mobile.ir - مرجع موبایل ایران

شرکت هواوی از نزدیک به یک سال پیش در شرایط عجیب و بی‌سابقه‌ای قرار گرفت که با وجود سابقه‌دار بودن تنش‌های سیاسی و تجاری مابین آمریکا و چین، بدگمان‌ترین ناظران را نیز از آوار شدن این حجم از فشار و تحریم بر سر یک شرکت موبایلی به بهانه «تهدید علیه امنیت ملی آمریکا» شگفت زده کرد؛ قرار گرفتن هواوی در لیست تحریم وزارت بازرگانی ایالات متحده (موسوم به Entity List) در طی یک سال گذشته با مجموعه‌ای از مشکلات و محدودیت‌ها برای این شرکت همراه شد که، قطع دسترسی به خدمات موبایلی گوگل (GMS) و اپلیکیشن‌های پر کاربرد و حیاتی این مجموعه بی‌شک مهم‌ترین و تأثیرگذارترینِ آن‌ها به‌حساب می‌آید؛ این شرایط از چندی پیش با ممنوعیت‌های جدید وزارت بازرگانی آمریکا علیه هواوی و اعمال محدودیت برای سازندگان پردازنده، وارد مرحله تازه‌ای شده است اما تا اجرایی شدن این تصمیم حالا نزدیک به 4 ماه باقی‌ست و برخی اقدامات بازدارنده نظیر سرمایه‌گذاری 2.25 میلیاردی دولت چین در SMIC برای تأمین چیپ‌ست‌های هواوی، نیز دورنمای امیدوارکننده‌ای را ترسیم می‌کنند. بدین‌ترتیب بدون در نظر نگرفتن محدودیت‌های سخت‌افزاری جدید، چگونگی گذر از پیچ دشوار تحریم‌های گوگل و راضی‌ نمودن کاربران به استفاده از گوشی‌های این شرکت بدون سرویس‌های گوگل و مهم‌تر از همه فروشگاه Play Store، هنوز بزرگ‌ترین و مهم‌ترین چالش پیش روی هواوی در روزها و ماه‌های پیش رو خواهد بود.

معرفی HMS یا خدمات موبایلی هواوی و هدایت کاربران به فروشگاه اختصاصی این برند با نام AppGallery راه‌حل هواوی برای کاهش اثرات این محدودیت‌ها و ترغیب کاربران به ادامه استفاده از گوشی‌های این برند بود و در این زمینه مشوق‌هایی نظیر کسب درآمد 100 درصدی توسعه‌دهندگان از ارائه اپلیکیشن در فروشگاه AppGallery در یک سال اول فعالیت (برای برنامه‌های غیر بازی) نیز ارائه شده است.

با وجود آن‌که هنوز برخی از گوشی‌های قبلی هواوی با شرایط پیشین و مجهز به خدمات موبایلی گوگل در بازار حضور دارند اما نمونه‌های جدیدتر با HMS و فروشگاه AppGallery ارائه می‌شود؛ Huawei Y7p نخستین اسمارت‌فون HMS این برند برای بازار داخلی ایران است که از طراحی و ظاهر جذاب، امکان سخت‌افزاری نسبتا قابل‌قبول و قیمتی رقابتی بهره می‌برد.

Huawei Y7p با نام مدل ART-L29 موضوع بررسی این نوبت است. این گوشی در برخی بازارها با نام P40 Lite E نیز شناخته می‌شود.

جعبه محتویات

Y7p در جعبه‌ کوچکی ارائه می‌شود که تصویری از گوشی تقریبا کل بخش رویی آن را پوشانده است؛ دورتادور این باکس اطلاعات خاصی ارائه نمی‌شود و تنها به یک برچسب برای مشخص شدن نام مدل، مشخصات حافظه و رنگ دستگاه بسنده شده است.

درون این باکس به‌جز خود گوشی به شارژر، کابل USB، هدست سیمی، سوزن دسترسی به سیم‌‌کارت و یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر برمی‌خوریم که لیست نسبتا کاملی به حساب آمده و حضور هدست در آن با توجه به رده قیمتی دستگاه،‌ جالب توجه است.

شارژر گوشی همانطور که از ظاهر نسبتا کوچک آن نیز قابل حدس است چندان پر قدرت نبوده و با توان 10 واتی، انتظار بالایی از آن در ارائه شارژ سریع نمی‌رود؛ امری‌که هواوی نیز با اشاره نکردن به سرعت شارژ باتری این مدل، بر آن صحه می‌گذارد.

از هدست معمولا در گوشی‌های پایین‌رده برای کاهش هرچه بیشتر قیمت صرفنظر می‌شود اما Y7p‌ از این قاعده مستثنی بوده و با وجود آن‌که هدست همراه آن از لحاظ کیفی در درجه پایین‌تری نسبت به نمونه‌های همراه گوشی‌های پیشرفته‌تر قرار می‌گیرد اما حضور آن برای بسیاری از کاربران، به‌خصوص در این رده قیمتی اهمیت بالایی دارد.

طراحی ظاهری

اولین فاکتور در جذب نگاه خریداران به Y7p مطمئنا نه در بخش رویی آن بلکه در پشت دستگاه قرار دارد جایی‌که جدا از ایده رنگ‌های ترکیبی که این روزها مهمان تقریبا تمامی گوشی‌های بازار (به‌خصوص برندهای چینی) است، با یک نکته جدید نیز در این مدل روبرو می‌شویم؛ در هر چهار طرف این قسمت به فاصله چند میلی‌متری از لبه‌های دستگاه ،‌ یک نوار ناپیدای رنگی در نظر گرفته شده که با گرفتن گوشی در یک زاویه مشخص پدیدار شده و در بالا به رنگ سبز بوده و هرچه به پایین نزدیک‌تر می‌شویم به آبی متمایل‌تر می‌شود تا جایی‌که در پایین، کاملا به رنگ آبی در می‌آید. این نوار رنگی که هیچ برجسته‌گی در زیر دست ندارد در نهایت به مجموعه دوربین‌ها در کناره سمت چپ ختم می‌شود و ترکیب رنگی متفاوتی را برای مستطیل مرکزی بخش پشتی ایجاد می‌کند.

به‌جز این مورد، شرایط در بخش پشتی به آن‌چه از یک گوشی امروزی حتی در رده ارزان‌قیمت انتظار داریم شباهت داشته و ردیف دوربین‌های چندگانه در کناره سمت چپ با نوشته‌های به موازات آن و سنسور اثر انگشت، دیگر اجزای Y7p را در این قسمت تشکیل می‌دهند.

تغییر رنگ تدریجی از سبز به آبی در بخش پشتی Y7p‌ در کناره‌های آن نیز ادامه پیدا کرده و در اینجا نیز به تدریج با حرکت از بالا به پایین،‌ رنگ سبز به آبی تبدیل می‌شود. برای کامل کردن فانتزی رنگ این مدل، ذکر این نکته نیز جالب توجه به نظر می‌رسد که بخش بالایی دستگاه به‌طور کامل سبز رنگ و بخش پایینی آن آبی رنگ است.

یک نکته منفی قابل اشاره در این قسمت، ضخامت کمتر شاسی رنگی پیرامونی نسبت به خود گوشی‌ست؛ امری‌که در صورت خمیده بودن لبه‌های کاور بخش پشتی به عاملی برای برای نازک‌تر به نظر رسیدن دستگاه بدل می‌شد اما در شرایط فعلی با توجه به خمیده نبودن این لبه‌ها، ترکیب ناهمگونی از یک حاشیه برآمده کوچک در دورتادور گوشی و یک قسمت تخت در زیر آن را رقم زده که جدا از شکل نازیبا، در زیر دست نیز کاملا احساس می‌شود.

مجموعه دوربین‌های بخش پشتی نزدیک به 1 میلی‌‌متر از کف فاصله دارند که جدا از ایجاد لق‌خوردگی گوشی روی میز،‌ این مجموعه را بیشتر در معرض آسیب قرارمی‌دهند.

Y7p‌ در بخش رویی نیز قصد پا پس کشیدن در مقابل رقبا را نداشته و مثل یک گوشی مدرن از طراحی دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش بهره می‌برد؛ حاشیه‌های دورتادور این صفحه‌نمایش البته طبق انتظار چندان اندک و ناچیز نیست اما با رده قیمتی آن نیز ناسازگار به نظر نمی‌رسد.

دوربین سلفی با این‌که چندان بزرگ و مزاحم به نظر نمی‌رسد اما حاشیه تیره آن اندکی بزرگ‌تر از خود دوربین است و بدین‌ترتیب، ترکیب چندان فوق‌العاده‌ای را به نمایش نمی‌گذارد.

جنس بدنه گوشی ظاهرا به‌طور کامل از پلاستیک بوده و شاسی پیرامونی نیز طبق شواهد از این موضوع مستثنی نیست. بخش پشتی به صورت براق و جاذب اثر انگشت ساخته شده اما نوار دورتادور گوشی، مات و مقاوم در برابر اثرات انگشت است.

دکمه‌های تغییر صدا و پاور در کناره سمت راست اندکی بالاتر از حد معمول قرار دارند که این موضوع به‌خصوص برای دسترسی به ولوم بالا با یک دست اندکی مشکل‌ساز خواهد بود.

در اجزای پیرامونی با مجموعه استاندارد و راضی‌کننده‌ای روبرو می‌شویم که خوشبختانه جک هدست نیز در آن فراموش نشده اما استفاده از پورت منسوخ شده microUSB نکته منفی بزرگی را به حساب این مدل واریز می‌کند.

در طراحی Y7p با این‌که با نکات مثبت و منفی مشخصی روبرو می‌شویم اما وزن نکات مثبتی همچون رنگ‌آمیزی متفاوت و دوربین سلفی درون صفحه‌نمایش تا حدودی بیشتر از موارد منفی به نظر می‌رسد و در صورت نادیده گرفتن بدنه پلاستیکی جاذب اثر انگشت (که در این رده قیمتی، نکته عجیبی نیز نخواهد بود)، می‌توان از یک طراحی نسبتا راضی‌کننده در این مدل سخن گفت.

ابعاد وزن

طول 159.81 میلی‌متری Y7p با وجود حاشیه ضخیم بخش پایینی، هنوز بیش از اندازه بزرگ نبوده و مثلا مقایسه آن با نمونه‌های گران‌قیمت‌تری مثل نوکیا 7.2 و Redmi Note 8T هر دو با صفحه‌نمایش‌های کوچک‌تر 6.3 اینچی و طول‌های به ترتیب 159.88 و 161.15 میلی‌متری، شرایط بهتری را در Y7p نشان می‌دهد. این برتری البته در زمینه عرض ادامه پیدا نمی‌کند و عرض 76.13 میلی‌متری دستگاه در سطح دیگر رقبای آن قرار می‌گیرد. یک نمونه جالب برای مقایسه در این رده به Galaxy A30s تعلق دارد که با 0.1 اینچ صفحه‌نمایش بزرگ‌تر، با طول و عرض 158.5 و 74.7 میلی‌متری در هر دو مورد بهتر از رقیب خود عمل می‌کند.

Y7p از ضخامت 8.13 میلی‌متری بهره می‌برد که با وجود آن‌که با توجه به باتری نسبتا حجیم داخلی، ضخامت مناسبی به نظر می‌رسد اما هنوز در مقایسه با A30s با ضخامت 7.8 میلی‌متری، چند دهم میلی‌‌متری بزرگ‌تر است.

وزن این مدل 176 گرم است که در دست چندان سنگین احساس نمی‌شود و نسبت به بسیاری از رقبا وزن مناسبی را ارائه می‌کند. این مدل البته هنوز چند گرمی نسبت به A30s با وزن 169 گرمی، سنگین‌تر به نظر می‌رسد.

صفحه‌نمایش

اولین نشانه رده قیمتی دستگاه را باید در صفحه‌نمایش جست‌وجو کرد؛ Y7p به صفحه‌نمایش 6.39 اینچی نسبتا بزرگی مجهز شده که با فناوری IPS LCD‌ ساخته شده و رزولوشن 720×1560 پیکسلی آن (+HD در نسبت 19.5:9) به تراکمی نزدیک به 269 پیکسل در هر اینچ منجر می‌شود. این صفحه‌نمایش از لحاظ دقت رنگ و کنتراست، امتیاز چندان بالایی را کسب نمی‌کند اما از روشنایی و عملکرد آن در زیر نور مستقیم خورشید (به شرط فعال بودن روشنایی خودکار و تنظیم روی حداکثر نور)، در سطح خود و با توجه به رده قیمتی آن نمی‌توان ناراضی بود.

زاویه دید این پنل نیز در حد مناسبی قرار دارد و از حتی از تخت‌ترین زوایا نیز محتوای صفحه‌نمایش هنوز به خوبی قابل مشاهده است.

در منوی Display از بخش تنظیمات سیستم‌عامل، فاکتور گرمای رنگ روی گزینه پیش‌فرض یا Default قرار دارد که مابین دو گزینه سرد و گرم حاضر در این منو قرار می‌گیرد و در هر سه حالت نیز می‌توان گرمای رنگ صفحه‌نمایش را با حرکت دادن نشانگر روی دایره رنگی بالای صفحه‌نمایش تغییر داد.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 5 میلی‌متر وجود دارد و در بالا و کناره‌ها نیز این حاشیه به حوالی 3 میلی‌متر می‌رسد. در بالا و در لبه خارجی دستگاه، اسپیکر تماس همراه با سنسورهای این قسمت و یک LED هشدار ناپیدا حضور دارد و دوربین سلفی نیز به درون صفحه‌نمایش منتقل شده است.

اجزای پیرامونی

اسلات حافظه جانبی و سیم‌کارت Y7p در کناره سمت چپ آن قرار دارد که به‌عنوان یک نکته کاملا مثبت از سه جایگاه مستقل برای قرارگیری دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه پشتیبانی می‌کند.

سمت راست، محل کلید پاور و دکمه‌های تغییر صداست که همانطورکه اشاره شد به‌خصوص در مورد دکمه‌های ولوم، با شرایط چندان ارگونومیکی روبرو نمی‌شوم.

در بالا به میکروفون دوم گوشی بر می‌خوریم و پایین گوشی نیز به‌جز درگاه ناامیدکننده microUSB محل اسپیکر اصلی، میکروفون تماس و جک 3.5 میلی‌متری هدست است.

صدای خروجی از تک اسپیکر اصلی دستگاه در پایین گوشی،‌ از لحاظ قدرت و شدت در سطح کاملا مناسب و راضی‌کننده‌ای قرار دارد و با وجود آن‌که در فرکانس‌های پایین و صداهای بم جای بهبود در آن حس می‌شود اما در مجموع از کیفیت مطلوبی برای این رده برخوردار است.

با اتصال هدست به گوشی، Huawei Histen در پلیر موسیقی گوشی فعال می‌شود که از طریق آن می‌توان افکت‌ها و تنظیمات جالب توجه‌ای را برای صدا فعال کرد. گزینه Auto در این بخش به صورت اتوماتیک افکت‌های صوتی را براساس محتوای در حال پخش تنظیم می‌کند و از گزینه Headset type‌ در بخش پایینی آن نیز می‌توان برای انتخاب نوع هدست و مدل دقیق آن (از بین نمونه‌های ساخت هواوی) بهره برد.

گزینه 3D Audio در این بخش عمق میدان صدای سه‌بعدی را برای یک تجربه فراگیر در چهار حالت نزدیک، مقابل، بزرگ و واید،‌ شبیه‌سازی می‌کند. و در گزینه‌های Natural‌ و Standad هم به ترتیب بازسازی صدای طبیعی و ذخیره انرژی برای پخش‌های طولانی مدت بها داده می‌شود. با انتخاب گزینه Standard در این قسمت می‌توان از اکولایزر و قابلیت تقویت باس نیز بهره گرفت.

بخش پشتی

طراحی سبز/آبی بخش پشتی چشمگیرترین نکته در مورد Y7p است که پیش از این در بخش طراحی به آن اشاره کردیم. سه لنز دوربین در کناره سمت چپ قرار دارند و سنسور اثر انگشت نیز در نیمه بالایی در مرکز جای گرفته است. جنس این قسمت ظاهرا پلاستیکی‌ست و بنابراین جدا از اثرات انگشت، خراشیدگی‌ها را نیز احتمالا به خود جذب می‌کند بدین‌ترتیب شاید بهتر باشد از همان ابتدا از قاب همراه گوشی یا قاب جداگانه‌ای برای آن استفاده شود.

دوربین‌های اصلی

در بخش پشتی Y7p از دو دوربین با قابلیت تصویربرداری و یک حسگر 2 مگاپیکسلی دیگر برای محو کردن پس‌زمینه و تعیین عمق میدان استفاده شده که همگی در یک قاب بیضی‌شکل برآمده در کناره سمت چپ بالا قرار دارند. دوربین اصلی این مجموعه یک نمونه 48 مگاپیکسلی با سنسور نامشخص و با گشودگی دیافراگم f/1.8 است که یکی از اصلی‌ترین جذابیت‌های Y7p به حساب می‌آید. جدا از این دوربین به یک نمونه 8 مگاپیکسلی التراواید با دیافراگم نچندان گشوده f/2.4 بر می‌خوریم که میدان دید گسترده‌تری را نسبت به دوربین اصلی ارائه می‌دهد اما در نبود فوکوس خودکار و به دلیل بسته‌تر بودن دیافراگم احتمالا کیفیت پایین‌تری در قیاس با دوربین اصلی خواهد داشت.

رابط کاربری دوربین را پیش از این در ده‌ها گوشی دیگر هواوی دیگر دیده‌ایم و در اینجا نیز با نکته خاص و جدیدی روبرو نمی‌شویم. در این رابط کاربری در ستونی در سمت راست به ترتیب از بالا به پایین سوییچر تعویض بین دوربین‌ اصلی و سلفی، شاتر و نمایی از آخرین تصویر برداشت شده به نمایش گذاشته می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین اعم از عکس، ویدئو، پرتره، عکاسی در شب و حالت Aperture یا دیافراگم باز بر می‌خوریم.

در همین بخش و در کناره سمت چپ از بالا به پایین گزینه دسترسی به تنظیمات دوربین، فیلترهای رنگی، AI یا هوش مصنوعی (برای تشخیص خودکار صحنه و اعمال اتوماتیک تنظیمات مناسب)، تنظیمات فلش و بالاخره گزینه HiVision دیده می‌شود که این آخری ظاهرا در دو حالت تشخیص سوژه‌ها (بارکد و شناسایی سوژه‌ها)، به‌کار گرفته می‌شود؛ این قابلیت که عملکرد آن وابسته به اینترنت است حداقل در بخش شناسایی سوژه‌ها برای خرید، برای کاربران داخلی چندان کاربردی به نظر نمی‌رسد.

پایین صفحه‌نمایش (در هنگام گرفتن گوشی به صورت افقی) در مرکز، نشانگری برای تعیین نوع دوربین مورد استفاده به چشم‌ می‌خورد که به صورت پیش‌فرض روی گزینه 1x یا دوربین اصلی قرار دارد اما با لمس کردن می‌توان آن را به 0.6x یا دوربین واید تغییر داد. گرفتن و کشیدن این آیکون یه سمت چپ امکان افزایش زوم دیجیتال تا 6 برابر را فراهم می‌کند.

در بخش More که در ادامه ردیف حالت‌های دوربین قرار دارد به گزینه‌های معدودتری نسبت به گوشی‌های پیشرفته‌تر هواوی بر می‌خوریم و برخی موارد حرفه‌ای‌تر از آن حذف شده است؛ از جمله آیتم‌های حاضر در این بخش می‌توان به مثل عکاسی پانوراما، برداشت HDR، تصویربرداری اسلوموشن، تایم‌لپس و عکاسی حرفه‌ای یا Pro اشاره کرد.

تنظیمات معدود منوی Setting نیز تغییر خاصی نکرده و به جز گزینه watermark که معمولا در گوشی‌های پیشرفته‌تر هواوی دیده می‌شود بقیه موارد از تغییر وضوح، فعال کردن تگ مکانی و خطوط راهنمای تصویر گرفته تا حذف صدای شاتر، تایمر اتوماتیک و کنترل صوتی سر جای خود هستند. رزولوشن دوربین اصلی در این بخش به‌صورت پیش‌فروش روی 12 مگاپیکسل قرار دارد اما در صورت فعال نبودن گزینه AI می‌توان آن را روی 48 مگاپیکسل نیز تنظیم نمود.

با فعال کردن مد Pro یا حرفه‌ای دو گزینه جدید به این منو افزوده می‌شود که شامل نور کمکی فوکوس و Horizental level برای تنظیم صاف بودن دوربین نسبت به افق می‌شوند. در این دوربین البته امکان برداشت عکس در حالت RAW در نظر گرفته نشده است.

با فعال کردن گزینه Pro مثل قبل شش گزینه قابل تغییر شامل تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (از 50 تا 3,200)، تنظیم دستی سرعت شاتر (از 1/4,000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر در نورگیری، اتوفوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت White balance در دسترس قرار می‌گیرند. با نگه داشتن دست روی نورگیری (یا EV) و گزینه اتوفوکوس دستی و خودکار می‌توان مقادیر آن‌ها را (به صورت مستقل یا همزمان با هم) ثابت نگه داشته یا اصطلاحا لاک کرد و سایر گزینه‌ها را متناسب با آن‌ها تغییر داد.

در یک بعدازظهر سوزان بهاری تصویربرداری با Y7p را آغاز کردیم؛ در این شرایط و در حضور نور کامل و شدید روز از نتیجه به‌دست آمده از دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی می‌توان رضایت داشت و از لحاظ جزییات و کنترل نیز شرایط مناسبی برقرار است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

این موضوع البته تا پیش از بررسی دقیق‌تر تصاویر به‌خصوص در گوشه‌های کادر ادامه پیدا می‌کند. برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز همانطور که در پایین نیز قابل مشاهده است همچنان رضایت‌بخش به نظر می‌رسد اما در کناره‌ها، شرایط به گونه دیگری‌ست و با تصویری مبهم و غیر قابل قبول روبرو می‌شویم؛‌ امری‌که به میزان زیادی به طراحی لنز و تا حدودی کوچک‌تر بودن آن بی‌ارتباط نیست.

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره‌ کادر

برخلاف برخی دیگر از گوشی‌های مشابه هواوی، روشن کردن گزینه AI حداقل در این سوژه تأثیر منفی شدیدی بر کیفیت رنگ تصویر (که در صفحه‌نمایش خود گوشی اغراق‌شده‌تر نیز به نظر می‌رسد) بر جای نمی‌گذارد. اما مشکل کناره‌های تصویر همچنان در آن برقرار است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با AI فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره‌ کادر

تکرار همین سوژه با وضوح 48 مگاپیکسلی به دلیل نور کامل (و شاید حتی اندکی بیش از اندازه) با نتیجه راضی‌کننده همراه می‌شود اما این مسئله در محیط‌های با نور کمتر و به‌خصوص در شب همانطور که در ادامه می‌بینیم به این کیفیت تکرار نخواهد شد. اگرچه در همین مورد نیز نویزهای مشهودی را در تصویر آسمان در برش اندازه واقعی می‌توان مشاهده کرد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 48 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

مشکل کناره‌های کادر در وضوح 48 مگاپیکسل نیز به همان صورت تکرار می‌شود.

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

در سوژه زیر نیز ماجرای بالا به همان صورت تکرار می‌شود و در حالی‌که در مرکز تصویر در نور مناسب با کنترل مطلوب نویز و سطح راضی‌کننده‌ای از جزییات روبرو می‌شویم در کناره‌ها، قضیه متفاوت بوده و تصویری مبهم ایجاد می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 48 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با توجه به جایگاه دور از دسترس HDR در منوی دوربین انتظار تأثیر کمتری از فعال بودن این گزینه در نتیجه نهایی داریم، امری‌که در عمل نیز محقق شده و فعال بودن یا نبودن HDR تأثیر خاصی در سوژه نسبتا دشوار زیر ندارد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

Y7p طبق انتظار از یک گوشی پایین‌رده، موفقیت بزرگی در بازتولید دقیق رنگ‌ها به خصوص در صفحه‌نمایش خود گوشی نداشته و با رنگ‌های سیر و اشباع‌شده‌تری نسبت به حالت عادی در آن روبرو می‌شویم. برای نمونه گل‌های حاضر در تصویر زیر در واقعیت بیش از آن‌که به قرمز تمایل داشته باشند به نارنجی متمایلند و دوربین رنگ‌های آن‌ها را اغراق‌شده‌تر از حالت عادی ثبت کرده است. با انتقال تصاویر به نمایشگرهای با کیفیت خارجی البته از شدت این موضوع تا حدودی کاسته می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از عملکرد این دوربین در حالت ماکرو نیز کاملا رضایت داشتیم و جداسازی سوژه از پس‌زمینه و سرعت و دقت فوکوس در آن نسبتا به خوبی انجام پذیرفت.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با فعال کردن دوربین التراواید، با میدان دید بسیار وسیع‌تری روبرو می‌شویم اما طبق انتظار کاهش محسوسی در جزییات به چشم می‌خورد و مشکل محو شدن کناره‌ها، در اینجا نیز به قوت خود باقی‌ست.

برداشت تصویر با دوربین التراواید در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

حالت دیافراگم باز یا Aperture در این دوربین، به شرط رعایت فاصله حداکثر 2 متری از سوژه مورد نظر کیفیت مناسب را ارائه می‌دهد و تفکیک پیش‌زمینه از پس‌زمینه با کیفیت بالایی انجام می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت Aperture - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

کیفیت تصویر برداشت شده با دوربین اصلی Y7p در شب از لحاظ میزان جزییات و کنترل نویز در سطح چندان مناسبی قرار ندارد اما با فعال کردن حالت شب و به شرط ثابت بودن سوژه، با شرایط بسیار بهتری روبرو می‌شویم. در سوژه زیر برای نمونه، تصویر اول در حالت اتوماتیک با ISO 6,400 و سرعت شاتر 1/12 ثانیه برداشت شده اما در تصویر دوم با انتخاب حالت شب، ISO به 3,200 کاهش پیدا کرده اما در عوض، با 4 ثانیه نورگیری، جزییات بسیار بیشتری به تصویر کشیده شده است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی در این حالت با توجه به ترکیب نشدن پیکسل‌های 0.8 میکرونی با یکدیگر به نور بسیار کمتری منجر می‌شود که چندان مناسب این سوژه به نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 48 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری در دوربین اصلی Y7p حداکثر با وضوح 1080p‌ با 60 فریم در ثانیه انجام می‌شود و طبیعتا امکان برداشت ویدئوی عادی 1080p با 30 فریم در ثانیه نیز در آن وجود دارد. بیت‌ریت ویدئویی در این دو حالت به ترتیب نزدیک به 21 و 15 مگابیت بر ثانیه است و صدای استریوی دوکاناله در هر دو حالت نیز با بیت‌ریتی نزدیک به 190 کیلوبیت بر ثانیه برداشت می‌شود. ویدئوهای این دوربین به لحاظ جزییات و کیفیت رنگ به تصاویر آن نزدیک است اما نبود هرنوع لرزه‌گیر در این قسمت (اعم از دیجیتال یا اپتیکال) باعث انتقال کوچک‌ترین حرکات و لرزش‌ها به نتیجه نهایی شده و از کیفیت آن می‌کاهد. در حین فیلم‌برداری 1080p با 30 فریم در ثانیه می‌توان تصاویری با وضوح 9 مگاپیکسل (2256×4000 پیکسل) را به‌صورت عکس ذخیره کرد اما با افزایش نرخ فریم در ثانیه به 60fps، این میزان به تنها 0.9 مگاپیکسل (720×1280 پیکسل) کاهش می‌یاد.

دوربین سلفی

در Y7p از یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی بدون فوکوس خودکار با f/2.0 استفاده شده که در اولین گام رزولوشن پایین‌تری را نسبت به استاندارد نانوشته‌ گوشی‌های امروزی ارائه می‌دهد. این دوربین طبق انتظار از موارد مرتبط با زیباسازی چهره بهره می‌برد و امکان محو کردن پس‌زمینه به صورت دیجیتال نیز در آن وجود دارد. از نتایج به‌دست آمده از این دوربین در فاصله معمول فوکوس و در نور مناسب می‌توان تا حدودی رضایت داشت اما نسبت به مدل‌های پیشرفته‌تر، طبیعتا در جایگاه پایین‌تری قرار دارد.

باتری

در Y7p از یک باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی استفاده شده که با توجه به وضوح پایین صفحه‌نمایش و پردازنده نچندان پر مصرف می‌توان انتظار دوام بالایی را از آن داشت. هواوی در توصیف این باتری به 22 ساعت نمایش ویدئو،‌ 111 ساعت پخش موسیقی و 20 ساعت مرور وب در شرایط آزمایشگاهی اشاره کرده که البته در عمل نیز می‌توان تا حدودی به آن‌ها دست یافت. شارژدهی Y7p در دنیای واقعی در سطح بسیار مناسبی قرار دارد و با یک بار شارژ، در یک استفاده متوسط رو به بالا به‌راحتی می‌توان از روز دوم گذشت و با کاهش استفاده حتی روز سوم را نیز به پایان برد.

در تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark که آن را با غیرفعال کردن روشنایی خودکار و قرار دادن نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌دهیم، Y7p حد فاصل شارژ 100 درصد تا زیر 20 درصد را در زمان بسیار مناسب 15 ساعت و 27 دقیقه‌ای پشت سر گذاشت و این در حالی‌ست که نمونه‌ای مثل گلکسی A30 با صفحه‌نمایش 6.4 اینچی و باتری مشابه 4 هزار میلی آمپر ساعتی در این تست به امتیاز 13 ساعت و 17 دقیقه‌ای می‌رسد. البته توجه به این نکته نیز کاملا با اهمیت خواهد بود که بخش مهمی از امتیاز پایین‌تر A30، به وضوح بالاتر صفحه‌نمایش آن مرتبط است.

شارژر 10 واتی همراه Y7p روی کاغذ از توان چندان بالایی برخوردار نیست و اشاره نشدن به سرعت شارژ آن نیز این موضوع را کاملا تأیید می‌کند. تست شارژ گوشی را طبق معمول از شارژ صفر درصد در حالت خاموش آغاز می‌کنیم جایی‌که پس از 5، 10 و 20 دقیقه شارژ گوشی به ترتیب به 6، 10 و 18 درصد رسید. برای مقایسه، A30 با شارژر 15 واتی خود در دقیقه 20 تا 19 درصد شارژ شده و از این بابت هنوز تفاوت بزرگی بین این دو دیده نمی‌شود. پس از 30 دقیقه به شارژ 27 درصد در Y7p و 30 درصد در A30 می‌رسیم و پس از یک ساعت نیز در حالی‌که باتری Y7p تا 52 درصد شارژ شده، در A30 به شارژ 61 درصدی می‌رسیم و بالاخره توان بالاتر شارژر، اثرات خود را نمایان می‌سازد. Y7p پس از 90 دقیقه به شارژ 76 درصدی می‌رسد و A30 نیز در این حالت 90 درصد شارژ دارد. شارژ Y7p پس از 2 ساعت به 95 درصد می‌رسد و این در حالی‌ست که A30، نزدیک به 14 دقیقه قبل از آن یعنی دقیقه 106 به شارژ خود خاتمه داده است. در نهایت پس از گذشته نزدیک به 137 دقیقه از شروع شارژ، باتری Y7p، به‌طور کامل، شارژ می‌شود.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Y7p با سیستم‌عامل اندروید 9 و رابط کاربری EMUI 9.1.1 ارائه می‌شود که پیش از این بارها در گوشی‌های مختلفی از هواوی تا آنر تکرار شده است. زمان بوت نزدیک به 27 ثانیه است که با وجود آن‌که زمانی نسبتا طولانی به حساب می‌آید اما برای این رده قیمتی چندان نیز کند نخواهد بود.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ همراه با برخی موارد دیگر مثل کاهش ظرفیت باتری و میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. در این بخش با با فعال کردن گزینه تقویم ایرانی (Persian Calendar) در اپلیکیشن تقویم، تاریخ شمسی نیز در زیر تاریخ میلادی به نمایش گذاشته می‌شود.

با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد؛ میانبرهای این بخش بدون تغییر بوده و در اینجا نیز از گزینه HiVision در کناره سمت راست می‌توان برای شناسایی محیط با هوش مصنوعی استفاده کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

در صفحه هوم به‌جز نبود برنامه‌های گوگل که در ادامه به آن می‌پردازیم به نکته خاصی بر نمی‌خوریم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جداگانه در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

صفحه سمت چپ در هوم‌اسکرین که در نمونه‌های پیشین هواوی، HiBoard نام داشت حالا Huawei Assistant نامیده می‌شود و در آن مثل قبل اطلاعات مختلفی مثل خبرها و اتفاقات روز به نمایش گذاشته می‌شود. باکس جست‌وجو بالای این منو نیز برای یافتن موارد مختلف از جمله اپلیکیشن‌ها و کنتاکت‌ها به‌کار می‌رود.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به تشکیل هات‌اسپات و فعال کردن وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Setting، جست‌وجو در بین تصاویر، رفتن به عکس‌های Favorites و به نمایش گذاشتن آخرین عکس‌های اضافه شده هنگام نگه داشتن دست روی گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه‌نمایش به حالت ویرایشی صفحه هوم وارد می‌شویم که افزودن و کاستن از صفحات این قسمت، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در آن را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین با یک تفاوت کوچک نسبت به نمونه‌های پیشین مثل نوا 5T روبرو می‌شویم جایی‌که همه چیز از انتخاب چینش ماتریسی آیکون‌های صفحه هوم از بین سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5، قفل کردن پوسته همراه با گزینه پر کردن جای خالی برنامه‌ها در هنگام حذف یک اپلیکیشن سر جای خود باقی‌ست اما این بار همانطورکه اشاره شد گزینه دسک‌تاپ سمت چپ به جای HiBoard، حالا Huawei Assistant نام دارد.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منویی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش در نگاه اول هیچ تفاوتی با گذشته نداشته و با یک بار پایین کشیدن آن علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض شامل وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و اسلایدر تغییر روشنایی نیز بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار در پایین این قسمت دیده می‌شود. در نهایت بر بالای این بخش آیکونی برای دسترسی مستقیم به منوی تنظیمات و گزینه‌ای برای ویرایش آیکون‌های همین منو در نظر گرفته شده است.

با ادامه اسکرول 6 آیکون دیگر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس گزینه ادیت در بالا نیز 6 گزینه دیگر امکان افزوده شدن به این لیست را پیدا می‌کنند.

منوی Setting دیگر منوی بدون تغییر در این ساختار منویی‌ست که بر بالای آن مثل گذشته، باکسی برای جست‌وجو، گزینه‌ای جهت نمایش حساب کاربری هواوی و گه‌گاه پیشنهادهایی برای آشنایی بیشتر با برخی قسمت‌های آن ارائه می‌شود. اجزا و بخش‌های مختلف این رابط کاربری تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند و تقریبا همه چیز بر سر جای خود باقی مانده است.

از جمله قسمت‌های جالب و در عین حال کاربردی منوی تنظیمات گوشی، باید به قسمت Shortcuts & gestures از منوی Smart assistance اشاره کرد که در آن می‌توان با میانبرها و ژست‌های حرکتی مختلف گوشی در کنار هم آشنا شد.

اولین گزینه حاضر در این منو، دو بار فشردن دکمه ولوم پایین در هنگام خاموش بودن صفحه‌نمایش برای احضار سریع دوربین است که از آن با عنوان Ultra snapshot یاد می‌شود. این حرکت را می‌توان را برای احضار سریع دوربین نیز به‌کار گرفت.

برای گرفتن اسکرین‌شات به‌جز ترکیب ولوم پایین و دکمه پاور می‌توان از این منو، گزینه کشیدن سه انگشت رو به پایین را انتخاب کرد.

در نهایت از دیگر موارد حاضر در این منو باید به روشن شدن صفحه‌نمایش در هنگام بلند کردن گوشی، قطع یا کاهش صدای زنگ با برگرداندن یا برداشت دستگاه و پاسخ دادن به تماس صرفا با برداشت گوشی اشاره کرد.

غیبت گوگل، HMS و AppGallery

همانطور که در ابتدای مطلب در بخش مقدمه نیز اشاره شد با توجه به مشکلات و محدودیت‌های ایجاد شده برای هواوی در طی یک‌سال گذشته این شرکت در نهایت امکان استفاده از بسته نرم‌افزاری و خدمات گوگل موسوم به GMS را در محصولات جدید خود نداشته و به‌جای آن از خدمات موبایلی هواوی یا HMS بهره می‌برد. در گوشی‌های جدیدتر این کمپانی و البته زیر مجموعه آنر آن از یک فروشگاه اختصاصی به نام AppGallery استفاده می‌شود که جایگزین Google Play شده است هواوی در طی چند فصل گذشته سرمایه‌گذاری گسترده‌ای را در این زمینه صورت داده و با و ارائه مشوق‌های فراوان برای توسعه‌دهنده‌گان نرم‌افزاری در مسیر هرچه پر بارتر کردن این استور قرار دارد.

برای استفاده از AppGallery طبق انتظار نیاز به ثبت نام و تهیه حساب کاربری هواوی است که طبق تجربه استفاده از خود اپلیکیشن برای انجام پروسه ثبت‌نام راه‌حل بهتری نسبت به ثبت‌نام در وب‌سایت و وارد کردن اطلاعات درون برنامه به‌نظر می‌رسد. پس از آن نوبت به انتخاب کشور محل سکونت می‌رسد که حداقل در نمونه در اختیار ما خبری از ایران در این لیست نبود اما با انتخاب دیگر کشورها نیز با مشکلی روبرو نشدیم. AppGallery در حال حاضر بسیاری از برنامه‌های مهم و ضروری کاربران از جمله شبکه‌های اجتماعی متداول مورد نیاز را پوشش می‌دهد و با وجود آن‌که هنوز در مقایسه با Google Play در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد اما با توجه به روند توسعه آن و سرمایه‌گذاری‌های هواوی می‌توان آینده روشنی را برای آن متصور شد.

به‌جز AppGallery طبیعتا امکان نصب برنامه‌های مختلف به‌صورت مستقیم با کمک فایل APK آن‌ها نیز وجود دارد که بدین‌منظور چندین فروشگاه‌های جانبی داخلی و خارجی در دسترس قرار دارد. نکته مهم در این میان توجه به منبع دانلود فایل و استفاده از برنامه‌های مهم‌تر امنیتی و آنتی‌ویروس برای اطمینان از بدون مشکل بودن فایل نصب شده است. البته در Y7p پس از دانلود یک فایل APK‌ و قبل از نصب آن یک بررسی امنیتی یا Security Check روی فایل صورت می‌‌گیرد که می‌تواند تا حدودی خیال کاربران را از بابت اصالت یک برنامه راحت نماید.

با توجه به نبود Google Mobile Services برخی از برنامه‌ها و بازی‌های مهم امکان نصب روی این گوشی را ندارند اما بسیاری دیگر نیز تقریبا بدون مشکل به کار خود ادامه می‌دهند. از جمله برنامه‌های گوگلی که بدون اشکال در Y7p نصب و اجرا می‌شوند باید به مرورگر کروم، صفحه‌کلید Gboard، سرویس نقشه Maps، گوگل Earth‌ و گوگل Photos اشاره کرد و در سوی دیگر مواردی مثل Docs و Sheet، گوگل نیوز، جی‌میل، یوتوب، گوگل Calendar، لنز، Drive‌ و شاید از همه مهم‌تر برای گیمرها Play Games با وجود نصب، اجرا نمی‌شوند. در گوشی‌های HMS به‌خصوص در زمینه بازی بیش از سایر موارد نیاز به‌ بهبود احساس می‌شود و با این‌که اغلب بازی‌های عادی و اصطلاحا casual (در صورتی که نیازمند sign-in در Play Games نباشند) با دریافت APK در این گوشی‌ها قابل اجرا هستند اما شرایط بازی‌های حرفه‌ای‌تر کاملا متفاوت است.

در یک نگاه کلی با وجود آن‌که دسترسی نداشتن به Google Play و مجموعه GMS نقظه ضعف غیرقابل گذشتی برای این مجموعه به حساب می‌آید اما اغلب کاربران کمتر حرفه‌ای‌تر موبایل، حداقل در استفاده‌های معمول با مشکل خاصی در این مدل روبرو نمی‌شوند و بسیاری از نیازهای آن‌ها از طریق فروشگاه‌های جانبی و خود AppGallery برطرف خواهد شد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

Y7p با پروسسور 12 نانومتری Kirin 710F با 4 هسته 2.2 گیگاهرتزی A73 و 4 هسته 1.7 گیگاهرتزی A55 ارائه می‌شود و گرافیک 4 هسته‌ای آن نیز از نوع Mali-G51 است. این مجموعه با این‌‌که نسبتا قدیمی به نظر می‌رسد اما همچنان به لطف حضور هسته‌های A73، از عملکرد راضی‌کننده‌ای برخوردار بوده و در طول استفاده اثر چندانی از لگ و تأخیر در آن دیده نمی‌شود. حافظه رم گوشی 4 گیگابایت است و 64 گیگابایت حافظه داخلی قابل ارتقاء (تا 512 گیگابایت دیگر از طریق اسلات microSD مستقل) دارد.

از 64 گیگابایت حافظه داخلی گوشی در اولین بوت و پیش از آپدیت یا نصب برنامه‌ها یا انتقال هر فایلی به حافظه داخلی، نزدیک به 52 گیگابایت در اختیار کاربران قرار دارد و 11.92 گیگابایت آن نیز به سیستم‌عامل تعلق دارد. برای مقایسه، در P30 Lite با حضور مجموعه گوگل، در این شرایط نزدیک به 14.13 گیگابایت به سیستم‌عامل تعلق داشت.

نوع حافظه داخلی گوشی طبیعتا از نوع eMMC 5.1 است که این موضوع با دستیابی به سرعت 290 مگابایت بر ثانیه‌ای در تست خوانش ترتیبی بنچ‌مارک AndroBench تحقیق می‌شود.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در Y7p با توجه به نوع پردازنده اصلی و حافظه رم، انتظار نتیجه مناسبی در رده پایین را داریم و در برخی تست‌های گرافیکی نیز با توجه به وضوح پایین‌ صفحه‌نمایش، احتمالا با امتیاز بالاتر از حد انتظاری روبرو می‌شویم.

در تست Geekbench 4.4 امتیاز Y7p‌ در حالت‌های تک و چند هسته‌ای در حالی به ترتیب به 1,526 و 5,471 واحد می‌رسد که همین شرایط در P30 Lite نیز با امتیازهای مشابه 1,537 و 5.373 واحد تکرار می‌شود. برای مشخص شدن میزان بزرگی این عدد بد نیست بدانید Redmi Note 8 Pro به‌عنوان یک گوشی پیشرفته رده میانی در این تست به ترتیب به امتیازهای 2,474‌ و 7,641 واحد می‌رسد و اسمارت‌فون پرچمدار Samsung Galaxy S20 Ultra 5G نیز آن را با امتیازهای 4,823 و 12,147 به اتمام می‌رساند.

در نسخه جدیدتر یعنی ورژن 5.1.0 امتیازهای Y7p هنوز در همان سطح قبلی باقی می‌ماند و در دو حالت تک و چند هسته‌ای به ترتیب به امتیازهای 322 و 1,334 دست می‌یابد. برای مقایسه، نوت 8 پرو در این تست به امتیازهای 488 و 1,621 واحد می‌رسد و S20 Ultra نیز آن را با امتیازهای 930 و 2,825 پشت سر می‌گذارد.

Y7p در تست کلی AnTuTu v8.3.5 به امتیازی نزدیک به 158 هزار واحد می‌رسد که بار دیگر جایگاه گوشی در رده پایین رو به بالا را به نمایش می‌گذارد. نوت 8 پرو این تست را با امتیازی نزدیک به 284 هزار به اتمام می‌رساند و S20 Ultra نیز با امتیاز فراتر از 517 هزار واحدی، برتری خود را به‌ رخ می‌کشد.

در تست نهایی Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از بنچ‌مارک 3DMark که‌ معیاری برای جایگاه گرافیک دستگاه به حساب می‌آید به امتیاز 945 واحدی دست پیدا می‌کنیم که رقم نسبتا مناسب و تا حدودی فراتر از انتظار از این رده قیمتی‌ست که احتمالا با وضوح پایین‌تر صفحه‌نمایش بی‌ارتباط نیست. البته این امتیاز هنوز تغییری در جایگاه Y7p ایجاد نمی‌کند چرا که دو گوشی ردمی نوت 8 پرو در رده میانی پیشرفته و S20 Ultra‌ در کلاس پرچمداران، در آن به ترتیب به امتیازهای 2,376 و 6,842 واحد دست می‌یابند.

ارتباطات

Y7p در بخش ارتباطی چندان پر قدرت ظاهر نمی‌شود و در حالی‌که پروسسور Kirin 710F آن روی کاغذ امکان دستیابی به سرعت 600Mbps در دانلود تحت LTE Cat.12 را فراهم می‌کند اما شرکت سازنده اشاره‌ای به این موضوع نکرده و با توجه به رده قیمتی گوشی، ممکن است تغییری در این مورد صورت پذیرفته باشد. وای‌فای گوشی از نوع تک باند 2.4 گیگاهرتزی نسخه n است و بلوتوث نسخه 5 جک 3.5 میلی‌‌متری هدست و مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo لیست گزینه‌های ارتباطی آن را تکمیل می‌کنند. در Y7p از NFC صرفنظر شده و استفاده از پورت منسوخ شده microUSB نیز از جذابیت این مدل می‌کاهد.

کلام آخر

Huawei Y7p اسمارت‌فونی با طراحی زیبا و ظاهری متمایز است که با رنگ‌آمیزی جذاب در بخش پشتی و صفحه‌نمایش بزرگ مجهز به دوربین سلفی پانچی، از رقبای هم‌قیمت خود به خوبی متمایز می‌شود. از ابعاد و وزن این مدل می‌توان رضایت داشت و در سوی نکات منفی طراحی آن نیز باید از پلاستیکی بودن و جذب اثرات انگشت سخن گفت.

صفحه‌نمایش دستگاه از ابعاد بزرگ و زاویه دید مناسبی برخوردار است اما در زمینه دقت رنگ چندان فوق‌العاده نبوده و وضوح پایین آن نیز در برخی موارد مثلا هنگام نمایش نوشته‌های ریز و کوچک، پایین‌تر از حد انتظار عمل می‌کند.

دوربین 48 مگاپیکسلی اصلی گوشی طبق معمول در حالت پیش‌فرض با وضوح 12 مگاپیکسلی عکاسی می‌کند که در نور مناسب عکس‌های قابل‌قبولی را به لحاظ میزان جزییات و کنترل نویز ارائه می‌کند. خروجی این دوربین البته در کناره‌ها مناسب نبوده و کیفیت تصویر در لبه‌های کادر با  ایجاد تصویری درهم (که نمونه آن در قسمت دوربین در بالا قابل مشاهده است) کاملا از دست می‌رود. این شرایط برای دوربین واید نیز دقیقا به همین صورت تکرار می‌شود و در حالی‌که با نتیجه نسبتا قابل قبولی در مرکز کادر روبرو می‌شویم، در لبه‌های کناری کادر، تصویری درهم و مبهم ایجاد می‌شود. فیلم‌برداری دوربین اصلی با وضوح فول ا‌چ‌دی با دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه انجام می‌شود که با وجود آن‌که از لحاظ میزان جزییات با عکس‌های آن قابل مقایسه است اما در نبود هرگونه لرزه‌گیر (اعم از دیجیتال یا اپتیکال)، کوچک‌ترین حرکت‌های دست به نتیجه نهایی منتقل می‌شود.

Y7p در زمینه پردازشی، عملکرد مناسبی را با توجه به رده قیمتی آن ارائه می‌دهد و حافظه داخلی 64 گیگابایتی eMMC آن نیز از طریق یک اسلات حافظه کاملا مستقل تا 512 گیگابایت دیگر امکان ارتقاء دارد. این گوشی در زمینه ارتباطات نیز با انتقادهای مشخصی روبروست که از آن جمله جدا از نبود NFC (که امری معمول در این رده قیمتی به حساب می‌آید) بی‌شک باید از microUSB بودن درگاه ارتباطات سیمی آن یاد کرد.

باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی دستگاه از توان بسیار بالایی برخوردار است و با توجه به وضوح پایین صفحه‌نمایش، شارژ طولانی مدتی را برای این مدل فراهم می‌کند. شارژر گوشی البته تنها 10 وات توان دارد و برای شارژ کامل باتری از طریق آن باید بیش از 2 ساعت به انتظار نشست.

در نهایت شاید جدی‌ترین انتقاد به این مجموعه به نبود نرم‌افزارهای گوگل و در صدر آن‌ها فروشگاه Google Play تعلق دارد که در عمل بخشی از مشکلات ناشی از نبود آن را می‌توان از طریق فروشگاه AppGallery خود هواوی برطرف ساخت و برخی دیگر نیز با فروشگاه‌های جانبی داخلی و خارجی با نصب مستقیم فایل APK قابل برطرف ساختن است. این البته به معنای کارکرد همه برنامه‌ها در این مدل نبوده و بسیاری از برنامه‌های خود شرکت گوگل (از جمله جی‌میل، یوتوب، تقویم و مجموعه Sheets و Docs) در این مدل امکان اجرا ندارند. مشکل برای بازی‌های پیشرفته و عناوینی که نیاز به لاگین در Play Games دارند نیز برقرار است اما با توجه به ضرروت حل این مشکل و سرمایه‌گذاری گسترده هواوی در این عرصه می‌توان نسبت به بهبود شرایط در آینده امیدوار بود.