mobile.ir - مرجع موبایل ایران

سری Y در محصولات هواوی تا همین چندی پیش محلی برای عرضه گوشی‌های پایین‌رده با مشخصات رقابتی و قیمتی مناسب بود که در اکثر موارد فاصله خود را با نمونه‌های پیشرفته‌تر رده میانی این شرکت حفظ می‌کرد. این شرایط از حوالی یک سال پیش با تغییر روبرو شده و در این خانواده نیز کم‌کم ویژگی‌های جالب‌توجه‌ای از جمله صفحه‌نمایش‌های بزرگ، باتری‌های حجیم و دوربین‌های با وضوح بالا پدیدار شد که امکان رقابت با گوشی‌های پیشرفته‌تری در سطح میانی را فراهم می‌کرد. در شیوه نام‌گذاری جدید این خانواده که به‌صورت دو یا سه‌ کاراکتری صورت می‌پذیرد عدد ذکر شده بعد از حرف Y به نوعی به کلاس کاری و رده قیمتی دستگاه اشاره دارد و بالاتر بودن این عدد نشانی از پیشرفته‌تر بودن دستگاه است.

Huawei Y8p

در این خانواده در طی ماه‌های گذشته مدل‌های متعددی از Y5p و Y6p گرفته تا Y7p و Y8p به بازار عرضه شده‌اند که همگی در کلاس قیمتی خود مشخصات نسبتا راضی‌کننده‌ای را ارائه می‌کنند اما حداقل از لحاظ پردازشی هیچ‌گاه رده میانی رو به پایین را ترک نکرده‌اند. هواوی چندی پیش از گوشی جدید در این سری با نام Y9a رونمایی کرد که از لحاظ ظاهری به پرچمداران این شرکت و به‌طور مشخص Mate 30 سال گذشته شباهت دارد و دوربین سلفی پاپ‌آپ و ارتقاء نسبی پردازنده، آن را در سطحی متفاوت از اعضای معمول این کلاس قرار داده است.

Huawei Y9a در مقایسه با Y9s سال گذشته از صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و پردازنده سریع‌تری برخوردار بوده و ضمن ارائه دوربینی با وضوح بالاتر از باتری حجیم‌تری نیز بهره می‌برد. Y9a با وجود آن‌که روی کاغذ مثل دیگر گوشی‌های اخیر هواوی فاقد سرویس‌های گوگل و در صدر آن‌ها فروشگاه Google Play Store است اما به لحاظ سخت‌افزاری، دیوایس ارزشمندی به نظر می‌رسد و می‌توان آن را با برخی دیگر نمونه‌های نام‌آشنای این رده مقایسه کرد.

Huawei Y9a با نام مدل FRL-L22 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه نسبتا آشنای Y9a با تصویر بزرگی از گوشی در بخش رویی همراه است و در کناره آن نیز با جزییاتی مثل میزان حافظه رم و حافظه داخلی، رنگ و توان شارژر روبرو می‌شویم.

درون این جعبه به‌جز گوشی به یک هدست سیمی، شارژر، کابل USB، پین دسترسی به درگاه سیم‌کارت و یک قاب شفاف بر می‌خوریم که مجموعه‌ای استاندارد برای گوشی‌های هواوی را تشکیل می‌دهند. هدست سیمی ساده دستگاه را پیش از این در نمونه‌های مختلفی از گوشی‌های ارزان‌قیمت هواوی دیده‌ایم و در این‌جا نیز با همان نمونه ساده‌ای روبرو می‌شویم که تنها یک دکمه روی سیم آن در نظر گرفته شده است.

Y9a ظاهرا بسته به منطقه توزیع جغرافیایی با شارژرهای 22.5 یا 40 واتی ارائه می‌شود که خوشبختانه در مورد بازار ایران با نوع قدرتمندتر 40 واتی (10 ولت و 4 آمپر) روبرو می‌شویم. در مورد توان شارژر در بخش باتری بیشتر سخن می‌گوییم.

طراحی ظاهری

در اولین تجربه برخورد با Y9a، نگاه‌ها بیش از همه چیز به طراحی و رنگ‌آمیزی بخش پشتی و به‌خصوص جایگاه‌ دایره‌ای دوربین‌های این قسمت معطوف می‌شود. این ترکیب که در نسخه‌های رنگی دستگاه با ترکیب‌های بنفش/نقره‌ای و سبز/صورتی بیشتر به چشم می‌آید جلوه متفاوتی را به این مدل بخشیده که آن را کاملا از رده میانی جدا کرده و تا حدودی به تجربه پرچمداران این برند نزدیک کرده است. در نسخه مشکی در اختیار ما البته از این جلوه خبری نیست و با این‌که محوطه دوربین‌ها و دایره بزرگ‌تر پیرامونی آن جلب نظر می‌کند اما با ساختار رسمی‌تری روبرو می‌شویم که احتمالا توجه طیف دیگری از کاربران را جلب خواهد کرد.

پوشش براق این قسمت که ظاهرا از جنس پلاستیکی‌ست کوچک‌ترین تردیدی در دریافت اثرات انگشت، گرد و خاک و آلودگی از خود نشان نداده و در حالی‌که در نسخه‌های روشن‌تر اثرات این موضوع کمتر نمایان است اما در رنگ مشکی این مسئله به‌خوبی تأثیرات منفی خود را نشان می‌دهد.

محوطه دوربین‌های پشت گوشی اندکی بیش از 1 میلی‌متر برآمده بوده و روی میز منجر به لق خوردن گوشی می‌شود.

با عبور از بخش پشتی، جذابیت بعدی دستگاه یعنی صفحه‌نمایش آن نمایان می‌شود که با وجود آن‌که در پایین آن حاشیه نسبتا زیادی به چشم می‌خورد اما در کناره‌ها و بخش بالایی حاشیه بسیار کمی دارد و در غیبت هرگونه ناچ یا بریدگی، تجربه کاملی از یک پنل فول اسکرین را ارائه می‌کند.

فول اسکرین بودن صفحه‌نمایش و نبود هرگونه ناچ یا شکاف عملا نشانگر ترفند متفاوتی برای دوربین سلفی‌ست که مشابه Y9 Prime به‌صورت پاپ‌آپ و پنهان‌شونده در بدنه در بالای صفحه‌نمایش و متمایل به سمت چپ قرار دارد. مکانیزم عملکرد و خروج این دوربین تفاوتی نسبت به گذشته نداشته و در اینجا نیز به محض انتخاب گزینه دوربین سلفی از درون رابط کاربری، این دوربین با تأخیر کوتاه از جای خود خارج شده و با بستن دوربین نیز به‌ سر جای خود باز می‌گردد. برای این دوربین مثل گذشته مکانیزم‌های امنیتی مشخصی در نظر گرفته شده که از آن جمله باید به بازگشت خودکار به سر جای خود پس از تشخیص اتوماتیک در حال سقوط بودن اشاره کرد.

لبه‌های صفحه‌نمایش به‌صورت تخت و بدون خمیدگی طراحی شده‌اند اما در بخش پشتی با خمیدگی ملایمی در لبه‌های جانبی روبرو می‌شویم که در کمتر به‌نظر رسیدن ضخامت گوشی و در دست گرفته شدن بهتر آن تأثیرگذار است. نوار پیرامونی دستگاه براق و جاذب اثر انگشت است و این یکی نیز ظاهرا جنسی پلاستیکی دارد.

المان‌های پیرامونی Y9a تغییری نسبت به رویه معمول گوشی‌های میان‌رده این سطح نداشته و مواردی مثل سنسور اثر انگشت روی دکمه پاور، جک 3.5 میلی‌متری هدست و میکروفون دوم در این‌جا نیز حضور دارند.

Y9a در دست، با توجه به سایز صفحه‌نمایش، گوشی چندان بزرگ و غیر معمولی به نظر نمی‌رسد و تا حدودی می‌توان از آن به‌عنوان مدلی خوش‌دست و قابل‌قبول یاد کرد. نکته منفی اصلی در طراحی این مدل را بی‌شک باید به بدنه پلاستیکی و براق آن منتسب کرد و جدا از این مورد با نگاهی به طراحی دوربین‌های بخش پشتی و صفحه‌نمایش فول اسکرین، شرایط برای رضایت از طراحی Y9a به میزان زیادی فراهم است.

ابعاد و وزن

Y9a از طول و عرض به‌ترتیب 163.5 و 76.5 میلی‌متری برخوردار است که برای یک گوشی 6.63 اینچی به‌خصوص در زمینه طول، ابعاد مطلوبی به نظر می‌رسد؛ برای نمونه می‌توان از Samsung Galaxy A42 5G یاد کرد که با صفحه‌نمایش کوچک‌تر 6.6 اینچی از طولی برابر با 164.4 میل‌متر برخوردار است. ضخامت این مدل تقریبا 9 میلی‌متر (دقیقا 8.95 میلی‌متر) اعلام شده که نسبت به رقبای آن با توجه به ظرفیت باتری اندکی بیشتر است. این ضخامت البته به‌لطف خمیدگی لبه‌های بخش پشتی چندان به چشم نمی‌آید و در دست با نمونه ضخیمی روبرو نمی‌شویم.

وزن گوشی 197 گرم است که در این مورد نیز نسبت به بسیاری از گوشی‌های هم‌ردیف با وزن‌های بیش از 200 گرم، نمونه راضی‌کننده‌ای به‌نظر می‌رسد. برای نمونه‌ای جهت مقایسه می‌توان به Redmi Note 9 Pro با صفحه‌نمایش 6.67 اینچی و وزن 209 گرمی اشاره کرد در که البته بخش بزرگی از این وزن را باید به باتری 5,020mAh آن منسب کرد. Galaxy A51 سامسونگ نمونه‌ دیگری در این میان است که با 0.13 اینچ کوچک‌تر کردن صفحه‌نمایش و کاهش ظرفیت باتری به وزن تنها 172 گرمی دست پیدا کرده است.

صفحه‌نمایش

هواوی Y9a به یک صفحه‌نمایش 6.63 اینچی IPS LCD‌ با وضوح 1080×2400 پیکسل مجهز شده که با وجود آن‌که برخلاف برخی رقبا از نرخ رفرش یا نرخ پاسخگویی لمسی بالا برخوردار نیست اما برای یک گوشی میان‌رده کیفیت نسبتا مناسبی را ارائه می‌کند و در میزان روشنایی، زاویه دید و کنتراست مشکلی را برای کاربران ایجاد نمی‌کند. زیر نور مستقیم خورشید هنوز می‌توان محتوای صفحه را تقریبا به‌صورت مناسبی مشاهده کرد هرچند این موضوع نیازمند تنظیم روشنایی روی حداکثر و ترجیحا فعال بودن روشنایی خودکار است.

در زمینه دقت رنگ مثل اکثر میان‌رده‌های مشابه با نمونه فوق‌العاده‌ای روبرو نیستیم هرچند در بخش Color mode & temperature می‌توان این شرایط را به‌صورت دستی تغییر داد. دو گزینه حاضر در این منو شامل نرمال و Vivid می‌شوند که به‌ترتیب به فضای رنگی sRGB و DCI-P3 اشاره دارند و به‌صورت پیش‌فرض گزینه Vivid انتخاب شده است. با انتخاب گزینه نرمال در این منو، رنگ سفید به زردی گرایش پیدا می‌کند و با دقت رنگ بالاتری روبرو می‌شویم. طبق معمول از دایره رنگی زیر این قسمت می‌توان گرمای رنگ را به‌دلخواه تغییر داد یا از پایین آن را سردتر یا گرم‌تر کرد.

این پنل از نمایش محتوای HDR پشتیبانی نمی‌کند اما گزینه‌های معمول و متداولی همچون دارک مد و رزولوشن هوشمند (کاهش وضوح به‌صورت خودکار در مواردی که به وضوح بالا نیازی نیست برای مصرف بهینه انرژی) برای آن در نظر گرفته شده است.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 4 میلی‌متر در نظر گرفته شده و در کناره‌ها و بخش بالایی نیز به حاشیه‌ای حوالی 2 میلی‌متر بر می‌خوریم. این میزان حاشیه در رقبای اصلی این گوشی نیز تقریبا به همین صورت تکرار شده جایی‌که در Galaxy A51 نیز دقیقا با 4 میلی‌متر حاشیه در پایین و 2 میلی‌متر در کناره‌ها روبرو می‌شویم و در Redmi Note 9 Pro نیز با این‌که حاشیه پایینی اندکی بیشتر و نزدیک به 4.5 میلی‌متر است اما در بالا و کناره‌ها به همان حاشیه 2 میلی‌متری بر می‌خوریم.

در بخش بالایی گوشی و در لبه بالایی، اسپیکر تماس گوشی جای دارد و سنسورهای معمول این قسمت نیز به‌صورت پنهان در بدنه در نظر گرفته شده‌اند. از دوربین سلفی در این قسمت خبری نیست و به‌صورت پاپ‌آپ به بالای گوشی منتقل شده است.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ و روی نوار براق پیرامونی، نکته خاصی دیده نمی‌شود اما در سمت دیگر به‌جز دکمه تغییر صدا، به کلید پاور که نقش سنسور اثر انگشت را نیز بازی می‌کند بر می‌خوریم. محل این دکمه‌ها تقریبا مناسب انتخاب شده و با این‌که ولوم بالا هنوز اندکی بالاتر از حد انتظار است اما می‌توان بدون مشکل خاصی به آن‌ها دسترسی داشت.

در پایین به اسپیکر اصلی، میکروفون تماس، پورت USB-C و اسلات جای‌گذاری سیم‌کارت و کارت حافظه بر می‌خوریم که این آخری از جای‌گذاری دو سیم‌کارت بدون کارت حافظه یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه نانو پشتیبانی می‌کند البته با توجه به نبود کارت حافظه نانو در بازار ایران (حداقل به‌صورت رسمی) می‌توان Y9a را عملا یک گوشی دو سیم‌کارته فاقد اسلات حافظه توصیف کرد.

بخش بالایی گوشی نیز به میکروفون دوم، جک هدست و البته دوربین سلفی پاپ‌آپ تعلق دارد. در مورد عملکرد این بخش در ادامه در قسمت دوربین سلفی بیشتر سخن می‌گوییم.

بخش پشتی

نگاه‌ها در بخش پشتی Y9a به‌جز رنگ‌آمیزی متفاوت نسخه‌های صورتی و آبی به دایره بزرگ و برجسته بخش بالایی معطوف می‌شود که لنزهای چهارگانه این قسمت را در خود جای داده است. این دایره بزرگ همانطور که پیش از این نیز اشاره شد نزدیک به 1 میلی‌متر از سطح فاصله داشته و باعث لق خوردن گوشی روی میز می‌شود.

دوربین‌های اصلی

حضور چهار واحد تصویری در یک گوشی رده میانی رو به پایین تا همین چندی پیش امر چندان متداولی به شمار نمی‌آما اما این روزها در اغلب نمونه‌های این رده با ترکیبی از یک دوربین اصلی با وضوح بالا (48 یا 64 مگاپیکسلی)، یک دوربین التراواید بدون فوکوس خودکار و دو سنسور دیگر یکی برای برداشت ماکرو و دیگری برای تعیین عمق میدان (بدون امکان برداشت تصویر) روبرو می‌شویم و این ترکیب تقریبا در همه مدل‌های این خانواده دست‌نخورده باقی می‌ماند. این شرایط در Y9a نیز دقیقا به همین صورت تکرار شده و در این‌جا به یک دوربین اصلی، یک واحد التراواید و دو واحد 2 مگاپیکسلی بر می‌خوریم. دوربین اصلی گوشی یک نمونه 64 مگاپیکسلی با ابعاد سنسور 1/1.7 اینچ و گشودگی دیافراگم f/1.8 است که طبق انتظار در حالت پیش‌فرض تصاویری را با وضوح 16 مگاپیکسلی برداشت می‌کند. این دوربین را یک واحد 8 مگاپیکسلی التراواید با گشودگی دیافراگم f/2.4 و میدان دید 120 درجه‌ای همراهی می‌کند و هر دو سنسور 2 مگاپیکسلی دیگر نیز از دیافراگم f/2.4 برخوردارند. دوربین ماکرو و دوربین التراواید فاقد فوکوس خودکار هستند.

رابط کاربری دوربین را پیش از این در ده‌ها گوشی دیگر هواوی دیگر نیز دیده‌ایم و در اینجا نیز با نکته خاص و جدیدی روبرو نمی‌شویم. در این رابط کاربری در ستونی در سمت راست به ترتیب از بالا به پایین سوییچر تعویض بین دوربین‌ اصلی و سلفی، شاتر و نمایی از آخرین تصویر برداشت شده به نمایش گذاشته می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین اعم از عکس، ویدئو، زیباسازی چهره، عکاسی در شب و حالت Aperture یا دیافراگم باز بر می‌خوریم.

در همین بخش و در کناره سمت چپ از بالا به پایین گزینه دسترسی به تنظیمات دوربین، فیلترهای رنگی، AI یا هوش مصنوعی (برای تشخیص خودکار صحنه و اعمال اتوماتیک تنظیمات مناسب)، تنظیمات فلش و بالاخره گزینه‌ AI Lens )برای مواردی مثل تعیین کالری موارد خوراکی، تشخیص هوشمندانه اشیاء، ترجمه، اسکن بارکد و خریدهای کاربر( دیده می‌شود. این مورد آخر البته طبق تست عملی هنوز چندان فوق‌العاده و دقیق عمل نمی‌کند.

پایین صفحه‌نمایش (در هنگام گرفتن گوشی به صورت افقی) در مرکز، نشانگری برای تعیین نوع دوربین مورد استفاده به چشم‌ می‌خورد که به صورت پیش‌فرض روی گزینه 1x یا دوربین اصلی قرار دارد اما با لمس کردن می‌توان آن را به دوربین التراواید تغییر داد. گرفتن و کشیدن این آیکون یه سمت چپ امکان افزایش زوم دیجیتال تا 10 برابر را فراهم می‌کند.

در بخش More که در ادامه ردیف حالت‌های دوربین قرار دارد به گزینه‌های معمول گوشی‌های هواوی در این قسمت برمی‌خوریم که از آن جمله باید به عکاسی پانوراما، سوپر ماکرو، برداشت HDR، تایم‌لپس و عکاسی حرفه‌ای یا Pro اشاره کرد. از جمله حذفیات این قسمت در مقایسه با برخی نمونه‌های حرفه‌ای‌تر باید به برداشت اسلوموشن و لایت پینتینگ یا نقاشی با نور اشاره کرد.

تنظیمات معدود منوی Setting نیز تغییر خاصی نکرده و همان موارد همیشگی مثل گزینه‌های تغییر نسبت تصویر، فعال کردن تگ مکانی، خطوط راهنمای تصویر، حذف صدای شاتر، تایمر اتوماتیک و کنترل صوتی هنوز سر جای خود هستند. یکی از حذفیات این بخش نسبت به نمونه‌ای مثل نوا 7i به دنبال کردن سوژه یا Object tracking تعلق دارد که در طی آن با انتخاب سوژه مورد نظر، فوکوس خودکار روی آن قفل شده و حرکت سوژه به خارج شدن آن از محدوده فوکوس منجر نمی‌شد. هواوی همچنین به‌جای رزولوشن این بار از گزینه نسبت تصویر یا Aspect ratio در این بخش استفاده کرده که در آن اشاره‌ای به وضوح نشده و تنها سه‌گزینه در آن شامل 4:3، فول اسکرین و 1:1 ارائه می‌شود که به‌ترتیب به رزولوشن‌های 16، 9.5 و 12 مگاپیکسل اشاره دارند. این نسبت‌ها برای دوربین التراواید نیز به‌ترتیب 8، 4.8 و 6 مگاپیکسل هستند برای گرفتن عکس با حداکثر وضوح دوربین اصلی یعنی 64 مگاپیکسل باید از منوی More گزینه HiGH-RES را انتخاب کرد.

با فعال کردن مد Pro یا حرفه‌ای مثل قبل شش گزینه قابل تغییر شامل تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (از 100 تا 3200)، تنظیم دستی سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 8 ثانیه)، تغییر در نورگیری، اتوفوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت White balance در دسترس قرار می‌گیرند. با نگه داشتن دست روی نورگیری (یا EV)، گزینه اتوفوکوس دستی و خودکار و White balance می‌توان مقادیر آن‌ها را (به صورت مستقل یا همزمان با هم) ثابت نگه داشته یا اصطلاحا لاک کرد و سایر گزینه‌ها را متناسب با آن‌ها تغییر داد. در این دوربین البته امکان برداشت عکس در حالت RAW در نظر گرفته نشده است. یک نکته جدید در این بخش افزوده شدن گزینه‌ای برای گرفتن عکس با وضوح کامل 64 مگاپیکسلی در حالت Pro است که در نمونه‌های پیشین هواوی نشانی از آن در این قسمت دیده نمی‌شد.

عکاسی با Y9a را در یک روز نیمه‌ابری پاییزی آغاز می‌کنیم و در ابتدا به سراغ دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض آن یعنی 16 مگاپیکسل می‌رویم جایی‌که در نگاه اول و در صفحه‌نمایش خود گوشی با تصویر نسبتا با کیفیتی با کنتراست مناسب و رنگ‌های زنده روبرو می‌شویم اما با بزرگ‌ کردن تصویر در اندازه واقعی در سوژه‌های مشکل‌آفرینی مثل شاخ و برگ درختان با سطح متوسطی از جزییات روبرو می‌شویم و کنتراست نیز اندکی پایین‌تر از حد انتظار است. این مورد البته در کاربردهای معمول برداشت تصویر مثل قرارگیری در شبکه‌های اجتماعی مشکلی را ایجاد نکرده و هنوز نتیجه قابل‌قبولی را ایجاد می‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

تکرار همین سوژه با وضوح کامل 64 مگاپیکسلی طبق انتظار تغییر بزرگی را در میزان جزییات ایجاد نکرد اما هنوز با وجود فاصله از سطح ایده‌آل در حد نسبتا راضی‌کننده‌ای قرار دارد. ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که حجم فایل تولیدی در این حالت نزدیک به 3 برابر بیشتر از تصویر 16 مگاپیکسلی پیش‌فرض است (در این مورد نزدیک به 7 مگابابت در مقابل 20 مگابایت)

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 64 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این وضعیت را در مورد سه تصویر دیگر که همگی در وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسلی برداشت شده‌اند نیز می‌توان مشاهده کرد جایی‌که رنگ‌های نچندان دقیق، کنتراست اندک و جزییات متوسطی به تصویر کشیده شده اما نتیجه نهایی حداقل در ابعاد صفحه‌نمایش گوشی چندان بی‌کیفیت به‌نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی در زمینه دقت رنگ همانطور که اشاره شد و مطابق انتظار از رده کاربری دستگاه چندان دقیق و فوق‌العاده نبوده و رنگ‌هایی نسبتا متفاوت از سوژه اصلی تولید می‌کند. این مورد البته در گوشی‌های بسیار گران‌قیمت‌تر نیز تقریبا به همین صورت تکرار می‌شود و از این لحاظ ایراد چندانی را به Y9a نمی‌توان گرفت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با فعال کردن گزینه AI، منظره پیش‌رو در اغلب موارد به‌خوبی شناسایی می‌شود و طبق تجربه قبلی از گوشی‌های هواوی انتظار پر رنگ‌تر شدن تصویر و سیرتر شدن رنگ‌ها را در این حالت داریم. در Y9a اما با تغییر چندان محسوسی با فعال و غیر فعال بودن گزینه AI مشاهده نکردیم و نتیجه نهایی کاملا به حالت برداشت اتوماتیک شباهت دارد. این وضعیت در مورد گزینه HDR نیز صادق است و فارغ از فعال یا غیر فعال بودن این گزینه، دوربین به‌صورت اتوماتیک و خودکار نورگیری نسبتا یکسانی را به صحنه اعمال می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل با AI فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل با AI غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین 8 مگاپیکسلی التراواید طبق انتظار با توجه به سنسور کوچک‌تر و دیافراگم بسته‌تر، نور کمتری را از سوژه پیش رو برداشت می‌کند و در سوژه‌ها رو به نور و مشکل‌آفرینی مثل تصویر زیر از شرایط ایده‌آل فاصله مشخصی می‌گیرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید با وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در شرایط مطلوب نوری اما از این دوربین نیز می‌توان برای برداشت تصاویر مناسب شبکه‌های اجتماعی بهره گرفت. گزینه برداشت شب برای دوربین التراواید فعال نیست و بدین‌ترتیب با کم شدن نور و به‌هنگام شب حساب چندانی روی دوربین التراواید این گوشی نمی‌توان کرد. یک نکته نسبتا منفی در مورد تصاویر این دوربین به خم‌ شدن کناره‌های کادر در آن باز می‌گردد که البته در اغلب دوربین‌های التراواید رده میانی و پایین به همین صورت تکرار می‌شود. تفاوت در جزییات و رنگ نیز از دیگر نکاتی‌ست که در مقایسه با تصاویر دوربین اصلی می‌توان به آن اشاره کرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین التراواید با وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین ماکرو فارغ از ثبت رنگ‌های غیر صحیح و سیرتر از حالت واقعی عملکرد مناسب و قابل‌قبولی داشته و می‌توان از آن برای گرفتن تصاویر با کیفیتی از فاصله نزدیک استفاده کرد. دیگر نکته منفی در مورد این دوربین مجهز نبودن آن به فوکوس خودکار است که قرارگیری سوژه اصلی درون محدوده فوکوس را به عهده دست‌های کاربر می‌گذارد در این حالت در صورت روبرو بودن با یک سوژه پیچیده ممکن است بخشی از سوژه اصلی خارج از محدوده فوکوس قرار بگیرد. (مشابه تصویر دوم در زیر)

برداشت تصویر با دوربین 2 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین 2 مگاپیکسلی ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت پانورامای دوربین اصلی از کیفیت مناسب و راضی‌کننده‌ای برخوردار است و با وجود آن‌که همه نکات مثبت و منفی ذکر شده در مورد تصاویر معمول دوربین اصلی در مورد آن نیز صادق است اما در بحث پانوراما خروجی مطلوبی را ارائه کرده و اثر خاصی از شکستی تصویر در محل‌ اتصال تصاویر آن دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر پانوراما با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت شب یا Night mode دوربین‌های موبایلی هواوی معمولا از کیفیت مناسب و قابل‌قبولی در مقایسه با رقبا برخوردارند و Y9a نیز در این زمینه استثنا نیست؛ حالت شب در این مدل البته برخلاف گوشی‌های پیشرفته‌تر این برند تنها برای دوربین اصلی در دسترس بوده و دوربین التراواید همانطور که اشاره شد، این قابلیت را ارائه نمی‌کند. با عکاسی در حالت عادی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسلی با نتیجه فوق‌العاده‌ای روبرو نمی‌شویم و جزییات اندک و نویز مشخصی در تصویر دیده می‌شود. با سوییچ به وضوح کامل 64 مگاپیکسلی این نتیجه بازهم تضعیف شده و جزییات کمتری و نویز بیشتری قابل تشخیص است. با فعال کردن حالت شب شاتر برای مدت بیشتری باز بوده و در نتیجه با تصویر بهتری به‌لحاظ جزییات و کنترل نویز روبرو می‌شویم. در دو تصویر اول در زیر زمان باز بودن شاتر 1/17‌ ثانیه و عدد حساسیت یا ISO برای دو وضوح 16 و 64 مگاپیکسل به‌ترتیب فراتر از 17 و 12 هزار واحد است. در تصویر حالت شب عدد ISO کاهش پیدا کرده و به حوالی 5 هزار واحد رسیده اما شاتر زمان بیشتری یعنی نزدیک به 1/6 ثانیه باز بوده است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 64 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری با دوربین اصلی Y9a حداکثر با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 17 مگابیت بر ثانیه انجام می‌شود و بیت‌ریت صدای آن نیز حوالی 120Kbps است. یک نکته عجیب و ناامیدکننده در مورد صدای ویدئوهای این دوربین، تک کاناله و مونو بودن آن است که برای دیوایسی در این رده با توجه به حضور دو میکروفون در آن بسیار عجیب به نظر می‌رسد و شاید مربوط به نسخه در اختیار ما باشد یا در آپدیت‌های بعدی برطرف شود. از کیفیت ویدئوهای دوربین اصلی در زمینه کنتراست و تا حدودی رندر رنگ می‌توان رضایت داشت هرچند در زمینه جزییات در جایگاه فوق‌العاده‌ای قرار نمی‌گیرد. یک نکته مثبت در این میان فعال بودن لرزه‌گیر دیجیتال دوربین است که به کاهش لرزش‌های خفیف دست کمکی مشهودی می‌کند. هواوی البته گزینه‌ای برای غیر فعال کردن این لرزه‌گیر دیجیتال در منوهای دوربین ارائه نکرده است.

دوربین التراواید نیز حداکثر با همین وضوح یعنی 1080p با 30 فریم در ثانیه فیلم‌برداری می‌کند و بیت‌ریت ویدئویی و صوتی و صدای تک کاناله آن نیز تغییر خاصی نمی‌‌کنند. رنگ و جزییات در این دوربین طبق انتظار در سطح پایین‌تری نسبت به دوربین اصلی قرار دارد اما میدان دید بازتری داشته و خوشبختانه لرزه‌گیر دیجیتال نیز ظاهرا در آن همچنان فعال است.

دوربین سلفی

یکی از جذابیت‌های طراحی Y9a به دوربین سلفی پاپ‌آپ آن تعلق دارد این دوربین که با انتخاب گزینه سلفی در عرض 2 ثانیه از جای خود خارج شده و در همان زمان 2 ثانیه به جای خود باز می‌گردد یک نمونه 16 مگاپیکسلی با f/2.2‌ است که حداکثر وضوح خود را در نسبت 4:3 ارائه کرده و در دو نسبت فول اسکرین و 1:1 نیز به ترتیب رزولوشن‌های 9.5 و 12 مگاپیکسلی را ارائه می‌کند. در نور مناسب از میزان جزییات به‌ثبت رسیده در تصاویر این دوربین برای یک نمونه فاقد فوکوس خودکار می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و حتی با غیر فعال کردن زیباسازی چهره (که به‌صورت پیش‌فرض با نسبت 5 از 10 فعال است) نیز می‌توان سلفی‌های مناسبی را برداشت کرد. در سوی دیگر رنگ‌های این دوربین اندکی سردتر از حالت واقعی ثبت شده و کنتراست آن را نیز حداکثر می‌توان در سطح متوسطی دانست.

باتری و شارژر

Y9a به یک باتری نچندان حجیم 4,200mAh مجهز شده که با وجود آن‌که نسبت به نمونه‌ای مثل Galaxy A51 و باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی آن ظرفیت بیشتری دارد اما مقایسه آن با Note 9 Pro با باتری 5,020mAh ظرفیت کمتری را نشان می‌دهد. هواوی به زمان‌های رسمی این باتری اشاره‌ای نکرده اما در دنیای واقعی و در یک استفاده متوسط رو به بالا به زحمت می‌توان آن را در کمتر از یک روز به پایان رساند و با کاهش استفاده، رسیدن به اواخر روز دوم نیز دور از دسترس نیست.

طبق معمول از تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark که دوام باتری دستگاه را از شارژ کامل تا رسیدن به شارژ زیر 20 درصد )در حین اجرای یک سناریوی تکراری از مواردی مثل مرور وب، پخش ویدئو و ویرایش تصویر( اندازه‌گیری می‌کند برای مشخص شدن میزان دوام باتری استفاده می‌کنیم. این تست را مثل همیشه با غیر فعال کردن روشنایی خودکار و قرار دادن نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌دهیم. Y9a در این تست به امتیاز بسیار مناسب 16 ساعت و 18 دقیقه‌ای دست پیدا کرد که با توجه به ابعاد صفحه‌نمایش و به‌خصوص لیتوگرافی 12 نانومتری پردازنده عددی بسیار مناسب به حساب می‌آید. ذکر این نکته قابل ذکر است که برای دقت بالاتر و امکان مقایسه این نتیجه با دیگر رقبای این کلاس، گزینه Smart Resolution در منوی Display را غیر فعال کردیم و بدین‌ترتیب وضوح صفحه‌نمایش در همه لحظات، 1080×2400 پیکسل خواهد بود. به‌عنوان نمونه‌ای جهت مقایسه، گلکسی A51 در این تست با باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی به دوام 13 ساعت و 12 دقیقه‌ای دست پیدا می‌کند و بدین‌ترتیب با دوام باتری بسیار بهتری در Y9a‌ روبرو می‌شویم.

یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت Y9a شارژر 40 واتی قدرتمند آن است که در بین گوشی‌های این رده قیمتی به‌ندرت می‌توان نمونه مشابه‌ای برای آن پیدا کرد. تست شارژ گوشی را از حالت خاموش با شارژ 1 درصد آغاز می‌کنیم جایی‌که پس از تنها 5 دقیقه شارژ باتری به 10 درصد رسیده و پس از 10 و 15 دقیقه نیز به شارژهای به‌ترتیب 21 و 31 درصدی دست پیدا می‌کنیم. برای مقایسه کافی‌ست بدانیم که باتری A51 و Redmi Note 9S‌ تحت شرایط یکسان پس از 15 دقیقه به‌ترتیب تنها تا 14 و 18 درصد شارژ می‌شوند و بدین‌ترتیب نگفته پیداست که Y9a چگونه به‌راحتی از رقبای خود پیشی می‌گیرد. پس از گذشت 30 دقیقه شارژ باتری Y9a به 61 درصد رسید که با وجود آن‌که با 70 درصد ادعایی هواوی در این زمان اندکی فاصله دارد اما مقایسه آن با شارژهای 29 و 36 درصدی در A51 و Note 9S از تفاوت بزرگی سخن می‌گوید. Y9a پس از 60 دقیقه به شارژ 99 درصدی رسیده و 1 دقیقه بعد شارژ خود را تکمیل کرد و نتیجه‌ای درخشان در سطح بزرگان این کلاس بر جای گذاشت.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Y9a با سیستم‌عامل اندروید 10 و رابط کاربری EMUI 10.1.1 ارائه می‌شود که مثل دیگر گوشی‌های اخیر هواوی فاقد سرویس‌های گوگل بوده و برای نصب برنامه‌های مختلف جدا از فروشگاه AppGallery خود هواوی می‌توان از فروشگاه‌های متفرقه دیگر و نصب مستقیم APK سود جست. زمان بوت دستگاه نزدیک به 28 ثانیه است که با توجه به رده کاری دستگاه چندان طولانی نیز به‌نظر نمی‌رسد.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ در مرکز بخش بالایی و میانبر دوربین در گوشه سمت راست قرار دارد که نسبت به گذشته اندکی با جابجایی همراه شده‌اند. در این بخش با با فعال کردن گزینه تقویم ایرانی (Persian Calendar) در اپلیکیشن تقویم، تاریخ شمسی نیز در زیر تاریخ میلادی به نمایش گذاشته می‌شود.

با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت دست یافت که به ترتیب از چپ به راست شامل ریکورد صدا، ‌ماشین حساب، چراغ‌قوه، تایمر و گزینه‌ای به نام AI Lens می‌شود که چیزی مشابه گزینه HiVision در نسخه قبلی این سیستم‌عامل بوده و می‌توان از آن برای اسکن بارکد و شناسایی آیتم‌های خریدارای شده، استفاده کرد.. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

اولین نکته جدید پس از ورود به صفحه هوم، تغییر شکل ظاهری آیکون‌ها و فونت نوشتاری آن‌هاست که حالتی نرم‌تر و مدرن‌تر به‌خود گرفته‌اند؛ جدا از این مورد به تغییر خاصی در هوم اسکرین برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جداگانه در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

صفحه سمت چپ در هوم‌اسکرین با نام Today نامیده می‌شود که با وجود نام‌گذاری متفاوت تقریبا از همان کارکرد صفحه HiBoard در ورژن‌های قبلی این سیستم‌عامل برخوردار بوده و جدا از دسترسی به میانبرهایی که امکان شخصی‌سازی آن‌ها از بالا وجود دارد، فید خبرها و اتفاقات روز نیز در آن به نمایش گذاشته می‌شود.

زیر صفحه‌نمایش‌در صفحه هوم، 4 آیکون در نظر گرفته شده که امکان افزایش آن به 5 آیکون نیز وجود دارد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم، گزینه‌هایی برای دسترسی آسان‌تر به مورد انتخاب شده ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به تشکیل هات‌اسپات و فعال کردن وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Setting، جست‌وجو در بین تصاویر، رفتن به عکس‌های Favorites و به نمایش گذاشتن آخرین عکس‌های اضافه شده هنگام نگه داشتن دست روی گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه‌نمایش به حالت ویرایشی صفحه هوم وارد می‌شویم که افزودن و کاستن از صفحات این قسمت، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در آن را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین شرایط به قرار سابق است و همچنان امکان انتخاب چینش ماتریسی آیکون‌های صفحه هوم از بین سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 و قفل کردن پوسته همراه با گزینه پر کردن جای خالی برنامه‌ها در هنگام حذف یک اپلیکیشن وجود دارد؛ از همین بخش نیز می‌توان دسک‌تاپ سمت چپ را حذف نمود.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منویی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش در شکل ظاهری تفاوتی با گذشته نداشته و با یک بار پایین کشیدن آن علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض شامل وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و اسلایدر تغییر روشنایی نیز بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار در پایین این قسمت دیده می‌شود. در نهایت در بالای این بخش آیکونی برای دسترسی مستقیم به منوی تنظیمات و گزینه‌ای برای ویرایش آیکون‌های همین منو در نظر گرفته شده است.

با ادامه اسکرول 11 آیکون دیگر در این بخش به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس گزینه ادیت در بالا نیز 6 گزینه دیگر امکان افزوده شدن به این لیست را پیدا می‌کنند.

با کشیدن دست از بخش خارجی هر دو سمت صفحه‌نمایش رو به داخل منوی جدیدی تحت عنوان Multi-Window پدیدار می‌شود که به‌جز 5 میانبر پیش‌فرض آن می‌توان آیکون 10 برنامه دیگر را نیز در جاهای خالی عمودی آن قرار داد و بدین‌ترتیب دسترسی سریع‌تری را به برنامه‌های مذکور تجربه کرد.

برنامه‌ها در این حالت به‌صورت شناور و اصطلاحا float اجرا می‌شوند و می‌توان بدون خارج شدن از محیط برنامه زیرین به اپلیکیشن‌های مورد نظر دسترسی پیدا کرد. در این حالت با کشیدن برخی برنامه‌ها به بالای صفحه می‌توان آن‌ها را همزمان درون یک صفحه مشترک مشاهده کرد. این قابلیت برای همه برنامه‌ها در دسترس قرار ندارد.

منوی Setting مثل اکثر دیگر قسمت‌های رابط کاربری جدید هواوی، ‌دقیقا همانی‌ست که در Nova 7i نیز دیده بودیم و همان آیکون‌ها با همان ظاهر قبلی در این‌جا نیز ظاهر شده‌اند. در این منو مثل گذشته در بالاترین قسمت باکسی برای جست‌وجو، گزینه‌ای جهت نمایش حساب کاربری هواوی و گه‌گاه پیشنهادهایی برای دسترسی به برخی قسمت‌های آن ارائه می‌شود و در زیر آن با مجموعه‌ای از چندین آیکون در شش دسته‌بندی روبرو می‌شویم که ترکیب منظم‌تر و شسته‌رفته‌تری را ارائه می‌دهد؛ در دسته اول به گزینه‌های ارتباطی از جمله وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی بر می‌خوریم که دسترسی آسان‌تری را نسبت به گذشته ارائه می‌کنند. دسته‌بندی دوم به موارد مرتبط با هوم اسکرین و صفحه‌نمایش مرتبط است که تقریبا به همین صورت در گذشته نیز حضور داشت، در دسته‌بندی سوم به جزییات صدا، لرزش و اعلان برنامه‌ها بر می‌خوریم و در دسته چهارم نیز موارد مربوط به حریم خصوصی و امنیت، حافظه، باتری، جزییات مکان، اپلیکیشن‌ها و در نهایت کلمات عبور و راه‌های بیومتریک بازگشایی قرار دارند. در دو قسمت باقی‌مانده نیز حساب‌های کاربری و به‌روزرسانی جای گرفته‌اند. افزوده شدن مجدد گزینه Huawei Assistant یک تفاوت این بخش با Nova 7i به حساب می‌آید.

HMS و غیبت گوگل

طبق معمول غایب اصلی در ساختار نرم‌افزاری یک گوشی جدید هواوی مجموعه گوگل و البته در صدر آن‌ها فروشگاه Google Play است که پیش از این شاهد تکرار آن در گوشی‌های متعددی از این شرکت و برند آنر بوده‌ایم. در نبود فروشگاه گوگل طبق معمول جدا از فروشگاه‌های متفرقه‌ای مثل APK Pure و مواردی از این دست طبیعتا همچنان امکان استفاده از فروشگاه اختصاصی هواوی یعنی AppGallery نیز وجود دارد. فروشگاه‌ AppGallery که برای استفاده از آن تهیه یک نام کاربری موسوم به Huawei ID ضروری‌ست همچنان از لحاظ تعدد و تنوع در جایگاه پایین‌تری حتی نسبت به فروشگاه‌های متفرقه قرار می‌گیرد اما رفته‌رفته با اپلیکیشن‌های بیشتری در این مجموعه روبرو می‌شویم که شاید در آینده میان‌مدت نیاز کاربران هواوی را تا حدودی تأمین کند.

یک نکته نچندان مثبت و تا حدودی آزاردهنده در پروسه ثبت‌نام و دسترسی به AppGallery نبود نام ایران در بین کشورهای قابل انتخاب در لیست این اپلیکیشن است که با توجه به فلسفه وجودی این فروشگاه در تقابل با تحریم‌های دولت آمریکا، تصمیم عجیبی به‌نظر می‌رسد. در AppGallery همچنان تعداد قابل‌قبولی از برنامه‌های ضروری و مهم از جمله اکثر شبکه‌های اجتماعی در دسترس قرار داشته و برنامه‌های دیگر را نیز می‌توان اغلب از فروشگاه‌های جانبی تأمین نمود. دانلود و نصب یک برنامه البته طبیعتا به معنای اجرای آن نیست و در موارد متعددی در نبود Play Services یا سرویس‌های موبایلی گوگل، امکان اجرای برنامه‌های مختلف با وجود نصب شدن آن‌ها وجود ندارد.

در رابطه با برنامه‌های بسته گوگل مواردی مثل مرورگر کروم، صفحه‌کلید Gboard، سرویس نقشه Maps، گوگل Earth‌ و گوگل Photos به‌راحتی نصب و اجرا می‌شوند اما نمونه‌های دیگری که در بین آن‌ها موارد تعیین‌کننده‌ای مثل یوتوب، جی‌میل و مهم‌تر از همه Play Games دیده می‌شود امکان اجرا ندارند. پشتیبانی نکردن از Play Games در گوشی‌های HMS هواوی عملا به‌معنای دسترسی نداشتن به لیست متنوع و بلندبالایی از بازی‌های مهم است که امکان اجرا شدن در گوشی‌های این برند را ندارند. این البته به معنای پشتیبانی نشدن از بازی‌های پیشرفته در گوشی‌های هواوی نیست و بسیاری از بازی‌های مهم و تعیین‌‌کننده نیز امکان اجرا را خواهند داشت.

در یک نگاه کلی هنوز می‌توان از نبود GMS یا سرویس‌های موبایلی گوگل در گوشی‌های هواوی به‌عنوان یک ضعف مهم (و شاید مهم‌ترین ضعف) یاد کرد اما شدت و حدت این موضوع بستگی فراوانی به نوع کاربری و استفاده افراد داشته و در یک استفاده متداول و معمول برای حضور در شبکه‌های اجتماعی، مرور وب، برقراری تماس و ارسال پیام، انجام بازی‌های ساده و دم‌دستی و اصطلاحا casual، برداشت عکس و ویدئو و مواردی از این دست، نبود گوگل چندان احساس نمی‌شود. با حرفه‌ای‌تر شدن کاربری و نیاز به سینک اطلاعات با مرورگر کروم و سرویس تقویم، دسترسی مستقیم و خارج از مرورگر به جی‌میل و یوتوب و استفاده خارج از مرورگر از اطلاعات سرویس‌های Docs و Sheet ماجرا تغییر کرده و برای یک کاربری نیمه‌حرفه‌ای گیم نیز نبود Play Games کاملا به‌چشم می‌آید.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در Y9a با پروسسور 12 نانومتری Helio G80 شرکت مدیاتک انجام می‌شود که در فوریه 2020 معرفی شد؛ در ساختار این پروسسور 8 هسته‌ای از 2 هسته Arm Cortex-A75 با فرکانس 2 گیگاهرتز همراه با 6 هسته 1.8 گیگاهرتزی A55 استفاده شده و گرافیک دو هسته‌ای آن نیز از نوع Mali-G52 با فرکانس 950 مگاهرتز است. انتخاب این پردازنده به‌خوبی به رده کاربری متوسط رو به پایین Y9a و رتبه‌بندی آن در مقایسه با رقبای این کلاس اشاره دارد. برای نمونه می‌توان به دو گوشی نسبتا مشابه از لحاظ قیمتی یعنی Samsung Galaxy A51 و Redmi Note 9 Pro اشاره کرد که هریک به‌نوبه خود از شرایط متفاوتی نسبت به Y9a برخوردارند. از یک سو پروسسور 10 نانومتری Exynos 9611 حاضر در A51 از لیتوگرافی مدرن‌تری برخوردار است و با وجود هسته‌های پردازشی A73 و A53 ضعیف‌تر، دو برابر هسته‌های قوی‌تر بیشتر و فرکانس بالاتری را در این هسته‌ها در اختیار دارد. از لحاظ گرافیکی نیز Exynos 9611 با حضور Mali-G72 MP3، به‌وضوح شرایط بهتری از رقیب خود دارد. در Note 9 Pro با حضور پروسسور 8 نانومتری Snapdragon 720G، ‌تعیین برنده رقابت کار دشواری نیست و نه‌تنها هسته‌های A76 با فرکانس بالاتر به‌راحتی از A75 حاضر در Y9a عبور می‌کنند بلکه گرافیک Adreno 618 این گوشی نیز با اختلاف هر دو رقیب را پشت سر خواهد گذاشت.

حافظه رم دستگاه 6 یا 8 گیگابایت انتخاب شده که رقم فوق‌العاده‌ای برای یک گوشی رده پایین سری Y به حساب می‌‌آید و نمونه در اختیار ما نیز از 8 گیگابایت رم بهره می‌برد. هواوی در زمینه حافظه نیز دست و دل بازانه عمل کرده و در حالی‌که هر دو رقیب این گوشی حافظه‌های 64 گیگابایتی را نیز در لیست انتخاب‌های خود دارند، در Y9a در هر دو چینش رم از یک حافظه 128 گیگابایتی مشترک استفاده شده است. این رقابت البته همانطور که در چند سطر پایین‌تر خواهیم دید به‌طور کامل به نفع هواوی تمام نمی‌شود. از 128 گیگابایت حافظه داخلی دستگاه در اولین بوت و پیش از هرگونه تغییری روی حافظه (نصب یا آپدیت برنامه‌ها یا انتقال فایل به آن) نزدیک به 113 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد که رقم مناسبی در مقایسه با رقبای این کلاس است؛ برای مقایسه، A51 در این حالت تنها 107 گیگابایت و در Note 9S (نسخه بین‌المللی نوت 9 پرو) 108 گیگابایت حافظه خالی ارائه می‌شود.

در حالی‌که اکثر گوشی‌های حاضر در این رده قیمتی از حافظه داخلی پر سرعت UFS بهره می‌برند در Y9a در کمال تعجب با حافظه کند و کم‌سرعت eMMC 5.1 روبرو می‌شویم که برتری حجم بالاتر آن نسبت به رقبا را حداقل در چشم کاربران حرفه‌ای‌تر کاملا کم‌رنگ می‌کند. در تست AndroBench و در قسمت خوانش ترتیبی در حالی‌که A51 و Note 9 Pro هر دو به سرعت‌های نزدیک به 500MB/s دست پیدا می‌کنند Y9a با انجام چندین باره این تست از حوالی 299MB/s فراتر نرفت و بدین‌ترتیب تردیدی در eMMC بودن حافظه آن نمی‌توان داشت.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

تست‌های پردازشی Y9a را طبق معمول از Geekbench‌ و نسخه 4.4.2 آن آغاز می‌کنیم که معیاری از کیفیت هسته‌های پردازشی بدون در نظر گرفتن دیگر فاکتورهای سخت‌افزاری دستگاه ارائه می‌کند. Y9a در این تست در حالت تک هسته‌ای به امتیاز 1,696 واحدی دست پیدا می‌کند که مقایسه آن با Galaxy A51 و امتیاز 1,632 در این تست از اهمیت بالاتر فرکانس هسته‌ها در مقایسه با نوع آن‌ها خبر می‌دهد جایی‌که به‌رغم قدیمی‌تر بودن هسته‌های قوی‌تر A51 (از نوع A73 در مقایسه با A75 در Y9a)، فرکانس آن‌ها 0.3 گیگاهرتز بیشتر بوده و همین موضوع از ایجاد یک اختلاف بزرگ در این حالت جلوگیری کرده است. در حالت چند هسته‌ای این بنچ‌مارک به امتیازی نزدیک به 5,300 واحد در Y9a دست می‌یابیم که نسبت به A51 با امتیاز 5,400 واحدی اندکی کمتر است. این کمتر بودن عمدتا به دلیل حضور 4 هسته سطح بالا در مقابل دو هسته سطح بالا در Y9a رخ داده است. با وارد کردن Note 9S (نسخه جهانی Redmi Note 9 Pro) به این رقابت، جدال نابرابری را شاهد خواهیم بود که در آن Note 9S با امتیازهای 2,600 و 7.100 واحدی در حالت‌های تک و چند هسته‌ای، رقبای خود را در ابری از گرد و خاک پشت و سر خود جا می‌گذارد.

این شرایط تا حدودی در نسخه جدید Geekbench 5.2.0 نیز تکرار شده و Y9a با امتیازهای 359 و 1,339 در حالت‌های تک و چند هسته‌ای هنوز در رده میانی رو به پایین قرار می‌گیرد. برای مقایسه کافی‌ست بدانید در A51 در همین تست با امتیازهای 342 و 1,285‌ و در Note 9S با امتیازهای 565 و 1,794 واحدی روبرو می‌شویم.

در تست کلی AnTuTu v8.4.0 در حالی در Y9a به امتیازی حول و حوش 183 هزار واحدی می‌رسیم که در A51 عمدتا به‌دلیل گرافیک قوی‌تر و سرعت بالاتر حافظه، امتیاز بالاتر 187 هزار واحدی ثبت می‌شود و Note 9S نیز با امتیازی فراتر از 279 هزار واحد در قامت یک میان‌رده پرچمدار به‌خوبی قدرت‌نمایی می‌کند.

در تست گرافیکی تعیین‌کننده Sling Shot Extreme از بنچ‌مارک 3DMark، امتیاز به‌دست آمده از گرافیک نچندان قدرتمند Mali-G52 MC2 حاضر در Y9a تنها به 1,293 واحد می‌رسد که در مقایسه با Mali-G72 MP3 حاضر در Galaxy A51 با امتیاز 1,584 و Adreno 618 حاضر در Redmi Note 9S با امتیازی فراتر از 2,500 واحد به‌‌خوبی شرایط برای قضاوت در مورد قدرت گرافیکی Y9a‌ فراهم است.

به‌عنوان محک دیگری از بخش گرافیکی دستگاه به‌سراغ تست جدید Wild Life از 3DMark رفتیم که در یک آزمون 1 دقیقه‌ای توان مجموعه دستگاه در ایجاد سطح بالایی از پرفورمنس و کارایی را در یک زمان کوتاه می‌سنجد. این تست شرایط بازی‌های پیشرفته‌ای را شبیه‌سازی می‌کند که در آن‌ها طبق سنگینی از پردازش‌های گرافیکی در مدتی کوتاه رخ می‌دهد و وضوح رندرینگ آن ینز 1440×2560 پیکسل است. Y9a این تست را با امتیاز متوسط رو به پایین 666 بامتوسط فریم در ثانیه 4 پشت سر می‌‌گذارد حال آن‌که نمونه پیشرفته‌ای در رده میانی مثل Redmi Note 8 Pro با گرافیک Mali-G76 MC4 در این تست به امتیاز 1,299 واحدی با متوسط فریم در ثانیه 7.80 دست پیدا می‌کند که به‌خوبی اختلاف Y9a با بهترین‌های رده میانی را به تصویر می‌کشد.

ارتباطات

هواوی به حداکثر سرعت دانلود و آپلود اتصال 4G LTE در مشخصات Y9a اشاره‌ای نکرده اما با توجه به مشخصات ارتباطی چیپ‌ست Helio G80، حداکثر سرعت دانلود، 300Mbps تحت LTE Cat.7 و بیشتر نرخ تبادل آپلود روی کاغذ، 150Mbps تحت LTE Cat.13 خواهد بود. بلوتوث 5.1، وای‌فای ac دو باند، مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou و جک 3.5 میلی‌متری هدست دیگر گزینه‌های ارتباطی دستگاه را تشکیل می‌دهند و از NFC نیز در آن پشتیبانی نمی‌شود.

کلام آخر

هواوی Y9a اسمارت‌فونی متمایز در رده میانی رو به پایین است که در برخی جنبه‌ها از جمله صفحه‌نمایش فول‌اسکرین بدون بریدگی، دوربین اصلی 64 مگاپیکسلی و حافظه رم 8 گیگابایتی از تاریخچه و تبار خود به‌عنوان مدلی در سری Y فاصله می‌گیرد. طراحی دستگاه به‌خصوص در دو نسخه آبی (Space Silver) و صورتی (Sakura Pink‌) جلوه راضی‌کننده‌ای داشته و با وجود بدنه پلاستیکی و جذب بالای اثرات انگشت، به لطف حذف ناچ و حفره پانچی از صفحه‌نمایش از یک سو و فرم دایره‌ای دوربین‌های پشتی از سوی دیگر، نگاه کاربران را به خود جلب می‌کند.

صفحه‌نمایش بزرگ دستگاه با وجود فاصله مشخص از نمونه‌های برتر این رده هنوز کیفیت قابل‌قبولی داشته و در اکثر محیط‌های نوری نیاز کاربران را برطرف می‌سازد. از کیفیت دوربین اصلی می‌توان تا حدودی رضایت داشت و با این‌که از لحاظ کنتراست و دقت رنگ امتیاز بالایی را به خود اختصاص نمی‌دهد اما هنوز برای یک میان‌رده رو به پایین کیفیت مطلوبی دارد. این ماجرا در مورد دوربین 8 مگاپیکسلی التراواید چندان صادق نیست و در نبود فوکوس خودکار با جزییات چندان بالایی روبرو نمی‌شویم و دقت پایین رنگ‌ها نیز کاملا مزید بر علت می‌شود.

حالت شب یا Night Mode دوربین اصلی به‌شرط ثابت بودن سوژه مورد نظر مثل اکثر دیگر گوشی‌های هواوی عملکرد مطلوبی دارد اما از این حالت برای دوربین التراواید نمی‌توان استفاده کرد. از عملکرد دوربین 2 مگاپیکسلی ماکرو کاملا رضایت داشتیم و با این‌که فوکوس خودکار در آن پشتیبانی نمی‌شود اما اغلب به‌شرط کافی بودن نور با نتیجه چندان بدی نیز در آن روبرو نمی‌شویم. فیلم‌برداری دوربین اصلی حداکثر با وضوح 1080 با 30 فریم در ثانیه انجام شده و نه‌تنها از ویدئوی 4K بلکه از برداشت ویدئوی فول اچ‌دی با 60 فریم در ثانیه نیز در آن خبری نیست. یک نکته مثبت در بخش فیلم‌داری گوشی که در هر دو دوربین اصلی و التراواید نیز در دسترس قرار دارد، لرزه‌گیری دیجیتال یا EIS آن است که به تقلیل لرزش‌های کوچک دست کمک فراوانی کرده اما در نظر گرفته نشدن امکانی برای غیر فعال کردن این گزینه در منوی دوربین، به معنای بسته‌‌تر بودن کادر برداشت ویدئو نسبت به حالت عادی است. دیگر نکته منفی در این بخش که می‌توان انتظار برطرف شدن آن در آپدیت‌های بعدی را داشت صدای تک کاناله و مونوی فیلم‌برداری این دوربین است که امر نسبتا عجیبی به نظر می‌رسد.

واحد پردازشی Helio G80 دستگاه در زمینه پردازشی با ارائه دو هسته سطح بالای A75 و 6 هسته A55 عملکرد میانه‌حالی را عرضه می‌کند و در شرایطی که نسبت به نمونه تقریبا هم‌قیمتی مثل Redmi Note 9 Pro کاملا در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد، مقایسه آن با A51 با هسته‌های پردازشی قدیمی‌تر نیز به‌دلیل تعداد بیشتر هسته‌های قوی‌تر و فرکانس بالاتر آن‌ها در رقیب سامسونگی باز چندان به نفع Y9a تمام نمی‌شود. این اختلاف در تست‌های گرافیکی شدیدتر شده و گرافیک Mali-G52 MC2 دستگاه توان چندانی برای رقابت با گرافیک‌های پیشرفته‌تری مثل Mali-G72 MP3 و Adreno 618 به‌ترتیب در A51 و Note 9 Pro را ندارد.

حافظه رم 8 گیگابایتی دستگاه برگ برنده بزرگی برای این مدل است اما در دیگر سو حافظه 128 گیگابایتی آن برخلاف رقبا، از نوع UFS نبوده و از فناوری قدیمی و کم‌سرعت eMMC بهره می‌برد. Y9a روی کاغذ از امکان اتصال کارت حافظه خارجی پشتیبانی می‌کند اما با توجه به نوع این کارت حافظه یعنی NM Card‌ و غیبت رسمی از بازار داخلی ایران (حداقل تا لحظه تنظیم این مطلب)، می‌توان عملا آن را فاقد قابلیت ارتقاء حافظه داخلی دانست.

باتری 4 هزار و 300 میلی آمپر ساعتی دستگاه ظرفیت متوسط رو به بالایی را ارائه می‌دهد که با توجه به 12 نانومتری بودن پردازنده اندکی کم‌ظرفیت به‌نظر می‌رسد اما در عمل از عملکرد بسیار مثبتی بر خوردار بوده و توان بسیار مناسبی را عرضه می‌کند. شارژر فوق‌العاده این باتری، 40 وات توان داشته و تنها به 1 ساعت برای پر کردن کامل شارژ باتری نیاز دارد.

در بخش سیستم‌عامل، حضور اندروید 10 و رابط کاربری مدرن EMUI 10.1 نقطه قوت Y9a به‌حساب می‌آید اما در دیگر سو پشتیبانی نشدن از سرویس‌های گوگل و نبود فروشگاه Google Play هنوز نقطه ضعف بزرگی به حساب می‌آید و به‌خصوص برای کاربران حرفه‌ای‌تر همچون رده گیمینگ مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. شدت این مشکلات البته بستگی مستقیمی به نوع کاربری افراد داشته و برای طیف وسیعی از کاربران با استفاده‌های معمول از دستگاه (مرور وب، حضور در شبکه‌های اجتماعی، برداشت عکس، انجام بازی‌های دم‌ دستی و برقراری تماس) مشکل خاص و غیر قابل حلی ایجاد نمی‌شود.