Nokia Oro رویای طلایی C7

تاریخ : 1391/9/11

واحد خبر mobile.ir :

گوشی لوکس Nokia Oro که این روزها به زحمت می‌توان از آن با عنوان یک اسمارت‌فون یاد کرد یکی از گران‌قیمت‌ترین کالاهای بازار موبایل محسوب می‌شود این مدل بشدت زیبا که در ساخت آن از طلای واقعی استفاده شده است موضوع بررسی این نوبت عصر نوشتن است با ما همراه شوید.

زمانی را در حدود 7 یا 8 سال گذشته به خاطر دارم که تنها اسمارت‌فون‌های کاربر پسند بازار سیمبین‌های دو شرکت نوکیا و سونی‌اریکسون بودند که حضور قابلیت لمسی در یکی از این دو رقیب آن‌ها را کاملا در دو کلاس جداگانه قرار می‌داد در آن زمان یکی از رقبای بسیار معدود این دو عنوان، ویندوزموبایل‌های اشرافی بودند که تنها توسط برخی شرکت‌های خاص که در بازارهای داخلی نیز حضور چندانی نداشتند تولید می‌شدند و عملا بخش بزرگی از کاربران داخلی سیستم‌عامل موبایلی دیگری بجز سیمبین را از آن روزها به خاطر ندارند این خاطرات شیرین اما با دو کابوس پی‌در‌پی iOS و اندروید برای سیمبین به خوابی آشفته بدل شد که خیلی زود سونی‌اریکسون و Symbian UIQ را به دست فراموشی سپرد و آرام‌آرام حریف سر سخت فنلاندی را نیز نهایتا به تسلیم وادار خواهد کرد. ادامه حیات سیمبین در نزد نوکیا با در نظر گرفتن رقبای سرسخت، اسمارت‌فون‌های پیشرفته و تغییر کامل سمت و سوی بازار بسیار مشکل و تا حدی غیر ممکن تلقی می شود امری که این شرکت نیز به خوبی به آن واقف است و از همین روی نزدیک به یک سال پیش در یک اظهار نظر نچندان رسمی نقطه پایان نهایی سیستم‌عامل سابقا محبوب سیمبین را زمانی حوالی سال 2013 اعلام نمود البته خبر ضد و نقیض دیگری در مورد تولید نسخه‌های جدیدی از این سیستم‌عامل با پشتیبانی از پردازنده‌های چند هسته‌ای نیز به گوش می‌رسد که با توجه به تغییر نقطه تمرکز نوکیا از سیمبین به بازار جدید ویندوزفون‌ها و از دست رفتن شدید سهم بازار سیمبین بسیار بعید به نظر می‌رسد. سهم سیمبین از بازار هوشمندها در سال 2008 نزدیک به 52.4 درصد بود که با ظهور رقبای تازه و کنار کشیدن شرکای مهمی از جمله سامسونگ اکنون به کمتر از 4.5 درصد رسیده است.

اما پایان دادن به حیات یک سیستم‌ٌعامل 10 ساله به راحتی فشردن دکمه Shut-down کارخانه تولید این گوشی‌ها نیست و بازگشت سرمایه هنگفت هزینه شده در این صنعت مطمئنا از اهمیت بسیار بالاتری برای نوکیا در مقایسه با از دست رفتن روزانه سهم بازار سیمبین برخوردار بوده و بدین‌ترتیب نگفته پیداست که این شرکت فنلاندی از هیچ کوششی برای حفظ این بازار نیمه‌جان تا آخرین لحظات و کسب سود تا از دست رفتن آخرین درصدهای سهم بازار سیمبین فروگذار نکرده و تمام تلاش خود را برای جذاب نشان دادن این رده بکار خواهد بست تلاش‌هایی که در یکی دو سال گذشته با جای‌گذاری دوربین‌های بسیار با کیفیت در سیمبین‌های N8 و 808PureView به اوج خود رسید و بار دیگر سال‌ها پس از افول ستاره پر فروغی به نام N95 نام یک گوشی دارای سیستم‌عامل سیمبین را به صدر اخبار فناوری منتقل کرد یکی دیگر از این تلاش‌ها تولید گوشی‌های لوکس و بسیار گران‌قیمت است که Oro یکی از آن‌هاست این گوشی بسیار زیبا که از طلا در ساخت آن استفاده شده و نام آن نیز به زبان ایتالیایی به همین معناست در حقیقت همان C7 تولیدی سپتامبر 2010 است که با تغییرات ظاهری متعدد با نامی جدید و البته قیمتی بسیار بالاتر به بازار ارائه شده است.

جعبه محتویات

جعبه Oro بسیار متفاوت از جعبه آبی رنگ و کوتاه قامت C7 است. جعبه Oro در ابتدا مکعب مشکی رنگ بزرگی است که در درون خود باکس مشکی طلایی دیگری را به همراه دارد ترکیب دو رنگ مشکی و طلایی این قسمت جذابیت فراوانی را ایجاد می‌نماید.

در درون جعبه، خود گوشی همراه یک هندزفری بلوتوث که ظاهرا این یکی نیز با پوشش طلایی ساخته شده در بالاترین بخش قرار گرفته‌اند، در بخش میانی در جعبه‌ای با علامت i مجموعه‌ای از دفترچه‌های راهنما دیده می‌شود و در پائین‌ترین قسمت این باکس نیز سایر لوازم همراه گوشی در سه جعبه مختلف دیگر قرار دارند جایی‌که در جعبه میانی که بصورت افقی قرار گرفته شارژر دستگاه، دستمال پاک کردن گوشی با نشان Oro و کابل Micro USB قرار دارد. در جعبه عمودی سمت چپ باتری گوشی دیده می‌شود و در جعبه عمودی سمت راست نگه‌دارنده و شارژر هندزفری بلوتوث همراه با گوی‌های لاستیکی با سایزهای مختلف برای این هندزفری قرار دارند.

طراحی ظاهری

مطمئنا جذابیت اصلی Oro و عامل خرید آن توسط کاربرانی بسیار خاص در این قسمت و بخش طراحی دستگاه قرار دارد. شکل ظاهری و طراحی بدنه گوشی البته تقریبا هیچ تفاوتی با C7 نداشته و از همان المان‌های طراحی این مدل همچون گوشه‌های کاملا گرد، دکمه‌های سه‌گانه زیر صفحه‌نمایش و جایگاه مشخص دوربین و فلش در پشت گوشی استفاده شده است اما آنچه Oro را نسبت به C7 متفاوت می‌کند حضور عناصر لوکس گران‌قیمت در آن است جایی‌که فریم دورتادور بخش رویی دستگاه و دکمه‌های جانبی گوشی بطور کامل با پوشش ضد خش طلای 18 عیار پوشیده شده و بجز آن دکمه Home زیر صفحه‌نمایش نیز از کریستال یاقوت ساخته شده که بگفته سازندگان تا 8 برابر مقاوم‌تر از شیشه معمولی است.

موارد لوکس Oro البته به نکات گفته شده محدود نمی‌شود و جنس بخش پشتی دستگاه نیز توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند. این قسمت بطور کامل بجز محوطه لنز دوربین، فلش و اسپیکرها با چرم بسیار با کیفیتی از شرکت اسکاتلندی بسیار خوش‌نام Bridge of Weir پوشیده شده که محصولات این برند را در پوشش داخلی بسیاری از اتوموبیل‌های لوکس و گران‌قیمت امروزی می‌توان مشاهده کرد.

در یک نگاه طراحی Oro و جنس مواد استفاده شده در آن نگاه هر بیننده‌ای را به خود خیره خواهد ساخت؛ طراح مواد این مدل Robert Lihou در این رابطه ضمن اشاره به پوشش ضد خش طلای 18 عیار بدنه، چرم استثنایی اسکاتلندی و کریستال یاقوت واقعی در دکمه Home هدف خود در این مسیر را انتخاب بهترین مواد برای Oro عنوان نمود.

ابعاد و اندازه

ابعاد Oro را طبق انتظار می‌توان با C7 یکسان دانست اما در برخی موارد تغییرات کوچکی نیز به دلیل مواد سازنده متفاوت در آن دیده می‌شود ابعاد این مدل 12.2×57.5×117.3 میلیمتر است که 0.8 میلیمتر در عرض و 1.7 میلیمتر در قطر نسبت به C7 بزرگ‌تر شده و هر دوی این تغییرات نیز بدلیل مواد سازنده متفاوت بخصوص استفاده از چرم در پشت دستگاه ایجاد شده است. Oro نزدیک به 132 گرم وزن دارد که تنها دو گرم بیشتر از C7 معمولی است.

صفحه‌نمایش

یکی از استانداردهای نانوشته گوشی‌های اشرافی عدم استفاده از سخت‌افزاری‌های پیشرفته و اصطلاحا High-end در آن‌هاست جایی‌که طیف وسیعی از گوشی‌های گران‌قیمت و کلاسیک این رده با برند Vertu و برخی دیگر از مدل‌های نوکیا همچون خانواده 8800 همگی به‌رغم طراحی و ساختار بدنه خیره‌کننده تقریبا هیچ‌کدام محصولات پیشرفته‌ای در زمان خود محسوب نشده و Oro نیز طبیعتا در این زمینه استثنا نخواهد بود. البته نگفته پیداست که هیچ خریداری یک گوشی لوکس و گران‌قیمت با بدنه طلا را برای مشخصات سخت‌افزاری آن خریداری نمی‌کند. اولین جنبه منفی Oro در زمینه سخت‌افزاری بی‌شک صفحه‌نمایش آن است پنل این مدل بدون تغییر نسبت به C7 یک نمونه بسیار کشیده و باریک 3.5 اینچی‌ست که مقایسه نسبت تصویر آن با اندرویدفون‌های معمول پنلی کاملا عریض با نسبتی بیشتر از 16:9 را به نمایش می‌گذارد.

وضوح این پنل همچون تمامی دیگر سیمبین‌های لمسی نوکیا تنها 640×360 پیکسل است که با این وضوح شانس چندانی برای رقابت با پنل‌های HD (و جدیدا Full HD) نخواهد داشت. میزان فشردگی این پنل با این رزولوشن 210ppi است که برای این ابعاد مناسب بوده و پیکسل‌های تصویر به سادگی از یکدیگر تفکیک نمی‌شوند. اما همه خبرها در مورد این پنل منفی نیست و فناوری ساخت AMOLED برای آن یک امتیاز مثبت قابل قبول به همراه دارد. کیفیت تصاویر پنل در محیط‌های داخلی بسیار مناسب و مطلوب تلقی می‌شود و رنگ‌های زنده، کنتراست بالا و زوایای دید عالی در آن به چشم می‌خورد عملکرد این پنل در نور مستقیم خورشید نیز مناسب است و از این لحاظ می‌توان آن را با پنل مشابه Nokia N8 مقایسه کرد. البته ذکر این نکته نیز خالی از لطف نخواهد بود که در ساخت این پنل از فناوری پیشرفته Nokia Clear Black همچون C6-01 استفاده نشده است.

بالا و پایین پنل

زیر صفحه‌نمایش دستگاه طبق انتظار از یک سیمبین سه کلید شامل کلید منوی مرکزی و دو کلید سبز و قرمز برقراری و رد تماس قرار دارند که هر سه بصورت فیزیکی طراحی شده و همانطور که در بخش طراحی نیز اشاره شد کلید منو در این قسمت از کریستال یاقوت واقعی ساخته شده است.

در بالای پنل نیز همه چیز شباهت کامل با C7 دارد جایی‌که در گوشه بالا سمت راست دوربین دوم گوشی با وضوح VGA جای گرفته و در کناره آن دو سنسور Proximity و تنظیم نور همراه با اسپیکر تماس در بخش مرکزی قرار گرفته‌اند.

المان‌های جانبی

در سمت چپ دستگاه هیچ نکته خاصی به چشم نمی‌خورد در این قسمت در C7 از یک پورت اختصاصی برای اتصال شارژر استفاده شده بود که این پورت در Oro بطور کامل حذف شده است.

اما در دیگر سو و در سمت راست کلید‌های خوش آب و رنگی دیده می‌شود در این قسمت به ترتیب از بالا به پائین دو کلید مجزای تغییر صدا در دو سوی کلید Voice Command قرار دارند و یک پله پائین‌تر نیز اسلایدر قفل صفحه‌کلید و در نهایت کلید شاتر دوربین بدون امکان فشردن تا نیمه دیده می‌شود تمامی این کلیدها به روکش زیبای طلای 18 عیار مزین شده‌اند. اسلایدر قفل این قسمت بعنوان کلید فعال‌سازی فلش دوربین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پورت Micro USB، کلید Power و جک 3.5 میلیمتری هدست در بالای گوشی از لحاظ ترکیب تغییری نسبت به C7 نداشته‌اند اما طراحی آن‌ها اندکی متفاوت شده است جایی‌که پورت Micro USB و جک هدست هر دو در بدنه تلفیق شده و برخلاف C7 امکان تفکیک آن‌ها از لحاظ ظاهری نسبت به بدنه دستگاه وجود ندارد. یک نکته جالب و تا حدودی سوال برانگیز در مورد C7 امکان شارژ آن از هر دو طریق پورت شارژر در سمت چپ و پورت Micro USB در بالا بود که در Oro با حذف پورت شارژر از سمت چپ این مسئله نیز مرتفع شده است.

بخش پایینی گوشی تنها محلی برای اتصال بند به دستگاه است.

پشت گوشی

پشت گوشی تغییرات بزرگی را از لحاظ طراحی تجربه کرده است این قسمت اینک به پوشش بسیار جذاب چرمی مزین شده که کل محوطه بالای لنز دوربین را نیز احاطه نموده است البته C7 نیز در این قسمت با کاور فلزی باتری و میکروفون دوم حذف نویز در پایین نتیجه موفقیت‌آمیزی را از خود به نمایش گذاشته بود. لنز دوربین گوشی در یک برجستگی افقی با ارتفاعی نزدیک به کلید افزایش صدا در یک باکس طلایی مشترک با اسپیکر اصلی دستگاه و دو فلش LED دوربین قرار گرفته که از این لحاظ هیچ تفاوتی با C7 ندارد. در دو کناره این قسمت دو حفره اسپیکر به چشم می‌خورد که البته تنها یکی از آن‌ها یعنی حفره سمت چپ از دید پشت، اسپیکر اصلی بوده و دیگری جنبه تزیینی دارد. یک نکته پنهان در بخش پشتی گوشی درست بالای عبارت کوچک Nokia Oro در لبه پایینی میکروفون دوم حذف نویز است که دقیقا در همان

مکان C7 قرار دارد اما طراحی آن متفاوت شده است.

مجموعه دوربین

دوربین Oro بدون تغییر نسبت به C7 یک نمونه 8 مگاپیکسلی است که طبق رویه نوکیا در سال گذشته در تقریبا تمامی مدل‌های این شرکت بدون فوکوس اتوماتیک روانه بازار شده است ساختار منویی این دوربین نیز همچون دیگر سیمبین‌های این رده تعریف چندانی ندارد و تقریبا اکثر تنظیمات مورد نیاز برای عکاسی در قسمت‌های مختلف منو پنهان شده و راهی برای انتقال آن به کناره‌های صفحه Viewfinder نیز در نظر گرفته نشده است. کیفیت عکس‌های گرفته شده توسط این دوربین به مانند C7 در رده متوسط رو به بالا قرار می‌گیرد و بجز عکس‌های فاصله نزدیک که بدلیل نبود فوکوس خودکار واضح نیستند در بقیه موارد به شرط غیر فعال کردن گزینه Sharpness تصاویر نسبتا راضی‌کننده‌ای توسط آن ثبت می‌شود در کل مطمئنا برای گوشی گران‌قیمتی با پوشش طلا و یاقوت، عکاسی جایی در میان اولویت‌های خریداران ندارد و بی‌شک این قضیه اهمیت چندانی برای کاربران این مدل نخواهد داشت.

فیلم‌برداری دوربین حداکثر با وضوح 720p با 25 فریم در ثانیه و با فرمت MP4 انجام می‌شود که در این وضوح به بیت‌ریت بسیار مناسبی در حدود 12Mbps دست پیدا می‌کند که حتی نسبت به برخی مدل‌های Full HD هم بیت‌ریت بالاتری محسوب می‌شود. از نکات مثبت فیلم‌برداری این دوربین باید به ثبت جزییات بالا، دقت رنگ‌ها و کنترل نویز اشاره کرد که برای یک دوربین فاقد اتوفوکوس دستاورد بزرگی محسوب می‌شود.

باتری و المان‌های زیر کاور

با حرکت دادن بخش چرمی پشتی رو به بالا این کاور بطور کامل از گوشی جدا شده و مجموعه باتری و دیگر موارد حاضر در این قسمت به نمایش گذاشته می‌شود باتری گوشی در پایین یک نمونه 1200mAh است که از این لحاظ هیچ تفاوتی با C7 ندارد و زمان‌های رسمی آن نیز با 656 ساعت کارکرد در حالت Stand-by و بیش از 5 ساعت مکالمه در شبکه 3G کاملا به C7 نزدیک است. یک نکته جالب و شاید منحصر به فرد در این بخش که پیش از این در C7 نیز مشاهده شده است انتقال اسلات سیم‌کارت به کناره سمت راست دستگاه از دید پشت بدون درگیری با باتری اما انتقال اسلات سیم‌کارت به زیر باتری است به بیان دیگر برای درآوردن و جا زدن سیم‌کارت نیازی به خاموش کردن دستگاه نیست اما برای تعویض حافظه چاره‌ای جز درآوردن باتری برای کاربران باقی نمی‌ماند.

سیستم‌عامل رابط کاربری

سیستم‌عامل Oro یک پله بالاتر از C7 و از نوع Anna است ظاهر این رابط کاربری در هر دو دو بخش Home Screen و منوی اصلی تغییر چندانی نسبت به اولین تجربه نوکیا در اینترفیس لمسی یکی از آخرین پر فروش‌های این شرکت یعنی 5800 نداشته و نکته مهم و جدیدی در هیچ کجای آن به چشم نمی‌خورد. یکی از معدود نکات قابل ذکر در این قسمت بجز Theme طلایی منوها، نصب دو بازی Angry Birds و Asphalt بصورت پیش‌فرض در دستگاه است که برای سیستم‌عامل نچندان مورد علاقه developer ها نکات جالبی به حساب می‌آیند. اطلاعات بیشتر در این رابطه را می‌توانید از خلال نقدهای مشابه عصر نوشتن در این زمینه همچون مطالب Nokia E7 و Nokia N8 مشاهده نمایید.

چیپ‌ست پردازشی و حافظه

در بخش پردازشی و گرافیکی هیچ تغییری در Oro نسبت به C7 صورت نپذیرفته است پردازنده این مدل همچون C7 از نوع ARM 11 با فرکانس 680 مگاهرتز است و در بخش گرافیکی نیز از قطعه Broadcom BCM2727 استفاده می‌کند که در هر دو مورد امتیاز چندانی برای آن در مقایسه با اسمارت‌فون‌های حتی ارزان‌قیمت امروزی در کلاس اندروید که به راحتی به پردازنده‌های با فرکانس حداقل 800 مگاهرتز مجهز شده‌اند نمی‌توان قائل شد. حافظه RAM در Oro همچون تقریبا تمامی دیگر سیمبین‌های هم‌رده تنها 256 مگابایت است و از 1 گیگابایت حافظه فلش آن نیز در حدود 350 مگابایت در اختیار کاربران برای نصب برنامه روی حافظه داخلی در دسترس است. علاوه بر این 8 گیگابایت حافظه داخلی دیگر نیز برای این مدل در نظر گرفته شده که توسط اسلات‌کارت حافظه دستگاه تا 32 گیگابایت دیگر قابل ارتقا است.

گزینه‌های ارتباطی

چهار فرکانس GSM و تمامی باندهای فرکانس 3G راه‌های تماس تلفنی این مدل را تشکیل می‌دهند. ارتباطات تحت شبکه نسل دو دستگاه یک پله بالاتر از C7 بوده و هر دو مورد GPRS و EDGE از نوع کلاس 33 با سرعت بیشتر در Uplink انتخاب شده‌اند. سرعت HSDPA دستگاه نیز همچنان با توجه به عدم تغییر چیپ‌ست پردازشی حداکثر 10.2Mbps است. بلوتوث نسخه 3.0، وای‌فای کلاس 802.11b/g/n و پورت Micro USB با امکان اتصال حافظه‌های خارجی (USB OTG) سایر امکانات ارتباطی این مدل را تشکیل می‌دهند. در بخش مسیریابی ماهواره‌ای نیز GPS با نقشه‌های با کیفیت Ovi Maps 3.0 در این مدل حضور دارد.

کلام آخر

Nokia Oro محصولی اشرافی با کاربرانی خاص و ویژه است که بدون توجه به مشخصات سخت‌افزاری و پردازشی گوشی و بدون نیاز به قابلیت‌های مولتی‌مدیایی همچون دوربین با کیفیت و پخش‌کننده موسیقی مولتی فرمت تنها به خاطر خاص بودن دستگاه و استفاده از جواهر در قسمت‌های مختلف آن حاضر به پرداخت هزینه گزاف Oro می‌شوند. به بیان دیگر خرید Oro برای کاربران معمول علاقمند به نوکیا نیز در حالی‌که هیچ تفاوتی در عملکرد آن در مقایسه با C7 وجود ندارد با توجه به اختلاف قیمت شدید مابین این دو مدل و افت قیمت فراوان آن در صورت نیاز به فروش مجدد توجیه چندانی ندارد. قیمت فعلی Oro در بازار متلاطم امروزی نزدیک به 1.400 میلیون تومان بدون گارانتی است و با گارانتی تا 1.600 میلیون تومان نیز خرید و فروش می‌شود. این در حالی است که C7 در گران‌ترین حالت نزدیک به نصف قیمت Oro و در حدود 700 تا 750 هزار تومان قیمت دارد.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای Writeage.com‏ نوشته شده. درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت Writeage.com و آدرس زیر مجاز است:

http://www.writeage.com/nokia_oro_mobile_review.html