mobile.ir - مرجع موبایل ایران

معرفی S8 و S8 پلاس در سال گذشته نقطه عطف بزرگی در طراحی و ساخت پرچمداران سامسونگ به حساب می‌آید؛ این محصولات با به‌کار گیری طراحی بدون مرز با صفحه‌نمایش‌های گسترده 18:9 تفاوت‌ بزرگی را از لحاظ شکل ظاهری با نسل قبلی پرچمداران این برند ایجاد کردند. گلکسی S8 و S8 پلاس با وجود صفحه‌نمایش‌های کاملا بزرگ‌تر 5.8 و 6.2 اینچی، در عمل از نسل‌های قبلی خود چندان بزرگ‌تر نبوده و با قرارگیری مناسب در دست، ارگونومی مطلوبی را ارائه می‌کردند. سامسونگ این روند طراحی را در طی یک سال گذشته ادامه داده و نه‌تنها مدلی همچون گلکسی نوت8 را با طراحی مشابه و تنها 0.1 اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر نسبت به S8 پلاس به بازار عرضه کرد بلکه با معرفی سری جدید گلکسی A8 2018، بسیاری از جنبه‌های طراحی این مدل‌ها را در مدل‌های رده میانی نیز در دسترس قرار داد.

سامسونگ گلکسی S8 و S8 پلاس

سامسونگ در نمایشگاه MWC 2019 همانطور که از مدت‌‌ها پیش مشخص شده بود، زودتر از سال گذشته اقدام به معرفی سری جدید پرچمداران گلکسی اس و مدل‌های Galaxy S9 و Galaxy S9+ کرد؛ این دو مدل با وجود آنکه از لحاظ طراحی و شکل ظاهری حداقل در نگاه اول تفاوت بزرگ و تعیین‌کننده‌ای نسبت به سال قبل ندارند اما در قسمت‌های داخلی و به خصوص در بخش دوربین با چندین ارتقاء بزرگ روبرو شده‌اند که دیافراگم متغیر و افزوده شدن دوربین دوم به مدل پلاس از جمله این موارد به حساب می‌آید. سایز و رزولوشن صفحه‌نمایش در این دو گوشی تغییری نکرده و در زمینه ظرفیت باتری نیز با نکته جدیدی روبرو نمی‌شویم.

سامسونگ گلکسی S9 با نام مدل SM-G960F و گلکسی S9+ با نام مدل SM-G965F موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

هر دو گوشی S9 و S9 پلاس با جعبه سیاه‌رنگی تنها با نام مدل به رنگ آبی عرضه می‌شود که از این لحاظ تفاوتی با پرچمداران سال گذشته ندارند.

داستان این شباهت به اجزای داخلی گوشی نیز ادامه پیدا می‌کند و در اینجا به جز خود گوشی، یک هدست سیمی AKG، کابل USB-C، مبدل USB-C به USB فول‌سایز، شارژر و سری‌های هدست قرار دارد. در مدل S9 علاوه بر این موارد یک مبدل USB-C به microUSB نیز ارائه شده است.

طراحی و شکل ظاهری هدست‌های همراه دو گوشی تغییری نسبت به قبل نداشته و در اینجا نیز از همان هدست‌های Tune شده توسط AKG با بندهای پارچه‌ای و کنترلر سه‌دکمه روی سیم استفاده شده است. از کیفیت این هدست برای یک نمونه درون جعبه‌ای بیش از اندازه می‌توان رضایت داشت و با سایز بزرگ درایورهای صدا همراه با طراحی ارگونومیک خروجی‌ها برای قرارگیری در گوش، کاربران حرفه‌ای‌تر را نیز نسبتا راضی خواهد کرد.

شارژر هر دو گوشی همان نمونه همیشگی سامسونگ در طی چند سال اخیر است که با توان حداکثر 15 واتی (9 ولت و 1.67 آمپر) با اینکه به استاندارد Quick Charge 2.0 کوالکام نزدیک است اما در عمل انتظار شارژ سریعی را از آن داریم. توان این شارژر را به صورت جداگانه برای هر دو مدل در بخش باتری بررسی می‌کنیم.

طراحی ظاهری

در اولین برخورد با S9 و S9 پلاس، اوضاع به همان روال آشنای سابق است و تقریبا به هیچ نکته‌ای جدیدی به خصوص در بخش روئی گوشی نمی‌توان اشاره کرد. در این بخش همچنان با یک صفحه‌نمایش بزرگ سرتاسری با حاشیه‌های بسیار باریک در بالا و پائین صفحه‌نمایش روبرو می‌شویم که در چپ و راست به کناره‌‌ها، متمایل شده و به همین علت در نگاه اول هیچ حاشیه‌ای در دو سمت صفحه‌نمایش دیده نمی‌شود. در نبود سنسور اثر انگشت پائین گوشی تنها یک لبه باریک تیره در این قسمت دیده می‌شود که قرینه آن در بالا نیز تکرار شده است؛ این دو حاشیه ظاهرا نسبت به قبل اندکی باریک‌تر شده‌‌اند.

اوضاع در بخش پشتی اندکی نسبت به گذشته با تغییر روبرو شده است. جابجائی محل سنسور اثر انگشت و انتقال آن به زیر لنز دوربین نکته مثبت اصلی هر دو گوشی است و حضور دوربین دوم در مدل پلاس که برای اولین بار در این خانواده رخ داده نیز دیگر نکته جدید طراحی این بخش را تشکیل می‌دهد. جنس این قسمت نیز مثل روی دستگاه شیشه‌ای براق بوده و در نسخه مشکی‌رنگ گوشی، اثرات انگشت و آلودگی را بیش از حد به خود جذب می‌کند.

اجزای پیرامونی تغییر خاصی نکرده و شاید از بین تغییرات تنها بتوان به تغییر شکل خروجی اسپیکر اصلی در پائین اشاره کرد.

با اینکه ارتفاع هر دو گوشی نسبت به قبل کمتر شده اما وزن آنها اینک به میزان مشهودی بیشتر است و مشکل دو مدل قبلی یعنی لغزنده بودن گوشی در دست و افزایش احتمال سقوط آن (که در صورت فرود آمدن روی یک سطح سخت به احتمال فراوان به شکستن بخشی از گوشی منجر می‌شود)، در اینجا درست مثل گذشته برقرار است.

در مجموع با وجود موارد گفته شده، اس 9 و اس 9 پلاس بی‌شک از طراحی مدرن، پیشرو و زیبائی بهره می‌برند که ماندن اثر انگشت و ضربه‌پذیری نکات منفی اصلی آنها را تشکیل می‌دهند.

ابعاد و وزن 

یکسان ماندن سایز صفحه‌نمایش در هر دو مدل S9 و S9 پلاس نسبت به سال گذشته، امکان مقایسه مستقیم ابعاد و وزن این دو خانواده را فراهم آورده است. گلکسی S9 با ابعاد 8.5×68.7×147.7 میلی‌متر ارائه شده در حالی که در S8 با وجود آنکه ارتفاع 1.2 میلی‌متر بیشتر است اما 0.6 میلی‌متر در عرض و 0.5 میلی‌متر در ضخامت با اعداد کمتری روبرو می‌شدیم. این ماجرا در S9 پلاس نیز به همین صورت تکرار شده و با وجود ارتفاع کمتر، عرض و ضخامت بیشتری در این گوشی دیده می‌شود. ابعاد گلکسی S9 پلاس برابر 8.5×75.8×158.1 میلی‌متر است در حالی‌که S8 پلاس، 1.4 میلی‌متر بلندتر است اما به ترتیب در عرض و ضخامت با 73.4 و 8.1 میلی‌متر بسیار کوچک‌تر از S9 پلاس اندازه‌گیری می‌شود.

این گوشی علاوه بر عریض‌تر و ضخیم‌تر شدن، در زمینه وزن نیز شرایط مساعدی نداشته و هر دو کاملا سنگین‌تر از گذشته هستند. S9 و S9 پلاس به ترتیب 163 و 189 گرم وزن دارند در حالی‌که مدل‌های متناظر سال گذشته این دو گوشی یعنی S8 و S8 پلاس با 155 و 173 گرم کاملا سبک‌تر هستند؛ این وزن بیشتر در عمل نیز کاملا حس می‌شود.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش 5.8 و 6.2 اینچیِ گلکسی S9 و S9 پلاس با وضوح QHD+ و فناوری ساخت Super AMOLED تغییری را حداقل روی کاغذ نسبت به S8 و S8 ‌پلاس نداشته و فشردگی‌های به‌ترتیب 570ppi و 529ppi این دو پنل نیز مشابه سال گذشته است. در عمل نیز این دو صفحه‌نمایش به خوبی دو مدل سال گذشته عمل می‌کنند و کنتراست بالا، زاویه دید مناسب و عملکرد فوق‌العاده‌ای را در نور مستقیم خورشید از خود برجای می‌گذارند.

به سبک دیگر پنل‌های OLED با وجود زاویه تخت صفحه‌نمایش، اندکی تغییر رنگ به خصوص هنگام مشاهده صفحه‌نمایش از لبه‌های افقی دیده می‌شود که رنگ سفید را کمی به سبز متمایل می‌کند.

در بخش Screen mode از منوی Display طبق معمول چهار گزینه برای تنظیم تصویر وجود دارد که در حالت پیش‌فرض روی Adaptive display‌ قرار دارد؛ این گزینه که رنگ صفحه‌نمایش را متناسب با سوژه تغییر می‌دهد امکان سردتر و گرم‌تر کردن رنگ‌ها از طریق اسلایدر پائین صفحه‌نمایش را نیز داراست. دیگر گزینه‌های این بخش شامل AMOLED photo ،AMOLED Cinema و Basic‌ می‌شود که با وجودی‌که هر سه رنگ‌های صحیح‌تری را از لحاظ استانداردهای مختلف به نمایش در می‌آورند اما در دنیای واقعی هر سه گرم‌تر از Adaptive display بوده و چندان مناسب استفاده دائمی به نظر نمی‌رسند. یک نکته مثبت دیگر در مورد این دو صفحه‌نمایش، حداقل نور بسیار اندک آنهاست که کار با دستگاه در تاریکی شب را نیز ممکن می‌سازد.

لبه زیر صفحه‌نمایش خالی از هر المان قابل ذکری‌ست و در بالا واجد قطعات همیشگی یعنی اسپیکر تماس، سنسورهای نور و Proximity، چراغ LED‌ هشدار و البته دوربین دوم می‌شود.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ دستگاه در هر دو گوشی درست مثل گذشته دکمه بزرگ و یکپارچه تغییر صدا و دکمه Bixby دیده می‌شود که این دومی در روزهای نخست تقریبا همیشه با دکمه پاور اشتباه گرفته می‌شود.

در سمت راست و درست جائی که در هر دو دست به خوبی در زیر انگشتان قرار می‌گیرد، به دکمه پاور بر می‌خوریم که در اینجا نیز تغییری از لحاظ ظاهر و جایگاه نسبت به قبل دیده نمی‌شود.

بخش بالائی به میکروفون دوم و اسلات ترکیبی سیم‌کارت/کارت حافظه تعلق دارد که مثل گذشته امکان قرارگیری دو سیم‌کارت مجزا (بدون کارت حافظه) یا یک سیم‌کارت همراه با یک کارت حافظه را فراهم می‌کند.

اجزای بخش پائینی شامل اسپیکر اصلی، میکروفون تماس، پورت USB-C و جک هدست می‌شود که با اینکه از لحاظ تعداد و ترکیب، تفاوتی با قبل ندارند اما در یک مورد یعنی دریچه خروجی صدا، از طراحی تازه‌ای استفاده شده است.

بخش پشتی

قسمت شیشه‌ای پشت دستگاه در هر دو مدل منظره متفاوتی را نسبت به آنچه از سری S8 در ذهن داریم ارائه می‌کند؛ در S9 با وجود آنکه هنوز از یک دوربین قرار گرفته در مرکز بخش بالائی استفاده شده و نشان سامسونگ نیز یک پله پائین‌تر از آن دیده می‌شود اما یکی دو تفاوت مهم نسبت به S8 در آن دیده می‌شود. نخستین مورد که در هر دو گوشی به همین صورت اجرا شده، انتقال سنسور اثر انگشت از کناره سمت راست دوربین به زیر آن است. قرار گرفتن سنسور انگشت در کنار لنز دوربین در S8، منجر به انتقادهائی از سامسونگ به سبب لمس تصادفی لنز به جای سنسور اثر انگشت شده بود و طراحان این برند با انتقال این سنسور به زیر لنز دوربین و قرار دادن آن درون یک کادر مجزا سعی در حل این مشکل داشته‌اند. در هر دو مدل S9 و S9 پلاس، مجموعه فلش LED و سنسور ضربان قلب بار دیگر از چپ به راست لنز منتقل شده‌اند.

داستان در مورد S9 پلاس از این نیز هیجان‌انگیزتر شده و برای اولین بار در خانواده پرچمداران گلکسی S، دومین لنز دوربین نیز به کنار دوربین اصلی در بخش پشتی افزوده شده است. لنزهای دوربین در این مدل برخلاف Note8 به صورت عمودی قرار گرفته‌اند و به همین علت سنسور اثر انگشت اندکی به پائین‌تر منتقل شده است.

دوربین‌های اصلی

با وجود ارتقاء بخش‌های پردازشی دستگاه و افزوده شدن قابلیت‌های هوشمند در بخش نرم‌افزاری S9 و S9 پلاس، مطمئنا بزرگ‌ترین نکته برجسته در ساختار این دو گوشی در دوربین‌های اصلی آنها رخ داده است. سال گذشته در هر دو گوشی گلکسی S8 و S8 پلاس از یک دوربین 12 مگاپیکسلی با سایز سنسور 1/2.55 اینچی و ابعاد پیکسل 1.4 میکرونی استفاده شده بود که لنز 26 میلی‌متری مقابل آن حداکثر تا f/1.7 گشوده شده و از لرزه‌گیر اپتیکال نیز برخوردار بود. در یک سال گذشته با وجود آنکه دوربین‌های سری S8 همواره به عنوان یکی از بهترین‌های بازار معرفی شده‌اند اما رقبای سامسونگ نیز بی‌کار ننشسته و برای نمونه دو شرکت هواوی و LG دوربین‌های جدیدتری با لنزهای مجهز به دیافراگم f/1.6 را به بازار ارائه کردند. در این شرایط سامسونگ برای حفظ برتری خود در این بازار دست به نوآوری تازه‌ای زد که قبل از قرارگیری آن در گلکسی S9 و S9 پلاس امتحان خود را در سطحی کاملا محدودتر در گوشی تاشوی لوکس W2018 (که تنها در بازار چین عرضه می‌شود) پس داد؛ دوربین اصلی S9 و S9 پلاس به لنزی با دیافراگم متغیر مجهز است که عدد دیافراگم آن در نقاط با نور کم، f/1.5 بوده و در نقاط پر نورتر f/2.4 است. سامسونگ این طراحی را مشابه ساختار چشم انسان می‌داند که تا حدودی صحیح به نظر می‌رسد هرچند وجود تنها دو نقطه f برای تنظیم لنز، این شباهت را اندکی کم‌رنگ می‌کند.

قابلیت multi-frame image processing که نخستین بار در گلکسی S8 به‌کار گرفته شده این بار نیز در S9 حضور دارد و مثل گذشته گوشی به جای گرفتن یک عکس، سه تصویر از یک منظره تهیه کرده و بهترین آنها را به عنوان عکس اصلی انتخاب کرده و از دو فریم دیگر برای بهبود کیفیت و کم کردن محو شده‌گی استفاده می‌کند.

جدا از دیافراگم لنز، دوربین اصلی حاضر در هر دو گوشی همان نمونه 12 مگایپکسلی با سنسور 1/2.55 اینچی با سایز پیکسل 1.4‌ میکرونی است که به لرزه‌گیر اپتیکال مجهز بوده و میدان دید 77 درجه‌ای را ارائه می‌کند. حداکثر وضوح 12 مگاپیکسلی (3024×4032 پیکسلی) این دوربین در نسبت 4:3 به دست آمده و در نسبت 16:9 و 18.5:9 به ترتیب می‌تواند حداکثر تا 9.1 و 7.9 مگاپیکسلی به عکاسی پرداخت. در گلکسی S9 پلاس به جز این دوربین از یک دوربین 12 مگاپیکسلی دیگر بدون فوکوس خودکار با سایز سنسور 1/3.6 اینچ استفاده شده که پیکسل‌های آن تنها 1 میکرونی هستند و میدان دید 45 درجه‌ای را ارائه می‌دهد. حداکثر گشودگی دیافراگم لنز این دوربین f/2.4 است. S9 پلاس با این دوربین دوم به سبک نوت8 امکان ارائه 2 برابر زوم اپتیکال و افکت بوکه (محو کردن پس‌زمینه) را خواهد داشت.

برداشت دور کند با نرخ 960 فریم در ثانیه با وضوح 720p یا آنطور که سامسونگ به آن اشاره می‌کند، سوپر اسلوموشن، قابلیت جدید دیگری برای پرچمداران سامسونگ در این رده است که البته پیش از این تقریبا به همین صورت در XZ Premium و گوشی‌های جدیدتر شرکت سونی نیز تکرار شده بود. یکی از برتری‌های این قابلیت نسبت به آنچه در سونی دیده بودیم فعال شدن خودکار حالت اسلوموشن با مشاهده حرکت در تصویر است و در مد Auto این حالت برخلاف دوربین‌های سونی نیازی به لمس صفحه برای کند کردن یک تصویر وجود ندارد؛ در این حالت کادری در وسط تصویر ظاهر شده و منتظر مشاهده حرکت باقی می‌ماند با تغییر حالت اسلوموشن از Auto به Manual نیز می‌توان همانند سونی، ‌به صورت دلخواه در زمان مقتضی اقدام به برداشت اسلوموشن کرد. همانطور که در مورد سونی نیز دیده بودیم، اسلوموشن 960 فریمی به نور کاملی برای اجرا نیاز دارد.

AR Emoji یا شکلک‌هائی که با کمک واقعیت افزوده از چهره افراد ساخته می‌شود یکی از جذابیت‌های دیگر دوربین‌های جدید سامسونگ است که با وجود آنکه تفاوت مشهودی با آنچه در آیفون 10 تحت عنوان انیموجی دیده بودیم دارد اما به هیچ عنوان نمی‌توان منکر شباهت‌های این دو در اجرا داشت. در عمل این ویژگی با وجود جذابیت‌های سرگرم‌کننده‌ای که ارائه می‌کند دقت چندان بالائی نداشته و چهره افراد در اکثر مواقع شباهت نزدیکی به یکدیگر پیدا می‌کند.

رابط کاربری دوربین در هر دو مدل نسبت به گذشته با تغییرات زیادی روبرو شده است. در سمت راست همچنان دکمه شاتر در مرکز قرار دارد که با گرفتن و کشیدن آن رو به بالا و پائین می‌توان ورود و خروج به زوم را انجام داد. آخرین عکس گرفته شده در بالا و دکمه آغاز فیلم‌برداری در پائین قرار دارد. یک ردیف جلوتر به ترتیب از بالا به پائین، دکمه تعویض بین دوربین‌های جلو و عقب، افکت‌های لایو رنگی، تنظیمات فلش، تعویض آنی نسبت تصویر و بالاخره دکمه سایر تنظیمات دیده می‌شود.

بخش تنظیمات این دوربین نسبت به S8 یکی دو نکته جدید را نشان می‌دهد. در این بخش به تنظیم وضوح عکس و ویدئو برای دوربین اصلی، دو گزینه HDR و سوپر اسلوموشن نیز به جمع تنظیمات افزوده شده‌اند. در تنظیمات مرتبط با دوربین سلفی هم گزینه‌ تازه‌ای به اسم Face shape correction دیده می‌شود که همانطور که از اسم آن می‌توان حدس زد بهبودهائی را در صورت افراد هنگام برداشت سلفی ایجاد می‌کند.

در تنظیمات مشترک مابین هر دو دوربین گزینه تازه‌ای به اسم Edit cemera modes دیده می‌شود که این گزینه امکان تغییر و جابجائی حالت‌های تصویر به نمایش درآمده در ستون سمت چپ رابط کاربری را بوجود می‌آورد.

این حالت‌های تصویر در حالت پیش‌فرض برای دوربین اصلی شامل عکاسی اتوماتیک، برداشت اسلوموشن، تصویربرداری Hyperlapse، گزینه جدید AR EMOJI، سوپر اسلوموشن، لایو فوکوس (برای محو کردن پس‌زمینه)، برداشت Pro، عکاسی پانوراما و بالاخره عکاسی از خوراکی‌های می شود که با حرکت دست رو به بالا و پائین می‌توان بین آنها سوئیچ کرد.

در مد پرو یا حرفه‌ای این دوربین می‌توان ISO را بین 50 تا 800 تغییر داد، سرعت شاتر را بین 1/24000 تا 10 ثانیه متغیر ساخت، به صورت دلخواه f/1.5 یا f/2.4 را برای دیافراکم انتخاب کرد، فوکوس را روی حالت صورت دستی قرار داد و در نهایت به تنظیم دلخواه White balance پرداخت در این حالت طبیعتا می‌توان تصاویر را در حالت RAW نیز ذخیره کرد. 

عکاسی با دوربین اصلی S9 و S9 پلاس را در نور روز آغاز می‌کنیم. در فضائی با روشنائی کامل، عملکرد دوربین اصلی این دو گوشی در سطح بسیار مناسبی قرار دارد؛ اثر چندانی از نویز در تصاویر نیست و جزئیات کاملی حتی در برش اندازه واقعی دیده می‌شود. در S9 پلاس به لطف دوربین دوم، قابلیت زوم دو برابری به خوبی عمل کرده و در این درجه از زوم از کیفیت عکس کاسته نمی‌شود درجه زوم البته از 2X نیز می‌تواند فراتر برود اما زوم‌های پس از این مقدار همگی دیجیتال بوده و کیفیت در آنها کاملا افت می‌‌کند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

از کیفیت تصویر حتی در موقع قرار گرفتن رو به نور هم چندان کاسته نشده و اثر چندانی نیز از اشباع بیش از اندازه و غیر واقعی شدن رنگ‌ها نیز دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

همچنان در نور روز اما با روشنائی کمتر، با اینکه از جزئیات اندکی کاسته شده اما هنوز به میزان زیادی می‌توان از تصویر برداشت شده رضایت داشته و نه‌تنها در مرکز تصویر بلکه در کناره‌‌ها، نیز این جزئیات با افت زیادی همراه نمی‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز عکس

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره عکس

عملکرد دوربین در حالت Live Focus برای محو کردن پس‌زمینه در صورت رعایت فاصله بسیار مناسب است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

اما با دورتر ایستادن از سوژه درجه محو شده‌گی پس‌زمینه و برجستگی سوژه اصلی کاهش یافته و تصویر حالتی کارتونی به خود می‌گیرد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در برداشت ماکرو از فاصله کاملا نزدیک، از کیفیت تصویر، سطح جزئیات و سرعت و دقت فوکوس بسیار رضایت داشتیم و با یکی از بهترین‌های این رده روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در طیف بعدی تصاویر S9 و S9 پلاس به سراغ محیط‌های داخلی با نور کمتر رفتیم. در این حالت با اینکه مشخصا از سطح جزئیات کاسته می‌شود اما هنوز نمی‌‌توان نویز چندانی را در کادر مشاهده کرد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در عکاسی در شب در حالت اتوماتیک دوربین به صورت خودکار روی f/1.5 سوئیچ کرده و عدد ISO را نیز تا مقادیر بالا ارتقاء می‌دهد. بدین‌ترتیب نور کاملا بیشتری در اختیار سنسور قرار می‌گیرد اما به همان میزان به دلیل بالا رفتن ISO، نویز فراوان و جزئیات کمتری در عکس دیده می‌شود. با سوئیچ به حالت Pro، در صورت انتخاب f/2.4، تصویر حتی در ISO بالا نیز تقریبا سیاه می‌شود اما با انتخاب f/1.5 در همان ISO‌می‌توان تصویر نسبتا بهتری را شکار کرد. بهترین حالت برای عکاسی در شب با این دوربین با انتخاب f/1.5، عدد ISO بالا و سرعت شاتر چند ثانیه‌ای است که در این حالت نگفته پیداست که باید گوشی به طور ثابت روی سه‌پایه قرار بگیرد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Pro با f/2.4 و ISO 500 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Pro با f/1.5 و ISO 500 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در زمینه دقت رنگ می‌توان امتیاز مناسبی را برای S9 و S9‌ پلاس در نظر گرفت و با وجود اندکی اشباع رنگ، تصاویر به حالت نرمال نزدیکند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح فیلم‌برداری هر دو دوربین 4K با 60 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 73Mbps و بیت‌ریت صوتی 260Kbps به صورت دوکاناله انجام می‌شود. در وضوح 4K/30p بیت‌ریت ویدئویی به حوالی 50Mbps می‌رسد، در 1080/60p به نزدیک به 30Mbps و بالاخره در وضوح 1080/30p به 13Mbps می‌رسد. نکته جالب اینکه برای کاهش حجم فایل بدون تغییر در کیفیت می‌توان در بخش تنظیم رزولوشن، اقدام به فعال کردن کدک HEVC یا همان H.265 کرد. طبیعتا بالاترین کیفیت در این میان به 4K با هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه تعلق دارد اما به خصوص در وضوح 1080/60p نیز کیفیت مناسبی دیده می‌شود. امکان زوم دو برابری در تصویر بدون از دست رفتن کیفیت در S9 پلاس وجود دارد که البته انجام این کار با شاتر روی تصویر دقت چندان بالائی را ارائه نداده و به ناگاه تصویر بیش از اندازه zoom in و zoom out می‌کند. در تمامی رزولوشن‌های برداشت ویدئو می‌توان با لمس دکمه شاتر، عکسی با حداکثر وضوح یعنی 9.1 مگاپیکسل (در نسبت 16:9) را برداشت کرد.

در تست اسلوموشن 960 فریم در ثانیه‌ای، حالت اتوماتیک در صحنه‌ای که چندین سوژه متحرک در آن قرار دارند چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند و بهتر است از مد دستی در این قسمت که با لمس در آن برداشت آهسته اتفاق می‌افتد استفاده شود.

دوربین سلفی

دوربین سلفی هر دو مدل مثل S8 سال گذشته یک نمونه 8 مگاپیکسلی دارای فوکوس خودکار با f/1.7 و اندازه سنسور 1/3.6 اینچ است که یکی از بهترین نمونه‌ها در این رده به حساب می‌آید. حداکثر وضوح این دوربین در نسبت 4:3 به دست آمده و در نسبت 16:9 وضوح تصویر به 6 مگاپیکسل کاهش پیدا می‌کند. حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین QHD یا 1440×2560 پیکسل بوده و در اینجا نیز می‌توان کدک HEVC را فعال کرد. قابلیت برداشت ویدئوی HDR نیز در این دوربین تعبیه شده است.

قابلیت AR EMOJI

ویژگی AR EMOJI در اس 9 و اس9 پلاس که نمی‌توان منکر کپی‌برداری آن از Animoji اپل در آیفون 10 شد یکی از ویژگی‌های جالب توجه در دوربین این دو گوشی به حساب می‌آید. در مد اصلی AR EMOJI که با آیفون 10 تفاوت دارد با اسکن چهره افراد از طریق دوربین سلفی، یک آواتر ساخته شده که می‌توانید مو،‌ لباس، عینک و رنگ پوست را در آن تغییر دهید.. در این بخش نمی‌توان امتیاز مناسبی را برای S9 و S9 پلاس در نظر گرفت و اغلب یک تصویر یکسان برای خانم‌ها و آقایان ساخته شده و تنها برخی موارد جانبی مثل موی سر یا ریش و سبیل در آن تغییر می‌کند. در این حالت با ساخت هر اموجی جدید به صورت خودکار چندین فایل متحرک GIF‌ از روی آن ساخته می‌شود که می‌توان آنها را به صورت دلخواه به اشتراک گذاشت.

علاوه بر AR EMOJI درست همانند آیفون 10 یک شخصیت کارتونی، حرکت و حالت‌های چهره شما را تقلید کرده و از این وضعیت می‌‌توان تصویر نیز تهیه کرد. در تست عملی این قابلیت دقت نسبتا کمی وجود دارد و اغلب تنها حرکت‌‌های کاملا مشخص و اغراق شده در سوزه منعکس می‌شود.

باتری

سامسونگ تغییری در ظرفیت باتری این دو گوشی نسبت به سال گذشته ایجاد نکرده و همچنان S9‌ را با یک باتری 3,000mAh و S9 پلاس را با باتری 3,500mAh روانه بازار کرده است. با وجود یکسان بودن ظرفیت باتری‌ها، زمان‌های رسمی اعلام شده برای این دو باتری در همه موارد از زمان‌های مشابه S8 و S8 پلاس بالاتر است؛ برای نمونه در پخش موسیقی MP3 با خاموش بودن حالت همواره روشن صفحه‌نمایش یا AOD، دو گوشی S9 و S9 پلاس به زمان‌های رسمی به ترتیب 80 و 94 ساعت دست پیدا می‌کنند که این دو زمان در S8 و S8 پلاس در همین شرایط به ترتیب تنها به 67 و 78 ساعت می‌رسد. زمان‌های پخش ویدئوی 16 و 18 ساعته تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند اما زمان‌های مکالمه 20 و 24 ساعته در S8 و S8 پلاس حالا به ترتیب به 22 و 25 ساعت رسیده است. دوام باتری در هر دو مدل S9 و S9 پلاس به میزان زیادی به روشن بودن AOD و نوع استفاده کاربران وابسته بوده و به همتایان S8 و S8 پلاس شباهت دارد.

تست Work battery life 1.0 از مجموعه PC Mark به دلائل نامشخصی در هر دو گوشی پس از دقائقی متوقف شده و امکان مقایسه نتایج دوام باتری این دو مدل در عمل با S8 وجود ندارد اما به دلیل استفاده از پروسسور Snapdragon 845 با نسخه دوم لیتوگرافی 10 نانومتری می‌توان به مصرف پائین‌تر باتری در این گوشی و دوام بالاتر آن امیدوار بود.

تست شارژ این دو گوشی را با S9 آغاز می‌کنیم. این تست طبق معمول هنگام خاموش بودن صفحه‌نمایش انجام شد. در این تست پس از 5، 10 و 15 دقیقه از شروع شارژ، باتری تا ظرفیت 6، 12 و 18 درصد شارژ شد و پس از 30 دقیقه نیز ظرفیت باتری به 37 درصد رسید. پس از یک ساعت باتری به ظرفیت 74 درصد رسید و پروسه شارژ در دقیقه 101 پایان گرفت.

در S9 پلاس با توجه به ظرفیت بالاتر باتری (3,500mAh در مقابل 3,000mAh)، طبعیتا انتظار زمان شارژ طولانی‌تری را داریم. S9 پلاس پس از 5، 10 و 15 دقیقه به ترتیب به شارژ باتری 6، 11 و 15 درصد رسید، پس از 30 دقیقه تا 30 درصد ظرفیت خود شارژ شد و پس از یک ساعت نیز 57 درصد شارژ داشت. این زمان‌ها در مقایسه با S8 پلاس سال گذشته اندکی کمتر بوده و برای نمونه S8 پلاس پس از 30 و 60 دقیقه به ترتیب به شارژ 35 و 65 درصد می‌رسید. این شارژر پس از 75 دقیقه، باتری را تا 70 درصد ظرفیت آن پر کرد و پس از 90 دقیقه نیز شارژ باتری به 84 درصد رسید. بار دیگر S8 پلاس از همتای جدید خود سریع‌تر عمل کرده و پس از 75 و 90 دقیقه به ترتیب به شارژهای 80 و 91 درصد می‌رسید. شارژ S9+ در نهایت اندکی بیش از دو ساعت و در دقیقه 124 کامل شد و این در حالی ست که S8+ بسیار سریع‌تر و در دقیقه 106 به شارژ باتری پایان می‌داد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

هر دو گوشی گلکسی S9 و S9 پلاس با نسخه هشتم اندروید Oreo و رابط کاربری Samsung Experience ورژن نهم ارائه می‌شوند. زمان بوت هر دو مدل بسیار سریع بوده و بین 14 تا 18 ثانیه است که در بین همه دیگر مدل‌های اندرویدی رکورد فوق‌العاده‌ای به حساب می‌آید.

با روشن شدن گوشی در حالت پیش‌فرض ابتدا حالت همواره روشن صفحه‌نمایش (AOD) به نمایش گذاشته می‌شود که از لحاظ ساختاری تفاوتی با آنچه در سری S7 دیده بودیم ندارد. زیر این صفحه‌نمایش آنچه در ابتدا یک دکمه هوم نرم‌افزاری معمولی به نظر می‌رسد که لمس آن برای ورود به گوشی کافی ست در عمل یک دکمه حساس به فشار بوده که کاملا قابل فشردن بوده و فیدبک لرزشی آن نیز در زیر دست احساس می‌شود. این دکمه برای اصطلاحا سوخته نشدن پیکسل‌های آن (به دلیل همواره روشن بودن) هر چند لحظه به صورت کاملا نامحسوس چند پیکسلی به اطراف حرکت می‌کند تا از این مشکل نیز جلوگیری می‌کند.

در منوی Setting‌ امکان ایجاد تغییراتی در این صفحه همچون نمایش یا حذف دکمه هوم وجود دارد و شکل و رنگ ساعت هم از منوی دیگری در همین بخش قابل تغییر است.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض زمان و تاریخ همراه با نوتیفیکیشن برنامه‌ها در بالا و دو میانبر دوربین و شماره‌‌گیر تلفن در پایین قرار دارند که در منوی تنظیمات گوشی می‌توان به جای این دو میانبر، هر اپلیکیشن دلخواه دیگری را جایگزین کرد.

یکی دیگر از امکانات ارائه شده برای صفحه قفل با نام FaceWigets امکان نشان دادن کنترلرهای موسیقی، قرارهای تنظیم شده برای روز جاری (Today’s Schedule) و نشان دادن آلارم بعدی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد که از منوی اختصاصی آن در بخش تنظیمات می‌‌توان جایگاه آنها در صفحه را نیز تغییر داد. در این بخش گزینه تازه‌ای با نام Where to show دیده می‌شود که امکان انتخاب از بین صفحه قفل یا صفحه AOD برای نمایش موارد اشاره شده در بالا را به کاربر می‌دهد.

صفحه Home در نگاه اول نکته خاصی را در بر ندارد و همچنان میانبرهای پایین‌ صفحه‌نمایش همراه با نوار جست‌وجوی گوگل در پایین و زمان و تاریخ و وضعیت آب و هوا در بالا قرار دارند. شکل آیکون‌ها مثل قبل با استفاده از خطوطی باز شکل گرفته و طرح مینیمالیستی جالبی را به نمایش می‌گذارد.

با قرار دادن انگشت روی صفحه‌نمایش یا نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر به مد ویرایشی این صفحه وارد می‌شویم که در آن می‌توان تصویر پس‌زمینه و تم جدیدی را تنظیم کرد، به لیست ویجت‌ها دست یافته و یا به بخش تنظیمات صفحه هوم وارد شد. یک نکته جدید در این بخش جدا شدن دو گزینه Theme و Wallpaper‌ از یکدیگر است.

در بخش تنظیمات صفحه هوم پنج گزینه شامل تغییر ساختار صفحه هوم (یک صفحه هوم تکی و صفحه اپلیکیشن‌های جدا یا صفحه هوم قابل اسکرول به سمت چپ و دسک‌تاپ‌های متعدد)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش یا پنهان کردن دکمه دسترسی به App drawer و در نهایت امکان مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها با آنچه در سری S8 دیده بودیم مشترک است و به جز این موارد چهار گزینه جدید شامل App icon badge (شیوه نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن)، Add apps to Home screen (افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدید دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم)، Quick-open notification panel (کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پائین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن) و بالاخره Portrait mode only (برای جلوگیری از چرخش خودکار هوم اسکرین) نیز به این بخش افزوده شده‌اند.

حالت پیش‌فرض در هوم‌اسکرین گلکسی S9 و S9 پلاس مثل قبل یک صفحه هوم تکی با امکان اسکرول هر قسمت صفحه‌نمایش رو به بالا برای دسترسی به منوی اصلی یا App drawer است. در این حالت همچنان می‌توان میانبرهای دلخواه خود را در صفحات متعدد دسک‌تاپ که به صورت افقی اسکرول شده و در سمت راست جای گرفته‌اند قرار داد. همچون نسل قبلی Experience UI، سامسونگ در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون مثل نمونه مشابه در iOS شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود. این منو در نسل قبلی این رابط کاربری به صورت عمودی با آیکون‌های کوچک بود که برای کاربران با انگشتان بزرگ کار کردن با آن چندان آسان نبود؛ در S9 اما این منو اینک افقی شده و آیکون‌های بزرگ‌تری نیز در آن به کار گرفته شده‌اند.

منوی جانبی گوشی یا Edge Panels که در لبه خمیده سمت راست صفحه‌نمایش قرار دارد تقریبا هیچ تغییری نسبت به S8 نداشته و در حال پیش‌فرض تنها سه منو شامل App Edge (برای قرار دادن میانبر 10 برنامه دلخواه)، People Edge (برای قرار دادن 5 کنتاکت دلخواه) و Smart Select را به نمایش می‌گذارد که با لمس آیکون چرخ‌دهنده در پایین این قسمت نه‌تنها می‌توان چندین پنل دیگر را به این لیست افزوده بلکه با انتخاب گزینه Download بر بالای این صفحه‌ نیز امکان دانلود و نصب تعداد بسیار بیشتری از این منوها از فروشگاه سامسونگ فراهم است.

پنل Smart Select به نسبت دیگر پنل‌های این قسمت، جالب و کاربردی‌تر به نظر می‌رسد در این پنل می‌توان ناحیه‌ای از صفحه را برای گرفتن اسکرین‌شات به صورت مستطیلی یا بیضی انتخاب کرد و از آن نیز جالب‌تر کادر مستطیلی دلخواهی از یک محتوای تصویری در حال پخش را با انتخاب گزینه Animation به صورت یک فایل GIF ذخیره کرد. دیگر گزینه حاضر در این پنل با عنوان Pin to top همانطور که می‌توان حدس زد برای گرفتن عکس از یک ناحیه مشخص و سپس قرار دادن آن به صورت دائم در بالا دیگر منوهاست. این قابلیت آخر در زمان نیاز به دسترسی به اطلاعاتی از یک برنامه در برنامه‌ای دیگر کاربردی به نظر می‌رسد.

notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش با وجود شباهت به S8، شاهد چند تغییر کوچک و بزرگ بوده است. با کشیدن این منو رو به پایین مثل گذشته در ابتدا شش آیکون وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش اتوماتیک تصویر، گزینه Airplane mode و چراغ‌قوه در نوار بالایی و نوتیفیکیشن برنامه‌ها در ردیف پایین‌تر از آن به نمایش در می‌آید. زمان و تاریخ و میانبر دسترسی به Setting نیز بر بالای این بخش قرار دارد.

در S8 با ادامه اسکرول ستون آیکون‌ها به 5 عدد کاهش می‌یافت و کل میانبرها در سه ردیف پنج تائی (مجموعا 15 عدد) قرار می‌گرفتند؛ در S9 اما با اینکه تعداد ردیف‌ها هنوز 3 عدد است اما تعداد آیکون‌های هر ردیف به 4 رسیده و با سادگی بیشتری می‌توان آنها را انتخاب کرد. بقیه آیکون‌‌ها نیز با اسکرول افقی به سمت راست منتقل شده‌اند. نسبت به S8، گزینه Phone visibility از این بخش حذف شده و گزینه جدید Dolby Atmos به آن اضافه شده است.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که با لمس فلش رو به پایین مقابل آن امکان تغییر مکان این اسلایدر (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) و یا فعال‌سازی روشنایی خودکار صفحه فراهم می‌شود.

با لمس آیکون سه‌نقطه حاضر درکناره سمت راست بالای این منو و انتخاب گزینه Button grid مثل گذشته قابلیت تغییر چینش آیکون‌های این بخش از بین سه گزینه 5×5، 3×4 و 3×3 وجود دارد.

منوی اصلی یا App drawer که با اسکرول رو به بالای صفحه هوم در دسترس قرار می‌گیرد به صورت پیش‌فرض در 5 ستون و 6 ردیف مرتب شده و نوار باریکی نیز بر بالای آن برای جست‌وجوی صوتی و متنی گوشی در نظر گرفته شده است که با لمس و نوشتن یا گفتن یک عبارت در آن، نه‌تنها در بین نام برنامه‌ها بلکه در فایل‌ها و تنظیمات گوشی نیز می‌توان به دنبال عبارت مورد نظر گشت.

یکی از گزینه‌های ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش گزینه‌ای تحت عنوان Clean up pages است که با زدن آن می‌توان جای خالی‌های ایجاد شده در این منو ناشی از حذف و اضافه کردن برنامه‌ها و جابجایی آنها را پر کرد. یک نکته جدید در آیکون سه‌نقطه این قسمت افزوده شدن گزینه‌ای به نام Finder setting است که امکان دسترسی مستقیم به جست‌وجوی صوتی و متنی گوشی از طریق یک آیکون مجزا در App drawer را فراهم می‌کند.

منوی Setting درست مثل قبل به جای آیکون‌های رنگارنگ، Tabهای متعدد و گزینه‌های سردرگم‌کننده‌ای که معمولا کمک چندانی به یافتن تنظیم مورد نظر نمی‌کردند از یک رابط کاربری مبتنی بر متن استفاده می‌کند که با وجود آنکه در نگاه اول اندکی پیچیده به نظر می‌رسند اما عملا با سادگی بسیار بیشتری نسبت به گذشته همراه است. تغییر اصلی این منو نسبت به گلکسی S8، افزوده شدن گزینه‌ای در کنار باکس جست‌وجو در بالا است که امکان دسترسی به اکانت Samsung را به صورت مستقیم فراهم می‌کند. سامسونگ همچنین در برخی زیرمنوهای این قسمت نیز فاصله بیشتری بین گزینه‌های مختلف ایجاد کرده و بدین‌ترتیب لمس کردن و انتخاب آنها را آسان‌تر کرده است.

گزینه Search در بخش بالایی این بخش امکان جست‌وجو و یافتن سریع هر تنظیم مورد نظری را تنها با نوشتن بخشی از نام آن فراهم می‌کند و بدین‌ترتیب در وقت کاربران برای یافتن یک تنظیم صرفه‌جویی می‌شود.

مثل گذشته، در پایین هر قسمت متناسب با محتوای منو پیشنهادات و میانبرهایی ارائه می‌شود؛ به عنوان نمونه در منوی Connections در پایین، پیشنهاد برای دسترسی به Samsung Cloud ارائه شده و در منوی Display نیز گزینه‌هایVideo Enhancer (ارتقا ویدئو)، Language and Input، گزینه Vision (گزینه‌ای برای کمک به کاربران ناتوان برای استفاده آسان‌تر از دستگاه) و صفحه‌نمایش همراه روشن (AOD) دیده می‌شود. این رویه در تمامی منوهای این بخش دیده شده و بدون ایجاد مزاحمت استفاده آسان‌تری را به ارمغان می‌آورد.

یکی از منوهای جالب در بخش Setting این گوشی، Advanced Features یا ویژگی‌های پیشرفته نام دارد؛ در این منو گزینه‌هایی چون Smart Stay (روشن ماندن صفحه‌نمایش مادامی که کاربر به آن نگاه می‌کند)، کارکرد با یک دست، باز و بسته کردن اپلیکیشن‌ها با سنسور اثر انگشت، راه‌اندازی سریع دوربین، حالت چند پنجره‌ای (Multi window)، نزدیک کردن گوشی به صورت برای تماس گرفتن با کنتاکتی که شماره یا پیام آن روی صفحه است (Direct call)، کشیدن دست روی صفحه نمایش برای گرفتن اسکرین‌شات (Palm swipe to capture)، ویبره زدن گوشی هنگام برداشت آن برای آگاه ساختن کاربر از یک پیام یا تماس از دست رفته (Smart Alert) و چندین گزینه کاربری دیگر وجود دارد.

در نهایت یکی دیگر از گزینه‌های جالب قابل ذکر در مورد بخش نرم‌افزاری S9 و S9 پلاس زمانی رخ می‌دهد که از یک صفحه این گوشی اسکرین‌شات تهیه شود در این حالت در ادامه اسم فایل اسکرین‌شات، نام اپلیکیشن یا منوئی که این تصویر از آن تهیه شده است نیز نوشته می‌شود.

Bixby

دستیاز صوتی بیکسبی که از سال گذشته به پرچمداران سامسونگ اضافه شد طبیعتا امسال نیز با امکانات‌ تازه‌تر در S9 و S9 پلاس حضور داشته و دکمه اختصاصی آن نیز در کناره سمت چپ در زیر کلید ولوم جای دارد. امکانات پایه‌ای بیکسبی نظیر کنترل گزینه‌های سخت‌افزاری گوشی (روشن و خاموش کردن وای‌فای و بلوتوث و نظیر آن) در اینجا نیز تکرار شده و تغییر خاصی نسبت به گذشته در آن دیده نمی‌شود. بیکسبی در حال حاضر هنوز تنها به سه زبان انگلیسی، کره‌ای و چینی سخن می‌‌گوید و با اینکه در ابتدای نصب صدای کاربر را شناسائی و ذخیره می‌کند اما در هنگام صحبت با آن باید کاملا روان و روشن سخن گفت چرا که در غیر این صورت کلمات به سادگی با هم اشتباه گرفته می‌شوند.

منوی جانبی صفحه‌نمایش در صفحه هوم به بیکسبی تعلق دارد. در این صفحه مانند یک دستیار شخصی، خبرهای روز را به شما نشان می‌دهد،‌ برای کارهای روزانه برنامه‌ریزی می‌کند، اپلیکیشن‌های مناسب را یادآوری کرده، مکان‌های نزدیک به شما را نشان می‌دهد و ترندهای روز در شبکه‌های اجتماعی را به تصویر می‌کشد.

در دوربین گوشی نیز بخشی به Bixby اختصاص پیدا کرده که نسبت به سال گذشته کامل‌تر شده است. در این قسمت روی کاغذ می‌توان متون مختلف درون تصویر را ترجمه کرد، اطلاعاتی در مورد عکس گرفته شده به دست آورد، مکان حاضر در عکس را شناخت، خوراکی و نوشیدنی‌ها را شناسائی کرد و بالاخره یک QR code را خواند. این قابلیت تحت یک اپلیکیشن جداگانه به اسم Bixby Vision نیز در دسترس قرار دارد. در عمل با وجود پیشرفت‌های بزرگ نسبت به سال گذشته هنوز تا تکمیل شدن این ویژگی‌ها و انجام شدن همه آنها در دنیای واقعی هنوز راه درازی باقی‌ست.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

طبق روال سال‌های گذشته، امسال نیز سامسونگ پرچمداران خود را در دو نسخه مختلف پردازشی یکی برای بازار آمریکا مجهز به پروسسور Snapdragon 845 و دیگری برای سایر بازارها با پروسسور Exynos 9810 ارائه کرده است. نسخه در اختیار ما و توزیع شده در بازارهای داخلی بدین‌ترتیب طبیعتا از پروسسور Exynos ساخت خود شرکت سامسونگ بهره می‌برد. لیتوگرافی ساخت هردوی این پروسسورها از نوع نسل دوم 10 نانومتری خود شرکت سامسونگ است که سال پیش نیز در Snapdragon 835 و البته Exynos 8895 به کار گرفته شده بود. پردازش‌های سنگین در این پروسسور به عهده چهار هسته 2.7 گیگاهرتزی موسوم به Mongoose M3 است و چهار هسته ضعیف‌تر 1.8 گیگاهرتزی مبتنی بر هسته‌های ARM A55، پردازش‌های سبک‌تر را بر عهده دارند. گرافیک 18 هسته‌ای این مجموعه از نوع Mali-G72 MP18 است که می‌توان از آن به عنوان قوی‌ترین راه‌حل گرافیکی موجود بین گوشی‌های حال حاضر بازار یاد کرد. رم دستگاه در S9 پلاس، 6 گیگابایت و در S9‌ عادی، 4 گیگابایت است.

حافظه داخلی گوشی در هر دو مدل 64 گیگابایت است که از این مقدار پس از بوت اولیه در هر دو مدل 51.2 گیگابایت در دسترس کاربران قرار دارد.

در تست AndroBench و در معیار Sequential Read یا خواندن تصادفی، هر دو مدل S9 به حوالی سرعت 820MB/s دست پیدا می‌کنند که به روشنی به حضور حافظه پر سرعت UFS 2.1 در آنها اشاره دارد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به رم 6 گیگابایتی S9 پلاس، تست پردازشی و گرافیکی این دو مدل را با نسخه پلاس انجام دادیم. در تست Geekbench 4.2 امتیاز تک هسته‌ای و چند هسته‌ای S9 پلاس به ترتیب به 3,512 و 8,919 بالغ می‌شود که یکی از بالاترین امتیازها در این تست به حساب می‌آید و برای مشخص شدن قدرت آن کافی‌ست این دو امتیاز را با میت 10 پرو هواوی با پروسسور 10 نانومتری Kirin 970 که در این تست به امتیاز 1,891 و 6,797 دست پیدا می‌کند مقایسه کنیم.

در Basemark OS II‌ برتری S9 پلاس بر رقبا، به خصوص در زمینه گرافیک و سیستم به خوبی نمایان می‌شود. امتیاز بخش گرافیکی S9 پلاس در این تست به 6.350 واحد می‌رسد که در مقایسه با A8+ 2018 با امتیاز 1,331 دنیائی از تفاوت را نمایان می‌سازد و در مقایسه با میت 10 پرو با امتیاز گرافیکی 4,019‌ نیز هنوز اختلاف بسیار زیادی دیده می‌شود. امتیاز بخش سیستمِ S9 پلاس در این تست، 6,367 اندازه‌گیری شد که در این مورد نیز با مقایسه با امتیاز 5,231 میت 10 پرو اختلاف مشخصی دیده می‌شود. امتیاز 2,802 واحدی بخش مموری S9 پلاس در این تست به دلیل نامشخصی کاملا کمتر از حد انتظار است چرا که A8+ 2018 با امتیاز 2,434 چندان فاصله‌ای با S9 پلاس ندارد و میت 10 پرو نیز با امتیاز 4,722 به راحتی از آن عبور می‌کند.

در تست کلی AnTuTu v7.0.5 امتیاز S9+ به رقم 247,193 واحد می‌رسد که سقف جدیدی را برای این تست تعریف می‌کند که تا قبل از حضور دیگر پرچمداران سال 2018 در بازار، سایر مدل‌ها امکان نزدیک شدن به این امتیاز را نیز نخواهند داشت. برای مقایسه، میت 10 در این تست به امتیازی نزدیک به 211 هزار واحد رسیده و وان‌پلاس 5T نیز با Snapdragon 835 رقمی در حدود 212 هزار واحد را در این تست ثبت می‌کند. یک گوشی رده میانی مثل A8+ 2018 سامسونگ در این تست به امتیاز 115,141 واحد رسید.

در تست پایانی Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark قدرت گرافیک دستگاه را محک می‌زنیم. گوشی‌های رده میانی در این تست بسته به نوع گرافیک حاضر در آنها به زحمت می‌توانند به امتیازهای 800 تا 1000 واحد نزدیک شوند که از آن جمله می‌توان به Galaxy A8+ 2018 با امتیاز 725 و هواوی P Smart با امتیاز تنها 312 واحد اشاره کرد. با توجه به امتیاز این دو مدل به روشنی می‌توان به ارزش امتیاز فوق‌العاده 3,322 واحدی گلکسی S9+ در این تست سنگین پی برد.

ارتباطات

همانطور که از یک پرچمدار انتظار می‌رود هر دو گوشی S9 و S9 پلاس در جایگاه بسیار بالائی از لحاظ گزینه‌های ارتباطی به سر می‌برند. حداکثر سرعت تبادل شبکه در هر دو مدل براساس LTE Cat.18 با سرعت 1.2Gbps انجام می‌شود که البته این سرعت تقریبا در هیچ نقطه‌ای در جهان به صورت عملی قابل دسترس نیست. وای‌فای ac دو باند، بلوتوث 5.0، اتصال NFC و مسیریاب‌های GPS/GLONASS/Galileo/BeiDou لیست ارتباطات این گوشی را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

سامسونگ گلکسی S9 و گلکسی S9+ پرچمداران قدرتمند سامسونگ و شاید بهترین و با کیفیت‌ترین اسمارت‌فون‌های ارائه شده به بازار حداقل در نیمه اول سال 2018 باشند. طراحی زیبای شیشه و فلز، صفحه‌نمایش‌های بدون مرز در کناره‌ها و با حداقل حاشیه در بالا و پائین، ارائه متفاوت‌ترین دوربین موبایلی در بین دیگر رقبا و گزینه‌های پردازشی قدرتمند، این دو مدل را به انتخاب‌های بی چون و چرائی در بین دیگر پرچمداران بدل می‌کند. دوربین اصلی هر دو مدل با ارائه دیافراگم دو حالته f/1.5-f/2.4 تمامی رقبا را به چالشی سخت فرا می‌خواند و اسلوموشن 960 فریم در ثانیه‌ نیز یکی از نقاط ضعف سامسونگ در مقابل برخی رقبا را جبران کرده است. دوربین سلفی گوشی با ارائه f/1.7 و فوکوس خودکار یکی از بهتری‌های این رده است و حضور جک 3.5 میلی‌متری هدست (در حالی‌که بسیاری از رقبای کم‌اهمیت‌تر اقدام به حذف آن کرده‌اند) همراه با هدست‌های با کیفیت AKG درون جعبه طرفداران موسیقی را نیز به سمت این مدل جذب می‌کند.

در سمت نکات منفی این دو پرچمدار باید از تکرار طراحی سال پیش، عریض‌تر، ضخیم‌تر و سنگین‌تر شدن نسبت به سال قبل، ماندن شدید اثرات انگشت روی بدنه و شاید از همه مهم‌تر و نگران‌کننده‌تر ضربه‌پذیر بودن و احتمال فراوان شکسته شدن صفحه‌نمایش هنگام افتادن گوشی از دست اشاره کرد. با وجود استفاده از حافظه پر سرعت UFS 2.1‌ در این دو مدل، ظرفیت 64 گیگابایتی این دو گوشی در حالی‌که گوشی‌های ارزان‌قیمت رده میانی نیز در سال جدید به این میزان حافظه مجهز می‌شوند نکته مثبت چندانی برای خانواده S9 نیست؛ رقبای این گوشی حتی به حافظه 128GB نیز اکتفا نکرده و آرام‌آرام سر و کله حافظه‌های 256GB نیز در گوشی‌های اندرویدی ظاهر می‌شود. قابلیت‌های نرم‌افزاری نظیر AR EMOJI فارغ از کپی‌برداری آنها از نمونه مشابه در آیفون 10، با اینکه در روزهای اول جذاب به نظر می‌رسند اما به دلیل نبود سخت‌افزار مجزا، عملا هنوز از دقت کافی برای مطرح شدن به عنوان یک قابلیت‌ انقلابی برخوردار نیستند. در نهایت به عنوان آخرین نکته نچندان مثبت قابل ذکر در مورد S9 و S9 پلاس باید به قیمت بالای آنها اشاره کرد که شاید در بازارهای حساس به قیمتی همچون بازار ایران نتوانند موفقیت و فروش نسل‌های پیشین سری گلکسی S را تکرار کنند.