mobile.ir - مرجع موبایل ایران

تقریبا شش سال پیش در تابستان سال 2014، شرکت سامسونگ از اسمارت‌فون متفاوتی به نام گلکسی Alpha رونمایی کرد که از آن به‌عنوان نخستین محصول سری خوش‌نام و پر افتخار گلکسی A یاد می‌شود؛ استحکام جایگاه سامسونگ در بین گوشی‌های میان‌رده از جمله اصول اولیه موجودیت خانواده پر تراکم گلکسی A بود که در طی سال‌های گذشته با فروش بالا و حضور در جمع محبوب‌ترین اسمارت‌فون‌های سال، به میزان زیادی به هدف خود نزدیک شده است. این سری همچنین به لابراتوار مطمئنی برای تست قابلیت‌های جدید گوشی‌های سامسونگ بدل شده و در این میان برخی از امکانات امروزی گوشی‌های پرچمدار این برند نخستین بار در قالب یک گوشی سری A به بازار عرضه شدند که از آن جمله می‌توان به حضور 4 دوربین در یک گوشی در Galaxy A9 2018 و نخستین سلفی پانچی درون صفحه‌نمایش در Galaxy A8s اشاره کرد.

Samsung Galaxy A9 2018

در اوائل سال 2019 رویه سری A و محصولات ارائه شده در این خانواده پس از اعلام تلفیق این رده با سری J با تغییر روبرو شده و به‌تدریج گوشی‌های ارزان‌قیمت‌ترِ پایین‌رده نیز در این لیست ظاهر شدند. در شیوه نام‌‌گذاری دو رقمی جدید این سری، نمونه‌های با پسوند A3x ،A2x ،A1x و A4x در سطح پایین، مدل‌های A5x و A6x در رده میانی، A7x و A8x در رده میانی پیشرفته و اندک مدل‌های A9x نیز در بالاترین سطح این مجموعه، رده‌بندی می‌شوند. در بین محصولات پایین‌رده سامسونگ در این خانواده معمولا اولین پله برای دستیابی به برخی از امکانات قابل‌قبول مثل صفحه‌نمایش‌های OLED، پردازنده نسبتا سریع و باتری‌های حجیم در رده A3x رخ می‌دهد جایی‌که در طی یکی دو سال گذشته دو مدل A30 و A30s تا حدودی موفق ظاهر شده‌اند.

محصول جدید این خانواده یعنی گلکسی A31 که در آوریل 2020 روانه بازار شد از تغییرات بزرگی در قیاس با همتایان پیشین خود برخوردار شده و به‌خصوص در زمینه دوربین، پردازنده و باتری با شرایط بسیار بهتری در آن روبرو می‌شویم.

سامسونگ گلکسی A31 با نام مدل SM-A315F/DS موضوع بررسی این نوبت است. Galaxy A31 از طریق فروشگاه داریا همراه برای بررسی در اختیار ما قرار گرفت.

جعبه محتویات

جعبه A31 به آن‌‌چه در A30 دیده‌ایم شباهت کاملی داشته و در این‌جا نیز تصویر بزرگی از گوشی همراه با نام مدل آن روی باکس نقش بسته و در کناره‌های این جعبه نیز برخی جزییات به چشم می‌خورد.

منظره درون این باکس نیز به میزان زیادی ثابت مانده و به‌جز خود گوشی، بار دیگر با یک قاب شفاف، شارژر، هدست سیمی، کابل USB و سوزن دسترسی به اسلات جانبی روبرو می‌شویم.

شارژر همراه این مدل را بارها در کنار سایر گوشی‌های میان‌رده سامسونگ دیده‌ایم و در این‌‌جا نیز از همان شارژر 15 واتی (9 ولت و 1.67 آمپر) همیشگی استفاده شده است. توان این شارژر را در بخش باتری، محک خواهیم زد.

هدست سیمی ساده سامسونگ با طراحی معمولی و تک دکمه روی سیم، هیچ تغییری نسبت به قبل نکرده و به‌خصوص برای کاربران علاقه‌مند به موسیقی، حساب چندانی نمی‌توان روی آن باز کرد.

طراحی ظاهری

برخلاف انتظاری که نام مدل و رده قیمتی دستگاه در ذهن ایجاد می‌کند، گلکسی A31 در اولین برخورد احتمالا حس مثبتی را به اغلب افراد منتقل می‌کند که ناشی از یک صفحه‌نمایش بزرگ و سرتاسری‌ و رنگ‌‌آمیزی زیبای بخش پشتی‌ست. یک تفاوت محسوس A31 در مقایسه با A30 به کشیده‌تر شدن و باریک‌تر شدن گوشی باز می‌گردد که دلیل آن را باید در تغییر نسبت صفحه‌نمایش از 19.5:9 به 20:9 جست‌وجو کرد. به جز این مورد شرایط مشابهی در بخش رویی برقرار است و حاشیه‌های نچندان باریک پایینی و ناچ U شکل بالایی همگی سر جای خود ثابت باقی مانده‌اند.

بخش پشتی اما به‌کل داستان متفاوتی را روایت می‌کند که در یک نگاه به میزان زیادی به A51 شباهت دارد؛ کاور براق این قسمت با یک خط مورب در پایین به دو قسمت تقسیم شده که بخش بالایی کاملا ساده و بدون طرح است اما در پایین، با خطوطی در موازات دستگاه روبرو می‌شویم که با حرکت دادن گوشی در نور می‌توان آن‌ها را به وضوح مشاهده کرد. لنزهای دوربین در کناره سمت چپ بالا درون یک قاب مستطیلی قرار دارند که ترکیب جدیدی برای این سری به حساب می‌آید و انتقال نشان سامسونگ از بالا به پایین نیز لیست تغییرات این قسمت را تکمیل می‌کند.

جنس کاملا پلاستیکی این قسمت (که سامسونگ از آن با نام Glasstic یاد می‌کند) به شدت جاذب اثرات انگشت بوده و با توجه به آن‌که ضخامت آن نیز چندان بالا به نظر نمی‌رسد، احتمالا در آینده مستعد دریافت خراشیدگی نیز خواهد بود از این رو استفاده از قاب همراه گوشی (با هر قاب محافظ دیگر) کاملا منطقی خواهد بود. لبه‌های کناری این قاب مثل A30 کاملا خمیده طراحی شده‌اند که این موضوع نه‌تنها به بهتر در دست گرفتن دستگاه کمک می‌‌کند بلکه ضخامت آن را نیز کمتر جلوه می‌دهد.

اجزای پیرامونی گوشی با تغییری نسبت به گذشته روبرو نشده‌اند و همه موارد پیشین در این‌‌جا نیز تکرار شده‌‌اند.

یک نکته منفی در مورد طراحی قسمت‌های پیرامونی دستگاه به جایگاه دکمه تغییر صدا باز می‌گردد که با بلندقامت‌تر شدن گوشی حالا حتی بیشتر از قبل از دسترس خارج شده و تقریبا امکان استفاده از آن (به‌خصوص ولوم بالا) بدون جابه‌جا کردن گوشی یا استفاده از دست دوم وجود ندارد.

نکات مثبت در طراحی گلکسی A31 در یک نگاه بیشتر از موارد منفی آن به چشم می‌خورد و با این‌که پلاستیکی بودن کامل بدنه (شاسی و بخش پشتی) و جذب شدید اثرات انگشت،‌ در تقلیل حس مثبت اولیه، نقش موثری ایفا می‌کنند اما در مجموع نمی‌توان از کلیت طراحی این مدل چندان ناراضی بود.

ابعاد و وزن

با توجه به تغییر نسبت صفحه‌نمایش از 19.5:9 به 20:9 انتظار تغییر مشخصی را در طول و عرض دستگاه در مقایسه با A30 داریم جایی‌که احتمالا با طول بیشتر و عرض کمتری روبرو می‌شویم. طول و عرض A31 به ترتیب 159.3 و 73.1 میلی‌متر است که نسبت به A30 با طول و عرض 158.5 و 74.7 میلی‌متر،‌ بلندقامت‌تر و کم‌عرض‌تر شده است.

A31 در زمینه ضخامت البته با تغییر مهم‌تری روبرو شده و با توجه به افزایش چشمگیر ظرفیت باتری، حالا ضخامتی برابر با 8.6 میلی‌متر دارد که نزدیک به 0.9 میلی‌‌متر بیش از A30 است. این ضخامت بیشتر البته چندان در دست احساس نمی‌شود و هنوز می‌توان حس یک گوشی Slim را از A31‌ دریافت نمود.

وزن دستگاه نیز متأثر از افزایش ظرفیت باتری، تغییر ملموسی را تجربه کرده و در حالی‌که A30 با وزن 165 گرمی، جزء سبک‌ وزن‌ترین 6.4 اینچی‌های بازار به حساب می‌آمد، وزن A31 به 185 گرم رسیده که البته هنوز هم در مقایسه با نمونه‌های شیشه‌فلزی چندان سنگین به حساب نمی‌آید.

صفحه‌نمایش

در A31 همچنان از یک صفحه‌نمایش 6.4 اینچی (162.1 میلی‌متری) استفاده شده که از فناوری ساخت Super AMOLED بهره می‌برد و قادر به نمایش 16 میلیون رنگ است. وضوح و نسبت تصویر این صفحه‌نمایش البته با تغییر کوچکی روبرو شده و در حالی‌که در A30 از یک پنل 1080×2340 پیکسلی استفاده شده بود، وضوح تصویر در صفحه‌نمایش A31 اندکی بیشتر شده و به 1080×2400 پیکسل رسیده است. المان‌های سنجش کیفیت در این صفحه‌نمایش بدون تغییر بوده و در این‌جا نیز به لطف فناوری ساخت OLED با مشکی عمیق و کنتراست بالایی روبرو می‌شویم و رنگ‌های جذاب و اشباع شده‌ای نیز پیش روی کاربران قرار می‌گیرد.

حالت تصویر در بخش Screen mode از منوی Display روی گزینه Vivid قرار دارد که رنگ‌های زنده‌تر و در عین حالا غیر واقعی‌تری را ایجاد می‌کند. با انتخاب گزینه Natural یا طبیعی در این منو می‌توان به رنگ‌های سردتر و واقعی‌تری دستگاه پیدا کرد و از اسلایدر پایین صفحه‌نمایش نیز دقت رنگ سفید با گرم‌تر و سردتر کردن درجه رنگ قابل انتخاب است. در همین بخش، با لمس گزینه Advanced settings می‌توان رنگ‌های قرمز، سبز و آبی،‌ را به صورت مجزا تغییر داده و دقت رنگ بالاتری به دست آورد.

صفحه‌نمایش A31 در زیر نور مستقیم خورشید از عملکرد مطلوبی برخوردار است و به‌شرط انتخاب گزینه روشنایی خودکار یا Adaptive brithness مشکلی برای خواندن محتوای صفحه‌نمایش وجود ندارد.

مسئله سایه سبز رنگ روی پنل در هنگام مشاهده صفحه‌نمایش از کناره‌ها روی یک پس‌زمینه سفید، در A31 نیز تکرار شده و تغییری در آن دیده نمی‌شود.

زیر صفحه‌نمایش تقریبا بدون تغییر نسبت به A30 با یک حاشیه 7 میلی‌متری روبرو می‌شویم که با توجه به کلاس کاری و قیمتی دستگاه چنان غیر معمول به نظر نمی‌رسد. حاشیه‌های جانبی و بالای صفحه‌نمایش نیز بدون تغییر نزدیک به 2 میلی‌متر است. در بخش بالایی صفحه‌نمایش به جز دوربین سلفی که درون ناچ U شکل این قسمت جای دارد به اسپیکر تماس در لبه بالایی و حسگرهای ناپیدا و معمول این بخش بر می‌‌خوریم.

سنسور اثر انگشت

حسگر اثر انگشت اپتیکال A31 درون صفحه‌نمایش قرار گرفته و با این‌که با این انتقال طراحی مدرن‌تری را نسبت به A30 نشان می‌دهد اما در عمل با نمونه‌های پیشرفته‌تر این رده فاصله مشخصی دارد. فرایند شناساندن انگشت به این سنسور به خوبی صورت می‌پذیرد و با کندی خاصی در آن روبرو نمی‌شویم اما در هنگام شناسایی، با سرعت چندان بالایی روبرو نمی‌شویم و از لحظه قرار دادن انگشت روی این سنسور تا باز شدن قفل نزدیک به 2 ثانیه به‌طول می‌انجامد. این زمان البته در صورت روشن بودن پنل کاهش پیدا می‌کند. یک نکته منفی معمول این نوع از سنسورها یعنی تداخل محافظ‌های صفحه‌نمایش با فرایند ثبت و شناسایی اثر انگشت، در اینجا نیز حضور داشته و قبل از ثبت اثر انگشت در این رابطه به کاربر اطلاع‌رسانی می‌شود.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ گوشی اسلات جای‌گذاری سیم‌کارت و کارت حافظه دستگاه قرار دارد که با وجود آن‌که مثل قبل امکان قرارگیری دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه را به‌صورت مستقل فراهم می‌کند این بار از طراحی عجیب و غیر معمولی بهره می‌برد جایی‌که tray قرارگیری دو سیم‌کارت و کارت حافظه در عرض یکدیگر قرار دارند.

در سمت راست به دکمه تغییر صدا و کلید پاور بر می‌خوریم که با وجود این‌که این آخری در هر دو دست زیر انگشتان متناظر آن قرار می‌‌گیرد اما کلید تغییر صدا به‌ویژه ولوم بالا، هنگام گرفتن گوشی با یک دست از دسترس خارج است.

در بالا به میکروفون دوم این مدل بر می‌خوریم و اجزایی پایینی نیز بدون تغییر شامل تک اسپیکر اصلی، پورت USB-C، میکروفون تماس و جک هدست می‌شوند.

بخش پشتی

کاور پلاستیکی این بخش کاملا براق و آسیب‌پذیر به نظر می‌رسد و فاصله جذابیت کامل تا پر شدن آن با اثرات انگشت متعدد در کوتاه‌ترین زمان ممکن پیموده می‌شود. دیزاین نیمه بالایی این قاب، ساده و بدون طرح است و در پایین نیز با این‌که از یک طراحی راه‌راه استفاده شده اما این طرح فاقد برجستگی‌ست و از لحاظ فرم تفاوتی با بخش بالایی ندارد. سنسور اثر انگشت مثل A30s و برخلاف A30 با حذف از این قسمت به درون صفحه‌نمایش منتقل شده و بدین‌ترتیب ظاهر یک‌دست‌تری برای پشت گوشی فراهم آمده است.

مجموعه دوربین‌های گوشی در مستطیلی با طول و عرض تقریبی 28 و 18 میلی‌متر محصور شده که تنها نزدیک به نیم میلی‌متر از سطح فاصله دارد؛ این طراحی که ظاهر مدرن‌تری را برای بخش پشتی دستگاه ایجاد می‌کند به آن‌چه در A51 دیده‌ایم شباهت دارد و سامسونگ از آن در بسیاری از گوشی‌های سری A و M استفاده کرده است.

دوربین‌‌های اصلی

در A31 از سه دوربین و یک سنسور عمق میدان در بخش پشتی استفاده شده که این روزها تقریبا در تمامی گوشی های رده میانی به کار گرفته می‌شود. دوربین اصلی در این ترکیب، همانطور که به راحتی می‌توان حدس زد یک نمونه 48 مگاپیکسلی (ظاهرا از نوع ISOCELL GM2 سامسونگ) است که لنزی نچندان پر سرعت با دیافراگم f/2.0 در مقابل آن قرار دارد. وضوح پیش‌فرض این دوربین با ترکیب چهار پیکسل مجاور هم و ساخت یک پیکسل بزرگ‌تر، 12 مگاپیکسل است و با این‌که می‌توان با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی نیز عکاسی کرد، در اغلب قریب به اتفاق موارد، با انتخاب این وضوح به نتیجه بهتری دست پیدا نمی‌کنیم. دوربین دوم این مجموعه 8 مگاپیکسلی التراواید بدون فوکوس خودکار است که میدان دید گسترده‌تری را به نمایش می‌کشد اما به‌دلیل کوچک‌تر بودن سنسور و دیافراگم بسته‌تر f/2.2، روی کاغذ نیز در جایگاه پایین‌تری نسبت به دوربین اصلی قرار می‌گیرد.

دوربین 5 مگاپیکسلی ماکروی این مجموعه نیز فاقد فوکوس خودکار است و برای گرفتن تصویر نزدیکی از سوژه مورد نظر باید دوربین را به صورت دستی در فاصله مطلوب 3 تا 5 سانتی‌متری آن قرار داد. گشودگی دیافراگم لنز این دوربین f/2.4 است. جدا از این سه دوربین یک حسگر 5 مگاپیکسلی f/2.4 عمق میدان نیز برای این مجموعه در نظر گرفته شده که برای محو کردن پس‌زمینه سوژه اصلی به کار می‌رود.

ساختار منویی دوربین تقریبا مشابه A51 بوده و برخی تغییرات در آن به نوع دوربین‌ها و قابلیت‌های دستگاه باز می‌گردد. در این رابط کاربری جدا از شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ دوربین‌های اصلی و سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست، در یک ردیف جلوتر تنها به چهار گزینه عکس، ویدئو، لایو فوکوس و More بر می‌خوریم و گزینه‌هایی مثل برداشت Pro و پانوراما به گزینه More منتقل شده‌اند. در ردیف بعدی سوییچر جابجایی سریع بین دو دوربین عادی و التراواید دیده می‌شود و بر بالای آن نیز گزینه‌ دیگری جهت تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و اعمال تنظیمات خودکار به تصویر در نظر گرفته شده که سامسونگ از آن با عنوان Scene optimizer یاد می‌کند و کارکردی مشابه گزینه‌های AI در سایر دوربین‌ها دارد.

گزینه‌های حاضر در بخش More بسیار محدودتر از گذشته شده و به‌جز برداشت حرفه‌ای یا Pro تنها به سه گزینه پانوراما، عکاسی ماکرو و تصویربرداری از خوراکی‌ها بر می‌خوریم و از هایپرلپس و اسلوموشن و مهم‌تر از آن‌ها، برداشت شب در این قسمت خبری نیست.

آیکون‌های حاضر در کناره سمت چپ بدون تغییر مانده‌اند و همچنان شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات می‌شوند. یک تغییر در این بخش حذف دو گزینه AR Emoji و Bixby Vision است که از بخش اصلی رابط کاربری حذف و به درون منوی More منتقل شده‌اند.

گزینه‌های در نظرگرفته شده برای تغییر وضوح و نسبت تصویر در این بخش شامل پنج گزینه فول، 1:1، 16:9، 4:3 و 4:3H می‌شود که به ترتیب به رزولوشن‌های 7.2 مگاپیکسل (1800×4000 پیکسل)، 8.9 مگاپیکسل (2992×2992 پیکسل)، 9.0 مگاپیکسل (2250×4000 پیکسل)، 12.0 مگایپکسل (3000×4000 پیکسل) و در نهایت 48 مگاپیکسل (6000×8000 پیکسل) منجر می‌شوند. وضوح پیش‌فرض در این منو طبق انتظار 12 مگاپیکسل در نسبت 4:3 و حاصل ترکیب چهار پیکسل در یک پیکسل از وضوح 48 مگاپیکسلی دوربین اصلی‌ست که به همین صورت در تمامی سنسورهای Quad Bayer اجرا می‌شود. البته امکان برداشت تصویر با وضوح اصلی 48 مگاپیکسلی نیز وجود دارد اما مثل گذشته با انتخاب این وضوح، گزینه HDR از دسترس خارج می‌شود.

بخش سایر تنظیمات دوربین نیز منظره آشنایی را به نمایش می‌‌گذارد و در آن همچنان جدا از تغییر وضوح دوربین اصلی و سلفی، ‌امکان برداشت ویدئو با فرمت HEVC و برداشت HDR، موارد دیگری مثل گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، اسکن QR code، تغییر وظیفه دکمه شاتر و امکان ذخیره تصاویر با فرمت HEIF در دسترس قرار دارند. از جمله حذفیات این بخش در مقایسه با نمونه پیشرفته‌تری مثل A51 باید به Shot suggestion (برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر) و مهم‌تر از آن لرزه‌گیر دیجیتال یا Video stablization است که نبود آن از همین ابتدا انتظار دریافت کیفیت پایین‌تری را از ویدئوهای در حال حرکت در ذهن ایجاد می‌کند.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro این دوربین به گزینه‌های پیشرفته‌تری مثل سرعت شاتر و فوکوس دستی بر نمی‌خوریم و تنها سه گزینه تغییر عدد ISO (از 100 تا 800)، وایت‌بالانس و میزان نورگیری در آن حضور دارند. در این حالت امکان برداشت تصویر در حالت RAW نیز ارائه نمی‌شود.

گزینه Metering نیز در سوی دیگر این رابط کاربری در حالت Pro در دسترس قرار دارد.

عکاسی با A31 را در یک روز آفتابی تابستانی با روشنایی ایده‌آل آغاز می‌کنیم جایی‌که دوربین اصلی دستگاه در وضوح 12 مگاپیکسلی خود و گزینه HDR اتوماتیک تصاویر جالب‌توجه‌ای را ثبت می‌کند. از میزان جزییات و کنترل نویز می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و در مجموعه شرایط برای رضایت از نتیجه نهایی کاملا فراهم است. با روشن کردن قابلیت Scene optimizer طبق انتظار با رنگ‌های اشباع‌شده‌تر و البته غیر واقعی‌تری روبرو می‌شویم که در دیگر نمونه‌های مشابه نیز به همین صورت تکرار می‌شود.

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل با Scene optimizer فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل با Scene optimizer فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در حالت کلی با وجود آن‌که برخی از سوژه‌ها اندکی شارپ‌تر از حالت عادی به ثبت می‌رسند اما همچنان می‌توان از کیفیت نهایی تصویر در دوربین اصلی A31 با وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی رضایت داشت.

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 12 مگاپیکسل در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

امکان برداشت تصویر با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی با این دوربین نیز وجود دارد که با وجود آن‌که در حضور نور کافی، ممکن است جزییات بیشتری را به تصویر بکشد اما با غیر فعال شدن HDR در این حالت، لزوما با نتیجه بهتری روبرو نمی‌شویم. از این گذشته با از دست دادن نور ایده‌آل در این وضوح، کیفیت تصویر کاملا افت کرده و انتخاب رزولوشن 48 مگاپیکسل، عملا تنها منجر به بالاتر رفتن حجم فایل نهایی شده و اغلب کیفیتی در حد تصاویر 12 مگاپیکسلی ارائه نمی‌دهد.

برداشت تصویر در وضوح 48 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در وضوح 48 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین 8 مگاپیکسلی التراواید حاضر در A31 همانطور که می‌توان حدس زد در سطح متوسط و نچندان ایده‌الی قرار دارد و با وجود آن‌که در شرایط نوری ایده‌آل می‌توان تصاویر نسبتا قابل‌قبولی را با آن برای شبکه‌های اجتماعی برداشت نمود اما عملا در غیبت فوکوس خودکار و با دیافراگم f/2.2 انتظار چندانی از آن نمی‌رود. جزییات نچندان بالا، نویز مشهود، طیف دینامیکی محدود و الگوریتم سخت‌گیرانه sharpening، از کیفیت تصاویر این دوربین کاسته است. رنگ‌های اشباع شده این دوربین با این‌که برای کاربردهای متداولی مثل شبکه‌های اجتماعی جذاب‌تر به نظر می‌رسد اما عملا از واقعیت فاصله زیادی دارد. فعال کردن گزینه Scene optimizer در این دوربین بار دیگر با تأثیر منفی در ثبت صحیح رنگ‌ها همراه است اما در سوی دیگر در برخی موارد مثل تابش مستقیم نور به‌درون لنز، به تصحیح نور کمک می‌کند. (تصویر دوم در پایین را مشاهده کنید)

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید با Scene optimizer فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید با Scene optimizer فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت HDR در دوربین اصلی A31 به‌صورت خودکار فعال است و در صورت غیر فعال بودن و نیاز به آن برای بهبود تصویربرداری در یک سوژه به‌خصوص، به کاربر پیشنهاد روشن کردن این گزینه ارائه می‌شود. گزینه HDR در دوربین اصلی A31، تأثیر مشهودی برجای گذاشته و همانطور که در تصویر زیر می‌توان مشاهده کرد بسیار از نقاط بیش از اندازه روشن و تاریک با انتخاب این گزینه، شرایط بهتری را تجربه می‌کنند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین ماکروی A31 با وجود دیافراگم نسبتا بسته f/2.4 عملکرد نسبتا مناسبی را از خود به نمایش می‌گذارد و نه‌تنها از میزان جزییات آن می‌توان رضایت داشت بلکه تفاوت رنگ چندانی را نیز نسبت به دوربین اصلی ایجاد نمی‌کند. نکته منفی در مورد این دوربین به نبود فوکوس خودکار در آن باز می‌گردد جایی‌که نیاز به جابجا کردن گوشی برای یافتن نقطه فوکوس مطلوب خواهد بود.

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از کیفیت تصویر ایجاد شده در حالت پانوراما در هر دو دوربین اصلی و التراواید کاملا رضایت داشتیم و ضمن به‌تصویر کشیدن جزییات کافی، مشکل خاصی نیز در محل‌های اتصال تصاویر به یکدیگر دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت پانوراما - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت پانوراما - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در شب طبق انتظار با نتیجه فوق‌العاده‌ای از دوربین اصلی A31 روبرو نمی‌شویم و حتی ترکیب چهار پیکسل مجاور هم با یکدیگر برای ساخت یک پیکسل بزرگ‌تر در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی دوربین اصلی نیز کمک چندانی به این وضعیت نکرده است. در این گوشی همچنین از حالت شب نیز خبری نیست و بدین‌ترتیب امکان تغییر خاصی در این کیفیت وجود ندارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با انتخاب وضوح 48 مگاپیکسلی طبیعتا این شرایط تشدید شده و با کاهش جزییات بر میزان نویز افزوده می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 48 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

نتیجه دوربین التراواید در این حالت را نیز به‌راحتی می‌توان حدس زد جایی‌‌که با سنسور کوچک و دیافراگم بسته در غیبت حالت شب با تصویری کاملا تیره با جزییات کم و نویز بالا روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر با دوربین التراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اصلی A31 حداکثر با وضوح فول اچ‌دی با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 17Mbps و بیت‌ریت صوتی 256Kbps به‌صورت دوکاناله استریو فیلم‌برداری می‌کند و در حین برداشت ویدئو نیز می‌توان تصاویری با وضوح 9 مگاپیکسل (2250×4000 پیکسل) را برداشت کرد. از کیفیت ویدئوهای این دوربین نمی‌توان چندان رضایت داشت جایی‌که نه‌تنها با جزییات حداکثر متوسط، کنتراست پایین و رنگ‌های نسبتا سردی روبرو می‌شویم بلکه در نبود هرگونه مکانیزم لرزه‌گیری، کوچک‌ترین حرکات کاربر مستقیما به ویدئوی برداشت شده منتقل می‌شود.

این وضعیت برای دوربین التراواید نیز تکرار شده و این دوربین نیز با این‌که به لطف لنز وایدتر، کمتر تحت تأثیرلرزش‌های دست قرار دارد و در زمینه رنگ نیز تا حدودی شرایط بهتری دارد اما در زمینه جزییات هنوز از حد انتظار پایین‌تر است. حداکثر وضوح برداشت ویدئو در این دوربین نیز 1080p با 30 فریم در ثانیه است و در حین فیلم‌برداری می‌توان عکس با وضوح 6 مگاپیکسل (1836×3264 پیکسل) را با آن برداشت نمود.

دوربین سلفی

در A31 از یک دوربین سلفی 20 مگاپیکسلی استفاده شده که به فوکوس خودکار مجهز نبوده و از دیافراگمی با گشودگی f/2.0 بهره می‌برد. وضوح پیش‌فرض این دوربین البته در نسبت 4:3 برابر با 8 مگاپیکسل (2448×3264 پیکسل) است و از طریق گزینه‌ای در ردیف بالای صفحه‌نمایش (هنگام در دست‌گیری گوشی به‌صورت عمودی) می‌توان وضوح 20 مگاپیکسل (3888×5184 پیکسل) را فعال نمود. در رابط کاربری این دوربین در بخش پایینی، اسلایدری برای سوییچ به حالت وایدتر این دوربین در نظر گرفته شده که وضوح پیش‌فرض با انتخاب آن به 12 مگاپیکسل (3000×4000 پیکسل) افزایش پیدا می‌کند. این گزینه در هر سه نسبت دیگر تصویر یعنی فول، 1:1 و 16:9 نیز در دسترس بوده و رزولوشن‌های متناظر 4.8، 6 و 6 مگاپیکسل این حالت‌ها را به ترتیب به 7.2، 9 و 9 مگاپیکسل بدل می‌کند. نکته منفی اصلی در مورد رابط کاربری دوربین سلفی در گلکسی A31 همانطور که در اکثر نمونه‌های مشابه سامسونگ نیز می‌توان مشاهده کرد، پیش‌فرض بودن زاویه بسته‌تر لنز برای برداشت تصویر است که به وضوح پایین‌تری نیز منجر شده و باید آن را به صورت دستی روی حالت واید و وضوح بالاتر تنظیم کرد.

از کیفیت تصاویر این دوربین با توجه به کلاس کاری آن به میزان زیادی می‌توان رضایت داشت و جزییات مناسب و رنگ‌های جذابی را به تصویر می‌کشد. در کلیه حالت‌ها و نسبت‌های تصویر به‌جز وضوح 20 مگاپیکسل، گزینه HDR اتوماتیک در این دوربین فعال است و شرایط راضی‌کننده‌ای را برای مدیریت سایه‌روشن‌ها ارائه می‌دهد.

باتری

یکی از نقاط قوت اصلی A31 روی کاغذ به باتری قدرتمند 5 هزار میلی آمپر ساعتی آن باز می‌گردد که نسبت به هر دو مدل A30 و A30s با 25 درصد افزایش ظرفیت روبرو شده است. این افزایش ظرفیت در کنار بهبود لیتوگرافی ساخت پروسسور دستگاه (12 نانومتری نسبت به 14 نانومتری دو نسل پیشین) از یک سو و ثابت ماندن ابعاد و رزولوشن صفحه‌نمایش (نسبت به A30) از سوی دیگر، انتظار دوام بالایی را از این باتری ایجاد می‌کند. سامسونگ در A31‌ از امکان 33 ساعت مکالمه 4G، تا 22 ساعت نمایش ویدئو، 97 ساعت پخش موسیقی و 20 ساعت مرور وب (با وای‌فای یا LTE) سخن می‌‌گوید که تقریبا همگی نسبت به A30‌ با تغییرات بزرگی روبرو شده‌اند. برای مقایسه کافی‌ست بدانید زمان‌های رسمی A30 شامل 18 ساعت نمایش ویدئو، 77 ساعت پخش موسیقی و 14 یا 15 ساعت مرور وب (به ترتیب با LTE و وای‌فای) می‌شوند. در دنیای واقعی فارغ از نوع استفاده، به دوام بسیار مناسبی با این باتری دست پیدا کردیم جایی‌که در یک کاربری متوسط رو به بالا به پایان رساندن روز سوم نیز با یک بار شارژ چندان دور از دسترس نیست.

برای مشخص شدن میزان دوام این باتری طبق معمول به سراغ تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم که با غیر فعال کردن روشنایی خودکار و قرارگیری نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌شود. در این تست زمان مورد نیاز برای رسیدن باتری از 100 درصد به زیر 20 درصد اندازه‌‌گیری می‌شود و پیش از این گلکسی A30 در آن به دوام 13 ساعت و 17 دقیقه‌ای دست پیدا کرده بود. A31 اما همانطور که انتظار آن می‌رفت کاملا موفق‌تر ظاهر شده و در این تست با رسیدن به زمان 16 ساعت و 35 دقیقه‌ای، بیش از 3 ساعت دیگر دوام آورد.

مثل اغلب دیگر گوشی‌های میان‌رده سامسونگ، در A31 نیز از همان شارژر کلاسیک 15 واتی (9 ولت و 1.67 آمپر) این شرکت استفاده شده که با وجود آن‌که نسبت به شارژرهای ضعیف 5 و 10 واتی، توان بالاتری دارد اما چندان سریع نبوده و به‌خصوص نسبت به نسل جدید گوشی‌های میان‌رده با شارژرهای قوی‌تر، سرعت پایین‌تری را به نمایش می‌‌گذارد. تست شارژ A31 را طبق معمول با رسیدن باتری به صفر درصد و از حالت خاموش آغاز می‌کنیم جایی‌که پس از گذشته 5، 10 و 20 دقیقه، شارژ باتری به ترتیب به 4، 8 و 15 درصد رسید. باتری پس از 30 دقیقه تا 23 درصد، پس از 40 دقیقه تا 31 درصد و پس از 50 و 60 دقیقه نیز به ترتیب تا 39 و 48 درصد ظرفیت خود پر شد. این میزان شارژ در نگاه اول در مقایسه با A30‌ که پس از یک ساعت به شارژ 61 درصد رسید کمتر به نظر می‌رسد اما با توجه به 5 هزار میلی آمپر ساعتی بودن این باتری نسبت به باتری 4,000mAh‌ حاضر در A30 می‌توان از عملکرد شارژر تا حدود زیادی رضایت داشت.

باتری A31 پس از 90 به شارژ 74 درصدی رسید و پس از 2 ساعت نیز تا 94 درصد ظرفیت خود پر شد. شارژ این باتری در نهایت حوالی 2 ساعت و 20 دقیقه از آغاز شارژ در دقیقه 138 پایان پذیرفت.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

گلکسی A31 با نسخه دهم سیستم‌عامل اندروید و رابط کاربری One UI 2.1‌ ارائه می‌شود و زمان بوت آن نزدیک به 28 ثانیه به طول می‌انجامد که نسبت به A30 تغییر بزرگی را تجربه نکرده است.

OLED بودن صفحه‌نمایش مثل پرچمداران سری S‌ و Note امکان نمایش صفحه همواره روشن یا Always On Display را فراهم آورده که در آن همچون گذشته زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

این صفحه برخلاف گذشته در حالت پیش‌فرض به صورت دائم به نمایش در نیامده و برای نمایش آن باید روی صفحه ضربه (tap) زد، در منوی تنظیمات مرتبط با این قسمت، حالت نمایش این صفحه‌ را می‌توان به دو گزینه دیگر یعنی نمایش دائمی (Show always) یا نمایش در زمان‌های مشخص (Show as scheduled) نیز تغییر داد. ظاهر منوی این بخش اندکی تغییر کرده و حالا گزینه Clock Style (شیوه‌های مختلف نمایش ساعت در این وضعیت) و Show music information (نمایش اطلاعات موزیک در حال پخش) به صفحه اصلی این منو، منتقل شده‌اند.

منوی همواره روشن به صورت پیش‌فرض به صورت عمودی روی صفحه‌نمایش قرار می‌گیرد اما می‌توان آن را از طریق گزینه‌ای در تنظیمات این قسمت به صورت افقی یا Landscape نیز به نمایش گذاشت.

صفحه قفل جدا از نمایش زمان و تاریخ در گوشه سمت چپ بالا، از دو میانبر برای دسترسی مستقیم به دوربین و شماره‌گیر تلفن برخوردار است که در تنظیمات این قسمت می‌توان هر میانبر دلخواهی را جایگزین آنها کرد.

در منوی تنظیمات صفحه قفل در بخش layout علاوه بر این می‌توان جایگاه این دو میانبر را در پایین صفحه را نیز تغییر داد و با انتخاب گزینه Touch and hold to show، نمایش آنها در نیمه پایینی صفحه را منوط به لمس و نگه داشتن یک آیکون جدید کرد.

در بخش تنظیمات صفحه قفل مثل قبل گزینه‌ای تحت عنوان FaceWidget در نظر گرفته شده که با فعال کردن آن، مواردی مثل کنترلرهای موسیقی، رویدادهای تنظیم شده برای روز جاری، آلارم بعدی ساعت و وضعیت آب و هوا این اطلاعات مثل قبل به جز صفحه قفل، در بخش همواره روشن صفحه‌نمایش نیز قابل نمایش هستند. گزینه Bixby Routines از این بخش حذف شده است.

صفحه هوم با آیکون‌های بزرگ‌تری نسبت به گذشته طراحی شده که رنگ و لعاب بیشتری در مقایسه با قبل دارند و از این لحاظ تفاوتی نسبت به قبل ندارند. در اینجا نیز به دلخواه می‌توان ویجت‌ها و آیکون برنامه‌های دلخواه را در صفحات مختلف دسک‌تاپ جای داد و دسک‌تاپ سمت چپ نیز به‌جای Bixby، حالا Samsung Daily نام دارد.

دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش در زمینه شکل و طراحی بدون تغییر مانده و شامل back، هوم و app switcher می‌شوند که با لمس این آخری در کناره سمت چپ، مجموعه‌ای از برنامه‌های جدیدا اجرا شده همراه با آیکونی برای بستن دسته‌جمعی آنها ظاهر می‌شود و در پایین نیز چهار برنامه بیشتر مورد استفاده قرار گرفته شده را می‌توان مشاهده کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر یا نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش، وارد بخش ویرایشی صفحه هوم می‌شویم که طبق معمول چهار گزینه Wallpapers، تم، ویجت و تنظیمات هوم‌اسکرین در پایین آن دیده می‌شود و از طریق آن جدا از حذف و اضافه کردن صفحات دسک‌تاپ می‌توان دسک‌تاپ سمت چپ را غیر فعال کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم را پیش از این به طور کامل در A51 دیده‌ایم و با تغییر خاصی در اینجا روبرو نمی‌شویم. در این بخش امکان تغییر ساختار صفحه هوم (یک صفحه هوم تکی و صفحه اپلیکیشن‌های جدا یا صفحه هوم قابل اسکرول به سمت چپ و دسک‌تاپ‌های متعدد)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش یا پنهان کردن دکمه دسترسی به App drawer، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، App icon badge (شیوه نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن)، Add apps to Home screen (افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم)، Swipe down for notification panel (کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن) و Rotate to landscape mode (چرخش هوم‌اسکرین با چرخاندن گوشی) و Lock Home screen layout (غیر فعال کردن امکان جایجایی با حذف آیکون‌های روی صفحه‌نمایش) در دسترس قرار دارند.

طبق معمول در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون مثل نمونه مشابه در iOS شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود.

منوی جانبی یا Edge panels که در این رده برای اولین بار در A50s ظاهرا شد حالا در A31 نیز حضور داشته و با کشیدن آیکون آن (که به صورت ناپیدا در نیمه بالایی لبه جانبی سمت راست صفحه‌نمایش قرار دارد) رو به سمت داخل نمایان می‌شود. این منو به صورت پیش‌فرض تنها شامل یک پنل یعنی App Edge برای قرار دادن میانبر برنامه‌های دلخواه در 10 جایگاه آن است که جدا از شش خانه پر شده می‌توان با لمس آیکون + یا گزینه Edit از پایین، آیکون هر برنامه دلخواهی را در آن‌ها جای داد.

مثل قبل، پنل‌های متعدد و متنوعی برای این بخش در دسترس قرار دارد که لیستی از تمامی آنها را با انتخاب گزینه چرخ‌دنده از پایین صفحه می‌توان مشاهده کرد.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش نسبت به A51 با تغییرات فراوانی روبرو نشده و تقریبا با همان ساختار پیشین در آن روبرو می‌شویم. در این منو با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد ذخیره باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ و کنار آیکون دسترسی به منوی Setting نیز دکمه‌ای برای خاموش و روشن کردن دستگاه در نظر گرفته شده است. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود.

اما پیش از آنکه سری به دیگر تاگل‌های منوی نوتیفیکیشن بزنیم بهتر است با دو آیکون جدید در پایین این قسمت آشنا شویم؛ این دو آیکون که با عنوان Devices و Media شناخته می‌شوند در حقیقت راه‌کاری برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به A31 (مثلا از طریق بلوتوث) و کنترل مدیای در حال پخش در آن‌هاست. دستگاه‌های متصل به گوشی با نصب اپلیکیشن SmartThings سامسونگ مجموعه وسیعی از دیوایس‌های هوشمند را در بر گرفته و بدین‌ترتیب کنترل پخش مدیا روی این دیوایس‌ها به امر آسانی بدل می‌شود.

با ادامه اسکرول این بخش 21 آیکون جدید در ردیف‌های چهارتایی با امکان اسکرول افقی به این جمع افزوده می‌شوند که تقریبا همه آنها را در A51 نیز دیده بودیم با این تفاوت که Phone visibility و Bixby Routines از آن حذف شده و Quick Share و Music Share‌ به آن افزوده شده است.

گزینه حالت تمرکز یا Focus mode در این بخش برای غیر فعال کردن گزینه‌های مرتبط با سرگرمی و مولتی‌مدیا در دستگاه و تمرکز روی کار و فعالیت‌های شخصی‌ست که با لمس آن و انتخاب یکی از دو گزینه Work time یا Me time، تنها قابلیت‌های اصلی گوشی مثل تماس و پیام، ساعت، تنظیمات و Play Store در دسترس قرار داشته و بقیه به صورت سیاه‌ و سفید و غیر فعال به نمایش در می‌آیند.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار نیز در آن فراهم است.

در رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ، در این بخش امکان تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) نیز در دسترس قرار داشت که این منو حالا با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout در دسترس قرار دارد. در این منو می‌توان نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز کنترل نمود.

منوی اصلی که با کشیدن رو به بالا یا پایین هوم‌اسکرین پدیدار می‌شود از ساختار ساده‌ای برخوردار بوده و مثل A51 در 5 ردیف و 4 ستون از آیکون‌های بزرگ تشکیل شده است. قسمت جست‌وجو در بالا به جای خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش تغییر خاصی نسبت به گذشته نداشته و همان موارد قبلی از جمله Clean up pages برای پر کردن جای خالی‌های ایجاد شده در منوی اصلی ناشی از حذف و اضافه در آن حضور دارند.

منوی تنظیمات یا Setting گوشی با چند تغییر کوچک نسبت به A51 روبرو شده که آن را کاربردی‌تر از قبل نشان می‌دهد. در این منو مثل گذشته از آیکون‌های رنگی و قسمت‌های مجزایی برای دسترسی آسان‌تر استفاده شده که شامل گزینه‌های ارتباطی یا Connections، گزینه‌های مربوط به صدا و لرزش و اعلان برنامه‌ها، تمامی بخش‌های مرتبط با صفحه‌نمایش، گزینه‌های امنیتی همراه با حساب‌های کاربری و گوگل، بخشی تحت عنوان ویژگی‌های پیشرفته یا Advances features، سه قسمت مرتبط با اپلیکیشن‌ها، تنظیمات عمومی مرتبط با زبان و تاریخ و گزینه‌های کمکی برای افراد توان یاب و بالاخره قسمت اطلاعات کلی گوشی و آپدیت نرم‌افزار می‌شوند.

یک گزینه جدید در این بخش، زیر منوی تازه‌ای به نام Privacy است که در آن موارد مرتبط با حریم خصوصی افراد از مدیریت دسترسی‌ها تا ارسال اطلاعات بازاریابی و عیب‌یابی به شرکت سازنده و اطلاعات و فعالیت‌های به اشتراک گذاشته شده با گوگل در دسترس قرار دارد. یک نکته جدید در این بخش افزوده شدن مدیریت اطلاعات شخصی و داده‌های مربوط به حساب کاربری سامسونگ و شخصی‌سازی کردن دیتای کاربر در اپلیکیشن‌ها و سرویس های سامسونگ است.

منوی Location یا مسیریابی به صورت یک گزینه مستقل در پایین گزینه Privacy افزوده شده که در آن جزییات بیشتری در مورد مکان کاربر در دسترس قرار می‌گیرد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

یکی از مهم‌ترین تغییرات صورت پذیرفته در A31 نسبت به دو نسل قبلی آن که از لحاظ اهمیت حتی در درجه بالاتری نسبت به دوربین قرار می‌گیرد به چیپ‌ست پردازشی دستگاه باز می‌گردد؛ جایی‌که پروسسور قدیمی و نچندان پر توان Exynos 7904 دو نسل پیشین حالا جای خود را به چیپ‌ست نسبتا مدرن‌تری به نام Helio P65 از شرکت مدیاتک داده که نه‌تنها با لیتوگرافی 12 نانومتری (در مقایسه با معماری 14 نانومتری Exynos 7904) در جایگاه بهتری قرار می‌گیرد بلکه هسته‌های A73 و A53 پیشین نیز در این پروسسورع جای خود را به هسته‌های جدیدتر A75 و A55 داده‌اند. این ارتقاء در فرکانس هسته‌ها نیز تکرار شده و فرکانس دو هسته پیشرفته‌تر A75 حالا از 1.8 به 2 و هسته‌های رده پایین‌تر A55 از 1.6 به 1.7 گیگاهرتز رسیده است. در بخش گرافیکی اما شرایط متفاوت بوده و با آن‌که گرافیک Mali-G52 MC2 یک نسل پیشرفته‌تر از Mali-G71 MP2 به حساب می‌آید اما از لحاظ نوع،‌ با یک پله نزول روبرو شده است.

حافظه رم نمونه در اختیار ما 4 گیگابایت بود اما ظاهرا در برخی دیگر بازارها، رم 6 گیگابایتی نیز برای این مدل قابل تهیه است. حافظه داخلی این مدل نیز 64 یا 128 گیگابایت که در نمونه 128 گیگابایتی آن در اولین بوت و پیش از هر تغییری در حافظه، تنها نزدیک به 106 گیگابایت آن در دسترس کاربران قرار دارد.

نوع حافظه داخلی دستگاه همانطور که از رده قیمتی آن می‌توان حدس زد از نوع eMMC 5.1 است که این موضوع با رسیدن به سرعت 296 مگابایت بر ثانیه‌ای در تست Androbench در بخش خوانش ترتیبی (Sequential Real) به‌خوبی اثبات می‌شود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به بهبود نوع هسته‌های پردازشی می‌توان انتظار عملکرد بهتری از این گوشی در پردازش‌های تک‌هسته‌ای داشت اما از سوی دیگر حضور تنها دو هسته سطح بالای A75، شرایط A31 را در آزمون‌های چند رشته‌ای در مقایسه با نمونه‌های رده بالاتر سامسونگ مثل Galaxy A51 با 4 هسته A73 در رده پایین‌تری قرار می‌دهد. در زمینه گرافیک نیز انتظار تغییر بزرگی را نداریم هرچند در رده میانی رو به پایین با نتیجه چندانی بدی نیز احتمالا روبرو نخواهیم شد.

A31 در نسخه 4.4.2 تست Geekbench که تنها به کیفیت هسته‌های پردازشی می‌پردازد در حالت تک هسته‌ای به امتیاز 1,708 واحد دست می‌یابد که کاملا مطابق انتظار به‌دلیل حضور هسته‌های قوی‌تر A75 امتیاز بالاتری نسبت به امتیاز 1,632 واحدی گلکسی A51 به حساب می‌‌‌آید. در حالت چند هسته‌ای این شرایط تغییر کرده و امتیاز 5,034 واحدی A31 در این تست به دلیل حضور تنها 2 هسته قوی‌تر A75 در جایگاه پایین‌تری نسبت به A51 و امتیاز 5,443 واحدی آن قرار می‌گیرد.

در نسخه پیشرفته‌تر این تست یعنی ورژن 5.0.2 نیز شرایط اشاره شده در بالا بار دیگر تکرار می‌شود. امتیاز تک هسته‌ای A31 در این تست 352 واحد اندازه‌گیری شد که از گلکسی A51 با امتیاز 342 واحدی اندکی بالاتر است در سوی دیگر در آزمون چند رشته‌ای همین تست امتیاز 1,209‌ واحدی گلکسی A31 در مقایسه با 1,285 در A51 خبر از اهمیت بیشتر تعداد هسته‌ها در این بخش می‌دهد.

A31 در تست کلی AnTuTu v8.4.3 در حالی به امتیازی حول و حوش 160 هزار واحد دست پیدا می‌کند که نمونه‌‌ای مثل A51 با چهار هسته سطح بالا و عملکرد بهتر گرافیکی، این تست را با امتیازی نزدیک به 187 هزار واحد به پایان می‌رساند. برای مشخص شدن نقش هسته‌های قوی‌تر در این تست نیز می‌توان به سراغ یکی از گوشی‌های محبوب این روزهای بازار یعنی Redmi Note 9S با پروسسور Snapdragon 720G رفت که از 2 هسته 2.3 گیگاهرتزی A76 و 6 هسته 1.8 گیگاهرتزی A55 همراه با گرافیک Adreno 618 بهره می‌برد و در این تست به امتیازی نزدیک به 280 هزار واحد دست پیدا می کند. داده‌های این تست، A31 را در رده میانی رو به پایین جای می‌دهد.

در تست گرافیکی Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از تست 3DMark که محک مناسبی برای قدرت گرافیکی دستگاه به حساب می‌آید، گلکسی A31 به امتیاز 1,155 واحد دست پیدا کرد که با وجود این‌که هنوز از امتیاز 1,584 واحدی گلکسی A51 فاصله دارد اما نسبت به A30 با امتیاز تنها 635 واحدی پیشرفت بزرگی را تجربه کرده است. برای مشخص شدن میزان بزرگی این امتیاز باید به این موضوع اشاره کرد که گوشی‌های پرچمداری مثل Galaxy S20 Ultra در این تست به امتیازهای فراتر از 6,800 واحدی دست می‌یابند و امتیاز نمونه‌های برتر رده میانی مثل Redmi Note 9S نیز به حوالی 2,500 واحد می‌رسد. بدین‌ترتیب در این قسمت نیز با نمونه متوسط رو به پایینی روبرو می‌شویم که البته مشکل چندانی برای هندل کردن بازی‌های معمول و حتی نسبتا سنگین نیز نخواهد داشت.

ارتباطات

گلکسی A31 یک گوشی 4G LTE با حداکثر سرعت تبادل 300 مگابیت بر ثانیه تحت LTE Cat.7 است که در مقایسه با LTE Cat.13 در پروسسور Exynos 7904 حاضر در گلکسی A30 و A30s گامی رو به عقب به نظر می‌رسد. وای‌فای ac دو باند، بلوتوث نسخه 5 و مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo دیگر قابلیت‌های ارتباطی این مدل را تشکیل می‌دهند و افزوده شدن NFC به این قسمت نیز نکته کاملا مثبتی به حساب می‌اید. این گوشی همانطور که گفته شد از جک هدست برخوردار است و درگاه ارتباطات سیمی آن نیز از نوع USB-C است.

کلام آخر

Samsung Galaxy A31 محصول ارزشمندی در رده میانی رو به پایین است که صفحه‌نمایش بزرگ و با کیفیت، دوربین اصلی راضی‌کننده و باتری حجیم و قدرتمند نکات مثبت اصلی آن را تشکیل می‌دهند. بدنه گوشی با وجود طراحی ظاهری راضی‌کننده، کاملا پلاستیکی بوده و اثرات انگشت را در کسری از زمان به خود جذب می‌کند. سنسور اثر انگشت درون صفحه‌نمایش قرار دارد و از این لحاظ حداقل روی کاغذ تفاوتی با یک گوشی مدرن ندارد در عمل اما با سرعت فوق‌العاده‌ای در این سنسور روبرو نمی‌شویم و در برخی موارد با نمونه‌های پیشرفته‌تر فاصله مشخصی دارد. از کیفیت عکاسی دوربین اصلی در روز و محیط‌های روشن می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت اما با کاهش روشنایی این رضایت تا حدود زیادی رنگ می‌بازد؛ از Night mode یا حالت شب در دوربین‌ اصلی این مدل خبری نیست و و ویدئوهای آن نیز علاوه بر جزییات اندک و رنگ‌پرید‌گی، به‌علت در نظر گرفته نشدن مکانیزم لرزه‌گیری، کیفیت نازلی را ارائه می‌دهند. دوربین التراواید نیز شرایط مشابهی دارد و هرچند ویدئوهای آن اندکی قابل‌قبول‌تر به‌نظر می‌رسند اما عملا نکته مثبت چندانی را به بخش تصویربرداری این مدل نمی‌افزاید. در سوی دیگر از کیفیت دوربین ماکروی گوشی با وجود نبود فوکوس خودکار می‌توان رضایت داشت. امکانات پایینِ رابط کاربری دوربین و در نظر گرفته نشدن گزینه‌های معمول و متداولی مثل اسلوموشن و هایپرلپس دیگر انتقاد وارد به این مجموعه را تشکیل می‌دهد.

دوربین سلفی دستگاه یکی از نکات مثبت آن به حساب می‌‌آید که با وجود غیبت فوکوس خودکار، تصاویر رضایت‌بخشی را ثبت می‌کند. یک انتقاد مشهود به این قسمت، وضوح و میدان دید پیش‌فرض این دوربین است که برخلاف انتظار روی رزولوشن کمتر و زاویه دید بسته‌تر قرار دارد و باید آن را به صورت دستی تغییر داد. باتری 5 هزار میلی آمپر ساعتی گوشی شرایط ایده‌آلی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد اما شارژر نسبتا ضعیف 15 واتی آن به نزدیک به 2 ساعت و 20 دقیقه زمان برای پر کردن باتری نیاز دارد. A31 در بخش پردازشی پیشرفت مهمی را نسبت به A30 و A30s تجربه کرده اما هنوز تغییری در جایگاه میانی رو به پایین دستگاه نداده است. در بخش حافظه داخلی نیز شرایط تقریبا به همین صورت است جایی‌که حافظه داخلی 128 گیگابایتی، توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب می‌کند اما این حافظه از نوع eMMC 5.1 بوده و نسبت به برخی رقبا با حافظه‌های UFS از سرعت کمتری برخوردار است. یک نکته مثبت در این میان، ترکیبی نبودن اسلات حافظه و امکان استفاده همزمان از دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه microSD است. A31 در زمینه ارتباطی نیز دیوایس قابل‌قبولی به حساب می‌آید و جک هدست و درگاه NFC نیز در آن حضور دارند.