mobile.ir - مرجع موبایل ایران

از فوریه 2019 و از زمان معرفی اولین گوشی‌های تاشوی واقعی حالا چیزی بیش از 2.5 سال می‌گذرد و در این فاصله شرکت‌های مختلف از بزرگانی مثل سامسونگ، هواوی، موتورولا و این اواخر شیائومی گرفته تا برندهای گمنام‌تری مثل TCL و Royole بخت خود را در این صنعت همچنان نوظهور آزموده‌اند. از میان همه این عناوین اما سامسونگ در جایگاه متفاوتی قرار دارد تا جایی‌که با کنار گذاشتن هواوی (که به‌دلیل مشکلات ایجاد شده در طی دو سال گذشته با محدودیت‌های بی‌سابقه‌ای روبرو شده)، هیچ شرکت دیگری تا به امروز در زمینه گوشی‌های تاشو یارای رقابت با سامسونگ را نداشته است. اولین تاشوی سامسونگ یعنی Galaxy Fold که نخستین اسمارت‌فون خم‌شونده واقعی بازار نیز نام گرفت، همزمان با هواوی Mate X تجربه تازه‌ای را به نمایش گذاشت که با وجود قیمت هنگفت آینده درخشانی را در این زمینه نوید می‌داد.

Samsung Galaxy Fold

حرکت سامسونگ در این کلاس با وجود آن‌که در ابتدا با مشکلات ناشی از تلاش کاربران برای کنار زدن لایه محاظ روی صفحه‌نمایش گلکسی فولد (که قرار نبود جدا شود و برداشتن آن منجر به از کار افتادن نمایشگر می‌شد) با مانع بزرگی روبرو شد اما همچنان به حرکت رو به جلوی خود ادامه داد و یک سال بعد از معرفی موفقیت‌آمیز گوشی تاشوی کوچک Z Flip در فوریه 2020، نسل دوم فولد را در تابستان 2020 با نام جدید Z Fold2 5G به معرض نمایش گذاشت. Z Fold2 اکثر اشکالات کلیدی Fold پیشین از جمله بحران لایه روی صفحه‌نمایش را برطرف کرد و صفحه‌نمایش خارجی آن نیز در حد و اندازه‌های یک نمایشگر کارآمد و مستقل ظاهر شده بود.

Samsung Galaxy Z Fold2 5G

درست یک سال بعد در آگوست 2021 پس از هفته‌ها و ماه‌ها انتشار خبرهای رسمی و شایعات تأیید نشده سومین نسل از گوشی‌های تاشوی کتابی سامسونگ با نام Galaxy Z Fold3 5G معرفی شد؛ مدلی‌که در طراحی و اجرا شباهت‌های فراوانی به Z Fold2 5G داشته اما جدا از برخی بهینه‌سازی‌های ظاهری مرتبط با کاهش ابعاد و وزن، تغییرات بنیادین دیگری نیز نظیر استاندارد مقاومت IPX8، نرخ رفرش 120 هرتزی نمایشگر خارجی، دوربین درون سلفی درون صفحه‌نمایش داخلی، پشتیبانی از قلم S-Pen و فناوری Eco² OLED برای نمایشگر اصلی را تجربه کرده است.

Z Fold3 5G در ماهیت ذاتی خود یعنی یک گوشی هوشمند تاشو با ظاهری همچون یک کتاب تفاوتی نسبت به گذشته ندارد و با کمک یک صفحه‌نمایش در بخش خارجی امکان کارکرد بدون نیاز به گشودن دستگاه را ارائه می‌کند. با باز شدن گوشی اما صفحه‌نمایش بزرگی ظاهر می‌شود که برای مولتی‌تسکینگ و انجام همزمان چند کار بهینه‌سازی شده است. Fold3 تغییری در دوربین‌های حاضر در محوطه خارجی گوشی یعنی سه دوربین بخش پشتی و دوربین سلفی نمایشگر دوم نداده اما دوربین سلفی صفحه‌نمایش داخلی حالا برای اولین بار در یک گوشی سامسونگ و نخستین بار در یک گوشی تاشو به ‌درون صفحه‌نمایش منتقل شده است. Fold3 که زمزمه‌های معرفی آن به‌عنوان جانشینی برای سری Galaxy Note حالا بلندتر از همیشه به‌گوش می‌رسد با وجود تمامی بهینه‌سازی‌های صورت گرفته همچنان گوشی خاص و متفاوتی در سبد کالای سامسونگ به حساب می‌آید که نه‌تنها به‌دلیل قیمت بسیار هنگفت بلکه بیش‌تر به‌دلیل حجم و وزن بالای آن احتمالا در بین انتخاب‌های اول کاربران عادی و حتی حرفه‌ای‌تر این رده نیز قرار نمی‌گیرد.

سامسونگ گلکسی Z Fold3 5G با نام مدل SM-F926B موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

Z Fold3 5G را بدون جعبه آن در اختیار داشتیم اما با توجه به تصمیمات سامسونگ در این زمینه، چیز زیادی را نیز از دست نداده‌ایم چرا که در جعبه این گوشی به‌جز خود دستگاه تنها به کابل USB-C به USB-C، پین دسترسی به درگاه سیم‌کارت و برخی نوشته‌‌های راهنما بر می‌خوریم و سامسونگی که همین دو سال پیش در مدلی مثل +Galaxy Note10 مجموعه متنوعی از اکسسوری‌ها شامل قاب شفاف انعطاف‌پذیر، شاژر، هدست سیمی AKG (با بالشتک‌های اضافی با اندازه‌‌های کوچک‌تر و بزرگ‌تر)، دو مبدل USB-C (برای تبدیل به USB فول‌سایز و microUSB)، آچار دسترسی به اسلات سیم‌کارت، دو سری اضافه برای قلم S Pen با ابزار خارج کردن سر قلم و نهایتا کابل USB را قرار می‌داد، حالا فقط به یک کابل USB برای یک گوشی حداقل 1,800 یورویی بسنده کرده و شاید سال آینده همین کابل USB نیز جایی در این بخش نداشته باشد و حذف خود باکس گوشی نیز دور از ذهن به‌نظر نمی‌رسد!

طراحی ظاهری

در دست گرفتن Z Fold3 به‌خصوص اگر تا به امروز شانس آشنایی با دو نسل قبلی این گوشی را نداشته باشید تجربه متفاوت و ویژه‌ای‌ست که ممکن است برای همه کاربران نیز چندان فوق‌العاده و جذاب به‌نظر نرسد. Z Fold3 گوشی باریک و بلندی‌ست که با وجود نازک‌تر شدن آن نسبت به مدل سال گذشته همچنان ضخامت بیش از اندازه‌ای داشته و در دست کاملا زمخت و سنگین به‌نظر می‌رسد. جنس بدنه گوشی نسبت به نسل قبلی تقویت شده و شاسی آن حالا از آلیاژ آلومینیومی که سامسونگ آن را Armor Aluminum می‌نامد ساخته شده است. رنگ مات بدنه دیگر نکته مثبت این گوشی است که به‌خصوص برای رنگ مشکی آن موهبت بزرگی‌ به حساب می‌آید.

محل لولای دستگاه که نشان سامسونگ بر آن حک شده به Fold2 شباهت دارد و طبق معمول با باز کردن گوشی از دید پنهان می‌شود.

صفحه‌نمایش رویی باریک‌تر از چیزی‌ست که از یک نمایشگر عادی سراغ داریم و نسبت کشیده آن همه چیز را جمع‌شده‌تر نشان می‌دهد.

شکل دوربین‌های بخش پشتی اولین نشان تشخیص و تمایز Z Fold3 از Fold2 سال گذشته است که حالا محوطه کوچک‌تری را به خود اختصاص داده و ظاهر مدرن‌تری را نیز به تصویر می‌کشند.

با باز کردن کامل گوشی محوطه لولای میانی که نشان سامسونگ را نیز بر خود دارد از دید پنهان می‌شود و با ظاهر یک‌دست‌تری روبرو می‌شویم. در دو طرف این لولای میانی قاب یک‌پارچه‌ای با نوار پیرامونی در نظر گرفته شده که در نسخه مشکی‌رنگ دستگاه چندان به چشم نمی‌آید اما در ورژن نقره‌ای به‌خصوص در کناره عمودی صفحه‌نمایش ظاهری نچندان دلربا را به نمایش می‌گذارد.

این نوار پیرامونی به ایجاد حاشیه ضخیمی در کناره سمت چپ صفحه‌نمایش خارجی منجر می‌شود که از جنبه‌های زیبایی‌شناسی چندان به نفع طراحی دستگاه تمام نشده است.

نمای بسته و باز نشده گوشی از بالا و پایین فرمی گوه‌مانند به خود گرفته و با این‌که این حالت نسبت به Z Fold2 بسیار کمتر شده اما هنوز شیب ملایمی را رو به پایین (از لولا به سمت خارج) ایجاد می‌کند. گوشی در این حالت به‌صورت کاملا تخت و صاف بسته نمی‌شود و هنوز درز و شکاف مشهودی بین دو بخش صفحه‌نمایش وجود دارد که راهی برای نفوذ گرد و غبار به درون دستگاه است.

اجزای پیرامونی گوشی به‌جز یکی دو مورد کوچک نظیر جابه‌جا شدن محل اسلات سیم‌کارت (از پایین به بالا در کناره سمت چپ) و افزوده شدن دو میکروفون به محوطه بالای گوشی تغییر خاصی نداشته و شرایط به میزان زیادی همچون گذشته است. سنسور اثر انگشت نیز مثل قبل به‌صورت خازنی در کناره سمت راست قرار دارد. به این حسگر در ادامه بار دیگر اشاره خواهیم کرد.

منظره داخل گوشی پس از باز کردن آن بار دیگر تقریبا همانی‌ست که از Z Fold2 به یاد می‌آوریم؛ جنس پلاستیکی این قسمت و ظاهر ناخوشایند بخش میانی در محل لولا تصاویر آشنایی‌ست که تغییر خاصی را نشان نمی‌دهند. چین‌خوردگی میانی این صفحه‌نمایش در همان نگاه اول کاملا مشهود بوده و در زیر دست حس می‌شود اما در زمان روشن بودن نمایشگر مشکلی خاصی را ایجاد نکرده و تقریبا از دید پنهان می‌شود. این صفحه‌نمایش نسبت به نسل قبلی به‌گفته سامسونگ مقاوم‌تر شده که در مورد آن در ادامه بیشتر سخن می‌گوییم. لولای گوشی نیز تقریبا مشابه Z Fold2 بوده و حس استحکام قابل‌قبولی را به کاربر منتقل می‌کند. به‌کمک این لولا می‌توان گوشی را تقریبا در هر زاویه دلخواهی باز کرد.

یک نکته جدید در این بخش به دوربین سلفی داخلی تعلق دارد که با وجود آن‌‌که هنوز سر جای خود در مرکز بالای نیمه سمت راست گوشی قرار دارد اما حالا درون صفحه‌نمایش بوده و در اکثر مواقع از دید پنهان می‌شود. در مورد این دوربین سلفی در ادامه به‌طور کامل سخن خواهیم گفت اما به‌طور خلاصه به‌‌عنوان نکته‌ای مرتبط با طراحی دستگاه باید از انتقال این دوربین به درون صفحه‌نمایش به‌عنوان امری کاملا مثبت یاد کرد؛ جایی‌که خلل چندانی در تصویر در حال پخش ایجاد نشده و تجربه‌ای فراگیر از یک نمایشگر فول‌اسکرین پیش روی شما قرار می‌گیرد. در بالا و پایین گوشی در این قسمت شکاف مابین نمایشگر و مکانیزم لولا کمتر شده و از این لحاظ تا حدودی بهتر از Z Fold2 عمل کرده است.

Z Fold3 برای اولین بار در یک گوشی تاشو به استاندارد مقاومت IPX8 مجهز شده که با وجود آن‌که محافظتی در برابر گرد و خاک ارائه نمی‌کند اما حالا می‌توان آن را در آب (شفاف با عمق و زمان مشخص) غوطه‌ور ساخت. تعبیه این قابلیت با توجه به حضور لولای بزرگ و سرتاسری گوشی امر کاملا جالب‌توجه‌ای به‌نظر می‌رسد و ظاهرا تنها راه انجام آن محافظت هر دو تکه گوشی و اجزای پیرامونی به‌صورت جداگانه و جزء به جزء بوده است. سامسونگ در محل لولای دستگاه از مواد مقاوم در برابر خردگی (corrosion resistant material) استفاده کرده که با لایه‌ای از گریس مقاوم، پوشیده شده‌اند که قسمت لولا را در برابر خردگی و زنگ‌زده‌گی محافظت می‌کنند پس از این مرحله برای جلوگیری از نفوذ رطوبت به قسمت‌های الکترونیکی حساس دستگاه از قطعات لاستیکی و واشرهای مخصوصی موسوم به CIPG استفاده می‌شود که فضای خالی مابین بخش اتصالی انعطاف‌پذیر مدار چاپی را پر می‌کنند.

در مجموع نگفته پیداست که طراحی Z Fold3 نسبت به نسل قبلی و به‌خصوص دو نسل پیش از آن حرکت مثبت و رو به جلویی محسوب می‌شود اما کل این کانسپت یعنی انتخاب یک گوشی بزرگ و ضخیم که برای تهیه آن باید سه برابر یک پرچمدار و شاید شش برابر یک میان‌رده پیشرفته پرداخت کرد برای بسیاری از کاربران با وجود تمامی نکات مثبت آن چندان منطقی به‌نظر نمی‌رسد. صفحه‌نمایش خارجی امکان استفاده از گوشی به‌صورت عادی را فراهم می‌کند اما نسبت بسیار کشیده و غیر معمول این صفحه‌نمایش راحتی آن را تحت‌تأثیر قرار داده و برای نمونه تایپ کردن با صفحه‌کلیدی که دکمه‌های آن کاملا به‌هم چسبیده‌اند چندان آسان نخواهد بود. باز کردن گوشی در حال حرکت در فضای باز چندان آسان نیست و عملا در اکثر مواقع باید به صفحه‌نمایش خارجی اکتفا کرد. سنگین بودن بیش از اندازه این مدل نیز مانع دیگری در مسیر موفقیت آن در زمینه طراحی به‌حساب می‌آید که البته این آخری در بین تمامی گوشی‌های تاشو امری مشترک و همیشگی‌ست.

ابعاد و وزن

Z Fold3 با وجود شباهت در طراحی و اجرا با نسل قبلی آن، در ابعاد و وزن اندکی بهتر عمل کرده است؛‌ این موضوع البته به هیچ عنوان به معنای کوچک‌تر و slimتر شدن دستگاه نبوده و همچنان با دیوایس کاملا بزرگ و ضخیمی روبرو می‌شویم که تقریبا هیچ نسبتی با یوزر فرندلی بودن ندارد و حتی در حالت بسته نیز راحتی چندانی را ارائه نمی‌کند. طول و عرض گوشی در حالت بسته، به‌ترتیب 158.2 و 67.1 میلی‌متر است که نسبت به Z Fold2 با ابعاد 68×159.2 میلی‌متر، اندکی کاهش پیدا کرده است.

سامسونگ اختلاف ضخامت گوشی در محل لولا و لبه‌های خارجی را کم کرده و در حالی‌که در Z Fold2 مابین ضخامت 16.8 میلی‌متری گوشی در محل لولا و 13.8 میلی‌متری آن در لبه‌های خارجی، 3 میلی‌متر اختلاف وجود داشت و این مسئله به حالتی سرسره‌مانند در بخش رویی منجر می‌شد، در Z Fold3 با طراحی مدرن‌تری روبرو می‌شویم و نه‌تنها اندکی از ضخامت در محل لولا کم شده و به 16 میلی‌متر رسیده بلکه بخش خارجی نیز با رسیدن به ضخامت 14.4 میلی‌متری تنها 1.6 میلی‌متر با بخش لولا تفاوت دارد.

Z Fold3 در حالت باز نیز رویه مورد اشاره در بالا را ادامه داده و ابعاد 6.4×128.1×158.2 میلی‌متری آن نسبت به Z Fold2 با ابعاد 6.9×128.2×159.2 میلی‌‌متر، اندکی کاهش پیدا کرده است.

وزن گوشی از 282 گرم پیشین به 271 گرم رسیده و با این‌حال هنوز در دست کاملا سنگین احساس می‌شود.

صفحه‌نمایش خارجی

نمایشگر خارجی Z Fold3 از لحاظ ابعاد تفاوتی نسبت به گذشته نداشته و همچنان 6.2 اینچی‌ست، این اما تنها شباهت این پنل با نسل قبلی آن بوده و تقریبا همه موارد دیگر از رزولوشن و فناوری ساخت گرفته تا نرخ رفرش با تغییر روبرو شده‌اند. سامسونگ برخلاف سال گذشته همانند صفحه‌نمایش داخلی از فناوری اختصاصی خود موسوم به Dynamic AMOLED 2X برای پنل خارجی Z Fold3 استفاده کرده و رزولوشن تصویر آن نیز با اندکی تغییر به 832×2268 پیکسل رسیده است. این وضوح که به تراکم 387ppi منجر می‌شود به نسبت تصویر جدید 24.5:9 این پنل اشاره می‌کند که با وجود آن‌که هنوز در مقایسه با یک صفحه‌نمایش عادی موبایلی با نسبت‌های حداکثر 20:9 یا 21:9 بسیار کشیده‌تر و کم‌عرض‌تر است اما تا حدودی نسبت به پنل 25:9 حاضر در Z Fold2 شرایط بهتری دارد.

نرخ رفرش دیگر نکته جدید و جالب توجه در مورد این پنل است که از 60 هرتز سال قبل بالاخره به 120 هرتز ارتقاء پیدا کرده و حالا بسته به محتوای در حال نمایش تغییر می‌کند. بدین‌معنا که در هنگام بالا و پایین کردن منوها، نرخ به‌روزرسانی روی 120 هرتز ثابت می‌ماند و در صورت بدون استفاده ماندن مثلا در هنگام مشاهده یک عکس، خواندن یک متن و مواردی از این، نرخ رفرش بار دیگر به 60 هرتز باز می‌گردد و بدین‌ترتیب در مصرف باتری نیز صرفه‌جویی قابل ملاحظه‌ای صورت می‌گیرد.

این صفحه‌نمایش در استفاده روزمره کاملا کارآمد و مناسب ظاهر شده و اغلب نیاز چندانی به بازگشایی دستگاه و استفاده از نمایشگر داخلی احساس نمی‌شود. این موضوع البته بدون اشکال نیز نبوده و عرض کم این صفحه‌نمایش در برخی موارد مشکلاتی را برای کاربران ایجاد می‌کند. یکی از متداول‌ترین این مشکلات کوچک بودن بیش از اندازه کی‌بورد است که به‌خصوص برای کاربران با انگشتان بزرگ، لمس دقیق حرف و کاراکتر مورد نظر را اندکی دشوار می‌کند.

از کیفیت صفحه‌نمایش خارجی Z Fold3 طبق انتظار کاملا رضایت داشتیم و کنتراست بالا، رنگ‌های زنده و زاویه دید فوق‌العاده‌ای را عرضه می‌کند. روشنایی این پنل در هر دو حالت عادی و ماکزیمم نسبت به Z Fold2 افزایش پیدا کرده و بدین‌ترتیب در زیر نور مستقیم خورشید نیز مشکلی را برای مشاهده تصویر ایجاد نمی‌کند.

صفحه‌نمایش داخلی

صفحه‌نمایش اصلی گوشی درست مثل سال قبل همچنان 7.6 اینچی با وضوح 1768×2208 پیکسل (+QXGA) و نسبت 22.5:18 است که با فناوری Dynamic AMOLED 2X ساخته شده و از نرخ رفرش خودکار 120 هرتزی پشتیبانی می‌کند. در لیست مشخصات این صفحه‌نمایش به پشتیبانی از نمایش‌ محتوای +HDR10 اشاره شده که در این مورد نیز با تفاوتی نسبت به گذشته روبرو نمی‌شویم.

نمایشگر داخلی Z Fold3 اما در مقایسه با Z Fold2 از چندین تفاوت کوچک و بزرگ برخوردار شده که اولین و مهم‌ترین آن‌ها فناوری Eco² OLED آن (با تلفظ Eco به توان 2) است کلمه Eco در این‌جا هم به معنای Econimical و هم Ecologocal است و بدین‌ترتیب هم ملاحظات اقتصادی و هم ملاحظات محیط‌زیستی را در نظر گرفته است. در جنیه Economical این فناوری جدید برخلاف نمایشگرهای عادی خم‌شونده OLED سامسونگ که از سه لایه نمایشگر، لایه پولاریزه و لایه پلاستیکی رویی (موسوم به UTG یا شیشه فوق‌ نازک) تشکیل شده‌اند، با حذف لایه پولاریزه میانی، یک ساختار لمینت جدید به پنل OLED افزوده شده که ضمن خنثی کردن بازتابش‌های نور در افزایش میزان روشنایی تأثیر به‌سزایی برجای گذاشته است.

با به‌کارگیری این قابلیت، به‌گفته سامسونگ میزان انتقال نور تا 33 درصد افزایش یافته و مصرف انرژی نیز تا 25 درصد کاهش پیدا کرده است. در بخش Ecologocal یا ملاحظات محیط‌زیستی این فناوری نیز به استفاده کمتر از پلاستیک اشاره شده که البته میزان این کاهش از سوی سامسونگ اعلام نشده است. نکته جدید بعدی در مورد این پنل به لایه محافظ روی آن تعلق دارد که با وجود آن‌که هنوز پلاستیکی‌ست اما به‌گفته سامسونگ، دوام آن 80 درصد بالاتر از گذشته است.

با وجود آن‌که صفحه‌نمایش‌های داخلی هر دو مدل Z Fold2 و Z Fold3 مشابه و 7.6 اینچ اعلام شده‌اند اما با در کنار هم قرار دادن آن‌ها با توجه به حاشیه‌های کمتر Z Fold3 با نمای نسبتا بزرگ‌تری روبرو می‌شویم. با کشیدن دست روی صفحه‌نمایش به‌دلیل جنس پلاستیکی کاور این قسمت همچنان حسی متفاوت از شیشه معمول احساس می‌شود و با این‌که لغزش دست روی صفحه روان و قابل قبول است اما با یک سطح شیشه‌ای عادی به روشنی تفاوت دارد. دیگر نکته در این میان، چین‌خوردگی قسمت لولاست که تقریبا هیچ تفاوتی نسبت به Z Fold2 نداشته و همانطور که در قسمت طراحی اشاره شد هم با چشم قابل دیدن است و هم با کشیدن دست احساس می‌شود اما در هنگام روشن بودن صفحه‌نمایش به‌خوبی از دید پنهان است.

نمی‌توان از صفحه‌نمایش داخلی Z Fold3 سخن گفت و به دوربین سلفی درون پنل آن اشاره نکرد این دوربین که در ادامه بیشتر از آن سخن می‌گوییم برای اولین بار در یک گوشی سامسونگ و نخستین بار در یک موبایل تاشو به‌کار گرفته شده و با وجود آن‌که به‌دلیل تراکم کمتر پیکسل‌های تصویر، در پس‌زمینه‌های تیره به‌خوبی قابل مشاهده است اما در هنگام مشاهده یک محتوای مولتی‌مدیا همچون ویدئو یا بازی تا حدودی از دید پنهان شد و حس یک پنل فول‌اسکرین واقعی را منتقل می‌کند.

درست مثل دیگر نمایشگرهای سامسونگ و همچون نمایشگر خارجی دستگاه در تنظیمات و در قسمت Display و اسکرین مد امکان انتخاب نوع رنگ از بین دو حالت Vivid پیش‌فرض و Natural وجود دارد. گزینه اول یعنی Vivid که به‌صورت پیش‌فرض انتخاب شده است مطابق با فضای رنگی DCI-P3 بوده و با این‌که رنگ‌ها در آن اندکی اشباع‌شده‌تر از حالت عادی هستند اما هنوز می‌توان از دقت آن راضی بود و مصالحه قابل‌قبولی مابین شادابی رنگ‌‌ها از یک سو و دقت آن‌ها از سوی دیگر صورت گرفته است. گزینه Natural که به فضای رنگی sRGB اشاره دارد از اشباع‌شده‌گی رنگ‌ها می‌‌کاهد اما دقت آن‌ها را کاملا افزایش می‌دهد.

در حالت Vivid می‌توان گرمای رنگ را با کمک اسلایدر حاضر در بخش پایینی تنظیم کرد و با لمس گزینه Advanced settingd یا تنظیمات پیشرفته نیز می‌توان White balance را با کم و زیاد کردن هریک از سه رنگ قرمز، سبز یا آبی تغییر داد.

نرخ رفرش 120 هرتزی این صفحه‌نمایش مثل سال گذشته یکی از نقاط قوت اصلی آن است که بار دیگر به‌صورت خودکار یا به‌قول سامسونگ Adaptive بوده و بسته به محتوا تغییر می‌کند. برای نمونه می‌توان به پخش ویدئو در این پنل اشاره کرد که با توجه به فریم در ثانیه ویدئو، نرخ رفرش صفحه‌نمایش نیز تغییر می‌کند. این میزان برای ویدئوهای 30 و 60 فریم در ثانیه‌‌ای برابر با 60 هرتز بوده و برای یک ویدئوی 24 یا 25 فریم در ثانیه‌ای روی 48 هرتز تنظیم می‌شود. این میزان هوشمندی البته در زمینه گیم و بازی‌های موبایلی چندان ادامه پیدا نمی‌کند و با وجود آن‌که در برخی موارد نرخ رفرش روی 120 هرتز ثابت می‌شود در مورد برخی بازی‌ها با وجود امکان اجرا روی نرخ رفرش بالاتر، صفحه‌نمایش همچنان از 60 هرتز فراتر نمی‌رود.

با وجود تمامی نکات مثبت ذکر شده در مورد نمایشگر داخلی Z Fold3 یک نکته منفی همچنان انتظار کاربران را می‌کشد؛ جایی‌که به‌دلیل نسبت تصویر نزدیک به مربعی گوشی برخی اپلیکیشن‌ها امکان اجرا به‌صورت تمام‌صفحه را نداشته و به‌ناچار تنها در مرکز تصویر اجرا می‌شوند. اینستاگرام بهترین مثال در این زمینه است که در حالت پیش‌فرض با نسبت 16:9 اجرا شده و در نتیجه با قرار گرفتن در مرکز تصویر، گوشه‌های آن خالی می‌ماند. برای حل این مشکل در بخش تنظیمات و در قسمت ویژگی‌های پیشرفته (Advanced features)، گزینه‌ای تحت عنوان Labs در نظر گرفته شده که یکی از زیر منوهای آن به تغییر نسبت تصویر اپلیکیشن‌ها تعلق دارد. با کمک این گزینه می‌توان اپلیکیشنی مثل اینستاگرام را به‌صورت فول‌اسکرین اجرا کرد.

از کیفیت صفحه‌نمایش داخلی Z Fold3 به میزان بسیار زیادی می‌توان رضایت داشت و با وجود آن‌که مواردی مثل چین‌خوردگی بخش لولا (مثل تمامی دیگر نمایشگرهای تاشوی فعلی) و اجرا نکردن برخی برنامه‌ها به‌صورت تمام‌صفحه، تجربه استفاده از این پنل را اندکی تحت تأثیر قرار می‌دهد اما دیگر المان‌های سنجش کیفیت از روشنایی و کیفیت رنگ گرفته تا کنتراست و زاویه دید همگی در بالاترین سطح قرار دارند و می‌توان از آن به‌جرأت به‌عنوان بهترین پنل تاشوی فعلی حاضر در بازار یاد کرد.

پشتیبانی از S Pen

نکته جالب دیگر در مورد صفحه‌نمایش Z Fold3 پشتیبانی از قلم S Pen در آن است که برخی آن را به‌معنای پایان عمر یکی از پر سابقه‌ترین و محبوب‌ترین محصولات این شرکت یعنی سری نوت تعبیر کرده‌اند.

پشتیبانی از قلم در یک گوشی تاشو که برای اولین بار در Z Fold3 رخ داده چالش بزرگی را پیش روی طراحان این گوشی قرار داده که برای فهم بهتر آن نخست باید با نحوه عملکرد این قسمت بیشتر آشنا شویم. برای شناسایی قلم S Pen احتیاج به یک لایه اضافی موسوم به Digitizer است که درون صفحه‌نمایش قرار می‌گیرد. تماس سرِ قلم با سطح صفحه‌نمایش و در نتیجه نزدیک شدن آن به لایه دیجیتایزر به شکل‌گیری پدیده‌ای به نام تشدید الکترومغناطیسی (EMR یا Electro-magnetic resonance) می‌شود که حرکت قلم روی صفحه را به خطوط و نوشته‌ها تبدیل می‌کند.

این فناوری برای صفحه‌نمایش‌های عادی با پوشش شیشه‌ای از بیش از 10 سال پیش در دسترس قرار داشته اما ماجرا برای صفحه‌نمایش‌های تاشو کاملا متفاوت است؛ قرار دادن دیجیتایزر به‌صورت عادی در زیر لایه نمایشگر به‌دلیل باز و بسته شدن مداوم صفحه‌نمایش امکان‌پذیر نبوده و در مدت کوتاهی منجر به خراب شدن کامل این قطعه می‌شود. سامسونگ برای حل این مشکل در همکاری با شرکت Wacom از دو دیجیتایزر جداگانه برای دو قسمت مجزای صفحه‌نمایش استفاده کرده که با اتصال به یک کنترلر EMR مثل یک دیجیتایزر واحد عمل می‌کنند. در این مجموعه همچنین از یک الگوریتم جدید استفاده شده که با محاسبه سیگنال‌های ارسالی از سمت هر دو دیجیتایزر امکان استفاده از S Pen در محل لولای گوشی را با حداقل خطا فراهم می‌کند.

شکل قلم S Pen این مدل نیز برای جلوگیری از آسیب رسیدن به سطح پلاستیکی نمایشگر با تغییر روبرو شده و حالا از یک سطح نرم لاستیکی بهره می‌برد. در ساختار این قلم همچنین از فنر داخلی نیز استفاده شده که نقش دفع‌کننده ضربات را ایفا می‌کند.

Z Fold3 5G از دو قلم جداگانه موسوم به S Pen Fold Edition و S Pen Pro پشتیبانی می‌کند که اولی یک نمونه ساده فاقد باتری‌ست که تنها 6.7 گرم وزن دارد اما دومی همانطور که از نام آن مشخص است برای کاربری‌های حرفه‌ای‌تر در نظر گرفته شده و با وزن 13.8 گرمی به باتری داخلی و بلوتوث کم‌مصرف مجهز است. این قلم از ویژگی‌های موسوم به Air Action پشتیبانی می‌کند و مثل نسل آخر سری نوت می‌توان از آن برای انجام کارهای متفاوت بهره برد.

این دو قلم به‌صورت جداگانه به‌فروش رسیده و جایی برای اتصال آن‌ها به گوشی روی خود دستگاه وجود ندارد هرچند کاورهایی بدین‌منظور در دسترس قرار گرفته‌اند.

اجزای پیرامونی

درکناره سمت چپ محلی برای درگاه سیم‌کارت در نظر گرفته شده که دو سیم‌کارت را در خود جای می‌دهد و مثل قبل امکان قرار دادن کارت حافظه در آن وجود ندارد.

در سمت دیگر یعنی سمت راست گوشی دکمه‌های تغییر صدا و کلید پاور جای گرفته که این دومی سنسور اثر انگشت را نیز در خود جای داده است. حسگر اثر انگشت Z Fold3 همچون نسل قبلی آن جایی در صفحه‌نمایش نداشته و به‌صورت عادی و خازنی درون دکمه پاور قرار گرفته است. یک نکته متفاوت در مورد این حسگر اثر انگشت در مقایسه با همتایان عادی آن، فعال نبودن این سنسور به‌صورت دائم است؛ به بیان دیگر لمس آن به‌تنهایی در هر دو حالت باز یا بسته گوشی به نتیجه‌ای منجر نشده و عملکرد آن مسلتزم فشردن دکمه پاور است.

در دو لبه بالایی گوشی به یکی از اسپیکرهای استریو و حفره‌های میکروفون بر می‌خوریم و در پایین نیز میکروفون اصلی، درگاه USB-C و اسپیکر دوم دستگاه جا خوش کرده‌اند.

بخش پشتی

Z Fold3 در نمای بخش پشتی، در یک نگاه به‌خوبی از Z Fold2 سال قبل تفکیک می‌شود؛ جایی‌که محوطه مستطیلی بزرگ پیرامون لنزهای دوربین جای خود را به یک نوار باریک بیضی‌شکل داده که البته هنوز با برجستگی زیاد منجر به لق خوردن گوشی روی میز می‌شود. محل تک فلش LED این قسمت نیز جابه‌جا شده و به زیر دوربین‌ها منتقل شده است. جنس شیشه‌ای بخش پشتی کاملا مات و نسبتا مقاوم در برابر اثرات انگشت است که حس مدرنی را به کاربر منتقل می‌کند.

دوربین‌های اصلی

همان‌گونه که برای یک تبلت بزرگ، مجموعه دوربین از اهمیت چندانی برخوردار نیست در یک گوشی تاشوی تبدیل‌شونده به یک تبلت نیز احتمالا می‌توان درجه اهمیت کمتری را برای دوربین‌های اصلی قائل شد؛ امری‌که نزدیکی دوربین‌های Z Fold3 با Z Fold2 سال گذشته به‌خوبی بر آن گواهی می‌دهند. این موضوع البته به هیچ عنوان به‌معنای ضعیف بودن دوربین‌های سه‌گانه حاضر در بخش پشتی Z Fold3 نبوده و هنوز با یکی از بهترین مجموعه‌های دوربین (حداقل در بین تاشوها) روبرو می‌شویم. در بخش پشتی دستگاه از سه دوربین 12 مگاپیکسلی شامل دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو استفاده شده که تقریبا بدون تغییر در فولد سال قبل نیز حضور داشتند.

دوربین 12 مگاپیکسلی اصلی این قسمت که ظاهرا همانی‌ست که در S20 نیز حضور داشت از سنسوری با پیکسل‌هایی به‌بزرگی 1.8 میکرون برخوردار است و لنز f/1.8 مقابل آن نیز میدان دید 83 درجه‌ای را به تصویر می‌کشد. این دوربین از لرزه‌گیر اپتیکال (OIS) پشتیبانی کرده و فوکوس خودکار آن نیز با فرایند Dual Pixel صورت می‌پذیرد. دوربین دوم یک تله‌فتوی 12 مگاپیکسلی دیگر است که فاصله کانونی ثابت آن میدان دیدی مشابه 2 برابر زوم اپتیکال را ایجاد می‌کند. این دوربین که به سنسوری با پیکسل‌های 1 میکرونی مجهز است از لنزی با گشودگی دیافراگم f/2.4 برخوردار بوده و فوکوس خودکار تشخیص فاز و OIS نیز در لیست امکانات آن به چشم می‌خورد. در نهایت باید به دوربین 12 مگاپیکسلی التراواید سوم اشاره کرد که بالاتر از سایر دوربین‌ها در این قسمت قرار دارد. این دوربین از لنزی با زاویه دید گسترده 123 درجه‌ای برخوردار بوده و دیافراگم لنز آن نیز f/2.2 است. ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که نبود فوکوس خودکار امکان استفاده از این دوربین برای گرفتن عکس‌های از فاصله بسیار نزدیک (ماکرو) را غیر ممکن ساخته است.

یک تفاوت ظریف این قسمت با مجموعه دوربین‌های حاضر در Z Fold2 به پوشش محافظ روی لنزها تعلق دارد که در Z Fold3 از نوع جدید Gorilla Glass DX در نظر گرفته شده است.

رابط کاربری دوربین به‌جز برخی تغییرات ناشی از ابعاد بزرگ‌تر صفحه، همانی‌ست که در دیگر گوشی‌های سامسونگ دارای One UI 3.1 نیز تکرار شده است. در این قسمت شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست قرار گرفته‌اند و در پایین جدا از بخش More به چهار گزینه عکس، ویدئو، پرتره و Single Take بر می‌خوریم. گزینه Single Take در این بخش امکان گرفتن یک تصویر پیوسته بدون نیاز به فشردن دکمه شاتر از سوی کاربران را فراهم می‌کند جایی‌که پس از چند ثانیه برداشت تصویر، گوشی به صورت خودکار عکس‌ها و ویدئوهای مهم را برای انتخاب، در اختیار کاربر قرار می‌دهد. سوییچر جابجایی سریع بین سه دوربین گوشی از مقابل شاتر در کناره سمت راست به سوی دیگر و در سمت چپ منتقل شده و در زیر آن‌ها نیز به گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و اعمال تنظیمات خودکار به تصویر در نظر گرفته شده است.

این ترکیب با چرخاندن گوشی نیز تغییری نکرده و المان‌های مذکور سر جای خود باقی می‌مانند. آیکون‌های حاضر در بخش بالایی این رابط کاربری نیز فارغ از تغییر جایگاه، تفاوتی نسبت به قبل نداشته و شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات همراه با گزینه دیگری به نام Motion photo می‌شوند که این آخری پس از فعال شدن، محتوای تصویری پیش روی دوربین را چهار ثانیه قبل از لمس دکمه شاتر به صورت فیلم ذخیره می‌کند. البته امکان حذف کردن این 4 ثانیه ویدئو بدون حذف شدن عکس اصلی در گالری تصاویر وجود دارد.

حالت‌های مختلف برای تغییر وضوح و نسبت تصویر در این بخش شامل پنج گزینه 5:4 پیش‌فرض، 1:1، 16:9 و 4:3 می‌شوند که به‌ترتیب به رزولوشن‌های 11.2 مگاپیکسل (3000×3744 پیکسل)،‌ 9 مگاپیکسل (2992×2992 پیکسل)، 9 مگاپیکسل (2252×4000 پیکسل) و 12 مگاپیکسل (3000×4000 پیکسل) منجر می‌شوند.

در کناره سمت چپ بالای این رابط کاربری گزینه‌ای به‌نام Capture View در نظر گرفته شده که با لمس آن تصاویر گرفته شده با دوربین به‌صورت بزرگ در زیر هم به نمایش در می‌آیند.

در بخش More از رابط کاربری دوربین به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و سوپر اسلوموشن همراه با پرتره ویدئو بر می‌خوریم.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro این دوربین امکان تغییر در شش گزینه مستقل در کناره سمت چپ وجود دارد که شامل تغییر عدد ISO (از 50 تا 3,200)، سرعت شاتر (از 1/12,000 ثانیه تا 30 ثانیه)، فوکوس دستی، تنظیمات وایت‌بالانس، تنظیمات نورگیری و یک گزینه جداگانه برای تغییر در پنج مورد دیگر (شامل ته‌رنگ (Tint)، کنتراست، اشباع، های‌لایت و سایه‌ها) می‌شوند.

بخش سایر تنظیمات دوربین که با لمس آیکون چرخ‌دنده از بالا ظاهر می‌شود دقیقا همانی‌ست که در S21 Ultra نیز دیده بودیم و همه‌چیز مثل گذشته است. در این منو جدا از مواردی مثل Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر، اسکن QR codeها و تغییر وظیفه دکمه شاتر، یک بخش اختصاصی برای دوربین سلفی‌ در نظر گرفته شده که گزینه‌های پراکنده مرتبط با این دوربین مثل سوییچ اتوماتیک به حالت واید با تشخیص بیش از دو نفر در تصویر، توناژ رنگی دوربین سلفی و ذخیره تصاویر سلفی همان‌گونه که در پیش‌نمایش دیده می‌شوند را در یک بخش جداگانه گرد هم آورده است. گزینه Format and advanced options در این منو برای ذخیره تصاویر با فرمت HEIF و تصحیح تصاویر گرفته شده با لنز واید در نظر گرفته شده و تغییری نسبت به قبل نداشته است.

عکاسی با Z Fold3 5G را در یک روز کاملا روشن تابستانی با نور کامل آغاز می‌کنیم و از همین ابتدا انتظار نتایج کاملا رضایت‌بخشی را از این مجموعه داریم. دوربین اصلی در حالت پیش‌فرض و با فعال بودن گزینه تشخیص خودکار صحنه یا Scene optimizer تصاویری بسیار خوش آب و رنگی را ایجاد می‌کند جزییات آن‌ها برای یک دوربین 12 مگاپیکسلی مناسب است. البته در برخی سوژه‌های دشوار مثل شاخ و برگ درختان از یک گوشی پرچمدار انتظار جزییات بیشتری می‌شود اما هنوز نمی‌توان از نتیجه نهایی ناراضی بود. کنتراست مناسب و طیف دینامیکی کاملا وسیع از دیگر نکات مثبت قابل اشاره در این قسمت است.

برداشت با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با تکرار همین تصویر با غیر فعال کردن Scene optimizer طبق انتظار رنگ‌های سردتر و البته طبیعی‌تری ایجاد می‌شود.

برداشت با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با غیر فعال کردن Scene optimize- عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

این وضعیت را می‌‌توان در سوژه زیر نیز مشاهده کرد و با وجود قرار گرفتن رو به نور می‌توان از کلیت تصویر به میزان زیادی رضایت داشت.

برداشت با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با غیر فعال کردن Scene optimizer با اختلاف بزرگی‌تری نسبت به سوژه قبلی روبرو می‌شویم که تأثیر اصلی آن را به‌خوبی در رنگ آسمان می‌توان مشاهده کرد.

برداشت با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با غیر فعال کردن Scene optimize - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فعال یا غیر فعال کردن HDR خودکار تأثیر بزرگی بر نتیجه نهایی نمی‌‌گذارد اما در موقعیت‌های چالش‌برانگیزی همچون سوژه زیر، فعال بودن HDR اتوماتیک اندکی با تأثیر بهتری در روشن‌تر کردن سایه‌های تیره همراه می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی در زمینه برداشت تصاویر از فاصله نزدیک عملکرد موفقیت‌آمیزی داشته و سرعت و دقت فوکوس مناسبی را عرضه می‌کند.

برداشت با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با پیچیده‌تر شدن تصویر اما از دقت فوکوس کاسته شده و شرایط دشواری برای انتخاب بهترین نقطه تمرکز ایجاد می‌شود.

برداشت با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید همانطور که انتظار آن می‌رود با سنسور کوچک‌تر و دیافراگم بسته‌تر عملکرد ضعیف‌تری نسبت به دوربین اصلی دارد اما از نتایج آن در نور کامل روز نمی‌توان چندان ناراضی بود. بزرگ‌ترین مشکل دوربین‌هایی از این دست که پیش از این نمونه‌های متعدد دیگری از آن را نیز شاهد بودیم به کمتر بودن جزییات و طیف دینامکی محدودتر تعلق دارد که نمونه آن‌ را در تصاویر زیر می‌توان مشاهده کرد. (هر دو تصویر با Scene optimizer فعال برداشت شده‌اند و بدین‌ترتیب اشباع رنگ بیشتری در آن‌ها به چشم می‌خورد.)

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

میدان دید دوربین تله‌فتو در حالت عادی تصویری مشابه زوم دو برابری را ایجاد می‌کند و از نتیجه آن در این حالت می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت. این دوربین البته به‌صورت دیجیتال امکان زوم تا 10 برابر را نیز در دسترس قرار می‌دهد که برای نمایش در خود گوشی و البته در شبکه‌های اجتماعی کیفیت نسبتا مناسبی را عرضه می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با زوم 2 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با زوم 4 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با زوم 10 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تأثیر فعال و غیر فعال کردن Scene optimizer در دوربین تله‌فتو نیز کاملا مشهود است و بار دیگر رنگ‌های غیر واقعی به‌هنگام فعال بودن آن دیده می‌شوند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با فعال بودن Scene optimizer - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با غیر فعال بودن Scene optimizer - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت پانوراما با دوربین اصلی با سرعت و دقت مناسبی انجام شده و در نتیجه نهایی بدون نیاز به صرف دقت زیاد برای جلوگیری از لرزش دست و پایین و بالا نرفتن دوربین از کادر مشخص شده، اثری از بریدگی‌های معمول و شکسته‌گی‌های تصویر دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر پانوراما با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصاویر دوربین اصلی در شب در حالت اتوماتیک با HDR خودکار بدون فعال کردن نایت مد همچنان نسبتا مناسب و قابل‌قبول بوده و اثر پیکسل‌های بزرگ،‌ فوکوس دقیق و دیافراگم گشوده f/1.8 را در نتایج آن می‌توان مشاهده کرد. با فعال کردن نایت‌مد با نتیجه بهتری روبرو می‌شویم و در جزییات و به‌خصوص در نور سوژه تغییر بزرگی صورت می‌پذیرد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین تله‌فتو و به‌خصوص اولتراواید در شب و قبل از فعال کردن نایت‌مد کیفیت بالایی را ارائه نمی‌کنند و اثرات نویز بالا و جزییات در آن‌ها مشهود است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری دوربین اصلی Z Fold3 حداکثر با وضوح 4K/60fps با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 74Mbps و بیت‌ریت صوتی 264Kbps به‌صورت استریوی دو کاناله انجام می‌شود. با کاهش وضوح به 1080p/60fps، 4K/30fpsو 1080p/30fps بیت‌ریت ویدئویی به‌ترتیب به 29Mbps، 47Mbps و 18Mbps تغییر پیدا می‌کند اما برداشت صدا تفاوت خاصی با حالت اول نخواهد داشت. دوربین‌های اولتراواید و تله‌فتو اما حداکثر قادر به برداشت ویدئوی 4K/30fps بوده و از نرخ 60 فریمی در این وضوح پشتیبانی نمی‌کنند. بالاترین کیفیت تصویر طبق انتظار به دوربین اصلی با وضوح 4K/60fps تعلق دارد اما در وضوح 1080p نیز شرایط همچنان کاملا قابل قبول است. جزییات بالا، رنگ‌های طبیعی‌تر (البته سردتر از عکس‌های دوربین اصلی) و کنترل نویز از جمله نکات بسیار مثبت ویدئوهای این دوربین به حساب می‌آیند. حضور لرزه‌گیر OIS نکته بسیارمثبتی در این قسمت است که لرزش‌های خفیف دست و جابجایی‌های ناخواسته ناشی از راه رفتن را به میزان زیادی خنثی می‌کند.

از کیفیت ویدئوهای دوربین تله‌فتو در حداکثر وضوح آن یعنی 4K/30fps می‌توان رضایت داشت و با بالا بردن زوم تا 4 برابر نیز شرایط همچنان رضایت‌بخش است. حضور OIS در این دوربین نیز به کیفیت بهتر آن کمک می‌کند.

دوربین اولتراواید اما در سطح دو دوربین دیگر نبوده و با این‌که هنوز می‌توان از آن در کلاس خود رضایت داشت اما طبق انتظار نویز بیشتر، جزییات کمتر و طیف دینامیکی محدودتری را ارائه می‌کند.

دوربین سلفی نمایشگر خارجی

در بخش خارجی Z Fold3 و در حفره‌ای بالای صفحه‌نمایش اکسترنال دستگاه، یکی از دوربین‌های سلفی گوشی قرار دارد که روی کاغذ هیچ تفاوتی با نمونه مشابه حاضر در Z Fold2 نداشته و ظاهرا همان نمونه 10 مگاپیکسلی سابق با ابعاد پیکسل 1.22 میکرون، دیافراگم لنز f/2.2 و میدان دید 80 درجه‌ای‌ست که فاقد فوکوس خودکار بوده و از فیلم‌برداری تا وضوح 4K/60fps پشتیبانی می‌کند. این دوربین البته تنها یکی از راه‌های برداشت تصویر سلفی در Z Fold3 را تشکیل می‌دهند و جدا از دوربین بحث‌برانگیز 4 مگاپیکسلی درون صفحه‌نمایش داخلی، امکان برداشت تصویر با دوربین‌های اصلی نیز طبیعتا به‌لطف فرم‌فاکتور دستگاه و صفحه‌نمایش خارجی فراهم است. کیفیت تصاویر سلفی به‌ثبت رسیده با دوربین 10 مگاپیکسلی خارجی دستگاه با وجود نبود فوکوس خودکار در سطح مناسب و قابل‌قبولی‌ست و جزییات بالا و رنگ‌های قابل‌قبولی در آن دیده می‌شوند. ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که این دوربین مطابق معمول دیگر گوشی‌های سامسونگ در حالت پیش‌فرض کادر بسته‌تری را ارائه می‌کند که وضوح تصویر سلفی را به 6.5 مگاپیکسل کاهش می‌دهد.

برداشت تصویر با دوربین سلفی بالای نمایشگر خارجی دستگاه - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با باز کردن گوشی و استفاده از دوربین اصلی برای گرفتن تصویر سلفی، تفاوت بزرگی پدیدار می‌شوند و رندرینگ رنگ‌ها و سطح جزییات به‌ یک‌باره افزایش پیدا می‌کنند. کادربندی و تصویربرداری سلفی با دوربین‌های اصلی گوشی به‌دلیل فاصله این دوربین‌ها تا نمایشگر بیرونی گوشی البته چندان آسان و سر راست نیست.

برداشت تصویر سلفی با دوربین اصلی دستگاه - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین سلفی درون پنل

یکی از کلیدی‌ترین امکانات جدید ارائه در Z Fold3 طبیعتا به دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش آن تعلق دارد که با وجود آن‌که محل آن در بخش بالایی نیمه سمت راست گوشی نسبت به Z Fold2 تغییر نکرده اما این بار به‌جای یک حفره سیاه پانچی با دوربینی روبرو می‌شویم که عملا زیر لایه نمایشگر قرار دارد و در اکثر مواقع نشانی از آن در تصویر دیده نمی‌شود. برای اجرای این قابلیت و قرار دادن دوربین زیر لایه نمایشگر شرکت‌های مختلفی در طی یکی دو سال گذشته فناوری‌های جداگانه‌ای را عرضه کرده‌اند که Oppo در بخش نظری و ZTE در بخش عملی (با ارائه دو گوشی در این زمینه) جلوتر از سایرین قرار می‌گیرند. تقریبا همزمان با معرفی Z Fold3 شرکت شیائومی نیز با Mix 4 به جمع شرکت‌های ارائه‌کننده این قابلیت پیوست و حالا سامسونگ برای اولین بار آن را در یک گوشی تاشو ارائه کرده است.

دوربین سلفی داخلی Z Fold3 از سوی سامسونگ یک نمونه 4 مگاپیکسلی با پیکسل‌های 2 میکرونی معرفی می‌شود که البته ظاهرا هردوی این موارد یعنی رزولوشن و اندازه پیکسل‌ها بعد از تجمیع چهار پیکسل در یک پیکسل به دست آمده و در دنیای واقعی ظاهرا با یک دوربین 16 مگاپیکسلی با سلول‌های 1 میکرونی روبرو هستیم که پس از ترکیب چهار پیکسل مجاور هم در سنسور آن به وضوح 4 مگاپیکسل و ابعاد سلول 2 میکرونی رسیده‌اند. دریافت و رساندن نور کافی به سنسور از یک سو و چگونگی به حداقل رساندن بازتابش‌های نور از سوی دیگر دو چالش بزرگ پیش روی این دوربین‌هاست و دوربین سلفی Z Fold3 نیز طبیعتا با مشکلات مشابه‌ای روبرو می‌شود.

سامسونگ برای حل مشکل اول یعنی رساندن نور بیشتر به سنسور دست به کاهش تراکم پیکسل‌های رنگی صفحه‌نمایش در محوطه لنز دوربین زده و این همان دلیلی‌ست که پیکسل‌های این قسمت هنگام نمایش یک تصویر کاملا روشن و کاملا تیره از بقیه بخش‌های نمایشگر به‌خوبی قابل تفکیک هستند. هنگام فعال کردن این دوربین سلفی،‌ پیکسل‌های بالای لنز آن به میزان زیادی از نظر پنهان می‌شوند و بدین‌ترتیب احتمالا نور بیشتری نیز در اختیار سنسور قرار می‌گیرد.

از موارد نظری و مشخصات سخت‌افزاری این دوربین که بگذریم مهم‌ترین نکته در این قسمت، طبیعتا کیفیت تصاویر است؛ پس از گرفتن اولین تصاویر با دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش Z Fold3 ترفند سامسونگ برای بهتر جلوه دادن این تصاویر به‌خوبی نمایان می‌شود جایی‌که چند دهم ثانیه پس از لمس دکمه شاتر، تصویر رنگ‌پریده فاقد جزییاتی که در صفحه‌نمایش می‌بینید پیش چشم شما به‌لطف پردازش داخلی به تصویری با کنتراست بالاتر و رنگ‌های اصلاح‌شده تبدیل می‌شود که البته در زمینه جزییات هنوز چندان مناسب نبوده و در برخی موارد حالتی کارتونی نیز به خود می‌گیرد. اصلاح سامسونگ در این حالت بیش از همه چیز به چهره حاضر در کادر اعمال می‌شود و اغلب دیگر موارد همچنان کیفیت پایین خود را حفظ می‌کنند.

برداشت تصویر سلفی با دوربین درون صفحه‌نمایش اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر سلفی با دوربین درون صفحه‌نمایش اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش Z Fold3 البته همچنان امتیاز قبولی را برای یک نمونه نسل اولی دریافت می‌کند و با وجود آن‌که امکان مقایسه تصویر آن با هیچ‌یک از دیگر دوربین‌های دستگاه وجود ندارد اما مزیت آن در ساخت یک صفحه‌نمایش فول‌اسکرین بدون مزاحمت حفره پانچی مهم‌تر به‌نظر می‌رسد و به‌کارگیری آن در برخی موقعیت‌ها مثل تماس‌های ویدئویی نیز چندان آزاردهنده نخواهد بود. این دوربین حداکثر با وضوح 1080p با 30 یا 60 فریم در ثانیه فیلم‌برداری می‌کند و در حضور لرزه‌گیر دیجیتال یا EIS نیز شرایط نسبتا مناسبی برای قبولی در آزمون برداشت ویدئو دارد.

باتری

انتخاب ظرفیت مناسب باتری برای یک گوشی تاشو در سبک Z Fold3 نکته مهم و تعیین‌کننده‌ای‌ست ‌که از یک سو با حضور پنج دوربین و دو صفحه‌نمایش بزرگ و پر مصرف، باتری کاملا حجیمی را می‌طلب اما از سوی دیگر چالش وزن و لزوم سبک‌ نگه‌داشتن گوشی به محدودیت دیگری در این رده منجر شده است. بدین‌ترتیب راهی جز مصالحه مابین حداقل انرژی مناسب و حداکثر وزن قابل‌قبول پیش روی طراحان سامسونگ باقی نمانده و در نتیجه ظرفیت باتری در هر سه نسل این خانواده از حد معینی فراتر نرفته است. در Z Fold3 5G برای به‌دست‌ آوردن کاهش وزن 11 گرمی اشاره شده در بخش ابعاد و وزن به ناچار از ظرفیت باتری کاسته شده و از 4,500 میلی آمپر ساعت سال گذشته به 4,400mAh رسیده است. این کاهش ظرفیت البته در حد چندان بالایی نبوده و می‌توان حدس زد که با حضور پردازنده‌ای کم‌مصرف‌تر، احتمالا با تفاوت بزرگ و تعیین‌کننده‌ای نسبت به نسل قبلی روبرو نشویم.

ظرفیت باتری Z Fold3 همچون سال قبل از جمع ظرفیت‌ دو باتری مجزا در هر دو سمت گوشی تشکیل شده و بدین‌ترتیب علاوه بر شارژ سریع‌تر، به حفظ تعادل دو سمت دستگاه نیز کمک فراوانی شده است. سامسونگ یک بار شارژ این باتری را برای استفاده از دستگاه برای یک روز مناسب می‌داند؛ امری‌که طبیعتا به نوع استفاده کاربران و به‌خصوص میزان روشن بودن صفحه‌نمایش بزرگ داخلی وابسته است. Z Fold3 طبق انتظار شارژ بی‌سیم و شارژ بی‌سیم معکوس نیز پشتیبانی می‌کند که برای اجرای این دومی در حالت پیش‌فرض باید باتری حداقل 30 درصد شارژ داشته باشد.

در حین بررسی این مدل زمانی برای تست باتری آن در اختیار نداشتیم اما با توجه به تجربه کارکرد و مصرف باتری دستگاه می‌توان در یک استفاده متوسط رو به بالا به دوام باتری یک روزه مورد ادعای سامسونگ دست پیدا کرد. این کارکرد البته با ترکیبی از صفحه‌نمایش خارجی و داخلی به‌دست آمده و با افزایش استفاده از پنل اکسترنال امکان افزایش آن نیز وجود دارد.

Z Fold3 5G از شارژ سریع تا حداکثر توان 25 وات پشتیبانی می‌کند اما همانطور که اشاره شد در جعبه محتویات آن خبری از شارژر نیست. سرعت شارژ باتری دستگاه با شارژر 25 واتی رسمی سامسونگ با این‌که در سطح بهترین‌های بازار با شارژرهای فوق سریع امروزی نیست اما همچنان قابل‌قبول به‌نظر می‌رسد و پس از تقریبا یک ساعت و 45 به پایان می‌رسد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

پیش از معرفی و ارائه گلکسی Z Fold3 5G به بازار انتظار حضور نسخه جدید رابط کاربری One UI یعنی نسخه 3.5 در این گوشی می‌رفت؛ امری‌که در نهایت محقق نشد و این گوشی با سیستم‌عامل اندروید 11 و نسخه ویژه‌ای از One UI 3.1 که حالا 3.1.1 خوانده می‌شود در دسترس قرار گرفته است. رابط کاربری این مدل در اغلب قریب به اتفاق موارد تفاوتی با One UI 3.1 عادی ندارد اما با توجه به فرم گوشی، بهینه‌سازی‌های برای آن در نظر گرفته شده و برخی اپلیکیشن‌ها نیز برای کارکرد در یک گوشی تاشو با تغییراتی روبرو شده‌اند. زمان بوت دستگاه نزدیک به 22 ثانیه است که بسیار سریع و قابل‌قبول به‌نظر می‌رسد.

صفحه همواره روشن یا Always On Display در Z Fold3 نیز طبق انتظار مثل دیگر نمونه‌های OLED سامسونگ حضور دارد با این تفاوت که این بار می‌توان این صفحه را برای هر دو پنل داخلی و خارجی گوشی در اختیار داشت. تنظیمات AOD برای هر دو صفحه‌نمایش گوشی به‌صورت یکسان قابل اعمال شدن است و در آن همچون گذشته زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

این صفحه همچون دیگر تجربه‌های اخیر سامسونگ، به صورت دائم به نمایش در نیامده و برای نمایش آن باید روی صفحه ضربه (tap) زد، در منوی تنظیمات مرتبط با این قسمت، حالت نمایش آن را می‌توان به دو گزینه دیگر یعنی نمایش دائمی (Show always) یا نمایش در زمان‌های مشخص (Show as scheduled) نیز تغییر داد. در منوی تنظیمات این بخش نیز به‌جز تغییر برخی اسامی و نحوه چینش منوها با تفاوت دیگری روبرو نمی‌شویم.

صفحه قفل نیز مثل AOD بین دو پنل داخلی و خارجی دستگاه مشترک بوده و به‌جز والپیپر، بقیه موارد حاضر در آن یکسان هستند. در این صفحه جدا از نمایش زمان و تاریخ در گوشه سمت چپ بالا، از دو میانبر برای دسترسی مستقیم به دوربین و شماره‌گیر تلفن برخوردار است که در تنظیمات این قسمت می‌توان هر میانبر دلخواهی را جایگزین آن‌ها کرد.

هوم‌اسکرین برخلاف دو نمونه قبلی اشاره شده، صفحه‌ای مجزا در دو نمایشگر داخلی و خارجی‌ست و علاوه بر تصویر پس‌زمینه، چینش و نوع آیکون‌ها و میانبرهای آن نیز می‌تواند در این دو صفحه‌نمایش کاملا متفاوت باشد. صفحه هوم در دو نمایشگر داخلی و خارجی البته به‌صورت پیش‌فرض شباهت کاملی به یکدیگر دارند اما دست کاربر برای ایجاد تغییرات گسترده در هریک بدون ایجاد تغییر در دیگری، کاملا باز است. ترکیب و آیکون‌های این بخش تفاوتی با آن‌چه در دیگر گوشی‌های مجهز به Oone UI 3.1 دیده‌ایم نداشته و در اینجا نیز به دلخواه می‌توان ویجت‌ها و آیکون برنامه‌های دلخواه را در صفحات مختلف دسک‌تاپ جای داد و دسک‌تاپ سمت چپ نیز برخلاف گذشته به Bixby یا Samsung Daily تعلق نداشته و در حالت پیش‌فرض از طریق آن می‌توان مستقیم به صفحه Google Discover دسترسی داشت. امکان تغییر گزینه پیش‌فرض این قسمت و تنظیم آن روی اپ Samsung Free برای نمایش خبر و پیشنهادهایی برای بازی نیز در این قسمت وجود دارد.

دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش در زمینه شکل و طراحی بدون تغییر مانده و شامل back، هوم و app switcher می‌شوند که با لمس این آخری در کناره سمت چپ، مجموعه‌ای از برنامه‌های جدیدا اجرا شده همراه با آیکونی برای بستن دسته‌جمعی آنها ظاهر می‌شود و در پایین نیز برنامه‌های بیشتر استفاده شده (4 عدد در حالت بسته و 6 عدد در حالت باز) را می‌توان مشاهده کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر یا نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش، وارد بخش ویرایشی صفحه هوم می‌شویم که طبق معمول چهار گزینه Wallpapers، تم، ویجت و تنظیمات هوم‌اسکرین در پایین آن دیده می‌شود و از طریق آن جدا از حذف و اضافه کردن صفحات دسک‌تاپ می‌توان گزینه پیش‌فرض دسک‌تاپ سمت چپ را از بین Google Discover یا Samsung Free انتخاب کرده یا به‌کل این دسک‌تاپ را غیر فعال کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم در یکی دو مورد با آن‌چه برای مثال پیش از این در S21 Ultra دیده‌ایم تفاوت دارد که از آن جمله باید به گزینه Cover screen mirroring اشاره کرد. با فعال کردن این گزینه (که در حالت پیش‌فرض غیر فعال است) می‌توان محتوای نمایشگر خارجی را به صفحه‌نمایش داخلی منتقل کرد و بدین‌ترتیب از یک ترکیب کاملا یکسان که با باز و بسته کردن گوشی فقط سایز صفحه‌نمایش در آن تغییر می‌کند برخوردار شد.

سایر موارد این قسمت تفاوت خاصی با قبل نداشته و همچنین از این طریق می‌توان به مواردی مثل تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن و افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم دسترسی داشت.

طبق معمول در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود. در این حالت برخی از امکانات مرتبط با آیکون انتخاب شده مثلا تنظیم آلارم با نگه داشتن دست روی گزینه ساعت نیز در دسترس قرار می‌گیرد.

منوی جانبی یا Edge panels که در سال‌های نچندان دور نقشی مهمی در گوشی‌های پیشرفته سامسونگ با صفحه‌نمایش‌های خمیده بر عهده داشت و حالا در گوشی‌های معمول این شرکت توجه چندانی را به خود بر جلب نمی‌کند در Z Fold3 با توجه به صفحه‌نمایش بزرگ داخلی بار دیگر کاربردی به‌نظر می‌رسد. این منو مثل قبل با کشیدن آیکون شفاف و کوچک آن در کناره سمت راست رو به داخل پدیدار می‌شود و در آن برخی موارد پیش‌فرض نظیر دسترسی به Settings، دوربین و مرورگر و برخی برنامه‌های بیشتر استفاده شده به چشم می‌خورند.

چهار اپلیکیشن جای گرفته در ردیف پایین‌تر این منو به دلخواه قابل تغییر بوده و می‌توان هر برنامه دلخواهی را به جای آن‌ها قرار داد.

نکته جالب و کاربردی در مورد این منو به قابلیت آن در اجرای همزمان دو برنامه تعلق دارد که البته با لمس دکمه recent از پایین و نمایش برنامه‌های جدیدا اجرا شده نیز امکان‌پذیر است. در این حالت برنامه‌های دوگانه می‌توانند به‌صورت عمودی یا افقی در هریک از دو بخش صفحه‌نمایش به‌صورت مجزا از هم اجرا شده و با کمک خط بین دو اپلیکیشن نیز امکان تغییر اندازه پنجره اجرای هریک از برنامه‌ها وجود دارد. در برخی برنامه‌ها در این حالت می‌توان به سادگی محتوایی نظیر متن یا عکس را از یک پنجره به دیگری کشید و رها کرد. از جمله مثال‌های قابل ذکر در این زمینه می‌توان به اتچ کردن تصویر به فایل پرزنتیشن از طریق کشیدن عکس از گالری تصاویر به اپلیکیشنی که در کنار آن در حال اجراست اشاره کرد از دیگر امکاناتی که Edge panels در این حالت در اختیار شما قرار می‌دهد باید به امکان ذخیره کردن حالت اجرای همزمان دو برنامه اشاره کرد که در آن جایگاه برنامه‌ها و حتی سایز پنجره‌ها نیز به خاطر سپرده می‌شود.

اجرای همزمان دو برنامه علاوه بر صفحه‌نمایش اصلی، در نمایشگر خارجی نیز قابل دسترسی‌ست که در این حالت دو برنامه در بالا و پایین اجرا می‌شوند و بار دیگر می‌توان اندازه پنجره هریک را با کشیدن خط واسط میانی تغییر داد.

اجرای همزمان سه برنامه در کنار هم در Z Fold3 در نظر گرفته شده و در این حالت نیز می‌توان این مجموعه را با همه اجزای آن (محل اجرای برنامه‌ها و سایز پنجره‌ها)، با لمس خط واصل و انتخاب گزینه Save به‌صورت یک واحد کامل ذخیره کرد. ذکر این نکته در این قسمت ضرورت دارد که امکان اجرای همه برنامه‌ها به‌صورت همزمان وجود ندارد و برای مثال دو ویدئو را نمی‌توان همزمان اجرا کرد.

حالت فلکس یا Flex mode یکی دیگر از ویژگی‌های جالب توجه Z Fold3 به‌حساب می‌آید که البته پیش از این در Z Fold2 نیز حضور داشت و در آن با نیمه باز نگه داشتن دستگاه در زاویه‌ای نزدیک به 90 درجه، برنامه‌های پشتیبانی‌کننده از این قابلیت، از حالت دستگاه آگاه شده و می‌توانند بخشی از محتوای خود را در بالا و قسمتی دیگر را در پایین به نمایش بگذارند. از جمله مثال‌های روشن در این زمینه می‌توان به اپلیکیشن یوتوب اشاره کرد که در حالت Flex، تصویر را در بالا و نوشته‌ها و کامنت‌های ویدئو را در پایین به نمایش می‌گذارد. اپلیکیشن‌های مختلف سامسونگ نیز از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند که پلیر ویدئو با نمایش تصویر در بالا و کنترل‌های پخش در پایین و منوی دوربین با نمایش تصویر پیش روی دوربین در بالا و کنترل‌های گرفتن عکس یا ویدئو در پایین از آن جمله‌‌اند.

در حین تایپ در برخی برنامه‌ها از جمله اپلیکیشن نوت‌برداری سامسونگ نیز می‌توان در این حالت از مزیت انتقال کیبورد به‌صورت کامل و بزرگ به صفحه‌نمایش پایینی برای تایپ آسان‌تر بهره برد.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade همچنان مشابه S21 Ultra و دیگر نمونه‌های سامسونگ با One UI 3.1 بوده و به‌ تغییر خاصی در آن نمی‌توان اشاره کرد. در این منو با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد باقی‌مانده باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ، آیکون دسترسی به منوی Settings دیده می‌شود و دکمه‌ پاور نیز تنها با اسکرول کامل این بخش پدیدار خواهد شد. هفت آیکون زیر این قسمت، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode، چراغ قوه ودیتای موبایل می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود. دو گزینه Devices و Media (به‌ترتیب برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به گوشی و کنترل مدیای در حال پخش) نیز مثل قبل در همین قسمت قرار دارند. محتوای زیرین این منو همچنان با یک لایه نیمه‌شفاف پوشیده می‌شود که از جمله ویژگی‌های اندروید 11 به حساب می‌آید.

با ادامه اسکرول این بخش 13 آیکون دیگر در ردیف‌های چهارتایی با امکان اسکرول افقی به این جمع افزوده می‌شوند که تقریبا تمامی آن‌ها را در گذشته نیز دیده‌ایم.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار نیز در آن فراهم است.

در رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ، در این بخش گزینه تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) نیز به نمایش گذاشته می‌شد که این منو حالا با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout در دسترس قرار دارد. در این منو می‌توان نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز کنترل کرد.

با لمس گزینه Edit buttons در این قسمت امکان قرار دادن آیکون‌های دیگری نیز در منوی نوتیفیکیشن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به NFC، حالت فوکوس و Always On Display اشاره کرد.

منوی اصلی یا app drawer که با کشیدن رو به بالای هوم‌اسکرین پدیدار می‌شود از ساختار ساده‌ای برخوردار بوده و در صفحه‌نمایش داخلی در 6 ردیف و 6 ستون از آیکون‌های بزرگ مرتب شده است. قسمت جست‌وجو در بالا به جای خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش همان موارد قبلی‌ست و شامل مرتب‌سازی (Sort)، پاک‌سازی صفحات (Clean up pages)، تنظیمات و برنامه‌های ضروری سامسونگ Galaxy Essentials)) می‌شوند.

منوی تنظیمات نیز کاملا به قرار سابق بوده و آیکون‌های متعددی را در هشت قسمت مجزا قرار داده است با این تفاوت که در حال پیش‌فرض در صفحه‌نمایش داخلی با انتخاب هر آیکون، زیر منوهای آن در صفحه مقابل نقش می‌بندد. نمایش این منو در صفحه‌نمایش خارجی البته تفاوتی با حالت عادی ندارد. بر بالای منوی تنظیمات بخشی برای حساب کاربری سامسونگ در نظر گرفته شده که که تا حدودی به تجربه هواوی در این مورد شباهت دارد. هشت بخش مجزای منوی تنظیمات شامل این موارد می‌شوند: بخش اتصالات، قسمت مرتبط با صدا و نوتیفیکیشن‌ها، همه موارد مرتبط با صفحه‌نمایش و شکل ظاهری منوها، تنظیمات امنیتی، حریم خصوصی و حساب‌های کاربری، ویژگی‌های پیشرفته (مواردی مثل Android Auto و تغییر وظیفه کلید پاور)، تنظیمات مرتبط با اپلیکیشن، باتری، استفاده بهینه از دستگاه و تنظیمات مرتبط با والدین، تنظیمات عمومی و در نهایت بخش مرتبط با آپدیت و راهنمای دستگاه.

یکی از منوهای متفاوت در این رابط کاربری، ویژگی‌های پیشرفته یا Advanced feature است که در آن به موارد جالب‌ توجه‌ای بر می‌خوریم. از جمله این موارد تماس یا پیامک روی دیگر دستگاه‌ها (Call & text on other devices) است که از طریق آن می‌توان امکان ارسال پیام یا پاسخ دادن به تماس در طیف متنوعی از دستگاه‌های دیگر از تبلت و ساعت گرفته تا اسپیکرهای هوشمند را فعال کرد. بدین‌منظور البته طبیعتا به دستگاه‌های پشتیبانی‌کننده از این ویژگی و وارد شدن به حساب کاربری سامسونگ نیاز است.

در همین بخش گزینه ادامه دادن یک برنامه روی دستگاهی دیگر نیز در نظرگرفته شده که بازهم شرایطی مشابه گزینه قبلی دارد و از این طریق حتی می‌توان عمل کپی را در دستگاه مبدأ انجام داد و Paste را در دستگاه مقصد اجرا کرد. گزینه Labs در این منو نیز همانطور که اشاره شد برای ایجاد تغییراتی در شکل و حالت برنامه‌ها در نظر گرفته شده که در آن امکان چرخش خودکار برنامه‌ها، تغییر نسبت تصویر، حالت Flex و مواردی از این دست قرار گرفته‌‌اند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

گلکسی Z Fold3 5G با چیپ‌ست 5 نانومتری Snapdragon 888 ارائه می‌شود که با وجود آن‌که در مقایسه با +Snapdragon 888 که چندی پیش از رونمایی این گوشی معرفی شده بود از سرعت کمتری برخوردار است اما هنوز جایگاه بسیار بالایی را در بین پروسسورهای موبایل ارائه می‌کند. در ساختار این چیپ‌ست از 1 هسته Cortex-X1 با فرکانس 2.84 گیگاهرتز، 3 هسته Cortex-A78 با فرکانس 2.42 گیگاهرتز و 4 هسته Cortex-A55 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز استفاده شده و وظیفه پردازش گرافیک نیز در آن بر عهده Adreno 660 است.

حافظه رم این گوشی 12 گیگابایت از نوع LPDDR5 بوده و 256 یا 512 گیگابایت حافظه داخلی UFS 3.1 دارد. نسخه 256 گیگابایتی در اختیار ما در اولین بوت و پیش از ایجاد هرگونه تغییر روی حافظه (نصب یا آپدیت برنامه‌ها و یا انتقال فایل به حافظه داخلی)، نزدیک به 219 گیگابایت حافظه را در اختیار کاربران قرار داده و بیش از 36 گیگابایت آن از طرف سیستم، اپ‌های پیش‌فرض و برخی موارد دیگر اشغال شده‌ بود.

نوع حافظه داخلی این گوشی همانطور که اشاره شد از نوع UFS 3.1 است که این امر با رسیدن به سرعت فوق‌العاده 1929MB/s در بخش خوانش ترتیبی (Sequential Read) اپلیکیشن AndroBench به‌خوبی تحقیق می‌شود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور Snapdragon 888 از یک طرف و رم و حافظه داخلی پر سرعت از طرف دیگر، انتظاری جز مشاهده بهترین نتیجه ممکن در این کلاس را از Z Fold3 5G نداریم؛ امری‌که در عمل نیز تقریبا به همین صورت تکرار می‌شود. Z Fold3 5G در حین اجرای تست‌هایی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم اندکی بیش از حد نرمال داغ می‌شود که تمرکز این گرما طبق معمول در پشت گوشی و محوطه دوربین‌ها قرار دارد. این گرمای بیش از اندازه در عملکرد گوشی زیر بار تأثیرگذار بوده و می‌توان از آن به‌عنوان نقطه ضعف مشخص Z Fold3 یاد کرد.

در تست نخست یعنی Geekbench 5.4.1 امتیازهای تک هسته‌ای و چند هسته‌ای Z Fold3 به‌ترتیب 953 و 3,415 ثبت شدند که به‌خصوص در حالت چند هسته‌ای به‌خوبی از S21 Ultra با پروسسور Exynos 2100 فراتر می‌رود و می‌توان آن را در ردیف‌ بهترین اندرویدفون‌های فعلی بازار قرار داد.

در تست کلی AnTuTu V9.1.3 امتیاز به‌دست آمده از Z Fold3 5G رقم بسیار مناسب 724 هزار واحدی را نشان داد که جایگاه بسیار بالایی را برای این گوشی به همراه می‌آورد. برای مقایسه کافی‌ست بدانیم که پردازنده‌های میان‌رده در این تست معمولا از حوالی 300 تا 400 هزار واحد فراتر نمی‌روند و به‌دست آوردن امتیازی فراتر از 700 هزار واحد از توان عملیاتی بسیار بالای پردازنده، گرافیک و حافظه در این گوشی خبر می‌دهد.

Z Fold3 5G در نهایت در تست گرافیکی Wild Life از مجموعه 3DMark به امتیازی فراتر از 5,600 واحد دست پیدا می‌کند که در این مورد نیز با کنار گذاشتن استثنای بزرگی به نام iPhone 12 Pro Max، با نتیجه بسیار بالایی فراتر از اغلب گوشی‌های پرچمدار فعلی بازار روبرو می‌شویم. این موضوع البته با توجه به حضور گرافیک بسیار پیشرفته Adreno 660 کاملا محتمل بوده و چیزی جز این نیز از آن انتظار نمی‌رفت.

گزینه‌های ارتباطی

همانطور که از یک پرچمدار بزرگ و البته بسیار گران‌قیمت انتظار می‌رود، در Z Fold3 5G نیز با لیست وسیعی از اتصالات و گزینه‌های ارتباطی روبرو می‌شویم که جدا از 5G که به‌لطف مودم داخلی Sanpdragon 888 در باندهای متنوع در هر دو شبکه mmWave و sub-6GHz دسترس قرار دارد امکان دسترسی به شبکه 4G پر سرعت با استاندارد LTE Cat.20 (دانلود تا 2 گیگابیت بر ثانیه) نیز در آن فراهم شده است. بلوتوث ورژن 5 (نه 5.2 و نه حتی 5.1)، وای‌فای 6 (و نه 6E)، اتصال NFC، مسیریاب‌های ماهواره‌ای GPS/Galileo/NLONASS/BeiDou و قابلیت ارتباطی Ultra Wide Band یا UWB دیگر گزینه‌های ارتباطی این گوشی را تشکیل می‌دهند. طبیعتا از جک 3.5 میلی‌متری هدست در این گوشی خبری نیست اما اسپیکرهای استریوی آن در بالا و پایین طرفداران را موسیقی را راضی نگه‌ خواهند داشت. اسپیکرهای دوگانه Z Fold3 در هنگام بسته بودن آن در بالا و پایین قرار می‌گیرند اما بعد از گشودن دستگاه و گرفتن آن به‌صورت افقی، به چپ و راست منتقل می‌شوند و بدین‌ترتیب به‌سادگی احتمال پوشیده شدن آن‌ها با دست وجود دارد.

کلام آخر

Samsung Galaxy Z Fold3 5G اسمارت‌فون ویژه‌ای برای کاربران متفاوتی‌ست که جدا از علاقه به فناوری‌های جدید و صرف هزینه گزاف برای تجربه یک دیوایس تاشو، به امکاناتی فراتر از یک گوشی موبایل عادی نیاز دارند. در این دنیای متفاوت، با گذار از سناریوهای عادی استفاده از یک موبایل هوشمند از جمله کاربری‌های مولتی‌مدیایی و دسترسی به شبکه‌های اجتماعی، بخشی نیز به تولید محتوا و پروداکتیویتی تعلق دارد که در آن در اختیار داشتن یک صفحه‌نمایش بزرگ و گسترده، ارائه شدن قلم S Pen و دسترسی به شبکه پر سرعت 5G، مسیر را برای حصول اطمینان از موفقیت هموار می‌کند.

با عبور از این مفهوم اما Z Fold3 انتخاب آسان و سر راستی برای کاربران عادی به‌نظر نمی‌رسد؛ چرا که نه‌تنها شمارش صفرهای درج شده روی برچسب قیمت آن از حوصله و توان بسیاری از افراد خارج است بلکه در زمینه ابعاد و وزن نیز گوی سبقت را از بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین اسمارت‌فون‌های عادی بازار می‌رباید شکل ظاهری و طراحی گوشی در مقایسه با Z Fold2 سال قبل با تغییر انقلابی و بزرگی همراه نشده و در حالت باز یا بسته (بدون در نظر گرفتن شکل متفاوت دوربین‌های بخش پشتی) با تفاوت تعیین‌کننده‌ای روبرو نمی‌شویم. طول و عرض گوشی تنها نزدیک به 1 میلی‌متر کاهش پیدا کرده و در زمینه وزن نیز با کاهش 11 گرمی روبرو می‌شویم.

جنس آلیاژ آلومینیوم بدنه که سامسونگ آن را Armor Aluminum می‌نامد برگ برنده‌ای در قسمت طراحی Z Fold3 است و استاندارد مقاومت IPX8 نیز باوجود آن‌‌که هنوز تدبیری برای نفوذ گرد و خاک ارائه نمی‌کند اما عملا غوطه‌وری گوشی در آب (شفاف با عمق و زمان مشخص) را برای اولین بار در یک گوشی تاشو امکان‌پذیر می‌سازد.

صفحه‌نمایش خارجی دستگاه حالا از نرخ رفرش 120 هرتزی برخوردار است و فناوری ساخت Dynamic AMOED 2X آن نیز بر خلاف سال قبل تفاوتی با نمایشگر داخلی ندارد. صفحه‌نمایش داخلی با به‌کارگیری فناوری جدیدی در حذف لایه پولاریزه، به‌گفته سامسونگ تا 33 درصد نور بیشتری را منتقل می‌کند و مصرف انرژی آن نیز 25 درصد کاهش پیدا کرده است. این پنل که سامسونگ آن را 80 درصد با دوام‌تر از نسل قبلی می‌داند البته هنوز پلاستیکی‌ست و چین‌خوردگی وسط آن هنگام خاموش بودن صفحه‌نمایش هم با چشم قابل مشاهده است و هم زیر دست کاملا احساس می‌شود. از کیفیت این صفحه‌نمایش در زیر نور مستقیم خورشید بسیار رضایت داشتیم و به‌جرأت می‌توان آن را بهترین پنل موجود حداقل در بین تاشوها قلمداد کرد.

دوربین سلفی درون لابه نمایشگر که برای اولین بار در یک گوشی سامسونگ و برای نخستین بار در یک گوشی تاشو ظاهر شده گام درستی رو به جلو برای دستیابی به تجربه یک صفحه‌نمایش فول‌اسکرینِ کامل بدون مزاحمت دوربین سلفی است اما این دوربین در عمل هنوز چندان فوق‌العاده نبوده و جدا از نمایان بودن آن در پس‌زمینه‌های سفید و مشکی، در زمینه تصویربرداری نیز چندان موفق ظاهر نشده و تکیه فراوانی بر آن‌چه تصویربرداری رایانشی یا computational photography خوانده می‌شود، دارد. به بیان دیگر با توجه به کاهش چشمگیر کیفیت عکس‌های گرفته شده با این دوربین برای بهتر شدن تصویر (به‌خصوص در ناحیه چهره) از بهینه‌سازی‌های کامپیوتری استفاده می‌شود که گه‌گاه چندان موفق نبوده و حالتی کارتونی به این تصاویر می‌بخشند.

از کیفیت دوربین اصلی که پیش از این در Galaxy S20 نیز حضور داشت کاملا رضایت داشتیم و علاوه بر برداشت تصاویر با کیفیت در روز، در شب نیز نسبتا قابل‌قبول عمل می‌کند. دوربین اولتراواید در غیبت فوکوس خودکار و با دیافراگم بسته‌تر و سنسور کوچک‌تر چندان فوق‌العاده نبوده و جزییات کمتر و طیف دینامیکی محدودتری را ارائه می‌کند. دوربین تله‌فتو از سوی دیگر نسبتا با کیفیت بوده و حضور فوکوس خودکار و OIS نیز به افزایش کیفیت تصاویر آن کمک فراوانی کرده‌اند. میدان دید این دوربین معادل 2 برابر زوم اپتیکال است اما عملا تا 4 برابر نیز هنوز کیفیت خود را به میزان زیادی حفظ می‌کند. دوربین 10 مگاپیکسلی سلفی بالای صفحه‌نمایش خارجی گوشی نیز با وجود نبود فوکوس خودکار، وظیفه خود را به‌خوبی انجام داده و تصاویر سلفی نسبتا با کیفیتی را برداشت می‌کند. نگفته پیداست که با گشودن دستگاه می‌توان از دوربین‌های اصلی برای گرفتن عکس سلفی استفاده کرد البته در این حالت با توجه به قرار گرفتن دوربین‌ها در آن‌سوی صفحه‌نمایش خارجی، تنظیم قاب تصویر چندان آسان نخواهد بود.

مکانیزم لولای گوشی به‌خوب عمل کرده و حالا می‌توان آن را در زوایای مختلفی ثابت نگه داشت. با قرار گرفتن صفحه‌نمایش در زاویه نزدیک به 90 درجه حالت Flex در آن فعال می‌شود که در برخی برنامه‌ها امکان تفکیک محتوای صفحه و انتقال بخشی از آن به بالا و بخشی دیگر به پایین را فراهم می‌کند (مثلا تصویر یوتوب در بالا، کامنت‌ها در پایین یا در اپلیکیشن یادداشت‌برداری، متن در حال نوشته شدن در بالا و کیبورد در پایین)

ساختار منوی گوشی تفاوت خاصی با دیگر گوشی‌های پیشرفته مجهز به One UI 3.1 سامسونگ ندارد اما این رابط کاربری که حالا One UI 3.1.1 نامیده می‌شود از برخی موارد مختص گوشی‌های تاشو بهره می‌برد که از آن جمله جدا از حالت Flex که در بالا به آن اشاره شد می‌توان به مولتی‌تسکینگ پیشرفته با امکان باز کردن سه برنامه در کنار هم اشاره کرد. محتوای صفحه همواره روشن (AOD) و صفحه قفل بین دو نمایشگر مشترک است اما صفحه هوم را می‌توان مستقلا در هریک از دو صفحه‌نمایش به‌دلخواه دیزاین کرد.

شروع یک اپلیکیشن روی صفحه‌نمایش خارجی و ادامه دادن آن روی صفحه‌نمایش دوم با باز کردن پنل دیگر نکته جالب توجه مرتبط با فرم‌فاکتور دستگاه است که در کارکردهای پروداکتیویتی، امکان بسیار کارآمدی به‌حساب می‌آید.

از پردازش در Z Fold3 با حضور Snapdragon 888 کاملا رضایت داشتیم و 12 گیگابایت رم LPDDR5 و 256 یا 512 گیگابایت حافظه UFS 3.1 نیز این ترکیب پر سرعت را همراهی می‌کنند. غیبت وای‌فای 6E و باقی ماندن بلوتوث روی ورژن 5 برخی از نکات منفی Z Fold3 در زمینه ارتباطی را تشکیل می‌دهند اما با کنار گذاشتن این موارد با مجموعه ارتباطی کاملی در این مدل روبرو می‌شویم. پشتیبانی از S Pen نیز نکته بسیار مهم و اساسی در طراحی این گوشی‌ست که پروداکتیوتی و عملیات تولید محتوا در آن را به میزان زیادی متحول می‌سازد

از جمله دیگر نکات منفی Z Fold3 5G جدا از ابعاد بزرگ و وزن بیش از اندازه آن باید به چین‌خردگی صفحه‌نمایش داخلی اشاره کرد که البته مشکل مشترکی مابین تمامی گوشی‌های تاشو به حساب می‌آید دوام باتری این مدل به‌دلیل محدودیت‌های ناشی وزن و حجم در سطح چندان بالایی قرار نداشته و در یک استفاده متوسط رو به بالا به زحمت تا پایان یک روز دوام خواهد داشت. از شارژر، همراه این مدل خبری نیست که این با توجه به قیمت بسیار بالای دستگاه نکته منفی بزرگی به حساب می‌آید.

قدرت پردازشی گوشی در سطح بالایی‌ست اما Z Fold3 زیر بار چندان خنک نمی‌ماند و بخش پشتی آن در محوطه اطراف دوربین‌ها کاملا گرم (و شاید بهتر است بگوییم داغ) شده و باعث تأثیر منفی بر عملکرد دستگاه می‌شود.