واحد خبر mobile.ir : طی چند ماه گذشته شاهد هیاهوی زیادی پیرامون حالت تاریک یا Dark Mode بودیم. هر هفته و حتی هر روز خبری از اضافه شدن حالت یا پوسته تاریک به یکی از سیستم‌عامل‌ها و اپلیکیشن‌های معروف منتشر می‌شد. امروزه اغلب سیستم‌عامل‌ها و اپلیکیشن‌های معروف حالت تاریک را در اختیار کاربران خود قرار داده و یا اعلام نموده‌اند که در حال آماده‌سازی آن هستند. در این میان برخی کاربران و کارشناسان این حالت را مفید و دوست‌داشتنی خوانده و برخی ضررهای آن را بیش از فوایدش می‌دانند. در این مطلب سعی داریم تا با معرفی این حالت، نگاهی بی‌طرفانه به مهم‌ترین مزایا و معایب آن داشته باشیم.

حالت تاریک چیست؟

حالت تاریک یا Dark Mode یک حالت مکمل برای رابط کاربری سیستم‌عامل یا اپلیکیشن است که اغلب سطوح را به رنگ‌های‌ تاریک درمی‌آورد. هدف اساسی از طراحی حالت تاریک، کاهش نور متصاعد شده از صفحه‌نمایش و بهره‌گیری از حداقل نرخ کنتراست رنگ‌ها برای خوانایی متون است. به صورت کلی حالت تاریک عبارت است از متن‌های روشن روی پس‌زمینه تاریک، که به عقیده بسیاری افراد ظاهری جذاب و خاص را برای رابط‌ کاربری ایجاد می‌نماید. جالب این‌جاست که اگر نگاهی به گذشته بی‌اندازیم، به این نکته پی خواهیم برد که حالت تاریک قدمتی به مراتب بیش‌تر از حالت روشن دارد. کامپیوترهای شخصی اولیه از نمایش‌گرهای تک‌رنگ CRT بهره می‌گرفتند. این نمایش‌گرها از یک صفحه تاریک فسفری برخوردار بودند که با برخورد الکترون‌ها به سطح آن، نقاطی از صفحه به رنگ سبز یا سفید درآمده و بدین ترتیب خطوط و نوشته‌ها را ترسیم می‌نمودند. بدین ترتیب در دهه 60، 70 و حتی اوایل دهه 80 میلادی، رابط کاربری کامپیوترها به ناچار حالتی تاریک داشت. با پیشرفت نمایش‌گرها و اختراع نمایش‌گرهای RGB CRT، پای رنگ‌های مختلف به تصویر نمایش‌گرهای کامپیوتری باز شده و به سرعت اغلب پس‌زمینه‌ها به رنگ روشن درآمد. چرا که ترکیب نوشته‌های تیره روی پس‌زمینه روشن به دلیل تداعی نمودن حالت آشنای متون نوشته شده روی کاغذ، از نظر طراحان رابط کاربری ترکیبی به مراتب کاربر‌پسندتر و طبیعی‌تر محسوب می‌شد. از آن زمان تا کنون، رابط‌های کاربری با حالت روشن، عمده تجربه کاربری ما با دستگاه‌های هوشمند را میزبانی نموده‌اند.

اما اکنون به نظر می‌رسد که تاریخ باز هم تکرار شده و بار دیگر تغییر در فناوری صفحات نمایش، موجبات تغییر در ظاهر رابط کاربری را فراهم آورده است. ظهور و گسترش فناوری OLED در ساخت صفحات نمایش، به تدریج باعث شد تا حالت تاریک مورد توجه قرار گرفته و امپراطوری بلامنازع حالت روشن را در دنیای رابط‌های کاربری به چالش بکشد. چرا که این نوع صفحه‌نمایش‌ها رنگ‌های تیره را عمیق‌تر و جذاب‌تر به تصویر کشیده و برای نمایش رنگ‌های تیره‌تر، انرژی کم‌تری مصرف می‌کنند.

در حال حاضر اغلب سیستم‌عامل‌های پرطرفدار از جمله اندروید، iOS، ویندوز و macOS حالت تاریک را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند. بسیاری از اپلیکیشن‌های معروف نیز در نسخه‌های جدید خود این حالت را ارائه می‌نمایند. از Microsoft Outlook گرفته تا اینستاگرم، جی‌میل، Google Maps، فیس‌بوک مسنجر، Youtube و بسیاری دیگر از اپلیکیشن‌هایی که کاربران به صورت روزانه از آن‌ها بهره می‌گیرند، همگی رابط کاربری خود را متناسب با حالت تاریک بازطراحی نموده و امکان جابجایی بین حالت روشن و تاریک را برای کاربران فراهم می‌آورند. برخی دیگر هم‌چون Google Chrome نیز مراحل پایانی توسعه و آزمایش حالت تاریک را طی نموده و به زودی نسخه رسمی آن را در اختیار کاربران قرار می‌دهند. اپل می‌گوید که حالت تاریک "تمرکز شما روی کار را راحت‌تر می‌کند". مایکروسافت هم اعتقاد دارد که این حالت "خستگی چشم را کاهش داده و می‌تواند عمر باتری را ارتقا می‌دهد". گوگل هم می‌گوید که حالت تاریک "قابلیت مشاهده را برای کاربرانی با دید کم یا آن‌هایی که به نور روشن حساسیت دارند، بهبود می‌بخشد". برخی صاحب‌نظران هم این حالت را بی‌معنی و کم‌فایده دانسته و معتقدند که ارزش این همه توجه را ندارد.

کاربرد و جذابیت حالت تاریک

حالت تاریک به طور کلی خاص، شیک و خوش‌سبک است. این حالت ممکن است هم‌چون حالت روشن معقول و طبیعی نباشد، اما باید اذعان نمود که رابط‌های کاربری با حالت تاریک جذابیت خاصی داشته و حسی از قدرت، وقار، رسمیت، جسارت و لوکس بودن را به کاربر منتقل می‌کنند. این خصوصیات حالت تاریک برای اغلب کاربران خوشایند و خواستنی بوده و از این رو به سرعت مورد توجه طراحان و گرافیست‌ها قرار گرفته است. البته استفاده از رنگ‌های تیره به ویژه مشکی می‌تواند یک چاقوی دولبه باشد. مشکی رنگی قوی بوده و به همان نسبت احساساتی قوی را در افراد برمی‌انگیزد. بنابراین چنان‌چه از چنین رنگی به درستی و به اندازه استفاده نشود، ممکن است کاربر را به شدت از آن رابط‌ کاربری روی‌گردان کند. هم‌چنین یک رابط کاربری با حالت تیره ممکن است از نظر برخی کاربران بسیار زیبا بوده و از نظر برخی دیگر بسیار ناخوشایند باشد.

حالت تاریک به خصوص برای مورد توجه قرار گرفتن یک محتوای مشخص می‌تواند مفید و موثر باشد. به عنوان مثال، در طراحی اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های محبوبی هم‌چون Netflix ،Steam و Spotify حالت تاریک به شکل ویژه‌ای مد نظر قرار گرفته است. چرا که آن‌ها می‌خواهند چشمان شما را روی تصاویر، ویدئوها و بازی‌های رنگارنگ خود متمرکز کنند. کاری که به کمک حالت تاریک به مراتب بهتر از حالت روشن قابل انجام است.

حالت تاریک می‌تواند دوام باتری را افزایش دهد؟

یکی از مهم‌ترین مزایای مطرح برای حالت تاریک، تاثیر آن بر دوام شارژ باتری دستگاه‌های همراه است. اغلب شرکت‌ها ادعا می‌کنند که حالت تاریک می‌تواند عمر و دوام باتری را افزایش دهد. شاید این مساله طبیعی و قابل انتظار به نظر برسد. اگر کم کردن نور لامپ‌ها مصرف انرژی را کاهش می‌دهد، چرا نمایش تصاویر تاریک‌تر همین اثر را روی مصرف انرژی صفحه‌نمایش دستگاه‌های همراه نداشته باشد؟

البته حقیقت کمی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. در واقع تاثیر حالت تاریک روی دوام باتری به نوع و فناوری صفحه‌نمایش بستگی دارد. به طور کلی در دستگاه‌هایی با صفحه‌ نمایش از نوع OLED، حالت تاریک می‌تواند به میزان قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش دهد. در حالی‌که برای صفحه‌نمایش‌هایی با فناوری قدیمی‌تر LCD این حالت تاثیری روی مصرف شارژ باتری ندارد.

دلیل این مساله، تفاوت اساسی میان این دو فناوری در نمایش رنگ‌هاست. صفحه‌نمایش‌های OLED برای نمایش یک پیکسل به رنگ‌ سیاه، LEDهای مربوط به آن قسمت را خاموش می‌کنند. در حالی‌که صفحه‌نمایش‌های مبتنی بر فناوری LCD برای نمایش تمامی رنگ‌ها انرژی مصرف نموده و نور از خود ساتع می‌نمایند. بنابراین یک صفحه‌نمایش OLED برای نمایش یک تصویر کاملا سیاه انرژی بسیار کمتری نسبت به یک صفحه سفید مصرف می‌کند. در مقابل، مصرف شارژ باتری برای یک دستگاه مجهز به صفحه‌نمایش LCD در هنگام نمایش صفحاتی با رنگ‌های کاملا تیره یا کاملا روشن هیچ تفاوتی ندارد.

البته بهتر است بدانید که حتی در صورتی‌که دستگاه همراه شما مجهز به صفحه‌نمایش OLED بوده و شما علاوه بر سیستم‌عامل، تمامی اپلیکیشن‌های پرکاربرد خود را هم روی حالت تاریک قرار دهید، قادر نخواهید بود که دوام شارژ باتری را به 2 یا 3 برابر حالت عادی افزایش دهید. در این حالت فقط احتمال دارد که باتری شما 1 تا 2 ساعت بیش‌تر دوام بیاورد. به عنوان مثال، آزمایشی که روی گوشی‌های iPhone با صفحه‌نمایش OLED انجام شده است نشان می‌دهد که استفاده کامل از حالت تاریک به جای حالت روشن در سطح سیستم‌عامل و اپلیکیشن‌های پرکاربرد، می‌تواند دوام شارژ باتری را حدود 30 درصد افزایش دهد. این میزان دوام بیش‌تر ممکن است در برخی شرایط کارگشا و نجات‌بخش باشد.

از آن‌جا که صفحه‌نمایش‌های OLED گران‌تر از LCDها هستند، در حال حاضر تنها در گوشی‌های هوشمند رده‌بالا و برخی دستگاه‌های میان‌رده شاهد استفاده از آن‌ها هستیم. در عوض اغلب گوشی‌های ارزان‌قیمت و میان‌رده از صفحه‌نمایش‌هایی با فناوری LCD بهره می‌گیرند. با توجه به این ‌که همواره تعداد دستگاه‌های ارزان‌قیمت و میان‌رده به مراتب بیش‌تر از دستگاه‌های گران‌قیمت‌تر است، می‌توان نتیجه گرفت که حالت تاریک برای اغلب گوشی‌های هوشمند موجود در بازار تاثیر قابل توجهی بر دوام باتری ندارد. البته بایستی به این نکته نیز اشاره نمود که به تدریج قیمت تمام‌شده صفحه‌نمایش‌های OLED رو به کاهش بوده و هر ساله شاهد استفاده از این نوع صفحات نمایش روی دستگاه‌های بیش‌تری نسبت به گذشته هستیم. در حالی‌که چند سال پیش فقط دستگاه‌های پرچم‌دار و گران‌قیمت به صفحات OLED تجهیز می‌گردیدند، امروزه بسیاری از گوشی‌های هوشمند میان‌رده نیز از این نوع صفحه‌نمایش‌ها بهره‌مند هستند. با این روند بعید نیست که در سال‌های آینده پای فناوری OLED به گوشی‌های ارزان‌قیمت و پایین‌رده نیز باز شود.

مشکل تار شدن و هاله در حالت تاریک

یکی از مهم‌ترین مشکلات حالت تاریک، مساله تار شدن تصویر است. همان‌طور که احتمالا می‌دانید، در محیط‌های تاریک مردمک چشم بازتر می‌شود تا نور بیش‌تری را از خود عبور داده و امکان مشاهده بهتر را برای ما فراهم کند. به همین صورت در هنگام کار با رابط‌های کاربری در حالت تاریک همین اتفاق رخ داده و مردمک چشم ما نسبت به حالت روشن بازتر می‌شود تا اطلاعات تصویری لازم را بهتر دریافت کند. این مساله موجب می‌شود تا sharpness یا وضوح کلی تصویر کاهش یافته و نوشته‌ها کمی تار به نظر برسد. در حالی‌که حالت روشن، مردمک چشم را بسته‌تر نگاه داشته و در نتیجه وضوح کلی تصویر افزایش می‌یابد. از این رو به طور کلی نوشته‌های تیره روی پس‌زمینه روشن، واضح‌تر به نظر می‌رسند.

هاله یا نیم‌سایه مشکل دیگری که در حالت تاریک وجود داشته و به ویژه برای افرادی با اختلالات بصری مشکل‌ساز است. این مشکل در طیف‌های رنگی اثری شدیدتر داشته و در عین حال روی متن‌های با کنتراست بالا نیز تاثیر قابل توجهی دارد. هاله‌ها موجب می‌شوند تا متن سفید در میان پس‌زمینه تاریک کمی شسته‌شده به نظر رسیده و با نفوذ به میان تاریکی‌ها، تارتر از آن‌چه که باید، به نظر بیایند. به طور معمول افرادی که چشمان‌شان مشکل آستیگمات بودن، نزدیک‌بینی یا هر دو را دارند، بیش‌تر از اثرات هاله‌ها رنج می‌برند. برای درک عینی این مساله نگاهی به تصاویر زیر بی‌اندازید. اگر دید کامل 20/20 داشته باشید، احتمالا هاله‌های مختصری در اطراف حروف سفید روی پس‌زمینه (سمت راست) مشاهده می‌نمایید. در حالی‌که بعید است در مشاهده قسمت سمت چپ تصویر مشکلی از جمله رنگ‌رفتگی یا نفوذ رنگ‌ها در یک‌دیگر را تجربه کنید. اما چنان‌چه ضعف دید داشته باشید، به احتمال زیاد هاله‌های بزرگ‌تر و آزاردهنده‌تری را در اطراف حروف روی پس‌زمینه سیاه مشاهده نموده و نوشته‌ها چندان دقیق و واضح به نظر نمی‌رسند.

به طور معمول در تصاویری با نوشته‌های ریزتر، مشکل تاری و هاله‌ها ملموس‌تر هستند. به عنوان نمونه هنگام مشاهده قسمت راست از تصویر زیر به احتمال فراوان مقادیر قابل توجهی از هاله‌ها را در اطراف حروف مشاهده نموده و چنین به نظر می‌رسد که رنگ‌های سفید و مشکی تا حدودی به محدوده هم نفوذ کرده‌اند. چنان‌چه چشمان شما مانند نیمی از مردم کره زمین مشکل آستیگمات بودن داشته باشند، این هاله‌ها به مراتب واضح‌تر و بزرگ‌تر خواهند بود. به همین دلیل برای افرادی که از این مشکل در دید رنج می‌برند، حالت تاریک چندان مناسب به نظر نرسیده و به دلیل این‌که بایستی با دقت و دشواری بیش‌تری اطلاعات را از تصویر دریافت کنند، چشمان‌شان سریع‌تر خسته خواهد شد. در حالی‌که مشکل هاله در حالت روشن بسیار کم‌تر بوده و این حالت برای افرادی با چشمان آستیگمات یا نزدیک‌بین به مراتب مناسب‌تر است. اما افرادی با دید کامل ممکن است مشکل زیادی با تاری و هاله‌ها در حالت تاریک نداشته و بتوانند به راحتی آن را تحمل کنند.

حالت تاریک طبیعی به نظر نمی‌رسد

نتیجه مطالعات و آزمایش‌های دانشمندان متعدد از سرتاسر دنیا طی سالیان گذشته بیانگر آن است که مغز انسان به طور اساسی چنان برنامه‌ریزی و سیم‌کشی شده است که تصاویر تیره روی پس‌زمینه روشن را ترجیح می‌دهد. برخی دلیل این مساله را در سیر تکامل ما به عنوان یک گونه جانوری می‌دانند. تاریخ‌چه زندگی و تکامل انسان روی کره زمین بین 200 تا 300 هزار سال تخمین زده می‌شود. در حدود 99 درصد از این زمان را نسل بشر بدین صورت سپری نموده است که در روشنایی روز فعال بوده و با شروع تاریکی به خواب و استراحت می‌پرداخته‌اند. بدین ترتیب مشاهده اجسام تیره‌تر در محاصره روشنایی روز خود‌به‌خود در ذهن انسان نقش بسته و به پیش‌فرض بصری ما بدل گشته است. نگاهی به نقاشی‌های ماقبل تاریخ بشر که در برخی غارها محفوظ مانده‌‌اند اثباتی بر این موضوع است. اغلب این نقش‌ها به صورت خطوط و طرح‌های تیره رنگ روی پس‌زمینه روشن هستند. چرا که آن‌ها دنیای اطراف خود را به همان شکل می‌دیده و در نقاشی‌های خود منعکس می‌نموده‌اند.

نوشته‌های روشن روی پس‌زمینه تاریک که ما آن را به نام حالت تاریک می‌شناسیم، در رشته‌های علمی با اصطلاح تضاد منفی یا قطبیت منفی (negative polarity) مورد اشاره قرار می‌گیرد. در مقابل، متن تاریک روی پس‌زمینه روشن در جوامع علمی به عنوان تضاد مثبت یا قطبیت مثبت (positive polatiry) شناخته می‌شود. نتایج یک مطالعه علمی که توسط A. Buchner و N. Baumgartner انجام شده و در سال 2007 میلادی منتشر گردیده، گویای آن است که مغز انسان به طور طبیعی از نظر سرعت فوکوس، تمرکز و توانایی غلط‌یابی در متون، قطبیت مثبت را بر قطبیت منفی‌ ترجیح داده و در حالت روشن عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهد. به علاوه آن‌ها دریافته‌اند که نور محیط تاثیری بر این خصوصیت ذهنی انسان نگذاشته، چه در طول روز و چه در هنگام شب، چه در فضای روشن و چه در محیط تاریک، انسان به صورت ذاتی مستعد ترجیح قطبیت مثبت یا همان حالت روشن است. بنابراین به طور طبیعی هنگام کار با رابط‌های کاربری در حالت روشن مغز انسان قادر است روی متون و عناصر تصویر سریع‌تر تمرکز کند. در حالی‌که متن روشن روی پس‌زمینه تاریک برای مغز انسان غیر طبیعی بوده و در نتیجه حالت تاریک بر سرعت و کارایی آن تا حدودی تاثیر منفی می‌گذارد.

در همین راستا یک مقاله در سایت wired به تحقیقی اشاره می‌کند که توسط Susanne Mayr در دانشگاه Passau آلمان انجام گردیده است. این محقق طی 6 مطالعه مختلف به این نتیجه رسیده است که افراد شرکت‌کننده در آزمایش‌ها به طور کلی هنگام خواندن متن‌های تاریک روی پس‌زمینه‌ سفید توانایی درک مطلب بهتری از خود نشان می‌دهند. در مقاله منتشر شده توسط این محقق آمده است که: "آن‌ها (سوژه‌ها) هنگام خواندن متن تاریک روی پس‌زمینه روشن نسبت به شرایط عکس، قادر بودند سریع‌تر بخوانند و خطاهای بیش‌تری را شناسایی کنند."

حالت تاریک برای چشم‌ها مفید است

یک گزارش علمی که روی وب‌سایت Nature.com منتشر شده و به بررسی اثرات قطبیت کنتراست روی چشم انسان پرداخته، به این نتیجه رسیده است که قطبیت منفی یا همان حالت تاریک در دراز مدت نسبت به حالت روشن اثر مخرب بسیار کمتری روی دید انسان می‌گذارد. این گزارش حاکی از آن است که رابط‌ کاربری تیره موجب پیشگیری و کاهش ابتلای چشم‌ها به نزدیک‌بینی شده و در مقابل، رابط کاربری حالت روشن در رابط کاربری موجب پیشرفت و تسریع ابتلا به نزدیک‌بینی می‌گردد. امروزه نزدیک‌بینی یکی از شایع‌ترین اختلالات بصری در دنیا‌ست که بین 30 تا 50 درصد از جمعیت کشورهای مختلف به آن مبتلا بوده و برای رفع مشکل دید خود به عینک، لنز یا عمل‌های اصلاح دید متوسل می‌شوند. بر اساس برخی پیش‌بینی‌های علمی، تا سال 2050 نیمی از جمعیت دنیا به این اختلال دچار شده و نزدیک‌بینی به گسترده‌ترین اختلال سلامتی در سطح جهان بدل خواهد گشت. همین مساله اثر حالت تاریک بر کاهش بروز این اختلال بصری را اهمیت بیش‌تری می‌بخشد.

اگر می‌خواهید بدانید که ارتباط حالت تاریک با نزدیک‌بینی چیست، باید آشنایی مختصری با آناتومی چشم و ماهیت مشکل نزدیک‌بینی پیدا کنید. یکی از دلایل نزدیک‌بینی، نازک شدن ناخواسته کوروئید است. کوروئید یک لایه نازک با ضخامت 0.1 تا 0.2 میلی‌متر است که روی شبکیه قرار داشته و وظیفه اکسیژن‌رسانی به آن را بر عهده دارد. شبکیه یا retina یک لایه از بافت ناحیه پشت چشم است که نور را دریافت نموده و آن را به سیگنال‌هایی ترجمه می‌کند تا از طریق عصب‌های نوری به سمت مغز ارسال ‌شوند. در واقع نقش شبکیه در چشم، تا حد زیادی مشابه نقش حسگر تصویر در دوربین‌های دیجیتال است. شبکیه خود از 6 لایه مختلف حساس به نور تشکیل یافته است. خارجی‌ترین یا اولین این لایه‌ها را سلول‌های گنگلیونی (ganglion cells) تشکیل می‌دهند. این سلول‌های گیرنده در خوشه‌هایی با ساختار فیزیولوژیکی مختلف مجتمع و ترکیب گردیده‌اند. گیرنده‌های میانی با عنوان ساختارهای روشن (ON) و گیرنده‌های حاشیه‌ای با نام ساختارهای خاموش (OFF) شناخته می‌شوند. مطالعات و بررسی‌های علمی نشان می‌دهد که این ساختارهای خاموش و روشن نسبت به متن سفید روی پس‌زمینه تاریک و متن تاریک روی پس‌زمینه روشن واکنش متفاوتی از خود نشان می‌دهند.

به زبان ساده، حالت روشن یا قطبیت مثبت سلول‌های گنگلیونی خاموش را بیش از حد تحریک نموده و موجب بروز نزدیک‌بینی می‌شود. درحالی‌که حالت تاریک یا قطبیت منفی با تحریک بالای سلول‌های گنگلیونی روشن، نزدیک‌بینی را مهار می‌کند. دلیل این اتفاق آن است که تحریک بیش از حد سلول‌های گنگلیونی خاموش موجب نازک‌شدن کوروئید گردیده و همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، این اتفاق موجب بروز اختلال نزدیک‌بینی می‌شود. در مقابل استفاده گسترده از حالت تاریک روی دستگاه‌های همراه، باعث تحریک بیش از حد سلول‌های ON یا روشن شده و با افزایش ضخامت کورئید، با نزدیک‌بینی مقابله می‌کند. بر اساس آزمایشات انجام شده در این خصوص، 1 ساعت خواندن نوشته‌های تاریک روی پس‌زمینه روشن موجب می‌شود تا کوروئید به میزان 16 میکرومتر نازک شده و در مقابل 1 ساعت مطالعه روی یک رابط کاربری با حالت تاریک، حدود 10 میکرومتر بر ضخامت کوروئید افزوده و به مهار اختلال نزدیک‌بینی کمک می‌کند. این افزایش‌های اندک ضخامت کوروئید می‌تواند به تدریج و در دراز مدت اثر محسوسی بر دید افراد داشته باشد.

راهکار و انتخاب درست کدام است؟ روشن، تاریک یا ترکیبی از هر دو؟

پس از همه این توضیحات ممکن است هنوز این سوال برای شما مطرح باشد که به حالت تاریک روی آورید یا به استفاده از همان حالت روشن آشنا و قدیمی ادامه دهید. جواب این سوال تا حد زیادی به سلیقه، میزان مطالعه روی دستگاه‌های همراه و از همه مهم‌تر شرایط دید شما بستگی دارد. بر اساس مطالعات و مقالات مختلفی که تاکنون منتشر شده است می‌توان نتیجه گرفت که چنان‌چه از دید سالم و کامل برخوردار هستید، مزایا و معایب حالت تاریک هیچ‌کدام آن‌قدر جدی و پراهمیت نیستند که شما را مجبور به استفاده یا صرف نظر از آن کنند. بنابراین در این حالت همه‌چیز به سلیقه شخصی شما بستگی دارد. اگر حالت تاریک را جذاب، خاص و دوست‌داشتنی می‌دانید، با خیال راحت از آن استفاده کنید. البته اگر صفحه‌نمایش دستگاه شما از نوع OLED (یا AMOLED) باشد، استفاده از حالت تاریک می‌تواند دوام شارژ باتری را نیز تا حدودی افزایش دهد. برای برخی افراد این مزیت حالت تاریک ممکن است بسیار مهم و مفید باشد. اما چنان‌چه دچار اختلالات بصری هم‌چون آستیگمات بودن یا نزدیک‌بینی چشم‌ها هستید، مطالعه نوشته‌های سفید روی پس‌زمینه سیاه (حالت تاریک) می‌تواند برای شما آزاردهنده بوده، توانایی و سرعت عمل شما در مطالعه و درک متن را کاهش دهد. توجه به این نکته هم حایز اهمیت است که استفاده از حالت تاریک می‌تواند در دراز مدت با مشکل نزدیک‌بینی مقابله نموده و احتمال دچار شدن به آن را کاهش دهد.

در صورتی که حس مثبت و منفی قوی نسبت به حالت تاریک نداشته باشید، پیشنهاد ما به شما این است که آن را مدیریت نموده و در جای درست مورد استفاده قرار دهید. بسیاری از کاربران در استفاده از حالت تاریک دچار افراط و تفریط می‌شوند. بدین معنی که برخی افراد همواره در سطح سیستم‌عامل و اغلب اپلیکیشن‌های خود از حالت تاریک بهره گرفته و برخی دیگر اصلا از این حالت استفاده نمی‌کنند. اما در این مورد نیز مانند هر جای دیگر اعتدال و استفاده مدیریت‌شده بهترین رویکرد است. برای این منظور بایستی به چند نکته توجه داشت. اول این‌که به طور کلی حالت تاریک برای محیط‌های کم‌نور مناسب‌تر بوده و در روشنایی روز یا محیط‌های با نور زیاد چندان مطلوب به نظر نمی‌رسد. بنابراین بهتر است رابط کاربری سیستم‌عامل همراه و در صورت امکان اپلیکیشن‌ها را تنظیم کنید تا در طول روز حالت روشن داشته و شب‌ها به به صورت خودکار حالت تاریک به خود بگیرند.

سیستم‌عامل‌های macOS و iOS شرکت اپل این امکان را در قسمت تنظیمات عمومی به کاربران خود می‌دهند. اندروید این قابلیت را هنوز به صورت پیش‌فرض و در سطح سیستم‌عامل ارائه نمی‌نماید اما برخی تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند امکان زمان‌بندی و تغییر خودکار بین حالت تاریک و روشن را در قسمت تنظیمات اندروید تعبیه نموده‌اند. هم‌چنین اپلیکیشن‌ رایگانی به نام Audomatic Dark Theme برای این منظور در Google Play ارائه گردیده‌ و در دسترس عموم کاربران قرار دارد. در ویندوز اگرچه قسمت تنظیمات سیستم‌عامل هنوز امکان زمان‌بندی برای حالت تاریک و روشن را ارائه نمی‌نماید، اپلیکیشن متن‌باز و رایگانی به نام Windows 10 Auto Dark Mode وجود دارد که قادر است این کار را برای شما انجام دهد. البته چنان‌چه به حالت تاریک علاقه‌ای ندارید، می‌توانید شب‌ها و به ویژه قبل از خواب به کمک قابلیت خودکار کاهش نور آبی یا همان حالت شب -- که پیش از این در اغلب سیستم‌عامل‌ها ارائه شده بود – رنگ‌های رابط کاربری را از حالت سرد به حالت گرم تغییر دهید تا چشم و مغز شما آرامش بیشتری به دست آورده و برای خواب آماده شود.

علاوه بر این، حالت تاریک برای برخی اپلیکیشن‌ها و بعضی انواع محتوا مناسب‌تر بوده و برای اپلیکیشن‌هایی دیگر حالت روشن می‌تواند انتخابی بهتر باشد. برای اپلیکیشن‌هایی مانند گالری تصاویر دستگاه، یوتیوب و دیگر انواع پخش‌کننده‌ها که برای مشاهده محتوای چندرسانه‌ای هم‌چون عکس، صدا و ویدئو مورد استفاده قرار می‌گیرند، حالت تاریک بسیار مناسب‌تر از حالت روشن است. در مقابل برای اپلیکیشن‌هایی که عمده محتوای آن‌ها متنی است، حالت روشن انتخابی بهتر خواهد بود. به عنوان نمونه، مواردی هم‌چون اپلیکیشن‌های خبرخوان‌، اپلیکیشن‌های مدیریت امور روزانه، کتاب‌های الکترونیکی، اپلیکیشن‌های اسناد آفیس و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان‌ از این دست محسوب می‌شوند.

در نهایت این شما هستید که می‌توانید به مرور زمان متوجه شوید در چه محیط‌هایی، برای کدام اپلیکیشن‌ها و چه نوع محتوایی، حالت تاریک را ترجیح می‌دهید. طراحی یک رابط کاربری خوب و مناسب با حالت تاریک کار چندان آسانی نیست. در برخی اپلیکیشن‌ها حالت تاریک بسیار جذاب طراحی شده و در بعضی موارد بسیار بدسلیقه و غیرکاربردی به نظر می‌رسند. بنابراین حتی در صورتی که حالت تاریک را به شدت می‌پسندید، شاید در مورد برخی اپلیکیشن‌ها بهتر باشد قید آن را زده و حالت روشن را مورد استفاده قرار دهید. بسیاری از کاربران نیز اوایل به حالت تاریک جذب شده اما پس از مدتی با از بین رفتن هیجان و جذابیت اولیه، از آن خسته شده یا با متوجه شدن برخی از معایبش، به حالت روشن باز می‌گردند.