mobile.ir - مرجع موبایل ایران

گوشی‌های با پیشوند ردمی از نزدیک به چهار سال پیش در سبد کالای شیائومی حضور داشته‌اند اما از ابتدای سال 2019 به این سو و با معرفی دو مدل فوق محبوب Redmi Note 7 و Note 7 Pro، این مجموعه به‌صورت یک برند مستقل از شیائومی به فعالیت خود ادامه داد و از آن زمان اسمارت‌فون‌های موفقی را به‌خصوص در رده میانی رو به بالا با مشخصات پیشرفته و قیمت‌های رقابتی عرضه کرده است.

Redmi Note 7 Pro

از این برند در تابستان سال گذشته دو گوشی شایسته احترام با نام‌های Redmi Note 8 و Redmi Note 8 Pro معرفی شد و چند ماه بعد نیز Note 8T (با برخی تغییرات در حافظه نسبت به نوت 8) به این جمع افزوده شد. هر سه مدل این خانواده مطابق رویه معمول ردمی، ارائه‌کننده مشخصات پیشرفته‌ای در رده میانی بوده و از لحاظ قیمت‌گذاری نیز از همتایان نام‌دار خود در برندهای اصلی بازار نظیر هواوی و سامسونگ، شرایط بهتری را ارائه می‌کردند. استقبال از این خانواده در طی ماه‌های اولیه حضور آن‌ها در بازار به اندازه‌ای بود که هر سه به لیست پر فروش‌ترین گوشی‌های اندرویدی رده میانی راه یافتند و فروش مجموع آن‌ها در ماه مِی گذشته به گفته شرکت سازنده از 30 میلیون عدد عبور کرد. در این میان موسسه‌های آماری معتبر نیز شواهد دیگری برای موفقیت چشمگیر این خانواده ارائه کردند جایی‌که از نگاه Canalys در لیست 10 اسمارت‌فون پر فروش جهان در سه‌ماهه چهارم سال 2019 پس از پنج گوشی آیفون، جایگاه اولین اسمارت‌فون اندرویدی جهان به نوت 8 تعلق داشت و نوت 8 پرو نیز پس از سه گوشی ارزان‌قیمت سری A سامسونگ در رده دهم قرار گرفت.

Redmi Note 8 Pro

کیفیت ساخت بالا با پوشش دوگانه گوریلاگلس، صفحه‌نمایش‌های بزرگ و فراگیر، دوربین‌های اصلی با وضوح بالا، پردازنده‌های قابل‌قبول در رده میانی و حافظه‌های بالا از جمله موارد مهم در ساختار موفقیت این خانواده به حساب می‌آیند که در ترکیب با یک قیمت مناسب، توجه بسیاری از خریداران را در سرتاسر دنیا به خود جلب نمود. ردمی در اوائل سال 2020 با تکرار المان‌های اصلی تشکیل‌دهنده فرمول محبوبیت خانواده Note 8 به سراغ ادامه‌ای بر این سری رفت و اعضای چهارگانه سری Note 9 را با مشخصاتی نزدیک به هم ارائه نمود. در این خانواده به سه مدل پیشرفته‌تر Note 9 Pro ،Note 9S و Note 9 Pro Max و مدل ارزان‌قیمت‌تری به نام Redmi Note 9 بر می‌خوریم که از صفحه‌نمایش کوچک‌تر و پردازنده ضعیف‌تری برخوردار است و می‌توان آن را جانشین مستقیمی برای Note 8 سال گذشته دانست.

Redmi Note 9 Pro Max

Redmi Note 9S در بین اعضای این خانواده از مشخصات متعادل و شرایط متناسب‌تری به نسبت قیمت بهره می‌برد و با وجود آن‌که از دوربین 64 مگاپیکسلی دو سری Pro در آن خبری نیست اما در زمینه پردازشی و حافظه داخلی هنوز در سطح نمونه‌های برتر این کلاس طبقه‌بندی می‌شود. Note 9S را از هر لحاظ می‌توان آپدیتی بر Note 8 Pro سال گذشته این برند دانست جایی‌‌که حداقل روی کاغذ با مجموعه‌ای از تغییرات مثبت در ابعاد و وضوح صفحه‌نمایش، طراحی ظاهری، لیتوگرافی ساخت پرداخت و ظرفیت باتری روبرو می‌شویم و می‌توان از این مدل به‌عنوان آپدیت ارزشمندی در برند ردمی یاد کرد.

Redmi Note 9S در نسخه مجهز به 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی موضوع بررسی این نوبت است. Redmi Note 9S از طرف فروشگاه برتر دیجیتال برای بررسی در اختیار ما قرار گرفت.

جعبه محتویات

Note 9S از لحاظ طراحی در جعبه مشابه‌ای نسبت به Note 8 Pro ارائه می‌شود و در این‌جا نیز با باکس سفید رنگی با تصویری از پشت و روی گوشی روبرو می‌شویم که تنها برخی نوشته‌های راهنما در کناره آن به چشم می‌‌خورد.

درون این باکس نیز با منظره مشابهی نسبت به نوت 8 پرو روبرو می‌شویم و برای این مدل نیز به‌جز خود گوشی تنها یک شارژر، یک کابل USB-C، قاب شفاف انعطاف‌پذیر و نوشته‌های راهنما ارائه شده و از هدست در آن خبری نیست.

نکته جالب در این میان به توان 22.5 واتی شارژر گوشی باز می‌‌گردد که در حالی‌که خود گوشی حداکثر از توان 18 واتی برای شارژ باتری پشتیبانی می‌کند نکته عجیبی به نظر می‌رسد. این روند سوال‌برانگیز با این‌که در برخی دیگر از گوشی‌های اخیر ردمی نیز تکرار شده اما در نوت 8 پرو دیده نشده و در آن‌حا از یک شارژر 18 واتی استفاده شده بود. تأثیر این شارژر در سرعت شارژ دستگاه را در ادامه در بخش باتری بررسی خواهیم کرد.

طراحی ظاهری

Note 9S به مانند همتای سال گذشته آن گوشی بزرگ، حجیم و سنگینی‌ست که تقریبا همه المان‌های مرتبط با قد و وزن در آن تشدید شده است؛ این مدل البته در یک نگاه، تغییرات ظاهری متعددی را در مقایسه با نوت 8 پرو تجربه کرده جایی‌که با وجود تکرار حضور یک صفحه‌نمایش بزرگ سرتاسری با حاشیه‌های پیرامونی حداقلی و چهار لنز دوربین در بخش پشتی، همه‌چیز آن در اجرا با تغییر روبرو شده و نه‌تنها در محل و طراحی دوربین‌های اصلی و سلفی با تفاوت روبرو می‌شویم بلکه سنسور اثر انگشت بخش پشتی نیز حالا به کناره دستگاه منتقل شده است.

دوربین سلفی به‌جای ناچ قطره‌ای بخش بالایی حالا به‌صورت پانچی به درون صفحه‌نمایش منتقل شده و دوربین‌های بخش پشتی نیز به جای یک نوار عمودی در یک محوطه مستطیلی در مرکز نیمه بالایی جای دارند.

جنس بدنه در نوت 9S به‌عنوان یکی از نقاط قوت اصلی خانواده Note 8 تغییری نداشته و در اینجا نیز از دو لایه شیشه گوریلاگلس 5 در پشت و روی دستگاه که شاسی پلاستیکی پیرامونی را در بر گرفته‌اند استفاده شده است. لبه‌های این شیشه در بخش پشتی به سمت کناره‌ها خمیده بوده و بدین‌ترتیب ضخامت نسبتا زیاد گوشی در دست اندکی کمتر از انچه که هست احساس می‌شود. بدنه براق بخش پشتی مثل قبل در پذیرش بلافاصله اثرات انگشت اندک تردیدی به خود راه نمی‌دهد اما به لطف جنس گوریلاگلس آن می‌توان نسبت به مقاومت این قسمت در برابر خراشیدگی اطمینان داشت. رنگ‌های جذاب در نظر گرفته شده در این قسمت مثل خانواده نوت 8 از جمله نکات قوت 9S به حساب می‌آید هرچند نوع این رنگ‌ها تغییر کرده و با حذف رنگ سبز متفاوت Note 8 Pro رنگ‌های دیگری از جمله خاکستری در این قسمت ارائه شده است. رنگ خاکستری این گوشی البته بیش از آن‌که به خاکستری شبیه باشد طیف کم‌رنگی از آبی به نظر می‌رسد.

لنزهای دوربین این فسمت همانطور که اشاره شد در یک محوطه مستطیلی‌شکل در بخش پشتی جای دارند که همچنان اندکی برآمده بوده و با قرار گرفتن گوشی روی میز به لق خوردن آن منجر می‌شوند. یک راه‌حل منطقی برای پر کردن این برآمدگی، استفاده از قاب شفاف همراه دستگاه است که از ماندن اثرات انگشت روی بدنه نیز جلوگیری می‌کند. نوار سفید رنگ پیرامون دوربین‌های اصلی گوشی در ردیف بالایی قسمت از جمله دیگر نکات جالب توجه بخش دوربین 9S را تشکیل می‌دهند.

صفحه‌نمایش دستگاه اندکی نسبت به گذشته بزرگ‌تر شده و در دورتادور آن نیز به حاشیه‌های نسبتا اندکی بر می‌خوریم. حفره دوربین سلفی در بالای این صفحه‌نمایش برخلاف نمونه‌هایی که در چپ یا راست بالای پنل جای می‌گیرند مزاحمت خاصی برای اطلاعات به‌نمایش درآمده در این قسمت ایجاد نمی‌کند و با وجود آن‌که در صورت طراحی کوچک‌تر، ظاهر مدرن‌تری را به خود می‌گرفت اما هنوز نیز برای یک گوشی میان‌رده چندان آزاردهنده به نظر نمی‌رسد.

انتقال سنسور اثر انگشت به کناره سمت راست و روی دکمه پاور، از جمله دیگر نکات جدید در طراحی 9S به حساب می‌آید که از لمس تصادفی دوربین‌های بخش پشتی در هنگام جست‌وجو برای یافتن سنسور اثر انگشت همچون نوت 8 پرو جلوگیری می‌‌کند.

در دورتادور دستگاه با نکته جدیدی روبرو نمی‌شویم و ادامه حضور درگاه اینفرارد و به‌خصوص جک 3.5 میلی‌متری هدست، نکات مثبت قابل اشاره در این بخش را تشکیل می‌دهند.

در مجموع باید از طراحی ظاهری Note 9S به‌عنوان نکته‌ای مثبت در ماهیت این گوشی یاد کرد جایی‌که با به‌کارگیری المان‌های مدرن‌تری نظیر دوربین سلفی درون پنل، سنسور اثر انگشت روی دکمه پاور و طراحی غیر خطی دوربین‌های بخش پشتی، ترکیب چشم‌نوازتری پیش روی کاربران قرار دارد. البته از حجم و وزن بالای این گوشی نیز به سادگی نمی‌توان گذشت که استفاده از آن را برای کاربران با دست‌های کوچک‌تر به‌خصوص در طولانی‌مدت اندکی مشکل خواهد کرد.

ابعاد و وزن

با بزرگ‌تر شدن اندازه صفحه‌نمایش طول و عرض دستگاه نیز طبیعتا افزایش یافته و با وجود انتقال دوربین سلفی به درون پنل با تفاوت‌های مشخصی در این قسمت روبرو می‌شویم. طول و عرض 9S به ترتیب برابر با 165.75 و 76.68 میلی‌متر است که به‌خصوص در طول در مقایسه با Note 8 Pro با ابعاد 161.35 و 76.4 میلی‌‌متری، تفاوت نسبتا زیادی را مشاهده می‌کنیم. ضخامت گوشی تغییر چندانی نداشته و بدون در نظر گرفتن اختلاف 0.01 میلی‌متری، همچنان همان 8.8 میلی‌‌متر سابق است.

با بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش و افزایش حجم باتری، انتظار تغییر بزرگی را در وزن گوشی داریم اما این تغییر در عمل چندان وسیع نبوده و از نزدیک به 200 گرم در نوت 8 پرو به 209 گرم رسیده است. این وزن البته هنوز برای یک گوشی 6.67 اینچی چندان سبک نیست و با وجود آن‌که باتری بسیار حجیم آن توجیه مناسبی برای این وزن ایجاد می‌کند اما بازهم برای استفاده طولانی‌مدت در روز شرایط ایده‌آلی را ارائه نمی‌کند. برای مقایسه شاید بد نیست بدانید Samsung Galaxy S10 Lite با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر 6.7 اینچی، 186 گرم وزن دارد.

صفحه‌نمایش

ردمی، سایز صفحه‌نمایش 9S را از 6.53 اینچ پیشین به 6.67 اینچ افزایش داده اما فناوری ساخت آن تغییری نداشته و هنوز طیق انتظار یک نمونه IPS LCD به شمار می‌رود. نسبت تصویر و به تبع آن وضوح فول اچ‌دی پلاس این پنل تغییر کرده و حالا با نسبت 20:9 و رزولوشن 1080×2400 پیکسل به تراکمی در حدود 395 پیکسل در هر اینچ دست می‌یابد. کنتراست 1500:1 و پشتیبانی 84 درصدی از طیف NTSC از جمله نکات تشابه این پنل با همتای سال گذشته آن است و در حالی‌که پوشش گوریلاگلس 5 روی آن نیز تغییری نداشته اما این بار یک محافظ صفحه یا اسکرین‌پروتکت نیز به‌صورت پیش‌فرض روی این پنل کشیده شده است. نسبت صفحه‌نمایش به بدنه در این مدل 91 درصد اعلام شده که این میزان در نوت 8 پرو نیز چندان متفاوت نبوده و 91.4 درصد اعلام شده بود.

شرکت سازنده به حداکثر روشنایی این پنل اشاره‌ای نکرده اما در حالی‌که این میزان در نوت 8 پرو 500 نیتس اعلام شده بود در یک مقایسه رخ به رخ می‌توان از درصدی روشنایی کمتر در نوت 9S سخن گفت که البته تا قبل از قرار دادن هر دو گوشی کنار هم با چشم غیر مسلح چندان قابل تشخیص به نظر نمی‌رسد.

یک نکته منفی در مورد این صفحه‌نمایش به محوطه اطراف ناچی پانچی بخش بالایی آن تعلق دارد که بک‌لایت ناهمگونی را در مقایسه با بقیه قسمت‌های صفحه‌نمایش به تصویر می‌کشد؛ این موضوع به‌خصوص در حین مشاهده یک پس‌زمینه روشن به خوبی قابل مشاهده است.

در منوی Display و در بخش Contrast & colors، جدا از حالت پیش‌فرض یا Default، امکان تنظیم گرمای رنگ روی دو گزینه Warm و Cool وجود داشته و با حرکت دادن نشانگر درون دایره رنگی بالای این قسمت نیز می‌توان گرما را به دلخواه تنظیم کرد. در همین بخش همچنین امکان تغییر کنتراست روی سه گزینه اتوماتیک پیش‌فرض، کنتراست افزایش یافته و استاندارد وجود دارد. در زمینه دقت رنگ همانطور که از یک گوشی غیر پرچمدار رده میانی می‌توان انتظار داشت با صفحه‌نمایش فوق‌العاده‌ای روبرو نیستیم و با این‌که برای یک کاربر عادی شرایط مناسبی برقرار است اما در مقایسه با برترین‌های بازار در این زمینه، اختلاف مشهودی به چشم می‌خورد.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 4.5 میلی‌متری به چشم می‌خورد و در کناره‌ها و بخش بالایی نیز این حاشیه حوالی 2 میلی‌متر است.

اجزای جانبی

قسمت‌های پیرامونی نوت 9S با تغییرات بزرگی نسبت به نوت 8 پرو روبرو نشده اما این‌جا و آن‌جا با برخی موارد جدید روبرو می‌شویم که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان نکاتی مثبت یاد کرد. به‌عنوان اولین نکته قابل اشاره در این بخش باید به کناره سمت چپ دستگاه اشاره کرد که مثل قبل درگاه جای‌گذاری سیم‌کارت و کارت حافظه را در خود جای داده اما برخلاف مدل سال پیش، اسلات حافظه در این‌جا کاملا مستقل بوده و نیازی به انتخاب مابین سیم‌کارت دوم و کارت حافظه microSD نیست.

تغییر دیگر در سمت راست گوشی و محل دکمه پاور و کلید دوگانه تغییر صدا رخ داده که با وجود آن‌که این دومی هنوز بالاتر از حد انتظار و اندکی دور از دسترس قرار دارند اما دکمه پاور در این مجموعه همانطور که گفته شد حالا محل سنسور اثر انگشت دستگاه نیز به‌شمار می‌رود و از این رو به جای یک کلید باریک و کوچک با یک دکمه نسبتا پهن و بزرگ‌ روبرو می‌شویم. این دکمه مثل دیگر نمونه‌های مشابه، اندکی فرو رفته طراحی شده و با این‌که با عملکرد همواره فعال سنسور اثر انگشت معمولا نیازی به فشردن آن نیست اما در مواقعی مثل گرفتن اسکرین‌شات، استفاده از آن اندکی مشکل‌تر است.

بخش بالایی مثل گذشته پذیرانی درگاه اینفرارد و میکروفون دوم است و در پایین نیز به جک هدست، میکروفون تماس، اسپیکر اصلی و پورت USB-C بر می‌خوریم که تقریبا به همین صورت در نوت 8 پرو نیز تکرار شده بودند.

بخش پشتی

با برگرداندن گوشی و بررسی بخش پشتی، همه نگاه‌ها بی‌شک به دوربین‌های چهارگانه برآمده این قسمت خیره می‌شود که این بار در یک قاب تیره مستطیلی جای گرفته و ردیف دوربین‌های با اهمیت‌تر در این میان (یعنی دوربین‌ اصلی و التراواید) با یک نوار روشن در بالا از سایرین مجزا شده‌اند. بدنه براق شیشه‌ای با لبه‌های خمیده و نشان Redmi در پایین شباهت‌های این بخش با نوت 8 پرو را تشکیل می‌دهند و همانطور که اشاره شد اثرات انگشت نیز به‌راحتی در جای‌جای آن ظاهر می‌شوند.

سنسور اثر انگشت

قرار گرفتن سنسور اثر انگشت در کناره سمت راست گوشی و روی دکمه پاور، جلوه زیباتری را به پشت دستگاه بخشیده و از این لحاظ می‌توان از آن به‌عنوان یک نکته مثبت یاد کرد. جایگاه این سنسور در مقام ارگونومی نیز قابل قبول بوده و انگشت سبابه دست چپ و شست دست به سادگی روی آن قرار می‌گیرند. پروسه شناسایی انگشت در این حسگر البته به سرعت قبل نبوده و با توجه به فضای محدودتر در اختیار آن با کندی مشخص همراه است. در زمان شناسایی انگشت به شرط استفاده نکردن از قاب همراه گوشی با سرعت بازگشایی بالایی روبرو می‌شویم اما با حضور این قاب به دلیل فرو رفتگی این سنسور از شرایط ایده‌آلی فاصله گرفته و دسترسی آسانی در این قسمت ارائه نمی‌شود.

دوربین‌های اصلی

ترکیب دوربین‌های بخش پشتی در نوت 9S به آن‌چه در Note 8 سال قبل دیده‌ایم شباهت دارد و در این‌جا نیز جدا از دوربین 48 مگاپیکسلی اصلی از یک دوربین التراواید، یک دوربین برداشت ماکرو و یک سنسور عمق میدان استفاده شده. همه چیز نیز البته در این میان مشابه نوت 8 نبوده و با برخی تغییرات مشخص نیز در این مجموعه روبرو می‌شویم؛ دوربین اصلی با وجود آن‌که از لحاظ وضوح در درجه پایین‌تری نسبت به نوت 8 پرو و نوت 9 پرو قرار می‌گیرد (48 در مقابل 64 مگاپیکسل) و با سایز سنسور 1/2 اینچی اندکی، کوچک‌تر از همتایان 1/1.72 اینچی خود به‌نظر می‌رسد اما در عوض از دهانه دیافراگم گشوده‌تری (f/1.79 در مقابل f/1.89) برخوردار بوده و شاید همین موضوع حداقل روی کاغذ بخشی از مشکل کوچک‌تر بودن سنسور را جبران کند. این دوربین مثل دیگر نمونه‌های Quad Bayer در حالت پیش‌فرض با ترکیب پیکسل‌های جانبی و تشکیل پیکسل‌های بزرگ‌تر 1.6 میکرونی با وضوح 12 مگاپیکسلی تصویربرداری می‌کند که به‌خصوص در محیط‌های با نور کم، تأثیر مشهودی بر کیفیت تصویر باقی می‌گذارد.

دوربین واید ظاهرا تفاوت خاصی با قبل نداشته و در اینجا نیز از یک واحد 8 مگاپیکسلی با f/2.2‌ و اندازه پیکسل‌های 1.12 میکرونی استفاده شده که میدان دید 119 درجه‌ای را ارائه می‌کند. وضوح دوربین ماکرو از 2 به 5 مگاپیکسل ارتقاء پیدا کرده اما سایز پیکسل در آن از 1.75 میکرون به 1.12 میکرون کاهش یافته است. قابلیت فوکوس خودکار در این دوربین همچنان به جای خود باقی‌ست. در نهایت سنسور تعیین عمق میدان با تغییر خاصی روبرو شده و هنوز همان نمونه 2 مگاپیکسلی با اندازه پیکسل 1.175 میکرونی‌ست.

رابط کاربری دوربین به آنچه در ردمی نوت 8 پرو سال گذشته دیده بودیم کاملا شباهت دارد و در اینجا نیز یک نوار مشکی بزرگ در سمت راست و نوار مشکی دیگری در سمت چپ حضور دارند که حتی در هنگام برداشت فول‌اسکرین نیز، با وجود نیمه‌شفاف شدن و نمایش تصویر از زیر آن هنوز سر جای خود باقی می‌مانند. شاتر دوربین، سوییچ تعویض بین دوربین‌های اصلی و سلفی و نمایی از آخرین عکس گرفته شده، اولین ستون این نوار مشکی در کناره سمت راست را تشکیل می‌دهند و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین از عکاسی عادی و 48 مگاپیکسلی گرفته تا فیلم‌برداری، برداشت پانوراما، پرتره، حالت Pro، اسلوموشن و ویدئوی کوتاه بر می‌خوریم. المان‌های حاضر در سوی دیگر نیز لیستی نسبتا آشنا را تشکیل می‌دهند که از آن جمله باید به برداشت HDR، گزینه هوش‌ مصنوعی یا AI برای تشخیص خودکار صحنه‌ها، تنظیمات فلش و فیلترهای رنگی یا زیباسازی چهره اشاره کرد.

با لمس آیکون سه‌خط این قسمت به گزینه‌های معدود دیگری بر می‌خوریم که شامل محو کردن پیرامون کادر (Tilt-shift)، تایمر، نسبت تصویر، گزینه کمکی افقی گرفتن دوربین (Straighten)، گوگل لنز، ‌خطوط راهنمای گرفتن صحیح عکس،‌ برداشت ماکرو و البته دکمه دسترسی به Setting می‌شوند.

یک گزینه جدید دیگر در این بخش، Docs نام دارد که با استفاده از آن می‌‌توان از یک متن به دو صورت رنگی و سیاه و سفید تصویربرداری کرد و سپس با استفاده از چهار زبانه ظاهر شده در چهار طرف عکس به یک تصویر صاف و بدون خمیدگی دست یافت.

گزینه‌های متعددی در منوی تنظیمات حضور دارند که البته اغلب آن‌ها چندان اساسی و مهم به نظر نمی‌رسند؛ از جمله موارد حاضر در این بخش می‌توان به اطلاعات مکانی تصویر، خاموش کردن صدای شاتر، فعال کردن حالت جیب (قفل کردن ژست‌های حرکت دسترسی به دوربین در هنگام قرار گرفتن گوشی در جیب)، افزودن واتر مارک به تصویر، فعال بودن خودکار اسکن QR codeها و برخی گزینه‌های دیگر اشاره کرد. از همین قسمت، امکان تغییر وضوح عکس نیز فراهم است اما به جای عدد و رقم در بخش Picture quality تنها می‌توان از بین سه گزینه Standard، High و Low یکی را انتخاب کرد.

یک تفاوت ظریف این بخش با نوت 8 پرو گزینه‌ای به نام Live tips است که همانطور که از اسم آن می‌توان حدس زد اطلاعاتی آنی در مورد برخی موارد از جمله کثیف بودن لنز یا مناسب نبودن زاویه برداشت تصویر نسبت به سطح زمین ارائه می‌کند.

گزینه ویدئوی کوتاه در این رابط کاربری راه‌حلی آسان برای گرفتن ویدئوهای چند ثانیه‌ای در پنج حالت عادی، سریع، سریع‌تر، کند و کندتر است که پیش از این در مدل‌های یکی دو سال گذشته نیز تکرار شده بود.

در حالت حرفه‌ای یا Pro که به صورت جداگانه برای هر سه دوربین اصلی، واید و ماکرو در دسترس قرار دارد می‌توان چهار گزینه وایت‌بالانس، فوکوس، سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه) و عدد ISO (از 100 تا 3,200) را به صورت مستقل تغییر داد و به نتایج متنوعی در هر حالت دست یافت.‌در دوربین التراواید گزینه فوکوس دستی غیر فعال است اما با انتخاب دوربین ماکرو می‌توان همچنان از همه موارد استفاده کرد. با هر سه دوربین این گوشی در این وضعیت نیز می‌توان تصاویری در حالت PRO با فرمت DNG تهیه کرد. این منو البته طبق تجربه نه‌تنها برای کاربران عادی بلکه برای عکاسان حرفه‌ای‌‌تر نیز معمولا جذابیت بالایی را ارائه نمی‌کند و بیشترین استفاده از یک دوربین موبایلی، اغلب در حالت اتوماتیک آن رخ می‌دهد.

عکاسی با نوت 9S را در یک روز گرم و آفتابی تابستانی آغاز می‌کنیم جایی‌که در اولین سوژه، یک منظره پر رنگ و نقش با جزییات بسیار بالا پیش روی ما قرار گرفت. دوربین اصلی Note 9S در حالت پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی همانطور که از برش اندازه واقعی آن به روشنی مشخص است سطح مناسب و قابل‌قبولی از جزییات را ثبت می‌کند که با وجود آن‌که هنوز نسبت به برترین‌های این رده اختلاف مشهودی دارد اما برای این کلاس قیمتی، نمی‌توان از آن ناراضی بود. اثر چندانی از نویز در تصویر دیده نمی‌شود و کنتراست نیز در سطح مطلوبی قرار دارد. رنگ‌های ثبت شده در این دوربین نیز مشابه دیگر فاکتورهای ذکر شده برای سنجش با این‌که تا حدودی از واقعیت فاصله دارند اما حداقل در این سوژه با رنگ سبز قالب چندان غیر واقعی به نظر نمی‌رسد.

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برای مقایسه عملکرد نوت 9S در این سوژه بهتر است آن را با تصویر گرفته شده با دوربین اصلی Note 8 Pro مقایسه کنیم که در حالت پیش‌فرض با وضوح 16 مگاپیکسلی تصویربرداری می‌کند و با این‌که رنگ‌های بسیار غیر واقعی‌تری را ثبت کرده اما از لحاظ جزییات در سطح کاملا برتری قرار می‌گیرد.

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی Note 8 Pro در وضوح پیش‌فرض - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با انتخاب وضوح کامل دوربین یعنی 48 مگاپیکسل برای این صحنه نتیجه چندان مثبتی از لحاظ جزییات به دست نمی‌آوریم اما در صورت کافی بودن نور مثل سوژه زیر امکان زوم بیشتر با برش تصویر در آن فراهم است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح کامل 48 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین 8 مگاپیکسلی التراواید نوت 9S با این‌که روی کاغذ تفاوتی را نسبت به Note 8 Pro نشان نمی‌دهد اما در عمل عملکرد بسیار بهتری را به نمایش می‌گذارد که نه‌تنها در جزییات و کنتراست بلکه به‌خصوص در زمینه رنگ موفق‌تر از رقیب خود عمل می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین التراواید Redmi Note 9S - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین التراواید Redmi Note 8 Pro - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با این‌که در Note 9S از دوربین تله‌فتوی جداگانه خبری نیست اما می‌توان از زوم دیجیتال 2 برابری برای دوربین اصلی بهره گرفت امری که در عمل نتایج نسبتا قابل قبولی را ایجاد می‌کند

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

زوم دو برابری دیجیتال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با فعال کردن گزینه HDR در این مجموعه، تغییرات ملایمی را در نتیجه نهایی می‌توان مشاهده کرد و ظاهرا تنها در حضور یک اختلاف نور شدید مثل سوژه‌های زیر، این اختلاف اندکی نمایان می‌شود.

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی در حالت HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی در حالت HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت اتوماتیک تصویر با دوربین اصلی در حالت HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عملکرد دوربین اصلی در تصاویر ماکرو کاملا راضی‌کننده و مناسب بوده و جدا از سرعت و دقت فوکوس و جزییات مناسب، به لطف دیافراگم نسبتا باز آن نیز بوکه جالب توجه‌ای در پس زمینه تشکیل می‌شود. البته همانطور که از برش اندازه واقعی نیز به‌وضوح مشخص است نویز مشهودی در پس‌زمینه دیده می‌شود.

برداشت اتوماتیک با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با انتخاب دوربین ماکرو برای همین سوژه همچنان جزییات مطلوبی ایجاد می‌شود اما بسته‌تر بودن دیافراگم نه‌تنها رنگ سوژه را به کل تغییر داده بلکه از افکت بوکه نیز چندان در آن خبری نیست.

برداشت اتوماتیک با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

از گزینه پرتره در این مجموعه عملکرد یکسانی را به دست نیاوردیم و در حالی‌که در برخی تصاویر، سوژه اصلی به‌خوبی از پس‌زمینه جدا شد اما در برخی موارد دیگر تداخل مشهودی بین پس‌زمینه و پیش‌زمینه و سوژه اصلی دیده می‌شود. دو تصویر زیر به ترتیب نمونه‌ای از این دو حالت هستند. در حین ادیت تصاویر گرفته شده در حالت پرتره می‌توان افکت‌های نرم‌افزاری جالبی را ایجاد کرد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت پرتره - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت پرتره - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی Note 9S همانطور که اشاره شد در زمینه برداشت صحیح رنگ چندان دقیق عمل نمی‌کند و برای نمونه صندلی زیر را که در عمل کامل به رنگ قرمز است تا حدودی به رنگ صورتی تیره به تصویر می‌کشد. برای مقایسه‌ای در این زمینه می‌توان به تصویر دوم مراجعه کرد که با نوت 8 پرو برداشت شده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی Note 9S در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی Note 8 Pro در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت پانوراما در Note 9S مثل نوت 8 پرو تنها به صورت عمودی صورت می‌پذیرد و با گرفتن گوشی به صورت افقی، تغییری در رابط کاربری دوربین ایجاد نمی‌شود. تصاویر پانورامای این دوربین با این‌که در نگاه اول و در صفحه خود گوشی با کیفیت و جذاب به نظر می‌رسند اما با بزرگ‌نمایی بیشتر در چندین قسمت با محوشده‌گی‌های مشخص و هماهنگ نبودن لبه‌های تصاویر روبرو می‌شویم که دقیقا به همین صورت در نوت 8 پرو نیز تکرار شده بود.

برداشت تصویر پانوراما با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

از نتایج به‌دست آمده از دوربین اصلی گوشی در شب درست همانند نوت 8 پرو نمی‌توان چندان رضایت داشت و فعال کردن حالت شب نیز برخلاف انتظار تأثیری در زمان باز بودن شاتر نداشته و تنها به افزایش بسیار اندکی در عدد ISO منجر می‌شود. در نتیجه با وجود آن‌که در حالت شب با نور بیشتری در تصویر روبرو می‌شویم اما به‌دلیل این‌که این نور نتیجه باز بودن بیشتر شاتر نیست و تنها به ISO ارتباط دارد، منجر به ثبت جزییات بیشتر نمی‌شود. دو تصویر زیر هر دو با زمان شاتر 1/14 ثانیه برداشت شده‌اند و در حالت شب ISO 11,700 برداشت عادی به ISO12,500 تبدیل شده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

قابلیت برداشت شب در وضوح 48 مگاپیکسلی دوربین اصلی و دوربین التراواید و ماکرو در دسترس نیست و از نتایج آن‌ها به هیچ عنوان نمی‌توان رضایت داشت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 48 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین التراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح برداشت ویدئو در دوربین اصلی این مجموعه 4K با 30 فریم در ثانیه است که با بیت‌ریت ویدئویی 42Mbps و بیت‌ریت صوتی 90 تا 99 کیلوبیت بر ثانیه صورت می‌پذیرد. دو گزینه دیگر قابل دسترس در این قسمت شامل وضوح 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه است که به ترتیب با بیت‌ریت‌های ویدئویی 19 و 21 مگابیت بر ثانیه صورت می‌پذیرد. مقادیر ویدئویی این بخش را با اندکی اغماض می‌توان با Note 8 Pro در یک ردیف قرار داد اما از لحاظ صوتی حداقل روی کاغذ با شرایط ضعیف‌تری نسبت به نوت 8 پرو روبرو می‌شویم. ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که حداکثر وضوح برداشت ویدئو در دو دوربین ماکرو و التراواید این مجموعه 1080p با 30 فریم در ثانیه است.

جزییات ویدئوهای برداشت شده در دوربین اصلی Note 9S در سطح متوسطی قرار دارند اما از لحاظ کنتراست و گرمای رنگ با نتایج نسبتا راضی‌کننده‌ای روبرو می‌شویم. مثلا قبل در دو وضوح 4K و 1080p با 60 فریم در ثانیه خبری از لرزه‌گیر دست از هر نوع وجود نداشته و کوچک‌ترین لرزش‌های دست به‌گونه‌ای به تصویر منتقل می‌شود که شاید بهتر باشد قید فیلم‌برداری در حین حرکت با این دو وضوح را بزنید. در رزولوشن 1080p با 30 فریم در ثانیه اما با فعال شدن گونه‌ای لرزه‌گیر دیجیتال، از لرزش‌ها به میزان قابل توجه‌ای کاسته شده و شرایط بهتری را ارائه می‌دهد. در وضوح 4K در حین فیلم‌برداری می‌توان یک فریم از تصویر با وضوح 8 مگاپیکسل را به صورت عکس ذخیره کرد که این رقم در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه وضوح فول اچ‌دی به 2.1 مگاپیکسل یا 1080×1920 پیکسل کاهش پیدا می‌کند.

دوربین سلفی

دوربین سلفی جای گرفته در حفره صفحه‌نمایش Note 9S یک نمونه 16 مگاپیکسلی با اندازه پیکسل 1 میکرون است که لنزی با دیافراگم نچندان گشوده f/2.48 در مقابل آن قرار دارد برای مقایسه، در نوت 8 پرو از یک دوربین 20 مگاپیکسلی در این قسمت استفاده شده که جدا از وضوح بالاتر، به لنزی با دیافراگم کاملا گشوده‌تر f/2.0 مجهز شده است. کیفیت سلفی‌های این دوربین به لحاظ جزییات در سطح متوسطی قرار دارد اما در زمینه رنگ و کنتراست می‌توان از نتیجه آن رضایت داشت و پشتیبانی از HDR نیز گزینه جالب‌توجه‌ای در این قسمت به حساب می‌آید. این دوربین در یک مقایسه مستقیم با Note 8 Pro، به‌خصوص در محیط‌های با نور کم‌تر، طبق انتظار نتایج ضعیف‌تری را ثبت می‌کند. دو تفاوت این دوربین در زمینه ویدئو در مقایسه با نوت 8 پرو یکی به امکان برداشت ویدئوی اسلوموشن با وضوح 720p‌ با 120 فریم در ثانیه تعلق دارد و دیگری به امکان تغییر کادر به قاب سینمایی (movie frame) باز می‌گردد که هیچ‌یک جایی در نوت 8 پرو ندارند. حداکثر وضوح فیلم‌برداری هر دو دوربین البته تفاوتی نداشته و در هر دو مورد 1080p با 30 فریم در ثانیه است.

باتری

باتری همواره به‌عنوان یکی از نقاط قوت اصلی سری نوت محسوب شده و نوت 9S نیز نه‌تنها در این زمینه استثنا نیست بلکه به یکی از حجیم‌ترین و روی کاغذ قدرتمندترین باتری‌های حال حاضر گوشی‌های هوشمند مجهز شده است. Redmi Note 9S از یک باتری حجیم 5,020 میلی آمپر ساعتی بهره می‌برد که بیش از 500 میلی آمپر ساعت نسبت به نوت 8 پرو با افزایش روبرو شده و در عین حال تأثیر بزرگی روی وزن دستگاه نیز برجای نگذاشته است. این باتری حجیم، به‌گفته ردمی قادر به پشتیبانی از 33 ساعت تماس، 147 ساعت پخش موسیقی، 16 ساعت مسیریابی و 13 ساعت انجام بازی است که البته همگی در محیط‌های آزمایشگاهی و با تبصره‌هایی همراه هستند. در دنیای واقعی به لطف لیتوگرافی 8 نانومتری پردازنده و افزایش حجم باتری، می‌توان به دوام نسبتا بالاتری در مقایسه با نوت 8 پرو دست یافت البته افزایش اندک اندازه صفحه‌نمایش در کم کردن میزان این اختلاف تا حدودی تأثیرگذار بوده و در حالی‌که در کاربری‌های کمتر مرتبط با صفحه‌نمایش مثل تماس تلفنی، اختلاف Note 9S‌ حتی به نزدیک به 20 تا 25 درصد می‌رسد این اختلاف در زمان مشاهده ویدئو و یا بازی به 10 تا 15 درصد کاهش پیدا می‌کند. باتری Note 9S، در عمل با یک بار شارژ و در یک استفاده متوسط رو به بالا شاید تا پایان روز سوم نیز انرژی مورد نیاز شما را تأمین کند اما با افزایش میزان استفاده و به‌خصوص حضور طولانی‌مدت در شبکه‌های اجتماعی این دوام می‌تواند به نزدیک به 1.5 روز کاهش یابد.

Note 9S‌ به‌دلیل ناشناخته‌ای امکان به پایان رساندن تست Work battery life 1.0‌ از مجموعه PCMark را نداشته و بدین‌ترتیب شرایط برای مقایسه مستقیم و رخ به رخ آن با Note 8 Pro حداقل برای ما وجود نداشت. نوت 8 پرو این تست را که طبق معمول با تنظیم نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌شود با امتیاز 12 ساعت و 26 دقیقه به پایان رساند و در این مورد احتمالا می‌توان انتظار 2 تا 3 ساعت افزایش زمان را داشت.

همراه نوت 9S شارژری با توان حداکثر 22.5 وات (10 ولت و 2.25 آمپر) ارائه می‌شود که این موضوع همانطور‌که پیش از این نیز اشاره شد با توجه به پشتیبانی گوشی از شارژر 18 واتی، نکته عجیبی به نظر می‌رسد. تست شارژ گوشی را از حالت خاموش از 1 درصد آغاز می‌کنیم و در حین شارژ، آن را با نوت 8 پرو با شارژر 18 واتی و باتری 4,500mAh مقایسه می‌‌کنیم. نوت 9S پس از 5، 10 و 15 دقیقه به ترتیب به شارژهای 6، 12 و 18 درصد رسید و این در حالی‌ست که نوت 8 پرو پس از 15 دقیقه، 12 درصد شارژ دارد. پس از 30 و 60 دقیقه شارژ باتری به 36 و 70 درصد می‌رسد و این در حالی‌ست که نوت 8 پرو در این دو زمان به ترتیب، 30 و 61 درصد شارژ دارد. شارژ گوشی پس از 90 دقیقه به 93 درصد رسید و 8 درصد از قیب خود پیش افتاد. در نهایت شارژ این باتری در زمانی بسیار مناسب یعنی نزدیک به 102 دقیقه پایان یافت و این در حالی‌ست که نوت 8 پرو با 500 میلی آمپر ساعت باتری کم‌حجم‌تر،‌ نزدیک به 20 دقیقه دیگر برای پر کردن باتری خود به زمان نیاز دارد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Redmi Note 9S با سیستم‌عامل اندروید 10 و رابط کاربری MIUI 11 ارائه می‌شود که احتمالا در آینده نزدیک به MIUI 12 آپگرید خواهد شد. زمان بوت دستگاه نزدیک به 20 ثانیه است که تفاوت خاصی با نوت 8 پرو (پس از آپدیت به اندروید 10) در این زمینه ندارد و زمان سریعی را برای یک گوشی رده میانی ثبت می‌کند.

صفحه قفل اطلاعات زمان و تاریخ را در بالا و دو میانبر در پایین ارائه می‌دهد که میانبر سمت راست برای دسترسی به دوربین و میانبر سمت چپ برای دسترسی به آنچه Control center نامیده می‌شود در نظر گرفته شده که این آخری تنها امکان دسترسی به اپلیکیشن Mi Remote و چراغ‌قوه را فراهم می‌کند. برای استفاده از هرکدام از این شورت‌کات‌ها باید آیکون‌ آنها را به صورت افقی به سمت مخالف کشید.

در صفحه هوم شرایط به همان صورتی‌ست که انتظار آن می‌رود و چهار آیکون (که امکان افزایش آنها به پنج آیکون نیز وجود دارد)، در پایین دیده می‌شود. در بخش تنظیمات هوم‌اسکرین از منوی Setting می‌توان دکمه‌های اندرویدی زیر صفحه‌نمایش را حدف کرده و به جای آن از ژست‌های حرکتی استفاده کرد جایی‌که حرکت دادن دست از پایین به بالا برای دسترسی به صفحه هوم، کشیدن از پایین به بالا و نگه داشتن برای نمایش برنامه‌های جدیدا اجرا شده (recent) و کشیدن دست از هر دو کناره عمودی به سمت داخل برای اجرای عمل back به‌کار می‌رود. در این منو همچنین امکان جابجا کردن جایگاه دکمه‌های back و recent با یکدیگر نیز وجود دارد و با لمس گزینه Notch & status bar می‌توان به تنظیمات دیگری از جمله گزینه پنهان کردن ناچ دسترسی پیدا کرد.

با لمس دکمه recent در سمت چپ پایین صفحه‌نمایش، برنامه‌های جدیدا اجرا شده در یک لیست عمودی قابل اسکرول به نمایش گذاشته می‌شوند که با زدن دکمه × پایینی همه آنها به صورت یک‌جا بسته می‌شوند؛ برای بستن تکی هر برنامه نیز کشیدن آن به کناره‌های گوشی کفایت می‌کند. در این منو مثل قبل یک نوار ابزار در بالا، چهار میانبرِ پاک کردن و حذف فایل‌های اضافی و موقت، دسترسی به منوی مدیریت اپلیکیشن‌ها و اسکن امنیتی را ارائه می‌دهد.

گزینه split screen بر بالای این قسمت برای اجرای همزمان دو برنامه در کنار هم طراحی شده که برنامه اول را با drag کردن به سمت بالا و برنامه دوم را با انتخاب از لیست برنامه‌ها، می‌توان در این قسمت جای داد.

برخلاف نوت 8 پرو در دسک‌تاپ سمت چپ هوم‌اسکرین، به‌‌جای صفحه App vault، صفحه جدیدی مشابه گوگل نیوز ظاهر می‌شود که Google Discover نام دارد و در آن علاوه بر باکسی برای جست‌وجوی مستقیم در گوگل، خبرهای مرتبط با حساب کاربری افراد نیز به نمایش گذاشته می‌شود.

با نگه داشتن دست روی هوم اسکرین یا نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر، به بخش ویرایشی صفحه هوم وارد می‌شویم که در آن می‌توان برنامه‌ها را به صورت تکی یا دسته‌جمعی uninstall کرد یا درون فولدرهای دلخواه جای داد و از طریق سه گزینه بخش پایینی نیز تغییر والپیپر و ویجت و دسترسی به تنظیمات این بخش امکان‌پذیر است.

با انتخاب گزینه Setting، افکت‌های حرکتی، تعیین صفحه هوم پیش‌فرض، پر کردن خودکار جای خالی اپلیکیشن‌های حذف شده، تغییر ساختار ماتریسی صفحه هوم (6×4 یا 6×5) و قفل نمودن ساختار صفحه هوم امکان‌پذیر است.

با انتخاب گزینه More از این بخش، گزینه‌های بیشتری نسبت به گذشته در دسترس قرار می‌گیرد که از آن جمله می‌توان به تغییر لانچر پیش‌فرض، غیر فعال کردن دسک‌تاپ Google Discover، کشیدن دست از پایین به بالا برای گشودن اپلیکیشن جست‌وجوی گوگل، تکان دادن گوشی برای پر کردن جای خالی‌ها، محو کردن پیش‌نمایش اپلیکیشن‌ها در منوی Recents و نمایش وضعیت حافظه اشاره کرد.

منوی کشویی نوتیفیکیشن در بخش بالایی که برای دسترسی به آن می‌توان از هر نقطه صفحه هوم، دست را به سمت پایین کشید، در بالاترین قسمت زمان و تاریخ، اطلاعات باتری و اتصال و گزینه‌ای برای دسترسی به منوی Setting را ارائه می‌کند و در پایین آن و قبل از ادامه اسکرول برای باز شدن کامل، پنج گزینه شامل برداشت اسکرین‌شات، پروفایل صوتی، چراغ‌قوه، وای‌فای و دیتای موبایلی دیده می‌شود. نوار تغییر روشنایی (بدون گزینه فعال یا غیر فعال کردن روشنایی خودکار) و نوتیفیکیشن برنامه‌ها دیگر موارد حاضر در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

با ادامه اسکرول در این قسمت 16 تاگل دیگر نیز در دو ردیف قابل اسکرول به این جمع افزوده می‌شوند که تقریبا تمامی آن‌ها را در نوت 8 پرو نیز دیده بودیم اما در این میان جای خالی بعضی، کاملا احساس می‌شود که شاید در صدر آن‌ها گزینه NFC باشد که در لیست قابلیت‌های ارتباطی Note 9S جایی ندارد. با انتخاب گزینه Edit در این بخش، به میانبر جدیدی دست پیدا نمی‌کنیم و تنها می‌توان جای آیکون‌های این بخش را با هم عوض کرد.

منوی تنظیمات گوشی لیستی بلند بالا و پر پیمان با منوهای تو در تو و المان‌های متعدد است که جایگاه آنها بعضا هیچ شباهتی با اندروید خام نداشته و به همین علت ممکن است اندکی گیج‌کننده به نظر برسند. گزینه‌های متعدد این منو تقریبا همانی‌ست که پس از آپدیت نوت 8 پرو به اندروید 10 مشاهده کرده بودیم و آیکون‌های مختلف حاضر در این منو نیز بدون برچسب و نام‌گذاری در همان جایگاه‌های پیشین قرار می‌گیرند؛ .بالاترین قسمت در این رابط کاربری برخلاف انتظار به اطلاعات دسستگاه و نرم‌افزار و آپدیت سیستم‌عامل تعلق دارد و پس از آن به تنظیمات شبکه‌ای، گزینه‌های شخصی‌سازی (تنظیمات صفحه‌نمایش، صفحه قفل، صدا، ویبره و نوتیفیکیشن‌ها)، تنظیمات امنیتی و عملکردی، بخش Digital Wellbebing و ویژگی‌های خاص و بالاخره تنظیمات حساب‌های کاربری می‌رسیم.

بخش ویژگی‌های خاص یا Special features از جمله قسمت‌های جدید این رابط کاربری به حساب می‌آید که در آن به سه گزینه Quick replies و Game Turbo همراه با Second space بر می‌خوریم. در Quick replies امکان تنظیم پاسخ‌های سریع در برخی برنامه‌ها از جمله اپلیکیشن‌های پیام‌رسان و یوتیوب وجود دارد.

در قسمت Game Turbo همانطور که می‌توان حدس زد امکاناتی برای بهتر اجرا شدن بازی‌های در نظر گرفته شده که با ورود به آن، بازی‌های نصب شده با امکان افزودن بازی‌های جدید به نمایش گذاشته می‌شود. در بخش تنظیمات این منو چندین گزینه مختلف برای اولویت بخشیدن به اجرای هر چه با کیفیت‌تر بازی‌ها به چشم می‌خورد که از آن جمله می‌توان به Wi-Fi optimization برای کاهش تأخیر شبکه وای‌فای و بهبود کنترلرهای لمسی اشاره کرد؛ در نوت 8 پرو در این قسمت گزینه‌ای برای ارجحیت بخشیدن به پهنای باند مرتبط با گیم و ارتقاء کیفیت صدا نیز وجود داشت که هر دو از لیست گزینه‌های این بخش حذف شده‌اند کرد. از طریق همین بخش می‌توان گزینه Game speed booster را فعال کرد و پاسخگویی به تماس‌های وارده را نیز منحصر به هندزفری نمود.

میانبرهای درون بازی یا In-game shortcuts بخش دیگری از موارد در دسترس در این قسمت است که آیکون آن در حین انجام بازی در کناره بالای صفحه‌نمایش ظاهر می‌شود که با لمس آن می‌توان بدون خارج شدن از محیط بازی به اپلیکیشن‌‌هایی مثل فیس‌بوک و واتس‌اپ و مرورگر وب دسترسی داشت و اقدام به برداشت اسکرین‌شات یا اسکرین ریکورد از بازی کرد.

بخش Second space یا فضای دوم در رابط کاربری MIUI از جمله بخش‌های جذاب گوشی محسوب می‌شود که دو فضای کاملا متفاوت را در یک گوشی در اختیار شما قرار می‌دهد. این دو فضا که می‌توان آنها را برای تفکیک امور شخصی و کاری مورد استفاده قرار داد کاملا از هم مستقل بوده و اپلیکیشن‌های نصب شده و حتی تصاویر ذخیره شده در یکی، در دیگر ظاهر نمی‌شود. این بخش پیش از این با یک محدودیت یعنی ممکن نبودن استفاده از سنسور اثر انگشت و فناوری تشخیص چهره برای هر دو فضای گوشی روبرو بود که البته در نوت 8 پرو نیز برطرف شده بود و در این‌جا می‌توان از دو اثر انگشت مختلف برای دسترسی سریع به دو فضای گوشی استفاده کرد.

بخش کنترل اپلیکیشن‌ها یا Manage apps از دیگر قسمت‌های جالب توجه منوی تنظیمات گوشی است که در آن طبق معمول لیستی از برنامه‌های نصب شده درون گوشی به نمایش گذاشته می‌شود. نکته متفاوت در این قسمت گزینه Dual apps در بالای این منو است که با انتخاب آن می‌توان تقریبا برای هریک از برنامه‌های نصب شده کاربر، یک نسخه دوم مستقل نیز نصب نمود که این مورد به‌خصوص برای اپلیکیشن‌های پیام‌رسان گزینه کاربردی جالب‌توجه‌ای به حساب می‌آید.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

Note 9S در پردازش به سراغ یکی از چیپ‌ست‌های جدید شرکت کوالکام در رده میانی رو به پایین یعنی Snapdragon 720G رفته که در ژانویه گذشته همراه با Snapdragon 662 و Snapdragon 460 معرفی شده بود؛ این پروسسور 8 نانومتری از 2 هسته Cortex-A76 با فرکانس 2.3 گیگاهرتز برای انجام کارهای سبک و 6 هسته Cortex-A55 با فرکانس 1.8 گیگاهرتز برای به انجام رساندن کارهای سبک‌تر بهره می‌برد و گرافیک آن نیز از نوع Adreno 618 است. این پروسسور تا به این‌جا کاملا به Snapdragon 730 شباهت دارد و حتی فرکانس هسته‌های سطح بالای آن 100 مگاهرتز بیشتر است. در ادامه البته تفاوت‌هایی مابین این دو پروسسور به خصوص در بخش ISP (در پشتیبانی از حداکثر وضوح دوربین) ظاهر می‌شود که شرایط را اندکی به نفع SD730 نشان می‌دهد. Snapdragon 720G در مقایسه با Helio G90T حاضر در Redmi Note 8 Pro نیز شرایط نزدیکی را ارائه می‌کند؛ در G90T با دو هسته 2.05 گیگاهرتزی A76 و 6 هسته 2 گیگاهرتزی A55 روبرو می‌شویم و پردازش گرافیک نیز بر عهده Mali-G76 MC4 است.

حافظه رم گوشی در دو نسخه 4 یا 6 گیگابایتی ارائه شده که به تناسب آن 64 یا 128 گیگابایت حافظه داخلی ارائه می‌شود. از 128 گیگابایت حافظه داخلی این مدل در اولین بوت و قبل از نصب یا آپدیت هرگونه برنامه یا انتقال فایلی به حافظه داخلی، نزدیک به 108 گیگابایت حافظه در اختیار کاربران است. جالب است بدانید که این رقم در نوت 8 پرو برابر با 116 گیگابایت است.

نوع حافظه داخلی دستگاه از نوع UFS 2.1‌ است که این موضوع با دستیابی به سرعت 502MB/s در بخش خوانش ترتیبی (Sequential Read) تست AndroBench تأیید می‌شود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به این‌که Snapdragon 720G حاضر در نوت 9S در زمینه پردازشی به Helio G90T شباهت دارد و اندکی فرکانس هسته‌های قوی‌تر آن نیز بیشتر است انتظار نتایج نسبتا مشابهی مابین نوت 9S و Note 8 Pro در تست‌های پردازشی داریم و جایی‌که صحبت از توان تک هسته‌ای پردازنده‌ها در میان است احتمالا شرایط به نفع Note 9S خواهد بود. این شرایط البته احتمالا در برخی از تست‌های گرافیکی معکوس بوده و گرافیک Mali-G76 MC4 حاضر در نوت 8 پرو از رقیب خود پیشی خواهد گرفت.

در اولین تست آزمون پردازشی Geekbench 4.4.2‌ می‌رویم که توان هسته‌های پردازشی را به نمایش گذاشته و سایر عوامل از جمله گرافیک، نقش چندانی در آن ندارند. Note 9S این تست را با امتیازهای 2,656 و 7,161 به ترتیب در حالت‌های تک و چند هسته‌ای به پایان می‌رساند که مقایسه آن با امتیازهای 2,474 و 7,641 در نوت 8 پرو، انتظارهای اولیه را در برتری تک هسته‌ای به خوبی تأیید می‌کند.

در نسخه جدیدتر این آزمون با الگوریتم محاسباتی تغییر یافته یعنی Geekbench 5.2.0 امتیازهای به دست از Note 9S به 565 و 1,794‌ واحد می‌رسد که نتایج متوسط رو به بالایی در رده میانی بوده و در مقایسه با 488 و 1,621 در نوت 8 پرو، چند درصدی بهبود یافته است.

در تست کلی AnTuTu v8.3.9، تأثیر گرافیک در کاهش امتیاز نسبت به نوت 8 پرو را می‌توان به وضوح مشاهده جایی‌که امتیاز به Note 9S در آن حداکثر به حوالی 279 هزار واحد می‌رسد اما Note 8 Pro با تکیه بر گرافیک قوی‌تر خود تا 291 هزار نیز در این تست پیش می‌رود.

در نهایت در تست گرافیکی تعیین‌کننده Sling Shot Extreme از بنچ‌مارک 3DMark امتیاز به‌دست آمده از گرافیک Adreno 618 حاضر در نوت 9S به 2,507 واحد می‌رسد که این بار از Note 8 Pro با امتیازی حوالی 2,300 واحد نیز فراتر می‌رود. با مقایسه رو در روی این دو گرافیک در این تست شرایط نسبتا مشابهی با برتری نسبی Adreno 618 به چشم می‌خورد که نشان از تفاوت‌های این دو گرافیک و برتری‌های هریک در برخی قسمت‌ها دارد. در مجموع می‌توان از قدرت گرافیکی بالای هر دو گوشی سخن گفت جایی‌که این برتری در بعضی موارد به Adreno 618 و در بعضی موارد دیگر به Mali-G76 تعلق پیدا می‌کند.

همچون نوت 8 پرو در اینجا نیز در حین انجام تست‌های سنگین و بازی‌های گرافیکی، حرارت چندانی در گوشی تولید نمی‌شود که از این موضوع می‌توان به‌عنوان یک نکته کاملا مثبت یاد کرد.

گزینه‌های ارتباطی

ردمی این بار نیز به حداکثر سرعت تبادل دیتا در شبکه 4G LTE این گوشی اشاره‌ای نکرده اما با توجه به حضور مودم Snapdragon X15 LTE در پروسسور دستگاه، روی کاغذ می‌توان از حداکثر سرعت 800Mbps در دانلود شبکه LTE سخن گفت. بلوتوث نسخه 5، وای‌فای دو باند ac، درگاه اینفرارد، مسیریاب‌های GPS/Galileo/GLONASS/BeiDou و پورت USB-C دیگر گزینه‌های ارتباطی این گوشی را تشکیل می‌دهند و از NFC نیز در آن خبری نیست.

کلام آخر

Redmi Note 9S انتخابی جالب توجه‌ای در بین گوشی‌های میان‌رده حال حاضر بازار است که از نکات مثبت و منفی مشخصی بهره می‌برد؛ از یک سو با اسمارت‌فونی بزرگ و سنگین با بدنه‌ای براق و جاذب اثر انگشت روبرو می‌شویم که برای کاربران علاقه‌مند به گوشی‌های سبک‌ و کامپکت جذابیت چندانی را ارائه نمی‌دهد اما از دیگر سو در زمینه کاربری‌های مولتی‌مدیایی در بین گوشی‌های هم‌قیمت میان‌رده، نمونه‌ای خاص و تا حدودی منحصر به فرد به شمار می‌رود. دو کاور شیشه‌ای گوریلاگلس 5 در پشت و روی دستگاه، صفحه‌نمایش بزرگ با حاشیه‌های اندک و دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش، حافظه رم و حافظه حجیم و پر سرعت داخلی با اسلات microSD مستقل، ظرفیت بالای باتری با شارژر نسبتا سریع، پردازنده 8 نانومتری توان‌مند و ارائه سه‌ دوربین در بخش پشتی نکات مثبت قابل ذکر در مورد Note 9S را تشکیل می‌دهند. در سمت موارد منفی نیز باید از شاسی پلاستیکی پیرامونی، کیفیت نچندان فوق‌العاده دوربین‌های این مدل به‌خصوص در محیط‌های با نور کمتر، تغییرات مشهود نور در حوالی دوربین پانچی سلفی (به‌خصوص در پس‌زمینه‌های روشن) و غیبت NFC یاد کرد.