mobile.ir - مرجع موبایل ایران

شرکت شیائومی که زمانی به عنوان ارزشمندترین استارت‌آپ چین شناخته می‌شد و عمده اسمارت‌فون‌های تولیدی آن در رده پایین و میانی بازار قرار داشت حالا نه‌تنها تولیداتی بسیار وسیع‌تر از گوشی‌های هوشمند را در سبد کالای خود دارد و حتی در همکاری با گوگل محصولاتی همچون Mi Box را به بازار آمریکا ارائه کرده است بلکه در بخش موبایل نیز با پیشرفت قابل ملاحظه‌ای روبرو شده و پرچمداران این شرکت ضمن رقابت تنگاتنگ با بزرگان دنیای اسمارت‌فون،‌ در برخی موارد حتی از رقبای خود به خوبی پیشی گرفته‌اند. رد پای ایجاد تغییرات در رویه شرکت و تولید گوشی‌های پیشرفته‌تر با امکانات وسیع‌تر را باید در مدل‌های دارای پسوند Note این برند جست‌وجو کرد؛ Redmi Note در سال 2014 با یک صفحه‌نمایش بزرگ برای رده میانی ارائه شد و در سال 2015 اسمارت‌فون Mi Note با پنلی بزرگ‌تر و دوربینی با امکان برداشت ویدئوی 4K در کنار Note 2 و Note 3 با امکانات و قیمتی جذاب در دو کلاس متفاوت در دسترس قرار گرفته و آرام‌آرام شرایط برای قدرت‌نمایی شیائومی در بین دیگر بزرگان دنیای موبایل فراهم شد.

شیائومی Mi Note

شیائومی سال 2016 را نیز با ارائه سه‌گانه Redmi 3 Pro ،Mi Max و Mi 5 با قدرت آغاز کرد. Mi 5 به عنوان قدرتمندترین دیوایس در این میان با وجودی که در مواردی همچون رزولوشن صفحه‌نمایش در جایگاه پایین‌تری نسبت به پرچمدارانی همچون خانواده Samsung Galaxy S7، ال‌جی G5 و HTC 10 قرار می‌گرفت اما حضور فاکتورهای تاثیرگذاری مثل چیپ‌‌ست Snapdragon 820 در کنار دوربین و باتری قدرتمند و البته از همه مهم‌تر قیمتی غیر قابل رقابت (که در برخی موارد کمتر از نصف قیمت دیگر پرچمداران در بازار ارائه می‌شد)، Mi 5 را به انتخابی خاص و برجسته تبدیل کرده‌اند که حتی برای گیک‌های فناوری نیز خریدی وسوسه‌انگیز به نظر می‌رسد. Xiaomi Mi 5 در سه ورژن مختلف در نمایشگاه MWC 2016 به نمایش گذاشته شد که در ورژن‌های استاندارد و Prime با ثابت بودن حافظه 3 گیگابایتی برای RAM، حافظه داخلی به ترتیب 32 و 64 گیگابایت در نظر گرفته شده بود. نسخه موسوم به Pro edition این گوشی دارای 4 گیگابایت RAM و 128 گیگابایت حافظه داخلی است که مشکل نبود اسلات حافظه را به خوبی برطرف می‌سازد. Mi 5 در بازارهای داخلی ایران به صورت نچندان گسترده تنها در دو ورژن اول یعنی با حافظه‌های 32 و 64 گیگابایتی ارائه شده و حداقل تا به امروز از حضور رسمی نسخه 128 گیگابایتی در بازار ایران صحبتی به میان نیامده است. بررسی این نوبت به ورژن 32 گیگابایتی شیائومی Mi 5 اختصاص دارد.

جعبه محتویات

Mi 5 در جعبه سفیدرنگ نسبتا کوچکی با تصویری از گوشی ارائه می‌شود که این ترکیب در اکثر دیگر گوشی‌های این کمپانی نیز تکرار شده است. درون این جعبه به جز خود گوشی به کابل USB Type-C همراه با شارژر و ابزاری برای دسترسی به سیم‌کارت بر می‌‌خوریم و از هدست در آن خبری نیست.

خروجی شارژر گوشی در سه حالت مختلف شامل 5 ولت و 2 آمپر (10 وات)، 9 ولت و 1.2 آمپر (10.8 وات) و 12 ولت و 1 آمپر (12 وات) در دسترس قرار دارد که نگفته پیداست که با نمونه‌ای قدرتمند از لحاظ شارژینگ روبرو هستیم. به دلیل در اختیار نداشتن این شارژر نمی‌توانیم حالت‌های شارژ سریع آن را بررسی کنیم اما در بخش باتری بیشتر در مورد کیفیت شارژینگ سخن می‌‌گوییم.

طراحی دستگاه

لبه‌های خمیده بخش پشتی در ترکیب با سبکی کاملا مشهود دستگاه، حس بسیار خوشایندی را در حین در دست گرفتن Mi 5 برای اولین بار در ذهن ایجاد می‌کنند. شیائومی به پروسه خاصی موسوم به کلسیناسیون تا دمای 1500 درجه برای فرم دادن به بخش پشتی اشاره می‌کند که به گفته این شرکت به مسطح شدن هر چه بیشتر این قسمت و نرمی آن در زیر دست منجر می‌شود.

چسبیده بودن لبه‌‌های تیره صفحه‌نمایش به کناره‌های گوشی (حداقل تا قبل از روشن کردن دستگاه) از دیگر نکات مثبت در طراحی این مدل به حساب می‌آید. سایز مناسب صفحه‌نمایش با امکان کارکرد آسان با یک دست نکته قابل توجه دیگری‌ست که معمولا در دیگر گوشی‌های پرچمدار با صفحه‌نمایش‌های بسیار بزرگ دیده نمی‌شود. پشت و روی گوشی با لایه‌ای از شیشه مقاوم پوشانده شده که با وجود دریافت اثرات انگشت، در افزایش جذابیت بصری دستگاه نقش موثری را ایفا می‌کند.

در بخش نکات نسبتا منفی در طراحی Mi 5 باید از جایگاه غیر ارگونومیک سنسور اثر انگشت روی دکمه Home زیر صفحه‌نمایش یاد کرد که حین استفاده از گوشی با یک دست تنها می‌تواند پذیرای انگشت شست باشد. خمیده نبودن شیشه صفحه‌نمایش در کناره‌‌ها که از آن با عنوان 2.5D یاد می‌شود دیگر نکته منفی در طراحی این مدل است که لبه‌های برجسته و زبری را در زیر دست ایجاد می‌کند.

در مجموع از طراحی Mi 5 به میزان بسیار زیادی می‌توان رضایت داشت و تقریبا اکثر کاربران ضمن اشاره به سبکی گوشی از حس مثبت در دست گرفتن این مدل سخن می‌گویند.

ابعاد و وزن

حتی قبل از مراجعه به آمار و ارقام نیز یک بار در دست گرفتن Mi 5 به روشنی از ابعاد مناسب و به خصوص وزن بسیار مطلوب آن سخن می‌‌گوید. Mi 5 در طول و عرض از ابعاد 69.2×144.5 میلیمتر بهره می‌برد که در مقایسه با Galaxy S7 با پنل 5.1 اینچی در ارتفاع 2.1 میلیمتر بلند‌تر و در عرض 0.4 میلیمتر کوچک‌تر است. ضخامت 7.25 میلیمتری این گوشی نیز نسبت به گلکسی S7 بیش از 0.6 میلیمتر کمتر بوده و بنابراین طبیعتا با نمونه‌ای نسبتا کوچک و کامپکت روبرو می‌شویم.

اوج اختلاف Mi 5 با رقبای این کلاس را باید در وزن دستگاه جست‌وجو کرد جایی‌که Mi 5 با وزن 129 گرمی در نسخه استاندارد به ترتیب 15 و 23 گرم سبک‌تر از هواوی P9 و سامسونگ Galaxy S7 بوده که این اختلاف در استفاده واقعی نیز کاملا حس می‌شود.

صفحه‌نمایش

شاید فول اچ‌دی بودن صفحه‌نمایش Mi 5 در مقایسه با پنل‌های QHD دیگر پرچمداران سال 2016 نقطه ضعف مشهودی برای این گوشی به نظر برسد اما در سوی دیگر به لطف کاهش سایز صفحه‌نمایش به 5.15 اینچ تراکم پیکسلی به حوالی 428ppi ارتقا یافته و بدین‌ترتیب همچنان با یکی از متراکم‌ترین پنل‌های موبایلی روبرو خواهیم شد.

فناوری ساخت این صفحه‌نمایش از نوع IPS LCD با قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ و پشتیبانی از تماس همزمان 10 انگشت بوده و کیفیت بسیار بالایی را در حین استفاده ارائه می‌شود. از حداقل و حداکثر روشنایی این صفحه‌نمایش در محیط‌های مختلف کاملا رضایت داشتیم و در زیر نور مستقیم خورشید نیز خوانایی این پنل دچار تغییر تعیین‌کننده‌ای نمی‌شود. روشنایی این پنل به گفته شرکت سازنده 600nits است که در صورت به حقیقت پیوستن روشنایی بسیار بالایی به حساب می‌آید.

در زمینه دقت رنگ نیز شرایط بسیار مطلوبی برقرار است و از لحاظ زاویه دید نیز می‌توان امتیاز بالایی را به این صفحه‌نمایش اختصاص داد.

یکی از معدود نکات منفی این صفحه‌نمایش حاشیه‌ نسبتا زیاد پیرامونی آن در کناره‌ها و بالا و پایین است که هنگام خاموش بودن پنل حس بدون حاشیه بودن صفحه‌نمایش را القا می‌کنند.

زیر صفحه‌نمایش به سبک گوشی‌های سامسونگ یک کلید کشیده home‌ در مرکز دیده می‌شود که سنسور اثر انگشت را نیز در خود جای داده است. دو کلید لمسی در دو سوی دکمه home قرار دارد که تنها دو نقطه روشن محل دقیق آنها را به کاربران یاد‌آوری می‌کند و در حالت پیش‌فرض دکمه سمت راست به کلید Back و دکمه سمت چپ به recent apps تعلق دارند.

استفاده نکردن از آیکون برای دکمه‌های لمسی این قسمت این امکان را در اختیار کاربران این گوشی قرار داده تا به دلخواه جایگاه این دو کلید را تغییر دهند. این دو کلید را همچنین می‌توان در برنامه‌های دلخواه غیر فعال کرد.

نشان Mi، دوربین دوم،‌ اسپیکر تماس و حسگرهای معمول این بخش (نور و Proximity) اجزای حاضر در بالای گوشی ‌را تشکیل می‌ًدهند.

اجزای جانبی

در سمت چپ در بخش بالایی اسلات جای‌گذاری دو سیم‌کارت نانوی گوشی دیده می‌شود که با خارج شدن از جایگاه خود واقعیت تلخی را به کاربران یادآوی می‌کند؛ Mi 5 از اسلات جانبی حافظه پشتیبانی نکرده و حافظه داخلی گوشی تنها حافظه در دسترس کاربران برای انتقال هرگونه اطلاعات از برنامه‌های نصب شده تا عکس و فیلم خواهد بود.

در سوی دیگر کلید Power و دکمه دوگانه تغییر صدا متمایل به بخش پشتی قرار گرفته‌اند که به دلیل طراحی مناسب به راحتی در زیر دست پیدا می‌شوند.

درگاه اینفرارد همراه با میکروفون دوم و جک هدست اعضای بالایی گوشی را تشکیل داده و در پایین نیز با وجودی که در نگاه اول شرایط برای حضور دو اسپیکر استریو به دلیل در نظر گرفته شدن دو دریچه صدا در این قسمت مساعد به نظر می‌رسد اما عملا تنها دریچه سمت راست به اسپیکر اصلی تعلق داشته و دریچه سمت چپ پنهان‌‌کننده میکروفون اول گوشی است. پورت USB Type-C دیگر نکته قابل اشاره در این بخش را تشکیل می‌ً‌دهد.

سنسور اثر انگشت

درست همانند خانواده S6 و S7 سامسونگ، ‌سنسور اثر انگشت Mi 5 نیز در زیر صفحه‌نمایش و در دکمه Home مرکزی تعبیه شده است. این سنسور که قابلیت tap کردن بدون نیاز به فشردن دکمه را برای رفتن به صفحه هوم ارائه می‌کند در عمل از دقت و حساسیت بالایی برخوردار بوده و با وجود ابعاد نچندان بزرگ مشکلی در تشخیص اثر انگشت در هر حالتی ندارد.

از سنسور اثر انگشت در Mi 5 به جز باز کردن قفل صفحه‌نمایش می‌توان برای دسترسی به حالت کودک (Chid mode)،‌ مرورگر فایل و قفل کردن اپلیکیشن‌های دلخواه بهره برد.

بخش پشتی

ظاهر براق و یک دست بخش پشتی Mi 5 بی‌شک یکی از جذابیت‌های بصری اصلی این مدل به حساب می‌آید. در این بخش در کناره بالا سمت چپ لنز دوربین و دو فلش LED آن به چشم می‌خورد و در پایین نیز به نشان Mi بر می‌‌خوریم. طراحی و جایگاه این دوربین به برخی از گوشی‌های اپل به خصوص iPhone SE شباهت کاملی دارد و پوشانده شدن لنز با دست در حین عکاسی به دلیل نزدیک بودن دوربین به کناره‌ها چندان غیر محتمل به نظر نمی‌رسد.

آنتن NFC در بخش پشتی با اینکه با آیکون به خصوصی به نمایش گذاشته نشده است اما جایگاه آن در بالا، اندکی پایین‌تر از لنز دوربین و کاملا متمایل به سمت راست است.

دوربین اصلی

دوربین 16 مگاپیکسلی حاضر در Mi 5 از سنسور سونی IMX298 با ابعاد نسبتا بزرگ 1/2.8 اینچی و پیکسل‌های 1.12 میکرونی بهره می‌برد که در مقابل خود لنزی 6 قطعه‌ای با شیشه یاقوتی و گشودگی f/2.0 را می‌بیند. در این دوربین از فناوری ایزوله کردن سلول‌های نوری موسوم به DTI (یا deep trench isolation) استفاده شده که پیش از این در آیفون‌های سال گذشته نیز به کار گرفته شده بود و بدین‌ترتیب روی کاغذ کیفیت بالاتری در رنگ و نور تصاویر ایجاد می‌شود. لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS‌ در راستای دو محور برای این دوربین در نظر گرفته شده و فوکوس آن نیز از نوع تشخیص فاز یا Phase detection است.

رابط کاربری دوربین در Mi 5 بر پایه لانچر اختصاصی MIUI 8 شیائومی شکل گرفته و طرحی نسبتا ساده و سرراست در آن دیده می‌شود. در سمت چپ با آیکون‌های دایره‌ای دسترسی به آخرین عکس گرفته شده، شاتر دوربین و دکمه تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری دیده می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز به دکمه تغیر حالت، افکت‌های رنگی و سوئیچر تعویض بین دو دوربین بر می‌‌خوریم. در سوی دیگر می‌توان HDR را خاموش و روشن کرد و از بین سه گزینه خاموش، روشن، چراغ‌قوه و اتوماتیک یک گزینه را برای فلش‌های دوگانه گوشی برگزید.

در بخش Modes یا حالت‌های مختلف این دوربین که درست در مقابل دکمه شاتر قرار دارد گزینه‌های مختلفی دیده می‌شود که طبق معمول برخی فانتزی و بعضی دیگر کاربردی خواهند بود. برخی از گزینه‌های این قسمت شامل Audio (گرفتن عکس بالافاصله پس از شنیدن یک صدا)، تایمر اتوماتیک، برداشت پانوراما، افکت محو کردن محیط اطراف (Tilt-shift)، زیباسازی چهره (Beautify)، گرفتن عکس با نسبت 1:1 (مناسب برای اینستاگرام)، گزینه Straighten (برای همواره افقی نگه‌داشتن کادر فارغ از پوزیشن دست) و از همه مهم‌تر گزینه Manual می‌شوند.

در بخش Manual ‌همانطور که از یک دوربین موبایل پیشرفته انتظار داریم علاوه بر گزینه‌های ساده‌تری چون White balance و تغییر عدد ISO (از 100 تا 3200)، امکان تغییر فوکوس به صورت دستی و تغییر سرعت شاتر (که به درستی در رابط کاربری از آن با عنوان Exposure time یا زمان نورگیری یاد شده است) نیز فراهم می‌آید. سرعت شاتر در دوربین Mi 5 را می‌توان از 1/1000 ثانیه تا 32 ثانیه تغییر داد که طبیعتا سرعت‌های بسیار بالا مناسب سوژه‌های سریع (البته در نور بسیار مناسب) و سرعت‌های بالا (طبیعتا همراه با سه‌پایه برای جلوگیری از لرزش) برای سوژه‌های با نور بسیار کم و ایجاد افکت‌هایی همجون light painting به کار گرفته می‌شود.

در قسمت Modes آیکون چرخ‌دنده کوچکی برای دسترسی به دیگر تنظیمات دوربین در نظر گرفته شده که در یک منوی عمودی مواردی از جمله تغییر نسبت تصویر (4:3 یا 16:9) و کیفیت آن (Standard، Low و High)، تشخیص چهره، تغییر وظیفه دکمه ولوم، تغییر کنتراست، اشباع و شارپ‌نس و امکان خاموش کردن صدای شاتر را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. از جمله موارد منفی در این قسمت به نمایش گذاشته نشدن رزولوشن تصویر و اکتفا کردن به عبارت‌های کلی نظیر کیفیت بالا، پایین و یا استاندارد است. کیفیت بالا در نسبت تصویر 16:9 به معنای عکس‌هایی با رزولوشن 12 مگاپیکسل و در نسبت 4:3 به معنای 16 مگاپیکسل است.

عکس‌های گرفته شده با این دوربین در حالت اتوماتیک بدون فعال بودن HDR از جزئیات مناسب، تفکیک مطلوب و روشنایی قابل قبولی برخوردارند اما در زمینه کنتراست و دقت رنگ امکان بهبود وجود دارد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با فعال کردن HDR مشکل کنتراست و کانال رنگی دوربین به میزان زیادی برطرف شده و با یکی از بهترین نمونه‌های 12 مگاپیکسلی (در نسبت تصویر 16:9) روبرو می‌شویم. در زمینه سطح نویز نیز به روشنی می‌توان از موفقیت دوربین سخن گفت. در یک مقایسه رو در رو با یکی دیگر از بهترین گوشی‌های سال 2016 یعنی گلکسی S7 باید به صراحت از برتری Mi 5 در زمینه جزئیات و کنتراست سخن گفت هرچند هنوز نیز نیاز به اصلاح رنگ در برخی سوژه‌ها در Mi 5‌ دیده می‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با سوئیچ به حالت فیلم‌برداری گزینه‌های حاضر در بخش Modes تنها به سه مورد تغییر پیدا می‌کنند :‌ اسلوموشن، Audio focus و برداشت Time-laps

در تنظیمات نیز به جز برخی موارد نچندان مهم می‌توان وضوح فیلم‌برداری را از بین چهار گزینه HD، SD، فول اچ‌دی و 4K انتخاب کرده و فوکوس را نیز از بین دو گزینه فوکوس دنبال کننده یا CAF و لمس کردن سوژه به دلخواه انتخاب کرد.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین 4K یا 2160×2840 پیکسل با 30 فریم در ثانیه اعلام شده هرچند در عمل تعداد فریم‌ها مابین 27 تا 28 فریم در نوسان است. بیت‌ریت ویدئویی در وضوح 4K نزدیک به 42Mbps بوده و صدا نیز به صورت دو کاناله به بیت‌ریت 97Kbps برداشت می‌شود. در وضوح فول اچ‌دی، بیت‌ریت ویدئویی به حوالی 20Mbps می‌رسد و صدا نیز همچنان به همان فرم دو کاناله با بیت‌ریت 97Kbps ضبط می‌شود نکته جالب اینکه حتی در این وضوح نیز تعداد فریم در ثانیه از 27fps فراتر نمی‌رود. جدا از این مورد کیفیت ویدئوهای این دوربین در زمینه میزان جزئیات، دقت رنگ و به خصوص کنتراست بسیار مناسب بوده و می‌توان آن را با بهترین نمونه‌های بازار مقایسه کرد. در حین فیلم‌برداری در وضوح‌های مختلف می‌توان یک فریم تصویر را به صورت عکس ذخیره کرد و نکته آخر نیز اینکه در وضوح 4K، قاب تصویر اندکی کوچک‌تر از کادر عکس یا ویدئو با وضوح فول اچ‌دی خواهد بود.

دوربین سلفی

نه‌تنها وضوح 4 مگاپیکسلی دوربین سلفی حاضر در Mi 5 ما را به یاد دوربین‌های التراپیکسلی HTC در پرچمداران این شرکت همچون One M9 و One M8 می‌اندازد بلکه در عمل نیز شرایط برای مقایسه این دو دوربین کاملا فراهم است. این دوربین نیز همانند نمونه‌‌ حاضر در One M9 از یک سنسور 1/3 اینچی با سایز پیکسل 2 میکرون و لنزی با گشودگی دیافراگم f/2.0 بهره می‌برد که روی کاغذ در شرایط نوری ضعیف‌تر تصاویر بهتری را نسبت به دیگر رقبا برداشت می‌‌کند. میدان دید این دوربین 80 درجه است و در عمل با ارائه کیفیت مناسب و جزئیات راضی‌کننده‌ای، سلفی‌های با کیفیتی را ثبت می‌کند.

باتری

ظرفیت باتری حاضر در Mi 5 برابر 3000 میلی آمپر ساعت است که با توجه به وزن سبک گوشی دستاورد بزرگی برای طراحان این مدل به حساب می‌آید. شرکت سازنده در مورد توان و کیفیت این باتری به کارکرد 8 روزه آن در حالت Stand-by بسنده کرده اما در دنیای واقعی به لطف رزولوشن فول اچ‌دی صفحه‌نمایش و استفاده از فرکانس پایین‌تر هسته‌های Snapdragon 820 دوام بسیار مناسبی از این باتری به چشم می‌خورد و در یک کارکرد معمول به سادگی می‌توان روز دوم را نیز بدون مشکل به پایان رساند و به روز سوم وارد شد. مثل همیشه نگفته پیداست که استفاده بیش از اندازه از قابلیت‌هایی نظیر حضور در شبکه‌های اجتماعی با وای‌فای و اینترنت موبایلی، مسیریابی با GPS و پخش ویدئو می‌تواند حتی قبل از پایان یافتن روز اول نیز باتری را به اتمام برساند.

تست PCMark در این بخش را همچون همیشه با شارژ کامل باتری و تنظیم روشنایی روی 50 درصد آغاز می‌کنیم. در این حالت بزرگانی چون Galaxy S7 و اچ‌تی‌سی 10 با باتری‌های یکسان و صفحه‌نمایش‌های با وضوح بالاتر QHD به ترتیب به زمان‌های 7 ساعت و 9 دقیقه و 6 ساعت و 27 دقیقه دست پیدا کردند و بدین‌ترتیب با توجه به کمتر بودن وضوح صفحه‌نمایش در Mi 5 انتظار آن می‌رود که با دوام باتری بالاتری روبرو شویم. Mi 5 در عمل بسیار بالاتر از حد انتظار عمل کرد و با ثبت زمان 9 ساعت و 58 دقیقه نه‌تنها از رقبای هم‌سطح خود بلکه از نمونه‌ای چون Huawei P9 (با باتری 3000mAh، صفحه‌نمایش فول اچ‌دی، پردازنده‌های ضعیف‌تر) با زمان 7 ساعت و 44 دقیقه در این تست نیز کاملا پیشی می‌گیرد.

این باتری از فناوری شارژ سریع Quick Charge 3.0‌ پشتیبانی کرده و به گفته شرکت سازنده 10 دقیقه شارژ کردن آن برای 4 ساعت استفاده کافی‌ست. به دلیل در اختیار نداشتن شارژر اصلی این گوشی امکان تهیه نمودار شارژ سریع این مدل وجود نداشت اما با تست آن با یک شارژر معمولی 10 واتی نیز سرعت شارژ بسیار بالایی در این مدل دیده شد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

سیستم‌عامل Mi 5 نسخه 6.0.1 اندروید مارشملو بوده و رابط کاربری آن نیز براساس آخرین نسخه لانچر شیائومی یعنی MIUI 8 شکل گرفته است. گوشی در نزدیک به 27 ثانیه لود می‌شود که زمانی مناسب برای یک گوشی پیشرفته و پرچمدار به حساب می‌آید.

نخستین برخورد با MIUI 8 در صفحه قفل یا لاک‌اسکرین رخ می‌دهد که در آن به جز اطلاعات زمان و تاریخ، تنها یک میانبر برای دسترسی به دوربین در نظر گرفته شده که با لمس و اسلاید صفحه‌نمایش به سمت چپ فعال می‌شود. حرکت دست رو به بالا روی این صفحه نیز قفل صفحه‌نمایش را بازگشایی می‌کند. با لمس آیکون چهارپره کناره سمت راست بالای صفحه‌نمایش امکان تغییر در والپیپر این قسمت و تغییر آن به صورت خودکار از بین تصاویر حاضر در حافظه گوشی بدین‌ منظور امکان‌پذیر می‌شود.

صفحه هوم به سبک برخی دیگر از لانچرهای موبایلی از جمله رابط کاربری هواوی، فاقد App drawer یا منوی اصلی بوده و همه آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها در صفحات مختلف دسک‌تاپ قرار می‌گیرند.

ورود به مد ویرایشی این قسمت تنها با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر صورت گرفته و نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش نیز تاثیر در این حالت ندارد. در مد ویرایشی علاوه بر افزودن ویجت و تغییر دسک‌تاپ می‌توان افکت حرکت بین صفحات را تغییر داد و هچنین به شیوه آسان‌تری آیکون برنامه‌ها را جابجا کرده یا به درون یک فولدر منتقل ساخت.

یک نکته جالب در این بخش پس از گرفتن اسکرین‌شات از صفحه (با گرفتن همزمان ولوم پایین و دکمه پاور) رخ می‌دهد جایی‌که برای چند لحظه تصویر کوچکی از شات گرفته شده در بالای صفحه‌نمایش باقی می‌ماند که با لمس این تصویر کوچک می‌توان برخی تغییرات ویرایشی از جمله برش، افزودن افکت یا نوشتن متن روی عکس را همراه با امکان گرفتن اسکرین‌شات کامل از یک صفحه دارای اسکرول (مثل صفحات وب) اعمال کرد.

Notification Shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش در بالاترین بخش زمان و تاریخ و وضعیت آب و هوا همراه با میانبری به منوی Setting را به نمایش می‌گذارد و یک پله پایین‌تر از آن نیز ردیفی از تاگل‌ها با قابلیت اسکرول افقی در نظر گرفته شده‌‌اند. اسلایدر تغییر روشنایی (بدون امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار) و نوتیفیکیشن برنامه‌ها دیگر موارد حاضر در این بخش را تشکیل می‌دهند.

در ردیف تاگل‌های این قسمت مجموعا 19 عنوان متفاوت دیده می‌شوند که همگی با اسکرول در دسترس قرار دارند و طبیعتا امکان جابجایی و تغییر مکان آنها وجود دارد. تاگل‌های بلوتوث و وای‌فای این قسمت امکان نمایش جزئیات را بدون خارج شدن از این منو ارائه می‌کنند. امکان جدا کردن نوتیفیکیشن برنامه‌ها از تاگل‌ها نیز در منوی تنظیمات در نظر گرفته شده که در این حالت اعلان برنامه‌ها در صفحه‌ جداگانه‌ای به نمایش در می‌آید.

در منوی Setting خیل عظیمی از تنظیمات مختلف در دسترس قرار دارند که لیست بسیار کاملی را در مقایسه با دیگر لانچرها در اختیار کاربران قرار می‌دهد. در بخش SIM cards & mobile networks علاوه بر گزینه‌های معمول همچون تغییر Access pointها و مواردی از این دست گزینه جالبی برای فعال کردن VoLTE دیده می‌شود که پیش از این نمونه آن را در کمتر گوشی دیگری شاهد بودیم در این ویژگی امکان ارسال صدا در حین تماس بر بستر LTE (در صورت پشتیبانی اپراتور از این ویژگی) وجود داشته و صدا اصطلاحا با کیفیت HD ارسال می‌شود.

در بخش Display گزینه‌ای برای فعال کردن Reading mode در نظر گرفته شده که با فعال شدن آن انتشار نور آبی از صفحه محدود شده و زمینه برای استفاده از دستگاه در شب فراهم می‌آید. شدت ایجاد محدودیت برای نور آبی نیز توسط اسلایدری در همین بخش قابل تعیین است.

امکان Tap دوگانه روی صفحه‌نمایش برای روشن کردن پنل نیز در همین منوی Display در نظر گرفته شده که شرایطی مشابه برخی دیگر برندها ارائه می‌دهد.

گزینه جذاب دیگر در منوهای دستگاه قابلیتی تحت عنوان Second Space است که همانطور که از نام آن مشخص است می‌توان دو محیط کاملا متفاوت را برای گوشی تعریف کرد و مثلا یک فضای کاملا متفاوت برای محیط کاری و فضای دیگری برای محیط شخصی در نظر گرفت بازگشت از فضای دوم به فضای اول نیز با وارد کردن پسورد یا با استفاده از اثر انگشت انجام می‌شود.

دیگر نکته جالب در رابط کاربری MIUI 8 امکانی تحت عنوان Dual apps است که می‌توان دو نسخه مختلف از یک برنامه را در گوشی اجرا کرد. این قابلیت به عنوان نمونه برای داشتن دو اکانت جداگانه روی اپلیکیشن فیس‌بوک و موارد مشابه یا امکان اجرای یک بازی یکسان در دو اپلیکیشن جداگانه کاربرد دارد. برنامه‌هایی که اسلایدر Dual apps در مقابل آنها فعال می‌شوند با یک نشان زرد رنگ کوچک از سایر برنامه‌ها شناخته می‌شوند.

در نهایت توسط برنامه App lock نیز می‌توان برنامه‌های دلخواه را با پسورد یا اثر انگشت از دید دیگران مخفی کرد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

استفاده از Snapdragon 820 در Mi 5 حضور این گوشی در بین پرچمداران سال 2016 را تضمین می‌کند. در نسخه استاندارد این گوشی با حافظه 32 گیگابایتی فرکانس هسته‌های قدرتمند Kryo اندکی کاهش پیدا کرده و به جای 2.15 و 1.6 گیگاهرتز (حاضر در نسخه Prime با ظرفیت 64 گیگابایت و Pro با ظرفیت 128 گیگابایت) به ترتیب به 1.8 و 1.36 گیگاهرتز کاهش پیدا کرده است. گرافیک قدرتمند این چیپ‌ست بدون تغییر Adreno 530 است و از 3 گیگابایت رم از نوع LPDDR4 بهره می‌برد. نسخه پرایم نیز همین مقدار رم را ارائه می‌کند اما در نسخه Pro میزان رم به 4 گیگابایت می‌رسد. حافظه داخلی دستگاه از نوع پیشرفته و پر سرعت UFS 2.0 انتخاب شده و شاید دلیل نبود اسلات حافظه در گوشی (همانند دلیلی که سامسونگ سال گذشته در Galaxy S6 به آن استناد کرده بود) جلوگیری از کاهش سرعت حافظه در نتیجه به کارگیری حافظه‌های جانبی کم سرعت باشد. از 32 گیگابایت حافظه داخلی گوشی نزدیک به 24 گیگابایت در دسترس کاربران قرار دارد.

کاهش فرکانس هسته‌‌های پردازشی Snoadragon 820 با اینکه در مصرف انرژی و بهبود باتری گوشی موثر بوده اما به ناچار در تست‌های پردازشی تاثیر معکوسی را برجای می‌گذارد این تاثیر البته همانطور که در ادامه می‌بینیم در حدی نیست که تجربه مثبت کاربران از گوشی را با اختلال روبرو سازد و مطمئنا در مقابل سودمندی ناشی از ارتقا کیفیت باتری معامله شیرینی خواهد بود.

در Geekbench 4 به عنوان نخستین تست مرتبط با هسته‌های پردازشی دستگاه، Mi 5 در حالت تک هسته‌ای به امتیاز 1,356 و در حالت چند هسته‌ای به رقم 3,529 واحد دست یافت که هر دو مورد تقریبا نزدیک به 10 تا 15 درصد کمتر از پرچمداران مشابه دارای Snapdragon 820 با فرکانس‌های بالاتر هستند. این امتیاز البته همچنان از بسیاری دیگر از اسمارت‌فون‌های مهم به خصوص پرچمداران سال گذشته رقم کاملا بالاتری است.

در تست پردازشی دوم مثل قبل از Vellamo بهره می‌گیریم در این تست و در آزمون تک هسته‌ای Metal امتیاز 3,076 واحد و در تست چند هسته‌ای یا Multicore رقم 3,221 برای Mi 5 ثبت شد که در هر دوی این موارد نیز شرایطی همانند نتایج آزمون قبلی یعنی امتیاز پایین‌تر نسبت به Snapdragon 820های عادی و نتیجه بالاتر در مقابل مدل‌های رده میانی و پرچمداران سال گذشته کاملا صادق است.

در AnTuTu v6.2.1 در حالی‌که دیگر پرچمداران درای چیپ‌ست مشابه (البته با فرکانس بالاتر) به راحتی به رقم‌های بالاتر از 130 هزار واحد دست پیدا می‌کنند، Mi 5 به امتیازی بهتر از 116,262 واحد دست پیدا نکرد که البته همچنان از گوشی‌های مهمی همچون P9 با امتیاز 91,711 رقم بالاتری به حساب می‌آید.

در تست گرافیکی 3DMark و در آزمون دشوار Sling Shot ES 3.1 با اجرا در وضوح 1440p به علت تاثیر بیشتر بخش گرافیکی، نتیجه به دست آمده توسط Mi 5 در سطح دیگر اسمارت‌فون‌های مهم بازار قرار گرفت. امتیاز 2,114 واحدی Mi 5 در این تست در سطح Galaxy S7 با امتیاز 2,150 و بسیار بیشتر از HTC 10 با امتیاز 1,680 بوده و خبر از مجموعه گرافیکی بسیار قدرتمندی در این گوشی می‌دهد.

ارتباطات

پشتیبانی از LTE Cat.12 با سرعت 600Mbps در دانلود مهم‌ترین نکته قابل ذکر در بخش ارتباطات این گوشی به حساب می‌آید که به لطف پروسسور قدرتمند Snapdragon 820 حاصل شده است. هر دو سیم‌کارت این گوشی از اتصال 4G پر سرعت پشتیبانی می‌کنند. وای‌فای ac، بلوتوث نسخه 4.2، درگاه اینفرارد و اتصال NFC سایر گزینه‌های قابل اشاره در بخش ارتباطات گوشی را تشکیل داده و از GPS و GLONASS همراه با سیستم چینی BeiDou نیز در Mi 5 برای مسیریابی استفاده می‌شود.

کلام آخر

Xiaomi Mi 5 اسمارت‌فونی خاص با کیفیت بالا و قیمتی مناسب است. طراحی بدنه در هر دو بخش رویی و پشتی هنرمندانه و زیبا صورت گرفته و به لطف صفحه‌نمایش با سایز مناسب به راحتی در دست جای می‌گیرد. از صفحه‌نمایش، دوربین اصلی و سلفی، مشخصات پردازشی و گرافیکی و به خصوص دوام باتری گوشی می‌توان بیش از اندازه رضایت داشت و گزینه‌های اتصال فراوان و متعدد، آن را در جایگاه برتری نسبت به بسیاری دیگر از رقبا قرار می‌دهد. نبود اسلات حافظه یکی از مهم‌ترین نکات منفی در مورد Mi 5 است که در نسخه 32 گیگابایتی کمبود آن بیشتر احساس می‌شود. یک ایراد کم اهمیت‌تر در این میان به جایگاه سنسور اثر انگشت در زیر صفحه‌نمایش تعلق دارد که چندان ارگونومیک و ایده‌آل به نظر نمی‌رسد.