mobile.ir - مرجع موبایل ایران

درست یک سال پیش در چنین روزهایی برند آنر از دو گوشی جدید و پیشرفته با نام‌های آنر 20 و آنر 20 پرو رونمایی کرد که در بسیاری از موارد شباهت‌های کاملی به یکدیگر داشته و تنها نقاط اختلاف آن‌ها را باید در دوربین‌های بخش پشتی، حافظه رم و ظرفیت باتری جست‌وجو کرد و بدون در نظر گرفتن این موارد با دو گوشی یکسان با دو نام مختلف روبرو می‌شویم.

Honor 20 در سمت چپ و Honor 20 Pro در سمت راست

از بین این دو گوشی آنر 20 پرو در زمینه تصویربرداری نمونه کاملا موفقی به حساب می‌آید و با وجود گذشت نزدیک به یک سال از معرفی آن، هنوز نیز در بین 20 گوشی برتر لیست DxOMark قرار دارد؛‌ شرایط آنر 20 اما متفاوت بوده و با وجود استفاده از دوربین اصلی مشابهی در این مدل، امکانات تصویربرداری آن در مواردی مثل گشودگی دیافراگم، مکانیزم لرزه‌گیری و نوع اتوفوکوس تقلیل یافته که این موضوع در قیمت دستگاه نیز منعکس می‌شود و برای کاربران کمتر حرفه‌ای در زمینه تصویربرداری، امکان دسترسی به دیگر قابلیت‌های پیشرفته این خانواده با قیمت مناسب‌تر فراهم شده است. آنر 20 چند ماه بعد از معرفی با نام هواوی nova 5T نیز در سبد کالای شرکت مادر نیز قرار گرفت و عملا به‌جز رنگ‌آمیزی با تفاوت دیگری بین این دو روبرو نمی‌شویم.

آنر 20 را با وجود آن‌که طبق استانداردهای سال جدید باید اسمارت‌فونی در رده میانی دانست اما امکانات و قابلیت‌های در نظر گرفته شده برای آن در برخی از موارد بسیار فراتر از رقبای متعدد این کلاس بود و بدین‌ترتیب می‌توان آن را میان‌رده‌ای بالا نشین تلقی کرد. از جمله این امکانات باید به چیپ‌ست پردازشی 7 نانومتری، حافظه داخلی پر سرعت، وضوح بالای دوربین اصلی و سلفی و شارژ سریع باتری اشاره کرد که مجموعه آن‌ها معمولا تنها در گوشی‌های گران‌قیمت‌تر این رده ظاهر می‌شوند. آنر 20 اما خالی از اشکال نیز نبوده و روی کاغذ در مواردی مثل حذف جک هدست، نبود اسلات microSD و حافظه رم تنها 6 گیگابایتی، اندکی پایین‌تر از حد انتظار ظاهر می‌شود.

آنر 20 با نام مدل YAL-L21 موضوع بررسی این نوبت است که این نام مدل دقیقا برای nova 5T نیز به همین صورت تکرار می‌شود.

جعبه محتویات

جعبه ارائه شده همراه آنر 20 تقریبا همانی‌ست که در آنر 20 پرو نیز دیده بودیم و در اینجا تصویر بزرگی از پشت و روی گوشی همراه با نام آن و اطلاعاتی در کناره باکس به چشم می‌خورد.

محتویات درون این جعبه نیز تغییر خاصی نکرده و به روال سابق،‌ به‌جز خود دستگاه به شارژر، هدست سیمی، کابل USB، ‌تبدیل USB-C به جک 3.5 میلی‌متری هدست، یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر و سوزن دسترسی به اسلات سیم‌کارت بر می‌خوریم.

شارژر همراه گوشی همچنان یک نمونه 22.5 واتی (5 ولت، 4.5 آمپر یا 4.5 ولت، 5 آمپر) با لیبل Huawei SuperCharge است که البته با سوپرشارژهای جدیدتر هواوی با توان 40 واتی تفاوت مشهودی دارد. آنر در توصیف توان این شارژر به امکان پر شدن 50 درصد از ظرفیت باتری دستگاه در عرض 30 دقیقه اشاره کرده که این ادعا را در بخش باتری، بررسی خواهیم کرد.

هدست سیمی دستگاه را پیش از این در P30 Pro دیده‌ایم جایی‌که مواردی مثل طراحی بیضوی خروجی‌های صدا،‌ کنترلر سه دکمه روی سیم و پورت اتصال USB-C همگی در اینجا تکرار شده است. از کیفیت صدا و عملکرد این هدست به خصوص به لطف دکمه‌های کنترلی روی سیم آن می‌توان رضایت داشت اما کاربران حرفه‌ای‌تر مطمئنا نیاز به تهیه هدست جداگانه دیگری خواهند داشت. در آنر 20 مثل نسخه پروی آن و البته نوا 5T از جک 3.5 میلی‌‌متری خبری نیست و بدین‌ترتیب هدست از طریق پورت USB-C به گوشی متصل می‌شود. این شیوه اتصال جدا از محدودیتی که برای اتصال هدست‌های قبلی کاربران ایجاد می‌کند عملا به آن معناست که در حین استفاده از هدست دیگر نمی‌توان شارژر دستگاه را به آن متصل نمود.

طراحی ظاهری

موارد اشاره شده در بخش طراحی آنر 20 پرو، به دلیل یکسان بودن شکل ظاهری بدنه، ابعاد و اندازه‌ها و سایز صفحه‌نمایش، در اینجا نیز صادق است و در آنر 20 نیز صفحه‌نمایش سرتاسری دستگاه و دوربین پانچی بالای آن بیش از سایر موارد، جلب نظر می‌کند؛ رنگ‌آمیزی متفاوت و چشم‌نواز بخش پشتی،‌ دیگر جذابیت طراحی این مدل را تشکیل می‌دهند که با حرکت دادن گوشی در نور، شکل‌های متفاوتی را به خود می‌گیرد. این بخش البته طبق معمول براق و جاذب اثر انگشت بوده و در کوتاه‌ترین زمانی با اثرات انگشت پوشیده می‌شود.

آنر 20 گوشی نسبتا کوچک و کامپکتی‌ست که با وجود آن‌که لبه‌های کناری بخش پشتی آن چندان خمیده نیست اما هنوز به خوبی در دست جای گرفته و کاهش بیش از نیم میلی‌متری ضخامت آن نسبت به مدل پرو نیز در این میان نقش موثری ایفا می‌کند.

ردیف دوربین‌های پشت دستگاه همچنان نزدیک به 1 میلی‌متر بالاتر از سطح گوشی قرار گرفته‌اند که این موضوع طبق انتظار باعث لق خوردن دستگاه هنگام قرار گرفتن آن به پشت روی میز می‌شود. طراحی دوربین‌های این قسمت با یک تفاوت نسبت به آنر 20 پرو همراه شده جایی‌که با حذف ماژول فوکوس لیزری، فلش LED به زیر سه لنز عمودی کناره دستگاه منتقل شده اما دوربین ماکرو هنوز خارج از این مجموعه قرار دارد.

نوار ظاهرا فلزی پیرامونی کاملا براق و به رنگ بخش پشتی گوشی بوده و لبه‌های گرد و برجستگی آن حس خوشایندی را در زیر دست ایجاد می‌کند. سنسور اثر انگشت مثل قبل در کناره سمت راست و روی دکمه پاور تعبیه شده و دسترسی به آن در هر دو دست به خوبی صورت می‌گیرد.

با نگاهی به المان‌های پیرامونی گوشی، حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست بیش از همه چیز خودنمایی می‌کند واقعیت ناخوشایندی که با ارائه تبدیل پورت USB به درگاه هدست در جعبه محتویات دستگاه نیز پیش از این بر آن تأکید شده بود. در غیبت این درگاه ارتباطی و بدون در نظر گرفتن امکان استفاده از هدست‌های بلوتوثی، کاربران باید از بین اتصال شارژر یا هدست سیمی تنها یکی را انتخاب کنند که در برخی شرایط انتخاب چندان آسان و سر راستی نیز به نظر نمی‌رسد.

در مجموع در شرایطی مشابه با آنر 20 پرو، از طراحی و شکل ظاهری آنر 20 نیز می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و با وجود آن‌که برخی موارد مثل بیرون‌زدگی بیش از اندازه دوربین‌های بخش پشتی و جذب بالای اثر انگشت در تجربه استفاده از این مدل تأثیری منفی بر جای می‌گذارند اما در کل با مجموعه‌ای زیبا و جذاب با ابعاد و حجم مناسب و ظاهری چشمگیر روبرو می‌شویم.

ابعاد و وزن

آنر 20 به لطف صفحه‌نمایش نچندان بزرگ آن (در مقایسه با نمونه‌های غول‌آسای امروزی) از ابعاد مناسب و راضی‌کننده‌ای برخوردار است؛ طول و عرض این مدل به‌ترتیب 154.25 و 73.97 میلی‌متر است که با در نظر گرفتن صفحه‌نمایش 6.26 اینچی آن اعداد کاملا مناسبی به حساب می‌آیند. برای نمونه بد نیست بدانید نمونه‌ای همچون موتورولا وان ماکرو با صفحه‌نمایش کوچک‌تر 6.2 اینچی از طول و عرضی بیش از 157 و 75 میلی‌متری برخوردار است و بدین‌ترتیب می‌توان به روشنی از ابعاد مناسب این گوشی (حداقل در این رده قیمتی) سخن گفت.

آنر 20 در زمینه ضخامت نیز عملکرد مناسب و قابل‌قبولی داشته و با ضخامت تنها 7.87 میلی‌متری، حتی فراتر از رده قیمتی خود نیز عمل می‌کند. برای مقایسه می‌توان از نسخه پروی این گوشی صحبت به میان آورد که عمدتا به دلیل باتری حجیم‌تر و ماژول‌های متفاوت دوربین، ضخامتی برابر با 8.44 میلی‌متر دارد.

وزن این مدل 174 گرم اعلام شده که 8 گرم سبک‌تر از آنر 20 پرو بوده و از جمله سبک‌ترین نمونه‌های موجود با این سایز صفحه‌نمایش به حساب می‌آید.

صفحه‌نمایش

آنر 20 با یک صفحه‌نمایش 6.26 اینچی IPS LCD‌ با وضوح 1080×2340 پیکسلی و فشردگی 412 پیکسل در هر اینچ ارائه می‌شود که حداقل روی کاغذ هیچ تفاوتی با آنر 20 پرو ندارد. این صفحه‌نمایش به لطف جایگاه پانچی دوربین سلفی در کناره سمت چپ و حاشیه‌های اندک پیرامونی آن، به‌گفته شرکت سازنده، 91.7 درصد از روی دستگاه را پوشانده که رقم بسیار مناسبی در این رده حساب می‌آید.

این صفحه‌نمایش در عمل نیز کاملا مشابه آنر 20 رفتار می‌کند و در اینجا نیز با روشنایی و کنتراست متوسط و زاویه دید مناسب روبرو می‌شویم. در زیر نور مستقیم خورشید با وجود آن‌که با شرایط بدی روبرو نمی‌شویم و محتوای پنل با تنظیم روشنایی روی حالت خودکار قابل مشاهده هستند اما همچنان می‌توان به نمونه‌های بسیار بهتری در بین رقبا اشاره کرد. حداقل نور این پنل در تاریکی کامل نیز شرایط مشابهی داشته و در اینجا نیز با وجود آن‌که شرایط نسبتا قابل قبولی برقرار است اما می‌توان به نمونه‌های بهتری اشاره کرد.

وضوح صفحه‌نمایش در منوی Display به صورت پیش‌فرض روی گزینه Smart resolution قرار دارد که به صورت هوشمند از وضوح تصویر برای کاهش مصرف باتری می‌کاهد در این منو برای حصول بهترین کیفیت می‌توان وضوح صفحه‌نمایش را روی فول اچ‌دی پلاس تنظیم نمود. در تنظیم دیگری مرتبط با صفحه‌نمایش آنر 20 در بخش Color mode & temperature از منوی Display دستگاه، حالت رنگ گوشی به‌صورت پیش‌فرض روی Vivid (سفید متمایل به آبی) قرار دارد اما می‌توان آن را روی نرمال (برای گرم‌تر شدن رنگ و تمایل آن به زرد) قرار دارد و از پایین نیز ضمن انتخاب رنگ به صورت دلخواه، می‌توان گرمای آن را نیز از بین دو گزینه گرم یا سرد برگزید.

زیر صفحه‌‌نمایش حاشیه اندکی نزدیک به 4 میلی‌متر دیده می‌شود و در بالا نیز این حاشیه به حوالی 2.5 میلی‌متر می‌رسد. در بخش بالایی گوشی جدا از اسپیکر تماس که در مرکز و لبه خارجی جای گرفته،‌ سنسورهای این بخش و یک چراغ LED کوچک دیده می‌شود که در مواقع خاصی مثل اتصال شارژ باتری، روشن می‌شود.

اجزای پیرامونی

در سمت چپ به اسلات قرارگیری سیم‌کارت‌های دستگاه بر می‌خوریم که برخلاف انتظار جایی برای قرار گرفتن کارت حافظه در آن‌ها تعبیه نشده و دو جایگاه حاضر در این قسمت تنها دو سیم‌کارت نانو را در خود جای می‌دهند.

در سوی دیگر و در سمت راست، جدا از دکمه‌های دوگانه تغییر صدا به کلید پاور بر می‌خوریم که این دومی همانطور که اشاره شد سنسور اثر انگشت را نیز در خود جای داده است. از محل دکمه‌های این قسمت می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و تقریبا با هر دو دست می‌توان به آن‌ها دسترسی داشت.

بخش بالایی به روال قبل محل میکروفون دوم و درگاه اینفرارد دستگاه است و در پایین نیز به جز پورت USB-C در مرکز و اسپیکر اصلی و میکروفون تماس در پایین به نکته دیگری بر نمی‌خوریم. تصمیم برای حذف جک هدست در این رده از محصولات آنر با این‌که تصمیم چندان جذابی به نظر نمی‌رسد اما ظاهرا این برند قصدی برای تغییر آن ندارد چرا که آنر 30 جدید نیز بدون این قابلیت معرفی شده است

بخش پشتی

بخش براق و ظاهرا شیشه‌ای پشت دستگاه همانطور که اشاره شد از ترکیب جالب‌توجه‌ای برخوردار بوده و در هر سه رنگ این مدل یعنی مشکی،‌ آبی و سفید، افکت زیبایی را به نمایش می‌گذارد. نگاه‌ها در این قسمت بی‌شک بیشتر از همه روی مجموعه دوربین کناره سمت چپ قرار دارد که از لحاظ طراحی اندکی با آنر 20 پرو تفاوت دارد. بخش بیضی‌شکل محل لنزهای سه‌گانه دوربین در کناره سمت چپ همانطور که قبلا نیز اشاره شد کاملا برجسته بوده و برآمدگی محسوسی در آن دیده می‌شود. دوربین چهارم از این جمع جدا شده و کاملا هم‌سطح بدنه و در کنار عبارت AI Vision قرار گرفته است. نشان Honor در پایین تنها دیگر نکته قابل اشاره در این بخش به حساب می‌آید.

دوربین‌های اصلی

یک تفاوت مهم آنر 20 با نسخه پروی آن و شاید مهم‌ترین تفاوت این دو در بخش دوربین‌های دستگاه نهفته است؛ در هر دو گوشی از یک دوربین 48 مگاپیکسلی با سنسور IMX586 شرکت سونی استفاده شده که در طی یک سال در تعداد بی‌شماری از گوشی‌های رده میانی مورد استفاده قرار گرفته است. این دوربین حسگری به‌اندازه 1/2 اینچ و پیکسل‌هایی با ابعاد 0.8 میکرون دارد که در حالت پیش‌فرض با قابلیت ترکیب پیکسل‌ها، قادر به برداشت تصویری با وضوح 12 مگاپیکسل با ابعاد پیکسل 1.6 میکرون خواهد بود. شباهت‌های آنر 20 و آنر 20 پرو در دوربین اصلی به همین‌جا خاتمه پیدا کرده و از این‌جا به بعد علت برتری نسخه پرو را می‌توان به وضوح مشاهده کرد؛ گشودگی دیافراگم لنز دوربین اصلی در آنر 20 برابر با f/1.8 است که با وجود آن‌که لنز نسبتا سریعی در بین دیگر رقبای این کلاس به حساب می‌آید اما تنها کافی‌ست آن را با f/1.4 لنز دوربین اصلی آنر 20 پرو مقایسه کرد تا به تفاوت این دو دوربین پی برد. چهار پله بازتر بودن دیافراگم لنز آنر 20 پرو روی کاغذ به معنای عملکرد بهتر آن در محیط‌های کم‌نور تلقی می‌شود امری‌که نتیجه آن را بیش از همه باید در عکاسی در فضای داخلی و البته در شب مشاهده نمود. از سوی دیگر در آنر 20 از لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS نیز صرفنظر شده و تنها به لرزه‌گیر دیجیتال در ترکیب با هوش مصنوعی (یا به قول آنر AIS) اکتفا شده است. به عنوان یک اختلاف دیگر آنر 20 با همتای پروی آن باید به حذف مکانیزم فوکوس خودکار لیزری اشاره کرد که احتمالا در سرعت و دقت فوکوس با تأثیر منفی همراه خواهد بود.

دومین دوربین این مجموعه یک نمونه 16 مگاپیکسلی التراواید با دیافراگم f/2.2 و میدان دید 117 درجه‌ای‌ست که از فوکوس خودکار پشتیبانی نمی‌کند آنر 20 به‌جز این دو دوربین به یک دوربین 2مگاپیکسلی ماکرو با f/2.4 و امکان تصویربرداری از فاصله 4 سانتی‌متری نیز مجهز است و یک حسگر 2 مگاپیکسلی تعیین عمق میدان با f/2.4 نیز این مجموعه را همراهی می‌کند. دوربین التراواید و دوربین ماکرو این مجموعه در آنر 20 پرو نیز به همین صورت تکرار شده‌اند اما به جای حسگر عمق میدان یک دوربین 8 مگاپیکسلی تله‌تو با 3 برابر زوم اپتیکال و مجهز به OIS و فوکوس خودکار نیز در مدل پرو دیده می‌شد. بدین‌ترتیب می‌توان انتظار داشت که با ساده‌تر مجموعه دوربین‌های حاضر در آنر 20 احتمالا در برخی موارد با نتیجه ضعیف‌تری نسبت به Honor 20 Pro روبرو شویم.

رابط کاربری دوربین در آنر 20 با توجه به تغییر نکردن ورژن سیستم‌عامل، تفاوت خاصی با آنچه در نسخه پرو دیده بودیم نداشته و تنها در این‌جا و آن‌جا برخی تغییرات ناشی از نوع دوربین‌ها دیده می‌شود؛ در این رابط کاربری در ستونی در سمت راست به ترتیب از بالا به پایین سوییچ تعویض بین دوربین‌ اصلی و سلفی، شاتر و نمایی از آخرین تصویر برداشت شده به نمایش گذاشته می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین شامل عکس، ویدئو، پرتره، عکاسی در شب،حالت Aperture یا دیافراگم باز و AR lens بر می‌خوریم. در همین بخش و در کناره سمت چپ از بالا به پایین گزینه دسترسی به تنظیمات دوربین، AI یا هوش مصنوعی (برای تشخیص خودکار صحنه و اعمال اتوماتیک تنظیمات مناسب)، تنظیمات فلش و بالاخره گزینه HiVision دیده می‌شود که این آخری در سه حالت تشخیص سوژه‌ها (بناها و نقاشی‌های معروف، خوراکی‌ها، QR Code و بارکدها)، ترجمه متون و شناسایی محصولات جهت خرید به‌کار گرفته می‌شود ؛ این قابلیت که عملکرد آن وابسته به اینترنت است هنوز نیز چندان فوق‌العاده و دقیق، عمل نمی‌کند.

پایین صفحه‌نمایش (در هنگام گرفتن گوشی به صورت افقی) در مرکز، نشانگری برای تعیین نوع دوربین مورد استفاده به چشم‌ می‌خورد که به صورت پیش‌فرض روی گزینه 1X قرار دارد اما با لمس کردن آن به حالت واید و زوم 2 برابری دست پیدا می‌کنیم که نگفته پیداست که در نبود دوربین تله‌فتو، زوم دو برابری این قسمت (که می‌توان با کشیدن این آیکون آن را تا 10 برابر نیز افزایش داد) به‌صورت دیجیتال صورت می‌پذیرد.

در بخش More که در ادامه ردیف حالت‌های دوربین قرار دارد می‌توان به گزینه‌هایی مثل عکاسی پانوراما، برداشت HDR، تصویربرداری اسلوموشن، تایم‌لپس و البته عکاسی حرفه‌ای یا Pro دست پیدا کرد که همراه با گزینه‌های Moving picture و Super macro (برای عکاسی با دوربین ماکروی گوشی) موارد مهم حاضر در این بخش را تشکیل می‌دهند. از جمله گزینه‌های نچندان هوشمندانه منتقل شده به این منو باید از HDR یاد کرد که البته که در گذشته نیز به همین صورت تکرار شده بود، اما همانطور که در ادامه خواهیم دید دوربین اصلی به صورت خودکار (فارغ از فعال یا غیر فعال بودن HDR)، نور بیشتری را در اختیار سوژه‌های درون سایه قرار می‌دهد و در بسیاری از مواقع نیازی به فعال کردن HDR به صورت دستی وجود ندارد.

منظره آشنای منوی تنظیمات نیز تغییر نکرده و همه چیز از تغییر وضوح، فعال کردن تگ مکانی و خطوط راهنمایی تصویر گرفته تا صدای شاتر، تایمر اتوماتیک و کنترل صوتی در این‌جا نیز حضور دارند.

گزینه حالت RAW که تنها در مد حرفه‌ای یا Pro فعال می‌شود مثل قبل در قسمت رزولوشن حضور دارد و با انتخاب آن جدا از ذخیره تصاویر در حالت RAW با فرمت DNG عکس دیگری با فرمت معمول JPG نیز ذخیره می‌شود.

با فعال کردن گزینه Pro مثل قبل شش گزینه قابل تغییر شامل تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (از 50 تا 102,400)، تنظیم دستی سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر در نورگیری، اتوفوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت White balance در دسترس قرار می‌گیرند. با نگه داشتن دست روی نورگیری (یا EV)، گزینه اتوفوکوس دستی و خودکار و وایت بالانس می‌توان مقادیر آن‌ها را (به صورت مستقل یا همزمان با هم) ثابت نگه داشته یا اصطلاحا لاک کرد و سایر گزینه‌ها را متناسب با آن‌ها تغییر داد.

با توجه به این‌که آنر 20 در حقیقت همان nova 5T شرکت هواوی‌ است که تنها تغییر نام داده در بخش تصویربرداری آن نیز انتظار نتیجه مشابه و یکسانی را داریم هرچند همانطور که در ادامه خواهیم دید در برخی موارد مثل برداشت شب، تفاوت‌هایی مابین این دو نیز دیده می‌شود. . در یک بعدازظهر گرم بهاری تصویربرداری با Honor 20‌ را آغاز کردیم و در اولین گام به سراغ یک منظره گسترده و سبز رفتیم که دوربین اصلی گوشی، طبق انتظار تصویری گرم‌تر از حالت عادی را ثبت نمود. این عکس که با وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی دوربین برداشت شد از نظر میزان جزییات و کنتراست مناسب بوده و به میزان زیادی می‌توان از آن رضایت داشت.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصور بالا

با 2 برابر زوم دیجیتال در این عکس نیز نتیجه کار تفاوت محسوسی نکرده و هنوز نسبتا قابل‌قبول به نظر می‌رسد. هرچند در محیط‌های با نور کمتر شرایط متفاوت بوده و با فراتر رفتن از این میزان زوم، از جزییات و کیفیت عکس به میزان زیادی کاسته می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با 2 برابر زوم دیجیتال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حفظ نسبی کیفیت در زوم دو برابری در سوژه زیر نیز تا حدودی مشخص است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با 2 برابر زوم دیجیتال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با تکرار همین سوژه برای دوربین التراواید، با بسته‌تر شدن دیافراگم و دریافت نور کمتر برای سنسور، مسئله اشباع رنگ‌ها هنوز بر قوت خود باقی می‌ماند و در نبود فوکوس خودکار نیز با این‌که با کاهش جزییات روبرو می‌شویم اما میزان این کاهش جزییات همانطور که در نوا 5T نیز شاهد آن بودیم (حداقل در صفحه‌نمایش خود دستگاه) چندان محسوس نیست البته در محیط‌های با نور کمتر و به‌خصوص در شب این شرایط تغییر کرده و همانطورکه در ادامه می‌بینم، از کیفیت دوربین التراواید در مقایسه با دوربین اصلی به شدت کاسته می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این شرایط در سه عکس زیر نیز به همان ترتیب بالا تکرار می‌شوند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با 2 برابر زوم دیجیتال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت HDR به قرار سابق در سوژه‌های پر نور تفاوت چندانی در سایه‌روشن‌ها ایجاد نمی‌کند اما برای یک پیش‌زمینه یا پس‌زمینه کاملا تیره با نور شدیدی در سمت مخالف آن‌ها، ماجرا کاملا متفاوت خواهد بود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از عملکرد دوربین اصلی در برداشت تصاویر از فاصله نزدیک با وجود حذف مکانیزم فوکوس لیزری می‌توان رضایت داشت و تقریبا با سرعت و دقت مناسبی می‌توان روی سوژه تمرکز نمود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصور بالا

با به‌کارگیری دوربین اختصاصی ماکرو می‌توان به میزان بیشتری به سوژه نزدیک شد اما با توجه به وضوح پایین، دیافراگم نسبتا بسته f/2.4 و نبود فوکوس خودکار نتیجه نهایی از لحاظ کیفیت چندان به دوربین اصلی نزدیک نبوده و با کاهش نور و برداشت تصویر در محیط‌های داخلی از کیفیت آن حتی بیشتر نیز کاسته می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصور بالا

با فعال کردن گزینه AI، سوژه مورد نظر در اکثر مواقع به خوبی شناسایی می‌شود اما با برداشت تصویر در این حالت با رنگ‌های سیر و غیر واقعی‌تری روبرو می‌شویم که با وجود آن‌که ممکن است زیباتر به نظر برسند اما این زیبایی بیشتر با دقت بالاتر نسبت چندانی ندارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با AI غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با AI فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Aperture یا دیافراگم باز یکی دیگر از گزینه‌های قابل دسترسی در این دوربین است که با انتخاب آن، پس‌زمینه تصویر (عمدتا به‌صورت نرم‌افزاری) محو شده و سوژه پیش‌زمینه برجسته‌تر می‌شود. از عملکرد دوربین در این میان می‌توان راضی بود و با جود کاهش روشنایی، نتیجه جذابی را بر جای می‌گذارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت Aperture - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت Aperture با 2X زوم - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

Honor 20 به مانند اکثر دیگر گوشی‌های هم‌طراز خود دقت فوق‌العاده‌ای را در زمینه ثبت رنگ از خود نشان نداده و همانطور که پیشتر نیز اشاره شد رنگ‌ها را متفاوت از حالت عادی ثبت می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت‌اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از برداشت پانورامای این مدل رضایت چندانی نداشتیم و با این‌که در نگاه اول تصویر یک‌دستی در این حالت ثبت می‌شود اما با اندکی دقت، محل‌های اتصال و شکسته‌گی تصویر را به خوبی در آن می‌توان مشاهده کرد.

برداشت تصویر پانوراما با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

حالت شب آنر 20 همانطور که از اکثر گوشی‌های این برند و مدل‌های هوای سراغ داریم نتیجه مناسبی را ثبت کرده و برخلاف اغلب دیگر نمونه‌های مشابه که اغلب تنها با افزایش عدد ISO سعی در بهبود تصویر گرفته شده در شب دارند، به صورت فیزیکی با باز نگه داشتن شاتر برای مدت زمان طولانی‌تر، جزییات بسیار بیشتری را بدون تأثیرپذیری از لرزش‌های اجتناب‌ناپذیر دست، ثبت می‌کند. در نمونه زیر در حالت عادی و اتوماتیک عدد ISO روی 6.400 قرار داشته و سرعت شاتر نیز تنها 1/17 ثانیه است. با فعال کردن حالت شب، عدد ISO‌ به 3,200‌ کاهش پیدا می‌کند اما این بار با رسیدن سرعت شاتر به 6 ثانیه، نور بسیار بیشتری در اختیار سنسور قرار می‌گیرد که نتیجه‌ای جز بهبود چشمگیر جزییات ندارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این شرایط در سوژه زیر نیز به همان صورت تکرار می‌شود با این تفاوت که در حالت شب، شاتر برای 7 ثانیه باز بوده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

حالت شب به‌خصوص برای دوربین التراواید نیز مفید واقع می‌شود و تصویری به‌مراتب متحول شده‌ را به ثبت می‌رساند.

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 35Mbps و بیت‌ریت صوتی 192 کیلوبیت بر ثانیه به صورت دوکاناله انجام شده و در دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه در وضوح 1080p نیز به ترتیب به بیت‌ریت‌های ویدئویی 7 و 21 مگابیت بر ثانیه می‌رسیم که به خصوص این آخری حداقل روی کاغذ چندان فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد.

میزان جزییات ویدئوهای دوربین اصلی در هر سه وضوح اشاره شده در بالا در سطح چندان بالایی نبوده و در بهترین حالت می‌توان از جزییات متوسط این مجموعه سخن گفت. در زمینه کنتراست و رنگ اما با شرایط مناسبی روبرو می‌شویم و با آن‌که مثل بخش عکاسی هنوز اندکی رنگ‌های سیرتری ایجاد می‌شود اما در کل ایراد خاصی از این لحاظ به این مجموعه وارد نیست. در مشخصات گوشی به لرزه‌گیر اپتیکال یا دیجیتال اشاره‌ای نشده اما می‌توان از حضور نوعی لرزه‌گیر دیجیتال در این مجموعه سخن گفت که خوشبختانه در هر سه وضوح حاضر بوده و برخی از لرزش‌های خفیف را خنثی می‌کند. راهی برای غیر فعال کردن این قابلیت در آنر 20 وجود ندارد و بدین‌ترتیب همواره بخشی از کادر تصویر در حالت ویدئو نسبت به حالت عکاسی اندکی جمع‌تر خواهد بود.

فیلم‌برداری اسلوموشن 960 فریم در ثانیه‌ای این دوربین در وضوح 720p‌ یکی از نکات جالب‌توجه آن به حساب می‌آید که نمونه‌ای از آن را در زیر مشاهده می‌کنید. برای ثبت بهترین کیفیت در این حالت به نور زیادی همچون روشنایی روز، نیاز خواهد بود.

دوربین سلفی

در آنر 20 از یک دوربین 32 مگاپیکسلی سلفی با f/2.0 استفاده شده که جدا از وضوح پیش‌فرض، امکان تصویربرداری با دو وضوح 24 مگاپیکسل (در حالت 1:1) و 20 مگاپیکسل (در حالت تمام‌صفحه) نیز در آن وجود دارد. از فوکوس خودکار در این دوربین خبری نیست اما گزینه‌های AI Camera و HDR در آن فعال بوده و حالت زیباسازی چهره نیز در میانه آن تنظیم شده است. از کیفیت و میزان جزییات به نمایش در آمده در این دوربین به شرط یافتن نقطه مناسب فوکوس آن (اندکی کمتر از یک دست) می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت.

باتری

آنر 20 با باتری نچندان حجیمی با ظرفیت 3,750mAh ارائه می‌شود که با وجود آن‌که شرکت سازنده از آن با عنوان «باتری مناسب کل روز» یاد می‌کند اما در مقایسه با هم‌تایان متعدد آن در این کلاس و نسبت به نسخه پرو، ظرفیت کمتری در آن به چشم می‌‌خورد. در عمل اما از عملکرد این باتری به لطف صفحه‌نمایش نچندان بزرگ آن و پروسسور کم‌مصرف 7 نانومتری دستگاه می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و در یک استفاده توسط رو به بالا، به پایان رساندن دومین روز با یک بار شارژ، چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.

با وجود رضایت از دوام باتری در آنر 20، در عمل با کاهش ظرفیت باتری از 4,000 هزار به 3,750 میلی آمپر ساعت از یک سو و ثابت بودن ابعاد و وضوح صفحه‌نمایش و نوع پردازنده از سوی دیگر انتظار امتیاز پایین‌تری برای آن در تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark می‌رود. آنر 20 در این تست که از شارژ 100 درصد شروع شده و تا رسیدن باتری به زیر 20 درصد ادامه می‌یابد با تظیم وضوح روی فول اچ‌دی پلاس به امتیاز 12 ساعت و 49 دقیقه‌ای دست پیدا کرد و این در حالی‌ست که امتیاز آنر 20 پرو به لطف باتری حجیم‌تر آن 14 ساعت و 11 دقیقه بود. هر دوی این تست‌ها با تنظیم روشنایی روی 50 درصد انجام شده و از این لحاظ نیز تفاوتی بین آن‌ها دیده نمی‌شود. برای مشخص شدن میزان بزرگی امتیاز به‌دست آمده از طرف Honor 20 بهتر است آن را با یک حریف بسیار پیشرفته‌تر یعنی Galaxy S20 سامسونگ مقایسه کنیم که با صفحه‌نمایش 6.2 اینچی و باتری 4,000 میلی آمپر ساعتی در این تست امتیازی بهتر از 10 ساعت و 22 دقیقه را کسب نکرد..

شارژر همراه گوشی که در بخش جعبه‌گشایی با آن آشنا شدیم یک نمونه 22.5 واتی با برچسب SuperCharge است که به گفته آنر قادر به پر کردن 50 درصد از ظرفیت باتری در عرض 30 دقیقه خواهد بود. تست شارژ را از حالت خاموش با باتری 1 درصد آغاز می‌کنیم. در این حالت، باتری بعد از 5 دقیقه به شارژ 8 درصد رسید و تا نزدیک به دقیقه 40، هر 5 دقیقه، 8 درصد به شارژ خود اضافه می‌کرد؛ جای‌که بعد از 10، 15 و 20 دقیقه به ترتیب به شارژرهای 16، 24 و 32 درصدی رسید و در دقیقه 30 نیز تا 48 درصد ظرفیت خود شارژ شد که این با ادعای شارژ 50 درصدی بعد از 30 دقیقه به میزان زیادی هم‌خوانی دارد. آنر 20 پس از یک ساعت به شارژ باتری 87 درصدی رسید و با سرعت هرچه‌ تمام‌تر در دقیقه 78 به شارژ خود پایان داد. این وضعیت مطلوب با توجه به زمان شارژ بسیار بالاتر آنر 20 پروی مورد بررسی ما به روشنی نشان از وجود مشکل در نمونه‌ای که در آن زمان در اختیار ما قرار داشت خبر می‌دهد. در مجموع از سرعت شارژ بسیار بالای آنر 20 می‌توان کاملا رضایت داشت و از این لحاظ یکی از پر سرعت‌ترین نمونه‌های رده میانی به حساب می‌آید.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

آنر 20 با سیستم‌عامل اندروید 9 پای و رابط کاربری Magic UI 2.1 ارائه می‌شود که عملا همان EMUI 9.1 حاضر در نمونه‌هایی مثل نوا 5T است. زمان بوت دستگاه بسیار سریع و در حدود 19 ثانیه است که در میان نمونه‌های هم‌رده خود نیز زمان مناسبی به حساب می‌آید.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ همراه با برخی موارد دیگر مثل کاهش ظرفیت باتری و میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. در این بخش با با فعال کردن گزینه تقویم ایرانی (Persian Calendar) در اپلیکیشن تقویم، تاریخ شمسی نیز در زیر تاریخ میلادی به نمایش گذاشته می‌شود.

با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد؛ میانبرهای این بخش بدون تغییر بوده و در اینجا نیز از گزینه HiVision در کناره سمت راست می‌توان برای شناسایی محیط با هوش مصنوعی استفاده کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جداگانه در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

صفحه سمت چپ در هوم‌اسکرین به فید گوگل تعلق دارد که در آن علاوه بر امکان سرچ برخی خبرهای مرتبط با اکانت کاربری نیز به نمایش گذاشته می‌شود.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به تشکیل هات‌اسپات و فعال کردن وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Setting، جست‌وجو در بین تصاویر، رفتن به عکس‌های Favorites و به نمایش گذاشتن آخرین عکس‌های اضافه شده هنگام نگه داشتن دست روی گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه به حالت ویرایشی این قسمت وارد می‌شویم که افزودن و کاستن از صفحات این قسمت، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در آن را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین یک تفاوت نسبت به نوا 5T دیده می‌شود جایی‌که با وجود آن‌که همچنان امکان انتخاب چینش ماتریسی آیکون‌های صفحه هوم از بین سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 و قفل کردن پوسته همراه با گزینه پر کردن جای خالی برنامه‌ها در هنگام حذف یک اپلیکیشن وجود دارد اما در آن فید گوگل در دسک‌تاپ سمت چپ جایگزین HiBoard شده است.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منویی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش هیچ تفاوتی با گذشته نداشته و با یک بار پایین کشیدن آن علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض شامل وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و اسلایدر تغییر روشنایی نیز بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار در پایین این قسمت دیده می‌شود. در نهایت در بالای این بخش آیکونی برای دسترسی مستقیم به منوی تنظیمات و گزینه‌ای برای ویرایش آیکون‌های همین منو در نظر گرفته شده است.

با ادامه اسکرول 10 ایکون دیگر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس گزینه ادیت در بالا نیز 3 گزینه دیگر امکان افزوده شدن به این لیست را پیدا می‌کنند.

منوی Setting دیگر منوی بدون تغییر در این ساختار منویی‌ست که بر بالای آن مثل گذشته، باکسی برای جست‌وجو، گزینه‌ای جهت نمایش حساب کاربری هواوی و گه‌گاه پیشنهادهایی برای دسترسی به برخی قسمت‌های آن ارائه می‌شود. اجزا و بخش‌های مختلف این رابط کاربری تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند و تقریبا همه چیز بر سر جای خود باقی مانده است. در این میان البته برخی گزینه با تغییر نام همراه شده‌اند که از آن جمله می‌توان به تغییر Accounts به Users & accounts اشاره کرد.

از جمله قسمت‌های جالب و در عین حال کاربردی منوی تنظیمات گوشی، باید به قسمت Shortcuts & gestures از منوی Smart assistance اشاره کرد که در آن می‌توان با میانبرها و ژست‌های حرکتی مختلف گوشی در کنار هم آشنا شد.

اولین گزینه حاضر در این منو، پایین نگه‌داشتن دکمه پاور برای احضار Google Assistant است که در این حالت با 1 ثانیه پایین نگه‌داشتن دستیار هوشمند گوگل اجرا شده و با ادامه این کار برای 3 ثانیه، گزینه‌های خاموش یا ریستارت کردن دستگاه ظاهر می‌شود.

در بخش Take screenshot می‌توان با دو بار زدن پشت انگشت (knucle) روی صفحه‌نمایش یا به پایین کشیدن صفحه‌نمایش با سه‌ انگشت، به راحتی اسکرین‌شات گرفت. با یک بار زدن پشت انگشت روی صفحه و سپس کشیدن یک دایره بسته نیز می‌توان از بخش دلخواهی از صفحه، اسکرین‌شات گرفت و با تکرار زدن پشت انگشت و کشیدن حرف S روی صفحه امکان گرفتن یک اسکرین‌شات تمام‌صفحه و اصطلاحا scrolling screenshot فراهم می‌شود.

راه‌کار آنر 20 برای گرفتن اسکرین‌ریکورد، دو بار ضربه زدن با دو پشت انگشت روی صفحه‌نمایش است که البته این کار با ترکیب دکمه‌های پاور و ولوم بالا نیز امکان‌پذیر است.

یکی دیگر از امکان جالبی که در این صفحه‌نمایش با کمک پشت انگشت در دسترس قرار می‌گیرد، به دو قسمت تقسیم کردن صفحه برای اجرای دو اپلیکیشن مختلف است که با یک بار ضربه زدن و کشیدن پشت انگشت به صورت افقی در مرکز صفحه انجام می‌‌پذیرد. این قابلیت تنها در حین اجرای یک اپلیکیشن فعال خواهد بود.

در نهایت از دیگر موارد حاضر در این منو باید به روشن شدن صفحه‌نمایش در هنگام بلند کردن گوشی، قطع یا کاهش صدای زنگ با برگرداندن یا برداشت دستگاه و پاسخ دادن به تماس صرفا با برداشت گوشی اشاره کرد.

نکته جالب توجه دیگر در منوی Smart assistance گزینه‌ای تحت عنوان Digital headset است که با اتصال هدست همراه گوشی به پورت USB-C فعال شده و در آن ظاهرا امکان نمایش و آپدیت فیرم‌ور داخلی هدست فراهم است

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

آنر 20 به سبک پرچمداران سال گذشته شرکت هواوی با پروسسور قدرتمند Kirin 980 ارائه می‌شود که با وجود آن‌که در مقایسه با پروسسورهای پرچمدار جدید بازار همچون Snapdragon 865 و Exynos 990 از هسته‌های ضعیف‌تری برخوردار است اما برای یک گوشی رده میانی، امکاناتی کاملا فراتر از انتظار را ارائه می‌دهد. برای مشخص شدن میزان قدرت این پروسسور کافی‌ست بدانید که هواوی از همین چیپ‌ست در اسمارت‌فون پرچمدار P30 Pro سال گذشته استفاده کرده است. Kirin 980 که در زمان خود اولین پروسسور 7 نانومتری دنیا به حساب می‌آمد به دو کلاستر چهار هسته‌ای مجهز شده که در اولی 4 هسته Cortex-A76 و در دومی 4 هسته Cortex-A55 حضور دارند. هسته‌های قدرتمند A76 این چیپ‌ست البته همگون نبوده و در معماری DynamiQ شرکت ARM، خود به دو دسته دوتایی تقسیم شده‌اند که در اولی 2 پردازنده 2.6 گیگاهرتزی و در دومی دو پردازنده 1.92 گیگاهرتزی قرار دارد. پردازش گرافیکی این مجموعه بر عهده گرافیک 10 هسته‌ای Mali-G76 MP10 است که از همین ابتدا انتظار بالایی از آن در تست‌های گرافیکی و بازی‌های سنگین ایجاد می‌شود.

حافظه رم این مدل برخلاف نوا 5T تنها 6 گیگابایت است و از رم 8 گیگابایتی در آن خبری نیست. حافظه داخلی دستگاه اما تفاوتی نکرده و همچنان همان 128 گیگابایت سابق است که در نبود اسلات microSD، حداکثر حافظه قابل دسترس در این مدل به حساب می‌آید. از این حافظه 128 گیگابایتی در اولین بوت و پیش از نصب یا ارتقاء برنامه‌ها یا انتقال هرگونه فایلی به دستگاه، نزدیک به 12.14 گیگابایت به سیستم‌عامل تعلق داشته و حافظه داخلی آزاد آن، اندکی کمتر از 116 گیگابایت است. برای مقایسه، این رقم در همین شرایط برای نمونه‌ای مثل Galaxy A51 تنها نزدیک به 107 گیگابایت است که اختلاف بزرگی را به نفع آنر 20 نشان می‌دهد.

نوع این حافظه همانطور که از کلاس کاری گوشی می‌توان حدس زد از نوع پر سرعت UFS 2.1 است که این امر با رسیدن به سرعت فراتر از 805 مگابایت در ثانیه در تست AndroBench به خوبی تحقیق می‌شود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به یکسان بودن همه شرایط در آنر 20 و nova 5T انتظار نتایج کاملا یکسانی را از این دو مدل در تست‌های مختلف پردازشی و گرافیکی داریم هرچند با کاهش حافظه رم به 6 گیگابایت در آنر 20، احتمالا در برخی موارد، چند درصدی کاهش در امتیازات این گوشی نسبت به همزاد نوای آن به چشم خواهد خورد.

آنر 20 در اولین تست یعنی بنچ‌مارک پردازشی Geekbench 4.4.2 در دو حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به ترتیب به 3,261 و 9,618 واحد می‌رسد که تقریبا هیچ تفاوتی با نوا 5T با امتیازهای 3,267 و 9,709 واحدی ندارد. این امتیاز از اغلب گوشی‌های رده میانی بازار فراتر می‌رود و برای نمونه ردمی نوت 8 پرو با پردازنده توانمند Helio G90T مجهز به هسته‌های A76 در این تست به امتیازهای 2,474 و 7,641 دست می‌یابد که به‌خوبی از شرایط مطلوب آنر 20 به لحاظ پردازشی سخن می‌گوید.

در نسخه جدیدتر این تست یعنی ورژن 5.1.1 که از الگوریتم‌های محاسباتی تغییر یافته‌ای بهره می‌برد، امتیاز آنر 20 در دو حالت تک و چند هسته‌ای به ترتیب به 669 و 2,358 واحد می‌رسد که هنوز یکی از بهترین‌های بازار در رده میانی محسوب می‌شود. برای مشخص شدن میزان بزرگی این اعداد بار دیگر بهتر است آن را با ردمی نوت 8 پرو و امتیازهای 488 و 1,621 واحد مقایسه کرد.

در تست کلی AnTuTu V8.3.5 امتیاز به دست آمده از طرف آنر 20 رقمی نزدیک به 350 هزار واحد است که همچنان آن را در رده میانی رو به بالا حفظ می‌کند. برای مقایسه کافی‌ست بدانید آنر 20 پرو و با رم 8 گیگابایتی در این تست به امتیاز 370 هزار واحدی دست پیدا می‌کند.

در سومین تست و بنچ‌مارک Sling Shot Extreme – OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark که عملکرد بخش گرافیکی گوشی را مورد بررسی قرار می‌دهد، امتیاز آنر 20 پرو به 4,010 واحد رسید که این مورد نیز یکی از بهترین نتایج در رده میانی به حساب می‌آید جهت مقایسه شاید بد نباشد بدانید که آنر 9X پرو با پروسسور Kirin 810 و گرافیک Mali-G52 MP6 در این تست تنها به امتیاز 2,400 واحدی دست پیدا می‌کند.

ارتباطات

حضور پروسسور Kirin 980 در آنر 20 روی کاغذ به پشتیبانی از سرعت 1.4Gbps در دانلود تحت LTE Cat.21 اشاره دارد امری‌که البته صراحتا از سوی آنر تأیید نشده است. بلوتوث نسخه 5، وای‌فای دو باند ac و اتصال NFC دیگر گزینه‌های ارتباطی این مدل را تشکیل می‌‌دهند و در بخش مسیریابی ماهواره‌ای نیز امکان استفاده از سیستم‌های GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo/QZSS وجود دارد. از جمله نکات منفی در این بخش بیش از همه چیز باید به نبود جک هدست اشاره کرد که با توجه به طراحی گوشی، گزینه چندان ناممکنی نیز در اجرا به نظر نمی‌رسد.

کلام آخر

آنر 20 همچون هم‌زاد خود در مجموعه هواوی یعنی nova 5T، اسمارت‌فون زیبا و جذابی با مشخصاتی فراتر از انتظار در رده میانی‌ست که رنگ‌آمیزی زیبا همراه با اندازه و وزن مناسب، از آن محصولی چشم‌نواز ساخته است. ابعاد صفحه‌نمایش این مدل مابین گوشی‌های کوچک و نمونه‌های بزرگ و غول‌آسا قرار داشته و استفاده از آن تقریبا به‌راحتی امکان‌پذیر است. از کیفیت این صفحه‌نمایش در مواردی مثل کنتراست و زاویه دید می‌توان رضایت داشت اما از نظر دقت رنگ چندان فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد. دورتادور این صفحه‌نمایش حاشیه نچندان باریکی دیده می شود که فاصله این گوشی را با نمونه‌های پرچمدار حفظ می‌کند و برآمدگی لنزهای دوربین در بخش پشتی نیز به لق خوردن نسبی دستگاه هنگام قرارگیری روی میز منجر می‌شود.

سنسور اثر انگشت کناره آنر 20 با این‌که در نگاه اول جایگاه پایین‌تری نسبت به نمونه‌های درون صفحه‌نمایش دارد اما در هر دو مورد تأثیرگذار در این زمینه یعنی سرعت و دقت عملکرد، بر این حسگرها برتری داشته و دسترسی آسان و ارگونومی مطلوبی را نیز ارائه می‌دهد. دوربین 48 مگاپیکسلی اصلی به جز اندکی اغراق‌شدگی در رنگ،‌ از عملکرد نسبتا موفقی برخوردار است و در هنگام شب نیز به شرط فعال کردن Night mode می‌توان از عملکرد آن رضایت داشت. غیبت فوکوس خودکار در دوربین واید دستگاه به ضرر جزییات آن تمام می‌شود اما در این دوربین نیز در نور مناسب می‌توان جزییات راضی‌کننده‌ای را برداشت کرد. در زمینه فیلم‌برداری با دوربین اصلی به خصوص در رزولوشن 1080/30p با شرایط چندان ایده‌آلی از لحاظ جزییات روبرو نمی‌شویم اما حضور لرزه‌گیر دیجیتال در وضوح‌های مختلف آن نکته مثبتی به حساب می‌آید.

آنر 20 از باتری نسبتا کم‌حجمی با ظرفیت 3,750‌ میلی آمپر ساعت بهره می‌برد که با این‌که روی کاغذ چندان فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد اما در عمل به دلیل کوچک بودن نسبی صفحه‌نمایش و پردازنده کم‌مصرف 7 نانومتری دوام مناسبی داشته و شارژر 22.5 واتی آن نیز یکی از سریع‌ترین نمونه‌ها در این کلاس به حساب می‌آید. پردازنده Kirin 980 این مدل با وجود آن‌که در حال حاضر جایی در رده پرچمداران ندارد اما هنوز در مقایسه با نمونه‌های رده میانی، بسیار پر قدرت ظاهر شده و در کلیه تست‌های پردازشی و گرافیکی، کاملا موفق عمل می‌کند. این مدل برخلاف نوا 5T البته تنها به 6 گیگابایت رم مجهز است که این موضوع با وجود آن‌که برای کاربران عادی تفاوت بزرگی را ایجاد نمی‌کند اما برای کاربران حرفه‌ای‌تر به خصوص گیمرها می‌تواند در برخی موارد مهم تلقی شود. حافظه 128 گیگابایتی این مدل از استاندارد پر سرعت UFS 2.1‌ برخوردار است که با وجود آن‌که برای اغلب کاربران فضای بزرگی را برای انتقال فایل‌های مورد نظر و نصب برنامه‌های مختلف ایجاد می‌کند اما پشتیبانی نکردن دستگاه از درگاه microSD از شیرینی این معامله می‌کاهد. در نهایت به عنوان یکی دیگر از انتقادها به این مجموعه باید از غیبت جک هدست در آنر 20 یاد کرد که حداقل از روی ظواهر با توجه به ضخامت گوشی و ظرفیت نچندان بالای باتری، توجیه چندانی برای نبود آن نمی‌توان سراغ گرفت.