mobile.ir - مرجع موبایل ایران

ال‌جی برای رسیدن به جایگاه فعلی خود در جمع بزرگان دنیای موبایل مسیر پر فراز و فرودی را پشت سر گذاشته است؛ تقریبا برای نخستین بار در اواخر سال 2011 روال معمول اسمارت‌فون‌های این برند با معرفی پرادا 3 با تغییری روبرو شد که نگاه بسیاری از خریداران را به سمت ال‌جی جلب کرد. پردا 3 نه‌تنها از لحاظ مشخصات و امکانات با مدل‌های برتر آن زمان همچون Galaxy SII و XPERIA S قابل مقایسه بود بلکه طراحی زیبا و برخی لوازم جانبی همراه دستگاه تجربه تازه‌ای را در این کلاس پیش روی خریداران قرار می‌داد. Optimus 4X و Optimus VU تلاش‌های بعدی ال‌جی برای رسیدن به سطح بالای بازار بودند که به ترتیب در فوریه و آگوست 2012 ارائه شده و با موفقیت نسبی در برخی بازارها، زمینه را برای اولین اتفاق بزرگ در اسمارت‌فون‌های پرچمدار ال‌جی فراهم کردند. بی شک مهم‌ترین اتفاق در کالای اسمارت‌فون ال‌جی در تابستان 2012 با معرفی Optimus G صورت پذیرفت. این مدل که اندکی بعد از S III سامسونگ در بازار حضور پیدا کرد در بسیاری از جنبه‌‌ها همچون ابعاد و اندازه، وضوح صفحه‌نمایش، رزولوشن دوربین، پردازنده و حافظه رم بر حریف خود برتری داشت و پشتیبانی آن از LTE نیز برتری بزرگ دیگری را برای این مدل در مقابل S III ایجاد می‌کرد. اپتیموس G اندکی پس از معرفی، به عنوان پلتفرم گوگل در ساخت نکسوس 4 مورد استفاده قرار گرفت و ال‌جی را بار دیگر به کانون توجه خریداران در سطح حرفه‌ای و پیشرفته باز گرداند. G2 ،Optimus G Pro ، نکسوس 5 و G3 پله‌های بعدی موفقیت ال‌جی در ماه‌ها و سال‌های پیش رو بودند که هرکدام به نوبه خود نقش پر رنگی در تغییر شرایط این برند ایفا کردند.

سری G ال‌جی اغلب به طرزی هوشمندانه‌ در لحظه‌ای مناسب به بازار ارائه شده و با نیم‌نگاهی به تولیدات دیگر برندها و به خصوص سامسونگ، شرایط مطلوبی را برای ایجاد برتری رقم زد‌ه‌اند. بر این روال Optimus G شش ماه بعد از Galaxy S III و One X اچ‌تی‌سی، G2 پنج ماه بعد از S4 و شش ماه پس از One اچ‌تی‌سی و در نهایت G3 نیز دو ماه بعد از S5 و سه ماه پس از One M8 به بازار عرضه شدند. این فاصله کوتاه با اینکه برای ایجاد تغییرات کلی کافی به نظر نمی‌رسد اما در برخی موارد در سه سال گذشته کاملا به نفع این برند تمام شده‌ است. این البته تنها دلیل محبوبیت سری G ال‌جی نبوده و قیمت مناسب در کنار کیفیت ساخت و توجه به جزئیاتی نظیر لوازم جانبی و به خصوص هدست همراه گوشی به برتری محسوس این سری انجامیده است. G4 آخرین و جدیدترین عضو این خانواده است که ضمن پوشش بسیاری از نواقص این سری از طراحی زیبا و ترکیبی خاص و منحصر به فرد بهره می‌برد و این روزها به حریف سرسختی در مقابل Galaxy S6 سامسونگ بدل شده است. استفاده از چرم طبیعی در نسخه‌ای از این مدل به عنوان اصلی‌ترین دلیل ایجاد برتری G4 نسبت به دیگر پرچمداران مطرح شده است، فاکتوری که در عمل تجربه خوشایندی را پیش روی کاربران قرار می‌دهد. نسخه دو سیم‌کارت LG G4 که در بازارهای داخلی نیز به صورت رسمی توزیع شده است موضوع بررسی تخصصی این نوبت ماست.

جعبه محتویات

طراحی جعبه محتویات G4 نسبت به G3 تا حدودی متفاوت شده و نه‌تنها رنگ بخش رویی این جعبه کاملا به سفید تغییر پیدا کرده بلکه با قرارگیری این قسمت سفیدرنگ، روی بخش داخلی قرمز رنگ، در کناره‌ها حالتی هلالی شکل ایجاد می‌شود که مستقیما به طراحی خمیده و کمانی‌شکل گوشی اشاره دارد.

محتویات این جعبه طبق انتظار علاوه بر موارد معمولی چون کابل USB و شارژر شامل یک هدست هیجان‌انگیز نیز می‌شود که این بار جعبه جداگانه‌ای برای آن در باکس محتویات در نظر گرفته شده است.

هدست همراه G4 برخلاف G3 که دقیقا از همان هدست QuadBeat 2 حاضر در G2 استفاده می‌کرد اینک یک پله ارتقا یافته و با نام QuadBeat 3 شناخته می‌شود. تفاوت‌های QuadBeat 3 نسبت به QuadBeat 2 از ظاهر هدست آغاز می‌شود که به جای سیم‌تخت و ضد در هم پیچیده شدن این بار در اکثر طول خود از پوششی پارچه‌ای بهره می‌برد. این پوشش پارچه‌ای علاوه بر زیبایی و افزایش استحکام، در کاهش نویز صدا نیز موثر عمل می‌کند. روی این هدست دکمه‌هایی برای تغییر صدا و Play/Pause در نظرگرفته شده که این آخری برای دریافت تماس نیز بکار می‌رود.

QuadBeat 3 که این بار نیز ظاهرا توسط iSound برای ال‌جی تولید شده است از درایور صدای کاملا جدیدی نسبت به گذشته بهره برده و در عمل باس سطح میانی را برای جلوگیری در اختلال صدا و به گوش نرسیدن تریبل اندکی کاهش داده است. این تغییرات که البته تنها در گوش کاربران حرفه‌ای موسیقی قابل حس کردن هستند صدای واضح‌تری را فراهم می‌‌کند که با وجود آنکه در برخورد اول از باس کمتری بهره می‌برد اما با تغییر اکولایزر می‌توان به باس مناسب نیز دست یافت. در نهایت هدست QuadBeat 3 ال‌جی G4 نه‌تنها به جرات بهترین هدست‌ همراه گوشی‌های پرچمدار فعلی بازار است بلکه می‌توان اندکی از این نیز فراتر رفته و آن را هدستی مناسب در رده ارزان‌تر از 50 دلار در بین تمامی رقبا نیز به حساب آورد.

شارژر همراه گوشی مثل گذشته یک نمونه 5 ولتی 1.8 آمپری است که البته در نام مدل تفاوت اندکی نسبت به شارژر G3 دارد. این شارژر از قابلیت شارژ سریع ( با وجود حضور این قابلیت در چیپ‌ست کوالکام دستگاه) پشتیبانی نمی‌کند اما با تهیه شارژرهای جداگانه می‌توان به این قابلیت نیز دست پیدا کرد. زمان شارژ این شارژر نیز البته چندان کند نیست که در این مورد در بخش باتری بیشتر سخن خواهیم گفت.

طراحی ظاهری

مقصود اولیه طراحان G4 در استفاده از چرم طبیعی در کاور بخش پشتی این گوشی به محض در دست گرفتن آن به کاربران منتقل می‌شود. گرمای چرم طبیعی در کنار نرمی خوشایند آن در زیر دست تجربه متفاوتی را ایجاد می‌کند که نمونه آن را در گوشی‌های تمام فلزی و شیشه‌ای همانند Z3+ ،One M9، و Galaxy S6 نمی‌توان پیدا کرد. بوی چرم طبیعی و خطوط دوخت واقعی دیگر مواردی هستند که حس مثبت دوچندانی را در حین استفاده از G4 ایجاد می‌کنند.

پوشش چرمی برای کاور بخش پشتی البته تنها گزینه در دسترس خریداران این مدل نیست و ال‌جی با قیمتی اندکی ارزان‌تر کاور‌های پلاستیکی با طرح لوزی‌شکلی همانند فلز چکش خورده در رنگ‌های متفاوت را نیز در اختیار خریداران قرار داده است. این کاور به جز برخی زیبایی‌های ظاهری نکته خاصی را در بر نداشته و نمی‌توان از آن به عنوان حرکتی رو به جلو در مقایسه با کاور پلاستیکی ساده G3 یاد کرد.

دیگر نکته قابل توجه در طراحی گوشی، انحنای اندک آن در کناره‌‌ها ست که حالت کمانی‌شکل بسیار ملایمی در هر دو قسمت طول و عرض دستگاه ایجاد می‌کند. انحنای G4 که از طراحی سری G Flex الهام گرفته شده است البته به اندازه این سری نبوده و بسیار ملایم‌تر و نامحسوس‌تر است. به ادعای شرکت سازنده این خمیدگی به بهتر در دست گرفته شدن گوشی کمک می‌کند ادعایی که در عمل نیز تا حدودی ثابت می‌شود و G4 با وجود ابعاد نچندان کوچک ساده‌تر از گذشته و مشخصا بهتر از G3 در دست قرار می‌گیرد.

ابعاد و اندازه‌ها

با ثابت ماندن سایز صفحه‌نمایش در گذار از یک پرچمدار به نسخه جدیدتر آن معمولا کاهش مشخصی در ابعاد و اندازه‌های دستگاه روی می‌دهد. این موضوع در مورد G4 چندان صادق نیست و با وجود یکسان بودن ابعاد صفحه‌نمایش نسبت به G3 ابعاد دستگاه عملا افزایش نیز یافته است. ابعاد G4 برابر 9.8×76.1×148.9‌ میلیمتر است که مقایسه آن با G3 در طول و عرض و ضخامت به ترتیب 2.6 میلیمتر، 1.5 میلیمتر و 0.9 میلیمتر افزایش ابعاد را نشان می‌دهد. ضخامت 9.8 میلیمتری این گوشی البته از قطورترین قسمت آن اندازه‌گیری شده و در صورت معیار قرار دادن کناره‌های جانبی، به ضخامت 6.3 میلیمتری دست پیدا می‌کنیم. این روند در زمینه وزن نیز ادامه پیدا کرده و G4 با 6 گرم افزایش نسبت به G3 به وزن 155 گرم رسیده است. G4 البته با توجه به سایز 5.5 اینچی صفحه‌نمایش گوشی سنگینی به حساب نمی‌آید و با وجود نیم اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و باتری حجیم‌تر هنوز یکی دو گرمی از One M9 با بدنه فلزی سبک‌تر است.

صفحه‌نمایش

LG G3 اولین مدلی در میان پرچمداران بازار بود که سال گذشته به وضوح QHD یا 2560×1440 پیکسل ارتقا پیدا کرد. این وضوح که هنوز نیز در برخی پرچمداران دیده نمی‌شود در صفحه‌نمایش 5.5 اینچی G4 نیز طبیعتا تکرار شده و این بار نیز با وجود ارائه فشردگی بسیار مناسب (و البته نچندان کاربردی) 534 پیکسل در هر اینچ هنوز انتقادهایی از دلیل به کارگیری این پنل و تاثیر منفی آن در عملکرد بازی‌های پیشرفته و دوام باتری به گوش می‌رسد. LG اما برخلاف برخی رقبا عینا بار دیگر از صفحه‌نمایش G3 در ساختار این گوشی استفاده نکرده و از فناوری تازه‌ای در آن با عنوان Quantum Display بهره گرفته است. این فناوری به گفته LG یکی از دقیق‌ترین پنل‌های موبایلی را معرفی کرده و تصاویری با دقت هرچه تمام‌تر و کاملا نزدیک به رنگ سوژه اصلی برجای می‌‌گذارد. این صفحه‌نمایش در عمل علاوه بر زاویه دید بسیار مناسب‌تر نسبت به G3، در زمینه کنتراست نیز بطرز کاملا مشخصی، موفق‌تر عمل می‌کند و رنگ‌ مشکی در آن به نمونه‌های OLED نزدیک شده است. این افزایش کنتراست به گفته LG نزدیک به 50 درصد بیشتر از G3 خواهد بود و طبق اندازه‌گیری شرکت به 1500:1 می‌رسد.

برتری اصلی صفحه‌نمایش Quantum Display جی 4 را باید در پوشش رنگی آن جست‌وجو کرد. در زمینه دقت رنگ استانداردهای متعددی وجود دارد که sRGB از جمله مهم‌ترین آنها به شمار می‌روند. ال‌جی اما استاندارد دیگری که توسط استودیوهای فیلم‌سازی هالیوودی مورد استفاده قرار می‌گیرد را مورد توجه قرار داده است؛ استاندارد DCI یا Digital Cinema Initiatives محدوده رنگی گسترده‌ای را در حوزه بینایی انسان در بر می‌‌گیرد که پوشش دادن و پشتیبانی شدن از آن تجربه رنگی غنی‌تری را به نمایش می‌گذارد. به گفته ال‌جی، G4 نزدیک به 98 درصد از طیف رنگ DCI را با اشباع بیشتر رنگ‌های قرمز و آبی و اشباع کمتر رنگ سبز مورد پوشش خود قرار می‌دهد. تفاوت اصلی DCI نسبت به sRGB به پوشش بیشتر طیف رنگ‌های قرمز توسط این استاندارد وابسته است؛ رنگی که توسط چشم انسان بیشتر از سایر رنگ‌ها تفکیک می‌شود.

کیفیت بالاتر صفحه‌نمایش G4 نسبت به سایر رقبا در کلاس LCD از دلائل فنی مشخصی برخوردار است که از آن جمله باید به فناوری Advanced In-Cell Touch اشاره کرد. در این فناوری که برای اولین بار در یک پنل QHD مورد استفاده قرار گرفته است LCD و سنسور لمسی همگی در یک لایه مجتمع شده و بدین‌ترتیب علاوه بر افزایش حساسیت صفحه‌نمایش، بازتولید رنگ‌ها نیز بسیار بهبود یافته است.

در عمل از صفحه‌نمایش LG G4 حتی در زیر نور مستقیم خورشید نیز بسیار می‌توان رضایت داشت و با وجود آنکه هنوز در برخی موقعیت‌ها ممکن است کاربران تصاویر غیر واقعی اما جذاب‌تر پنل‌های AMOLED را به تصویر واقعی اما کمتر جذاب G4 ترجیح بدهند اما شکی در کیفیت و دقت این پنل و بهبودهای مشخص صورت گرفته در آن نسبت به نسل‌های گذشته نمی‌توان داشت.

ترکیب اجزای زیر و بالای صفحه‌نمایش در G4 تفاوتی با G3 نداشته و هنوز از نشان LG در پایین و اسپیکر تماس، دوربین دوم و دو حسگر تنظیم نور و Proximity (برای خاموش کردن پنل با نزدیک شدن آن به صورت در حین تماس) در بالا استفاده شده است. وضوح دوربین دوم G4 در یک ارتقا چشمگیر از 2.1 مگاپیکسل به 8 مگاپیکسل ارتقا یافته است که در این مورد در ادامه در بخش دوربین بیشتر سخن خواهیم گفت.

اجزای جانبی

اجزای پیرامونی G4 تقریبا هیچ تغییر خاصی را نسبت به G3‌ تجربه نکرده و دقیقا از همان موارد در این مدل نیز استفاده شده است. در چپ و راست گوشی به جز شکافی برای دسترسی به کاور بخش پشتی به نکته خاص دیگری نمی‌توان اشاره کرد و همانند G3‌ همه چیز به بالا و پایین منتقل شده است. میکروفون دوم و درگاه اینفرارد اجزای بخش بالایی را تشکیل می‌دهند و در پایین نیز به میکروفون تماس، جک هدست و البته پورت Micro USB بر می‌‌خوریم. پورت USB در G4 مثل گذشته علاوه بر USB Host از خروجی TV نیز پشتیبانی می‌کند. نوع خروجی TV این پورت البته همانند دیگر نمونه‌های ال‌جی (و هر دو نکسوس‌ 4 و 5) متفاوت از سایر گوشی‌ها بوده و به جای فناوری MHL از تکنولوژی SlimPort استفاده می‌کند. این خروجی این بار از انتقال وضوح تصویر 4K نیز پشتیبانی می‌کند.

در مورد جذابیت‌های بخش پشتی دستگاه در هر دو نسخه پلاستیکی و چرمی در بخش طراحی گوشی سخن گفتیم. اجزای این قسمت از لحاظ تعداد و حتی جایگذاری تفاوتی با G3 ندارند اما شکل ظاهری برخی از آنها همچون لنز دوربین و دکمه‌های سه‌گانه زیر آن با تغییر روبرو شده است. طراحی دکمه‌های تغییر حجم صدا همراه دکمه پاور میانی نسبت به G3 تغییر کرده و به فرم G2 در این بخش نزدیک شده است. کاهش فرو رفتگی دکمه‌های صدا و تغییر شکل دکمه پاور از دایره به بیضی ارگونومیک بهتری را برای این بخش ایجاد کرده‌اند. لنز دوربین در این ترکیب مشخصا بزرگ‌تر شده اما فلش دوگانه LED، فوکوس لیزری و جایگاه اسپیکر تماس در بخش پایینی هیچ تغییری به ظاهر نسبت به گذشته نداشته‌اند. انحنای گوشی در دو انتهای آن تاثیر مثبتی در صدای خروجی از اسپیکر هنگام قرارگیری گوشی روی میز و دیگر سطوح صاف برجای گذاشته و به جای خفه کردن صدا تا حدودی به تقویت آن منجر می‌شود.

دوربین

G3 به عنوان نسل قبلی G4 دارای یکی از کارآمدترین دوربین‌‌های موبایلی در بین هم‌نسلان خود بود و در بسیاری از موارد گلکسی S5، اکسپریا Z3 و آی‌فون 5S را به چالش می‌کشید. این دوربین البته بدون اشکال نیز نبوده و انتقادهای مشخصی بر کارکرد و تصاویر ایجاد شده توسط آن وارد می‌شد. یکی از این ایرادها بی‌شک به نبود تنظیمات دستی گسترده در این دوربین تعلق دارد جایی‌که دست کاربران برای اعمال تنظیمات حتی معمولی و غیر پیشرفته نیز بعضا بسته بود. G4 برای حل این مشکلات و ارائه یک دوربین ایده‌آل راه‌حلی بسیار پیشرفته ارائه کرده است.

دوربین 16 مگاپیکسلی حاضر در LG G4 با پیشرفت در دو جنبه بسیار مهم سایز سنسور و دهانه دیافراگم رقبای اصلی خود را کاملا به چالش کشیده است. سایز سنسور این دوربین از 1/3 اینچ در G3 اینک به 1/2.6 اینچ در G4 ارتقا پیدا کرده است که سایزی بسیار مناسب برای یک دوربین موبایلی به حساب می‌آید. برای مقایسه باید به این نکته توجه کرد که سنسور دوربین در هر دو مدل Galaxy S6 و iPhone 6 دارای سایز کوچک‌تر 1/3 اینچ است. نکته مهم در این میان به دهانه ورود نور به درون دوربین یا دیافراگم تعلق دارد که بزرگ‌تر بودن آن اجازه رسیدن نور بیشتر به سنسور را فراهم می‌کند. سایز دیافراگم در G4 با ارتقا چشمگیر نسبت به گذشته به f/1.8 رسیده که نسبت به f/2.2 آی‌فون 6 و حتی f/1.9 گلکسی S6 نیز گشودگی بیشتری را نشان می‌دهد. گشودگی بیشتر دیافراگم همانطور که اشاره شد نور بیشتری را به درون دوربین هدایت می‌کند و از سوی دیگر افزایش ابعاد سنسور نیز از این افزایش نور بهره کافی را برای ثبت جزئیات بیشتر و به حداقل رساندن نویز می‌برد. بدین‌ترتیب از همین ابتدا و روی کاغذ انتظار ایجاد تصاویر بهتر و کاهش نویز در دوربین G4 در یک شرایط نوری مساوی نسبت به G3 وجود دارد.

ال‌جی سلاح دیگری را نیز به دوربین G4 برای مقابله هرچه بیشتر با رقبا افزوده است. لرزه‌گیر اپتیکال دست یا OIS از مدت‌ها پیش و از زمان G2 در پرچمداران ال‌جی حضور داشته است و G4 نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ اما آنچه که لرزه‌گیر G4 را نسبت به نسل‌های پیشین و البته گلکسی S6 و iPhone 6 Plus مجزا می‌کند سه محوره بودن آن است که نسبت به دیگر OIS ها که تنها در دو محور طولی و عرضی قادر به دفع لرزش‌های دست هستند حداقل روی کاغذ بسیار بهتر عمل می‌کند. شعاع پوشش این لرزه‌گیر نیز از 1 درجه در سال گذشته اینک به 2 درجه رسیده است.

این تنها تغییرات دوربین G4 نسبت به گذشته نیست و در رابط کاربری دوربین نیز تغییراتی بسیار مهم و تعیین‌کننده دیده می‌شود. این رابط کاربری در نگاه اول تفاوت خاصی با آنچه پیش از این در G3 دیده‌ایم ندارد جایی‌که در ستون سمت راست از بالا به پایین آخرین عکس گرفته شده، شاترهای جداگانه عکاسی و فیلم‌برداری و دکمه بازگشت در نظر گرفته شده و در سمت دیگر نیز دکمه‌های سه گانه تغییر حالت (اتوماتیک، پانوراما و فعال بودن هر دو دوربین)، سوئیچ بین دو دوربین و تنظیمات فلش در مرکز دیده می‌شود.

در همین قسمت و در پایین‌ترین قسمت آیکون چرخ‌دنده‌ای تنظمات اندکی برای برداشت HDR، تغییر نسبت عکس و وضوح فیلم‌برداری، برداشت خودکار عکس با گفتن برخی کلمات خاص، ظاهر شدن خطوط grid و تایمر عکاسی سرخود ارائه می‌دهد.

همه چیز اما به همین موارد ختم نمی‌شود و با لمس آیکون سه‌نقطه در بالای ستون سمت راست هیجان دوربین G4 تازه آغاز می‌شود. در این قسمت سه گزینه Simple، Auto و Manual دیده می‌شود که با انتخاب گزینه اول تمامی تنظیمات حذف شده و تنها لمس کردن صفحه‌نمایش برای گرفتن عکس کافی خواهد بود. گزینه دوم حالت استاندارد دوربین را تشکیل می‌دهد که المان‌های آن را پیش از این مرور کردیم اما بخش هیجان‌انگیز این دوربین در گزینه Manual آن نهفته است.

با انتخاب حالت Manual دو ردیف تازه در بالا و پایین صفحه‌نمایش ظاهر می‌شوند که ردیف بالایی اطلاعات فعلی تصویر همچون میزان وایت‌بالانس، نوع فوکوس، میزان نورگیری، عدد ISO، سرعت شاتر و گشودگی دهانه‌دیافراگم را به نمایش می‌‌‌گذارد و ردیف پایینی نیز اجازه ایجاد تغییرات در این المان‌‌ها را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. استفاده از مد منوال یا دستی البته همانطور که می‌توان حدس زد چندان عمومیت نخواهد داشت و تنها کاربران حرفه‌ای‌تر عکاسی از آن استفاده می‌کنند.

اما این حالت چندان فانتزی و بدون کاربرد نیز نبوده و در بسیاری از موقعیت‌ها، تنها با استفاده از این حالت می‌توان تصویر بهینه‌ای تهیه کرد. از جمله مثال‌ها در این زمینه می‌توان به برداشت تصاویر ماکروی بسیار نزدیک با تنظیم دستی فوکوس و برداشت تصویر با حضور نور پس‌زمینه شدید با بستن دهانه دیافراگم و کاهش ISO اشاره کرد. دو تصویر زیر به خوبی تاثیر در اختیار داشتن تنظیمات دستی را در سرعت شاتر به نمایش می‌ گذارد. (در تصویر دوم شاتر دوربین به مدت بیشتری باز نگه‌ داشته شده است)

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

یک نکته قابل توجه دیگر در این مد ظاهر شدن گزینه JPG در ستون سمت چپ است که با انتخاب آن می‌توان بین دو حالت تصویربرداری فشرده معمولی JPG و عکاسی در حالت RAW با فرمت DNG‌ یکی را انتخاب کرد. تصاویر RAW حجم بسیار بالاتری نسبت به عکس‌های معمول JPEG داشته و با به حداقل رساندن تاثیر نرم‌افزاری دوربین، تقریبا همان خروجی دوربین را بدون کم و کاست در اختیار عکاسان حرفه‌ای قرار می‌دهد. تصویر RAW پس از برداشت امکان اجرا و تصحیح گسترده روی نرم‌افزارهای اصلاح عکس همجون فتوشاپ را خواهد داشت و تقریبا هر آنچه روی دوربین قابل تغییر است (البته به جز فوکوس) را پس از برداشت عکس در فتوشاپ می‌توان تغییر داد. فرمت DNG و تصویر RAW برداشت شده توسط دوربین امکان نمایش در خود گوشی را ندارد و به همین علت همراه آن یک عکس JPEG نیز برداشت شده و در پیش‌نمایش به جای تصویر اصلی نشان داده می‌شود.

نکته‌ای که قبل از بررسی کیفیت تصاویر این دوربین جلب نظر می‌کند، سرعت بسیار بالای شاتر دوربین است جایی‌که در برخی موارد حتی عکاس متوجه برداشت تصویر نخواهد شد. این قابلیت در کنار لرزه‌گیر اپتیکال سه جهته تاثیرات لرزش دست را به حداقل خود می‌رساند و در اغلب مواقع می‌توان تصاویر بدون مشکلی را تهیه کرد. اتوفوکوس لیزری نیز در افزایش هرچه بیشتر سرعت برداشت تصویر بی‌تاثیر نبوده و معمولا در کسری از ثانیه عملیات فوکوس خودکار و برداشت تصویر صورت می‌گیرد.

تصاویر برداشت شده در حالت اتوماتیک یا خودکار این دوربین در صفحه‌نمایش دستگاه بسیار جذاب، با جزئیات فراوان و با حداقل نویز به نظر می‌رسد. با انتقال این تصاویر به نمایشگرهای خارجی نیز از کیفیت تصاویر چندان کاسته نشده و همچنان می‌توان از آنها کاملا رضایت داشت. با در کنار هم قرار دادن تصاویر این دوربین و گلکسی S6 انتخاب بهترین تصویر تا حدودی مشکل به نظر می‌رسد و با اینکه در برخی قسمت‌ها تصاویر S6 با برتری‌های جزئی همراه هستند اما هر دو در اکثر المان‌های سنجش کیفیت کاملا مناسب عمل می‌کنند.

تَصویر بالا: وضعیت Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: وضعیت HDR - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: وضعیت Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: وضعیت HDR - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: وضعیت Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر بالا: وضعیت HDR - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در مد دستی یا Manual می‌توان به قدرت این دوربین پی برد جایی‌که نه‌تنها می‌توان سرعت شاتر را برای نورگیری بالاتر از 1/6000 ثانیه تا 30 ثانیه متغیر کرد و در نتیجه به نور بسیار بالاتری در موقعیت‌های با نور کم دست یافت بلکه قابلیت تغییر دستی فوکوس نیز وجود دارد. امکان تغییر دستی فوکوس برای دوربین‌های موبایلی امکان کاملا تازه‌ای به حساب می‌آید و از آن به خصوص در برداشت‌های از فاصله بسیار نزدیک (عکاسی ماکرو) می‌توان بسیار سود جست.

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در کل از تصاویر این دوربین باید رضایت کامل داشت و به جرات می‌توان از آن به عنوان یکی از برترین دوربین‌‌هایی که تا به امروز در یک گوشی موبایل به کار گرفته شده است یاد کرد. تنها نکته‌ای که شاید می‌توانست در این تصاویر به خصوص در حالت اتوماتیک اندکی بهتر شود کنتراست این تصاویر است که در برخی موارد حالتی رنگ‌پریده به تصویر می‌بخشد.

در بخش فیلم‌برداری این دوربین حداکثر از وضوح UHD یا 2160p با 30 فریم در ثانیه پشتیبانی می‌شود البته طبق انتظار امکان کاهش وضوح و دستیابی به وضوح 1080/30p و برداشت اسلوموشن نیز در آن وجود دارد. یک نکته شایسته تقدیر در این بخش نسبتا یکسان بودن فریم عکاسی و فیلم‌برداری در هر دو وضوح 1080p و 2160p با فریم عکاسی دوربین است جایی‌که با لمس دکمه فیلم‌برداری برخلاف بسیاری دیگر از دوربین‌های حاضر در این کلاس، قاب تصویر و میدان دید به یکباره کاهش پیدا نمی‌کند.

یکی از تغییرات بزرگ G4 نسبت به G3 در دوربین جلوی آن نهفته است. وضوح این دوربین از 2.2 مگاپیکسل به 8 مگاپیکسل ارتقا یافته و در کیفیت تصویر آن نیز با گشودگی f/2.0 دیافراگم بهبودهای مشخصی دیده می‌شود. قابلیت Gesture Shot یا برداشت تصویر با مشت کردن دست در مقابل دوربین در G4 نیز مثل G3 حضور دارد و می‌توان از آن به عنوان شاتر ریموت استفاده کرد.

باتری

یکسان بودن ظرفیت باتری استفاده شده در G4 نسبت به G3 ظن استفاده از یک باتری یکسان برای هر دو گوشی را تقویت می‌کند اما در عمل با در کنار هم قرار دادن این دو باتری تفاوت‌های مشخصی را می‌توان مشاهده کرد. باتری G3 با مدل BL-53YH از ولتاژ اسمی 3.8 ولت و ظرفیت 3000 میلی آمپر ساعت برخوردار بوده و انرژی آن نیز 11.4 وات ساعت است. در سوی دیگر باتری G4 مدل BL-51YF بوده که با وجود یکسان بودن ظرفیت 3000 میلی آمپر ساعتی آن، به علت افزایش اندک در ولتاژ اسمی و ارتقا آن به 3.85 ولت، در انرژی نیز اندکی با بهبود روبرو شده و اینک انرژی معادل 11.6 وات ساعت را ارائه می‌کند.

در دنیای واقعی دوام این باتری کاملا به نوع استفاده کاربران وابسته است اما در سخت‌ترین شرایط نیز کاملا بعید است که بتوان کمتر از یک روز آن را به زانو درآورد. در یک استفاده عادی و متوسط به راحتی می‌توان با این باتری از یکی دو روز استفاده فراتر رفت.

شارژر همراه G4 از امکان شارژ سریع پشتیبانی نمی‌کند اما این شارژر نیز چندان کند به حساب نمی‌آید. در تست عملی، این شارژر توانست در حوالی 45 دقیقه میزان شارژ باتری را از 3 درصد تا 50 درصد افزایش دهد. (با شارژ Quick Charge 2.0 می‌توان در 30 دقیقه باتری دستگاه را از 0 تا 60 درصد شارژ کرد) شارژ باتری در نزدیک به یک ساعت و 15 دقیقه به 81 درصد افزایش پیدا کرد و در نهایت در نزدیک به یک ساعت و 45 دقیقه شارژ گوشی کامل گردید. G4 از قابلیت شارژ وایرلس از طریق فناوری Qi پشتیبانی می‌کند اما برای استفاده از آن باید از کاورهای باتری جداگانه استفاده کرد.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

LG G4 با زمانی نزدیک به 25 ثانیه پس از فشردن دکمه پاور مراحل بوت خود را طی می‌کند. سیستم‌عامل دستگاه نسخه 5.1 اندروید لالی‌پاپ است که در حال حاضر آخرین ورژن این سیستم‌عامل به حساب می‌آید.

رابط کاربری دستگاه براساس لانچر اختصاصی LG شکل گرفته که در کنار تاچ‌ویز سامسونگ و Sense از اچ‌تی‌سی از جمله کامل‌ترین و با جزئیات‌ترین اینترفیس‌های موبایلی برای اندروید به حساب می‌آید. در صفحه قفل یا لاک‌اسکرین پنج میانبر قابل بهینه‌سازی در پایین به چشم می‌‌خورد و در بالا نیز اطلاعات زمان و تاریخ همراه با نام اپراتور به چشم می‌خورد. قابلیت tap دوگانه روی صفحه‌نمایش برای روشن کردن و خاموش کردن (با دو بار tap کردن روی صفحه‌نمایش در Home Screen) همانند مدل‌های پیشین LG در اینجا نیز حضور دارد.

در صفحه Home و در دسک‌تاپ سمت چپ گزینه Smart Bulletin به چشم می‌خورد که از قسمت‌های مختلفی نظیر LG Health، تقویم، موسیقی، کوئیک ریموت و Smart Tips تشکیل شده است. Smart Bulletin را از تنظیمات به طور کامل می‌توان حذف کرد. در سایر بخش‌های هوم‌اسکرین به نکته جدیدی نمی‌توان اشاره کرد و تقریبا همه چیز به فرم گذشته است.

دکمه‌های لمسی زیر صفحه‌نمایش نه‌تنها امکان افزایش به 4 عدد را دارند بلکه به جز موارد اصلی یعنی هوم، back و task switcher امکان اضافه کردن برخی موارد دیگر همچون QSlide، Dual window و تنظیمات دو سیم‌کارت وجود دارد.

در Notification Area و در بالاترین قسمت لیستی از 14 تاگل مختلف با امکان اسکرول افقی در نظر گرفته شده که امکان انتخاب آنها از لیستی حاوی 21 گزینه مختلف وجود دارد.

اسلایدر تنظیم نور و صدا و نوتیفیکیشن برنامه‌ها دیگر قسمت‌های قابل اشاره در این بخش را تشکیل می دهند و در بالا نیز مثل دیگر نمونه‌های مجهز به اندروید لالی‌پاپ نیز امکان تعیین یوزرهای مختلف برای دستگاه وجود دارد.

آیکون‌های حاضر در منوی اصلی یا App drawer در چینش 5×5 ماتریسی با امکان اسکرول افقی قرار گرفته اند و به نکته خاصی نیز در این قسمت نمی‌توان اشاره کرد.

آیکون‌های حاضر در منوی Setting امکان نمایش در دو فرم Tab View و List View را دارند و از این لحاظ شباهت نزدیکی به تجربه سامسونگ در این زمینه دارد.

یکی از قسمت‌های جدید در این منو بخشی تحت عنوان Smart Setting‌ است که در آن امکان هوشمندسازی برخی قابلیت‌های ارتباطی دستگاه با توجه به موقعیت فعلی کاربران و تشخیص حضور افراد در خانه یا خارج از آن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به امکان تغییر پروفایل صوتی، روشن کردن بلوتوث و وای‌فای در هنگام وارد شدن به خانه و خاموش کردن آنها با خارج شدن از خانه اشاره کرد.

چیپ‌ست پردازشی- حافظه

چیپ‌ست پردازشی Snapdragon 808 حاضر در LG G4 دارای دو هسته ARM A57 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز برای پردازش‌های سنگین‌ و چهار هسته ARM A53 با فرکانس 1.5 گیگاهرتز برای پردازش‌های سبک‌تر است. گرافیک این مجموعه توسط قطعه Adreno 418 تامین می‌شود و 3 گیگابایت نیز حافظه رم دارد.

Snapdragon 808 در مقایسه با نسخه 810 نه‌تنها دو هسته A57 کمتر دارد بلکه گرافیک آن نیز نسبت به Adreno 430 حاضر در Snapdragon 810 تا حدودی ضعیف‌تر است. این اختلاف با اینکه در عمل به کاهش نتایج بنچ‌مارک‌های پردازشی و گرافیکی منجر می‌شود اما تاثیر خاصی در روند کار گوشی نداشته و تقریبا هیچ برنامه‌ای در حال حاضر قادر به ضعیف جلوه دادن این مجموعه پردازشی و به چالش کشیدن آن نیست. حافظه داخلی گوشی 32 گیگابایت است که از این مقدار رقمی نزدیک به 22 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد. اسلات حافظه در G4 طبق گفته ال‌جی تا 2 ترابایت قابل افزایش است اما نگفته پیداست که این حافظه تنها روی کاغذ وجود داشته و در حال حاضر نمی‌توان به کارت حافظه با این حجم دسترسی داشت.

مجموعه Snapdragon 808 در مقایسه با برادر بزرگ‌تر خود حرارت کمتری را تولید می‌‌کند و حرارت ایجاد شده توسط آن را به هیچ عنوان نمی‌توان با پرچمداران دیگری چون +Sony XPERIA Z3 و اچ‌تی‌سی One M9 مقایسه کرد. در تست عملی این واقعیت حرارت قسمت‌های داخلی گوشی در حالت عادی مابین 26 تا 34 درجه بود که بلافاصله پس از اجرای تست AnTuTu این حرارت به 35 تا 52 درجه افزایش پیدا کرد و این در حالی بود که قسمت بالای بخش پشتی دستگاه (به عنوان مرکز تجمع حرارت) تنها اندکی گرم شده و به هیچ عنوان در این زمینه با اسنپ‌دراگون‌های 810 قابل مقایسه نیست. این البته حداکثر حرارت ایجاد شده در G4 نیست و در حین فیلم‌برداری، مرور وب، شارژینگ، بازی‌های با گرافیک بالا و... حرارت افزایش پیدا می‌کند اما در حداکثر مقدار خود نیز هنوز با موقعیت‌های مشابه در مدل‌های دارای Snapdragon 810‌ فاصله فراوانی وجود دارد.

تست اول پردازشی دستگاه همچون گذشته به بنچ‌مارک Geekbench 3 و بررسی کیفیت هسته‌های پردازشی در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای تعلق دارد. امتیاز G4 در این تست برای این دو حالت به ترتیب 1184 و 3380 واحد بود. S6 در این تست (که اعداد بالاتر در آن به معنای کیفیت بالاتر است) به رقم‌های 1335 و 4439 دست پیدا کرد و +Z3 ‌سونی نیز با اسنپ‌دراگون 810 این تست را با امتیازهای 1224 و 4147 پشت سر گذاشت. بدین‌ترتیب به روشنی می‌توان تاثیر تعداد هسته‌‌های پایین‌تر Snapdragon 808‌ در مقابل 810 (شش در مقابل هشت) را در حالت چند هسته‌ای این تست مشاهده کرد جایی‌که فاصله چند ده واحدی در مقایسه G4 و +Z3 در حالت تک هسته‌ای به یک باره به اختلافی چند صد واحدی در حالت چند هسته‌ای تبدیل می‌شود.

در تست دوم به سراغ بنچ‌مارک گرافیک 3DMark و تست IceStorme Unlimited می‌رویم. این تست OpenGL ES 2.0 که در وضوح 720p صفحه‌نمایش اجرا می‌شود محیط یک بازی با گرافیک سنگین را شبیه‌سازی کرده و نتایج عملکرد بخش گرافیک دستگاه را در قالب عددی یکتا بیان می‌کند. S6 Edge این تست را با امتیازی نزدیک به 22 هزار واحد پشت سر گذاشت و One M9 امتیاز 20870 و +Z3 نیز عددی حوالی 17500 واحد را ثبت کردند. امتیاز G4 در این تست رقم کاملا قابل‌قبول 18406 واحد است که با توجه به ضعیف‌تر بودن گرافیک Adreno 418 در مقابل Adreno 430 می‌توان از آن راضی بود.

در نهایت در آخرین تست پردازشی وگرافیکی دستگاه به سراغ AnTuTu نسخه 5.7 می‌رویم. این تست که به نوعی مبنایی برای قدرت پردازشی و گرافیکی دستگاه به حساب می‌آید عدد یکتایی را ایجاد می‌کند که از آن می‌توان به عنوان معیاری برای مقایسه با سایرین سود جست. امتیاز G4 در این تست 50606 واحد بود که مشخصا نسبت به گلکسی S6 سامسونگ با پردازنده‌های قوی‌تر و امتیاز 67 هزار رقم پایین‌تری را نشان می‌دهد اما در کمال تعجب این امتیاز در مقایسه با هر دو گوشی +Z3 و One M9 که هردو از چیپ‌ اسنپ‌دراگون 810 و گرافیک‌های قوی‌تر بهره برده و از سویی رزولوشن صفحه‌نمایش نیز در هر دو پایین‌تر از G4 است رقم بالاتری را نشان می‌دهد. امتیاز M9 در این تست برابر 48027 و امتیاز +Z3 برابر با 48595 واحد بود. بخشی از این امتیاز بالاتر در G4 با وجود پروسسور ضعیف‌تر به حرارت کمتر ایجاد شده و تاثیر کمتر آن در جریان اجرای بنچ‌مارک باز می‌‌گردد.

ارتباطات

G4 در زمینه گزینه‌های ارتباطی طبق انتظار در سطح یک پرچمدار ظاهر می‌شود. این گوشی که در نسخه دو سیم‌‌کارت در بازارهای داخلی توزیع می‌شود از LTE Cat.6 با سرعت 300 مگابیت بر ثانیه در دانلود پشتیبانی کرده و در اتصال 3G نیز امکان دستیابی به سرعت 42Mbps در حالت HSDPA وجود دارد. وای‌فای دستگاه از نوع ac بوده و بلوتوث نسخه 4.1، اتصال NFC و درگاه اینفرارد نیز در آن دیده می‌شود. مسیریابی ماهواره‌ای در G4 از طریق هر دو سیستم GPS و GLONASS صورت می‌‌گیرد.

کلام آخر

یافتن یک گوشی ایده‌آل با امکان برآورده ساختن تمامی نیازهای کاربران حرفه‌ای امر بسیار مشکلی به نظر می‌رسد؛ بسیاری از گوشی‌های قدرتمند بازار از ظاهر زیبایی برخوردار نیستند و بسیاری از زیبارویان دنیای اسمارت‌فون نیز قدرت چندانی را برای ارائه به کاربران ندارند. LG G4 اما در بسیاری از جهات به ایده یک گوشی ایده‌آل کاملا نزدیک شده است. صفحه‌نمایش QHD بسیار با کیفیت، دوربین اصلی و دوربین دوم جذاب و ایده‌آل، طراحی خاص بدنه با خمیدگی‌های ارگونومیک، کاور چرمی بخش پشتی، دسترسی داشتن به باتری و امکان ارتقا حافظه داخلی و مجموعه پردازشی مناسب با ایجاد حرارت حداقلی نکات مثبت اصلی این گوشی را تشکیل می‌دهند و در سوی مقابل نیز در قیاس با رقبا نداشتن سنسور اثر انگشت و قابلیت‌های ضد آب را می‌توان به عنوان نکات منفی آن بر شمرد.