واحد خبر mobile.ir : فصل تابستان بهترین زمان برای بیرون رفتن از خانه، ورزش، دویدن، دوچرخه‌سواری و گردش‌های تفریحی به شمار می‌رود و استفاده از هدفون برای گوش دادن به موسیقی، پادکست یا کتاب صوتی، در شرایط ترافیک، شلوغی و ازدحام شهر، شیوه‌ای مناسب برای لذت بیشتر از این قبیل فعالیتها است. اما کاربرد هدفون در کنار مزایای آن، فرد را از محیط ایزوله می‌کند و می‌تواند مخاطرات ایمنی قابل توجهی در پی داشته باشد. متخصصان برای مواجهه با مسائلی از این قبیل، محصولاتی مجهز به فناوری القای استخوانی یا bone conduction را به بازار عرضه کرده‌اند که می‌توان ضمن گوش کردن به موسیقی در حال پخش از طریق هدفون، ارتباط مؤثر با محیط را نیز حفظ کرد.

هدفون‌های کاملاً بی‌سیم (TWS) در چند سال اخیر کنترل بازار محصولات پخش‌کننده بی‌سیم را در اختیار گرفته‌اند، اما اینک رقیب دیگری به میدان آمده است که با استفاده از فناوری القای استخوانی، می‌تواند نقاط ضعف هدفون‌های موجود را رفع کند و منافع زیادی را برای ورزشکاران و همچنین افراد دارای مشکلات شنوایی به همراه آورد.

تجهیز هدفون‌ها به امکان حذف نویز فعال (Active noise cancellation) با قابلیت دریافت نکردن صدای محیط خارجی امروزه به یکی از امتیازات اصلی محصولات صوتی بدل شده است؛ اما هنگامی که عکس این کار مد نظر باشد و شنیده شدن صدای پیرامونی، مانند صدای کودک فردی که مشغول بازی است یا صدای خودروها و دیگر وسایل نقلیه اهمیت داشته باشد، چه باید کرد؟

پاسخ متخصصان فناوری به این نیاز، طراحی هدفون‌های مجهز به امکان القای استخوانی است. این ابزارها جایی خارج از مجرای گوش (روی استخوان گونه یا فک بالایی) کاربر قرار می‌گیرند و با لرزاندن مستقیم استخوان‌های سر، عصب شنوایی را تحریک می‌کنند. در نتیجه می‌توان به موسیقی، پادکست یا هر چیز دیگری گوش کرد، در حالی که صدای پیرامون نیز به طور کامل شنیده می‌شود.

هدفونهای امروزی، اعم از سیمی و بدون سیم به این صورت عمل می‌کنند که یک اسپیکر کوچک داخل هر یک از گوشی‌های هدفون قرار می‌گیرد و با قرار گرفتن در کانال شنوایی، صدا را به لاله گوش می‌رساند. فناوری القای استخوانی اما ریشه در زمینههای نظامی و پزشکی دارد و برای عملکرد نیازی به لاله گوش و انتقال صدا از طریق مجرای گوش ندارد. این هدفون‌ها صدا را نه از طریق هوا، بلکه با استفاده از ارسال ارتعاشات روی استخوان‌های سر و فک به گوش داخلی و اعصاب آن می‌رسانند. این شیوه‌ای است که سمعک‌های استخوان‌مانند (BAHA) برای سال‌ها از آن برای انتقال صدا و کمک به افراد دارای مشکل شنوایی بهره گرفته‌اند. مشهور است که بتهوون، آهنگساز بزرگ که در سال‌های پایانی عمر ناشنوا شده بود، برای نخستین بار این شیوه از شنوایی را به کار برد. او با گاز گرفتن میله‌ای که در مقابل پیانو قرار داده بود، می‌توانست امواج صدا و ارتعاش را به جمجمه خود هدایت کند و به این ترتیب به کار ساختن آثار جاودانه ادامه دهد.

استفاده از این هدفون‌ها تجربه‌ای منحصر به فرد برای کاربر به ارمغان می‌آورد که در مقایسه با هدفون‌های کنونی، نقاط قوت و ضعف خاص خود را نیز دارد. از نظر کیفیت صدا این ابزارها در زمره پخش‌کننده‌های عالی جای نمی‌گیرند؛ چرا که سیستم‌های امروزی پخش صدا با نظر به چنین شیوه‌ای طراحی نشده و اغلب اجزای محصولات با تکیه بر ساختار هدفون-روی-گوش کیفیت پخش را تقویت می‌کنند. لذا اگر فردی دوستدار موسیقی و شنیدن صدا با بیشترین کیفیت باشد، به نظر نمی‌رسد این ابزارها در فهرست او جای داشته باشند. در مقابل کسانی که به کتاب‌های صوتی و پادکست گوش می‌کنند و نسبت به کیفیت حساسیت بالایی ندارند، استفاده از این ابزار را بسیار جالب توجه خواهند یافت.

در واقع همان طور که اشاره شد، برتری فناوری القای استخوانی در این است که با کمک آن می‌توان صدای پخش‌شده و صدای محیط را به طور هم‌زمان شنید؛ روشی که مزایای متعدد و خاص خود را به ارمغان خواهد آورد.

ایمنی

از دید برخی، مهم‌ترین ویژگی‌ این فناوری حفظ ایمنی فرد است و می‌توان حین دوچرخه‌سواری یا فعالیت‌های دیگر، به خوبی از آنچه در اطراف کاربر جریان دارد مانند صدای خودروها و بوق ماشین‌ها آگاهی یافت؛ قابلیتی که می‌تواند به حفظ سلامت و امنیت کاربر یاری رساند.

آگاهی از موقعیت پیرامون

ممکن است با حالت صوتی خاص در برخی هدفون‌ها آشنا باشید که در آن‌ها از میکروفون‌هایی‌ برای گذر دادن صداهای خارجی در صداهای در حال پخش (و ایجاد تجربه شنیداری یکپارچه) استفاده می‌شود و در واقع فرایندی عکس حذف نویز فعال به حساب می‌آید. هدفون‌های القای استخوانی شیوه‌ای پیشرفته‌تر از این رویکرد را به کاربران ارائه می‌کنند و امکان آگاهی کامل از محیط را فراهم می‌سازند.

راحتی استفاده

در برخی موقعیت‌های جغرافیایی به سبب گرما یا رطوبت زیاد، استفاده مداوم یا طولانی‌مدت از هدفون روی گوش چندان آسان نیست و موجب عرق کردن و حتی آسیب به پوست می‌شود. دستگاه‌های القای استخوانی در این محیط‌ها به خوبی عمل می‌کنند و می‌توانند استفاده از هدفون را برای ساکنان این مناطق تسهیل کنند.

البته از یاد نباید برد که فناوری جدید علاوه بر افت کیفیت، صدای پخش‌شده را تا حدودی به بیرون انتقال می‌دهد. امری که در محیط‌های عمومی یک نقطه ضعف به شمار می‌رود و ممکن است موجب آزار اطرافیان فرد شود. همچنین در مواردی که صدای اطراف به اندازه‌ای بلند است که نیاز به حفاظت از سیستم شنوایی وجود دارد (مثلاً در کارگاه‌ها) چنین ابزاری بدون استفاده به نظر می‌رسد.