mobile.ir - مرجع موبایل ایران

از لحظه معرفی دو گوشی A72 و A52 5G سامسونگ در اواسط ماه مارچ سال 2021 می‌توان به‌عنوان نقطه عطف برجسته‌ای در تولیدات خانواده گلکسی A یاد کرد؛ دو مدلی‌که نه‌تنها به‌لحاظ ظاهری در مقایسه با نمونه‌های پیشین این کلاس جذابیت‌های بیش‌تری را ارائه می‌کردند، بلکه در زمینه سخت‌افزاری و موارد تعیین‌کننده‌ای از جمله گزینه‌های پردازشی و مشخصات دوربین‌ها نیز گام بلندی رو به جلو برداشتند. Galaxy A72 در این میان با آن‌که در اندازه صفحه‌نمایش و وضوح دوربین اصلی تفاوتی با نسل قبلی خود نداشت اما هردوی این موارد را نسبت به A71 ارتقاء بخشیده و با افزایش نرخ رفرش پنل به 90 هرتز، حضور OIS برای دوربین اصلی و ارائه یک دوربین اختصاصی تله‌فتو، سطح تازه‌ای از امکانات را برای یک میان‌رده سطح بالای سامسونگ به ارمغان آورد.

Galaxy A72 اما در مقایسه با Galaxy A52 5G و نسخه ارتقاء یافته آن یعنی Galaxy A52s با دو نقطه ضعف بزرگ روبرو بود که ریشه هر دو را باید در در چیپ‌ست پردازشی دستگاه جست‌وجو کرد؛ A72 به پروسسور نچندان توانمند Snapdragon 720G مجهز شده بود که نه‌تنها هسته‌های ضعیف‌تری نسبت به هر دو چیپ SD750G و SD778G (به‌ترتیب حاضر در A52 و A52s) داشت بلکه از 5G نیز بی‌بهره بود.

سامسونگ در نسل جدید گوشی‌های این کلاس بالاخره با ارائه گزینه‌ای به‌نام Galaxy A73 5G شرایط انتخاب را در این دو راهی دشوار تا حدودی تسهیل کرده است. A73 تقریبا در تمامی موارد مهم شامل صفحه‌نمایش و دوربین، پردازنده و مودم 5G و ابعاد و وزن، شرایط بسیار بهتری (حداقل روی کاغذ) نسبت به نسل قبلی دارد اما با حذف دوربین تله‌فتو، هنوز تمایلی برای ویران کردن بازار Galaxy A72 از خود نشان نمی‌دهد. Galaxy A73 در این شرایط به یک A52s تغییر سایز یافته شباهت پیدا کرده که با وزن کم‌تر، دوربینی با وضوح دو برابر دارد و در غیبت جک 3.5 میلی‌‌متری هدست از باتری قوی‌تری بهره می‌برد. این تغییرات مثبت البته با توجه به قیمت بالاتر A73 بازهم انتخاب آسانی را پیش روی کاربران قرار نمی‌دهد و طبق معمول بدون سوییچ به یک گوشی بسیار گران‌قیمت پرچمدار نمی‌توان یک گوشی ایده‌آل و همه جانبه را در اختیار داشت.

Samsung Galaxy A73 5G با نام مدل SM-A736BZAHMEA موضوع بررسی این نوبت است. بالاترین نسخه Samsung Galaxy A73 5G که از رم 8 گیگابایتی و حافظه داخلی 256 گیگابایتی برخوردار است از طرف سایت تکنولایف برای بررسی در اختیار ما قرار داده شده است.

جعبه محتویات

در جعبه کوچک و کم‌ارتفاع A73 5G طبق انتظار خبری از شارژر نیست و با کنار گذاشتن خود گوشی تنها به یک کابل اتصال با دو سر USB-C، یک پین دسترسی به اسلات سیم‌کارت و یک دفترچه راهنمای کوچک بر می‌خوریم. مطابق این رویه که چندی‌ست تقریبا در تمامی گوشی‌های میان‌رده و پرچمدار سامسونگ در پیش گرفته شده به‌بهانه مسائل محیط زیستی از ارائه شارژر همراه گوشی خودداری می‌شود اما این شارژر به‌صورت جداگانه با پرداخت مبلغی جداگانه در دسترس است! دیگر نکته منفی ناشی از این تصمیم، کنار گذاشته شدن سامسونگ از رقابت داغ افزایش سرعت شارژ باتری‌ست که در بخش باتری مجددا به آن اشاره خواهیم کرد.

طراحی ظاهری

اگر تجربه استفاده از گوشی‌های نسل قبلی سری A و مدل‌هایی مثل A52 و A72 را داشته باشید، با یک بار در دست گرفتن A73 با شرایط کاملا آشنایی روبرو می‌شوید؛ یک صفحه‌نمایش بزرگ سرتاسری با حاشیه‌های اندک و دوربین سلفی پانچی مرکزی و بخش مات پشتی با محوطه برآمده لنز دوربین که جزیی از بدنه به حساب می‌آید.

همه چیز نیز در مورد A73‌ مشابه قبل نبوده و از جمله مشهودترین تفاوت‌ها باید به طراحی چهارگوش دستگاه با لبه‌های تیز و پرهیز از کناره‌های گرد اشاره کرد. بخش پشتی هر سه مدل A52s ،A52 5G و A72 از لبه‌های گردی برخوردار بود که در چپ و راست و بالا و پایین به سمت کناره گوشی متمایل شده بودند. در Galaxy A73 اما از این لبه‌های منحنی خبری نیست و کاور بخش پشتی درست در محل اتصال به لبه جانبی، پایان می‌پذیرد.

صفحه‌نمایش دستگاه نیز کاملا تخت و بدون لبه‌های خمیده طراحی شده و ظاهرا حاشیه‌های کم‌تری در دورتاور آن دیده می‌شود. A73 همچنان با استاندارد مقاومت IP67 مشکلی برای غوطه‌ور شدن در آب شفاف 1 متری برای 30 دقیقه نداشته و از این لحاظ تفاوتی را نسبت به گذشته نشان نمی‌دهد.

این طراحی باکسی‌شکل نوار پیرامونی دستگاه را اندکی بزرگ از قبل نشان می‌دهد و جلوه مدرن‌تری را به دستگاه بخشیده است. جنس بدنه از پلاستیک است و در حالی‌که بخش پشتی به‌صورت مات و مقاوم در برابر اثر انگشت ساخته شده، نوار براق پیرامونی دست رد به سینه هیچ آلودگی و اثر انگشتی نمی‌زند.

محوطه لنزهای دوربین در بخش پشتی به‌ظاهر، اندکی برآمده‌تر از گذشته بوده و لق‌خوردگی ناشی از آن هنگام قرارگیری روی میز نیز اندکی بیش‌تر است.

حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست نخستین نکته‌ای‌ست که با وارسی المان‌های پیرامونی گوشی نمایان می‌شود؛ تصمیم برای حذف این درگاه در حالی‌که فضای زیادی در پایین گوشی برای تعبیه آن وجود دارد و کنار گذاشتن آن (و در نتیجه بازتر شدن فضای داخلی دستگاه) نیز به افزایش ظرفیت باتری منجر نشده است نکته منفی مشهودی به‌نظر می‌رسد.

دکمه‌های تغییر صدا در کناره سمت راست از دسترس هر دو دست خارج بوده و این بار برای افراد با دست‌های نچندان بزرگ، فشردن دکمه ولوم پایین نیز بدون استفاده از دست دوم یا جابجا کردن گوشی آسان نخواهد بود. دکمه پاور البته در محل مناسبی قرار داشته و به‌راحتی زیر هر دو دست پیدا می‌شود. البته نگفته پیداست که با توجه به سایز بزرگ دستگاه، ارگونومی کم‌تر آن امری طبیعی به‌نظر می‌رسد.

در مجموع از طراحی Galaxy A73 (با پذیرفتن این واقعیت که با مدلی بزرگ‌تر از حد عادی و غیر متداول روبرو هستیم) می‌توان رضایت داشت و تخت شدن کناره‌ها و پشت و روی گوشی نیز فرم به‌روز‌تری را به آن بخشیده است. بخش مات پشت دستگاه از جمله جذابیت‌های اصلی آن است و کاهش حاشیه‌های پیرامون صفحه‌نمایش نیز در ارتقاء این کیفیت نقش موثری ایفا کرده‌اند. جنس پلاستیکی، ارگونومی کم‌تر و نوار براق پیرامونی از جمله نکات منفی این طراحی به‌نظر می‌رسند.

ابعاد و وزن

گلکسی A73 5G همانطور که از تصاویر آن می‌توان حدس زد به‌لطف حاشیه‌های کم‌تر پیرامون صفحه‌نمایش گوشی کوچک‌تری نسبت به A72 به‌نظر می‌رسد و اعداد و ارقام نیز این حدس و گمان اولیه را تأیید می‌کنند؛ طول و عرض دستگاه به‌ترتیب 163.7 و 76.1 میلی‌متر است که در مقایسه با A72 با طول و عرض 165 و 77.4، هر دو 1.3 میلی‌متر کوچک‌تر شده‌اند.

این کاهش در زمینه ضخامت نیز ادامه پیدا کرده و با وجود آن‌که تخت شدن لبه‌های بخش پشتی، ضخامت A73 را حتی بیش‌تر از قبل نشان می‌دهد اما از روی اعداد و ارقام شرایط کاملا متفاوت بوده و ضخامت 7.6 میلی‌متری این مدل، 0.8 میلی‌‌متر کم‌تر از قبل است! نکته جالب دیگر را باید در وزن دستگاه جست‌وجو کرد که از 203 گرم سال قبل به یک‌باره به تنها 181 گرم کاهش پیدا کرده است. از جمله دلائل احتمالی این کاهش وزن (با توجه به یکسان بودن اندازه صفحه‌نمایش و ظرفیت باتری) می‌توان به حذف دوربین تله‌فتو اشاره کرد که جایی در مشخصات A73 5G ندارد.

صفحه‌نمایش

گلکسی A73 5G مثل قبل با یک صفحه‌نمایش 6.7 اینچی با وضوح 1080×2400 پیکسل ارائه می‌شود که این بار یک پسوند پلاس به فناوری ساخت Super AMOLED آن افزوده شده است. کیفیت این صفحه‌نمایش طبق انتظار از یک پنل اولد پیشرفته سامسونگ در سطح بسیار بالایی قرار داشته و رنگ‌های جذاب، کنتراست مثال‌زدنی و روشنایی مناسبی را ارائه می‌کند. در زیر نور خورشید نیز با به‌کارگیری روشنایی خودکار مشکلی در استفاده از محتوای این پنل نداشتیم.

در بخش تنظیمات گوشی در منوی Display دو گزینه برای رنگ در نظر گرفته شده که شامل Vivid پیش‌فرض (برای محدوده DCI-P3) و Natural (برای محدوده sRGB)‌ می‌شوند که اولی رنگ‌های اشباع‌شده جذاب (و البته غیر دقیقی) را ارائه می‌کند و دومی به واقعیت نزدیک‌تر است. در حالت پیش‌فرض Vivid با اسلایدر زیر این قسمت می‌توان رنگ پنل را دو پله، گرم‌تر یا سردتر کرد و گزینه تنظیمات پیشرفته یا Advanced settings نیز امکان تغییر مستقل هریک از سه رنگ قرمز، سبز و آبی را فراهم می‌کند.

نرخ رفرش 120 هرتزی

تغییر اصلی در مورد این صفحه‌نمایش به نرخ رفرش آن تعلق دارد که از 90 هرتز سال گذشته بالاخره به 120 هرتز رسیده است. نرخ رفرش صفحه در حالت پیش‌فرض روی High یا 120 هرتز تنظیم شده اما می‌توان آن را روی استاندارد یا 60 هرتز نیز تنظیم کرد. این سرعت بالاتر به‌روزسانی صفحه منجر به حرکت روان‌تری در حین بالا و پایین کردن منوها و مثلا هنگام حضور در شبکه‌های اجتماعی می‌شود و از جمله نکات مثبت اصلی در مورد گلکسی A73 به‌حساب می‌آید. صفحه‌نمایش A73 برخلاف گوشی‌های پرچمدار پیشرفته از فناوری LTPO برخوردار نیست و در صورت انتخاب گزینه High، نرخ رفرش آن در تمامی حالت‌ها (حتی مواردی که از این گزینه پشتیبانی نمی‌کنند مثلا ویدئوهای یوتوب و بسیاری از بازی‌ها) به‌صورت ثابت روی 120 هرتز باقی می‌ماند و روی کاغذ در مصرف باتری دستگاه تأثیر منفی بر جای می‌گذارد. به این نکته در بخش باتری بیش‌تر خواهیم پرداخت.

روی این پنل با پوشش شیشه‌ای Gorilla Glass 5 در برابر صدمات فیزیکی محافظت می‌شود که تغییری نسبت به قبل نداشته و در مقایسه با برخی مدل‌های هم‌قیمت که از نسخه‌های جدیدتر و مقاوم‌تر این شیشه مثل Gorilla Glass 6 و Gorilla Glass Victus برخوردارند نکته چندان مثبتی به حساب نمی‌آید. روی سطح شیشه‌ای پنل برخلاف بعضی مدل‌های پیشین از برچسب پلاستیکی محافظ خبری نیست و بهتر است پیش از هر کاری به‌فکر یک پوشش گلس جداگانه برای این پنل باشید.

زیر صفحه‌نمایش چیزی نزدیک به 3 میلی‌متری حاشیه در نظر گرفته شده و در کناره‌ها و بالا نیز حاشیه‌ای کم‌تر از 2 میلی‌متر به‌چشم می‌خورد که با وجود آن‌‌که هنوز نسبت به گوشی پرچمدار گران‌قیمتی مثل Galaxy S22+ 5G با حاشیه‌های 1.5 میلی‌متری در دورتادور صفحه‌نمایش، حاشیه بیش‌تری به‌حساب می‌آید اما در مقایسه با نمونه‌ای مثل Galaxy A52 5G با حاشیه 4 میلی‌متری در پایین و حاشیه بیش از 2 میلی‌متری در کناره‌ها، فرم بسیار بهتری دارد.

حسگر اثر انگشت

سنسور اثر انگشت نوری دستگاه همچنان درون همین صفحه‌نمایش بوده و تغییری از لحاظ اندازه، سرعت و دقت آن نسبت به قبل ایجاد نشده است. این حسگر که بسته به سرعت گذاشتن و برداشتن انگشت به زمانی نزدیک به 15 ثانیه برای دریافت اولیه و ثبت یک اثر انگشت جدید نیاز دارد، نسبتا سریع بوده و با صفحه‌نمایش خاموش به حوالی 1 ثانیه برای بازگشایی نیاز دارد و با صفحه‌نمایش روشن بسیار سریع‌تر بوده در عرض چنددهم ثانیه اقدام به بازگشایی قفل پنل می‌کند. طبق معمول محدودیت‌های این نوع سنسور از جمله عملکرد ضعیف‌تر در نور مستقیم خورشید، کار نکردن با انگشت خیس و مرطوب و ناپیدا بودن محل سنسور تا قبل از قرار دادن انگشت روی پنل در این‌جا نیز تکرار شده اما در کل با مشکل بزرگ و غیر قابل گذشتی در حین استفاده از آن برنخوردیم.

اجزای جانبی

در نوار براق پیرامونی دستگاه در کناره سمت چپ به نکته خاصی بر نمی‌خوریم و از این لحاظ شرایط مشابه گذشته است.

در سمت راست به‌جز دکمه دوگانه تغییر صدا، کلید پاور یا آن‌گونه که سامسونگ تمایل به نامیده شدن آن دارد، Side key قرار دارد که همانطور که اشاره شد به‌خوبی در زیر انگشتان هر دو دست قرار می‌گیرد اما کلید تغییر صدا اندکی بالاتر از حد انتظار است.

گرفتن و نگه‌داشتن دکمه پاور یا Side key در A73 طبق روال همیشگی منجر به اعضا دستیار هوشمند Bixby می‌شود و برای تغییر آن به حالت معمول و نمایش منوی خاموش و روشن شدن دستگاه باید از منوی تنظیمات دستگاه، آن را از Wake Bixby به Power off menu تغییر حالت داد. دوباره فشردن پیاپی این دکمه نیز در حالت پیش‌فرض برای احضار سریع دوربین به‌‌کار می‌رود اما می‌توان آن را به باز کردن یک اپلیکیشن دلخواه نیز نسبت داد.

احضار Bixby به جای منوی خاموش و روشن کردن گوشی، به اندازه‌ای برای سامسونگ اهمیت داشته که گزینه‌‌ای را در این قسمت برای راهنمایی کاربران جهت خاموش کردن دستگاه ارائه کرده که جدا از راه‌کارهایی مثل استفاده از دکمه Power در منوی نوتیفیکیشن یا گرفتن همزمان و نگه‌داشتن کلید پاور و ولوم پایین، گزینه جالب و حتی تا حدودی مضحک گفتن عبارت Turn off the phone خطاب به دستیار Bixby نیز در آن مشاهده می‌شود!

در بخش بالایی دستگاه به‌جز درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه به میکروفون دوم گوشی بر می‌خوریم که نسبت به قبل بدون تغییر بوده است. اسلات حافظه گوشی همچنان از نوع ترکیبی بوده و باید مابین سیم‌کارت دوم و کارت حافظه، تنها یکی را انتخاب کرد.

غایب اصلی در پایین گوشی جک 3.5 میلی‌متری هدست است که جای خالی آن در کنار میکروفون تماس کاملا احساس می‌شود. پورت USB-C در مرکز و یکی از اسپیکرهای استریوی دستگاه در کنار آن دیگر اعضای قابل اشاره این قسمت را تشکیل می‌دهند.

بخش پشتی

کاور پلاستیکی بخش پشتی دستگاه میزبان لنزهای برآمده دوربین در کناره سمت چپ و نشان سامسونگ در پایین بوده و با طراحی مات، به‌خوبی در برابر اثرات انگشت مقاومت می‌کند. برآمدگی دوربین‌ها در این قسمت حوالی 1 میلی‌متر بوده و همانطور که اشاره شد با قرارگرفتن روی میز باعث لق‌خوردگی گوشی می‌شود.

دوربین‌های اصلی

یکی از تغییرات مهم Galaxy A73 5G نسبت به A72 سال قبل در دوربین‌های بخش پشتی دستگاه رخ داده جایی‌‌که ضمن حذف دوربین تله‌فتو، وضوح دوربین اصلی دستگاه از 64 مگاپیکسل سال قبل به 108 مگاپیکسل افزایش پیدا کرده است. سامسونگ البته در مشخصات دستگاه به نوع سنسور این دوربین اشاره‌ای نکرده است. این دوربین که طبق معمول با ترکیب 9 پیکسل مجاور هم روی سنسور، عکس‌هایی با وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی برداشت می‌کند همچنان به OIS یا لرزه‌گیر اپتیکال مجهز بوده و گشودگی دیافراگم لنز آن نیز f/1.8 است. دوربین دوم این مجموعه ظاهرا دست‌نخورده باقی مانده و از یک سنسور 12 مگاپیکسلی با لنز گشوده اولتراواید با f/2.2 بهره می‌برد. این دوربین فاقد فوکوس خودکار است و بدین‌ترتیب امکانی برای برداشت تصاویر از فاصله بسیار نزدیک ندارد. این وظیفه به دوربین ماکروی 5 مگاپیکسلی گوشی محول شده که این یکی نیز از فوکوس خودکار بی‌بهره است و برای گرفتن عکس از فاصله بسیار نزدیک باید سوژه عکاسی را به‌صورت دستی در محدوده فوکوس دوربین قرار داد. از دوربین تله‌فتو که یکی از اصلی‌ترین جذابیت‌های A72 نسبت به A52 و A52s به حساب می‌آمد در A73 صرفنظر شده و تنها عضو تصویری باقی‌مانده در این گوشی، یک سنسور 5 مگاپیکسلی تعیین عمق میدان (برای محو کردن پشت سر سوژه در تصاویر پرتره) است.

رابط کاربری دوربین اندکی نسبت به آن‌چه در گوشی‌های قبلی و نسل‌های پیشین پوسته One UI دیده‌ایم متفاوت شده و این‌جا و آن‌جا به برخی نکات جدید بر می‌خوریم. در این پوسته مثل قبل شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست قرار داشته و کمی جلوتر از آن‌ها نیز به گزینه‌های عکاسی و فیلم‌برداری، برداشت پرتره، More و Fun بر می‌خوریم که این آخری افکت‌های اسنپ‌چت را روی تصویر اعمال می‌کند. از جمله تغییرات این بخش نسبت به گذشته باید به سه آیکونی اشاره کرد که یک ردیف جلوتر قرار گرفته‌اند و از طریق آن‌ها می‌‌توان بین دو دوربین بخش پشتی و گزینه زوم دیجیتال دوربین اصلی جابه‌جا شد. در رابط کاربری قبلی سامسونگ از تصاویر شماتیک درخت برای توصیف میزان نزدیکی و دوری به سوژه (و در نتیجه نوع دوربین‌ها) استفاده شده بود اما در رابط کاربری جدید اعداد 0.5، 1 و 2 جایگزین این تصاویر شماتیک شده‌اند که دوتای اول میزان زوم دوربین اولتراواید و دوربین اصلی و سومی زوم دیجیتال دوربین اصلی را نشان می‌دهد.

گزینه تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و آیکون‌های شش‌گانه سمت چپ (از بالا به پایین به‌ترتیب شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، Motion photo، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات) تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند. با لمس گزینه تغییر نسبت تصویر در این دوربین پنج گزینه مختلف نمایان می‌شوند که به‌جز نسبت 4:3 پیش‌فرض که تصویری 12 مگاپیکسلی را ایجاد می‌کند امکان انتخاب از میان نسبت تصویر 4:3 با وضوح کامل 108 مگاپیکسلی، 16:9 با وضوح 9 مگاپیکسلی، 1:1 با وضوح 8.9 مگاپیکسلی و فول یا تمام‌صفحه با وضوح 7.2 مگاپیکسلی نیز وجود دارد.

شرایط در بخش More نیز تفاوت بزرگی نکرده و در این بخش به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و سوپر اسلوموشن همراه با برداشت از طریق دوربین ماکرو بر می‌خوریم.

بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro در این رابط کاربری که تنها برای دوربین اصلی در دسترس است امکان تغییر در پنج گزینه ISO (از 50 تا 1,600)، نور‌گیری، وایت بالانس، فوکوس دستی و سرعت شاتر (از 1/6,000 تا 10 ثانیه) را فراهم می‌آورد. از تنظیمات بالای صفحه‌نمایش در این سمت می‌توان Metering را تغییر داد و گزینه جداگانه‌ای برای تنظیم فاکتورهایی مثل کنتراست، درجه اشباع، های‌لایت‌ها و سایه‌ها نیز وجود دارد.

در منوی تنظیمات جدا از موارد مشترکی مثل Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه،Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر و اسکن QR codeها سه قسمت مجزا برای عکس، ویدئو و سلفی در نظر گرفته شده که هریک تنظیماتی مرتبط با وظیفه خود ارائه می‌دهند.

در بخش عکس امکان تغییر وظیفه دکمه شاتر و تغییر فرمت عکس از JPG به HEIF برای کاهش حجم (البته با ریسک نمایش داده نشدن عکس‌ها در برخی دیوایس‌های دیگر) ارائه شده و از گزینه برداشت RAW که در گوشی‌های پیشرفته‌تر در این قسمت دیده بودیم در این‌جا خبری نیست. در قسمت سلفی می‌توان عکس‌ها را به همان صورتی که پیش‌نمایش آن‌ها در صفحه دیده می‌شود ذخیره کرده و در قسمت ویدئوها نیز Auto FPS برای گرفتن ویدئوهای روشن‌تر در نور کم با بهینه‌سازی اتوماتیک سرعت فریم، لرزه‌گیر ویدئو و گزینه‌ای برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC در نظر گرفته شده است. در گوشی‌های پیشرفته‌تر سامسونگ در این بخش امکان برداشت ویدئوهای HDR10+ (با رنگ و کنتراست ارتقاء یافته) و منطبق کردن زوم صوتی با زوم تصویر در حین فیلم‌برداری ارائه می‌شود. در لیست تنظیمات مشترک این قسمت نیز چندین گزینه آشنا از جمله HDR خودکار، خطوط راهنمای تصویربرداری، تگ‌های مکانی و یکی دو مورد دیگر به‌چشم می‌خورند.

عکاسی با Galaxy A73 5G را در یک بعدازظهر غبارآلود بهاری آغاز می‌کنیم و در اولین برداشت به‌سراغ یک سوژه رنگارنگ با جزییات نسبتا زیاد و نور غیر مستقیم می‌رویم. دوربین اصلی گوشی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی جزییات بسیار مناسب و قابل قبولی را در این صحنه برداشت می‌کند که در برش اندازه واقعی نیز کیفیت خود را حفظ کرده و نتیجه نهایی نه‌تنها در صفحه خود گوشی بلکه در نمایشگر خارجی نیز قابل قبول است. طیف دینامیکی نسبتا گسترده و کنتراست مطلوب از دیگر نکات مثبت این تصویر است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

تکرار همین سوژه در وضوح کامل 108 مگاپیکسلی طبق انتظار به تصویری کاملا تیره‌تر منجر می‌شود که از نظر جزییات نیز مطابق برش اندازه واقعی آن در جایگاه پایین‌تری نسبت به عکس 12 مگاپیکسلی قرار می‌گیرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 108 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در سوژه دوم بازهم از نتیجه به‌دست آمده از دوربین اصلی در میزان جزییات و کنتراست می‌توان رضایت داشت و با این‌که رنگ‌ها می‌توانستند اندکی بهتر و دقیق‌تر باشند ولی همچنان در سطح یک میان‌رده شرایط برای تحسین این دوربین فراهم است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با تنظیم وضوح دوربین اصلی در همین سوژه روی 108 مگاپیکسل با وجود نور تصادفی بیش‌تر (به‌دلیل خارج شدن خورشید از گرد و غبار) بازهم نتیجه نهایی از لحاظ کیفیت در جایگاه بسیار پایین‌تری نسبت به وضوح 12 مگاپیکسلی قرار داشته و برش اندازه واقعی نیز به‌روشنی این اختلاف کیفیت را نمایان می‌سازد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 108 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

گزینه HDR خودکار در دوربین اصلی به‌صورت پیش‌فرض فعال است و غیر فعال کردن آن تأثیر محسوسی بر سوژه‌های تیره‌تر درون صحنه باقی می‌گذارد؛ امری‌که به‌وضوح در تصویر زیر مشخص است.

برداشت تصویر اتوماتیک 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از لحاظ دقت رنگ با شرایط ایده‌آلی در دوربین اصلی روبرو نیستم و رنگ‌های تصویر هنوز اندکی گرم‌تر از حالت عادی ثبت می‌شوند. شدت این اختلاف رنگ نچندان شدید البته برای بسیاری از کاربران خوشاینده بوده و با توجه به کلاس گوشی نیز موضوع غریبی به‌نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت پرتره دوربین اصلی با تکیه بر سنسور عمق میدان در اکثر مواقع به‌خوبی انجام شده و مشکل خاصی در تفکیک لبه‌های سوژه اصلی از پس‌زمینه وجود ندارد.

برداشت تصویر پرتره با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

از دوربین اولتراواید با توجه به سنسور کوچک‌تر، دیافراگم بسته‌تر و غیبت فوکوس خودکار، انتظار چندان زیادی نداریم و در عمل نیز شرایط تقریبا به‌همین‌گونه پیش می‌رود. عکس‌های این دوربین نسبت به دوربین اصلی کم‌نور‌تر بوده اما هنوز در نور خوب، جزییات راضی‌کننده‌ای را در مرکز ارائه می‌کنند. این جزییات با حرکت به سمت گوشه‌ها کم شده و در کناره‌های کادر همانطور که در برش اندازه واقعی تصاویر زیر مشخص است اعوجاج مشهودی را نشان می‌دهند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در یک نور بهتر حتی با جزییات بیش‌تری روبرو می‌شویم اما مسئله کاهش جزییات و کشیدگی و اعوجاج تصویر در کناره‌ها کاملا به قوت خود باقی‌ست.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو با وضوح پایین، سنسور کوچک، دیافراگم بسته‌تر و نبود فوکوس خودکار روی کاغذ شانس چندانی برای مقبول ظاهر شدن در نتایج بررسی دوربین‌های Galaxy A73 ندارد اما در عمل می‌توان عکس‌های جالب توجه‌ای را با این دوربین برداشت کرد و سطح جزییات در آن قابل قبول است. در نبود فوکوس خودکار باید به‌صورت دستی دوربین را برای قرارگیری سوژه در محدوده فوکوس 3 تا 5 سانتی‌متری به جلو و عقب حرکت داد که در عمل به‌خصوص در زیر نور مستقیم خورشید کار چندان آسانی نبوده و بعضا نیاز به صبر و حوصله زیادی دارد. نتیجه نهایی اما با توجه به کلاس دوربین کاملا قابل قبول است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در شب از کیفیت عکس‌های 12 مگاپیکسلی پیش‌فرض دوربین اصلی بدون فعال کردن حالت شب نیز می‌توان تا حدودی رضایت داشت و با وجود آن‌که جزییات کم‌تر و سطح نویز مشهودی در آن‌ها دیده می‌شود هنوز از حد قابل قبول چندان دور نمی‌شوند. با فعال کردن حالت شب که بسته به سوژه امکان تغییر سرعت شاتر و عدد ISO را دارد نتیجه کاملا بهتری را به‌دست می‌آوریم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت شب برای دوربین اولتراواید نیز در دسترس قرار دارد و طبق انتظار نتایج این دوربین را بسیار بیش از دوربین اصلی بهبود می‌بخشد؛ به‌طوری‌که تصاویر نسبتا بدون استفاده این دوربین در شب، با کمک نایت مد در سطح قابل‌قبولی قرار می‌گیرند. تصاویر این دوربین البته هنوز از حد ایده‌آل فاصله داشته با بزرگ‌نمایی در اندازه واقعی افت کیفی مشهودی را تجربه می‌کنند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح برداشت ویدئوی دوربین اصلی 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئوی 51Mbps و بیت‌ریت صوتی نزدیک به 260 کیلوبیت بر ثانیه است و با کاهش وضوح به 1080p در دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه به‌ترتیب به بیت‌ریت تصویری 17 و 30 مگابیت بر ثانیه دست پیدا می‌کنیم. گسترده‌ترین میدان دید از بین این سه وضوح به 1080p/60fps تعلق دارد و هر دو وضوح 1080p/30fps و 4K/30fps کادر بسته‌تری را ارائه می‌کنند. نکته منفی اصلی اعضای قبلی این خانواده یعنی فعال بودن OIS (لرزه‌گیر اپتیکال) تنها در وضوح 1080p/30fps در این‌جا نیز برقرار است و با وجود آن‌که لرزه‌گیری دیجیتال به‌صورت پیش‌فرض در دیگر وضوح‌ها ارائه شده اما روان‌ترین تصویر را تنها در ویدئوهای فول اچ‌دی 30 فریم در ثانیه‌ای می‌توان سراغ گرفت.

جزییات تصویر در ویدئوهای 4K این گوشی طبق انتظار در سطح مناسبی قرار دارد اما رنگ‌ها اندکی به سردی گرایش دارند و از کنتراست نیز چندان رضایت نداشتیم. در نبود لرزه‌گیر اپتیکال، لرزش‌های دست به‌تصویر منتقل می‌شوند و از جذابیت ویدئو می‌کاهند. جزییات سوژه‌ها در وضوح 1080p/60fps همچنان مناسب بوده اما لرزش‌های دست هنوز نقش موثری در کاهش جذابیت ویدئو ایفا می‌کنند. در وضوح 1080p/30fps بسیاری از لرزش‌های خفیف به‌لطف OIS حذف شده و از جزییات نیز حتی بیش از دو وضوح دیگر رضایت داشتیم. مسئله رنگ‌های سردتر و کنتراست کم‌تر البته در این‌جا نیز خودنمایی می‌کند. در حین فیلم‌برداری در هر سه این وضوح‌ها می‌توان یک کادر از ویدئو را به‌صورت عکس در وضوح 9 مگاپیکسل ذخیره کرد.

برش یک کادر تصویر از ویدئوهای دوربین اصلی و جزییات بالاتر وضوح 1080p/30fps

دوربین اولتراواید نیز امکان برداشت ویدئو در وضوح 4K/30fps را داشته و طبیعتا با وضوح 1080p/30fps نیز فیلم‌برداری می‌کند. رنگ‌های این دوربین گرم‌تر و دور از واقعیت بوده اما در زمینه جزییات فراتر از حد انتظار عمل می‌کنند و در نور مناسب عملکرد مطلوبی را به‌نمایش می‌گذارند.

دوربین سلفی

گلکسی A73 از یک دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی با f/2.2 بر بالای صفحه‌نمایش بهره می‌برد که ظاهرا همان دوربینی‌ست که در A52s، A72 و A52 5G نیز حضور داشت. این دوربین با وجود آن‌که فاقد فوکوس خودکار است اما امکان برداشت ویدئوی 4K با 30 فریم در ثانیه را داشته و طبق تجربه پیشین در گوشی‌های ذکر شده انتظار کیفیت بالایی از آن می‌رود. این دوربین در عمل با تجمیع چهار پیکسل در یک پیکسل، در حالت پیش‌فرض عکس‌هایی با وضوح 8 مگاپیکسل برداشت می‌کند. این دوربین مثل دیگر دوربین‌های سلفی اخیر سامسونگ، در حالت خودکار کادر بسته‌تری را برای برداشت تصویر ارائه می‌دهد اما با تشخیص فرد یا افراد دیگری در صحنه، به‌صورت خودکار به کادر بازتر سوییچ می‌کند. طبیعتا می‌توان به‌صورت دستی نیز با لمس آیکون پایین صفحه‌نمایش کادر بازتر را برای تصویربرداری انتخاب کرد.

از عکس‌های سلفی گرفته شده با این دوربین در نور مناسب می‌توان به‌میزان زیادی رضایت داشت و سطح جزییات در آن بسیار رضایت بخش است. رنگ‌های این دوربین مثل دوربین اصلی و البته اکثریت قریب به اتفاق دوربین‌های سامسونگ اشباع‌شده‌تر از حالت عادی بوده و مثل عکس زیر تا حدودی به رنگ قرمز تمایل داشته باشند؛ امری‌که البته با یک ادیت ساده در نرم‌افزارهای ویرایش تصویر قابل حل خواهد بود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین سلفی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با انتخاب گزینه پرتره در این دوربین، پس‌زمینه کادر به‌خوبی از سوژه اصلی جدا می‌شود و از این لحاظ نیز می‌توان از نتیجه آن رضایت داشت.

برداشت تصویر پرتره با دوربین سلفی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری و شارژر

گلکسی A73 5G با یک باتری 5 هزار میلی آمپر ساعتی مثل مدل سال قبل ارائه می‌شود که با توجه به صفحه‌نمایش یک‌اندازه و پردازنده کم‌مصرف‌تر دستگاه انتظار دوام بالاتری از آن نسبت به A72 می‌رود. یک نکته ظریف در این میان اما این معادله را بر هم می‌زند؛ جای‌که نرخ رفرش 120 هرتزی صفحه‌نمایش در مصرف باتری تأثیر معکوس برجای گذاشته و احتمالا به کاهش چشمگیر دوام باتری منجر می‌شود. زمان‌های رسمی این باتری به‌گفته سامسونگ شامل 18 و 17 ساعت استفاده از اینترنت (به‌ترتیب روی شبکه موبایلی LTE‌ و وای‌فای)، 21 ساعت نمایش ویدئو، 85 ساعت پخش موسیقی و 45 ساعت مکالمه می‌شود که به‌جز این آخری یعنی مکالمه، بقیه نسبت به A72 کاهش چشمگیری پیدا کرده‌اند. برای نمونه با یک بار شارژ کامل A72 به‌گفته خود سامسونگ می‌توان 23 ساعت به تماشای ویدئو پرداخت و 146 ساعت به موسیقی گوش فرا داد! سامسونگ البته تغییری در توصیف دوام این باتری صورت نداده و آن را برای استفاده 2 روزه (تحت شرایط خاص و تعریف‌شده) مناسب می‌داند. در دنیای واقعی رسیدن به پایان روز دوم با یک بار شارژ طبیعتا بستگی فراوانی به نوع استفاده شما دارد اما در کاربری‌های نسبتا سنگین نیز به زحمت بتوان قبل از یک و نیم روز باتری A73 را به زانو درآورد.

برای تست دوام باتری در دنیای واقعی طبق معمول به سراغ آزمون Batery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم که با وجود سناریوی نسبتا قدیمی، امکان مقایسه دوام باتری با گوشی‌های دیگری را که از همین طریق تست کرده‌ایم فراهم می‌آورد. این تست را یک بار با نرخ رفرش 120 هرتزی و بار دیگر با تنظیم سرعت به‌روزرسانی روی استاندارد یا 60 هرتز انجام می‌دهیم تا تأثیر نرخ رفرش بالاتر را نیز سنجیده باشیم. این تست را مثل همیشه با تنظیم روشنایی روی 50 درصد و خاموش کردن روشنایی خودکار انجام می‌دهیم. Galaxy A73 5G در این آزمون در حالت اول یعنی نرخ رفرش 120 هرتزی به امتیاز 13 ساعت و 15 دقیقه‌ای دست پیدا کرد که برای این اندازه صفحه‌نمایش امتیاز نسبتا مناسبی در حد دیگر رقبا به‌نظر می‌رسد.

با کاهش نرخ رفرش به 60 هرتز و ثابت نگه‌داشتن بقیه المان‌های این تست به امتیاز 15 ساعت و 50 دقیقه‌ای دست پیدا می‌کنیم که چیزی نزدیک به 20 درصد عملکرد بهتر باتری را نشان می‌دهد. به بیان دیگر در صورت انتخاب نرخ رفرش استاندارد 60 هرتزی صفحه‌نمایش به دوام بهتری در باتری دست پیدا می‌کنیم و غیر فعال کردن نرخ رفرش 120 هرتزی در مواقع شارژ کم باتری اقدامی کاملا منطقی به‌نظر می‌رسد.

حداکثر توان شارژر مورد پشتیبانی A73 5G به‌گفته سامسونگ 25 وات است اما نه‌تنها این شارژر (که در جعبه A71 ،A72 و حتی A70 نیز حضور داشت)، بلکه هیچ شارژر دیگری نیز همراه این گوشی ارائه نشده و باید آن را به‌صورت جداگانه تهیه کرد. در غیبت این شارژر امکان تست سرعت از این طریق را نداشتیم اما با توجه به دسترسی آسان‌تر به شارژر کلاسیک 15 واتی سامسونگ (که تا مدت‌های مدید همراه گوشی این شرکت ارائه می‌شد)، تست سرعت شارژ A73 5G را از این طریق انجام دادیم و نتیجه را با تست‌ شارژ 25 واتی گلکسی A72 تطیبق می‌دهیم. A73 5G با آغاز شارژ از 1 درصد در حالت خاموش، پس از گذشته 10، 15 و 20 دقیقه به‌ترتیب تا 11، 16 و 22 درصد شارژ شد و پس از 30 دقیقه نیز 33 درصد شارژ داشت. به بیان دیگر در 30 دقیقه‌ای ابتدایی شارژ با شارژر 15 واتی عادی سامسونگ، تقریبا هر 5 دقیه، 5 یا 6 درصد به ذخیره باتری دستگاه افزوده شد. شارژ باتری پس از یک ساعت به حدود 65 درصد رسید و پس از 90 دقیقه نیز 97 درصد از ظرفیت باتری پر شد. کل پروسه شارژ از این طریق نزدیک به 100 دقیقه به‌طول انجامید. نسل قبلی این گوشی یعنی گلکسی A72 با همین ظرفیت باتری و با شارژر 25 واتی به 75 دقیقه زمان برای پر کردن باتری نیاز داشت و احتمالا شرایط Galaxy A73 با حضور این شارژر نیز کاملا مشابه قبل خواهد بود.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

Galaxy A73 5G با سیستم‌عامل اندروید 12 و ورژن 4.1 از رابط کاربری پیشرفته One UI به بازار ارائه شده و از این لحاظ تفاوتی با برترین‌های سامسونگ و پرچمداران جدید سری S ندارد. زمان بوت دستگاه چیزی در حدود 23 تا 24 ثانیه است که برای یک میان‌رده زمان مناسبی به‌حساب می‌آید.

اگر تجربه استفاده از نسخه‌های اخیر رابط کاربری سامسونگ را داشته باشید، محیط نرم‌افزاری A73 5G‌ به‌رغم نکات جدید کاملا آشنا به‌نظر می‌رسد اما مقایسه آن با نسل‌های قدیمی‌تر،‌ تفاوت‌های بیش‌تری را به‌نمایش می‌گذارد.

صفحه قفل مثل گذشته محل دو آیکون دوربین و تماس در پایین و تاریخ و زمان همراه با اعلان برنامه‌ها در مرکز است و تفاوتی با گذشته ندارد. میان‌برهای پایین این صفحه را از بخش shortcuts در تنظیمات گوشی می‌توان با موارد دلخواه جای‌گزین کرد.

صفحه همواره روشن یا Always On Display طبق انتظار همچنان در A73 5G نیز حضور دارد و در حالت پیش‌فرض برای نمایش داده شدن آن باید روی صفحه ضربه زد یا اصطلاحا tap کرد. در این صفحه مثل قبل زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

در بخش تنظیمات این صفحه جدا از حالت پیش‌فرض Tap to show، سه انتخاب دیگر یعنی روشن بودن دائم (Show always)، روشن شدن مطابق زمان‌بندی (Show as scheduled) و روشن شدن با دریافت اعلان جدید (Show for new notifications) دیده می‌شود که این آخری گزینه جدیدی برای این بخش به‌حساب می‌آید. سایر موارد این قسمت با تغییر قابل ملاحظه‌ای روبرو نشده‌اند.

صفحه هوم در نگاه اول تغیر خاصی نکرده و همان آیکون‌های پیش‌فرض پیشین سامسونگ همراه با باکس جست‌وجوی گوگل و ویجت وضعیت آب و هوا در مرکز آن جای دارند. با کشیدن این صفحه به سمت راست، صفحه Google Discover در معرض دید قرار می‌گیرد که خبرهای مختلفی را در معرض دید قرار داده و همانطور که در ادامه می‌بینیم می‌توان آن را به‌صورت کامل حذف کرد.

با نگه‌داشتن دست روی اکثر آیکون‌های صفحه هوم می‌توان به‌برخی امکانات آن‌ها به‌صورت مستقیم دسترسی پیدا کرد که از آن جمله باید به my apps در Play Store، گرفتن عکس یا ویدئو در دوربین و دسترسی به تماس‌های از دست رفته در اپ تماس، اشاره کرد. اگر اپلیکیشن مد نظر در این بخش ویجتی برای ارائه داشته باشد نیز از همین طریق می‌توان بدون واسطه به آن دسترسی پیدا کرد.

در کناره سمت راست صفحه‌نمایش آیکون ناپیدای شناوری به‌چشم می‌خورد که گرفتن و کشیدن آن رو به داخل منوی جانبی یا Edge panels را پدیدار می‌کند. در این بخش در حالت پیش‌فرض 8 اپلیکیشن به‌صورت مستقیم در دسترس قرار می‌گیرند که گالری تصاویر، منوی تنظیمات و Bixby جدا از سایرین و غیر قابل تغییر در بالا قرار دارند اما 4 گزینه دیگر با لمس آیکون سه‌خط پایین و انتخاب گزینه Edit قابل ویرایش بوده و می‌توان چندین برنامه دیگر را نیز در یک چینش دو ستونی به آن اضافه کرد.

برخی برنامه‌های به‌نمایش درآمده در این قسمت امکان باز شدن همزمان در یک صفحه با یک اپلیکیشن دیگر را دارند که لیست آن‌ها را با انتخاب گزینه Multi window در این بخش می‌توان مشاهده کرد. برای اجرای همزمان دو برنامه در این حالت، یکی را با لمس آیکون آن به‌صورت تمام‌صفحه اجرا می‌کنیم و سپس برنامه مد نظر برای اجرای همزمان با این اپلیکیشن را از منوی جانبی به بالا یا پایین برنامه قبلی می‌کشیم.

با انتخاب گزینه Tap از منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش در این قسمت، می‌توان به‌جای کشیدن برنامه دوم جهت اجرای همزمان، تنها روی آن ضربه زد.

نزدیک کردن دو انگشت به هم روی صفحه‌نمایش در صفحه هوم یا نگه داشتن انگشت روی آن برای چند لحظه، برای ورود به بخش ویرایشی این صفحه کفایت می‌کند؛ جایی‌که علاوه بر امکان تغییر وال‌پیپر و تم، می‌توان ویجت‌های مختلف را به صفحه هوم افزود و دسک‌تاپ سمت چپ را به‌کل حذف یا ویرایش (امکان انتخاب از بین Google Discover یا Samsung Free) کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم که با لمس دکمه Settings در این بخش در دسترس قرار می‌گیرند تفاوت خاصی با پوسته قبلی سامسونگ نکرده و همچنان امکان تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن را ارائه می‌کنند.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade نیز در اولین نگاه تغییر چندانی نکرده و با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد باقی‌مانده باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ، آیکون دسترسی به منوی Settings دیده می‌شود و دکمه‌ پاور نیز تنها با اسکرول کامل این بخش پدیدار خواهد شد. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود. عنوان دو آیکون بالای اعلان برنامه‌ها اندکی تغییر کرده و از Devices و Media به Device control و Media output تبدیل شده‌اند. وظیفه این دو قسمت البته مثل گذشته دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به گوشی و کنترل مدیای در حال پخش است.

با ادامه اسکرول این قسمت، 13 آیکون دیگر به آن افزوده می‌شوند که همگی عناوین ‌آشنایی به‌نظر می‌رسند و اغلب آن‌ها پیش از این در پرچمداران قبلی سامسونگ نیز حضور داشتند.

با لمس گزینه + در انتهای این لیست امکان قرار دادن آیکون‌های دیگری نیز در منوی نوتیفیکیشن فراهم می‌شود که از آن جمله گزینه Extra dim برای کم‌تر کردن نور صفحه‌نمایش از حداقل استاندارد آن و قطع دسترسی به میکروفون جالب‌تر از سایرین به‌نظر می‌رسند. در گوشی‌های پیشرفته‌تر سامسونگ از جمله پرچمداران سری S،‌ گزینه‌ای برای قطع دسترسی به دوربین نیز در این بخش وجود دارد. گزینه DeX نیز غایب دیگر این قسمت نسبت به گوشی‌های پرچمدار است.

اسلایدر تغییر روشنایی در پایین این قسمت به نوار پهن‌تری تبدیل شده اما به‌جز این مورد تفاوت خاص دیگری با گذشته نداشته و با لمس گزینه سه‌نقطه مقابل آن امکان خاموش کردن گزینه روشنایی خودکار را نیز ارائه می‌کند.

با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout، امکان تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) فراهم می‌شود و نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز می‌توان از این طریق کنترل کرد.

منوی اصلی دستگاه تفاوتی با آن‌چه از این بخش در ذهن داریم نداشته و همچنان آیکون‌های مختلف برنامه‌های و اپلیکیشن‌ها را در 5 ردیف و چهار ستون جای داده است. قسمت جست‌وجو در بالا نیز به قوت خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش نیز تغییر خاصی نکرده و شامل مرتب‌سازی (Sort)، پاک‌سازی صفحات (Clean up pages) و منوی تنظیمات صفحه هوم می‌شوند.

منوی آشنای تنظیمات در A73 5G در بالاترین قسمت محلی برای نمایش اطلاعات حساب کاربری سامسونگ در نظر گرفته و پس از آن در 9 بخش مجزا، سایز تنظیمات گوشی را می‌توان مشاهده کرد. از جمله این بخش‌ها می‌توان به قسمت اتصالات (وای‌فای، بلوتوث، NFC و ...)، قسمت صدا و اعلانات، بخش مرتبط با ظاهر گوشی (تنظیمات صفحه‌نمایش، والپیپر، تم، صفحه‌قفل و...)، بخش امنیتی و حریم خصوصی و بخش تنظیمات حساب کاربری اشاره کرد.

بخش حریم خصوصی به‌عنوان یکی از تغییرات مرتبط با اندروید 12، به قابلیت کاربردی جدیدی مجهز شده که در طی آن سه دسترسی حساس دوربین، میکروفون و مکان در بالاترین قسمت به‌نمایش گذاشته شده و تعداد اپلیکیشن‌هایی که به هریک از این موارد دسترسی دارند نیز مقابل آن‌ها نوشته شده است. با انتخاب هرکدام از این موارد نیز می‌توان برنامه‌های مجاز برای دسترسی را مشاهده و در صورت لزوم اصلاح کرد. دیگر قابلیت این بخش که پیش از این در منوی نوتیفیکیشن نیز به آن اشاره کرده بودیم اختصاص یک اسلایدر اختصاصی برای قطع دسترسی به میکروفون است که در شرایط خاص، خیال شما را از هرگونه دسترسی غیر مجاز راحت می‌کند. در همین قسمت همچنین گزینه‌ای برای آگاه کردن شما در هنگامی که یک اپلیکیشن به اطلاعات کلیپ‌بورد دسترسی پیدا می‌کند نیز ارائه شده و بدین‌ترتیب هیچ برنامه‌ای نمی‌توان بدون اطلاع شما به محتوای کپی شده حافظه اعم از متن، عکس یا هر محتوای دیگر دست پیدا کند.

Color palette یکی از گزینه‌های جدید این رابط کاربری‌ست که در قسمت Wallpaper and style جای دارد و از طریق آن می‌توان رنگ برخی قسمت‌ها رابط کاربری را متناسب با تصویر پس‌زمینه تغییر داد. این قابلیت یکی دیگر از موارد جدید در سیستم‌عامل اندروید 12 بوده و ظاهر متمایزی را به گوشی می‌بخشد. در منوی این قسمت جدا از رنگ‌های پیش‌فرض آبی، سفید، ‌مشکی استاندارد One UI، سه ترکیب رنگ دیگر با توجه به رنگ‌های تصویر پس‌زمینه هوم اسکرین به شما پیشنهاد می‌شود که انتخاب هریک منجر به تغییر رنگ آیکون‌های منوی نوتیفیکیشن، شماره‌گیر، اسلایدر تغییر روشنایی و برخی جزییات رنگی دیگر سیستم‌عامل می‌شود. با فعال کردن گزینه Apply palette to app icones می‌توان این تغییر رنگ را به آیکون اپلیکیشن‌های پیش‌فرض گوشی نیز اعمال کرد.

از دیگر تغییرات ظاهری اعمال شده در One UI 4.1 باید به امکان تغییر پس‌زمینه صفحه تماس (صفحه‌ای که حین دریافت یا برقراری تماس پیش روی شما قرار می‌گیرد) اشاره کرد که می‌توان تصویر دلخواهی را برای آن جای‌گذاری کرد اما امکان شخصی‌سازی این صفحه و اختصاص یک تصویر مشخص برای هر کنتاکت دلخواه هنوز برای آن در نظر گرفته نشده است.

یکی دیگر از امکانات جالب پوسته One UI 4.1 سامسونگ در گالری تصاویر آن رخ می‌دهد؛ جایی‌‌که در هنگام ویرایش یک عکس علاوه بر موارد معمول همیشگی مثل تغییر اندازه یا اعمال فیلترها، گزینه Object eraser نیز به چشم می‌خورد که از طریق آن می‌توان تنها با زدن روی یا کشیدن یک خط پیرامون یک شیء مشخص در تصویر، آن را به‌طور کامل حذف کرد. این قابلیت به‌خصوص برای حذف دیگر افراد درون صحنه جالب به‌نظر می‌رسد هرچند بسته به سوژه ممکن است با نتیجه ایده‌آلی روبرو نشویم.

چیپ‌ست پردازشی - حافظه

بی‌شک اصلی‌ترین انتقاد به گلکسی A72 سال گذشته که نبود 5G نیز مستقیما از آن سرچشمه می‌گرفت به چیپ‌ست پردازشی Snapdragon 720G دستگاه تعلق داشت که در برخی موارد حتی از Galaxy A71 سال قبل از آن با پروسسور Snapdragon 730G نیز ضعیف‌تر ظاهر می‌شد. گلکسی A73 اما نه‌تنها به 5G مجهز است بلکه با حضور پروسسور پیشرفته Snapdragon 778G شرایط کاملا مناسبی را در رده میانی ارائه می‌کنند. چیپ‌ست 6 نانومتری اسنپ‌دراگون 778G که سال پیش در چنین روزهایی رونمایی شد البته آرام‌آرام در مقایسه با نسل جدید چیپ‌های میان‌رده و نمونه‌هایی مثل Dimensity 8100 و Snapdragon 7 Gen 1 در حال قدیمی شدن است اما همچنان با 4 هسته A78 (مرتب شده در دو کلاستر تک و سه هسته‌ای) با فرکانس حداکثر 2.3 گیگاهرتز و 4 هسته A55 با فرکانس حداکثر 1.8 گیگاهرتز همراه با گرافیک Adrno 642L شرایط کاملا راضی‌کننده‌ای را نسبت به قبل نشان می‌دهد.

این مدل به 6 یا 8 گیگابایت رم LPDDR4X و 128 یا 256 گیگابایت حافظه داخلی مجهز شده که تغییری نسبت به A72 نداشته‌اند. از 256 گیگابایت حافظه داخلی دستگاه در نسخه در اختیار ما بدون ایجاد هیچ‌گونه تغییری روی حافظه (نصب یا آپدیت برنامه‌ها یا انتقال فایلی به آن)، 35.34 گیگابایت حافظه (یعنی بیش از 13 درصد آن) به سیستم‌عامل و برنامه‌های پیش‌فرض تعلق داشته و تنها اندکی بیش از 220 گیگابایت آن در اختیار کاربران است. به‌عنوان نمونه‌ای جهت مقایسه، Realme GT Master Editon با همین پردازنده و همین میزان حافظه داخلی تنها 22.6 گیگابایت را به سیستم‌عامل و فایل‌های سیستمی اختصاص داده و در نخستین بوت خود بیش از 233 گیگابایت فضای خالی در اختیار داشت.

نوع حافظه داخلی دستگاه را با تست AndroBench می‌سنجیم جایی‌که با توجه به امتیازهای به‌دست آمده از خواندن و نوشتن ترتیبی، UFS 2.2 بودن این حافظه مسجل می‌شود. استفاده نکردن از حافظه‌های سریع‌تر UFS 3.1 که این روزها در بسیاری از گوشی‌های رده میانی متداول است یکی دیگر از انتقادهای وارد بر A73 5G را تشکیل می‌دهد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

حضور هسته‌های قدرتمند A78 از یک سو و گرافیک Adreno 642L از سوی دیگر انتظار مشاهده نتایج قدرتمندی را از A73 5G ایجاد می‌کند که در مقایسه با دیگر گوشی‌ها در رده میانی بالا جای می‌گیرد.

در تست نخست طبق معمول از آزمون پردازشی Geekbench 5 بهره می‌بریم که تعداد، کیفیت و سرعت پردازنده دستگاه در هنگام مواجهه با پردازش‌های تک و چند هسته‌ای می‌سنجد. گوشی‌های پرچمدار اندرویدی در این تست در حالت تک هسته‌ای بالاخره از هزار واحد فراتر رفته‌اند و در حالت چند هسته‌ای نیز به 3,500 تا 3,700 واحد دست پیدا می‌کنند. A73 در دو بخش تک و چند هسته‌ای این تست به‌ترتیب به امتیازهای 718 و 2,631 واحد دست پیدا کرد که آن را در جایگاه متوسط پیشرفته قرار می‌دهد و با امتیاز همتایان آن و نمونه‌ای چون Xiaomi 11 Lite 5G NE (با امتیازهای 767 و 2,919) اختلاف چندانی ندارد.

در تست کلی AnTuTu V9.3.8 که به‌جز پردازنده، پای دیگر موارد مهم مثل گرافیک و حافظه نیز به میان می‌آید، امتیاز A73 5G در حالی به 527 هزار واحد رسید که دو همتای آن یعنی Xiaomi 11 Lite 5G NE و Realme GT Master Edition نیز امتیازهایی در همین حوالی کسب می‌کنند. برای مقایسه بد نیست بدانیم که پرچمداران بزرگ به امتیازی حوالی 900 هزار تا 1 میلیون در این تست دست می‌یابند و امتیاز A73 جایگاه میانی رو به بالای آن را حفظ می‌کند. برخلاف سنت معمول گوشی‌های سامسونگ، گلکسی A73 در حین انجام تست‌های مختلف (و البته در دنیای واقعی در زمان انجام بازی‌ها) چندان گرم نمی‌شود و برای نمونه در این تست که منجر به بالا رفتن بیش از 11 درجه‌ای دما در S22+ می‌شد تنها با 1.9 درجه افزایش دما روبرو شدیم.

در تست گرافیکی 3DMark و آزمون Wild Life که توان GPU مجموعه را می‌سنجد به امتیاز 2,396 واحد و متوسط نرخ فریم 14.30 رسیدیم که تقریبا هیچ تفاوتی با دو مدل همتای آن ندارد. برای مشخص شدن میزان قدرت گرافیکی این چیپ‌ست نخست بهتر است آن را با یک گوشی سطح پایین مثل Nova 9 SE با پروسسور سطح پایین Snapdragon 680 4G مقایسه کنیم که در این آزمون به امتیاز 450 و متوسط فریم تنها 2.7 فریم دست پیدا می‌کند. در بین گوشی‌های پرچمدار نیز نگاهی به امتیاز 8,800 واحدی و متوسط فریم 52.8fps گلکسی S22+ به‌خوبی جایگاه A73 را مشخص می‌کند. A73 5G با این امتیاز هنوز گوشی کاملا توانمندی در زمینه گرافیکی بوده و مشکل خاصی برای اجرای اغلب بازی‌های پیچیده نیز ندارد.

گزینه‌های ارتباطی

با پشتیبانی از اتصال 5G محدودیت اصلی نسل پیشین این خانواده در بخش گزینه‌های ارتباطی برطرف شده و A73 5G‌ مطابق نام آن از این قابلیت ارتباطی در شبکه sub-6GHz پشتیبانی می‌کند. وای‌فای 6، بلوتوث 5 و NFC از دیگر گزینه‌های ارتباطی این مدل به‌حساب می‌آیند و اتصال آن به ماهواره‌ای مسیریابی نیز به‌صورت تک فرکانس صورت می‌پذیرد. این گوشی فاقد جک 3.5 میلی‌متری هدست است اما اسپیکرهای استریوی آن (یکی در پایین کنار پورت USB‌ و دیگری در بالای صفحه‌نمایش) عملکرد مناسبی از لحاظ قدرت و کیفیت صدا ارائه می‌کنند.

کلام آخر

Samsung Galaxy A73 5G گوشی‌ هوشمند خو‌ش‌ساختی‌ست که با وجود آن‌که کاملا دیر هنگام به سری A7x سامسونگ ارائه شد اما همچنان با تکیه بر مواردی مثل صفحه‌نمایش بزرگ و با کیفیت 6.7 اینچی، دوربین اصلی 108 مگاپیکسلی و باتری حجیم 5 هزار میلی با همتایان A5x خود تفاوت‌های مشخصی دارد. پردازنده دستگاه در مقایسه با نسل پیشین ارتقاء چشمگیری را تجربه کرده و حالا نه‌تنها از اتصال 5G پشتیبانی می‌کند بلکه در زمینه پردازشی و گرافیکی نیز دنیایی از تفاوت را نشان می‌دهد.

از کیفیت صفحه‌نمایش دستگاه می‌توان به‌میزان بسیار زیادی رضایت داشت و همانطور که از یک OLED با کیفیت سامسونگ انتظار می‌رود رنگ‌های شاداب و با طراوت، کنتراست و زاویه دید عالی و عملکرد مناسبی در نور مستقیم خورشید دارد. این صفحه‌نمایش البته هنوز از شیشه قدیمی Gorilla Glass 5 برای محافظت از صفحه استفاده می‌کند که در شرایطی که برخی از رقبای این گوشی حتی به شیشه گوریلاگلس ویکتوس مجهز شده‌اند نکته نا‌ امیدکننده‌ای به‌نظر می‌رسد. افزایش نرخ رفرش از 90 به 120 هرتز اثر محسوسی در بهبود حرکت در بین منوها برجای گذاشته اما از سوی دیگر، پویا نبودن این نرخ و ثابت بودن آن در همه لحظات (از اسکرول در بین منوها گرفته تا حتی نمایش ویدئو و انجام بازی) به‌نفع باتری تمام نشده و تأثیر منفی آن در کاهش دوام باتری طبق تست ما چیزی نزدیک به 20 درصد بود!

جنس پلاستیکی بدنه تغییری نسبت به قبل نداشته و جنس مات پشت گوشی نیز هنوز به‌خوبی در برابر ماندن اثرات انگشت مقاوم است. تخت شدن لبه‌های کاور بخش پشتی و نوار سرتاسری پیرامونی از جذابیت‌های جدید طراحی این مدل محسوب می‌شوند. حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست نکته منفی دیگر در ساختار A73 به حساب می‌آید که باوجود تغییر نکردن ظرفیت باتری و وجود فضای بزرگی در محل قبلی این پورت در زیر گوشی، نمی‌‌توان توجیه چندانی برای آن متصور شد. استاندارد IP67 گوشی و مقاومت آن در برابر آب و گرد و خاک تغییری نسبت به سال قبل نکرده و از جمله برگ برنده‌های سامسونگ در قیاس با رقباست.

از کیفیت عکس‌های دوربین اصلی در روز به میزان بسیار زیادی رضایت داشتیم و در شب نیز با فعال کردن نایت مد شرایط برای مطلوب تلقی کردن این تصاویر کاملا فراهم است. عکس‌های دوربین اولتراواید در غیبت فوکوس خودکار کیفیت فوق‌العاده‌ای نداشته و تفاوتی با نسل‌های پیشین خود ندارد. عکس‌های این دوربین نیز البته در شب با استفاده از نایت مد به‌میزان زیادی بهبود می‌یابند. نبود دوربین تله‌فتو به‌نوعی مهم‌ترین نکته منفی این گوشی در مقایسه با A72 است که به نوعی جایگاه این گوشی نسبت به همتایان سری 5 و مشخصا نمونه‌ای مثل A52s را متزلزل می‌کند. دوربین 5 مگاپیکسلی ماکروی گوشی با وجود نبود فوکوس خودکار عملکرد مناسبی دارد و با کمی حوصله می‌توان عکس‌های جالب توجه‌ای را با آن برداشت کرد. رنگ‌های این دوربین البته نسبت چندانی با واقعیت ندارند. از تصاویر دوربین 32 مگاپیکسلی سلفی گوشی کاملا رضایت داشتیم و در حالت عادی و پرتره تصاویر مناسبی را برداشت می‌کند.

فیلم‌برداری 1080p/30fps دوربین اصلی از کیفیت بسیار مناسبی برخوردار است و با حضور OIS با لرزه‌گیر اپتیکال شرایط برای رضایت کامل از آن‌ها فراهم است. با بالا رفتن وضوح و رسیدن به 1080p/60fps و 4K/30fps گزینه OIS غیر فعال شده و میزان جزییات و کیفیت آن‌ها نیز نسبت به فول اچ‌دی با 30 فریم در ثانیه نیز در برخی مواقع تنزل پیدا می‌کند.

پردازنده گوشی کاملا پر سرعت و راضی‌کننده است و گرافیک آن نیز مشکلی برای هندل کردن بازی‌های سنگین ندارد. A73 در حین انجام بازی و یا تست‌های پردازشی چندان گرم نمی‌شود که این نکته مثبت مهمی برای یک گوشی سامسونگی به‌حساب می‌آید. انتخاب رم LPDDR4X و از آن مهم‌تر حافظه داخلی UFS 2.2 (در مقایسه با UFS 3.1 در برخی از رقبا) از جمله نکات منفی این بخش به‌حساب می‌آیند.

نکات مثبت و منفی Galaxy A73 5G را در یک نگاه می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

+ طراحی مدرن با لبه‌های تخت و بدون خمیدگی

+ کاور مات بخش پشتی مقاوم در برابر اثرات انگشت

+ استاندارد مقاومت بدنه IP67

+ وزن مناسب با توجه به اندازه نمایشگر و ظرفیت باتری

+ اندازه بزرگ و کیفیت بالای صفحه‌نمایش

+ کیفیت بالای عکس‌های دوربین اصلی

+ کیفیت بالای ویدئوهای 1080p/30fps دوربین اصلی

+ عملکرد رضایت‌بخش دوربین سلفی

+ توان بالای سیستم پردازشی دستگاه

+ گرم نشدن بدنه در حین استفاده سنگین

+ ظرفیت بالای باتری

+ رابط کاربری پیشرفته One UI 4.1

- جنس پلاستیکی بدنه

- پوشش قدیمی Goriila Glass 5 روی صفحه‌نمایش

- حذف دوربین تله‌فتو

- کیفیت نسبتا پایین دوربین اولتراواید

- ارائه نشدن شارژر درون جعبه

- حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست

- ثابت بودن نرخ رفرش با تأثیر منفی روی باتری

- در دسترس نبودن OIS برای وضوح‌های بالاتر از 1080/30fps

- حافظه داخلی UFS 2.2 در مقایسه با حافظه‌های UFS 3.1 رقبا