mobile.ir - مرجع موبایل ایران

اسمارت‌فون‌های سری Mate هواوی از نخستین روز‌های تولد این خانواده از جایگاه و اهمیت خاصی برای این برند برخوردار بوده‌اند؛ ساختار متفاوت گوشی‌های هوشمند مفتخر به عنوان Mate دست طراحان هواوی را در جان بخشیدن به دیوایسی دگرگونه در مقایسه با پرچمداران سری P در طی چهار سال گذشته کامل باز گذاشته است. از Ascend Mate تا Mate 2 و از Mate 7 تا Mate 8 و سه‌گانه پرافتخار Mate 9 اصولی استوار همچون صفحه‌نمایش‌های گسترده و فراخ، مشخصات پردازشی بالاتر از هم‌نسلان سری P، برخورداری از حافظه‌های بالا و باتری‌های قدرتمند همواره جزئی جدایی‌ناپذیر در این خانواده به حساب آمده‌‌اند. این وضعیت تنها یک بار در مدلی خاص از این سری به نام Mate S با تفاوت همراه شده که در آن نه‌تنها ابعاد صفحه‌نمایش بلکه نوع طراحی و فاکتورهای تغییرناپذیری همچون ظرفیت باتری دگرگون شدند. رویه هواوی در این زمینه از سال 2015 به این سو با تفاوت خاصی همراه نبوده و با رعایت زمان‌بندی مشخص، سری Mate را همواره با فاکتورهای آشنا و نقاظ ضعف و قوت مشخص روانه بازار کرده است.

هواوی Mate 8

سال 2016 برای هواوی و سری Mate اما با یک تفاوت بزرگ نسبت به گذشته همراه بود در نوامبر گذشته جدا از معرفی عضو جدید این خانواده به سبک سال‌های گذشته، دو گوشی دیگر نیز به نام‌های Mate 9 Pro و Mate 9 Porsche Design نیز به معرض نمایش عموم گذاشته شدند که با وجود توزیع محدودتر نسبت به Mate 9 اصلی، در برخی از جنبه‌ها، قدرت طراحی و سخت‌افزاری هواوی را به نمایش می‌گذاشتند.

هواوی Mate 9 Porsche Design

استفاده از صفحه‌نمایشی کوجک‌تر با لبه‌های خمیده از هر دو طرف و حذف اسلات حافظه تفاوت‌های اصلی دو مدل Pro و Porsche Design در مقایسه با Mate 9 را به نمایش می‌گذاشتند و در زمینه حافظه داخلی و رم نیز تفاوت‌های دیگری به چشم می‌خورد. جدا از این موارد اما ایده اصلی هواوی در طراحی سری Mate 9 به عنوان دیوایسی کوچک‌تر (در مقایسه با Mate 8) با مشخصات پردازشی پیشرو و دوربین‌های دوگانه بخش پشتی در هر سه عضو این خانواده دست‌نخورده باقی ماند و می‌توان پس از سه نسل تکرار و ارتقا برخی موارد نچندان با اهمیت از تولد دیوایسی با قابلیت‌های برجسته و امکاناتی مخصوص به خود سخن گفت. در لیست گزینه‌های جدید حاضر در Mate 9 در مقایسه با گذشته باید به موارد برجسته‌ای مثل پورت USB Type-C، دوربین‌های دوگانه بخش پشتی با فیلم‌برداری 4K و ارتقا چشمگیر توان پردازنده گرافیکی اشاره کرد.

هواوی Mate 9 با نام مدل دقیق MHA-L29 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

میت 9 همانند nova Plus با جعبه مشکی رنگ کم‌ارتفاعی ارائه می‌شود که با در نظر نگرفتن رنگ آن به طور کامل مشابه باکس محتویات P9 به نظر می‌رساند. نشان Leica Dual Camera در بخش رویی و Huawei Design در کناره‌ها، فرمی حرفه‌ای به این قسمت بخشیده‌اند.

درون این جعبه به جز خود گوشی و المان‌های معمول همچون شارژر، هدست و کابل USB،‌ یک قاب تیره که بخش پشتی و چهار لبه پیرامونی را در بر می‌گیرد و یک مبدل کوچک microUSB به USB Type-C ارائه شده است که این آخری امکان اتصال هر نوع شارژر معمول microUSB را به دستگاه فراهم می‌آورد.

هدست دستگاه به جز نوار بژ-نقره‌ای پیرامون خروجی‌های صدا و قسمت ریموت هیچ تفاوتی با آنچه در طی یک سال گذشته به عنوان هدست‌های استاندارد هواوی دیده بودیم نداشته و از لحاظ کیفیت خروجی صدا نیز تفاوت چندان چشمگیری را ارائه نمی‌کند.

شارژر غول‌آسای گوشی که سایزی فراتر از هر شارژر دیگری در مجموعه هواوی دارد به عنوان SuperCharge مزین شده و دو خروجی 10 واتی (5 ولت و 2 آمپر) و 22.5 واتی (در دو حالت 5 ولت و 4.5 آمپر یا 4.5 ولت و 5 آمپر) را ارائه می‌کند. توان این شارژر را در بخش باتری بررسی خواهیم کرد.

طراحی ظاهری

Mate 9 گوشی بزرگ و سنگینی ست که در نگاه اول می‌توان آن را تا حدود زیادی دیوایس مردانه‌ای تلقی کرد. ابعاد دستگاه البته در مقایسه با دو نسل پیشین این خانواده اندکی کاهش پیدا کرده اما هنوز یکی از بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین نمونه‌های اندرویدی به حساب می‌آید.

لبه‌های گرد، شیشه یک‌دست بخش رویی و ضخامت اندک دستگاه فرمی جذابی به این مدل بخشیده‌اند و انحنای ملایم بخش پشتی نیز به عنوان امضای همیشگی سری Mate در این مدل نیز به روشنی دیده می‌شود.

حس مثبت برخورد با یک گوشی تماما فلزی با برگرداندن Mate 9‌ کاملا تشدید می‌شود. مجموعه لنزهای دوگانه این قسمت با ترکیبی عمودی حتی برای بیننده آشنا با محصولات قبلی هواوی به خصوص سری P9 نیز تازگی داشته و به خوبی کنجکاوی بیننده را بر می‌انگیزد. سنسور اثر انگشت از ابعاد و عمق نسبتا کمتری در مقایسه با گذشته برخوردار بوده و تا حدود زیادی به مجموعه دوربین نزدیک‌تر شده است.

نوار جانبی پیرامونی با وجود جای دادن اجزای مشابه‌ای در مقایسه با Mate 8 به صورت براق و برجسته طراحی شده و در بهبود ظاهری این مدل تاثیر ویژه‌ای برجای گذاشته است.

در کل فارغ از ابعاد و وزن دستگاه از طراحی Mate 9‌ و حرکت رو به جلوی هواوی در بهبود ظاهر این سری می‌توان رضایت داشت و امکان مقایسه این مدل حداقل از لحاظ ظاهری و کیفیت ساخت با بهترین پرچمداران حال حاضر بازار وجود دارد.

ابعاد و وزن

Mate 9 برخلاف دو 6 اینچی قبلی این سری با پنل 5.9 اینچی به بازار ارائه شده که همین موضوع تا حدودی در ابعاد و سایز آن تاثیرگذار بوده است. ابعاد Mate 9 برابر 7.9×78.9×156.9 میلیمتر اعلام شده که با ثابت ماندن ضخامت، به ترتیب 0.2 و 1.7 میلیمتر در طول و عرض نسبت به Mate 8 با کاهش روبرو شده است. این ابعاد نسبتا بزرگ البته با در نظر گرفتن سایز صفحه‌نمایش چندان نیز غیر قابل قبول به نظر نمی‌رسد چرا که مدلی همچون HTC Desire 10 Pro با صفحه‌نمایش 5.5 اینچی تنها 0.4 میلیمتر از Mate 9 کوتاه‌تر بوده و iPhone 7 Plus نیز با 0.4 اینچ صفحه‌نمایش کوچک‌تر حتی 1.3 میلیمتر از Mate 9‌ ارتفاع بیشتری دارد.

میت 9 اما در زمینه وزن چندان موفق عمل نکرده و وزن 190 گرمی این مدل در مقایسه با هر دو مدل Mate 7 و Mate 8 سال‌های گذشته 5 گرم بیشتر شده است با وجود حس شدن این وزن بیشتر در دست، توزیع مناسب آن در قسمت‌های مختلف از سنگین‌تر شدن یک قسمت و سبک‌تر شدن قسمتی دیگر جلوگیری کرده است.

صفحه‌نمایش

هواوی از سال 2013 به این سو هر دو نسل یک بار سایز صفحه‌نمایش‌های میت را 0.1 اینچ کاهش داده و آن را از 6.1 اینچ اولیه اینک به 5.9 اینچ رسانده است در این میان یکی از ایرادهای همیشگی بر مجموعه میت که تا به امروز نیز همچنان وجود دارد وضوح نسبتا پایین صفحه‌نمایش (720p در دو نسل اول و 1080p در نسل‌های بعدی) است؛ امری که به خصوص در دو مدل Mate 7 و Mate 8 تراکم پیکسلی را به یکی از پایین‌ترین فشردگی‌ها در بین دیگر پرچمداران سال‌های 2014 و 2015 کاهش می‌داد. در نسخه معمول Mate 9 نیز هواوی تغییر خاصی در تصمیم خود در این زمینه ایجاد نکرده و همچنان از وضوح 1080p در این مدل بهره گرفته است با این تفاوت که کاهش 0.1 اینچی سایز صفحه‌نمایش، اندکی در ارتقا تراکم پیکسلی موثر بوده و آن را از حوالی 368ppi در Mate 8 به نزدیک 373ppi در Mate 9 ارتقا داده است. هواوی برای پاسخ به انتقادهایی از این دست، Mate 9 Pro‌ و Mate 9 Porsche Design‌ را به پنل 5.5 اینچی AMOLED با وضوح QHD با کناره‌هایی خمیده مجهز کرده که البته با توجه به قیمت بالاتر و توزیع محدودتر این دو مدل شرایط برای تحسین این تصمیم چندان فراهم به نظر نمی‌رسد.

در عمل وضوح پایین‌تر این صفحه‌نمایش تاثیر خاصی در کیفیت آن برجای نگذاشته و از نزدیک‌ترین فاصله نیز نمی‌توان پیکسل‌های تشکیل‌دهنده تصویر را از هم تفکیک کرد. شرکت سازنده در توصیف صفحه‌نمایش 5.9 اینچی Mate 9 به کنتراست 1500:1 و پوشش 96 درصدی طیف NTSC اشاره کرده که به هر دو در عمل تا حدود زیادی می‌توان دست پیدا کرد. روشنایی بسیار بالا و کنتراستی حتی قابل مقایسه با پنل‌های AMOLED، صفحه‌نمایش Mate 9 را در جایگاه یکی از بهترین پنل‌های موبایلی قرار می‌دهد که نه‌تنها در محیط‌های داخلی بلکه در زیر نور خورشید نیز محتوای آن کاملا قابل استفاده خواهد بود. شرایط در زمینه دقت رنگ چندان فوق‌العاده نیست و به سبک دیگر پنل‌های دارای رنگ‌های اشباع شده در اینجا نیز اندکی اغراق‌شدگی در تصویر وجود دارد که البته برای بسیاری از کاربران نکته مثبتی محسوب می‌شود.

در کل از صفحه‌نمایش Mate 9 می‌توان بیش از اندازه رضایت داشت و در صورتی که VR و واقعیت مجازی در لیست گزینه‌های مورد نظر کاربران نباشد استفاده از رزولوشن فول اچ‌دی در عمل هیچ تاثیر خاصی بر کیفیت عملکرد این بخش برجای نمی‌گذارد.

زیر صفحه‌نمایش فضای تیره‌ایی نزدیک به 13 میلیمتر دست‌نخورده بوده و نشان هواوی تنها نکته قابل اشاره در این قسمت است. حاشیه 10 میلیمتری بالایی گوشی اندکی کوچک‌تر بوده و مثل همیشه دوربین، سنسورها، LED هشدار و اسپیکر تماس اجزای تکراری آن را تشکیل می‌ً‌دهند. خروجی صدای این بخش تنها قسمت بریده شده روی شیشه یک‌دست بخش رویی است و اجزای دیگر از جمله سنسورها و دوربین زیر شیشه جای گرفته‌اند. محوطه سمت چپ بالای صفحه‌نمایش و بخش پشت گوشی در همین قسمت محل آنتن NFC دستگاه است.

اجزای جانبی

المان‌های جانبی Mate 9 هیچ تفاوت خاصی را نسبت به گذشته به نمایش نمی‌‌گذارند. سمت چپ دستگاه همچنان اسلات ترکیبی سیم‌کارت/کارت‌حافظه قرار دارد که می‌توان دو سیم‌کارت بدون کارت حافظه یا یک کارت حافظه و یک سیم‌کارت را در آن جای‌گذاری کرد. سیم‌کارت‌های دستگاه از نوع کوچک نانو هستند.

در سمت راست نیز بدون تغییر نسبت به گذشته دکمه‌ تغییر صدا و کلید پاور قرار دارد که در این میان دکمه ولوم تا حدودی بالاتر از حد معمول قرار دارد و دسترسی به ولوم بالا اندکی نیازمند جابجایی گوشی در دست است.

بخش بالایی درگاه اینفرارد و جک هدست را در خود جای داده و در پایین نیز پورت USB‌ و دریچه‌های دوگانه صدا قرار دارند. از بین این دو دریچه صدا تنها دریچه سمت راست به اسپیکر اصلی گوشی تعلق دارد و دریچه سمت چپ پنهان کننده یکی از میکروفون گوشی است. Mate 9 به گفته شرکت سازنده دارای 4 میکروفون مختلف است که ظاهرا یکی از آنها در پایین قرار دارد.

قدرت صدای خروجی از این اسپیکر بسیار بالا بوده و در حدود 103dBA اندازه‌گیری می‌شود.

بخش پشتی

یکی از جذابیت‌‌های اصلی Mate 9 بی‌شک در بخش پشتی آن نهفته است؛ جذابیت اصلی در این بخش به دو لنز عمودی دوربین با نشان Leica در مرکز تعلق دارد و فلش‌های LED، فوکوس لیزری و سنسور اثر انگشت نیز توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کنند. جنس فلزی این قسمت همراه با دو قطعه کوچک پلاستیکی در بالا و پایین تفاوتی نسبت به گذشته نداشته و ظاهر آشنایی را به نمایش می‌گذارد. در لبه بالایی بخش پشتی یکی دیگر از میکروفون‌های چهارگانه دستگاه را می‌توان مشاهده کرد.

دوربین‌های اصلی

اولین تجربه هواوی در ساخت دیوایسی با دو دوربین مختلف در P9 و P9 Plus‌ در همکاری با شرکت آلمانی لایکا به وقوع پیوست؛ در این دو مدل از دو دوربین 12 مگاپیکسلی (ظاهرا با سنسور IMX286 سونی) با سایز پیکسل 1.25 میکرونی با گشودگی دیافراگم حداکثر f/2.2 و فاصله کانونی نسبتا واید 27 میلیمتری استفاده شده بود. هواوی از مجموعه دوربین Mate 9 به عنوان نسل دوم دوربین‌های دوگانه لایکا در محصولات این شرکت نام برده جایی‌که با ثابت ماندن وضوح 12 مگاپیکسلی دوربین رنگی، رزولوشن دوربین سیاه و سفید به 20 مگاپیکسلی ارتقا یافته است.

البته ذکر این نکته نیز بسیار اهمیت دارد که نه‌تنها وضوح 20 مگاپبکسلی بلکه حتی رزولوشن 12 مگاپیگسلی این مجموعه نیز تنها در نسبت تصویر 4:3 در دسترس قرار دارد و برای گرفتن یک عکس واید معمولی تنها دو رزولوشن 9 و 6 مگاپیکسلی را می‌توان برگزید. برداشت تصویر HDR نیز تنها در یک حالت یعنی نسبت تصویر 16:9 با وضوح 9 مگاپیکسل انجام می‌شود. گشودگی دیافراگم f/2.2 و فاصله کانوتی 27 میلیمتری این دوربین‌ها تغییری نکرده اما لرزه‌گیر اپتیکال دست (OIS) به عنوان غایب بزرگ P9، به هر دو دوربین‌ Mate 9 بازگشته و اتوفوکوس نیز با هر چهار فناوری تشخیص فاز، تشخیص کنتراست، اتوفوکوس لیزری و تشخیص عمق (با کمک دوربین دوم) صورت می‌گیرد. امکان 2 برابر زوم ترکیبی (hybrid zoom) با حفظ کیفیت تصویر از دیگر مشخصات ادعایی شرکت سازنده در مورد این مجموعه است که تفاوت‌های متعددی را در مقایسه با دوربین‌های دوگانه P9 نشان می‌دهند. در P9 دوربین نزدیک‌تر به فلش‌های LED دوربین رنگی و دوربین دورتر، یک نمونه سیاه‌وسفید یا Monochrome بود در Mate 9، دوربین رنگی پایین‌تر و نزدیک‌تر به سنسور اثر انگشت است و دوربین مونوکروم یا سیاه‌وسفید در بالا قرار دارد.

همچون P9، تصاویر بدون رنگ در دوربین مونوکروم به دلیل حذف فیزیکی فیلتر تشکیل رنگ (موسوم به فیلتر بایر) از روی سنسور این دوربین تشکیل می‌شود و برخلاف تمامی دیگر دوربین‌های موبایلی از فیلترهای نرم‌افزاری بدین‌منظور استفاده نشده است. حذف این فیلتر از روی سنسور در عمل امکان ورود نور بیشتری را به حسگر فراهم آورده و روی کاغذ انتظار نویز کمتر و عملکرد بهتری از این دوربین در محیط‌های با نور کم می‌رود. مکانیزم تشکیل تصویر در این مجموعه تغییری نسبت به گذشته نکرده جایی‌که دوربین 12 مگاپیکسلی رنگی اطلاعات نوری سوژه پیش رو را از دوربین 20 مگاپیکسلی سیاه و سفید دریافت کرده و در ارتقا تصویر از آنها سود می‌برد.

با ورود به منوی دوربین در Mate 9 با منظره مشابه‌ای همانند P9 روبرو می‌شویم. در ساختار نسبتا ساده این رابط کاربری دکمه تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری، شاتر دوربین و نمایی از آخرین عکس گرفته شده در سمت راست و میانبر تعویض بین دو دوربین، دکمه افکت‌های لایو رنگی، تغییر در پروفایل رنگ (استاندارد، Vivid colors و Smooth colors)، تغییر به حالت دریچه دیافراگم باز و در نهایت حالت‌های مختلف فلش قرار دارند.

حالت دریچه دیافراگم باز در این منو که در اغلب گوشی‌های با دو لنز دوربین دیده می‌شود امکان محو کردن پس زمینه و برجسته ساختن سوژه اصلی همراه با تغییر فوکوس پس از برداشت عکس را فراهم می‌آورد. در تست عملی این امکان در صورتی‌که سوژه در فاصله مناسبی نزدیک به 1 تا متری از دوربین قرار داشته باشد محو کردن پس‌زمینه به خوبی صورت می‌‌گیرد و اعمال فوکوس دلخواه پس از گرفتن تصویر نیز امر ساده‌ای خواهد بود. در این حالت همانند P9 قبل از لمس دکمه شاتر، تصویر اصطلاحا زنده‌ای از سوژه پیش رو به نمایش در می‌آید به بیان دیگر کاربر محو شدن تصویر پس زمینه را قبل از گرفتن عکس را می‌تواند به چشم ببیند. یک محدودیت در این حالت امکان برداشت تصویر تنها در وضوح 12 مگاپیکسل با نسبت 4:3 است.

شناسایی هوشمند پوشیده شدن لنز با یک مانع از جمله موارد جالب قابل اشاره در مورد این دوربین به حساب می‌آید.

نقطه‌های پیمایش سه‌گانه زیر شاتر دوربین در حالت افقی به زیر صفحه منتقل شده و برای دسترسی به دیگر اجزای نرم‌افزاری این رابط کاربری برخلاف P9 باید دست را به چپ یا راست کشید. با Swipe دست از چپ به راست، منوی حالت‌ها یا Modes به نمایش در می‌آید که در آن تمامی حالت‌های برداشت عکس یا ویدئو به نمایش گذاشته می‌شود که از آن جمع می‌توان به زیباسازی چهره در عکاسی و فیلم‌برداری (Beauty و Beauty Video)، گزینه نقاشی با نور (با باز ماندن دیافراگم و حرکت دادن منبع نور)، افزودن واترمارک (تاریخ و درجه حرارت هوا)، برداشت HDR، تصاویر اسلوموشن و پانوراما، یادداشت صوتی و Time-Lapse (عکاسی با افکت گذشت زمان) اشاره کرد. فعال کردن دوربین سیاه و سفید یا Monochrome نیز از طریق همین منو صورت می‌گیرد. یک نکته جدید در این بخش افزوده شدن حالت ادیت یا ویرایش به این منو است که به وسیله آن می‌توان برخی گزینه‌ها (شامل Watermark، Audio note و Document scan) را حذف کرد یا اینکه جایگاه آیکون‌ها را با هم تعویض نمود.

با Swipe دست از راست به چپ سایر تنظیمات معمول دوربین به نمایش در می‌آید. این منو در گذشته فارغ از وضعیت دوربین تنها در حالت عمودی به نمایش در می‌آمد اما اکنون می‌توان آن را در حالت افقی نیز مشاهده کرد. در این منو امکان تغییر رزولوشن، تنظیم درجه اشباع، کنتراست و روشنایی و افزودن واترمارک Leica به تصاویر فراهم آمده و می‌توان به گزینه‌های مختلفی همچون تایمر سرخود، قطع صدای شاتر، تغییر وظیفه دکمه شاتر هنگام فشردن طولانی‌مدت (زوم یا تصویربرداری پی‌در‌پی)، برداشت تصویر هنگام تشخیص لبخند (Capture Smiles) و چند مورد دیگر دسترسی یافت.

درست در مقابل دکمه شاتر یک خط تیره پر رنگ و یک فلش رو به بالا دیده می‌شود که با لمس و حرکت دادن آن به صورت خودکار حالت دوربین به Manual یا Pro تغییر پیدا کرده و گزینه‌های حرفه‌ای‌تری همچون تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (تا 3200)، تغییر سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر در نورگیری (از Ev+4 تا Ev-4)، انجام فوکوس به صورت دستی یا اتوماتیک (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت تغییرات White balance در دسترس قرار می‌گیرد.

در منوی تنظیمات دوربین در این حالت که با Swipe ‌از بالا در دسترس قرار می‌گیرد گزینه عکاسی در حالت RAW با فرمت DNG نیز در دسترس قرار می‌گیرد که در این حالت، دوربین یک تصویر JPEG را نیز همراه آن ذخیره می‌کند. یک تصویر RAW‌ با فرمت DNG در Mate 9‌ معمولا بیش از 20 تا 22 مگابایت حجم حافظه را به خود اختصاص می‌دهد در حالی‌که تصاویر JPEG معمولی حوالی 3 تا 4 مگابایت حجم دارند.

عکس‌های رنگی گرفته شده توسط این دوربین از جزئیات مناسبی برخوردارند و رنگ‌ها در آن به دلیل تاثیر تنطیمات لایکا طبیعی‌تر از دوربین‌های موبایلی عادی به نظر می‌رسد. در این میان امکان تغییر این پروفایل رنگی از منوی کناری ستون سمت چپ از بین سه گزینه Standard، Vivid و Smooth وجود دارد. با فعال کردن HDR از کیفیت تصویر می‌توان رضایت داشت اما اجبار کاربران به برداشت تصویر تنها با وضوح 9 مگاپیکسل در این حالت چندان جالب به نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR‌ غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR‌ فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR‌ غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR‌ فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در وضوح 20 مگاپیکسل از جزئیات تصویر می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت.

برداشت تصویر با حداکثر وضوح با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

کیفیت دوربین تک رنگ در برداشت جزئیات و کنتراست به طرز مشهودی در سطح بالاتری از دوربین رنگی قرار می‌گیرد که این امر بیش از همه چیز به مذاق عکاسان حرفه‌ای خوش خواهد آمد.

برداشت تصویر با دوربین مونوکروم - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین مونو کروم - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در محیط‌های داخلی نیز از کیفیت عکس به میزان زیادی می‌‌توان رضایت داشت هرچند با ورود به منوی حرفه‌ای و با ایجاد برخی تغییرات می‌توان به جزئیات بیشتری در عکس دست پیدا کرد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت دستی با ISO400، فوکوس دستی و شاتر 1/80 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

یک نکته جالب در Mate 9 ارائه اطلاعات کاملی از عکس گرفته شده با لمس دکمه i بر بالای هر عکس است که در آن اطلاعاتی نظیر میزان گشودگی دیافراگم، فاصله کانونی، نوع فوکوس، سرعت شاتر، عدد ISO‌ و حتی نمودار هیستوگرام به نمایش گذاشته می‌شود. از همه جالب‌تر نمای تصویر در حالت RAW با فرمت DNG است که معمولا در دیگر گوشی‌های حرفه‌ای نیز امکان نمایش آن توسط خود گوشی وجود ندارد.

پس از ارائه وضوح 4K‌ برای برخی گوشی‌های غیر پرچمدار هواوی نظیر nova Plus و G9 Plus، از میت‌ 9 (بدون در نظر گرفتن نکسوس 6P) می‌توان به عنوان اولین گوشی پرچمدار هواوی مجهز به فیلم‌برداری 2160p یاد کرد. این البته تنها وضوح در دسترس در بخش فیلم‌برداری این دوربین نبوده و طبیعتا با رزولوشن 1080p با هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه نیز می‌توان اقدام به فیلم‌برداری کرد. بیت‌ریت ویدئو در حالت 1080/30p نزدیک به 17Mbps و در وضوح 1080/60p برابر با 33Mbps است. در وضوح 4K اما از بیت‌ریت ویدئویی به میزان زیادی کاسته شده و تصاویر در این حالت با نرخ 30Mbps برداشت می‌شوند. علت این مسئله را باید در کدک جدید HEVC H.265 جست‌وجو کرد که در حالت 4K از بیت‌ریت و حجم فایل نهایی کاملا می‌‌کاهد تا جایی‌که حجم فایل 4K حتی از 1080/60p با کدک معمول H.264 نیز کمتر است. جهت مقایسه مدل کاملا ارزان‌قیمت‌تر nova Plus‌ در فیلم‌برداری 4K‌ با کدک H.264 از بیت‌ریت ویدئویی 38Mbps برخوردار است. نکته منفی استفاده از HEVC H.265 در فیلم‌برداری 4K در Mate 9 به پشتیبانی نشدن از این کدک در بسیاری از پخش‌کننده‌های قدیمی‌تر از جمله بسیاری از تلویزیون‌های دارای درگاه USB و شاید از همه مهم‌تر YouTube‌ باشد که مشکلاتی را برای کاربران جهت تبدیل پیش می‌آورد.

در هر سه حالت فیلم‌برداری با این دوربین صدا به صورت استریوی دوکاناله با بیت‌ریت کاملا مناسبی حوالی 190Kbps برداشت می‌شد. حین فیلم‌برداری 1080/30p می‌توان عکسی با وضوح 9 مگاپیکسل (2240×3968 پیکسل) تهیه کرد اما در دو حالت دیگر وضوح تصویر قابل برداشت حین فیلم‌برداری به 1920×1080 پیکسل کاهش پیدا می‌کند. در هنگام برداشت ویدئو نیز منوی حرفه‌ای با تنظیمات Manual در دسترس قرار دارد که در اینجا تنها امکان تغییر فوکوس،‌ عدد Ev، وایت‌بالانس و Metering وجود دارد.

طبق انتظار از جزئیات بالای تصویر در وضوح 4K می‌توان رضایت داشت و در دو وضوح دیگر سطح جزئیات در حد قابل قبولی باقی می‌ماند کنتراست ویدئوها و تفکیک سوژه‌های درون سایه مناسب بوده اما تصاویر اندکی به سردی گرایش دارند. حضور لرزه‌گیر اپتیکال در این میان به خصوص در هنگام زوم در بهبود کیفیت ویدئوها تاثیر محسوسی را برجای می‌گذارد.

دوربین سلفی

وضوح 8 مگاپیکسلی دوربین سلفی Mate 9‌ در نگاه اول هیچ تفاوتی با P9 و Mate 8‌ پیش از آن ندارد اما در این میان دو نکته بسیار مهم و تعیین‌‌کننده این دوربین را در جایگاه بالاتری نسبت به سایرین قرار می‌ًدهد. در وهله نخست این دوربین دارای فوکوس خودکار بوده و بنابراین از همین ابتدا حساب خود را تقریبا از تمامی دوربین‌های سلفی فاقد این قابلیت جدا می‌کند. در پله دوم گشودگی دیافراگم این دوربین از f/2.4 اینک به f/1.9 ارتقا پیدا کرده و بدین‌ترتیب روی کاغذ انتظار عملکرد بهتری از این دوربین در محیط‌های داخلی با نور کمتر می‌رود. در عمل جدا از فیلتر زیباسازی (beautification) که تاثیری کارتونی روی تصویر برجای می‌‌گذارد می‌توان از کیفیت این دوربین و عملکرد آن در نور مناسب رضایت داشت هرچند در محیط‌های با نور کمتر هنوز جا برای کار بیشتر وجود دارد.

باتری

سری میت همواره به حضور باتری‌های قدرتمند با ظرفیت اغلب فراتر از 4 هزار میلی آمپر ساعت معروف بوده است و در این میان Mate 9 نیز طبیعتا استثنا نخواهد بود. باتری حاضر در این مدل همانند Mate 8 یک نمونه داخلی 4000mAh بوده که با وجود کوچک‌تر شدن سایز صفحه‌نمایش، همچنان انتظار عملکرد ضعیف‌تری از آن به دلائلی همچون وجود دوربین‌های دوگانه بخش پشتی در مقایسه با Mate 8 می‌رود. هواوی به زمان‌های رسمی این باتری اشاره‌ای نکرده اما در یک استفاده متوسط به سادگی می‌توان حتی به روز سوم نیز با یک بار شارژ پا گذاشت. در شدیدترین سناریوها نیز به زانو درآوردن این باتری قبل از اواسط روز دوم تقریبا ناممکن به نظر می‌رسد. با این وجود طبق انتظار اولیه نتایج به دست آمده از باتری Mate 9 اندکی ضعیف‌تر از Mate 8 سال گذشته خواهند بود. در منوهای دستگاه طبق معمول گزینه‌های متعددی برای حفظ این باتری در شرایط اضطرار و مشاهده اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده‌کننده از باتری وجود دارد.

در تست دوام باتری PC Mark Work battery Life 1.0 در حالی‌که اغلب گوشی‌های معمول و حتی پرچمداران به زحمت از زمان 7 تا 8 ساعت فراتر می‌روند، Mate 9‌ به سادگی زمان فوق‌العاده 10 ساعت و 15 دقیقه را ثبت کرد که نشان از باتری بسیار قدرتمند حاضر در این مجموعه دارد. البته ذکر این نکته نیز بسیار با اهمیت خواهد بود که دوام بالای باتری و ثبت این زمان در Mate 9 بیش از همه چیز به وضوح پایین‌تر فول اچ‌دی در این گوشی بستگی دارد که شرایط بسیار آسان‌تری را پیش روی این مدل در مقایسه با مدلی همچون LG V20‌ با باتری 3200mAh و صفحه‌نمایش دارای رزولوشن QHD قرار می‌دهد.

شارژر گوشی همانطور که در ابتد اشاره شد یک نمونه غول‌آسا با حداکثر خروجی 22.5 واتی (5 ولت 4.5 آمپر یا 4.5 ولت 5 آمپر) است که یکی از بالاترین توان‌ها را در میان شارژرهای سریع را ارائه می‌کند. به عنوان نمونه‌ای برای مقایسه گوشی‌های مجهز به فناوری Quick Charge 3.0 کوالکام همانند LG V20 و HTC 10 از شارژرهایی با توان 15 تا 16.5 وات برخوردارند و این توان در سایر فناوری‌های شارژ سریع (به جز یک استثنا یعنی شارژرهای نسل دوم VOOC اوپو با توان 25 واتی) نیز معمولا از 15 وات فراتر نمی‌رود. با این پیش‌زمینه انتظار عملکرد بسیار مناسبی را از شارژر قدرتمند Mate 9 داریم.

شارژ گوشی را از صفر درصد هنگام خاموش بودن گوشی آغاز می‌کنیم. پس از 3 و 5 دقیقه این شارژ توانست باتری را از صفر به ترتیب به 5 و 9 درصد برسد که رقمی فوق‌العاده برای یک باتری حجیم 4000mAh به حساب می‌آید برای مقایسه کافی ست این دو رقم را با نتایج مشابه در LG V20‌ با باتری 3200mAh و شارژر 16.2 واتی رو در رو قرار دهیم؛ جایی‌که باتری V20 در شرایط مشابه پس از 5 دقیقه تنها 5 درصد شارژ داشت. روند شارژ فوق‌سریع Mate 9 در دقایق بعدی نیز ادامه پیدا می‌کند به طوری‌که در 10، 15 و 20 دقیقه اول، شارژ به ترتیب به 18، 28 و 37 درصد می‌رسد و این یعنی اینکه شارژر هر 5 دقیقه حدودا 10 درصد به ظرفیت باتری می‌افزاید. V20 در این لحظات کاملا عقب افتاده و پس از 20 دقیقه به زحمت 22 درصد از ظرفیت خود را پر کرده است. Mate 9‌ به این روند سریع در لحظات بعدی نیز ادامه می‌دهد و پس از 25 و 30 به ترتیب تا 47 و 56 درصد شارژ شده و در فاصله 30 تا 40 دقیقه با یک جهش بسیار بلند 14 درصدی، شارژ خود را به 70 درصد می‌رساند. جالب است بدانید که V20 در دقیقه 40 نزدیک به 22 درصد از حریف خود عقب افتاده و تنها 44 درصد از ظرفیت باتری را پر کرده است. از اینجا به بعد از سرعت شارژ باتری به شدت کاسته شده و شارژر ظاهرا روی توان‌ پایین‌تر 10 واتی خود سوئیچ می‌کند. در دقیقه 50 شارژ به 81 درصد رسیده و اختلاف با V20‌ به 20 درصد کاهش می‌یابد. رأس یک ساعت نیز شارژ به 87 رسیده و بار دیگر اختلاف با V20 که اینک تا 72 درصد شارژ شده به 15 درصد کاهش پیدا می‌کند. پس از گذشت یک ساعت و 15 دقیقه از آغاز شارژ با وجودی که Mate 9 با شارژ 90 درصدی هنوز از رقیب کره‌ای خود جلوتر است اما اختلاف آن به حداقل رسیده و اینک V20 تنها 4 درصد از حریف خود عقب‌تر است. پس از 90 دقیقه همانطور که پیش‌بینی می‌شد بالاخره Mate 9 کاملا از حریف خود جا می‌ماند و در حالی‌که V20 به شارژ 97 درصد رسیده است شارژ در Mate 9 به 93 درصد می‌رسد. در نهایت در حالی که V20 پروسه شارژ خود را در 97 دقیقه کامل می‌کند Mate 9‌ به زمان بسیار طولانی‌تری برای تکمیل پروسه شارژ خود نیاز دارد. این باتری 42 دقیقه پس از شارژ کامل V20 و بیش از یک ساعت پس رسیدن به شارژ 90 درصد، در دقیقه 139 به طور کامل شارژ می‌شود.

این شیوه شارژینگ Mate 9 که نمونه‌ دیگری برای آن نمی‌توان جست‌وجو کرد تا 40 دقیقه ابتدایی قدرت فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهد و پس از آن با رسیدن به شارژ 90 درصد به قدری از سرعت شارژ آن کاسته می‌شود که شاید اندک کاربری پس از این لحظه فرصت و حوصله متصل نگه‌داشتن آن به شارژر برای تکمیل شدن این پروسه را داشته باشد. ‌یک نکته جالب در مورد پروسه شارژ Mate 9 خنک بودن نسبی و گرم نشدن گوشی در این پروسه است.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

میت 9 به عنوان آخرین پرچمدار معرفی شده توسط هواوی طبیعتا از بالاترین ورژن سیستم‌عامل و رابط کاربری این برند برخوردار است. سیستم‌عامل گوشی نسخه 7.0 اندروید نوقا بوده و رابط کاربری آن نیز براساس آخرین ورژن پوسته نرم‌افزاری اختصاصی هواوی موسوم به EMUI 5.0 شکل گرفته است. بوت دستگاه به سرعت و در زمانی در حدود 22 ثانیه به اتمام می‌رسد و در این میان از انیمیشن بوت جدیدی نیز استفاده شده است.

تغییرات رابط کاربری جدید سیستم‌عامل از همان ابتدا و از صفحه قفل مشخص است؛ در این صفحه در حالت پیش‌فرض زمان و تاریخ همراه با میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر صفحه قفل دسترسی پیدا کرد اما شکل ظاهری میانبرهای این بخش تغییر پیدا کرده و اینک علاوه بر موارد تکراری مثل ماشین حساب، چراغ‌قوه و ریکوردر صدا می‌توان به بارکدخوان و تایمر دسترسی پیدا کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

یک نکته جدید در تنظیمات صفحه قفل افزوده شدن گزینه‌ای تحت عنوان Magazine unlock است که در طی آن تصاویر مختلفی از منابع گوناگون در حوزه‌‌هایی نظیر Leica photography ،Transportation، Celebrities ،Style ،Life و Sports برای این قسمت به صورت خودکار در نظر گرفته می‌شود. یک گزینه کاربردی در این بخش، امکان محدود کردن دانلود مواردی از این دست تنها در حضور شبکه وای‌فای را فراهم می‌آورد.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. برای ورود به حالت ویرایشی این بخش علاوه بر نگه داشتن دست روی صفحه‌نمایش از نزدیک کردن انگشان به یکدیگر روی صفحه نیز می‌توان استفاده کرد. امکان افزودن و کاستن از صفحات، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند. یک گزینه نسبتا جدید در این بخش پیشنهاد اپلیکیشن براساس نوع استفاده از گوشی است.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی مثل گذشته منوی جدیدی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند. نکته جدید در این بخش افزوده شدن آیکون سرچ بارکد در کناره کادر جست‌وجو است که لمس آن منوی دوربین را برای اسکن کردن یک بارکد احضار می‌کند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یکی دیگر از تغییرات مشهود EMUI 5.0 نسبت به گذشته است. با یک بار پائین کشیدن این منو علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض وای‌فای، بلوتوث، موبایل دیتا، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و یک ردیف پایین‌تر نیز به اسلایدر تغییر روشنایی همراه با امکان فعال کردن روشنایی خودکار بر می‌خوریم. به عنوان یک نکته مثبت، آیکون Setting یا تنظیمات کاملا جدا از میانبرهای این قسمت و در بالا قرار دارد و بدین‌ترتیب دسترسی به آن آسان‌تر خواهد بود.

ادامه اسکرول یا لمس مثلت رو به پایین در بخش بالایی صفحه‌نمایش لیست 19 عددی تاگل‌های این قسمت را به طور کامل به نمایش می‌گذارد. جالب اینکه در این حالت نیز هنوز اعلان یا نوتیفیکیشن‌ برنامه‌ها همچنان به نمایش گذاشته می‌شود. با لمس دکمه Edit از بالای صفحه‌نمایش امکان ایجاد تغییر و جابجایی آیکون‌های این قسمت وجود خواهد داشت.

نخستین نکته‌ای که پس از ورود به منوی Setting دستگاه خودنمایی می‌کند تغییر رنگ و آیکون برخی تنظیمات این قسمت است. در بخش بالایی علاوه بر کادر جست‌وجو که در ورژن‌های پیشین نیز وجود داشت گه‌گاهی یک نکته یا پیشنهاد ظاهر می‌شود که کاربران را در آشنایی با امکانات دستگاه یاری می‌دهد. سبک و چینش آیکون‌ها در این قسمت در بسیاری موارد بدون تغییر مانده اما در این میان برخی از گزینه‌ها بین صفحه اصلی و گزینه Advanced setting در پایین صفحه جابجا شده‌اند که از آن جمله می‌توان به انتقال گزینه Memory & storage همراه با منوی Battery به لیست اصلی منوی Setting اشاره کرد. این گزینه‌ها پیش از این هر دو در Advanced setting جای داشتند. به عنوان مثالی دیگر گزینه‌های Users و Simple mode اینک به جای صفحه اصلی منوی تنظیمات در Advance setting قرار گرفته‌اند.

امکان تغییر سریع چینش دکمه‌های لمسی زیر صفحه‌نمایش تحت گزینه‌ای به نام Navigation و انتقال آن به عنوان یک گزینه اصلی به صفحه Setting از دیگر نکات جدید این رابط کاربری به حساب می‌آید.

در این منو همچنین گزینه‌ای به نام App twin در نظر گرفته شده که با کمک آن می‌توان از یک برنامه دو نمونه مجزا و جدا از هم ساخت و مثلا در مورد شبکه‌های اجتماعی با دو اکانت مختلف به آنها وارد شد. این ویژگی کاملا مشابه قابلیت Dual apps در رابط کاربری MIUI شیائومی عمل می‌کند.

با ورود به زیر منوهای Setting در اغلب موارد یک آیکون با سه خط موازی در کناره سمت چپ بالای صفحه‌نمایش ظاهر می‌شود که با لمس آن می‌توان به سرعت به دیگر قسمت‌های Setting پرش کرد که این شیوه اجرا را پیش از این در یکی دیگر از رابط‌های کاربری اندرویدی دیده بودیم.

یک قابلیت جدید دیگر در Mate 9 امکانی برای تماس سریع از صفحه قفل به نام Quick calling است که در طی آن با گرفتن و نگه‌داشتن ولوم پایین پس از شنیدن صدای بوق می‌توان با گفتن نام یک کنتاکت تماس را برقرار کرد.

درون برنامه‌ها با گرفتن و نگه داشتن دکمه recent در بخش پایینی، امکان تقسیم کردن صفحه‌نمایش بین دو اپلیکیشن وجود دارد و با جابجایی نوار میانی دو برنامه نیز امکان تغییر سایز هر پنجره وجود دارد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پروسسور حاضر در Huawei Mate 9 از نوع Kirin 960 حاوی 4 هسته 2.4 گیگاهرتزی ARM A72 و 4 هسته 1.8 گیگاهرتزی ARM A53 است که با وجود آنکه ظاهرا به جز یک تغییر فرکانس کوچک، تغییر دیگری نسبت به Kirin 950 حاضر در Mate 8 نداشته اما در عمل با بکارگیری آخرین دستاورد گرافیکی ARM یعنی گرافیک 8 هسته‌ای Mali-G71 MP8 کاملا به سطح یک پروسسور پرچمدار نزدیک شده است. حافظه رم گوشی 4 گیگابایت از نوع LPDDR4 بوده و از 64 گیگابایت حافظه داخلی آن پس از اولین بوت چیزی در حدود 50 گیگابایت در دست کاربران قرار دارد.

در پله نخست بررسی کیفیت سخت‌افزاری Mate 9 به سراغ تست Storage از مجموعه PCMark‌ می‌رویم. این تست سرعت حافظه داخلی و خارجی گوشی را در سناریوهای مختلف خواندن و نوشتن بررسی کرده و نتیجه نهایی را با عددی یکتا نشان می‌دهد که هر چه بزرگ‌تر باشد نتیجه بهتری را به نمایش می‌‌گذارد. Mate 9 با امتیاز 7,766 واحد و سرعت خواندن و نوشتن تصادفی به ترتیب 22.66 و 5.41 مگابایت بر ثانیه به روشنی از nova Plus با امتیاز 4,389 و سرعت‌های 13.95 و 5.7 مگابایت بر ثانیه در شرایط مشابه عملکرد بهتری را به نمایش می‌گذارد اما هنوز ظاهرا خبری از حضور حافظه پر سرعت UFS در آن نیست.

پس از بررسی کیفیت حافظه داخلی، عملکرد هسته‌های پردازشی را به صورت یکتا و جدا از مجموعه گرافیکی به نظاره می‌نشینیم. در تست Geekbench 4.0 که تنها نوع پردازنده و فرکانس در ارتقا امتیاز آن نقش‌آفرینی می‌کنند در حالی که نمونه‌های میانی رو به پایین در حالت تک هسته‌ای امتیازی کمتر از 1000 واحد و نمونه‌های پیشرفته و پرچمدار در این حالت امتیازهایی فراتر از 1600 واحد را کسب می‌کنند میت 9 توانست با تکیه بر هسته‌های سریع و با کیفیت A72 به امتیاز بسیار مناسب 1,928 دست یابد. این شرایط ایده‌آل در حالت چند هسته‌ای نیز ادامه پیدا می‌کند و در حالی که پرچمدارانی همانند LG V20 و ZUK Z2 Pro در حالت چند هسته‌ای در این حالت به امتیازی کمتر 3,600 واحد دست پیدا می‌کنند امتیاز Mate 9 به لطف فرکانس بالا و کیفیت هسته‌ها به رقم فوق‌العاده 5,626 واحد می‌رسد.

در تست تک هسته‌ای Metal از مجموعه Vellamo که شرایطی مشابه Geekbench 4.0 دارد امتیاز Mate 9 به 3,351 رسیده و در تست Multicore یا چند هسته‌ای نیز امتیاز نهایی این مدل بالغ بر 4,235 گردید که هر دو از کیفیت و سرعت بالای هسته‌های پردازشی گوشی سخن می‌گویند. برای مقایسه، مدل رده میانی honor 8 این تست را با امتیازهای 2,920 و 2,380 در حالت تک هسته‌ و چند هسته‌ای به پایان رساند.

در AnTuTu 6.2.7 بالاترین جایگاه‌‌ها در حال حاضر به پرچمدارانی با امتیازهای فراتر از 170 هزار واحد تعلق دارد که تقریبا همگی از پروسسورهای کوالکام یا Exynos بهره می‌برند. در اواسط لیست این بنچ‌مارک به گوشی‌های پیشرفته‌ مجهز به پروسسورهای Snapdragon 820 و 821 همانند LG V20 با امتیاز 140 هزار بر می‌خوریم. بدین‌ترتیب دستیابی به امتیاز 118,387 برای Mate 9 در این تست نمی‌تواند برای دیوایسی مجهز به پروسسوری غیر از چیپ‌ست‌های کوالکام و Exynos رقم بدی به حساب بیاید.

در دیگر تست جامع یعنی آزمون پرفورمنس Work 2.0 از مجموعه PCMark، میت 9 به امتیاز بسیار مناسب 6,315‌ واحد دست پیدا کرد و این در حالی ست که امتیاز پرچمدارانی همچون S7، HTC 10 و LG G5 همگی در این تست زیر 5 هزار واحد اعلام شده است.

در تست کاملا گرافیکی Sling Shot Extreme با اجرا تحت OpenGL ES 3.1 در وضوح 1440p در حالی که پرچمداران با گرافیک‌های Adreno 530 و Mali-T880 MP12 به امتیازهایی فراتر از 2 هزار واحد دست پیدا می‌کننند و مدل‌های میانی نیز در امتیازهای کمتر از 1000 واحد موفق به اتمام این تست می‌شوند برای Mate 9 با تکیه بر گرافیک مناسب Mali-G71 MP8 انتظار رقمی فراتر از 1,500 واحد را داریم. در عمل گرافک Mali-G71 حتی از سطح انتظار اولیه نیز بهتر ظاهر شده و با ثبت امتیاز 2,074 بسیاری از پرچمداران را به چالش می‌کشد.

ارتباطات

تغییر پروسسور در Mate 9 نه‌تنها در بخش گرافیکی بلکه در زمینه ارتباطی نیز تاثیر بزرگی از خود برجای گذاشته است؛ حداکثر سرعت ارتباطات نسل چهارم در این مدل 600 مگابایت در ثانیه در دانلود و 150 مگابایت در ثانیه در آپلود تحت LTE Cat.12 است که در مقایسه با Mate 8 با LTE Cat.6‌ با دانلود و آپلود به ترتیب 300Mbps و 50Mbps تفاوت فراوانی را نشان می‌دهد. بلوتوث 4.2، وای‌فای ac با کارکرد در هر دو باند 2.4 و 5 گیگاهرتز، درگاه اینفرارد، اتصال NFC و مسیریابی ماهواره‌ای با پشتیبانی از تمامی گزینه‌های موجود (GPS/Glonass/Galileo/BDS) سایر مشخصات ارتباطی دستگاه را تشکیل می‌دهند.

کلام آخر

Huawei Mate 9 فبلتی قدرتمند با طراحی چشم‌نواز و امکاناتی مدرن است که بسیاری از نقاط ضعف مدل‌های پیشین در آن به خوبی برطرف شده است. از صفحه‌نمایش بزرگ و با کیفیت دستگاه می‌توان رضایت داشت و وضوح فول اچ‌دی آن با اینکه در حالت عادی مشکلی برای کاربران ایجاد نکرده و بالعکس در دوام باتری نیز تاثیر مثبتی برجای می‌گذارد اما در کاربری‌های مرتبط با واقعیت مجازی با موفقیت چندانی روبرو نخواهد شد. از دوربین‌های دوگانه دستگاه در هر دو بخش عکاسی و فیلم‌برداری بیش از اندازه می‌توان رضایت داشت و پشتیبانی از فیلم‌برداری 4K با کدک جدید H.265 با وجود اندکی فشرده‌سازی در تصویر در کاهش حجم فایل‌های 2160p بسیار موثر واقع شده است. پشتیبانی از فوکوس خودکار برای دوربین سلفی در کنار دوام بالای باتری دیگر نقاط قوت این مدل را تشکیل می‌دهند و از عملکرد پردازشی و به خصوص گرافیکی می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت. لیست بلندبالای گزینه‌های ارتباطی و استفاده از 4 میکروفون برای حذف نویز حین تماس و کاربری‌های دیگر را نیز باید به نقاط مثبت Mate 9 افزود. در دیگر سو سایز و وزن بالا، اجبار به انتخاب سیم‌کارت دوم یا کارت حافظه و وضوح تنها 9 مگاپیکسلی دوربین‌ها در حالت واید 16:9 نکات منفی اصلی Mate 9 را تشکیل می‌دهند.