mobile.ir - مرجع موبایل ایران

در حالی‌که آمارهای نگران‌کننده از بحران COVID-19 به روند افزایشی خود در سرتاسر جهان ادامه داده و همچنان راه‌حل جامع و فراگیری نیز حداقل در افق کوتاه‌مدت به چشم نمی‌خورد، ادامه محدودیت‌های متداول در «زندگی عادی جدید» و رعایت فاصله‌گذاری‌های اجتماعی هنوز تنها راه‌کارهای عملی برای عبور از این شرایط بی‌سابقه به‌نظر می‌رسند. کاهش حضور فیزیکی در محیط‌های شلوغ، پرهیز از ملاقات‌های رو در رو و در صدر آن‌ها انتقال فعالیت‌های کاری و تحصیلی به محیط خانه از جمله مهم‌ترین نمودهای قابل اشاره در زمینه فاصله‌گذاری اجتماعی یا social distancing به حساب می‌آیند. در همین راستا از نخستین ماه‌های بالا گرفتن بحران کرونا، استفاده از کامپیوترهای خانگی و تبلت‌های با صفحه‌نمایش بزرگ با روند رو به رشد بی‌سابقه‌ای روبرو شدند که نمونه دیگری برای آن در طی چندین سال گذشته نمی‌توان سراغ گرفت؛ به‌عنوان نمونه‌ای در این زمینه می‌توان به گزارش کانالیز از بازار کامپیوترهای خانگی در سه‌ماهه سوم سال 2020 اشاره کرد که از رشد 12.7 درصدی عرضه این محصولات در این بازه زمانی و رسیدن آن به رقم 79.2 میلیون دستگاه سخن گفته است. این میزان رشد در طی 10 سال گذشته بی‌سابقه بوده و علت آن را بیش از هر چیز باید به ادامه بحران کرونا منتسب کرد.

این شرایط در رده تبلت‌ها نیز ادامه پیدا کرده جایی‌که مطابق گزارش IDC از بازار جهانی تبلت‌ها در سه‌ماهه دوم سال 2020، در این فاصله زمانی نزدیک به 38.6 میلیون دستگاه به بازار جهانی عرضه شده که از رشد فوق‌العاده 18.6 درصدی در این مارکت خبر می‌دهد. نکته جالب‌تر در این میان (بدون در نظر گرفتن اپل در صدر جدول توزیع‌کنندگان برتر تبلت در جهان)، توجه به این واقعیت است که هر چهار برند برتر در جایگاه‌های دوم تا پنجم این لیست به رشد سالیانه‌ای فراتر از 40 درصد دست پیدا کرده‌اند که این موضوع را می‌توان تا حدودی به اقبال بیشتر کاربران به سمت تبلت‌های ارزان‌تر در شرایط بحرانی کنونی تعبیر نمود.

در این میان البته همچنان تنوع پایینی در بازار تبلت به چشم می‌خورد که از افزایش هرچه بیشتر رشد در این مارکت جلوگیری کرده و تغییر نکردن این شرایط در طی نزدیک به یک سال گذشته نیز شاید به امید سازندگان برای رفع این بحران در آینده نزدیک، بی‌ارتباط نباشد؛ در این بازار به‌جز آی‌پدهای اپل با بازار خاص و مشتریان متفاوت و آمازون با گستره توزیع محدود، دیگر برندها از جمله سامسونگ، هواوی و لنوو، از تنوع پایینی برخوردار بوده و تبلت‌های انگشت‌شماری را به‌خصوص در رده میانی رو به پایین عرضه کرده‌اند.

تبلت‌های سری Galaxy Tab A از جمله دیرپاترین خانواده تبلت‌ها در برند سامسونگ به حساب می‌آیند که معمولا با امکانات کمتری نسبت به سری پیشرفته‌تر Tab S‌ عرضه شده و قیمت مناسب‌تری را نیز ارائه می‌دهند. Galaxy Tab A 10.1 یکی از نمونه‌های به‌نسبت جدیدتر این خانواده است که با وجود آن‌که فاصله چندانی تا دومین سالگرد معرفی آن در فوریه 2019 باقی نمانده است اما با توجه به کمبودهای بازار در این رده و اوضاع نابسامان قیمتی می‌تواند )حداقل تا حدودی)، بخشی از نیازهای کاربران را پوشش دهد.

Tab A 10.1 همانطور که از نام آن مشخص است به یک صفحه‌نمایش نسبتا بزرگ 10.1 اینچی مجهز بوده و از لحاظ طراحی و مشخصات پردازشی و مولتی‌مدیایی نیز نمونه چندان غیر قابل‌قبولی به‌نظر نمی‌رسد.

سامسونگ گلکسی Tab A 10.1 2019 با نام مدل SM-T515 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه بزرگ دستگاه با تصویری از خود تبلت و نام مدل همراه است و فرق چندانی با گذشته ندارد.

درون این جعبه به‌جز خود دستگاه به یک شارژر و یک کابل USB-C بر می‌خوریم و نکته خاص دیگری در آن دیده نمی‌شود.

شارژر تبلت یک نمونه 7.8 واتی (5 ولت و 1.55 آمپر) است که چندان پر قدرت به‌نظر نمی‌رسد و احتمالا به زمانی نسبتا طولانی برای پر کردن باتری نیاز دارد. در مورد توان و عملکرد این شارژر در بخش باتری بیشتر سخن خواهیم گفت.

طراحی ظاهری

اولین نکته مشهود در مورد طراحی ظاهری Tab A 10.1 که بلافاصله پس از در دست گرفتن آن مشخص می‌شود؛ فرم عمودی آن است که برخلاف بسیاری از تبلت‌های هم‌اندازه خود، ترکیبی عمودی را پیشنهاد می‌دهد. عمودی بودن این تبلت جدا از محل دوربین سلفی در حاشیه‌های ضخیم‌تر بالا و پایین صفحه‌نمایش نیز مشهود است.

در کناره‌های تبلت (در فرم عمودی) با حاشیه‌های بسیار باریک‌تری روبرو می‌شویم که ظاهر مدرنی را به این مدل بخشیده و آن را کم‌عرض‌تر از یک تبلت عادی 16:10 نشان می‌دهد.

کاور بخش پشتی که به‌جز نواری در بالا (احتمالا برای جای‌گذاری آنتن‌های ارتباطی) به‌طور کامل کناره‌ها و بالا و پایین دستگاه را نیز پوشانده، فلزی بوده و رنگ مات آن مانع از دریافت اثرات انگشت و آلودگی خواهد بود. جنس و طراحی این قاب از جمله مهم‌ترین نکات مثبت در ساختار Tab A محسوب شده و مقایسه آن با اغلب نمونه‌های مشابه با بدنه‌های براق پلاستیکی و شیشه‌ای جذابیت بالایی را به این مدل می‌بخشد.

بخش پشتی دستگاه بار دیگر بر فرم عمودی تبلت تأکید کرده و نه‌تنها جایگاه دوربین به‌روشنی از این تصمیم حکایت دارد بلکه نشان سامسونگ در مرکز این قسمت نیز هم‌راستا با این ترکیب است.

ضخامت Tab A 10.1 نسبتا کم و راضی‌کننده‌ بوده و با این‌که از تبلت‌های پرچمدار با ضخامت‌های ناچیز هنوز فاصله دارد اما شرایط چندان بدی را نیز ارائه نمی‌کند.

دو اسپیکر استریوی دستگاه مطابق با فرم عمودی تبلت، در پایین قرار گرفته‌اند که با وجودی‌که در این حالت صدای مناسبی را ایجاد می‌کنند اما با چرخاندن تبلت و گرفتن آن به صورت افقی به سمت راست (یا چپ بسته به جهت چرخش) منتقل شده و از جذابیت آن‌ها در ایجاد یک صدای استریو کاسته می‌شود.

در کناره سمت راست (در حالت عمودی) دکمه‌های معمول تغییر صدا و پاور قرار دارند که در آن مثل دیگر تبلت‌های اخیر سامسونگ بار دیگر دکمه پاور بالاتر از ولوم قرار دارد. انتقال دکمه پاور به بالای کلیدهای دوگانه تغییر صدا، مزیت چندانی را از لحاظ ارگونومیک در هنگام در دست گرفتن تبلت در هر دو حالت افقی و عمودی ارائه نکرده و برخی موقعیت‌ها مثل گرفتن اسکرین شات را تا حدودی سخت‌تر نیز کرده است.

حضور جک هدست در بالای تبلت، استفاده از آن را در فرم عمودی نسبتا مشکل می‌کند اما در حالت افقی جایگاه نسبتا مناسبی برای آن در نظر گرفته شده است.

از طراحی Galaxy Tab A 10.1 می‌توان در مجموع تا حدود زیادی رضایت داشت و با این‌که فاصله آن تا تبلت‌های پیشرفته و پرچمدار Tab S در زمینه طراحی نیز به‌خوبی حفظ شده اما المان‌هایی مثل حاشیه‌های عمودی اندک در دو طرف صفحه‌نمایش و بخش فلزی پشت دستگاه، کیفیت قابل‌قبولی را به نمایش می‌گذارند.

ابعاد و وزن

Tab A 10.1 با طول و عرض به ترتیب 245.11 و 149.35 میلی‌متری از متوسط تبلت‌های 10.1 اینچی 16:10 ابعاد نسبتا کمتری را نشان می‌دهد که این کاهش ابعاد به‌خصوص در عرض تبلت جایی‌که باحاشیه‌های جانبی بسیار کمتری در دو طرف صفحه‌نمایش روبرو می‌شویم رخ داده است؛ برای مشخص شدن این کاهش عرض می‌توان از هواوی مدیا‌پد T5 یاد کرد که با همین اندازه صفحه‌نمایش و نسبت مشابه 16:10 با این‌که از طول کمتری برابر با 243 میلی‌‌متر برخوردار است اما عرض 164 میلی‌متری آن تفاوت بسیار بزرگی را با Tab A 10.1‌ نشان می‌دهد.

ضخامت دستگاه 7.6 میلی‌متر است که در کلاس خود نمونه Slim و ظریفی به حساب می‌‌آید.

وزن 469 گرمی این مدل در مقایسه با دیگر 10.1 اینچی‌های مشابه تفاوت خاصی ندارد اما برای نمونه در مقایسه با MediaPad T5 با وزن 460 گرمی اما با باتری ضعیف‌تر (5100 در مقابل 6,150 میلی آمپر ساعت)، امتیاز مثبتی را به نام سامسونگ واریز می‌کند.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش دستگاه همانی‌ست که از یک میان‌رده نسبتا بزرگ انتظار داریم، یک پنل 10.1 اینچی با فناوری ساخت LCD‌ با وضوح 1200×1920 پیکسل و نسبت 16:10 که با وجود آن‌که مثل تبلت‌های پیشرفته و پرچمدار به قابلیت‌هایی مثل پشتیبانی از HDR یا قلم مجهز نیست اما برای مشاهده ویدئو، مطالعه کتاب، انجام چند بازی دم‌دستی و حضور در جلسه‌های کاری و آموزشی کاملا مناسب به‌نظر می‌رسد. روشنایی این پنل در سطح متوسطی قرار دارد و حداقل نور آن نیز امکان استفاده از دستگاه در محیط‌های تاریک را فراهم می‌کند.

از زاویه دید صفحه‌نمایش می‌توان کاملا رضایت داشت و در زمینه دقت رنگ نیز با این‌که امتیاز بالایی را به خود اختصاص نمی‌دهد اما هنوز می‌توان آن را نسبتا قابل‌قبول تلقی کرد.

در بالا و پایین پنل (از دید عمودی) اندکی بیش از 12 میلی‌متر حاشیه در نظر گرفته شده و حاشیه‌های جانبی آن نیز تنها در حدود 5 میلی‌متر است. برای مقایسه در نمونه‌ای مثل MediaPad T5 نزدیک به 11 و 12 میلی‌متر حاشیه در دو طرف صفحه‌نمایش در نظر گرفته شده بود.

اجزای جانبی

سمت چپ تبلت به‌کل خالی از هر المانی‌ست اما در سمت راست به‌ترتیب از بالا به پایین به دکمه پاور، کلید دوگانه تغییر صدا و درگاه سیم‌کارت/کارت حافظه بر می‌خوریم. دکمه‌های جانبی دستگاه در هیچ‌یک از چهار حالت در دست‌گیری تبلت در زیر انگشتان دست قرار نداشته و به‌کل با مقوله ارگونومی بیگانه به‌نظر می‌رسند.

درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه در Tab A 10.1‌ قادر به میزبانی از یک سیم‌کارت نانو و یک کارت حافظه microSD است و امکان استفاده از دو سیم‌کارت در آن وجود ندارد.

در بخش بالایی میکروفون دوم وجک هدست قرار دارد و در پایین نیز به‌جز درگاه USB-C در مرکز به دو اسپیکر استریو بر می‌خوریم. USB-C بودن پورت اتصالات سیمی در این تبلت از جمله نکات مثبت آن است اما محل اسپیکرهای دوگانه آن به‌خصوص در کاربری‌هایی مثل تماشای ویدئو یا انجام بازی که اغلب به‌صورت افقی انجام می‌شوند چندان ایده‌آل به نظر نمی‌رسد.

اسپیکرهای استریو

به‌جز محل نچندان ایده‌آل دو اسپیکر استریوی دستگاه که هنگام گرفتن تبلت به‌صورت افقی، هر دو در یک سمت (چپ یا راست بسته به نحوه در دست گرفتن) قرار می‌گیرند، از کیفیت و قدرت این دو، می‌توان به میزان بسیار زیادی رضایت داشت و میزان شفافیت و صدای بم آن‌ها در مقایسه با نمونه‌ای مثل MediaPad T5 در جایگاه کاملا برتری قرار دارد.

بخش پشتی

در بخش پشتی دستگاه به‌جز نوار کوچکی در بالا که دوربین اصلی و احتمالا آنتن‌های ارتباطی (وای‌فای و ارتباطات سیم‌کارتی) را در خود جای داده، بقیه قسمت‌ها فلزی بوده و نشان سامسونگ نیز در مرکز این قسمت قرار دارد. جنس فلزی این قسمت مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت بوده که جلوه دو چندانی را به این مدل می‌بخشد.

دوربین اصلی

تک دوربین اصلی حاضر در بخش پشتی دستگاه یک نمونه 8 مگاپیکسلی اتوفوکوس با f/1.9 است که از فیلم‌برداری 1080p با 30 فریم در ثانیه پشتیبانی می‌کند و جزییات بیشتری از آن از سوی سامسونگ منتشر نشده است.

رابط کاربری دوربین فضای آشنایی را عرضه می‌کند که البته به‌دلیل فضای بیشتر صفحه‌نمایش، تا حدودی نسبت به یک گوشی موبایل با تغییر روبرو شده است. در این رابط کاربری در سمت راست به دکمه شاتر در مرکز، و نمایی از آخرین عکس گرفته شده و سوییچر تعویض بین دوربین اصلی و سلفی به ترتیب در پایین و بالای آن بر می‌خوریم. در مرکز تصویر در پایین، جدا از سه بخش عکاسی، فیلم‌برداری و More به ویژگی Scene optimizer یا همان تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و دو گزینه برای برداشت عادی و زوم بر می‌خوریم که این دومی امکان 2 برابر زوم را در اختیار کاربران قرار می‌دهد اما طبیعتا به‌دلیل نبود دوربین اختصاصی تله‌فتو، این ویژگی به‌صورت دیجیتال انجام می‌شود. در بالای این بخش نیز فیلترهای لایو، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر عکاسی خودکار و در نهایت میانبر دسترسی به Setting قرار دارد.

وضوح تصویر دوربین اصلی در نسبت‌ پیش‌فرض 4:3 برابر با 2448×3264 یا 8 مگاپیکسل است که با تغییر آن به 16:9 به 1836×3264 پیکسل یا 6 مگاپیکسل کاهش یافته و دو نسبت 1:1 و فول نیز به‌ترتیب تصاویری با رزولوشن‌های 6 مگاپیکسل (2448×2448 پیکسل) و 6.6 مگاپیکسل (2040×3264 پیکسل) ایجاد می‌کنند.

درمنوی More طبق انتظار با گزینه‌های چندانی روبرو نمی‌شویم و در این قسمت تنها دو مورد پانوراما و برداشت پرو در دسترس قرار گرفته‌اند.

در منوی Pro نیز گزینه‌های چندانی دیده نمی‌شود و در غیبت گزینه‌های حرفه‌ای‌تری مثل سرعت شاتر و فوکوس دستی، تنها می‌توان امکان افزایش عدد ISO‌ از 100 تا 800 در نظر گرفته شده و وایت بالانس و میزان نورگیری را نیز می‌توان به‌دلخواه تغییر داد.

در منوی تنظیمات دوربین گزینه‌های اندک اما جالب‌توجه‌ای دیده می‌شوند که برخی از آن‌ها را به‌سادگی نمی‌توان در تبلت‌های این رده یافت. در این منو امکان نمایش یا حذف گزینه Scene optimizer، تغییر وضوح فیلم‌برداری دوربین اصلی و سلفی، فعال کردن خطوط راهنما، تگ‌های مکانی، برداشت تصویر در حالت HEIF (با فرمت heic با حجم کمتر اما احتمال بالاتر پشتیبانی نشدن در پخش‌کننده‌های قدیمی‌تر)، برداشت ویدئو با کدک H.265 یا HEVC (بار دیگر با حجم کمتر اما ریسک پخش نشدن در پلیرهای قدیمی‌تر) و HDR اتوماتیک اشاره کرد که این سه‌تای آخر را در کمتر تبلت دیگری در این کلاس می‌توان یافت.

از کیفیت عکس‌های گرفته شده با دوربین اصلی Tab A 10.1 2019 می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و با توجه به گشودگی مناسب دیافراگم، از لحاظ میزان نور و جزییات نیز با شرایط نسبتا مناسبی روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در تصاویر از فاصله نزدیک با دقت فوکوس مطلوب و تا حدی فراتر از انتظار روبرو می‌شویم و از لحاظ دقت رنگ نیز هنوز می‌توان از نتیجه نهایی رضایت داشت.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری دوربین اصلی این تبلت با حداکثر وضوح فول اچ‌دی یا 1080×1920 پیکسل در 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 17 مگابیت بر ثانیه انجام شده و صدای دوکاناله آن نیز از بیت‌ریت صوتی 255Kbps برخوردار است. با سوییچ به کدک HEVC، بیت‌ریت ویدئویی به 10Mbps‌ کاهش پیدا کرده و بدین‌ترتیب از حجم ویدئو بدون تغییر خاصی در کیفیت کاسته می‌شود. از کیفیت ویدئوهای این دوربین برای نمونه‌ای جای گرفته در یک تبلت نسبتا بزرگ نمی‌توان ناراضی بود و با این‌که هیچ رکوردی را به نام خود ثبت نمی‌کند اما هنوز ویدئوهای نسبتا قابل‌قبولی را در محیط‌های با نور مناسب ثبت می‌کند. حین فیلم‌برداری امکان گرفتن عکسی با وضوح 1836×3264 پیکسل یا 6 مگاپیکسل نیز وجود دارد.

دوربین سلفی

دوربین سلفی تبلت یک نمونه 5 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار با f/2.2 است که از HDR پشتیبانی می‌کند. تصاویر این دوربین اندکی رنگ‌پریده و با کنتراست پایین به نظر می‌رسند اما برای کاربری معمول دوربین سلفی در یک تبلت یعنی حضور در چت‌های تصویری و گفت‌وگو در اپلیکیشن‌های پیام‌رسان، کیفیت چندان بدی را عرضه نمی‌کند.

باتری

در Tab A 101.1 2019 از یک باتری نسبتا حجیم با ظرفیت 6,150mAh استفاده شده که در مقایسه با نمونه‌ای مثل MediaPad T5 با باتری 5,100 میلی آمپر ساعتی، حداقل روی کاغذ شرایط بهتری را به نمایش می‌گذارد. سامسونگ در توصیف این باتری به 13 ساعت تماشای ویدئو و 128 ساعت گوش دادن به موسیقی اشاره کرده که هر دو نسبتا مناسب به‌نظر می‌رسند. در عمل البته این نوع استفاده کاربران است که دوام این باتری را تعیین می‌کند اما در یک استفاده متوسط و نچندان شدید (3 تا 4 ساعت استفاده در روز) شاید بتوان روز دوم را نیز با یک بار شارژ این باتری به پایان رساند.

برای تست باتری این تبلت بار دیگر به سراغ آزمون Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم که با قرار دادن نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد، دوام باتری را با شبیه‌سازی استفاده‌های عادی کاربران از شارژ 100 درصد تا رسیدن به زیر 20 درصد اندازه‌گیری می‌کند. گلکسی Tab A 10.1 2019 این تست را با دوام 10 ساعت و 31 دقیقه‌ای به پایان می‌رساند که نتیجه چندان درخشانی برای این تبلت محسوب نشده و عملا از MediaPad T5 با باتری ضعیف‌تر نیز جایگاه پایین‌تری را به خود اختصاص می‌دهد. بخشی از عملکرد نچندان درخشان باتری در این حالت را شاید بتوان به نور بیشتر صفحه‌نمایش و لیتوگرافی 14 نانومتری پردازنده آن مرتبط دانست.

شارژر ارائه شده همراه این تبلت همانطور که پیش از این اشاره شد یک نمونه ضعیف 7.8 واتی (5 وات و 1.55 آمپر) است که از همین ابتدا انتظار چندانی برای سرعت بالای آن نداریم. شارژ باتری دستگاه را در حالت خاموش و از صفر درصد آغاز می‌کنیم جایی‌که پس از 10، 20 و 30 دقیقه، باتری تبلت به ترتیب به شارژهای 4، 10 و 14 درصد دست می‌رسد که هنوز اختلاف بزرگی با شارژ 12 درصدی MediaPad T5 پس از 30 دقیقه ندارد. پس از یک ساعت باتری تا 28 درصد شارژ می‌شود و پس از 2 ساعت نیز شارژ آن به 57 درصد می‌رسد. در مقابل، T5 در این دو زمان به شارژهای 23 و 45 درصد اکتفا می‌کند. پس از 3 ساعت شارژ باتری، 85 درصد شد و پس از گذشت زمانی نزدیک به 3 ساعت و 30 دقیقه، پروسه شارژ به پایان می‌رسد. در سوی دیگر T5 در این زمان هنوز فقط 77 درصد از ظرفیت خود را پر کرده و به زمانی نزدیک به 4 ساعت و 50 دقیقه برای پر شدن کامل نیاز دارد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Galaxy Tab A 10.1 2019 با سیستم‌عامل اندروید 10 و رابط کاربری OneUI 2.1 ارائه می‌شود که با توجه به رده کاربری دستگاه، ترکیب پیشرو و مدرنی به حساب می‌آید. بوت تبلت به نزدیک 26 ثانیه زمان نیاز دارد که زمان نسبتا سریعی در این رده به حساب می‌آید.

صفحه قفل جدا از نمایش زمان و تاریخ در گوشه سمت چپ بالا، از دو میانبر برای دسترسی مستقیم به دوربین و شماره‌گیر تلفن برخوردار است که در تنظیمات این قسمت می‌توان هر میانبر دلخواهی را جایگزین آنها کرد.

در منوی تنظیمات صفحه قفل در بخش layout علاوه بر این می‌توان جایگاه این دو میانبر را در پایین صفحه را نیز تغییر داد و با انتخاب گزینه Touch and hold to show، نمایش آنها در نیمه پایینی صفحه را منوط به لمس و نگه داشتن یک آیکون جدید کرد.

در بخش تنظیمات صفحه قفل مثل قبل گزینه‌ای تحت عنوان FaceWidget در نظر گرفته شده که با فعال کردن آن، مواردی مثل کنترلرهای موسیقی، رویدادهای تنظیم شده برای روز جاری، آلارم بعدی ساعت و وضعیت آب و هوا دیده می‌شوند.

صفحه هوم با آیکون‌های بزرگ‌تری نسبت به گذشته طراحی شده که رنگ و لعاب بیشتری در مقایسه با قبل دارند و از این لحاظ تفاوتی را نسبت به گذشته نشان نمی‌دهند. در اینجا نیز به دلخواه می‌توان ویجت‌ها و آیکون برنامه‌های دلخواه را در صفحات مختلف دسک‌تاپ جای داد اما برخلاف رویه معمول سامسونگ در دسک‌تاپ سمت چپ خبری از Samsung Daily نیست.

دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش در زمینه شکل و طراحی بدون تغییر مانده و شامل back، هوم و app switcher می‌شوند که با لمس این آخری در کناره سمت چپ، مجموعه‌ای از برنامه‌های جدیدا اجرا شده همراه با آیکونی برای بستن دسته‌جمعی آنها ظاهر می‌شود و در پایین نیز چهار میانبر ظاهرا ثابتِ مرورگر، گالری، گلکسی استور و ساعت قرار دارند.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر یا نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش، وارد بخش ویرایشی صفحه هوم می‌شویم که سه گزینه Wallpapers، ویجت و تنظیمات هوم‌اسکرین در پایین آن دیده می‌شود و گزینه تم از آن حذف شده است.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم را پیش از این به طور کامل در نمونه‌‌هایی مثل A51 و A31 دیده‌ایم و با تغییر خاصی در اینجا روبرو نمی‌شویم. در این بخش امکان تغییر ساختار صفحه هوم (یک صفحه هوم تکی و صفحه اپلیکیشن‌های جدا یا صفحه هوم قابل اسکرول به سمت چپ و دسک‌تاپ‌های متعدد)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش یا پنهان کردن دکمه دسترسی به App drawer، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، App icon badge (شیوه نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن)، Add apps to Home screen (افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از گوگل پلی به صفحه هوم)، Swipe down for notification panel (کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن) و Lock Home screen layout (غیر فعال کردن امکان جایجایی با حذف آیکون‌های روی صفحه‌نمایش) در دسترس قرار دارند.

طبق معمول در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود.

در منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش با یک بار اسکرول از بالا به پایین، مثل قبل، درصد ذخیره باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ و کنار آیکون دسترسی به منوی Setting نیز دکمه‌ای برای خاموش و روشن کردن دستگاه در نظر گرفته شده است. زیر این قسمت به 8 میانبر برای دسترسی به وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode، دیتای موبایلی، Power mode و هات‌اسپات بر می‌خوریم و اعلان برنامه‌های مختلف نیز مثل همیشه در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود.

اما پیش از آنکه سری به دیگر تاگل‌های منوی نوتیفیکیشن بزنیم بهتر است با دو آیکون حاضر در پایین این قسمت آشنا شویم؛ این دو آیکون که با عنوان Devices و Media شناخته می‌شوند در حقیقت راه‌کاری برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به تبلت (مثلا از طریق بلوتوث) و کنترل مدیای در حال پخش در آن‌هاست. دستگاه‌های متصل به تبلت با نصب اپلیکیشن SmartThings سامسونگ مجموعه وسیعی از دیوایس‌های هوشمند را در بر گرفته و بدین‌ترتیب کنترل پخش مدیا روی این دیوایس‌ها به امر آسانی بدل می‌شود.

با ادامه اسکرول این بخش 13 آیکون جدید در ردیف‌های شش‌تایی با امکان اسکرول افقی به این جمع افزوده می‌شوند که تقریبا همه آنها را در A31 نیز دیده بودیم NFC یک غایب مهم این بخش است که نبود آن از پشتیبانی نشدن این گزینه در Tab A 10.1 2019 خبر می‌دهد.

گزینه حالت تمرکز یا Focus mode در این بخش برای غیر فعال کردن گزینه‌های مرتبط با سرگرمی و مولتی‌مدیا در دستگاه و تمرکز روی کار و فعالیت‌های شخصی‌ست که با لمس آن و انتخاب یکی از دو گزینه Work time یا Me time، تنها قابلیت‌های اصلی تبلت مثل تماس و پیام، ساعت، تنظیمات و Play Store در دسترس قرار داشته و بقیه به صورت سیاه‌ و سفید و غیر فعال به نمایش در می‌آیند.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که در نبود سنسور تنظیم خودکار روشنایی، طبیعتا امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار را نیز ارائه نمی‌کند در عوض در این قسمت گزینه‌ای به نام Outdoor mode در نظر گرفته شده که برای افزایش روشنایی صفحه‌نمایش در محیط‌های خارجی و زیر نور خورشید به‌کار می‌رود.

در رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ، در این بخش امکان تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) نیز در دسترس قرار داشت که این منو حالا با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout در دسترس قرار دارد. در این منو می‌توان نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز کنترل نمود.

منوی اصلی که با کشیدن رو به بالا یا پایین هوم‌اسکرین پدیدار می‌شود از ساختار ساده‌ای برخوردار بوده و موارد حاضر در آن به‌صورت پیش‌فرض در 5 ردیف و 6 ستون قابل نمایش هستند. قسمت جست‌وجو در بالا به جای خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های تبلت (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش تغییر خاصی نسبت به گذشته نداشته و همان موارد قبلی از جمله Clean up pages (برای پر کردن جای خالی‌های ایجاد شده در منوی اصلی ناشی از حذف و اضافه برنامه‌ها) در آن حضور دارند.

منوی تنظیمات یا Setting تبلت به‌جز اختلاف در یکی دو مورد، همانی‌ست که در A31 هم دیده بودیم؛ در این منو مثل گذشته از آیکون‌های رنگی و قسمت‌های مجزایی برای دسترسی آسان‌تر استفاده شده که شامل گزینه‌های ارتباطی یا Connections، گزینه‌های مربوط به صدا و لرزش و اعلان برنامه‌ها، تمامی بخش‌های مرتبط با صفحه‌نمایش، گزینه‌های امنیتی همراه با حساب‌های کاربری و گوگل، بخشی تحت عنوان ویژگی‌های پیشرفته یا Advances features، سه قسمت مرتبط با اپلیکیشن‌ها، تنظیمات عمومی مرتبط با زبان و تاریخ و گزینه‌های کمکی برای افراد توان یاب و بالاخره قسمت اطلاعات کلی تبلت و آپدیت نرم‌افزار می‌شوند. از جمله تفاوت‌های این منو با قبل باید به نبود تم و حذف گزینه Biometrics اشاره کرد که این دومی طبیعتا به‌دلیل نبود سنسورهای زیست‌سنجی (سنسور اثر انگشت و تشخیص چهره) رخ داده است و به‌جز این موارد با اختلاف دیگری روبرو نمی‌شویم.

در منوی Privacy مثل قبل موارد مرتبط با حریم خصوصی افراد از مدیریت دسترسی‌ها تا ارسال اطلاعات بازاریابی و عیب‌یابی به شرکت سازنده و اطلاعات و فعالیت‌های به اشتراک گذاشته شده با گوگل در دسترس قرار دارد. یک نکته جالب در این بخش افزوده شدن مدیریت اطلاعات شخصی و داده‌های مربوط به حساب کاربری سامسونگ و شخصی‌سازی کردن دیتای کاربر در اپلیکیشن‌ها و سرویس های سامسونگ است.

منوی Location یا مسیریابی نیز به صورت یک گزینه مستقل در پایین گزینه Privacy افزوده شده که در آن جزییات بیشتری در مورد مکان کاربر در دسترس قرار می‌گیرد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

در گلکسی Tab A 10.1 2019 از پروسسور نچندان پر توان Exynos 7904 استفاده شده که حالا چیزی نزدیک به 2 سال از معرفی آن می‌گذرد؛‌ در ساختار این پروسسور 14 نانومتری از دو هسته 1.8 گیگاهرتزی ARM Cortex-A73 و 6 هسته 1.6 گیگاهرتزی A53 استفاده شده که فارغ از قدیمی بودن این هسته‌ها در زمینه حداکثر فرکانس نیز در مقابل دیگر رقبای مشابه در شرایط پایین‌تری قرار دارد. گرافیک این چیپ‌ست نیز فوق‌العاده نبوده و با Mali-G71 MP2 افتخار چندانی را نصیب سامسونگ نمی‌کند. این پروسسور در عمل چندان فوق‌العاده ظاهر نمی‌شود و در ترکیب با حافظه رم ناچیز آن، تأخیرهای گاه و بیگاهی را در اجرای برنامه‌ها و برخی قابلیت‌های سیستم‌عامل (مثل جست‌وجو برای یک تنظیم مشخص در منوی Setting) نشان می‌دهد.

Tab A 10.1 2019 ظاهرا در چینش‌های حافظه مختلفی ارائه می‌شود اما نسخه در اختیار ما دارای 2 گیگابایت رم و 32 گیگابایت حافظه داخلی‌ست که این دومی را می‌توان با اسلات microSD تا 512 گیگابایت دیگر (البته تنها حافظه ذخیره‌سازی و نه حافظه نصب برنامه‌ها) ارتقاء داد. از 32 گیگابایت حافظه داخلی دستگاه در بوت اولیه و پیش از انجام هرگونه تغییری روی حافظه (نصب یا آپدیت یا انتقال محتوا به حافظه)، نزدیگ به 24.1 گیگابایت در دسترس کاربران قرار داشته و حوالی 7.9 گیگابایت آن به سیستم‌عامل تعلق دارد. برای مقایسه بد نیست بدانیم که MediaPad T5 در این حالت 22.4 گیگابایت حافظه داخلی را ارائه می‌کند و تبلت سامسونگی عملکرد بهتری در این زمینه دارد.

نوع این حافظه طبق انتظار eMMC 5.1 بوده و نتیجه تست سرعت آزمون AndroBench نیز این مسئله را تأیید می‌کند.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با این‌که Tab A 10.1 2019 به‌عنوان یک تبلت پایین‌رده با پروسسور نچندان قدرتمند Exynos 7904 چندان مناسب انجام پردازش‌های سنگین و بازی‌های پیشرفته نیست اما همچنان قرار دادن آن در معرض تست‌هایی از این دست جایگاه این مدل را در مقایسه با سایر نمونه‌های مشابه تعیین می‌کند. هرچند از همین ابتدا می‌توان از عملکرد پایین‌رده‌ای آن در این شرایط تا حدود زیادی اطمینان داشت.

در Geekbench 4.4.2 امتیازهای تک و چند هسته‌ای به دست آمده از Tab A 10.1 2019 به‌ترتیب 1,255 و 3,996 است که با وجود آن‌که هر دو به رده پایین تعلق دارند اما در مقایسه با MediaPad T5 با امتیازهای 933 و 3,655 در این تست، عمدتا به‌دلیل حضور دو هسته قوی‌تر A73 شرایط بهتری را نشان می‌دهد. این شرایط بهتر البته در حالت چند هسته‌ای به دلیل فرکانس پایین همه هسته‌های پردازشی Exynos 7904 چندان از T5 فراتر نمی‌رود.

در نسخه جدیدتر این تست یعنی Geekbench 5.2.5 امتیازهای به‌دست آمده از Tab A 10.1 2019 در دو حالت تک و چند هسته‌ای به‌ترتیب به 231 و 592 واحد می‌رسد که در مقایسه با T5 بار دیگر در حالی‌که در وضعیت تک‌هسته‌ای به‌دلیل هسته‌های قوی‌تر A73 به امتیاز بالاتری منتج شده اما فرکانس پایین هر 8 هسته آن، شرایط ضعیف‌تری را در بخش Multi-Core یا چند هسته‌ای ایجاد کرده است.

Tab A 10.1 2019 در اختیار ما به دلیل نا مشخصی امکان اجرای تست AnTuTu v8 را نداشت اما با توجه به مشخصات پردازشی و گرافیکی آن انتظار امتیاز چندان بالایی را از آن نداریم و شاید به‌زحمت بتوان به رقمی نزدیک به 110 تا 120 هزار واحد برای آن در این تست امیدوار بود.

در تست گرافیکی Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 در بنچ‌مارک 3DMark با توجه به نوع گرافیک حاضر در دستگاه همچنان می‌توان انتظار نتیجه‌ای نچندان فوق‌العاده را داشت که البته منافاتی با نوع کاربری این تبلت نیز نداشته و عملا انجام بازی‌های با گرافیک سنگین، جایی در لیست قابلیت‌ها و امکانات این مدل ندارد. امتیاز Tab A 10.1 2019 در این تست به 672 واحد رسید که با وجود آن‌که هنوز با میان‌رده‌های رو به پایین و نمونه‌ای مثل وان‌ویژن پلاس از موتورولا با امتیاز 1,140 واحدی اختلاف بزرگی دارد اما به‌راحتی از نمونه کاملا ضعیف‌تری مثل MediaPad T5 و امتیاز 430 واحدی عبور می‌کند.

گزینه‌های ارتباطی

پروسسور Exynos 7904 حاضر در این تبلت از سرعت دانلود و آپلود به ترتیب 600 و 150 مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند اما در حالی‌که در سایت سامسونگ اشاره مستقیمی به سرعت تبادل 4G در این تبلت نشده در پشت جعبه دستگاه و در مقابل گزینه 4G LTE عبارت Cat.6 نقش بسته که عملا به معنای سرعت دانلود و آپلود به‌ترتیب 300 و 50 مگابیت بر ثانیه است. وای‌فای دو باند ac، بلوتوث نسخه 5، مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou، درگاه USB-C و جک 3.5 میلی‌متری هدست دیگر گزینه‌های ارتباطی این تبلت را تشکیل می‌دهند و همانطور که پیش از این نیز اشاره شد از NFC در آن خبری نیست.

کلام آخر

Samsung Galaxy Tab A10.1 2019 تبلتی در رده میانی با طراحی نسبتا مدرن و راضی‌کننده و صفحه‌نمایشی بزرگ است که کیفیت قابل‌قبولی را ارائه می‌کند. بخش فلزی پشت دستگاه و حاشیه‌های عمودی اندک در دو طرف صفحه‌نمایش، نکات مثبت این تبلت در طراحی را تشکیل می‌دهند و از لحاظ ابعاد و وزن نیز در وضعیت نسبتا بهتری در مقایسه با رقبای خود قرار دارد. یک نکته منفی قابل اشاره در طراحی این مدل که در دیگر تبلت‌های اخیر سامسونگ نیز تکرار شده جابجایی محل دکمه پاور و انتقال آن به بالای کلید ولوم است که به‌دفعات منجر به اشتباه گرفتن دکمه پاور با ولوم پایین شده و گرفتن اسکرین‌شات را نیز تا حدودی مشکل کرده است.

با این‌که دوربین جایی در لیست امکانات حیاتی یک تبلت ندارد اما در Tab A10.1 با یک دوربین قابل‌قبول در بخش پشتی با f/1.9 روبرو می‌شویم که در نور مناسب تصاویری فراتر از انتظار از یک تبلت را برداشت می‌کند. دوربین سلفی البته تعریف چندانی نداشته و جایگاه در نظر گرفته شده برای آن در بالای دستگاه نیز هنگام گرفتن عادی تبلت به‌صورت افقی به سمت راست یا چپ منتقل می‌شود که در عملکرد آن در مواردی مثل مکالمات تصویری و حضور در جلسات مجازی تأثیری منفی بر جای می‌گذارد. این وضعیت برای اسپیکرهای استریوی دستگاه نیز تکرار شده و در حالی‌که این اسپیکرها اهمیت خود را بیش از پیش در حالت افقی صفحه‌نمایش و کاربری‌هایی‌ مثل تماشای ویدئو، چت ویدئویی و انجام بازی نشان می‌دهند، تصمیم برای قرارگیری آن‌ها در سمت چپ یا راست صفحه‌نمایش تا حدودی عجیب و نامناسب به نظر می‌رسد.

باتری تبلت با توجه به دیگر رقبای این کلاس و لزوم حفظ وزن دستگاه در محدوده قابل قبول 460 گرمی، از ظرفیت مناسبی برخوردار است اما پروسسور نچندان کم‌مصرف آن شیرینی این معامله را تا حدودی کم کرده است. شارژ این تبلت تنها 7.8 وات ظرفیت داشته و برای پر کردن به نزدیک 3 ساعت و 30 دقیقه زمان نیاز دارد.

پردازنده این مدل با وجود هسته‌های قوی‌تر A73 عملا به‌دلیل فرکانس کمتر هسته‌های پردازشی، چندان سریع و فوق‌العاده ظاهر نشده و با توجه به در نظر گرفتن تنها 2 گیگابایت رم برای آن، تأخیرهایی را در محیط سیستم‌عامل ایجاد کرده است.

در زمینه گزینه‌های ارتباطی این تبلت با لیست استاندارد و مناسبی روبرو می‌شویم و حضور 4G LTE نسبتا پر سرعت، بلوتوث 5 و وای‌فای ac شرایط برای رضایت از آن فراهم است و با وجود آن‌که از NFC در این تبلت پشتیبانی نمی‌شود اما نمی‌توان از به‌عنوان یک نکته منفی تمام‌عیار یاد کرد. USB-C بودن درگاه ارتباطات سیمی و حضور جک هدست، دیگر نکات مثبت بخش ارتباطی این مدل محسوب می‌شوند.