mobile.ir - مرجع موبایل ایران

از روزگارانی که ساب‌برند آنر هواوی در سال 2013 برای بالا بردن جنبه‌های رقابتی برند مادر در چین و دیگر بازارهای نوظهور با تمرکز روی ارائه گوشی‌های ارزان‌قیمت معرفی شد، مدت زمان نسبتا زیادی گذشته و این برند به تدریج با فاصله گرفتن از جایگاه اولیه خود به هویت مستقل و ارزشمندی دست پیدا کرده که اهمیت آنها را در سبد تولیدات هواوی از یک برند جانبی به یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی شرکت، ارتقاء داده است.

Honor 3C

آنر با اینکه همچنان به تولید گوشی‌های خوش‌ساخت ارزان‌قیمت ادامه داده و در بازارهای حساس به قیمتی همچون چین، هند و خاورمیانه یکی از بازیگران اصلی دنیای اسمارت‌فون به شمار می‌رود؛ اما در طی یکی دو سال گذشته حضور در نیمه بالای جدول گوشی‌های رده میانی را تجربه کرده و حتی گه‌گاه تجربه‌ای نزدیک به اسمارت‌فون‌های پرچمدار را نیز ارائه کرده است. در نام مدل اسمارت‌فون‌های برتر این برند (که نخستین بار با دوگانه Honor 6 و Honor 6 Plus خبرساز شدند) تنها یک عدد به چشم می‌خورد و معمولا مشخصاتی نزدیک به گوشی پرچمدار قبلی سری P هواوی را ارائه می‌کنند؛ جائی‌که Honor 7 در بسیاری از موارد به Huawei P8 شباهت داشت و Honor 8 و Honor 9 نیز به ترتیب شباهت‌های نزدیکی را از لحاظ مشخصات به Huawei P9 و Huawei P10 ارائه می‌کردند.

این رویه در سال جاری نیز با معرفی Honor 10 که به وضوح شباهت‌های فراوانی به Huawei P20 دارد ادامه پیدا کرده است. این گوشی اما طبق رویه معمول برند آنر، با قیمت بسیار پائین‌تری نسبت به P20‌ ارائه شده و علاوه بر این در یکی دو مورد نیز با جذابیت‌های تازه‌ای همراه شده است.

Honor 10‌ با نام مدل COL-L29 با حافظه 128GB و رم 4GB موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه سفید رنگ گوشی با خطوط نقره‌ای مورب، به آنر 9 شباهت دارد و در اینجا نیز عدد 10 و برند honor تنها موارد اصلی قابل اشاره را تشکیل می‌دهد؛ جعبه این دو گوشی البته کاملا به هم شباهت ندارد و در حالی‌که آنر 9 با قرار گرفتن روی لبه کناری خود به صورت عمودی بازگشائی می‌شد، در آنر 10 با یک جعبه عادی و افقی روبرو هستیم.

درون این باکس به جز خود گوشی،‌ به یک شارژر، کابل USB-C، سوزن دسترسی به اسلات سیم‌کارت و یک کاور شفاف سیلیکونی بر می‌خوریم و از هدست نیز (حداقل در نمونه در اختیار ما) خبری نیست.

شارژر گوشی از نوع Super Charge هواوی با توان حداکثر 22.5 واتی (5 ولت و 4.5 آمپر یا 4.5 ولت و 5 آمپر) است که تا قبل از معرفی میت 20 پرو با شارژر 40 واتی، سریع‌ترین شارژر هواوی به حساب می‌آمد. برای پشتیبانی از سرعت بالا در این شارژر، کابل USB قطوری برای این مدل ارائه شده که در قسمت پورت‌ها، رنگ متفاوتی دارد.

طراحی ظاهری

آنر 10 در لشگری از گوشی‌های براق با شاسی‌های فلزی و دو بخش شیشه‌ای در پشت و روی دستگاه که به سمت کناره‌ها خمیده شده‌اند، طراحی معمول و استانداردی دارد و در اینجا نیز از همین المان‌های آشنا که سال گذشته در آنر 9 دیده بودیم استفاده شده است. طراحی استاندارد این گوشی البته به معنای جذابیت اندک آن نبوده و از هر لحاظ با اسمارت‌فون زیبائی روبرو هستیم که رنگ‌آمیزی متفاوت آن در بخش پشتی، نگاه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. نسخه آبی و سبز این گوشی با حرکت دادن در نور، تغییر رنگ پیدا می‌کنند که از آن به عنوان طراحی شیشه‌ای Aurora یاد می‌شود و به گفته شرکت سازنده در Paris Aesthetics Center طراحی شده است.

این جلوه زیبا البته با ماندن اثرات انگشت در جای‌جای گوشی به خصوص شیشه براق بخش پشتی دوام چندانی ندارد و به خصوص در رنگ‌های تیره مثل آبی و مشکی بیش از پیش به چشم می‌خورد.

افزایش ابعاد صفحه‌نمایش و استفاده از پنل 19:9 با حاشیه‌های اندک در بالا و پائین، ترکیب متفاوتی را نسبت به آنر 9 ایجاد کرده و حذف دکمه فیزیکی هوم از زیر صفحه‌نمایش نیز به ظاهر یک‌دست‌تری در جلوی دستگاه منجر شده است. دکمه Home البته به طور کامل از مجموعه آنر 10 حذف نشده و این بار به جای یک دکمه فیزیکی فشاری، از یک دکمه لمسی ثابت بدون هیچ‌گونه برآمدگی و کاملا هم‌سطح بدنه استفاده شده که سنسور اثر انگشت را نیز در خود جای داده و برای اولین بار در این رده از فناوری جدید التراسونیک برای تشخیص اثر انگشت استفاده می‌کند. در این رابطه در ادامه بیشتر سخن خواهیم گفت.

ترکیب دوربین‌های دوگانه پشت دستگاه نه‌تنها با آنر 9 بلکه با P20 نیز متفاوت است و به صورت افقی درون یک قاب بیضی‌شکل قرار گرفته و تک فلش LED نیز در کنار آنها جای دارد. این مجموعه دوربین نزدیک به 1 میلی‌متر از کف، برآمدگی دارد اما فلش LED درون بدنه و زیر شیشه است و هیچ برجستگی را ایجاد نمی‌کند. اثرات انگشت و آلودگی به شدت در بخش پشتی جذب می‌شود و ظاهر جذاب آنر 10 را در عرض چند لحظه تحت تأثیر قرار می‌دهند.

با روشن کردن گوشی یکی دیگر از نکات طراحی این مدل یعنی شکاف یا ناچ بالای صفحه‌نمایش پدیدار می‌شود که با وجود آنکه به روشنی، می‌توان از آن به نقصی در طراحی یاد کرد اما پس از حضور در آیفون X و ادامه استفاده از آن در آیفون XS و آیفون XS Max حالا به جنبه‌ای حیاتی برای طراحی بسیاری از برندها تبدیل شده و حتی در نگاه برخی کاربران نیز به عنوان جذابیتی در طراحی مطرح می‌شود.

در آنر 10 از ناچ نسبتا کوچکی استفاده شده که البته خوشبختانه در تنظیمات گوشی امکان پنهان‌سازی و تیره کردن محوطه اطراف آن وجود دارد.

آنر 10 با وجود جذب شدید اثرات انگشت در مجموع گوشی زیبا و خوش‌ساختی که ابعاد مناسبی داشته و حس مثبتی را به کاربران منتقل می‌کند.

ابعاد و وزن

شاید تنها حسن حضور ناچ در آنر 10، کاهش ارتفاع گوشی با وجود افزایش سایز صفحه‌نمایش آن باشد؛ ارتفاع 149.6 میلی‌متری این مدل با وجود صفحه‌نمایش 5.84 اینچی، نسبت به آنر 9 با پنل تنها 5.15 اینچی،‌ فقط 2.3 میلی‌متر بیشتر شده و در زمینه عرض نیز با 71.2 میلی‌متر، این اختلاف کمتر شده و تنها به 0.3 میلی‌متر رسیده است. ضخامت این گوشی، 7.7 میلی‌متر اعلام شده که به لطف کناره‌های خمیده شیشه بخش پشتی، حتی کمتر از این نیز احساس می‌شود. آنر 10 از لحاظ ابعاد به میزان زیادی به گوشی جدیدا معرفی شده Nokia 7.1 نیز شباهت دارد و اختلاف اندکی مابین آنها در طول و عرض دیده می‌شود.

وزن دستگاه، ‌153 گرم است که در این سایز وزن مناسب و نسبتا سبکی به حساب می‌آید و در مقایسه با آنر 9 حتی 2 گرم نیز سبک‌تر است. برای مقایسه این وزن، کافی‌ست بدانید نوکیا 7.1 با باتری کم‌حجم‌تر 3,060mAh (در مقابل باتری 3,400mAh حاضر در آنر 10) دارای وزن 160 گرمی‌ست و P20 نیز 165 گرم وزن دارد.

صفحه‌نمایش‌

صفحه‌نمایش 5.84 اینچی IPS LCD این مدل دارای نسبت 19:9 و وضوح فول اچ‌دی پلاس یا 1080×2280 پیکسلی‌ بوده که به فشردگی 432ppi منجر می‌شود و بدین‌ترتیب پیکسل‌های آن از نزدیک‌ترین فاصله‌ها نیز قابل تشخیص نیستند. صفحه‌نمایش از ابعاد بهینه‌ای مابین گوشی‌های 5.5 اینچی و نمونه‌های بسیار بزرگ بیش از 6 اینچی قرار داشته و از لحاظ دسترسی و استفاده از آن با یک دست شرایط بهینه‌ای را ارائه می‌کند.

رنگ صفحه‌نمایش اندکی به سمت گرمی تمایل دارد اما در منوی Dispaly علاوه بر حالت رنگ (نرمال یا Vivid)، می‌توان گرمای رنگ را به صورت دلخواه تغییر داد یا از بین سه مورد پیش‌فرض، گرم و سرد، یکی را انتخاب کرد.

از زاویه دید این صفحه‌نمایش می‌توان کاملا رضایت داشت و از تخت‌ترین زوایا نیز کاهش نور و تغییر رنگ (color shift) اندکی در آن رخ می‌دهد. کنتراست و سطح رنگ مشکی این پنل، مناسب بوده و با وجود اختلاف نسبت به پنل‌های OLED می‌توان از آن رضایت کاملی داشت.

روشنائی این پنل در حد P20 و آنر 9 قرار دارد اما در زیر نور مستقیم خورشید عملکرد متوسط رو به پائینی داشته و برای دیدن کامل محتوای صفحه، باید نور آن روی حداکثر تنظیم شده باشد. ناچ بالای صفحه‌نمایش در منوی Display قابل حذف است و با غیر فعال کردن آن، اطلاعاتی مثل زمان، میزان آنتن و درصد باتری به لبه بالائی منتقل می‌شود.

حسگر اثر انگشت التراسونیک

برخلاف تقریبا تمامی سنسورهای خازنی اثر انگشت که به فضائی اختصاصی برای قرارگیری روی بدنه نیاز داشته و بدین‌ترتیب همه دارای فرو رفته‌گی یا برآمدگی (در نمونه‌های دارای اثر انگشت درون دکمه هوم) هستند، آنر 10 از فناوری مدرن‌تری در این بخش بهره گرفته که کاملا در زیر شیشه محافظ بخش روئی قرار دارد و بدین‌ترتیب کاملا هم‌سطح این بخش است. طراحان آنر 10 به همین دلیل برای مشخص شدن محل این حسگر اثر انگشت، در حاشیه‌های پیرامونی آن از خط چین‌های کوچکی استفاده کرده‌اند که با وجود آنکه در نگاه اول چندان به چشم نمی‌آید اما در ظاهر یک‌دست بخش روئی اندکی تأثیر منفی برجای می‌گذارد. این سنسور در صورت OLED بودن فناوری ساخت صفحه‌نمایش احتمالا امکان قرارگیری درون صفحه‌نمایش را نیز دارد اما به دلیل LCD بودن پنل چاره‌ای برای طراحان جز انتقال آن به محوطه زیرین صفحه‌نمایش وجود نداشته است.

سنسور التراسونیک اثر انگشت از فناوری متفاوتی برای تشخیص فرو رفته‌گی و برآمدگی‌های سطح پوست استفاده می‌کند و خیس بودن انگشت یا تغییرات ناشی از رطوبت روی سطح پوست، تأثیری در خوانش آن ندارد. البته این سنسور التراسونیک با برخی نکات منفی نیز همراه است که شاید مهم‌ترین آنها سرعت نسبی کمتر در مقایسه با هم‌تایان عادی آنها باشد؛ این سرعت کمتر البته در دنیای واقعی چندان احساس نمی‌شود و همچنان با سرعت بالا و قابل قبولی در بازگشائی قفل صفحه‌نمایش روبرو می‌شویم.

در زمان دریافت و اصطلاحا رجیستر کردن اثرات انگشت اما به نسبت سرعت کمتری دیده می‌شود و نیاز به جابجائی بیشتری برای ثبت گوشه‌های انگشت وجود دارد. اندکی فشار بیشتر در هنگام بازگشائی قفل می‌تواند به کاهش تأخیر در هنگام تشخیص اثر انگشت کمک کند.

از این حسگر علاوه بر بازگشائی قفل می‌توان برای حرکت در منوهای گوشی نیز استفاده کرد که این ویژگی در بخش System navigation از منوی System در دسترس قرار دارد و با فعال کردن آن یک لمس کوچک روی سنسور، حکم دکمه Back را داشته،‌ لمس کردن و نگه‌داشتن آن شما را به صفحه هوم باز می‌گرداند و کشیدن دست از سمت چپ و خارج از این دکمه به سمت راست و روی آن برای نمایش اپلیکیشن‌های جدیدا استفاده شده یا recent apps به کار می‌رود.

بالای صفحه‌نمایش در محوطه ناچ به دوربین دوم، اسپیکر تماس و سنسورهای نور و Proximity بر می‌خوریم و همچنان نزدیک به 2 میلی‌متر حاشیه تا لبه بالائی گوشی وجود دارد.

اجزای جانبی

اسلات دسترسی به سیم‌کارت‌های دوگانه گوشی در کناره سمت چپ قرار دارد که از این لحاظ تفاوتی با آنر 9 ندارد اما تفاوت آنها با خارج کردن این اسلات از جای خود ظاهر می‌شود جائی‌که برخلاف آنر 9 این بار از حافظه جانبی در این گوشی صرفنظر شده و تنها می‌توان دو سیم‌کارت نانو را در آن جای‌گذاری کرد. این تصمیم با توجه به حافظه داخلی بالای گوشی که در نسخه در اختیار ما، 128 گیگابایت است چندان غیر منطقی نیز به نظر نمی‌رسد.

دکمه‌های تغییر صدا و پاور در کناره سمت راست و در جای همیشگی خود قرار دارند به خوبی در زیر انگشتان هر دو دست پیدا می‌شوند.

در بالا خوشبختانه از درگاه ایتفرارد صرفنظر نشده و همچنان از این پورت در کنار میکروفون دوم استفاده شده است.

اجزای بخش پائینی نیز ار لحاظ نوع، تعداد و محل قرارگیری تفاوتی با آنر 9 نداشته و همچنان در میان دو خط عمودی آنتن، به جک هدست، درگاه USB-C و اسپیکر اصلی دستگاه بر می‌‌خوریم.

بخش پشتی

بخش پشتی آنر 10 درست مثل نسل قبلی این کلاس از شیشه‌ یک‌دستی با لبه‌های خمیده در کناره‌ها تشکیل شده که با حرکت دادن گوشی تغییر رنگ پیدا کرده و اثرات انگشت را نیز با شدت هرچه تمام‌تر به خود جذب می‌کند. دوربین‌های دوگانه این قسمت همچون آنر 9 به صورت افقی در گوشه سمت چپ قرار دارند اما این دو دوربین این بار در یک محوطه بیضی‌شکل سرتاسری محصور شده‌اند و یک فلش LED‌ نیز در کناره این مجموعه دوربین قرار دارد. عبارت AI Camera و نشان Honor دیگر موارد قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

دوربین‌های اصلی

دوربین اصلی بخش پشتی آنر 10 یک نمونه 16 مگاپیکسلی مجهز به فوکوس تشخیص فاز و گشودگی دیافراگم لنز f/1.8 است که نسبت به آنر 9 با دوربین 12 مگاپیکسلی f/2.2 حداقل در زمینه میزان نورگیری لنز، با تغییر بزرگی روبرو شده است. البته در این دوربین برخلاف آنر 9 از فوکوس لیزری خبری نیست و در حالی‌که نسل قبلی این کلاس از دو فلش LED با توناژ نوری مختلف بهره می‌برد، در آنر 10 تنها از یک فلش LED استفاده شده و دوربین اصلی نیز نزدیک به این فلش LED است. به عنوان یک تفاوت مهم این دوربین با آنچه در Huawei P20 دیده‌ایم باید از نبود سیستم تثبیت نوری یا OIS یاد کرد که نقش مهمی در ارتقاء کیفیت تصویر به خصوص در محیط‌های با نور کم ایفا می‌کند.

دوربین دوم این بخش 24 مگاپیکسلی (4224×5632 پیکسل در نسبت 4:3) از نوع سیاه و سفید است که طبق معمول دیگر گوشی‌های هواوی امکان عکاسی با نسبت 16:9 را نداشته و باید از بین نسبت‌های 4:3، 1:1 و یا 18:9 یکی را انتخاب کرد که در حالت اول دو وضوح 24 و 16 مگاپیکسلی و در دو حالت بعدی به ترتیب تنها دو وضوح 12 و 10 مگاپیکسل در دسترس قرار دارد. فوکوس خودکار در هنگام عکاسی مونوکروم نیز در دسترس قرار دارد و امکان تغییر نرم‌افزاری دیافراگم و گرفتن عکس‌های پرتره نیز در این حالت امکان‌پذیر است.

رابط کاربری دوربین در آنر 10 شباهت‌هائی به P20 Pro دارد هرچند در نحوه اجرا، متفاوت از آن عمل می‌کند؛ در این قسمت در ستونی در سمت راست به ترتیب از بالا به پائین سوئیچ تعویض بین دوربین‌ اصلی و سلفی، شاتر و نمائی از آخرین تصویر برداشت شده به نمایش گذاشته می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز حالت‌های مختلف دوربین اعم از عکس، ویدئو، پرتره و حالت دیافراگم یا Aperture دیده می‌شود و با لمس دکمه More‌ در همین قسمت سایر حالت‌های دوربین مثل تصویربرداری در شب، اسوموشن، حالت Pro، پانوراما، تایم‌لپس، HDR و فیلترهای رنگی ظاهر می‌شوند. پنهان کردن حالت HDR در این منوی تو در تو اولین نکته منفی در مورد این رابط کاربری‌ست.

در ستون مقابل و در سوی دیگر از پائین به بالا دکمه تنظیمات فلش (خاموش، روشن، اتوماتیک، همواره روشن)، حالت سوژه متحرک، گزینه AI یا هوش مصنوعی (برای تشخیص خودکار صحنه و اعمال اتوماتیک تنظیمات مناسب) و سرانجام میانبر دسترسی به سایر تنظیمات قرار دارد. در میانه صفحه نیز دایره‌ای با علامت 1X میزان زوم در سوژه را مشخص می‌کند که با لمس کردن آن می‌توان به دو برابر زوم دیجیتال دست یافت.

در منوی تنظیمات، موارد معمول و همیشگی مثل رزولوشن تصویر، فعال کردن GPS tag، خطوط راهنمائی تصویر، خاموش کردن صدای شاتر، تایمر اتوماتیک، کنترل برداشت تصویر با صدا، تغییر وظیفه دکمه ولوم و فوکوس دنبال شونده وجود دارد که در دیگر گوشی‌های هواوی در این سطح نیز پیش از این تکرار شده بود.

با فعال کردن حالت Pro طبق انتظار شش گزینه قابل تغییر شامل تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (از 50 تا 3200)، تنظیم دستی سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر در نورگیری، اتوفوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت White balance در دسترس قرار می‌گیرند. با نگه داشتن دست روی نورگیری (یا EV) و گزینه اتوفوکوس دستی و خودکار می‌توان مقادیر آن‌ها را ثابت نگه داشته یا اصطلاحا لاک کرد و سایر گزینه‌ها را متناسب با آن‌ها تغییر داد. در تنظیمات حالت Pro می‌توان تصاویر را در حالت RAW با فرمت DNG ذخیره کرد که البته در این حالت عکس دیگری نیز به صورت عادی با فرمت JPG ذخیره می‌شود.

تصاویر گرفته شده با آنر 10 را در چندین موقعیت بررسی می‌کنیم و در هر مورد به یک شاخص مهم در عملکرد دوربین می‌پردازیم.

در اولین شاخص به سراغ کیفیت و سرعت فوکوس دوربین می‌رویم که برای یک دوربین موبایلی اهمیت بالائی داشته و کسب امتیاز پائین در این مرحله در نحوه استفاده از دستگاه تأثیر منفی بزرگی برجای می‌گذارد. اما پیش از آن، بهتر است به تفاوت تصویر HDR و اتوماتیک این دوربین بپردازیم جائی‌که تصویر اول در زیر در حالت HDR روشن و تصویر دوم در حالت اتوماتیک بدون HDR برداشت شده است. اختلاف این دو تصویر به خوبی از تفاوت HDR فعال و غیر فعال سخن می‌گوید و با وجود آنکه این گزینه در چندین منوی تو در تو قرار دارد استفاده از آن در موقعیت‌های دارای سوژه‌های تاریک کاملا توصیه می‌شود.

برداشت تصویر با فعال بودن گزینه HDR - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR‌ غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در سه‌تصویر بعدی که هر سه در حالت اتوماتیک برداشت شده‌اند نقطه فوکوس در هر بار جابجا شده و عملکرد دوربین در این سه حالت بررسی شده است؛ در تصویر اول، نقطه فوکوس روی بخش بالائی ساختمان مرکزی قرار دارد و در تصویر دوم و سوم نیز به ترتیب این فوکوس روی ساختمان‌های پائین سمت چپ و سمت راست قرار گرفته است. اولین تفاوت مابین این سه ‌تصویر به نورگیری مناسب ساختمان مرکزی در هنگام قرار گرفتن فوکوس روی آن و Over exposure شدن یا نورگیری بیش از اندازه آن هنگام قرارگیری فوکوس روی دو ساختمان دیگر در عکس‌های دوم و سوم است. با این وجود اما با بررسی تصاویر در اندازه واقعی در هر سه مورد عملکرد فوکوس کاملا قابل تقدیر است و مشکلی از این بابت حتی در کناره‌های کادر نیز دیده نمی‌شود. از لحاظ سرعت فوکوس نیز شرایط برای رضایت از این مجموعه کاملا فراهم است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در فاکتور بعدی یعنی نور دهی و کنتراست،‌ به عملکرد دوربین در تفکیک سوژه‌های حاضر در روشنائی شدید و سایه می‌پردازیم که البته یافتن سوژه‌ای برای تحقیق این مورد در هوای ابری این روزها کار چندان ساده‌ای نبود. در تصویر زیر سایه‌روشن‌های مناسبی در جلوی کادر دیده می‌شود اما در مرکز و انتهای آن، شدت نور روی نتیجه نهائی تأثیر منفی بر جای گذاشته است و از این رو امتیاز کاملی را در این زمینه نمی‌توان به این دوربین اختصاص داد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

یکی از ویژگی‌های مشترک اغلب گوشی‌های مجهز به دو دوربین، قابلیت محو کردن پس‌زمینه و افکت بوکه است که به خصوص در حالت پرتره و تصاویر از نزدیک، افکت جالب‌توجه‌ای را مشابه دوربین‌های پیشرفته DSLR ایجاد می‌کند. با فعال کردن گزینه AI در آنر 10، سوژه زیر بلافاصله با عنوان گیاه، شناسائی شد و جزئیات مطلوب و درصد محو شدگی بالائی را برای پس‌زمینه به نمایش گذاشت.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با فعال کردن AI - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برای بررسی کیفیت لنز از تصویر زیر استفاده کردیم و گوشه‌های کادر را برای یافتن نکات غیر عادی جست‌وجو می‌کنیم. در این حالت با وجود نویز قابل ملاحظه و جزئیات نچندان فوق‌العاد در برش اندازه واقعی، به نکته خاصی بر نخوردیم و بدین‌ترتیب از تغییرات غیر عادی لنز در دوربین آنر 10 خبری نیست.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره سمت چپ

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره سمت راست

آنر 10 در زمینه دقت رنگ چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند و رنگ‌ها در حالت اتوماتیک دوربین همواره اشباع‌شده‌تر از حالت عادی ثبت می‌شوند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در شب و هنگام عکاسی در محیط‌های با نور کم، با شرایط متفاوتی در این دوربین روبرو می‌شویم. تصویر اول در زیر را در حالت اتوماتیک و بدون فعال بودن HDR یا قابلیت هوش مصنوعی برداشت می‌کنیم که طبق انتظار جزئیات اندک و نویز فراوانی را به نمایش می‌گذارد اما با این وجود از لحاظ دقت رنگ شرایط برای مناسب تلقی کردن آن فراهم است و حداقل در صفحه‌نمایش خود گوشی با تصویر قابل‌قبولی روبرو می‌شویم. با فعال کردن AI و تشخیص داده شدن صحنه به عنوان شب، اتفاق جالبی رخ می‌دهد جائی‌که همه رنگ‌ها به سمت اشباع حرکت کرده و برخی سوژه‌ها به رنگ فضای مجاور خود در می‌آیند امری که در صورتی شدن ساختمان مرکزی در برش اندازه واقعی تصویر دوم به وضوح مشخص است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با فعال کردن AI - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این اتفاق در سوژه دوم و سوم نیز تکرار شده و این بار نیز با فعال کردن AI، تصویر پر رنگ‌تر و غیر واقعی‌تر ثبت می‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با فعال کردن AI - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با فعال کردن AI - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

AI البته همیشه نیز در شب به ضرر شما تمام نمی‌شود و برای نمونه در تصویر زیر دقت فوکوس و جزئیات بیشتری را به تصویر می‌کشد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با فعال کردن AI - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه انجام می‌شود و امکان برداشت ویدئو در رزولوشن 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه نیز‌ در آن فراهم است. بیت‌ریت تصویر در حالت فورکِی 38Mbps است و در حالت 30 و 60 فریم در ثانیه نیز به 15 و 23 مگابیت بر ثانیه می‌رسد که هر سه اندکی از سطح انتظار در سایر دوربین‌ها پائین‌تر است. برای کاهش حجم ویدئو می‌توان از کدک H.265 نیز به جای H.264 پیش‌فرض استفاده کرد. بیت‌ریت صوتی در هر سه وضوح برداشت ویدئو، حوالی 185Kbps به صورت دوکاناله است که کیفیت بالائی را روی کاغذ نشان می‌دهد. در هر سه وضوح برداشت ویدئو در آنر 10 می‌توان یک فریم از تصویر را با وضوح 1080×1920 پیکسل ذخیره کرد.

از ویدئوهای برداشت شده توسط دوربین اصلی آنر 10 به لحاظ میزان جزئیات و کیفیت رنگ می‌توان رضایت داشت و اشباع رنگ آن در مقایسه با حالت عکاسی نیز طبیعی‌تر است. مشکل اصلی ویدئوهای این دوربین در نبود ثبیت‌کننده نوری تصاویر یا OIS است که کوچک‌ترین لرزش‌های دست را نیز به ویدئو منتقل می‌کند و بدین‌ترتیب در حین حرکت بدون استفاده از تجهیزات تثبیت‌کننده (همچون گیمبال‌ها) شرایط مطلوبی در این ویدئوها وجود ندارد.

دوربین سلفی

حداکثر وضوح دوربین سلفی آنر 10 برابر با 24 مگاپیکسل (4224×5632 پیکسل) در نسبت 4:3 است و امکان برداشت تصویر در دو نسبت 1:1 با وضوح 18 و نسبت 18:9 با وضوح 16 مگاپیکسل نیز وجود دارد. با انتخاب گزینه پرتره در دوربین سلفی می‌توان عکس‌‌هائی با افکت‌های مشابه آیفون 10 تهیه کرد که از آن جمله می‌توان به حالت‌های نور سه‌بعدی اشاره کرد. برداشت تصاویر با کیفیت در حالت پرتره البته به میزان زیادی به نوع سوژه و وضعیت نور محیط بستگی دارد و در حالت عادی اغلب به کیفیت مناسبی در این قسمت دست پیدا نمی‌کنیم. تصاویر گرفته شده توسط دوربین سلفی آنر 10 در حالت عادی از کیفیت مناسبی برخوردارند و به‌رغم نبود فوکوس خودکار، جزئیات بالا و عملکرد قابل تحسینی در جدا کردن سوژه اصلی از پس‌زمینه ارائه می‌کنند. برداشت تصویر با کیفیت توسط این دوربین البته به میزان زیادی به نور محیط بستگی دارد و در محیط‌های داخلی و نور اندک با نتیجه ایده‌آلی روبرو نمی‌شویم.

باتری

آنر 10 با باتری نسبتا حجیم 3,400mAh ارائه می‌شود که دقیقا همان ظرفیت باتری حاضر در هواوی P20 بوده و با توجه به پردازنده 10 نانومتری انتظار دوام مناسبی از آن می‌رود. هواوی اعداد رسمی کارکرد این باتری را ارائه نکرده اما در عمل با یک استفاده متوسط رو به بالا نیز قبل از رسیدن به اواسط روز دوم نمی‌توان باتری گوشی را به زانو درآورد و با اندکی تغییر در نوع استفاده می‌توان به دوام آن تا پایان روز دوم نیز امیدوار بود.

برای بررسی کیفیت این باتری طبق معمول از تست work battery life از مجموعه PCMark با تنظیم روشنائی روی 50 درصد و قرار دادن گوشی روی حالت هواپیما استفاده می‌کنیم. آنر 10 این تست را برای 9 ساعت و 30 دقیقه قبل از رسیدن شارژ آن از 100 به زیر 20 درصد ادامه داد و با اینکه نسبت به برخی رقبای دیگر، نتیجه متوسطی را ارائه می‌کند اما با توجه به سایز صفحه‌نمایش نمی‌توان از این نتیجه چندان نیز ناراضی بود.

یکی از نقاط قوت اصلی آنر 10، ارائه شارژر سریع Super Charge با توان 22.5 واتی برای این مدل است که انتظار مشاهده سرعت شارژ بسیار بالائی را فراهم می‌آورد. هواوی P20 Pro با باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی با این شارژر تنها در عرض 85 دقیقه به طور کامل شارژ می‌شود و بدین‌ترتیب از آنر 10 نیز با باتری 3,400mAh انتظار نتیجه مشابهی را داریم.

شارژ آنر 10 را از وضعیت خاموش با شارژ 0 درصد آغاز می‌کنیم و در این مسیر، روند شارژ را با Samsung Galaxy S9+ با باتری نسبتا مشابه 3,500mAh مقایسه می‌کنیم. باتری آنر 10 پس از گذشت 5 دقیقه تا 9 درصد شارژ شد و شارژ آن پس از 10 و 15 دقیقه به ترتیب به 18 و 28 درصد رسید. این در حالی‌ست که S9 پلاس پس از 15 دقیقه تنها تا 15 درصد شارژ می‌شود. آنر ادعا می‌کند که این گوشی پس از 25 دقیقه به شارژ 50 درصد می‌رسد و در تست عملی ما نیز پس از این زمان به شارژ 48 درصد می‌رسیم که ادعای شرکت سازنده را تقریبا اثبات می‌کند. پس از 30 دقیقه، آنر 10 تا 57 درصد و S9 پلاس تنها تا 30 درصد شارژ شده و پس از یک ساعت نیز در حالی‌که شارژ آنر 10 به 88 درصد رسید، باتری اس 9 پلاس به زحمت تا 57 درصد شارژ شده است. پس از گذشته یک ساعت و 30 دقیقه شارژ آنر 10 با 97 درصد، در آستانه تکمیل شدن قرار دارد اما اس 9 پلاس با 84 درصد راه درازی تا پایان کار دارد. در نهایت آنر 10 در دقیقه 103 و گلکسی اس 9 پلاس در دقیقه 124 شارژ خود را تکمیل می‌کنند.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

آنر 10 با نسخه 8.1 اندروید Oreo و رابط کاربری EMUI 8.1 ارائه می‌شود و تقریبا هیچ تفاوتی با سری P20‌ در این زمینه ندارد. زمان بوت سیستم نسبتا سریع بوده و تنها 22 ثانیه به طول می‌انجامد که نزدیک به 2 ثانیه کندتر از P20 Pro است.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ همراه با تعداد گام‌های پیموده شده و میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد؛ شکل ظاهری میانبرهای این بخش بدون تغییر بوده و همچنان علاوه بر موارد تکراری مثل ماشین حساب، چراغ‌قوه و ریکوردر صدا می‌توان به بارکدخوان و تایمر نیز دسترسی پیدا کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جداگانه در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم به سبک 3D Touch اپل، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به تشکیل هات‌اسپات و فعال کردن وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Setting، جست‌وجو در بین تصاویر، رفتن به عکس‌های Favorites و به نمایش گذاشتن آخرین عکس‌های اضافه شده هنگام نگه داشتن دست روی گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

برای ورود به حالت ویرایشی این بخش علاوه بر نگه داشتن دست روی صفحه‌نمایش، از نزدیک کردن انگشتان به یکدیگر روی صفحه نیز می‌توان استفاده کرد. امکان افزودن و کاستن از صفحات، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین می‌توان آیکون‌های این صفحه را به سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 مرتب کرد و دیگر گزینه‌های تکراری این قسمت مثل تکان دادن گوشی برای مرتب کردن جایگاه آیکون‌ها، نمایش عنوان هر آیکون در زیر آن، هوم‌اسکرین لوپ برای چرخش دائم صفحه هوم حین اسکرول افقی و پیشنهاد برنامه‌های تازه براساس نوع استفاده، در اینجا نیز حضور دارد.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منوئی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند. طراحی این بخش اندکی تغییر کرده و برای نمونه آیکون سرچ بارکد این بار ضمن تغییر ظاهر، به کناره سمت راست منتقل شده است و از طریق آن علاوه بر اسکن مستقیم بارکد با دوربین، می‌توان بارکدهای ذخیره شده در حافظه داخلی گوشی را نیز اسکن کرد.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش تفاوت خاصی نسبت به قبل نداشته است. با یک بار پائین کشیدن این منو علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض وای‌فای، بلوتوث، موبایل دیتا، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و یک ردیف پایین‌تر نیز به اسلایدر تغییر روشنایی بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار بر می‌خوریم. به عنوان یک نکته مثبت، آیکون Setting یا تنظیمات کاملا جدا از میانبرهای این قسمت و در بالا قرار دارد و بدین‌ترتیب دسترسی به آن آسان‌تر خواهد بود.

ادامه اسکرول تاگل‌های این قسمت یا لمس فلش رو به پایین در بخش بالایی صفحه‌نمایش، 13 ایکون دیگر را نیز به نمایش می‌گذارد و با لمس دکمه Edit از بالای صفحه‌نمایش نیز می‌توان 1 آیکون دیگر به این قسمت افزود تا تعداد کل تاگل‌ها به 19 عدد برسد. Dolby Atmos تنها گزینه حذف شده این قسمت در مقایسه با P20 Pro است.

Navigation dock یکی از قسمت‌های کاربردی این منو ست که با فعال کردن آن یک دایره سفید رنگ روی صفحه ظاهر می‌شود که با لمس کردن‌های متفاوت آن کارهای مختلفی انجام می‌شود که از آن جمله می‌توان به عمل back با یک بار لمس کردن و گرفتن،‌ لمس کردن و رها کردن برای نمایش هوم‌اسکرین اشاره کرد.

منوی Setting از ظاهر ساده‌ای برخوردار بوده و به جای آیکون‌های رنگی، بیشتر از متن در آن استفاده شده است در بالای این بخش مثل گذشته،‌گزینه‌ای برای جست‌وجو در دسترس قرار دارد و در زیر آن پیشنهادهائی برای دسترسی به برخی قسمت‌های این منو ارائه شده است. برخلاف P20 گزینه لاگین کردن در حساب کاربری هواوی که بر بالای منوی Setting‌ قرار دارد در آنر 10 حذف شده است.

یکی از قسمت‌های جالب منوی تنظیمات آنر 10 گزینه‌ای برای محو کردن notch یا بریدگی بالای صفحه‌نمایش است که در این حالت با انتخاب گزینه Hide notch، بالای صفحه‌نمایش کاملا تیره می‌شود و تنها در آن آیکون‌های معمول مثل ظرفیت باتری، آنتن و زمان را می‌توان مشاهده کرد.

گزینه Smart Resolution در منوی Display این قسمت مثل گذشته امکان سوئیچ اتوماتیک بین دو وضوح HD+ و FHD+ را فراهم می‌کند که در مصرف باتری تأثیر مثبت برجای می‌‌گذارد و البته طبیعتا همچنان می‌توان هریک از دو وضوح مذکور را به دلخواه برای صفحه‌نمایش انتخاب کرد.

با وجود کاهش تعداد آیکون‌های منوی ستینگ در رابط کاربری جدید هواوی، اما حداقل در نخستین روزهای استفاده، یافتن تنظیم مورد نظر چندان به آسانی صورت نمی‌گیرد و در بسیاری از مواقع باید از نوار سرچ بالای صفحه بهره برد. البته در این منو نیز همچنان قسمت‌های مهم برای کاربران از جمله تنظیمات صفحه‌نمایش، باتری، صدا، حافظه داخلی و اپلیکیشن به صورت یک آیکون مجزا با دسترسی آسان ارائه شده‌اند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

آنر 10 با پروسسور قدرتمند 10 نانومتری Kirin 970 ارائه می‌شود که تا قبل از Kirin 980، قوی‌ترین راه‌حل پردازشی در مجموعه هواوی و آنر به حساب می‌آمد. در این مجموعه، 4 هسته 2.36 گیگاهرتزی با معماری ARM A73 برای انجام کارهای سنگین و 4 هسته 1.8 گیگاهرتزی منطبق بر معماری ARM A53 برای انجام فعالیت‌های عادی و سبک در نظر گرفته شده و در بخش گرافیک نیز از Mali-G72 دوازده هسته‌ای استفاده شده است. واحد پردازش عصبی یا NPU یکی از نقاط قوت اصلی Kirin 970‌ به حساب می‌آید که امکانات هوشمندانه‌ای را در سرتاسر رابط کاربری به خصوص در بخش دوربین در دسترس کاربران قرار می‌دهد.

حافظه رم دستگاه 4 یا 6 گیگابایت است و 64 یا 128 گیگابایت حافظه داخلی قابل ارتقاء دارد. حافظه در دسترس در نسخه 128 گیگابایتی در اختیار ما بعد از اولین بوت و قبل از نصب هرگونه برنامه، 116 گیگابایت بود که نسبت به P20 Pro یک گیگابایت حافظه بیشتر دارد.

نوع حافظه دستگاه درست مثل یک پرچمدار واقعی از نوع UFS 2.1 است و تست AndroBench با ثبت سرعت 820MB/s در خواندن ترتیبی (Sequential Read) به خوبی این موضوع را تأیید می‌کند.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در حضور چیپ‌ست 10 نانومتری Kirin 970 انتظار نتایج مشابه‌ای را از آنر 10 نسبت به P20 Pro داریم هرچند 4 گیگابایتی بودن رم (در مقابل رم 6 گیگابایتی P20 Pro) احتمالا در برخی موارد به نتایج ضعیف‌تری منتج می‌شود.

در تست نخست به سراغ Geekbench برای بررسی عملکرد هسته‌های پردازشی دستگاه می‌رویم که به جز نوع، تعداد و فرکانس هسته‌ها، عامل دیگری در آن تأثیر نداشته و بدین‌ترتیب می‌توان انتظار داشت که عملکرد آنر 10 کاملا به دیگر 8 هسته‌ای‌های منطبق بر معماری ترکیبی ARM A73 و A53 از جمله P20 Pro نزدیک باشد. امتیاز آنر 10 در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای این تست به ترتیب به 1,887 و 6,537 ثبت می‌شود که تقریبا هیچ تفاوتی با امتیازهای 1,887 و 6,711 به دست آمده در P20 Pro‌ نداشته و در بین همتایان خود امتیازهای بالائی به حساب می‌آید.

در تست کلی AnTuTu v7.1.0 که همه قسمت‌ها، اعم از پردازنده،‌ رم، حافظه داخلی و گرافیک را مورد بررسی قرار می‌دهد به امتیاز کلی 201,498 دست پیدا می‌کنیم که تا حدودی کمتر از امتیاز 208,626 در P20 Pro است و علت آن را ظاهرا باید در حافظه رم کمتر آنر 10 جست‌وجو کرد.

در تست گرافیکی Car Chase از مجموعه GFXBench که معیاری برای عملکرد بخش گرافیکی گوشی به حساب می‌آید، آنر 10 در حالت صفحه‌نمایش روشن، 1200 فریم و متوسط 20 فریم در ثانیه را ثبت کرد که این مورد در حالت Offscreen به 1,301 فریم و متوسط 22 فریم در ثانیه رسید که هردو امتیازهای متوسط رو به بالائی به حساب می‌آید. یک نکته نچندان جالب در این میان گرم‌ شدن بیش از اندازه نیمه بالائی گوشی به خصوص در کناره‌های فلزی و محوطه اطراف دوربین‌های بخش پشتی حین انجام تست‌های سنگین اینچنینی است که حتی در دست گرفتن گوشی را نیز دچار مشکل می‌کند. این مورد البته حتی در سنگین‌ترین بازی‌های موجود نیز چندان رخ نمی‌دهد و برای نمونه پس از انجام بازی نسبتا سنگین Asphalt 9 نیز گوشی تنها اندکی گرم شد.

در دومین تست گرافیکی مثل همیشه به سراغ Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark رفتیم. امتیاز P20 Pro‌ در این تست 2,988 بود که در آنر 10 نیز حوالی همین امتیاز و البته اندکی کمتر (به دلیل پائین‌تر بودن رم) را انتظار داریم؛‌ انتظاری که در عمل نیز با کسب امنیاز 2,911 محقق شد.

گزینه‌های ارتباطی

با حضور Kirin 970 طبیعتا سریع‌ترین گزینه ارتباطی گوشی تحت شبکه آنر 10 به LTE Cat.18 با سرعت 1.2Gbps (البته روی کاغذ) تعلق دارد البته در صفحه مشخصات گوشی به پشتیبانی از این سرعت اشاره‌ای نشده و ممکن است شرکت سازنده محدودیت هائی را در این زمینه اعمال کرده باشد. وای‌فای دو باند ac، بلوتوث 4.2، اتصال NFC و درگاه مادون قرمز شباهت‌های ارتباطی آنر 10 با P20 Pro را تکمیل می‌کنند و پورت USB دستگاه نیز با وجود آنکه مثل P20 Pro از نوع C انتخاب شده اما سرعت اتصال آن ظاهرا به جای USB 3.1 حالا به USB 2.0 تقلیل پیدا کرده است. جک 3.5 میلی‌متری هدست نیز در این گوشی حضور دارد و برای ارتباط با ماهواه‌های مسیریابی نیز سه گزینه GPS/GLONASS/BDS در دسترس قرار دارد.

کلام آخر

Honor 10 اسمارت‌فونی زیبا و با کیفیت با مشخصاتی در سطح پرجمداران و قیمتی کاملا رقابتی‌ست. طراحی بدنه دستگاه با دو بخش شیشه‌ای در جلو و پشت و رنگ‌آمیزی جذاب، چشم هر بیننده ای را به خود جلب می‌کند و با وجود آنکه notch نازیبائی بالای صفحه‌نمایش تأثیر منفی مشهودی بر این جلوه زیبا داشته اما به کاهش ارتفاع گوشی منجر شده و از این لحاظ می‌توان از اثر منفی آن صرفنظر کرد. آنر 10 فاقد استانداردهای مقاومت در برابر آب و گرد و خاک است و از این لحاظ یک امتیاز منفی به حساب آن واریز می‌شود. از کیفیت صفحه‌نمایش در محیط‌های داخلی می‌توان رضایت داشت اما در زیر نور مستقیم خورشید عملکرد ایده‌آلی نداشته و برای مشاهده محتوای تصویر باید روشنائی را روی حداکثر میزان خود تنظیم کرد. کیفیت دوربین 16 مگاپیکسلی اصلی در زمینه عکاسی مناسب ارزیابی می‌شود و به شرط وجود نور کافی، نتایج مطلوبی را ارائه می‌کند. اما با کاهش نور از کیفیت این تصاویر کاسته می‌شود و جزئیات کمتر و نویز بیشتری به آن اعمال می‌شود. فیلم‌برداری گوشی حداکثر در سطح متوسطی قرار دارد و در صورت استفاده از آن روی دست و در حین حرکت به دلیل نبود سیستم نوری تثبیت‌کننده تصویر (OIS)، لرزش‌های متعددی به ویدئو اعمال می‌شود. از کیفیت باتری رضایت داشتیم و شارژ سریع نیز یکی از بهترین نمونه‌های حال حاضر بازار است.

در زمینه پردازش و گرافیک با حضور Kirin 970‌ دلیلی برای نارضایتی دیده نمی‌شود و حافظه داخلی بالا با فناوری UFS 2.1 نیز به ارتقاء این کیفیت کمک فراوانی می‌کند. سنسور اثر انگشت التراسونیک بخش روئی، از کیفیت و سرعت بسیار مناسبی برخوردار است و مطلقا با هیچ کندی و کاهش سرعتی در آن روبرو نشدیم. از سرعت بازگشائی قفل صفحه‌نمایش با فناوری تشخیص چهره (با وجود نبود سیستم پیشرفته face unlock به سبک P20 Pro) نیز نمی‌توان ناراضی بود هرچند در محیط‌های تاریک، عملکرد آن با مشکل روبرو شده یا کلا متوقف می‌شود.