mobile.ir - مرجع موبایل ایران

بخش موبایل شرکت موتورولا در تاریخ پر افتخار خود در طی دهه‌های گذشته که به ساخت اولین گوشی موبایل نیز ادامه پیدا می‌کند همواره یکی از منابع نوآوری و ایده‌های درخشان این صنعت به حساب آمده و بسیاری از امکانات امروزی گوشی‌های هوشمند نخستین بار در محصولات این برند ظاهر شده‌اند. موتورولا پس از تغییر مالکیت و انتقال آن به شرکت لنوو، ظرف مدت کوتاهی تجدید حیات تمام‌عیاری را تجربه نمود که با ارائه نشانه‌هایی از خلاقیت و نوآوری به مطرح شدن مجدد آن در بین برندهای اصلی بازار انجامیده است. این شرکت از تابستان سال گذشته محصولات جدیدی را در سری Motorola One روانه بازار کرد که تقریبا همگی به پلتفرم اندروید وان گوگل تعلق داشته و در هریک از آن‌ها، یک ویژگی خاص برجسته شده است؛ از جمله این موارد باید به موتورولا One Vision با صفحه‌نمایش عریض 21:9، موتورولا One Macro با تمرکز بر عکاسی از فاصله نزدیک، One Zoom با زوم 5 برابری ترکیبی و جدیدا One Hyper با سلفی پاپ‌آپ و شارژر فوق سریع اشاره کرد.

Motorola One Zoom

Motorola One Action از جمله این محصولات است که با تجهیز به دوربین ورزشی یا اکشن کمرا، از آن با عنوان گو پروی دنیای موبایل یاد می‌شود. این گوشی که در تابستان سال 2019 روانه بازار شد از مشخصات و قابلیت‌هایی در سطح میانی بازار برخوردار بوده و از این رو شرایط بسیار دشواری را برای رقابت در این رده شلوغ و پر ترافیک، پیش رو دارد. وان‌ اکشن در قیاس با گوشی‌های بزرگ و غول‌آسای امروزی، نمونه نسبتا کامپکتی به حساب می‌آید که قابلیت‌های تصویربرداری و مجهز شدن به اندروید خام با امکان آپدیت دو ساله، جذابیت‌های آن را روی کاغذ کاملا افزایش می‌دهد.

این گوشی اما فاقد نکات منفی نیز به نظر نمی‌رسد و از همین ابتدا استفاده از یک پردازنده نچندان قدرتمند، حافظه رم تنها 4 گیگابایتی و در نظر گرفته نشدن شارژ سریع در سمت نقاط ضعف آن خودنمایی می‌کنند. وان اکشن اما حداقل در زمینه فیلم‌برداری گوشی جالب‌توجه‌ای به نظر می‌رسد که برای برخی از کاربران از جمله طبیعت‌گردان و vlogerها جذابیت‌های خود را کاملا حفظ می‌کند.

Motorola One Action با نام مدل XT2013-2 موضوع بررسی این نوبت است. این گوشی را شرکت هما تلکام برای بررسی در اختیار ما قرار داده است.

جعبه محتویات

وان اکشن در جعبه بنفش رنگی با نشان موتورولا و نام مدل در قسمت رویی ارائه می‌شود و تصویر و جزییات دیگری از این مدل نیز در بخش زیرین آن به چشم می‌خورد.

درون این جعبه با نکته غافلگیرکننده خاصی روبرو نمی‌شویم و طبق انتظار جدا از خود گوشی، شارژر، هدست سیمی، کابل USB و یک قاب شفاف همراه با آچار دسترسی به سیم‌کارت و دفترچه‌های راهنما (به زبان‌هایی غیر از زبان فارسی) درون این جعبه جای گرفته‌اند.

هدست سیمی حاضر در این جعبه از خروجی‌های صدایی با طراحی درون-گوشی، مشابه آنچه پیش از این در پرچمداران سال‌های دور LG و نمونه‌ای مثل LG G3 دیده بودیم برخوردار است هرچند این شباهت به نوع سیم‌های هدست (تخت در مدل LG و معمولی در وان اکشن) ادامه پیدا نکرده و بخش کنترلی روی سیم‌ها نیز تنها یک دکمه برای قطع و وصل کردن تماس ارائه می‌کند. از این هدست به عنوان یک نمونه درون-جعبه‌ای، حداقل به لحاظ ظاهری نمی‌توان ناراضی بود اما از لحاظ کیفیت نگفته پیداست که با نمونه فوق‌العاده‌ای روبرو نیستیم.

شارژر گوشی با وجود ابعاد نسبتا بزرگ، توانی تنها معادل 10 وات (5 ولت و 2 آمپر) را ارائه می‌کند که با وجود آن‌که شرکت سازنده از آن با عنوان rapid charger یاد می‌کند اما در مقایسه با نمونه‌های متعدد این کلاس با توان‌هایی فراتر از 20، 30، 40 و حتی 50 وات چندان سریع به نظر نمی‌رسد. توان و عملکرد این شارژر را در ادامه در بخش باتری بررسی خواهیم کرد.

طراحی ظاهری

عرض کم، مطمئنا اولین نکته‌ای‌ست که بعد از در دست گرفتن وان اکشن احساس خواهید کرد؛ امری‌که به سبب صفحه‌نمایش عریض 21:9 دستگاه حاصل شده و تأثیر مشهودی بر طول و عرض آن برجای گذاشته است. این کاهش مشهود عرض، به در دست‌گیری بهتر وان‌ اکشن منجر شده و آن را اصطلاحا گوشی خوش دستی جلوه می‌دهد.

از سوی دیگر حاشیه‌های پیرامون صفحه‌نمایش چندان باریک و کوچک نبوده و در پایین نزدیک به 6 میلی‌متر، در بالا 3 میلی‌متر و در کناره‌ها، حوالی 2 میلی‌متر است، این اعداد البته برای مدلی در رده میانی چندان دور از انتظار نبوده و نکته منفی خاصی را به طراحی وان اکشن نمی‌افزایند.

انتقال دوربین سلفی به درون صفحه‌نمایش از جمله دیگر المان‌های جالب‌توجه در طراحی این مدل به حساب می‌آید که پیش از این در وان ویژن نیز تکرار شده بود. این انتقال البته چندان به نفع طراحی دستگاه تمام نشده و دایره‌ای پانچی در نظر گرفته شده در کناره سمت چپ صفحه‌نمایش، به اندازه‌ای بزرگ است که دوربین سلفی تنها بخشی از آن را در مرکز اشغال کرده و در هنگام کارکرد با دستگاه، یک حفره سیاه مزاحم با قطر نزدیک به 7 میلی‌متر را روی صفحه برجای می‌گذارد. بدین‌ترتیب سلفی پانچی دستگاه نه‌تنها به عنوان نکته مثبتی در طراحی One Action به حساب نمی‌آید بلکه در کارکرد صفحه‌نمایش نیز تأثیری منفی برجای گذاشته است.

بخش پشتی این مدل از پلاستیک براق و جاذب اثر انگشتی ساخته شده که در چشم بر هم زدنی از اثرات انگشت پوشیده شده و به خصوص در نسخه تیره‌تر آن یعنی آبی (Denim Blue)، این مورد به وضوح به چشم می‌آید. این کاور در زیر نور خط‌های عمودی ناپیدایی را به نمایش می‌گذارد که ظاهر جالب توجه‌ای را به آن بخشیده‌اند. اجزای قابل انتظار در این قسمت شامل دوربین‌های سه‌گانه و فلش‌های LED در کناره سمت چپ و نشان موتورولا در مرکز می‌شود که این آخری، سنسور اثر انگشت را نیز در خود جای داده است. نشان دلگرم‌کننده Android One نیز در پایین این قسمت جای دارد.

لبه‌های بخش پشتی گوشی رو به قسمت رویی، خمیده بوده و همین موضوع در کمتر به نظر رسیدن ضخامت دستگاه و جای‌گیری بهتر آن در دست موثر واقع شده‌اند.

نسبت 21:9 صفحه‌نمایش طبیعتا به ارتفاع بیشتر این گوشی منجر شده و از این رو دکمه‌های جانبی سمت راست به خصوص کلید دوگانه تغییر صدا تقریبا از دسترس خارج شده و بدون جابجایی گوشی یا استفاده از دست دوم نمی‌توان از آن‌ها به خوبی استفاده کرد.

موتورولا وان اکشن در یک نگاه کلی گوشی خوش‌دست و جالب توجه‌ای به نظر می‌رسد که به لطف صفحه‌نمایش عریض 21:9 عرض اندکی داشته و حس متفاوتی را نسبت به اکثر گوشی‌های هم‌رده خود ارائه می‌کند. نکته منفی اصلی در طراحی این مدل جدا از بدنه پلاستیکی و جذب اثر انگشت، بی‌شک به بریدگی دایره‌ای شکل بسیار بزرگ درون صفحه‌نمایش بر می‌گردد که هیچ راهی برای نادیده انگاشتن آن وجود نداشته و در طول استفاده، تجربه ناخوشایندی را ارائه می‌کند.

ابعاد و وزن

وان اکشن همانطور که از یک گوشی عریض 21:9 انتظار می‌رود طول و عرض متفاوتی نسبت به دیگر گوشی‌های 6.3 اینچی معمول با نسبت‌های 19:9 و 19.5:9 داشته و طول بیشتر و عرض کمتر در آن طبیعی به نظر می‌رسد. طول و عرض این مدل به ترتیب 160.1 و 71.2 میلی‌متر است که مقایسه آن با نمونه کاملا نزدیکی مثلا سامسونگ گلکسی M40 با صفحه‌نمایش یک‌اندازه و سلفی پانچی و طول و عرض 155.3 و 73.9 میلی‌متری تفاوت‌های بزرگی را نشان می‌دهد. بخشی از طول بیشتر وان اکشن را جدا از نسبت صفحه‌نمایش باید در حاشیه‌های عمودی ضخیم‌تر آن نسبت به رقیب سامسونگ جست‌وجو کرد که در صورت کاهش می‌توانست به ساخت دیوایس کامپکت‌تری منجر شود.

وان اکشن چندان گوشی Slim و نازکی نبوده و با ضخامت 9.15 میلی‌متری، یکی از ضخیم‌ترین نمونه‌های این رده به حساب می‌آید برای نمونه بد نیست بدانید M40 با اندازه صفحه‌نمایش و ظرفیت باتری یکسان، تنها 7.9 میلی‌متر ضخامت دارد و ضخامت نوکیا 7.2 نیز در همین شرایط، تنها 8.3 میلی‌متر است. وان اکشن این ضعف را البته با خمیدگی لبه‌های کناری بخش پشتی تا حدودی جبران کرده و در دست تا حدودی نازک‌تر از آنچه هست، احساس می‌شود.

وزن این مدل 176 گرم اعلام شده که وزن متعادلی برای این رده به حساب می‌آید و رقبای این گوشی مثل نوکیا 7.2 و سامسونگ M40 نیز با وزن‌های 180 و 168 گرمی، چندان از آن دور نیستند.

صفحه‌نمایش

ناچ پانچی درون صفحه‌نمایش و رده قیمتی دستگاه به روشنی از LCD بودن صفحه‌نمایش وان اکشن حکایت دارند چرا که تا به امروز به جز گوشی‌های پرچمدار گلکسی S10 و Note10 سامسونگ تنها یک استثنای دیگر (Vivo S5) با ناچ پانچی و فناوری OLED به بازار عرضه شده و جمیع دیگر گوشی‌های دارای این طراحی از صفحه‌نمایش‌های LCD بهره می‌برند. صفحه‌نمایش 6.3 اینچی وان اکشن همانطور که اشاره شد با نسبت کاملا عریض 21:9 ارائه می‌شود که از این لحاظ به نمونه‌ای چون سونی اکسپریا 1 شباهت دارد. وضوح این صفحه‌نمایش 1080×2520 پیکسل اعلام شده که روی کاغذ به تراکم 435ppi منجر می‌شود. از کنتراست این صفحه‌نمایش می‌توان تا حد متوسطی رضایت داشت و از این لحاظ شرایط نسبتا مشابهی مابین این مدل و نوکیا 7.2 مشاهده می‌شود. در زمینه روشنایی اما با شرایط چندان ایده‌آلی روبرو نمی‌شویم و با وجود آن‌که در اغلب شرایط نوری، با تنظیم روشنایی روی حداکثر مشکلی برای دیدن محتوای صفحه‌نمایش وجود ندارد اما در مقام مقایسه روشنایی کمتری در این صفحه‌نمایش در یک درصد خاص (مثلا روشنایی 50 درصد) تولید می‌شود.

به عنوان یک نکته منفی دیگر در رابطه با ناچ پانچی درون صفحه‌نمایش باید به اشغال فضای زیاد در کناره سمت چپ اشاره کرده که چاره‌ای جز پایین‌تر آوردن رابط کاربری گوشی برای طراحان دستگاه، باقی نگذاشته است جایی‌‌که برای نمونه مرورگر گوشی یک خط پایین‌تر از حد انتظار است و از 21:9 بود صفحه‌نمایش استفاده چندانی نمی‌کند.

از زاویه دید این صفحه‌نمایش می‌توان کاملا راضی بوده و زیر نور مستقیم خورشید نیز با وجود آن‌که نیاز به بهبود مشاهده می‌شود اما هنوز می‌توان بدون مشکل خاصی از گوشی استفاده کرد.

در منوی تنظیمات صفحه‌نمایش، گزینه‌ای تحت عنوان Colors یا رنگ‌ها در نظر گرفته شده که به صورت پیش‌فرض روی گزینه اشباع یا Saturated تنظیم شده و می‌توان آن را روی دو گزینه دیگر Boosted و Natural نیز تنظیم کرد. گزینه اشباع در این حالت از دقت کمتر و رنگ‌های سیرتری برخوردار است و با وجود آن‌که حالت طبیعی یا Natural نیز دقت فوق‌العاده‌ای را ارائه نمی‌کند اما ظاهرا دقت بیشتری نسبت به دو گزینه دیگر دارد.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 6 میلی‌متر خالی از هر المانی‌ست و در بالا، اسپیکر تماس در لبه خارجی و حسگرهای معمول این بخش در یک حاشیه 3 میلی‌متری جای گرفته‌اند.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ گوشی اسلات جای‌گذاری سیم‌کارت و کارت حافظه به چشم می‌خورد که به صورت ترکیبی بوده و کارت حافظه microSD را در جایگاه سیم‌کارت دوم قرار می‌دهد؛ به بیان دیگر کاربر باید از بین دو سیم‌کارت (بدون کارت حافظه)، یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه، یکی را انتخاب کند.

در سمت راست به دکمه پاور و کلید تغییر صدا بر می‌خوریم که این دومی همانطور که اشاره شد، اندکی بالاتر از محل قرارگیری انگشتان هر دو دست قرار داشته و بدون جابجایی گوشی در دست یا استفاده از دست دوم نمی‌توان به آسانی به آن‌ها دسترسی داشت.

بالا محل میکروفون دوم و جک هدست است و در پایین نیز میکروفون تماس و اسپیکر اصلی، درگاه USB-C گوشی را در بر گرفته‌اند.

اسپیکر اصلی گوشی از صدای نسبتا بالا و شفافی برخوردار است اما در زمینه باس و فرکانس‌های پایین چندان فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد. گزینه Dolby Audio یکی از بخش مرتبط با صدا در رابط کاربری دستگاه است که به صورت پیش‌فرض فعال بوده و ظاهرا راهی برای غیر فعال کردن آن حین استفاده از اسپیکر اصلی وجود ندارد. در این منو سه گزینه Smart audio، موزیک و فیلم در نظر گرفته شده که به صورت پیش‌فرض روی گزینه اول تنظیم شده است و می‌توان آن را روی دو گزینه دیگر موزیک و فیلم نیز قرار داد. در تست عملی این قسمت، تفاوت خاصی حین تغییر این گزینه‌ها به گوش نرسید و صدای خروجی با وجود شفافیت و بلندی قابل‌قبول، در زمینه باس حرف چندانی برای گفتن نداشت.

با اتصال هدست به گوشی، گزینه جدیدی تحت عنوان Custom به این بخش افزوده می‌شود که از طریق آن و با لمس گزینه Edit امکان تغییر دستی کیفیت صدا با تنظیم دستی یا اتوماتیک اکولایزرها وجود دارد. با تنظیم مناسب اکولایزرهای این قسمت، باس مطلوبی از طریق هدست‌های گوشی ایجاد می‌شود که می‌توان از آن به میزان زیادی رضایت داشت.

بخش پشتی

کاور پلاستیکی پشت گوشی همانطور که اشاره شد کاملا براق و جاذب اثرات انگشت بوده و طرح ناپیدایی از خطوط افقی نیز در حین حرکت دادن آن زیر نور به چشم می‌خورد. دوربین‌های سه‌گانه این قسمت، برآمدگی بسیار اندکی داشته و تأثیر چندانی بر لق خوردن دستگاه هنگام قرار گرفتن روی میز باقی نمی‌گذارند. دو فلش LED این قسمت‌، رنگ‌های متفاوتی داشته و سنسور اثر انگشت با نشان موتورولا نیز به افزایش جذابیت بصری این بخش کمک کرده است. در نهایت نام مدل، کشور سازنده و لوگوی Android One دیگر اعضای حاضر در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

دوربین‌های اصلی

در بخش پشتی موتورولا وان اکشن از سه دوربین استفاده شده که البته تنها دو عدد از آن‌ها قادر به تصویربرداری بوده و دوربین 5 مگاپیکسلی سوم صرفا برای تعیین عمق میدان به کار می‌رود. دوربین اصلی این مجموعه یک نمونه 12 مگاپیکسلی با f/1.8 و ابعاد پیکسل 1.25 میکرون است که از فوکوس خودکار تشخیص فاز بهره می‌برد و فیلم‌برداری در آن نیز حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه انجام می‌شود. دوربین دوم اما جذابیت بالاتری داشته تا جایی‌که نام گوشی نیز متأثر از آن است؛ این دوربین که موتورولا از آن با عنوان اکشن کمرا یاد می‌کند به صورت اختصاصی برای فیلم‌برداری استفاده شده و ویدئوهایی با وضوح 1080×1920 پیکسل را برداشت می‌کند. این دوربین که ویدئوهای عریضی با میدان دید 117 درجه‌ای را ایجاد می‌کند به پیکسل‌هایی با ابعاد 2 میکرون مجهز بوده و دیافراگم لنز آن نیز تا f/2.2 گشوده است. برداشت اسلوموشن (با 120 فریم در ثانیه)، تایم‌لپس و هایپرلپس همراه با لرزه‌گیر دیجیتال از دیگر امکانات این اکشن کمرا به حساب می‌آیند؛ مواردی که البته عینا برای دوربین اصلی نیز بر شمرده شده‌اند.

منوی دوربین برخلاف رابط کاربری اندروید خام دستگاه، یک مجموعه پر و پیمان با تنظیمات متعدد و امکانات فراوان است که نوید تصویربرداری با کیفیتی را می‌دهد. در این قسمت در ستون سمت راست جدا از شاتر دوربین، نمای آخرین عکس گرفته شده و میانبر سوییچ بین دوربین‌های اصلی و سلفی، یک گزینه دیگر برای دسترسی مستقیم به Google Lens در نظر گرفته شده که از این طریق می‌توان مستقیما به آن دسترسی داشت. یک خط جلوتر، دکمه تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری و دکمه حالت‌های دوربین دیده می‌شود و آخرین گزینه انتخاب شده در این بخش نیز در زیر میانبر دوربین عکاسی به چشم می‌خورد.

بخش حالت‌های دوربین به دو قسمت مجزا برای عکاسی و فیلم‌برداری تفکیک شده که در اولی جدا از مواردی مثل پرتره، پانوراما و فیلترهای زنده، چند گزینه جالب توجه دیگر از جمله Cutout (بریدن تصویر یک شخص و چسباندن آن در بک‌گراند دلخواه)، Spot Color (انتخاب و حفظ یک رنگ از عکس و حذف سایر رنگ‌ها) و Cinemegraph (گرفتن عکس‌های پیاپی برای ایجاد حس حرکت در سوژه‌های متحرک) نیز به چشم می‌خورد. در بخش حالت‌های ویدئویی نیز استیکرهای واقعیت افزوده، تایم‌لپس و اسلوموشن حضور دارند.

موارد حاضر در ستون سمت چپ رابط کاربری دوربین به ترتیب از پایین به بالا شامل تنظیمات HDR، فلش و تایمر، گزینه Active Photos (برای برداشت چند ثانیه ویدئو قبل از گرفتن عکس)، انتخاب حالت دوربین روی دستی یا اتوماتیک و دکمه دسترسی به سایر تنظیمات می‌شوند.

در بخش تنظیمات با لیست بلندبالای دیگری روبرو می‌شویم که مواردی مثل وضوح تصویر و ویدئو در دوربین اصلی، اکشن‌کم و دوربین سلفی، گزینه HDR، صدای شاتر، خطوط راهنمای کادربندی، تراز صافی تصویر (leveler)، تصویربرداری خودکار با تشخیص لبخند، تنظیمات مکان و فرمت ذخیره عکس (JPEG یا DNG در حالت RAW و یا هر دو) را شامل می‌شوند.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Manual در این دوربین امکان تغییر دستی فوکوس، وایت‌بالانس، سرعت شاتر (از 1/6,000 تا 32 ثانیه)، ISO (از 100 تا 3,200) و میزان نورگیری (از Ev-2 تا Ev+2) وجود دارد که لیست کامل و جامعی به حساب می‌آید.

تصویربرداری با موتورولا وان اکشن را در یک بعدازظهر نیمه‌ آفتابی پاییزی آغاز می‌کنیم که با وجود آن‌که از لحاظ میزان نور در حد ایده‌آلی قرار داشت اما برای نمایش توانایی‌های تصویری این گوشی کافی به نظر می‌رسید. در نخستین سوژه از دقت رنگ و میزان کنتراست به میزان زیادی رضایت داشتیم و تصویر نهایی به سوژه واقعی کاملا نزدیک بود. در برش اندازه واقعی این تصویر همانطور که در پایین مشخص است چه در مرکز کادر و چه در کنار‌ه‌ها، نتیجه مطلوبی به دست آمده و مطمئنا با بهبود نور، می‌توان به برداشت تصاویر بهتری نیز امید بست.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در دومین گام به سراغ سوژه دیگری با نور کمتر و جزییات بیشتر رفتیم در این حالت همچنان از کیفیت رنگ و کنتراست می‌توان رضایت داشت و در زمینه جزییات نیز با این‌که به وضوح به دلیل نور کمتر، اندکی با نتیجه ضعیف‌تری روبرو می‌شویم اما هنوز شرایط برای رضایت از نتیجه نهایی فراهم است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با پیچیده‌تر شدن صحنه و روبرو شدن با سوژه‌ای با جزییات متعدد و دشوار که شاید دوربین‌های DSLR را نیز به چالش بکشاند طبیعتا با داستان متفاوتی روبرو می‌شویم و با وجود حفظ دقت رنگ، علاوه بر کاسته شدن از میزان کنتراست، در زمینه جزییات نیز از سطح ایده‌آل فاصله می‌گیریم. نتیجه به دست آمده از این سوژه البته به معنای کیفیت پایین دوربین اصلی وان اکشن به حساب نمی‌آید و تنها برای نمایش محدودیت‌های آن انتخاب شده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

مثل اکثر دوربین‌های مدرن موبایلی امروزی، در اینجا نیز خاموش یا روشن کردن HDR، تأثیر خاصی بر نتیجه نهایی باقی نگذاشته و دوربین در حالت اتوماتیک خود، درصد متعادلی از این قابلیت را به تصویر اعمال می‌کند و با بررسی تصاویر از نزدیک، بهترین نتیجه نیز در همان حالت اتوماتیک یا HDR Auto به دست می‌آید.

برداشت تصویر در حالا اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالا اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالا اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، وان اکشن در زمینه دقت رنگ، عملکرد نسبتا قابل‌قبولی را از خود برجای گذاشته و رنگ‌هایی قابل قیاس با آنچه در عمل دیده می‌شود ثبت می‌کند. برای نمونه رنگ واقعی صندلی زیر در دنیای واقعی نیز به همین تصویر شباهت دارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از عملکرد این دوربین در زمینه برداشت تصاویر از نزدیک و محو کردن پس‌زمینه در حالت پرتره می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و هرچند از نویز مشهود ایجاد شده در این حالت نمی‌توان به سادگی گذشته اما تفکیک سوژه اصلی از پس‌زمینه و میزان جزییات آن قابل‌قبول به نظر می‌رسند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

وان اکشن در برداشت پانوراما نیز نسبتا موفق ظاهر می‌شود و به جز برخی موارد کوچک، تصاویری یک‌دست و نسبتا بدون مشکل و نمایش خطوط اتصال تصویر ایجاد می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت پانوراما - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از کیفیت تصویربرداری این گوشی در شب به دلیل نبود Night Mode نمی‌توان چندان رضایت داشت و به خصوص در شرایط نوری ضعیف‌تر، حجم مشخصی از نویز و سطح نچندان بالایی از جزییات در آن دیده می‌شود.

اما مطمئنا مهم‌ترین جذابیت بخش تصویربرداری وان اکشن نه در عکاسی بلکه در فیلم‌برداری آن نهفته است جایی‌که علاوه بر دوربین اصلی که امکان برداشت ویدئوی 4K‌ با 30 فریم در ثانیه و 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه را دارد، یک دوربین واید موسوم به اکشن کم نیز در این میان در نظر گرفته شده که تصاویر گسترده‌ای را با میدان دید 117 درجه‌ای و تا وضوح 1080p با 60 فریم در ثانیه برداشت می‌کند. جذابیت این دوربین به همینجا ختم نشده و با یک ویژگی خاص و منحصر به فرد، از تمامی دوربین‌های موبایلی دیگر متمایز می‌شود؛ حسگر اکشن کمرای Motorola One Action برخلاف انتظار به صورت عادی و هم‌ردیف دوربین اصلی قرار نگرفته و این بار با یک چرخش 90 درجه‌ای امکان گرفتن ویدئوی افقی و تمام‌صفحه را هنگام گرفتن گوشی به صورت عمودی فراهم می‌کند. به بیان دیگر برای فیلم‌برداری افقی با این دوربین، دیگر نیازی به گرفتن گوشی به صورت افقی نبوده و بدین‌ترتیب شرایط بسیار آسان‌تری را برای فیلم‌برداری محیا می‌کند. این شیوه به خصوص در موقعیت‌های پر تحرک ورزشی و مواردی که اکثرا از اکشن‌کمراهای حرفه‌ای نظیر دوربین‌های GoPro استفاده می‌شود به کار می‌آید.

هر دو دوربین اصلی و اکشن کم این مدل به لرزه‌گیر دیجیتال یا EIS مجهز شده‌اند اما این ویژگی تنها در وضوح فول اچ‌دی (در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه) در دسترس بوده و مثل اکثر دیگر نمونه‌های مشابه، در وضوح 4K دوربین اصلی، در دسترس نیست. تصاویر 4K دوربین اصلی با بیت‌ریت ویدئویی 46Mbps و بیت‌ریت صوتی نزدیک به 500Kbps به صورت دو کاناله برداشت می‌شوند که به خصوص در زمینه صدا رقم فوق‌العاده‌ای به حساب می‌آید. با کاهش وضوح به 1080p، برداشت فوق‌العاده صدا با تغییر خاصی روبرو نمی‌شود اما در عوض بیت‌ریت ویدئویی در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه به حوالی 12Mbps می‌رسد که نه فقط برای نرخ 60fps بلکه برای 30fps نیز بیش از اندازه پایین است.

فیلم‌برداری 4K دوربین اصلی طبق انتظار جزییات بالایی را ارائه می‌کند اما در سوژه‌های با جزییات بالا، اندکی ضعیف عمل کرده و به سمت sharp کردن نرم‌افزاری آن‌ها پیش می‌رود. در زمینه رنگ اما مثل بخش عکاسی می‌توان از نتیجه نهایی رضایت داشت. کنتراست این تصاویر البته اندکی پایین‌تر از حد انتظار است. با سوییچ به وضوح 1080p در صورت فعال کردن گزینه لرزه‌گیر با نتیجه جالب توجه‌ای حتی هنگام دویدن نسبتا ملایم با دوربین روبرو می‌شویم اما طبق انتظار به دلیل فعال بودن EIS، از جزییات کاسته می‌شود و این کاهش در نرخ 60fps حتی مشهودتر است.

اکشن کم یا دوربین ورزشی این گوشی از لحاظ میزان رنگ در سطح بالاتری نسبت به فیلم‌برداری دوربین اصلی قرار دارد و البته در این مورد اندکی به سمت اشباع بیشتر نیز پیش رفته است. در بخش جزییات نیز به خصوص در نرخ 60fps با نتیجه مناسبی روبرو می‌شویم و عملکرد دوربین در نرخ 30fps نیز کاملا قبل‌قبول است.

در مجموع از بخش ویدئویی وان اکشن به خصوص در زمینه لرزه‌گیری می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و عمودی بودن سنسور و امکان برداشت ویدئوی افقی با گرفتن گوشی به صورت عمودی نیز قابلیتی کاملا کاربردی و جالب به نظر می‌رسد.

دوربین سلفی

وان اکشن با یک دوربین سلفی 12 مگاپیکسلی بدون فوکوس خودکار با ابعاد پیکسل 1.25 میکرونی و گشودگی دیافراگم f/2.0 عرضه می‌شود که همانطور که در بخش طراحی نیز اشاره شد درون یک دایره بسیار بزرگ پانچ شده درون صفحه‌نمایش قرار گرفته که جلوه ناخوشایندی را به این مدل می‌بخشد. از کیفیت این دوربین اما در هر دو حالت عادی و پرتره می‌توان رضایت داشت و در فاصله معمول برداشت عکس‌هایی این‌چنینی (یعنی نزدیک به یک دست) جزییات مناسبی را ثبت می‌کند. در حالت پرتره از محو شده‌گی پس‌زمینه می‌توان راضی بود و با آن‌که طبق معمول بخشی از کناره‌های سو‌ژه اصلی (به خصوص در بخش موها) نیز همراه پس‌زمینه محو می‌شود اما در کل نتیجه مناسبی را ایجاد می‌کند.

باتری

ظرفیت باتری در نظر گرفته شده برای موتورولا وان اکشن، 3,500 میلی آمپر ساعت است که در شرایط مشابهی نسبت به به برخی از رقبای مستقیم آن مثل سامسونگ گلکسی M40 و نوکیا 7.2 قرار دارد اما مقایسه آن با نمونه‌هایی چون گلکسی A50 و Realme 3 Pro با باتری‌های حداقل 4,000 میلی آمپر ساعتی جایگاه پایین‌تری را نصیب موتورولا می‌کند. شرکت سازنده در زمینه دوام باتری به عبارت All-day battery life یا دوام در کل روز اشاره می‌کند که با توجه به جمیع موارد، چندان دور از ذهن نیز به نظر نمی‌رسد. در دنیای واقعی و در یک استفاده متوسط رو به بالا نیز به خوبی می‌توان تا یک روز را به طور کامل روی شارژ باتری حساب نمود اما با افزایش میزان استفاده احتمالا در پایان روز اول نیاز به اتصال مجدد شارژر احساس می‌شود.

برای مشخص شدن میزان دوام این باتری در شرایط واقعی بار دیگر به سراغ تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم که دوام باتری را در رسیدن از شارژر 100 درصد تا زیر 20 درصد محاسبه می‌کند. طبق معمول این تست را در حالت هواپیما و با قرار دادن روشنایی روی 50 درصد (همزمان با غیر فعال کردن روشنایی خودکار صفحه) انجام می‌دهیم. این تست اما در موتورولا وان اکشن به دلیل اجبار به پایین‌تر آوردن رابط کاربری به دلیل ناچ بزرگ بالای صفحه‌، خوبی اجرا نشده و بخش بزرگی از بالا و پایین صفحه‌نمایش را نوارهای سیاه در بر می‌گرفتند و بدین‌ترتیب عدد به دست آمده از آن چندان قابل اتکا و استناد به نظر نمی‌رسد. در این تست نوکیا 7.2 با صفحه‌نمایش یک‌اندازه و ظرفیت باتری یکسان به امتیاز 9 ساعت و 42 دقیقه‌ای رسید که بخش بزرگی از این امتیاز پایین به پردازنده نسبتا قدیمی 14 نانومتری دستگاه باز می‌گشت. در سوی دیگر گلکسی A50 با یک دهم اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و باتری 4,000mAh و پردازنده مشابه در این تست به امتیاز 12 ساعت و 41 دقیقه‌ای رسید؛ بدین‌ترتیب می‌توان امتیاز واقعی موتورولا وان اکشن در این تست را نیز چیزی مابین این دو عدد و حوالی 10 تا 11 ساعت تخمین زد.

شارژر همراه وان اکشن یک نمونه 10 واتی‌ست که با وجود آن‌که از سوی شرکت سازنده با عنوان Rapid charger شناخته می‌شود اما عملا شباهت چندانی به شارژرهای سریع معمول با توان‌های فراتر از 15 وات نداشته و بدین‌ترتیب انتظار شارژ سریع چندانی از آن نمی‌رود. این باتری در 5، 10 و 15 دقیقه اول به ترتیب به شارژ 5، 10 و 14 درصدی رسید و پس از 30 دقیقه نیز 29 درصد شارژ داشت. برای مقایسه نوکیا 7.2 با ظرفیت مشابه باتری و شارژر 10 واتی یکسان پس از 30 دقیقه به شارژ 30 درصدی رسیده بود. پس از یک ساعت شارژ باتری به 58 درصد می‌رسد که از همتای فنلاندی خود 5 درصد کمتر است. از این لحظه به بعد اندکی از سرعت شارژ نوکیا 7.2 کمتر شده و شرایط این دو مدل به هم نزدیک می‌شود تا جایی‌که پس از یک ساعت و نیم هر دو مدل شارژ یکسانی تقریب 85 درصدی را ارائه می‌کنند. در نهایت موتورولا وان اکشن پس از گذشته 137 دقیقه به شارژ خود پایان می‌دهد در حالی‌که این رقم برای نوکیا 7.2، یک ربع سریع‌تر یعنی در دقیقه 122 رخ می‌دهد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

موتورولا وان اکشن به صورت پیش‌فرض با سیستم‌عامل اندروید 9 و پوسته اندروید خام عرضه شده و در این میان تنها برخی گزینه‌های جدید از سوی موتورولا به این رابط کاربری افزوده شده‌اند. زمان بوت سیستم بسیار سریع و در حدود تنها 18 ثانیه است که برای یک گوشی رده میانی، رقم جالب توجه‌ای به حساب می‌آید.

ساختار منویی این گوشی به طور کامل به آنچه در نمونه‌ای چون نوکیا 7.2 دیده بودیم شباهت دارد و تفاوت‌های کوچک قابل اشاره در این بخش از سوی موتورولا به این رابط کاربری افزوده شده‌اند.

در صفحه قفل به دو میانبر دوربین و دستیار صوتی در پایین همراه با زمان و تاریخ و نوتیفیکیشن برنامه‌ها در مرکز بر می‌خوریم که تغییری نسبت به آنچه در دیگر نمونه‌های مجهز به اندروید خام دیده‌ایم، نداشته‌اند.

در صفحه هوم جدا از موارد همیشگی مثل پنج میانبر پایین صفحه و سرچ گوگل حاضر در همین قسمت، در پایین‌ترین بخش به جای دکمه‌های معمول back، هوم و تسک‌سوییچر تنها به یک دکمه بیضی‌شکل کوچک بر می‌خوریم.

با حرکت دادن این آیکون بیضی‌شکل که دکمه هوم اندروید 9 به حساب می‌آید و کشیدن آن تنها چند میلی‌متر به بالا، باکس سرچ و پنج آیکون جدید (که در حقیقت ردیف اول آیکون‌های منوی اصلی هستند) ظاهر شده و در مرکز نیز صفحات و برنامه‌های جدیدا استفاده به نمایش گذاشته می‌شود. با کشیدن هریک از این برنامه رو به سمت بالا می‌توان آنها را به صورت تک‌تک بست یا با اسکرول افقی به سمت چپ از گزینه Clear All برای بستن همه آنها استفاده کرد.

با ادامه اسکرول دکمه بیضی‌شکل رو به بالا، منوی اصلی (app drawer) از پایین به بالا پدیدار می‌‌شود و یک بار ضربه روی آن در هر منویی نیز شما را به صفحه هوم باز می‌گرداند. در منوهای داخلی یک آیکون back نیز به کناره سمت چپ این دکمه افزوده می‌شود.

یک آیکون جدید در این بخش، گزینه‌ای تحت عنوان Moto با نشان موتورولاست که توضیحاتی در مورد دو ویژگی نرم‌افزاری اختصاصی این گوشی یعنی Moto Actions و Moto Display ارائه می‌دهد که در ادامه و در بخش تنظیمات، بیشتر با آن‌ها آشنا خواهیم شد.

در بالای صفحه هوم به صورت پیش‌فرض تاریخ همراه با وضعیت آب و هوا به نمایش گذاشته می‌شود که گوگل از این مورد با عنوان At A Glance یاد می‌کند.

نزدیک کردن دو انگشت روی صفحه هوم برخلاف انتظار به نکته خاصی ختم نمی‌شود و برای دسترسی به ویجت‌ها، تغییر والپیپر و تنظیمات صفحه هوم باید یک انگشت را روی صفحه نگه داشت.

در تنظیمات صفحه هوم گزینه‌های ساده‌ای نظیر فعال و غیر فعال کردن Notification dots، گزینه At A Glance، افزودن خودکار آیکون برنامه‌های جدید به صفحه‌ هوم، غیر فعال کردن اپلیکیشن گوگل )حاضر در سمت چپ صفحه هوم(، ارائه پیشنهادهایی برای برنامه‌های جدید در منوی اصلی و امکان چرخش خودکار صفحه هوم با چرخاندن دستگاه در دسترس قرار می‌گیرد. گزینه Notification dots در این بخش به نقطه‌های آبی رنگی اطلاق می‌شود که به گوشه آیکون برنامه‌هایی که اتفاق جدیدی در آنها رخ داده (مثلا دریافت پیغام جدید در یک اپ پیام‌رسان) افزوده می‌شود و این بار برخلاف گذشته تعداد اعلان‌های هر برنامه در آن ذکر نمی‌شود و تنها به وجود اتفاقی تازه در اپ مورد نظر بسنده شده است.

بخش کشویی Notification Shade بالای صفحه با یک بار پایین کشیدن، جدا از نوتیفیکیشن برنامه‌ها در پایین، شش آیکون وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، Do not disturb، چرخش اتوماتیک و گزینه Dolby می‌شود که این آخری در هنگام پخش موسیقی از اسپیکر اصلی گوشی همواره به صورت فعال باقی می‌ماند. در این قسمت بار دیگر خبری از دکمه Setting نیست و برای دسترسی به آن باید این منو را کامل به سمت پایین کشید.

با کشیدن کامل منوی نوتیفیکیشن رو به پایین، اسلایدر تنظیم روشنایی (بدون گزینه‌ای برای غیر فعال کردن روشنانی خودکار) در بالا ظاهر شده و 7 گزینه دیگر شامل Battery Saver، موبایل دیتا، Airplane mode، حالت شب، آپدیت سیستم، Cast و فیدبک به این جمع افزوده می‌شوند.

با لمس گزینه Edit از پایین این بخش گزینه دیگری برای افزوده شدن به این منو ارائه نشده و تنها می‌توان جایگاه هر 13 آیکون را با هم جابجا کرد.

در منوی اصلی نواری برای جست‌وجو در میان اپلیکیشن‌ها در بالا در نظر گرفته شده و یک ردیف پایین‌تر از آن به 5 برنامه پر استفاده کاربران بر می‌خوریم. در زیر این بخش لیستی از کل اپلیکیشن‌های حاضر در گوشی به صورت الفبایی با اسکرول عمودی دیده می‌شود که با گرفتن زبانه حاضر در ستون سمت راست می‌توان به سرعت از روی حروف الفبا به اپلیکیشن مورد نظر دست یافت.

با نگه داشتن دست روی برخی آیکون‌های این منو می‌توان به امکانات اصلی آنها دسترسی سریع پیدا کرد و در صورت وجود ویجت جداگانه‌ای مرتبط با اپلیکیشن مذکور آیکونی بر بالای این منو ظاهر می‌شود که لمس آن همه ویجت‌های مرتبط با آن اپلیکیشن را به نمایش می‌گذارد.

ترکیب و تعداد آیکون‌های حاضر در منوی تنظیمات گوشی تقریبا هیچ تفاوتی با آنچه در نوکیا 7.2 دیده‌ایم ندارد و در اینجا نیز در بالاترین قسمت گزینه‌ای برای جست‌وجو در بین گزینه‌های مختلف این منو در نظر گرفته شده و در زیر آن هر بار اطلاعاتی در مورد یکی از قسمت‌های Setting به نمایش گذاشته می‌شود. برخی از اتفاقات خودکار و تأثیرگذار در عملکرد گوشی (همچون فعال شدن گزینه Battery Saver با کاهش شارژ باتری) نیز بر بالای این بخش به کاربران یادآوری می‌شود.

گزینه Moto در صفحه هوم که پیش از این به آن اشاره کردیم در بخش تنظیمات نیز حضور دارد و در آن دو گزینه Moto Actions و Moto Display حضور دارد. بخش Moto Actions در حقیقت راه‌کارهای متفاوت موتورولا برای کنترل گوشی با ژست‌های حرکتی‌ست که از آن جمله باید به Quick capture (فعال کردن دوربین با دو بار چرخان سریع دستگاه در دست)، Fast flashlight (روشن کردن چراغ قوه با دو حرکت سریع دست)، Three finger screenshot (لمس کردن صفحه با سه‌ انگشت برای گرفتن اسکرین‌شات) و Lift to unlock (باز شدن قفل با برداشتن گوشی و نگاه کردن به آن) اشاره کرد.

بخش Moto Display در این منو نیز شامل دو گزینه Peek Display و Attentive Display می‌شود که در اولی با برداشتن گوشی اطلاعاتی مثل زمان و نوتیفیکیشن برنامه‌ها بدون روشن شدن صفحه‌نمایش، به تصویر کشیده می‌شود و دومی برای روشن نگه‌داشته شدن صفحه‌نمایش تا زمانی‌که کاربر به صفحه‌، نگاه می‌کند کاربرد دارد.

یکی از ویژگی‌های ساده و در عین حال کاربردی قابل اشاره در این قسمت در بخش Apps & notifications دیده می‌شود جایی‌که پنج برنامه آخر استفاده شده توسط کاربران به صورت جداگانه در بالا به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس آیکونی در پایین می‌توان به لیست کل برنامه‌ها دسترسی پیدا کرد. نمایش برنامه‌های جدیدا استفاده شده در این بخش به خصوص در هنگام ایجاد مشکل برای یک برنامه‌ در حال اجرا، امکان دسترسی سریع به تنظیمات آن را فراهم می‌آورد.

گزینه ژست‌های حرکتی دست یا Gestures یکی دیگر از موارد جالب توجه در بخش تنظیمات گوشی است که البته در مقایسه با نمونه‌ای چون نوکیا 7.2 گزینه‌های کمتری در آن دیده می‌شود. در این بخش به مواردی مثل کشیدن انگشت روی سنسور اثر انگشت برای نمایش منوی اعلان‌ها (Swipe fingerprint for notifications)، دوبار فشردن دکمه پاور برای دسترسی به دوربین (Jump to camera) و فشردن همزمان ولوم بالا و دکمه پاور برای بی‌صدا کردن زنگ و فعال کردن ویبره (Prevent ringing) بر می‌خوریم. یک گزینه متفاوت این بخش Navigation نام دارد که در آن طبق انتظار می‌توان نوع و ترکیب دکمه‌های زیر صفحه‌نمایش را تغییر داد. از جمله موارد حاضر در این قسمت جدا از حالت پیش‌فرض اندروید و سه‌دکمه کلاسیک، گزینه‌ای به نام Moto gestures است که در آن امکان کنترل گوشی تنها با یک دکمه فراهم می‌شود.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

One Action با چیپ‌ست 10 نانومتری سامسونگ Exynos 9609 ارائه می‌شود که همچون Exynos 9610 حاضر در گلکسی A50 از چهار هسته ARM Cortex-A73 و چهار هسته Cortex-A53 بهره می‌برد و پردازش گرافیکی آن نیز بر عهده Mali-G72 سه هسته‌ای‌ست. تفاوت این پروسسور با Exynos 9610 را ظاهرا باید در 0.1 گیگاهرتز،‌ فرکانس پایین‌تر هسته‌های پردازشی در هر دو کلاستر جست‌وجو کرد که در بخش هسته‌های قوی‌تر به کاهش کلاک به 2.2 گیگاهرتز و در قسمت‌ هسته‌های ضعیف‌تر به فرکانس 1.6 گیگاهرتز منجر شده است. وان‌ اکشن با تنها 4 گیگابایت حافظه رم عرضه می‌شود که این مورد در مقایسه با رقبای این مدل که غالبا نمونه‌ای با 6 گیگابایت رم نیز عرضه می‌کنند نکته منفی مشهودی به حساب می‌آید.

حافظه داخلی دستگاه 128 گیگابایت است که در نخستین بوت و پیش از نصب یا آپدیت هرگونه برنامه‌ و انتقال اطلاعات به آن، 116.25 گیگابایت آن در اختیار کاربران قرار دارد. این مقدار حافظه نه‌تنها در جایگاه بهتری نسبت به Galaxy A50 که در این حالت تنها 108 گیگابایت حافظه را ارائه می‌کند، قرار می‌گیرد بلکه در مقایسه با نوکیا 7.2 با ارائه 112 گیگابایت حافظه در این حالت نیز نتیجه بهتری را نشان می‌دهد.

نوع حافظه داخلی وان اکشن درست همانند گلکسی A50 از نوع نسبتا پر سرعت UFS 2.0 تعیین می‌شود که این موضوع را با کسب امتیاز 506 مگابایت بر ثانیه در تست خوانش ترتیبی (Sequential Read) در آزمون AndroBench می‌توان تحقیق نمود. وان اکشن از نوکیا 7.2 در این مورد نتیجه بهتری را ارائه می‌کند چرا حافظه داخلی رقیب فنلاندی موتورولا از نوع کندتر eMMC 5.1 انتخاب شده است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

باتوجه به حضور پروسسور Exynos 9609، انتظار نتیجه نسبتا مشابهی را از این گوشی در مقایسه با Galaxy A50 داریم؛ البته کاهش فرکانس هسته‌های پردازشی این چیپ‌ست،‌ احتمالا در شرایط وان اکشن در تست‌های مختلف، تأثیر منفی برجای می‌گذارند.

در تست اول طبق معمول به سراغ آزمون Geekbench می‌رویم که اخیرا و با ارائه شدن نسخه 5، در دو ورژن مختلف اجرا می‌شود. وان اکشن در اولین تست یعنی ورژن کلاسیک 4.4.2 در حالی به امتیازهای 1,607 و 5,426 به ترتیب در حالت‌های تک هسته‌ای و چند هسته‌ای دست پیدا می‌کند که گلکسی A50 نیز این تست را با امتیازهای مشابه 1,681 و 5,357 پشت سر گذاشته و تفاوت خاصی مابین آن‌ها دیده نمی‌شود. برای مقایسه، کافی‌ست بدانید یک گوشی پیشرفته مثل آنر 20 پرو در این تست به امتیازهای 3,240 و 9.689 واحد به ترتیب در حالت‌های تک و چند هسته‌ای دست پیدا می‌کند و امتیازهای وان اکشن به خوبی آن را در جاگاه میانی رو به پایین جای می‌دهد.

در نسخه جدیدتر این آزمون یعنی ورژن 5.0.3، به دلیل تغییر الگوریتم، با امتیازهای کاملا متفاوتی روبرو می‌شویم که شامل 337 در حالت تک هسته‌ای و 1,344 در حالت چند هسته‌ای می‌شوند. مطابق این امتیازها نیز جایگاهی بهتر از رده پایین دسته میانی برای وان اکشن نمی‌توان متصور شد و شرایط کاملا به آنچه در نوکیا 7.2 با امتیازهای 336 و 1,476 واحد دیده بودیم شباهت دارد. برای مقایسه امتیازهای به دست آمده در این تست کافی‌ست بدانیم مدلی مثل گلکسی S10 پلاس (با پردازنده Exynos) در این تست در حالت تک هسته‌ای به امتیاز 759 و در حالت چند هسته‌ای به امتیاز 2,456 واحد دست پیدا می‌کند.

وان‌اکشن در تست AnTuTu V8.0.5-OB در حالی به امتیاز کلی 185,661 واحد دست پیدا می‌کند که رقیبی مثل نوکیا 7.2 با امتیاز 168 هزار واحدی کاملا در پشت سر آن قرار می‌گیرند. این مورد با توجه به فرکانس بالاتر هسته‌های پردازشی Snapdragon 660‌ و حضور گرافیک Adreno 512 در این چیپ‌ست اندکی عجیب به نظر می‌رسد و برای فهم چرایی آن نیاز به بررسی امتیاز تک تک قسمت‌ها احساس می‌شود؛ در دو بخش CPU و GPU وان اکشن طبق انتظار امتیازهای کمتری را در مقایسه با حریف خود کسب کرده (67 و 34 هزار واحد در مقابل 69 و 35 هزار واحد) کرده اما این مسئله در بخش حافظه کاملا با تغییر روبرو شده و در حالی‌که نوکیا 7.2 در این تست به امتیاز تنها 36 هزار واحدی رضایت داده است، وان اکشن به لطف حافظه UFS 2.0 خود به امتیازی حول و حوش 48 هزار واحد رسیده و در زمینه UX نیز با اختلافی بیش از 8 هزار واحد حریف خود را جا می‌گذارد.

در نهایت در آزمون گرافیکی Sling Shot Extreme مبتنی بر OpenGL ES 3.1 در مجموعه 3DMark امتیاز به دست آمده از وان اکشن، رقم نچندان فوق‌العاده 1,357 واحدی‌ست که تفاوتی با نوکیا 7.2 نداشته و مقایسه آن با نتیحه 4 هزار واحدی به ثبت رسیده از یک گرافیک پیشرفته مثل Mali-G76 MP10 در آنر 20 پرو به خوبی سطح این گرافیک را آشکار می‌کند. این اختلاف البته به معنای ضعیف‌ بودن بیش از اندازه گرافیک حاضر در وان اکشن نبوده و همچنان امکان اجرای بازی‌های مختلف در این گوشی وجود دارد.

ارتباطات

پروسسور Exynos 9609 حاضر در وان اکشن از ارتباطات LTE Cat.12 با حداکثر سرعت 600Mbps در دانلود و 150Mbps‌ در آپلود پشتیبانی می‌کند اما حداکثر سرعت تبادلات شبکه در وان اکشن به LTE Cat.6 یعنی 300 مگابیت بر ثانیه در دانلود و 50 مگابیت بر ثانیه در آپلود محدود شده است. وای‌فای گوشی از نوع دو باند ac بوده و بلوتوث نسخه 5 همراه با NFC و مسیریاب‌های GPS و GLONASS در آن حضور دارند.

کلام آخر

موتورولا One Action اسمارت‌فونی جالب توجه با قابلیتی کاربردی و منحصر به فرد است که در آن با چرخش 90 درجه‌ای سنسور دوربین دوم، امکان برداشت ویدئوی افقی واید با گرفتن گوشی به صورت عمودی فراهم شده و بدین‌ترتیب، تجربه تازه‌ای از فیلم‌برداری را ارائه می‌دهد.

طراحی وان اکشن بیش از همه چیز متأثر از نسبت عریض 21:9 صفحه‌نمایش بوده که با عرض کم، به جای‌گیری بهتر گوشی در دست کمک فراوانی کرده است؛ ساختار پلاستیکی و بدنه براق جاذب اثر انگشت این مدل نکته مثبت چندانی را به همراه ندارد اما حتی با مثبت قلمداد کردن آن‌ها نیز نمی‌توان به سادگی از بزرگ‌ترین پاشنه آشیل طراحی وان اکشن یعنی حفره 7 میلی‌متری بزرگ بالای صفحه‌نمایش گذر کرد؛ حفره بزرگی‌که حتی دوربین سلفی نیز موفق به پر کردن فضای درونی آن نشده و همواره و در تمامی منوها، پیش روی شما قرار دارد. این حفره بزرگ همچنین باعث پایین‌تر آورده شدن رابط کاربری در برخی از اپلیکیشن‌ها مثل مرورگر گوشی شده است. برآمدگی اندک دوربین‌های سه‌گانه بخش پشتی و تعبیه سنسور اثر انگشت در لوگوی خاطره‌انگیز موتورولا دیگر نکات مثبت طراحی این مدل را تشکیل می‌دهند.

از کیفیت صفحه‌نمایش و عملکرد آن در شرایط عادی می‌توان رضایت داشت هرچند در نور مستقیم خورشید عملکرد متوسطی را از خود به نمایش می‌گذارد. دوربین اصلی از لحاظ دقت در رنگ و ثبت جزییات (به شرط حضور نور مناسب) عملکرد قابل قبولی دارد اما در بخش ویدئو و در وضوح 4K با وجود جزییات نسبتا مناسب به دلیل غیبت لرزه‌گیر از شرایط ایده‌آل فاصله داریم و در وضوح 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه نیز به‌رغم تثبیت تصویر (به علت حضور EIS)، افت مشخصی در جزییات رخ می‌دهد. دوربین ورزشی یا اکشن کم، شرایط ایده‌آلی را برای برداشت ویدئوی افقی با گرفتن گوشی به صورت عمودی ایجاد می‌کند اما کادر تصویر در این حالت کوچک‌تر از حالت عادی بوده و همه جزییات را در آن نمی‌توان مشاهده کرد. حداکثر وضوح این دوربین 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه است و با وجود آن‌که از وضوح 4K پشتیبانی نمی‌کند اما از لحاظ جزییات و کنتراست شرایط مطلوبی را عرضه می‌کند. یک نکته منفی بزرگ در مورد دوربین واید این گوشی، محدود بودن آن به فیلم‌برداری‌ست و نمی‌توان از آن برای عکاسی استفاده کرد. بدین‌ترتیب وان‌اکشن تنها به یک دوربین 12 مگاپیکسلی برای عکاسی مجهز است و دو دوربین دیگر قابلیت تصویربرداری را ارائه نمی‌کنند.

بیت‌ریت ویدئویی پایین در وضوح 1080p و بیت‌ریت صوتی بسیار بالا از جمله دیگر نکات قابل اشاره در بخش فیلم‌برداری این دوربین هستند. کیفیت دوربین سلفی این گوشی نیز در سطح مناسب و قابل‌قبولی قرار می‌گیرد.

وان اکشن در زمینه پردازشی در سطح میانه رو به پایینی قرار داشته و در اغلب موارد امکان مقایسه آن با رقبایی مثل گلکسی A50 و نوکیا 7.2 وجود دارد هرچند محدودیت رم به تنها 4 گیگابایت، در موقعیت‌های مشابه ممکن است به ضرر وان اکشن تمام شود. حافظه داخلی 128 گیگابایتی گوشی حجم قابل‌قبولی را در این کلاس ارائه می‌دهد و UFS 2.0 بودن آن نیز به این جذابیت کمک فراوانی می‌کند. درگاه حافظه وان اکشن البته از نوع ترکیبی‌ست و از بین دو سیم‌کارت (بدون کارت حافظه) یا یک کارت حافظه و یک سیم‌کارت تنها باید یک گزینه را انتخاب کرد. در نهایت به عنوان آخرین نکته قابل ذکر در این گوشی باید از حضور آن در پلتفرم Android One گوگل به نیکی یاد کرد‌؛ امری‌که دریافت آپدیت‌های سیستم‌عامل برای دو سال و آپدیت‌های امنیتی برای سه‌ سال آینده را تضمین می‌کند.

باتری 3,500mAh وان اکشن از شرایط چندان ایده‌آلی در مقایسه با رقبای دارای باتری‌های 4 هزار میلی آمپر ساعتی برخوردار نبوده و در یک استفاده متوسط رو به بالا، احتمالا هر شب باید گوشی خود را مجددا شارژ کنید. از شارژر سریع همراه این مدل خبری نیست و پروسه شارژ آن نیز بیش از 2 ساعت و 15 دقیقه به طول می‌انجامد.