مدت نسبتا کوتاهی از معرفی پر سر و صدای Nokia N9 بعنوان رقیب تازه ای در کلاس اسمارت فون ها می گذرد؛ اخبار و اطلاعات در مورد این گوشی جذاب پس از حضور چند روزه آن در دست سایت های معتبر نقد و بررسی و Developer های پر سابقه حالا تا جائی کامل شده است که می توانیم اولین Preview این محصول زیبای نوکیا را در عصر نوشتن با هم به نظاره بنشینیم. با ما همراه شوید.
روزهای طلائی نوکیا بدون شک به زمان صفحه نمایش های معمول غیر لمسی و دنیای بی رقیب سیستم عامل ها که بطور کامل در اختیار قدرت اول بازار در این کلاس و از شرکای اصلی اتحاد سیمبین یعنی نوکیا قرار داشت باز می گردد در آن زمان هیچکدام از رقبای ریز و درشت بازار مثل BlackBerry OS، Palm OS و حتی سیمبین منسوخ شده UIQ توان رقابت در برابر سیمبین های سری 60 نوکیا که در غالب مدل های متعدد سری N با امکانات مولتی مدیائی مطلوب به بازار عرضه می شدند را نداشتند. زنگ خطر نخستین برای این شرکت فنلاندی با معرفی نسل اول آیفون در سال 2007 به صدا در آمد هر چند که محدودیت توزیع این مدل به بازار آمریکا و برای یک اپراتور خاص هنوز هم بهانه ای برای نوکیا در ادامه محصولات کلاسیک خود باقی می گذاشت اما نگفته پیداست که این تازه ابتدای کار بود جائیکه نه تنها محبوبیت آیفون در همان ننسل اول، محدودیت های جغرافیائی و اپراتوری را بطور کامل در نوردید بلکه دردسر بسیار بزرگتری به نام اندروید از معتبرترین شرکت جستجوی آنلاین یعنی گوگل مشکل حل نشدنی تمام عیاری را پیش روی طراحان نوکیا قرار داد. نخستین راه حل نوکیا برای حفظ کاربران این برند و ترمیم جایگاه شرکت ارائه اولین مدل های لمسی مبتنی بر سیستم عامل Symbian S60 بود که هرچند در قالب اولین مدل این کلاس به نام 5800 فروش فوق العاده ای را برای نوکیا به همراه داشت اما با خاموش شدن تب و تاب اولیه آرام آرام مشکلات بزرگ این اینترفیس و محدودیت های فراوان آن که فاصله نجومی با رقبای این کلاس داشت هر روز بیشتر از قبل نمایان گردید؛ مشکلات و محدودیت هائی که به رغم اصلاحات جزئی صورت پذیرفته، در دو نسخه بعدی این سیستم عامل یعنی Symbian^3 و Anna نیز به نوعی دیگر تکرار شده اند. دغدغه اصلی نوکیا در برخورد با سیستم عامل های جدیدی مثل iOS آیفون و اندروید گوگل نه تنها به مسائل نرم افزاری بلکه در حوزه سخت افزار و قابلیت های پردازشی گوشی های این کلاس نیز کاملا گسترش پیدا کرد جائیکه حتی آیفون و اندرویدهای اولیه نیز در مقایسه با پیشرفته ترین سیمبین های امروزی شرایط مناسب تری از لحاظ سخت افزار و پردازش اطلاعات ارائه می دهند.
از جمله محدودیت های سخت افزاری هر سه نسل Symbian در مقایسه با مدل های اندرویدی می توان به رزولوشن پائین تصویر، محدودیت فرکانس پردازنده و عدم حضور چیپ ست گرافیکی تصویر در اغلب مدل های این کلاس به همراه محدودیت حافظه RAM اشاره کرد که با توقف در استاندارد سال های گذشته توان رقابت را از سیمبین در قیاس با iOS و اندروید گرفته اند. این مشکلات و افت چمشگیر جایگاه نوکیا در جدول فروش جهانی برندها و بخصوص تغییرات مدیریتی در بالاترین سطوح این شرکت و حضور مدیری با ایده های جدید به نام Stephan Elop بعنوان مرد شماره یک این شرکت، تغییراتی اساسی و بازگرداندن جایگاه پیشین این برند در میان خریداران را به هدف اصلی نوکیا بدل نمود. نخستین راه حل نوکیا در این زمینه عقد قرارداد با مایکروسافت برای ساخت ویندوز فون توسط نوکیا در پایان سال جاری میلادی بود که در نمایشگاه MWC2011 علنی شد. ویندوز فون های نوکیا که تصاویری از نخستین Prototype های آنها نیز بصورت پراکنده در سایت های اینترنتی منتشر شده است فارغ از موفقیت و شکست پروزه ویندوز فون، بلاخره پس از مدتها یک نام قدرتمند به نام مایکروسافت را در کنار نوکیا قرار داد امری که می تواند به ترمیم وجه این شرکت کمک فراوانی بنماید. ویندوز فون البته تنها راه حل نوکیا برای خروج از بحران به حساب نمی آید چرا که با اعلام رسمی پایان پشتیبانی نوکیا از پروزه سیمبین تا سال 2014، این شرکت نیاز به جایگزین مناسب و سودآوری در این کلاس خواهد داشت که در کنار ویندوز فون مایکروسافت بعنوان سیستم عامل اختصاصی این شرکت معرفی شود. سنگ بنای اولیه در ساختار این سیستم عامل جدید در Nokia N900 با سیستم عامل Maemo برداشته شد پس از آن در ماه های پایانی سال 2010 خبرهائی مبنی بر همکاری نوکیا با شرکت اینتل در ساخت یک پلتفرم مشترک به نام MeeGo به گوش رسید که تحقق آن در قالب نمونه ای واقعی بیش از 7 ماه به طول انجامید. N9 نام این مدل جدید است که با اینکه نمایش آن بار دیگر تمامی نگاه ها را به سوی نوکیا معطوف نموده اما شرکت نوکیا در اقدامی عجیب، N9 را بعنوان نمونه ای منفرد و یگانه معرفی کرده و ظاهرا برنامه ای نیز برای گسترش تولید آن در مدل های متفاوت دیگر ندارد.
طراحی N9 در اولین برخورد بسیار جذاب و هنرمندانه صورت گرفته است و رگه هائی از طرح های موفق پیشین نوکیا و بخصوص N8 را به وضوح در این مدل نیز می توان مشاهده کرد. استفاده از کناره های گرد و دو بخش مسطح بالائی و پائینی در قالب بدنه یکپارچه و مستحکم uni-body این مدل را در نگاه سختگیرترین منتقدان نیز به مدلی خوش ساخت و زیبا بدل کرده است. بدنه N9 بطور کامل از پلاستیک با کیفیت و محکمی ساخته شده که در برابر اثرات انگشت نیز کاملا مقاوم است. نکته جالب دیگر در مورد جنس بدنه N9 به طبیعی بودن رنگ آن باز می گردد جائیکه رنگ پلاستیک بدنه N9 همان رنگ طبیعی ست که با آن ساخته شده و مشکل رنگ ریختگی سایر مدل ها در این بدنه دیده نمی شود.
ابعاد N9 برابر 12.1×61.2×116.5 مییلمتر با وزن 135 گرم است. ارتفاع و عرض این مدل یکی از کمترین مقادیر در این ابعاد صفحه نمایش است قطر و وزن دستگاه نیز با توجه به پلتفرم های مشابه نوکیا در این ابعاد مثل N8 معمولی و استاندارد به نظر می رسد.
جذاب ترین نکته در ساختار یک گوشی Full Touch بدون شک صفحه نمایش آن است و مطمئنا N9 نیز از این قاعده مستثنی نیست. صفحه نمایش N9 یک نمونه 3.9 اینچی منحصر به فرد با فناوری اختصاصی AMOLED نوکیاست که به بالاترین وضوح صفحه نمایش در تاریخ اسمارت فون های این شرکت یعنی FWVGA یا 854×480 پیکسل مجهز شذه است این وضوح نسبت به رزولوشن سیمبین های لمسی نوکیا یعنی 640×360 پیکسل بیش از 1.7 برابر پیکسل های بیشتری را در خود جای داده است. نکته منحصر به فرد دیگر در مورد این صفحه نمایش لمسی خازنی انجنای رو به خارج آن است که شرایط ایده آلی را برای حرکت روان دست بروی صفحه نمایش فراهم کرده است. نوار مشکی رنگ احاطه کننده صفحه نمایش در این قسمت نیز بصورت لمسی طراحی شده اند که با کاربرد آنها در ساختار اینترفیس منوئی دستگاه در ادامه بیشتر آشنا می شویم. کیفیت تصاویر در پنل 3.9 اینچی N9 در سطح فوق العاده ای قرار دارد کنتراست تصویر، زاویه دید، بازتولید رنگ ها و روشنائی این قسمت تا حدی ست که به راحتی می توان آن را با بهترین نمونه حال حاضر بازار یعنی پنل Super AMOLED Plus سامسونگ نیز مقایسه نمود. عملکرد این صفحه نمایش در نور مستقیم خورشید نیز بسیار مناسب و فوق العاده بوده و از این لحاظ نیز با بهترین صفحه نمایش تاریخ نوکیا روبرو هستیم.
یکی از نکات منحصر به فرد در طراحی این مدل عدم استفاده از هر نوع کلید کنترلی در بخش روئی دستگاه است امری که نقش موثری نیز در کاهش ارتفاع N9 ایفا کرده است. در بالای صفحه نمایش اسپیکر برقراری تماس به همراه Proximity Sensor دیده می شود و در گوشه سمت راست پائین نیز برخلاف انتظار دوربین دوم تماس های ویدئویی قرار دارد. انتخاب این قسمت برای جایگذاری دوربین دوم از دیگر ابداعات نوکیا در طراحی N9 است و ظاهرا در عمل نیز قرارگیری دوربین در پائین بجای جایگاه همیشگی آن در بالای صفحه نمایش شرایط بهتری را برای مکالمه تصویری فراهم می آورد.
در سمت چپ N9 نکته خاصی دیده نمی شود و در سمت راست نیز Rocker تغییر صدا و کلید Power/Lock تنها حاضران این قسمت را تشکیل می دهند. قسمت پائین N9 به اسپیکر اصلی دستگاه و میکروفون برقراری تماس تعلق دارد.
در بخش بالائی دستگاه در نگاه اول بجز جک 3.5 میلیمتری هدست در منتهی الیه گوشه این قسمت نکته دیگری به چشم نمی خورد اما بررسی دقیق تر دو بخش جدا از هم در مرکز این قسمت را نشان می دهد که زیر دو پوشش پلاستیکی مجاور یکدیگر پنهان شده اند که قسمت نزدیک تر به حفره هدست، پورت Micro USB اتصالات سیمی و بخش دیگر که بطور کامل همراه با پوشش پلاستیکی از جای خود خارج می شود در حقیقت محل جایگذاری سیمکارت دستگاه است که برای دومین بار پس از آیفون چهار در N9 نیز از Micro-SIM در این قسمت استفاده شده است و برای جایگذاری سیمکارت می بایست آن را در جایگاه سیمکارت قطعه پلاستیکی جدا شده قرار داد.
تنها نکته قابل اشاره در ساختار یکپارچه بخش پشتی دستگاه مجموعه دوربین و دو فلش LED آن است که در مرکز این قسمت و در یک قطعه بیضی شکل جای گرفته اند. دوربین 8 مگاپیکسلی N9 پس از مدتها بار دیگر قابلیت فوکوس خودکار را به اسمارت فون های نوکیا بازگردانده است این دوربین که از لنز Carl Zeiss در ساختار آن استفاده شده از امکان تشخیص چهره و تاچ فوکوس نیز پشتیبانی می کند. باتری استفاده شده در این مدل یک نمونه 1450mAh با اعداد رسمی 380 ساعت در حالت Stand-by و 11 ساعت در هنگام مکالمه است که در حین پخش موسیقی می تواند تا 50 ساعت انرژی دستگاه را تامین کند. امکان خارج کردن این باتری از مجموعه N9 بدلیل یک پارچه بودن بدنه و عدم دسترسی به قطعات داخلی به شیوه معمول امکان پذیر نیست و حتی راه حل N8 در این رابطه نیز بدلیل نبود هیچگونه پیچ یا اتصال مشهود در بدنه N9 در این مورد کاربردی ندارد
اما از سخت افزار دستگاه که بگذریم بدون شک مهمترین نکته قابل ذکر در مورد N9 سیستم عامل آن است این سیستم عامل که دست پخت مشترک نوکیا و اینتل به حساب می آید بطور کامل MeeGo 1.2 Harmattan نام دارد و اولین نمونه در نوع خود است. جذابیت های اصلی این سیستم عامل در عدم نیاز به هیچگونه کلید سخت افزاری (حتی کلید Power) و مولتی تسکینگ گسترده نهفته است. پس از روشن شدن گوشی برای دسترسی به صفحه دسک تاپ علاوه بر کلید Power/Lock جانبی می توان از دو بار ضربه زدن بروی صفحه نمایش نیز استفاده کرد در این حالت با اسکرول کوتاه صفحه نمایش رو به بالا چهار میانبر پیش فرض این قسمت در پائین ظاهر می شوند که شامل صفحه کلید برقراری تماس، میانبر منوی پیام ها، مرورگر اینترنت و بلاخره میانبر به دوربین دستگاه می شود که البته این میانبرها براحتی توسط کاربران قابل تغییر و سفارشی سازی هستند. برای ورود به منوی اصلی N9 تنها کافی ست که از اسکرول جانبی که از نوار پیرامون صفحه نمایش آغاز می شود استفاده نمود در این حالت با ادامه اسکرول به task manager و صفحه Notification (آپدیت شبکه های اجتماعی، تماس های از دست رفته، پیام های رسیده و مواردی از این دست) می رسیم که در هر شرایطی دسترسی سریع و بدون واسطه ای به تمامی موارد مورد نیاز کاربران برقرار می کنند؛ اسکرول بیشتر در این قسمت و در هر سمت دلخواه بار دیگر صفحه Application ها یا همان منوی اصلی را به نمایش در می آورد.. منوی اصلی دستگاه یک لیست ماتریسی 7×4 با امکان اسکرول عمودی رو به بالا و پائین است که طراحی ظاهری آیکون های آن به رغم شباهت های دور و نزدیک به نمونه های حاضر در محصولات پیشین نوکیا به شیوه تازه ای صورت گرفته است. امکان فولدر بندی آیکون های این قسمت وجود ندارد اما با لمس طولانی مدت صفحه نمایش و ورود به حالت ویرایشی این قسمت علاوه بر امکان جابجائی آزادانه آیکون ها می توان با زدن ضربدر بالای هر آیکون اقدام به uninstall کردن برنامه های دلخواه نمود. بالای صفحه نمایش در این قسمت همچون دیگر اسمارت فون های فعلی بازار (که iOS نیز با نسخه پنجم خود بلاخره به آنها پیوسته است)، به Status bar و محلی برای دسترسی به مواردی همچون تنظیم پروفایل، اتصالات بیسیم دستگاه و تنظیمات صدای گوشی تعلق دارد که به راحتی با اسکرول رو به پائین این قسمت قابل دسترسی ست. برای خروج از هر اپلیکیشن پس از اجرای آن به راحتی می توان با قرار دادن دست بروی نوار جانبی و Sweep رو به سمت داخل به منوی اصلی بازگشت نمود و در هیچ شرایطی نیازی به کلید back احساس نمی شود؛ در واقع بجز در برخی تنظیمات سیستمی دستگاه در منوی Setting در هیچ جای دیگری در منوی N9 نشانی از کلید back به چشم نمی خورد.
در صفحه Notification همانطور که اشاره شد کلیه اتفاقات صورت پذیرفته در دستگاه همچون اطلاعات تماس ها، پیام های رسیده و ارسال شده به همراه آپدیت هائی از شبکه های اجتماعی از پیش تنظیم شده دیده می شود در این منو همچنین آیکون کوچکی از وضعیت فعلی آب و هوا در گوشه سمت راست بالای صفحه دیده می شود که با لمس کردن آن می توان به اطلاعات کامل تری در این زمینه دست یافت.
صفحه task manager دستگاه که فارغ از حالت فعلی سیستم عامل با اسکرول جانبی در دسترس قرار می گیرد محلی برای نمایش آخرین برنامه های در حال اجراست که به دو فرم بزرگ 2×2 و کوچکتر 3×3 که با Pinch Zoom به یکدیگر قابل تغییر هستند به نمایش در می آید. برنامه های در حال اجرای این قسمت فارغ از متوقف شدن سرویس یا ادامه کارکرد آنها در پس زمینه، حالت خود را در لحظه ای که کاربر آنها را ترک کرده است کاملا حفظ نموده و سپس در صورت احضار برنامه به همان صورت قبل به نمایش در می آیند. لیست برنامه های به نمایش در آمده در این قسمت به شکل عمودی قابل اسکرول بوده و برای بستن تکی و یا دسته جمعی برنامه ها پس از نگه داشتن دست بروی صفحه نمایش و ورود به حالت ویرایشی می توان از ضربدر کنار برنامه ها یا آیکون Close All پائین صفحه نمایش استفاده کرد. از نکات جالب این قسمت می بایست به نمایش تک تک Tab های باز در مرورگر اینترنتی به شکل یک آیکون منفرد یاد نمود که دسترسی به آنها را به امر بسیار آسانی بدل می کند.
پردازنده بکار گرفته شده در N9 یک نمونه 1 گیگاهرتزی بر پایه چیپ ست TI OMAP3630 و پردازنده گرافیکی جداگانه PowerVR SGX530 ست که با اینکه هر دو مورد به نوعی استانداردهای سال پیش در کلاس اسمارت فون های high-end به شمار می روند اما حضور آنها در نمونه ای با نام نوکیا که تا پیش از این از مرز 680 مگاهرتز و پردازنده های ARM11 فراتر نرفته بود پیشرفت فوق العاده ای به حساب می آید نکته ای که در مورد حافظه 1 گیگاباتی RAM این مدل که هیچگاه در اعضای مختلف نوکیا از 256 مگابایت افزایش نیافته بود نیز کاملا صادق است. حافظه فلش این مدل 512 مگابایت است و حافظه داخلی آن نیز در دو ورژن 16 یا 64 گیگابایتی در دسترس قرار می گیرد و از کارت حافظه جداگانه نیز در آن خبری نیست.
دفترچه تلفن N9 شامل یک لیست عمودی قابل اسکرول با اسامی و تصویر کنتاکت در سمت چپ، نوار عمودی اسکرول الفبائی در سمت راست و یک باکس جستجو در بالا می شود که ساختار نسبتا آشنائی برای یک مدل نوکیائی به حساب می آید. از دیگر منوهای جدید دستگاه می توان از Search با قابلیت جستجوی تمامی موارد و اسامی حاضر در حافظه دستگاه با کمک موتور جستجوی Bing اشاره کرد که راه حل سریعی برای یافتن یک اسم یا فایل گمشده به حساب می آید. بخش Ovi Store یا فروشگاه خرید Application ها از دیگر موارد جالب حاضر در منوی N9 به حساب می آید که شباهت های نزدیکی به دیگر رقبای حاضر در این کلاس مثل Android Market یا App Store دارد.
گالری نمایش تصاویر در N9 در حالت پیش فرض از Thumbnail هائی با چینش ماتریسی 5×3 و قابل اسکرول به فرم عمودی تشکیل شده که با لمس هر تصویر می توان به مشاهده آن پرداخته و عملیات ورود و خروج به زوم نیز با Pinch Zoom یا ضربه دوگانه بروی صفحه نمایش قابل انجام است. برای بازگشت به منوی اصلی از گالری نمایش تصاویر می توان از اسکرول کلی صفحه نمایش رو به بالا و یا رو به پائین نیز استفاده کرد.
در صفحه اصلی پخش کننده موسیقی N9 و در بخش بالائی 9 تصویر از آلبوم های موسیقی در چینشی 3×3 دیده می شوند و در زیر این قسمت نیز فیلترهای خودکاری همچون نام خواننده، نام آلبوم، Playlist های اتوماتیک و نمایش تمامی آهنگ ها دیده می شود که با لمس هریک می توان بصورت پله پله به آهنگ مورد نظر دست پیدا کرد. در پائین این قسمت نیز میانبری برای دسترسی به سرویس Ovi Music نوکیا در نظر گرفته شده است. پخش کننده ویدئوی این مدل نیز ار فرم نسبتا ساده ای برخوردار است و نکته خاصی در نمایش افقی آن دیده نمی شود.
دوربین N9 همانطور که در ابتدا اشاره شد یک نمونه 8 مگاپیکسلی اتوفوکوس با لنز Carl Zeiss و دو فلش LED ست که در نگاه اول و حداقل بروی کاغذ از جمله نمونه های با کیفیت این رده به حساب می آید. وضوح دقیق این دوربین 8.7 مگاپیکسل بوده و از aspect ratio برابر 1.45:1 استفاده می کند که امکان عکاسی در هر دو حالت 4:3 و 16:9 را برای این دوربین فراهم می آورد و در حالیکه مثلا N8 برای عکاسی در حالت 16:9 در حدود یک چهارم وضوح خود را از دست می دهد، از وضوح N9 در این حالت تنها 1.6 مگاپیکسل کم شده و این دوربین می تواند با وضوح 7.1 مگاپیکسل در حالت 16:9 عکاسی کند که البته این موضوع نیز بدون هزینه برای N9 نبوده و این دوربین قادر به عکاسی با حداکثر وضوح 8.7 مگاپیکسلی خود نیست و در بالاترین درجه با 8 مگاپیکسل عکاسی می کند. لنز کارل زایس دوربین N9 یک نمونه واید 28 میلیمتری با گشودگی f2.2 ست که بیشترین گشودگی در میان رقبای این کلاس بوده و نور بسیار بیشتری برای سنسور فراهم می نماید که در نتیجه کیفیت بالاتری مخصوصا در حین عکاسی از سوژه های با نور کم در آن ایجاد می شود. این میزان گشودگی در یک مقایسه رو در رو با بهترین Camera Phone فعلی بازار یعنی N8 در حدود 75 درصد روشنائی بیشتری برای تصویر دوربین فراهم می آورد بدین تریب در یک سرعت شاتر یکسان N9 با عددهای ISO بسیار پائین تری می تواند به همان سطح نورگیری N8 دست پیدا کند که این با توجه به بزرگتر بودن 70 درصدی سنسور N8 در مقایسه با N9 تصاویر نسبتا یکسانی برای دو دوربین ایجاد می کند. گشودگی نسبتا زیاد دیافراگم لنز دوربین در N9 یک تاثیر دیگر نیز بروی تصاویر ثبت شده توسط این دوربین برجای خواهد گذاشت تاثیری که به کاهش عمق میدان در نتیجه گشودگی دیافراگم باز می گردد این تاثیر که البته منفی یا مثبت تلقی کردن آن کاملا به سوژه عکاسی مرتبط خواهد بود با کاهس عمق میدان به راحتی سوزه فوکوس شده را از پس زمینه آن کاملا جدا می کند و در تصاویر نزدیک ماکرو بیشتر بعنوان نکته ای مثبت و در تصاویر دورنما بعلت کم شدن عمق میدان بعنوان نکته ای نسبتا منفی به حساب می آید.
ساختار منوئی این دوربین در نگاه اول ساده و سر راست به نظر می رسد در این قسمت و در سمت راست کلید شاتر در مرکز و اسلایدر سوئیچ عکاسی و فیلمبرداری در پائین قرار گرفته است. در بالای این بخش نوار افقی برای تغییر زوم و در سمت چپ نوار عمودی تنظیمات دیده می شود که در حالت پیش فرض تنظیمات اصلی همچون میزان وضوح تصویر و تنظیمات فلش و فوکوس در آن دیده می شود. با لمس این نوار عمودی به منوی کامل و جامع تنظیمات دوربین وارد می شویم که لیست بلند بالائی از تنظیمات متعدد در آن به چشم می خورند که از جمله آنها می توان به Scenes، تنظیمات فلش، White balance، تنظیمات تصحیح نورگیری (Exposure Compensation)، تنظیمات عدد ISO تا رقم 800، تنظیمات نسبت تصویر (16:9، 4:3 یا 3:2)، تنظیمات وضوح تصویر، تشخیص چهره، Geo-tagging و چندین مورد دیگر اشاره نمود. امکان تاچ فوکوس با لمس نشانگر حاضر در مرکز تصویر از جمله دیگر موارد بسیار مثبت این دوربین به حساب می آید. بدلیل در دسترس نبودن نسخه نهائی N9 قضاوت در مورد کیفیت دوربین آن تنها از روی
تصاویر رسمی نوکیا از این دوربین صورت می گیرد این تصاویر همگی از باز تولید مناسب رنگ، جزئیات فراوان و سطح کنترل شده نویز برخوردارند و تاثیر گشودگی دیافراگم با جدا شدن سوزه از پس زمینه بخوبی در آنها مشهود است. البته نگفته پیداست که همچنان امکان مقایسه این تصاویر با بهترین نمونه این کلاس یعنی N8 وجود ندارد. فیلمبرداری N9 با وضوح 720p با 30 فریم در ثانیه انجام می شود که با اینکه این وضوح پیش از نیز در مدل های قبلی نوکیا بکار گرفته شده است اما نرخ برداشت تصویر در این حالت برای اولین بار از 24 به 30 فریم در ثانیه ارتقا یافته است. در مورد کیفیت فیلمبرداری این دوربین نیز بعلت در دسترس نبودن نسخه نهائی نمی توان اظهار نظر درستی کرد.
N9 یک گوشی چهار باند GSM با پشتیبانی از هر پنج فرکانس اصلی شبکه HSDPA است که از GPRS و EDGE کلاس 33 همراه با اتصال 3G تا سرعت 14.4Mbps در رده گزینه های ارتباطی تحت شبکه پشتیبانی می کند. اتصال Wi-Fi این مدل از نوع پر سرعت 802.11b/g/n بوده و امکان به اشتراک گذاری اتصال 3G با قابلیت hotspot شدن در آن نیز وجود دارد. پشتیبانی از NFC در دریافت و ارسال اطلاعات با برد بسیار کوتاه برای تضمین امنیت تبادلات در این مدل در نظر گرفته شده است و گیرنده GPS با قطب نمای دیجیتالی نیز طبیعتا در آن وجود دارد.
N9 محصولی کاملا متفاوت در سبد کالای نوکیاست که با توجه به اقبال گسترده عمومی به دو سیستم عامل iOS و Android و با در نظر گرفتن اظهارت نیمه رسمی نوکیا در عدم تمایل به دنبال کردن پروژه MeeGo آینده بسیار نامعلومی برای میزان موفقیت و دوام آن در بازار پیش بینی می شود. نوکیا قرار است این گوشی زیبا را در سه رنگ مشکی، فیروزه ای و قرمز با قیمت هائی در حدود 600 و 750 دلار برای دو ورژن 16 و 64 گیگابایتی در ماه های اینده به بازار ارائه کند.
برای مشاهده دموی کوتاهی از Nokia N9 از لینک زیر استفاده نمائید:
نسخه استریم