mobile.ir - مرجع موبایل ایران

در گذشته‌ای نچندان دور اوج هنرنمایی بخش موبایل شرکت سونی در گوشی‌های محبوب سری Z خلاصه می‌شد؛ اسمارت‌فون‌هایی که در شش نسل از XPERIA Z در سال 2012 تا XPERIA Z5 در سال 2015 با فراز و فرودهای متعددی، ارائه شدند. در سری Z معمولا جدا از مدل پایه، یک نمونه کوچک‌تر با پسوند کامپکت نیز وجود داشت و در نسل آخر یعنی Z5 به جز مدلِ اصلی و کامپکت، مدل پیشرفته‌تری به نام Premium نیز عرضه شد که صفحه‌نمایش 4K برجسته‌ترین نقطه تمایز آن به حساب می‌آمد. سونی چند ماه بعد در فوریه 2016 به سراغ رده تازه‌ای به نام سری X رفت که حداقل به لحاظ گزینه‌های سخت‌افزاری در هر سه رده بالا، میانی و پایین بازار حضور داشت.

سه‌گانه سونی اکسپریا Z5 کامپکت، اکسپریا Z5 و Z5 Premium

یک نکته عجیب در این سری جدید که علت اصلی محبوبیت کمتر آنها را نیز شاید بتوان در همین نکته یافت، سایز 5 اینچی صفحه‌نمایش این سه گوشی بود که از XPERIA XA ارزان‌قیمت تا XPERIA X رده میانی و XPERIA X Performance پرچمدار از لحاظ سایز هیچ تغییری نمی‌‌کرد. استاندارد مقاومت IP تنها در X Performance حضور داشت و در حالی که ارتقاء وضوح دوربین و استفاده از حافظه‌های داخلی بالا فاکتورهای اصلی سونی برای جلب توجه کاربران بود در برخی دیگر از قسمت‌های مهم مثل ظرفیت باتری هنوز با رقبای این هر سه کلاس فاصله فراوانی احساس می‌شد.

XPERIA XZ پرچمدار بعدی سونی بود که نزدیک به یک سال پیش در IFA 2016 رونمایی شد و با وجود تفاوت در طراحی و شکل ظاهری، همچنان در مشخصات و گزینه‌های پردازشی، شباهت‌ کاملی با مدلی قبلی این کلاس داشت ؛ صفحه‌نمایش گوشی اینک اندکی بزرگ‌تر شده و با 5.2 اینچ ابعاد قابل‌ قبول‌تری را به نمایش می‌‌گذاشت اما از دیگر سو وضوح دوربین‌های اصلی و سلفی، درجه مقاومت IP، نوع پردازنده و حجم حافظه رم به همراه حافظه داخلی هیچ تفاوت معناداری نسبت به X Performance نداشتند و افزایش 7 درصدی ظرفیت باتری نیز ارتقاء بزرگی در این زمینه به حساب نمی‌آمد.

سونی اکسپریا XZ

XZ با وجود زنده نگه داشتن امید در دل هواداران سونی عملا تغییر خاصی در عملکرد منفی بخش موبایل سونی در طی چند فصل اخیر ایجاد نکرد و در گزارش‌های مالی سونی در یک سال گذشته همچنان بخش موبایل به عنوان یکی از زیر مجموعه‌های زیان‌ده در بین کسب و کارهای مختلف این شرکت یاد می‌شد. جدیدترین راه‌کار سونی برای برون‌رفت از این بحران ظاهرا ورود تخصصی‌تر به حوزه‌‌های درآمدزای اصلی این شرکت یعنی گوشی‌های پرچمدار از یک طرف و اسمارت‌فون‌های ارزان‌قیمت‌تر رده میانی از سوی دیگر است؛ در این راه‌کار ظاهرا از این پس گوشی‌های پیشرفته رده میانی و محصولاتی مثل XPERIA X و XPERIA X Compact جایی در سبد کالای سونی نداشته و تمرکز این برند بیش از پیش بر سری XZ در سطح بالای بازار و سری XA در رده میانی رو به پایین قرار می‌گیرد. این راه‌‌کار همانطور که چند روز پیش در گزارش مالی سونی از سه‌ماهه دوم سال 2017 نیز مشخص شد ظاهرا حداقل در کوتاه‌مدت به نفع این شرکت تمام شده‌ و شرایط بخش موبایل بهبودی هرچند اندک را نشان می‌دهد.

سونی اکسپریا XA1 و XA1 Ultra

اکسپریا XZ Premium جدیدترین پرچمدار شرکت سونی است که هرچند به عنوان یکی از اولین اسمارت‌فون‌های مجهز به چیپ‌ست پیشرفته Snapdragon 835 در ابتدای سال جاری میلادی در نمایشگاه MWC 2017 معرفی شد اما عملا به دلیل در دسترس نبودن این پروسسور در ماه‌های اول برای شرکت دیگری به جز سامسونگ حضور این مدل در بازار تا ابتدای تابستان سال جاری به تعویق افتاد. XZ Premium در بسیاری از جنبه‌ها از جمله صفحه‌نمایش 4K با پشتیبانی از محتوای HDR، دوربین متفاوت با امکان برداشت اسلوموشن 960 فریم در ثانیه و قابلیت‌های پیشرفته ارتباطی، در حد و اندازه‌های یک پرچمدار واقعی به نظر می‌رسد و هرچند برخلاف سری S8 سامسونگ و LG G6 از رویکرد حذف حاشیه‌های عمودی و کوچک‌سازی بدنه پیروی نمی‌کند اما در کلاسی دیگر و در قیاس با نمونه‌هایی چون HTC U11 و Xiaomi Mi 6 حرف‌های فراوانی برای گفتن دارد.

سونی اکسپریا XZ Premium با نام مدل دقیق G8142 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

باکس سفید رنگ و نسبتا بزرگ XZ Premium به سبک دیگر گوشی‌های سری X تصویری از گوشی را در بر نداشته و تنها برخی اطلاعات معدود بر کناره‌های آن نقش بسته است.

درون این جعبه شارژر، کابل USB و دفترچه‌های راهنما قرار دارد و با اینکه در نسخه در اختیار ما از هدست خبری نبود اما احتمالا در نسخه حاضر در بازار شرایط متفاوت خواهد بود.

شارژر گوشی برخلاف انتظار از یک گوشیِ پرچمدار، همان UCH 20 همیشگی سونی با توان 7.5 واتی (5 ولت و 1.5 آمپر) است که این روزها در کنار تمامی گوشی‌های این برند از نمونه‌‌های ساده و ارزان‌قیمتی مثل XPERIA L1 تا مدل‌های رده میانی همچون XPERIA XA1 و حتی پرچمدار سونی یعنی XZ Premium‌ حضور دارد. از این شارژر انتظار سرعت بالایی در پر کردن باتری حجیم گوشی نمی‌رود که در عمل نیز در بخش باتری این موضوع بررسی شده است.

طراحی ظاهری

بدنه براق،‌ کنار‌ه‌های گرد در چپ و راست و ابعاد بزرگ XZ Premium‌ اولین مواردی هستند که پس از در دست گرفتن گوشی جلب نظر می‌کنند. طراحی دستگاه به آنچه در XZ سال گذشته دیده‌ایم شباهت نزدیکی دارد و در این میان تنها یکی دو اختلاف نچندان مشهود دیده می‌شود.

سونی در طی سال‌های گذشته معمولا تمایل چندانی به استفاده از شیشه گوریلاگلس حتی روی پرچمداران خود نداشت و معمولا از شیشه جداگانه دیگری در این زمینه بهره می‌برد. سال گذشته در XPERIA XZ از ورژن نا مشخصی از گوریلاگلس استفاده شده اما امسال بالاخره همانطور که از یک پرچمدار بزرگ انتظار داریم پشت و روی گوشی در هر دو قسمت با شیشه محافظ Gorilla Glass 5 با لبه‌‌های گرد پوشیده شده است.

تنها تغییر قابل اشاره در کناره‌‌های گوشی به منتقل شدن دکمه تغییر صدا از پایین به بالای سنسور اثر انگشت است که به همین صورت در اکسپریا XA1 نسبت به XA سال گذشته نیز تکرار شده بود.

دو قسمت تخت فلزی در بالا و پایین گوشی وجود دارد و کناره‌های نیم‌دایره دو طرف دستگاه نیز کاملا از بخش شیشه‌ای پشتی مجزا و تفکیک‌شده‌اند. بدین‌ترتیب XZ Premium نیز مثل اغلب گوشی‌های سونی در طی یک سال گذشته، در کناره‌ها و بخش پشتی از 5 قسمت کاملا مستقل تشکیل شده که در کنار هم حس یک طراحی uni-body را منتقل می‌کنند.

امضای سونی در طراحی گوشی‌های این شرکت یعنی حاشیه‌های بسیار بزرگ در بالا و پایین صفحه‌نمایش، در اینجا نیز با قدرت حضور دارند و در مقایسه با XZ سال گذشته همانطور که در ادامه خواهیم دید این حاشیه‌ها اندکی بیشتر نیز شده‌اند.

بخش آینه‌ای پشت دستگاه نسبت به XZ شاهد تغییر جایگاه مجموعه فوکوس و فلش از عمودی به افقی بوده و همچنان در کسری از ثانیه با اثرات انگشت فراوان پوشیده می‌شود.

یک تغییر دیگر بخش پشتی حذف نوار پلاستیکی پایین این قسمت و استفاده از شیشه یک دست و کامل است.

کناره‌های خمیده و لبه‌های تخت در بالا و پایین المان‌های جذاب در طراحی XZ Premium به حساب می‌آید و براق بودن کل مجموعه نیز با اینکه در طول استفاده با ماندن اثرات انگشت متعدد جلوه نازیبایی را ایجاد می‌کند اما حداقل در ابتدا جذابیت چشم‌نوازی به گوشی می‌بخشد. سایز بزرگ و وزن بالا نیز با وجود تلقی مثبت برخی از کاربران در عمل با کاهش ارگونومی و اجبار به استفاده از هر دو دست، دیگر نکات منفی در طراحی این گوشی را تشکیل می‌دهند.

ابعاد و وزن

طبق معمول از همان ابتدای در دست گرفتن XZ Premium ابعاد و وزن بالای آن کاملا در دست حس می‌شود. ابعاد دقیق دستگاه طبق اعلام سونی برابر 7.9×77×156 میلی‌متر است که به خصوص در طول و عرض با انتظار از یک گوشی 5.5 اینچی، کاملا فاصله دارد. برای مقایسه، پرچمدار سال گذشته سامسونگ یعنی Galaxy S7 edge با صفحه‌نمایش هم‌اندازه و دکمه فیزیکی زیر صفحه‌نمایش دارای طول و عرض به ترتیب 150.9 و 72.6 میلمتر است و HTC U11 نیز با حاشیه‌های بسیار زیاد در بالا و پایین صفحه‌نمایش نیز همچنان بیش از 2 میلی‌متر در ارتفاع و 1.1 میلی‌متر در عرض از XZ Premium کوچک‌تر است. با مقایسه پرچمدار سونی با نمونه‌هایی چون Samsung Galaxy S8 و LG G6 اختلاف بسیار بیشتر شده و این دو گوشی با صفحه‌نمایش‌های 5.7 و 5.8 اینچی هر دو 7.1 میلی‌متر از XZ Premium کوتاه‌قامت‌تر هستند. با وجود طول و عرض بالا، ضخامت گوشی مناسب بوده و کاملا در دست Slim احساس می‌شود.

گوشی‌های سونی همواره در زمینه وزن از همتایان خود سنگین‌تر هستند و طبیعتا پرچمدار اصلی آن نیز در این زمینه مستثنی نیست؛ XZ Premium با وزن 191 گرمی یکی از سنگین‌ترین اسمارت‌فون‌های اندرویدی سال 2017 است که یافتن معادل این وزن حتی در دیوایس‌های با صفحه‌نمایش‌های بسیار بزرگ‌تر نیز کار چندان آسانی نیست. برای مقایسه S8 و S8+ سامسونگ با صفحه‌نمایش‌های 5.8 و 6.2 اینچی به ترتیب 155 و 173 گرم وزن دارند و HTC U11 با وزن 169 گرمی و LG G6 با وزن 163 گرمی هنوز فاصله فراوانی را با XZ Premium‌ نشان می‌دهند. وزن بالای گوشی در دست کاملا حس می‌شود اما این نکته ممکن است برای برخی کاربران نکته مثبتی به حساب بیاید.

صفحه‌نمایش

سونی یک بار در Z5 Premium ایده استفاده از صفحه‌نمایش 4K را آزمود و بار دیگر آن را در XZ Premium به کار گرفته است؛ این بار اما وضوح 4K چندان در کانون توجه سونی و کاربران نیست چرا که همچون سال 2015 هنوز نیز محتوای 4K چندان مرسوم و متداول نیست و استفاده از آن روی صفحه‌نمایشی به کوچکی یک گوشی موبایل عملا تفاوت خاصی به جز مصرف سریع‌تر باتری ایجاد نمی‌کند.

پنل 5.5 اینچی IPS TFT LCD حاضر در XZ Premium در هنگام نمایش محتوای UHD مثل عکس یا ویدئو دارای وضوح 2140×3840 پیکسل با تراکم بیش از 800ppi است. این وضوح بالا درست همانند Z5 Premium تنها در هنگام نمایشِ عکس، ویدئو یا هر محتوای با وضوح بالا فعال شده و در حالت عادی تمامی منوها و قسمت‌های مختلف رابط کاربری دستگاه با وضوح فول اچ‌دی رندر می‌شوند و در نتیجه فشردگی واقعی صفحه‌نمایش حوالی 400ppi خواهد بود. یک صفحه‌نمایش 4K در حالت نظری می‌تواند در زمینه واقعیت مجازی و عینک‌های متکی بر موبایل کارآمد و مفید ظاهرا شود اما با توجه به فروش بالای عینک‌های PlayStation VR تمایل چندانی از طرف سونی برای مطرح کردن XZ Premium‌ به عنوان رقیبی از جنس خودی در این زمینه دیده نمی‌شود. بدین‌ترتیب شاید تنها نکته مثبت وضوح بالای این صفحه‌نمایش، نشان داده شدن وضوح 4K در پلیر یوتیوب و دیگر پخش‌کننده‌های آنلاین مشابه باشد البته اگر اینترنت بسیار پر سرعتی در اختیار داشته باشید.

یکی دیگر از نکات برجسته این صفحه‌نمایش به جز رزولوشن بالا، پشتیبانی آن از محتوای HDR است. فناوری HDR در گونه‌های مختلفی ارائه می‌شود که پایه‌ای‌ترین آن یعنی HDR10 در این پنل حضور دارد و گونه‌های پیشرفته‌تر این فناوری نظیر Dolby Vision را باید در مدلی مثل LG G6 سراغ گرفت. یک پنل HDR در هنگام پخش محتوای ساخته شده با این استاندارد روی کاغذ می‌تواند روشنایی و جزئیات بالاتری را به نمایش بگذارد و در زمینه رنگ نیز تفاوت‌های مهمی را نسبت به پنل‌های عادی ایجاد کند. در دنیای واقعی در حال حاضر محتوای بسیار اندکی در این زمینه وجود دارد و به جز برخی شبکه‌های اینترنتی مبتنی بر محتوا همچون آمازون و نت‌فلیکس (که جدیدا به جز G6، امکان مشاهده این نوع از محتوا را برای XZ Premium نیز ارائه کرده) عملا جای دیگری برای دسترسی به ویدئوهای روز با کیفیت HDR‌ وجود ندارد. البته نگفته پیداست که امکان دسترسی به ویدئوهای این دو سرویس نیز در حالت عادی در داخل کشور وجود ندارد. بنابراین با اینکه حضور HDR می‌تواند به عنوان یک برگ برنده هنگام معرفی یک گوشی موبایل مورد استفاده قرار بگیرد اما در نبود محتوای متناسب، هیچ‌یک از دو گزینه رزولوشن 4K یا پشتیبانی از HDR10‌ عملا تفاوتی برای کاربران ایجاد نخواهد کرد.

از کیفیت صفحه‌نمایش دستگاه می‌توان کاملا رضایت داشت؛ رنگ‌های زنده و زاویه و دید مناسب، استفاده از دستگاه در هر محیط نوری را امکان‌پذیر می‌سازد و در زیر نور مستقیم خورشید نیز با وجود بازتاب نور از سطح‌ شیشه‌ای هنوز با نمونه راضی‌کننده‌ای روبرو هستیم.

بالا و پایین صفحه‌نمایش در هر دو قسمت نزدیک به 16 میلی‌متر حاشیه بزرگ و تقریبا بدون استفاده دیده می‌شود که نسبت به XZ سال قبل، 2 میلی‌متر بزرگ‌تر شده‌اند. در پایین صفحه‌نمایش یکی از اسپیکرهای استریو و در بالا به جز اسپیکر دوم، طبق معمول دوربین سلفی و سنسورهای تنظیم نور و Proximity گوشی به چشم می‌خورند.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ و زیر یک پوشش سراسری بزرگ، اسلات حافظه و سیم‌کارت‌ دستگاه قرار دارد که اسلات سیم‌کارت دوم (یا کارت حافظه) به صورت یک‌تکه و با درپوش پلاستیکی متصل به آن از جای خود خارج می‌شود اما سیم‌کارت اصلی همچنان در جای خود و بالای این قسمت قرار دارد. با اینکه در XZ Premium نیز مثل XZ سال گذشته همچنان امکان قرار دادن دو سیم‌کارت همزمان و کارت حافظه وجود ندارد اما با یک تفاوت نسبت به سال گذشته، دیگر برای خارج کردن کارت حافظه نیازی به درآوردن سیم‌کارت و در نتیجه ریستارت شدن خودکار دستگاه نیست. در XZ Premium نیز مثل دیگر گوشی‌های سونی هرگونه وارد و خارج کردن سیم‌کارت منجر به ریستارت شدن خودکار دستگاه می‌شود.

در سمت راستِ گوشی، تغییر رنگ دکمه Power اولین نکته‌ای‌ست که جلب توجه می‌کند؛ با مشکی‌ شدن این دکمه، طراحیِ دستگاه کاملا یک‌دست‌تر از گذشته به نظر می‌رسد و با کمک آن می‌توان در یک نگاه XZ Premium‌ را از XZ ‌تفکیک کرد. جایگاه سنسور اثر انگشت روی این دکمه همچنان جایگاه ارگونومیک‌تری نسبت به سنسورهای زیر صفحه‌نمایش است و از این بابت می‌توان از طراحی این سنسور رضایت داشت. 

دکمه‌های تغییر صدا در این بخش همانطور که در طراحی اشاره شد از پایین به بالا منتقل شده و مشکل XZ در دسترسی به این دکمه‌ها این کاملا مرتفع شده است.

دکمه شاتر دوربین همچنان به عنوان یکی از برترین نکات مثبت گوشی‌های سونی، در اینجا نیز حضور دارد و حالت دوگانه آن برای فوکوس (با فشردن تا نیمه) و گرفتن عکس (با فشردن تا انتها) در زیر انگشت احساس می‌شود.

پورت USB Type-C و میکروفون تماس در پایین و جک 3.5 میلی‌متری و میکروفون دوم در بالای گوشی قرار دارند و در فرم و طراحی، کاملا مشابه XZ‌ سال گذشته هستند.

بخش پشتی

پشت گوشی به طور کامل از جنس شیشه گوریلاگلس 5 است که با وجود جذب بالای اثر انگشت، به خوبی در برابر خراشیدگی مقاوم است. لنز دوربین هنوز در کناره بالای سمت چپ قرار دارد اما دیگر اجزای مرتبط با دوربین از جمله سنسورها و فلش LED این بار به صورت یک نوار افقی به کناره لنز منتقل شده است. نشان XPERIA هنوز در مرکز این بخش قرار دارد و اندکی پایین‌تر نیز به محل آنتن NFC گوشی بر می‌‌خوریم.

دوربین اصلی

دوربین از گذشته تا به امروز همیشه یکی از تأکیدهای اصلی سونی در پرچمداران این برند بوده و با توجه به جایگاه بسیار بالای سونی در زمینه‌ ساخت سنسورهای تصویری، همواره نوآوری‌های تازه‌ای در این زمینه از سوی این برند دیده می‌شود. دوربین حاضر در XZ Premium دارای سنسور جدید 19 مگاپیکسلی IMX400 سونی با سایز 1/2.3‌ اینچی و اندازه پیکسل 1.22 میکرون است که هنوز مثل گذشته از لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS در آن خبری نیست اما امکانات متعدد و قابلیت‌های فراوان دیگری در آن دیده می‌شود. گشودگی دیافراگم لنز این دوربین حداکثر f/2.0 بوده و فاصله کانونی آن نیز 25 میلی‌متر است.

این دوربین که سونی آن را Motion Eye نامیده است بر پایه یک سنسور سه لایه CMOS جدید شکل گرفته که اوائل سال جاری میلادی توسط سونی معرفی شد. یکی از لایه‌های این سنسور به حافظه DRAM تعلق دارد که از آن برای افزایش سرعت سنسور در ذخیره اطلاعات استفاده می‌شود. با کمک این سنسور می‌توان در فاصله زمانی کوتاه، ویدئوهایی با نرخ 1000fps برداشت کرد. این نرخ برداشت در دوربین XZ Premium به 960 فریم در ثانیه در وضوح HD یا 720p می‌رسد که البته تنها 0.18 ثانیه دوام می‌آورد و در طی آن می‌توان 180 فریم را با سرعت بسیار پایین برداشت کرد. نکته جالب اینکه ویدئوهای عادی 30 فریم در ثانیه و ویدئوهای 960 فریم در ثانیه با هم و در یک زمان برداشت شده و می‌توان هر لحظه با لمس یک دکمه خاص، نرخ معمول 30fps را به 960fps تبدیل کرد.

این سنسور جدید قابلیت‌های دیگری را نیز برای این مجموعه به همراه دارد که از آن جمله می‌توان به پیش‌بینی گرفته شدن عکس قبل از لمس دکمه شاتر اشاره کرد که در آن امکان انتخاب از بین عکس‌های گرفته شده پس از عکاسی نیز برای کاربر ایجاد می‌شود. سنسور RGBC، اتوفوکوس لیزری و لزره‌گیر 5 جهته متکی بر ژیروسکوپ دیگر نکات مثبت این دوربین را تشکیل می‌دهند.

رابط کاربری XZ Premium کاملا مشابه آنچه قبلا در گوشی‌های سونی دیده‌ایم بوده و تفاوت خاصی با گذشته ندارد. در ستون سمت راست این رابط کاربری نمای آخرین عکس گرفته شده، شاتر دوربین و دکمه نمایش تنظیمات دیده می‌شود و در ستون سمت چپ نیز دو آیکون سوئیچ بین دوربین‌ اصلی و سلفی و تنظیمات فلش در بالا و پایین و اسلایدر دسترسی به حالت‌های دوربین (پانوراما، افکت‌های AR، برداشت عکس با صدا و...)، تغییر بین عکاسی Superior Auto، فیلم‌برداری و حالت دستی یا Manual در مرکز قرار دارند. اسکرول از بالا به پایین (در حالت عمودی) و از چپ به راست (در حالت افقی) این رابط کاربری امکان سوئیچ سریع بین دوربین اصلی و دوربین دوم را فراهم می‌کند.

حالت‌های مختلف فلش در این دوربین مثل دیگر گوشی‌های جدید سونی به جز سه حالت روشن، خاموش و اتوماتیک، دو گزینه دیگر شامل فلش پر کننده (Fill flash) و کاهش قرمزی چشم را نیز ارائه می‌کند.

رابط کاربری در حالت ویدئو یک گزینه جدید بر بالای دکمه ریکورد را ارائه می‌دهد که با لمس آن، در حین فیلم‌برداری می‌توان ویدئوهای 960fps را برداشت کرد.

تنظیمات دوربین در حالت اتوماتیک یا Superior Auto، لیست بلندبالایی را تشکیل می‌دهد که از جمله مهم‌ترین آنها باید به تایمر اتوماتیک، تنظیم رنگ و روشنایی، تغییر رزولوشن (حداکثر 19 و 17 مگاپیکسل به ترتیب در نسبت تصویر 4:3 و 16:9)،‌ عکاسی پیش‌بینی کننده (Predictive Capture)، فوکوس دنبال کننده (Object tracking)، امکان تغییر فوکوس و تنظیم روشنایی با تاچ کردن روی صفحه‌نمایش (Touch to adjust)، تغییر محل ذخیره تصاویر، لمس کردن صفحه برای برداشت تصویر (Touch capture) و تغییر وظیفه دکمه ولوم اشاره کرد. برخی تنظیمات مهم‌تر نظیر تغییر ISO و HDR به سبک سونی در این منو ظاهر نشده و به منوی دستی یا Manual منتقل شده‌اند.

با تنظیم دوربین روی حالت دستی یا Manual و لمس آیکون زیر دکمه شاتر امکان تغییر در 4 گزینه وایت‌بالانس، درجه نورگیری (مابین Ev-2 تا Ev+2)، سرعت شاتر (از 1 ثانیه تا 1/4000 ثانیه) و فوکوس دستی فراهم می‌شود.

در تنظیمات این بخش نیز سه گزینه جدید نسبت به حالت اتوماتیک دیده می‌شود که شامل تغییر عدد ISO (از 50 تا 3,200)، حالت عکاسی HDR و تنظیمات Metering (چهره، مرکز، نقطه، تاچ و مولتی) می‌شود و دیگر موارد تغییری نسبت به قبل نداشته‌اند. در مشخصات این گوشی در سایت سونی به ISO 12,800 اشاره شده که در حالت عادی این حساسیت حداکثر تا 3,200 قابل افزایش است اما احتمالا، گوشی به صورت اتوماتیک در حالت‌هایی خاص می‌تواند از این حساسیت نیز بالاتر برود. یک نکته منفی این رابط کاربری اجبار به ورود به منوی دستی برای فعال کردن HDR است امری که در کمتر رابط کاربری مدرنی دیده می‌شود. البته ظاهرا دوربین در حالت Superior Auto یا عکاسی خودکار، گونه‌ای از HDR اتوماتیک را اجرا می‌کند.

در نور روز و هنگام عکاسی با روشنایی کامل، تصاویر گرفته شده با این دوربین در سطح بسیار بالایی از کیفیت قرار دارند و نه‌تنها به لحاظ جزئیات و دقت رنگ بلکه از نظر کنترل نویز و کنتراست نیز یکی از بهترین نمونه‌های موبایلی نام می‌گیرند. همچنان طبق رسم معمول دوربین‌های سونی، فعال کردن HDR در این میان روشنایی بیشتری به تصویر اعمال کرده و سوژه‌های تاریک‌تر را بیش از اندازه روشن می‌کند.

برداشت تصویر در حالت دستی با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت دستی با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در حالت Superior Auto و در نور کافی همچنان می‌توان از نتیجه کار راضی بود و در اکثر مواقع نیازی به استفاده از تنظیمات منوی Manual یا دستی نیست. همانطور که از برش اندازه واقعی تصاویر زیر می‌توان مشاهده کرد جزئیات تصویر در این حالت کاملا رضایت‌بخش بوده و سطح نویز به خوبی کنترل شده است. در واقع می‌توان اندکی پا را از این نیز فراتر نهاد و عملکرد XZ Premium در این بخش را یکی از بهترین‌ها در این کلاس قلمداد کرد.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در عکاسی ماکرو (از فاصله نزدیک) همچنان از این دوربین کاملا رضایت داشتیم و با اینکه در سرعت و دقت فوکوس همچنان امکان بهبود وجود دارد اما همانطور که از تصویر زیر و برش اندازه واقعی آن می‌توان مشاهده کرد شرایط برای تحسین سونی در این بخش نیز فراهم است.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با کم شدن نور و عکاسی در انتهای روز، اندکی از سطح جزئیات کمتر می‌شود اما هنوز این کاهش جزئیات در سطح نگران‌کننده‌ای قرار ندارد.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

عکاسی در شب با این دوربین نیز با اینکه به جزئیات پایین‌تر و نویز بالاتری منجر می‌شود اما تا قبل از بزرگ کردن عکس در ابعاد واقعی و در صفحه‌نمایش خود موبایل تصویر چشم‌نوازی را پیش روی کاربران قرار می‌دهد که از این لحاظ می‌توان آن را با XZ ‌سال گذشته هم‌طراز دانست.

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت تصویری نزدیک به 54Mbps و بیت‌ریت صوتی 156Kbps به صورت دو کاناله انجام می‌شود و با کاهش وضوح به فول اچ‌دی 30 و 60 فریم در ثانیه نیز بیت‌ریت تصویری به ترتیب به حوالی 17Mbps‌ و 30Mbps‌ می‌رسد. برداشت صدا در این دو مورد تغییری نسبت به قبل نداشته است. در حالت 4K طبیعتا جزئیات بسیار بالایی توسط این دوربین ثبت می‌شود و نتیجه کار نیز کاملا درخشان و قابل قبول است. در وضوح عادی 1080/30p با اینکه از جزئیات کاسته می‌شود و اندکی نویز در تصویر دیده می‌شود هنوز از طبیعی بودن رنگ‌ها و حرکت روان از نقاط بسیار روشن به نقاط تاریک‌تر می‌توان راضی بود. با تغییر وضوح به 1080/60p روان بودن سوژه‌ها در تصویر بیشتر شده و نتیجه نهایی به واقعیت کاملا نزدیک است.

در هر سه وضوح فیلم‌برداری با لمس دکمه شاتر دوربین می‌توان یک فریم از تصویر را به صورت عکس ذخیره کرد وضوح این عکس در هر دو وضوح فول اچ‌دی برابر 1920×1080 پیکسل و در وضوح 4K برابر 3480×2160 پیکسل (معادل یک قاب تصویر) است. قابلیت اصلی بخش فیلم‌برداری این دوربین یعنی برداشت ویدئو با 960 فریم در ثانیه تنها در وضوح 720p انجام می‌شود که کیفیت آن بستگی کاملی به میزان نور محیط دارد به طوری‌که در محیط‌های با نور کم، نویز شدید و جزئیات اندکی در این حالت ثبت می‌شود و عملا تنها در نور مصنوعی شدید یا نور کامل روز می‌توان روی کیفیت ویدئوهای این حالت حساب کرد.

دوربین سلفی

دوربین دوم بالای صفحه‌نمایش در XZ Premium تغییر خاصی نسبت به آنچه در XZ‌ دیده بودیم نداشته و در اینجا نیز از یک دوربین 13 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار استفاده شده است. سایز سنسور این دوربین 1/3.06 اینچ بوده و از لنزی با دیافراگم f/2.0‌ و فاصله کانونی 22 میلی‌متری بهره می‌برد. کیفیت عکس‌های این دوربین در نور مناسب، راضی‌کننده است اما مثل هر دوربین سلفی دیگری در این سطح با کم شدن نور، از جزئیات کاسته شده و به نویز اضافه می‌شود.

باتری

سونی برخلاف تمایل فراوان به افزایش سایز و وزن دستگاه و ارتقاء دوربین‌ اصلی، معمولا در زمینه ظرفیت باتری اسمارت‌فون‌های خود چندان مشتاق به نظر نمی‌رسد. ظرفیت باتری XZ سال گذشته تنها 2,900mAh است که در مقایسه با پرچمداران هم‌طراز خود یکی از کمترین ظرفیت‌های باتری به حساب می‌آمد. امسال اما ظاهرا تغییری در این وضعیت ایجاد شده و XZ Premium با ارائه یک باتری 3,230mAh پس از Z Premium پر ظرفیت‌ترین باتری در بین اسمارت‌فون‌های سونی به حساب می‌آید. سونی در مورد زمان‌های استاندارد و ایده‌آل این باتری سکوت کرده اما در یک استفاده متوسط رو به بالا و در صورت محدود کردن تماشای ویدئو با وضوح بالا شاید بتوان تا پایان روز دوم نیز با یک بار شارژ از گوشی استفاده کرد. با وجود ارتقاء ظرفیت باتری در XZ Premium با توجه به ابعاد و وزن بالای دستگاه همچنان انتظار ظرفیت بیشتری از باتری این مدل می‌رفت.

برای تست میزان دوام این باتری طبق رسمی همیشگی به سراغ تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم اما هر بار برنامه حین اجرای تست به دلیلی نامشخص متوقف می‌شد و امکان تعیین دوام باتری از این طریق وجود نداشت.

با حضور چیپ‌ست Snapdragon 835، طبیعتا حداقل از شارژ سریع Quick Charge 3.0 در این گوشی پشتیبانی می‌شود اما شارژر متناسب با این فناوری همراه گوشی ارائه نمی‌شود و بدین منظور باید این شارژر را به صورت جداگانه تهیه کرد. در نبود این شارژر سریع به ناچار تست زمان شارژ این گوشی را با شارژر UCH 20 همراه دستگاه انجام می‌دهیم.

این تست را در حالت خاموش گوشی انجام می‌دهیم جایی‌که در 3، 5 و 10 دقیقه اولِ اتصال گوشی به شارژ، ظرفیت باتری به ترتیب تا 3، 4 و 9 درصد افزایش پیدا کرد و پس از 20 دقیقه نیز شارژ به 16 درصد رسید. پس از نیم ساعت گوشی 24 درصد شارژ پیدا می‌کند و پس از 40، 50 و 60 دقیقه نیز به ترتیب به شارژ 32، 40 و 48 درصد می‌رسیم. پس از 1 ساعت و 30 دقیقه باتری به شارژ 70 درصد می‌رسد و در رأس دو ساعت نیز 84 درصد از ظرفیت آن پر شده است. 16 درصد باقی مانده برای پر شدن این باتری بسیار بیشتر از حد انتظار به طول می‌انجامد به طوری‌که پس از 2 ساعت و 30 دقیقه شارژ باتری به 92 درصد می‌رسد و پر شدن کامل آن دقیقا به 3 ساعت و 2 دقیقه یعنی 182 دقیقه زمان نیاز دارد. برای نمونه گوشی پرچمدار دیگری در سال جاری یعنی LG G6 با باتری نسبتا هم حجم 3,300mAh به لطف شارژر سریع خود تنها در زمان 106 دقیقه پروسه شارژ خود را تکمیل کرد اما در XZ Premium در نبود چنین شارژری در جعبه محتویات دستگاه نزدیک به 1 ساعت و 15 دقیقه دیگر برای پر شدن کاملا باتری به زمان نیاز است.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

XZ Premium به صورت پیش‌فرض با نسخه 7.1.1 اندروید نوقا ارائه شده و پوسته همیشگی سونی که پیش از این در گوشی‌های متعدد دیگری از جمله XA1 و L1 دیده بودیم در اینجا نیز بدون تغییر خاصی وجود دارد. زمان بوت دستگاه نزدیک به 26 ثانیه است که نسبت به XZ سال گذشته با بوت 41 ثانیه‌ای بسیار سریع‌تر شده است.

صفحه قفل از دو میانبر دسترسی مستقیم به دوربین و دستیار صوتی گوگل در پایین بهره می‌برد و در مرکز تصویر نیز علاوه بر زمان و تاریخ می‌توان نوتیفیکیشن برنامه‌ها (قابل غیر فعال کردن از درون تنظیمات) را مشاهده کرد.

صفحه Home در نگاه اول تغییر خاصی را نسبت به گذشته نشان نمی‌دهد. در این صفحه امکان افزودن حداکثر 20 دسک‌تاپ مختلف برای کاربران فراهم است و دسک‌تاپ‌سمت چپ نیز به صورت پیش‌فرض به اپلیکیشن جست‌وجوی گوگل اختصاص دارد.

با نگه‌داشتن دست روی صفحه یا نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر (Pinch zoom رو به داخل) امکان افزودن یا حذف صفحات دسک‌تاپ وجود داشته و می‌توان اقدام به تغییر بک‌گراند و Theme، ‌انتقال ویجت‌های مختلف به دسک‌تاپ‌ دلخواه و دسترسی به منوی تنظیمات مرتبط با Home Screen کرد. یک نکته جدید در این بخش افزوده شدن دو گزینه Shortcuts و Grid به این قسمت است که با لمس اولی می‌توان میانبر بسیاری از برنامه‌های داخلی گوشی از جمله ساعت، دوربین، آلارم، پلیر موسیقی، مسیریابی نقشه و چندین و چند گزینه دیگر را به صفحات دسک‌تاپ اضافه کرد.

گزینه Grid در این قسمت نیز طبق انتظار امکان تغییر چینش ماتریسی المان‌های صفحه‌ هوم از بین چهار نوع چینش 5×5، 5×4، 4×4 و یا 4×3 فراهم می‌آورد.

گزینه Setting یا تنظیمات در مد ویرایشی صفحه Home به مواردی چون تغییر سایز آیکون‌ها، نمایش یا پنهان‌سازی نام اپلیکیشن‌های قرار گرفته در داک پایین صفحه،‌ انتخاب نوع افکت حرکت بین صفحات و حذف برنامه‌های تکراری روی دسک‌تاپ‌ها اختصاص دارد. گزینه‌ای که پیش از این در این قسمت برای tap دوگانه روی هر جای خالی صفحات دسک‌تاپ برای خاموش کردن پنل دیده بودیم در این مدل استفاده نشده اما هنوز امکان چرخش خودکار Home Screen از طریق این قسمت وجود دارد.

Notification Shade یا منوی کشویی بالای صفحه‌نمایش با یک بار کشیدن رو به پایین در حالت پیش‌فرض شش آیکون شامل بلوتوث، وای‌فای، وضعیت شارژ باتری، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش و چراغ‌قوه را همراه با اعلان برنامه‌‌ها به نمایش می‌گذارد. یک تغییر دیگر این قسمت نسبت به آنچه در دیگر گوشی‌های سونی مثل XA1 دیده بودیم اضافه شدن آیکون Setting به این قسمت است.

با ادامه اسکرول یا لمس دکمه فلش رو پایین در این قسمت در حالت پیش‌فرض، 3 آیکون دیگر نیز به لیست میانبرهای این بخش افزوده شده و جمعا 9 آیکون مرتب شده در سه ردیف سه تایی را تشکیل می‌دهند. اسلایدر تنظیم روشنایی (بدون دسترسی به حالت روشنایی خودکار) و گزینه Edit در بالا سایر موارد قابل ذکر در این بخش را تشکیل می‌دهند.

با لمس گزینه Edit در این بخش می‌توان 10 تاگل دیگر را نیز به لیست میانبرهای منوی نوتیفیکیشن افزود که جمع تاگل‌های این بخش را به 19 عدد می‌رساند به صورت افقی اسکرول می‌شوند.

از جمله موارد جدید در لیست تاگل‌های این بخش باید به Profile GPU rendering (نمایش رندر گرافیک روی تصویر) و Show layout bounds (نمایش کادر پیرامون المان‌های تصویر) اشاره کرد که هر دو برای کاربران حرفه‌ای‌تر و برنامه‌نویسان به کار می‌آیند و حضور آنها در یکی از معمولی‌ترین قسمت‌های گوشی علامت سوال بزرگی را ایجاد می‌کند.

App drawer یا منوی اصلی درست مثل XA1 با برخی تغییرات ظریف نسبت به گذشته همراه بود که از آن جمله می‌توان به صفحه پیش‌فرض حاضر در سمت چپ اشاره کرد. برنامه‌های پیشنهاد شده از Play Store در این صفحه به جای Suggested حالا Recommended نامیده شده و از برنامه‌های نصب شده در درون دستگاه نیز 8 برنامه پیشنهادی در بالا قرار دارند. به این منو در هر قسمتی از App drawer یا صفحه Home با اسکرول از هر قسمتی در میانه صفحه رو به پایین نیز می‌توان دسترسی داشت.

حضور باکس جست‌وجو در بالا یکی دیگر از این موارد است که البته در سری Z5 نیز با یک آیکون ذره‌بین در بالای منوی اصلی حضور داشت.

نمایش داده نشدن نوار بالای صفحه یا Status bar که در چند گوشی قبلی سونی به آن اشاره شده بود در اینجا نیز عینا تکرار شده و همچنان از نگاه طراحان سونی، کاربران احتیاجی به دیدن دائمی زمان، شارژ باتری و نوتیفیکیشن برنامه‌ها در هنگام حضور در منوی اصلی ندارند. برای نمایش Status bar باید قسمت بالای صفحه را به صورت کوتاه رو به پایین اسکرول کرد.

منوی تنظیمات در اکسپریا XZ Premium نیز با آنچه در طی یک سال گذشته از سونی دیده‌ایم تفاوت ندارد و همچنان از یک لیست بلندبالا با اسکرول افقی در این قسمت استفاده شده که در بالاترین قسمت آن نیز با کمک آیکون ذره‌بین می‌توان به جست‌وجوی مستقیم یک تنظیم مشخص پرداخت.

کیبورد پیش‌فرض دستگاه از نوع SwiftKey است که امکان تنظیم زبان‌های مختلف، تغییر تم، تغییر در ترکیب کلیدها و نوشتن با کشیدن دست روی صفحه‌کلید را فراهم می‌آورد. یک نکته جالب در این صفحه‌‌کلید که در کمتر کیبورد موبایلی دیگری دیده می‌شود امکان نمایش دکمه‌های جهتی یا Arrow keys است که در ردیف پایین صفحه‌کلید ظاهر می‌شود.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

با اینکه انتظار برای حضور Snapdragon 835، سونی را چند ماهی از سطح بالای بازار و رقابت با بزرگان عقب نگه داشت اما حضور این پروسسور در XZ Premium برای کاربران علاقه‌مند به سونی مطمئنا ارزش این همه انتظار را داشته است. پردازش در این پروسسور 10 نانومتری با 8 هسته کاستوم Kryo مرتب شده در دو کلاستر 4 هسته‌ای 2.25 و 1.9 گیگاهرتزی انجام شده و پردازش گرافیکی نیز در آن بر عهده قطعه Adreno 540 است.

حافظه رم دستگاه 4 گیگابایت بوده و حافظه داخلی آن نیز 64 گیگابایت است که از این میزان در اولین بوت و قبل از نصب هرگونه برنامه نزدیک به 50 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد.

حضور حافظه داخلی پر سرعت UFS در یک گوشی پرچمدار امری کاملا طبیعی و عادی به حساب می‌آید اما در این میان برخی برندها مثل سامسونگ (در سری S8) از نوع پر سرعت‌تر UFS 2.1 و برخی دیگر مثل ال‌جی (در G6) از حافظه با سرعت پایین‌تر UFS 2.0 بهره گرفته‌اند. برای مشخص شده نوع حافظه داخلی حاضر در XZ Premium طبق معمول به سراغ تست AndroBench می‌رویم که در آن با اندازه‌گیری سرعت المان‌های مختلف از جمله سرعت خواندن ترتیبی (Sequential Read) می‌توان نوع حافظه را به صورت دقیق تعیین کرد. در این تست رسیدن به سرعت حوالی 700MB/s در فاکتور خواندن ترتیبی (Sequential Read) تنها مختص حافظه‌های UFS 2.1‌ است و حافظه‌های UFS 2.0 تنها به زحمت می‌توانند به سرعت 500MB/s نزدیک شوند مقادیر کمتر از 300MB/s‌ در این تست نیز به حافظه‌های eMMC تعلق دارد. XZ Premium در این تست به سرعت 698MB/s دست پیدا کرد که به روشنی حضور حافظه‌های کالا سریع UFS 2.1 را در این گوشی تأیید می‌کند.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به مشخصات پردازشی XZ Premium انتظار نتایج کاملا درخشانی از آن در این قسمت و هم‌سطح و گوشی‌های پرچمدار سری S8 سامسونگ داریم.

کار را چون همیشه با ینچ‌مارک پردازشی Geekbench آغاز می‌کنیم. این تست، هسته‌های پردازشی را در حالت تک و چند هسته‌ای به صورت مستقل بررسی می‌کند و نتیجه را در قالب عددی که هر چه بالاتر باشد به معنای کیفیت بیشتر هسته‌هاست نشان می‌دهد. XZ Premium این تست را در حالت تک و چند هسته‌ای به ترتیب با امتیازهای 1,915 و 6,388 واحد به پایان می‌رساند که اعداد کاملا بالایی در سطح بهترین‌های بازار به حساب می‌آیند. برای مقایسه، امتیاز گلکسی S8+ با پروسسور 10 نانومتری هم‌طراز Exynos 8895 در این تست به ترتیب برابر 2,015 و 6,699 رسید که به خوبی نزدیک بودن سطح این دو گوشی به یکدیگر را در آن می‌توان مشاهده کرد. LG G6 با چیپ‌ست Snapdragon 821‌ در این تست به امتیازهای 1,782 و 4,069‌ واحد دست پیدا کرد.

در تست مشابه Vellamo بار دیگر همین شرایط را در دو حالت تک هسته‌ای (Metal) و چند هسته‌ای (Multicore) انجام می‌دهیم. هریک از این دو تست خود شامل چندین آزمون مرتبط هستند که مجموع امتیاز آنها، نمره نهایی گوشی را تشکیل می‌دهد از این رو امتیاز کلی این بنچ‌مارک می‌تواند اندکی با امتیاز Geekbench‌ متفاوت باشد. امتیاز XZ Premium در این تست در حالت تک و چند هسته‌ای به ترتیب به 3,473 و 3,548 واحد است. برای مقایسه هواوی P10 با چیپ 16 نانومتری Kirin 960 این تست را با امتیازهای 2,745 در حالت تک هسته‌ای و 4,648‌ واحد در حالت چند هسته‌ای به پایان می‌رساند امتیاز پایین‌تر در حالت تک هسته‌ای به دلیل کیفیت پایین‌تر پردازنده‌های هواوی و امتیاز بالاتر در حالت چند هسته‌ای به دلیل فرکانس بالاتر هسته‌های پردازشی حاضر در چیپ‌ست P10 هستند.

برای بدست آوردن یک دید کلی از آنچه زیر پوست اکسپریا XZ Premium در تمامی قسمت‌ها اعم از پردازنده، گرافیک و رم می‌‌گذرد طبق معمول به سراغ AnTuTu می‌رویم. این تست با ورژن 6.2.7 این بنچ‌مارک انجام می‌شود و انتظار نتیجه‌ای فراتر از 170 هزار واحد برای قرارگرفتن در جایگاه برترین‌های بازار را از این پرچمدار سونی در آن داریم. امتیاز S8+ در این تست به 173,757‌ واحد رسید و از XZ Premium نیز عددی در همین نزدیکی انتظار می‌رود. XZ Premium‌ این تست را با امتیاز 171,043 واحد به پایان رساند که با انتظار اولیه کاملا هماهنگی دارد. برای مقایسه LG G6 در این تست به امتیازی نزدیک به 126 هزار واحد بسنده کرد.

تست گرافیکی Sling Shot Extreme 1.0 از مجموعه 3DMark معیاری برای قدرت بخش گرافیکی این گوشی است. LG G6‌ و هواوی P10 دو مدل از پرچمداران فعلی بازار، این تست را به ترتیب با امتیازهای 2,615 و 2,800 واحد به پایان می‌رسانند اما با قدم گذاشتن در رده پرچمداران امتیاز این تست از 3 هزار واحد فراتر می‌رود به طوری‌که Galaxy S8+ در این آزمون به امتیاز 3,135 واحد می‌رسد و در XZ Premium با گرافیک مدرن Adreno 540 نیز چیزی جز این انتظار نداریم. امتیاز پرچمدار سونی در این تست به 3,444 واحد رسید که حتی S8 را نیز به راحتی جا گذاشته و از لحاظ گرافیکی قدرت بسیار بالایی را نشان می‌دهد.

در نهایت آخرین تست به آزمون Work 2.0 Performance از مجموعه PCMark تعلق دارد که سرعت دستگاه در انجام کارهای عادی و معمول‌تری مثل باز کردن صفحات اینترنتی، ادیت عکس و ویدئو و مواردی از این دست را مورد بررسی قرار می‌دهد. S8+ در این تست به امتیاز 5,225 رسید و XZ Premium با امتیاز 6,588 به راحتی در این مورد نیز از حریف خود فاصله می‌گیرد.

گزینه‌های ارتباطی

با تکیه بر اسنپ‌دراگون 835 حداکثر سرعت تبادلات تحت شبکه در این گوشی به 1Gbps تحت استاندارد LTE Cat.16 می‌رسد که بیشترین سرعت ارائه شده در دیوایس‌های موبایلی تا به امروز به حساب می‌آید. بلوتوث نسخه 5، اتصال NFC‌ و وای‌فای دو بانده 11.ac سایر نکات مهم بخش ارتباطی دستگاه را تشکیل می‌ً‌دهند. پورت USB Type-C در این مدل از استاندارد سرعتی USB 3.1 برخوردار است که روی کاغذ سرعت بالایی را در تبادلات سیمی ارائه می‌کند. در نهایت هر سه گزینه GPS/GLONASS/BDS برای مسیریابی در XZ Premium در دسترس قرار دارند.

کلام آخر

Sony XPERIA XZ Premium اسمارت‌فونی شایسته عنوان پرچمدار با صفحه‌نمایش با کیفیت، دوربین عکاسی و فیلم‌برداری هیجان‌انگیز و بالاترین مشخصات پردازشی و گرافیکی حال حاضر بازار است که می‌تواند طرفداران این برند را کاملا راضی نگه‌ دارد. دوربین عکاسی گوشی تقریبا در هر شرایط نوری یکی از بهترین نتیجه‌ها در بین اسمارت‌فون‌های هم‌طراز را ارائه می‌دهد و فیلم‌برداری 960fps آن نیز به شرط در اختیار داشتن نور کامل، لحظات هیجان‌انگیزی را برای کاربران رقم می‌زند. اسپیکرهای استریو و گزینه‌های نسبتا کامل ارتباطی دیگر نکات مثبت قابل اشاره در مورد این مدل را تشکیل می‌دهند. سنسور اثر انگشت و مقاومت در برابر نفوذ آب نیز در سمت نکات مثبت این گوشی قرار می‌گیرند.

در سوی دیگر و در سمت نکات منفی در پله اول باید به طراحی اشاره کرد؛ XZ Premium با اینکه از مدرن‌ترین المان حال حاضر طراحی گوشی‌های موبایل یعنی شاسی فلزی و دو لایه شیشه‌ای در پشت و جلوی دستگاه بهره می‌برند اما طراحی این مدل عملا جایی در بین برگ‌های برنده آن ندارد؛ XZ Premium‌ بیش از اندازه سنگین و بزرگ است و حاشیه‌های 16 میلی‌متری پایین و بالای صفحه‌نمایش حس چندان فوق‌العاده‌ای را به کاربر منتقل نمی‌کنند. تعداد اسلات‌های جانبی در این گوشی به دو عدد ارتقاء پیدا کرده اما هنوز امکان قرار دادن کارت حافظه و دو سیم‌کارت به صورت همزمان وجود نداشته و هرگونه وارد و خارج کردن سیم‌کارت نیز به ریستارت شدن خودکار گوشی می‌انجامد. رزولوشن 4K‌ صفحه‌نمایش فقط هنگام به تصویر کشیدن محتوای UHD همچون عکس و ویدئوی با رزولوشن 4K در دسترس بوده و در تمامی دیگر لحظات وضوح این صفحه‌نمایش تنها فول اچ‌دی است. نبود شارژر سریع در جعبه محتویات دستگاه از دیگر نکاتی ست که چندان شایسته یک گوشی پرچمدار مدرن و البته گرانقیمت به نظر نمی‌رسد.