و بدین‌ترتیب استفاده از نرخ رفرش بالا تأثیر بزرگی بر مصرف باتری باقی نمی‌گذارد.

در S25+ در حالت اول یعنی نرخ رفرش 120 هرتزی تطبیقی به دوام 14 ساعت و 3 دقیقه‌ای دست پیدا می‌کنیم که در وضوح مورد نظر سامسونگ یعنی فول اچ‌دی پلاس به‌دست آمده و با تغییر رزولوشن به مقدار اصلی آن یعنی QHD+ این رقم بازهم کاهش پیدا خواهد کرد. S25+ در نرخ رفرش 60 هرتزی استاندارد این تست را تا حوالی 16 ساعت ادامه داد که این یکی نیز در مقایسه با رقبا چندان فوق‌العاده به‌نظر نمی‌رسد.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

اندروید 15 و One UI 7 پس از ماه‌ها انتظار بالاخره در خانواده گلکسی S25 به‌صورت رسمی ارائه شد و این دو گوشی نیز مثل دیگر پرچمداران اخیر سامسونگ با 7 سال به‌روزرسانی‌های امنیتی و آپدیت‌های اندروید پشتیبانی می‌شوند. زمان بوت هر دو گوشی کاملاً سریع و چیزی نزدیک به 14 تا 16 ثانیه است و اختلاف خاصی نیز از این لحاظ بین S25 و S25+ وجود ندارد.

طراحی جدید سامسونگ در One UI 7 از همان ابتدا و از صفحه قفل نمایان است؛ جایی‌که از فونت متفاوت و شکل جدیدی برای آیکون‌های زیر صفحه‌نمایش استفاده شده و در منوی Lock screen and AOD نیز به برخی موارد تازه بر می‌خوریم.

از جمله نکات کاملاً جدید این بخش گزینه Now bar در صفحه قفل است که مواردی مثل نتایج رویدادهای ورزشی را در صفحه قفل در پایین به‌نمایش می گذارد و بدین‌ترتیب بدون نیاز به بازگشایی قفل صفحه‌نمایش می‌توان به این اطلاعات دست پیدا کرد. Now bar در حال حاضر تنها اطلاعات ورزشی را از گوگل، اشتراک اطلاعات اورژانسی و مترجم همزمان (Interpreter) را پشتیبانی می‌کند و نوار اطلاعات آن در صفحه قفل، status bar و بالای نوتیفیکیشن پنل به‌نمایش گذاشته می‌شود.

صفحه همواره روشن یا AOD همانی‌ست که در سری S24 دیده‌ایم و در حالت پیش‌فرض برای نمایش داده شدن آن باید روی صفحه ضربه زد یا اصطلاحا tap کرد. در این صفحه مثل قبل زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود. نکته جدید در این میان امکان حضور Now bar در صفحه AOD است که به‌خصوص برای دنبال کردن یک رویداد ورزشی نکته جالبی به‌نظر می‌رسد.

در بخش تنظیمات این صفحه جدا از حالت پیش‌فرض Tap to show، سه انتخاب دیگر یعنی روشن بودن دائم (Show always)، روشن شدن مطابق زمان‌بندی (Show as scheduled) و روشن شدن با دریافت اعلان جدید (Show for new notifications) دیده می‌شود که همگی پیش از این در این منو حضور داشته‌اند. از طریق گزینه‌ای در این قسمت امکان نمایش والپیپر صفحه هوم در صفحه همواره روشن نیز وجود دارد که البته طبیعتاً به مصرف باتری بیش‌تری منجر خواهد شد. گزینه Erase background در این قسمت نیز بخش اصلی تصاویر (مثلاً چهره افراد) را در والپیپر صفحه AOD حفظ کرده و پس‌زمینه را حذف می‌کند.

صفحه هوم تفاوت اساسی و مهمی با آن‌چه از این قسمت در One UI‌ پیشین در ذهن داریم نکرده و فرم و ظاهر مشابهی را ارائه می‌کند. تنها نکته جدید در این بخش آیکون بیضی شکل Now brief در کنار وضعیت آب و هواست که سامسونگ از آن با عنوان یک خلاصه شخصی‌سازی‌شده از محتوای پیشنهادی و عملگرهایی یاد می‌کند که در طی روز تغییر می‌کنند.

برای استفاده از Now brief جدا از حساب کاربری سامسونگ باید گزینه Personal data Intelligence را از منوی تنظیمات حریم شخصی فعال کرد که از جزییات استفاده شما از بخش‌های مختلف گوشی برای غنی‌تر کردن این منو سود می‌جوید. این اطلاعات علاوه بر Now brief در گالری تصاویر، صفحه‌کلید سامسونگ و چند قسمت دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفته و طبق ادعای سامسونگ برای حفظ امنیت کاربران تنها در خود گوشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

صفحه هوم به‌جز Now brief تغییری نکرده و نحوه تعامل با آیکون‌ها و دسک‌تاپ سمت چپ Google discover آن نیز به قرار سابق است.

نزدیک کردن دو انگشت به هم روی صفحه‌نمایش در صفحه هوم یا نگه داشتن انگشت روی آن برای چند لحظه، برای ورود به بخش ویرایشی این صفحه کفایت می‌کند؛ جایی‌که علاوه بر امکان تغییر وال‌پیپر و تم، می‌توان ویجت‌های مختلف را به صفحه هوم افزود و دسک‌تاپ سمت چپ را به‌کل حذف کرد.

تنها تغییر گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم که با لمس دکمه Settings در این قسمت در دسترس قرار می‌گیرند به امکان تغییر اندازه آیکون اپلیکیشن‌ها تعلق دارد که با یک نمای گرافیکی امکان یک سایز کوچک‌تر یا بزرگ‌تر شدن را ارائه می‌کند. تمامی دیگر تنظیمات این بخش از جمله امکان تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیداً دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن همگی همان موارد One UI قبلی هستند.

منوی جانبی Edge panels از لحاظ ساختار و ترکیب همانی‌ست که پیش از این دیده‌ایم اما این بار برخی از گزینه‌های هوش مصنوعی دستگاه از جمله AI Select همراه با Now Brief، مترجم همزمان و Drawing assist را بر بالای خود جا داده است. با انتخاب گزینه AI Select در این بخش محتوای صفحه بررسی شده و بسته به تصویر، پیشنهادی برای یک کار مرتبط با هوش مصنوعی (مثلاً تبدیل عکس به یک سوژه کارتونی با Drawing assist یا افزودن یک جزء جدید به تصویر با Generative edit) پیشنهاد می‌شود. AI Select به‌گفته سامسونگ امکان پیش‌بینی نیازهای کاربران در یک موقعیت خاص را نیز داشته و مثلاً امکان ذخیره یک ضربه مهم در بازی فوتبال به‌صورت GIF را دارد.

کشیدن دست از هر نقطه صفحه‌نمایش (به‌جز کناره سمت راست) رو به پایین منوی نوتیفیکیشن یا اعلان برنامه‌ها را ظاهر می‌کند که حالا با لمس گزینه تازه‌ای در پایین آن می‌توان به لیست برنامه‌های مجاز برای ارسال نوتیفیکیشن نیز دست پیدا کرد.

کشیدن دست از کناره سمت راست به پایین کنترل‌سنتر جدید سامسونگ را به‌نمایش می‌گذارد که تا حدود زیادی با آن‌چه از این بخش در وان یو آی قبلی در ذهن داریم متفاوت است. در این منو دیگر زمان و تاریخ در بالا دیده نمی‌شوند و برای دیدن آن‌ها باید با یک اسکرول به راست به بخش قبلی نوتیفیکیشن رفت. سه میان‌بر بالا یعنی دسترسی به منوی تنظیمات، خاموش کردن گوشی و قلم ویرایشی سر جای خود باقی هستند و دو آیکون وای‌فای و بلوتوث نیز بالاتر از سایر میان‌برها در دو محوطه بیضی‌شکل بزرگ جای دارند.

یک ردیف پایین‌تر 8 آیکون دیتای موبایلی، چراغ‌قوه، حالت هواپیما، چرخش اتوماتیک تصویر، Link to Windows، موقعیت مکانی، Power saving و هات‌اسپات بدون برچسب نام در یک باکس بزرگ‌تر دیده می‌شوند و کشیدن مجموعه آن‌ها رو به پایین نیز سایر تاگل‌ها و برچسب‌های اسم را پدیدار می‌کند. باکس تغییر روشنایی همراه با گزینه حالت تاریک و باکس ولوم همراه با گزینه سایلنت دیگر گزینه‌های این قسمت را تشکیل می‌دهند. در پایین نیز آیکون‌های مجزایی برای انتقال موسیقی به پخش‌کننده‌های خارجی، نمایش دستگاه‌های مجاور (Nearby devices)، گزینه‌های مرتبط با خانه هوشمند (SmartThings)، انتقال تصویر به نمایشگرهای خارجی (Smart View) و تغییر مد یا حالت در منوی Modes and Routines دیده می‌شوند.

با لمس گزینه ویرایش (قلم بالای صفحه‌نمایش) امکان حرکت و جابه‌جایی هریک از این پنل‌های شش‌گانه اشاره شده فراهم می‌شود و حتی می‌توان پنل حاوی بلوتوث و وای‌فای را نیز از قسمت بالایی به پایین منتقل کرد. با انتخاب گزینه Edit روی آیکون‌های این قسمت نیز طبق معمول می‌توان به حذف و اضافه میان‌برهای و جابه‌جایی آن‌ها اقدام کرد.

بر بالای صفحه‌نمایش در این حالت گزینه دیگری به‌نام Panel settings ظاهر می‌شود که با لمس آن و انتخاب گزینه Toghether می‌توان فرم منوی نوتیفیکیشن را به حالت One UI قبلی تغییر داد؛ جایی‌که علاوه بر اعلان برنامه‌ها، شش آیکون اصلی همراه با نوار تغییر روشنایی در این بخش حضور پیدا می‌کنند.

منوی اصلی یا App drawer نیز در این ساختار جدید اندکی تغییر کرده و به‌عنوان اولین نکته جدید، نوار جست‌وجو در آن از بالا به پایین منتقل شده است. تعداد برنامه‌های اضافی و بسته سامسونگ در این دو مدل بسیار محدود و انگشت‌شمار بوده و از ترفند پیشین یعنی حضور برنامه‌های سامسونگ به‌صورت کم‌رنگ و نصب نشده (که به محض ورود به حساب سامسونگ یک به یک و بدون دخالت شما دانلود و نصب می‌شدند) نیز حداقل در نسخه‌های در اختیار ما خبری نبود.

قسمت جست‌وجو با وجود جابه‌جایی آیکون سرچ از بالا به پایین تغییری نکرده و با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم. از طریق گزینه‌ای بر بالای این قسمت می‌توان اپلیکیشن‌های مد نظر برای جست‌وجوی عبارت مورد نظر را از لیست انتخاب یا حذف کرد.

منوی تنظیمات به‌جز فونت جدید و اندکی آیکون‌های بزرگ‌تر هیچ تفاوتی با آن‌چه پیش‌از این در نمونه‌ای مثل S24 FE دیده بودیم ندارد و در بالا اطلاعات حساب کاربری سامسونگ همراه با برخی پیشنهادهای روزانه را جای داده و سایر تنظیمات نیز در 10 بخش مجزا قرار گرفته‌اند. بدین‌ترتیب در این منو به هیچ نکته تازه‌ای نمی‌توان اشاره کرد و همه چیز به قرار سابق است.

منوی مجزای Galaxy AI در این بخش نیز مثل قبل برای معرفی تمامی قابلیت‌های هوش مصنوعی سامسونگ توضیحاتی را ارائه کرده است و این بار به‌جز برخی تغییر در اسامی (مثلاً Chat assist به Writing assist یا Note Assist به Samsung Notes یا Transcript assist به Voice Recorder یا Browsing assist به Samsung Internet) گزینه‌های تازه‌ای مثل Audio Eraser برای حذف نویز صوتی در ویدئو و Now Brief نیز به آن افزوده شده‌اند.

در پایین این بخش مثل قبل گزینه‌ای برای محدود کردن تحلیل و پروسس اطلاعات به توان پردازشی داخل گوشی دستگاه در نظر گرفته شده که البته به‌صورت پیش‌فرض غیر فعال است و این بدان معنا خواهد بود که دیتای کاربران به سرورهای خارجی ارسال می‌شود و تنها در صورت فعال کردن این گزینه (که به احتمال قریب به یقین در اکثر گوشی‌ها به همین صورت غیر فعال باقی خواهد ماند) از خروج این اطلاعات جلوگیری می‌شود. البته ذکر این توضیح نیز ضروری‌ست که با غیر فعال کردن این گزینه، گوشی از انجام بسیاری از فعالیت‌های هوشمندانه خود باز می‌ماند!

برای آشنایی بیش‌تر با امکانات هوش مصنوعی Galaxy AI سامسونگ در One UI 7 می‌توانید به مطلب جداگانه‌ای در این رابطه در سایت مراجعه کنید.

چیپ‌ست پردازشی - حافظه

سامسونگ در حالی‌که معمولاً از دو راه‌کار پردازشی برای گوشی‌های غیر اولترای سری S شامل پردازنده‌های کوالکام برای بازارهای آمریکا، چین و کره جنوبی و پردازنده‌های اکزینوس برای بقیه مناطق نقاط دنیا استفاده می‌کند امسال ظاهراً به‌دلیل مشکلات بازدهی اکزینوس‌های 3 نانومتری این شرکت، همه گوشی‌های سری S را بدون استثنا با پروسسور 3 نانومتری پیشرفته Snapdragon 8 Elite نسخه گلکسی روانه بازار کرده است؛ فرکانس هسته‌های اصلی Prime این چیپ‌ست در مقایسه با اسنپ‌دراگون 8 الیت عادی افزایش یافته و از 4.32 گیگاهرتز، 4.47 گیگاهرتز رسیده است. شش هسته موسوم به Performance cores این مجموعه اما ظاهراً ثابت مانده و همچنان حداکثر 3.53 گیگاهرتزی هستند و گرافیک ادرنو 830 نیز بدون تغییر مانده است. بدین‌ترتیب با حضور SD 8 Elite for Galaxy انتظار تغییر بزرگی در نتایج پردازشی و گرافیکی این گوشی نسبت به سری S24 داریم و از این لحاظ روی کاغذ شرایط مشابهی نسبت به دیگر پرچمداران بزرگ بازار برقرار است.

سامسونگ بالاخره دست از رم 8 گیگابایتی در نسخه غیر پلاس این دوگانه برداشته و S25 را نیز مثل S25+ با رم 12 گیگابایتی LPDDR5X عرضه می‌کند. حافظه داخلی این گوشی اما هنوز در نسخه پایه، 128 گیگابایتی‌ست که نکته منفی بزرگی برای یک گوشی پرچمدار گران‌قیمت است. در این نسخه پیش از اعمال هرگونه تغییر روی حافظه 22.7 گیگابایت به فایل‌های سیستمی تعلق پیدا کرده و تنها کمی بیش از 105 گیگابایت فضا در اختیار کاربران است. سامسونگ به‌گواه اعداد و ارقام هنوز از حافظه داخلی UFS 4.0 در S25 (حداقل در نسخه پایه در اختیار ما) استفاده نمی‌کند و حافظه کم‌سرعت‌تر UFS 3.1 آن همانطور که در ادامه خواهیم دید در برخی از تست‌ها به ضرر این گوشی تمام می‌شود.

در S25+ اما از حافظه 128 گیگابایتی خبری نیست و در نسخه پایه 256 گیگابایتی آن در ابتدای نصب 23.2 گیگابایت به فایل‌های سیستمی تعلق پیدا کرده است. برای مقایسه بد نیست بدانیم که S24+ در این شرایط تنها 17.9 گیگابایت از فضای داخلی را اشغال می‌کرد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور پروسسور SD 8 Elite for Galaxy انتظار نتایج کاملاً بهتری را از سری S25 در مقایسه با سری S24 را داریم اما با توجه به تغییر نکردن شرایط خنک‌کنندگی S25 احتمالاً این دو گوشی زیر بار بیش از اندازه گرم می‌شود. سامسونگ در S25+ صحبت از اندکی بزرگ‌تر شدن خنک‌کننده اتاقک بخار (VC) سخن می‌گوید اما در عمل همانطور که خواهیم دید هیچ از این دو مدل استراتژی خنک‌کنندگی قابل‌قبولی نداشته و در زیر بار به‌شدت گرم و داغ می‌شوند.

در تست نخست برای بررسی کیفیت هسته‌های پردازشی طبق معمول به سراغ Geekbench 6 می‌رویم که عملکرد پردازشی این دو مدل را در دو حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای بررسی می‌کند. S25+ این تست را با امتیازهای تک و چند هسته‌ای به‌ترتیب 3,034 و 9,642 واحد پشت سر می‌گذارد که نسبت به امتیازهای 2,074 و 6,675 گلکسی S24+ تفاوت‌های بزرگی را به‌نمایش می‌گذارد. در S25 اما این امتیازها اندکی تعدیل شده و به‌دلیلی نامشخص به 2,805 و 9,066 واحد افت پیدا می‌کند. برای مقایسه بد نیست بدانیم که دیگر گوشی‌های مجهز به نسخه عادی SD 8 Elite شرایط تقریباً مشابه‌ای نسبت به S25+ دارند که از آن جمع می‌توان به وان‌پلاس 13 با امتیازهای تک و چند هسته‌ای به‌ترتیب 3,070 و 9,200 واحدی اشاره کرد و تأثیر فرکانس بالاتر هسته‌های Prime حداقل در S25+ با امتیاز بسیار بالای چند هسته‌ای به‌خوبی نمایان شده است.

در AnTuTu v10.4.4 در حالی به امتیاز 2,200,000 واحدی در S25+ و 2,008,000 در S25 رضایت می‌دهیم که این امتیاز نسبت به دیگر رقبا با امتیازهای حوالی 2.6 تا 2.7 میلیونی بسیار پایین‌تر است و تنها کمی از امتیازهای حوالی 1.8 میلیونی سری S24 فاصله می‌گیرد. بخشی از این کاهش امتیاز احتمالاً به رم 12 گیگابایتی این دو گوشی در مقایسه با رم‌های عمدتاً 16 گیگابایتی رقبا مرتبط است. در مقایسه رو در روی S25 و S25+ نیز کاهش امتیاز شدیدی در بخش مموری نسخه غیر پلاس مشاهده می‌شود.

در Wild Life Extreme از تست گرافیکی 3DMark به امتیازهای 6,722 و 6,061 به‌‌ترتیب در S25+ و S25 دست پیدا می‌کنیم و نسخه پلاس با متوسط 40.2 فریم در ثانیه نیز از S25 با 36.3 فریم در ثانیه پیشی می‌گیرد. S25+ در این تست در حد بهترین پرچمداران بازار با امتیازهای 6,600 تا 6,700 واحد قرار دارد اما S25 بار دیگر به‌دلیل اعلام نشده‌ای (احتمالاً کاهش فرکانس برای کنترل حرارت) نتیجه ضعیف‌تری را ثبت می‌کند.

در زیر بار شدید گرافیکی Wild Life Extreme Stress Test هر دو گوشی به‌شدت داغ می‌شوند به‌طوری‌که در دست گرفتن آن‌ها کار آسانی نیست. پس از 20 بار اجرای این تست در هر دو گوشی حداقل 50 درصد از توان گرافیکی این دو گوشی تحلیل می‌رود و بدین‌ترتیب همچنان نقطه ضعف اصلی سامسونگ در این خانواده حفظ شده و نسبت به S24+ حتی بدتر نیز شده است. برای مقایسه بد نیست به این نکته اشاره شود که S24+ در این تست 57 درصد از توان خود را حفظ می‌کرد.

در تست استرس پردازنده CPU Throttling که هر دو گوشی را به‌مدت 15 دقیقه تحت فشار پردازشی قرار می‌دهد هر دو گوشی پس از مدت کوتاهی گلوگاه شده و کاملاً داغ می‌شوند. شدت این گلوگاه شدن و داغ‌شدن بدنه طبق انتظار در S25 بیش‌تر بوده و این گوشی فقط 51 درصد از توان اولیه خود را پس از 15 دقیقه حفظ می‌کند در حالی‌که در S25+ کمی شرایط بهتری برقرار است و 62 درصد از توان پردازشی گوشی پس از 15 دقیقه حفظ می‌شود. برای مقایسه بد نیست بدانیم که S24+ سال قبل در این تست 67 درصد از توان خود را حفظ کرد و S25+ از این لحاظ بدتر از قبل عمل می‌کند.

گزینه‌های ارتباطی

S25 و S25+ به‌عنوان دو گوشی پرچمدار از گزینه‌‌های ارتباطی متعددی پشتیبانی می‌کنند که به‌جز اتصالات 4G و 5G سیم‌کارتی شامل وای‌فای 7 و بلوتوث 5.4، NFC و مسیریاب‌های ماهواره‌ای دو فرکانسی می‌شوند. پورت USB-C در هر دو گوشی از نوع پر سرعت USB 3.2 Gen 1 بوده و بدین‌ترتیب امکان اتصال از طریق DeX به نمایشگرهای خارجی برای ارائه یک تجربه دسک‌تاپی دست اول را ارائه می‌کند. تفاوت اصلی نسخه پلاس با مدل معمولی یعنی قابلیت ارتباطی UWB در این‌جا صادق بوده و این گزینه تنها در S25+ حضور دارد.

رقبای هم‌رده

OnePlus 13

پرچمدار جدید وان‌پلاس 13 در مقایسه با S25 و S25+ از صفحه‌نمایش بزرگ‌تری به‌اندازه 6.82 اینچ برخوردار است اما نسبت به نسخه پلاس 20 گرم و نسبت به نسخه عادی نزدیک به 50 گرم سنگین‌تر است. استاندارد IP68 در این گوشی نیز برقرار است اما با IP69 در برابر پاشیده شدن آب داغ با فشار بالا نیز مقاومت می‌کند. پرچمداران سامسونگ از لحاظ جنس شیشه پشت رو بر OnePlus 13 برتری دارند و مات بودن شیشه بخش پشتی آن‌ها نیز بر جذابیت طراحی این دو مدل افزوده است. نرخ رفرش صفحه‌نمایش وان‌پلاس 13 تا 1 هرتز قابل کاهش یافتن است و 10 بیتی بودن آن نیز برتری دیگری در این زمینه محسوب می‌شود.

روی کاغذ از دوربین اصلی بهتری در وان‌پلاس 13 استفاده شده و دوربین اولتراواید و تله‌فتوی آن نیز (باز روی کاغذ) نمونه‌های بهتری به‌نظر می‌رسند. دوربین سلفی این گوشی اما از فوکوس خودکار پشتیبانی نمی‌کند. در وان‌پلاس 13 از نسخه غیر گلکسی Snapdragon 8 Elite استفاده شده اما رم آن 12GB/16GB/24GB است و حافظه داخلی 1 ترابایتی را نیز عرضه می‌کند. سنسور اثر انگشت اولتراسونیک و گزینه‌های ارتباطی متنوع در این گوشی مشابه یکدیگرند اما در وان‌پلاس 13 خبری از UWB نیست. باتری وان‌پلاس 13 با 6,000mAh از دو رقیب خود بهتر است و شارژرهای سیمی و بی‌سیم به‌ترتیب 100 و 50 واتی آن نیز از دو حریف خود پیشی می‌گیرد. در نهایت باید به رابط کاربری One UI و آپدیت 7 ساله سامسونگ اشاره کرد که برتری بی چون و چرایی بر رقیب خود دارد.

vivo X200 Pro

پرچمدار X200 Pro شرکت ویوو در جنس بدنه و استاندارد IP68 تفاوتی با S25 و S25+ ندارد و صفحه‌نمایش 6.78 اینچی آن نیز تقریباً با S25+ یک‌اندازه است. این پنل نیز از نوع 10 بیتی LTPO بوده و از این رو در جایگاه بهتری نسبت به پرچمداران سامسونگ قرار می‌گیرد. دوربین اصلی گوشی با سنسور 1/1.28 اینچی و لنز f/1.6 روی کاغذ نمونه کاملاً بهتری نسبت به سری S25 بوده و دوربین پریسکوپی 200 مگاپیکسلی آن نیز جذابیت متفاوتی را ارائه می‌کند. دوربین 50 مگاپیکسلی اولتراواید این گوشی نیز به فوکوس خودکار مجهز است.

دوربین سلفی این گوشی نیز مثل وان‌پلاس 13 فاقد فوکوس خودکار است. پردازش در این مدل با دیگر 3 نانومتری قدرتمند فعلی حاضر در بازار یعنی Dimensity 9400 شرکت مدیاتک انجام می‌شود که احتمالاً از لحاظ قدرت پردازشی و گرافیکی تفاوت بزرگی با Snapdragon 8 Elite ندارد رم این گوشی نیز در دو نسخه 12 و 16 گیگابایت ارائه می‌شود که نسبت به تنها 12 گیگابایت پرچمداران سامسونگ شرایط بهتری را ارائه می‌کند. باتری گوشی 6 هزار میلی آمپر ساعتی با شارژهای سیمی و بی‌سیم به‌ترتیب 90 و 30 واتی‌ست و سنسور اثر انگشت اولتراسونیک آن نیز تفاوتی با سامسونگی‌ها ندارد. در این‌جا نیز رابط کاربری One UI و آپدیت 7 ساله سامسونگ شرایط بسیار بهتری نسبت به رقیب خود ارائه می‌دهد.

کلام آخر

Samsung Galaxy S25 و Galaxy S25+ پرچمداران خوش آب و رنگ جدید سامسونگ برای سال 2025 در یک نگاه کپی برابر اصلی از S24 و S24+ سال گذشته و S23 و S23+ دو سال گذشته بوده و با کنار گذاشتن ارتقاء ناگزیر پردازنده، افزایش رم به 12 گیگابایت در نسخه عادی و اندکی کاهش ضخامت، تقریباً با هیچ تغییر بزرگ و تعیین‌کننده‌ای در آن‌ها روبرو نمی‌شویم. طراحی دو گوشی با دو سطح صاف در پشت و رو و نوار تخت فلزی تکرار گذشته بوده و شیشه مات بخش پشتی و استاندارد IP68 آن‌ها نیز به شیرین‌تر کردن این معامله کمک فراوانی کرده‌اند. ضخامت گوشی نسبت به S24های سال قبل 0.4 میلی‌متر کم‌تر و وزن آن‌ها نیز چند گرمی سبک‌تر است از این رو با گوشی‌های خوش‌دست و ارگونومیکی روبرو می‌شویم که به‌خصوص در نسخه غیر پلاس به‌خوبی در یک دست جای می‌گیرند.

از کیفیت صفحه‌نمایش امولد دو دستگاه با روشنایی بالا و رنگ‌های اغراق‌شده اما جذاب نمی‌توان ناراضی بود اما اصرار سامسونگ به باقی ماندن روی یک پنل 8 بیتی با امکان نمایش 16 میلیون رنگ از یک سو و محدودیت کاهش نرخ رفرش آن به 24 هرتز (علی‌رغم فناوری LTPO) از سوی دیگر جایگاه صفحه‌نمایش این دو گوشی را در قیاس با پنل‌های 10 و 12 بیتی رقبا با امکان کاهش نرخ رفرش تا 1 هرتز واقعی تنزل می‌بخشند. سامسونگ همچنین از صفحه‌نمایش با وضوح کم‌تری برای S25 استفاده می‌کند و وضوح پیش‌فرض S25+ را نیز با وجود وضوح native بالاتر (QHD+) روی همان وضوح پایین فول اچ‌دی پلاس تنظیم می‌کند که بعید است بسیاری از کاربران آن را تغییر بدهند و بدین‌ترتیب سعی در کاهش مصرف انرژی شده است.

دوربین اصلی با وجود آن‌که برای سه نسل پیاپی در این سری و محصولاتی مثل S23 FE و S24 FE حضور داشته است اما هنوز کیفیت مطلوب و قابل‌قبولی دارد هرچند برای این دو پرچمدار گرانقیمت انتظار دسترسی به جزییات بالاتری در تصویر می‌رود. از کیفیت عکس و ویدئوی دوربین‌های اولتراواید و تله‌فتو کاملاً رضایت داشتیم اما سنسور کوچک هر دو و غیبت فوکوس خودکار از دوربین اولتراواید دو انتقاد بزرگ وارد بر این مجموعه هستند.

صرفنظر کردن از پروسسورهای بحث‌برانگیز Exynos و ارائه هر دو گوشی S25 و S25+ در تمامی بازارها با نسخه گلکسی Snapdragon 8 Elite خبر خوشی برای کاربران این گوشی‌ها بود هرچند در عمل نسخه غیر پلاس از توان به‌نسبت پایین‌تری در تست‌های پردازشی و گرافیکی برخوردار بوده و هر دو گوشی نیز به‌شدت در زیر بار داغ می‌شوند و این داغ شدن توان گرافیکی و پردازشی آن‌ها را کاملاً تحلیل می‌برد.

ارتقاء رم به 12 گیگابایت علاقه‌مندان به گوشی کوچک این دوگانه را خوشحال می‌کند اما در عوض باقی ماندن حافظه کم‌سرعت‌تر 128 گیگابایتی هنوز نکته منفی مهمی برای این مدل به‌حساب می‌آید.

ظرفیت باتری‌های این دو مدل تغییری نکرده و با تنها 4,000 و 4,900 میلی آمپر ساعت عنوان یکی از کم‌ظرفیت‌ترین باتری‌ها در پرچمداران سال 2025 را به خود اختصاص می‌دهند. در عمل با وجود صفحه‌نمایش LTPO و پردازنده کم‌مصرف SD 8 Elite هنوز از توان باتری این دو گوشی رضایت نداشتیم و در یک استفاده متوسط رو به بالا تقریباً در پایان هر روز نیاز به شارژ مجدد احساس می‌شود.

ساختار منویی و رابط کاربری One UI 7 از جمله جذابیت‌های اصلی این دو گوشی محسوب می‌شود که تغییرات مثبتی را در مقایسه با نسل قبلی تجربه کرده و هنوز بدون ایجاد شلوغی و سردرگمی بیش از اندازه یکی از بهترین پوسته‌های نرم‌افزاری در کلاس موبایل محسوب می‌شود. پشتیبانی 7 ساله اندروید و آپدیت‌های امنیتی نیز نکته مثبت دیگری در این زمینه به حساب سامسونگ واریز می‌کند. سامسونگ در زمینه هوش مصنوعی و آنچه Galaxy AI خوانده می‌شود نیز تغییراتی را در S25 و S25+ ارائه کرده که راحتی بیش‌تری را برای کاربران به‌همراه دارند اما اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها به اتصال اینترنت و انتقال داده‌ها به فضای خارج از گوشی نیاز دارند.

پرچمداران سال 2025 سامسونگ در زمینه ارتباطی تفاوتی نسبت به گذشته نداشته‌اند و غیبت UWB از S25 نیز همچنان نکته منفی مشخصی در این بخش محسوب می‌شود.

نکات مثبت و منفی S25 و S25+ در یک نگاه شامل این موارد می‌شود:

+ طراحی زیبای شیشه و فلز

+ رنگ‌آمیزی متنوع

+ شیشه مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت بخش پشتی

+ کاهش ضخامت

+ استاندارد IP68

+ صفحه‌‌نمایش پر نور و با کیفیت

+ اسپیکرهای استریوی قدرتمند

+‌ سنسور اثر انگشت سریع و دقیق اولتراسونیک

+ کیفیت مطلوب عکس و ویدئوی دوربین اصلی در شب و روز

+ کیفیت قابل قبول عکس و ویدئوی دوربین‌های اولتراواید و تله‌فتو در روز

+ کیفیت بالای تصاویر دوربین سلفی

+ پشتیبانی از 4K/60fps روی هر چهار دوربین

+ پشتیبانی از برداشت HDR و LOG در فیلم‌برداری

+ پروسسور قدرتمند Snapdragon 8 Elite در همه ورژن‌ها

+ ارتقاء رم به 12 گیگابایت در S25

+ پشتیبانی از شارژ بی‌سیم

+ رابط کاربری One UI 7 با قابلیت‌های جدید

+ امکانات تازه Galaxy AI

+ پشتیبانی 7 ساله در اندروید و گزینه‌های امنیتی

- استفاده از یک طراحی ثابت برای سه نسل پیاپی

- وضوح پایین‌تر صفحه‌نمایش S25

- تنظیم وضوح S25+ روی FHD+ به‌رغم وضوح QHD+ آن

- محدودیت کاهش نرخ رفرش به 24 هرتز با وجود اعلام نرخ رفرش 1 هرتزی

- تغییر نکردن مجموعه دوربین برای سه نسل پیاپی

- نبود فوکوس خودکار در دوربین اولتراواید

- داغ شدن بیش از اندازه هر دو گوشی زیر بار گرافیکی و پردازشی

- توان پردازشی و گرافیکی کم‌تر S25 در مقایسه با S25+

- حافظه داخلی کم‌سرعت‌تر UFS 3.1 گلکسی S25 در نسخه پایه 128GB

- ظرفیت‌های نچندان بالای باتری و دوام باتری اندک

- نبود شارژر در جعبه

- غیبت UWB از S25

- پشتیبانی نشدن از شارژر 45 واتی در S25