mobile.ir - مرجع موبایل ایران

بازار گوشی‌های هوشمند با حضور برندهای متعدد و رنگارنگی که تقریباً همگی استراتژی بالاترین مشخصات به‌ازای پایین‌ترین قیمت را دنبال می‌کنند یکی از چالش‌برانگیزترین مارکت‌های سخت‌افزاری دنیای دیجیتال حتی برای برندهای ثبیت‌شده و نام‌آور این حوزه است؛ به‌طوری‌که موفقیت و درخشش در این بازار نه‌تنها طبق انتظار از مسیر طراحی، ساخت و قیمت‌گذاری کالا می‌گذرد بلکه زنجیره تأمین و توزیع، پشتیبانی طولانی‌مدت و نگاه به آینده نیز در خلال آن نقش‌آفرینی می‌کنند. تقویت واحدهای تحقیق و توسعه، کشف بازارهای جدید و حرکت عمودی به سمت رده‌های قیمتی بالاتر یا پایین‌تر بازار از جمله استراتژی‌های معمول شرکت‌ها در این شرایط رقابتی‌ست که هریک به‌نوعی برای تداوم موفقیت و حفظ جریان نقدی مطلوب برندها حیاتی به‌نظر می‌رسند.

در این میان شرایط شرکت‌ها برای حرکت از جایگاه فعلی و ارائه گوشی‌های جدید با رده‌های قیمتی متفاوت، به میزان زیادی به تصویر ذهنی مشتریان از جایگاه قیمتی برندها وابسته است؛ برای نمونه سازندگان گوشی‌های ارزان‌قیمت برای حضور در رده‌های بالاتر بازار گه‌گاه به تفکیک سبد کالا و ساخت برندهای جدید و مستقل روی می‌آورند اما شرکت‌های دارای تصویر ذهنی لوکس و گران‌قیمت استراتژی‌هایی مثل طراحی یکسان و انتقال برخی از مشخصات رده پرچمداران به گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر را دنبال می‌کند که در برتر پنداشته شدن این گوشی‌ها در نگاه خریداران نقشی اساسی ایفا می‌کنند.

رویه سامسونگ برای حضور پر رنگ‌تر در رده ارزان‌قیمت به‌خصوص در دو خانواده A2x و A3x از جمله مثال‌های روشن در این زمینه است که روند تحول آشکاری را در طی چند سال گذشته پشت سر گذاشته و نه‌تنها در طراحی و شکل ظاهری بلکه در امکانات و قابلیت‌های سخت‌افزاری و مولتی‌مدیایی نیز با رنگ و بویی از گوشی‌های پرچمدار سامسونگ همراه شده‌اند. Galaxy A34 از جمله جدیدترین انتخاب‌های ارائه شده برای این کلاس است که چندی پیش همراه با گلکسی A54 معرفی شد. گلکسی A34 روی کاغذ شباهت نزدیکی به گلکسی A33 سال گذشته دارد اما به‌لطف یکی دو تغییر کوچک و بزرگ جایگاه بالاتری را به‌خود اختصاص داده است. A34 برای اولین بار در این کلاس از صفحه‌نمایشی بزرگ‌تر از 6.4 اینچ برخوردار است و نرخ رفرش این پنل بازهم برای اولین بار به 120 هرتز ارتقاء پیدا کرده است. نکات مثبت Galaxy A33 مثل استاندارد IP67 بدنه، صفحه‌نمایش Super AMOLED و دوربین اصلی مجهز به OIS همچنان در این میان‌رده خوش‌قیمت نیز حضور دارند که به‌نوعی برگ برنده‌های اصلی سامسونگ در مقایسه با رقبای عمدتاً چینی این کلاس به‌حساب می‌آیند.

Samsung Galaxy A34 با نام مدل A346E/DSN موضوع بررسی این نوبت است. گلکسی A34 با رم 8 گیگابایتی و حافظه 128 گیگابایتی از طرف سایت تکنولایف برای بررسی در اختیار ما قرار گرفته است.

جعبه محتویات

همانطور که از یک گوشی جدید سری A سامسونگ انتظار می‌رود در این‌جا نیز جعبه نچندان‌ هیجا‌ن‌انگیزی انتظار شما را می‌کشد؛ A34 5G در جعبه کوچک و باریکی عرضه می‌شود که با ضخامت بسیار کم حتی تصور حضور شارژر درون آن نیز عملی به‌نظر نمی‌رسد!

درون این باکس عملاً به‌جز خود گوشی، یک کابل USB، پین دسترسی به درگاه سیم‌کارت و چند نوشته بدون استفاده (اما ظاهراً اجباری) چیز دیگری یافت نمی‌شود و همان کابل USB نیز به‌دلیل USB-C بودن هر دو سر آن (اگر از شارژر‌های قدیمی‌تر سامسونگ استفاده می‌کنید یا کامپیوتری فاقد این پورت در اختیار دارید) تقریباً بدون استفاده خواهد بود.

طراحی و شکل ظاهری

روند طراحی سامسونگ در این کلاس از Galaxy A32 دو سال قبل به Galaxy A33 سال گذشته و تا به Galaxy A34‌ امروزی، رفته‌رفته به سمت هرچه صاف و تخت‌تر شدن پیش رفته و با حدف لبه‌های گرد در پشت و روی دستگاه با مدلی صاف و بدون انحنا در این دو قسمت روبرو می‌شویم. نوار پیرامونی گوشی اما هنوز از طراحی برجسته و برآمده‌ای بهره می‌برد که در تضاد با پشت و روی گوشی به‌نوعی به امضای سامسونگ بدل شده است.

استفاده از لبه‌های تخت در پشت و روی گوشی، Galaxy A34 را کاملاً ضخیم و قطور نشان می‌دهد و این در حالی‌ست که ضخامت این گوشی تقریبا مشابه A33 بوده و چیزی نزدیک به 1 میلی‌متر از A32 نازک‌تر است! این نکته در کنار افزایش وزن دستگاه نسبت به A33، حس در دست‌گیری یک گوشی نسبتاً سنگین و حجیم را به‌ذهن متبادر می‌کند که ممکن است برای برخی از کاربران چندان خوشایند نباشد.

A34 با بریدگی U شکل بالای صفحه‌نمایش در یک نگاه از گلکسی A54‌ تفکیک می‌شود و تعلق گوشی به رده ارزان‌قیمت‌تر محصولات سامسونگ را به‌خوبی یادآوری می‌کند. حاشیه‌های گرداگرد صفحه‌نمایش (حداقل در مقایسه با A32) نسبتاً اندک بوده و در ارتقاء نسبت صفحه‌نمایش به بدنه تأثیر مثبتی بر جای گذاشته‌اند.

برخلاف A33 که لنزهای دوربین بخش پشتی را در محوطه مستطیل‌شکل برجسته‌ای جای داده بود، در A34 با سه لنز دوربین تفکیک‌شده و مجزا از هم روبرو می‌شویم که اندکی از سطح گوشی بیرون زده‌اند. این طراحی که از سری پرچمدار گلکسی S23 وام گرفته شده در Galaxy A32 5G دو سال پیش نیز حضور داشت و بدین‌ترتیب طراحی چندان جدیدی به‌حساب نمی‌آید.

ترکیب اجزای جانبی A34 نسبت به A33‌ تغییری نکرده اما ظاهراً دکمه‌های سمت راستی پایین‌تر آمده و حالا با یک دست امکان لمس آسان کلید پاور و ولوم پایین فراهم شده است. کاربران با دست‌های بزرگ‌تر و انگشتان کشیده‌تر احتمالا امکان دسترسی به دکمه ولوم بالا را نیز با یک دست خواهند داشت.

جنس بخش پشتی گوشی مات و غیر براق است اما این به‌معنای مقاومت آن در برابر آلودگی و اثرات انگشت نیست و حتی در رنگ روشن در اختیار ما نیز اثرات انگشت به‌خوبی روی این سطح دیده می‌شوند. این موضوع با‌ وجود آن‌که به‌شدت گوشی‌های دارای بدنه براق نیست اما به‌خصوص برای رنگ تیره A34 ظاهر نامطلوبی را ایجاد می‌کند.

روی صفحه‌نمایش مثل گلکسی A14 خبری از پوشش پلاستیکی محافظ نیست و پوشش قدیمی Gorilla Glass 5 نیز در عمل محافظت چندانی از این صفحه‌نمایش در برابر خراشیدگی‌های احتمالی به‌عمل نمی‌آورد. بدین‌ترتیب نگفته پیداست که باید در اولین فرصت، پوشش و گلس محافظ برای صفحه‌نمایش تهیه شود.

استاندارد مقاومت IP67 برگ برنده بزرگ گلکسی A34 در برابر رقبای قدرتمند این کلاس است که جدا از محافظت در برابر نفوذ گرد و خاک امکان غوطه‌وری در آب شفاف به‌عمق 1 متر برای 30 دقیقه را نیز فراهم می‌کند.

طراحی Galaxy A34 در یک نگاه کلی نکته چندان جدیدی را در بر ندارد و با وجود آن‌که لنزهای مجزای دوربین ظاهر نسبتاً مدرنی به آن بخشیده اما از سوی دیگر با به‌کارگیری دو سطح تخت در پشت و روی گوشی و نوار برآمده پیرامونی حس در دست‌گیری یک گوشی حجیم (و البته سنگین) کاملاً تشدید می‌شود. از یک گوشی ارزان‌قیمت انتظار دیدن شاسی فلزی یا بدنه تمام‌شیشه‌ای نمی‌رود و این موضوع در مورد A34 نیز صادق است اما کاور بخش پشتی با وجود طراحی مات و غیر براق هنوز تا حدودی جاذب اثرات انگشت است. دکمه‌های جانبی در این مدل در جایگاه مناسبی قرار دارند و تا حدود زیادی امکان دسترسی و استفاده از آن‌ها با یک دست وجود دارد.

ابعاد و وزن

Galaxy A34 همانطور که اشاره شد به‌لطف دو سطح تخت در پشت و روی دستگاه و نوار برآمده پیرامونی، کاملاً حجیم و بزرگ‌تر از تجربه A33 و A32‌ به‌نظر می‌رسد و بزرگ‌تر شدن یکی دو دهم اینچی اندازه صفحه‌نمایش نسبت به دو نسل قبلی نیز در تشدید این تجربه نچندان مثبت موثر بوده است؛ طول و عرض گوشی به‌ترتیب 161.3 و 78.1 میلی‌متر است که جدا از تأثیر مستقیم افزایش 0.2 اینچی اندازه صفحه‌نمایش بر این دو فاکتور، تغییر نسبت پنل از 20:9 در A33 به 19.5:9، عرض A34 را بیش از اندازه بزرگ‌تر (بیش از 4 میلی‌متر) کرده در حالی‌که ارتفاع آن چندان بزرگ‌تر نشده و تنها 1.6 میلی‌متر با A33 تفاوت دارد. ضخامت گوشی 8.2 میلی‌متری است که بدون در نظر گرفتن اختلاف ناچیز 0.1 میلی‌متری دقیقاً همان ضخامت Galaxy A33 سال گذشته است اما به‌دلیل تفاوت در طراحی، ضخامت A34‌ کاملاً بیش‌تر احساس می‌شود.

افزایش 0.2 اینچی اندازه صفحه‌نمایش تأثیر مستقیمی بر وزن گوشی بر جای گذاشته و آن را از نزدیک به 186 گرم در A33 به 199 گرم رسانده است. A34 در دست نیز سنگین احساس می‌شود که می‌توان از آن به‌عنوان نکته منفی مشهودی در طراحی یاد کرد.

صفحه‌نمایش

یکی از نکات مثبت اصلی گلکسی A34 نسبت به تمامی دیگر مدل‌های سری A3x سامسونگ به صفحه‌نمایش دستگاه مرتبط است جایی‌که برای اولین بار از یک پنل سوپرامولد 120 هرتزی در این خانواده استفاده شده و بازهم برای اولین بار با نمایشگر بزرگ‌تری در مقایسه با همتای سری 5 دستگاه یعنی Galaxy A54 روبرو می‌شویم. پنل 6.6 اینچی A34 یک نمونه سوپر امولد با وضوح 1080×2340 پیکسل است که با تغییر نسبت از 20:9 به 19.5:9 فضای عرضی بیش‌تری را ارائه می‌کند.

حداکثر نور این پنل در حالت دستی با غیر فعال بودن گزینه روشنایی خودکار (Adaprive brightness) تقریباً مشابه A33 است اما در حالت اتوماتیک با قرارگیری در معرض نور شدید (مثلاً تابش مستقیم خورشید) این روشنایی کاملاً بیش‌تر شده و در خوانش بهتر صفحه تأثیر کاملاً مثبتی بر جای می‌گذارد.

رنگ صفحه‌نمایش در گوشی‌های اولد سامسونگ معمولاً دقت چندان بالایی نداشته به سمت اشباع بیش‌تر متمایل است؛ این موضوع در گلکسی A34 و پروفایل رنگی پیش‌فرض Vivid آن نیز صادق است و رنگ‌های گرم‌تر از حد انتظاری در آن دیده می‌شود. امکان گرم‌تر یا سردن کردن این پروفایل (که به محدوده رنگی DCI-P3 تعلق دارد) از طریق اسلایدر پایین صفحه در منوی Screen mode فراهم است و با انتخاب گزینه تنظیمات پیشرفته یا Advanced settings در این بخش نیز می‌توان هریک از سه رنگ اصلی قرمز، آبی یا سبز را به‌صورت جداگانه تغییر داد.

گزینه Natural یا طبیعی در این قسمت با پوشش محدوده رنگ sRGB رنگ‌های سردتر و طبیعی‌تری را ایجاد می‌کند و از لحاظ دقت رنگ در سطح بهتری نسبت به حالت Vivid قرار دارد اما از جذابیت رنگ‌های آن طبیعتاً کاسته می‌شود.

رفرش 120 هرتزی

نرخ رفرش این صفحه‌نمایش همانطور که اشاره شد برای اولین بار در یک گوشی سری 3 سامسونگ به 120 هرتز افزایش پیدا کرده و بالاخره یکی از محدودیت‌های مهم این خانواده نسبت به سری 5 را برطرف ساخته است. نرخ رفرش صفحه‌نمایش در این گوشی به‌صورت پیش‌فرض روی High یا 120 هزار قرار دارد اما می‌توان آن را از طریق منوی Motion smoothness یا نرمی حرکت در بخش صفحه‌نمایش به استاندارد یا 60 هرتز کاهش داد. طبیعتاً نمی‌توان از یک گوشی رده میانی انتظار مشاهده قابلیت LTPO را داشت و در صورت انتخاب گزینه High، نرخ رفرش صفحه‌نمایش در تمامی حالت‌ها (حتی مواردی که از این گزینه پشتیبانی نمی‌کنند مثلا ویدئوهای یوتوب و بسیاری از بازی‌ها) به‌صورت ثابت روی 120 هرتز باقی می‌ماند و روی کاغذ در مصرف باتری دستگاه تأثیر منفی بر جای می‌گذارد. به این تأثیر منفی در بخش باتری بیش‌تر خواهیم پرداخت. از طرف دیگر 120 هرتزی بودن دائم سرعت به‌روزرسانی محتوای صفحه‌نمایش در A34 با انتخاب گزینه High تلویحاً به‌معنای امکان انجام بازی‌های پشتیبانی‌کننده از این نرخ رفرش است و مشکلی از این لحاظ وجود ندارد.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه نچندان بزرگی (البته برای این کلاس) به‌اندازه تقریبی 4 میلی‌متر وجود دارد و در کناره‌های چپ و راست و بالا نیز این مقدار حوالی 2 میلی‌متر است. در بالا به‌جز دوربین سلفی درون ناچ U شکل به سنسورهای تشخیص نور و Proximity بر می‌خوریم که در گوشه سمت راست بالایی در حاشیه تیره باریک این قسمت پنهان شده‌اند. اسپیکر تماس که حکم اسپیکر دوم گوشی در ساختار استریوی دوکاناله را نیز ایفا می‌کند در همین بخش جای گرفته است.

اجزای جانبی

در محوطه پیرامونی A34 درست همان موارد حاضر در گلکسی A33 به‌چشم می‌‌خورند و در این میان تغییری در نوع و تعداد این موارد ایجاد نشده است؛ در سمت راست به دکمه بزرگ تغییر صدا و کلید پاور بر می‌خوریم که این دومی طبق معمول در قاموس سامسونگ با عنوان Side key تعریف می‌شود و فشردن و نگه‌داشتن آن در حالت پیش‌فرض به‌جای منوی پاور، دستیار هوشمند! Bixby را ظاهر می‌کند. در منوی تنظیمات گوشی البته می‌توان وظیفه این دکمه را به حالت عادی یعنی خاموش و روشن کردن صفحه‌نمایش یا دستگاه تغییر داد.

در سمت چپ گوشی مثل قبل هیچ المان قابل مشاهده‌ای به‌چشم نمی‌‌خورد و به نکته خاصی در آن نمی‌توان اشاره کرد.

بالای گوشی محل میکروفون دوم و اسلات سیم‌کارت گوشی‌ست که از طریق آن می‌توان یک کارت حافظه microSD را نیز به‌جای سیم‌کارت دوم جای‌گذاری کرد.

در نهایت بخش پایینی گوشی علاوه بر میکروفون اصلی و پورت USB-C، محل اسپیکر اصلی دستگاه است که در ترکیب با اسپیکر بالایی (تلفیق شده در اسپیکر تماس) یک چینش استریوی دوگانه را ارائه می‌‌کنند.

بخش پشتی

کاور ساده و پلاستیکی بخش پشتی به‌جز نشان سامسونگ و IMEI گوشی که به‌صورت محوی در پایین نقش بسته است سه لنز دوربین همراه با یک فلش LED را در خود جای داده است. لنزهای دوربین در این قسمت با حلقه‌هایی به‌ظاهر فلزی از بدنه فاصله گرفته‌‌اند که تا حدودی باعث لق‌خوردن دستگاه هنگام قرارگیری روی میز می‌شوند. جنس این قسمت همانطور که اشاره شد غیر براق و مات در نظر گرفته شده اما هنوز تا حدودی جاذب چربی و اثرات انگشت است.

دوربین‌های پشت دستگاه

مجموعه دوربین‌های بخش پشتی با یک تغییر ظاهراً همانی‌ست که در Galaxy A33 نیز شاهد آن بودیم و حداقل روی کاغذ با تفاوت خاصی روبرو نمی‌شویم؛ دوربین اصلی گوشی یک نمونه 48 مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم 1.8 است که مثل نمونه سال گذشته از لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS بهره می‌برد. این قابلیت البته همچنان تنها در هنگام فیلم‌برداری با وضوح 1080p/30fps در دسترس بوده و در نرخ 60 فریم همین وضوح و برداشت 4K غیر فعال است. دوربین دوم یک نمونه 8 مگاپیکسلی با لنز زاویه گشوده یا اولتراواید است که دیافراگم لنز آن 2.2 بوده و از برداشت ویدئوی 1080p/30fps‌پشتیبانی می‌کند. این دوربین همراه با دوربین 5 مگاپیکسلی سوم که برای برداشت تصویر از فاصله بسیار کم به‌کار می‌رود فاقد فوکوس خودکارند و احتمالا در طی حیات گوشی به دفعات کاملاً معدودی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

رابط کاربری دوربین تقریباً همان چیزی‌ست که در یکی دو سال گذشته در گوشی‌های متعدد سامسونگ در رده‌های مختلف تجربه کرده‌ایم و تغییر بزرگی نکرده است. در این پوسته مثل قبل شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست قرار داشته و کمی جلوتر از آن‌ها نیز به گزینه‌های عکاسی و فیلم‌برداری، برداشت پرتره، More و Fun بر می‌خوریم که این آخری افکت‌های اسنپ‌چت را روی تصویر اعمال می‌کند. یک خط جلوتر اسلایدری برای جابه‌جایی مابین سه عدد 0.5، 1 و 2 دیده می‌شود که به‌ترتیب امکان دسترسی به تصویر دوربین اولتراواید، دوربین اصلی و زوم دیجیتال 2 برابری دوربین اصلی را فراهم می‌کنند.

گزینه تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و آیکون‌های شش‌گانه سمت چپ (از بالا به پایین به‌ترتیب شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، Motion photo، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات) تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند. با لمس گزینه تغییر نسبت تصویر در این قسمت پنج گزینه مختلف نمایان می‌شوند که به‌جز نسبت 4:3 پیش‌فرض که تصویری 12 مگاپیکسلی را ایجاد می‌کند امکان انتخاب از میان نسبت تصویر 4:3 با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی، 16:9 با وضوح 9 مگاپیکسلی، 1:1 با وضوح 9 مگاپیکسلی و فول یا تمام‌صفحه با وضوح 7.4 مگاپیکسلی نیز وجود دارد.

شرایط در بخش More نیز تفاوت بزرگی نکرده و در این بخش به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و سوپر اسلوموشن همراه با برداشت از طریق دوربین ماکرو بر می‌خوریم. Single Take یک گزینه قابل توجه در این قسمت است که با انتخاب آن به‌صورت خودکار ظرف 10 ثانیه چندین عکس از نمای پیش رو برداشت شده و سپس بهترین عکس در دو حالت عادی و فیلتردار، نمای بومرنگی، ویدئوی با سرعت زیاد و اصل 10 ثانیه ویدئو برای انتخاب پیش روی شما قرار می‌گیرد.

بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro در این رابط کاربری که تنها برای دوربین اصلی در دسترس است امکان تغییر در پنج گزینه ISO (از 50 تا 3,200)، نور‌گیری، وایت بالانس، فوکوس دستی و سرعت شاتر (از 1/16,000 تا 10 ثانیه) را فراهم می‌آورد. از تنظیمات بالای صفحه‌نمایش در این سمت می‌توان Metering را تغییر داد و گزینه جداگانه‌ای برای تنظیم فاکتورهایی مثل کنتراست، درجه اشباع، های‌لایت‌ها، سایه‌ها و Tint نیز وجود دارد.

در منوی تنظیمات جدا از موارد مشترکی مثل Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه،Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر و اسکن QR codeها سه قسمت مجزا برای عکس، ویدئو و سلفی در نظر گرفته شده که هریک تنظیماتی مرتبط با وظیفه خود ارائه می‌دهند. در بخش General این قسمت نیز برخی تنظیمات عمومی دیده می‌شود که از آن جمله می‌توان به غیر فعال کردن HDR خودکار، افزودن خطوط راهنمای تصویر به Viefinder و تغییر‌ وظیفه دکمه ولوم (از بین سه گزینه گرفتن عکس یا ویدئو، ‌زوم کردن یا کم و زیاد کردن صدا) اشاره کرد.

در بخش عکس امکان تغییر وظیفه دکمه شاتر در هنگام گرفتن و کشیدن آن رو به پایین (از بین دو گزینه برداشت عکس‌های پی در پی یا ساخت GIF) و تغییر فرمت عکس از JPG به HEIF برای کاهش حجم (البته با ریسک نمایش داده نشدن عکس‌ها در برخی دیوایس‌های دیگر) ارائه شده و از گزینه برداشت RAW که در گوشی‌های پیشرفته‌تر در این قسمت دیده بودیم در این‌جا خبری نیست. در قسمت سلفی می‌توان عکس‌ها را به همان صورتی که پیش‌نمایش آن‌ها در صفحه دیده می‌شود ذخیره کرده و در قسمت ویدئوها نیز Auto FPS برای گرفتن ویدئوهای روشن‌تر در نور کم با بهینه‌سازی اتوماتیک سرعت فریم، لرزه‌گیر ویدئو و گزینه‌ای برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC در نظر گرفته شده است. در گوشی‌های پیشرفته‌تر سامسونگ در این بخش امکان برداشت ویدئوهای HDR10+ (با رنگ و کنتراست ارتقاء یافته) و منطبق کردن زوم صوتی با زوم تصویر در حین فیلم‌برداری نیز ارائه می‌شود.

یک نکته مثبت در حین استفاده از دوربین گوشی روشن شدن چراغ سبز رنگ کوچکی در کناره بالای صفحه‌نمایش است که فعال بودن دوربین را برای رعایت حریم خصوصی کاربران یادآوری می‌کند. با سوییچ به دوربین سلفی نیز افکتی در دورتادور دوربین جلویی دیده می‌شود که البته بیش‌تر جنبه تزیینی دارد.

عکاسی با گلکسی A34 را در یک بعدازظهر سوزان تابستانی با نور ایده‌آل و کامل خورشید آغاز می‌کنیم؛ دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی طبق انتظار از یک گوشی سامسونگ تصاویر براق و چشمگیری را با رنگ‌های پر زرق و برق و اشباع‌شده ارائه می‌کند اما از سوی دیگر میزان جزییات و کنتراست این تصاویر برای یک میان‌رده رو به پایین هنوز کاملاً راضی‌کننده بوده و طیف دینامیکی گسترده‌ای نیز در آن‌ها به‌چشم می‌خورد.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

رنگ‌های این دوربین همانطور که اشاره شد کمی سیرتر و اشباع‌شده‌تر از واقعیت ثبت می‌شوند که با وجود آن‌که این موضوع برای اغلب کاربران گزینه مثبتی محسوب می‌شود اما عملاً یکی از نقاط ضعف اصلی دوربین‌های سامسونگ تقریباً در تمامی سطوح است.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

گزینه HDR اتوماتیک در این گوشی به‌صورت پیش‌فرض فعال است و غیر فعال کردن آن در سوژه‌های پر چالش با حضور های‌لایت‌های شدید یا سایه‌های کاملاً تیره به‌ضرر تصویر تمام می‌شود (به قسمت آفتاب‌خرده در مرکز تصویر پایین دقت کنید) اما در سایر موارد با تفاوت بزرگی هنگام فعال یا غیر فعال بودن این گزینه روبرو نمی‌شویم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR‌ غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR‌ فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت پرتره در دوربین اصلی با وجود غیبت سنسور عمق میدان به‌خوبی عمل کرده و بار دیگر به‌‌خوبی بر تزیینی بودن سنسورهایی از این دست در اغلب گوشی‌ها تأکید می‌کند. شدت محو شدگی پس‌زمینه پس از گرفتن عکس در این حالت قابل انتخاب است اما در عمل همان گزینه پیش‌فرض کافی خواهد بود.

برداشت تصویر پرتره با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

زوم اپتیکال در این مجموعه جایی ندارد اما امکان زوم دیجیتال تا 10 برابر برای آن در نظر گرفته شده است. در عمل از کیفیت زوم 2 برابری دوربین اصلی می‌توان تا حدودی رضایت داشت و با عبور از این میزان زوم کیفیت تصویر به‌طرز مشهودی با افت روبرو می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با 2 برابر زوم دیجیتال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

امکان عکاسی با دوربین اصلی در وضوح کامل 48 مگاپیکسلی نیز طبیعتاً در دسترس قرار دارد اما عملاً همانطور که انتظار آن می‌رفت با کیفیت بالاتری در این حالت روبرو نمی‌شویم و علاوه بر کاهش نور، جزییات تصویر نیز (به‌خصوص در کناره‌ها) با افت روبرو می‌شوند.گرفتن عکس 48 مگاپیکسلی با Galaxy A34 اندکی با تأخیر همراه است که این موضوع را نیز باید به موارد منفی اشاره شده در این قسمت افزود.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 48 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

رنگ‌های روشن‌تر و غیر واقعی، جزییات و کنتراست کم‌تر و طیف دینامیکی محدودتر از جمله اولین موارد قابل اشاره در رابطه با عکس‌های برداشت شده با دوربین اولتراواید دستگاه است. از طرف دیگر از عملکرد دوربین در زمینه حذف نویز می‌توان رضایت داشت و الگوریتم سخت‌گیرانه آن حداقل در نور کامل روز آسیب چندانی به بافت اصلی تصویر وارد نمی‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 8 مگاپیکسل با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

میزان جزییات در مرکز کادر دوربین اولتراواید شرایط بسیار بهتری را داشته اما با حرکت به‌کناره‌ها از از کیفیت آن کاسته شده و حالتی محو و blur به‌خود می‌‌گیرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 8 مگاپیکسل با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا در مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

خطوط صاف در پیش‌نمایش منظره پیش روی این دوربین در پایین و کناره‌های کادر به‌صورت خمیده نمایش داده می‌شود اما با گرفتن عکس و ثبت آن در حافظه، الگوریتم‌های کاهش اختلال و اعوجاج این خمیدگی‌ها را تقریباً به‌طور کامل تصحیح می‌کنند.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 8 مگاپیکسل با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تأثیر HDR اتوماتیک برای دوربین اولتراواید بسیار شدیدتر و واضح‌تر از دوربین اصلی بوده و بهتر است در اغلب موارد تغییری در این گزینه که به‌صورت پیش‌فرض فعال است داده نشود.

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو مثل دوربین اولتراواید بدون فوکوس خودکار است و همین موضوع گرفتن عکس با آن را به‌خصوص زیر نور مستقیم خورشید به‌دلیل نیاز به نزدیک شدن بیش از اندازه به‌سوژه کاملاً مشکل می‌کند. در عمل با وجود دشواری یافتن نقطه فوکوس مناسب با صرف اندکی وقت می‌توان عکس‌های نسبتاً راضی‌کننده‌ای را با این دوربین برداشت که با وجود اختلاف رنگ و طیف دینامیکی محدود هنوز می‌توان از آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی استفاده کرد.

برداشت تصویر 5 مگاپیکسلی با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 5 مگاپیکسلی با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عکس‌های اتوماتیک دوربین اصلی در شب در صفحه‌نمایش خود دستگاه کیفیت مطلوب و راضی‌کننده‌ای را در زمینه رنگ و کنتراست به‌نمایش می‌گذارند اما با زوم کردن در جزییات و نمایش تصویر در ابعاد واقعی اثرات جزییات کم و نویز بالا پدیدار می‌شود. با فعال کردن حالت شب میزان جزییات تصویر کاملاً بهبود پیدا می‌کند اما هنوز می‌توان نقطه‌های مشهود نویز را در جای‌جای کادر مشاهده کرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

حالت شب در دوربین اصلی اغلب کمک چندانی به سوژه‌های بدون نور و کاملاً درون سایه نکرده و تنها کمی به جزییات تصویر در این قسمت‌ها می‌افزاید. علت این موضوع را شاید بتوان در الگوریتم شب این گوشی جست‌وجو کرد جایی‌که با انتخاب حالت شب اغلب تغییر خاصی در سرعت شاتر (عامل اساسی در کنترل میزان نور دریافتی سنسور و در نتیجه نورگیری بیش‌تر سوژه‌ها) ایجاد نشده و بیش‌تر روی افزایش عدد ISO مانور داده می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

عکس‌های اتوماتیک دوربین اولتراواید در شب با توجه به کلاس این دوربین، سنسور کوچک و دیافراگم نسبتاً بسته آن تا حدودی قابل‌قبول به‌نظر می‌رسند. در این عکس‌ها البته معمولاً خبری از جزییات بالا، کنتراست مطلوب و کیفیت رنگ مناسب نیست اما حداقل در صفحه‌نمایش خود گوشی نمی‌توان از آن‌ها ناراضی بود. با انتخاب حالت شب تغییر بزرگی در این زمینه ایجاد نشده و با این‌که کمی از نویز کاسته می‌شود اما جزییات کم و اندک هنوز بخشی از تجربه عکاسی با این دوربین در شب به‌حساب می‌آید و همانطور که در برش اندازه واقعی تصاویر زیر می‌توان مشاهده کرد الکوریتم کاهش نویز گه‌گاه به‌از بین رفتن جزییات تصویر و های‌لایت‌ها نیز منجر می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 8 مگاپیکسل با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

فیلم‌برداری با دوربین اصلی Galaxy A34 حداکثر وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 48Mbps و بیت‌ریت صوتی دوکاناله 256 کیلوبیت بر ثانیه انجام می‌شود و با تغییر وضوح به 1080p در نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه بیت‌ریت ویدئویی به‌ترتیب به 18 و 26 مگابیت بر ثانیه تغییر می‌کند. لرزه‌گیر اپتیکال در این دوربین همانطور که پیش از این نیز اشاره شد تنها در وضوح 1080p/30fps‌ دسترس است و در دو وضوح دیگر تنها می‌توان بر لرزه‌گیر دیجیتال یا EIS‌ تکیه کرد. Super steady گزینه دیگری برای تثبیت تصویر در ویدئوهای این گوشی است که با علامت دست در کناره سمت چپ رابط کاربری مشخص می‌شود. در این حالت به‌جای دوربین اصلی از دوربین اولتراواید برای فیلم‌برداری استفاده می‌شود که در نتیجه با وجود حرکت روان تصویر و کاهش لرزش‌ها، از کیفیت ویدئو کاملاً کاسته می‌شود.

کیفیت ویدئوهای 4K دوربین اصلی از نظر میزان جزییات در سطح بسیار بالایی قرار دارد و رنگ‌ها نیز مثل بخش عکاسی اشباع‌شده هستند. با سوییچ به وضوح 1080p/30fps‌ از میزان جزییات کاسته می‌شود اما با وارد شدن OIS لرزش‌های کم‌تری را می‌توان مشاهده کرد. در هریک از سه وضوح 1080p/60fps، 4K و 1080p/30fps می‌توان یک فریم از تصویر را با وضوح 9 مگاپیکسل (2250×4000 پیکسل) ثبت کرد.

ویدئوهای دوربین اولتراواید حداکثر با وضوح 1080p/30fps ثبت شده و مثل دوربین اصلی از بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 17Mbps برخوردارند. میزان جزییات ویدئوهای این دوربین با دوربین اصلی قابل مقایسه نبوده و در حضور دوربین اصلی کاربرد چندانی برای آن‌ها در دنیای واقعی نمی‌توان متصور شد. در حین فیلم‌برداری با این دوربین می‌توان یک فریم از آن را با وضوح 6 مگاپیکسل (1836×3264 پیکسل) به‌صورت عکس ذخیره کرد. امکان فیلم‌برداری با دوربین ماکرو در این گوشی پیش‌بینی نشده است.

دوربین سلفی

گلکسی A34 روی کاغذ به یک دوربین 13 مگاپیکسلی سلفی مجهز است اما این دوربین مثل دیگر دوربین‌های سلفی اخیر سامسونگ، در حالت خودکار کادر بسته‌تری را برای برداشت عکس ارائه کرده و وضوح آن در حالت پیش‌فرض روی 8.7 مگاپیکسل (2556×3408 پیکسل) تنظیم شده است. این دوربین اما با تشخیص فرد یا افراد دیگری در صحنه، به‌صورت خودکار به کادر بازتر سوییچ کرده و وضوح تصویر نیز به 13 مگاپیکسل (3096×4128 پیکسل) ارتقاء پیدا می‌کند. از کیفیت عکس‌های این دوربین در هر دو وضوح می‌توان رضایت داشت هرچند با انتخاب کادر بازتر جزییات بیش‌تری حاصل می‌شود. پرهیز از زیباسازی‌های مصنوعی، طیف دینامیکی نسبتاً گسترده و پشتیبانی رضایت‌بخش از برداشت HDR از جمله نکات کاملاً مثبت این دوربین به‌حساب می‌آید. دوربین سلفی گلکسی A34 از فیلم‌برداری 4K با 30 فریم در ثانیه نیز پشتیبانی می‌کند که (با وجود آن‌که به سناریوهای معدودی برای استفاده از این ویژگی می‌توان فکر کرد) اما در نوع خود جالب‌توجه به‌نظر می‌رسد.

باتری و شارژر

گلکسی A34‌ مثل A33 پیش از آن با یک باتری 5 هزار میلی آمپر ساعتی ارائه می‌شود که سامسونگ یک بار شارژ آن را برای بیش از 2 روز استفاده (البته در یک شرایط تعریف شده آزمایشگاهی) کافی می‌داند عمر واقعی باتری اما همانطور که سامسونگ نیز اشاره می‌کند به عوامل متعددی از جمله میزان استفاده از اپلیکیشن‌ها و قابلیت‌های دستگاه، تعداد تماس‌ها و پیام‌ها و کیفیت آنتن‌دهنی محیط وابسته است. دوام این باتری در دنیای واقعی در یک استفاده نسبتاً سنگین به‌راحتی از یک روز عبور می‌کند و در صورت کاهش میزان استفاده شاید بتوان به اواخر روز دوم نیز نزدیک شد.

برای بررسی میزان دوام این باتری به‌سراغ بنچ‌مارک PCMark و تست Work 3.0 آن می‌رویم و یک بار آن را با نرخ رفرش 120 هرتزی صفحه‌نمایش و بار دیگر با نرخ 60 هرتز اجرا می‌کنیم. شرایط تست در این دو حالت یکسان بوده و با تنظیم نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد و غیر فعال کردن دارک مد و روشنایی خودکار زمان مورد نیاز برای رسیدن ذخیره باتری از 100 به زیر 20 درصد اندازه‌گیری می‌شود. A34 در حالت اول یعنی با نرخ رفرش پیش‌فرض 120 هرتزی صفحه‌نمایش به امتیاز 13 ساعت و 5 دقیقه‌ای در این تست دست پیدا کرد که امتیاز نسبتاً بالایی به‌حساب می‌آید.

در تست دوم با تغییر نرخ رفرش به حالت استاندارد 60 هرتزی میزان دوام باتری بسیار بیش‌تر شده و به 16 ساعت و 15 دقیقه می‌رسد. به‌بیان دیگر با غیر فعال کردن رفرش 120 هرتزی و انتخاب حالت استاندارد 60 هرتزی، دوام باتری بیش از 3 ساعت یعنی فراتر از 24 درصد ارتقاء پیدا می‌کند؛ امری‌که به‌طور مستقیم به غیر تطبیقی بودن نرخ رفرش صفحه‌نمایش و ثابت ماندن آن در همه حالات روی 60 یا 120 هرتز وابسته است. بدین‌ترتیب در شرایط اضطراری و در مواجهه با ذخیره اندک باتری، غیر فعال کردن رفرش 120 هرتزی راه‌حلی ایده‌آلی برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی خواهد بود.

A34‌ همانطور که اشاره شد بدون شارژر ارائه می‌شود و شارژر متناسب با آن را باید به‌صورت جداگانه تهیه کرد. حداکثر توان شارژر مورد پشتیبانی این گوشی 25 وات است که نسبت به رقبای سامسونگ با شارژرهای بسیار سریع‌تر با توان‌های فراتر از 67 وات نقطه‌ضعف بزرگی به‌نظر می‌رسد. A34 با اتصال شارژر 25 واتی استاندارد سامسونگ در عرض 5 دقیقه به شارژ 9 درصد ارتقاء پیدا کرد و پس از 10، 15 و 20 دقیقه به‌ترتیب به شارژرهای 18، 26 و 33 درصد رسید. باتری گوشی رأس 30 دقیقه تا 49 درصد ظرفیت خود پر شد و پس از یک ساعت نیز به شارژ 83 درصد رسید. باتری A34 پس از 85 دقیقه تا 99 درصد پر شد و شارژ کامل آن نیز در حوالی دقیقه 90 رخ داد. ذکر این توضیح لازم به‌نظر می‌رسد که تست شارژ اشاره شده در بالا با گوشی خاموش و با شروع از 1 درصد انجام شده است.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

گلکسی A34 با سیستم‌عامل اندروید 13 و رابط کاربری One UI 5.1 عرضه می‌شود که هر دو از جمله امتیازهای این گوشی به حساب می‌آیند. A34 به‌گفته سامسونگ 4 به‌روزرسانی اصلی سیستم‌عامل و 5 سال آپدیت‌های امنیتی را دریافت خواهد کرد که از جمله بهترین ساپورت‌های نرم‌افزاری در بین رقبای این کلاس به‌حساب می‌آید. ساختار منویی گوشی با آن‌چه تا به امروز در نسخه‌های اخیر One UI دیده‌ایم تفاوت خاصی نداشته و به‌جز برخی موارد که مستقیماً به اندروید 13 یا نسخه 5.1 از One UI مرتبطند محیطی کاملاً آشنا پیش روی کاربران است.

صفحه قفل مثل گذشته محل دو آیکون دوربین و تماس در پایین و تاریخ و زمان همراه با اعلان برنامه‌ها در مرکز است که تفاوتی با گذشته ندارد. اما در منوی تنظیمات این قسمت گزینه‌های متعدد دیگری در در دسترس قرار دارد که از آن جمله می‌توان به حالت همواره روشن صفحه‌نمایش (Always on Display)، امکان جابجایی و تغییر فونت ساعت و تاریخ، شکل اعلان برنامه‌ها (تنها با آیکون یا با جزییات) و تغییر آیکون‌های دوگانه زیر صفحه‌نمایش اشاره کرد.

در همین بخش با انتخاب گزینه widgets می‌توان ابزارک‌های مختلفی از پخش‌کننده موزیک و آب و هوا گرفته تا آلارم بعدی، روتین‌ها و ضبط‌کنده صدا را به این بخش افزود.

صفحه همواره روشن یا Always On Display طبق انتظار همچنان در A34 نیز حضور دارد و در حالت پیش‌فرض برای نمایش داده شدن آن باید روی صفحه ضربه زد یا اصطلاحا tap کرد. در این صفحه مثل قبل زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

در بخش تنظیمات این صفحه جدا از حالت پیش‌فرض Tap to show، سه انتخاب دیگر یعنی روشن بودن دائم (Show always)، روشن شدن مطابق زمان‌بندی (Show as scheduled) و روشن شدن با دریافت اعلان جدید (Show for new notifications) دیده می‌شود که همگی پیش از این در این منو حضور داشته‌اند.

صفحه هوم در نگاه اول تغیر خاصی نکرده و همان آیکون‌های پیش‌فرض پیشین سامسونگ همراه با باکس جست‌وجوی گوگل و ویجت وضعیت آب و هوا در مرکز آن جای دارند. با کشیدن این بخش به سمت راست، صفحه Google Discover در معرض دید قرار می‌گیرد که خبرهای مختلفی را در معرض دید قرار داده و همانطور که در ادامه می‌بینیم می‌توان آن را به‌صورت کامل حذف کرد.

با نگه‌داشتن دست روی اکثر آیکون‌های صفحه هوم می‌توان به‌برخی امکانات آن‌ها به‌صورت مستقیم دسترسی پیدا کرد که از آن جمله باید به My apps در Play Store، جست‌وجو در عکس‌های گالری و آپدیت اپلیکیشن‌ها در گلکسی استور اشاره کرد. اگر اپلیکیشن مد نظر در این بخش ویجتی برای ارائه داشته باشد نیز از همین طریق می‌توان بدون واسطه به آن دسترسی پیدا کرد.

در کناره سمت راست صفحه‌نمایش آیکون ناپیدای شناوری به‌چشم می‌خورد که گرفتن و کشیدن آن رو به داخل منوی جانبی یا Edge panels را پدیدار می‌کند. در این بخش در حالت پیش‌فرض 6 اپلیکیشن به‌صورت مستقیم در دسترس قرار می‌گیرند که برخی از آن‌ها به‌صورت اورگانیک بسته به میزان استفاده جدا از سایرین در بالا قرار دارند اما 3 گزینه دیگر با لمس دکمه Edit در پایین قابل ویرایش بوده و می‌توان چندین برنامه دیگر را نیز در یک چینش دو ستونی به آن اضافه کرد.

برخی برنامه‌های به‌نمایش درآمده در این قسمت امکان باز شدن همزمان در یک صفحه با یک اپلیکیشن دیگر را دارند که لیست آن‌ها را با انتخاب گزینه Multi window در این بخش می‌توان مشاهده کرد. برای اجرای همزمان دو برنامه در این حالت، یکی را با لمس آیکون آن به‌صورت تمام‌صفحه اجرا می‌کنیم و سپس برنامه مد نظر برای اجرای همزمان با این اپلیکیشن را از منوی جانبی به بالا یا پایین برنامه قبلی می‌کشیم. با لمس آیکون دارای علامت + در میانه این قسمت می‌توان اصطلاحا یک app pair یا جفت اپلیکیشن از دو برنامه فعلی ایجاد کرد که به صفحه هوم یا آیکون‌های این قسمت افزوده شده و بعدا در صورت لزوم می‌توان هر دو را با لمس تنها یک دکمه در کنار هم اجرا کرد.

نزدیک کردن دو انگشت به هم روی صفحه‌نمایش در صفحه هوم یا نگه داشتن انگشت روی آن برای چند لحظه، برای ورود به بخش ویرایشی این صفحه کفایت می‌کند؛ جایی‌که علاوه بر امکان تغییر وال‌پیپر و تم، می‌توان ویجت‌های مختلف را به صفحه هوم افزود و دسک‌تاپ سمت چپ را به‌کل حذف کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم که با لمس دکمه Settings در این بخش در دسترس قرار می‌گیرند تفاوت خاصی با پوسته قبلی سامسونگ نکرده و همچنان امکان تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن را ارائه می‌کنند.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade نیز همانی‌ست که از قبل به خاطر می‌آوریم و با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، درصد باقی‌مانده باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالای آن ظاهر شده و یک ردیف پایین‌تر زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ، آیکون دسترسی به منوی Settings دیده می‌شود و دکمه‌ پاور نیز تنها با اسکرول کامل این بخش پدیدار خواهد شد. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود. دو آیکون بالای اعلان برنامه‌ها همچنان Device control و Media output نام دارند و مثل گذشته به‌ترتیب برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به گوشی و کنترل مدیای در حال پخش استفاده می‌شوند.

با ادامه اسکرول این قسمت، 14 آیکون دیگر به آن افزوده می‌شوند که همگی عناوین ‌آشنایی به‌نظر می‌رسند و اغلب آن‌ها را پیش از این در اکثر گوشی‌های سامسونگ دیده‌ایم.

با لمس گزینه + در انتهای این لیست امکان قرار دادن آیکون‌های دیگری نیز در منوی نوتیفیکیشن فراهم می‌شود که از آن جمله گزینه قطع دسترسی به میکروفون، Color correction (برای تغییر رنگ صفحه برای افرادی که در دیدن برخی رنگ‌ها با مشکل روبرو هستند) و Extra dim (برای کاهش نور به میزان بسیار اندک) جالب به‌نظر می‌رسند.

اسلایدر تغییر روشنایی در پایین این قسمت به نوار پهن‌تری تبدیل شده اما به‌جز این مورد تفاوت خاص دیگری با گذشته نداشته و با لمس گزینه سه‌نقطه مقابل آن امکان خاموش کردن گزینه روشنایی خودکار را نیز ارائه می‌کند.

با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout، امکان تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) فراهم می‌شود و نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز می‌توان از این طریق کنترل کرد.

منوی اصلی دستگاه تفاوتی با آن‌چه از این بخش در ذهن داریم نداشته و همچنان آیکون‌های مختلف برنامه‌های و اپلیکیشن‌ها را در 5 ردیف و چهار ستون جای داده است. یک نکته کاملاً مثبت در این بخش محدود بودن برنامه‌های اضافه یا اصطلاحاً bloatware است که برخی از آن‌ها نیز به‌راحتی قابلیت uninstall شدن دارند.

قسمت جست‌وجو در بالا نیز به قوت خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش نیز تغییر خاصی نکرده و شامل مرتب‌سازی (Sort)، پاک‌سازی صفحات (Clean up pages) و منوی تنظیمات صفحه هوم می‌شوند.

منوی تنظیمات در A34 با برخی تغییرات نسبت به گذشته روبرو شده و جدا از تغییر نام برخی از قسمت‌ها، گزینه‌های تازه‌ای نیز به آن افزوده شده است. در بالاترین قسمت همچنان محلی برای نمایش اطلاعات حساب کاربری سامسونگ در نظر گرفته و پس از آن در 9 بخش مجزا، سایز تنظیمات گوشی را می‌توان مشاهده کرد.

از جمله گزینه‌های جدید این بخش باید به افزوده شدن بخش Connected devices اشاره کرد که مطابق نام آن برای دسترسی به تنظیمات دستگاه‌های متصل به گوشی در نظر گرفته شده است. در این قسمت مواردی مثل Quick share، تماس و پیامک روی دیگر دستگاه‌ها، تنظیمات دستگاه‌های پوشیدنی، مجموعه SmartThings و اندروید اُتو دیده می‌شوند.‌

Modes and Routines دیگر بخش جدید در این قسمت است که در آن می‌توان با انتخاب هریک از روتین‌های پیش‌فرض حاضر در این قسمت مثل حالت خواب، ورزش،‌ سینما یا استراحت، حالت گوشی را برای تمرکز بیش‌تر به مد مورد نظر تغییر داد و یا از پایین صفحه روتین دلخواه دیگری را تعریف کرد.

از جمله دیگر موارد جدید در این بخش می‌توان از حالت پاپ-آپ اعلان‌ها یا Notification pop-up style یاد کرد که در آن امکانی برای نمایش اعلان برنامه‌های مختلف به‌صورت کوتاه و اصطلاحاً Brief در نظر گرفته شده که با یک افکت خاص و قابل انتخاب همراه می‌شود.

بخش امنیتی و حریم خصوصی در این رابط کاربری که پیش از این دو بخش جداگانه را تشکیل می‌دادند حالا به یک بخش تبدیل شده‌اند و در آن گزینه‌های جالب توجه‌ای به‌چشم می‌خورد. بر بالای این قسمت پیشنهادهایی برای بهتر شدن گزینه‌های امنیتی و حریم خصوصی ارائه شده که از همین قسمت امکان دسترسی مستقیم و برطرف کردن هریک وجود دارد. در پایین این قسمت در صورت وجود مسئله‌ای در بخش حریم خصوصی یک علامت تعجب نارنجی در مقابل هر گزینه قرار می‌گیرد و می‌توان بدون ترک این منو از مسئله اشاره شده آگاهی پیدا کرد.

گزینه اشتراک‌گذاری خصوصی یا Private Share نیز در همین بخش جای دارد که با استفاده از آن امکان اشتراک‌گذاری محتوا به‌نحوی‌که گیرنده مجدداً امکان به‌اشتراک گذاشتن آن را نداشته باشد فراهم می‌شود. محتوای ارسال در این حالت می‌تواند دارای زمان اکسپایر شدن نیز باشد

گزینه Color palette که در قسمت Wallpaper and style جای دارد و در نسخه‌های قبلی این رابط کاربری حضور داشت در این‌جا نیز در دسترس بوده و از طریق آن می‌توان رنگ برخی قسمت‌های رابط کاربری را متناسب با تصویر پس‌زمینه تغییر داد؛ گزینه جدیدی در این قسمت امکان انتخاب از بین رنگ‌های پایه را فراهم می‌کند، سایر موارد اما تفاوت خاصی نسبت به گذشته ندارند.

چیپ‌ست پردازشی - حافظه

یکی از معدود تغییرات A34 نسبت به A33 سال گذشته به بخش پردازشی دستگاه مرتبط است که از Exynos 1280 به Dimensity 1080 بدل شده است؛ این تغییر با وجود تضعیف یک پله‌ای لیتوگرافی از 5 به 6 نانومتر، روی کاغذ تفاوت خاصی را از لحاظ نوع و تعداد هسته‌های پردازشی و گرافیکی ایجاد نکرده و در A34 نیز با دو هسته A78، شش هسته A55 و گرافیک چهار هسته‌ای Mali-G68 روبرو می‌شویم. فرکانس هسته‌های قوی‌تر اما اندکی تغییر کرده و از 2.4 گیگاهرتز به 2.6 گیگاهرتز رسیده است. بدین‌ترتیب در حالی‌که احتمالا در پردازش‌های تک هسته‌ای با نتایج بهتری در این چیپ‌ست روبرو می‌شویم شرایط در کل بسیار به A33 سال قبل شباهت دارد.

حافظه داخلی گوشی بازهم بدون تغییر نسبت به گذشته 128 یا 256 گیگابایت است که از این میزان در نسخه 128 گیگابایتی در اختیار ما در بوت اولیه گوشی و بدون هیچ تغییری در حافظه (نصب یا آپدیت برنامه و انتقال فایل) چیزی نزدیک به 24.7 گیگابایت به سیستم‌عامل تعلق داشت و سهم کاربر از حافظه داخلی کمی بیش از 103 گیگابایت بود. این حافظه از طریق درگاه microSD‌ قابل ارتقاء است اما بدین‌منظور باید از سیم‌کارت دوم صرفنظر کرد.

حافظه رم دستگاه نیز 6 یا 8 گیگابایت ظاهراً از نوع LPDDR4X است و از این لحاظ در جایگاه پایین‌تری نسبت به برخی رقبای جدیدتر دارای رم LPDDR5 قرار می‌گیرد.

سامسونگ در گوشی‌های پایین‌رده و میان‌رده خود معمولاً از حافظه‌های سریع‌تر UFS 3.1 استفاده نمی‌کند و A34 نیز در این زمینه مستثنی نیست؛ سرعت خوانش ترتیبی حافظه داخلی A34 در تست AndroBench به بیش از 800MB/s می‌رسد که با وجود آن‌‌که با حافظه‌های UFS 3.1 و بالاتر فاصله فراوانی دارد اما حداقل از گلکسی A53 با سرعت 500MB/s در همین تست فراتر می‌رود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

همانطور که اشاره شد با توجه به یکسان بودن هسته‌های پردازشی و گرافیکی دستگاه انتظار نتایج نزدیکی از این گوشی نسبت به A33 و البته A53 سال گذشته می‌رود هرچند فرکانس بالاتر هسته‌های قوی‌تر کفه ترازو را تا حدودی به سمت A34 سنگین خواهد کرد.

در تست نخست طبق معمول به سراغ گیک‌بنچ می‌رویم که که بدون دخالت دادن عوامل دیگری مثل گرافیک و حافظه، نوع و کیفیت هسته‌های پردازشی دستگاه را مشخص می‌کند. در نسخه 5.5.1 این تست امتیازهای تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به‌ترتیب به 777 و 2,331 واحد رسید که هر دو در سطح میانی قرار می‌گیرند و طبق انتظار کمی از امتیازهای 726 و 1,905 گلکسی A53 در همین وضعیت بالاترند.

در نسخه جدیدتر این تست یعنی Geekbench 6 به امتیازهای 1,045 و 2,577‌ واحد دست پیدا می‌کنیم که بار دیگر جایگاه میانی بخش پردازشی این گوشی را یادآور می‌شوند.

در تست AnTuTu نسخه 9.5.9 به امتیاز 477 هزار واحد دست پیدا می‌کنیم که از 413 هزار واحد به‌دست آمده در A53 چیزی نزدیک به 15 درصد بیش‌تر است. بخشی از این افزایش جدا از فرکانس هسته‌های قوی‌تر به حافظه سریع‌تر گوشی نیز مرتبط است.

آزمون گرافیکی Wild Life از مجموعه 3DMark برای سنجش عملکرد بخش گرافیکی گوشی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ جایی‌که با توجه به یکسان بودن نوع و تعداد هسته‌های GPU چیپ‌ست نتایج مشابهی انتظار ما را می‌کشند؛ گلکسی A34 در این تست به امتیاز 2,288 با متوسط سرعت فریم 13.7fps دست پیدا می‌کند که تقریباً هیچ تفاوتی با نتایج به‌دست آمده در A53 ندارند.

تجربه بازی

پردازنده نسبتاً قابل‌قبول و گرافیک 4 هسته‌ای Mali-G68 انتظار مشاهده کیفیت متوسط رو به بالایی را از A34 در اجرای بازی‌های پیشرفته در ذهن ایجاد می‌کند. این گوشی در عمل مشکلی برای اجرای طیف گسترده‌ای از بازی‌ها از نمونه‌های کاملاً سبک و دم‌دستی گرفته تا بازی‌های با گرافیک پیشرفته‌تر و تا نمونه‌های سنگین و سطح بالا ندارد در عمل با تست برخی از سنگین‌ترین عناوین مثل بازی Genshin Impact نیز به مشکل خاصی بر نخوردیم و حرارت ایجاد شده در بدنه نیز اغلب در سطح معقول و منطقی باقی می‌ماند.

گزینه‌های ارتباطی

گلکسی A34 برای ارتباطات سیم‌کارتی از شبکه‌های 4G و 5G پشتیبانی کرده و به وای‌فای 5، بلوتوث 5.3 و NFC نیز مجهز است. جک 3.5 میلی‌متری هدست طبق انتظار جایی در این گوشی ندارد و استاندارد سرعتی پورت USB-C آن نیز از نوع USB 2.0 است. در نهایت در این بخش باید به مسیریاب‌های ماهواره‌ای GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo/QZSS اشاره کرد که همگی از نوع تک فرکانس بوده و مسیریابی دقیق‌تر دو فرکانسی جایی در آن ندارد.

رقبای هم‌قیمت

گلکسی A34 در کلاس قیمتی پر ترافیکی قرار گرفته که گوشی‌های متعددی به‌خصوص از برند شیائومی در آن حضور دارند؛ از جمله رقبای قابل ذکر برای این مدل می‌توان به Poco X5 Pro و Redmi Note 12 Pro اشاره کرد که هر دو با صفحه‌نمایش‌های 6.67 اینچی 10 بیتی اولد با نرخ رفرش 120 هرتزی ارائه می‌شوند. Poco X5 Pro از پردازنده قوی‌تری نسبت به A34 برخوردار است که چهار هسته A78 را در خود جای داده اما دوربین 108 مگاپیکسلی آن فاقد OIS بوده و استاندارد مقاومت IP53 بدنه نیز امکان غوطه‌وری گوشی در آب را ارائه نمی‌کند.

Poco X5 Pro

Redmi Note 12 Pro 5G‌ دقیقاً به همین پردازنده دیمنسیتی 1080 حاضر در A34 مجهز شده و دوربین 50 مگاپیکسلی آن نیز از OIS برخوردار است اما این یکی نیز در کیفیت ساخت بدنه با استاندارد IP53 در جایگاه پایین‌تری نسبت به A34 قرار دارد.

Redmi Note 12 Pro 5G‌

ارائه با اندروید 12 و مبهم بودن وضعیت آپدیت در درازمدت از یک سو و مشکلات و نواقص رابط کاربری سنگین و پر از تبلیغات MIUI شیائومی، ‌سایر نقاط ضعف این دو رقیب نسبت به A34 را تشکیل می‌‌دهند. ظرفیت باتری این دو گوشی مشابه A34 است اما شارژرهای بسیار سریع‌تر 67 واتی حاضر در جعبه آن‌ها برتری بی‌چون و چرایی را در این قسمت ارائه می‌کنند.

کلام آخر

Samsung Galaxy A34 5G آپدیت قابل‌قبولی نسبت به Galaxy A33 5G سال گذشته است که برای اولین بار با یک صفحه‌نمایش امولد 120 هرتزی بزرگ‌تر از همتای سری 5 خود ارائه می‌شود. طراحی گوشی در تضاد با A33 سال گذشته به A32 دو سال قبل نزدیک بوده و با لنزهای مجزای برآمده از بدنه بی‌شباهت به سری S23 نیز به‌نظر نمی‌رسد. تخت شدن دو سطح پشت و روی گوشی در ترکیب با نوار پف‌دار پیرامونی، A34 را کاملاً بزرگ‌تر از ابعاد واقعی آن نشان می‌دهد و در دست نیز گوشی بزرگ و سنگینی احساس می‌شود. از کیفیت صفحه‌نمایش دستگاه می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و دوربین اصلی نیز مثل سال قبل نمونه قابل‌قبولی در عکاسی و فیلم‌برداری‌ست. دوربین اولتراواید کیفیت چندان بالایی را به‌خصوص در محیط‌های کم‌نور از خود نشان نمی‌دهد اما دوربین ماکرو به‌شرط یافتن فاصله دقیق فوکوس، عکس‌های قابل‌قبولی را برداشت می‌کند.

از کیفیت چیپ‌ست دستگاه در هر دو بخش پردازشی و گرافیکی (با توجه به کلاس گوشی) می‌توان رضایت داشت و مشکلی در اجرای اپلیکیشن‌های مختلف و اغلب بازی‌های سنگین گرافیکی ندارد. ظرفیت و دوام باتری گوشی در سطح متوسط رو به بالایی‌ست اما ثابت بودن نرخ رفرش صفحه‌نمایش که سرعت به‌روزرسانی پیش‌فرض 120 هرتزی را در همه حالت‌ها (حتی برنامه‌‌های نا هماهنگ با این ویژگی) حفظ می‌کند در دوام باتری تأثیر منفی گذاشته و با غیر فعال کردن نرخ رفرش 120 هرتزی می‌توان به دوام باتری بسیار بهتری دست یافت.

نکات مثبت و منفی گلکسی A34 5G شامل این موارد می‌شوند:

+ رنگ‌آمیزی جذاب،‌ استاندارد IP67 بدنه

+ صفحه‌نمایش پر نور 120 هرتزی AMOLED

+ عکس‌ها و ویدئوهای مطلوب دوربین اصلی

+ کیفیت مناسب عکس‌های دوربین سلفی

+ پرفورمنس مطلوب چیپ‌ست پردازشی

+ ایجاد نشدن حرارت بالا در زیر بار

+ سرعت بالاتر حافظه نسبت به نسل قبلی

+ بلوتوث 5.3، NFC

+ اندروید 13 و رابط کاربری One UI 5.1

+ تضمین 4 آپدیت اندروید و 5 سال به‌روزرسانی امنیتی

- بدنه حجیم و سنگین

- جنس پلاستیکی مات اما جاذب اثر انگشت

- حضور نداشتن پوشش پلاستیکی محاظ اولیه روی صفحه‌نمایش

- تطبیقی نبودن رفرش 120 هرتزی

-تأثیر شدید نرخ رفرش 120 هرتزی بر مصرف باتری

- کیفیت پایین دوربین اولتراواید

- در دسترس نبودن OIS برای وضوح‌های بالاتر از 1080p/30fps

- نبود جک 3.5 میلی‌متری هدست

- ارائه نشدن شارژر درون جعبه

- دو سر USB-C بودن کابل درون جعبه (اجبار برای تهیه شارژر دارای پورت USB-C)

- توان پایین شارژر مورد پشتیبانی