واحد خبر mobile.ir : اواسط فوریه سال جاری میلادی، گوگل نخستین نسخه پیش‌نمایش اندروید 12 را برای توسعه‌دهندگان منتشر کرد. کمی بعد در اواسط می نسخه بتای اندروید 12 برای علاقه‌مندان به تست این پلتفرم جدید عرضه شد. این نسخه‌ها، در کنار درز تعدادی اسکرین‌شات و بیرون آمدن یک ورژن غیررسمی، تا حد زیادی توانست یک شمای کلی را از نسخه جدید سیستم‌عامل گوگل ارائه کند. اما سرانجام گوگل روز دوشنبه 4 اکتبر 2021 (12 مهر 1400) از نهایی شدن عرضه اندروید 12 خبر داد. به گفته گوگل، کد منبع اندروید 12 برای پروژه متن باز اندروید در دسترس قرار گرفته و طی چند هفته آینده، این نسخه برای گوشی‌های پیکسل و پس از آن برای سایر دیوایس‌ها قابل دریافت خواهد بود.

رابط کاربری

Material You: به گفته گوگل، اندروید 12 بزرگ‌ترین تغییر از نظر طراحی در تاریخ اندروید را به همراه دارد. شاید مهم‌ترین تغییر در این زمینه، به کارگیری زبان طراحی جدیدی موسوم به Material You باشد. به کمک این زبان طراحی می‌توانید اپلیکیشن‌های زیباتر و سفارشی‌تری را داشته باشید. به منظور بهره‌مندی از جدیدترین به‌روزرسانی‌های Material Design 3، می‌توان ورژن آلفای Material Design Components را نصب کرده و منتظر پشتیبانی از Jetpack Compose شوید.

بازطراحی ویجت‌ها و نوتیفیکیشن‌ها: با تازه‌سازی ویجت اپلیکیشن‌ها در اندروید 12، این ابزارها مفیدتر، زیباتر و کاوش‌پذیرتر شده‌اند. به گفته گوگل، ویجت‌ها هم‌اکنون از کنترل‌های تعاملی جدید، طر‌ح‌بندی واکنش‌گرا برای هر دیوایس و رنگ‌هایی پویا برخوردارند که ظاهری شخصی‌تر و در عین حال منسجم را برای آنها در پی خواهد داشت. همین اتفاق برای نوتیفیکیشن‌ها نیز رخ داده و در اندروید 12 ظاهری مدرن‌تر و کاربردی‌تر از آنها را شاهد هستیم.

اُوِراسکرول کششی (stretch overscroll): برای اینکه اسکرول کردن در محتوای اپلیکیشن‌ها روان‌تر شود، قابلیت جدیدی تحت عنوان «اوراسکرول کششی» در اندروید 12 پیش‌بینی شده است. این ویژگی در واقع یک نشانگر اسکرول-توقف طبیعی بوده که در سرتاسر سیستم و اپلیکیشن‌ها متداول است.

اجرای اپلیکیشن‌ها با صفحه اسپلش: splash screen یا صفحه اسپلش، تصویری گرافیکی‌ست که در ابتدای لود شدن برخی اپلیکیشن‌ها به نمایش گذاشته شده و معمولا نام و لوگوی اپلیکیشن همراه با ورژن آن را در بر دارد. جالب است بدانید در اندروید 12، تمام اپلیکیشن‌ها با صفحه اسپلش لود خواهند شد. اپلیکیشن‌ها می‌توانند صفحه اسپلش را متناسب با نیازهای برندسازی خود، به چندین روش سفارشی‌سازی کنند.

عملکرد

عملکرد سریع‌تر و مؤثرتر سیستم: طبق ادعای گوگل، در اندروید 12 مدت زمان استفاده از CPU توسط سرویس‌های هسته‌ای سیستم تا 22 درصد و میزان استفاده از هسته‌های بزرگ‌تر تا 15 درصد کاهش یافته است. به‌علاوه، مدت زمان اجرای اولیه اپلیکیشن بهبود یافته و ورودی/خروجی جهت لود شدن سریع‌تر اپلیکیشن‌ها بهینه شده‌اند. همچنین، گوگل برای درخواست استعلام داده از دیتابیس، CursorWindow را برای پنجره‌های بزرگ تا 49 برابر بهبود بخشیده‌ است.

بهینه‌سازی سرویس‌های پیش‌زمینه: به منظور ارائه تجربه کاربری بهتر، زمانی که اپلیکیشنی در پس‌زمینه فعال است، اندروید 12 آن اپلیکیشن را از آغاز سرویس‌های پیش‌زمینه باز می‌دارد. در عوض، کاربران می‌توانند از قابلیت جدیدی موسوم به expedited job (کار تسریع‌شده) در رابط برنامه‌نویسی JobScheduler استفاده کنند.

نوتیفیکیشن‌های واکنش‌گراتر: گاهی اوقات با ضربه زدن روی یک نوتیفیکیشن، بخشی از اپلیکیشن مرتبط با آن فعال شده و کاربر به‌راحتی می‌تواند با آن تعامل کند. به این بخش از اپلیکیشن در اصطلاح «ترامپولین نوتیفیکیشنی» گفته می‌شود. اما محدودیت‌های اعمال‌شده روی ترامپولین‌های نوتیفیکیشنی در اندروید 12، موجب کاهش تأخیرِ اپلیکیشن‌هایی می‌شود که از نوتیفیکیشن راه‌اندازی می‌شوند. به عنوان مثال، با ضربه زدن روی نوتیفیکیشن مربوط به اپلیکیشن Google Photos در اندروید 12، این اپلیکیشن 34 درصد سریع‌تر بالا می‌آید.

کلاس عملکرد: performance class یا «کلاس عملکرد» به مجموعه‌ای از قابلیت‌های یک دیوایس گفته می‌شود که در کنار هم از تسک‌های سنگین و محتواهای با کیفیت بالا در دیوایس‌های مجهز به اندروید 12 پشتیبانی می‌کنند. به گفته گوگل، در اندروید 12 اپلیکیشن‌ها می‌توانند در زمان اجرا، کلاس عملکرد دیوایس را بررسی کرده و از توانایی عملکردی دستگاه، نهایت استفاده را ببرند.

یادگیری ماشینی با سرعت بالاتر: در اندروید 12 می‌توانید حداکثر استفاده را از شتاب‌دهنده‌های یادگیری ماشینی برده و همواره بهترین عملکرد ممکن را از طریق API موسوم به Neural Networks (شبکه‌های عصبی) دریافت کنید. نکته دیگر اینکه، پیشران‌های شتاب‌دهنده یادگیری ماشینی در اندروید 12، خارج از ریلیس پلتفرم و از طریق سرویس‌های گوگل پلی به‌روزرسانی می‌شوند. با این اوصاف، هم‌اکنون می‌توانید از جدیدترین پیشران‌ها روی هر دیوایس سازگاری استفاده کنید.

حریم شخصی

داشبورد حریم شخصی: به لطف داشبورد جدیدی که در قسمت تنظیمات اندروید 12 پیش‌بینی شده، کاربر می‌تواند نظارت بهتری روی این مسأله داشته باشد که اپلیکیشن شما چه زمانی به میکروفن، دوربین و داده‌های لوکیشن دسترسی پیدا می‌کند.

لوکیشن تقریبی: در اندروید 12، کاربران کنترل بیشتری روی داده‌های مربوط به لوکیشن دارند. به منظور رعایت مسائل امنیتی، حتی اگر اپلیکیشنی تقاضای دسترسی به لوکیشن دقیق کند، می‌توانید لوکیشن تقریبی را در اختیارش قرار دهید. این ویژگی پیش از این در iOS مشاهده شده بود.

نشانگرهای میکروفن و دوربین: زمانی که یک اپلیکیشن در حال استفاده از میکروفن یا دوربین گوشی شماست، این نشانگرها در نوار وضعیت (status bar) به نمایش درآمده و شما را از این موضوع باخبر می‌کنند. این قابلیت به آن‌چه از iOS 14 به سیستم‌عامل موبایلی اپل افزوده شد شباهت دارد.

تاگل‌های میکروفن و دوربین: تغییر وضعیت‌دهنده‌ها یا در اصطلاح تاگل‌های جدیدی در قسمت تنظیمات سریع (در دیوایس‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند) مشاهده می‌شود. کاربر با استفاده از این تاگل‌ها می‌تواند به‌آسانی و به‌سرعت، دسترسی اپلیکیشن به میکروفن یا دوربین را غیرفعال کند.

مجوز دیوایس‌های مجاور: در اندروید 12، اپلیکیشن شما می‌تواند بدون نیاز به مجوز لوکیشن، از مجوزهای جدیدی برای اسکن و اتصال به دیوایس‌های مجاور استفاده کند.

ابزارهایی برای تجربه کاربری بهتر

افزودن محتوای سنگین: یک API جدید و منسجم در اندروید 12، این امکان را به شما می‌دهد که بتوانید محتوای سنگین را از هر منبعی (از قبیل کلیپ‌بورد، کی‌بورد یا درگ-اند-دراپ) در رابط کاربری خود دریافت کنید. به منظور سازگاری با ورژن‌های قبلی، API مذکور به AndroidX اضافه شده است.

پشتیبانی از گوشه‌های گرد نمایشگر: بسیاری از اسمارت‌فون‌های جدید دارای نمایشگرهایی هستند که گوشه‌های آنها به شکل گرد طراحی شده است. به منظور ارائه تجربه کاربری رضایت‌بخش در این نوع دیوایس‌ها، می‌توانید با استفاده از APIهای جدید، جزییات مربوط به گوشه‌ها را استعلام کرده و سپس المان‌های رابط کاربری خود را مطابق با نیازتان مدیریت کنید.

پشتیبانی از فرمت تصویری AVIF: گوگل در اندروید 12، پشتیبانی از فرمت تصویری AV1 یا همان AVIF را به پلتفرم خود اضافه کرده است. AVIF با استفاده از محتوای کدگذاری‌شده درون-فریمی (از فشرده‌سازی ویدیو) کیفیت تصویر را به شکل چشمگیری در مقایسه با فایل‌های هم‌اندازه با فرمت‌های قدیمی‌تر (مثل JPEG)، بهبود می‌بخشد.

انتقال کد رسانه سازگار: برای ویدئو، کدک HEVC کیفیت و فشرده‌سازی را به شکل قابل‌توجهی ارتقا داده و گوگل پیشنهاد می‌کند تمام اپلیکیشن‌ها از آن پشتیبانی کنند. چنانچه اپلیکیشنی از این کدک پشتیبانی نکند، قابلیتی موسوم به «انتقال کد رسانه سازگار» یا compatible media transcoding در اندروید 12، به اپلیکیشن شما اجازه می‌دهد که فایل‌ها را با کدک AVC درخواست داده و سیستم را بر آن وامی‌دارد که انتقال کد را اداره کند.

افکت‌گذاری آسان‌تر (تار کردن، فیلترهای رنگی و ...): APIهای جدید اندروید 12، اعمال افکت‌های گرافیکی متداول را روی قسمت Views و سلسله‌مراتب رندرها آسان‌تر می‌کند. با استفاده از RenderEffect می‌توانید تار کردن، فیلترهای رنگی و سایر افکت‌ها را در RenderNodes یا Views اعمال کنید. API جدیدی موسوم به Window.setBackgroundBlurRadius امکان قرار دادن افکت «شیشه یخ‌زده» در پس‌زمینه پنجره را فراهم می‌کند. API دیگری به نام blurBehindRadius نیز می‌تواند تمام محتوای پشت یک پنجره را تار کند.

ارتقاء تجربه لرزشی: طبق ادعای گوگل، در اندروید 12 دست برنامه‌نویس برای ایجاد فیدبک لرزشی آگاهی‌دهنده (به تناسب رویدادهای مختلف) بازتر شده است.

رفع باگ بهتر برای هنگ کردن‌های بومی: اندروید 12 حجم بیشتری از اطلاعات تشخیصی اجراپذیر را در اختیار شما قرار می‌دهد تا رفع باگ هنگ‌های مرتبط با NDK آسان‌تر شود. گفتنی‌ست، در اندروید 12 اپلیکیشن‌ها می‌توانند از طریق یک API به نام App Exit Reasons (دلایل خروج از اپلیکیشن)، به دامپ‌فایل‌های هنگ کردن – که سنگ قبر یا tombstone نامیده می‌شوند – دسترسی داشته باشند.