mobile.ir - مرجع موبایل ایران

در طی یک سال گذشته و با بالا رفتن قیمت ارز در بازارهای داخلی از یک سو و افزایش چشمگیر هزینه قطعات گوشی‌های هوشمند (اعم از صفحه‌نمایش‌، حافظه داخلی و حافظه رم) قیمت تمام‌شده اسمارت‌فون‌ها نیز با تغییرات بزرگی همراه شد که در طی آن برخلاف یکی دو سال گذشته که گوشی‌های پرچمدار به ندرت از رده قیمتی نزدیک به دو میلیون تومان فراتر می‌رفتند حالا این رده قیمتی به گوشی‌های متوسط پیشرفته یا آنچه Premium Mid-range نامیده می‌شود تعلق داشته و برای خرید یک پرچمدار واقعی و تمام‌عیار حتی شاید لازم باشد رقمی نزدیک به 4 میلیون تومان پرداخت شود. در این شرایط با تغییر نکردن قدرت خرید کاربران، طبیعتا بازار گوشی‌های رده میانی در هر دو سوی بالا و پائین کاملا گرم‌تر از گذشته شده و هنوز بسیاری از خریداران به دنبال اسمارت‌فون‌های خوش‌قیمت و با امکاناتی هستند که با وجود کیفیت پائین‌تر نسبت به گوشی‌های پرچمدار هنوز امکانات اصلی مورد نیاز اغلب کاربران همچون یک صفحه‌نمایش بزرگ با کیفیت، دوربین اصلی و سلفی راضی‌کننده، باتری مناسب و حافظه داخلی حجیمی را ارائه کنند.

این وضعیت علاوه بر حاضران همیشگی رده میانی یعنی برندهای چینی، دیگر برندهای کوچک و بزرگ بازار را نیز به تکاپوی ارائه مدل‌های خوش‌قیمتی و پر امکاناتی انداخت که از آن جمله باید به سری J و A سامسونگ در دو طیف قیمتی پائین و بالای این رده اشاره کرد. شرکت هواوی که از یکی دو سال پیش به این سو، به آرامی به سمت محصولات پیشرفته و پریمیوم حرکت کرده و با ارائه گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر در ساب‌برند آنر، تمرکز خود را بیشتر روی سری‌ پرچمدار P‌ و Mate قرار داده بود نیز، ظاهرا بار دیگر توجه تازه‌ای را به محصولات رده میانی و ارزان‌قیمت‌تر معطوف داشته است. این شرکت در سال 2017 گوشی‌های متعددی را با پلتفرم 16 نانومتری جدید Kirin 659 به بازار عرضه کرد که مشخصات مشابه‌ای در آنها به چشم می‌‌‌خورد و همگی رده میانی رو به پائین را هدف قرار داده بودند. هواوی همچنین از جمله اولین برندهائی به حساب می‌آید که صفحه‌نمایش 18:9 را برای رده میانی عرضه کرد و به طور مشخص در همین کلاس تا به امروز چهار مدل شامل آنر 7X، میت 10 لایت، آنر 9 لایت و P Smart را با مشخصاتی نزدیک به هم ارائه کرده است.

هواوی Mate 10 Lite

هواوی P Smart که در بسیاری از موارد شباهت نزدیکی به آنر 9 لایت دارد اسمارت‌فونی نسبتا کوچک با طراحی زیبا و بدنه فلزی ست که با قیمتی مناسب می‌تواند به عنوان انتخابی منطقی برای کاربران با بودجه محدود تلقی شود. هواوی P Smart با نام مدل FIG-LA1 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه سفید رنگ P Smart تنها نام گوشی و نشان هواوی را روی خود دارد و برخی مشخصات از جمله نام مدل، رنگ و اطلاعات جزئی دیگری روی بدنه آن نقش بسته است.

درون این جعبه به جز موارد معمول مثل شارژر، هدست، کابل USB، سوزن سیم‌کارت و دفترچه‌های راهنما، یک قاب پلاستیکی نیز ارائه شده که در اغلب گوشی‌های هواوی دیده می‌شود با این تفاوت که این بار رنگ دودی این قاب با رنگ آبی گوشی بسیار هماهنگ بوده و جلوه بسیار زیبائی را به این مدل می‌بخشد. یک مورد جالب توجه دیگر ارائه برچسب محافظ صفحه‌نمایش درون این جعبه است که می‌تواند تا قبل از تهیه گِلَس از صفحه‌نمایش در مقابل خراشیدگی‌ها محافظت کند.

توان شارژر گوشی فقط 5 وات است و به همین علت نباید انتظار شارژ سریع باتری را داشت.

هدست سیمی دستگاه که پیش از در نمونه‌های متعددی همچون میت 10 لایت و P10 Lite به کار گرفته شده است نیز نکته خاصی نداشته و روی سیم آن تنها یک دکمه دیده می‌شود.

طراحی ظاهری

فراگیر شدن استفاده از صفحه‌نمایش‌های 18:9 در سال گذشته، دست سازندگان را در افزایش اندازه صفحه‌نمایش بدون بزرگ‌تر شدن غیر منطقی سایز گوشی‌ها باز گذاشت این موضوع البته در مدل‌های پرچمدار به جای کوچک‌تر کردن ابعاد بدنه اغلب به ثابت ماندن سایز پیشین و استفاده از صفحه‌نمایش‌های بزرگ‌تر منجر شد؛ این طراحی اما در گوشی‌های رده میانی با صفحه‌نمایش‌های کوچک‌تر تأثیر محسوس‌تری برجای می‌گذارد؛ هواوی پی اسمارت‌ با صفحه‌نمایش نسبتا کوچک 5.65 اینچی نمونه‌ای مثال‌زدنی در این رده است. لبه‌های نسبتا کوچک در بالا و پائین صفحه‌نمایش و حاشیه‌های جزئی در کناره‌ها، گرفتن گوشی با یک دست را آسان‌تر کرده و حس کاملا مثبتی را از این مدل در برخورد اول منتقل می‌کند.

ترکیب شیشه و فلز و لبه‌های گرد صفحه‌نمایش دیگر نکات مثبت قابل ذکر در طراحی این مدل هستند.

پشت گوشی به جز دو قطعه پلاستیکی در بالا و پائین به صورت تمام فلزی بود که به کناره‌های دستگاه نیز ادامه پیدا کرده‌اند. این طراحی با ضخامت اندک گوشی به خوش‌دستی هر چه بیشتر پی اسمارت کمک کرده است. دوربین‌های دوگانه بخش پشتی ظاهری مشابه nova 2 داشته و نزدیک به نیم میلی‌متر نیز از جای خود بیرون زده‌اند.

تفکیک نبودن دکمه تغییر صدا و استفاده از پورت microUSB دو نکته منفی در مورد اجزای جانبی این گوشی را تشکیل می‌دهند.

در مجموع از طراحی و شکل ظاهری پی اسمارت‌ با توجه به ابعاد مناسب، ضخامت اندک و بدنه فلزی آن می‌توان کاملا رضایت داشت و صفحه‌نمایش کشیده 18:9 و دوربین‌های دوگانه بخش پشتی نیز جلوه مدرنی را برای این مدل ایجاد کرده‌‌اند.

ابعاد و وزن

ارتفاع 150.1 میلی‌متری P Smart برای یک گوشی 5.65 اینچی در مقایسه با گوشی‌های پرچمدارِ واجد حاشیه‌های باریک‌تر در بالا و پائین صفحه‌نمایش، نسبتا بیشتر بوده و برای نمونه LG G6 و Samsung Galaxy S8 با صفحه‌نمایش‌های به ترتیب 5.7 و 5.8 اینچی، هر دو 1.2 میلی‌متر ارتفاع کمتری از پی اسمارت‌ دارند اما در مقایسه با گوشی‌های رده میانی و مدلی مثل Galaxy A8 2018 که با صفحه‌نمایش کوچک‌تر 5.6 اینچی فقط 0.9 میلی‌متر کوتاه‌تر است اوضاع به نفع P Smart بوده و می‌توان از ارتفاع گوشی در این رده قیمتی کاملا رضایت داشت. عرض گوشی 72.05 میلی‌متر است که اندکی بیشتر از رقبای نزدیک آن بوده و علت اصلی آن را نیز باید در حاشیه تیره نزدیک به 1 میلی‌متر در هر دو طرف صفحه‌نمایش جست‌وجو کرد.

ضخامت 7.45 میلی‌متری دستگاه ظاهری کاملا Slim به این مجموعه بخشیده و گرد بودن لبه‌های شیشه روی صفحه‌نمایش و بخش پشتی، این ضخامت را حتی کمتر نیز نشان می‌دهد. وزن گوشی 143 گرم است که وزنی بسیار مناسب در این رده به حساب می‌آید؛ برای نمونه A8 2018 سامسونگ با باتری یک اندازه و صفحه‌نمایش 5.6 اینچی، 172 گرم وزن دارد!

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش گوشی همانطور که پیش از این اشاره شد یک نمونه 5.65 اینچی IPS LCD با وضوح فول اچ‌دی پلاس یا 1080×2160 پیکسلی ست که با این وضوح به فشردگی 427ppi دست پیدا می‌کند. از حداکثر روشنائی این صفحه‌نمایش می‌توان رضایت داشت اما در روشنائی روز و زیر نور مستقیم خورشید، برای مشاهده بهتر تصویر باید روشنائی پنل را روی حداکثر تنظیم کنید.

زاویه دید این پنل در سطح کاملا راضی‌کننده‌ای قرار داشته و در مقایسه با میت 10 لایت امتیاز بسیار بهتری را کسب می‌کند. سطح کنتراست و کیفیت رنگ مشکی این صفحه‌نمایش برای این رده قیمتی راضی‌کننده است.

نشان هواوی تنها نکته قابل اشاره در فضای نزدیک به 9 میلی‌متری زیر صفحه‌نمایش است و در بخش فوقانی که نزدیک به 1 میلی‌متر حاشیه کمتری نیز دارد سنسورهای همیشگی (تنظیم نور و Proximity) همراه با دوربین دوم و اسپیکر تماس دیده می‌شود.

یک نکته جدید در این قسمت هنگام پوشاندن محوطه سمت راست اسپیکر تماس (یعنی جائی که سنسور Proximity قرار دارد) در صفحه قفل رخ می‌دهد در این حالت تاچ صفحه‌نمایش غیر فعال شده و تا رفع نشدن مانع از مقابل سنسور امکان استفاده از حالت لمسی صفحه‌نمایش وجود ندارد.

اجزای جانبی

اولین نکته‌ای که در بررسی اجزای جانبی P Smart بیش از بقیه به عنوان یک نکته منفی به چشم می‌آید، حضور پورت microUSB اتصالات سیمی در پائین گوشی است که به هیچ عنوان زیبنده یک اسمارت‌فون مدرن حتی در این کلاس قیمتی نیست. این پورت البته هنوز از اتصال OTG پشتیبانی می‌کند و می‌توان حافظه USB، موس و کیبورد، دسته بازی و دیگر اکسسورهای منطبق با این فناوری را به آن متصل کرد. اسپیکر اصلی، میکروفون تماس و جک هدست دیگر گزینه‌های حاضر در پائین دستگاه را تشکیل می‌دهند. بالای گوشی نیز تنها به میکروفون دوم گوشی بر می‌خوریم.

در کناره سمت راست، دکمه یک‌پارچه تغییر حجم صدا و کلید پاور قرار دارند که هر دو جایگاه مناسبی داشته و به خوبی در زیر انگشتان هر دو دست قرار می‌گیرند.

اسلات ترکیبی سیم‌کارت و کارت حافظه در کناره سمت چپ و در بالا قرار دارد که در آن امکان جای‌گذاری دو سیم‌کارت (بدون کارت حافظه) یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه وجود دارد. مثل دیگر تجربه‌های هواوی، وارد و خارج کردن سیم‌کارت به این قسمت منجر به ریستارت شدن اتوماتیک گوشی نشده و تقریبا بلافاصله بعد از جای‌گذاری، شبکه سیم‌کارت شناسائی می‌شود.

بخش پشتی

قسمت پشتی P Smart با دو قطعه پلاستیکی در بالا و پائین که با نوارهای نقره‌ای رنگی از بخش فلزی مرکزی جدا شده‌اند به سه قسمت تقسیم شده و از این لحاظ ظاهری مشابه آنر 7X دارد با این تفاوت که در 7X، دوربین‌های دوگانه روی نوار جداکننده بالائی قرار داشتند اما این بار دو لنز دوربین به بالاترین قسمت در لبه سمت چپ منتقل شده‌اند. لنزهای دوربین هر دو در حدود نیم میلی‌متر از بدنه فاصله داشته و در کنار آنها تک فلش LED این مجموعه دیده می‌شود. در بخش فلزی مرکزی و در بالا، ‌سنسور اثر انگشت قرار داشته و در پائین نیز به نشان هواوی، نام مدل و برخی نوشته‌های راهنما بر می‌خوریم.

دوربین اصلی

هواوی در اکثر گوشی‌های مجهز به پروسسور Kirin 659 در سال 2017 از یک دوربین 2 مگاپیکسلی در کنار دوربین اصلی بخش پشتی برای تعیین عمق میدان و افکت بوکه استفاده کرده که از آن میان می‌توان به میت 10 لایت، آنر 7X و آنر 9 لایت اشاره کرد؛ این ماجرا در مورد P Smart نیز به همین صورت تکرار شده و این بار نیز در کنار دوربین 13 مگاپیکسلی اصلی دستگاه (لنز نزدیک به فلش LED)، از یک دوربین 2 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار صرفا برای کمک به بهبود تصویر در دوربین اصلی استفاده شده است.

هواوی اطلاعات چندانی در مورد مشخصات دوربین اصلی این گوشی ارائه نکرده اما با بررسی عکس‌های گرفته شده، به حداکثر دیافراگم f/2.2 و فاصله کانونی 26 میلی‌متری دست پیدا می‌کنیم. حداکثر وضوح 3120×4160 پیکسلی (13 مگاپیکسلی) این دوربین در نسبت تصویر 4:3 رخ می‌دهد و طبق رویه جدید هواوی، نسبت تصویر 16:9 کلا از لیست رزولوشن‌های در دسترس حذف شده و تنها می‌توان حین فیلم‌برداری، با لمس دکمه شاتر، عکسی با این نسبت تهیه کرد. از جمله دیگر رزولوشن‌های در دسترس برای این دوربین می‌توان به 10 مگاپیکسل در نسبت 1:1 و 9 مگاپیکسل در نسبت 18:9 اشاره کرد.

رابط کاربری دوربین با آنچه در آنر 7X دیده بودیم تقریبا هیچ تفاوتی ندارد. در این رابط کاربری در سمت راست، شاتر عکاسی و فیلم‌برداری و نمایی از آخرین عکس گرفته شده در زیر یکدیگر قرار دارند و در سوی دیگر نیز سوئیچر تعویض بین دوربین‌های اصلی و سلفی، تعویض به حالت سوژه متحرک، فعال‌سازی مد پرتره، حالت دیافراگم باز و در نهایت تنظیمات فلش (اتوماتیک، فعال،‌ غیر فعال و همواره روشن) جای دارند. حالت دیافراگم باز برای محو کردن پس زمینه و برجسته ساختن سوژه اصلی همراه با تغییر فوکوس پس از برداشت عکس به‌کار می‌رود.

با اسکرول صفحه‌نمایش به سمت راست گزینه Modes یا حالت‌های دوربین ظاهر می‌شود که تقریبا همه آنها را پیش از این در دیگر گوشی‌های آنر و هواوی دیده بودیم. از جمله موارد مهم در این قسمت باید به عکاسی و فیلم‌برداری Pro، عکاسی HDR، برداشت پانوراما و Time-lapse اشاره کرد.

منوی تنظیمات دوربین که با اسکرول به سمت چپ ظاهر می‌شود نیز با تغییر بزرگی روبرو نشده و به جز حذف گزینه RAW همه چیز در این بخش به روال سابق است. در این منو امکان تغییر رزولوشن عکاسی و فیلم‌برداری، به نمایش درآوردن خطوط متقاطع راهنمای عکاسی، تایمر برداشت خودکار و کنترل شاتر با صدا وجود دارد و از جمله بقیه امکانات می‌توان به لمس کردن صفحه‌نمایش برای گرفتن عکس، دنبال کردن سوژه مورد فوکوس (Object tracking)، تغییر وظیفه دکمه شاتر و Ultra snapshot برای دو بار فشردن متوالی ولوم پائین در هنگام خاموش بودن صفحه برای گرفتن عکس اشاره کرد.

با فعال کردن گزینه Pro Photo یا عکاسی حرفه‌ای امکان تغییر Metering، تنظیم عدد ISO (از 100 تا 1600)، تغییر سرعت شاتر (از 1/4000 تا 8 ثانیه)، تغییر در نورگیری از (Ev-4 تا Ev+4)، انجام فوکوس به صورت دستی یا اتوماتیک (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و سرانجام White balance دیده می‌شوند. همانطور که گفته شد همچون آنر 7X در بخش تنظیمات این حالت نیز امکان ذخیره کردن عکس در حالت RAW وجود ندارد.

برداشت تصویر با دوربین هواوی پی اسمارت‌ را از یک محیط داخلی با نور کافی شروع می‌کنیم. در اولین تصویر، با اندکی رنگ‌پریدگی نسبت به حالت عادی روبرو می‌شویم و همانطور که از برش اندازه واقعی مشخص است جزئیات در سطح نچندان بالائی بوده و نویز مشهودی نیز در اکثر قسمت‌ها دیده می‌شود.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با بیشتر شدن نور، اندکی به جزئیات اضافه شده و از نویز کمتر می‌شود و با بیشتر شدن نور میزان رضایت از تصویر بالاتر نیز می‌رود البته هنوز با نمونه ایده‌آلی در این زمینه روبرو نیستیم.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در هنگام مواجه نبودن با نور شدید پس‌زمینه، استفاده از HDR همانطور که در تصویر اول در زیر مشخص است تغییر خاص و بزرگی در تصویر ایجاد نمی‌کند اما با بیشتر شدن شدت نور، ‌فعال کردن HDR تصویر ملایم‌تری را به دست می‌دهد.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در فضای آزاد و در یک حال و هوای ابری، هنوز با بزرگ‌ کردن تصویر به اندازه واقعی آن با جزئیات نازل و نویز مشهودی روبرو می‌شویم هرچند مطمئنا هنگام عکاسی در یک روز آفتابی شرایط متفاوت است.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در یک روز نیمه آفتابی همانطور که از برش اندازه واقعی مشخص است سطح جزئیات بسیار بهتر شده و نویز نیز (حداقل برای این کلاس قیمتی) به حداقل می‌رسد. با فعال کردن مد HDR دوربین، ضمن آنکه تصویر اندکی روشن‌تر می‌شود از زردی آن نیز اندکی کاسته شده و رنگ‌ها تا حدود واقعی‌تر به نظر می‌رسند.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

میزان جزئیات در روز نیمه آفتابی در حالت اتوماتیک همچنان رضایت‌بخش است.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در عکاسی از فاصله نزدیک از سرعت و دقت فوکوس می‌توان رضایت داشت هرچند این موضوع نیز به کافی بودن نور بستگی کامل دارد.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در نهایت برای تست دقت رنگ این دوربین از تصاویر زیر استفاده کردیم که در هر دو حالت رنگ‌ها کاملا سیرتر از حالت عادی ثبت شدند که این موضوع مثلا در عکس دوم، تا حدودی به غیر طبیعی شدن سوژه منجر شده است.

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت عکس در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در عکاسی در شب و در نور کم، از عملکرد دوربین پی اسمارت‌ نمی‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و همچنان تاثیر نویز و جزئیات اندک رابطه مستقیم خود را با کلاس قیمتی گوشی یادآور می‌شوند.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 17Mbps و صدای استریوی 192Kbps است. از کیفیت ویدئوهای این دوربین می‌توان تا حدودی رضایت داشت و از نظر جزئیات و کیفیت رنگ با نمونه مناسبی روبرو هستیم هرچند سطح نویز در نقاط تاریک‌تر تصویر هنوز بالاتر از حد انتظار است.

دوربین سلفی

وضوح دوربین سلفی پی اسمارت، 8 مگاپیکسل در نسبت تصویر 4:3 بوده و مانند دوربین اصلی،‌ در اینجا نیز امکان تغییر نسبت دوربین به 16:9 وجود ندارد. از کیفیت عکس و ویدئوهای دوربین سلفی پی اسمارت‌ با وجود نبود فوکوس خودکار و حضور نداشتن دوربین دوم در این قسمت می‌توان رضایت داشت البته در این مورد نیز وجود نور مناسب شرط اصلی برداشت یک سلفی با کیفیت است. برداشت تصاویر پرتره با محو کردن پس‌زمینه به صورت نرم‌افزاری در این دوربین رخ می‌دهد که هنوز ایده‌آل نیست و معمولا بخشی از کناره‌های سوژه اصلی نیز همراه با پس‌زمینه محو می‌شود.

باتری

P Smart‌ با یک باتری 3 هزار میلی آمپر ساعتی عرضه می‌شود که هنوز ظرفیت نسبتا مناسبی در رده میانی به حساب می‌آید؛ این ظرفیت در آنر 9 لایت هم تکرار شده اما مدلی مدل آنر 7X با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر، ظرفیت بیشتری داشته و به یک باتری 3,340mAh مجهز شده است. هواوی توضیحی در مورد کیفیت و دوام این باتری ارائه نکرده اما با توجه به صفحه‌نمایش نچندان بزرگ و امکانات متعادل می‌توان انتظار دوام مناسبی را از آن داشت. 16 نانومتری بودن پردازنده در مقایسه با رقبائی که حداقل با پلتفرم Snapdragon 625 به لیتوگرافی 14 نانومتری مجهز شده‌اند، یک نکته منفی در مصرف باتری این گوشی به حساب می‌آید اما با این حال در صورت کنترل نوع استفاده، کاهش نور صفحه‌نمایش و استفاده کمتر از وای‌فای و دیتای موبایلی، شاید بتوان با یک بار شارژ، روز دوم را نیز به پایان رساند.

باتری P Smart همانطور که حدس زده می‌شد در تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند و با زمان تنها 7 ساعت و 52 دقیقه‌ای، امتیاز متوسط رو به پائینی را به دست می‌آورد. پیش از این نیز آنر 7X با وجود باتری حجیم‌تر، چندان در این تست موفق‌تر نبوده و فقط به دوام 8 ساعت و 32 دقیقه‌ای رسیده بود. برای مقایسه مدلی مثل XA1 Ultra‌ از سونی با باتری 2,700mAh‌ و صفحه‌نمایش 6 اینچی، تا 11 ساعت و 5 دقیقه در همین تست با شرایط مساوی دوام آورده بود.

همراه گوشی یک شارژ 5 واتی (5 ولت و 1 آمپر) ارائه می‌شود که نمی‌توان انتظار هیچ نوع شارژ سریعی را از آن داشت. در عمل این شارژر پس از یک ساعت تنها نزدیک به 35 درصد ظرفیت باتری را پر می‌کند و پس از گذشت 2 و 3 ساعت از زمان شارژ نیز ظرفیت باتری به ترتیب به 72 و 97 درصد می‌رسد. در نهایت پس از گذشت اندکی بیش از 3 ساعت باتری به طور کامل با این شارژر پر می‌شود.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

سیستم‌عامل دستگاه نسخه 8 اندروید Oreo همراه با پوسته EMUI 8 است که از این لحاظ مشابه میت 10 لایت به نظر می‌رسد. زمان بوت گوشی نزدیک به 26 ثانیه بوده که چند ثانیه‌ای سریع‌تر از Mate 10 Lite است.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض زمان و تاریخ همراه با میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد؛ شکل ظاهری میانبرهای این بخش بدون تغییر بوده و همچنان علاوه بر موارد تکراری مثل ماشین حساب، چراغ‌قوه و ریکوردر صدا می‌توان به بارکدخوان و تایمر نیز دسترسی پیدا کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جدید در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم به سبک 3D Touch اپل، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به رفتن مستقیم به صفحه ارسال پیام هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Message، جست‌وجو و مشاهده آخرین عکس‌ها برای آیکون گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

برای ورود به حالت ویرایشی این بخش علاوه بر نگه داشتن دست روی صفحه‌نمایش از نزدیک کردن انگشتان به یکدیگر روی صفحه نیز می‌توان استفاده کرد. امکان افزودن و کاستن از صفحات، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین می‌توان آیکون‌های این صفحه را به سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 مرتب کرد و دیگر گزینه‌های تکراری این قسمت مثل تکان دادن گوشی برای مرتب کردن جایگاه آیکون‌ها، نمایش عنوان هر آیکون در زیر آن، هوم‌اسکرین لوپ برای چرخش دائم صفحه هوم حین اسکرول افقی و پیشنهاد برنامه‌های تازه براساس نوع استفاده، در اینجا نیز حضور دارد. حذف گزینه چرخش خودکار صفحه‌نمایش در هوم اسکرین یکی از تفاوت‌های این بخش با گذشته است.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منوی جدیدی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند. آیکون سرچ بارکد در کناره کادر جست‌وجو همچنان در اینجا نیز حضور دارد که لمس آن منوی دوربین را برای اسکن کردن یک بارکد احضار می‌کند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش تفاوت خاصی نسبت به قبل نداشته است. با یک بار پائین کشیدن این منو علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض وای‌فای، بلوتوث، موبایل دیتا، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و یک ردیف پایین‌تر نیز به اسلایدر تغییر روشنایی همراه با امکان فعال کردن روشنایی خودکار بر می‌خوریم. به عنوان یک نکته مثبت، آیکون Setting یا تنظیمات کاملا جدا از میانبرهای این قسمت و در بالا قرار دارد و بدین‌ترتیب دسترسی به آن آسان‌تر خواهد بود.

ادامه اسکرول تاگل‌های این قسمت یا لمس فلش رو به پایین در بخش بالایی صفحه‌نمایش، شش ایکون دیگررا نیز به نمایش می‌گذارد و با لمس دکمه Edit از بالای صفحه‌نمایش نیز می‌توان 7 آیکون دیگر به این قسمت افزود تا تعداد کل تاگل‌ها به 18 عدد برسد. گزینه 4G از لیست تاگل‌های این بخش حذف شده و نبود آیکون NFC نیز به روشنی به نبود این امکان ارتباطی اشاره دارد.

منوی Setting به سبک Mate 10 Pro از ظاهر ساده‌ای برخوردار بوده و به جای آیکون‌های رنگی، بیشتر از متن در آن استفاده شده است در بالای این بخش مثل گذشته،‌گزینه‌ای برای جست‌وجو در دسترس قرار دارد و یک ردیف پائین‌تر نیز به جز پیشنهاداتی که هر از چند گاهی ظاهر می‌شوند،‌ قسمتی برای لاگین کردن در حساب کاربری هواوی موسوم به Huawei ID در نظر گرفته شده است.

با اینکه تعداد آیکون‌ها در منوی ستینگ گوشی بسیار کم شده اما حداقل در نخستین روزهای استفاده، یافتن تنظیم مورد نظر چندان به آسانی صورت نمی‌گیرد و در بسیاری از مواقع باید از نوار سرچ بالای صفحه بهره برد. البته در این منو نیز همچنان قسمت‌های مهم برای کاربران از جمله تنظیمات صفحه‌نمایش، باتری، صدا، حافظه داخلی و اپلیکیشن به صورت یک آیکون مجزا با دسترسی آسان ارائه شده‌اند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

اصرار هواوی برای استفاده از پروسسورهای خانگی مجموعه HiSlicon این شرکت همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد باعث شده تا برای چندمین بار در یک گوشی رده میانی هواوی از پروسسور 16 نانومتری Kirin 659 استفاده شود که این امر در قیاس با رقبائی که از مدت‌ها پیش به پروسسورهای 14 نانومتری Snapdragon 625 و نمونه‌های جدیدتری مثل SD630 و SD636 مهاجرت کرده‌اند، چندان به نفع هواوی به نظر نمی‌رسد. پردازش در این چیپ‌ست با 8 هسته ARM A53 مرتب شده در دو کلاستر 2.36 و 1.7 گیگاهرتزی (به ترتیب برای پردازش‌های سنگین و سبک) انجام شده و گرافیک آن نیز از نوع دو هسته‌‌ای Mali-T830 MP2 است.

حافظه رم این مدل 3 گیگابایت بوده و از 32 گیگابایت حافظه داخلی نیز در اولین بوت نزدیک به 22.85 گیگابایت در دسترس کاربران قرار می‌گیرد.

با اینکه حضور حافظه eMMC در این گوشی با توجه به قیمت و کلاس کاری آن کاملا مسجل است اما طبق معول تست AndroBench را برای تحقیق نوع حافظه در این گوشی انجام می‌دهیم. امتیاز خواندن ترتیبی (Sequential Read) در این تست که معیاری برای کیفیت حافظه است در پی اسمارت به سرعت 259MB/s ختم می‌شود که اندکی پائین‌تر از میت 10 لایت با سرعت 294MB/s به حساب می‌آید اما هنوز به روشنی از حضور حافظه eMMC سخن می‌‌گوید.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

امتیاز P Smart در Geekbench 4.2 در دو تست تک و چند هسته‌‌ای، در حالی 934 و 3,697 واحد رقم خورد که این شرایط کاملا مشابه آنر 7X با امتیازهای 917 و 3,557 واحد بوده و در قیاس با گوشی‌های پیشرو مثلا میت 10 پرو با امتیازهای 1,891 و 6,797 در رده کاملا پائین‌تری قرار می‌گیرد.

امتیاز کلی تست Basemark OS II در پی اسمارت به 1,420 واحد رسید که این مقدار در مقایسه با آنر 7X با امتیاز 1,291 اندکی بالاتر است و این بالاتر بودن بیش از همه چیز در بخش سیستم و وب رخ داده که هر دو را می‌توان به بالاتر بودن ورژن سیستم‌عامل در پی اسمارت نسبت داد. برای مقایسه کافی ست بدانید یک گوشی پیشرفته‌تر مثل آنر 9، این تست را با امتیاز بسیار بالاتر 3,027 واحدی به انجام می‌رساند.

در نسخه جدید AnTuTu یعنی ورژن 7.0.4، پی‌اسمارت طبق انتظار به امتیازی متوسط رو به پائین و به صورت دقیق‌تر به 87,957 واحد رسید که این یکی نیز اندکی بیشتر از آنر 7X با امتیاز 84,195 واحد محاسبه شده است. گلکسی A8+ 2018 به واسطه هسته‌های پر قدرت A73 خود در این تست به امتیاز 115,141 واحدی می‌رسد که به خوبی اختلاف پی‌اسمارت با یک گوشی پیشرفته‌تر رده میانی را نشان می‌دهد.

در نهایت در آخرین تست چون همیشه به سراغ بررسی گرافیک گوشی از طریق تست Sling Shot Extreme از مجموعه 3DMark می‌رویم. آنر 7X پیش از این در این تست به امتیاز 419 رسیده بوده و میت 10 لایت نیز با امتیاز 411 کاملا نتیجه مشابه‌ای را نشان می‌داد. در پی اسمارت اما برخلاف تصور به امتیاز کاملا پائین‌تر 312 واحدی دست پیدا کردیم که احتمالا به معنای پائین‌تر آورده شدن کلاک پردازنده گرافیکی تعبیر می‌شود. برای مقایسه گلکسی A8+ 2018 با گرافیک Mali-G71 MP2 این تست را با امتیاز کاملا بهتر 725 واحدی به اتمام می‌رساند و میت 10 پرو نیز با امتیاز 2,975 به خوبی تفاوت یک پرچمدار را با گوشی‌های رده میانی نشان می‌دهد.

ارتباطات

حداکثر سرعت ارتباطات تحت شبکه در پی اسمارت‌ ظاهرا تحت 4G با استاندارد LTE Cat.4 با سرعت 150Mps انجام می‌شود که البته شبکه فورجی این گوشی تنها روی یکی از سیم‌کارت‌ها فعال بوده و دیگری در این هنگام روی شبکه نسل دوم سوئیچ می‌کند. وای‌فای گوشی از نوع 11.n تک بانده (تنها فرکانس 2.4GHz) بوده و بلوتوث آن نیز نسخه 4.2 است. از NFC نیز در این مدل صرفنظر شده است. مسیریابی در این گوشی با ماهواره‌های GPS و GLONASS انجام شده و ارتباطات سیمی آن نیز از طریق پورت microUSB انجام می‌پذیرد.

کلام آخر

هواوی P Smart پکیجی متعادل با امکانات نسبتا مناسب و قیمتی راضی‌کننده است؛ طراحی بدنه گوشی با صفحه‌نمایش 18:9 و حاشیه‌های عمودی اندک در بالا و پائین آن به یک گوشی مدرن و امروزی شباهت دارد. جنس فلزی بدنه و قسمت شیشه‌ای روی دستگاه جذابیت‌های این مدل را دو چندان کرده‌اند و دو لنز دوربین بخش پشتی نیز حس مثبتی را در بین خریداران ایجاد می‌کنند. از کیفیت صفحه‌نمایش دستگاه با وجود برخی نواقص می‌توان رضایت داشت اما دوربین برای گرفتن یک عکس مناسب به نور کاملی همچون روشنائی روز نیاز دارد و در غیر اینصورت نویز مشهود و جزئیات اندکی را به نمایش می‌گذارد. کیفیت دوربین سلفی اما به میزان زیادی راضی‌کننده است. ظرفیت و دوام باتری وضعیت میانه و متوسطی را به نمایش می‌گذارند و در نبود شارژر سریع، زمان نسبتا زیادی بیش از 3 ساعت به شارژ باتری اختصاص پیدا می‌کند. استفاده نکردن از پورت USB-C، تک بانده بودن وای‌فای، نبود NFC و ترکیبی بودن اسلات حافظه دیگر نکات منفی این گوشی را تشکیل می‌دهند اما در کل با نیم‌نگاهی به قیمت در نظر گرفته شده برای دستگاه و ارائه آن با اندروید 8 می‌توان از این مدل به عنوان یکی از انتخاب‌های نسبتا مناسب در این رده قیمتی یاد کرد.