mobile.ir - مرجع موبایل ایران

در حالی‌که پرچمداران گلکسی S سامسونگ هر سال در موعد مشخصی اغلب در سه‌ماهه نخست رونمایی می‌شوند معمولا بالاترین امکانات و مشخصات گوشی‌های این برند را باید نزدیک به شش ماه بعد در پرچمداران گلکسی نوت جست‌وجو کرد؛ دستاوردهای سری نوت سامسونگ در سال جاری در دو مدل گلکسی Note20 و گلکسی Note20 Ultra متبلور شده که هر دو نزدیک به یک‌ ماه پیش در رویداد Unpacked این شرکت رونمایی شدند. رابطه نوت20 و نوت20 اولترا برخلاف نوت10 و نوت10 پلاس از مواردی مثل اندازه و وضوح صفحه‌نمایش کاملا فراتر رفته و این بار دنیایی از تفاوت را مابین این دو گوشی به نمایش می‌گذارد که نوت20 را از جایگاه یک پرچمدار پریمیوم، به‌یک‌باره به سطح یک میان‌رده پیشرفته پرتاب می‌کند.

Note20 در سمت چپ و Note20 Ultra در سمت راست

از تفاوت‌های مهم Note20 نسبت به Note20 Ultra در یک نگاه باید به جنس پلاستیکی بخش پشتی، استفاده از شیشه محافظ گوریلاگلس 5 (در مقابسه با Gorilla Glass Victus در نوت20 اولترا)، صفحه‌نمایش کوچک‌تر با وضوح پایین‌تر و فناوری ساخت دو سال پیش، خمیده نبودن لبه‌های صفحه‌نمایش و حاشیه‌های پیرامونی بیشتر آن، حذف دوربین اصلی 108 مگاپیکسلی و صرفنظر کردن از دوربین پریسکوپی و شاید از همه مهم‌تر تغییر نیافتن زمان پاسخ‌گویی قلم S Pen به‌عنوان مهم‌ترین ویژگی جدید نوت20 اولترا اشاره کرد.

Note20 Ultra اما در قامت یک پرچمدار واقعی سری نوت حرف‌های فراوانی برای گفتن دارد و جدا از تغییرات سخت‌افزاری تعیین‌کننده‌ای مثل صفحه‌نمایش بزرگ 120 هرتزی با شیشه محافظه Gorilla Glass Victus، دوربین تله‌فتوی پریسکوپی و مکانیزم فوکوس لیزری، در کارکرد اصلی خود یعنی قلم S Pen و مکانیزم عملکرد آن نیز پس از مدت‌ها با بهبود مشخصی روبرو شده است. زمان پاسخ‌گویی این قلم بالاخره به سطح رقیب اصلی آن یعنی Apple Pencil نسل دوم رسیده و با تأخیر تنها 9 میلی ثانیه‌ای حس کاملا طبیعی‌تری را در حین نوشتن ارائه می‌کند.

نوت20 اولترا در زمینه امکانات سخت‌افزاری و تا حدودی شکل ظاهری بدنه ترکیبی از گوشی‌های اخیر سری S20 نظر می‌رسد و در این میان برخلاف انتظار در مقایسه با S20 Ultra 5G نمونه سبک‌تر و ظریف‌تری به‌شمار می‌رود. طراحی ظریف این گوشی البته در تضاد محرزی با بیرون‌زدگی بیش از اندازه دوربین‌های اصلی در بخش پشتی قرار می‌گیرد که در حس اولیه یا First Impression این مدل با تأثیر منفی همراه بوده است.

نسخه 4G LTE سامسونگ گلکسی Note20 Ultra با نام مدل دقیق SM-N985F/DS موضوع بررسی این نوبت است. Galaxy Note20 Ultra از طریق فروشگاه داریا همراه برای بررسی در اختیار ما قرار گرفت.

جعبه محتویات

Note20 Ultra در جعبه مشکی کاملا بزرگی ارائه می‌شود که به باکس نوت10 سال گذشته و البته S20 Ultra شباهت دارد. روی این باکس طبق روال چند نسل اخیر این خانواده، ‌تصویری از قلم گوشی دیده می‌شود که رنگ آن مشابه رنگ گوشی بوده و به نوعی بر قابلیت اصلی این سری و بهبود صورت گرفته در این قلم تأکید می‌کند.

اجزای حاضر در باکس در اختیار ما به‌جز خود گوشی تنها شامل شارژر، هدست سیمی (همراه با بالشتک‌های اضافی با اندازه‌‌های کوچک‌تر و بزرگ‌تر)، کابل USB، سوزن دسترسی به درگاه سیم‌کارت و نوشته‌های راهنما می‌شد و نه‌تنها از مبدل‌های USB ارائه شده در نوبت‌های گذشته حالا در این باکس خبری نیست بلکه از سرهای اضافه برای قلم S Pen و قاب شفاف نیز برای آن صرفنظر شده است.

شارژر همراه Note20 Ultra یک نمونه 25 واتی (9 ولت و 2.77 آمپر) است که با وجود آن‌که در عمل سرعت قابل‌قبولی را ارائه می‌دهد اما در مقایسه با دیگر پرچمداران فعلی بازار با شارژرهای سریع‌تر از 60 وات و در مواردی فراتر از 100 وات، سرعت کمتری داشته و برخلاف S20 Ultra حداقل صحبتی در مورد امکان تهیه جداگانه شارژر 45 واتی برای آن نشده است. در رابطه با این شارژر و عملکرد آن در بخش باتری بیشتر سخن خواهیم گفت.

هدست سیمی AKG این مدل نیز تغییری نسبت به قبل نداشته و ظاهرا همان نمونه‌ای‌ست که همراه S20 Ultra و Note10+ دیده بودیم. درگاه اتصال این هدست از نوع USB-C است و لحاظ طراحی و کیفیت ساخت، تجربه‌ای فراتر از هدست‌های معمول درون جعبه‌ای ارائه می‌کند.

طراحی ظاهری

صفحه‌نمایش بزرگ فول‌اسکرین با لبه‌های خمیده و دو سطح تخت در بالا و پایین، حس کاملا مثبتی را در برخورد اولیه با نوت20 اولترا ایجاد می‌کنند که به‌روشنی به رده قیمتی دستگاه اشاره دارند؛ ابعاد و وزن مناسب این مدل اما تا حدودی برخلاف انتظارهای معمول از یک گوشی سری نوت سامسونگ است و برای نمونه در مقایسه با هیولایی به اسم S20 Ultra حس کاملا Slimتری را منتقل می‌کند.

رویکرد کلی طراحی این مدل البته تفاوت بزرگی نسبت به قبل نداشته و همچنان از همان تک دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش در بخش رویی استفاده شده و حاشیه‌های بسیار اندکی در بالا و پایین پنل دیده می‌شود. پشت و روی Note20 Ultra با جدیدترین دستاورد شرکت کورنیگ یعنی شیشه محافظ Gorilla Glass Victus پوشیده شده و شاسی دستگاه نیز فلزی‌ست.

خمیدگی لبه‌های صفحه‌نمایش و بخش پشتی در این گوشی نیز ادامه پیدا کرده و تغییری در فرم تخت و بدون برآمدگی بالا و پایین دستگاه نیز دیده نمی‌شود.

حس مثبت اولیه از در دست‌گیری این مدل، تنها چند ثانیه بعد و با مشاهده بخش پشتی دستگاه به میزان زیادی رنگ می‌بازد؛ جایی‌که برآمدگی مستطیل‌شکل دوربین‌های گوشی حتی رکورد S20 Ultra را نیز در این زمینه جابجا کرده و به‌جرأت می‌توان آن را برآمده‌ترین و برجسته‌ترین حاشیه دوربین در یک گوشی امروزی قلمداد کرد. برآمدگی غیر طبیعی این قسمت، نه‌تنها مجموعه دوربین‌های نوت20 اولترا را در معرض آسیب‌های فیزیکی بیشتر قرار می‌دهد بلکه در هنگام قرارگیری گوشی روی میز به لق خوردگی شدید و غیر قابل قبولی منجر می‌شود که نمونه آن را در کمتر گوشی دیگری می‌توان یافت.

جنس شیشه‌ای این قسمت در دو رنگ سفید و مشکی گوشی کاملا براق و آینه‌ای و طبیعتا جاذب شدید اثرات انگشت است و از این لحاظ تفاوتی با نوت10 پلاس ندارد.

اجزای پیرامونی دستگاه با تغییر خاصی از لحاظ نوع و تعداد روبرو نشده‌اند اما جایگاه برخی از آن‌ها با تغییر روبرو شده که از آن جمله باید به جابجایی محل اسپیکر اصلی و قلم S Pen در بخش پایینی و البته جایگاه دکمه‌های تغییر صدا در سمت راست اشاره کرد که این آخری پیش از این در سری S20 نیز رخ داده بود و حالا برای اولین بار در مدلی در خانواده Note دیده می‌شود.

طراحی Note20 Ultra در مجموع کاملا به آنچه در Note10+ دیده بودیم شباهت داشته و ترکیب صفحه‌نمایش بزرگ با لبه‌های خمیده و دو قسمت تخت در بالا و پایین حس آشنا و مثبتی را ایجاد کرده است؛ در دیگر سو جدا از جذب بالای اثرات انگشت روی بدنه براق دستگاه، دوربین‌های کاملا برآمده بخش پشتی نیز حس مثبت اولیه این مدل را کاملا دگرگون کرده و به‌زحمت بتوان از طراحی این گوشی به‌عنوان نکته مثبت مهمی در ساختار آن یاد کرد. نوت20 اولترا طبق انتظار از یک پرچمدار با استاندارد مقاومت IP68 در برابر نفود آب و گرد و خاک مقاوم است.

ابعاد و وزن

نوت20 اولترا از طول و عرض به ترتیب 164.8 و 77.2 میلی‌متر برخوردار است که در مقایسه با نوت10 پلاس سال گذشته با طول و عرض 162.3 و 77.2 میلی‌‌متری با توجه به 0.1 اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر عملکرد بسیار مطلوبی را از خود به‌جای گذاشته است. تغییر نکردن عرض گوشی در این میان نیز نکته جالبی به نظر می‌رسد که البته بخشی از علت آن را باید در تغییر نسبت صفحه‌نمایش از 19:9 به 19.3:9 جست‌وجو کرد که به طول بیشتر و عرض کمتر دستگاه منجر می‌شود.

سامسونگ در حفظ ضخامت گوشی در حد معمول این کلاس نیز موفق عمل کرده و در حالی‌که نوت10 پلاس سال قبل، 7.9 میلی‌متر ضخامت داشت، این رقم در نوت20 اولترا نیز با تنها 0.2 میلی‌متر افزایش به 8.1 میلی‌متر رسیده است. این البته تنها یک روی ماجراست و در صورتی‌که مجموعه کاملا برآمده لنز دوربین را نیز به ضخامت کلی گوشی اضافه کنیم با نمونه‌ای حجیم و غیر قابل‌قبول در این سطح روبرو می‌شویم. برآمدگی لنز دوربین در نوت20 اولترا به حوالی 3 میلی‌متر می‌رسد که نسبت به نوت10 پلاس با برآمدگی ناچیز دوربین‌های بخش پشتی، دنیایی از تفاوت را ایجاد کرده است.

وزن گوشی 208 گرم اعلام شده که نسبت به نوت10 پلاس 10 تا 12 گرم (بسته به نسخه 4G یا 5G) سنگین‌تر شده است. این وزن نسبتا بالا البته در دست چندان سنگین احساس نمی‌شود و با توجه به ظرفیت باتری و بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش منطقی به نظر می‌رسد.

صفحه‌نمایش

در نوت20 اولترا از یک صفحه‌نمایش 6.9 اینچی استفاده شده که بزرگ‌ترین سایز صفحه‌نمایش در بین گوشی‌های نوت تا به امروز به حساب می‌آید؛ فناوری ساخت این صفحه‌نمایش، طبق انتظار، OLED یا آن‌گونه که سامسونگ از آن یاد می‌کند، Dynamic AMOLED 2X است که به‌جرأت جدیدترین و پیشرفته فناوری ساخت صفحه‌نمایش‌های موبایل تا به امروز به حساب می‌آید. ابعاد 6.9 اینچی این صفحه‌نمایش با وجود آن‌که روی کاغذ هم‌اندازه S20 Ultra است اما از نسبت تصویر متفاوتی (19.3:9 در مقایسه با 20:9) در آن استفاده شده که تا حدودی فضای افقی بیشتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. حداکثر وضوح این پنل، WQHD+ یا 1440×3088 پیکسل اعلام شده که از آن با عنوان 1440p نیز یاد می‌شود و تراکم پیکسلی در آن به 496ppi می‌رسد. در حالت پیش‌فرض البته وضوح این صفحه‌نمایش یک پله پایین‌تر و روی فول اچ‌دی پلاس یا 1080×2316 پیکسل تنظیم شده که با وجود آن‌که میزان فشردگی را به 370 پیکسل در هر اینچ کاهش می‌دهد اما در عوض امکان استفاده از نرخ رفرش بالاتر صفحه‌نمایش را فراهم می‌کند.

این ویژگی که به‌صورت پیش‌فرض فعال است نرخ به‌روزسانی تصویر را در مواقع مورد نیاز مثلا در هنگام حرکت در بین منوها یا انجام بازی‌های پشتیبانی‌کننده از این ویژگی،‌ اتوماتیک‌وار به 120 فریم در ثانیه افزایش داده و حرکت روان‌تری را ایجاد می‌کند. نکته جدید در این میان، اتوماتیک یا اصطلاحا Adaptive شدن این ویژگی است که تنها در مواقع لزوم به حالت 120 فریم در ثانیه‌ای سوییچ کرده و احتمالا در مصرف انرژی نقش مثبتی را ایفا خواهد کرد. سامسونگ البته این بار نیز تغییری نسبت به تجربه پیشین گوشی‌های سری S20 صورت نداده و همچنان باید مابین وضوح بالاتر 1440p یا نرخ رفرش 120 هرتزی تنها یکی را انتخاب کرد. نرخ نمونه‌برداری تاچ در این صفحه‌نمایش نیز 240 فریم در ثانیه است که در حد بهترین نمونه‌های حال حاضر بازار قرار داشته و شناسایی نقاط تماس انگشت در آن با سرعت بسیار بالایی صورت می‌پذیرد.

میزان روشنایی این پنل همانطور که از یک گوشی پیشرفته سری نوت می‌توان انتظار داشت در سطح بسیار مناسبی قرار داشته و از این لحاظ حتی از S20 Ultra نیز اندکی فراتر می‌رود. در زیر نور مستقیم خورشید با فعال کردن گزینه روشنایی خودکار یا Adaptive brightness، این شرایط بسیار بهبود یافته و محتوای صفحه را به خوبی می‌توان مشاهده کرد.

حالت صفحه‌نمایش در منوی Display به‌صورت پیش‌فرض روی گزینه Vivid قرار دارد که با وجود آن‌که از لحاظ دقت رنگ چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند اما رنگ‌های زنده و جذاب‌تری را به نمایش می‌گذارد برای حصول وایت‌بالانس بهتر در این حالت می‌توان اسلایدر در نظر گرفته شده در پایین صفحه در این منو را یک پله به سمت Warm‌ حرکت داد جایی‌که تقریبا به همان نتیجه‌ای که گزینه Natural در این بخش ارائه می‌کند دست می‌یابیم. گزینه Natural در این بخش دقت بسیار بالاتری داشته و با این‌که جذابیت حالت Vivid را ندارد اما در کاربری‌های نیازمند به دقت بالای رنگ می‌توان از آن استفاده کرد. گزینه Advanced settings در پایین این بخش نیز طبق معمول امکان تغییر جداگانه کانال‌های رنگی قرمز، سبز و آبی را برای حصول بهترین کیفیت وایت‌بالانس ارائه می‌کند.

سایه سبز رنگ روی صفحه‌نمایش در هنگام مشاهده از کناره‌ها روی پس‌زمینه سفید، این بار نیز در صفحه‌نمایش نوت20 اولترا حضور دارد و تغییری در آن نسبت به گذشته ایجاد نشده است.

روی صفحه‌نمایش دستگاه همانطور که پیش از این اشاره شد از پوشش محافظ جدید Gorilla Glass Victus شرکت کورنینگ استفاده شده که به گفته شرکت سازنده، در برابر افتادن از ارتفاع 2 متری مقاوم بوده و در زمینه خراشیدگی نیز 2 برابر مقاومت بیشتری نسبت به گوریلاگلس 6 دارد. سامسونگ برای اطمینان بیشتر در این زمینه از یک پوشش پلاستیکی ناپیدا نیز روی صفحه‌نمایش استفاده کرده که خمیدگی کناره‌های گوشی را نیز به‌خوبی پوشش می‌دهد.

حاشیه پایین صفحه‌نمایش تقریبا 3 میلی‌متر است و در بالا و کناره‌ها نیز تقریبا با 2 میلی‌متر حاشیه روبرو می‌شویم که هر دو مورد شرایط یکسانی نسبت به نوت10 پلاس دارند. در حاشیه بالایی گوشی به‌جز حسگرهای ناپیدای این قسمت به اسپیکر نسبتا بزرگ تماس بر می‌خوریم که نقش اسپیکر دوم در سیستم پخش استریوی دستگاه را نیز برعهده می‌گیرد.

سنسور اثر انگشت درون صفحه‌نمایش

سامسونگ همچنان تغییری در فناوری حسگر اثر انگشت درون صفحه‌نمایش خود ایجاد نکرده و در این‌جا نیز از همان حسگر التراسونیک پیشین استفاده شده که در دیگر گوشی‌های پیشرفته سری S و Note این شرکت در یکی دو سال گذشته نیز حضور داشت. عملکرد سنسورهای اثر انگشت درون صفحه‌نمایش در حضور پوشش‌های محافظ صفحه می‌تواند با اختلال همراه شود و نوت20 اولترا نیز در این زمینه مستثنی نیست،‌ از این رو در ابتدای ثبت یک اثر انگشت جدید،‌ در رابطه با استفاده نکردن از کاور محافظ یا اطمینان حاصل کردن از سازگار بودن آن با این سیستم، اطلاع‌رسانی می‌شود. فرایند ثبت یک اثر انگشت جدید مثل قبل با سرعت نچندان بالایی انجام می‌شود اما در هنگام بازگشایی، در مقایسه با نمونه‌های نوری کیفیت بالاتری را ارائه می‌دهد. این‌گونه از سنسور اثر انگشت اما هنوز در مقایسه با حسگرهای عادی خازنی چندان پر سرعت نیست و تا تکمیل شدن آن به‌عنوان یک فناوری قابل اتکا و پر سرعت هنوز راه درازی در پیش است.

اجزای جانبی

همان‌طور که اشاره شد دکمه دوگانه تغییر صدا در نوت20 اولترا برای اولین بار در یک گوشی سری نوت از کناره سمت چپ به سمت راست منتقل شده و بدین‌ترتیب در سمت چپ گوشی به نکته خاصی بر نمی‌خوریم.

در سمت راست، دکمه دوگانه تغییر صدا در بالا قرار دارد که دسترس به آن با توجه به ارتفاع گوشی چندان آسان نیست و به جابجایی گوشی در دست یا استفاده از دست دوم احتیاج دارد. کلید پاور در این قسمت اما به خوبی در زیر انگشتان هر دو دست قرار گرفته و ارگونومی مناسبی را ارائه می‌دهد.

فشردن دکمه پاور برای روشن کردن دستگاه و خاموش و روشن کردن صفحه‌نمایش تفاوتی با آن‌چه از این دکمه انتظار داریم ندارد اما فشردن و نگه‌داشتن آن به قصد خاموش یا ریستارت کردن دستگاه به‌صورت پیش‌فرض به احضار دستیار Bixby منجر می‌شود که البته می‌توان از منوی Side key در تنظیمات، مجددا آن را به Power off menu تغییر داد.

در بالا به میکروفون دوم و درگاه جای‌گذاری سیم‌کارت بر می‌خوریم و از حفره مرتبط با صدا در این قسمت که در نوت10 پلاس حضور داشت حالا صرفنظر شده است. درگاه جای‌گذاری سیم‌کارت در این مدل مثل قبل یک نمونه ترکیبی برای جای‌گذاری دو سیم‌کارت نانو بدون کارت حافظه و یا یک سیم‌کارت نانو و یک کارت حافظه microSD است و به تفاوتی از این لحاظ نسبت به قبل بر نمی‌خوریم.

پایین گوشی با وجود آن‌که همچنان میزبان همان موارد حاضر در نوت10 پلاس یعنی اسپیکر اصلی، محل جای‌گذاری S Pen، پورت USB و میکروفون تماس است اما این‌بار تغییری در محل آن‌ها ایجاد شده و اسپیکر اصلی و جایگاه S Pen به سمت چپ پورت USB-C منتقل شده‌اند.

قلم S Pen

در حالی‌که اغلب ویژگی‌های سری نوت معمولا در خانواده گلکسی S پیش از آن نیز قابل مشاهده است، یک ویژگی یعنی قلم همراه دستگاه یا S Pen مهم‌ترین مزیت و گه‌گاه تنها برتری این سری بر همتایان S آن به‌حساب می‌آید؛ این ویژگی در نوت20 اولترا حالا برجسته‌تر از همیشه شده و پس از آن‌که دو سال پیش در Galaxy Note9، گزینه ارتباطی بلوتوث به S Pen افزوده شد حالا با تغییر بزرگ دیگری روبرو شده که مستقیما در نحوه استفاده و تعامل با این ابزار، تأثیرگذار خواهد بود. میزان تأخیر این قلم حالا با رسیدن به تنها 9 میلی ثانیه به سطح برترین‌های این کلاس افزایش پیدا کرده و حس کاملا طبیعی‌تری را از نوشتن روی سطح صفحه‌نمایش ارائه می‌دهد. تغییرات این قلم تنها به حوزه سخت‌‌افزار محدود نبوده و امکانات نرم‌افزاری جدیدی نیز به لیست امکانات آن افزوده شده است.

ژست‌های حرکتی بدون نیاز به لمس صفحه‌نمایش (Air actions) از جمله این موارد جدید به حساب می‌آید که در آن با گرفتن قلم با فاصله مشخصی از گوشی و سپس پایین نگه‌داشتن دکمه روی آن می‌توان برخی دستورها مثل عمل back، گشودن برنامه‌های به‌تازگی اجرا شده (Recent apps) و گشودن صفحه هوم را با کشیدن اشکال مشخص در هوا اجرا نمود. دو ژست حرکتی دیگر در این میان یکی برای اسکربن‌شات گرفتن از اجزای صفحه (Smart select) و دیگری برای آماده کردن صفحه برای نوشتن یا Screen write است. در عمل با این‌که این ژست‌های حرکتی به‌خصوص برای کاربران عادی چندان کاربردی به‌نظر نمی‌رسند اما سرعت و دقت بالایی داشته و از کیفیت اجرای آن‌ها می‌توان رضایت داشت. البته ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که هریک از این ژست‌ها را می‌توان به دلخواه به ویژگی‌های دیگر قلم یا باز کردن برنامه‌های دلخواه اختصاص داد.

تغییر وظایف قلم در اپلیکیشن‌های مختلف یکی از دیگر موارد قابل اشاره در این قسمت است که برای نمونه در گالری تصاویر، رابط کاربری دوربین و چند اپلیکیشن دیگر کارکردهای متفاوتی را به S Pen منتسب می‌کند.

طبق معمول خارج کردن قلم از جای خود در هنگام خاموش بودن صفحه‌نمایش، امکان نوشتن مستقیم روی پنل بدون نیاز به روشن کردن آن را فراهم کرده و با روشن بودن صفحه‌نمایش، منوی عمودی Air command در پایین صفحه ظاهر می‌شود.

صاف کردن خودکار نوشته‌های کج درج شده روی صفحه‌نمایش، ایمپورت فایل‌های PDF‌ و حاشیه‌نویسی آن‌ها و دریافت خروجی پاورپوینت از دیگر نکات جالب‌توجه در این قسمت به حساب می‌آیند. Audio Bookmark ویژگی دیگری در این میان است که امکان ضبط صدا همزمان با نوشتن روی صفحه‌نمایش و سینک کردن نوشته با صدا در هنگام پخش مجدد را فراهم می‌کنم. به‌بیان دیگر صدای ضبط شده در یک لحظه مشخص، با نوشته‌ای که در همان لحظه روی صفحه‌نمایش درج شده،‌ در هنگام مشاهده این فایل، همزمان با هم پخش شده و پیگیری موضوع به امر آسان‌تری بدل می‌شود.

بخش پشتی

یکی از مهم‌ترین و در عین حال بحث‌برانگیزترین قابلیت‌های نوت20 اولترا در بخش پشتی آن قرار دارد؛ مجموعه دوربین این گوشی که نسخه تغییریافته‌ای از S20 Ultra به نظر می‌رسد شاید برآمده‌ترین ماژول دوربین در بین گوشی‌های امروزی باشد که با برجستگی نزدیک به 3 میلی‌متری خود، منظره نسبتا ناخوشایندی را به نمایش می‌‌گذارد. نوت20 اولترا به لطف این ماژول هنگام قرارگیری روی میز کاملا نامتوازن بوده و لق‌خوردگی مشهودی را تجربه می‌کند. پشت گوشی ظاهرا از همان پوشش گوریلاگلس Victus حاضر در بخش رویی بهره می‌برد و با ظاهر آینه‌ای، کوچک‌ترین تردیدی در جذب آلودگی و اثر انگشت به خود راه نمی‌دهد. لبه‌های جانبی این قسمت مثل صفحه‌نمایش به‌صورت خمیده طراحی شده‌اند که این موضوع علاوه بر خوش‌دستی بهتر، در کمتر به‌نظر رسیدن ضخامت نیز تأثیرگذار بوده است. نشان سامسونگ در پایین همراه با IMEI و برخی اطلاعات دیگر، سایر موارد حاضر در بخش پشتی را تشکیل می‌دهند.

دوربین‌های اصلی

دوربین اصلی نوت20 اولترا که در مرکز ماژول برآمده بخش پشتی و مابین دو دوربین دیگر قرار دارد یک نمونه 108 مگاپیکسلی ظاهرا با سنسور Samsung ISOCELL Bright HM1 با ابعاد 1/1.33 اینچی‌ست که گشودگی دیافراگم لنز آن f/1.8 بوده و حاصل تجمیع 9 پیکسل 0.8 میکرونی آن یک پیکسل بزرگ 2.4 میکرونی‌ست که روی کاغذ نور بسیار بالاتری را در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی ارائه می‌دهد. این دوربین از فوکوس خودکار تشخیص فاز و لرزه‌گیر اپتیکال (OIS) برخوردار است.

دوربین 12 مگاپیکسلی تله‌فتوی نوت20 اولترا پایین‌تر از دو دوربین دیگر قرار گرفته و با ظاهر متفاوت خود از سایرین مجزا می‌شود. فاصله کانونی لنز پریسکوپی این دوربین، 123 میلی‌متری‌ست که با یک حساب سرانگشتی نزدیک به 4.9 برابر زوم اپتیکال را نسبت به دوربین اصلی با فاصله کانونی 25 میلی‌متری ارائه می‌کند. این دوربین با این‌که در مقایسه با نمونه مشابه 48 مگاپیکسلی حاضر در S20 Ultra از وضوح کمتری برخوردار است اما ابعاد پیکسل‌های آن بزرگ‌تر شده و از 0.8 میکرون به 1 میکرون افزایش پیدا کرده است. البته ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که سایز پیکسل‌های ترکیب شده در خروجی پیش‌فرض دوربین S20 Ultra با کاهش وضوح به 12 مگاپیکسل به 1.6 میکرون می‌رسید حال آن‌که در دوربین پریکسوپی Note20 Ultra این قابلیت در دسترس نبوده و سایز پیکسل‌ها در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی تغییری نمی‌کند. میدان دید 20 درجه و دیافراگم f/3.0 دیگر موارد قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند که نسبت به میدان دید 24 درجه‌ای وf/3.5 در S20 Ultra هر دو با تغییر روبرو شده‌اند. بدین‌ترتیب در یک نگاه کلی با وجود آن‌که دوربین پریکسوپی نوت20 اولترا نسبت به S20 Ultra با کاهش وضوح و ابعاد سنسور روبرو شده اما در عوض میزان زوم اپتیکال آن اندکی بیش‌تر شده و از حوالی 4 برابر به نزدیک 5 برابر رسیده و دیافراگم گشوده‌تری را نیز ارائه می‌کند. این دوربین مثل گذشته از OIS پشتیبانی کرده و فوکوس خودکار تشخیص فاز نیز در آن تعبیه شده است.

دوربین سوم در نوت20 اولترا همانطور که به راحتی می‌توان حدس زد یک نمونه 12 مگاپیکسلی اولتراواید است که میدان دید آن 120 درجه بوده و فاصله کانونی بسیار مناسب 13 میلی‌متری را ارائه می‌کند. این دوربین فاقد فوکوس خودکار است و سایز پیکسل 1.4 میکرونی و گشودگی دیافراگم f/2.2 آن نیز تفاوتی با دوربین مشابه حاضر در S20 Ultra ندارد.

در سوی دیگر این مجموعه، فلش LED و مکانیزم فوکوس لیزری قرار دارد که این آخری جایگزین سنسور ToF حاضر در S20 Ultra شده است.

رابط کاربری دوربین دقیقا همان رابط کاربری دوربین S20 Ultra است و تقریبا با هیچ تغییر بزرگی در آن روبرو نمی‌شویم. در این رابط کاربری جدا از شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست، در یک ردیف جلوتر به چهار گزینه عکس، ویدئو، Single Take و More بر می‌خوریم و گزینه‌هایی مثل برداشت Pro، پانوراما، حالت شب، هایپرلپس و سوپر اسلوموشن همگی به گزینه More منتقل شده‌اند.

گزینه Single Take در این بخش امکان گرفتن یک تصویر پیوسته بدون نیاز به فشردن دکمه شاتر از سوی کاربران را فراهم می‌کند جایی‌که پس از چند ثانیه برداشت تصویر، گوشی به صورت خودکار عکس‌ها و ویدئوهای مهم را برای انتخاب، در اختیار کاربر قرار می‌دهد. در ردیف بعدی سوییچر جابجایی سریع بین سه دوربین گوشی (عادی، التراواید و تله‌فتو) دیده می‌شود و بر بالای آن نیز گزینه‌ دیگری جهت تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و اعمال تنظیمات خودکار به تصویر در نظر گرفته شده که سامسونگ از آن با عنوان Scene optimizer یاد می‌کند اما کارکردی مشابه گزینه‌های AI در سایر دوربین‌ها دارد.

آیکون‌های حاضر در کناره سمت چپ شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات همراه با گزینه دیگری به نام Motion photo می‌شوند که با فعال کردن این آخری، چهار ثانیه ویدئو از تصویر پیش رو قبل از لمس دکمه شاتر فیلم ذخیره می‌شود. البته امکان حذف کردن این 4 ثانیه ویدئو بدون حذف شدن عکس اصلی در گالری تصاویر وجود دارد دو گزینه AR Emoji و Bixby Vision نیز طبق معمول گذشته از بخش اصلی رابط کاربری به درون منوی More منتقل شده‌اند.

حالت‌های مختلف برای تغییر وضوح و نسبت تصویر در این بخش شامل پنج گزینه فول، 1:1، 16:9، 4:3 و 4:3108MP می‌شود که به ترتیب به رزولوشن‌های 7.4 مگاپیکسل (1868×4000 پیکسل)، 8.9 مگاپیکسل (2992×2992 پیکسل)، 9.0 مگاپیکسل (2252×4000 پیکسل)، 12.0 مگایپکسل (3000×4000 پیکسل) و در نهایت 108 مگاپیکسل (9000×12000 پیکسل) منجر می‌شوند. وضوح پیش‌فرض در دوربین اصلی Note20 Ultra همانطور که پیشتر نیز اشاره، همان 12 مگاپیکسل در نسبت 4:3 بوده و با وجود آن‌که می‌توان با وضوح کامل 108 مگاپیکسلی نیز عکاسی نمود اما این عمل به خصوص در محیط‌های با نور کم، چندان توصیه نمی‌شود.

در بخش More از رابط کاربری دوربین به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و سوپر اسلوموشن و لایو فوکوس بر می‌خوریم و بر بالای این بخش نیز دو گزینه AR Emoji و Bixby Vision بر می‌خوریم که از بخش اصلی به این قسمت منتقل شده‌اند.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro این دوربین امکان تغییر در شش گزینه مستقل در پایین صفحه‌نمایش وجود دارد که شامل تغییر عدد ISO (از 50 تا 3,200)، سرعت شاتر (از 1/12000 ثانیه تا 30 ثانیه)، فوکوس دستی، تنظیمات وایت‌بالانس، تنظیمات نورگیری و یک گزینه جداگانه برای تغییر در شش مورد دیگر (شامل گرما، ته‌رنگ (Tint)، کنتراست، اشباع، های‌لایت و سایه‌ها) می‌شوند. در این مد،‌ امکان عکاسی در حالت RAW نیز در نظر گرفته شده است.

این موارد در منوی Pro Video نیز تقریبا به همین صورت تکرار شده‌اند و این بار گزینه جالب دیگری نیز در این قسمت در دسترس قرار می‌‌گیرد. از جمله گزینه‌های مشترک این بخش باید به امکان تنظیم فوکوس دستی، وایت‌بالانس، تنظیمات نورگیری، تنظیمات ISO ‌و سرعت شاتر اشاره کرد و این بار گزینه‌ای برای تعیین میکروفون مورد نظر برای برداشت صدا نیز در اختیار کاربران قرار دارد که در حالت عادی روی Omni یا همه طرفه قرار دارد که صدا را از همه جهات برداشت می‌کند اما می‌توان آن را به سوژه‌های حاضر در جلو یا پشت دوربین محدود کرد یا این‌که صدا را از میکروفون روی USB یا میکروفون بلوتوث دریافت نمود.

امکان دریافت صدا از میکروفون بلوتوث یکی از امکانات تازه Note20 Ultra‌ به حساب می‌آید که در ترکیب با هدست‌های بلوتوث جدید سامسونگ یعنی Galaxy Buds Live امکان برداشت صدای سوژه از طریق میکروفون‌های حاضر در این هدست را فراهم کرده و با دور و نزدیک شدن گوشی به سوژه‌های فیلم‌برداری، کیفیت صدا با تغییر محسوسی روبرو نخواهد شد.

بخش سایر تنظیمات دوربین که با لمس آیکون چرخ‌دنده در کناره سمت چپ ظاهر می‌شود تقریبا به‌طور کامل مشابه آن چیزی‌ست که در S20 Ultra دیده‌ایم و تنها دو مورد جدید به آن افزوده شده است. در این منو جدا از تغییر وضوح دوربین اصلی و سلفی، ‌امکان برداشت ویدئو با فرمت HEVC، فعال کردن گزینه لرزه‌گیر دیجیتال و برداشت HDR، گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر، اسکن QR code، تغییر وظیفه دکمه شاتر و گزینه Save options (برای ذخیره تصاویر با فرمت HEIF و تصحیح تصاویر گرفته شده با لنز واید) در دسترس قرار دارند. Selfie tone برای تغییر توناژ رنگی تصویر در دوربین سلفی و گزینه اتوفوکوس دنبال‌کننده (Tracking auto-focus) نیز در این قسمت مثل قبل حضور دارند.

دو گزینه جدید افزوده شده به منوی تنظیمات دوربین نوت20 اولترا Touch vibrations و Setting to keep است که این آخری حالت دوربین اصلی، آخرین زاویه استفاده شده برای دوربین سلفی و فیلترهای به‌کار گرفته شده برای هر حالت را به‌صورت جداگانه حفظ می‌کند.

در یک بعدازظهر آفتابی تابستانی، تصویربرداری با Note20 Ultra را آغاز می‌کنیم جایی‌که با توجه به تجربه پیشین از سنسور 108 مگاپیکسلی حاضر در S20 Ultra در این‌جا نیز انتظار تصاویری گرم با رنگ‌های زنده و جزییات بالا را داریم؛ امری‌که در عمل نیز به واقعیت پیوسته و در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی در حالی‌که رنگ‌های تصویر اشباع‌شده و اندکی گرم‌تر از حالت واقعی ثبت شده‌اند اما از نظر جزییات و کنترل نویز با شرایط کاملا راضی‌کننده‌ای روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

نکته برجسته در تصاویر 12 مگاپیکسلی دوربین اصلی به محدوده پویا یا Dynamic range‌ برجسته آن تعلق دارد که جزییات فراوانی را در نقاط تیره و روشن به نمایش می‌گذارد. از لحاظ کنترل نویز نیز شرایط مناسبی برقرار است هرچند الگوریتم سخت‌گیرانه نویز در برخی موارد به از دست رفتن برخی جزییات منجر شده است.

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

مثل قبل امکان برداشت تصویر با وضوح کامل 108 مگاپیکسلی نیز در این دوربین وجود دارد اما نتیجه نهایی با وجود جزییات بیشتر از لحاظ نور با مشکل روبروست و حتی در سوژه‌ای با نور کامل مثل تصویر زیر نیز اختلاف مشخصی را با وضوح 12 مگاپیکسلی پیش‌فرض نشان می‌دهد.

برداشت تصویر 108 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

از عملکرد دوربین اولتراواید با وجود سنسور کوچک‌تر، پشتیبانی نکردن از فوکوس خودکار و بسته‌تر بودن دیافراگم می‌توان هنوز به میزان زیادی رضایت داشت و با این‌که به نمونه‌های بهتری در بین پرچمداران در این زمینه می‌توان اشاره کرد اما در نوع خود البته در نور مناسب تجربه چندان نامناسبی را نیز ارائه نمی‌کند. نبود فوکوس خودکار یکی از جذابیت‌های این رده یعنی امکان برداشت ماکروهای با کیفیت با دوربین التراواید را از لیست امکانات Note20 Ultra حذف کرده و در برداشت‌های از فاصله نزدیک تنها می‌توان به دوربین اصلی تکیه کرد.

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین پریسکوپی نوت20 اولترا در زوم 5 برابری پیش‌فرض خود تصاویر شارپ و جذابی را با جزییات فراوان به ثبت می‌رساند که در شرایط نوری ایده‌آل، تجربه‌ بهتری را حتی نسبت به S20 Ultra ارائه می‌دهد؛ علت این امر را بیش از همه چیز باید در فاصله کانونی بزرگ‌تر این دوربین جست‌وجو کرد که تقریبا همان زوم 5 برابری را به‌صورت اپتیکال ارائه می‌دهد حال آن‌که در S20 Ultra با فاصله کانونی کوچک‌تر، زوم اپتیکال تنها به حوالی 4 برابر می‌رسید. کنترل مناسب نویز، جزییات بالا و رنگ‌های اشباع‌شده نکات مشترک مابین تصاویر برداشت شده با این دوربین را تشکیل می‌دهند.

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 5 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 5 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 5 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 5 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

کیفیت این تصاویر حتی در زوم 10 برابری ترکیبی نیز به میزان زیادی حفظ شده و با این‌که با گذر از این میزان زوم، اثرات بزرگ‌نمایی دیجیتال بیش از پیش ظاهر می‌شود اما اگر نگوییم با شرایط بهتر، حداقل می‌توان از نتایج مشابهی نسبت به S20 Ultra در آن سخن گفت.

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 5 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 10 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 20 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 50 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی Note20 Ultra در حالت Live Focus که امکان برداشت تصویر با عمق میدان بیشتر و محو کردن پس‌زمینه را فراهم می‌آورد عملکرد مناسبی دارد و با رعایت فاصله در سوژه‌های ساده‌تر با نتایج قابل‌قبولی در آن روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت Live Focus - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با پیچیده‌تر سوژه اما از کیفیت اجراکاسته شده و گه‌گاه جزییاتی از پس‌زمینه نیز در نتیجه نهایی ظاهر می‌شوند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت Live Focus - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در برداشت پانوراما با هر دو دوربین اصلی و التراواید با نتیجه بسیار مناسبی روبرو می‌شویم و با وجود آن‌که هر دو دوربین رنگ‌های غیر واقعی و اشباع‌شده‌ای را ثبت کرده‌اند اما از نظر میزان جزییات و دقت در نقاط اتصال تصاویر با خروجی درخشانی روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر پانوراما با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر پانوراما با دوربین التراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از تصاویر دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی در شب می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و محدوده دینامیکی مناسب و جزییات مطلوبی را به تصویر می‌کشد.

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

نویز مشخصی در این تصاویر حتی قبل از بزرگ‌نمایی نیز دیده می‌شود اما این مسئله تا حدودی به نفع جزییات تمام شده و می‌توان از آن به‌عنوان نکته یک نکته مثبت یاد کرد.

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

یک نکته منفی در این میان استفاده از زوم دیجیتال و سوییچ نکردن به دوربین پریسکوپی در زوم‌های پایین (مثلا در حوالی 2 تا 3 برابر) که به‌خصوص در شب تأثیر منفی خود را به‌خوبی به نمایش می‌گذارد.

انجام زوم دیجیتال تصویر بالا با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با به‌کارگیری دوربین تله‌فتو اما شرایط تغییر کرده و حتی در زوم‌های بالا نیز هنوز برخی جزییات به وضوح به چشم می‌خورد.

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 5 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 10 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 20 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو با زوم 50 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین التراواید در شب طبق انتظار نتیجه ضعیف‌تری را در مقایسه با دوربین اصلی ثبت می‌کند اما هنوز در این کلاس می‌توان از خروجی آن تا حدودی رضایت داشت و فعال کردن حالت شب برای آن نیز نتیجه بهتری را به‌دست می‌دهد.

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

استفاده از وضوح 108 مگاپیکسلی دوربین در شب، به‌دلیل نور کمتری که در اختیار پیکسل‌ها قرار می‌گیرد طبیعتا به کادر تیره‌تری منجر شده که با وجود آن‌که کنتراست بیشتری را ایجاد می‌کند اما عملا از لحاظ جزییات در مقایسه با وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی حرفی برای گفتن ندارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 108 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در مجموع از عملکرد این دوربین در شب می‌توان بیش از اندازه رضایت داشت و هرچند هنوز می‌توان به نمونه‌های بهتری در این زمینه اشاره کرد اما برای اسمارت‌فونی در سری نوت با نتجه قابل‌قبولی روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح فیلم‌برداری Note20 Ultra مشابه سری S20 برابر با، 8K با تنها 24 فریم در ثانیه است که البته در عمل کارکرد چندانی برای آن نمی‌توان سراغ گرفت و جدا از فضای زیاد اشغال شده روی حافظه، پخش‌کننده‌های متعددی برای نمایش آن نیز در دسترس قرار ندارند. دیگر رزولوشن‌های برداشت ویدئو در دوربین اصلی این مدل شامل 4K با 30 و 60 فریم در ثانیه (به‌ترتیب با بیت‌ریت‌های 37 و 70 مگابیت بر ثانیه) و فول اچ‌دی با 30 و 60 فریم در ثانیه (به ترتیب با بیت‌ریت‌های ویدئویی 14 و 21 مگابیت بر ثانیه) می‌شوند و در هر حالت نیز صدا به‌صورت دوکاناله با بیت‌ریتی حوالی 250Kbps برداشت می‌شود. در تمامی این چهار حالت می‌توان حین فیلم‌برداری، یک قاب تصویر را با وضوح 9 مگاپیکسل (2252×4000 پیکسل) به‌صورت عکس ذخیره کرد.

با سوییچ به حالت Pro Video نه‌تنها می‌توان در نسبت معمول 16:9 با نرخ 24 فریم در ثانیه تصویربرداری کرد بلکه این نرخ در نسبت سینمایی 21:9 نیز در دسترس قرار می‌گیرد که برای کاربران حرفه‌ای‌تر ویدئو، جاذبه دو چندانی را ایجاد می‌کند. لرزه‌گیر OIS در برداشت ویدئو در تمامی رزولوشن‌ها به‌جز فول اچ‌دی با 120 فریم در ثانیه در دسترس قرار دارد که این موضوع به‌خصوص در وضوح 8K و البته 4K با 60 فریم در ثانیه دستاورد بزرگی به حساب می‌آید.

کیفیت ویدئوهای 8K این دوربین با آنچه پیش از این در سری S20 دیده‌ایم تفاوت خاصی نداشته و در این‌جا نیز با وجود ارائه جزییات بیشتر نسبت به وضوح 4K هنوز با شرایط ایده‌آل فاصله فراوانی وجود داشته و در شرایطی که پخش‌کننده‌های این وضوح هنوز در دسترس عموم قرار ندارند شاید بتوان از این گزینه به‌عنوان یک قابلیت ناتمام آزمایشی یاد کرد.

در وضوح 4K در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه با کیفیت بسیار بالایی از لحاظ جزییات و محدوده دینامیکی روبرو می‌شویم و فعال بودن لرزه‌گیر نیز به کیفیت کار افزوده است. رنگ‌های تصویر البته همچنان تا حدودی غیر طبیعی و اشباع‌شده هستند هرچه برای برخی از کاربران، پر رنگ و غیر طبیعی بودن ویدئوها نه‌تنها نکته منفی محسوب نمی‌شود بلکه از جمله جذابیت‌های برجسته یک دوربین به شمار می‌رود.

نتیجه این دوربین در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه وضوح 1080p نیز تقریبا تفاوتی با وضوح 4K ندارند هرچند طبق انتظار با جزییات کمتری در آن روبرو می‌شویم.

دوربین سلفی

در نوت20 اولترا همچون S20 و S20+ از یک دوربین سلفی 10 مگاپیکسلی مجهز به فوکوس خودکار Dual Pixel با میدان دید 80 درجه‌ای، ابعاد پیکسل 1.22 میکرونی و دیافراگم لنز f/2.2 استفاده شده و در این میان ظاهرا با هیچ تفاوتی نسبت به قبل روبرو نمی‌شویم. سامسونگ مثل گذشته در اینجا نیز تصویر کراپ‌شده‌ای از سنسور را به صورت پیش‌فرض ارائه می‌دهد که وضوح آن، 6.5 مگاپیکسل یا 2208×2944 پیکسل است. برای گرفتن تصویر با وضوح کامل در این دوربین باید گزینه واید در پایین را انتخاب کرد که در این حالت با کادر گشوده‌تری روبرو می‌شویم و وضوح عکس نیز به 10 مگاپیکسل یعنی 2736×3648 پیکسل ارتقاء می‌یابد.

از کیفیت تصاویر این دوربین می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و پشتیبانی از گزینه HDR در آن، دست کاربر را برای گرفتن تصاویر مناسب در شرایط نوری مختلف باز می‌گذارد. فیلم‌برداری در این دوربین حداکثر با وضوح 4K با 60 فریم در ثانیه انجام شده و 4K‌ با 30 فریم و 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه نیز دیگر گزینه‌های در دسترس در این قسمت را تشکیل می‌دهند. دوربین سلفی نوت20 اولترا از برداشت ویدئوی اسلوموشن 1080p نیز پشتیبانی می‌کند.

باتری

نوت20 اولترا روند افزایش ظرفیت باتری در گوشی‌های اخیر سری نوت را ادامه داده و در حالی‌که نوت8، نوت9 و نوت10 پلاس به ترتیب از باتری‌های 3,300، 4,000 و 4,300 میلی آمپر ساعتی برخوردار بودند، ظرفیت باتری این گوشی با اندکی افزایش به 4,500mAh ارتقاء پیدا کرده است. از طرف دیگر مقایسه این باتری با نمونه 5 هزار میلی آمپر ساعتی به‌کار گرفته شده در S20 Ultra گام بلندی را رو به عقب در ظرفیت باتری نشان می‌دهد که شاید علت آن را باید تلاش برای افزایش نیافتن بیش از اندازه حجم و وزن گوشی در حضور المان‌های اضافی سری نوت دانست. کمبود 10 درصدی ظرفیت این باتری نسبت به Note20 Ultra البته با متغییر شدن نرخ رفرش صفحه‌نمایش و ثابت نبودن آن روی 120 هرتز تا حدودی جبران می‌شود و اگر کاربری افراد شامل میزان زیادی بالا و پایین کردن صفحات و مرور شبکه‌های اجتماعی نباشد، با دنیای چندان متفاوتی نسبت به S20 Ultra روبرو نمی‌شویم. در دنیای واقعی بدین‌ترتیب می‌توان 1 تا 2 روز دوام باتری را بسته به نوع استفاده از دستگاه انتظار داشت.

برای تست دوام این باتری طبق معمول به سراغ آزمون Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم و آن را با باتری 100 درصد، روشنایی خودکار غیر فعال و نور 50 درصدی صفحه‌نمایش انجام می‌دهیم؛ جایی‌که زمان مورد نیاز برای رسیدن باتری از 100 به زیر 20 درصد اندازه‌گیری می‌شود. تست نوت20 اولترا را ابتدا در وضوح پیش‌فرض صفحه‌نمایش یعنی فول اچ‌دی پلاس با نرخ تطبیقی 120 هرتزی انجام می‌دهیم که دوام 9 ساعت و 18 دقیقه‌ای را در این گوشی ثبت می‌کند برای مقایسه کافی‌ست بدانید که S20+ با صفحه‌نمایش کوچک‌تر 6.7 اینچی و باتری 4,500mAh به دوام 10 ساعت و 38 دقیقه‌ای در این حالت دست پیدا کرد.

با ثابت نگه‌داشتن وضوح روی فول اچ‌دی و تغییر نرخ رفرش به 60 هرتز عادی، دوام باتری نوت20 اولترا،‌ نزدیک به 2 ساعت بیشتر شده و به 11 ساعت و 5 دقیقه می‌رسد. این میزان در S20 Ultra در همین شرایط یعنی وضوح فول اچ‌دی و نرخ 60fps به 12 ساعت و 19 دقیقه می‌رسد که نشان از تأثیر نچندان پر رنگ کاهش ظرفیت باتری در سناریوهای عادی استفاده از گوشی دارد.

در نهایت در سومین حالت به سراغ وضوح native صفحه‌نمایش یعنی WQHD+ یا 1440×3088 پیکسل می‌رویم که بالاجبار تنها در نرخ 60 فریم در ثانیه‌ای اجرا می‌شود. امتیاز نوت20 اولترا در این حالت بار دیگر از 11 ساعت فراتر رفت و تفاوت معناداری را با فول‌ اچ‌دی با 60 فریم نشان نداد که این مسئله البته به میزان زیادی به نوع محتوای به نمایش‌ درآمده روی صفحه باز می‌گردد.

در مجموعه با توجه به موارد اشاره شده در بالا می‌توان از تأثیر نچندان پر رنگ انتخاب گزینه 120 هرتزی در دوام باتری سخن گفت جایی‌که حداکثر میزان تأثیر منفی آن (حداقل مطابق تست‌های بالا) به چیزی حول و حوش 17 تا 18 درصد محدود می‌شود و بدین‌ترتیب فعال کردن این حالت با توجه به بهبود چشمگیر تجربه کاربری احتمالا برای اکثر افراد ارزش بیشتری را نسبت به کاهش دوام باتری ارائه می‌دهد.

فرایند شارژ سیمی باتری در نوت20 اولترا همانطور که اشاره شد با یک شارژر 25 واتی انجام می‌پذیرد که برای دیوایس پرچمدار و گران‌قیمتی در این سطح، نمونه چندان فوق‌العاده‌ای به نظر نمی‌رسد. تست شارژ این گوشی را طبق معمول از صفر درصد و در هنگام خاموش بودن گوشی آغاز می‌کنیم جایی‌که پس از گذشته 5، 10 و 15 دقیقه به‌ترتیب به شارژرهای 9، 20 و 29 درصد دست پیدا می‌کنیم. شارژ باتری پس از 30 دقیقه به 49 درصد رسیده و پس از یک ساعت نیز به شارژ 91 درصدی دست پیدا کردیم. در نهایت شارژ باتری پس از یک ساعت و 15 دقیقه به 100 درصد رسید که با وجود اندکی اختلاف، تقریبا همانی‌ست که در S20 Ultra نیز شاهد آن بودیم.

نوت20 اولترا از شارژ بی‌سیم و شارژ معکوس بی‌سیم نیز مثل دیگر پرچمداران اخیر شرکت سامسونگ پشتیبانی می‌کند.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Note20 Ultra با سیستم‌عامل اندروید 10 و رابط کاربری OneUI 2.5 عرضه می‌شود که تفاوت بزرگی با آن‌چه در سری S20 دیده‌ایم نشان نمی‌دهد. زمان بوت گوشی نیز تغییر خاصی نکرده و با 18 ثانیه یکی از سریع‌ترین نمونه‌ها به حساب می‌آید.

OLED بودن صفحه‌نمایش طبق معمول امکان نمایش صفحه همواره روشن یا Always On Display را فراهم آورده که در آن همچون گذشته زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

این صفحه برخلاف گذشته در حالت پیش‌فرض به صورت دائم به نمایش در نیامده و برای نمایش آن باید روی صفحه ضربه (tap) زد، در منوی تنظیمات مرتبط با این قسمت، حالت نمایش این صفحه‌ را می‌توان به دو گزینه دیگر یعنی نمایش دائمی (Show always) یا نمایش در زمان‌های مشخص (Show as scheduled) نیز تغییر داد. ظاهر منوی این بخش اندکی تغییر کرده و حالا گزینه Clock Style (شیوه‌های مختلف نمایش ساعت در این وضعیت) و Show music information (نمایش اطلاعات موزیک در حال پخش) به صفحه اصلی این منو، منتقل شده‌اند.

منوی همواره روشن به صورت پیش‌فرض به‌صورت عمودی روی صفحه‌نمایش قرار می‌گیرد اما می‌توان آن را از طریق گزینه‌ای در تنظیمات این قسمت به صورت افقی یا Landscape نیز به نمایش گذاشت.

صفحه قفل جدا از نمایش زمان و تاریخ در گوشه سمت چپ بالا، از دو میانبر برای دسترسی مستقیم به دوربین و شماره‌گیر تلفن برخوردار است که در تنظیمات این قسمت می‌توان هر میانبر دلخواهی را جایگزین آن‌ها کرد.

در منوی تنظیمات صفحه قفل در بخش layout علاوه بر این می‌توان جایگاه این دو میانبر را در پایین صفحه را نیز تغییر داد و با انتخاب گزینه Touch and hold to show، نمایش آنها در نیمه پایینی صفحه را منوط به لمس و نگه داشتن یک آیکون جدید کرد.

در بخش تنظیمات صفحه قفل مثل قبل گزینه‌ای تحت عنوان FaceWidget در نظر گرفته شده که با فعال کردن آن، مواردی مثل کنترلرهای موسیقی، رویدادهای تنظیم شده برای روز جاری، آلارم بعدی ساعت و وضعیت آب و هوا و Bixby Routines (نمایش رویدادهای حاضر در دستیار هوشمند سامسونگ) مستقیما به صفحه قفل منتقل می‌شوند. این اطلاعات مثل قبل به جز صفحه قفل، در بخش همواره روشن صفحه‌نمایش نیز قابل نمایش هستند.

صفحه هوم طبق معمول از آیکون‌های بزرگی تشکیل شده که رنگ و لعاب بیشتری در مقایسه با ورژن‌های قبلی رابط کاربری One UI ارائه می‌دهند. در اینجا نیز به دلخواه می‌توان ویجت‌ها و آیکون برنامه‌های دلخواه را در صفحات مختلف دسک‌تاپ جای داد و دسک‌تاپ سمت چپ نیز همچنان یک بخش اختصاصی به حساب می‌آید.

این دسک‌تاپ سمت چپ که تا به امروز در گوشی‌های پیشین سامسونگ به Bixby و پیشنهادهای روزمره آن تعلق داشت حالا، Samusung Daily نام دارد و از طریق آن خبرهای مختلف از چند فید دلخواه به صورت روزانه ارائه می‌شود.

دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش در زمینه شکل و طراحی بدون تغییر مانده و شامل back، هوم و app switcher می‌شوند که با لمس این آخری در کناره سمت چپ، مجموعه‌ای از برنامه‌های جدیدا اجرا شده همراه با آیکونی برای بستن دسته‌جمعی آنها ظاهر می‌شود و در پایین نیز چهار برنامه بیشتر مورد استفاده قرار گرفته شده را می‌توان مشاهده کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر یا نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش، وارد بخش ویرایشی صفحه هوم می‌شویم که طبق معمول چهار گزینه Wallpapers، تم، ویجت و تنظیمات هوم‌اسکرین در پایین آن دیده می‌شود و از طریق آن جدا از حذف و اضافه کردن صفحات دسک‌تاپ می‌توان دسک‌تاپ سمت چپ را غیر فعال کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم را پیش از این به طور کامل در S20 Ultra دیده‌ایم و با تغییری در اینجا روبرو نمی‌شویم. در این بخش امکان تغییر ساختار صفحه هوم (یک صفحه هوم تکی و صفحه اپلیکیشن‌های جدا یا صفحه هوم قابل اسکرول به سمت چپ و دسک‌تاپ‌های متعدد)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش یا پنهان کردن دکمه دسترسی به App drawer، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، App icon badge (شیوه نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن)، Add apps to Home screen (افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم)، Swipe down for notification panel (کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن)، Rotate to landscape mode (چرخش هوم‌اسکرین با چرخاندن گوشی) و Lock Home screen layout (غیر فعال کردن امکان جایجایی با حذف آیکون‌های روی صفحه‌نمایش) در دسترس قرار دارند.

همچون نسل قبلی Experience UI سامسونگ در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون مثل نمونه مشابه در iOS شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود. در این حالت برخی از امکانات مرتبط با آیکون انتخاب شده مثلا تنظیم آلارم با نگه داشتن دست روی گزینه ساعت نیز در دسترس قرار می‌گیرد.

منوی جانبی یا Edge panels که در سال‌های نچندان دور نقشی مهمی در گوشی‌های پیشرفته سامسونگ با صفحه‌نمایش‌های خمیده بر عهده داشت و حالا چندان توجه‌ای را به خود بر جلب نمی‌کند مطابق معمول با کشیدن آیکون آن (که به صورت ناپیدا در نیمه بالایی لبه جانبی سمت راست صفحه‌نمایش قرار دارد) رو به سمت داخل نمایان می‌شود. این منو این بار با اندکی تغییر در شکل ظاهری روبرو شده اما عملکرد و امکانات آن مشابه گذشته به نظر می‌رسند. در این منو به صورت پیش‌فرض گیم لانچر و گلکسی استور در بالا قرار داشته و در زیر آن‌ها می‌توان حداکثر 4 برنامه دلخواه را قرار داد. گزینه‌ Edit در پایین این بخش برای انتخاب برنامه‌های دلخواه در نظر گرفته شده و آیکون کنار آن نیز دسترسی سریع‌تری را به برنامه‌های مختلف فراهم می‌کند.

مثل قبل، پنل‌های متعدد و متنوعی برای این بخش در دسترس قرار دارد که لیستی از تمامی آنها را با انتخاب گزینه چرخ‌دنده از پایین صفحه می‌توان مشاهده کرد.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade در Note20 Ultra اندکی با آن‌چه در S20 Ultra دیده‌ایم تفاوت دارد در این منو با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد ذخیره باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ و کنار آیکون دسترسی به منوی Setting، دکمه‌ای برای خاموش و روشن کردن دستگاه در نظر گرفته شده که با توجه به وظیفه عجیبی که سامسونگ برای دکمه پاور فیزیکی گوشی در نظر گرفته، راه‌کاری ساده‌تری برای تسهیل خاموش کردن دستگاه به نظر می‌رسد. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود.

اما پیش از آنکه سری به دیگر تاگل‌های منوی نوتیفیکیشن بزنیم بهتر است با دو آیکون متفاوت حاضر در پایین این قسمت آشنا شویم؛ این دو آیکون که با عنوان Devices و Media شناخته می‌شوند در حقیقت راه‌کاری برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به این دو مدل (از طریق بلوتوث) و کنترل مدیای در حال پخش در آن‌هاست. دستگاه‌های متصل به گوشی با نصب اپلیکیشن SmartThings سامسونگ مجموعه وسیعی از دیوایس‌های هوشمند را در بر گرفته و بدین‌ترتیب کنترل پخش مدیا روی این دیوایس‌ها به امر آسانی بدل می‌شود.

با ادامه اسکرول این بخش 27 آیکون جدید در ردیف‌های چهارتایی با امکان اسکرول افقی به این جمع افزوده می‌شوند که اکثر آنها را در S20 Ultra دیده‌ایم اما در این میان برخی موارد جدید نیز به چشم می‌خورد که از آن جمله می‌توان به دو گزینه DeX و Nearby Share اشاره کرد که اولی برای اتصال به نمایشگر خارجی و استفاده از محتوای گوشی در فضایی دسک‌تاپی و دومی برای انتقال فایل بین دستگاه‌های مختلف به‌کار می‌رود. گزینه S Pen air actions نیز از جمله دیگر موارد متفاوت این قسمت است که پیش از این در مورد آن صحبت کردیم و از طریق آن امکان انجام برخی فعالیت‌ها (مثل زدن دکمه back‌ یا هوم و اجرای برنامه‌های دلخواه) بدون لمس صفحه‌نمایش از راه دور از طریق قلم دستگاه امکان‌پذیر می‌شود.

گزینه حالت تمرکز یا Focus mode در این بخش برای غیر فعال کردن گزینه‌های مرتبط با سرگرمی و مولتی‌مدیا در دستگاه و تمرکز روی کار و فعالیت‌های شخصی‌ست که با لمس آن و انتخاب یکی از دو گزینه Work time یا Me time، تنها قابلیت‌های اصلی گوشی مثل تماس و پیام، ساعت، تنظیمات و Play Store در دسترس قرار داشته و بقیه به صورت سیاه‌ و سفید و غیر فعال به نمایش در می‌آیند.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار نیز در آن فراهم است.

در رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ، در این بخش گزینه تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) نیز به نمایش گذاشته می‌شد که این منو حالا با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout در دسترس قرار دارد. در این منو می‌توان نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز کنترل نمود.

منوی اصلی که با کشیدن رو به بالا یا پایین هوم‌اسکرین پدیدار می‌شود از ساختار ساده‌ای برخوردار بوده و در 5 ردیف و 4 ستون از آیکون‌های بزرگ مرتب شده است. قسمت جست‌وجو در بالا به جای خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش تغییر خاصی نسبت به گذشته نداشته و همان موارد قبلی از جمله Clean up pages برای پر کردن جای خالی‌های ایجاد شده در منوی اصلی ناشی از حذف و اضافه در آن حضور دارند و این بار مجددا گزینه Contact us یا تماس با ما از آن حذف شده است.

منوی تنظیمات یا Setting گوشی همانی‌ست که در S20 Ultra دیده‌ایم و در اینجا نیز به نسبت رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ از برخی گزینه‌های جدید استفاده شده که این منو را کاربردی‌تر از قبل نشان می‌دهند. در این منو مثل گذشته از آیکون‌های رنگی و قسمت‌های مجزا، برای دسترسی آسان‌تر استفاده شده که شامل گزینه‌های ارتباطی یا Connections، گزینه‌های مربوط به صدا و لرزش و اعلان برنامه‌ها، تمامی بخش‌های مرتبط با صفحه‌نمایش، گزینه‌های امنیتی همراه با حساب‌های کاربری و گوگل، بخشی تحت عنوان ویژگی‌های پیشرفته یا Advanced features، سه قسمت مرتبط با اپلیکیشن‌ها، تنظیمات عمومی مرتبط با زبان و تاریخ و گزینه‌های کمکی برای افراد توان یاب و بالاخره قسمت اطلاعات کلی گوشی و آپدیت نرم‌افزار می‌شوند.

یک گزینه نسبتا جدید در این بخش، زیر منوی تازه‌ای به نام Privacy است که در آن موارد مرتبط با حریم خصوصی افراد از مدیریت دسترسی‌ها تا ارسال اطلاعات بازاریابی و عیب‌یابی به شرکت سازنده و اطلاعات و فعالیت‌های به اشتراک گذاشته شده با گوگل در دسترس قرار دارد. مثل قبل امکان شخصی‌سازی کردن اطلاعات به اشتراک‌گذاشته شده با سامسونگ در وب‌سایت و سرویس‌های این شرکت نیز در این منو قرار دارد.

منوی Location یا مسیریابی به صورت یک گزینه مستقل در پایین گزینه Privacy افزوده شده که در آن جزییات بیشتری در مورد مکان کاربر در دسترس قرار می‌گیرد.

امکان اتصال دستگاه به نمایشگرهای خارجی در حالت دسک‌تاپی موسوم به Samsung DeX طبیعتا در نوت‌20 اولترا نیز حضور دارد اما در این مدل جدا از امکان اتصال با کمک کابل HDMI‌ یا USB می‌توان به‌صورت بی‌سیم و وایرلس نیز این اتصال را برقرار کرده و در محیطی مشابه PC، می‌توان از محتویات دستگاه در فضایی به بزرگی صفحه‌‌نمایش کامپیوتر یا حتی تلویزیون استفاده کرد. سامسونگ برای اتصال بی‌سیم به نمایشگر خارجی، نمایشگرهای منطبق و تلویزیون‌های سامسونگ ساخته شده در سال 2019 و جدیدتر را توصیه می‌کند اما در یک تست عملی این اتصال به سادگی با یک تلویزیون ساخت سال 2016 انجام پذیرفت و با این‌که اعلانی مبنی بر بهینه نبودن نمایشگر روی گوشی ظاهر شد اما مشکلی در استفاده از این حالت و بهره‌گیری از صفحه‌نمایش گوشی به‌عنوان تاچ‌پد نداشتیم.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

طبق رویه معمول سامسونگ، گلکسی نوت20 اولترا نیز بسته به منطقه توزیع با دو پروسسور Snapdragon 865 Plus‌ یا Exynos 990 ارائه می‌شود که با وجود آن‌که هر دو از لیتوگرافی 7 نانومتری بهره می‌برند اما طبق تست‌های فراوان صورت پذیرفته روی این دو چیپ‌ست، عملا قدرت پردازشی و گرافیکی بیشتری در نسخه اسنپ‌دراگونی این مدل دیده می‌شود. در ورژن بین‌المللی این مدل از جمله نسخه در اختیار ما اما از همان پروسسور Exynos 990 استفاده شده و بدین‌ترتیب اختلاف ذکر شده در این‌جا نیز پابرجاست. در ساختار Exynos 990 از دو هسته کاستومایز شده Exynos M5 (ظاهرا براساس معماری Cortex-A77) با فرکانس 2.7 گیگاهرتز در بالاترین سطح استفاده شده و 2 هسته سطح میانی با فرکانس 2.5 گیگاهرتز و 4 هسته رده پایین با فرکانس 2 گیگاهرتز نیز آن را همراهی می‌کنند. پردازش گرافیک در این مجموعه بر عهده Mali-G77 MP11 بوده و مثل همتای کوالکامی خود از حافظه UFS 3.0 و مموری LPDDR5 پشتیبانی می‌کند.

رم گوشی در نسخه 4G در اختیار ما 8 گیگابایت از نوع LPDDR5 است اما در ورژن 5G دستگاه، این رقم افزایش پیدا کرده و به 12 گیگابایت می‌رسد. حافظه داخلی این مدل در نسخه 4G برابر با 128 یا 256 گیگابایت است اما در ورژن 5G به نسخه دیگری با حافظه 512 گیگابایتی نیز بر می‌خوریم. میزان حافظه آزاد نسخه 256 گیگابایتی این مدل در ابتدای بوت دستگاه و پیش از ایجاد هرگونه تغییری روی حافظه (انتقال فایل، نصب یا آپدیت برنامه‌ها)، تنها نزدیک به 223 است و این به آن معناست که نزدیک به 33 گیگابایت از حافظه داخلی این مدل صرف سیستم‌عامل و اجزای آن شده است. برای مقایسه کافی‌ست بدانید در S20 Ultra در همین شرایط، اندکی بیش از 22 گیگابایت به حافظه داخلی تعلق دارد و نمونه متفاوتی همچون Huawei P40 Pro نیز تنها 14.5 گیگابایت از حافظه را به خود اختصاص داده و بیش از 241 گیگابایت حافظه داخلی آن در اختیار کاربران است.

این حافظه داخلی طبق انتظار از نوع UFS 3.0 است که این موضوع با رسیدن به سرعت خوانش ترتیبی بیش از 1,700MB/s در تست AndroBench اثبات می‌شود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به یکسان بودن پردازنده در Note20 Ultra انتظار نتایج مشابهی را از این گوشی در مقایسه با S20 Ultra می‌توان داشت؛ از سوی دیگر اما کاهش حافظه رم از 12 به 8 گیگابایت در عملکرد نوت20 اولترا با تأثیر منفی همراه شده و احتمالا در برخی تست‌ها، شرایط به ضرر این مدل تمام خواهد شد.

طبق معمول در نخستین تست به سراغ Geekbench 4.4.2 می‌رویم که کیفیت هسته‌های پردازشی دستگاه را فارغ از المان‌های دیگر مثل حافظه و گرافیک، بررسی می‌کند. در این تست با توجه به دخیل نبودن حافظه رم انتظار نتیجه مشابهی را از Note20 Ultra در مقایسه با S20 Ultra داریم. امتیازهای نوت20 اولترا در این تست در حالت‌های تک و چند هسته‌ای به ترتیب 4,914 و 12,588 واحد بود که تقریبا تفاوت چندانی با امتیازهای 4,823 و12,147 واحدی S20 Ultra ندارد. عملکرد نوت20 اولترا به‌خصوص در فرایندهای تک‌هسته‌ای از نمونه‌ای چون P40 Pro با امتیازهای 3,815 و 12,177 در این تست فراتر می‌رود و با این‌که با نسخه SD865+ این گوشی هنوز فاصله دارد اما هنوز نتایج درخشانی به حساب می‌آید.

شرایط در نسخه جدیدتر این تست یعنی Geekbench 5.2.0 نیز به همین صورت تکرار شده و امتیازهای 916 و 2,838 واحدی نوت20 اولترا در آن به امتیازهای 930 و 2,825 گلکسی S20 Ultra نزدیک است و در حالت تک‌هسته‌ای از P40 Pro با امتیاز 753 واحدی کاملا فراتر می‌رود.

در تست کلی AnTuTu v8.4.3 در حالی در نوت20 اولترا به امتیاز 526,687 واحد دست پیدا می‌کنیم که نسخه SD865+‌ همین گوشی به مرزهای 600 هزار واحدی کاملا نزدیک می‌شود. نوت20 اولترا البته با همین امتیاز نیز همچنان در بین برترین گوشی‌های بازار در این تست به حساب می‌آید و برای نمونه، مقایسه آن با P40 Pro با امتیاز 465 هزار واحدی، اختلاف بزرگی را نمایان می‌کند.

در نهایت در تست گرافیکی Sling Shot Extreme- OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark، که معیاری برای عملکرد بخش گرافیکی دستگاه به‌حساب می‌آید، نوت20 اولترا به لطف گرافیک 11 هسته‌ای Mali-G77 به امتیاز بسیار مناسب 6,584 واحدی می‌رسد که چند درصدی در مقایسه با امتیاز 6,800 واحدی S20 Ultra عدد کمتری به حساب می‌آید اما هنوز اختلاف بزرگی با P40 Pro و امتیاز 5,600 واحدی دارد.

ارتباطات

نوت20 اولترا در دو نسخه مختلف 4G و 5G ارائه می‌شود که نسخه در اختیار ما، ورژن 4G این مدل به حساب می‌آید و حداکثر سرعت ارتباطات نسل چهارم در آن با پشتیبانی از LTE Cat.20 و تجمیع اپراتوری هفت‌گانه به 2 گیگابیت بر ثانیه در دانلود و 200 مگابیت بر ثانیه در آپلود محدود می‌شود. وای‌فای گوشی از نوع پیشرفته نسخه ششم یا ورژن ax‌ است که از سرعت دانلود و آپلود 1.2 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند. بلوتوث نسخه 5 همراه با NFC دیگر گزینه‌های ارتباطی این مدل را تشکیل می‌دهند. نوت20 اولترا در کنار خانواده آیفون 11 شرکت اپل تنها دیوایس‌هایی هستند که در حال حاضر از امکان ارتباطی UWB یا باند فوق وسیع پشتیبانی می‌کنند. در این فناوری داده‌ها با سرعت بالا در دو طیف فرکانسی 3.1 و 10.6 گیگاهرتزی منتقل می‌شوند و در این میان به دلیل باند فرکانسی متفاوت از ایجاد اختلال با دیگر فناوری‌های ارتباطی بی‌سیم نیز جلوگیری به‌عمل می‌آید.

مسیریاب‌های GPS/GLONASS/Galelio/BeiDou همراه با پورت پر سرعت USB-C سایر گزینه‌های ارتباطی این مدل را تشکیل می‌دهند و از جک هدست نیز در آن خبری نیست.

کلام آخر

از گلکسی Note20 Ultra می‌توان به‌عنوان ابزار پیشرفته‌ای در زمینه productivity و خلق محتوای نوآورانه یاد کرد؛ جایی‌که به لطف پیشرفته‌ترین صفحه‌نمایش حال حاضر بازار، قلمی با حداقل تأخیر ممکن، لیستی از مدرن‌ترین گزینه‌های ارتباطی و یک مجموعه پردازشی پر سرعت، ابزار ایده‌آلی در اختیار جامعه هدف اصلی این مدل قرار می‌گیرد.

از طراحی دستگاه در بخش رویی و کناره‌ها می‌توان بیش از اندازه رضایت داشت و حضور دو لایه شیشه‌ای در پشت و روی دستگاه و حاشیه‌های ناچیز صفحه‌نمایش به این رضایت کاملا افزوده‌‌اند. بخش پشتی با محوطه کاملا برآمده دوربین‌ها اما داستان دیگری را روایت می‌کند و برجستگی دوربین‌های این قسمت (حداقل در نگاهی برخی از افراد)، به حدی بیش از اندازه و نامتناسب به نظر می‌رسد که جایی برای در نظر گرفتن دیگر نکات مثبت طراحی این مدل باقی نمی‌گذارد. این برجستگی حتی از S20 Ultra نیز فراتر رفته و حد جدیدی را در طراحی دوربین‌های موبایلی به تصویر می‌کشد.

صفحه‌نمایش Dynamic AMOLED 2X این مدل از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و نرخ رفرش 120 هرتزی آن نیز با وجود آن‌که هنوز در وضوح اصلی +WQHD در دسترس قرار ندارد اما حالا اصطلاحا Adaptive بوده و با توجه به نوع محتوای صفحه‌نمایش، به‌صورت خودکار تنظیم می‌شود که این امر در مصرف باتری، تأثیر مثبت مشهودی بر جای گذاشته است.

قلم S Pen به‌عنوان شناسنامه Note20 Ultra پس از مدت‌ها با تغییر بزرگی در کارکرد روبرو شده و با کاهش میزان تأخیر به 9 میلی ثانیه، تجربه کاملا طبیعی‌تری را از نوشتن روی صفحه‌نمایش ارائه می‌کند. ژست‌های حرکتی جدید این قلم یا Air actions گزینه‌های تازه‌ای را برای تعامل با دستگاه ارائه می‌کنند که فارغ از میزان کاربرد آن‌ها در دنیای واقعی، می‌توان از آن‌ها برای جابجا شدن در فضای سیستم‌عامل و اجرای برنامه‌های دلخواه استفاده کرد. امکان ضبط صدا، همزمان با نوشتن با قلم روی صفحه‌نمایش و پخش آن‌ها به‌صورت هماهنگ و سینک شده، ایمپورت کردن محتوای PDF با امکان حاشیه‌نویسی، دریافت خروجی پاورپوینت، سیستم فایل‌بندی جدید برای نوت‌ها و تراز کردن خودکار نوشته‌های ناصاف درج شده روی صفحه‌نمایش از دیگر امکانات قابل ذکر برای S Pen‌ جدید این گوشی شمار می‌روند.

از کیفیت دوربین اصلی 108 مگاپیکسلی گوشی می‌توان به میزان بسیار زیادی رضایت داشت و با این‌که اندکی با رنگ‌های اغراق‌شده و سیستم سخت‌گیرانه حذف نویز در تصاویر این دوربین روبرو می‌شویم اما نتیجه نهایی آن حتی در محیط‌های با نور کم نیز در حد و اندازه‌های یک پرچمدار قرار دارد. گزینه‌های پیشرفته این دوربین در بخش فیلم‌برداری نیز قابل توجه به نظر می‌رسند جایی‌که جدا از وضوح 8K که در سری S20 نیز ارائه شده بود امکان برداشت ویدئو در نسبت سینمایی 21:9 با 24 فریم در ثانیه نیز در آن حضور دارد و از این گذشته،‌ لرزه‌گیر اپتیکال (OIS) این مجموعه نیز به‌جز در وضوح 1080p با 120 فریم در ثانیه در همه رزولوشن‌های دیگر در دسترس قرار دارد. یک نوآوری دیگر در بخش فیلم‌برداری این دوربین به مبحث صدا تعلق دارد جایی‌که به‌جز امکان تنظیم حساسیت میکروفون‌های دوربین در هنگام فیلم‌برداری (فراگیر، صدا از جلو و صدا از پشت) می‌توان صدای مورد نظر را از طریق میکروفون متصل شده به پورت USB‌ و یا میکروفون بلوتوث نیز دریافت کرد که از طریق این آخری می‌توان از سوژه مورد نظر در هنگام فیلم‌برداری بدون نگرانی از ضعیف شدن صدا فاصله گرفت و برداشت صدا را به عهده میکروفون‌های Galaxy Buds Live که در گوش‌های سوژه قرار دارند واگذار کرد.

دوربین اولترا واید دستگاه با وجود مجهز نبودن به فوکوس خودکار، شرایط نسبتا مناسبی دارد هرچند در این‌جا نیز رنگ‌های اغراق‌شده‌تر از حالت عادی هستند و با کاهش نور، با افزوده شدن به نویز، از میزان جزییات کاسته می‌شود.

دوربین 12 مگاپیکسلی تله‌فتوی پریکسوپی این مدل نسبت به نمونه 48 مگاپیکسلی حاضر در S20 Ultra در وضوح و سایز سنسور با کاهش چشمگیری روبرو شده و در حالی‌که در S20 Ultra با تجمیع پیکسلی به ابعاد پیکسل 1.6 میکرونی در همین وضوح 12 مگاپیکسل دست پیدا می‌کردیم در نوت20 اولترا از این ویژگی خبری نیست و سایر پیکسل‌های آن در وضوح 12 مگاپیکسل، تنها 1 میکرون است. این دوربین البته از مجموعه نوری بهتری برخوردار است و نه‌تنها دیافراگم بازتری را نسبت به S20 Ultra ارائه می‌دهد (f/3.0 نسبت به f/3.5)، بلکه فاصله کانونی 123 میلی‌متری آن نسبت به 103 میلی‌متر در S20 Ultra کاملا به زوم اپتیکال 5 برابری نزدیک شده است. از کیفیت این دوربین در نور مناسب می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و حتی تا زوم ترکیبی نزدیک به 10 برابری نیز شرایط قابل‌قبولی در آن برقرار است.

دوربین سلفی 10 مگاپیکسلی گوشی تغییری نسبت به قبل نداشته و با وجود آن‌که دیافراگم f/2.2 آن نسبت به دیافراگم معمول دوربین‌های سلفی اندکی بسته‌تر است اما به لطف فوکوس خودکار و پشتیبانی از HDR، کامل پر قدرت ظاهر می‌شود. فیلم‌برداری 4K با 60 فریم در ثانیه و پشتیبانی از برداشت اسلوموشن با وضوح 1080p‌ دیگر نکات جذاب این دوربین را تشکیل می‌دهند.

در بخش ارتباطی این مدل غیبت 5G در نسخه در اختیار ما کاستی غیر قابل بخششی به نظر می‌رسد و هرچند هنوز تا فراگیر شدن این امکان ارتباطی در داخل کشور راه درازی در پیش است اما با نیم‌نگاهی به قیمت دستگاه از یک سو و متوسط زمان تعویض یک گوشی پیشرفته سری نوت از سوی دیگر می‌توان از آن به‌عنوان ضایعه غیر قابل جبرانی یاد کرد. جدا از این مورد طبق انتظار از یک گوشی نوت شرایط ایده‌آلی در بخش ارتباطی برقرار است و پشتیبانی از UWB نیز به استحکام این بخش افزوده است. جک هدست هنوز جایی در این مدل ندارد اما اسپیکرهای با کیفیت استریو، کاربران علاقه‌مند به موسیقی را راضی نگه خواهد داشت.

مجموعه پردازشی Exynos 990 این مدل با وجود آن‌که یکی از قدرتمندترین و پر سرعت‌ترین راه‌حل‌های پردازشی بازار به حساب می‌آید به گواه تست‌های متعدد صورت پذیرفته در این زمینه، سرعت کمتری در مقایسه با نسخه‌های Snapdragon 865 Plus این گوشی داشته و با این‌که این اختلاف برای اکثر کاربران چندان قابل مشاهده نخواهد بود اما با نزدیک شدن به زمان ارائه پروسسورهای جدیدتر 5 نانومتری، به‌زودی با اختلاف‌های بزرگ‌تری مابین نوت20 اولترا و نسل جدید پرچمداران روبرو می‌شویم. نسخه 4G این گوشی به تنها 8 گیگابایت رم مجهز است که این موضوع با توجه به ماهیت تولید محتوا و رسالت productivity این گوشی، اندکی کمتر از حد انتظار به نظر می‌رسد. در کاربری‌های عادی البته با کندی مشخصی در این گوشی روبرو نمی‌شویم و شرایط مناسبی در آن برقرار است. نوت20 اولترا برخلاف سری S20 حرارت چندان بالایی را در هنگام قرارگیری زیر فشار تولید نمی‌کند و از این لحاظ جایگاه بهتری نسبت به پرچمداران اخیر سری S دارد.

باتری گوشی نسبت به S20 Ultra با سایز مشابه صفحه‌نمایش با کاهش 500 میلی آمپر ساعتی روبرو شده اما این کاهش در عمل عمدتا به دلیل سیستم انطباق‌پذیر نرخ رفرش 120 هرتزی، اختلاف بزرگی را ایجاد نمی‌کند و با این‌که با باتری فوق‌العاده‌ای در این مدل روبرو نمی‌شویم اما شرایط برای رضایت از آن فراهم است. شارژر 25 واتی همراه این گوشی نیز در زمانی نزدیک به 75 دقیقه باتری دستگاه را پر می‌کند.