mobile.ir - مرجع موبایل ایران

 در طی بیش از 3 سالی که از حیات شرکت مستقل سونی در تولید اسمارت‌فون‌های اندرویدی می‌‌گذرد همواره نوعی ترس و نگرانی و تردید از آینده این برند نه‌تنها در نزد خریداران و کاربران بلکه در میان مدیران و گردانندگان سونی‌موبایل دیده می‌شود، ترسی که در روزهای اول تنها به سبب بازار بزرگ برندهایی چون اپل، سامسونگ و ال‌جی ایجاد می‌شد و در یک سال اخیر کابوس چینی‌های با کیفیت و فوق‌ارزان‌قیمت نیز به آن افزوده شده است. سونی پس از طی شدن سردرگمی‌های اولیه و ارزیابی بازار ، به آرامی نخستین تلاش‌های خود برای ساخت محصولی متفاوت از طرح‌های سونی-اریکسون را آغاز کرد. نمایش اکسپریا S در ابتدای سال 2012 نخستین ثمره این تلاش‌ها بود که در زمان خود گوشی پیشرفته‌ای به حساب می‌آمد. XPERIA S یکی از نخستین گوشی‌های بازار با صفحه‌نمایش 720p، دوربین 12مگاپیکسلی و حافظه داخلی 32 گیگابایتی بود که مقایسه آن با آی فون آن زمان یعنی iPhone 4S دنیایی از تغییرات را نشان می‌داد.

XPERIA S اما در هیاهوی مدل‌های پر طرفدار دیگری چون Samsung Galaxy SIII ،LG Optimus G و HTC One X به گونه غریبی فراموش شد و سونی نیز حداقل تا یک سال بعد و معرفی Z دیگر به سراغ کلاس High-end نرفت. رویه سونی از ابتدای سال 2013 با معرفی XPERIA Z بار دیگر تغییر کرده و تا سپتامبر 2014 از 32 مدل تولیدی سونی نزدیک به 18 مدل آن به کلاس Z تعلق داشتند. محصولات سونی با اینکه همواره از جذابیت‌های بالای سخت‌افزاری و مولتی‌مدیایی برخوردار بوده و در زمینه طراحی بدنه نیز بسیاری از رقبا را به چالش می‌کشیدند اما در عمل به موفقیت بالایی در فروش دست نیافته و به همین علت سونی در آخرین آمار شرکت‌های تولید‌کننده اسمارت‌فون، حتی در بین 10 برند اول نیز جایی نداشت. در مورد علل ناکامی بخش موبایل سونی با وجود تجربه بالای این شرکت و موفقیت مثال زدنی آن در زمینه‌ سنسورهای تصویری و کنسول‌های بازی به دلائل متعددی می‌توان اشاره کرد اما در این میان یکی از این دلائل از دیگران با اهمیت‌تر به نظر می‌رسد؛ اصرار سونی بر ارائه گوشی‌های خاص در یک بازه زمانی و رها کردن رده پایین بازار در حالی از سوی این شرکت صورت گرفت که دقیقا در همین زمان خیل عظیم کمپانی‌های کوچک و بزرگ چینی عمده تولیدات خود را به مدل‌های ارزان‌قیمت و در عین حال خوش‌ساخت اختصاص دادند. گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر سونی در کلاس‌های E ،C ،M و تا حدودی T نسبت به XPERIA Zها از کیفیت و امکانات بسیار نازل‌تری برخوردار بودند و تمایل کمتری برای تهیه آنها در مقابل رقبایی چون هواوی، ال‌جی، سامسونگ و حتی HTC دیده می‌شد. سونی ظاهرا به این مشکل در نسل چهارم گوشی‌های خود پی برده و تغییرات مشهودی در مدل‌هایی چون C4 و M4 ایجاد کرده است. یکی از ثمره‌های این تغییر احتمالی در نگرش سونی، XPERIA M4 Aqua نام دارد که نخستین بار در MWC 2015 رونمایی شد و در مقایسه با M2 Aqua سال گذشته، نه‌تنها در امکانات سخت‌افزاری، بلکه در شکل ظاهری و طراحی دستگاه نیز تغییرات ساختاری بزرگی را تجربه کرده است. نسخه دو سیم‌کارت M4 Aqua با نام مدل دقیق E2333 چند روزی را بررسی در کنار ما بود. با ما در نگاهی به این گوشی همراه شوید.

جعبه محتویات

M4 Aqua با جعبه نسبتا کوچک و ساده‌ای ارائه می‌شود که به روشنی به کلاس کاری دستگاه اشاره دارد.

درون این جعبه همان موارد همیشگی شامل هدست سیمی، کابل USB، شارژر و دفترچه‌های راهنما قرار دارند. هدست گوشی همان طرح هدست‌های یکی دو سال اخیر سونی را داشته و با اینکه از لحاظ ظاهری چندان پیشرفته به نظر نمی‌رسد اما در عمل نسبتا به راحتی در گوش قرار گرفته و صدای متوسطی را ارائه می‌کند روی این هدست، علاوه بر میکروفون، دکمه‌ای نیز برای دریافت تماس دیده می‌شود.

شارژر گوشی یک نمونه 5 ولتی و 850 میلی آمپر ساعتی است که با وجود آنکه برای مدلی در این سایز ظاهرا از توان کمی برخوردار است اما در عمل از توانایی مناسبی برخوردار بوده و در زمانی نزدیک به 3 ساعت، باتری را از صفر تا 100 درصد شارژ می‌کند.

طراحی ظاهری

از یک گوشی در کلاس M محصولات سونی با توجه به دو تجربه پیشین در این سری، انتظار یک گوشی ساده با بدنه تمام پلاستیکی، صفحه‌نمایشی با حاشیه‌های جانبی زیاد و کیفیتی حداکثر متوسط را داریم. این تصورها از سری M با یک بار در دست گرفتن M4 Aqua کاملا دگرگون شده و در یک لحظه ممکن است حتی آن را با سری Z اشتباه گرفت.

شباهت M4 Aqua به خصوص به Z3 با کناره‌های نقره‌ای برآمده و ظاهر شیشه‌ای بخش پشتی به اوج خود می‌رسد و از این گوشی نمونه‌ای بسیار زیبا و خواستنی ایجاد می‌کند. شباهت M4 Aqua به گوشی‌های سری Z البته به جنس متریال استفاده شده در این مدل ادامه پیدا نمی‌کند و نه‌تنها فریم و کناره‌‌های دستگاه به جای فلز از پلی‌کربنات ساخته شده‌اند،‌ بلکه ظاهر شیشه‌ای پشت گوشی نیز جنسی پلاستیکی دارد. این ساختار در عمل استحکام مناسبی را از خود نشان می‌دهد و در طی نزدیک به 10 روز استفاده از این گوشی با وجود شرایط نسبتا سخت و حتی یک بار سقوط از ارتفاع، هیچ مشکلی در آن مشاهده نکردیم. ضد آب بودن این بدنه و پوشیده نبودن پورت Micro USB از دیگر نکات مثبت M4 به حساب می‌آیند. در مجموع از بدنه M4 Aqua با توجه به رده قیمتی و کلاس کاری آن، بیش از اندازه راضی بودیم.

ابعاد و وزن

M4 همانطور که در نگاه اول نیز مشخص است فضای بسیار زیادی را در بالا و پایین گوشی خالی و دست‌نخورده باقی گذاشته و بدین‌ترتیب با توجه به سایز صفحه‌نمایش با گوشی بسیار بلندقامتی روبرو هستیم. این مدل 145.5 میلیمتر ارتقاع دارد که مقایسه آن با دو نمونه مشابه از سامسونگ یعنی A5 و E5 به ترتیب 6.2 میلیمتر و 3.9 میلیمتر ارتفاع بیشتری را نشان می‌دهد. M4 البته هنوز بلندقامت‌ترین اسمارت‌فون 5 اینچی HD نیست و به عنوان نمونه در مقایسه با Desire 626‌ از اچ‌تی‌سی، نزدیک به 1.4 میلیمتر کوتاه‌تر است. این ماجرا در زمینه عرض نیز تکرار شده و عرض 72.6 میلیمتری این مدل با وجود حاشیه اندک دو طرف صفحه‌نمایش (عمدتا به دلیل برآمده بودن کناره‌های دستگاه)، از دیگر رقبا بیشتر است. M4 نزدیک به 7.3 میلیمتر ضخامت دارد که همچنان در دست، Slim احساس می‌شود. وزن 135 گرمی این گوشی برای یک مدل ضد آب 5 اینچی، چندان سنگین به حساب نمی‌آید.

صفحه‌نمایش

سایز صفحه‌نمایش در M4 با 0.2 اینچ ارتقا نسبت به M2 سال گذشته به 5 اینچ رسیده و رزولوشن آن نیز با تبدیل از qHD به 720p یا 1280×720 پیکسل ارتقا دلپذیری را تجربه کرده است. فشردگی پنل M4 با این ابعاد و رزولوشن، اینک به حوالی 294 پیکسل در هر اینچ رسیده که با حداکثر تفکیک قابل تشخیص توسط چشم انسان فاصله اندکی دارد و در نمایش متون ریز نیز مشکلی را ایجاد نمی‌کند. فناوری ساخت این پنل همچنان از نوع IPS TFT LCD بوده و از زاویه دید مناسب، رنگ‌های زنده و کنتراست قابل قبولی برخوردار است. روشنایی این صفحه‌نمایش نیز در سطح بالایی قرار داشته و به همین علت در نور مستقیم خورشید نیز همچنان می‌توان از آن استفاده کرد. تنها مورد نسبتا منفی در مورد این پنل تغییر نکردن روشنایی صفحه‌نمایش حین حرکت دادن اسلایدر تنظیم نور در منوهای داخلی دستگاه است که تا حوالی 50 درصد تغییر خاصی در نور ایجاد نمی‌کند اما با کاهش آن از 50 درصد، به یک باره روشنایی صفحه بسیار کاهش پیدا می‌کند. در کل از این صفحه‌نمایش نیز بسیار می‌توان راضی بود و با وجود آنکه در مقایسه با نمونه‌های Super AMOLED در مواردی همچون کنتراست و نمایش رنگ مشکی، نبرد نابرابری را در پیش دارد اما در میان پنل‌های اچ‌دی، IPS یکی از بهترین نمونه‌هاست.

دو نوار باریک خروجی صدا در پایین و بالای صفحه‌نمایش برخلاف انتظار، اسپیکرهای استریوی گوشی نبوده و تنها پنهان‌‌کننده میکروفون و اسپیکر تماس هستند. دوربین سلفی، سنسورهای خاموش کردن پنل حین تماس و تنظیم نور و یک LED هشدار دهنده در کناره سمت چپ دیگر نکات قابل اشاره در بخش بالایی گوشی را تشکیل می‌دهند. LED‌ هشدار دهنده این قسمت طبق معمول در هنگام دریافت پیام و تماس از دست رفته، خالی شدن باتری، شارژینگ و مواردی از این دست روشن می‌شود و امکان تغییر رنگ آن در هنگام دریافت نوتیفیکیشن از برخی اپلیکیشن‌ها (همچون فیس‌بوک) نیز وجود دارد.

کناره‌های دستگاه

جست‌وجو پیرامون گوشی را با کناره‌ سمت چپ آغاز می‌کنیم. نکته بسیار جذاب در این قسمت، پوشیده نبودن پورت Micro USB اتصالات سیمی است که در بالاترین قسمت این بخش قرار داشته و این بار با فناوری تازه‌ای بدون نیاز به پوشش جداگانه، در برابر نفوذ آب مقاوم است. از فناوری تازه‌ این پورت که بگذریم،‌ انتخاب این قسمت برای درگاه USB‌ نکته چندان جالبی به نظر نمی‌رسد و به خصوص هنگام اتصال گوشی به شارژر، هیچ برتری خاصی به محل معمول پایین دستگاه ارائه نمی‌دهد. اندکی پایین‌تر از این پورت درگاه کارت حافظه Micro SD قرار دارد که پوشش پلاستیکی متصل به بدنه آن علاوه بر حفظ ظاهر یک دست این قسمت از این اسلات در برابر نفوذ آلودگی، گرد و خاک و البته آب جلوگیری می‌کند. M4 Aqua با تکیه بر بخش پردازشی مدرن، تا 128 گیگابایت امکان پشتیبانی از کارت حافظه را در این قسمت ارائه می‌کند.

در سمت راست گزینه‌های جذاب‌تری دیده می‌شود که به ترتیب از بالا به پایین شامل دو اسلات نانو سیم‌کارت پنهان شده در زیر یک پوشش پلاستیکی، دکمه دایره‌شکل پاور، Rocker تغییر صدا و شاتر دوربین در پایین می‌شوند. دکمه پاور با اندازه کوچک و با برآمدگی حداقلی طراحی شده و دکمه بزرگ تغییر صدا نیز، فیدبک چندان رضایت بخشی را ارائه نمی‌کند. در سوی مقابل از دکمه شاتر در هر دو زمینه ابعاد و فیدبک رضایت داشتیم و عملیات دو مرحله‌ای فوکوس و برداشت عکس در آن به خوبی در زیر دست حس می‌شود. وجود این دکمه برای یک گوشی ضد آب جایی‌که رطوبت مانع از لمس صفحه‌نمایش برای گرفتن عکس می‌شود امری ضرروی به حساب می‌آید.

میکروفون و اسپیکر اصلی گوشی در پایین و جک هدست و میکروفون دوم در بالا قرار دارند.

در یک نگاه کلی کنترلرهای پیرامونی M4 Aqua نسبت به M2 Aqua سال گذشته از لحاظ جایگاه، تغییر خاصی را تجربه نکرده‌اند اما دو المان مهم برای کاربران یعنی جک هدست و پورت Micro USB این بار بدون نیاز به پوشش پلاستیکی در برابر نفوذ آب مقاوم بوده و با سادگی بیشتری می‌توان از آنها استفاده کرد.

منظره آشنای بخش پشتی گوشی شامل لنز دوربین و فلش LED در کناره سمت چپ بالا و نشان‌های NFC، سونی و اکسپریا به ترتیب ار بالا به پایین می‌شود. جنس کاور شفاف این قسمت از پلاستیک بوده و همانطور که می‌توان حدس زد، امکان جدا کردن این کاور وجود ندارد.

حرارت بدنه

در حین استفاده از M4 Aqua Dual در کارهای سنگین مثل بازی Real Racing 3 بخش پشتی گوشی به صورت کاملا محسوس گرم شد. این گرما البته تنها نیمه بالایی بخش پشتی و از آیکون Sony رو به بالا را در بر می‌گیرد و قسمت پایین همچنان سرد باقی می‌ماند. شدت این گرما در حدی نیست که برای کاربران مشکل ایجاد کند اما از سطح متوسط نیز تا حدودی بالاتر است.

قابلیت ضد آب

استاندارد ضد آب M4 Aqua از نوع IP68 است که علاوه بر مقاومت در برابر گرد و خاک، امکان غوطه‌ور ساختن دستگاه در عمق 1.5 متری را برای 30 دقیقه فراهم می‌آورد. طبق معمول پس از قراردادن گوشی در آب، امکان استفاده از صفحه‌تاچ‌ گوشی وجود ندارد و عملا تنها به لطف دکمه شاتر جانبی، می‌توان از دوربین دستگاه یک استفاده عملی و واقعی کرد.

دوربین

سونی در هر دو بخش دوربین اصلی و سلفی دستگاه، تغییرات مهمی را نسبت به M2 Aqua ایجاد کرده و این بار نه‌تنها دوربین اصلی به 13 مگاپیکسل ارتقا پیدا کرده، بلکه دوربین دوم بالای صفحه‌نمایش نیز اینک 5 مگاپیکسل وضوح دارد.

در بخش رابط کاربری اوضاع تقریبا به همان روال سابق است و کنترلرهای مهم در دو ستون چپ و راست قرار گرفته‌اند. در ستون سمت راست در بالاترین قسمت آخرین عکس گرفته شده، شاتر دوربین، سوئیچر تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری و دکمه تغییر وضعیت قرار دارد.

با لمس دکمه تغییر وضعیت، منوی جدیدی پیش روی کاربران قرار می‌گیرد که چندین وضعیت برداشت تصویر را در دسترس قرار می‌دهد. از بین گزینه‌‌های پیش‌فرض این قسمت تنها چند مورد معدود همچون Superior Auto و برداشت پانوراما کاربردی بوده و سایرین همچون AR effect، مولتی کمرا، AR fun، ساند فتو و... بیشتر جنبه فان و سرگرمی دارند.

با انتخاب Superior Auto از این لیست، دکمه سوئیچ بین عکاسی و فیلم‌برداری جای خود را به یک دکمه احتصاصی فیلم‌برداری در ستون سمت راست می‌دهد و المان‌های حاضر در سمت چپ نیز تنها به دو مورد یعنی تنظیمات فلش و سوئیچ بین دو دوربین محدود می‌شوند.

در حالت عادی و Manual، در ستون سمت چپ به ترتیب از بالا به پایین به تنظیمات انتخاب منظره (Scene Selection)، تنظیمات وایت بالانس، تنظیمات فلش و سوئیچ بین دو دوربین بر می‌خوریم و در پایین‌ترین قسمت نیز سایر تنظیمات دوربین قرار دارند.

از جمله این تنظیمات باید به عکاسی HDR، افزایش عدد ISO تا 3200، تایمر سرخود، تغییر رزولوشن عکاسی و فیلم‌برداری، تغییر گزینه‌های فوکوس (اتوفوکوس تکی، تشخیص چهره، تاچ فوکوس و دنبال کردن سوژه)، لرزش‌گیر دیجیتال و امکان استفاده از دکمه‌های صدا برای زوم یا برداشت تصویر اشاره کرد.

کیفیت عکس‌های گرفته شده با دوربین اصلی این گوشی در سطح چندان فوق‌العاده‌ای قرار ندارند و نه‌تنها از لحاظ دقت و گرمای رنگ، بلکه در زمینه میزان جزئیات نیز با نتیجه ایده‌آل فاصله مشخصی داریم. با روشن کردن HDR، تصاویر این دوربین نور بسیار شدیدی را دریافت می‌کنند و نتیجه کار به M2 سال گذشته شباهت دارد. نکته منفی دیگر در مورد دوربین M4 Aqua سرعت شاتر پایین آن است که در مورد سوژه‌های متحرک بسیار آزاردهنده خواهد بود،

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن- عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در زمینه فیلم‌برداری، با جزئیات بهتر و کنترل دقیق‌تر کانال‌های رنگی روبرو می‌شویم اما با حرکت دادن سریع دوربین مسئله کشیدگی تصویر در کناره‌ها، که در دوربین‌های موبایلی ارزان‌قیمت پدیده معمولی است، به خوبی دیده می‌شود. فیلم‌برداری در دوربین اصلی دستگاه با وضوح حداکثر 1080/30p با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 19Mbps انجام می‌شود و صدای دو کاناله آن نیز بیت‌رنک نچندان بالای 93Kbps را ارائه می‌دهد.

از دوربین دوم و سلفی M4 Aqua به میزان زیادی رضایت داشتیم و سلفی‌های واید با جزئیات مناسبی را می‌توان با آن به تصویر کشید.

باتری

باتری حاضر در M4 Aqua درون بدنه جاسازی شده و دسترسی معمول برای آن در نظر گرفته نشده است. این باتری از طرفیت 2400 میلی آمپر ساعت برخوردار است که تقریبا تفاوتی با رقبایی چون A5 و E5 از سامسونگ با ظرفیت‌های 2300 و 2400 میلی آمپر ساعت ندارد. وضوح نچندان بالای صفحه‌نمایش و پر مصرف نبودن مجموعه پردازشی و مولتی‌مدیایی این مدل، دوام M4 Aqua با یک بار شارژ را بسیار بالا برده و به سادگی می‌توان با آن به روز سوم نیز پای گذاشت. در استفاده عملی از دستگاه با حداقل یک ساعت بازی با گرافیک سنگین (Real Racing 3)، چند ده دقیقه‌ای تماس در روز، مرور وب، حضور یکی دو ساعته در شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های آنلاین دوامی نزدیک به 2 روز را به M4 Aqua‌ با یک بار شارژ تجربه کردیم. سونی در توصیف این باتری به 13 ساعت و 17 دقیقه مکالمه، بیش از 20 روز دوام حالت Stand-by، بیش از 64 ساعت پخش موسیقی و نزدیک به 7 ساعت نمایش ویدئو اشاره کرده است.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

M4 Aqua یکی از طولانی‌ترین زمان‌های بوت در میان اسمارت‌فون‌هایی که تا بحال بررسی کرده‌ایم را به خود اختصاص می‌دهد. این گوشی از لحظه فشردن دکمه پاور و ویبره اولیه تا ظاهر شدن صفحه قفل به نزدیک 48 ثانیه زمان نیاز دارد که این زمان درگوشی‌های پرچمدار حداکثر حوالی 25 تا 30 ثانیه است. سیستم‌عامل گوشی، اندروید 5.0 لالی‌پاپ بوده و پوسته سونی نیز متناسب با این نسخه جدید اندروید تغییراتی را به خود دیده است.

صفحه قفل، علاوه بر زمان و تاریخ و نوتیفیکیشن برنامه‌ها، دو میانبر برای فعال کردن دوربین و شماره‌گیر تلفن در پایین ارائه می‌کند. این ترکیب در منوی تنظیمات گوشی قابل تغییر نبوده و تنها می‌توان در مورد بود یا نبود نوتیفیکیشن‌ها در این قسمت تصمیم‌گیری کرد. در صورت تنظیم قفل از هر نوع برای این قسمت، گزینه‌ تازه‌ای درتنظیمات ظاهر می‌شود که در طی آن امکان پنهان کردن نوتیفیکیشن‌های حساس و نمایش نوتیفیکیشن‌های معمولی در لاک‌اسکرین فراهم می‌شود.

گزینه Smart Lock برای باز کردن قفل گوشی به صورت خودکار با نزدیک شدن به دیوایسی خاص (تگ NFC، ساعت هوشمند و...)، با ورود به محلی خاص (تشخیص از طریق GPS)،‌ با مشاهده صورت یا صدای از پیش تعیین شده و در نهایت On-body detection (بازگشایی با تشخیص در دست یا در جیب بودن گوشی) نیز برای این قسمت در نظر گرفته شده است.

در صفحه هوم اوضاع در نگاه اول تفاوتی با آنچه از سونی انتظار داریم نداشته و در حداکثر 7 دسک‌تاپ حاضر در این بخش آیکون برنامه‌ها، ویجت‌های مختلف و مواردی از این دست را می‌توان جای‌گذاری کرد.

با ورود به مد ویرایشی این قسمت به جز موارد معمول، امکان تنظیم theme و قابلیت فعال کردن Auto rotate در هوم‌اسکرین در دسترس قرار می‌‌گیرد. تم‌های این بخش به جز تغییر رنگ، بک‌‌گراند و نوارهای بالا و پایین صفحه‌نمایش، هیچ تغییر دیگری در شکل ظاهری سیستم‌عامل و یا آیکون‌ها ایجاد نمی‌کنند.

Notification Area با به پایین کشیدن آن با یک انگشت، تنها اعلان و نوتیفیکیشن برنامه‌ها را نشان می‌دهد و برای نمایش میانبر تنظیمات یا تاگل‌های این قسمت نیاز به لمس بخش بالایی یا اسکرول دو انگشتی وجود دارد.

در لیست تاگل‌های این قسمت، بلوتوث و وای‌فای ثابت بوده اما در سه ردیف بعدی حداکثر 9 میانبر مختلف را از یک لیست 12 عددی می‌توان انتخاب کرد. در برخی دیگر از اسمارت‌فون‌های هم رده، لمس یک تاگل از این قسمت و نگه‌داشتن دست روی آن، منجر به ظاهر شدن تنظیم مرتبط با آن تاگل می‌شود (به عنوان نمونه لمس و نگه‌داشتن آیکون وای‌فای، کاربر را به تنظیمات شبکه بی‌سیم هدایت می‌کند) این مورد در رابط کاربری اندروید 5 سونی وجود نداشته و لمس طولانی مدت یک ایکون تاثیری ندارد.

اسلایدر روشنایی صفحه‌نمایش نیز در Notification Area قرار دارد اما سونی به دلیلی نامشخص، با وجود سنسور تنظیم اتوماتیک نور، گزینه‌ای برای فعال کردن مستقیم آن در این قسمت در نظر نگرفته و برای دسترسی به تنظیم خودکار نور باید از منویDisplay، گزینه Adaptive brightness را فعال کرد.

در منوی اصلی نیز به نکته تازه‌ای بر نخوردیم و همچنان آیکون‌ها در چینش ماتریسی 5×4 با اسکرول افقی، در دسترس قرار دارند. با ادامه اسکرول به سمت راست، طبق معمول یک منوی عمودی در ستون کناری صفحه‌نمایش ظاهر می‌شود که امکان Uninstall کردن مستقیم برنامه‌ها، مرتب سازی براساس حروف الفبا و میزان استفاده، نمایش برنامه‌های دانلود شده و دسترسی به Play Store‌ و What’s New سونی را فراهم می‌آورد. پیش از این سونی از عنوان Sony Select برای فروشگاه خود استفاده می‌کرد که اینک بدون تغییر در ظاهر و محتوای استور خود، به عنوان What’s New در این قسمت اکتفا کرده است.

منوی تنظیمات یا Setting از لحاظ ظاهری برخی تغییرات جزئی را تجربه کرده و در میان گزینه‌های تکراری این قسمت نیز چند گزینه جدید به چشم می‌خورد. از جمله این موارد می‌توان به امکان سفارشی سازی ایکون‌های به نمایش درآمده در Status bar اشاره کرد که حتی وضعیت آنتن و آیکون باتری را نیز می‌توان از این قسمت به دلخواد حذف کرد.

Speaker Voice enhancement دیگر گزینه جدید این قسمت است که در حین تماس امکان افزایش صدای اسپیکرفون را ارائه می‌دهد. پیغام‌گیر یا Answering Machine مثل Z3 در این مدل نیز دیده می‌شود و بدین‌ترتیب برخلاف تمامی دیگر گوشی‌های اندرویدی می‌توان از این قابلیت بهره برد.

هوم اسکرین گوشی را در تنظیمات دستگاه می‌توان روی حالت Simple Home تنظیم کرد که در این حالت گزینه‌های بزرگ، مشخص و محدودی در دسترس قرار گرفته و استفاده از دستگاه آسان‌تر خواهد بود.

پروسسور-حافظه

XPERIA M4 Aqua در زمینه پردازش یک پله بالاتر از رقبایی چون Galaxy A5 و E5 قرار داشته و به جای Snapdragon 410، از پروسسور قوی‌تر خانواده Snapdragon 615 حاوی 8 هسته پردازشی ARM A53 بهره می‌برد. از این 8 پردازنده، 4 عدد با فرکانس 1.5 گیگاهرتز برای کارهای سنگین و 4 پردازنده مشابه با فرکانس 1 گیگاهرتز برای امور سبک در نظر گرفته شده‌اند. این برتری در زمینه گرافیک نیز ادامه داشته و قطعه Adreno 405 از کیفیت و کلاس بالاتری نسبت به Adreno 306 حاضر در A5 و E5 برخوردار است. نسخه دو سیم‌‌کارت این گوشی از حافظه داخلی 16 گیگابایتی و 2 گیگابایت رم برخوردار است. حافظه داخلی در نسخه عادی این گوشی تنها 8 گیگابایت است. از 16 گیگابایت حافظه درون گوشی نزدیک به 11 گیگابایت آن در اختیار کاربران برای نصب برنامه است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در نخستین تست به سراغ بنچ‌مارک Geekbench برای بررسی کیفیت هسته‌های پردازشی پروسسور می‌رویم. این تست که در دو مد تک هسته‌ای و چند هسته‌ای اجرا می‌شود در نهایت دو عدد را به عنوان نتیجه نهایی ارائه می‌کند که اعداد بالاتر به معنای کیفیت بیشتر هستند. M4 Aqua در این تست در حالت تک هسته‌ای به امتیاز 641 و در حالت چند هسته‌ای به امتیاز 2468 رسید. امتیاز حالت تک هسته‌ای این مدل در سطح چندان فوق‌العاده‌ای قرار ندارد و حتی نکسوس 5 سال گذشته نیز در این تست با امتیاز 850 بالاتر از آن قرار می‌‌گیرد. در حالت چند هسته‌ای با اینکه همچنان با امتیازی متوسط رو به بالا روبرو هستیم اما اوضاع تا حدودی بهتر شده است.

تست دوم به AnTuTu نسخه 5.7.1 در مد 64 بیتی تعلق دارد. AnTuTu یک تست کلی و همه جانبه بوده و نه‌تنها پردازنده‌ها، بلکه حافظه و گرافیک را نیز درگیر می‌کند. در این تست نیز امتیاز بالاتر به معنای نتیجه بهتر است. M4 Aqua این تست را با امتیازی حوالی 30 تا 32 هزار واحد به پایان رساند که عدد فوق‌العاده‌ای محسوب نشده و همچنان در سطح متوسط قرار می‌گیرد. به عنوان نمونه، ‌پرچمداران سال گذشته نیز این تست را با عددی بالاتر از 40 هزار تکمیل می‌کنند.

در گام بعدی به سراغ یک تست گرافیکی مهم یعنی 3DMark می‌رویم که نقش مهمی در تعیین کیفیت گوشی در بازی‌های پیشرفته گرافیکی دارد. با توجه به گرافیک Adreno 405‌ و صفحه‌نمایش HD، انتظار نتیجه مناسبی را از M4 Aqua در این تست داریم. امتیاز دستگاه در بنچ‌مارک Ice Storm Unlimited از این تست، رقم 6863 واحد بود که طبق انتظار رقم مناسبی به حساب می‌آید و آن را از سطح گوشی‌های رده پایین کاملا جدا می‌کند. در دنیای واقعی و در حین اجرای بازی پیشرفته‌ای چون Real Racing 3 مطلقا با هیچ تاخیر قابل ملاحظه‌ای روبرو نشدیم و در اجرا نیز lag دیده نمی‌شد.

ارتباطات

اولین نکته مثبت در بخش ارتباطات M4 Aqua، پشتیبانی از LTE حتی در نسخه دو سیم‌کارت آن است که در این رده امکان جذابی به نظر می‌رسد. LTE حاضر در M4 Aqua Dual از نوع Cat.4 با حداکثر سرعت 150 مگابیت در ثانیه بوده و 3G نیز حداکثر تا سرعت 42.5Mbps قابل افزایش خواهد بود. وای‌فای 11.n، بلوتوث 4.1، ارتباط NFC به همراه GPS و GLONASS دیگر راه‌های ارتباطی این گوشی را تشکیل می‌دهند. نکته منفی در بخش ارتباطی این گوشی به جز نبود وای‌فای 11.ac به پشتیبانی نشدن از OTG و خروجی TV‌ توسط پورت Micro USB‌ تعلق دارد. حذف OTG در حالی ست که هر دو مدل M و M2 از این قابلیت پشتیبانی می‌کردند.

کلام آخر

Sony XPERIA M4 Aqua Dual محصولی شایسته احترام از سونی با تغییراتی بزرگ و راضی‌کننده است. افزایش سایز و رزولوشن صفحه‌نمایش، برخوردار بودن از ظاهری مشابه گوشی‌های پیشرفته سری Z (البته با حذف شیشه و فلز)، طراحی مدرن ضد آب بدون نیاز به پوشیده بودن پورت USB و جک هدست، پردازنده‌های سریع و نسبتا پر قدرت، باتری قوی و دوربین سلفی باکیفیت نکات مثبت این مدل را تشکیل می‌ً‌دهند. در دیگر سو از دوربین 13 مگاپیکسلی دستگاه در هیچ یک از دو بخش عکاسی و فیلم‌برداری نمی‌توان فوق‌العاده راضی بود، جنس بدنه کاملا از نوع پلاستیک (پلی‌کربنات در کناره‌ها) بوده و پورت USB نیز تنها برای شارژ و اتصال به کامپیوتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.