واحد خبر mobile.ir : شرکت‌های سازنده اسمارت‌فون‌های اندرویدی ترجیح می‌دهند محصول سخت‌افزاری خود را به همراه یک پوسته نرم‌افزاری (مبتنی بر سیستم‌عامل اصلی اندروید) به مشتریان تحویل دهند. می‌توان گفت این پوسته یا رابط کاربری به منزله امضایی‌ست که شرکت سازنده روی محصول خود می‌گذارد تا آن را از سایر دیوایس‌های اندرویدی متمایز کند. در این میان، شاید سامسونگ بیش از دیگر برندها روی این مقوله حساس بوده، تا جایی که گوشی‌های گلکسی از آغاز تولید تا کنون 3 نسل از پوسته‌های مختلف (با ورژن‌های متعدد) را تجربه کرده‌اند. در این مطلب قصد داریم روند تکامل پوسته‌های گلکسی – از TouchWiz تا Samsung Experience و نهایتا One UI – را بررسی کنیم.

TouchWiz

شاید فکر کنید توسعه نخستین رابط کاربری سامسونگ – یعنی TouchWiz – با تولید نخستین اسمارت‌فون گلکسی همزمان باشد، اما حقیقت آن است که تولد پوسته TouchWiz به قبل از گوشی‌های گلکسی برمی‌گردد. سامسونگ برای اولین بار TouchWiz 1.0 را در سال 2009 و برای گوشی Solstice ارائه کرد و ورژن دوم این پوسته نیز یک سال بعد برای گوشی Solstice 2 آماده شد. سرانجام در سال 2010 پوسته TouchWiz 3.0 در نخستین گوشی هوشمند از سری گلکسی اس به کار گرفته شد. از همان ابتدا، سامسونگ رویکردی متفاوت از اندروید خالص (Stock Android) را در پیش گرفت؛ به عنوان مثال مواردی مثل بازآرایی هوم اسکرین، میان‌برهای شخصی‌ و همچنین ویجت‌های سفارشی (که در آن زمان بسیار مهم به شمار می‌رفتند) در TouchWiz پشتیبانی می‌شد.

تکامل TouchWiz ادامه یافت و در ورژن چهارم این پوسته قابلیت‌های جدیدی از جمله دستیار صوتی S Voice و نمای تصویر-در-تصویر و تقسیم نمایشگر در اپلیکیشن‌ها را شاهد بودیم. علاوه بر اعمال تغییرات ظاهری، سامسونگ تصمیم گرفت در گلکسی اس3 شیوه نامگذاری تاچ‌ویز را تغییر داده و عنوان TouchWiz Nature UX را برای آن انتخاب کند. در صفحه لاک‌اسکرین گلکسی اس3 با لمس صفحه‌نمایش، اثر موجی موسوم به ripple effect اجرا می‌شد که شاید الان خیلی ساده به نظر برسد، اما در آن زمان، طرح خلاقانه‌ای به شمار می‌رفت.

در گلکسی اس 4، سامسونگ به منظور اسکرول خودکار صفحات وب، قابلیت ردیابی چشم را در دومین ورژن از TouchWiz Nature UX پیاده‌سازی کرد. اما علاقه شدید سامسونگ به افزودن هرچه بیشتر امکانات در این پوسته، چندان به مذاق کارشناسان خوش نیامد و سامسونگ به خاطر استفاده از طیف وسیعی از اپلیکیشن‌هایی که شاید چندان هم کاربردی نبودند (از جمله Air Gestures ،Smart Pause و S Translator) مورد انتقاد قرار گرفت. ناگفته نماند، پیمایش در منوی تنظیمات این پوسته نیز تا حدی دشوار بود. ظاهرا سامسونگ انتقادات را پذیرفت و به بازخورد کاربران به خوبی واکنش نشان داد.

پلتفرم امنیتی Samsung Knox و حالت کار با یک دست، رسما در Nature UX 2.5 معرفی شدند و سامسونگ با خلوت کردن منوی تنظیمات در Nature UX 3.0 توانست کاربران گلکسی اس 5 را راضی نگه دارد. جالب است بدانید در گلکسی اس 6 سامسونگ به همان روش نامگذاری قبلی بازگشت و تاچ‌ویز را این بار تحت عنوان TouchWiz 5.0 عرضه کرد. در اینجا سامسونگ با حذف برخی از صداهای آزاردهنده، ساده‌سازی تنظیمات و حذف برخی از اپلیکیشن‌های غیرضروری، تصمیم گرفت مستقیما از اندروید 5 لالی‌پاپ تأثیر بگیرد. پس از ارائه دو ورژن دیگر از تاچ‌ویز در گلکسی اس 6 و اس 7 (نسخه‌هایی که TouchWiz 6.0 و TouchWiz Gace UX نام گرفتند) نهایتا سامسونگ تصمیم گرفت پروژه بعدی خود در زمینه رابط کاربری را عملی کند.

Samsung Experience

نسل جدید پوسته سامسونگ تحت عنوان Samsung Experience برای اولین بار در Galaxy S8 رونمایی شد. این رابط کاربری روی اندروید 7.0 نوقا و 8.0 اوریو پیاده‌سازی شد. رنگ‌پردازی و چهره جدید این پوسته، بیش از پوسته‌های قبلی با نگرش گوگل همخوانی داشت. البته برخی سفارشی‌سازی‌ها – از جمله المان‌های Edge UX، نمایشگر همیشه روشن و لانچر بازی‌ها – همچنان در Samsung Experience به چشم می‌خورد.

دستیار هوشمند Bixby و قابلیت Samsung Dex (شبیه‌ساز محیط دسک‌تاپ در اندروید)، برای اولین بار در بستر Samsung Experience معرفی شدند، هر چند که هیچ یک از این دو آن طور که انتظار می‌رفت به محبوبیت نرسیدند. اما در مجموع سامسونگ به اندازه کافی از تاچ‌ویز درس گرفته بود و به نظر می‌رسید کاربران از آزادی عمل خود در استفاده از قابلیت‌های Samsung Experience رضایت داشتند. حتی کارشناسان نیز این امر را تأیید می‌کردند، اما برای سامسونگ این آخر ماجرا نبود و این شرکت کره‌ای، به دنبال یک رابط کاربری جدید بود.

One UI

همزمان با عرضه Galaxy S10، نسل سوم پوسته‌های سامسونگ با نام One UI نیز پرده‌برداری شد. در اینجا نیز سامسونگ سعی کرد تا رابطی تمیزتر و کاربرپسندتر را ارائه کند. به عبارت دیگر، یکی از مهم‌ترین انگیزه‌های سامسونگ از طراحی One UI، سهولت استفاده از آن در نمایشگرهای بزرگ بود و بدین منظور اپلیکیشن‌ها و منوها به گونه‌ای طراحی شدند که عناصر مهم آنها در دامنه حرکت انگشت شست کاربر قرار بگیرد.

ارتقاء قابلیت Dex، حالت تاریک (dark mode) در سرتاسر سیستم و امکان استفاده از حرکات دست (gesture) به جای پیمایش دکمه‌ای، از جمله مواردی بود که در نخستین ورژن از One UI محقق شد. نسخه دوم این پوسته تا اندروید 10 ادامه یافت و در One UI 2.5 شاهد Wireless Dex، صفحه‌قفل پویا و چند قابلیت دیگر بودیم. هرچند که ظاهر و حس و حال پوسته، عملا تغییر چندانی نکرده بود.

در حال حاضر، One UI 3.1 آخرین ورژن از رابط کاربری اختصاصی سامسونگ بوده و نسبت به ورژن اصلی تفاوت‌هایی را تجربه کرده است، از جمله شفاف شدن پنل نوتیفیکیشن‌ها، کنترل جدید صدا در لبه راست و روان‌تر شدن انیمیشن‌ها. به نظر می‌رسد سامسونگ و کاربرانش از وضعیت کنونی این پوسته رضایت دارند.