mobile.ir - مرجع موبایل ایران

بازار موبایل که زمانی یکی از پر سودترین بیزینس‌های شرکت LG به حساب می‌آمد حالا به نوعی به دردسرسازترین کسب و کار و پاشنه آشیل این برند تبدیل شده و در هر فصل میزان ضرر ناشی از سرمایه‌گذاری ال‌جی روی اسمارت‌فون‌های جدید بیشتر و بیشتر می‌شود. در کالبد شکافی علت مشکلات ایجاد شده برای موبایل ال‌جی به جز تأثیر غیر قابل انکار برندهای چینی در چند سال اخیر و تسخیر بسیارهای از بازارهای بزرگ و نوظهور جهان توسط این شرکت‌ها، نباید از اشتباهات استراتژیک خود ال‌جی نیز بی‌تفاوت عبور کرد. در سال‌های ابتدایی اوج‌گیری کسب و کار اسمارت‌فون‌های پرچمدار این شرکت و معرفی سری G، شرایط برای موفقیت ال‌جی در این بازار به میزان زیادی فراهم بود و این شرکت برای نمونه در سه‌ماهه سوم سال 2013 و همزمان با معرفی LG G2 موفق به ارائه 12 میلیون گوشی به بازار شد که این رقم در سال 2014 و همزمان با حضور LG G3 با رشدی چشمگیر به 16.8 میلیون گوشی افزایش پیدا کرد. G3 در مقایسه با رقیب اصلی خود یعنی گلکسی S5 ، صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و پرتراکم‌تری داشت و ظرفیت باتری بالاتری را نیز ارائه می‌کرد.

LG G3

یک سال پس از آن در سال 2015 روند نزولی ال‌جی آغاز شد جایی‌که تعداد گوشی‌های عرضه شده این برند در سه‌ماهه سوم 2015 به 14.9 میلیون رسید و درآمد نیز از رقم افسانه‌ای 4.59 میلیارد دلار سال قبل به تنها حدود 2.89 میلیارد دلار کاهش پیدا کرد. در این سال در حالی که سامسونگ با اعمال تغییرات بزرگ، چشم جهانیان را به سری S6 خیره ساخته بود، تنها نوآوری ال‌جی برای تسخیر بازار به کاور چرمی LG G4 و امکان تعویض باتری در آن تعلق داشت و در حالی که سامسونگ برای دومین سال پیاپی از سنسور اثر انگشت در گوشی‌های این شرکت استفاده کرده بود این قابلیت هنوز در پرچمداران ال‌جی جایی نداشت. تأکید بر دسترسی فیزیکی به باتری نیز در مقایسه با استراتژی سامسونگ، عملا کمک چندانی به تغییر نظر خریداران نکرد. رگه‌های تغییر در مجموعه ال‌جی در اواخر سال 2015 با معرفی V10 مشاهده شد و حضور سنسور اثر انگشت، دوربین‌های سلفی دوگانه و صفحه‌نمایش دوم امیدهایی را به بهبود اوضاع در این کمپانی به‌وجود آورد.

LG V10

در سال 2016 ال‌جی بالاخره کانسپت گوشی پلاستیکی با طراحی سنتی را رها کرد و در یک اقدام متهورانه، G5 را با بدنه فلزی و ساختار ماژولار طراحی کرد که با وجود آنکه ایده جذابی به نظر می‌رسید اما عملا در مقابل گلکسی S7 سامسونگ که اینک بلوغ زودرسی را در طی دو سال تجربه می‌کرد و نواقص سری S6 یعنی نبود کارت حافظه و ضد آب نبودن در آن برطرف شده بود، حرف چندانی برای گفتن نداشت. LG G5 با وجود امیدهای فراوانی که به آن بسته شده بود به دلائل متعددی که شاید پشتیبانی نکردن LG از ایده لوازم جانبی ماژولار یکی از مهم‌ترین آنها باشد به شکست تمام‌عیاری برای این برند بدل شد به طوری که در گزارش مالی ال‌جی از سه‌ماهه سوم سال 2016، عداد گوشی‌های عرضه شده توسط این کمپانی تنها 13.5 میلیون اعلام شد و و درآمد حتی از سال قبل هم کمتر شده و به 2.3 میلیارد دلار رسید.

LG G5

بدین‌ترتیب با نگاهی به چند سال گذشته به روشنی می‌توان از تعلل بخش موبایل ال‌جی در برهه حساسی در سال 2015 به‌عنوان نقطه عطف مشکلات این شرکت در فروش موبایل یاد کرد؛ نقطه‌ای که حتی تلاش گسترده در یکی دو سال گذشته و ارائه دیوایس‌های با کیفیتی مثل LG V10‌ و LG V20 نیز کمک چندانی به بهبود آن نکرده است. اوضاع در سال جاری نیز چندان به نفع LG‌ نبود و با وجود آنکه این شرکت این بار به موقع به سراغ تم اصلی بازار موبایل یعنی صفحه‌نمایش‌های فول‌اسکرین 18:9 رفت اما به دلیل قرارداد نچندان عادلانه سامسونگ با شرکت کوالکام، امکان دسترسی به پیشرفته‌ترین چیپ‌ست پردازشی بازار یعنی اسنپ‌دراگون 835 برای LG G6 را نیافت و تلاش برای کم کردن هزینه‌ها در این گوشی با حذفیاتی نظیر فوکوس لیزری، سنسور تشخیص رنگ و کانورتر دیجیتال به آنالوگ صدا از یک سو و کوچک‌سازی سنسور دوربین و استفاده از شیشه محافظ قدیمی‌تر برای بدنه دستگاه، عملا به بازار این گوشی ضربه جبران‌ناپذیری را وارد ساخت که شاید تا مدت‌ها امکان جبران آن نباشد.

LG G6

در این شرایط نچندان ایده‌آل بازگشت LG به ایده ارائه یک گوشی کاملا مدرن با امکاناتی در سطح برترین‌های بازار، می‌تواند حداقل اعتماد از دست رفته کاربران به این برند را تا حدودی باز گرداند. V30 ثمره این تغییر دیدگاه در مجموعه LG ست که حداقل تا به امروز بازخوردهای مناسبی را به همراه داشته است.

نسخه 128 گیگابایتی این مدل با نام LG V30+ موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

در حال حاضر جعبه محتویات این گوشی را در اختیار نداریم اما این مدل در جعبه سیاه‌رنگ نسبتا بزرگی ارائه می‌شود که به جعبه G6 شباهت داشته و محتویات درون جعبه نیز با آنچه پیش از این دیده بودیم تفاوت خاصی ندارد. درون این باکس در نسخه پایه این مدل به جز خود دستگاه و نوشته‌های راهنما، کابل USB Type-C، شارژر و سوزن دسترسی به اسلات سیم‌کارت/کارت حافظه وجود دارد و ظاهرا در این نسخه، خبری از هدست سیمی نیست اما ظاهر در ورژن دیگری از این مدل از هدست‌های Tune شده توسط Bang & Olufsen یا B&O در جعبه دستگاه استفاده می‌شود.

طراحی ظاهری

نمی‌توان V30 را در دست گرفت و از زیبایی آن سخن نگفت؛ اولین تفاوت بزرگ V30 نسبت به آنچه در G6‌ بودیم، گرد شدن کناره‌های صفحه‌نمایش در هر چهار سمت و نوار نقره‌ای پیرامونی است که جلوه بسیار زیبایی را به دستگاه بخشیده و البته اندکی آن را به سامسونگ‌های هم‌رده این مدل شبیه کرده است. از لبه‌های تیز و حاشیه ضخیم دورتادور G6 در اینجا خبری نیست و از همان نگاه اول حتی با لمس کردن گوشی نیز می‌توان به پیشرفته و گران‌قیمت بودن آن پی برد.

ضخامت V30 با اینکه تنها 0.6 میلی‌متر کمتر از G6 است اما به لطف لبه‌های شیشه‌ای 2.5D در هر دو بخش پشتی و رویی دستگاه، حس کاملا Slimتری را به کاربران منتقل می‌کند.

جنس بخش پشتی گوشی نیز از شیشه گوریلاگلس 5 است که این با وجود آنکه V30‌ ضربه‌پذیرتر از G6 نشان می‌دهد اما هماهنگ با دیگر گوشی‌های برجسته سال 2017 همچون سری S8 سامسونگ و آیفون‌های جدید اپل است.

طراحی اجزای پیرامونی تقریبا هیچ تفاوتی با G6 ندارد و هنوز دکمه پاور دایره‌شکل در بخش پشتی و دکمه‌های مجزای تغییر صدا در کناره سمت راست قرار دارند.

در پشت دستگاه نیز منظره نسبتا آشنایی به چشم می‌خورد و دوربین‌های دوگانه افقی با چند دهم میلی‌متری برآمدگی نسبت به سطح در جایگاه خود قرار گرفته‌اند. بازگشت دوباره فوکوس لیزری به این قسمت نکته جالب توجه دیگری را در این قسمت تشکیل می‌دهد. لنز دوربین‌های LG V30 نیز با شیشه گوریلاگلس 4 پوشیده شده است. در نسخه عادی این مدل در مرکز بخش پشتی، نشان V30 دیده می‌شود اما در نسخه V30+ در اختیار ما در این قسمت به نشان B&O بر می‌خوریم.

در مجموع LG V30 دیوایسی بسیار جذاب با رعایت نکات اصلی زیبایی سنجی به حساب می‌آید که در مقایسه با LG G6 گام بسیار بزرگی را رو به جلو نشان می‌دهد. V30 همچون LG G6 از استاندارد نظامی ارتش آمریکا موسوم به MIL-STD-810G بهره می‌برد که با توجه به ظرافت طراحی این مدل نکته جالب‌توجه‌ای به حساب می‌آید. یک نکته ظریف در این میان اعلام این استاندارد برای هر دو مدل G6 و V30 است اما در صفحه مشخصات این دو مدل، توضیحات متفاوتی در این زمینه ارائه شده و برای نمونه در مورد G6 به متدهای تست مشخصی نظیر Method 516.6 اشاره شده اما ال‌جی در توضیح این قسمت برای V30 تنها به پشت سر گذاشته شدن 14 تست در این زمینه بسنده کرده است که بدین‌ترتیب همانطور که از ظاهر دو گوشی نیز می‌توان حدس زد، بدنه G6 حداقل در تست سقوط از ارتفاع (به‌دلیل خمیده نبودن کناره‌های آن) از V30 مستحکم‌تر خواهد بود.

این گوشی همچنین به لطف استاندارد IP68 در آب به عمق 1.5 متر برای 30 دقیقه نفوذ ناپذیر است. ال‌جی در توضیح این مورد به لزوم شارژ نکردن دستگاه هنگام خیس بودن آن اشاره کرده است.

ابعاد و وزن

گوشی‌های سری V ال‌جی به صورت سنتی در طی سه نسل گذشته همواره از صفحه‌نمایش بزرگ‌تری نسبت به مدل‌های سری G این شرکت برخوردار بوده‌اند و این نسبت تا به امروز نیز حفظ شده است. V30 با وجود صفحه‌نمایش 6 اینچی خود عملا گوشی بزرگ و غیر ارگونومیکی نیست و به راحتی در دست جای می‌شود. طول و عرض این مدل به ترتیب 151.7 و 75.4 میلی‌متر است که برای یک گوشی 6 اینچی اندازه‌های بسیار مناسبی به حساب می‌آید. برای مقایسه، تنها کافی ست این ابعاد را با V20 سال گذشته با یک صفحه‌نمایش 5.7 اینچی و یک صفحه‌نمایش 2.1 اینچی بر فراز آن مقایسه کنیم. V20 در مقایسه با V30 نزدیک به 6 میلی‌متر در طول و 2.7 میلی‌متر در عرض، دیوایس بزرگ‌تری است. V30 نه‌تنها نسبت به گوشی‌های معمول 6 اینچی بلکه در مقایسه با نمونه‌های جدید، با پنل‌های عریض 18:9 نیز دیوایس کوتاه‌تر و باریک‌تری‌ست. به عنوان یک مثال بسیار مناسب در این زمینه باید به گوشی جدیدا معرفی شده Google Pixel 2 XL‌ اشاره کرد که دارای صفحه‌نمایش مشابه 6 اینچی بوده و سازنده آن نیز ظاهرا خود شرکت ال‌جی است. پیکسل 2 ایکس‌ال، 6.2 میلی‌متر طول بیشتری نسبت به V30 دارد و در زمینه عرضه نیز 1.3 میلی‌متر بزرگ‌تر است.

V30 در زمینه ضخامت نیز مدل موفقی به حساب می‌آید و ضخامت 7.3 میلی‌متری آن به لطف لبه‌های گرد شیشه‌ای در پشت و روی دستگاه بسیار کمتر از آنچه هست به نظر می‌رسد و در این زمینه حتی از گلکسی S8 و گلکسی S8+ سامسونگ با ضخامت‌های نزدیک به 8 میلی‌متری نیز کاملا Slim‌تر است. وزن 158 گرمی LG V30 در دست کاملا سبک احساس می‌شود برای این سایز، اندکی دور از انتظار به نظر می‌رسد برای مقایسه کافی‌ست بدانید که Pixel 2 XL‌ با صفحه‌نمایش یک‌اندازه، حوالی 175 گرم وزن دارد .

صفحه‌نمایش

ال‌‌جی با وجود آنکه یکی از بزرگ‌ترین سازندگان پنل‌های OLED در جهان است تقریبا هیچگاه این تجربه را به گوشی‌های خود منتقل نکرده و بدون در نظر گرفتن دو گوشی نچندان فراگیر G Flex و G Flex 2 در طی سالیان گذشته همواره پافشاری غریبی از سوی این شرکت بر استفاده از فناوری معمول IPS TFT LCD برای ساخت صفحه‌نمایش وجود داشته است. در LG V30 این رویه با تغییر بزرگی روبرو شده و مانند پرچمداران بزرگ از یک پنل OLED در این مدل استفاده شده است.

فناوری ساخت این صفحه‌نمایش به صورت دقیق از نوع P-OLED یا OLED پلاستیکی است که البته این پلاستیکی بودن تأثیر خاصی در کارکرد این قسمت نداشته و از این لحاظ مشابه فناوری به کار گرفته شده در گوشی‌های سری Flex این شرکت است. این صفحه‌نمایش 6 اینچی دارای نسبت تصویر واید 18:9 بوده و رزولوشن آن مثل G6 برابر 1440×2880 پیکسل است. نسبت صفحه‌نمایش به بدنه در این مدل به 81.2 درصد رسیده و در اینجا نیز از ویژگی صفحه‌نمایش همواره روشن یا Always-On Display پشتیبانی می‌شود. ال‌جی در توصیف این صفحه‌نمایش به حضور فناوری HDR10 اشاره کرده اما ظاهرا از Dolby Vision که در G6‌ از آن سخن گفته شده بود در اینجا خبری نیست.

از کیفیت این صفحه‌نمایش در زمینه کیفیت رنگ و کنتراست مثل همه پنل‌های OLED‌ می‌توان بیش از اندازه رضایت داشت و حداقل روشنایی آن در تاریکی مطلق نیز به اندازه‌ای کم است که چشم را آزار نمی‌دهد. در زیر نور مستقیم خورشید با یکی از بهترین‌های بازار روبرو هستیم و در آفتابی‌ترین روز نیز مشکلی در استفاده وجود ندارد.

بازهم همانند دیگر پنل‌های OLED حتی خانواده گلکسی S8 سامسونگ، تغییر رنگ یا color shift محسوسی هنگام مشاهده پنل از کناره‌ها وجود دارد که شاید برای کاربران ال‌جی که به صفحه‌نمایش‌های IPS با زوایای دید تخت و بدون تغییر رنگ عادت کرده‌اند این مسئله در نگاه اول چندان خوشایند نباشد. به جز این مورد مشکلی در صفحه‌نمایش دستگاه وجود نداشته و امتیاز بالایی صفحه‌نمایش V30 تعلق می‌گیرد.

در منوی تنظیمات صفحه‌نمایش گوشی گزینه‌های مختلفی برای تغییر رنگ در نظر گرفته شده که در حالت پیش‌فرض روی گزینه Normal قرار دارد اما می‌توان آن را به حالت‌‌های دیگر مثل فیلم، عکس و وب تغییر داد. در بخش Custom یا سفارشی‌سازی این قسمت نیز حرارت رنگ و سطح هریک از رنگ‌های قرمز، سبز و آبی قابل تغییر است. از بین تمامی این گزینه‌ها، حالت نرمال بهترین کیفیت را ارائه می‌کند و در سایر گزینه‌ها اندکی زردی به تصویر افزوده می‌شود.

زیر صفحه‌نمایش خالی از هر المانی ست و در بالا نیز به سنسورهای همیشگی این قسمت همراه با اسپیکر تماس و دوربین دوم بر می‌‌خوریم.

اجرای جانبی

همه چیز در دورتادور V30 به آنچه در G6 دیده بودیم شباهت دارد. در سمت چپ دو کلید تفکیک شده صدا قرار دارند، در سمت راست اسلات ترکیبی کارت/حافظه و سیم‌کارت (دو سیم‌کارت همزمان یا یک سیم‌کارت و کارت حافظه) جای گرفته است، در بالا به جک هدست و میکروفون دوم بر می‌خوریم و در پایین نیز اسپیکر اصلی، پورت USB Type-C و میکروفون تماس به چشم می‌‌خورند.

بخش پشتی

دوربین‌های دوگانه و سنسور اثر انگشت نخستین اجزای قابل اشاره در بخش پشتی LG V30 را تشکیل می‌دهند. محوطه پیرامونی لنز دوربین همانند G6 به رنگ بدنه بوده و چند دهم میلی‌متری از سطح فاصله گرفته است. اجزای مرتبط با دوربین از مابین دو لنز به کناره سمت راست منتقل شده و در حالی‌که تعداد فلش‌های LED از دو به یک کاهش پیدا کرده اما فوکوس لیزری که در G6 به دلیلی ناشناخته حذف شده بود بار دیگر به زیر فلش LED بازگشته است.

سنسور اثر انگشت با فاصله مناسب و در جایی کاملا ارگونومیک در این بخش جای دارد و از آن به عنوان دکمه پاور نیز استفاده می‌شود. این حسگر به نسبت G6، فاصله بسیار بیشتری از مجموعه لنزهای دوربین داشته و از این لحاظ در مقایسه با خانواده S8 سامسونگ (که یکی از مشکلات اصلی طراحی آن اشتباه گرفته شدن سنسور اثر انگشت با لنز دوربین است) شرایط کاملا بهتری دارد. در زیر این قسمت نشان B&O (یا V30 در نسخه‌های عادی) قرار داشته و در نهایت در پایین‌ترین قسمت نیز به نشان LG بر می‌خوریم.

دوربین‌های اصلی

دوربین‌های دوگانه در مجموعه ال‌جی از زمان معرفی آنها در G5، شامل یک نمونه عادی و یک دوربین واید بوده که اولی با دارا بودن ویژگی‌هایی مثل لرزه‌گیر اپتیکال و اتوفوکوس، دوربین اصلی مجموعه به حساب آمده و دوربین دوم با وجود امکان عکاسی به صورت منفرد، عملا نقشی کمکی و فرعی دارد. در نسل اول و در LG G5 از یک ماژول 16 مگاپیکسلی با f/1.8 با میدان دید 75 درجه‌ای به عنوان دوربین اصلی و یک دوربین 8 مگاپیکسلی واید با f/2.4 با میدان دید بسیار وسیع 135 درجه‌ای به عنوان دوربین ثانویه استفاده شده بود. در LG G6 وضوح هر دو دوربین به 13 مگاپیکسل تغییر کرد و با اینکه تغییری در گشودگی دیافراگم و عدد f این دو دوربین ایجاد نشد اما میدان دید دوربین اصلی و ثانویه به ترتیب به 71 و 125 درجه کاهش پیدا کرد. در نسل سوم این خانواده در LG V30 با یک جهش بزرگ در این رده روبرو می‌شویم؛ دوربین اصلی 16 مگاپیکسلی V30 برای اولین بار در یک دوربین موبایلی دارای گشودگی دیافراگم f/1.6 است که روی کاغذ به کیفیت بالاتر و نویز کمتر هنگام عکاسی در روشنایی کمتر منجر می‌شود. دوربین ثانویه این مجموعه، 13 مگاپیکسلی ست و با بالا رفتن عدد f از 2.4 به 1.9 نور بیشتری به این مجموعه وارد می‌شود. میدان دید دوربین اصلی مثل G6 همچنان 71 درجه است اما ال‌جی بار دیگر میدان دید دوربین واید را کمتر کرده و آن را به فقط 120 درجه رسانده است. دوربین اصلی در V30 از لرزه‌گیر اپتیکال سه‌جهته دست و اتوفوکوس لیزری و تشخیص فاز برخوردار بوده و دوربین دوم نیز طبق معمول فاقد فوکوس خودکار است.

دوربین اصلی LG V30 با وجود دیافراگم کاملا گشوده، از لحاظ ابعاد سنسور در مقایسه با رقبا چندان فوق‌العاده ظاهر نمی‌شود. سایز 1/3.09 اینچی سنسور این دوربین نسبت به سنسور 1/2.55 اینچی سامسونگ در پرچمداران 2017 بسیار کوچک‌تر بوده و این مسئله شاید برگ برنده بازتر بودن دهانه لنز را در V30 کم‌رنگ‌تر کند.

رابط کاربری دوربین در V30 شباهت نسبتا زیادی به منوی دوربین در G6 داشته و تنها در برخی موارد در اینجا و آنجا تفاوت‌هایی وجود دارد. در اینجا نیز در ستون سمت راست شاترهای تفکیک شده عکاسی و فیلم‌برداری همراه با نمایی از آخرین عکس گرفته شده و دکمه back دیده می‌شود و شاید تنها تغییر قابل اشاره در این بخش نسبت به G6 به امکان گرفتن و بالا و پایین بردن این دکمه برای ورود و خروج به زوم باشد که این مورد به دوربین گوشی‌های سامسونگ کاملا شباهت دارد. در سمت دیگر نیز به تغییرات اندکی بر می‌خوریم؛ در این بخش به ترتیب از بالا به پایین تنظیمات فلش (اتوماتیک، خاموش و روشن)، سوئیچر تعویض بین دوربین‌های جلو و عقب، افکت‌های زنده رنگی، دکمه تغییر حالت یا Mode و در نهایت سایر تنظیمات دوربین جای دارند. در بالای این بخش در G6، گزینه‌ای قرار داشت که با لمس آن امکان تعویض حالت دوربین به اتوماتیک و دستی (در هر دو حالت عکاسی و فیلم‌برداری) و گزینه‌ای به اسم Square قرار داشت که با این آخری امکان گرفتن دو عکس مربعی در کنار هو وجود داشت. در مرکز بخش بالایی تصویر نیز مثل قبل دو میانبر تعویض بین دوربین واید و معمولی جای دارد.

یک فلش رو به پایین در کناره سمت راست رابط کاربری دیده می‌شود که با کمک آن می‌توان بلافاصله تصاویر گرفته شده را در مکان‌های مختلف (از شبکه‌های اجتماعی گرفته تا ایمیل و بلوتوث) به اشتراک گذاشت.

گزینه‌های بخش Mode یا حالت‌های عکاسی در V30 با اینکه نسبت به G6 در نگاه اول کاملا افزایش پیدا کرده‌اند اما با دقت بیشتر تقریبا همگی گزینه‌های آشنایی هستند که به جای منوهای مختلف این بار همه در یک جا جمع شده‌‌اند. 8 گزینه عکاسی اتوماتیک، عکاسی پانوراما، برداشت 360 درجه پانوراما، تصویربرداری از غذا، عکاسی همزمان با هر دو دوربین اصلی (Popout)، برداشت Snapshot (گرفتن عکس و دیدن بلافاصله آن در مربع پایین تصویر)، اسلوموشن و تایم‌لپس موارد مشابه این منو با G6 هستند و Match Shot گرفتن دو عکس مشابه از یک سوژه به صورت پهلو به پهلو)، Grid Shot (گرفتن چهار عکس مرتب شده در یک مربع) و Guide shot (برای گرفتن یک عکس و منطبق کردن آن روی عکسی که قبلا از یک محل گرفته شده است) همراه با حالت‌های Manual عکاسی و فیلم‌برداری به جای یک منوی اختصاصی در ستون سمت چپ به بخش Mode منتقل شده‌اند. تنها گزینه‌های جدید این قسمت شامل Snap movie و Cine Video است. در Snap movie می‌توان با هر بار لمس کردن دکمه ریکورد 3 ثانیه ویدئو ضبط نمود و پس از آن دوربین برای لمس بعدی دکمه ریکورد به انتظار ایستاده و در نهایت این ویدئوهای پی در پی را به هم می‌چسباند. این حالت مناسب مواردی مثل استوری شبکه‌های اجتماعی به نظر می‌رسد و با نگه‌داشتن دست روی دکمه ریکورد در آن می‌توان زمان ویدئو را به دلخواه (تا حداکثر یک دقیقه) افزایش داد.

حالت جدید بعدی در این لیست Cine Video نام دارد که در آن همانطور که می‌توان حدس زد افکت‌هایی برای اعمال روی ویدئو ارائه شده است. این افکت‌ها به صورت یک لیست در کناره صفحه ظاهر شده و با کمک گزینه‌ای در هر همین قسمت نیز امکان زوم کردن روی هر قسمتی از کادر تصویر فراهم می‌شود.

در منوی تنظیمات مثل قبل می‌توان رزولوشن عکس و ویدئو را تنظیم کرد، HDR و تایمر را فعال نمود و از شاتر صوتی (با گفتن کلمات مشخص همچون cheese) بهره برد.

گزینه Camera roll که در G6 معرفی شد در اینجا نیز حضور داشته و با فعال کردن آن عکس‌های پیش از این گرفته شده با دوربین به صورت یک منوی قابل اسکرول به کناره ستون سمت چپ کادر تصویر افزوده می‌شود.

با ورود به مد دستی عکاسی مثل گذشته گزینه‌های قفل Auto Exposure، امکان تغییر سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر ISO (از 50 تا 3200)،‌ تغییر نورگیری (از Ev-2 تا Ev+2)، فوکوس دستی و وایت‌بالانس دیده می‌شود که برای عکاسان حرفه‌ای‌تر گزینه‌های جذابی را ارائه می‌دهند و البته کاربران عادی به ندرت از آن استفاده می‌کنند. مثل V20‌ و G6 در اینجا نیز فوکوس دستی در دوربین واید در این حالت در دسترس قرار ندارد.

در بخش فوکوس دستی مانند V20 گزینه کاربردی Focus peaking در دسترس قرار دارد که در ان منطقه فوکوس با رنگ سبز در تصویر به نمایش گذاشته شده و کاربران را برای اطمینان از فوکوس بودن سوژه یاری می‌کند.

عکاسی با LG V30 را از محیط داخلی با نور نسبتا مناسب آغاز می‌کنیم. در این تصویر جزئیات و کنتراست مناسبی به چشم می‌خورد و در حالت HDR نیز سوژه‌‌های تیره‌تر به خوبی از سایه خارج شده‌اند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در تصویر دوم میزان تفاوت عکاسی با دوربین اصلی و ثانویه و میزان تغییر در میدان دید به تصویر کشیده شده است. هر دو عکس در حالت HDR خودکار برداشت شده‌اند و همانطور که مشاهده می‌شود میزان تصویر واید دوربین ثانویه بسیار کمتر از آن چیزی‌ست که در نسل‌های قبلی پرچمداران ال‌جی دیده بودیم و خبری از حالت محدب و fisheye در کناره‌های تصویر نیست.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با دوربین ثانویه واید -عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در تصویر بعدی بار دیگر به توان دوربین در حالت HDR پرداختیم. تصویر اول در این بخش در حالت HDR اتوماتیک، تصویر دوم در حالت HDR روشن و تصویر سوم با HDR‌ غیر فعال گرفته شده است که تصویر اول و دوم تفاوت چندانی با هم ندارند اما مقایسه آنها با تصویر سوم به خوبی به عملکرد مناسب دوربین در حالت HDR اشاره می‌کند. (برای مشخص شدن این تفاوت‌ها کافی‌ست به تفاوت رنگ آسمان در تصویر سوم دقت کنید). در زمینه جزئیات با نمونه چندان برجسته‌ای روبرو نمی‌شویم و همانطور که از برش اندازه واقعی تصویر چهارم مشخص است، سوژه‌های با جزئیات بالا مثل شاخ و برگ درختان کیفیت درخشانی در این مورد ندارند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این مسئله را در تصویر بعدی به خوبی می‌توان بار دیگر مشاهده کرد جایی‌که از لحاظ جزئیات در برخورد با سوژه‌های مشکل‌آفرین هنوز نمی‌توان امتیاز مناسبی را برای این دوربین در نظر گرفت.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در سوژه‌های باز و فضای آزاد از نتیجه کار می‌توان رضایت داشت و هم در صفحه خود گوشی و هم در نمایشگرهای خارجی مشکل خاصی دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در عکاسی از نزدیک و در سوژه‌های ماکرو،‌ از عملکرد دوربین در فوکوس سریع و با دقت بالا بسیار رضایت داشتیم و از این لحاظ می‌توان آن را در رده دوربین‌های با کیفیت قرار داد هرچند در زمینه دقت رنگ شرایط همچنان چندان ایده‌آل نیست. برای نمونه گل حاضر در تصویر زیر در حالت واقعی به رنگ زرد روشن بود که V30 آن را تقریبا بیشتر متمایل به رنگ سفید به تصویر کشیده است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

داستان در مورد این تصویر نیز به همین روال است و در حالی که با فوکوس سریع و با دقتی روبرو هستیم اما گلی که در حالت عادی بخش‌های بزرگی از آن به رنگ نارنجی است در عمل کاملا صورتی ثبت می‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

همین ماجرا در مورد تصویر سوم نیز برقرار است و گل قرمز آتشین توسط LG V30، به رنگ صورتی تیره دیده می‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برای مشاهده تفاوت رنگ LG V30 با یک دوربین حرفه‌ای تصویر زیر را یک بار با دوربین گوشی و بار دیگر با یک دوربین حرفه‌ای نیکون ثبت کردیم و در حالی که سوژه‌های این تصویر بیشتر قرمز متمایل به نارنجی هستند، V30 آن را کاملا قرمز می‌بیند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصویر مرجع با دوربین Nikon D5500 در حالت خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در مجموع با اینکه مجموعه دوربین حاضر در LG V30 برای یک کاربر عادی و حتی نیمه‌حرفه‌ای مناسب و نسبتا با کیفیت به نظر می‌رسد اما برای حضور در جمع بزرگان و رقابت با کمرافون‌های با کیفیت سال 2017 مثل هواوی Mate 10، گوگل پیکسل 2 و آیفون 8 پلاس هنوز به بررسی و بهبودهای مشخصی به ویژه در زمینه باز تولید رنگ و جزئیات تصویر نیاز دارد.

حداکثر وضوح فیلم‌برداری مجموعه دوربین LG V30، طبق انتظار 4K با 30 فریم در ثانیه است که با بیت‌ریت 48Mbps و صدای استریوی دوکاناله با بیت‌ریت 155Kbps انجام می‌شود. دیگر رزولوشن‌های فیلم‌برداری این مجموعه شامل فول اچ‌دی 18:9 یا 1080×2160 پیکسل یا بیت‌ریت 17Mbps، فول اچ‌دی 60 فریم در ثانیه با بیت‌ریت 23Mbps و فول اچ‌دی 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت 17Mbpsاست. برداشت صدا در هیچ‌یک از این چهار ‌حالت دچار تغییر نمی‌شود و در همه وضوح‌ها به جز 4K نیز می‌توان حین فیلم‌برداری عکس نیز گرفت. وضوح این عکس‌ها البته متفاوت است و در حالت 18:9 برابر 8.6 مگاپیکسل، در فول اچ‌دی 30 فریم برابر 9.7 مگاپیکسل و در فول اچ‌دی 60 فریم تنها 2 مگاپیکسل است. یک نکته تکراری دیگر در این قسمت امکان سوئیچ بین دوربین اصلی و ثانویه حین برداشت ویدئو است.

جزئیات تصویر طبیعتا در وضوح 4K بالاتر از رزولوشن‌های دیگر است اما حتی در این حالت نیز نمی‌توان از ویدئوهای درخشان و بسیار با کیفیت سخن گفت. در رزولوشن‌های دیگر نیز این مسئله تا حدودی تکرار می‌شود و با آنکه در نرخ برداشت 60 فریم در ثانیه روانی تصویر به خصوص برای سوژه‌های متحرک کاملا بیشتر است اما هنوز از دقت رنگ و به خصوص جزئیات تصویر رضایت کامل نداشتیم. البته ذکر این نکته نیز بسیار اهمیت دارد که نسخه‌ای که از LG V30 در اختیار ماست هنوز نسخه نهایی گوشی نبوده و ممکن است در نسخه نهایی موارد اشاره شده در بالا با تغییراتی روبرو شود که در این صورت تغییرات جدید به این مطلب افزوده خواهند شد.

دوربین سلفی

دوربین 5 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار بالای صفحه‌نمایش در V30 با f/2.2 ظاهرا تفاوتی با نمونه مشابه در G6 ندارد و در حالی که در رقبای اصلی آن یعنی سری Galaxy S8 و Note8 سامسونگ اینک از یک دوربین 8 مگاپیکسلی f/1.7 با فوکوس خودکار استفاده شده است، کردیت چندانی در این مورد نمی‌توان به LG اختصاص داد و در عمل نیز تصاویر این دوربین با وجود آنکه در صفحه‌نمایش خود گوشی با کیفیت به نظر می‌رسند اما عملا در سطح یک دوربین سلفی متوسط باقی می‌مانند. در این دوربین 5 مگاپیکسلی می‌توان تصویر را با دو میدان دید واید و معمولی شکار کرده که البته این مسئله بیش از آنکه به سخت‌افزار دوربین مرتبط باشد، ترفندی نرم‌افزاری ست و عملا هر دو تصویر از یک سنسور تغذیه می‌شوند. میدان دید حالت عادی این دوربین 82 درجه و میدان دید حالت واید آن 90 درجه اعلام شده که نسبت به 100 درجه حاضر در G6 و 120 درجه حاضر در V20 کاملا بسته‌تر شده است.

باتری

ظرفیت باتری LG V30 با وجود بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش نسبت به G6، تغییری نکرده و همچنان از همان باتری 3,300mAh پیشین در این گوشی نیز استفاده شده است. در مقایسه با سال گذشته و LG V20 نیز تغییری بزرگی را نمی‌بینیم و تنها 100mAh اختلاف به چشم می‌خورد. این باتری برای اولین بار سری V، درون گوشی قرار گرفته و بالاخره پس از سال‌ها پافشاری شرکت سازنده روی ایده باتری‌های قابل جدا شدن، به طور کامل (و به نفع ضد آب شدن دستگاه) به داخل گوشی منتقل شده است. در منوهای گوشی طبق معمول امکان فعال کردن حالت ذخیره‌کننده باتری یا Battery saver ‌وجود دارد که در این حالت می‌توان برخی اپلیکیشن‌ها را به صورت دلخواه از این قاعده مستثنی کرد.

درست همانند LG G6 در اینجا نیز به دلائل نامشخص، تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark در V30+ در اختیار ما قابل اجرا نبود وبه همین علت نمی‌توان از روی نتایج این تست در مورد دوام باتری آن اظهارنظر کرد. با توجه به یکسان بودن ظرفیت باتری G6 و V30 در یک نگاه می‌توان انتظار دوام کمتری را برای V30 به دلیل صفحه‌نمایش بزرگ‌تر داشت اما از سوی دیگر حضور اسنپ‌دراگون 835 با لیتوگرافی برتر 10 نانومتری (در مقابل 14 نانومتری در G6) از یک سو و فناوری OLED صفحه‌نمایش (در مقابل TFT در G6) از سوی دیگر شرایط را متعادل و حتی تا حدودی به نفع V30 نشان می‌دهد. در عمل و در یک تست واقعی می‌توان بازهم به سادگی مثل G6 روز دوم را با یک بار شارژ به اتمام رساند و در صورت سنگین نبودن بیش از اندازه استفاده، این میزان حتی می‌تواند به کل روز سوم نیز ادامه پیدا کند. دو نکته مهم برای طولانی‌تر شدن دوام باتری در این گوشی شامل پایین‌ آوردن وضوح صفحه‌نمایش تا FHD+ (بیشتر در این مورد در بخش رابط کاربری) و غیر فعال کردن ویژگی همواره روشن صفحه‌نمایش (Always-On display) می‌شود.

تست شارژ این باتری را با یک شارژر استاندارد دارای گواهی Quick Charge 3.0 انجام دادیم که در عمل تفاوتی با شارژر اصلی گوشی نخواهد داشت. یک نکته منفی در مورد شارژ V30، گرم شدن تقریبا کل گوشی در یک ساعت اول شارژ است که اندکی بیش از حد عادی به نظر می‌رسد البته با گذر از یک ساعت و نزولی شدن سرعت شارژ، از این گرما نیز کاملا کاسته می‌شود.

پروسه شارژ باتری V30 را در اینجا نیز با رسیدن باتری به صفر درصد در حالت خاموش انجام می‌دهیم. V30 ظرف 5 دقیقه شارژ خود را به 6 درصد رسانید و پس از 10 دقیقه 12 درصد شارژ داشت. از اینجا تا دقیقه 40، در هر 5 دقیقه بین 8 تا 10 درصد به شارژ باتری افزوده می‌شود به‌طوری‌که در دقیقه 15 به شارژ 20 درصد، در دقیقه 20 به شارژ 29 درصد، در دقیقه 25 به شارژ 38 درصد و پس از 30 و 40 دقیقه به ترتیب به شارژهای 48 و 64 درصدی به می‌رسیم. این روند بسیار از G6 با باتری مشابه سریع‌تر است جایی‌که این گوشی در دقیقه 30 و 40 به ترتیب تنها 37 و 50 درصد شارژ داشت. از این لحظه به بعد روند شارژ کند می‌شود و گوشی در دقیقه 50 به شارژ 76 و در رأس یک ساعت به شارژ 83 درصد می‌رسد که البته هنوز از G6 که پس از یک ساعت 73 درصد شارژ دارد بسیار سریع‌تر است. گوشی پس از یک ساعت و پانزده دقیقه به شارژ 90 درصد رسیده و تقریبا رأس 100 دقیقه شارژ خود را کامل می‌کند. این در حالی ست که در G6 باید 6 دقیقه دیگر یعنی تا دقیقه 106 باید به انتظار برای پر شدن باتری باشیم.

در LG V30 برخلاف G6 ظاهرا از شارژ وایرلس در همه نسخه‌های دستگاه استفاده شده و این قابلیت تنها به یک کشور محدود نیست.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

LG V30+ در اختیار ما مراحل بوت سیستم را تنها در 21 ثانیه طی می‌کند که در این زمینه تقریبا مشابه اس 8 پلاس سامسونگ از جمله پر سرعت‌ترین نمونه‌ها در سال 2017 به شمار می‌رود. سیستم‌عامل دستگاه نسخه 7.1.2 اندروید نوقا است که مطمئنا در آینده نزدیک به نسخه هشتم اندروید ارتقاء پیدا می‌کند و رابط کاربری آن نیز مثل LG G6 براساس پوسته اختصاصی LG UX 6.0 شکل گرفته است.

صفحه قفل در حالت پیش‌فرض تنها زمان و تاریخ و نوتیفیکیشن برنامه‌ها (قابل تغییر به دلخواه کاربر) را نشان می‌دهد اما از طریق منوی Lock Screen در تنظیمات می‌توان حداکثر 5 میانبر دلخواه را در پایین این قسمت جای‌گذاری کرد.

صفحه هوم در حالت پیش‌فرض فاقد دکمه دسترسی به app drawer یا منوی اصلی بوده و مثل گذشته همه چیز از آیکون برنامه‌ها گرفته تا میانبر تنظیمات و ویجت‌ها در صفحات مختلف هوم‌ جای می‌گیرند. تعداد آیکون‌های زیر صفحه‌نمایش با وجود نبود app drawer همچنان 5 عدد است و دکمه‌‌های کنترلی اندرویدی نیز به صورت پیش‌فرض شامل سه دکمه همیشگی recent ،back و هوم می‌شوند. در تنظیمات می‌توان دو گزینه دیگر یعنی QSlide و پائین آوردن منوی نوتیفیکشن را نیز به دکمه‌‌های این قسمت اضافه کرد.

ورود به مد ویرایشی صفحه هوم تنها با نگه داشتن انگشت روی صفحه‌نمایش انجام شده و با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه‌نمایش اتفاقی رخ نمی‌دهد. در حالت ویرایشی می‌توان ویجت تازه‌ای را به صفحه‌ افزود، تم تازه‌ای برای آن برگزید، برنامه‌هایی که در طی 24 ساعت گذشته uninstall شده‌اند را مشاهده (و مجددا نصب) کرد و یا به تنظیمات دیگری در Home screen setting دست یافت.

در تنظیمات هوم اسکرین امکان بازگرداندن app drawer از طریق گزینه Home & app drawer در منوی Select Home امکان‌پذیر شده و تغییر والپیپر، افکت حرکت والپیپر هنگام جابحایی بین صفحات، شیوه نمایش و transition رفتن از یک صفحه به صفحه دیگر و نوع چینش ماتریسی اپلیکیشن‌ها فراهم می‌شود. در این منو همچنین می‌توان مجله خبری Smart Bulletin را در صفحه سمت راست هوم اسکرین فعال کرد. یک گزینه جدید در این بخش امکان تغییر در شکل نمایش آیکون‌های صفحه هوم به صورت با حاشیه و بدون حاشیه را فراهم می‌آورد.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش با یک حرکت کوتاه رو به پایین علاوه بر اعلان برنامه‌ها، 6 تاگل پیش‌فرض شامل وای‌فای، پروفایل صوتی، بلوتوث، چرخش اتوماتیک تصویر، دیتای موبایلی و NFC را همراه با اسلایدر تغییر روشنایی (با امکان فعال کردن روشنایی خودکار) به نمایش می‌‌گذارد و از تنظیمات می‌توان اسلایدر دیگری برای تغییر حجم صدا را نیز به این بخش افزود.

با ادامه اسکرول،‌ اسلایدر روشنایی حذف شده و آیکون‌ها به صورت سه ردیف 4 تایی با امکان اسکرول به سمت راست و نمایش مجموعا 16 تاگل مرتب می‌شوند و در پایین نیز دو گزینه File Sharing برای اشتراک‌‌گذاری دیتا از طریق بلوتوث و Screen sharing برای انتقال تصویر به نمایشگرهای دیگر در دسترس قرار می‌گیرد. یک نکته منفی این چینش در دسترس نبودن گزینه تغییر روشنایی در این حالت است که برای دسترسی به آن مجدد باید این منو را بست و دوباره باز کرد. به عنوان یک نکته مثبت نیز نمایش درصد روشنایی در این بخش نکته جالبی به نظر می‌رسد که در اکثر دیگر نمونه‌های مشابه دیده نمی‌شود.

LG همچنان اپلیکیشنی به نام HD Audio Recorder را برای ضبط صدا در لیست برنامه‌‌های پیش‌فرض خود ارائه می‌دهد که با وجود آنکه هنوز می‌تواند با فرمت بدون فشرده‌سازی FLAC اقدام به برداشت صدا کند اما از میکروفون‌های استریو در آن خبری نیست و صدا به صورت مونو در آن برداشت می‌شود. در این اپلیکیشن گزینه جدیدی به نام Studio Mode‌ افزوده شده که در توضیح آن به امکان ضبط صدای موسیقی در حال پخش از طریق هدست‌ها اشاره شده است اما در عمل تنها این امکان را برای فایل‌های صوتی ذخیره شده در حافظه داخلی گوشی و Play Music ارائه می‌دهد و نمی‌توان برای نمونه موسیقی در حال پخش از رادیوهای اینترنتی را از این طریق ذخیره کرد.

منوی Setting یا تنظیمات در حالت پیش‌فرض از چهار Tab مختلف شامل Display ،Sound & notification ،Networks و General تشکیل شده و برای کاربران علاقه‌مند به چینش کلاسیک این بخش امکان تغییر به نمای List و نمایش تمامی آیکون‌ها در یک صفحه‌ با اسکرول عمودی نیز وجود دارد. ظاهر این قسمت تقریبا هیچ فرق خاصی با G6 ندارد اما در اینجا نیز برخی نکات تازه دیده می‌شوند.

یکی از این نکات امکان تغییر شدت ویبره به صورت مستقل برای سه حالت تماس، نوتیفیکیشن و هنگام tap کردن روی صفحه‌نمایش است.

رزولوشن صفحه‌نمایش در منوی display مثل پرچمداران 2017 سامسونگ قابل تغییر است و برخلاف سامسونگ، وضوح پیش‌فرض صفحه‌نمایش روی حداکثر خود یعنی 1440×2880 پیکسل قرار دارد. از این منو می‌توان وضوح را به 1080×2160 پیکسل و یا حتی 720×1440 پیکسل کاهش داد که این آخری از کیفیت تصویر می‌کاهد اما وضوح میانی FHD+ تغییر چندانی در کیفیت نداده ولی در مصرف باتری کاملا موثر است.

در منوی display همچنین بخش جداگانه‌ای به‌عنوان Comfort view برای فیلتر کردن رنگ‌ها هنگام استفاده از دستگاه در تاریکی در نظر گرفته شده که از جمله گزینه‌های جالب آن می‌توان به قابلیت سیاه و سفید کردن تصویر اشاره کرد.

صفحه‌نمایش همیشه روشن یا Always-on display به لطف پنل OLED دستگاه بهبود یافته و این بار محتوای متعددی توسط آن قابل نمایش است.

در بخش دیگری از منوی تنظیمات، گزینه‌ای به اسم Smart Doctor در نظر گرفته شده که توسط آن می‌توان شمای کلی از حافظه داخلی و حافظه رم گوشی به دست آورد و علاوه بر این به تست و عیب‌یابی سخت‌افزاری برخی قسمت‌های دستگاه مثل سنسورهای نور و Proximity، شتاب‌سنج، سنسور اثر انگشت، ژیروسکوپ و چند مورد دیگر نیز پرداخت.

Floating Bar یا نوار قابل اسکرول در کنار دستگاه یکی دیگر از موارد جدید به حساب می‌آید. این منو که محل آن با اسکرول در هر جای دلخواهی از لبه سمت چپ یا راست صفحه‌نمایش قابل تغییر است برای دسترسی سریع‌تر به المان‌های پر استفاده در نظر گرفته شده و در آن می‌توان تا 5 میانبر دلخواه، کنترل‌های موسیقی یا کنتاکت‌های پر استفاده را قرار داد.

سنسور اثر انگشت در LG V30 نکته جدید و تازه‌ای نسبت به G6 نداشته و با کمک آن بدون نیاز به فشردن دکمه home می‌توان با سرعت و دقت بالا، قفل صفحه‌نمایش را باز کرد. طبق معمول تا 5 اثر انگشت را برای این سنسور می‌توان تعریف کرد و با کمک آن امکان قفل کردن محتوای گالری تصاویر نیز در دسترس قرار دارد. به جز اثر انگشت،‌ از فناوری تشخیص چهره و تشخیص صدا نیز می‌توان برای بازگشایی قفل صفحه‌نمایش سود جست که البته نگفته پیداست که هر دو از لحاظ سرعت و دقت در جایگاه کاملا پایین‌تری از اثر انگشت قرار می‌گیرند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پس از آنکه ال‌جی در ابتدای سال جاری موفق به استفاده از آخرین فناوری پردازش موبایلی یعنی پروسسور Snapdragon 835 در مدل G6 نشد، V30 نخستین اسمارت‌فون این شرکت مجهز به این پروسسور 10 نانومتری به حساب می‌آید. پردازش در اسنپ‌دراگون 835 با هشت هسته کاستوم Kryo انجام می‌شود که در دو دسته 4 هسته‌ای یکی با فرکانس 2.45 گیگاهرتز و دیگری با فرکانس 1.9 گیگاهرتز مرتب شده‌اند. پردازش گرافیک این مجموعه نیز بر عهده قطعه Adreno 540 است.

حافظه دستگاه در نسخه عادی 64 گیگابایت و در نسخه V30+ در اختیار ما 128 گیگابایت است. از این میزان حافظه پس از اولین بوت چیزی نزدیک به 19 گیگابایت به سیستم‌عامل تعلق داشته و مابقی در اختیار کاربران است. بدین‌ترتیب در نسخه 128 گیگابایتی در اولین بوت حوالی 109 گیگابایت حافظه در دسترس قرار دارد. در هر دو نسخه نیز حافظه رم گوشی بدون تغییر همچنان 4 گیگابایت است.

یکی از انتقادهای وارد بر LG G6، استفاده از حافظه UFS 2.0 به جای UFS 2.1 در این گوشی بود که با وجود آنکه تفاوت مابین آنها را حتی کاربران حرفه‌ای‌تر نیز چندان متوجه نمی‌شوند اما حداقل به لحاظ عدد و رقم، G6 را در جایگاه پایین‌تری نسبت به دیگر پرچمداران نیمه اول سال 2017 قرار می‌داد. در تست AndroBench‌ در LG G6 در بخش خوانش ترتیبی (Sequential Read) به امتیاز 429MB/s دست پیدا کردیم که به روشنی به UFS 2.0 بودن این حافظه اشاره دارد. ال‌جی در V30‌ این نقیصه را برطرف ساخته و بالاخره از UFS 2.1 در این گوشی استفاده کرده است. امتیاز V30 در بخش خوانش ترتیبی (Sequential Read) تست AndroBench‌ به 686MB/s می‌رسد که UFS 2.1 بودن آن را تأیید می‌کند.

بنچ‌مارک‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور Snapdragon 835 انتظار عملکرد درخشانی از V30 در این زمینه در سطح دیگر بزرگان این کلاس همچون گلکسی Note8 از سامسونگ و سونی XPERIA XZ Premium را داریم.

در تست نخست مثل همیشه از Geekbench 4.1 آغاز می‌کنیم. این تست به عملکرد هسته‌های پردازنده به صورت تکی و چند هسته‌ای می‌پردازد و بهترین‌های بازار در آن به امتیازهایی حوالی 2 هزار واحد در حالت تک هسته‌ای و 7 هزار واحد در حالت چند هسته‌ای دست پیدا می‌کنند. برای نمونه می‌توان به XZ Premium با امتیازهای 1,915 و 6,388 به ترتیب در حالت‌های تک و چند هسته‌ای اشاره کرد. امتیاز V30 در این تست در حالت‌های مذکور 1,910 و 6,147 واحد اندازه‌گیری شد که با همتای خود برابری می‌کند و اندکی نسبت به گلکسی Note8 با پروسسور Exynos 8895 و امتیازهای 2,031 و 6,782 کمتر است.

در تست دوم طبق روالی که از نوبت پیش آغاز کردیم از بنچ‌مارک Basemark OS II بهره می‌گیریم. این بنچ‌مارک یکی از تست‌های کامل برای بررسی قسمت‌های مختلف از جمله سیستم، حافظه، گرافیک و وب بوده و عدد اعلام شده در پایان آن به نوعی معیاری برای عملکرد کلی گوشی به حساب می‌آید. نوت8 این تست را با امتیاز بسیار بالای 3,270 به پایان رساند و مدل‌های دارای Snapdragon 835 مثل HTC U11 نیز به عدد 3 هزار در آن نزدیک می‌شوند. در V30 اما با امتیاز نهایی فوق‌العاده‌ای روبرو نمی‌شویم و با مجموع 2,672 با اینکه هنوز در موردی مثل گرافیک امتیاز بیشتری نسبت به نوت8 در آن ثبت شده اما در کل در سطح متوسط رو به بالا قرار می‌گیرد.

در تست سوم نوبت به بنچ‌مارک تعیین‌کننده AnTuTu v6.2.7 می‌رسد؛ در این تست پرچمداران به حوالی 170 هزار واحد می‌رسند و انتظاری جز این نیز از V30 نداریم. پرچمدار ال‌جی، این تست را با امتیاز 167,374 به پایان رساند که با وجود آنکه از امتیاز 176 هزار واحدی نوت8 و 171 هزار واحدی XZ Premium اندکی کمتر است اما هنوز کاملا در بالاترین سطح بازار قرار دارد.

در تست Sling Shot Extreme قدرت گرافیک Adreno 540 دستگاه به بوته آزمایش گذاشته می‌شود. در گلکسی S8 پلاس با گرافیک 20 هسته‌ای Mali-G71 MP20 امتیاز نهایی این تست به 3,135 واحد رسیده و XZ Premium نیز با همین گرافیک Adreno 540 موفق به اتمام این آزمایش با امتیاز 3,444 واحد شد؛ در LG V30 اما هر دوی این رکوردها شکسته شده و با رسیدن به امتیاز 3,537 تمامی رقبا در این زمینه به چالش کشیده می‌شوند.

ارتباطات

LTE گیگابایتی با استاندارد Cat.16 پر سرعت‌ترین گزینه ارتباطی این مدل به حساب می‌آید و در بخش ارتباطات بی‌سیم نیز با بلوتوث نسخه 5 (فعال شدن در اندروید 8)، وای‌فای ac دو بانده و NFC روبرو می‌شویم. محل آنتن NFC در این گوشی در بخش پشتی و محوطه مابین سنسور اثر انگشت و مجموعه دوربین است. یک نکته جالب در مورد NFC این گوشی امکان محدود کردن کارکرد آن به پرداخت الکترونیکی (LG Pay) و یا خواندن تگ‌های NFC است که البته نگفته پیداست که اولی در همه کشورها در دسترس نیست. پورت USB Type-C این مدل ظاهرا دارای استاندارد سرعت USB 3.1 است که از این لحاظ تفاوتی با G6 ندارد و در نهایت گزینه‌های معمول ارتباط با ماهواره‌های مسیریابی همچون GPS و GLONASS نیز همچنان در آن برقرار است.

کلام آخر

LG V30 اسمارت‌فونی زیبا با طراحی چشم‌نواز و امکاناتی در سطح یک پرچمدار است؛ طراحی شیشه‌ و فلز، استاندارد ضد آب IP68، صفحه‌نمایش فول‌اسکرین با حاشیه‌های ناچیز در بالا و پایین، ضخامت اندک و وزن مناسب گزینه‌های مثبت طراحی این مدل را تشکیل می‌دهند. تغییر فناوری ساخت صفحه‌نمایش به OLED، دست ال‌جی را برای رقابت با بزرگان این کلاس باز گذاشته و استفاده از یک لنز پر سرعت با گشودگی دیافراگم f/1.6 نیز مجموعه دوربین آن را در نگاه خریداران در جایگاه بالایی قرار می‌دهد. پروسسور Snapdragon 835، حافظه UFS 2.1 و گرافیک قدرتمند Adreno 540، مجموعه پردازشی مدرنی را برای این گوشی فراهم آورده‌اند و از توان باتری آن نیز نمی‌توان ناراضی بود. در سوی دیگر و در سمت نکات منفی این گوشی باید از کیفیت متوسط دوربین‌های اصلی و دوربین سلفی در هر دو بخش عکاسی و فیلم‌برداری، اندکی تغییر رنگ و color shift‌ در صفحه‌نمایش و شلوغی بیش از اندازه در رابط کاربری سیستم‌عامل یاد کرد.