mobile.ir - مرجع موبایل ایران

شرکت موتورولا از چند سال پیش و پس از تجدید حیات در روزگار مابعد گوگلی، تمرکز اصلی خود را بیش از همه چیز روی گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر رده میانی و نمونه‌های موفقی مثل سری Moto G قرار داد ‌که با قیمت مناسب، مشخصات راضی‌کننده و مقبولیت برند در بازارهای آمریکایی، به موفقیتی نسبی و قابل‌قبول در حضور برندهای بزرگ و نام‌های تجاری مطرح دنیای موبایل دست پیدا کرد.

Motorola Moto G8

از نزدیک به دو سال پیش به این سو،‌ شرکت موتورولا، ساخت سری جدیدی را در دستور کار خود قرار داد که عنوان کلاسیک Moto از مقابل نام آن‌ها حذف شده و همگی با پیشوند One به بازار ارائه شدند. محصولات این سری که همگی در رده میانی با قیمت نسبتا مناسب قرار دارند هریک با امکانات خاصی همراه شده و کاربران ویژه‌ای را هدف گرفته‌اند. نکته جذاب دیگر در این میان ارائه اغلب مدل‌های این سری در پلتفرم Android One شرکت گوگل است که تضمینی برای آپدیت‌های امنیتی و سیستم‌عامل اندروید در سال‌های آینده به حساب می‌آید. از جمله مدل‌های شاخص در این خانواده باید به Motorola One Vision با صفحه‌نمایش 21:9 و Motorola One Zoom با دوربین تله‌فتوی 3 برابری اشاره کرد.

Motorola One Zoom

Motorola One Action با دوربین ورزشی بخش پشتی و Motorola One Hyper با سلفی پاپ‌آپ و صفحه‌نمایش فول‌اسکرین از جمله جدیدترین محصولات این خانواده به حساب می‌اید که به ترتیب در تابستان و پاییز 2019 به بازار عرضه شدند.

Motorola One Action

از بین اعضای چندگانه این خانواده (بدون در نظر گرفتن مدل اولیه موتورولا One)، موتورولا One Macro تنها نمونه‌ای‌ست که وضوح صفحه‌نمایش در آن به HD+ کاهش یافته و تجهیز آن به پردازنده‌ای نچندان پیشرفته از شرکت مدیاتک نیز از کلاس کاری و رده قیمتی مورد انتظار دستگاه خبر می‌دهد.

ویژگی برجسته موتورولا One Macro همانطور که از نام آن مشخص است به دوربین ماکرو یا برداشت تصویر از فاصله نزدیک آن تعلق دارد که البته در حال حاضر در اکثر گوشی‌های رده میانی و حتی پیشرفته بازار نیز به چشم می‌خورد و مزیت چندان بزرگی را بدین‌ترتیب برای این مدل به همراه نخواهد آورد. نکته نچندان جذاب دیگر در مورد وان ماکرو به نوع پلتفرم و سیستم‌عامل آن تعلق دارد جایی‌که ظاهرا برخلاف دیگر اعضای سری One، حداقل از روی ظواهر خبری از پلتفرم Android One در این گوشی نبوده و روند ارائه آپدیت‌‌های نرم‌افزاری آن در آینده در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

Motorola One Macro با نام مدل XT2016-1 موضوع بررسی این نوبت است. این گوشی را شرکت هما تلکام برای بررسی در اختیار ما قرار داده است.

جعبه محتویات

وان ماکرو در باکس یاسی‌رنگ نسبتا کوچکی عرضه می‌شود که نام موتورولا در بخش رویی و تصویری از دوربین‌های گوشی در پشت آن نقش بسته است.

درون این باکس به جز خود دستگاه به یک شارژر سیمی، یک کابل USB-C، یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر و نوشته‌های راهنما بر می‌خوریم و از هدست سیمی نیز در آن استفاده نشده است.

شارژر گوشی یک نمونه ساده 10 واتی (5 ولت و 2 آمپر) است که از همین ابتدا انتظار چندانی برای شارژ سریع باتری دستگاه در ذهن ایجاد نمی‌کند.

هدست گوشی یک نمونه سیمی با درایورهای ساده و تنها یک دکمه کنترلی‌ست که کیفیت خاصی را ارائه نمی‌کند و در صورت تمایل به گوشی دادن موسیقی با کیفیت بالاتر، تهیه یک هدست جداگانه جزء ملزومات اصلی این مدل خواهد بود.

طراحی ظاهری

موتورولا وان ماکرو در نگاه اول گوشی ساده‌ای از لحاظ طراحی به نظر می‌رسد که المان‌های متداول و معمول این رده از جمله صفحه‌نمایش بزرگ با حاشیه‌های نسبتا ضخیم پیرامونی و بدنه براق و جاذب اثر انگشت در آن به چشم می‌خورند.

حاشیه‌های دورتادور صفحه‌نمایش به خصوص در بخش پایینی، اندکی بیش از اندازه است که جایگاه این گوشی را در بین رقبای هم‌رده آن را به روشنی مشخص می‌سازد.

بالای گوشی به ناچ قطره‌ای نسبتا کوچکی بر می‌خوریم که دوربین سلفی را در خود جای داده است و در حاشیه بالایی دستگاه نیز اسپیکر تماس جای دارد.

منظره بخش پشتی اما جذابیت بیشتری داشته و ترکیب رنگ آبی آن با تغییرات پله‌ای و تدریجی، ظاهر متفاوتی را به این قسمت بخشیده است. این بخش البته مثل شاسی گوشی، پلاستیکی بوده و از این رو می‌توان انتظار داشت که بعد از مدتی استفاده از گوشی بدون کاور، خراشیدگی‌های مشخصی در این بخش ظاهر شود. جنس براق پلاستیک این قسمت با نکته منفی دیگری یعنی جذب بالای اثرات انگشت نیز همراه است که این مشکل را بدون استثنا در دیگر گوشی‌های دارای بدنه براق نیز می‌توان مشاهده کرد.

دایره‌های چهارگانه مشابه لنز دوربین در این قسمت اندکی بالاتر از سطح قرار گرفته و در حقیقت شامل سه دوربین می‌شوند که از این بین نیز تنها دو دوربین قابلیت تصویربرداری دارد. دایره چهارم ماژول فوکوس لیزری دوربین اصلی‌ست و در پایین آن نیز به تک فلش LED این مجموعه بر می‌خوریم.

سنسور اثر انگشت که طبق انتظار درون نشان موتورولای بخش پشتی تعبیه شده، اندکی پایین‌تر از سطح جای دارد و طبق معمول یکی از جذابیت‌های همیشگی گوشی‌های این برند به حساب می‌آید.

طراحی وان ماکرو در مجموع با نکته ویژه و خاصی همراه نبوده و با این‌که منظره بخش پشتی، این گوشی را تا حدودی نسبت به همتایان آن متمایز می‌کند اما در کل شرایط به یک گوشی عادی و ارزان‌قیمت رده میانی کاملا نزدیک است.

ابعاد و وزن

وان ماکرو با طول 157.6 میلی‌متری گوشی نسبتا بلندقامتی در مقایسه با همتایان آن به نظر می‌رسد امری‌که بیش از همه چیز حاشیه ضخیم بخش پایینی صفحه‌نمایش، نقش مهمی را در آن ایفا می‌کند. برای مقایسه می‌توانیم به سراغ گلکسی A10s سامسونگ برویم که با همان ابعاد صفحه‌نمایش و طراحی یکسان ناچ بخش بالایی، از طولی برابر با 156.9 برخوردار است. البته وان ماکرو بلندقامت‌ترین گوشی در این رده نبوده و نمونه‌ای مثل Nokia 2.3 با صفحه‌نمایش یکسان و ارتفاع 157.69 میلی‌متری، اندکی از آن بلندتر است. اوضاع در زمینه عرض به نفع One Macro بوده و این گوشی با عرض 75.41 میلی‌متری، ‌شرایط بهتری نسبت به A10s با عرض 75.8 میلی‌متری دارد.

ضخامت این مدل 8.99 میلی‌متر است که از متوسط این رده اندکی ضخیم‌تر بوده و برای نمونه در مقایسه با A10s با ضخامت تنها 7.8 میلی‌متری شرایط ضعیف‌تری را به نمایش می‌گذارد. این ماجرا در زمینه وزن دستگاه نیز تکرار شده و در حالی‌که در A10s با صفحه‌نمایش یک اندازه و ظرفیت یکسان باتری، وزن گوشی تنها 168 گرم است، این میزان در وان ماکرو 186 گرم اعلام شده که این گوشی را در ردیف نمونه‌هایی مثل نوکیا 2.3 به عنوان سنگین‌ترین 6.2 اینچی‌های بازار مطرح می‌کند.

صفحه‌نمایش

در One Macro از یک صفحه‌نمایش LCD با ابعاد 6.2 اینچ و وضوح اچ‌دی پلاس در نسبت 19:9 یا 720×1520 پیکسل استفاده شده که فشردگی پنل را به 270 پیکسل در هر اینچ می‌رساند. این میزان فشردگی برای کاربری‌های عادی مولتی‌مدیایی نسبتا کافی به نظر می‌رسد اما برای خواندن متن به خصوص نوشته‌های کوچک‌تر، چندان ایده‌آل نبوده و برخی نوشته‌ها و آیکون‌ها چندان شارپ و واضح به نظر نمی‌رسد.

میزان روشنایی این پنل در سطح متوسط رو به پایینی قرار دارد اما از رنگ مشکی و کنتراست آن می‌توان تا حدود زیادی رضایت داشت و در زمینه دقت رنگ نیز با این‌که فاصله مشخصی تا بهترین‌های بازار مشاهده می‌شود اما با توجه به رده قیمتی دستگاه با نمونه چندان بدی نیز روبرو نمی‌شود.

از کارکرد این صفحه‌نمایش در زیر نور مستقیم خورشید رضایت فوق‌العاده‌ای نداشتیم اما هنوز می‌توان محتوای صفحه را تا حدود زیادی مشاهده کرد. در سناریوی معکوس این حالت یعنی در تاریک مطلق اما از نور اندک صفحه‌ می‌توان تا حدود زیادی راضی بود و مشکلی چندانی برای کار کردن با دستگاه در این حالت وجود ندارد.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه ضخیمی به میزان 7 میلی‌متر وجود دارد که علت اصلی ارتفاع زیاد دستگاه حساب می‌آید و در بالا نیز همانطور که پیش از این نیز اشاره شد جدا از دوربین سلفی، به اسپیکر تماس و حسگرهای معمول این بخش بر می‌خوریم.

اجزای جانبی

درگاه ترکیبی سیم‌کارت و کارت حافظه تنها نکته قابل اشاره در سمت چپ گوشی‌ست که پذیرای دو سیم‌کارت همزمان (بدون کارت حافظه) و یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه microSD است.

در سوی دیگر به دکمه پاور و کلید تغییر صدا بر می‌خوریم که هر دو اندکی بالاتر از حد انتظار قرار گرفته‌اند و به‌خصوص دسترسی به دکمه‌های دوگانه تغییر صدا بدون جابجا کردن گوشی در دست یا استفاده از دست دوم، چندان آسان به نظر نمی‌رسد. یک نکته مثبت در این بخش برجسته و طرح‌دار بودن دکمه پاور است که یافتن آن را در زیر دست به امر آسانی بدل می‌سازد.

جک 3.5 میلی‌متری هدست و میکروفون دوم اجزای حاضر در بخش بالایی گوشی را تشکیل می‌دهند و در پایین نیز جدا از میکروفون تماس و اسپیکر اصلی، تنها به پورت USB-C گوشی در مرکز بر می‌خوریم.

بخش پشتی

کاور پلاستیکی براق بخش پشتی One Macro از رنگ‌آمیزی پلکانی زیبایی برخوردار است که در بالا تیره‌تر و در پایین، روشن‌تر بوده و ظاهر متمایزی را به این قسمت بخشیده است. غایب اصلی در طراحی این قسمت به نشان Android One باز می‌گردد که تقریبا در تمامی دیگر اعضای سری One موتورولا حاضر بوده و مزیتی رقابتی ارزشمندی را در قیاس با دیگر گوشی‌های هم‌رده ارائه می‌کرد. نبود این لوگو در عمل به معنای ابهام در پروسه به‌روزرسانی دستگاه تعبیر می‌شود امری‌که جدا از آپدیت‌های اندروید، احتمالا به‌روزرسانی‌های مهم امنیتی را نیز در بر می‌گیرد.

سنسور اثر انگشت با نشان موتورولا و ستون دوربین‌های گوشی در کناره سمت چپ دیگر موارد حاضر در این قسمت را تشکیل می‌دهند. بخش پشتی وان ماکرو همانطور که اشاره شد کاملا براق و جاذب آلودگی‌ست و در کوتاه‌ترین زمان با اثر انگشت پوشیده می‌شود.

دوربین‌های اصلی

اصلی‌ترین قابلیت وان‌ ماکرو حداقل از نگاه طراحان آن همانطور که در نام دستگاه نیز منعکس شده، دوربین ماکرو یا عکاسی از فاصله نزدیک آن است که یک نمونه 2 مگاپیکسلی با f/2.2 بوده که جدا از سایر دوربین‌ها در بالاترین قسمت جای دارد. این دوربین البته برخلاف دیگر همتایان آن که این روزها به وفور در رده میانی و پایین یافت می‌شود از فوکوس خودکار برخوردار است و ابعاد پیکسل کاملا برگ 1.75 میکرونی آن انتظار عملکرد مناسبی را از این دوربین در ذهن ایجاد می‌کند. دوربین اصلی دستگاه که در زیر دوربین ماکرو جای گرفته، از وضوح 13 مگاپیکسلی بهره می‌برد و گشودگی دیافراگم آن نیز رقم نچندان بالای f/2.0 است. فرایند فوکوس خودکار در این دوربین جدا از اتوفوکوس تشخیص فاز از طریق سنسور جداگانه فوکوس لیزری تأمین می‌شود که بر بالای فلش LED جای دارد. در نهایت سومین و آخرین مجموعه تصویری وان ماکرو (که البته امکان عکاسی مستقل نیز ندارد) یک حسگر 2 مگاپیکسلی با دیافراگم f/2.2 ست که وظیفه محو کردن پس‌زمینه و تعیین عمق میدان را بر عهده دارد.

این مجموعه با این‌که در زمان خود با ارائه دوربین جداگانه ماکرو، متمایز از دیگر گوشی‌های ارزان‌قیمت بازار به نظر می‌رسد اما در حال حاضر با ارائه دوربین‌های با وضوح بالا در اکثر نمونه‌های رده میانی و به‌کارگیری گسترده دوربین‌های ماکرو در اسمارت‌فون‌های مشابه، مزیت رقابتی خود را تا حدودی از دست داده و حداقل روی کاغذ چندان فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد.

رابط کاربری دوربین به میزان بسیاری زیادی به آن‌چه در موتورولا وان اکشن دیده بودیم شباهت دارد و برخی تفاوت‌های کوچک و بزرگ به تفاوت مابین دوربین‌های حاضر در این دو مدل باز می‌گردد. در این منو در ستون سمت راست جدا از شاتر دوربین، نمای آخرین عکس گرفته شده و میانبر سوییچ بین دوربین‌های اصلی و سلفی، یک گزینه دیگر برای دسترسی به Google Lens در نظر گرفته شده که از این طریق می‌توان مستقیما به آن دسترسی داشت. یک خط جلوتر، دکمه تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری و دکمه حالت‌های دوربین دیده می‌شود و آخرین گزینه انتخاب شده در این بخش نیز در زیر میانبر دوربین عکاسی به چشم می‌خورد.

بخش حالت‌های دوربین به دو قسمت مجزا برای عکاسی و فیلم‌برداری تفکیک شده که در اولی جدا از مواردی مثل پرتره، پانوراما و فیلترهای زنده، چند گزینه جالب توجه دیگر از جمله Cutout (بریدن تصویر یک شخص و چسباندن آن در بک‌گراند دلخواه)، Spot Color (انتخاب و حفظ یک رنگ از عکس و حذف سایر رنگ‌ها) و Cinemegraph (گرفتن عکس‌های پیاپی برای ایجاد حس حرکت در سوژه‌های متحرک) نیز به چشم می‌خورد. گزینه عکاسی ماکرو نیز در همین بخش قرار دارد. در قسمت حالت‌های ویدئویی در این بخش به‌جز تایم‌لپس و اسلوموشن به فیلم‌برداری در حالت ماکرو بر می‌خوریم که این مورد در اغلب گوشی‌های مجهز به دوربین جداگانه ماکرو غایب بوده و در آن‌ها دوربین ماکرو تنها برای عکاسی و نه فیلم‌برداری به‌کار می‌رود.

موارد حاضر در ستون سمت چپ رابط کاربری دوربین به ترتیب از پایین به بالا شامل تنظیمات HDR، فلش و تایمر، گزینه Active Photos (برای برداشت چند ثانیه ویدئو قبل از گرفتن عکس)، انتخاب حالت دوربین روی دستی یا اتوماتیک و دکمه دسترسی به سایر تنظیمات می‌شوند.

در بخش تنظیمات با لیست بلندبالای دیگری روبرو می‌شویم که مواردی مثل وضوح تصویر و ویدئو در دوربین اصلی و دوربین سلفی، گزینه HDR، صدای شاتر، خطوط راهنمای کادربندی، تراز صافی تصویر (leveler)، تصویربرداری خودکار با تشخیص لبخند، تنظیمات مکان و فرمت ذخیره عکس (JPEG یا DNG در حالت RAW و یا هر دو) را شامل می‌شوند.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Manual در این دوربین امکان تغییر دستی فوکوس، وایت‌بالانس، سرعت شاتر (از 1/6,000 تا 16 ثانیه)، ISO (از 100 تا 3,200) و میزان نورگیری (از Ev-2 تا Ev+2) وجود دارد که لیست کامل و جامعی به حساب می‌آید.

کیفیت تصاویر گرفته شده با دوربین اصلی وان ماکرو در نور کافی روز در سطح مناسب و نسبتا راضی‌کننده‌ای قرار دارد اما در برخی موارد مشکلات مشهودی نیز به چشم می‌خورد. از جمله نکات مثبت این دوربین باید به رنگ‌های طبیعی و صحیح و تشخیص مناسب رنگ سفید اشاره کرد. در زمینه جزییات اما شرایط فوق‌العاده‌ای دیده نمی‌شود و می‌توان آن را حداکثر در سطح متوسطی قلمداد کرد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

این شرایط در نور کم و در شب تشدید شده و طبق انتظار با کاسته شدن از میزان جزییات به نویز تصویر افزوده می‌شود. در این مجموعه همچنین از حالت شب نیز خبری نیست که به شرایط نامطلوب دوربین اصلی در محیط‌ها با نور کم، دامن می‌زند. دوربین البته در این حالت به صورت خودکار، سرعت شاتر را کاهش داده و عدد ISO را نیز به مقادیر بالا ارتقاء می‌دهد. برای نمونه دو تصویر زیر از ISO 3200 و سرعت شاتر 1/14 ثانیه برخوردارند مواردی که از تصاویر نور روز کاملا متفاوتند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

اما مهم‌ترین ویژگی بخش دوربین این مدل که در نام دستگاه نیز جلوه‌گر شده است، دوربین 2 مگاپیکسلی ماکروی آن است که جدا از بقیه در بالاترین قسمت گوشی جای گرفته است. با این دوربین طبق انتظار امکان نزدیک شدن بیش از اندازه به سوژه‌های مختلف وجود داشته و روی کاغذ امکان تصویربرداری از فاصله‌های بسیار نزدیک چند سانتی‌متری را فراهم می‌کند. در عمل اما وضوح تنها 2 مگاپیکسلی این دوربین جزییات بالایی را به تصویر نمی‌کشد و در غیبت هرگونه مکانیزم لرزه‌گیر نیز کوچک‌ترین لرزش‌های دست به کادر عکس اعمال می‌شود. البته به شرط تأمین نور کافی و با اندکی دقت می‌توان تصاویر نسبتا مطلوبی را با این دوربین برداشت نمود. پشتیبانی از فوکوس خودکار نکته مثبت اصلی این دوربین به حساب می‌اید اما دیافراگم بسته‌تر آن نسبت به دوربین اصلی در کاهش نور و افزایش اشباع رنگ تأثیرگذار بوده است.

برداشت تصویر با دوربین ماکرو در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین ماکرو امکان فیلم‌برداری با وضوح HD را نیز ارائه می‌دهد که تفاوت خاصی با حالت عکاسی آن ندارد و از لحاظ رنگ و جزییات در سطح بسیاری پایین‌تری نسبت به دوربین اصلی قرار می‌گیرد.

فیلم‌برداری دوربین اصلی گوشی با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 17Mbps و بیت‌ریت صوتی 320Kbps به صورت دو کاناله استریو انجام می‌شود. از میزان جزییات و کیفیت رنگ ویدئوهای این دوربین می‌توان رضایت اما یک نکته منفی آزاردهنده در مورد آن به فراید فوکوس در آن باز می‌گردد که مدام در حال یافتن سوژه‌ای برای فوکوس بوده و حرکت رفت و برگشتی پالسی ناخوشایندی را در تصویر ایجاد می‌کند. این مورد البته ممکن است در آپدیت‌های بعدی گوشی مرتفع شود. به‌عنوان یک نکته منفی دیگر می‌توان به بسته‌تر شدن کادر تصویر در حین سوییچ از عکاسی به فیلم‌برداری اشاره نمود که هم به‌صورت افقی و هم به صورت عمودی صورت می‌پذیرد. در حین فیلم‌برداری می‌توان عکس‌هایی با وضوح 9.7 مگاپیکسل (2340×4160 پیکسل) را برداشت نمود.

دوربین سلفی

در وان ماکرو از یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی با f/2.2‌ و بدون فوکوس خودکار استفاده شده که با غیر فعال کردن گزینه‌های زیباسازی چهره (که به صورت پیش‌فرض در آن فعال است)، تصاویر نسبتا مناسب با جزییات راضی‌کننده‌ای را ارائه می‌کند که با توجه به وضوح و رده قیمتی دستگاه نمی‌توان از آن‌ها ناراضی بود.

باتری

باتری حاضر در وان ماکرو یک نمونه 4 هزار میلی آمپر ساعتی‌ست که شرکت سازنده آن را برای استفاده از دستگاه برای 2 روز، مناسب می‌داند. این باتری در دنیای واقعی نیز عملکرد بسیار مناسبی را از خود نشان می‌دهد و در یک استفاده متوسط شاید حتی از 2 روز نیز با یک بار شارژ بتوان فراتر رفت.

برای مشخص شدن دوام این باتری در یک فضای رقابتی، طبق معمول به سراغ بنچ‌مارک Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark می‌رویم که دوام باتری را از شارژ کامل تا رسیدن به زیر 20 درصد با روشنایی 50 درصد صفحه‌نمایش اندازه‌گیری می‌کند. در وان ماکرو البته برخلاف گوشی‌های مورد بررسی دیگر در این زمینه امکان فول‌اسکرین کردن اپلیکیشن وجود نداشته و روشنایی 50 درصدی پنل نیز اندکی کمتر از حد انتظار و کم‌نورتر از نصف روشنایی حداکثر به نظر می‌رسید. وان ماکرو در این تست به امتیاز بی‌نظیر 23 ساعت دست یافت که از نزدیک‌ترین رقبای آن نیز چندین و چند ساعت نتیجه بهتری به حساب می‌آید. بخش بزرگی از این امتیاز البته به نور کمتر صفحه‌نمایش و فول اسکرین نشدن اپلیکیشن باز می‌گردد اما حتی در صورت اعمال این فاکتورها به این نتیجه نیز، با عملکرد درخشانی روبرو می‌شویم.

شارژر ارائه شده همراه وان ماکرو یک نمونه تنها 10 واتی‌ست که با وجود آن‌که موتورولا از آن با نام " rapid charger" نام می‌برد اما حداقل روی کاغذ چندان سریع به نظر نمی‌رسد. در تست عملی این شارژر، پس از گذشت 10، 20 و 30 دقیقه از آغاز شارژ باتری گوشی از صفر به ترتیب به 8، 17 و 25 درصد رسید و پس از یک ساعت نیز این باتری، 52 درصد شارژ داشت. پس از یک ساعت و 30 دقیقه شارژ باتری به 77 درصد رسیده و پس از 2 ساعت نیز به شارژ 96 درصد رسیدیم. در نهایت پس از گذشت 131 دقیقه باتری به طور کامل شارژ شد که این زمان با توجه به توان باتری چندان نیز کند ارزیابی نمی‌شود.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

تقریبا تمامی گوشی‌های سری وان موتورولا در پلتفرم Android One شرکت گوگل حضور دارند امری‌که تا 2 سال آپدیت سیستم‌عامل و تا 3 سال آپگرید امنیتی را برای این گوشی‌ها تضمین می‌کند؛ وان ماکرو اما در این زمینه مستثنی بوده و جای نشان Android One در پشت دستگاه را motorola one گرفته که به وضوح از غیبت پلتفرم گوگل در این مدل سخن می‌گوید. وان ماکرو با سیستم‌عامل اندروید 9 و رابط کاربری تقریبا نزدیک به اندروید خام ارائه می‌شود که از این لحاظ تفاوت چندانی با نمونه‌ای مثل وان اکشن ندارد. زمان بوت دستگاه نزدیک به 25 تا 27 ثانیه است که نسبت به وان اکشن چند ثانیه‌ای کندتر به حساب می‌آید.

ساختار منویی وان ماکرو به دیگر مدل‌های دارای اندروید خام از جمله نوکیا 7.2 و وان اکشن شباهت داشته و تنها به برخی تفاوت‌ها در این میان می‌توان اشاره کرد. در صفحه قفل به دو میانبر دوربین و دستیار صوتی در پایین همراه با زمان و تاریخ و نوتیفیکیشن برنامه‌ها در مرکز بر می‌خوریم که تغییری نسبت به آنچه در دیگر نمونه‌های مجهز به اندروید خام دیده‌ایم، نداشته‌اند.

در صفحه هوم همان موارد همیشگی یعنی پنج میانبر پایین صفحه و سرچ گوگل بر می‌‌خوریم اما دکمه تکی بیضی‌شکل حرکت در بین منوها، جای خود را به دکمه‌های معمول back، هوم و تسک‌سوییچر داده‌اند

با لمس دکمه تسک‌ سوییچر طبق انتظار جدا از برنامه‌های جدیدا اجرا شده، به پنج آیکون جدید (که در حقیقت ردیف اول آیکون‌های منوی اصلی هستند) بر می‌خوریم و با ادامه اسکرول ردیف این برنامه‌ها رو به بالا، منوی اصلی (app drawer) از پایین به بالا پدیدار می‌‌شود.

یک آیکون جدید در این بخش، گزینه‌ای تحت عنوان Moto با نشان موتورولاست که توضیحاتی در مورد دو ویژگی نرم‌افزاری اختصاصی این گوشی یعنی Moto Actions و Moto Display ارائه می‌دهد که در ادامه و در بخش تنظیمات، بیشتر با آن‌ها آشنا خواهیم شد.

نزدیک کردن دو انگشت روی صفحه هوم برخلاف انتظار به نکته خاصی ختم نمی‌شود و برای دسترسی به ویجت‌ها، تغییر والپیپر و تنظیمات صفحه هوم باید یک انگشت را روی صفحه نگه داشت.

در تنظیمات صفحه هوم گزینه‌های ساده‌ای نظیر پیشنهاد برنامه‌های جدید در منوی اصلی، فعال و غیر فعال کردن Notification dots، افزودن خودکار آیکون برنامه‌های جدید به صفحه‌ هوم، امکان چرخش خودکار صفحه هوم با چرخاندن دستگاه، نمایش فید گوگل در دسک‌تاپ سمت چپ و چینش آیکون‌های صفحه هوم (5×5 یا 5×4) در دسترس قرار می‌گیرد. گزینه Notification dots در این بخش به نقطه‌های آبی رنگی اطلاق می‌شود که به گوشه آیکون برنامه‌هایی که اتفاق جدیدی در آنها رخ داده (مثلا دریافت پیغام جدید در یک اپ پیام‌رسان) افزوده می‌شود و این بار برخلاف گذشته تعداد اعلان‌های هر برنامه در آن ذکر نمی‌شود و تنها به وجود اتفاقی تازه در اپ مورد نظر بسنده شده است. از جمله حذفیات این بخش نیز می‌توان از گزینه At A Glance یاد کرد.

بخش کشویی Notification Shade بالای صفحه با یک بار پایین کشیدن، جدا از نوتیفیکیشن برنامه‌ها در پایین، شش آیکون وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، Do not disturb، چرخش اتوماتیک و گزینه Battery Saver را به نمایش می‌گذارد که این آخری در هنگام پایین بودن ذخیره باتری، امکان استفاده بیشتر از دستگاه با غیر فعال کردن برخی گزینه‌های غیر ضروری را فراهم می‌آورد. در این قسمت بار دیگر خبری از دکمه Setting نیست و برای دسترسی به آن باید این منو را کامل به سمت پایین کشید.

با کشیدن کامل منوی نوتیفیکیشن رو به پایین، اسلایدر تنظیم روشنایی (بدون گزینه‌ای برای غیر فعال کردن روشنانی خودکار) در بالا ظاهر شده و 6 گزینه دیگر شامل دیتای موبایلی، Airplane mode، حالت شب، آپدیت سیستم، Cast و فیدبک به این جمع افزوده می‌شوند.

با لمس گزینه Edit از پایین این بخش 6 گزینه دیگری برای افزوده شدن به این منو در دسترس قرار می‌گیرد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها باید به لوکیشن و هات‌اسپات اشاره کرد.

در منوی اصلی نواری برای جست‌وجو در میان اپلیکیشن‌ها در بالا در نظر گرفته شده و یک ردیف پایین‌تر از آن به 5 برنامه پر استفاده کاربران بر می‌خوریم. در زیر این بخش لیستی از کل اپلیکیشن‌های حاضر در گوشی به صورت الفبایی با اسکرول عمودی دیده می‌شود که با گرفتن زبانه حاضر در ستون سمت راست می‌توان به سرعت از روی حروف الفبا به اپلیکیشن مورد نظر دست یافت.

با نگه داشتن دست روی برخی آیکون‌های این منو می‌توان به امکانات اصلی آنها دسترسی سریع پیدا کرد و در صورت وجود ویجت جداگانه‌ای مرتبط با اپلیکیشن مذکور آیکونی بر بالای این منو ظاهر می‌شود که لمس آن همه ویجت‌های مرتبط با آن اپلیکیشن را به نمایش می‌گذارد.

ترکیب و تعداد آیکون‌های حاضر در منوی تنظیمات گوشی تقریبا هیچ تفاوتی با آنچه در نوکیا 7.2 دیده‌ایم ندارد و در اینجا نیز در بالاترین قسمت گزینه‌ای برای جست‌وجو در بین گزینه‌های مختلف این منو در نظر گرفته شده و در زیر آن هر بار اطلاعاتی در مورد یکی از قسمت‌های Setting به نمایش گذاشته می‌شود. برخی از اتفاقات خودکار و تأثیرگذار در عملکرد گوشی نیز بر بالای این بخش به کاربران یادآوری می‌شود.

گزینه Moto در صفحه هوم که پیش از این به آن اشاره کردیم در بخش تنظیمات نیز حضور دارد و در آن دو گزینه Moto Actions و Moto Display حضور دارد. بخش Moto Actions در حقیقت راه‌کارهای متفاوت موتورولا برای کنترل گوشی با ژست‌های حرکتی‌ست که از آن جمله باید به Quick capture (فعال کردن دوربین با دو بار چرخان سریع دستگاه در دست)، Fast flashlight (روشن کردن چراغ قوه با دو حرکت سریع دست)، Three finger screenshot (لمس کردن صفحه با سه‌ انگشت برای گرفتن اسکرین‌شات) و Flip to DND (برگرداندن گوشی برای فعال کردن حالت "مزاحم نشوید" یا Do Not Disturb)

یک نکته منفی و حتی تا حدودی آزاردهنده در رابط کاربری وان ماکرو در زمان گرفتن اسکرین‌شات با این گوشی پدیدار می‌شود جایی‌که برخلاف انتظار پس از گرفتن یک اسکرین‌شات، تصویر برداشت شده به صورت خودکار ذخیره نشده و با وجود این‌که مزیت ویرایش و اشتراک‌گذاری بلافاصله را از منوی پدیدار شده در زیر اسکرین‌شات ارائه می‌کند اما عملا تا قبل از لمس گزینه Save از بالای گوشی، اسکرین‌شات گرفته شده، ذخیره نمی‌شود. برای حل این مشکل باید از همین منوی Moto Actions گزینه Screenshot editor را غیر فعال کرد.

بخش Moto Display در این منو نیز شامل دو گزینه Peek Display و Attentive Display می‌شود که در اولی با برداشتن گوشی اطلاعاتی مثل زمان و نوتیفیکیشن برنامه‌ها بدون روشن شدن صفحه‌نمایش، به تصویر کشیده می‌شود و دومی برای روشن نگه‌داشته شدن صفحه‌نمایش تا زمانی‌که کاربر به صفحه‌، نگاه می‌کند کاربرد دارد.

یکی از ویژگی‌های ساده و در عین حال کاربردی قابل اشاره در این قسمت در بخش Apps & notifications دیده می‌شود جایی‌که پنج برنامه آخر استفاده شده توسط کاربران به صورت جداگانه در بالا به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس آیکونی در پایین می‌توان به لیست کل برنامه‌ها دسترسی پیدا کرد. نمایش برنامه‌های جدیدا استفاده شده در این بخش به خصوص در هنگام ایجاد مشکل برای یک برنامه‌ در حال اجرا، امکان دسترسی سریع به تنظیمات آن را فراهم می‌آورد.

گزینه ژست‌های حرکتی دست یا Gestures یکی دیگر از موارد جالب توجه در بخش تنظیمات گوشی است که البته در مقایسه با نمونه‌ای چون نوکیا 7.2 و حتی موتو اکشن گزینه‌های کمتری در آن دیده می‌شود. در این بخش به تنها سه‌ مورد شامل کشیدن انگشت روی سنسور اثر انگشت برای نمایش منوی اعلان‌ها (Swipe fingerprint for notifications)، دوبار فشردن دکمه پاور برای دسترسی به دوربین یا گوگل Assistant و فشردن همزمان ولوم بالا و دکمه پاور برای بی‌صدا کردن زنگ و فعال کردن ویبره (Prevent ringing) بر می‌خوریم.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در وان واکرو با پروسسور نچندان قدرتمند Helio P70 شرکت مدیاتک انجام می‌شود که با لیتوگرافی 12 نانومتری ساخته شده و در ساختار آن از 4 هسته 2.1 گیگاهرتزی Cortex-A73 و 4 هسته 2 گیگاهرتزی Cortex-A53 استفاده شده و پردازش گرافیکی در آن نیز بر عهده Mali-G72 MP3 است. رم گوشی 4 گیگابایت بوده و حافظه داخلی قابل ارتقاء آن نیز 64 گیگابایت است.

از 64 گیگابایت حافظه داخلی این مدل در اولین بوت و پیش از نصب و آپگرید برنامه‌ها و یا انتقال هرگونه اطلاعاتی به حافظه داخلی، نزدیک به 51.35 گیگابایت در دسترس قرار داشته و 12.65 گیگابایت آن را سیستم‌عامل و فایل‌های مرتبط با آن اشغال کرده‌اند.

نوع حافظه داخلی دستگاه با استناد به نتایج تست AndroBench از نوع eMMC 5.1 تعیین می‌شود جایی‌که سرعت خوانش ترتیبی (Sequential Read) این حافظه به زحمت به حوالی 276MB/s می‌رسد. موتورولا در حالی از حافظه نچندان پر سرعتی در وان ماکرو استفاده کرده که پیش از این در Ona Action شاهد حضور حافظه نسبتا سریع UFS 2.0 بودیم و این تغییر استراتژی احتمالا با تلاش شرکت سازنده برای کاهش هر چه بیشتر قیمت تمام‌شده دستگاه بی‌ارتباط نیست.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با حضور پروسسور P70 انتظار نتایج متوسط رو به پایینی را از این مجموعه داریم که حداقل در مباحث پردازشی و گرافیکی تفاوت چندانی با آنچه در وان اکشن (مجهز به پروسسور Exynos 9609) دیده‌ایم ندارد.

در اولین تست طبق معمول به سراغ Geekbench برای مشخص شدن توان پردازشی هسته‌های چیپ‌ست می‌رویم. جایی‌که در نسخه کلاسیک 4.4.2 این تست امتیازهای حالت تک هسته‌های و چند هسته‌ای به ترتیب به 1,458 و 5,775 واحد می‌رسند. برای مقایسه، وان اکشن در همین تست امتیازهای 1,607 و 5,426 واحدی را به دست می‌آورد که بالاتر بودن امتیاز تک هسته‌ای در آن را به اندکی فرکانس بیشتر هسته‌های قوی‌تر در وان اکشن می‌توان مرتبط دانست و بر همین روال پایین‌تر بودن امتیاز چند هسته‌ای وان اکشن نیز با فرکانس بیشتر هسته‌های ضعیف‌تر در وان ماکرو بی‌ارتباط نیست.

این شرایط در نسخه جدیدتر این تست یعنی ورژن 5.1.0 نیز دقیقا به همین صورت تکرار شده و امتیازهای 293 و 1,422 واحدی وان ماکرو در حالت‌های تک هسته‌ای و چند هسته‌ای همان اختلاف‌های پیشین را با وان اکشن با امتیازهای 337 و 1,334 واحد نشان می‌دهند. به‌عنوان مقایسه‌ای برای مشخص شدن کیفیت هسته‌های پردازشی در وان ماکرو،‌ شاید بهتر باشد به امتیازهای دو اسمارت‌فون دیگر یکی در رده میانی رو به بالا و دیگری در رده پرچمداران اشاره کنیم جایی‌که ردمی نوت 8 پرو به عنوان یک گوشی پیشرفته میانی، این تست را با امتیازهای 488 و 1,621 واحدی ترک می‌کند و S20 Ultra 5G نیز در این تست به امتیازهای 930 و 2,825‌ واحدی دست می‌یابد.

در تست کلی AnTuTu V8.3.0 تأثیرات حافظه کم‌سرعت را به وضوح می‌توان مشاهده کرد جایی‌که امتیاز نهایی 165 هزار واحدی وان ماکرو اختلاف مشخصی را با امتیاز 185 هزار واحدی وان اکشن در همین تست رقم می‌زند و در جست‌وجو برای یافتن مقصر این امتیاز کمتر هم بیش از همه باید از امتیاز مربوط به بخش مموری یاد کرد که نسبت به وان اکشن نزدیک به 10 هزار کمتر است. امتیاز کلی وان ماکرو در این تست البته با جایگاه آن در بین دیگر رقبا نا متناسب نبوده و مقایسه آن با نمونه‌های پیشرفته‌تر رده میانی مثل گلکسی Redmi Note 8 Pro با امتیاز 284 هزار واحدی، از جایگاه پایین‌تر آن سخن می‌گوید.

برای مشخص شدن توان گرافیکی این مجموعه بار دیگر به سراغ تست Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark می‌رویم که وان اکشن آن را با امتیاز 1,357 واحدی پشت سر گذاشت و از وان ماکرو نیز به دلیل یکسان بودن بخش گرافیکی دستگاه انتظار نتیجه نسبتا مشابهی را داریم. در عمل امتیاز وان ماکرو در این تست حوالی 1,300 واحد بود که با انتظار اولیه از آن کاملا سازگار است. گوشی‌های پیشرفته‌تر در رده میانی در این تست به امتیازهایی فراتر از 2,000 واحد دست می‌یابند و گوشی‌های پرچمدار نیز با عبور از مرز 6 هزار واحد در این تست، اختلاف شدیدی را با دیگران رقم می‌زنند. امتیاز نچندان فوق‌العاده وان ماکرو در این تست البته به معنای ضعف این مدل در اجرای بازی نبوده و به جز برخی موارد خاص و پیشرفته، ظاهرا مشکل چندانی در اجرای بازی‌ مختلف از خود نشان نمی‌دهد.

ارتباطات

مودم ارتباطی 4G حاضر در Helio P70 از LTE Cat.7‌ در دانلود و Cat.13 در آپلود پشتیبانی می‌کند که این به معنای حداکثر سرعت دانلود و آپلود به ترتیب 300 و 150 مگابیت بر ثانیه است. برای مقایسه کافی‌ست به سراغ One Action در این زمینه برویم که به لطف پروسسور Exynos 9609 مجهز به مودمی با پشتیبانی از LTE Cat.12 سرعت دانلود بالاتر 600 مگابیت در ثانیه را ارائه می‌کند. بلوتوث 4.2، وای‌فای تک باند 11.n و درگاه USB-C با استاندارد سرعت USB 2.0 دیگر گزینه‌های نچندان جالب توجه ارتباطی این مدل را تشکیل می‌دهند و در این میان از NFC نیز در آن صرفنظر شده است. مسیریابی ماهواره‌ای در این گوشی نیز با GPS/GLONASS/Galileo صورت می‌گیرد و از پروتکل‌های مسیریابی مبتنی بر دیتا نیز طبیعتا در آن پشتیبانی می‌شود.

کلام آخر

Motorola One Macro اسمارت‌فونی اقتصادی در رده میانی رو به پایین بازار است که نکات مثبت آن را برخلاف نام‌گذاری دستگاه باید در موارد دیگری به‌جز دوربین ماکروی آن یعنی ابعاد بزرگ صفحه‌نمایش و دوام بالای باتری جست‌وجو کرد.

طراحی گوشی و کیفیت ساخت بدنه با نکته جدید و چشمگیری روبرو نیستند و استفاده از پلاستیک، جذب بالای اثرات انگشت و ضخامت نسبتا بالای دستگاه، رده قیمتی آن را به خوبی متذکر می‌شوند. جایگاه دکمه‌های جانبی به خصوص کلیدهای تغییر صدا اندکی بالاتر از حد معمول قرارگیری دست قرار گرفته‌اند و ترکیبی بودن اسلات حافظه گوشی نیز امکان استفاده همزمان از دو سیم‌کارت و کارت حافظه را از کاربران سلب می‌کند.

از کیفیت صفحه‌نمایش در این رده به خصوص با توجه به قیمت دستگاه نمی‌توان چندان ناراضی بود هرچند در سناریوهای چالش‌برانگیزی مثل کارکرد در زیر نور مستقیم خورشید، تفاوت کاملا مشخصی مابین وان ماکرو و رقبای گران‌قیمت‌تر آن به چشم می‌خورد. روی صفحه‌نمایش از پوشش شیشه‌ای مقاوم گوریلاگلس خبری نیست و بخش پلاستیکی پشت دستگاه نیز مستعد دریافت خراشیدگی در طول زمان است.

کیفیت تک دوربین اصلی گوشی حداکثر در سطح متوسطی ارزیابی می‌شود اما نبود حالت شب یا Night Mode‌ در آن کارکرد این دوربین را با محدودیت روبرو ساخته است. در دیگر سو دوربین ماکرو نیز به دلیل بسته‌تر بودن دهانه دیافراگم و نبود مکانیزم لرزه‌گیر چندان فوق‌العاده ظاهر نمی‌شود اما فوکوس خودکار و امکان فیلم‌برداری با این دوربین گزینه جالب توجه‌ای به نظر می‌رسد که در کمتر نمونه دیگری در این رده می‌توان از آن سراغ گرفت. از سرعت فوکوس خودکار این مجموعه نیز به لطف مکانیزم فوکوس لیزری در حین برداشت عکس می‌توان کاملا رضایت داشت اما در برداشت ویدئو حرکت ناخوشایندی رو به جلو و عقب روی تصویر برای یافتن نقطه فوکوس دقیق به چشم می‌خورد.

برگ برنده اصلی وان ماکرو به دوام باتری آن تعلق دارد که در لیست ما بهترین نتیجه را در بین همه دیگر مدل‌های بررسی شده تا به امروز به خود اختصاص داد. بخشی از این امتیاز بالا البته به روشنایی کمتر صفحه‌نمایش و در دسترس نبودن گزینه‌ای برای اجرای فول اسکرین اپلیکیشن تست باز می‌گردد اما همچنان از دوام بالای این باتری می‌توان بیش از اندازه رضایت داشت. توان شارژر این باتری تنها 10 وات است اما این شارژر در عمل چندان نیز ضعیف نبوده و در عرض یک ساعت بیش از 50 درصد ظرفیت باتری را پر می‌کند.

ضعف اصلی وان ماکرو در بخش نرم‌افزاری دستگاه را باید در تعلق نداشتن این گوشی به پلتفرم Android One جست‌وجو کرد که تا به امروز تقریبا در تمامی دیگر اعضای سری وان موتورولا به‌کار گرفته شده و نبود آن به روشنی از آینده نامعلوم آپدیت‌های نرم‌افزاری در این گوشی سخن می‌گوید. البته این موضوع تأثیری در نوع رابط کاربری دستگاه نداشته و هنوز از اندروید خام با تمام نکات مثبت و منفی آن در این گوشی نیز استفاده شده است.