mobile.ir - مرجع موبایل ایران

نزدیک به یک سال و نیم پیش در تابستان سال 2020 شرکت وان‌پلاس با معرفی OnePlus Nord سری جدیدی را در محصولات ارزشمند این کمپانی راه‌اندازی کرد که ضمن ارائه برخی قابلیت‌های برجسته مدل‌های پرچمدار از لحاظ قیمتی نیز در جایگاه بهتری نسبت به همیشه قرار می‌گرفت. در این خانواده پس از OnePlus Nord اولیه، چندین گوشی دیگر به بازار عرضه شدند که از پایین‌رده‌هایی مثل Nord N100 و N200 5G تا میانی‌هایی مثل OnePlus Nord N10 5G و OnePlus Nord CE 5G ادامه پیدا کرده‌اند.

OnePlus Nord CE 5G

جدیدترین و پیشرفته‌ترین عضو این خانواده تا به امروز، محصولی متفاوت به‌نام OnePlus Nord 2 5G است که جدا از طراحی به‌روز و شباهت‌های ظاهری به مدل‌های پرچمدار OnePlus 9 و OnePlus 9 Pro در بخش پردازشی، ارتباطی،‌ حافظه و و شارژ سریع باتری نیز سرآمد دیگر nordهای معرفی شده وان‌پلاس در طی نزدیک به یک و نیم سال گذشته است. Nord 2 5G همچنین اولین و تنها گوشی ساخته شده در مجموعه وان‌پلاس مجهز به چیپ‌ستی به‌جز اسنپ‌دراگون‌های شرکت کوالکام بوده و حضور پروسسور 6 نانومتری Dimensity 1200 شرکت مدیاتک در آن کاملا بی‌سابقه است.

OnePlus Nord 2 5G با حضور پردازنده‌ای به‌جز خانواده Snapdragon ضمن افزایش قدرت پردازشی و گرافیکی در رده میانی از قیمت متعادل‌تری نیز در قیاس با تجربه‌های قبلی و فعلی وان‌پلاس برخوردار شده و میان‌رده پیشرفته جالب‌توجه‌ای به‌نظر می‌رسد. حضور نام پر افتخار وان‌پلاس، رابط کاربری پیشرفته OxygenOS و تجهیز دوربین اصلی به لرزه‌گیر اپتیکال از جمله برگ‌های برنده اصلی Nord 2 به حساب می‌آیند که برای برخی کاربران حرفه‌ای‌تر دنیای موبایل در قیاس با رقبایی مثل Poco F3 GT و 11T شیائومی، دلائل محکمی برای انتخاب این مدل به حساب می‌آیند.

OnePlus Nord 2 5G با نام مدل DN2103 موضوع بررسی این نوبت است. بالاترین نسخه OnePlus Nord 2 5G که از رم 12 گیگابایتی و حافظه داخلی 256 گیگابایتی برخوردار است و با گارانتی معتبر کسری پارس عرضه شده از طرف سایت تکنولایف برای بررسی در اختیار ما قرار داده شده است.

جعبه محتویات

جعبه بزرگ و متفاوت Nord 2 5G از سه قسمت مجزا در بالا، پایین و مرکز تشکیل شده که دو قسمت بالایی و پایینی به‌رنگ مشکی طراحی شده و در بالا نشان Nord به‌صورت برجسته حک شده است.

درون این جعبه به‌جز خود گوشی،‌ به شارژر، کابل USB، نوشته‌های راهنما، پین دسترسی به اسلات سیم‌کارت و یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر بر می‌خوریم و کارتی با تصویر کارتونی اعضای تیم وان‌پلاس و برچسب‌های نام گوشی و برند نیز در این میان جالب‌توجه به‌نظر می‌رسند.

شارژر بسیار بزرگ گوشی یک نمونه پر قدرت با توان حضور حداکثر 65 واتی (10 ولت و 6.5 آمپر) است که عنوان Warp Charge 65 روی آن نقش بسته است. در مورد کیفیت این شارژر در ادامه در بخش باتری بیش‌تر سخن می‌گوییم.

کابل USB همراه گوشی جدا از رنگ قرمز جذاب آن ضخامت بسیار زیادی نیز داشته و درج شدن عبارت 6.5A روی آن نیز به معنای توانایی عبور دادن جریان 6.5 آمپر است.

طراحی ظاهری

با در دست گرفتن Nord 2 برای اولین بار حس یک گوشی پریمیوم و پیشرفته از همان ابتدا به ذهن متبادر می‌شود جایی‌که جنس به‌ظاهر شیشه‌ای بخش پشتی با مقاومت در برابر ماندن اثر انگشت، حاشیه‌های نسبتا اندک دورتادور صفحه‌نمایش و فرم دوربین‌های اصلی، حالتی متمایز به این گوشی بخشیده‌اند.

دوربین سلفی در این گوشی مثل تمامی دیگر وان‌پلاس‌هایی که با دوربین سلفی پانچی ارائه شده‌اند در کناره سمت چپ بالا قرار دارد و از این لحاظ امضای طراحان این برند را در آن به‌وضوح می‌توان مشاهده کرد.

لبه‌های صفحه‌نمایش در این مدل، تخت و بدون خمیدگی بوده اما به‌لطف افکت موسوم به 2.5D همچنان در زیر دست انحنای نرمی و خوشایندی را ایجاد می‌کنند.

نسخه در اختیار ما از رنگ خاکستری بهره می‌برد که برخلاف نسخه آبی دستگاه جنسی مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت دارد و از همین رو جذابیتی در حد پرچمداران را ارائه می‌کند. این قسمت در محیط‌های داخلی و نور عادی ساده و عادی به‌نظر می‌رسد اما در نور زیاد و محیط‌های خارجی زیر نور خورشید نقطه‌های نورانی اکلیل‌مانندی در آن ظاهر می‌شود که به‌زیبایی‌های دستگاه افزوده‌اند.

لبه‌های جانبی بخش پشتی به‌صورت خمیده طراحی شده‌اند و ارگونومی بیش‌تری را در حین استفاده به‌همراه می‌آورند.

فرم دوربین‌های این قسمت کاملا به سری پرچمدار OnePlus 9 شباهت داشته و برخلاف تجربه‌هایی مثل Nord CE 5G و OnePlus Nord که دوربین‌ها را در یک نوار عمودی باریک قرار داده‌‌اند، دوربین‌ها حالا در یک قاب برجسته با لنزهای بزرگ جای گرفته‌اند.

برآمدگی لنزهای دوربین این قسمت چندان زیاد نیست اما هنوز با گذاشتن گوشی روی میز منجر به لق خوردن آن می‌شود.

مهم‌ترین المان حاضر در کناره گوشی که برند آن را در یک نگاه مشخص می‌کند، اسلایدر سه مرحله‌ای قطع صدا و سایلنت کردن دستگاه است که در سمت راست و بالای دکمه پاور قرار دارد. این اسلایدر در بعضی از گوشی‌های ارزان‌تر این برند مثل Nord N10 5G حذف شده است. نبود جک هدست نیز نکته البته نچندان عجیب دیگر در بررسی المان‌های پیرامونی Nord 2 5G است.

شرکت سازنده به جنس بخش پشتی و کاور شیشه‌ای محافظ اشاره‌ای نکرده و با وجود آن‌که برخی منابع از حضور Gorilla Glass 5 در پشت و روی این گوشی سخن می‌گویند اما با توجه به غیبت این گزینه در صفحه مشخصات و همینطور لیست گوشی‌های دارای شیشه گوریلاگلس در سایت Corning نمی‌توان با اطمینان از وجود این شیشه در Nord 2 سخن گفت.

در مجموع از طراحی OnePlus Nord 2 5G می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و به‌خصوص رنگ خاکستری این مدل با مقاومت در برابر ماندن اثرات انگشت، جذابیت بالایی را ارائه‌ می‌کند.

ابعاد و وزن

Nord 2 از سنت یکی دو سال گذشته خانواده Nord در اندازه صفحه‌نمایش فراتر نرفته و پنل 6.43 اینچی آن امکان کنترل بیش‌تر روی ابعاد و وزن را فراهم آورده است. طول و عرض این مدل به‌ترتیب 159.1 و 73.3 میلی‌متر است که نسبت به Nord CE 5G با صفحه‌نمایش یک‌اندازه و طول و عرض به‌ترتیب 159.2 و 73.5 میلی‌متری اندکی کاهش را تجربه کرده است. علت اصلی این کاهش را باید در کم‌تر شدن حاشیه‌های افقی و عمودی صفحه‌نمایش جست‌وجو کرد.

Nord 2 در ضخامت و وزن اما چندان موفق نبوده و با وجود یکسان بودن ظرفیت باتری، با ضخامت 8.25 میلی‌متری از CE با ضخامت 7.9 میلی‌متری کاملا ضخیم‌تر است. وزن گوشی نیز نسبتا زیاد بوده و بازهم در حالی‌که Nord CE با وزن 170 گرمی نمونه نسبتا سبکی به‌حساب می‌آید، وزن 189 گرمی Nord 2 آن را در زمره‌ی مدل‌های نسبتا سنگین‌وزن این کلاس قرار می‌دهد.

صفحه‌نمایش

رویه معمول وان‌پلاس در ارائه صفحه‌نمایش‌های OLED در مدل‌های پیشرفته‌تر این کلاس و پنل‌های LCD در مدل‌های دارای پسوند N در این‌جا نیز تکرار شده و Nord 2 همانطور که به‌راحتی می‌توان حدس زد با یک صفحه‌نمایش امولد 90 هرتزی یا آن‌گونه که شرکت سازنده می‌گوید، Fluid AMOLED عرضه شده است. این صفحه‌نمایش 6.43 اینچی از وضوح 108×2400 پیکسلی برخوردار است که تراکم پیکسلی آن را به 409ppi می‌رساند. 90 هرتزی بودن این صفحه‌نمایش در مقایسه با رقبایی مثل Poco F3 GT که نمایشگر آن نه‌تنها 120 هرتزی‌ست بلکه از نمایش بیش از 1 میلیارد رنگ نیز پشتیبانی می‌کند نقطه ضعف مشهودی برای میان‌رده وان‌پلاس به‌حساب می‌آید. در عمل البته با تفاوت محسوسی در این زمینه روبرو نمی‌شویم و هنوز می‌توان از یک تجربه روان در صفحه‌نمایش Nord 2 سخن گفت.

مثل اغلب دیگر مدل‌های میان‌رده نرخ رفرش صفحه‌نمایش در Nord 2 چندان تطبیقی و متناسب با محتوای در حال پخش نیست و در منوی screen refresh rate تنها می‌توان از بین دو گزینه استاندارد و High به‌ترتیب برای نرخ رفرش 60 هرتزی و 90 هرتزی یکی را انتخاب کرد. با انتخاب گزینه 90 هرتز در این قسمت البته در برخی موقعیت‌ها مثل نمایش محتوای ثابت یا در حین پخش ویدئو، نرخ رفرش به‌صورت خودکار به 60 هرتز کاهش پیدا می‌کند. یک نکته دیگر در این میان اجرای اکثریبا قریب به اتفاق بازی‌ها با نرخ 60 هرتز است که برای یک گوشی پیشرفته امتیاز منفی مشخصی به حساب می‌آید.

از روشنایی صفحه‌نمایش در هر دو حالت دستی و خودکار به میزان نسبتا زیادی رضایت داشتیم و با این‌که نسبت به گوشی‌های پرچمدار در سطح پایین‌تری قرار دارد اما مشکل بزرگی در استفاده از آن در زیر نور خورشید نیز وجود نداشته و حداقل نور آن در تاریکی مطلق نیز رضایت‌بخش به‌نظر می‌رسد.

پروفایل رنگی پیش‌فرض دستگاه موسوم به Vivid، محدوده رنگی P3 را پوشش می‌دهد و با انتخاب Gentle نیز پالت رنگی sRGB تحت پوشش قرار گرفته و رنگ‌های طبیعی‌تری ایجاد می‌شود. Nord 2 با این‌که در مشخصات دستگاه به آن اشاره‌ای نشده اما ظاهرا از HDR10 نیز در این پنل پشتیبانی می‌شود.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 3 میلی‌متر وجود دارد و در کناره‌ها و بالا این حاشیه به حوالی 2 میلی‌متر می‌رسد.

سنسور اثر انگشت

Nord 2 طبق انتظار از یک حسگر اثر انگشت نوری درون صفحه‌نمایش استفاده می‌‌کند که در یک‌سوم پایینی پنل واقع شده و در مقایسه با دیگر نمونه‌های این کلاس دقت و سرعت مناسبی را ارائه می‌کند. نکته جالب در مورد این سنسور طراحی دو حالته آن است؛ جایی‌که با لمس ساده این سنسور طبیعتا قفل صفحه‌نمایش باز می‌شود اما با لمس و نگه‌داشتن انگشت روی این سنسور می‌توان یک تسک یا اپلیکیشن دلخواهی را اجرا کرد. شیوه این اجرا به این صورت است که پس از نگه‌داشتن دست روی این حسگر، آیکون مد نظر که پیش از این در منوی Quick Launch انتخاب شده در زیر سنسور ظاهر می‌شود و باید بدون برداشتن دست از روی حسگر، انگشت را به سمت آن کشید.

این حسگر اثر انگشت به‌عنوان یک نکته متفاوت دیگر، در حالت پیش‌فرض به‌صورت همواره روشن و فعال در نظر گرفته نشده و برای استفاده از آن باید ابتدا با کمک دکمه پاور، صفحه‌نمایش را روشن کرد. این گزینه البته قابل تغییر بوده و می‌توان آن را به حالت همواره روشن یا روشن شدن خودکار صفحه‌نمایش با گرفتن گوشی تغییر داد.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ گوشی دکمه دوگانه تغییر صدا در محل نسبتا مناسبی قرار دارد که با گرفتن گوشی با هر دو دست به‌خوبی در زیر انگشتان متناظر قرار می‌گیرد.

در سوی دیگر دکمه پاور در بهترین نقطه برای لمس شدن با انگشت شست دست راست یا سبابه دست چپ قرار دارد و اندکی بالاتر نیز به یکی از جذابیت‌های سخت‌افزاری گوشی‌های وان‌پلاس یعنی اسلایدر هشدار سه‌حالتی گوشی بر می‌‌خوریم. قرار دادن این اسلایدر در بالاترین حالت به سایلنت و بی‌صدا شدن زنگ گوشی منجر می‌شود، جایگاه میانی آن برای حالت بی‌صدا با ویبره در نظر گرفته شده و با کشیدن آن رو به پایین تا انتها صدای زنگ به حالت عادی باز می‌گردد. استفاده از این اسلایدر در عمل راه‌حل بسیار سریع و بهتری نسبت به تغییر نرم‌‌افزاری پروفایل‌های صوتی گوشی به‌نظر می‌رسد و جای خالی آن در همه گوشی‌های اندرویدی دیگر به‌خوبی احساس می‌شود. یک نکته مهم در این بخش این است که این اسلایدر تنها در صدای زنگ موثر بوده و جایگزینی برای گزینه Do not Disturb نخواهد بود.

بالای گوشی محل یکی از میکروفون‌های دستگاه بوده و در پایین جدا از پورت USB-C در مرکز به یکی از خروجی‌های اسپیکر استریو، میکروفون تماس و درگاه سیم‌کارت بر می‌خوریم.

Nord 2 مثل تقریبا تمامی دیگر گوشی‌های وان‌پلاس از حافظه جانبی پشتیبانی نمی‌کند و اسلات حافظه پایین دستگاه تنها محلی برای قرارگیری دو سیم‌کارت نانو است.

بخش پشتی

بخش پشتی گوشی همانطور که اشاره شد در نسخه خاکستری‌رنگ دستگاه به‌صورت مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت طراحی شده که زیر نور خورشید یک افکت اکلیل‌مانند جذاب را به‌نمایش می‌گذارد. نشان وان‌پلاس در مرکز این قسمت قرار دارد و در کناره سمت چپ بالای آن نیز به محوطه دوربین‌ها بر می‌‌خوریم. این محوطه چند دهم میلی‌متر برجسته است و لق‌خوردگی اندکی را ایجاد می‌کند.

دوربین‌های اصلی

Nord 2 5G در بخش پشتی از یک دوربین اصلی و یک دوربین اولتراواید همراه با یک سنسور عمق میدان بهره می‌برد که در نگاه اول مجموعه مینیمالیستی نچندان فوق‌العاده‌ای به‌نظر می‌رسد این اما این ظاهر کار بوده و حداقل در مورد دوربین اصلی و روی کاغذ با نمونه قابل‌قبولی روبرو می‌شویم. دوربین اصلی دستگاه یک نمونه 50 مگاپیکسلی با سنسور Sony IMX766 است که پیش از این در Xiaomi 12 به‌عنوان دوربین اصلی و در OnePlus 9 و OnePlus 9 Pro به‌عنوان دوربین اولتراواید حضور پیدا کرده بود. این دوربین به سنسور نسبتا بزرگ 1/1.56 اینچی مجهز شده که هر پیکسل 1 میکرونی آن پس از ترکیب با سه پیکسل مجاور خود به اندازه 2 میکرون در وضوح 12.5 مگاپیکسل دست پیدا می‌کند. لنز مقابل این دوربین یک نمونه 6 مرحله‌ای با گشودگی دیافراگم f/1.88 است که هر دو برای یک میان‌رده، اعداد معمول و البته نچندان هیجان‌انگیزی به حساب می‌آیند. برگ برنده اصلی دوربین 50 مگاپیکسلی Nord 2‌ پشتیبانی آن از لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS است که در خانواده نورد تنها یک بار و آن هم در OnePlus Nord اصلی تکرار شده بود و تا به امروز فقط مخصوص گوشی‌های پرچمدار این برند بوده است.

دوربین دوم دستگاه 8 مگاپیکسلی اولتراواید بدون فوکوس خودکار با f/2.25 و با میدان دید 119.7 درجه‌ای‌ست و در غیبت OIS از لرزه‌گیر دیجیتال یا EIS پشتیبانی می‌کند. در نهایت به‌عنوان آخرین جزء تصویری این قسمت باید به دو فلش LED با توناژهای رنگی متفاوت اشاره کرد که در پایین دوربین‌ها جای دارند.

رابط کاربری دوربین تقریبا همانی‌ست که پیش از این در Realme GT Master Edition‌ و پوسته realme UI 2.0 آن دیده بودیم؛‌ امری‌که با توجه به وابستگی فامیلی ریلمی با Oppo و تلفیق کدهای پوسته ColorOS اوپو و OxygenOS وان‌پلاس کاملا عادی و قابل‌انتظار به‌نظر می‌رسد. در این بخش با گرفتن گوشی به‌صورت افقی، در کناره سمت راست، شاتر دوربین در مرکز و دکمه تعویض دوربین اصلی و سلفی و نمایی از آخرین عکس گرفته شده در بالا و پایین آن قرار دارند. آیکون Google Lens نیز در همین قسمت قرار دارد. یک ستون جلوتر چندین گزینه متمایز از جمله گرفتن عکس و ویدئو، برداشت حالت شب، پرتره و گزینه More دیده می‌شود. درست در جلوی این گزینه‌ها اسلایدری برای گرفتن عکس با دوربین اولتراواید و زوم کردن تصویر دوربین اصلی (تا 2 و 5 برابر) در نظر گرفته شده و گزینه زیباسازی چهره نیز در همین بخش دیده می‌شود.

در سوی دیگر و در ستون سمت چپ به‌جز دکمه دسترسی به تنظیمات دوربین، چهار گزینه دیگر شامل تنظیمات فلش، برداشت HDR، گزینه هوش مصنوعی (برای تغییر کیفیت عکس متناسب با نوع سوژه) و فیلترهای رنگی قرار دارند.

با لمس گزینه More در رابط کاربری دوربین، گزینه‌های جدیدی پیش رو شما قرار می‌گیرد که شامل برداشت اسلوموشن، عکاسی حرفه‌ای، تایم لپس ، برداشت پانوراما، برداشت ویدئوی همزمان با دوربین اصلی و سلفی در یک قاب و دو گزینه نچندان گویای Movie و Ultra Resolution می‌شوند.

گزینه Ultra Resolution امکان گرفتن عکسی با وضوح 108 مگاپیکسل را فراهم می‌کند که طبیعتا در مقایسه با وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی و وضوح کامل 50 مگاپیکسلی دوربین اصلی کیفیت پایین‌تری داشته و شاید تنها کاربرد آن امکان زوم بیش‌تر در تصویر باشد.

با لمس گزینه Movie در این قسمت امکان برداشت ویدئویی کاملا واید با نسبت 20:9 (یعنی با در بر گرفتن کل صفحه‌نمایش) با هر دو دوربین اصلی و اولتراواید فراهم می‌شود و در دو سوی کادر نیز امکان تغییر برخی گزینه‌ها مثل فعال کردن لرزه‌گیر دیجیتال دست (به بهای از دست رفتن بخش بزرگی از کادر تصور)، تغییر وایت‌بالانس، میزان نورگیری، سرعت شاتر، عدد ISO و فوکوس خودکار فراهم می‌شود که طبیعتا این آخری در دوربین اولتراواید در دسترس نیست.

در بخش عکاسی حرفه‌ای که وان‌پلاس از آن با عنوان Expert یاد می‌کند پنج گزینه از پایین برای دوربین اصلی در دسترس قرار می‌گیرند که شامل میزان نورگیری، فوکوس خودکار و دستی، وایت بالانس، سرعت شاتر (از 1/8,000 تا 32 ثانیه) و عدد ISO (از 100 تا 6,400) می‌شوند. در این منو امکان برداشت RAW (با فرمت DNG) نیز فراهم است و میانبر مجزایی در کنار دکمه شاتر برای بازگشت به‌حالت اتوماتیک در نظر گرفته شده است. در Nord 2 5G برخلاف ریلمی GT Master امکان دسترسی به گزینه‌های منوی حرفه‌ای برای دوربین اولتراواید در نظر گرفته نشده است.

عکاسی با Nord 2 5G را در یک بعدازظهر سرد اما آفتابی زمستانی آغاز می‌کنیم؛ جایی‌که در اولین سوژه و در حضور نور کامل دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسلی رنگ‌های نزدیک به واقعیتی را ثبت می‌کند که برخلاف اکثر گوشی‌های میان‌رده چندان اشباع‌شده نیستند و تا حدودی طبیعی به‌نظر می‌رسند. از میزان جزییات تا حدود زیادی می‌توان رضایت داشت و با این‌که در این شرایط نوری انتظار بالاتری از این مجموعه می‌رفت اما هنوز شرایط برای راضی بودن از نتایج آن کاملا فراهم است. محدوده طیف دینامیکی این تصاویر نیز گسترده و قابل‌قبول است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

این وضعیت در سوژه زیر نیز تکرار شده و رنگ‌های طبیعی (به‌خصوص در آسمان) و جزییات نسبتا مناسبی در آن به‌چشم می‌خورد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در سوژه‌ای با اندکی نورگیری کم‌تر، اندکی کنتراست بیش از اندازه در تصویر دیده می‌شود اما هنوز می‌توان از رنگ‌ها و تا حدودی از جزییات رضایت داشت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در نبود یک دوربین ماکروی اختصاصی، تنها راه گرفتن عکس از فاصله نزدیک استفاده از دوربین اصلی‌ست که در این حالت نیز از یک مقدار مشخص نمی‌توان به سوژه نزدیک شد و نتیجه نهایی به‌خصوص در مورد سوژه‌های با اختلاف سطح و ارتفاع، چندان فوق‌العاده به‌نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی در وضوح کامل 50 مگاپیکسلی بخش بزرگی از جزییات خود را از دست می‌دهد و با وجود آن‌که در نور کامل هنوز (حداقل در صفحه‌نمایش خود گوشی) تصویری قابل استفاده را ارائه می‌کند اما برش اندازه واقعی به‌خوبی کاهش مشهود کیفیت در این وضوح را نشان می‌دهد. در شب و در محیط‌های با نور کم‌تر نیز این وضوح طبیعتا به کیفیت کاملا نازلی منجر می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح کامل 50 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح کامل 50 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اصلی در حالت پیش‌فرض با گزینه HDR اتوماتیک تصویربرداری می‌کند که بسته به سوژه در مورد اعمال کردن یا نکردن HDR تصمیم‌گیری می‌کند این گزینه را البته طبیعتا می‌توان به HDR همراه روشن یا کاملا خاموش تغییر داد. نتیجه نهایی اما همانطور که در تصاویر زیر مشخص است چندان به انتخاب شخص بستگی نداشته و حتی در حالت HDR خاموش نیز تفاوت چندانی در سوژه چالش‌برانگیز زیر مشاهده نکردیم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از دوربین 8 مگاپیکسلی اولتراواید طبیعتا انتظار چندانی نمی‌رود و حتی در سوژه‌های با نور کامل همچون تصاویر زیر نیز با جزییات اندک، کنتراست بیش از اندازه و رنگ‌هایی اندکی دور از واقعیت روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

تأثیر کنتراست بالاتر در تصویر زیر نیز قابل مشاهده است اما به‌عنوان یک نکته مثبت در تصاویر این دوربین اولتراواید می‌توان از مشهود نبودن خمیدگی و پرهیز نسبی از کشیدگی غیر عادی سوژه‌ها در کناره‌های کادر یاد کرد که همواره در دوربین‌های اولتراواید رده میانی و پایین بازار به‌عنوان یک نکته منفی ظاهر می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصاویر دوربین اصلی در شب و قبل از فعال کردن حالت شب یا Night Mode طبق انتظار با نویز مشخص و جزییاتی متوسط رو به پایین همراه است که البته همچنان نسبت به بسیاری دیگر از همتایان آن مناسب‌تر به‌نظر می‌رسد. با فعال کردن نایت مد نویز تصویر به میزان بسیار زیادی از میان رفته و تصویری یک‌دست با جزییات فراوان پیش روی شما قرار می‌گیرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در این بخش جدا از نایت مد گزینه‌ای تحت حالت سه‌پایه یا Tripod mode در نظر گرفته شده که با قرار دادن گوشی درون سه‌پایه به مدت‌زمان بسیار بیش‌تری نزدیک به 30 ثانیه برای تصویربرداری نیاز دارد نتیجه نهایی در این حالت بسیار درخشان و اندکی فراتر از چیزی‌ست که از یک دوربین موبایلی انتظار می‌رود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض در حالت سه‌پایه - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید در شب تصاویری پر نویز و فاقد جزییاتی را ایجاد می‌کند که در خود صفحه‌نمایش گوشی نیز استفاده‌ای را برای آن‌ها نمی‌توان متصور شد. این وضعیت حتی با انتخاب حالت شب نیز تغییر بزرگی نمی‌کند اما بالاخره با انتخاب گزینه سه‌پایه می‌توان به تصویر بسیار بهتر و پر جزییاتی دست پیدا کرد. نگفته پیداست که حالت سه‌پایه طبیعتا به یک سوژه ایستا و ثابت نیاز دارد و در صورت حرکت کردن سوژه، امکان استفاده از آن وجود ندارد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح پیش‌فرض - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید با وضوح پیش‌فرض در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در وضوح پیش‌فرض در حالت سه‌پایه - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح فیلم‌برداری دوربین اصلی گوشی 4K‌ با 30 فریم در ثانیه است و می‌توان با وضوح 1080p‌با 30 یا 60 فریم در ثانیه نیز تصویربرداری کرد. بیت‌ریت تصویر در حالت 4K‌ نزدیک به 50 مگابیت بر ثانیه بوده و صدای دوکاناله آن نیز با بیت‌ریت 157 کیلوبیت بر ثانیه برداشت می‌شود. با تقلیل وضوح به فول اچ‌دی، بیت‌ریت تصویر هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه، حوالی 20Mbps است اما جالب آن‌که بیت‌ریت صوتی کاملا افزایش پیدا کرده و به نزدیک به 240 تا 250 کیلوبیت بر ثانیه می‌رسد. نکته جالب دیگر به وسعت کادر تصویر تعلق دارد که برخلاف انتظار در 4K/30fps و 1080p/30fps مشابه هم و بسته‌تر از وضوح 1080p/60fps‌ است. به بیان دیگر وضوح 1080p/60fps کادر کاملا وسیع‌تری را در مقایسه با دو وضوح دیگر در اختیار شما قرار می‌دهد؛ امری‌که معمولا به‌صورت کاملا معکوس در اغلب دیگر گوشی‌ها وجود دارد.

از کیفیت ویدئوهای این دوربین در میزان جزییات و کیفیت رنگ می‌توان به‌میزان زیادی رضایت داشت و کنترل نویز نیز در سطح قابل‌قبولی برای این کلاس قرار دارد. لرزه‌گیر اپتیکال دست،‌ اهمیت خود را در این تصاویر نمایان می‌کند و لرزش‌های کوچک دست را به‌خوبی مهار می‌کند. بهترین کیفیت در این میان طبیعتا به وضوح 4K تعلق دارد اما در دو وضوح دیگر نیز شرایط برای رضایت از این مجموعه کاملا فراهم است. در حین فیلم‌برداری می‌توان یک فریم از تصویر را به‌صورت عکس ذخیره کرده که وضوح آن در حالت 4K برابر با 8 مگاپیکسل و در دو وضوح دیگر 1080×1920 پیکسل است.

دوربین سلفی

Nord 2 5G با یک دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی از نوع سونی IMX615 ارائه می‌شود که برخلاف انتظار با همان وضوح کامل 32 مگاپیکسل (6528×4896 پیکسل) تصویربرداری می‌کند و از این لحاظ به آن‌چه در دیگر گوشی هم‌خانواده این کلاس یعنی Realme GT Master Edition دیده‌ایم شباهت دارد. این دوربین فاقد فوکوس خودکار است اما از EIS یا سیستم تثبیت الکترونیکی برخوردار بوده و گشودگی دیافراگم لنز آن نیز f/2.45 است. حین فعال بودن دوربین سلفی چراغ سبز رنگ کوچکی در کناره لنز ظاهر می‌شود که از فعال بودن دوربین خبر می‌دهد.

از کیفیت تصاویر سلفی این گوشی نیز می‌توان مثل همتای ریلمی آن کاملا رضایت داشت و به‌‌عنوان یک نمونه فاقد فوکوس خودکار با کیفیت بالایی در رنگ و جزییات روبرو می‌شویم. کیفیت این تصاویر البته به میزان زیادی به نور محیط بستگی داشته و در محیط‌های با نور کم‌تر با نتیجه ضعیف‌تری روبرو می‌شویم.

باتری و شارژر

وان‌پلاس Nord 2 با یک باتری نچندان حجیم 4,500 میلی آمپر ساعتی ارائه می‌شود که در نگاه اول برای دیوایس پیشرفته‌ای با قابلیت 5G و صفحه‌نمایش 90 هرتزی چندان فوق‌العاده به‌نظر نمی‌رسد مضاف بر این‌که این ظرفیت پایین‌تر نیز عملا کمک زیادی به کاهش وزن دستگاه نکرده و وزن 189 گرمی آن با نمونه‌های دارای باتری‌های حجیم‌تر فاصله خاصی ندارد. وان‌پلاس به عملکرد باتری این گوشی در شرایط آزمایشگاهی اشاره‌ای نکرده اما در دنیای واقعی با یک استفاده متوسط رو به بالای می‌توان به‌راحتی با پشت سر گذاشتن روز اول به اواسط و شاید به اواخر روز دوم نیز پای گذاشت. این دوام البته کاملا بسته به نوع استفاده کاربر است و در صورت استفاده بیش از اندازه از مواردی مثل شبکه‌های اجتماعی، دوربین و یا بازی‌های پیشرفته ممکن است به زیر یک روز نیز کاهش پیدا کند.

برای تست این باتری طبق معمول به‌سراغ آزمون Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم که با غیر فعال کردن روشنایی خودکار و تنظیم روشنایی روی 50 درصد انجام می‌شود. برای مشخص شدن تأثیر نرخ رفرش بالاتر صفحه‌نمایش بر دوام باتری، این تست را یک بار در حالت 60 هرتز و بار دیگر در حالت 90 هرتز صفحه‌نمایش اجرا می‌کنیم. Realme GT Master Edition با باتری ضعیف‌تر 4,300mAh این تست را در حالت 60 به‌لطف پروسسور کم‌مصرف Snapdragon 778G تا 14 ساعت و 49 دقیقه ادامه داد و از این رو با توجه به یک اندازه بودن نمایشگرهای این دو گوشی و بالاتر بودن ظرفیت باتری در Nord 2، انتظار دوام بالاتری را از آن در این تست داریم. Nord 2 5G این تست را با نرخ 60 هرتز نمایشگر تا رقم فوق‌العاده 19 ساعت و 10 دقیقه ادامه داد و امتیاز بسیار مناسبی را در این رده به نام خود ثبت کرد.

با افزایش نرخ رفرش و رساندن آن به 90 هرتز، طبیعتا با امتیاز پایین‌تری روبرو می‌شویم این کاهش نسبتا زیاد بوده و با زمان 15 ساعت و 32 دقیقه‌ای چیزی نزدیک به 23.4 درصد نسبت به حالت 60 هرتز کاهش پیدا کرده است. البته در کل دوام باتری در نرخ 90 هرتزی نمایشگر هم کاملا قابل قبول است و با یکی از بهترین نمونه‌ها با باتری 4,500mAh روبرو می‌شویم.

شارژ سریع باتری در Nord 2 5G بر عهده شارژر قدرتمند Warp Charge 65 واگذار شده که همانطور که از نام آن مشخص است 65 وات توان را ارائه می‌کند. این شارژر را پیش از این در GT Master نیز دیده بودیم و در این‌جا نیز انتظار سرعت بسیار بالایی از آن می‌رود. وان‌پلاس، به زمان شارژ کامل باتری از این طریق اشاره نکرده اما 15 دقیقه شارژ با این شارژر را برای استفاده در کل روز کافی می‌داند. تست شارژ باتری Nord 2 را طبق معمول از صفر درصد در حالت خاموش آغاز می‌کنیم جایی‌که فقط پس از گذشت 5 دقیقه شارژ باتری به 16 درصد رسیده و پس از 10 و 15 دقیقه نیز باتری به‌ترتیب تا 37 و 57 درصد شارژ شد! باتری پس از 20 دقیقه به شارژ 73 درصد رسیده و رأس دقیقه 31 شارژ خود را کامل کرد. بدین‌ترتیب نگفته پیداست که در این گوشی با یکی از سریع‌ترین راه‌حل‌های شارژ در رده میانی روبرو می‌شویم و با کنار گذاشتن شارژرهای جدید 120 واتی پرچمداران، به‌ندرت می‌توان در رده میانی نمونه بهتری را از لحاظ سرعت شارژ سراغ گرفت.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

بخش نرم‌افزاری و رابط کاربری برای کاربران علاقه‌مند به برند وان‌پلاس، همواره یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین قسمت‌های دستگاه به حساب می‌آید و Nord 2 نیز طبیعتا از این قاعده مستثنی نیست؛ این گوشی با سیستم‌عامل اندروید 11 و رابط کاربری OxygenOS 11.3 ارائه می‌شود و نام آن در لیست گوشی‌های دریافت‌کننده اندروید 12 وان‌پلاس نیز به چشم می‌‌خورد. این رابط کاربری اولین ثمره تلفیق کدهای پوسته ColorOS اوپو و OxygenOS وان‌پلاس پس از اعلام همکاری این دو شرکت در این زمینه با یکدیگر است؛ هرچند در عمل با تفاوت ظاهری خاصی با آن‌چه از پوسته اکسیژن انتظار داریم روبرو نمی‌شویم. زمان بوت دستگاه چیزی نزدیک 27 ثانیه است که زمان نسبتا زیادی برای این رده به حساب می‌آید. OxygenOS برخلاف تقریبا تمامی دیگر پوسته‌های اندرویدی، فاقد اپلیکیشن‌های اضافه غیر قابل uninstall کردن بوده و چند برنامه‌ پیش‌فرض آن از جمله وضعیت آب و هوا، نت‌فلیکس و Zen mode را نیز می‌توان به سادگی حذف کرد.

صفحه قفل زمان و تاریخ را در بالا و دو میانبر دسترسی به دوربین و دستیار هوشمند صوتی را در پایین ارائه می‌کند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در همین قسمت ظاهر می‌شود.

در صفحه هوم با ظاهری نزدیک به اندروید خام روبرو می‌شویم که مهم‌ترین جلوه آن را در شکل و فرم آیکون‌ها می‌توان مشاهده کرد. صفحه سمت چپ در هوم‌اسکرین به گوگل تعلق دارد که در بسیاری دیگر از رابط‌های کاربری نیز درست در همین قسمت حضور دارد.

با نزدیک کردن دو انگشت به هم روی هوم‌اسکرین یا لمس کردن و نگه‌داشتن انگشت روی صفحه، وارد حالت ویرایشی این قسمت می‌شویم که در آن صفحات مختلف دسک‌تاپ در بالا، گزینه‌ای برای مرتب کردن آیکون‌ها در صفحات مختلف (به‌جز صفحه‌اصلی) در زیر آن و سه گزینه برای تغییر وال‌پیپر، نمایش ویجت‌ها و دسترسی به تنظیمات صفحه هوم در پایین دیده می‌شود.

در تنظیمات هوم اسکرین تنظیمات متعددی به چشم می‌خورد که از آن جمله می‌توان به امکان غیر فعال کردن افزودن شدن آیکون برنامه‌های جدید به صفحه‌ هوم، پنهان کردن صفحه گوگل در سمت چپ هوم‌ اسکرین، دو بار ضربه زدن در یک جای خالی هوم اسکرین برای قفل کردن صفحه‌نمایش، تغییر فرم لانچر و حذف منوی اصلی، فعال کردن گزینه کشیدن بالای صفحه‌نمایش برای جست‌وجو در بین اپلیکیشن‌ها و تغییر شکل آیکون‌ها از مربع به دایره اشاره کرد.

یک گزینه جالب در این بخش Swipe down to access است که رفتار سیستم‌عامل را پس از کشیدن دست از هر جای صفحه هوم رو به پایین مشخص می‌کند در این منو باید از بین دو گزینه Shelf و Notifications & Quick Settings یکی را انتخاب کرد. انتخاب گزینه دوم همانطور که مشخص است به باز شدن منوی نوتیفیکیشن بالای صفحه می‌انجامد اما انتخاب Shelf شرایط را تغییر داده و منوی تازه‌ای را پیش روی کاربران می‌گشاید.

در این منو وضعیت آب و هوا در بالا به نمایش گذاشته می‌شود و در زیر آن ابزارهای کاربردی، اپلیکیشن‌های جدیدا استفاده شده، تعداد قدم‌ها، یادداشت‌های سریع و حتی محل پارک خودرو (با استفاده از GPS) در دسترس قرار می‌گیرد.

در نهایت آخرین گزینه قابل ذکر در تنظیمات صفحه هوم، گزینه‌ای تحت عنوان Hidden Space‌ که با دور کردن انگشتان از هم به‌صورت عمودی روی صفحه هوم یا کشیدن صفحه‌نمایش رو به سمت راست در منوی اصلی (app drawer) ظاهر می‌شود در این بخش می‌توان برنامه‌های دلخواه را با پنهان کردن از منوی اصلی به این قسمت منتقل کرد، به‌طوری‌که دسترسی به آن‌ها منوط به وارد کردن رمز یا تأیید اثر انگشت باشد.

با لمس دکمه recent در کناره سمت چپ پایین صفحه‌نمایش، برنامه‌های جدیدا اجرا شده در مرکز تصویر به‌نمایش گذاشته شده و آیکون‌ها آن‌ها نیز زیر هریک دیده می‌شود. با نگه داشتن دست روی هر اکثر آیکون‌های این قسمت می‌توان برنامه مورد نظر را قفل کرد، به صفحه App info دسترسی مستقیم داشت یا از طریق Split screen آن را در یک نمای دو تایی همراه با اپلیکیشن دیگری به‌نمایش گذاشت.

منوی نوتیفیکیشن در بالای صفحه بازهم به تجربه اندروید خام نزدیک است و در آن با یک بار پایین کشیدن صفحه، زمان و تاریخ همراه با شش میانبر وای‌فای، دیتای موبایلی، بلوتوث، چراغ‌قوه، چرخش خودکار صفحه‌ و حالت ذخیره انرژی در بالا به نمایش گذاشته شده و در زیر آن نیز به نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش (با امکان فعال کردن حالت روشنایی هوشمند محیط) و میانیر دسترسی به منوی تتظیمات دیده می‌شود.

با کشیدن کامل این مدل منو رو به پایین تاگل‌های دیگری در دو صفحه مجزای قابل اسکرول ظاهر می‌شوند که اکثر آن‌ها گزینه‌های آشنایی به نظر می‌رسند اما برخی مثل Enhancement Engine (برای ارتقاء رزولوشن ویدئوها و کیفیت رنگ تصویر) و Zen Mode (برای مراقبه ایجاد آرامش) موارد جدیدی به حساب می‌آیند.

یک نکته جالب و البته آزاردهنده در مورد Zen Mode، در نظر گرفته نشدن گزینه‌ای برای غیر فعال کردن آن است؛ به این معنا که به محض وارد شدن به این مد حداقل 20 دقیقه گوشی شما غیر قابل استفاده می‌شود و حتی روشن و خاموش کردن و یا Shut down کردن دستگاه نیز تأثیری در آن ندارد! این موضوع البته پیش از اجرای حالت Zen به اطلاع کاربر رسانده می‌شود.

منوی اصلی که با کشیدن هوم اسکرین رو به بالا ظاهر می‌شود از شش سطر و پنج ستون تشکیل شده که به‌صورت عمودی اسکرول می‌شوند و از طریق گزینه اختصاصی در نظر گرفته شده در بالا نیز می‌توان در بین اپ‌ها جست‌وجو کرد. با گرفتن و کشیدن رو به پایین نوار پیمایش جانبی، اپلیکیشن‌ها برحسب حروف الفبا به نمایش گذاشته می‌شوند و از این طریق می‌توان آسان‌تر یک برنامه خاص را جست‌وجو کرد.

منوی تنظیمات یا Settings ظاهر مینیمالی جالب‌توجه‌ای دارد که در آن در بالا گزینه‌ای برای جست‌وجو در بین تنظیمات در نظر گرفته شده و یک ردیف پایین‌تر نیز بخشی برای ورود به حساب کاربری OnePlus در نظر گرفته شده است. تمامی تنظیمات این بخش در پنج گروه تقسیم‌بندی شده‌اند که شامل گزینه‌‌های ارتباطی، بخش‌های مرتبط با نمایشگر و شخصی‌سازی اطلاعات، بخش امنیتی، حریم خصوصی، باتری، مدیریت اپلیکیشن‌ها و حافظه، بخش حساب‌های کاربری و بالاخره بخش اطلاعات نرم‌افزاری و آپدیت می‌شوند.

یکی از قسمت‌های قابل اشاره در این منو، گزینه Convenience tools است که در آن انواع و اقسام شیوه‌های تعامل با گوشی از ژست‌های حرکتی تا اختصاص وظیفه تازه‌ای به برخی دکمه‌ها دیده می‌شود. در این بخش می‌توان سه دکمه کلاسیک زیر صفحه‌نمایش را حذف کرد و شیوه جدیدتر مبتنی بر ژست‌های حرکتی را جایگزین کرد. خاموش کردن صفحه‌‌نمایش با دو بار ضربه زدن روی آن، گرفتن اسکرین‌شات با کشیدن سه انگشت روی صفحه رو به پایین و اختصاص وظیفه‌های‌ تازه‌ای به دکمه پاور (دو بار فشردن پیاپی برای فعال کردن دوربین و نگه داشتن آن برای نمایش دستیار صوتی)،‌ دیگر موارد قابل ذکر در این منو را تشکیل می‌دهند.

گزینه RAM Boost از دیگر موارد متفاوت قابل اشاره در منوی تنظیمات است که با فعال کردن آن،‌ گوشی با یادگرفتن از رفتار کاربر، اجرای یک اپلیکیشن خاص و دیتای مورد نیاز برای لود آن را پیش‌بینی کرده و سپس با بهره گرفتن از ظرفیت رم، سرعت اجرای برنامه‌ها را افزایش می‌دهد.

رابط کاربری وان‌‌پلاس همچنین به یک گزینه اختصاصی برای ساماندهی بازی‌ها مجهز شده که در آن بازی‌های مختلف نصب شده در گوشی در یک فضای مشترک به نمایش گذاشته شده و با لمس هریک می‌توان حالت Pro Gaming را فعال و غیر فعال کرد و عکس‌های و فیلم‌های گرفته شده از فضای داخلی گیم مورد نظر را مشاهده کرد. Pro Gaming mode یا حالت بازی حرفه‌ای امکان تمرکز بالاتر روی بازی را با غیر فعال کردن برخی موارد مثل تماس و نوتیفیکیشن‌ها فراهم می‌کند.

در نهایت به‌عنوان آخرین نکته قابل ذکر در مورد بخش نرم‌افزاری گوشی باید به این واقعیت اشاره کرد که Nord 2 5G امکان فارسی شدن منوها را ارائه نمی‌کند هرچند صفحه‌کلید Gboard‌ پیش‌فرض گوشی طبیعتا هیچ مشکلی با اضافه کردن زبان فارسی برای نوشتار ندارد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

Nord 2 5G اولین و (در حال حاضر) تنها گوشی وان‌پلاس با چیپ‌ستی غیر از محصولات کوالکام است و از این لحاظ با تمامی دیگر تولیدات این شرکت تفاوت دارد. Nord 2‌ با چیپ‌ست 6 نانومتری Dimensity 1200 شرکت مدیاتک ارائه می‌شود که تا پیش از ارائه پروسسور پرچمدار Dimensity 9000،‌ پیشرفته‌ترین راه‌حل پردازشی مدیاتک به‌حساب می‌آمد. Dimensity 1200 که یک سال پیش در چنین روزهایی همراه با Dimensity 1100 معرفی شد، یک چیپ‌ست بالارده مجهز به 4 هسته Arm Cortex-A78 است که پیشرفته‌ترین هسته با فرکانس 3 گیگاهرتز در بالاترین سطح و 3 هسته 2.6 گیگاهرتزی مشابه در سطح میانی قرار می‌گیرند. در پایین‌ترین سطح نیز به 4 هسته 2 گیگاهرتزی A55 بر می‌خوریم. بدین‌ترتیب از همین ابتدا در مقایسه با نمونه‌ای چون Snapdragon 778G با 4 هسته A78 با حداکثر فرکانس 2.4 گیگاهرتز و 4 هسته 1.8 گیگاهرتزی، در زمینه فرکانس کاری با نتیجه بهتری در Dimensity 1200 روبرو می‌شویم. اختلاف این دو در زمینه گرافیک البته مشهودتر بوده و گرافیک 9 هسته‌ای Mali-G77 حاضر در Dimensity 1200 روی کاغذ شرایط بسیار بهتری نسبت به Adreno 619L حاضر در Snapdragon 778G دارد.

حافظه رم گوشی گوشی در سه نسخه 6، 8 یا 12 گیگابایتی ارائه می‌شود که نسخه در اختیار ما از نوع 12 گیگابایتی انتخاب شده است. حافظه داخلی گوشی نیز 128 یا 256 گیگابایت است که در نسخه 256 گیگابایتی در اختیار ما در اولین بوت و بدون ایجاد هیچ‌گونه تغییری روی حافظه (نصب یا آپدیت برنامه‌ها یا انتقال فایلی به آن)، 18.1 گیگابایت حافظه به سیستم‌عامل و برنامه‌های پیش‌فرض تعلق داشته و 237.9 گیگابایت آن در اختیار کاربران است. برای مقایسه بد نیست بدانیم که این رقم در GT Master برابر با 233 گیگابایت بود.

برای مشخص شدن نوع حافظه به سراغ تست AndroBench‌ می‌رویم که با ثبت سرعتی فراتر از 1,700MB/s به‌روشنی از حضور حافظه بسیار پر سرعت UFS 3.1 در این گوشی خبر می‌دهد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور چهار هسته قوی و پر سرعت A78 در ساختار Dimensity 1200 انتظار مشاهده عملکردی در بهترین سطح رده میانی را داریم که مدل‌های مجهز به Snapdragon 778G را نیز به‌دلیل فرکانس بالاتر هسته‌های پردازشی حداقل در حالت تک هسته‌ای با اختلافی محسوس پشت سر می‌گذارد. در زمینه گرافیکی نیز 9 هسته Mali-G77 عملکردی فراتر از سطح میانی و نزدیک به پرچمداران سال گذشته را ارائه خواهد کرد. Nord 2 در حین اجرای تست‌های زیر و البته در دنیای واقعی در هنگام قرار گرفتن در زیر بار اندکی گرم شد که با وجود آن‌که این گرما تا حدودی از حد انتظار فراتر می‌رود اما به هیچ‌عنوان داغ نبوده و از این لحاظ هنوز نمی‌توان آن را یک نکته منفی تمام‌عیار دانست. تجمع حرارت در این گوشی در نیمه بالایی و در محوطه مقابل لنزهای دوربین است.

تست اول را طبق معمول به Geekbench 5 که حالا در نسخه 5.4.4 اجرا می‌شود اختصاص می‌دهیم. در این تست تنها نوع و سرعت هسته‌های پردازشی تأثیرگذار است و بدین‌ترتیب می‌توان به دیدی کلی در رابطه با قدرت پردازشی خالص گوشی دست پیدا کرد. Nord 2 در حالت تک هسته‌ای این تست به امتیاز 814 واحد دست پیدا کرد که طبق انتظار از 785 واحد GT Master با پروسسور SD778G فراتر رفته است. در تست چند هسته‌ای این آزمون امتیازهای این دو گوشی اندکی متفاوت بوده و GT Master با امتیاز 2,744 امتیاز بهتری را از 2,565 واحد Nord 2 ثبت می‌کند.

در آزمون کلی AnTuTu v9.2.7 امتیاز نورد 2 به بیش از 604 واحد رسید که با این امتیاز به‌راحتی از 543 هزار واحد ثبت شده از طرف GT Master فراتر می‌رود. علت اصلی اختلاف این دو مدل را باید در حافظه و به‌خصوص گرافیک جست‌وجو کرد که این دومی بیش از 25 درصد اختلاف را ثبت کرده است. برای مقایسه بد نیست بدانیم که پرچمداران نسل قبلی (یعنی گوشی‌های مجهز به پروسسورهای Snapdragon 888 و موارد مشابه) در این تست حداکثر به امتیازی نزدیک به 800 تا 900 هزار واحد دست پیدا می‌کنند و بدین‌ترتیب جایگاه Nord 2 به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین میان‌رده‌ها به‌خوبی مشخص می‌شود.

در تست گرافیکی 3DMark و آزمون Wild Life که برای سنجش توان GPU دستگاه به‌کار می‌رود، Nord 2‌ به امتیاز 4,226 واحد و متوسط فریم 25.30fps دست پیدا کرد که نه‌فقط بی‌رحمانه از GT Master و امتیاز 2,473 و متوسط فریم 14.8 آن عبور می‌کند بلکه فاصله چندانی با بهترین‌های نسل قبلی بازار با امتیازهایی نزدیک به 5,800‌ واحد ندارد.

Nord 2 در آزمون گرافیکی دیگری یعنی Manhattan ES 3.1 از تست GFXBench نیز بار دیگر موفق عمل کرده و در دو حالت آف‌اسکرین و آن‌اسکرین به‌ترتیب 80 و 58 فریم در ثانیه را ثبت می‌کند. برای مقایسه بد نیست بدانیم که گوشی‌های پرچمدار نسل پیشین در دو حالت آف و آن‌اسکرین این تست به‌ترتیب به امتیازهایی نزدیک به 120 و 90 واحد دست پیدا می‌کنند و Nord 2 از این لحاظ نیز میان‌رده کاملا موفقی نشان می‌دهد.

در تست هوش مصنوعی ETHZ که قدرت AI و یادگیری ماشینی پردازنده را تخمین می‌زند، امتیاز نهایی ثبت شده Nord 2 نزدیک به 158 واحد بود که از GT Master با امتیاز 130 واحد کاملا بیش‌تر بوده و در بین دیگر گوشی‌های رده میانی امتیاز مطلوب رو به بالایی را نشان می‌دهد.

گزینه‌های ارتباطی

OnePlus Nord 2 5G از 5G در شبکه sub-6GHz روی هر دو سیم‌کارت به‌صورت همزمان پشتیبانی می‌کند. این گوشی برای اولین بار در سری Nord به وای‌فای 6 یا ax مجهز شده و بلوتوث 5.2 نیز ظاهرا نخستین حضور خود را در این خانواده تجربه می‌کند. اتصال NFC در این گوشی فراموش نشده و در غیبت جک 3.5 میلی‌متری هدست، اسپیکرهای استریو سعی در جلب رضایت کاربران دارند. مسیریاب‌های ماهواره‌ای GPS/GLONASS/Galileo/BeiDou/NavIC انتخاب‌های متنوعی را برای یافتن مسیر در بخش‌های مختلف کره زمین ارائه می‌کنند و با پشتیبانی از مسیریابی دو فرکانسی،‌ دقت بسیار بالاتری را نیز نسبت به نمونه‌های عادی ارائه می‌کنند.

کلام آخر

OnePlus Nord 2 5G اسمارت‌فون پیشرفته‌ای در رده میانی با قابلیت‌هایی کاملا فراتر از حد و اندازه‌های این کلاس است که هم در بخش نرم‌افزاری و هم در زمینه قابلیت‌های سخت‌افزاری و مولتی‌مدیایی، موفق ظاهر می‌شود. از طراحی دستگاه با بدنه مات در بخش پشتی (در نسخه خاکستری رنگ) به میزان زیادی رضایت داشتیم و با وجود اندکی وزن بالا، هنوز می‌توان آن را نمونه‌ای خوش‌دست و قابل‌قبول تلقی کرد. جایگاه دکمه‌های تغییر صدا و پاور در چپ و راست گوشی کاملا مناسب بوده و ارگونومی بالایی را ارائه می‌کنند. دکمه اسلایدر خاموش کردن صدای زنگ نیز همچنان یکی دیگر از جذابیت‌های این مدل به حساب می‌آید.

در مورد جنس بدنه اظهارنظر صریحی از سوی شرکت سازنده صورت نگرفته و هرچند با درصد اطمینان بالایی می‌توان از پلاستیکی بودن حاشیه پیرامونی آن سخن گفت اما در مجموع کیفیت ساخت بالای را ارائه کرده و حس در دست گرفتن یک گوشی پریمیوم و پیشرفته را کاملا به کاربر منتقل می‌کند. البته ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که از درجه‌بندی IP (مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و خاک) در این گوشی خبری نیست.

صفحه‌نمایش OLED دستگاه با این‌که مثل برخی رقبای آن 120 هرتزی و 10 بیتی نیست اما همچنان کیفیت بالایی داشته و از حداقل و حداکثر روشنایی آن نیز نمی‌توان چندان ناراضی بود. وان‌پلاس در مورد جنس شیشه روی صفحه‌‌نمایش نیز اطلاعاتی را منتشر نکرده هرچند برخی منابع آن را Gorilla Glass 5 معرفی می‌کنند اما در حال حاضر شاهدی بر این مدعا نه از سوی وان‌پلاس و نه از طرف کمپانی Corning (سازنده شیشه‌های گوریلاگلس) در دست نیست.

از کیفیت عکس‌های دوربین اصلی گوشی در شرایط مختلف نوری می‌توان رضایت داشت و در شب نیز با فعال کردن حالت شب و به‌خصوص Tripod mode شرایط بسیار مناسبی برای تحسین تصاویر دستگاه فراهم است. حضور لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS‌ نه‌تنها به گرفتن عکس‌های بهتر در شرایط نوری ضعیف کمک می‌کند بلکه در فیلم‌برداری نیز به یاری دوربین اصلی شتافته و لرزش‌های اندک دست را خنثی می‌کند. دوربین اولتراواید در نور کامل روز نیز کیفیت چندانی نداشته و در شب نیز کیفیت بسیار نازلی را ارائه می‌کند. با فعال کردن حالت سه‌پایه برای این دوربین البته شرایط تغییر می‌کند و نتایج بسیار بهتری را به‌دست می‌آوریم.

از دوام باتری دستگاه کاملا رضایت داشتیم و شارژر فوق‌العاده آن نیز فقط به 30 دقیقه زمان برای پر کردن باتری نیاز دارد. توان پردازشی دستگاه با حضور 4 هسته قدرتمند A78 در قالب پروسسور Dimensity 1200 در سطح بسیار بالایی قرار دارد و گرافیک 9 هسته‌ای توان‌مند آن نیز به‌راحتی از پس اجرای بازی‌های مختلف بر می‌آید.

رابط کاربری OxygenOS از دیگر نقاط درخشان Nord 2‌ بوده و یکی از سریع‌ترین و بی‌آزارترین پوسته‌های اندرویدی به حساب می‌آید. این پوسته که به تجربه اندروید خام نزدیک است فاقد برنامه‌های پیش‌فرض (bloatware) بوده و تجربه لذت‌بخشی را به‌خصوص برای کاربران حرفه‌ای‌تر اندروید فراهم می‌کند.

از کیفیت اسپیکرهای استریو دستگاه می‌توان رضایت داشت و صدای نسبتا بلند و با کیفیتی را ایجاد می‌کنند. نبود اسلات حافظه نکته تکراری همیشگی گوشی‌های وان‌پلاس است اما این غیبت با توجه به حافظه داخلی بالای دستگاه مشکل چندانی را ایجاد نمی‌کند.

Nord 2 5G در زمینه گزینه‌های ارتباطی نیز بسیار موفق است و جدا از 5G روی هر دو سیم‌کارت، از LTE پر سرعت (تا 1.2Gbps در دانلود)، وای‌فای 6، بلوتوث 5.2، اتصال NFC و مسیریابی ماهواره‌ای دو فرکانسی نیز پشتیانی می‌کند.

در یک نگاه نقاط مثبت و منفی این گوشی را در موارد زیر می‌توان خلاصه کرد:

+ ساخت با کیفیت بدنه

+ صفحه‌نمایش OLED با کیفیت

+ عملکرد مناسب دوربین اصلی در عکاسی و فیلم‌برداری

+ پردازنده قدرتمند

+‌ حافظه داخلی UFS 3.1

+ دوام باتری و سرعت شارژ بالا

+ گزینه‌های ارتباطی متنوع

+ رابطه کاربری فوق‌العاده OxygenOS بدون نرم‌افزارهای اضافی

- نرخ رفرش پایین‌تر نمایشگر نسبت به رقبا

- محدودیت در پشتیبانی از 90 هرتز در بازی‌های مختلف

- کیفیت پایین دوربین اولتراواید

- نداشتن درجه IP برای مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و خاک