mobile.ir - مرجع موبایل ایران

ساخت گوشی‌های تاشو در مجموعه سامسونگ در سال 2019 با معرفی Galaxy Fold با ساختار افقی یا کتابی آغاز شد و پس از یک سال اولین گوشی تاشوی عمودی یا clamshell سامسونگ با نام Galaxy Z Flip در فوریه 2020 به‌معرض نمایش گذاشته شد در طی سالیان گذشته با وجود آن‌‌که آخرین دستاوردهای این شرکت کره‌ای در گوشی‌های تاشو معمولاً در مدل‌های پیشرفته‌تر و البته گران‌قیمت‌تر سری Fold خلاصه می‌شود اما مدل‌های سری Z Flip نیز با تکیه بر یک طراحی متفاوت و جذاب مشتریان متعددی را به سمت خود جذب کرده‌اند.

دو نسل بعدی تاشوهای عمودی سامسونگ یعنی Z Flip3 و Z Flip4 به‌ترتیب در تابستان 2021 و 2022 معرفی شدند و بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش خارجی از 1.1 اینچ به 1.9 اینچ مهم‌ترین تفاوت قابل اشاره آن‌ها با مدل پیشین را تشکیل می‌داد. سامسونگ به‌جز این مورد تغییر مهم دیگری در ساختار این دو گوشی اعمال نکرده و از همان صفحه‌نمایش داخلی 6.7 اینچی، دوربین‌های دوگانه 12 مگاپیکسلی در بخش پشتی و 10 مگاپیکسیل بالای صفحه‌نمایش و ترکیب حافظه مشابه با 8 گیگابایت رم سود جسته بود و تنها در Z Flip4 کمی به ظرفیت باتری افزود و شارژر سریع‌تری را به‌کار گرفت.

سامسونگ در سال 2023 با معرفی Z Flip5 تغییر مهمی را در این کلاس رقم زد که در رقابتی مستقیم با تاشوی جذاب موتورولا Razr 40 Ultra از یک صفحه‌نمایش کاملاً بزرگ 3.4 اینچی در بخش خارجی و در زیر محوطه دوربین‌ها بهره می‌برد. این صفحه‌نمایش با این‌که در حالت پیش‌فرض تنها برای اجرای برخی ویجت‌ها و پنجره‌های خاص به‌کار گرفته می‌شد اما با کمی تغییرات امکان استفاده از آن برای اغلب اپلیکیشن‌ها فراهم بود و با محدود کردن نیاز به بازگشایی صفحه‌نمایش داخلی در کاهش مصرف باتری نقش مهمی ایفا می‌کرد. Z Flip5 به‌جز این مورد و ارتقاء ناگزیر پردازنده تفاوت مهم دیگری با Z Flip4 پیشین نداشتن و بار دیگر با ارائه تنها دو دوربین 12 مگاپیکسلی، در سطح پایین‌تر از حد انتظاری برای این رده قیمتی ظاهر می‌شد.

سامسونگ چندی پیش و همزمان با معرفی Galaxy Z Fold6، جدیدترین عضو خانواده فلیپ که طبیعتاً Z Flip6 نام دارد را نیز رونمایی کرد که در قیاس با Z Flip5 تغییری در صفحه‌نمایش‌های داخلی و خارجی ایجاد نکرده اما بالاخره بعد از گذشت چهار سال برای اولین بار وضوح دوربین اصلی دستگاه را با ارتقاء روبرو ساخته و باتری قوی‌تری را نیز به‌کار می‌گیرد. جنس مات بخش پشتی و نوار فلزی پیرامونی و ارتقاء رم به 12 گیگابایت دیگر تغییرات Z Flip6 را تشکیل می‌دهند.

سامسونگ گلکسی Z Flip6 با نام مدل SM-F741B با رم 12 گیگابایتی و حافظه داخلی 256 گیگابایتی موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

اگر به انتظار تغییر رویه سامسونگ در این قسمت هستید باید نا امیدتان کنیم چرا که در جعبه کوچک و مینیمال Z Flip6 نیز مثل همتای سال گذشته آن به‌جز خود گوشی، یک کابل دو سر USB-C، یک پین دسترسی به اسلات سیم‌کارت و یک کاغذ راهنمای نچندان کاربردی به هیچ مورد دیگری بر نخواهید خورد. تصویر روی جعبه این گوشی البته تغییر کرده و در حالی‌که روی باکس Z Flip5 بر فرم دو رنگ بخش پشتی و صفحه‌نمایش بزرگ خارجی تأکید شده بود در Z Flip6 ظاهراً طراحی جدید شاسی و نوار پیرامونی در کانون توجه قرار گرفته است.

طراحی ظاهری

ممکن است در ابتدا با در دست گرفتن Z Flip6 متوجه تغییر خاصی در مقایسه با Z Flip5 نشوید اما با کمی دقت بیش‌تر مهم‌ترین و البته تنها تفاوت ظاهری این دو گوشی خودنمایی می‌کند؛ جایی‌که شاسی تخت فلزی حالا کاملاً مات و مقاوم در برابر اثر انگشت طراحی شده است.

این فرم مات در محل اتصال دو قسمت خارجی دستگاه مزین به نشان سامسونگ نیز تکرار شده است.

طراحی بخش خارجی در نیمه دوربین‌ها کاملاً به قرار سابق است و همچنان از دو لنز دوربین مجزا و برآمده همراه با یک فلش LED بر بالای صفحه‌نمایش 3.4 اینچی این قسمت استفاده شده است. این صفحه‌نمایش همچنان با پوشش گوریلا گلس ویکتوس 2 محافظت می‌شود.

لنزهای دوربین بیش از 1 میلی‌متر از سطح دستگاه بیرون زده‌اند و باعث لق‌خردگی گوشی روی میز می‌شوند.

در سوی دیگر بخش پشتی همچنان از شیشه گوریلا گلس ویکتوس 2 استفاده شده اما این پوشش برخلاف Z Flip5 کاملاً مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت است.

لولای گوشی در صورت استفاده از دست دوم به‌آسانی و بدون فشار خاصی باز می‌شود اما بازگشایی آن با یک دست کار آسانی نبوده و مستلزم قرار دادن ناخن روی صفحه‌نمایش داخلی‌ست که به‌دلیل پلاستیکی بودن پوشش روی این صفحه‌نمایش ریسک خراشیدگی آن را کاملاً افزایش می‌دهد.

فلیپ 6 را در هنگام باز شدن می‌توان تا هر زاویه دلخواهی تا نزدیکی 45 درجه قرار داد اما در هنگام بستن گوشی دست کاربر بازتر بوده و گوشی در زوایای کاملاً تندتری بدون بسته شدن قرار می‌گیرد.

گوشی بازهم مثل قبل در بازترین حالت نیز تا 180 درجه کاملاً باز نمی‌شود و با این‌که ظاهراً با نتیجه بهتری در مقایسه با Z Flip5 روبرو می‌شویم اما هنوز با حالت ایده‌آل در این زمینه فاصله دارد.

صفحه‌نمایش داخلی همان نمونه بیش از اندازه کشیده 22:9 قبلی‌ست که عرض کم و ارتفاع بیش از اندازه‌ای داشته و با یک دست به همه قسمت‌های آن نمی‌توان دسترسی داشت.

فرو رفتگی میانه این صفحه‌نمایش همچنان به قرار گذشته است و نه‌تنها به‌خوبی دیده می‌شود بله در زیر دست نیز کاملاً قابل احساس کردن است.

پوشش پلاستیکی روی این صفحه‌نمایش ظاهراً با تغییر خاصی روبرو نشده و همچنان در برابر ضربات فیزیکی مثل خراشیدگی و فرو رفتگی آسیب‌پذیر است.

هنگام باز بودن گوشی دکمه پاور و کلیدهای تغییر صدا در کناره سمت راست همچنان بالاتر از حد انتظار بوده و فقط تا حدودی دکمه پاور در محدوده یک دست قرار دارد و برای فشردن کلیدهای تغییر صدا باید از دست دوم استفاده کرد.

Z Flip6 با IP48 همچنان در برابر نفوذ آب در عمق 1.5 متری برای 30 دقیقه مقاوم است اما با این‌که نسبت به Z Flip5 با استاندارد IPx8 سد محکم‌تری در برابر نفوذ اجسام فیزیکی با اندازه بزرگ‌تر از 1 میلی‌متر دارد اما همچنان مقاومت خاصی را در برابر گرد و خاک از خود نشان نمی‌دهد.

در مجموع با نیم‌نگاهی به Z Flip5 سال گذشته می‌توان از جنس مات و مقاوم در برابر اثر انگشت شاسی پیرامونی و شیشه بخش پشتی به‌عنوان نکات مثبت طراحی Z Flip6 یاد کرد و در عوض مواردی مثل آسیب‌پذیری و چین‌خردگی صفحه‌نمایش داخلی و دور از دسترس بودن دکمه‌های جانبی همچنان در این گوشی نیز تکرار شده‌اند.

ابعاد و وزن

ابعاد گوشی در حالت باز با هیچ تغییری نسبت به قبل روبرو نشده و همان 6.9×71.9×165.1 میلی‌متر است که در Z Flip5 نیز دیده بودیم.

در حالت بسته اما از ضخامت گوشی کاسته شده و در حالی‌که ضخامت Z Flip5 در این حالت از حداقل 15.9 میلی‌متر دو نسل قبلی به 15.1 میلی‌متر رسیده بود در Z Flip6 بازهم از این میزان اندکی کم‌تر شده و ضخامت گوشی در این حالت به 14.9 میلی‌متر رسیده است.

در زمینه وزن اما شرایط به قرار سابق است و همچنان با یک گوشی نسبتاً سبک 187 گرمی روبرو می‌شویم که البته در نمونه در اختیار ما یکی دو گرمی سنگین‌تر بود.

صفحه‌نمایش خارجی

صفحه‌نمایش 3.4 اینچی خارجی دستگاه که عنوان برگ برنده اصلی Z Flip5 سال گذشته را به‌تنهایی به‌خود اختصاص می‌داد بار دیگر در Z Flip6 نیز به همان صورت پیشین تکرار شده و فرم 5 ضلعی پیشین در این‌جا نیز به‌چشم می‌خورد. این صفحه‌نمایش 8 بیتی از وضوح 720×748 پیکسلی و تراکم 306 پیکسل در هر اینچ برخوردار بوده و با فناوری Super AMOLED با نرخ رفرش 60 هرتزی ساخته شده است. میزان روشنایی و کیفیت این صفحه‌نمایش نسبت به قبل تغییری نکرده و در صورت مواجهه با Z Flip5 نسل قبلی اوضاع کاملاً مشابه گذشته است.

صفحه‌نمایش داخلی

سامسونگ در تمامی این سال‌ها ظاهراً هیچ تغییری در مشخصات اصلی صفحه‌نمایش داخلی سری Z Flip ایجاد نکرده و Z Flip6 را نیز بر همین منوال با همان پنل 8 بیتی 6.7 اینچی Dynamic AMOLED 2X با وضوح 1080×2640 پیکسل (فول اچ‌دی پلاس در نسبت 22:9) روانه بازار کرده است. حداکثر روشنایی دستی این صفحه‌نمایش به میزان زیادی به Z Flip5 نزدیک است و به تفاوت معناداری در این میان نمی‌توان اشاره کرد. با فعال کردن حالت Adaptive brightness یا روشنایی خودکار این وضعیت کمی تغییر کرده و در زیر نور مستقیم خورشید به نور بیش‌تری دست پیدا می‌کنیم. حداقل میزان روشنایی این پنل نیز مثل یک پرچمدار در سطح بسیار پایینی قرار دارد و در تاریکی کامل نیز مشکل خاصی برای استفاده ندارد.

گزینه‌های مرتبط با دقت رنگ در این پنل تفاوتی با گذشته ندارد و طبق معمول با انتخاب گزینه Natural از بخش Screen mode می‌توان دقت رنگ بالاتری را به‌دست آورد یا به‌صورت دستی گرمای رنگ را تغییر داد.

سامسونگ همانطور که اشاره شد تغییر خاصی در چین‌خردگی میانه این صفحه‌نمایش ایجاد نکرده و این قسمت کاملاً قابل مشاهده و احساس شدن در زیر دست است. تغییر رنگ تصویر در محل این چین‌خردگی با مشاهده گوشی از زوایای تندتر نیز به‌قرار سابق است. پوشش پلاستیکی روی این صفحه‌نمایش زیر دست نرم‌تر از یک صفحه‌نمایش عادی‌ست و همانطور که پیش از این نیز اشاره شد احتمال آسیب رسیدن به آن با قرار گرفتن در معرض اجسام نوک‌تیز وجود دارد.

حاشیه‌های اطراف صفحه‌نمایش تغییری نسبت به قبل نکرده‌اند و با احساب قسمت فیزیکی دورتادور پنل و حاشیه باریک درونی صفحه‌نمایش اندکی بیش از 2 میلی‌متر فضای داخلی گوشی را اشغال کرده‌‌اند. قطر دایره دوربین سلفی داخلی نیز همان حوالی 3 میلی‌متر سابق است.

نرخ رفرش

سرعت به‌روزرسانی صفحه‌نمایش خارجی گوشی همانطور که اشاره شد به‌صورت ثابت 60 هرتزی‌ست اما در صفحه‌نمایش داخلی این نرخ حداکثر به 120 هرتز می‌رسد. تنظیمات این قسمت که در منوی Display و بخش Motion smothness قرار دارد در حالت پیش‌فرض روی گزینه Adaptive قرار گرفته که به‌‌معنای به‌روزرسانی تطبیقی صفحه‌نمایش براساس سناریوی موجود تا حداکثر 120 هرتز است. با انتخاب گزینه استاندارد نیز همچنان با همان شرایط تطبیقی پیشین روبرو می‌شویم اما نرخ رفرش به حداکثر 60 هرتز در این حالت محدود می‌شود.

با این‌که سامسونگ در معرفی Z Flip6 به LTPO بودن پنل و نرخ رفرش 1 تا 120 هرتزی اشاره کرده اما در عمل ظاهراً سناریویی برای دستیابی به نرخ رفرش 1 هرتزی وجود ندارد و نرخ رفرش بسته به موقعیت در چندین پله مابین 24 تا 120 هرتز متغیر است؛ این وضعیت که چیزی مشابه آن را در Galaxy S24+ نیز دیده بودیم صفحه همواره روشن (AOD) و صفحه هوم بدون استفاده را روی 24 هرتز به‌روزرسانی می‌کند، صفحه قفل آن 60 تا 96 هرتزی‌ست و در پخش فیلم نیز فریم در ثانیه ویدئو (24، 30، 48 یا 60 هرتز) را مبنای تغییر نرخ رفرش قرار می‌دهد. به بیان دیگر حداقل در استفاده ما موقعیت رسیدن به نرخ رفرش 1 هرتزی فراهم نبود.

اجزای پیرامونی

در سمت چپ گوشی جدا از چهار خط آنتن که فلزی بودن شاسی را یادآور می‌شوند به درگاه سیم‌کارت نانوی دستگاه بر می‌خوریم و از کارت حافظه نیز در آن پشتیبانی نمی‌شود.

در سمت راست همان چهار خط آنتن بار دیگر تکرار شده و دکمه ترکیبی تغییر صدا و کلید پاور نیز در بالای آن به‌چشم می‌خورند. دکمه پاور در این قسمت اندکی فرو رفته بوده مثل قبل نقش سنسور اثر انگشت را نیز بر عهده دارد.

در بالا به دو خط آنتن و دو میکروفون بر می‌خوریم که این آخری یکی نسبت به Z Flip5 بیش‌تر شده است. در پایین نیز همان ترکیب قبلی شامل دو میکروفون، پورت USB-C و اسپیکر اصلی دیده می‌شود که تنها تغییر آن‌ها در مقایسه با مدل سال قبل به شکل جدید اسپیکر اصلی تعلق دارد که طراحی دریچه‌ای مدل پیشین را با فرم خطی مشابه سری S24 جایگزین کرده است.

بخش پشتی

شیشه گوریلا گلس ویکتوس 2 بخش پشتی در Z Flip6 در بخش بالایی و محوطه صفحه‌نمایش خارجی و لنزهای دوربین شفاف و جاذب اثر انگشت است اما در پایین همانطور که در قسمت طراحی اشاره شد از جنس مات این شیشه استفاده شده که با مقاومت در برابر جذب اثر انگشت حس بهتری را نسبت به گذشته ارائه می‌کند. فرم پله‌ای صفحه‌نمایش در این قسمت تغییری نسبت به قبل نکرده و دو لنز بیرون‌زده دوربین و فلش LED‌ نیز همچنان در یک راستا قرار دارند.

دوربین‌های بخش پشتی

یکی از اصلی‌ترین انتقادها به Z Flip5 و به‌نوعی کل گوشی‌های قبلی سامسونگ در این کلاس وضوح 12 مگاپیکسلی دوربین اصلی دستگاه بود که برای یک گوشی کاملاً گران‌قیمت و لوکس جذابیت بالایی را ارائه نمی‌کرد. سامسونگ این مشکل را بالاخره در Z Flip6 پوشش داده و با وجود آن‌که تغییری در دوربین دوم این قسمت ایجاد نشده اما دوربین اصلی از 12 مگاپیکسل همیشگی به یک نمونه آبرومندانه‌تر! 50 مگاپیکسلی ارتقاء پیدا کرده است. سامسونگ طبق انتظار اشاره‌ای به نوع سنسور این دوربین نکرده اما برخی منابع خبری از حضور یک سنسور 1/1.57 اینچی (ظاهراً از نوع ISOCELL GN3) با پیکسل‌های 1 میکرونی خبر داده‌اند که نسبت به سنسور 1/1.76 اینچی پیشین با افزایش سایز قابل‌قبولی روبرو شده است. لنز f/1.8 مقابل این دوربین از OIS یا لرزه‌گیر اپتیکال پشتیبانی می‌کند تا شباهت این دوربین با دوربین اصلی S24+ تکمیل شود.

دوربین دوم این بخش اما (حداقل روی کاغذ) همانی‌‌ست که در چندین نسل مختلف این کلاس دیده‌ایم و همچنان مثل S24 و S24+ با صرفنظر کردن از فوکوس خودکار امکان برداشت عکس ماکرو (عکس از فاصله بسیار نزدیک) را ندارد. پیکسل‌های سنسور 12 مگاپیکسلی این دوربین 1.12 میکرونی هستند و لنز f/2.2 مقابل آن نیز میدان دید 123 درجه‌ای را به‌تصویر می‌کشد.

منوی دوربین در رابط کاربری One UI 6.1 سامسونگ دقیقاً همانی‌ست که در گلکسی S24+ دیدیم و برخی تغییرات در این‌جا و آن‌جا به فرم تاشوی گوشی و شرایط خاص Z Flip6 باز می‌گردد. در این پوسته مثل قبل شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست قرار دارد و گزینه‌های مقابل این بخش نیز تنها شامل عکس، ویدئو، پرتره و More می‌شود. سوئیچر تعویض بین دوربین اصلی و اولتراواید در مقابل این بخش قرار دارد و گزینه تشخیص اتوماتیک صحنه نیز به‌اقتضای تصویر در بالا و پیشنهادی برای یک مد خاص در پایین صفحه ظاهر می‌شود.

در ستون سمت چپ این رابط کاربری هفت گزینه فیلترهای لایو و Motion photo، نسبت تصویر و وضوح، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات قرار دارند و بالای آن‌ها دکمه دیگری برای روشن کردن صفحه‌نمایش خارجی (جهت استفاده از دوربین‌های بخش پشتی برای گرفتن عکس) در نظر گرفته شده است. با لمس گزینه وضوح در این قسمت دو حالت 12M و 50M دوربین اصلی جابه‌جا شد که این دو وضوح البته تنها در نسبت تصویر پیش‌فرض 4:3 در دسترس قرار دارند و در سایر حالت‌ها با انتخاب هریک از این دو گزینه به رزولوشن‌های دیگری دست پیدا می‌کنیم. برای نمونه در هر دو نسبت 16:9 و 1:1 با انتخاب گزینه‌های 12M و 50M به‌ترتیب عکس‌های 9 و 37 مگاپیکسل ایجاد می‌شود و تکرار همین شرایط برای نسبت 22:9 تمام‌صفحه نیز وضوح عکس‌ها را به‌ترتیب به 7 و 27 مگاپیکسل تغییر می‌دهد.

شرایط در بخش More نیز تفاوت بزرگی نکرده و در این بخش به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و پرتره ویدئویی بر می‌خوریم. Single Take یک گزینه قابل توجه در این قسمت است که با انتخاب آن به‌صورت خودکار ظرف 10 ثانیه چندین عکس از نمای پیش رو برداشت شده و سپس بهترین عکس در دو حالت عادی و فیلتردار، نمای بومرنگی، ویدئوی با سرعت زیاد و 10 ثانیه ویدئوی اصلی برای انتخاب پیش روی شما قرار می‌گیرد. حالت ماکرو طبیعتاً جایی در این قسمت ندارد چرا که نه‌تنها خبری از دوربین ماکرو در این گوشی نیست بلکه دوربین اولتراواید نیز فاقد فوکوس خودکار است و از آن برای گرفتن عکس از نزدیک نمی‌توان استفاده کرد. با انتخاب Dual REC از این منو می‌توان همزمان با دو دوربین فیلم‌برداری کرد. دو دوربین مد نظر در این مد می‌توانند از بین هریک از سه دوربین گوشی (2 دوربین پشتی و دوربین سلفی) انتخاب شوند.

بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro‌ در این دوربین که به‌صورت مستقل برای هر دو دوربین اصلی و اولتراواید در دسترس است امکان تغییر در پنج گزینه عدد ISO، میزان نورگیری، سرعت شاتر، فوکوس و وایت‌بالانس را فراهم می‌کند. گزینه فوکوس در این میان برای دوربین اصلی با یک تغییر روبرو شده و در آن به‌جز گزینه فوکوس دستی امکان تنظیم آن روی حالت فوکوس در مرکز و فوکوس چندگانه نیز در نظر گرفته شده است. این گزینه طبیعتاً جایی در دوربین اولتراواید ندارد. عدد ISO در هر سه دوربین از 50 تا 3,200 قابل تغییر است و سرعت شاتر را نیز در هر سه دوربین می‌توان از 1/12,000 تا 30 ثانیه تغییر داد. نمودار هیستوگرام بر بالای این منو جای دارد و از تنظیمات بالای صفحه‌نمایش در این سمت می‌توان Metering را تغییر داد و گزینه جداگانه‌ای برای تنظیم فاکتورهای کنتراست، درجه اشباع، های‌لایت‌ها، سایه‌ها و Tint در نظر گرفته شده است. از منوی تنظیمات امکان برداشت RAW با فرمت DNG نیز در این قسمت در نظر گرفته شده است.

منوی تنظیمات به گزینه‌های جدید Advanced options در عکس و ویدئو مجهز شده که پیش از این در S24 نیز دیده بودیم. منوی تنظیمات در این قسمت به شش قسمت مختلف تقسیم شده که شامل ویژگی‌های هوشمندانه (Intelligent features)، بخش عکس، بخش ویدئو، بخش سلفی، گزینه General یا تنظیمات عمومی و بخش حریم خصوصی یا Privacy می‌شوند.

Fit to Screen از جمله تفاوت‌های این قسمت با S24 است که در ارتباط مستقیم با شکل تاشوی گوشی قرار دارد و با فعال کردن آن دو خط عمودی سیاه دو طرف پیش‌نمایش تصویر دوربین در حالت Flex (نیمه باز بودن گوشی) در نسبت 4:3 حذف می‌شود.

در بخش intelligent options به‌جز گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، سرعت گرفتن عکس و میزان بهینه‌سازی انجام شده روی آن تعیین می‌شود. در این قسمت در حالت پیش‌فرض کم‌ترین سرعت و بیش‌ترین بهینه‌سازی تصویر انتخاب شده اما می‌توان آن را به حالت متوسط و حداقل تغییر داد که در این آخری عکس با حداکثر سرعت و حداقل بهینه‌سازی برداشت می‌شود و مناسب سوژه‌های با حرکت زیاد است.

در Advanced picture options امکان تغییر فرمت عکس از JPG به HEIF برای کاهش حجم (البته با ریسک نمایش داده نشدن عکس‌ها در برخی دیوایس‌های دیگر) ارائه شده و از همین قسمت می‌توان یک کپی از عکس گرفته شده را در حالت RAW با فرمت DNG ذخیره کرد یا به‌کل حالت RAW را برای ذخیره تصاویر به‌کار گرفت. عکس‌های RAW امکان تغییر گسترده در نرم‌افزارهای ویرایش عکس را خواهند داشت اما حجم این تصاویر بسیار بالاتر از یک عکس JPG عادی‌ست.

در نهایت در Advanced video options گزینه‌ای برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC، امکان ارتقاء بیت‌ریت ویدئوها برای افزایش کیفیت و برداشت ویدئوهای HDR10+ (با رنگ‌ها و کنتراست بهبودیافته) فراهم شده است که البته همگی آن‌ها در همه وضوح‌ها در دسترس نیست. ویدئوهای Z Flip6 به‌صورت پیش‌فرض با کدک HEVC برداشت می‌شوند که باوجود حجم کم‌تر ممکن است امکان پخش در پلیرهای قدیمی‌تر را نداشته باشند از این رو بهتر است گزینه HEVC را از این قسمت غیر فعال کرد و آن را روی H.264 تنظیم کرد. با این کار البته امکان برداشت ویدئوهای با بیت‌ریت بالا و HDR10+ را از دست خواهیم داد. زوم در صدا هماهنگ با زوم در تصویر و برداشت صدای ویدئو با هدست بلوتوث متصل به دستگاه (360audio recording) از دیگر موارد حاضر در این قسمت محسوب می‌شوند.

سایر گزینه‌های ارائه شده در منوی تنظیمات تفاوت خاصی با گذشته ندارد و تقریباً همگی آن‌ها را حتی در One UI 5 سامسونگ نیز دیده‌ایم.

عکاسی با Z Flip6 را در یک روز داغ تابستانی با نور کافی و روشنایی کامل آغاز می‌کنیم و در گام نخست به‌سراغ وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی دوربین اصلی می‌رویم که طبق انتظار تصویری چشم‌نواز را با جزییات بالا، رنگ‌های اندکی اغراق شده و طیف دینامیکی گسترده‌ای را ارائه می‌کند؛ جزییات برگ‌ها در برش اندازه واقعی تصویر زیر تعلق گوشی به دسته پرچمداران را یادآور می‌شود و اثر چندانی از نویز نیز در آن دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

سنسور بزرگ‌تر در موقعیت‌های یکسان جزییات بیش‌تری را در مقایسه با Z Flip5 برداشت می‌کند و نیازی به شارپ کردن بیش از اندازه نیز در الگوریتم فشرده سازی تصویر احساس نشده است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در نور کم‌تر هنوز می‌توان از سطح جزییات تصویر رضایت داشت هرچند با کنتراست بالاتر، رنگ‌ها کمی بیش از حد معمول به سمت اشباع شدن حرکت کرده‌اند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

طبق معمول در گوشی‌های پرچمدار اخیر سامسونگ از گزینه HDR خودکار خبری نیست و الگوریتم دوربین به صلاحدید خود در این زمینه عمل می‌کند. دوربین اصلی Z Flip6 در شرایط مواجهه با نور شدید پس‌زمینه به‌صورت خودکار اقدام به تقلیل های‌لایت‌ها و ارتقاء سوژه‌های درون سایه کرده و از نتیجه آن در اغلب موارد می‌توان رضایت داشت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

Z Flip6 طبیعتاً امکان برداشت عکس در وضوح کامل 50 مگاپیکسلی (6120×8160 پیکسل) را نیز داراست که عکسی تقریباً 4 برابر بزرگ‌تر از تصویر پیش‌فرض 12 مگاپیکسل ایجاد می‌کند. عکس‌های 50 مگاپیکسلی دوربین اصلی گوشی در یک نور کامل و ایده‌آل شرایط بهتری را برای زوم و بزرگ‌نمایی در تصویر فراهم می‌کنند و در صورت کاهش دستی وضوح آن‌ها به 12 مگاپیکسل و بزرگ‌نمایی در ابعاد واقعی (به‌دلیل کاهش تأثیر الگوریتم داخلی پردازش تصویر) مطابق تصویر زیر به جزییات بهتری نیز دست پیدا می‌‌کنیم. این مزیت البته بی‌شک به میزان نور محیط وابسته بوده و در محیط‌های داخلی و در نور کم اثر چندانی از آن باقی نمی‌ماند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 50 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر اتوماتیک 12 مگاپیکسلی

کاهش دستی سایز به 12 مگاپیکسل و برش اندازه واقعی عکس 50 مگاپیکسلی

عملکرد پرتره دوربین اصلی در حالت پیش‌فرض با زوم دو برابری نسبتاً قابل‌قبول بوده و با این‌که در بخش‌های آسان‌تر سوژه به‌خوبی امکان تفکیک از پس‌زمینه فراهم شده اما در قسمت‌های ریز و کوچک‌تر هنوز بخش‌هایی از پس‌زمینه قابل مشاهده است.

برداشت تصویر پرتره با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اولتراواید روی کاغذ همان 12 مگاپیکسلی قبلی این کلاس است که در نگاه اول در غیبت فوکوس خودکار چندان فوق‌العاده به‌نظر نمی‌رسد اما در عمل به‌شرط فراهم بودن نور کافی عملکرد قابل‌قبولی را ارائه می‌کند. از میزان جزییات عکس‌های این دوربین در مرکز کادر می‌توان تا حدود زیادی رضایت داشت هرچند حتی در این نور شدید نیز نویز اندکی به‌چشم می‌خورد. در کناره‌ها کادر اما با وجود کنترل خمیدگی، کشیدگی معمول دوربین‌های اولتراواید تکرار شده است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اولتراواید در زمینه رنگ فلت‌تر از دوربین اصلی بوده و طیف دینامیکی محدودتری دارد اما در این‌‌جا نیز در برابر نور مستقیم خورشید با اعمال HDR خودکار از تیره شدن عکس جلوگیری به‌عمل آمده است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از جزییات تصویر دوربین اولتراواید در یک سوژه کم‌نورتر به‌طرز مشهودی کاسته شده و مشکل کشیدگی سوژه‌های کنار کادر این‌جا نیز تکرار شده است. دیگر نکته مشهود در برش اندازه واقعی تصویر زیر به دانه‌های مشهود نویز تعلق دارد که از سنسور کوچک این دوربین خبر می‌دهند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

عکس‌های اتوماتیک 12 مگاپیکسلی دوربین اصلی در شب، به‌لطف پیکسل‌های بزرگ‌تر 2 میکرونی جزییات بیش‌تری را نسبت به Z Flip5 به‌نمایش می‌گذارند و در صورت فراهم بودن یک نور حداقلی هنوز می‌توان از آن‌ها بدون نیاز به فعال کردن حالت شب بهره جست. با فعال کردن نایت‌مد دستی نور تصویر به‌میزان بسیار زیادی ارتقاء پیدا کرده و در صفحه‌نمایش خود گوشی با تغییر بزرگی روبرو می‌شویم. این تغییر اما در عمل تنها به نفع سوژه‌های فرو رفته در تاریکی تمام می‌شود و در بخش‌های روشن‌ترِ تصویر، تفاوت چندانی از لحاظ جزییات ایجاد نشده است. این البته به معنای کیفیت پایین این تصاویر نبوده و با نمونه کاملاً قابل‌قبولی حتی در بین دیگر گوشی‌های پرچمدار روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در یک سوژه تاریک‌تر دانه‌های نویز تصویر در حالت اتوماتیک را به‌وضوح می‌توان مشاهده کرد و جزییات کم‌تری به‌ثبت می‌رسد؛ در این وضعیت با فعال کردن حالت شب هر دو فاکتور سرعت شاتر و عدد ISO تغییر کرده و به‌رغم از میان بردن دانه‌های نویز، بخش مهمی از جزییات تصویر نیز همراه آن از بین می‌رود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اولتراواید همانطور که می‌توان حدس زد تا قبل از به‌کار گیری نایت مد عملاً به دوربین تزیینی بدون استفاده‌ای در شب بدل می‌شود که در حالت خودکار تصویری مبهم و تیره با کلکسیونی از نویز را به‌نمایش می‌گذارد. حالت شب در این دوربین که در اغلب موارد با تغییر هر دو فاکتور سرعت شاتر و عدد ISO همراه است به نجات این وضعیت آمده و با پاک کردن اثرات نویز و بالاتر بردن درجه نورگیری تصویری قابل‌قبول (حداقل برای اشتراک‌گذاری در شبکه‌های اجتماعی) به‌دست می‌دهد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر حالت شب با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر حالت شب با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی در حالت پیش‌فرض حداکثر با وضوح 4K/60fps فیلم‌برداری کرده و بدین‌ترتیب همچنان فاصله خود را با پرچمداران سری S با پشتیبانی از تصویربرداری 8K حفظ می‌کند. ویدئوهای هر دو دوربین اصلی و اولتراواید در Z Flip6 در حالت پیش‌فرض با کدک HEVC یا H.265 برداشت شده و بدین‌ترتیب با قبول ریسک پخش نشدن در پلیرهای قدیمی‌تر حجم کم‌تری را نسبت به کدک قدیمی‌تر H.264 ارائه می‌کنند. استفاده از کدک پیش‌فرض H.265 با مزیت دیگری نیز همراه است که در طی آن می‌توان از بخش تنظیمات دوربین و گزینه Advanced video options با انتخاب گزینه HDR10+ تصاویر پر زرق و برق‌تری را برای پخش شدن در نمایشگرهای پشتیبانی‌کننده از این قابلیت برداشت کرد. بیت‌ریت ویدئویی وضوح 4K دوربین اصلی در دو نرخ 60 و 30 فریم در ثانیه به‌ترتیب 63 و 40 مگابیت در ثانیه بوده و دوربین اولتراواید نیز در این دو وضوح عملکرد مشابه‌ای دارد. برداشت صدا در این مجموعه نیز با بیت‌ریتی نزدیک به 250 تا 260 کیلوبیت بر ثانیه به‌صورت دو کاناله استریو انجام می‌شود.

ویدئوهای 4K دوربین اصلی در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه جزییات بالا و کنتراست مطلوبی داشته و دقت رنگ آن‌ها نیز به‌ظاهر بالاتر از عکس‌های این دوربین است. تثبیت و لرزه‌گیری این دوربین در مقایسه با نمونه‌ای مثل S24+ اندکی در سطح پایین‌تری قرار دارد و لرزش‌های دست کمی بیش از حد انتظار از یک گوشی پرچمدار به نتیجه نهایی منتقل شده است. این البته به معنای کیفیت پایین و پر لرزش بودن این ویدئوها نیست و تنها جهت مقایسه با سری S24 به آن اشاره شده است. ویدئوهای 4K دوربین اولتراواید طبق انتظار جزییات کاملاً کم‌تری را به‌نمایش می‌گذارند و رنگ‌های فلت‌تری را ثبت می‌کنند. حرکت روان و کم‌لرزش یکی از نقاط قوت ویدئوهای دوربین اولتراواید است.

دوربین سلفی

با اینکه امکان برداشت عکس‌های سلفی با کیفیت با دوربین اصلی گوشی از طریق نمایشگر خارجی دستگاه فراهم است اما همچنان دوربین سلفی اختصاصی بالای صفحه‌نمایش نیز این وظیفه را به‌صورت سنتی بر عهده دارد؛ دوربین سلفی گوشی همان 10 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار قبلی با پیکسل‌های 1.22 میکرونی و لنز f/2.2 است که در Flip5 نیز حضور داشت و از برداشت ویدئوی 4K/60fps پشتیبانی می‌کند. عکس‌های این دوربین در حالت پیش‌فرض با وضوح 6 مگاپیکسل (2080×2784 پیکسل) برداشت می‌شوند اما با تشخیص افراد بیش‌تری در کادر تصویر یا با لمس دستی گزینه سلفی دسته‌جمعی! کادر بازتر و وضوح کامل 10 مگاپیکسل (2736×3684 پیکسل) را ارائه می‌کند.

از عکس‌های این دوربین در فاکتورهای جزییات، رنگ و طیف دینامیکی می‌توان رضایت داشت هرچند هنوز در مقایسه با دوربین اصلی (و دوربین اولتراواید در کیس برداشت عکس‌های دسته‌جمعی) در جایگاه کاملاً پایین‌تری قرار می‌گیرد.

باتری و شارژر

ظرفیت باتری یکی از محدودیت‌های اصلی گوشی‌های تاشوی عمودی‌ست که با توجه به فرم دستگاه ایجاد یک توازن منطقی مابین عمر باتری و وزن گوشی را می‌طلبد؛ بر همین اساس برخلاف گوشی‌های معمول با ظرفیت‌های باتری حداقل 5 هزار میلی آمپر ساعت، ظرفیت باتری در تاشوهای عمودی کاملاً محدودتر بوده و برای نمونه در Z Flip و Z Flip3 تنها 3,300mAh و در Z Flip4 و Z Flip5 تنها 3,700 میلی آمپر ساعت بود. سامسونگ در Z Flip6 بالاخره سد سه هزار را در ظرفیت باتری شکسته و این گوشی را بدون تأثیر منفی در وزن گوشی با باتری قوی‌تر 4,000mAh روانه بازار کرده است. این باتری با یک بار شارژ به‌گفته سامسونگ تا 68 ساعت پخش موسیقی و 23 ساعت نمایش ویدئو قادر به تأمین انرژی دستگاه خواهد بود که نسبت به زمان‌های مشابه 57 و 20 ساعت در Z Flip5 بین 15 تا 20 درصد ارتقاء یافته است. بخشی از دوام بالاتر باتری در Z Flip6 را نیز باید به پروسسور کم‌مصرف SD 8 Gen 3 دستگاه مرتبط دانست که به‌گفته کوالکام در مقایسه با Snapdragon 8 Gen 2 پیش از آن (حاضر در Z Flip5) نزدیک به 20 درصد انرژی کم‌تری را مصرف می‌کند.

برای تست دوام باتری در Z Flip6 طبق معمول از آزمون Work 3 از PCMark کمک گرفتیم و آن را یک بار با نرخ رفرش تطبیقی حداکثر 120 هرتزی و بار دیگر با رفرش ثابت 60 هرتزی اجرا کردیم. شرایط این تست مثل قبل شامل نور 50 درصدی پنل و غیر فعال بودن روشنایی خودکار بود. Z Flip6 با نرخ رفرش تطبیقی حداکثر 60 هرتزی نزدیک به 15 ساعت و 25 دقیقه قادر به ادامه دادن این تست بود که چیزی نزدیک به 4 ساعت زمان بهتری در مقایسه با Z Flip5 به‌حساب می‌آید. با تغییر سقف رفرش تطبیقی به 120 هرتز زمان اجرای این تست طبق انتظار محدود شده و به نزدیک به 13 ساعت می‌رسد که در حدود 16 درصد نسبت به حالت قبلی کم‌تر است.

همانطور که در ابتدا اشاره شد خبری از شارژر در جعبه گوشی Z Flip6 نبوده و شارژر آن را باید به‌صورت جداگانه تهیه کرد. حداکثر توان شارژر سیمی مورد پشتیبانی Flip6 بدون تغییر نسبت به گذشته همچنان 25 وات است و از شارژ سریع‌تر 45 واتی سامسونگ در مدل‌های پیشرفته‌تر سری S در آن خبری نیست. توان شارژ بی‌سیم و شارژ بی‌سیم معکوس این گوشی نیز تغییری نکرده و به‌ترتیب 15 و 5 وات است.

تست شارژ Z Flip6 را با شارژر استاندارد 25 واتی سامسونگ در حالت خاموش و از 2 درصد آغاز می‌کنیم؛ جایی‌که گوشی پس از 5، 10 و 20 دقیقه به شارژهای به‌ترتیب 12، 21 و 35 درصد رسید و پس از نیم ساعت نیز تا 49 درصد ظرفیت باتری پر شد. شارژ باتری رأس یک ساعت به 85 درصد رسیده و پس از 90 دقیقه نیز تا 97 درصد آن پر شد. Z Flip6 در نهایت پس از گذشت 93 دقیقه از آغاز فرایند شارژ به‌طور کامل شارژ شد.

سیستم‌عامل

Z Flip6 با سیستم‌عامل اندروید 14 و رابط کاربری One UI 6.1.1 ارائه می‌شود که برای اولین بار در این کلاس تا 7 نسل بعدی اندروید و تا 7 سال آپدیت‌های امنیتی را دریافت خواهد کرد و از این لحاظ با نسل جدید گوشی‌های پیکسل گوگل برابری می‌کند. زمان بوت گوشی همچنان نزدیک به 17 تا 18 ثانیه است که یکی از سریع‌ترین زمان‌های بوت حتی در رده پرچمدارن به‌حساب می‌آید.

رابط کاربری صفحه‌نمایش خارجی

همانطور که پیش از این اشاره شد سامسونگ تغییری در شکل، فرم و کاربری صفحه‌نمایش خارجی Z Flip6 نداده و تقریباً همه موارد اشاره شده برای این قسمت در Z Flip5 برای این مدل نیز صادق است؛ بدین‌ترتیب (حداقل در حالت پیش‌فرض) امکان استفاده از این صفحه‌نمایش برای دسترسی به همه امکانات گوشی مستقل از صفحه‌نمایش داخلی وجود ندارد و قابلیت‌های آن به چند مورد انگشت‌شمار محدود شده است. البته همانطور که در ادامه خواهیم دید این محدودیت را می‌توان با یک ترفند ساده برطرف کرده و برنامه‌ها و حتی برخی بازی‌های ساده را در این صفحه‌نمایش اجرا کرد.

ویجت‌های این قسمت تغییر خاصی نسبت به قبل نکرده‌اند و تقریباً همان موارد قبلی مثل تقویم، وضعیت آب و هوا، ماشین‌حساب، دفترچه تلفن، گالری تصاویر و یکی دو مورد دیگر را تشکیل می‌دهند با انتخاب هریک از این موارد در صفحه‌نمایش داخلی، گونه‌های متفاوت آن‌ها در پایین به‌نمایش درآمده و به‌راحتی با کشیدن هر ویجت به‌درون کادر بالای تصویر می‌توان آن‌ها را در صفحه‌نمایش خارجی مشاهده کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به هم روی این صفحه‌نمایش نیز می‌توان ویجت‌های در حال استفاده را مشاهده کرد و به‌سرعت مابین آن‌ها جابه‌جا شد.

اسکرول صفحه‌نمایش خارجی از چپ به راست برای نمایش اعلان‌ها برنامه‌ها در نظر گرفته شده و همان نوتیفیکیشن‌های به‌نمایش درآمده در صفحه‌نمایش داخلی را می‌توان در این‌جا نیز مشاهده کرد.

با اسکرول پنل از بالا به پایین ورژن کوچک و خلاصه‌ای از منوی نوتیفیکیشن پنل داخلی به‌نمایش در می‌آید که در آن چند میانبر از جمله خاموش و روشن کردن وای‌فای، دیتای موبایلی و چراغ‌قوه، بلوتوث، حالت هواپیما و اسکرین‌ریکورد در دسترس قرار می‌گیرند. اسلایدر تغییر روشنایی این پنل همراه با گزینه‌هایی برای فعال کردن روشنایی خودکار نیز در همین بخش قرار دارند. یک نکته جالب در مورد پنلِ کاور، نحوه اسکرین‌شات گرفتن با آن است که برای ارگونومی بیش‌تر ترکیب معمول دکمه پاور+ولوم پایین در آن با دکمه پاور+‌ولوم بالا جایگزین شده است. با کشیدن صفحه‌نمایش از پایین به بالا نیز در کشورهای پشتیبانی‌کننده از این قابلیت گزینه‌های پرداخت و کارت اعتباری به‌نمایش در می‌آید.

در بخش Labs از منوی تنظیمات گوشی می‌توان برخی برنامه‌های دیگر را نیز در صفحه‌نمایش کاور اجرا کرد که یوتوب، مپس و منوی پیام‌ها از آن جمله‌اند. این برنامه‌ها نیز در ردیف ویجت‌ها و با اسکرول دست از راست به چپ نمایان می‌شوند.

با این‌که سامسونگ به‌صورت رسمی تنها از اجرای چند برنامه انگشت‌شمار در صفحه‌نمایش خارجی پشتیبانی می‌کند اما می‌توان با یک ترفند ساده تقریباً تمامی برنامه‌های نصب شده را به‌صورت نظری در این پنل اجرا کرد؛ بدین‌منظور باید پس از نصب برنامه Good Lock از فروشگاه نرم‌افزاری سامسونگ (Galaxy Store) در تب Life up ویجت MultiStar را دانلود کرده و سپس در قسمت I love Galaxy Foldable به بخش Launcher Widget مراجعه کرده و برنامه‌های مد نظر برای اجرا در صفحه‌نمایش خارجی را انتخاب کرد. از همین قسمت و بخش Game Widget نیز می‌توان برخی بازی‌های ساده مبتنی بر وب را در صفحه‌نمایش خارجی اجرا کرد. ذکر این توضیح ضروری به‌نظر می‌رسد که در پایان این مراحل باید به‌صورت جداگانه با انتخاب گزینه‌های Enable Launcher Widget و Enable Game Widget دو پنل جدید را به لانچر صفحه‌نمایش خارجی افزود.

این ترفند در تجربه ما تقریباً برای همه اپلیکیشن‌ها قابل اجرا بود اما همانطور که می‌توان حدس زد گزینه چندان با ثباتی برای استفاده طولانی‌مدت نبوده و گه‌گاه با مشکلاتی همراه است.

صفحه‌نمایش خارجی گوشی‌های تاشو به‌خصوص در کلاس تاشوهای عمودی، اغلب برای گرفتن عکس سلفی با دوربین‌های اصلی به‌کار می‌رود و فلیپ 6 نیز طبیعتاً مستثنی نیست؛ در صفحه اصلی این پنل در حالت پیش‌فرض گزینه‌ای برای فعال کردن دوربین در نظر گرفته شده و با دو بار فشردن پیاپی دکمه پاور نیز می‌توان بلافاصله به دوربین به‌صورت فول ‌اسکرین و تمام‌صفحه دسترسی داشت. گرفتن عکس سلفی در این حالت کار ساده‌ای بوده و به‌جز فشردن دکمه ولوم جانبی امکان برداشت عکس تنها با لمس کردن پنل نیز وجود دارد.

رابط کاربری صفحه‌نمایش خارجی فلیپ 6 در نگاه اول تنها امکان تصویربرداری با دوربین اصلی را ارائه می‌کند و گزینه‌ای برای سوییچ به دوربین اولتراواید (برای گرفتن عکس‌های دسته‌جمعی) دیده نمی‌شود در عمل اما با قرار دادن دو انگشت روی صفحه‌نمایش و جدا کردن آن‌ها از هم می‌توان به‌سادگی بین دوربین اصلی و اولتراواید جابه‌جا شد. یک راه دیگر برای انجام این کار سوییچ به دوربین اولتراواید از طریق صفحه‌نمایش داخلی و سپس فعال کردن پنل خارجی است.

رابط کاربری صفحه‌نمایش اصلی

با ورود به صفحه‌نمایش داخلی منظره آشنا و همیشگی One UI در طی یکی دو سال اخیر ظاهر می‌شود که اغلب هیچ تفاوتی با گوشی‌های ساده و غیر تاشو ندارد و نمونه آن را پیش از این در مدل‌های متعدد سامسونگ دیده‌ایم.

صفحه قفل همان نمونه پیشین حاضر در پوسته‌های قبلی سامسونگ است و مثل گذشته دو آیکون دوربین و تماس در پایین و تاریخ و زمان همراه با اعلان برنامه‌ها در مرکز را به‌نمایش می‌گذارد. در منوی تنظیمات این قسمت گزینه‌های متعدد دیگری در دسترس قرار دارد که از آن جمله می‌توان به حالت همواره روشن صفحه‌نمایش (Always on Display)، امکان جابجایی و تغییر فونت ساعت و تاریخ، شکل اعلان برنامه‌ها (تنها با آیکون یا با جزییات) و تغییر آیکون‌های دوگانه زیر صفحه‌نمایش اشاره کرد.

گزینه Extend Unlock در این قسمت که جایگزین Smart Lock در پوسته قبلی شده امکان باز ماندن قفل گوشی در شرایط خاصی مثل تشخیص در دست گرفته شدن دستگاه از سوی شما، حضور در یک مکان مطمئن و تشخیص یک دستگاه مطمئن متصل (مثل یک ساعت هوشمند) را فراهم می‌کند.

صفحه همواره روشن یا Always On Display نیز تغییری در این پوسته نکرده و در حالت پیش‌فرض برای نمایش داده شدن آن باید روی صفحه ضربه زد یا اصطلاحا tap کرد. در این صفحه مثل قبل زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

در بخش تنظیمات این صفحه جدا از حالت پیش‌فرض Tap to show، سه انتخاب دیگر یعنی روشن بودن دائم (Show always)، روشن شدن مطابق زمان‌بندی (Show as scheduled) و روشن شدن با دریافت اعلان جدید (Show for new notifications) دیده می‌شود که همگی پیش از این در این منو حضور داشته‌اند. در این بخش در S24+ گزینه‌ای برای نمایش والپیپر صفحه هوم در صفحه همواره روشن درنظر گرفته شده بود که جایی در Flip6 ندارد.

آیکون‌های صفحه هوم مثل One UI 6 کمی نسبت به قبل کوچک‌تر شده و از فونت مشکی ظریف‌تری (به‌جای فونت سفید بزرگ‌تر قبلی) برای نوشته‌های زیر هر آیکون استفاده می‌کند. جایگاه نوار جست‌جوی گوگل و وضعیت آب و هوا تغییری نکرده و در حالت پیش‌فرض نیز چهار آیکون در زیر پنل وجود دارد که می‌توان آن را به 5 آیکون نیز تغییر داد. با کشیدن این بخش به سمت راست، مثل قبل صفحه Google Discover در معرض دید قرار می‌گیرد که خبرهای مختلفی را در معرض دید قرار داده و همانطور که در ادامه می‌بینیم می‌توان آن را به‌کل حذف کرد.

با نگه‌داشتن دست روی اکثر آیکون‌های صفحه هوم می‌توان به‌برخی امکانات آن‌ها به‌صورت مستقیم دسترسی پیدا کرد که از آن جمله باید به My apps در Play Store، جست‌وجو در عکس‌های گالری و آپدیت اپلیکیشن‌ها در گلکسی استور اشاره کرد. اگر اپلیکیشن مد نظر در این بخش ویجتی برای ارائه داشته باشد نیز از همین طریق می‌توان بدون واسطه به آن دسترسی پیدا کرد. محتویات منوی به‌نمایش درآمده با نگه‌داشتن انگشت روی آیکون برای بعضی از گزینه‌های مثل گالری تغییر کرده و دسترسی بیش‌تری را از این طریق ارائه می‌کنند.

منوی جانبی Edge panels که حالا برخی گزینه‌های مرتبط با هوش مصنوعی سامسونگ یا Galaxy AI نیز بر بالای آن به‌چشم می‌خورد در کیفیت و ماهیت بدون تغییر مانده و همچنان امکان دسترسی آسان به اپلیکیشن‌ها و اجرای دو برنامه همزمان از طریق Multi window را ارائه می‌کند. تمامی اجزای این منو مشابه قبل بوده و با تفاوتی روبرو نشدیم.

نزدیک کردن دو انگشت به هم روی صفحه‌نمایش در صفحه هوم یا نگه داشتن انگشت روی آن برای چند لحظه، برای ورود به بخش ویرایشی این صفحه کفایت می‌کند؛ جایی‌که علاوه بر امکان تغییر وال‌پیپر و تم، می‌توان ویجت‌های مختلف را به صفحه هوم افزود و دسک‌تاپ سمت چپ را به‌کل حذف کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم که با لمس دکمه Settings در این بخش در دسترس قرار می‌گیرند دقیقاً مشابه گذشته بوده و با هیچ تفاوتی در این قسمت نیز روبرو نمی‌شویم. از جمله موارد حاضر در این بخش می‌توان به امکان تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیداً دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن اشاره کرد.

منوی نوتیفیکیشن بالای صفحه‌نمایش تغییری نسبت به One UI 6 نداشته و در این‌جا نیز با یک بار کشیدن صفحه‌نمایش رو به پایین همان ظاهر قبلی با آیکون‌های کوچک‌تر و فونت ظریف‌تر به‌نمایش گذاشته می‌شود. شش آیکون وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش اتوماتیک تصویر، حالت هواپیما و چراغ‌قوه و دو گزینه Device control و Media output همراه با اعلان برنامه‌ها و نوار تغییر روشنایی دیگر موارد تکراری این قسمت را تشکیل می‌دهند.

با ادامه اسکرول همان ترکیب آشنای پیشین پیش روی شما قرار می‌گیرد که دو گزینه مجزا برای وای‌فای و بلوتوث بر بالای آن دیده می‌شود و پایین‌تر از نوار تغییر روشنایی امکان فعال کردن مستقیم حالت تاریک و گزینه راحتی چشم یا Eye comfort shiled وجود دارد. Device Control همراه با Smart View (نمایش محتوای گوشی روی تلویزیون و بالعکس) نیز در پایین‌ترین قسمت این منو جای دارند. سایر تاگل‌ها و میانبرهای معمول این قسمت در میانه تصویر جای دارند و با اسکرول به راست می‌توان به دیگر موارد حاضر در این قسمت دست پیدا کرد.

با لمس گزینه ویرایش در این منو که با آیکون قلم در بالای صفحه‌نمایش مشخص است می‌توان به‌صورت جداگانه آیکون‌های حاضر در حالت باز یا بسته منوی نوتیفیکیشن را ویرایش کرد و مواردی را از آن حذف یا به آن اضافه کرد. گزینه دیگری در این قسمت با عنوان دسترسی آنی به تنظیمات سریع (Quick settings instant acess) در نظر گرفته شده که با فعال کردن آن با اسکرول از سمت راست صفحه‌نمایش، کل منوی نوتیفیکیشن یک‌باره و بدون نمایش اعلان برنامه‌ها گشوده می‌شود و با اسکرول از چپ شرایط به قرار گذشته است. تنظیم جایگاه کنترل روشنایی و دو گزینه Device control و Media output نیز از همین بخش صورت می‌پذیرد.

Camera access یکی از موارد مختص گوشی‌های پرچمدار سامسونگ در این منوست که طبیعتاً در Flip6 نیز حضور داشته و از طریق آن امکان غیر فعال کردن دسترسی تمامی اپلیکیشن‌ها به دوربین (فارغ از وضعیت دسترسی به مجوز به دوربین از قبل) در مواقع دلخواه را با یک سوییچ تکی فراهم می‌شود.

شکل ظاهری منوی اصلی یا اپ دراور هیچ تفاوتی با گذشته ندارد و در این‌جا نیز اپلیکیشن‌های مختلف در ستون‌های چهارتایی در کنار هم قرار گرفته‌اند. تعداد بسیار کم برنامه‌های اضافی از پیش نصب‌شده یا bloatware از جمله نکات کاملاً مثبت این رابط کاربری‌ست و برنامه‌های سامسونگ نیز به‌صورت کم رنگ و نصب نشده به‌نمایش در می‌آیند. این برنامه‌ها البته به محض اتصال گوشی به شبکه وای‌فای به‌صورت اتوماتیک شروع به نصب کرده و ظاهراً راهی برای غیر فعال کردن فرایند نصب وجود ندارد. اپلیکیشن‌های پیش‌فرض سامسونگ همانطور که در ادامه در بخش حافظه خواهیم دید نزدیک به 8 گیگابایت از حافظه داخلی را به‌خود اختصاص می‌دهند و حالت کم‌رنگ و نصب نشده آن‌ها در ابتدای استفاده از گوشی به میزان زیادی غیر واقعی و نمایشی به نظر می‌رسد. ذکر این توضیح نیز ضروری‌ست که می‌توان به‌دلخواه اقدام به آن‌اینستال کردن اغلب این برنامه‌ها کرد هرچند برخی از آن‌ها مثل مرورگر فایل را نمی‌توان به‌صورت عادی حذف کرد.

منوی تنظیمات گوشی همانی‌ست که در S24+ دیده‌ایم و کوچک‌تر شدن و حذف حالت بولد فونت، ظاهر متفاوتی به آن بخشیده است. بر بالای این منو محلی برای نمایش اطلاعات حساب کاربری سامسونگ در نظر گرفته و پس از آن در 10 قسمت مجزا سایر تنظیمات گوشی را می‌توان مشاهده کرد.

در این بخش گزینه‌ای تحت عنوان Galaxy AI در نظر گرفته شده که با معرفی تمامی قابلیت‌های هوش مصنوعی سامسونگ توضیحاتی را برای هریک ارائه کرده است. از جمله گزینه‌های این بخش باید به Call assist برای ترجمه آنی و همزمان تماس، Chat assist (ترجمه همزمان با حفظ استایل نوشتاری و نکات گرامری در برخی اپلیکیشن‌های چت) و Interpreter (ترجمه آنی مکالمه‌ها) اشاره کرد که البته نگفته پیداست که هر سه با محدودیت‌های زبانی و مکانی روبرو بوده و حداقل هنوز امکان استفاده از آن‌ها در همه زبان‌ها وجود ندارد.

برای نمونه گزینه ترجمه همزمان یا Interpreter در حال حاضر به‌جز سه‌گونه مختلف انگلیسی و سه‌گونه مختلف اسپانیایی تنها از 11 زبان دیگر پشتیبانی می‌کند که نگفته پیداست فارسی جایی در آن ندارد. در ترجمه همزمان مکالمه نیز همین زبان‌ها در دسترس قرار دارند اما می‌توان سرعت پخش صدای ترجمه شده را به‌دلخواه تغییر داد.

در این بخش همچنین اطلاعاتی در مورد گزینه‌های Note assist برای مرتب کردن یادداشت، Transcript assist برای تبدیل صوت به متن و خلاصه کردن آن، Browsing assist برای خلاصه کردن متن وب‌سایت‌ها همراه با ترجمه آن‌ها، Photo assist برای ایجاد تغییراتی در عکس‌ها، Health assist برای دریافت رهنمودهای شخصی با توجه به اطلاعات سلامتی افراد و Drawing assist برای تبدیل نقاشی‌های ساده به یک «اثر هنری فریبنده» ارائه شده است.

در پایین این بخش همچنین گزینه‌ای برای تحلیل و پروسس موارد اشاره شده تنها درون دستگاه در نظر گرفته شده که البته متأسفانه به‌صورت پیش‌فرض غیر فعال است و این بدان معنا خواهد بود که دیتای کاربران به‌صورت پیش‌فرض به سرورهای خارجی ارسال می‌شود و تنها در صورت فعال کردن این لینک (که احتمال قریب به یقین در اکثر گوشی‌ها به همین صورت غیر فعال باقی خواهد ماند) از خروج این اطلاعات جلوگیری می‌شود. البته با غیر فعال کردن این گزینه نیز گوشی از انجام بسیاری از فعالیت‌های هوشمندانه باز می‌ماند و برای نمونه قادر به تشخیص یک تصویر ساده در Drawing assist نیز نیست!

دیگر گزینه‌های مرتبط با هوش مصنوعی ارائه شده در سری گلکسی S اغلب به همان صورت در Z Flip6 نیز دیده می‌شوند که از آن جمله می‌توان به امکان ذخیره کردن یک بخش از تصویر به‌صورت استیکر با نگه‌داشتن دست روی آن، امکان اسکن کردن متن از عکس‌های ذخیره شده در گالری، اسکن همزمان QR Code و متن از تصویر ذخیره شده، undo و redo کردن آخرین تغییر در گالری و ابزارهای متعدد در هنگام ادیت عکس و ویدئو در گالری اشاره کرد. Circle to search گزینه دیگری در این بخش است که از طریق آن با نگه داشتن دست روی آیکون هوم مرکزی زیر صفحه‌نمایش امکان جست‌وجوی هر سوژه به‌نمایش درآمده روی صفحه با کشیدن یک دایره دورتادور آن وجود دارد.

برخی دیگر از تغییرات متعدد One UI 6.1 و اندروید 14 به‌صورت تیتروار شامل این موارد می‌شوند: کشیدن و رها کردن (drag & drop) دو دستی برای کپی کردن محتوا از یک اپ به اپ دیگر، امکان ویرایش کردن پاسخ‌های سریع در پیام‌ها، مجموعه جدیدی از اموجی‌ها در صفحه‌کلید سامسونگ، امکان مرتب کردن نوتیفیکیشن‌ها برحسب زمان، نمایش کارت‌های جدا برای نوتیفیکیشن‌های مختلف یک برنامه (مثلاً دریافت نوتیفیکیشن از چندین چت در واتس‌اپ و نمایش جداگانه هریک) و تغییر در شکل ظاهری منوی انتخاب ویجت‌ها و دسته‌بندی مرتب آن‌ها برحسب اپلیکیشن‌ها.

حالت فلکس

Flex mode دیگر گزینه متفاوت بخش تنظیمات نسبت به یک گوشی غیر تاشو است که از طریق آن می‌توان با خمیده بودن صفحه‌نمایش یک برنامه را در نیمه بالایی پنل و کنترل‌های آن را در نیمه پایینی به‌تصویر کشید.

در منوی Flex mode panel لیست برنامه‌های مد نظر برای اجرا شدن در این حالت در دسترس قرار گرفته که با انتخاب هریک می‌توان آن‌ها را در دو نیمه بالایی و پایین گوشی به‌نمایش گذاشت.

چیپ‌ست پردازشی - حافظه

برخلاف S24 و S24 پلاس گوشی‌های تاشوی شرکت سامسونگ تنها در یک نسخه اسنپ‌دراگون به بازار عرضه شده و خبری از نسخه اکزینوس در آن‌ها نیست؛ Galaxy Z Flip6 بر همین اساس با نسخه گلکسی چیپ‌ست 4 نانومتری Snapdragon 8 Gen 3 عرضه می‌شود که نسبت به SD 8 Gen 3 عادی فرکانس بالاتری را در هسته اصلی و پیشرفته Cortex-X4 ارائه می‌کند. (3.39 در برابر 3.3 گیگاهرتز) Adreno 750 وظیفه پردازش گرافیک را در این چیپ‌ست بر عهده دارد و ماژول ارتباطی بی‌سیم FastCoonect 7800 این چیپ‌ست نیز اتصال 5G پر سرعتی را رقم می‌زند.

در حالی‌که تمامی نسل‌های قبلی تاشوهای عمودی سامسونگ با 8 گیگابایت رم روانه بازار شده بودند، Z Flip6 بالاخره برای اولین بار سد 8 گیگابایت را شکسته و از رم 12 گیگابایتی (ظاهراً از نوع LPDDR5X) در هر دو نسخه 256 و 512 گیگابایتی خود بهره می‌برد. نسخه 256 گیگابایتی در اختیار ما در ابتدای بوت و قبل از ایجاد هرگونه تغییر روی حافظه (از جمله نصب برنامه‌های پیش‌فرض سامسونگ) چیزی نزدیک به 236 گیگابایت فضای داخلی را در اختیار کاربران قرار می‌داد. با اتصال Z Flip6 به اینترنت برنامه‌های پیش‌فرض سامسونگ بدون این‌که کاربر کنترلی بر نصب آن‌ها داشته باشد یک به یک شروع به نصب شدن می‌کنند و 8 گیگابایت دیگر از فضای داخلی را اشغال می‌کنند. (به تفاوت گزینه Apps در دو تصویر زیر دقت کنید) برای مقایسه بد نیست بدانید که Z Flip6 حتی در همین حالت یعنی اختصاص 28.3 گیگابایت از فضای داخلی به سیستم‌عامل نیز هنوز شرایط بهتری نسبت به Z Flip5 و اشغال 37 گیگابایت از فضای داخلی از اولین بوت دارد.

حافظه داخلی گوشی طبق انتظار از نوع پر سرعت UFS 4.0 انتخاب شده و از این لحاظ تفاوتی با دیگر پرچمداران سامسونگ ندارد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور نسخه اورکلاک‌شده SD 8 Gen 3‌ انتظار نتایج کاملاً سطح بالایی از Z Flip6 در تست‌های پردازشی و گرافیکی می‌رود؛ امری‌که البته در عمل نیز تقریباً در اکثر موارد به واقعیت نزدیک می‌شود هرچه همانطور که در ادامه خواهیم دید به‌دلیل ناشناخته‌ای به امتیاز کم‌تر از حد انتظار در تست‌های پردازشی دست پیدا می‌کنیم و گوشی زیر بار بیش از اندازه گرم می‌شود.

در اولین تست طبق معمول به سراغ Geekbench 6 و دو تست تک و چند هسته‌ای آن می‌رویم که کیفیت و سرعت هسته‌های پردازشی چیپ‌ست را به بوته آزمایش می‌گذارد؛ Z Flip6 در حالت تک هسته‌ای این تست پس از چندین و چند بار اجرا به حداکثر امتیاز 1,969 واحدی در حالت تک هسته‌ای دست پیدا می‌کند که فاصله چندانی با S24+ مجهز به Exynos 2400 ندارد و ازOnePlus 12 ‌ با SD 8 Gen 3 (نسخه عادی و نه نسخه اورکلاک‌شده) با امتیاز 1,664‌ واحدی نیز به‌خوبی فاصله می‌گیرد. امتیاز چند هسته‌ای Z Flip6 در این تست نیز به 6,200 واحد می‌رسد که در این یکی نیز شرایط به وان‌پلاس 12 نزدیک است.

در آزمون AnTuTu v.10.3.1 به امتیاز نسبتاً پایین یک میلیون و 358 هزار واحدی دست پیدا کردیم که نه‌تنها نسبت به S24+ با امتیاز 1,760,000 واحدی در جایگاه بسیار پایین‌تری‌ست بلکه با امتیاز 2 میلیونی وان‌پلاس 12 نیز فاصله بسیار زیادی دارد. Z Flip6 در اختیار ما امتیاز بسیار پایینی را در پردازش و به‌خصوص در گرافیک کسب می‌کند که جایگاه آن را در این تست کاملاً تقلیل داده‌اند.

در تست نهایی Wild Life Extreme از مجموعه 3DMark که قدرت گرافیک Adreno 750 دستگاه را می‌سنجد به امتیاز 4,800‌ واحدی و میانگین سرعت 28.7 فریم در ثانیه دست پیدا می‌کنیم که به‌راحتی از امتیاز 4,300‌ واحدی و متوسط 26 فریم S24+ مجهز به Exynos 2400 فراتر می‌رود و فاصله چندانی با OnePlus 12‌ با امتیاز 5 هزار واحدی و متوسط 30 فریم در ثانیه ندارد.

یکی دیگر از جذابیت‌های Z Flip6 نسبت به نسل‌های قبلی این گوشی حضور سیستم خنک‌کننده VC یا اتاقک بخار است که برای اولین بار در یک تاشوی عمودی سامسونگ ظاهر شده و روی کاغذ منجر به تقلیل دمای گوشی زیر بار خواهد شد. سامسونگ اشاره‌ای به اندازه Vapour Chamber یا اتاقک بخار Z Flip6 نکرده اما با توجه به تصاویر و گسترش این قطعه تنها در بخش بالایی گوشی انتظار مساحت چندان بالایی از آن نمی‌توان داشت. بخش بالایی گوشی همچنان در عمل و در زیر بار گرافیکی و پردازشی طولانی‌مدت کاملاً گرم و بهتر است بگوییم داغ می‌شود که با توجه به فلزی بودن شاسی دستگاه شرایط نامساعدی را ایجاد می‌‌کند.

برای تست عملکرد حرارتی گوشی در زیر بار طبق معمول از دو تست ثبات گرافیکی Wild Life Extreme و ثبات پردازشی CPU Throttling بهره می‌گیریم که اولی پس از 20 بار اجرا و دومی پس از 15 دقیقه اجرا، امتیاز نهایی را با امتیاز اولیه مقایسه کرده و نتیجه را در قالب یک درصد بیان می‌کنند. Z Flip5 سال قبل در هردوی این تست‌ها امتیاز چندان درخشانی را برجای نگذاشت و در تست گرافیکی تنها 41 درصد و در تست پردازشی فقط 56 درصد از توان خود را حفظ کرد. در Z Flip6 با توجه به حضور سیستم خنک‌کننده VC نتیجه بهتری را انتظار می‌کشیم اما در عمل نه‌تنها با امتیازهای بهتری روبرو نمی‌شویم بلکه نتیجه نهایی با حفظ فقط 38 درصد از توان گرافیکی و 39 درصد از توان پردازشی از سال قبل نیز ناگوارتر است.

گوشی در هر دو حالت بیش از اندازه گرم شد و در مورد تست پردازشی تنها پس از گذشت 2 دقیقه از شروع تست با گلوگاه گسترده و شدیدی روبرو می‌شویم. بدین‌ترتیب همچنان نمی‌توان از Z Flip6 به‌عنوان یک گوشی توانمند برای قرارگیری در زیر بار پردازشی و گرافیکی یاد کرد. برای مقایسه بد نیست بدانیم که S24+ در این دو تست به‌ترتیب به امتیازهای 57 و 67 درصد دست پیدا کرد و OnePlus 12 نیز با امتیازهای 52 و 63 درصدی شرایط بهتری در هردوی این تست‌ها دارد.

ارتباطات

Z Flip6 یک گوشی دو سیم‌کارته با پشتیبانی از شبکه‌های 4G و 5G است که برخلاف دیگر مدل‌های مجهز به پروسسور Snapdragon 8 Gen 3 به‌جای وای‌فای 7 و بلوتوث 5.4 به وای‌فای 6e و بلوتوث 5.3 مجهز شده و جای گزینه ارتباطی UWB نیز برخلاف سری S در آن خالی‌ست. دیگر انتقاد در این قسمت به نبود اتصال DeX تعلق دارد که به‌رغم USB 3.2 Gen 1 بودن پورت USB-C جایی در Flip6 ندارد. Flip6 البته به NFC و مسیریابی ماهواره‌ای دو فرکانسی مجهز شده است.

کلام آخر

Samsung Galaxy Z Flip6 جدیدترین حلقه تکامل در گوشی‌های تاشوی عمودی سامسونگ و در کلاسی‌ست که از نگاه برخی از کاربران به‌لحاظ جذابیت بصری حتی در جایگاه بالاتری نسبت به تاشوهای افقی سری Fold قرار می‌گیرد؛ Z Flip6 از لحاظ طراحی و مکانیزم عملکرد با تفاوت بزرگ و برجسته‌ای نسبت به Z Flip5 روبرو نشده و با وجود تغییرات داخلی اشاره شده در بالا هنوز دلیل چندانی برای متقاعد ساختن کاربران نسل قبلی جهت ارتقاء ارائه نمی‌کند. شاسی فلزی دستگاه به‌صورت تخت و صاف و مات و مقاوم در برابر اثر انگشت ساخته شده و مات بودن کاور شیشه‌ای بخش پشتی نیز در یک نگاه Flip6 را از Flip5 تفکیک می‌کند. صفحه‌نمایش داخلی و خارجی با تفاوت خاصی روبرو نشده و هنوز پوشش نرم و آسیب‌پذیر پنل داخلی و چین‌خردگی مرکز آن به‌قرار سابق است.

صفحه‌نمایش خارجی هنوز در حالت پیش‌فرض تنها برای اجرای برخی ویجت‌های خاص کاربرد دارد ولی همچنان با یک ترفند ساده می‌توان تقریباً به تمامی برنامه‌ها در این پنل دسترسی داشت؛ هرچند این قابلیت نیز در عمل با کاستی‌هایی همراه است.

ارتقاء وضوح دوربین اصلی از 12 به 50 مگاپیکسل همزمان در ارتقاء کیفیت و جذب کاربران بیش‌تر به این گوشی موثر واقع می‌شود اما دوربین اولتراواید هنوز همان نمونه نچندان فوق‌العاده سابق است که فوکوس خودکار جایی در آن ندارد. از کیفیت پردازش دستگاه به‌لطف Snapdragon 8 Gen 3‌ می‌توان کاملاً رضایت داشت و ارتقاء رم به 12 گیگابایت نیز برگ برنده مهمی به‌حساب می‌آید. در دیگر سو سامسونگ هنوز در دفع حرارت این گوشی موفقیتی کسب نکرده و سیستم‌خنک‌کننده VC که برای اولین بار در این کلاس ظاهر شده نیز کمکی به حل این معزل نکرده است.

دوام باتری گوشی با ارتقاء به 4 هزار میلی آمپر ساعت بهبود محسوسی را تجربه کرده و زمان شارژ نیز تغییر خاصی نکرده است. در بخش ارتباطات باید از غیبت وای‌فای 7 و بلوتوث 5.4 سخن گفت و غیبت UWB نیز با توجیه چندانی در این گوشی گران‌قیمت همراه نیست.

نقاط ضعف و قوت گلکسی Z Flip6 را در یک نگاه می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

+ ظاهر جذاب و طراحی چشمگیر

+ کیفیت لولا و امکان قرارگیری گوشی در زوایای مختلف

+ شاسی فلزی با شیشه Victus 2 در بخش خارجی

+ ابعاد و وزن مناسب با وجود ارتقاء ظرفیت باتری

+ صفحه‌نمایش بزرگ خارجی

+ مقاومت در برابر نفوذ آب شفاف تا عمق 1.5 متر برای 30 دقیقه

+ ارتقاء وضوح دوربین اصلی از 12 به 50 مگاپیکسل

+ کیفیت بالای عکس و ویدئوی دوربین اصلی در شب و روز

+ صفحه‌نمایش با کیفیت داخلی

+ کیفیت راضی‌کننده دوربین سلفی

+ پشتیبانی از فیلم‌برداری 4K/60fps روی هر سه دوربین

+ پروسسور توانمند Snapdragon 8 Gen 3

+ رابط کاربری One UI‌ و پشتیبانی 7 ساله 

- تغییر نکردن طراحی کلی و امکانات دستگاه نسبت به نسل قبلی

- امکانات محدود صفحه‌نمایش خارجی در حالت پیش‌فرض

- آسیب‌پذیری صفحه‌نمایش داخلی و چین‌خردگی مشهود میانی

- تغییر نکردن دوربین اولتراواید و ادامه غیبت فوکوس خودکار

- مقاوم نبودن گوشی در برابر گرد و خاک

- پرفورمنس حرارتی پایین و گلوگاه شدن شدید چیپ‌ست زیر بار پردازشی و گرافیکی

- نصب بیش از 8 گیگابایت برنامه پیش‌فرض سامسونگ در ابتدای اتصال به اینترنت

- نبود شارژر در جعبه دستگاه و سرعت شارژ پایین نسبت به رقبا

- تقلیل ورژن وای فای و بلوتوث نسبت به دیگر گوشی‌های مجهز به SD 8 Gen 3

- غیبت گزینه ارتباطی UWB 

- پشتیبانی نشدن از Samsung DeX