mobile.ir - مرجع موبایل ایران

سری Y در محصولات هواوی، رده گوشی‌های ارزان‌قیمت این شرکت است که سابقه تولید آن‌ها به بیش از 5 سال پیش و تقریبا همزمان با حضور همه‌جانبه این شرکت در صنعت تولید گوشی‌های هوشمند باز می‌گردد. این سری در تابستان 2015 با تک‌رقمی شدن عدد مدل مقابل حرف Y با تغییرات بزرگی همراه شد و با وجود حفظ رویه پیشین در بخش پردازشی و حافظه، صفحه‌نمایش‌های بزرگ‌تر و در برخی موارد باتری‌های قدرتمندی به این خانواده افزوده شدند. شیوه نام‌گذاری این سری در اوائل سال 2016 با ارائه Y3II و Y5II بار دیگر تغییر کرد و در ادامه در سال 2017 با حذف این پسوندها، عدد سال در مقابل نام مدل‌ها قرار گرفت و نمونه‌هائی چون Y5 2017 ،Y3 2017 و Y6 2017 به بازار ارائه شدند. اضافه شدن پسوندهای کامپکت و پرایم دیگر تغییر ایجاد شده در نام‌گذاری این مدل‌ها در سال گذشته بود که برخی از آنها در مدل‌های امسال نیز تکرار شدند.

هواوی Y6 2017

هواوی Y7 Prime یکی از مدل‌های نسبتا موفق هواوی در این رده بود که اوائل تابستان سال گذشته به بازار عرضه شد. Y7 Prime‌ به یک صفحه‌نمایش بزرگ 5.5 اینچی و یک باتری قدرتمند 4,000mAh مجهز بود و با یک قیمت رقابتی جایگاه مناسبی را در این بازار به خود اختصاص داد. در سال جاری با تغییر طراحی و حضور صفحه‌نمایش‌های کشیده 18:9 در همه گوشی‌های هواوی از مدل‌های پیشرفته سری P و میت گرفته تا مدل‌های لایت و گوشی‌های برند آنر، این تغییر بالاخره به سری ارزان‌قیمت Y نیز راه پیدا کرد و این بار هر سه گوشی جدید این خانواده شامل Y7 Prime 2018 ،Y6 2018 و Y9 2018 با این طراحی جدید به بازار عرضه شدند. در این میان Y7 Prime 2018 درست مثل P20 Lite و honor 9 Lite با طراحی شیشه‌ای بخش پشتی و ترکیب رنگ متفاوتی عرضه شده و دوربین‌های دوگانه آن نیز شکلی کاملا مشابه آنر 9 لایت دارند. بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش دیگر نکته مثبت قابل اشاره در مورد این گوشی است.

با وجود تغییر و بهبود در شکل‌ ظاهری و افزایش اندازه صفحه‌نمایش، Y7 Prime 2018 در زمینه نوع پردازنده و ظرفیت باتری ضعیف‌تر از مدل سال گذشته به نظر می‌رسد امری که در صنعت اسمارت‌فون اندکی عجیب به نظر می‌رسد.

هواوی Y7 Prime 2018‌ با نام مدل LDN-L21 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

برخلاف جعبه رنگی سال گذشته، Y7 Prime 2018 این بار در یک جعبه سفید نسبتا بزرگ مزین به نام گوشی به رنگ قرمز روی آن ارائه می‌شود که طبق معمول برخی مشخصات اصلی گوشی همچون صفحه‌نمایش فول‌ویو، دوربین‌های دوگانه بخش پشتی و میزان رم و حافظه داخلی بر پشت این جعبه نقش بسته است.

آچار دسترسی به اسلات سیم‌کارت/کارت حافظه، نوشته‌های راهنما، کابل USB، هدست و شارژر، محتویات حاضر در این جعبه را تشکیل می‌دهند که از لحاظ تعداد تغییر خاصی نسبت به گذشته نداشته‌اند.

هدست سیمی دستگاه همان نمونه‌ای‌ست که این روزها در تقریبا تمامی گوشی‌های هواوی از نمونه‌های گران‌قیمت تا مدل‌های ساده دیده می‌شود و به نکته خاصی در مورد آن نمی‌توان اشاره کرد.

توان شارژر اما به جای نمونه 10 واتی (5 ولت و 2 آمپر) سال گذشته این بار به تنها 5 وات (5 ولت و 1 آمپر) تقلیل یافته و در نتیجه کورسوی امید برای شارژ سریع این گوشی نیز با این شارژر ضعیف از بین می‌رود.

طراحی ظاهری

بدنه براق بخش پشتی Y7 Prime 2018 به خصوص در نسخه آبی رنگی که در اختیار ما قرار گرفت در برخورد اول نگاه‌ها را به خود خیره می‌کند این قسمت با وجود جذب بلافاصله اثرات انگشت و آلودگی و خراشیدگی‌هائی که به تدریج روی آن پدیدار می‌شود هنوز زیبا به نظر می‌رسد و با طرح انتخابی سازندگان برای گوشی‌های تولیدی سال جاری هماهنگ است.

صفحه‌نمایش بزرگ گوشی که نسبت به سال گذشته حداقل روی کاغذ با افزایش قابل ملاحظه‌ای روبرو شده دیگر جذابیت طراحی Y7 Prime 2018 را تشکیل می‌دهند بالا و پائین این صفحه‌نمایش نسبت به گوشی‌های پرچمدار حاشیه‌های بیشتری دیده می‌شود و حاشیه‌های جانبی صفحه‌نمایش نیز اندکی ضخیم‌تر از حد انتظار به نظر می‌رسند، امری که به افزایش عرض گوشی نسبت به گوشی‌های پیشرفته‌تر انجامیده است.

حاشیه پیرامونی این مدل که فلزی نیز به نظر نمی‌رسد به رنگ بخش پشتی گوشی بوده و ظاهر یک‌دست‌تری را به آن می‌بخشد.

دوربین‌های دوگانه بخش پشتی همچون آنر 9 لایت در یک کادر افقی تیره در پشت دستگاه قرار دارند با این تفاوت که این بار فلش LED نیز به این مجموع افزوده شده و درون کار قرار گرفته است. بیرون‌زده‌گی این دو لنز دوربین در سطح چند دهم میلی‌متر بوده و می‌توان آنها را تقریبا هم‌سطح با بدنه تلقی کرد.

حضور جک هدست از یک سو و استفاده از پورت microUSB از سوی دیگر دو نکته مثبت و منفی گوشی را در نگاهی به کناره‌های دستگاه تشکیل می‌دهند.

در مجموع با وجود استحکام کمتر نسبت به Y7 Prime فلزی سال گذشته و استفاده بیش از اندازه از پلاستیک، شکل ظاهری براق Y7 Prime 2018 توجه خریداران را به خود جلب می‌کند و از این رو نمی‌توان از طراحی آن به عنوان یک نکته منفی یاد کرد.

ابعاد و وزن

ارتفاع 158.3 میلی‌متری Y7 Prime 2018 برای یک گوشی 5.99 اینچی ارتفاع مناسبی به حساب می‌آید و برای نمونه مدل‌های پیشرفته‌تری مثل Mi 6X و Redmi Note 5 Pro با سایز یکسان صفحه‌نمایش هردو اندکی از Y7 Prime 2018 بلندقامت‌تر هستند. این مزیت اما در مورد عرض گوشی به همین خوبی ادامه پیدا نمی‌کند چرا که مطابق آنچه در بخش طراحی اشاره شد حاشیه‌های نسبتا ضخیمی دو طرف صفحه‌نمایش دیده می‌شود که به عرض گوشی افزوده‌اند. عرض این مدل 76.7 میلی‌متر اعلام شده حال آنکه برای نمونه دو مدل اشاره شده در بالا هر دو عرضی برابر 75.4 میلی‌متر دارند. ار ضخامت 7.8 میلی‌متری دستگاه می‌توان رضایت داشت و در دست نیز این ضخامت به لطف لبه‌های گرد پیرامونی حتی کمتر، احساس می‌شود.

با وجود تقریبا 0.5 اینچ، بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش، Y7 Prime 2018 در زمینه وزن با 10 گرم کاهش نسبت به سال قبل روبرو شده و اینک 155 گرم وزن دارد. این کاهش وزن را بیش از همه چیز به حذف فلز و کاهش هزار میلی آمپر ساعتی باتری می‌توان مرتبط دانست.

صفحه‌نمایش

Y7 پرایم سال گذشته با یک صفحه‌نمایش 5.5 اینچی HD ارائه شد و امسال با وجودی‌که سایز پنل به 5.99 اینچ ارتقاء یافته اما وضوح تغییر بزرگی نکرده و هنوز HD+ یا 1440×720 پیکسل است که فشردگی پیکسلی آن را نسبت به سال گذشته تقریبا بدون تغییر و روی 269 پیکسل در هر اینچ نگه می‌دارد. از کیفیت این صفحه‌نمایش IPS در مواردی مثل روشنائی و کنتراست نسبتا رضایت داشتیم اما در بحث دقت رنگ و زاویه دید میزان این رضایت کاهش پیدا می‌کند.

در بخش زاویه دید با مشاهده صفحه‌نمایش از کناره‌های افقی، رنگ صفحه تا حدودی به آبی گرایش پیدا می‌کند که البته این مسئله بیشتر در تصاویر با پس‌زمینه سفید مشهود است.

در زیر نور خورشید با اینکه این صفحه‌نمایش امتیاز متوسط رو به پائینی را به دست می‌آورد اما همچنان با تنظیم نور روی حداکثر، امکان مشاهده محتوای صفحه وجود دارد. روی این صفحه‌نمایش ظاهرا پوشش محافظ خاصی قرار نگرفته و در صورت استفاده نکردن از محافظ‌های جداگانه خراشیدگی‌هائی به تدریج روی آن ظاهر می‌شود.

در بخش Color Temerature منوی Display مثل دیگر گوشی‌های اخیر هواوی امکان تغییر دمای رنگ وجود دارد که می‌توان از آن برای واقعی‌تر کردن رنگ‌های به نمایش درآمده توسط این صفحه‌نمایش اقدام کرد.

نشان هواوی تنها عضو حاضر در زیر صفحه‌نمایش است و در بالا نیز به دوربین دوم 8 مگاپیکسلی همراه با حسگرهای همیشگی این قسمت و اسپیکر تماس بر می‌خوریم. یک LED تعیین وضعیت نیز که در شرایطی مثل شارژ باتری روشن می‌شود در این بخش قرار دارد.

اجزای جانبی

در سمت چپ گوشی یک اسلات تکی برای قرارگیری سیم‌کارت و کارت حافظه قرار دارد که به عنوان یک نکته کاملا مثبت،‌ می‌توان دو سیم‌کارت جداگانه و یک کارت حافظه microSD را به صورت همزمان در آن جای‌گذاری کرد. وارد و خارج کردن این اسلات همراه با سیم‌کارت و بدون سیم‌کارت، تأثیری در عملکرد گوشی نداشته و موجب ریستارت شدن آن نمی‌شود و سیم‌کارت ورودی تقریبا بلافاصله قابل استفاده خواهد بود.

دکمه‌های پاور و تغییر صدا در سمت راست قرار دارند که هر دو تقریبا به خوبی در زیر دست پیدا می‌شوند.

در بالا نکته خاصی دیده نمی‌شود و در پائین نیز، پورت microUSB در مرکز و اسپیکر اصلی و میکروفون تماس در یک سمت و جک 3.5 میلی‌متری هدست در سوی دیگر آن قرار دارند.

بخش پشتی

پلاستیک براق پشت گوشی دست رد به سینه هیچ آلودگی و اثر انگشتی نمی‌زند و در دست گرفتن آن حتی برای لحظاتی کوتاه نیز به ماندن اثرات انگشت متعدد منجر می‌شود. با وجود این، رنگ براق این قسمت و به دام افتادن نور در طول آن، ماندن اثرات انگشت را تا حدودی توجیه کرده و جلوه زیبائی را به این مدل می‌بخشد. اثرات انگشت روی شیشه دوربین‌ها نیز بر جای می‌مانند و از این رو بهتر است قبل از عکاسی این اثرات انگشت را پاک کرد. سنسور اثر انگشت در این قسمت در نیمه بالائی و در مرکز قرار دارد و دسترسی نسبتا آسانی را ارائه می‌کند و در پائین نیز به نوشته‌های راهنما و نشان هواوی بر می‌خوریم. در بخش بالائی و در کناره دوربین‌‌های بخش پشتی دومین میکروفون دستگاه نیز دیده می‌شود.

دوربین اصلی

در بخش پشتی وای 7 پرایم 2018 دو لنز دوربین در لبه بالائی سمت چپ در کنار هم قرار گرفته‌اند. این دو لنز یکی با f/2.2 متعلق به دوربین اصلی 13 مگاپیکسلی و دیگری دریچه ورود نور به دوربین 2 مگاپیکسلی عمق میدان گوشی‌ست و همانطور که از ظاهر آنها نیز می‌توان حدس زد دوربین اصلی در کناره فلش LED و دوربین 2 مگاپیکسلی (که امکان برداشت تصویر با آن نیز وجود ندارد و صرفا برای بهبود کارائی دوربین 13 مگاپیکسلی به کار می‌رود) در لبه خارجی دستگاه جای گرفته‌ است. رزولوشن 13 مگاپیکسلی (3120×4160 پیکسلی) دوربین اصلی طبق معمول تنها در نسبت 4:3 در دسترس است و به جز آن حداکثر رزولوشن‌های در دسترس به 10 مگاپیکسل (3104×3104 پیکسل) با نسبت 1:1 و 9 مگاپیکسل (2080×4160 پیکسل) در نسبت 18:9 تعلق دارند. مجموعه دوربین‌های Y7 Prime 2018 روی کاغذ شباهت نزدیکی به دوربین‌های honor 9 Lite دارند؛ امری که در ادامه صحت و سقم آن را بررسی می‌کنیم.

رابط کاربری دوربین کاملا ساده و آشناست؛ در این قسمت همه چیز از شاتر دوربین، دکمه ریکورد و نمای آخرین عکس گرفته شده در سمت راست و دکمه‌های چهارگانه سمت چپ (تعویض بین دوربین اصلی و سلفی، حالت زیبائی چهره، حالت دیافراگم واید و تنظیمات فلش) مثل همیشه بوده و نکته جدید و خاصی در آنها دیده نمی‌شود. در مقایسه با آنر 9 لایت یک آیکون یعنی گزینه سوژه متحرک یا Moving Picture از ستون سمت راست حذف شده است.

با کشیدن دست به سمت راست روی این صفحه، قسمت Modes یا حالت‌های دوربین ظاهر می‌شود که موارد معدود و اندکی شامل عکاسی، فیلم‌برداری، HDR، پانوراما، فیلتر و واترماک را در خود جای می‌دهد و طبق انتظار از یک گوشی ارزان‌قیمت، از حالت‌ Manual نیز در آن خبری نیست. در مقایسه با آنر 9 لایت به جز حذف حالت‌های دستی برای عکاسی و فیلم‌برداری، چندین گزینه دیگر نیز از لیست موارد حاضر در منوی Modes حذف شده‌اند که از آن جمله باید به Light Painting، قابلیت AR Lens و شاید از همه کاربردی‌تر Time-lapse اشاره کرد.

برای دسترسی به سایر تنظیمات دوربین باید دست را به سمت چپ روی صفحه حرکت داد. در منوی تنظیمات دوربین گزینه‌های اندک و انگشت‌شماری دیده می‌شوند که مهم‌ترین آنها شامل تغییر وضوح تصویر، الصاق کردن موقعیت جغرافیائی به عکس‌ها (GPS tag)، نمایش خطوط راهنمای روی تصویر، تایمر، خاموش کردن صدای شاتر، لمس کردن صفحه برای گرفتن عکس و تغییر وظیفه دکمه ولوم می‌شوند.

در یک نور نسبتا مناسب و در یک هوای نیمه‌ابری اولین تصاویر را با دوربین Y7 Prime 2018 برداشت می‌کنیم. در اولین برداشت، سوژه تصویر به روال گوشی‌های معمولی و ارزان‌قیمت اندکی گرم‌تر از حالت عادی ثبت می‌شود و با بزرگ‌ کردن تصویر در اندازه واقعی همانطور که در پائین قابل مشاهده است جزئیات در سطح نچندان بالائی قرار می‌گیرد و حجم زیادی از نویز نیز در آن به چشم می‌خورد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

با فعال کردن HDR، اندکی از گرمای رنگ کم می‌شود اما تأثیر خاصی در نورگیری بیشترِ نقاط تاریک به چشم نمی‌خورد و با اینکه نویز کمی نسبت به حالت عادی کمتر می‌شود اما به همان میزان، جزئیات نیز در درجه پائین‌تری قرار می‌گیرند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

در سوژه دوم با نور بیشتر، با تصویر بهتری روبرو می‌شویم که هم در صفحه خود گوشی و هم در نمایشگر خارجی قابل‌قبول بوده و با بزرگ کردن آن در ابعاد واقعی نیز با توجه به رده قیمتی دستگاه شرایط چندان بدی حکم‌فرما نیست. البته از لحاظ دقت رنگ هنوز با نمونه‌های برتر و حتی مدل‌های میانی پیشرفته فاصله مشخصی در این تصویر دیده می‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این شرایط در تصویر زیر نیز تکرار شده است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در تصاویر ماکرو یا از فاصله نزدیک، از دقت فوکوس رضایت چندانی نداشتیم و تنها با صرف وقت و ثابت نگه‌داشتن سوژه می‌توان از شارپ بودن تصویر اطمینان داشت. برای نمونه در تصویر اول در زیر، دوربین تمایل چندانی برای در فوکوس قرار دادن سوژه مورد نظر از خود نشان نمی‌داد و تنها با سد کردن تصویر پس‌زمینه تصویر نسبتا شارپی از سوژه برداشت شد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در زمینه دقت رنگ همانطور که پیش از این اشاره شد با نمونه برجسته‌ای روبرو نیستیم و تقریبا در اکثر مواقع رنگ‌های نچندان نزدیک به واقعیت و اغلب پر رنگ‌تر از حالت عادی توسط این دوربین برداشت می‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین Y7 Prime 2018 در محیط‌های داخلی و در شب همانطور که به سادگی می‌توان حدس زد چندان فوق‌العاده نیست و جزئیات کم و نویز بالای آن حتی قبل از بزرگ کردن و در صفحه‌نمایش خود گوشی نیز مشهود است.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین فول اچ‌دی با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 18 تا 19 مگابیت بر ثانیه و بیت‌ریت صوتی 90 تا 99 کیلوبیت بر ثانیه است که با وجود آنکه برداشت صدا می‌توانست اندکی بهتر باشد اما از کیفیت خود ویدئوها برای این رده قیمتی نمی‌توان ناراضی بود البته در نبود لرزه‌گیر دست (اعم از نوری یا OIS یا الکترونیکی یا EIS) لرزه‌های زیادی به ویدئو هنگام حرکت وارد می‌شود و بدین‌ترتیب برای برداشت یک ویدئوی با کیفیت، بهتر است این دوربین حتی‌الامکان ثابت بماند. حین برداشت ویدئو می‌توان یک فریم از ویدئو (با وضوح 1920×1080 پیکسل) را به صورت عکس ذخیره کرد.

با توجه به موارد گفته شده در بالا، با وجود شباهت ظاهری دوربین‌های دو مدل آنر 9 لایت و Y7 Prime 2018، در عمل تفاوت‌های تعیین‌کننده‌ای بین این دو مجموعه وجود داشته و می‌توان از متفاوت بودن سنسورهای این دو دوربین سخن گفت.

دوربین سلفی

Y7 Prime 2018 درست مثل مدل سال پیش، از یک دوربین 8 مگاپیکسلی f/2.0 فاقد فوکوس خودکار برای برداشت سلفی در نسبت 4:3 استفاده می‌کند که این وضوح در نسبت‌های 1:1 و 18:9 به ترتیب به 6 و 5 مگاپیکسل می‌رسد. سلفی‌های برداشت شده با این دوربین اندکی سرد با جزئیات متوسط است اما نویز در آن به خوبی کنترل شده است.

برداشت تصویر با دوربین سلفی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری

هواوی برای Y7 Prime 2018 یک باتری تنها 3 هزار میلی آمپر ساعتی را در نظر گرفته حال آنکه یکی از برگ‌های برنده اصلی Y7 Prime‌ سال گذشته، باتری قوی 4 هزار میلی آمپر ساعت آن بود. این ظرفیت باتری با توجه به HD بودن وضوح صفحه‌نمایش، ‌در صورت به کارگیری یک پروسسور کم‌مصرف هنوز می‌‌توانست چندان نیز کم تلقی نشود اما با حضور چیپ‌ست قدیمی و 28 نانومتری Snapdragon 430 این امید نیز به نا امیدی می‌گراید. هواوی در توصیف این باتری به 13 ساعت نمایش ویدئو، 58 ساعت پخش موسیقی و 20 روز زمان استند-بای اشاره کرده که البته طبیعتا این زمان‌ها همگی در شرایط آزمایشگاهی به دست آمده‌اند و در شرایط عادی شاید نتوان آنها را تکرار کرد. در دنیای واقعی با یک استفاده نسبتا بالا شاید بتوان با یک بار شارژ این باتری به اواسط روز دوم نیز پا گذاشت و در صورت کاهش مصرف، رسیدن به پایان روز دوم نیز دور از انتظار نیست.

در تست work battery life 1.0 از مجموعه PCMark در حالی که مدلی مثل آنر 9 لایت با ظرفیت یکسان باتری و صفحه‌نمایش فول اچ‌دی برای 8 ساعت و 31 دقیقه توانست این تست را از 100 درصد تا زیر 20 درصد ادامه دهد، انتظار آن می‌رود که Y7 Prime 2018 به لطف کاهش وضوح به اچ‌دی بتواند نتیجه بهتری را به دست بیاورد. در عمل اما 28 نانومتری بودن پروسسور این گوشی در مقابل چیپ‌ست 16 نانومتری Kirin 659 حاضر در آنر 9 لایت شرایط را به گونه‌ای رقم زد که با وجود وضوح کمتر صفحه‌نمایش، باتری گوشی نه‌تنها بیشتر از آنر 9 لایت دوام نیاورد بلکه با 8 ساعت و 18 دقیقه در جایگاه پائین‌تری از آن قرار گرفت.

در زمینه شارژینگ با اینکه Snapdragon 430 از شارژ سریع Quick Charge پشتیبانی می‌کند اما در عمل از این شارژ سریع (حتی در صورت استفاده از شارژرهای جانبی منطبق با این فناوری) در Y7 Prime 2018 خبری نیست و همراه گوشی یک شارژر ضعیف 5 واتی ارائه شده است. این شارژر پس از 1 ساعت، باتری گوشی را از 2 به 43 درصد رساند، پس از 2 ساعت شارژ به 80 و پس از 2 ساعت و 30 دقیقه به 95 رسید. در نهایت پس از نزدیک به 2 ساعت و 49 دقیقه شارژ دستگاه تکمیل می‌شود.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Y7 Prime 2018 با نسخه هشتم اندروید Oreo و EMUI 8.0 ارائه می‌شود که از این لحاظ تفاوتی با آنر 9 لایت، P Smart و تعدادی دیگر از گوشی‌های جدید این شرکت ندارد. بوت سیستم نزدیک به 31 ثانیه به طول می‌انجامد که این بابت چند ثانیه‌ای از نمونه‌های یاد شده کندتر است.

تقریبا همه‌چیز در این رابط کاربری مشابه آن چیزی ست که در پی اسمارت و آنر 9 لایت دیده‌ایم و اینجا و آنجا به چند تغییر کوچک نیز بر می‌خوریم. در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ همراه با میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد با این تفاوت که آیکون‌های بخش پائینی این بار با حذف بارکد خوان تنها شامل تایمر، ضبط صدا، چراغ‌قوه و ماشین حساب می‌شوند. تغییر دیگر در این قسمت حذف گزینه Swipe دست به چپ و راست برای تغییر والپیپر این بخش است که سال‌ها به عنوان یک گزینه استاندارد تقریبا در همه گوشی‌های هواوی حضور داشت.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق گزینه در نظر گرفته شده در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم به سبک 3D Touch اپل، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به رفتن مستقیم به صفحه ارسال پیام هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Message، مشاهده آخرین عکس‌ها برای آیکون گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد. در اینجا نیز برخی تغییرات به چشم می‌خورد که از آن جمله می‌توان به جایگزین شدن گزینه پانوراما به جای Moving picture هنگام نگه داشتن دست روی آیکون دوربین (به دلیل نبود این ویژگی در دوربین Y7 Prime 2018) و حذف گزینه Search از منوی حبابی بالای گالری اشاره کرد.

برای ورود به حالت ویرایشی این بخش علاوه بر نگه داشتن دست روی صفحه‌نمایش از نزدیک کردن انگشتان به یکدیگر روی صفحه نیز می‌توان استفاده کرد. امکان افزودن و کاستن از صفحات، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین می‌توان آیکون‌های این صفحه را به سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 مرتب کرد و دیگر گزینه‌های تکراری این قسمت مثل تکان دادن گوشی برای مرتب کردن جایگاه آیکون‌ها، نمایش عنوان هر آیکون در زیر آن، هوم‌اسکرین لوپ برای چرخش دائم صفحه هوم حین اسکرول افقی و پیشنهاد برنامه‌های تازه براساس نوع استفاده، در اینجا نیز حضور دارند.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منوی جدیدی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند. حذف آیکون سرچ بارکد در کناره کادر جست‌وجو که پیش از این در تمامی گوشی‌های هم‌رده هواوی حضور داشت یکی دیگر از نکات متفاوت‌ Y7 Prime 2018 است.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش تفاوت خاصی نسبت به قبل نداشته است. با یک بار پائین کشیدن این منو علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض وای‌فای، بلوتوث، موبایل دیتا، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و یک ردیف پایین‌تر نیز به اسلایدر تغییر روشنایی همراه با امکان فعال کردن روشنایی خودکار بر می‌خوریم. به عنوان یک نکته مثبت، آیکون Setting یا تنظیمات کاملا جدا از میانبرهای این قسمت و در بالا قرار دارد و بدین‌ترتیب دسترسی به آن آسان‌تر خواهد بود.

ادامه اسکرول تاگل‌های این قسمت یا لمس فلش رو به پایین در بخش بالایی صفحه‌نمایش، 4 ایکون دیگر را نیز به نمایش می‌گذارد و با لمس دکمه Edit از بالای صفحه‌نمایش نیز می‌توان 7 آیکون دیگر به این قسمت افزود تا تعداد کل تاگل‌ها به 16 عدد برسد. در مقایسه با P Smart دو گزینه MirrorShare و Huawei Share از لیست تاگل‌های این بخش، حذف شده‌اند.

منوی Setting به عنوان یکی از تغییرات اصلی EMUI 8.0 از ظاهر ساده‌ای برخوردار بوده و به جای آیکون‌های رنگی، بیشتر از متن در آن استفاده شده است در بالای این بخش مثل گذشته،‌گزینه‌ای برای جست‌وجو در دسترس قرار دارد و یک ردیف پائین‌تر نیز به جز پیشنهاداتی که هر از چند گاهی ظاهر می‌شوند،‌ قسمتی برای لاگین کردن در حساب کاربری هواوی موسوم به Huawei ID در نظر گرفته شده است.

با اینکه تعداد آیکون‌ها در منوی تنظیمات گوشی بسیار کم شده اما حداقل در نخستین روزهای استفاده، یافتن تنظیم مورد نظر چندان به آسانی و سر راستی گذشته نیز صورت نمی‌گیرد و در بسیاری از مواقع باید از نوار سرچ بالای صفحه بهره برد. البته در این منو نیز همچنان قسمت‌های مهم برای کاربران از جمله تنظیمات صفحه‌نمایش، باتری، صدا، حافظه داخلی و اپلیکیشن به صورت یک آیکون مجزا با دسترسی آسان ارائه شده‌اند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در Y7 Prime 2018 با پروسسور Qualcomm MSM8937 یا همان Snapdragon 430 انجام می‌شود انتخاب این پروسسور در حالی‌که مدل سال قبلی با Snapdragon 435 عرضه شده بود علامت سوالی را پیش روی خریداران قرار می‌دهد. البته ذکر این نکته کاملا اهمیت دارد که SD435 و SD430 تنها در نوع مودم ارتباطی LTE با هم تفاوت دارند جائی‌که مودم X9 LTE حاضر در SD435 از سرعت 300Mbps‌ در دانلود و 100Mbps در آپلود پشتیبانی می‌کند که این دو مقدار برای مودم X8 LTE حاضر در SD430 به ترتیب به 150 و 75 مگابیت بر ثانیه می‌رسد. به جز این مورد که البته عملا تأثیر خاصی در نوع استفاده کاربران (حداقل کاربران داخلی) بر جای نمی‌گذارد هیچ تفاوت دیگری بین این دو چیپ‌ست نیست و هر دو بر مبنای لیتوگرافی کاملا قدیمی 28 نانومتری مجهز به 8 هسته 1.4 گیگاهرتزی ARM A53 ساخته شده و گرافیک آنها نیز از نوع Adreno 505‌ است.

با توجه به این پردازنده قدیمی، انتظار زیادی از این مجموعه در تست‌های پردازشی و گرافیکی نمی‌رود و از هم‌اکنون می‌توان نتایجی کاملا ضعیف‌تر از اسمارت‌فون‌های رقیب با پروسسورهای 12، 14 و حتی 16 نانومتری خود هواوی را پیش‌بینی کرد. حافظه رم گوشی 3 گیگابایت است و از 32 گیگابایت حافظه داخلی دستگاه نیز در اولین بوت، 24.33 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد. این مقدار در P Smart کمتر بوده و به 22.85 گیگابایت می‌رسید.

در تست AndroBench برای تعیین نوع حافظه داخلی گوشی، در حالی‌که انتظاری برای دیدن یک حافظه پر سرعت در Y7 Prime 2018 نداریم به سرعتِ 234 مگابایت در ثانیه برای خواندن ترتیبی (Sequential Read) دست پیدا می‌کنیم که وجود اینکه اندکی از P Smart با امتیاز 259MB/s کمتر است اما همچنان به eMMC بودن این حافظه اشاره دارد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به مواردی که در معرفی پروسسور حاضر در Y7 Prime 2018 گفته شد طبیعتا انتظار نتایج ضعیفی را از این گوشی در تست‌های پیش‌ رو داریم. در تست نخست چون همیشه به سراغ Geekbench می‌رویم. در نسخه 4.2 این تست در حالی که P Smart‌ با پروسسور قوی‌تری 16 نانومتری Kirin 659 به ترتیب در حالت تک و چند هسته‌ای به امتیازهای 934 و 3,697 رسید می‌توان انتظار داشت که با وجود یکسان بودن هسته‌های ARM A53، به دلیل فرکانس پائین‌تر آنها نسبت به Kirin 659 (با هسته‌های مرتب شده در دو کلاستر چهارتائی 2.36 و 1.7 گیگاهرتزی)، با امتیازهای کاملا پائین‌تری در این تست روبرو شویم. Y7 Prime 2018 در این تست به ترتیب به امتیازهای تنها 684 و 2,790 دست پیدا کرد که منطبق بر انتظار اولیه در این زمینه است.

بخش Web در تست Basemark OS II به دلیل نامشخصی به خوبی اجرا نشده و همین موضوع تأثیر منفی فراوانی بر نتیجه این تست در Y7 Prime 2018 بر جای می‌گذاشت به همین علت به جای مبنا قرار دادن نتیجه نهائی این تست، امتیازهای انفرادی هریک از سه معیارِ سیستم، مموری و گرافیک را بررسی می‌کنیم؛ Y7 Prime 2018 در این سه معیار به ترتیب به امتیازهای 1,751، 1,162 و 738 واحد رسید که هر سه نسبت به پی اسمارت با امتیازهای 3,022، 1,779 و 853 در سطح پائین‌تری قرار دارند و بیشترین اختلاف را در بخش سیستم و گرافیک می‌توان مشاهده کرد. بدین‌ترتیب طبق داده‌های این تست، گوشی جدید هواوی را به روشنی می‌توان در دسته میانی رو به پائین قرار داد.

در تست تعیین‌کننده AnTuTu v7.0.7 شرایط Y7 Prime 2018 تغییری نمی‌کند و این گوشی با امتیاز نهائی 59,878 از حد میانی نیز حدودی پائین‌تر آمده و می‌توان آن را به رده بالای گوشی‌های low-end منتسب کرد. P Smart این تست را با امتیاز 87,957 پشت سر می‌گذارد و امتیازهای جداگانه بخش‌های CPU و GPU در آن (به ترتیب 42,039 و 13,135) کاملا رقم‌های بالاتری نسبت به Y7 Prime 2018 هستند.

تست گرافیکی Sling Shot Extreme – OpenGL ES 3.1، تأثیر وضوح پائین‌تر صفحه‌نمایش در بالا بردن امتیاز گرافیکی را به خوبی به نمایش می‌گذارد؛ Y7 Prime 2018 در حالی در این تست به امتیاز 308 دست پیدا می‌کند که P Smart با وجود قوی‌تر بودن گرافیک در آن به امتیاز نچندان متفاوت 312 می‌رسد. علت این موضوع همانطور که گفته شد تقریبا به طور کامل به وضوح پائین‌تر صفحه‌نمایش تعلق دارد.

ارتباطات

Y7 Prime 2018‌ با گزینه‌های ارتباطی استاندارد و نچندان متعددی همراه شده که در صدر آن باید به سرعت 150 مگابیت بر ثانیه‌ای دانلود تحت LTE اشاره کرد. بلوتوث ظاهرا نسخه 4.2 است و وای‌فای نسخه n دستگاه نیز تک بانده بوده و ظاهرا از فرکانس 5 گیگاهرتز پشتیبانی نمی‌کند. از NFC در نسخه LDN-L21 در اختیار ما خبری نیست و با اینکه دیدن USB-C در مدلی در این رده انتظار بیش از اندازه‌ای به نظر می‌رسد اما حداقل پورت microUSB دستگاه به خوبی از OTG پشتیبانی می‌کند. در نهایت برای مسیریابی ماهواره‌ای در این گوشی دو گزینه GPS و GLONASS در نظر گرفته شده است.

کلام آخر

هواوی Y7 Prime 2018 اسمارت‌فونی در سطح پائین رده میانی با ظاهری جذاب و طراحی چشم‌نواز است. صفحه‌نمایش بزرگ و قسمت براق پشت دستگاه نگاه خریداران را به خود جلب می‌کند و حضور سه اسلات جداگانه برای دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه مزیت بزرگی برای این مدل به حساب می‌آید. دوربین‌های دوگانه بخش پشتی و جک 3.5‌ میلی‌متری هدست دیگر جذابیت‌های ظاهری این گوشی هستند و حافظه 32 گیگابایتی نیز برای مدلی که قرار است با قیمت مناسبی عرضه شد حافظه کمی به حساب نمی‌آید. در سوی مقابل نقاط ضعف کوچک و بزرگی نیز در این گوشی به چشم می‌‌خورد که بی‌شک وضوح پائین صفحه‌نمایش در صدر آن قرار دارد؛ دوربین‌های دوگانه بخش پشتی عملکرد فوق‌العاده‌ای را از خود نشان نمی‌دهند و پروسسور 28 نانومتری قدیمی آن نیز حتی برای یک گوشی حاضر در این رده چندان قابل‌قبول نیست. ظرفیت باتری از 4,000mAh سال گذشته به 3,000mAh کاهش پیدا کرده و پشتیبانی نکردن از شارژ سریع، شما را نزدیک به 3 ساعت برای پر شدن باتری به انتظار می‌گذارد. در نهایت با وجود آنکه صرفنظر کردن از بدنه فلزی، ظاهر جذاب‌تری به این مدل بخشیده اما جدا از اثرات انگشت، خراشیدگی‌هائی که به تدریج در بخش براق پشت دستگاه ظاهر می‌شوند این جلوه زیبا را با مشکل روبرو می‌سازند.