mobile.ir - مرجع موبایل ایران

از معرفی Galaxy A52 و A52 5G در ماه مارج سال 2021 میلادی اغلب به‌عنوان نقطه عطف بزرگی در تاریخ گوشی‌های میان‌رده سامسونگ نام برده می‌شود جایی‌که با وجود محبوبیت بالای مدل‌هایی قبلی این سری یعنی Galaxy A50 و Galaxy A51، خانواده A52 با تکیه بر شکل ظاهری جدید و تغییرات فراوان در عملکرد دستگاه، خون تازه‌ای را در رگ‌های این خانواده دمید. ظاهر متفاوت A52 5G‌ از تغییرات گسترده در نگاه طراحان و سازندگان این گوشی خبر می‌دهد؛ استفاده از خطوط و سطوح تخت با پرهیز از خمیدگی‌های معمول، فرم بزرگ و چشمگیر لنزهای دوربین و بدنه مات و مقاوم در برابر اثر انگشت از جمله این نکات متمایز در طراحی این گوشی به حساب می‌آیند. پشتیبانی از استاندارد مقاومت IP67، نرخ رفرش 120 هرتزی صفحه‌نمایش و تعبیه لرزه‌گیر اپتیکال برای دوربین اصلی دستگاه جذابیت‌های تازه این خانواده را تشکیل می‌دادند که تقریبا هر سه تا پیش از این مختص به گوشی‌های پیشرفته‌تر سری S بودند.

معرفی Galaxy A52s در تابستان سال گذشته مساوی با حل یکی از معدود انتقادهای وارد بر A52 5G یعنی پردازنده نچندان قدرتمند آن بود؛ جایی‌که با حضور چیپ‌ست توانمند Snapdragon 778G و حفظ دیگر مشخصات کلیدی A52 5G، مدل ایده‌آلی متولد شد که هنوز نیز به‌زحمت می‌توان رقیب توانمند دیگری را در این کلاس برای آن سراغ گرفت. A52s البته برخلاف A52 در برخی بازارهای کلیدی و در صدر آن‌ها در بازار ایالات متحده آمریکا عرضه نشد و تا همین اواخر، A52 5G تنها گزینه نسل پنجمی این کلاس برای بازار آمریکا به‌حساب می‌آمد.

شرکت سامسونگ درست یک سال بعد از رونمایی از خانواده A52 و همزمان با معرفی A33 5G و A73 5G، نسل جدید این سری یعنی Galaxy A53 5G را نیز معرفی کرد که به‌خصوص برای بازارهایی که A52s جایی در آن‌ها نداشت، خبر هیجان‌انگیزی بود. Galaxy A53 در مقایسه با A52 5G چند دهم میلی‌متری کوچک‌تر و کم‌حجم‌تر شده و بدون تغییر در وزن، از یک باتری قوی‌تر بهره می‌برد. مجموعه دوربین‌های دستگاه، صفحه‌نمایش و حداکثر رم و حافظه داخلی تغییری نکرده اما یک پردازنده جدید ساخت سامسونگ در آن استفاده شده است. این تغییرات با این‌که ارتقاء از A52 5G به A53 5G را منطقی جلوه می‌دهد اما در مقایسه با A52s در اغلب موارد به‌خصوص پردازنده رنگ می‌بازد.

سامسونگ گلکسی A53 5G با نام مدل SM-A536E/DS موضوع بررسی این نوبت است. بالاترین چینش Galaxy A53 5G با رم 8 گیگابایتی و حافظه داخلی 256 گیگابایتی را سایت تکنولایف برای بررسی در اختیار ما قرار داده است.

جعبه محتویات

جعبه کوچک و لاغراندام A53 5G درست همانند A73 5G ‌خبر از نبود شارژر در این مجموعه را می‌دهد و عملا تنها محتویات این جعبه را به‌جز خود دستگاه به نوشته‌های راهنما، پین دسترس به اسلات سیم‌کارت و یک کابل USB محدود می‌کند که این آخری نیز به‌دلیل USB-C بودن دو طرف آن برای شارژرهای قدیمی‌تر سامسونگ (با خروجی‌های USB-A یا فول‌سایز) عملا بدون استفاده خواهد بود.

طراحی ظاهری

A53 در نگاه اول همان A52 قبلی سامسونگ به‌نظر می‌رسد که حالا نام تازه‌ای بر خود دارد و در اولین برخورد، تفاوت خاصی بین این دو گوشی دیده نمی‌شود؛ با در کنار هم قرار دادن این دو مدل اما تفاوت‌های کوچک و بزرگ آرام‌آرام پدیدار شده و این‌جا و آن‌جا به نکات تازه‌ای می‌توان اشاره کرد. (در تصاویر زیر گوشی به رنگ روشن‌تر A53 و گوشی تیره‌تر A52 5G است)

A53 5G درست همانطور که در A73 5G نیز شاهد آن بودیم به سمت تخت‌تر شدن سطوح پشت و رو و کناره‌ها پیش‌رفته و در حالی‌که در A52 بخشی از لبه‌های شیشه روی صفحه‌نمایش تا کناره‌های چپ و راست و بالا و پایین ادامه پیدا کرده بود؛ شیشه بخش رویی A53 دست در محل اتصال به نوار پیرامونی پایان یافته و سطحی کاملا تخت و بدون خمیدگی ایجاد کرده است.

نوار پیرامونی دستگاه دیگر تغییر بزرگ و مشهود A53 5G نسبت به گذشته است که برخلاف A52 (با نوار باریکی که بخشی از شیشه روی صفحه‌نمایش و کاور بخش پشتی در دو طرف آن دیده می‌شد) حالا بزرگ‌تر شده و کل حاشیه پیرامونی را به‌خود اختصاص داده است. این تغییر طراحی، ضخامت گوشی را کاملا بزرگ‌تر از قبل جلوه می‌دهد اما عملا با 0.3 میلی‌متر ضخامت کم‌تر در A53 5G روبرو می‌شویم.

زبان طراحی جدید سامسونگ در روند ساخت بخش پشتی نیز ادامه پیدا کرده و با این‌که در یک نگاه از همان اجزای آشنا یعنی محوطه برآمده لنزهای دوربین و نشان سامسونگ در پایین استفاده شده اما لبه‌های کاور (ظاهرا) پلاستیکی این قسمت رو به کناره‌ها و بالا و پایین خمیده نیستند و حس مدرن‌تری را منتقل می‌کنند.

محوطه لنزهای دوربین در A53 5G همچنان بخشی رشد یافته از خود بدنه است که به‌نوعی امضای سامسونگ در گوشی‌های جدید سری A به‌حساب می‌آید. برجستگی لنزهای دوربین در این قسمت در مقایسه با A52 5G کم‌تر شده و طبیعتا لق‌خردگی کم‌تری را نیز روی میز ایجاد می‌کند.

پوشش مات این قسمت همچنان به‌‌خوبی در برابر ماندن اثرات انگشت مقاوم است و استاندارد IP67 (مقاومت در برابر نفوذ گرد و خاک و غوطه‌وری در آب شفاف 1 متری برای 30 دقیقه) نیز تغییری نکرده است. جنس براق نوار ییرامونی اما با آغوش باز پذیرای اثرات انگشت و آلودگی‌ها‌ست و به‌علت بزرگ‌تر و وسیع‌تر بودن این حاشیه، این اثرات انگشت بیش‌تر از گذشته به چشم می‌آیند.

صفحه‌نمایش و حاشیه‌های اندک آن تفاوت خاصی با گذشته نداشته و دوربین سلفی پانچی مرکزی نیز سر جای خود در بالای نمایشگر قرار دارد.

با نگاهی به اجزای پیرامونی اولین و مهم‌ترین تغییر قابل ذکر به حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست تعلق دارد که جای آن در پایین گوشی به اسلات سیم‌کارت/کارت حافظه داده شده که از بالا به پایین دستگاه منتقل شده است. این تغییر و جانمایی احتمالا دست طراحان سامسونگ برای به‌کارگیری یک باتری حجیم‌تر بدون افزایش وزن دستگاه را فراهم کرده است.

دیگر تغییر در این بخش به دکمه‌های پاور و تغییر صدا در کناره سمت راست تعلق دارد که هر دو پایین‌تر کشیده شده‌اند و بدین‌ترتیب با توجه به ارتفاع کم‌تر گوشی ارگونومی بهتری را نسبت به گذشته ارائه می‌کنند.

این گوشی در چهار رنگ مشکی، سفید، آبی و کرمی ارائه می‌شود که این آخری رنگ جدیدی برای این خانواده بوده و طیف آبی آن نیز روشن‌تر از همتای A52 آن است.

در مجموع از طراحی A53 5G با توجه به تغییرات صورت پذیرفته نسبت به نسل قبلی مثل لبه‌های تخت صفحه‌نمایش و بخش پشتی و کم‌تر شدن برآمدگی دوربین می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و جنس مات بخش پشتی و بهبود دسترس به دکمه‌های جانبی نیز دیگر نکات مثبت در این بخش را تشکیل می‌دهند. جنس پلاستیکی و گسترده‌تر شدن نوار براق و جاذب اثر انگشت پیرامونی نیز از جمله انتقادهای وارد بر این مدل به‌حساب می‌آیند.

ابعاد و وزن

با حضور یک باتری حجیم‌تر 5 هزار میلی آمپر ساعتی انتظار حجم و وزن بیش‌تری را از A53 5G داریم و ظاهر بزرگ‌تر نوار براق دورتادور دستگاه نیز در ابتدا همین حس را منتقل می‌کند؛ در عمل اما نه‌تنها وزن گوشی تغییر نکرده بلکه ابعاد آن کوچک‌تر نیز شده است؛ طول و عرض دستگاه به‌ترتیب 159.6 و 74.8 میلی‌‌متر است که هر دو سه دهم میلی‌متر نسبت به A52 کوچک‌تر شده‌اند.

این کاهش در ضخامت گوشی نیز تکرار شده و با 8.1 میلی‌متر، بار دیگر 0.3 میلی‌متر کم‌تر شده است.

وزن گوشی روی همان 189 گرم سابق باقی مانده که این با وجود باتری 5 هزار میلی آمپر ساعتی دستگاه دستاورد قابل تقدیری به‌حساب می‌آید. A53‌ البته به‌رغم صفحه‌نمایش کوچک‌تر هنوز دستگاه سنگین‌تری نسبت به A73 به حساب می‌آید و 8 گرم وزن بیش‌تری دارد.

صفحه‌نمایش

A53 5G با یک صفحه‌نمایش 6.5 اینچی Super AMOLED با وضوح 1080×2400 پیکسل و توانایی نمایش 16 میلیون رنگ ارائه می‌شود که روی کاغذ تفاوتی با A52 5G و A52s نداشته و همچنان از روشنایی حداکثر 800 نیتی و نرخ رفرش پیش‌فرض، 120 هرتزی برخوردار است. از کیفیت این صفحه‌نمایش مثل قبل کاملا رضایت داشتیم و شرایط ایده‌آلی را از لحاظ کنتراست، زاویه دید و عملکرد در زیر نور مستقیم خورشید (با فعال کردن روشنایی خودکار) دارد.

در بخش تنظیمات گوشی در منوی Display دو گزینه برای رنگ در نظر گرفته شده که شامل Vivid پیش‌فرض (برای محدوده DCI-P3) و Natural (برای محدوده sRGB)‌ می‌شوند که اولی رنگ‌های نسبتا اشباع‌شده‌تری را با تمایل بیش‌تر رنگ سفید به آبی ارائه می‌کند و با انتخاب حالت Natural این شرایط تا حدودی تعدیل می‌شود. در حالت پیش‌فرض Vivid با اسلایدر زیر این قسمت می‌توان رنگ پنل را دو پله، گرم‌تر یا سردتر کرد و گزینه تنظیمات پیشرفته یا Advanced settings نیز امکان تغییر مستقل هریک از سه رنگ قرمز، سبز و آبی را فراهم می‌کند.

پوشش شیشه‌ای روی صفحه‌نمایش نسبت به گذشته تغییر نکرده و بار دیگر از همان پوشش محافظ 6 سال قبل یعنی Gorilla Glass 5 در این قسمت استفاده شده است. استفاده مجدد از این شیشه در حالی‌که برخی از رقبای سامسونگ از شیشه‌های جدیدتر کورنینگ حتی از آخرین نسل آن یعنی Gorilla Glass Victus برای محافظت از صفحه‌نمایش بهره می‌برند نکته منفی مشهودی برای گوشی شاخص رده میانی سامسونگ به‌حساب می‌آید.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 4 میلی‌متر در نظر گرفته شده و در بالا و کناره‌ها نیز به‌حاشیه‌ای نزدیک به 2 میلی‌متر بر می‌خوریم که همگی تقریبا هیچ تفاوتی با A52 5G ندارند البته A73 با حاشیه نزدیک به 3 میلی‌متری زیر صفحه‌نمایش از این لحاظ گوشی مدرن‌تری به‌‌حساب می‌آید. اجزای بخش بالایی نیز تفاوتی با گذشته نداشته و در یک بریدگی ناپیدای کوچک به اسپیکر تماس که اسپیکر دوم استریوی گوشی را نیز در خود جای داده همراه با سنسورهای همیشگی این قسمت بر می‌خوریم.

نرخ رفرش 120 هرتزی

صفحه‌نمایش Galaxy A53 همچون A52 5G و A52s از نرخ رفرش حداکثر 120 هرتزی برخوردار است که به‌صورت پیش‌فرض در منوی تنظیمات روی آن تنظیم شده اما می‌توان آن را روی استاندارد یا 60 هرتز نیز تنظیم کرد. این سرعت بالاترِ به‌روزسانی صفحه منجر به حرکت روان‌تری در حین بالا و پایین کردن منوها و مثلا هنگام حضور در شبکه‌های اجتماعی می‌شود. از فناوری LTPO در این صفحه‌نمایش طبیعتا خبری نیست و در صورت انتخاب گزینه High، نرخ رفرش آن در تمامی حالت‌ها (حتی مواردی که از این گزینه پشتیبانی نمی‌کنند مثلا ویدئوهای یوتوب و بسیاری از بازی‌ها) به‌صورت ثابت روی 120 هرتز باقی می‌ماند و روی کاغذ در مصرف باتری دستگاه تأثیر منفی بر جای می‌گذارد. به این نکته در بخش باتری بیش‌تر خواهیم پرداخت.

حسگر اثر انگشت

سنسور اثر انگشت نوری دستگاه همچنان درون همین صفحه‌نمایش بوده و تغییری از لحاظ اندازه، سرعت و دقت آن نسبت به قبل ایجاد نشده است. این حسگر بسته به سرعت گذاشتن و برداشتن انگشت به زمانی کم‌تر از 15 ثانیه برای دریافت اولیه و ثبت یک اثر انگشت جدید نیاز دارد. سرعت بازگشایی قفل صفحه‌نمایش از طریق این حسگر نیز نسبتا بالا بوده و در حالت خاموش صفحه‌نمایش حوالی 1 ثانیه و با صفحه‌نمایش روشن بسیار سریع‌تر و در حدود چنددهم ثانیه است. طبق معمول محدودیت‌های این نوع سنسور از جمله عملکرد ضعیف‌تر در نور مستقیم خورشید، کار نکردن با انگشت خیس و مرطوب و ناپیدا بودن محل سنسور تا قبل از قرار دادن انگشت روی پنل در این‌جا نیز تکرار شده اما در کل با مشکل بزرگ و غیر قابل گذشتی در حین استفاده از آن برنخوردیم.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ گوشی مثل قبل هیچ المان قابل مشاهده‌ای به‌چشم نمی‌‌خورد و به نکته خاصی در آن نمی‌توان اشاره کرد.

در سمت راست دکمه‌ تغییر صدا و کلید پاور همچان تنها اعضای این بخش را تشکیل می‌دهند که همانطور که اشاره شد هر دو پایین‌تر از قبل قرار گرفته‌اند و دسترسی به آن‌ها (حداقل به دکمه پاور و ولوم پایین) به سادگی با یک دست انجام می‌شود.

گرفتن طولانی‌مدت دکمه پاور در A53 5G نیز به‌صورت پیش‌فرض برای احضار Bixby در نظر گرفته شده و برای تغییر آن به حالت عادی جهت نمایش منوی خاموش و روشن یا ریستارت کردن دستگاه باید گزینه Press and hold این کلید از منوی Side key را از Wake Bixby به Power off menu تغییر داد.

در بالا تنها به میکروفون دوم دستگاه بر می‌‌خوریم و اسلات سیم‌کارت و کارت حافظه که در A52 و A52s در این قسمت قرار داشت حالا به پایین گوشی منتقل شده است.

این اسلات همچنان پذیرای دو سیم‌کارت نانو بدون کارت حافظه یا یک سیم‌کارت همراه با یک کارت microSD است و نمی‌توان همزمان دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه را در آن جای‌گذاری کرد. در پایین گوشی به‌جز اسلات حافظه میکروفون تماس و اسپیکر اصلی در دو سوی پورت USB-C قرار دارند و از جک هدست نیز طبیعتا خبری نیست. قدرت اسپیکرهای استریوی دستگاه در حد A52 5G بوده و همچنان قدرت و کیفیت نسبتا رضایت‌بخشی را ارائه می‌کنند.

بخش پشتی

کاور پلاستیکی و مقاوم در برابر اثرات انگشت A53 5G ظاهری کاملا مشابه قبل داشته و جایگاه لنزهای دوربین و نوشته‌های بخش پشتی به‌روال گذشته است. برجستگی محوطه در برگیرنده لنزهای دوربین در این بخش اندکی کم‌تر شده و بهبود محسوسی را در این زمینه ارائه می‌کند. جنس این قسمت ظاهرا پلاستیکی‌ست و به‌روال اکثر گوشی‌های سامسونگ با اندکی استفاده از دستگاه گرم می‌شود. میزان این گرما البته معمولا چندان زیاد نیست.

دوربین‌های بخش پشتی

دوربین‌های بخش پشتی A53 ظاهرا به‌طور کامل از A52 5G و A52s وام گرفته شده‌اند و حداقل روی کاغذ با تفاوت خاصی نسبت به دو نسل پیش روبرو نمی‌شویم. دوربین 64 مگاپیکسلی اصلی گوشی در حالت پیش‌فرض با ترکیب چهار پیکسل در یک پیکسل، تصویری با وضوح 16 مگاپیکسلی ایجاد می‌کند و همچنان به لنزی با دیافراگم f/1.8 مجهز شده است. لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS مهم‌ترین ویژگی برجسته این دوربین به‌حساب می‌آید. دوربین 12 مگاپیکسلی اولتراواید همچنان فاقد فوکوس خودکار است و با f/2.2‌ میدان دید 123 درجه‌ای را به‌تصویر می‌کشد. دوربین سوم یک 5 مگاپیکسلی ماکرو با f/2.4 است و یک سنسور 5 مگاپیکسلی عمق میدان برای محو کردن پشت سر سوژه اصلی نیز لیست دوربین‌های این قسمت را تکمیل می‌کند.

رابط کاربری دوربین دقیقا همانی‌ست که چندی پیش در A73 5G دیده‌ایم و با توجه به یکسان بودن پوسته نرم‌افزاری One UI این دو گوشی تفاوتی در این قسمت وجود ندارد. در این پوسته مثل قبل شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست قرار داشته و کمی جلوتر از آن‌ها نیز به گزینه‌های عکاسی و فیلم‌برداری، برداشت پرتره، More و Fun بر می‌خوریم که این آخری افکت‌های اسنپ‌چت را روی تصویر اعمال می‌کند. یک خط جلوتر سه عدد 0.5، 1 و 2 برای جابجایی مابین دوربین اولتراواید، دوربین اصلی و زوم دیجیتال دوربین اصلی در نظر گرفته شده که جایگزین تصویر شماتیک درخت در رابط کاربری قبلی سامسونگ شده است.

گزینه تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و آیکون‌های شش‌گانه سمت چپ (از بالا به پایین به‌ترتیب شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، Motion photo، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات) تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند. با لمس گزینه تغییر نسبت تصویر در این دوربین پنج گزینه مختلف نمایان می‌شوند که به‌جز نسبت 4:3 پیش‌فرض که تصویری 16 مگاپیکسلی را ایجاد می‌کند امکان انتخاب از میان نسبت تصویر 4:3 با وضوح کامل 64 مگاپیکسلی، 16:9 با وضوح 12 مگاپیکسلی، 1:1 با وضوح 12 مگاپیکسلی و فول یا تمام‌صفحه با وضوح 9.6 مگاپیکسلی نیز وجود دارد.

شرایط در بخش More نیز تفاوت بزرگی نکرده و در این بخش به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و سوپر اسلوموشن همراه با برداشت از طریق دوربین ماکرو بر می‌خوریم.

بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro در این رابط کاربری که تنها برای دوربین اصلی در دسترس است امکان تغییر در پنج گزینه ISO (از 50 تا 3,200)، نور‌گیری، وایت بالانس، فوکوس دستی و سرعت شاتر (از 1/6,000 تا 10 ثانیه) را فراهم می‌آورد. از تنظیمات بالای صفحه‌نمایش در این سمت می‌توان Metering را تغییر داد و گزینه جداگانه‌ای برای تنظیم فاکتورهایی مثل کنتراست، درجه اشباع، های‌لایت‌ها و سایه‌ها نیز وجود دارد.

در منوی تنظیمات جدا از موارد مشترکی مثل Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر و اسکن QR codeها سه قسمت مجزا برای عکس، ویدئو و سلفی در نظر گرفته شده که هریک تنظیماتی مرتبط با وظیفه خود ارائه می‌دهند.

در بخش عکس امکان تغییر وظیفه دکمه شاتر در هنگام گرفتن و نگه‌داشتن (برداشت عکس‌های پی در پی یا ساخت GIF) و تغییر فرمت عکس از JPG به HEIF برای کاهش حجم (البته با ریسک نمایش داده نشدن عکس‌ها در برخی دیوایس‌های دیگر) ارائه شده و از گزینه برداشت RAW که در گوشی‌های پیشرفته‌تر در این قسمت دیده بودیم در این‌جا خبری نیست. در قسمت سلفی می‌توان عکس‌ها را به همان صورتی که پیش‌نمایش آن‌ها در صفحه دیده می‌شود ذخیره کرده و در قسمت ویدئوها نیز Auto FPS برای گرفتن ویدئوهای روشن‌تر در نور کم با بهینه‌سازی اتوماتیک سرعت فریم، لرزه‌گیر ویدئو و گزینه‌ای برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC در نظر گرفته شده است. در گوشی‌های پیشرفته‌تر سامسونگ در این بخش امکان برداشت ویدئوهای HDR10+ (با رنگ و کنتراست ارتقاء یافته) و منطبق کردن زوم صوتی با زوم تصویر در حین فیلم‌برداری ارائه می‌شود. در لیست تنظیمات مشترک این قسمت نیز چندین گزینه آشنا از جمله HDR خودکار، خطوط راهنمای تصویربرداری، تگ‌های مکانی و یکی دو مورد دیگر به‌چشم می‌خورند.

در یک بعدازظهر داغ در نخستین روز تابستان عکاسی با A53 5G را آغاز می‌کنیم و در اولین سوژه به‌سراغ دوربین اصلی می‌رویم. تصویر ثبت شده با این دوربین در نور کامل با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسلی آن طبق انتظار جزییات بسیار مناسبی را به‌نمایش گذاشته و نویز نیز در آن به‌خوبی کنترل شده است. طیف دینامیکی این تصویر نسبتا وسیع و گسترده بوده و کنتراست مناسبی را ارائه می‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

رنگ‌های این دوربین طبق انتظار اشباع بیش‌تری دارند اما از نظر جزییات موفق عمل می‌کنند و در بخش‌هایی مثل آسمان که معمولا گوشی‌های غیر پرچمدار اثراتی از نویز را آن نشان می‌دهند رضایت‌بخش ظاهر می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در سوژه‌ای با جزییات بیش‌تری هنوز نمی‌توان از نتیجه کار ناراضی بود و نکات مثبت ذکر شده در سوژه‌های قبلی از جمله جزییات مناسب و طیف دینامیکی نسبتا گسترده در این‌جا نیز کاملا صادق است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

مثل دیگر گوشی‌های سامسونگی، A53 5G نیز در زمینه دقت رنگ چندان فوق‌العاده عمل نمی‌کند و رنگ‌های آن سیر و اشباع‌شده‌تر از حالت عادی به‌نظر می‌رسند. این اشباع بیش‌تر با این‌که ممکن است از نگاهی بسیاری از کاربران گزینه مثبتی به حساب بیاید اما در مبحث دقت رنگ امتیاز بالایی را کسب نمی‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

گزینه HDR خودکار در A53 5G به‌صورت پیش‌فرض فعال است و در مواقع لزوم وارد عمل می‌شود؛ غیر فعال کردن این گزینه (البته بسته به سوژه) معمولا به تغییر بزرگی در تصویر منجر نمی‌شود اما در بعضی مواقع تیره‌تر شدن نتیجه نهایی را در پی خواهد داشت.

برداشت تصویر 16 مگاپیکسلی با دوربین اصلی با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 16 مگاپیکسلی با دوربین اصلی با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصاویر پرتره دوربین اصلی به‌دلیل نامشخصی به‌صورت پیش‌فرض با وضوح 12 مگاپیکسلی برداشت می‌شوند و در صورت استفاده از یک سوژه نچندان پیچیده نتایج قابل‌قبولی را بر جای می‌گذارند اما در برخورد با سوژه‌های پیچیده‌تر در تفکیک پس‌زمینه و پیش‌زمینه با مشکل روبرو شده و مثل تصویر زیر با تشخیص بخش زیادی از سوژه اصلی به‌عنوان پس‌زمینه اقدام به محو کردن آن می‌کنند.

برداشت تصویر پرتره با دوربین اصلی با وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

A53 مثل نسل‌های قبلی آن فاقد دوربین تله‌فتوی اختصاصی‌ست اما با زوم دیجیتال دوربین اصلی می‌توان تا حداکثر 10 برابر به سوژه نزدیک شد. کیفیت این بزرگ‌نمایی البته طبیعتا در سطح بالایی قرار نداشته و با این‌که در زوم 2X هنوز می‌توان از کیفیت تصویر راضی بود اما فراتر رفتن از آن منجر به از دست رفتن جزییات می‌شود. پردازش کامپیوتری و هوش مصنوعی البته در بهتر به‌نظر رسیدن تصاویر ثبت شده در این حالت نقش موثری را ایفا می‌کنند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با زوم 2 برابر - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با زوم 4 برابر - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با زوم 10 برابر - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصاویر دوربین اصلی در وضوح کامل 64 مگاپیکسلی و در حضور نور کامل عملکرد مطلوب و تا حدودی غیر قابل انتظاری داشته و بعضا جزییات بیش‌تری را نسبت به وضوح 16 مگاپیکسلی به‌تصویر می‌کشند. نورگیری این تصاویر البته طبیعتا در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد و با کاهش نور صحنه از کیفیت آن‌ها کاسته خواهد شد تا جایی‌که در اغلب سوژه‌های با نور کم‌تر، استفاده از وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسلی نتیجه کاملا بهتری را به‌دست می‌دهد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 64 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 64 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین اولتراواید طبق انتظار از نظر میزان جزییات در سطح پایین‌تری نسبت به دوربین اصلی قرار می‌گیرد و علاوه بر مشکل در به‌تصویر کشیدن جزییات ریز و ظریف تصویر (مثل شاخ و برگ درختان در تصویر زیر)، اثراتی از اختلال purple fringing نیز در کناره‌های آن دیده می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

هوش مصنوعی دستگاه در صاف کردن حاشیه‌های تصویر در این دوربین که در پیش‌نمایش عکس در صفحه‌نمایش و قبل از لمس دکمه شاتر، خمیده به‌نظر می‌رسند موفق عمل می‌کند اما همچنان در کناره‌های کادر جزییات کم‌تر و اختلال بیش‌تری نسبت به مرکز آن دیده می‌شود. به‌عنوان یک نکته مثبت البته باید به اشباع کم‌تر رنگ در تصاویر این دوربین اشاره کرد که نسبت به دوربین اصلی رنگ‌های واقعی‌تری را به‌تصویر می‌کشد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو طبق انتظاری که از دوربینی در این سطح با وضوح پایین و بدون فوکوس خودکار می‌رود شرایط دشواری برای کادربندی و نزدیک شدن به سوژه داشته و صبر و حوصله زیادی را برای قرار دادن سوژه در محدوده صحیح فوکوس طلب می‌کند؛ امری‌که در عمل به‌خصوص در هنگام ثابت نبودن سوژه (حتی در حضور یک نسیم ملایم روی یک گل کوچک) مشکل دو چندانی را ایجاد می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از دوربین اصلی با توجه به حضور OIS یا لرزه‌گیر اپتیکال انتظار بالایی در تصویربرداری در محیط‌های کم‌نور و به‌خصوص در شب می‌رود و این انتظار در عمل نیز به میزان زیادی تحقق می‌یابد تا جایی‌که حتی قبل از فعال کردن نایت‌مد یا حالت شب نیز جزییات بالایی را در تصاویر شب این دوربین می‌توان مشاهده کرد. فعال کردن حالت شب با این‌که اندکی به آشفتگی بیش‌تر پرامون منبع نور در تصویر زیر منجر شده اما عملا جزییات بسیار بیش‌تری را از سایه خارج می‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 16 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

اثرات مثبت به‌‌کارگیری نایت‌مد در سوژه‌ای با نور کم‌تر تشدید شده و علاوه بر نور و جزییات بیش‌تر، اطلاعات رنگی تصویر را نیز به میزان زیادی بهبود می‌بخشد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 16 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 16 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

کیفیت تصویر اتوماتیک دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسلی در برخی سوژه‌ها به‌اندازه‌ای بالاست که همچون تصویر زیر اختلاف آن با حالت شب چندان برجسته نبوده و بعضا تنها با مقایسه آن‌ها در اندازه واقعی در یک نمایشگر خارجی می‌توان به عملکرد بهتر حالت شب پی برد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 16 مگاپیکسلی با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید طبیعتا پیش از فعال کردن نایت مد عملکرد درخشانی در شب نداشته و در مورد سوژه‌های کم‌نور معمولا جزییات خاصی را در آن نمی‌توان تشخیص داد. فعال کردن نایت‌مد نیز کمک خاصی به این سوژه‌ها نکرده و هنوز با تصویر نسبتا تاریکی روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در نور بیش‌تر خروجی این دوربین اندکی در حالت شب بهبود پیدا می‌کند و اطلاعات رنگی بهتری را نیز ارئه می‌کند اما هنوز از سطح ایده‌آل فاصله دارد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر 12 مگاپیکسلی با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری دوربین اصلی اصلی حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه و 1080p با 30 یا 60 فریم در ثانیه انجام می‌شود که با آن‌چه پیش از این در این خانواده دیده‌ایم تفاوتی ندارد. بیت ‌ریت ویدئویی در وضوح 4K نزدیک به 50Mbps بوده و صدای آن نیز به‌‌صورت دو کاناله استریو با بیت‌ریتی نزدیک به 260Kbps برداشت می‌شود. در وضوح 1080p/60fps بیت ‌ریت ویدئویی به نزدیک به 20Mbps رسیده و در وضوح 1080p/30fps نیز با بیت ریتی نزدیک به 18 مگابیت در ثانیه روبرو می‌شویم. کادر تصویر در ویدئوهای این دوربین در وضوح 4K بیش از سایر وضوح‌ها گشوده است و پس از آن بیش‌ترین میدان دید به 1080p/30fps تعلق دارد. ویدئوی فول اچ‌دی 60 فریم در ثانیه این دوربین، بسته‌ترین کادر را در این میان ارائه می‌کنند.

مکانیزم لرزه‌گیر اپتیکال در دوربین اصلی A53 مثل قبل تنها در وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه در دسترس بوده و نه در نرخ رفرش 60 فریمی این وضوح و نه در وضوح 4K امکان دسترسی به این گزینه وجود ندارد. در نتیجه با وجود جزییات بالا، کنتراست مطلوب و کنترل مناسب نویز، لرزش‌های مشهودی در ویدئوهای 4K و 1080p/60fps دوربین اصلی به‌چشم می‌خورد و نتیجه نهایی تحت تأثیر این لرزش‌ها چندان ایده‌ال ارزیابی نمی‌شود. ویدئوهای 1080p/30fps دوربین اصلی اما داستان دیگری را روایت می‌کند و حرکت روان تصویر و کنترل لرزش‌ها از آن نمونه کاملا قابل‌قبولی را ساخته است. رنگ این ویدئوها مثل عکس‌های این دوربین اندکی اشباع‌شده است که البته جذابیت بالاتری را در این قسمت به همراه می‌آورد. در هر سه وضوح برداشت ویدئو در این دوربین می‌توان در حین فیلم‌برداری یک فریم از تصویر را با وضوح 12 مگاپیکسلی به‌صورت عکس ذخیره کرد.

ویدئوهای این دوربین را برای کاهش حجم طبیعتا می‌توان با کدک جدیدتر HEVC ذخیره کرد که البته مثل همیشه در برخی پلیرهای قدیمی‌تر پشتیبانی نشود. برای رفع این مشکل در هنگام اتصال گوشی به کامپیوتر برای نقل و انتقال فایل، گزینه‌ای در نظر گرفته شده که امکان تبدیل ویدئوهای HEVC به AVC برای پخش شدن آن‌ها در همه دستگاه را فراهم آورده است. در این حالت پس از فعال کردن این گزینه در منوی USB settings (که پس از وصل کردن گوشی به کامپیوتر روی صفحه دستگاه ظاهر می‌شود) احتیاج به تغییر دیگری از سوی کاربر نبوده و با انتقال فایل به کامپیوتر، ویدئوهای H.265‌ به‌صورت خودکار به کدک عادی و معمول بدل می‌شوند. بدین‌ترتیب می‌توان بدون نگرانی از پخش نشدن ویدئوهای HEVC در پلیرهای قدیمی‌تر از مزیت حجم کم‌تر این فایل‌ها بهره‌مند شد.

دوربین اولتراواید نیز طبق انتظار امکان برداشت ویدئو در دو وضوح 4K و 1080p (هر دو با نرخ 30 فریم در ثانیه‌ای) را ارائه می‌کند که بار دیگر مکانیزم لرزه‌گیری تنها در وضوح 1080p آن در دسترس قرار دارد. ویدئوهای 4K این دوربین جزییاتی فراتر از انتظار ارائه می‌کنند اما لرزش‌های اشاره شده در بالا در این‌جا نیز کاملا مشهودند. با سویچ به وضوح 1080p طبق انتظار جزییات کم‌تری در دسترس قرار می‌گیرد اما حرکت دوربین با کاهش لرزش‌ها، روان‌تر شده و رنگ‌های سردتر آن نیز به واقعیت نزدیک‌ترند. وضوح عکس‌های قابل برداشت با این دوربین در حین فیلم‌برداری، 2250×4000 پیکسل یا 9 مگاپیکسل است.

دوربین سلفی

دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی گوشی ظاهرا همانی‌ست که در A52 و A52s و البته A73 5G دیده‌ایم که با f/2.2 در حالت پیش‌فرض با ترکیب چهار پیکسل در یک پیکسل، عکسی با وضوح 8 مگاپیکسلی را برداشت می‌کند. این دوربین مثل دیگر دوربین‌های سلفی اخیر سامسونگ، در حالت خودکار کادر بسته‌تری را برای برداشت تصویر ارائه می‌دهد اما با تشخیص فرد یا افراد دیگری در صحنه، به‌صورت خودکار به کادر بازتر سوییچ کرده و وضوح تصویر نیز به 12 مگاپیکسل ارتقاء پیدا می‌کند. طبیعتا می‌توان به‌صورت دستی نیز با لمس آیکون پایین صفحه‌نمایش کادر بازتر را برای تصویربرداری انتخاب کرد. از تصاویر این دوربین سلفی مثل قبل به‌میزان بسیار زیادی رضایت داشتیم و در هر دو حالت عادی و پرتره می‌توان از نتیجه آن به میزان زیادی رضایت داشت. این دوربین از فیلم‌برداری با وضوح 4K/30fps و 1080p/30/60fps نیز پشتیبانی می‌کند.

باتری و شارژر

ظرفیت باتری یکی از معدود موارد مهم ارتقاء یافته در گلکسی A53 نسبت به همتایان پیشین آن است که با حضور یک پروسسور کم‌مصرف 5 نانومتری نوید دوام باتری بسیار مناسبی را می‌دهد. این باتری 5 هزار میلی آمپر ساعتی که در گلکسی A73 نیز حضور داشت از نگاه سامسونگ برای دو روز استفاده (در شرایط مشخص و تعریف شده) کافی خواهد بود و در دنیای واقعی نیز در یک استفاده متوسط رو به بالا با یک بار شارژ می‌توان به اواسط یا اواخر روز دوم قدم گذاشت. زمان‌های رسمی این باتری به‌گفته سامسونگ شامل 16 و 18 ساعت مرور وب با LTE و وای‌فای (به‌ترتیب 15 و 16 ساعت در A52 5G)، تا 18 ساعت نمایش ویدئو (20 ساعت در A52 5G) و تا 42 ساعت مکالمه (32 ساعت در A52 5G) می‌شوند.

برای مشخص شدن دوام این باتری بر پایه اعداد و ارقام بار دیگر به سراغ تست قدیمی Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark رفتیم که دوام باتری را با آغاز از 100 درصد تا رسیدن آن به زیر 20 درصد ادامه داده و نتیجه را به‌صورت یک عدد اعلام می‌کند. این تست را طبق معمول با غیر فعال کردن روشنایی خودکار و قرار دادن نور صفحه روی 50 درصد انجام می‌دهیم و برای مشخص شدن تأثیر نرخ رفرش 120 هرتزی آن را یک بار در این نرخ و بار دیگر در نرخ 60 هرتزی تکرار می‌کنیم. Galaxy A53 در حالت پیش‌فرض یعنی با نرخ رفرش 120 هرتزی، این تست را تا 13 ساعت و 15 دقیقه ادامه داد که در مقایسه با 11 ساعت و 48 دقیقه‌ای که Galaxy A52 5G در همین حالت به آن دست پیدا کرده بود چیزی نزدیک به 12 درصد ارتقاء پیدا کرده است.

با تکرار همین تست در نرخ 60 هرتزی صفحه‌نمایش، باتری A53 بیش از 2 ساعت و نیم دیگر به‌کار خود ادامه داد و دوام آن به 15 ساعت و 49 دقیقه رسید. این دوام در مقایسه با 13 ساعت و 58 دقیقه‌ای که باتری A52 5G در این حالت به آن دست پیدا کرد بار دیگر چیزی نزدیک به 13 درصد بهبود پیدا کرده است.

بدین‌ترتیب در حالی‌که ظرفیت باتری گلکسی A53 در مقایسه با A52 5G با افزایش 11.1 درصدی (5,000mAh در مقابل 4,500mAh) روبرو شده دوام آن نیز در همین حدود ارتقاء پیدا کرده است می‌توان این‌گونه استدلال کرد که تغییر لیتوگرافی پردازنده از 7 به 5 نانومتری (که روی کاغذ با تأثیر بزرگی بر باتری همراه خواهد بود) چندان در این گوشی موثر واقع نشده است.

طبق روال سامسونگ در گوشی‌های اخیر این شرکت خبری از شارژر در جعبه محتویات دستگاه نبوده و باید آن را به‌صورت جداگانه تهیه کرد. A53 مثل قبل از شارژر با حداکثر توان 25 واتی پشتیبانی می‌کند که برای مدلی در این کلاس چندان فوق‌العاده نیست و همین شارژر را نیز باید با صرف هزینه جداگانه خریداری کرد. برای مقایسه تقریبا تمامی رقبای چینی این گوشی با شارژر درون جعبه ارائه می‌شوند و نمونه‌ای مثل Redmi Note 11 Pro+ 5G از یک شارژر فوق پر سرعت 120 واتی بهره می‌برد. شارژر 25 واتی این گوشی را برای تست در اختیار نداشتیم اما این شارژر مطابق اعلام دیگر منابع به چیزی نزدیک به 80 دقیقه برای شارژ شدن کامل باتری نیاز دارد. این زمان در مقایسه با زمان نزدیک به 110 دقیقه‌ای مورد نیاز برای پر شدن باتری با شارژر استاندارد 15 واتی (که همراه A52 5G ارائه شده بود)، اختلاف نسبتا زیادی دارد اما هنوز سامسونگ را از لحاظ سرعت شارژ تقریبا پشت سر تمامی رقبای آن قرار می‌دهد.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

Galaxy A53 5G با سیستم‌عامل اندروید 12 و رابط کاربری One UI 4.1 به بازار ارائه می‌شود که در حال حاضر پیشروترین و به‌روز‌ترین نسخه از این رابط کاربری به‌حساب می‌آید. زمان بوت دستگاه چیزی نزدیک به 25 ثانیه است که عدد مناسبی برای یک میان‌رده به‌حساب می‌آید و یکی دو ثانیه‌ای سریع‌تر از A52 5G است. ساختار منویی این رابط کاربری دقیقا همانی‌ست که در گلکسی A73 دیده بودیم و در این میان به تفاوت خاصی نمی‌توان اشاره کرد.

صفحه قفل مثل گذشته محل دو آیکون دوربین و تماس در پایین و تاریخ و زمان همراه با اعلان برنامه‌ها در مرکز است و تفاوتی با گذشته ندارد. میان‌برهای پایین این صفحه را از بخش shortcuts در تنظیمات گوشی می‌توان با موارد دلخواه جای‌گزین کرد.

صفحه همواره روشن یا Always On Display طبق انتظار همچنان در A73 5G نیز حضور دارد و در حالت پیش‌فرض برای نمایش داده شدن آن باید روی صفحه ضربه زد یا اصطلاحا tap کرد. در این صفحه مثل قبل زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

در بخش تنظیمات این صفحه جدا از حالت پیش‌فرض Tap to show، سه انتخاب دیگر یعنی روشن بودن دائم (Show always)، روشن شدن مطابق زمان‌بندی (Show as scheduled) و روشن شدن با دریافت اعلان جدید (Show for new notifications) دیده می‌شود که این آخری گزینه نسبتا جدیدی برای این بخش به‌حساب می‌آید. سایر موارد این قسمت با تغییر قابل ملاحظه‌ای روبرو نشده‌اند.

صفحه هوم در نگاه اول تغیر خاصی نکرده و همان آیکون‌های پیش‌فرض پیشین سامسونگ همراه با باکس جست‌وجوی گوگل و ویجت وضعیت آب و هوا در مرکز آن جای دارند. با کشیدن این صفحه به سمت راست، صفحه Google Discover در معرض دید قرار می‌گیرد که خبرهای مختلفی را در معرض دید قرار داده و همانطور که در ادامه می‌بینیم می‌توان آن را به‌صورت کامل حذف کرد.

با نگه‌داشتن دست روی اکثر آیکون‌های صفحه هوم می‌توان به‌برخی امکانات آن‌ها به‌صورت مستقیم دسترسی پیدا کرد که از آن جمله باید به My apps در Play Store، گرفتن عکس یا ویدئو در دوربین و دسترسی به تماس‌های از دست رفته در اپ تماس، اشاره کرد. اگر اپلیکیشن مد نظر در این بخش ویجتی برای ارائه داشته باشد نیز از همین طریق می‌توان بدون واسطه به آن دسترسی پیدا کرد.

در کناره سمت راست صفحه‌نمایش آیکون ناپیدای شناوری به‌چشم می‌خورد که گرفتن و کشیدن آن رو به داخل منوی جانبی یا Edge panels را پدیدار می‌کند. در این بخش در حالت پیش‌فرض 6 اپلیکیشن به‌صورت مستقیم در دسترس قرار می‌گیرند که برخی از آن‌ها مثل منوی تنظیمات و Bixby جدا از سایرین در بالا قرار دارند اما 3 گزینه دیگر با لمس آیکون سه‌خط پایین و انتخاب گزینه Edit قابل ویرایش بوده و می‌توان چندین برنامه دیگر را نیز در یک چینش دو ستونی به آن اضافه کرد.

برخی برنامه‌های به‌نمایش درآمده در این قسمت امکان باز شدن همزمان در یک صفحه با یک اپلیکیشن دیگر را دارند که لیست آن‌ها را با انتخاب گزینه Multi window در این بخش می‌توان مشاهده کرد. برای اجرای همزمان دو برنامه در این حالت، یکی را با لمس آیکون آن به‌صورت تمام‌صفحه اجرا می‌کنیم و سپس برنامه مد نظر برای اجرای همزمان با این اپلیکیشن را از منوی جانبی به بالا یا پایین برنامه قبلی می‌کشیم. با لمس آیکون دارای علامت + در میانه این قسمت می‌توان اصطلاحا یک app pair یا جفت اپلیکیشن از دو برنامه فعلی ایجاد کرد که به آیکون‌های این قسمت افزوده شده و بعدا در صورت لزوم می‌توان هر دو را با لمس تنها یک دکمه در کنار هم اجرا کرد.

با انتخاب گزینه Tap از منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش در این قسمت، می‌توان به‌جای کشیدن برنامه دوم جهت اجرای همزمان، تنها روی آن ضربه زد.

نزدیک کردن دو انگشت به هم روی صفحه‌نمایش در صفحه هوم یا نگه داشتن انگشت روی آن برای چند لحظه، برای ورود به بخش ویرایشی این صفحه کفایت می‌کند؛ جایی‌که علاوه بر امکان تغییر وال‌پیپر و تم، می‌توان ویجت‌های مختلف را به صفحه هوم افزود و دسک‌تاپ سمت چپ را به‌کل حذف یا ویرایش (با امکان انتخاب از بین Google Discover یا Samsung Free) کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم که با لمس دکمه Settings در این بخش در دسترس قرار می‌گیرند تفاوت خاصی با پوسته قبلی سامسونگ نکرده و همچنان امکان تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن را ارائه می‌کنند.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade نیز در اولین نگاه تغییر چندانی نکرده و با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد باقی‌مانده باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ، آیکون دسترسی به منوی Settings دیده می‌شود و دکمه‌ پاور نیز تنها با اسکرول کامل این بخش پدیدار خواهد شد. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود. عنوان دو آیکون بالای اعلان برنامه‌ها اندکی تغییر کرده و از Devices و Media به Device control و Media output تبدیل شده‌اند. وظیفه این دو قسمت البته مثل گذشته دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به گوشی و کنترل مدیای در حال پخش است.

با ادامه اسکرول این قسمت، 13 آیکون دیگر به آن افزوده می‌شوند که همگی عناوین ‌آشنایی به‌نظر می‌رسند و اغلب آن‌ها پیش از این در پرچمداران قبلی سامسونگ نیز حضور داشتند.

با لمس گزینه + در انتهای این لیست امکان قرار دادن آیکون‌های دیگری نیز در منوی نوتیفیکیشن فراهم می‌شود که از آن جمله گزینه Extra dim برای کم‌تر کردن نور صفحه‌نمایش از حداقل استاندارد آن و قطع دسترسی به میکروفون جالب‌تر از سایرین به‌نظر می‌رسند. در گوشی‌های پیشرفته‌تر سامسونگ از جمله پرچمداران سری S،‌ گزینه‌ای برای قطع دسترسی به دوربین نیز در این بخش وجود دارد. گزینه DeX نیز غایب دیگر این قسمت نسبت به گوشی‌های پرچمدار است.

اسلایدر تغییر روشنایی در پایین این قسمت به نوار پهن‌تری تبدیل شده اما به‌جز این مورد تفاوت خاص دیگری با گذشته نداشته و با لمس گزینه سه‌نقطه مقابل آن امکان خاموش کردن گزینه روشنایی خودکار را نیز ارائه می‌کند.

با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout، امکان تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) فراهم می‌شود و نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز می‌توان از این طریق کنترل کرد.

منوی اصلی دستگاه تفاوتی با آن‌چه از این بخش در ذهن داریم نداشته و همچنان آیکون‌های مختلف برنامه‌های و اپلیکیشن‌ها را در 5 ردیف و چهار ستون جای داده است. قسمت جست‌وجو در بالا نیز به قوت خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش نیز تغییر خاصی نکرده و شامل مرتب‌سازی (Sort)، پاک‌سازی صفحات (Clean up pages) و منوی تنظیمات صفحه هوم می‌شوند.

منوی آشنای تنظیمات در A53 5G در بالاترین قسمت محلی برای نمایش اطلاعات حساب کاربری سامسونگ در نظر گرفته و پس از آن در 9 بخش مجزا، سایز تنظیمات گوشی را می‌توان مشاهده کرد. از جمله این بخش‌ها می‌توان به قسمت اتصالات (وای‌فای، بلوتوث، NFC و ...)، قسمت صدا و اعلانات، بخش مرتبط با ظاهر گوشی (تنظیمات صفحه‌نمایش، والپیپر، تم، صفحه‌قفل و...)، بخش امنیتی و حریم خصوصی و بخش تنظیمات حساب کاربری اشاره کرد.

بخش حریم خصوصی به‌عنوان یکی از تغییرات مرتبط با اندروید 12، به قابلیت کاربردی جدیدی مجهز شده که در طی آن سه دسترسی حساس دوربین، میکروفون و مکان در بالاترین قسمت به‌نمایش گذاشته شده و تعداد اپلیکیشن‌هایی که به هریک از این موارد دسترسی دارند نیز مقابل آن‌ها نوشته شده است. با انتخاب هرکدام از این موارد نیز می‌توان برنامه‌های مجاز برای دسترسی را مشاهده و در صورت لزوم اصلاح کرد. دیگر قابلیت این بخش که پیش از این در منوی نوتیفیکیشن نیز به آن اشاره کرده بودیم اختصاص یک اسلایدر اختصاصی برای قطع دسترسی به میکروفون است که در شرایط خاص، خیال شما را از هرگونه دسترسی غیر مجاز راحت می‌کند. در همین قسمت همچنین گزینه‌ای برای آگاه کردن شما در هنگامی که یک اپلیکیشن به اطلاعات کلیپ‌بورد دسترسی پیدا می‌کند نیز ارائه شده و بدین‌ترتیب با فعال کردن آن هیچ برنامه‌ای نمی‌تواند بدون اطلاع شما به محتوای کپی شده حافظه اعم از متن، عکس یا هر محتوای دیگر دست پیدا کند.

Color palette یکی از گزینه‌های جدید این رابط کاربری‌ست که در قسمت Wallpaper and style جای دارد و از طریق آن می‌توان رنگ برخی قسمت‌ها رابط کاربری را متناسب با تصویر پس‌زمینه تغییر داد. این قابلیت یکی دیگر از موارد جدید در سیستم‌عامل اندروید 12 بوده و ظاهر متمایزی را به گوشی می‌بخشد. در منوی این قسمت جدا از رنگ‌های پیش‌فرض آبی، سفید، ‌مشکی استاندارد One UI، سه ترکیب رنگ دیگر با توجه به رنگ‌های تصویر پس‌زمینه هوم اسکرین به شما پیشنهاد می‌شود که انتخاب هریک منجر به تغییر رنگ آیکون‌های منوی نوتیفیکیشن، شماره‌گیر، اسلایدر تغییر روشنایی و برخی جزییات رنگی دیگر سیستم‌عامل می‌شود. با فعال کردن گزینه Apply palette to app icones می‌توان این تغییر رنگ را به آیکون اپلیکیشن‌های پیش‌فرض گوشی نیز اعمال کرد.

از دیگر تغییرات ظاهری اعمال شده در One UI 4.1 باید به امکان تغییر پس‌زمینه صفحه تماس (صفحه‌ای که حین دریافت یا برقراری تماس پیش روی شما قرار می‌گیرد) اشاره کرد که می‌توان تصویر دلخواهی را برای آن جای‌گذاری کرد اما امکان شخصی‌سازی این صفحه و اختصاص یک تصویر مشخص برای هر کنتاکت دلخواه هنوز برای آن در نظر گرفته نشده است.

یکی دیگر از امکانات جالب پوسته One UI 4.1 سامسونگ در گالری تصاویر آن رخ می‌دهد؛ جایی‌‌که در هنگام ویرایش یک عکس علاوه بر موارد معمول همیشگی مثل تغییر اندازه یا اعمال فیلترها، گزینه Object eraser نیز به چشم می‌خورد که از طریق آن می‌توان تنها با زدن روی یک شیء مشخص یا کشیدن یک خط پیرامون آن در تصویر، این تصویر اضافه را به‌طور کامل حذف کرد. این قابلیت به‌خصوص برای حذف دیگر افراد درون صحنه جالب به‌نظر می‌رسد هرچند بسته به سوژه ممکن است با نتیجه ایده‌آلی روبرو نشویم.

چیپ‌ست پردازشی - حافظه

یکی از قسمت‌های مهم در بررسی گلکسی A53 5G به بخش پردازشی دستگاه تعلق دارد که با توجه به حضور چیپ‌ست نسبتا قدرتمند Snapdragon 778G در A52s مقایسه جالب توجه‌ای را شکل می‌دهد. A53 5G پس از گذشت دو سال از ارائه A51 5G بار دیگر به استفاده از یک پروسسور ساخت خود سامسونگ به‌نام Exynos 1280 روی آورده که حداقل در ابتدا اطلاعات چندانی از آن در دسترس نبود و هنوز نیز سامسونگ برخی مشخصات جزیی‌تر آن را به‌صورت رسمی اعلام نکرده است. این پروسسور 5 نانومتری از 2 هسته 2.4 گیگاهرتزی Arm Cortex-A78 و 6 هسته 2 گیگاهرتزی Cortex-A55 برخوردار است که از همین ابتدا، مقایسه آن با Snapdragon 778G حاضر در A52s را به نبردی نا برابر به ضرر A53 بدل می‌کند. در مقایسه با A52 5G با چیپ‌ست 7 نانومتری Snapdragon 750G اما روی کاغذ با شرایط بهتری روبرو می‌شویم و نه‌تنها 2 هسته قوی‌تر A77 حالا به 2 هسته قدرتمند و جدید A78 بدل شده‌اند بلکه از لحاظ فرکانسی نیز شرایط به‌نفع A53 است.

گرافیک این مجموعه از نوع Mali-G68 اعلام شده اما سامسونگ به‌تعداد هسته‌های این گرافیک اشاره‌ای نکرده است. در عمل اما همانطور که در ادامه خواهیم دید ظاهرا با یک گرافیک چهار هسته‌ای در این پروسسور روبرو می‌شویم که نسبت به گرافیک حاضر در A52s جایگاه کاملا پایین‌تری دارد و مقایسه آن با گرافیک A52 5G نیز به ارتقاء بزرگی اشاره نمی‌کند.

در مجموع همانطور که در یک نگاه مشخص است گلکسی A53 حداقل از نظر پردازشی بیش از آن‌که نسخه ارتقاء یافته‌ای از A52s محسوب شود، آپدیتی برای Galaxy A52 5G به حساب می‌آید که در برخی بازارها از جمله آمریکا پیشرفته‌ترین عضو خانواده A5x سامسونگ در طی یک سال گذشته بوده است. این روند شاید در آینده نزدیک به تولد محصولی به نام A53s منجر شود که در مقایسه با A52s تغییرات پردازشی بزرگی را تجربه می‌کند. با مرور موارد اشاره شده، Exynos 1280 بدین‌ترتیب از لحاظ پردازشی و گرافیکی به Dimensity 920 شرکت مدیاتک شباهت کاملی داشته و فارغ از فرکانس پردازنده‌ها، از هسته‌ها و گرافیک یکسانی در آن استفاده شده است.

Exynos 1280 برخی محدودیت‌های دیگر را نیز برای A53 5G به همراه دارد که شاید از همه مهم‌تر به رم و حافظه داخلی مرتبط باشد جایی‌که برخلاف Snapdragon 778G از حافظه‌های رم LPDDR5 در این چیپ‌ست پشتیبانی نمی‌شود و بالاترین حافظه داخلی مورد پشتیبانی آن نیز از استاندارد سرعتی UFS 2.2 بهره می‌برد. حضور رم LPDDR5 در یک گوشی میان‌رده البته در بین رقبای سامسونگ نیز پدیده‌ای کمیاب به‌حساب می‌آید اما حافظه‌های داخلی سریع UFS 3.1 آرام‌آرام در برخی از گوشی‌های این کلاس به‌کار گرفته می‌شوند و معرفی پروسسوری که از همین ابتدا از این گزینه پشتیبانی نمی‌کند، سامسونگ را در جایگاه پایین‌تری نسبت به رقبا قرار می‌دهد و از جذابیت آن در سال‌های آینده می‌کاهد.

A53 با دو حافظه 128 یا 256 گیگابایتی به‌بازار ارائه می‌شود که در نسخه 256 گیگابایتی در اختیار ما بدون ایجاد هیچ‌گونه تغییری روی حافظه (نصب یا آپدیت برنامه‌ها یا انتقال فایلی به آن)، 34.52 گیگابایت (چیزی نزدیک به 13.5 درصد آن) به سیستم‌عامل و برنامه‌های پیش‌فرض تعلق داشته و تنها اندکی بیش از 221 گیگابایت از این حافظه در اختیار کاربران است. این شرایط در A73 نیز تقریبا به همین صورت است اما رقبای سامسونگ در این زمینه بسیار بهتر عمل می‌کنند جایی‌که برای نمونه ردمی نوت 11 پرو پلاس 5 جی در همین وضعیت نزدیک به 10 گیگابایت فضای خالی بیش‌تری را ارائه می‌کند.

حافظه داخلی دستگاه طبق انتظار چندان پر سرعت نبوده و با تکرار چندین باره تست AndroBench از سرعت 514 مگابایت بر ثانیه در خوانش ترتیبی فراتر نمی‌رود که این موضوع به‌روشنی از تنزل فناوری UFS ساخت حافظه حکایت دارد. برای مقایسه بد نیست بدانید که Galaxy A73 از حافظه بسیار پر سرعت‌تری در این بخش بهره می‌برد که سرعت خوانش ترتیبی در آن به بیش از 890 مگابایت بر ثانیه می‌رسید.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور پروسسور Exynos 1280 و دو هسته قوی‌تر A78 همراه با گرافیک Mali-G68 انتظار عملکرد متوسط رو به پایینی را از این گوشی در تست‌های پردازشی و گرافیکی داریم که با وجود آن‌که در مقایسه با A52 5G به‌خصوص در زمینه پردازش اندکی موفق‌تر عمل می‌کند اما حرف چندانی نه در زمینه پردازش و نه در گرافیک در مقایسه با A52s ندارد. تجربه استفاده از گوشی در دنیای واقعی چندان سریع و برق‌آسا نبوده و گه‌گاه تأخیرهای قابل ملاحظه‌ای در برخی منوها (به‌ویژه در هنگام جست‌وجو و پس از ریستارت شدن گوشی) به‌چشم می‌خورد. A53 مثل اغلب گوشی‌های سامسونگ در حین استفاده از دستگاه، انجام بازی و مواردی از این دست تا حدودی گرم می‌شود اما این گرما معمولا به‌حدی که آن را «داغ» می‌نامیم نزدیک نمی‌شود.

تست نخست طبق معمول به Geekbench 5 تعلق دارد که بدون دخالت دادن عوامل دیگری مثل گرافیک و حافظه، نوع و کیفیت هسته‌های پردازشی دستگاه را مشخص می‌کند. در این تست با توجه به حضور هسته‌های سطح بالای A78 ‌از یک سو و فرکانس 2.4 گیگاهرتزی نسبتا بالای آن‌ها انتظار عملکرد تک هسته‌ای بسیار مناسبی را از این مجموعه داریم که احتمالا تفاوت چندانی با Snapdragon 778G حاضر در A73 و A52s ندارد اما از سوی دیگر به دلیل کم‌تر بودن تعداد این هسته‌ها (2 هسته در برابر 4 هسته در SD778G) عملکرد چند رشته‌ای این پروسسور چندان فوق‌العاده نخواهد بود. A53 5G در عمل به امتیازهای 726 و 1,905 در این تست دست پیدا می‌کند که اولی یعنی امتیاز تک هسته‌ای تفاوتی با Galaxy A73 ندارد اما همانطور که پیش‌بینی می‌شد امتیاز چند هسته‌ای آن به‌دلیل تعداد کم‌تر هسته‌های قوی‌تر نسبت به امتیاز 2,631 به‌دست آمده در A73 به‌شدت کاهش پیدا کرده است. به‌عنوان یک مقایسه جالب بد نیست بدانیم که Galaxy A52 5G در این تست به امتیازهای 635 و 1,890 دست پیدا می‌کند که هر دو تفاوت چندان بزرگی را با A53 نشان نمی‌دهند.

در تست کلی AnTuTu V9.4.0 گلکسی A53 5G به امتیاز کلی نچندان فوق‌العاده 413 هزار واحدی دست می‌یابد که نه‌تنها از Galaxy A73 با امتیاز 527 هزار واحدی ضعیف‌تر است بلکه مقایسه آن با یک پروسسور کاملا مشابه مثل Dimensity 920 در Redmi Note 11 Pro+ 5G نیز که در این تست به امتیاز 438 هزار واحدی دست پیدا کرده، شرایط ضعیف‌تری را نشان می‌دهد. علت امتیاز پایین‌تر A53 در این تست را باید در فرکانس کم‌تر هسته‌های قوی‌تر این چیپ‌ست جست‌وجو کرد. مقایسه A53 و Note 11 Pro+ یک نکته دیگر را نیز مشخص می‌کند جایی‌که امتیاز گرافیکی این دو چیپ‌ست تقریبا یکسان و نزدیک به 120 هزار واحد است که این با توجه به چهار هسته‌ای بودن گرافیک Mali-G68 حاضر در گوشی ردمی، این شرایط یعنی حضور چهار هسته گرافیکی در Exynos 1280 را نیز تأیید می‌کند. A53 در این تست نیز فاصله زیادی از A52 5G سال قبل با امتیازی حول و حوش 395 هزار واحد نمی‌‌گیرد.

در نهایت به‌عنوان تست آخر به سراغ آزمون گرافیکی Wild Life از مجموعه 3DMark می‌رویم که امتیاز 2,292 و متوسط فریم 13.7 فریم در ثانیه را برای بخش گرافیکی گوشی به همراه می‌آورد. این امتیاز تفاوت خاصی با ردمی نوت 11 پرو پلاس ندارد و هر دو در رده میانی رو به پایین قرار می‌گیرند اما همچنان نسبت به A73 5G با امتیازی نزدیک به 2.400‌ واحد و متوسط 14.3 فریم در جایگاه پایین‌تری قرار دارد.

گزینه‌های ارتباطی

با حضور پروسسور Exynos 1280 امکان دسترسی به شبکه 5G روی کاغذ در هر دو حالت sub-6GHz و mmWave فراهم می‌شود که این آخری مسیر ورود A53 به بازار آمریکا را همواره می‌کند. وای‌فای 5 یا ac (که در A52 5G نیز به همین صورت بود) نسبت به A52s با پشتیبانی از وای‌فای 6 تنزل پیدا کرده اما بلوتوث آن بالاخره از نسخه 5.0 در هردوی A52 5G و A52s به 5.1 ارتقاء یافته است. اتصال NFC‌ و مسیریاب‌های ماهواره‌ای تک فرکانسی دیگر موارد ارتباطی حاضر در این گوشی را تشکیل می‌دهند و همانطور که پیش از این اشاره شد از جک 3.5 میلی‌متری هدست نیز در آن خبری نیست.

کلام آخر

Samsung Galaxy A53 5G تلاشی برای تکرار یک دستاورد بزرگ در بازار به‌شدت رقابتی گوشی‌های پیشرفته رده میانی‌ست که موفقیت در آن جدا از عملکرد سازنده در انتخاب صحیح اجزای سخت‌افزاری دستگاه، به حفظ فاصله مناسب از دسته‌بندی‌های بالاتر و پایین‌تر، جلوگیری از هم‌پوشانی و تداخل با گوشی‌های هم‌خانواده و از همه مهم‌تر تعیین یک قیمت مناسب و رقابتی وابسته است. A53 5G از یک نگاه دست به تغییری در فرمول موفقیت A52 5G و المان‌های کلیدی آن همچون بدنه مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت با استاندارد IP67، صفحه‌نمایش OLED با نرخ رفرش 120 هرتزی و دوربین اصلی مجهز به OIS نزده و با به‌روز کردن طراحی دستگاه و استفاده از یک باتری قوی‌تر شرایط بهینه‌تری را برای این مدل فراهم کرده است. A53 5G‌ اما به‌میزان زیادی در سایه مدل موفق A52s قرار گرفته که با وجود آن‌‌که در بازار آمریکا ارائه نشد اما با قیمت کم‌تر، قدرت پردازشی کاملا بالاتری را ارائه می‌کند. A53 5G حتی با کنار گذاشتن A52s‌ و با فرض نبود آن در بازار نیز تغییرات انقلابی بزرگی را نسبت به A52 5G ارائه نمی‌کند و همانطور که در بالا به آن اشاره شد، افزایش 500 میلی آمپر ساعتی ظرفیت باتری نیز عملا به‌دلیل شرایط متفاوت پردازنده پایین‌تر از حد انتظار ظاهر می‌شود.

از طراحی بدنه و فرم مات بخش پشتی کاملا رضایت داشتیم و برآمدگی کم‌تر لنزهای دوربین، دو سطح تخت در پشت و روی دستگاه و پایین‌تر آمدن محل دکمه‌های پاور و تغییر صدا به این حس رضایت کاملا افزوده‌اند. پلاستیکی بودن بدنه هنوز مهم‌ترین انتقاد وارد بر این مجموعه است. کیفیت صفحه‌نمایش Super AMOLED دستگاه در سطح بالایی قرار دارد و نرخ رفرش 120 هرتزی آن نیز حس مثبتی را در حین گشت و گذار در منوهای دستگاه فراهم می‌کند اما از سوی دیگر ثابت بودن این نرخ و تغییر نکردن برحسب محتوا همانطور که در بخش باتری اشاره شد تأثیر منفی مشخصی بر مصرف انرژی دستگاه باقی می‌گذارد.

کیفیت عکس‌های دوربین اصلی در روز و شب بسیار مناسب و مطلوب بوده و شرایط برای رضایت کامل از ویدئوهای 1080p/30fps این دوربین نیز با توجه به حضور OIS یا لرزه‌گیر اپتیکال فراهم است. ویدئوهای با وضوح بالاتر این دوربین فاقد مکانیزم لرزه‌گیری بوده و با وجود جزییات بالا، لرزش‌های فراوانی در آن‌ها دیده می‌شود. دوربین اولتراواید در نور کامل روز رنگ‌های بهتری نسبت به دوربین اصلی ارائه می‌کند اما جزییات در آن کم‌تر است. عکس‌های این دوربین در حالت شب، بسته به نور سوژه نسبتا مناسب است اما برای سوژه‌های تاریک‌تر، کیفیت بالایی را ارائه نمی‌کند. دوربین ماکرو فاقد فوکوس خودکار است و از این رو گرفتن عکس با آن چندان آسان نخواهد بود. از کیفیت دوربین سلفی در عکاسی و فیلم‌برداری نیز کاملا رضایت داشتیم.

بخش پردازشی گوشی به‌خصوص در مقایسه با A52s چندان ایده‌آل نبوده و می‌توان آن را با نمونه‌ای مثل Snapdragon 695 یا Dimendity 920 مقایسه کرد. حضور تنها دو هسته A78 و گرافیک نچندان توانمند Mali-G68 چهار هسته‌ای از جمله نکات منفی این پروسسور در مقایسه با Snapdragon 778G‌ حاضر در A52s است. باتری دستگاه دوام مناسب و قابل‌قبولی دارد اما از شارژر در جعبه گوشی خبری نیست و شارژر 25 واتی دستگاه (که باید به‌صورت جداگانه تهیه شود) نیز سرعت چندان بالایی ندارد.

در بخش گزینه‌های ارتباطی، نبود وای‌فای 6 و حذف جک 3.5 میلی‌متری هدست از جمله نکات منفی دستگاه است اما از آن سو بالاخره نسخه بلوتوث از 5 به 5.1 ارتقاء پیدا کرده است.

نکات مثبت و منفی Galaxy A53 5G را در یک نگاه می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

+ طراحی جدید با دو سطح تخت در پشت و روی دستگاه

+ کم‌تر شدن برآمدگی دوربین‌ها

+ بدنه مات و مقاوم در برابر اثر انگشت در بخش پشتی

+ استاندارد مقاومت IP67

+ کاهش ابعاد و ضخامت

+ پایین‌تر آمدن محل دکمه‌های پاور و تغییر صدا

+ صفحه‌نمایش با کیفیت Super AMOILED

+ نرخ رفرش 120 هرتزی

+ اسپیکرهای استریوی توانمند

+ کیفیت بالای عکس‌های دوربین اصلی در شب و روز

+ ویدئوهای با کیفیت دوربین اصلی در وضوح 1080p/30fps

+ امکان برداشت 4K با هر سه دوربین اصلی، اولتراواید و سلفی

+ دوام مناسب باتری

+‌ رابط کاربری One UI

+ حافظه داخلی بالا

+‌ گزینه‌های ارتباطی متنوع

--

- بدنه پلاستیکی

- ثابت بودن نرخ رفرش صفحه‌نمایش

- حذف جک 3.5 میلی‌متر هدست

- ترکیبی بودن اسلات حافظه

- قدیمی بودن شیشه Gorilla Glass 5 روی صفحه‌نمایش

- کیفیت نچندان بالای دوربین اولتراواید در روز و شب

- ارائه شدن OIS تنها برای وضوح 1080p/30fps

- ارائه نشدن شارژر همراه گوشی

- قدرت نسبتا پایین پروسسور Exynos 1280 در پردازش و گرافیک نسبت به SD778G

- کندی محسوس در رابط کاربری در برخی شرایط به‌خصوص پس از ریستارت کردن

- وای‌فای 5