mobile.ir - مرجع موبایل ایران

شاید خود سامسونگ نیز در گذشته‌ای نچندان دور و در زمانی‌که با تلفیق سری J با گلکسی Aهای نوظهور قصد تقویت رده میانی خود در برابر رقبای قدرتمند این کلاس را داشت، موفقیت گسترده این خانواده در یکی دو سال اخیر را پیش‌بینی نمی‌کرد. سری A که نخستین گام‌های لرزان خود را در تابستان 2014 با معرفی گلکسی Apha‌ برداشت پس از چند سال به محل کسب درآمد مطمئنی برای سامسونگ بدل شد که گه‌گاه از مدل‌های پیشرفته سری S و Note نیز در جلب توجه بازار، موفق‌تر عمل می‌کند.

سال گذشته در خلال نمایشگاه MWC 2019 اسمارت‌فون جدیدی از این سری با نام Galaxy A50 معرفی شد که به واسطه صفحه‌نمایش بزرگ Super AMOLED، دوربین‌های سه‌گانه، حافظه داخلی بالا و از همه مهم‌تر قیمت مناسب، توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب کرده و در اندک زمانی به یکی از پر فروش‌ترین اسمارت‌فون‌های بازار در اغلب مارکت‌های مهم، بدل گردید.

Samsung Galaxy A50

موفقیت A50، سامسونگ را به معرفی ادامه‌ای بر این مدل با نام Galaxy A50s در تابستان گذشته ترغیب نمود و چند ماه پیش در پایان سال 2019 نیز، نسل جدید این مدل با عنوان Galaxy A51 پای در عرصه وجود گذاشت.A51 در اغلب موارد تغییر خاصی در فرمول موفقیت A50 ایجاد نکرده و در اینجا نیز از همان ترکیب آشنای پیشین یعنی یک صفحه‌نمایش بزرگ با کیفیت، حافظه داخلی بالا، دوربین‌های چندگانه و باتری نسبتا پر ظرفیت استفاده شده است. تنها موارد اصلی تغییر یافته در این مدل را باید در جایگاه دوربین سلفی دستگاه و افزوده شدن دوربین جدیدی در بخش پشتی جست‌وجو کرد و به جز این موارد عملا با همان گلکسی A50 و A50s پیشین روبرو می‌شویم.

A51 البته از لحاظ نوع و رزولوشن دوربین‌های اصلی و سلفی،‌ مشابه A50s عمل کرده و با ارائه دوربین اصلی 48 مگاپیکسلی و سلفی 32 مگاپیکسلی، توجه کاربران عام‌تر این بازار را به خود جلب کرده است.

سامسونگ گلکسی A51 با نام مدل SM-A515F موضوع بررسی این نوبت است. این گوشی را فروشگاه آمیتیس برای بررسی در اختیار ما قرار داده است.

جعبه محتویات

A51 از لحاظ شکل ظاهری جعبه محتویات تقریبا هیچ تفاوتی با A50 و A50s نداشته و در اینجا نیز با جعبه نسبتا کوچکی با تصویر گوشی و نام مدل روبرو می‌شویم که در کناره آن برخی از مشخصات دستگاه نقش بسته است.

محتویات درون این باکس نیز تغییری را نشان نمی‌دهند و به جز خود گوشی همچنان به شارژر، هدست سیمی، کابل USB، یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر همراه با آچار دسترسی به سیم‌کارت و نوشته‌های راهنما بر می‌خوریم.

طراحی هدست سیمی گوشی نسبت به قبل بدون تغییر بوده و در اینجا نیز با درایورهای هلالی‌شکل ارگونومیک و تک دکمه جای گرفته روی سیم هدست روبرو می‌شویم.

شارژر گوشی همان نمونه 15 واتی (9 ولت و 1.67 آمپری) پیشین است که طبق تجربه‌های پیشین احتمالا در اینجا نیز شارژ نسبتا سریعی را برای این مدل به ارمغان می‌آورد. قدرت این شارژر را در بخش باتری بررسی خواهیم کرد.

طراحی ظاهری

با یکسان ماندن بسیاری از امکانات و قابلیت‌های A51 در مقایسه با A50 و A50s، این، طراحی گوشی‌ست که بیش از همه نقش مهمی را در تشویق کاربران به خرید این مدل ایفا می‌کند؛ اولین نکته جدید در ساختار طراحی این مدل را باید در دوربین سلفی آن جست‌وجو کرد که برخلاف دو مدل پیشین از حالت ناچ قطره‌ای بخش بالایی خارج شده و حالا به فرمی مشابه آنچه در گلکسی Note10 دیده بودیم به درون پنل منتقل شده است. حفره در نظر گرفته شده برای این دوربین در صفحه‌نمایش، نسبتا کوچک بوده و با توجه به جایگاه آن که مزاحمت چندانی را برای کاربر ایجاد نمی‌کند، می‌توان از بهبود طراحی در این قسمت سخن گفت. کاهش اندازه حاشیه پایین صفحه‌نمایش از دیگر نکات مثبت طراحی A51 به حساب می‌آید.

بدنه دستگاه همچنان پلاستیکی و کاملا براق بوده و به خصوص در نسخه مشکی، به شدت جاذب اثرات انگشت است از این رو استفاده از قاب پلاستیکی همراه دستگاه (یا هر قاب دیگری) برای ممانعت از جذب اثرات انگشت و جلوگیری از آسیب‌دیدگی بدنه پلاستیکی این مدل،‌ ضروری به نظر می‌رسد.

دیگر تغییر مهم در طراحی این مدل که در یک نگاه، آن را از A50s جدا می‌کند در بخش پشتی دستگاه قرار دارد جایی‌که تعداد دوربین‌های این قسمت نه‌تنها از 3 به 4 عدد افزایش پیدا کرده بلکه چینش این دوربین‌ها نیز به صورت حرف L درآمده و فلش LED نیز به کناره این قسمت منتقل شده است. میزان بیرون‌زدگی لنزهای دوربین در این قسمت همچنان اندک بوده و با توجه به فرم آن‌ها، لق‌خوردگی کمتری نیز هنگام قرارگیری روی میز نسبت به مدل‌های پیشین در آن ایجاد می‌شود.

بدنه پلاستیکی براق این قسمت از فرمی مشابه با A50s با خطوط ناپیدایی در بدنه برخوردار است که البته شکل آن‌ها در یک مقایسه رو در رو با A50s با تغییر روبرو شده و با حرکت دادن گوشی در نور نیز، این خطوط، اندکی محوتر از A50s به نظر می‌رسند.

لبه‌های کناری بخش پشتی همچنان به صورت خمیده و متمایل به جلوی گوشی طراحی شده‌اند که این موضوع در کمتر به‌نظر رسیدن ضخامت و جای‌گیری بهتر گوشی در دست کمک فراوانی می‌کند.

با تغییر نسبت صفحه‌نمایش و تبدیل آن از 19.5:9 به 20:9 با دیوایس باریک‌تر و کشیده‌تری روبرو می‌شویم که با وجود آن‌که با عرض کمتر، استفاده از آن با یک دست راحت‌تر شده اما دکمه‌های جانبی تغییر صدا و پاور را بیش از پیش از دسترس خارج کرده و در حالی‌که در هر دو مدل A50 و A50s دسترسی به دکمه ولوم بالا با یک دست برای اغلب افراد بدون حرکت دادن گوشی امکان‌پذیر نبود حالا دکمه ولوم پایین نیز تقریبا به همان سرنوشت دچار شده و با یک دست در حالت عادی و بدون جابجا کردن دستگاه تنها می‌توان دکمه پاور را به سادگی لمس کرد. سایر اجزای پیرامونی با تغییر خاصی روبرو نشده و شرایط تقریبا به همان قرار سابق است.

گلکسی A51 در زمینه طراحی همان راه مدل‌های پیشین این کلاس را در پیش گرفته و با وجود آن‌که تغییراتی مثل انتقال دوربین سلفی به درون صفحه‌نمایش، تغییر نسبت تصویر به 20:9 و شکل ظاهری متفاوت دوربین‌های بخش پشتی، ترکیب جذاب‌تری را برای این مدل به همراه آورده اما هنوز استفاده کامل از پلاستیک، جذب بالای اثرات انگشت و دور از دسترس بودن دکمه‌های کناری برای استفاده با یک دست، انتقادهای پابرجای طراحی این سری را تشکیل می‌دهند که بعضی حتی نسبت به گذشته تشدید نیز شده‌اند.

ابعاد و وزن

افزایش 0.1 اینچی ابعاد صفحه‌نمایش در A51 انتظار روبرو شدن با گوشی بزرگ‌تری را نسبت به دو مدل قبلی این کلاس ایجاد می‌کند. از طرفی دیگر اما نسبت صفحه‌نمایش این مدل از 19.5:9 به 20:9 افزایش پیدا کرده که این موضوع روی کاغذ به کاهش عرض و افزایش ارتفاع می‌انجامد. A51 در عمل با طول و عرض به ترتیب 158.5 و 73.6 میلی‌متری، نسبت به A50 و A50s در ارتفاع بدون تغییر بوده و عرض آن نیز نزدیک به 1 میلی‌متر کاهش پیدا کرده است. کاهش عرض را بیش از همه چیز باید به تغییر نسبت صفحه‌نمایش مرتبط دانست و عامل ثابت ماندن ارتفاع نیز در کمتر شدن حاشیه پایین صفحه‌نمایش نهفته است.

A51 با ضخامت 7.9 میلی‌‌متری نسبت به دو مدل پیشین این کلاس، 0.2 میلی‌‌متر ضخیم‌تر است اما این ضخامت بیشتر به دلیل لبه‌های خمیده بخش پشتی چندان احساس نمی‌شود و در عمل می‌توان آن را یک نمونه Slim تلقی نمود.

وزن گوشی 172 گرم اعلام شده که 6 گرم نسبت به گذشته سنگین‌تر است اما هنوز در دست گوشی سنگینی احساس نمی‌شود.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش A51 با 0.1 اینچ ارتقاء نسبت به گذشته یک نمونه 6.5 اینچی با وضوح 1080×2400 پیکسل (فول اچ‌دی پلاس در نسبت 20:9) بوده که طبق انتظار با فناوری Super AMOLED ساخته شده است.

این صفحه‌نمایش نیز مثل دیگر OLEDهای سامسونگ در هنگام مشاهده از کناره‌ها، سایه سبزرنگ مشهودی را به نمایش می‌گذارد که به خصوص در پس‌زمینه‌های سفید مشهودتر است. سنسور اثر انگشت در این گوشی نیز مثل نمونه‌های پیشین، درون صفحه‌نمایش قرار داشته و همانطور که در ادامه خواهیم دید ظاهرا تفاوت خاصی در اجرا و عملکرد این سنسور نسبت به مدل‌های پیشین دیده نمی‌شود.

در منوی Display دستگاه امکان فعال کردن Night mode (برای تیره کردن پس‌زمینه منوها) و Blue light filter (برای کاهش فشار روی چشم در هنگام کار کردن با گوشی در تاریکی) در نظر گرفته شده و با انتخاب گزینه Screen mode نیز می‌توان حالت صفحه‌نمایش را از بین دو گزینه Natural و Vivid انتخاب کرد. این گزینه در حالت پیش‌فرض روی Natural قرار دارد و با انتخاب Vivid، طبق انتظار با رنگ کاملا اشباع‌شده‌تری روبرو می‌شویم که می‌توان میزان گرمای آن را به صورت دستی تعیین کرد و با انتخاب گزینه Advanced settings نیز شدت سه رنگ قرمز، سبز و آبی به صورت جداگانه قابل تغییر است.

در زیر نور مستقیم خورشید با فعال کردن گزینه Adaptive brightness، با نتیجه دلخواهی روبرو می‌شویم و محتوای صفحه‌نمایش را به خوبی می‌توان مشاهده کرد.

نوار مشکی زیر صفحه‌نمایش همانطور که در بخش ابعاد و اندازه‌ها نیز اشاره شد در A51 بسیار کوچک‌تر شده و از حوالی 7 میلی‌متر در مدل قبلی حالا تنها به نزدیک به 4 میلی‌متر رسیده است. حاشیه‌های پیرامونی و بالای صفحه‌نمایش نیز همچنان در حدود 2 میلی‌متر هستند. با انتقال دوربین سلفی به درون صفحه‌نمایش، بخش بالایی، ظاهر یک‌دست‌تری را به خود گرفته که به جز سنسورهای ناپیدای این قسمت تنها شامل اسپیکر تماس در لبه خارجی می‌شود.

سنسور اثر انگشت

طبق انتظار و همچون دو مدل قبلی این خانواده، در A51 نیز از سنسور اثر انگشت نوری یا اپتیکال درون صفحه‌نمایش استفاده شده که هنوز در مقایسه با نمونه‌های خازنی معمول و حسگرهای التراسونیکی که سامسونگ در نمونه‌های پرچمدار خود به‌کار می‌گیرد سرعت و دقت پایین‌تری داشته و به خصوص در محیط‌های با نور شدید، عملکرد نچندان فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهند.

در ابتدای ثبت اثر انگشت در این مدل از کاربران خواسته می‌شود که در هنگام ثبت و شناساندن یک اثر انگشت جدید به دستگاه از کاورها و برچسب‌های محافظ روی صفحه‌نمایش استفاده نکنند یا مطمئن شوند که این کاورها، مانع کارکرد صحیح سنسور اثر انگشت نمی‌شوند. در عمل تفاوت خاصی را در عملکرد این سنسور و مدل‌های پیشین نمی‌توان سراغ گرفت و هنوز از حد سرعت و دقت ایده‌آل فاصله مشخصی دیده می‌شود.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ گوشی همچنان از سه اسلات جداگانه برای جای‌گذاری دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه مستقل استفاده شده که همگی در زیر یک پوشش مشترک در بالای این قسمت جای دارند.

در سمت راست، دکمه‌های تغییر صدا و پاور، بر سر جای همیشگی خود قرار دارند اما این بار همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، دسترسی ضعیف‌تری را نسبت به گذشته ارائه داده و برای اغلب افراد، دسترسی به هر دو دکمه تغییر صدا با یک دست بدون جابجا کردن گوشی، امکان‌پذیر نخواهد بود.

ایده عجیبی که سامسونگ برای سناریوی نگه‌داشتن دکمه پاور در مدل‌های پیشین در نظر گرفته بود، در اینجا نیز تکرار شده و برخلاف انتظار با گرفتن و نگه‌داشتن دکمه پاور، به جای ظاهر شدن منوی خاموش یا ریستارت کردن دستگاه، دستیار هوشمند! Bixby ظاهر می‌شود. برای حل این مشکل طبق معمول باید به منوی Side key‌ در تنظیمات مراجعه کرده و گزینه Press and hold را روی Power off menu تنظیم کرد.

احضار Bixby به جای منوی خاموش و روشن کردن گوشی، به اندازه‌ای برای سامسونگ اهمیت داشته که گزینه‌‌ای را در این قسمت برای راهنمایی کاربران جهت خاموش کردن دستگاه ارائه کرده که جدا از راه‌کارهایی مثل استفاده از دکمه Power در منوی نوتیفیکیشن یا گرفتن همزمان و نگه‌داشتن کلید پاور و ولوم پایین، گزینه جالب و حتی تا حدودی مضحک گفتن عبارت Turn off the phone‌ به دستیار Bixby نیز مشاهده می‌شود!

در این بخش جدا از تغییر عملکرد منتسب شده به دکمه پاور در هنگام گرفتن و نگه‌داشتن این کلید، سه گزینه برای دو بار فشردن پیاپی دکمه پاور نیز در نظر گرفته شده که در حالت پیش‌فرض به گشودن دوربین منجر می‌شود اما می‌توان آن را به بازگشایی بیکسبی یا گشودن یک اپلیکیشن نیز تغییر داد.

میکروفون دوم در بخش بالایی و درگاه اتصال هدست، پورت USB-C، میکروفون تماس و تک اسپیکر اصلی نیز در پایین جای گرفته‌اند.

بخش پشتی

پشت گوشی جدا از چینش L شکل دوربین‌ها، که ظاهر متفاوتی به این قسمت بخشیده، در نگاه اول به A50s شباهت دارد اما با بررسی دقیق‌تر، تفاوت‌هایی را در آن می‌توان سراغ گرفت؛ انتقال نشان سامسونگ از نیمه بالایی به پایین گوشی، یکی از این تفاوت‌هاست و طرح متفاوت و تا حدودی محوتر خطوط پس‌زمینه این قسمت نیز، تفاوت ظریف دیگر را به نمایش می‌گذارد. این کاور پلاستیکی براق همانطور که اشاره شد بی‌درنگ با اثرات انگشت فراوان پوشیده می‌شود و جنس آن ظاهرا مستعد ظهور خراشیدگی‌های کوچک و بزرگ در این بخش با گذشت چند ماه از استفاده خواهد بود.

دوربین‌های اصلی

دوربین اصلی بخش پشتی A51 یک نمونه 48 مگاپیکسلی با گشودگی دیافراگم f/2.0 است که آن را یک دوربین 12 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار با دیافراگم f/2.2 برای برداشت تصاویر واید همراهی می‌کند. دوربین 5 مگاپیکسلی سوم با f/2.2 برای تعیین عمق میدان و محو کردن پس‌زمینه به‌کار می‌رود و بالاخره وظیفه دوربین 5 مگاپیکسلی چهارم با f/2.4 نیز برداشت تصاویر از فاصله نزدیک یا ماکرو است.

دوربین اصلی و حسگر عمق میدان این مجموعه در مقایسه با A50s تفاوتی نداشته اما وضوح دوربین واید از 8 به 12 مگاپیکسل افزایش یافته و دوربین ماکرو نیز به آن افزوده شده است. با وجود این تغییرات، گشودگی f/2.0 دهانه دیافراگم دوربین اصلی نسبت به A50 با f/1.7 هنوز بسیار کمتر است و طبق روال دو نسل قبلی، از لرزه‌گیر اپتیکال یا OIS نیز در هیچ‌یک از این دوربین‌ها خبری نیست.

رابط کاربری دوربین در A51 به نسبت A50s به میزان زیادی ساده‌تر شده و بسیاری از المان‌ها از صفحه اصلی آن حذف شده است. در این رابط کاربری جدا از شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست، در یک ردیف جلوتر تنها به چهار گزینه عکس، ویدئو، لایو فوکوس و More بر می‌خوریم و گزینه‌هایی مثل برداشت Pro، پانوراما، حالت شب، هایپرلپس و سوپر اسلوموشن همگی به گزینه More منتقل شده‌اند. در ردیف بعدی سوییچر جابجایی سریع بین دو دوربین عادی و واید دیده می‌شود و بر بالای آن نیز گزینه‌ دیگری جهت تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و اعمال تنظیمات خودکار به تصویر در نظر گرفته شده که سامسونگ از آن با عنوان Scene optimizer یاد می‌کند اما کارکردی مشابه گزینه‌های AI در سایر دوربین‌ها دارد.

آیکون‌های حاضر در کناره سمت چپ بدون تغییر مانده‌اند و همچنان شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات می‌شوند. یک تغییر در این بخش حذف دو گزینه AR Emoji و Bixby Vision است که از بخش اصلی رابط کاربری به درون منوی More منتقل شده‌اند.

گزینه‌های در نظرگرفته شده برای تغییر وضوح و نسبت تصویر در این بخش شامل پنج گزینه فول، 1:1، 16:9، 4:3 و 4:3H می‌شود که به ترتیب به رزولوشن‌های 7.2 مگاپیکسل (1800×4000 پیکسل)، 8.9 مگاپیکسل (2992×2992 پیکسل)، 9.0 مگاپیکسل (2250×4000 پیکسل)، 12.0 مگایپکسل (3000×4000 پیکسل) و در نهایت 48 مگاپیکسل (6000×8000 پیکسل) منجر می‌شوند. وضوح پیش‌فرض در این منو طبق انتظار 12 مگاپیکسل در نسبت 4:3 و حاصل ترکیب چهار پیکسل در یک پیکسل از وضوح 48 مگاپیکسلی دوربین اصلی‌ست که به همین صورت در تمامی سنسورهای Quad Bayer اجرا می‌شود. البته امکان برداشت تصویر با وضوح اصلی 48 مگاپیکسلی نیز وجود دارد اما مثل گذشته با انتخاب این وضوح، گزینه HDR از دسترس خارج می‌شود.

بخش سایر تنظیمات دوربین تقریبا به‌طور کامل مشابه آن چیزی‌ست که در A50s دیده‌ایم و در آن همچنان جدا از تغییر وضوح دوربین اصلی و سلفی، ‌امکان برداشت ویدئو با فرمت HEVC، فعال کردن گزینه لرزه‌گیر دیجیتال و برداشت HDR، موارد دیگری مثل گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر، اسکن QR code، تغییر وظیفه دکمه شاتر و گزینه Save options (برای ذخیره تصاویر با فرمت HEIF و تصحیح تصاویر گرفته شده با لنز واید) در دسترس قرار دارند.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro این دوربین به گزینه‌های پیشرفته‌تری مثل سرعت شاتر و فوکوس دستی بر نمی‌خوریم و تنها سه گزینه تغییر عدد ISO (از 100 تا 800)، وایت‌بالانس و میزان نورگیری در آن حضور دارند. در این حالت امکان برداشت تصویر در حالت RAW نیز ارائه نمی‌شود.

یک نکته مثبت در رابطه با این قسمت، امکان نگه داشتن انگشت روی هر سوژه دلخواهی روی صفحه‌نمایش برای قفل کردن فوکوس و نورگیری خودکار روی آن است. در این حالت با حرکت سوژه، دوربین به صورت اتوماتیک، فوکوس را روی آن حفظ می‌کند.

تصویربرداری با A51 را در یک بعدازظهر آفتابی زمستانی آغاز می‌کنیم جایی‌که با نور مناسبی برای برداشت تصویر روبرو می‌شویم و با وجود آن‌که هنوز از روشنایی ایده‌آل فاصله داریم اما نور کافی برای بررسی قابلیت‌های یک دوربین موبایلی در دسترس قرار دارد. از کیفیت و کنترل نویز تصویر برداشت شده در این حالت می‌توان رضایت داشت و میزان جزییات نیز همانطور که از برش اندازه واقعی تصویر زیر بر می‌آید در سطح مناسبی قرار دارند. در زمینه رنگ البته اندکی از حالت طبیعی دور شده‌ایم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این ماجرا در سوژه زیر نیز تکرار شده و با وجود آن‌که رنگ‌های تصویر اندکی تیره‌تر از حالت عادی ثبت شده‌اند، از میزان جزییات و کنترل نویز می‌توان راضی بود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

همین سوژه را با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی برداشت می‌کنیم جایی‌که با جزییات بیشتری روبرو می‌شویم اما همانطور که از شاخ و برگ درختان در برش اندازه واقعی مشخص است،‌ از sharpness تصویر تا حدودی کاسته شده و در برخی قسمت‌ها،‌ مثل آسمان، نویز بیشتری دیده می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 48MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

مثل دیگر گوشی‌های اخیر سامسونگ، در اینجا نیز گزینه HDR خودکار در حالت پیش‌فرض فعال بوده و به جز وضوح کامل 48 مگاپیکسلی، در دیگر رزولوشن‌ها می‌توان از آن بهره گرفت. از عملکرد گزینه HDR اتوماتیک این دوربین می‌توان رضایت داشت و حضور آن در برخی سوژه‌ها، تأثیر محسوسی را بر جای می‌گذارد. برای نمونه در تصویر زیر با خاموش کردن گزینه HDR بخش بزرگی از جزییات تصویر، مثل های‌لایت‌های آسمان و بخش‌های پوشش گیاهی و خاک کناره تصویر از دست می‌رود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12MP با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12MP با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دقت رنگ دوربین اصلی همانطور که پیش از این نیز اشاره شد اندکی با دنیای واقعی فاصله داشته و با درصدی اشباع و تیره‌گی بیشتر به ثبت می‌رسد. برای نمونه رنگ صندلی زیر در دنیای واقعی اندکی روشن‌تر و به نارنجی تمایل داشت.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از عملکرد دوربین اصلی در برداشت ماکرو به لحاظ سرعت و دقت می‌توان رضایت داشت و جزییات مناسبی در این حالت برداشت می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با وضوح 12MP - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین 5 مگاپیکسلی جدید A51 فاقد فوکوس خودکار بوده و برای برداشت تصاویر ماکرو از فاصله چند سانتی‌متری به کار می‌رود. در نبود فوکوس خودکار در این دوربین، باید گوشی را به‌صورت دستی، به اندازه‌ای به سوژه نزدیک نمود تا با تصویر واضحی روبرو شویم؛‌ این تصویر از لحاظ جزییات و با توجه به رزولوشن دوربین، نسبتا با کیفیت به نظر می‌رسد اما از لحاظ رنگ از شرایط مناسب دور شده و رنگ‌های غیر دقیقی را ایجاد می‌کند (برای مثال، این تصویر را با عکس بالای این پاراگراف که از همین سوژه با دوربین اصلی گرفته شده است، مقایسه کنید.)

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دوربین 12 مگاپیکسلی واید دستگاه طبق انتظار فضای گسترده‌تری را در کادر خود جای می‌دهد اما تقریبا مشابه آنچه که پیش از این در این کلاس دیده‌ایم، رنگ متفاوت و گرم‌تری را در مقایسه با دوربین اصلی ایجاد کرده و در نبود فوکوس خودکار کیفیت فوق‌العاده‌ای را به خصوص در زمینه میزان جزییات ارائه نمی‌دهد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین واید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت شب یا Night mode که در A50s نیز حضور داشت، روی کاغذ منجر به برداشت تصاویر با کیفیت‌تری در شب می‌شود. با فعال کردن حالت شب،‌ وضوح تصویر از 12 به 8 مگاپیکسل کاهش پیدا می‌کند که این موضوع مشابه A50s است. در این حالت با وجود آن‌که زمان بیشتری برای گرفتن این عکس صرف می‌شود اما در عمل، برخلاف نمونه‌‌های موفقی همچون دوربین‌های هواوی، نور بیشتری در اختیار سنسور قرار نگرفته و هنوز جزییات پایین و نویز بالایی در تصویر به چشم می‌خورد.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 49Mbps و بیت‌ریت صوتی 260Kbps به صورت دوکاناله استریو انجام می‌شود و در وضوح فول اچ‌دی نیز تنها می‌توان با نرخ 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 17Mbps فیلم‌برداری نمود. از همین ابتدا،‌ نبود گزینه برداشت ویدئوی 1080p با 60 فریم در ثانیه یکی از نکات منفی این قسمت است که به همین صورت در دو مدل پیشین نیز تکرار شده بود.

یک نکته جدید در رابط کاربری فیلم‌برداری این دوربین، افزوده شدن گزینه‌ای تحت عنوان Super Steady (با آیکون دست) در منوی اصلی آن است که تنها در نسبت تصویر 16:9 عمل کرده و ظاهرا مستقل از گزینه Video stabilization در بخش تنظیمات عمل می‌کند.

با انتخاب گزینه Super Steady، در حقیقت از دوربین واید 12 مگاپیکسلی برای برداشت ویدئو استفاده می‌شود و در نتیجه آن با قاب تصویر کاملا بازتری روبرو می‌شویم. این موضوع در دو اسکرین‌‌شات گرفته شده در زیر کاملا مشخص است؛ ‌جایی‌که علاوه بر کادر بازتر، رنگ تصویر نیز اشباع‌تر و غیرواقعی‌تر می‌شود. این ویژگی مثل Video stabilization در وضوح UHD یا 4K در دسترس نیست.

از ویدئوهای فول اچ‌دی گرفته شده با دوربین اصلی با فعال بودن گزینه Video stabilization می‌‌توان به میزان زیادی از لحاظ جزییات و تا حدودی تثبیت تصویر رضایت داشت و رنگ‌های آن نیز نسبتا به واقعیت نزدیک هستند. اما در وضوح 4K‌ در نبود لرزه‌گیر با شرایط ایده‌آلی روبرو نمی‌شویم و جزییات نیز فاصله فراوانی تا سطح ایده‌آل دارند. حین برداشت ویدئو فارغ از وضوح تصویر می‌توان عکس‌هایی با وضوح 9 مگاپیکسل (2250×4000 پیکسل) را برداشت کرد که در این مورد نیز تفاوت خاصی نسبت به گذشته دیده نمی‌شود.

دوربین سلفی

A51، همانند A50s از یک دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی بدون فوکوس خودکار بهره می‌برد اما این بار دیافراگم لنز از f/2.0 در A50 و A50s بسته‌تر شده و به f/2.2‌ رسیده است که این روز کاغذ به عملکرد ضعیف‌تر دوربین در محیط‌های با نور کم‌تر تعبیر می‌شود؛ این دوربین البته همچنان از برداشت HDR پشتیبانی می‌کند. وضوح پیش‌فرض این دوربین همچون دوربین اصلی با آنچه رسما اعلام می‌شود متفاوت بوده و بسته به انتخاب حالت معمولی یا واید دوربین، 8 مگاپیکسل (2448×3264 پیکسل) یا 12 مگاپیکسل (3000×4000 پیکسل) است.

در این دوربین در محوطه بالای دکمه شاتر یک سوییچر تغییر بین حالت واید و زوم شده در نظر گرفته شده که در حالت پیش‌فرض روی گزینه دوم یعنی عکاسی از فاصله نزدیک‌تر قرار دارد. در این حالت رزولوشن‌های تصویر جدا از 8 مگاپیکسلی اصلی در نسبت 4:3 شامل چهار وضوح دیگر یعنی تمام‌صفحه 4.8 مگاپیکسلی (1504×3264 پیکسل)، 1:1 با وضوح 6 مگاپیکسل (2448×2448 پیکسل)، 6 مگاپیکسلی (1836×3264 پیکسل) در نسبت 16:9 و 20 مگاپیکسلی (3948×5264) در نسبت 4:3H می‌شود. نکته جالب، این‌که در این حالت با انتخاب گزینه 4:3H در بالای صفحه، عبارت 32MP درج می‌شود اما وضوح تصویر در این حالت تنها 20.7 مگاپیکسل است.

با تغییر سوییچر پایین صفحه به حالت واید، وضوح پیش‌فرض، همانطور که اشاره شد به 12 مگاپیکسل (3000×4000 پیکسل) افزایش پیدا می‌کند و در چهار نسبت دیگر تصویر یعنی تمام‌صفحه، 1:1، 16.9 و 4:3H نیز وضوح عکس به ترتیب به 7.4 مگاپیکسل (1844×4000 پیکسل)، 9 مگاپیکسل (2992×2992 پیکسل)، 9 مگاپیکسل (2250×400 پیکسل) و در نهایت 32 مگاپیکسل (4896×6528 پیکسل) تغییر می‌کند. بدین‌ترتیب برای رسیدن به وضوح 32 مگاپیکسل نخست باید حالت واید را از پایین صفحه‌ انتخاب کرد و سپس گزینه 4:3H را در آن برگزید.

بدین‌ترتیب در نهایت با ترکیب چهار پیکسل مجاور روی سنسور این دوربین با فناوری Quad Bayer، تصویری با وضوح یک چهارم، یعنی 8 مگاپیکسل برداشت می‌شود اما در عمل این تصویر به وضوح 12 مگاپیکسل اصطلاحا upscale می‌شود. البته نگفته پیداست که در این شرایط بهترین نتیجه در همان وضوح 8 مگاپیکسلی به دست می‌آید.

در زمینه کیفیت سلفی‌های برداشت شده با این دوربین شرایط کاملا به آنچه در A50s دیده‌ایم شباهت دارد و در اینجا نیز به شرط رعایت فاصله یک دست با دوربین (یعنی فاصله معمول برداشت تصاویر سلفی)، می‌توان از تصویر نهایی به لحاظ جزییات و تا حدودی رنگ رضایت داشت. البته برای به دست آوردن یک تصویر طبیعی، بهتر است پیش از برداشت تصویر با این دوربین گزینه زیباسازی چهره را که به صورت پیش‌فرض فعال است،‌ خاموش نمود.

باتری

گلکسی A51 با همان باتری 4 هزار میلی آمپر ساعتی حاضر در مدل‌های پیشین این کلاس ارائه می‌شود که ظرفیت نسبتا راضی‌کننده‌ای را برای دیوایسی در این رده ارائه کرده و شرکت سازنده از دوام 20 و 87 ساعته آن به ترتیب در نمایش ویدئو و پخش موسیقی سخن گفته است. دوام این باتری در دنیای واقعی نیز تفاوت خاصی نسبت به مدل‌های پیشین نداشته و بسته به شدت و نوع استفاده می‌توان مابین 1 تا 2 روز روی آن حساب کرد.

در تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark که دوام باتری دستگاه را از شارژ کامل تا رسیدن به شارژ زیر 20 درصد در حین اجرای یک سناریوی تکراری از مواردی مثل مرور وب، پخش ویدئو و ویرایش تصویر اندازه‌گیری می‌کند، A51 در حالی به زمان 13 ساعت و 12 دقیقه‌ای دست می‌یابد که این رقم در A50 و A50s به ترتیب 12 ساعت و 41 دقیقه و 12 ساعت و 18 دقیقه بوده است. از جمله دلائل احتمالی عملکرد بهتر A51 در این حالت باید به بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری ناشی از حضور نسخه 10 سیستم‌عامل اندروید اشاره کرد.

A51 در زمینه شارژر نیز راه همتایان قبلی خود را در پیش گرفته و به دلیل تغییر نکردن پردازنده دستگاه نیز احتمالا با شرایط یکسانی در مقایسه با A50‌ و A50s روبرو می‌شویم. فرایند شارژ را طبق معمول با رسیدن باتری به صفر درصد و از حالت خاموش آغاز می‌کنیم جایی‌که پس از گذشت 5، 10 و 15 دقیقه از آغاز شارژ، باتری به ترتیب به شارژهای 5، 9 و 14 درصد رسید. پس از 30 دقیقه شارژ باتری به 29 درصد و پس از یک ساعت نیز به 59 درصد رسید. این شرایط تقریبا تفاوت خاصی با آنچه در A50 دیده‌ایم نداشته و در A50 نیز پس از گذشت یک ساعت، باتری، 60 درصد شارژ داشت. باتری A51 پس از 75 و 90 دقیقه به ترتیب تا 75 و 88 درصد شارژ شد و بالاخره فرایند شارژ خود را در دقیقه 113 یعنی تنها 5 دقیقه دیرتر از آنچه در A50 دیده بودیم خاتمه داد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

گلکسی A51 با نسخه 10 اندروید و رابط کاربری One UI 2.0 ارائه می‌شود که در مقایسه با A50s با اندروید 9 و رابط کاربری One UI 1.5، صرفا با برخی تغییرات کوچک روبرو شده است. زمان بوت گوشی بدون تغییر نسبت به گذشته نزدیک به 26 ثانیه است که زمان متوسطی در این رده به حساب می‌آید.

OLED بودن صفحه‌نمایش مثل پرچمداران سری S‌ و Note امکان نمایش صفحه همواره روشن یا Always On Display را فراهم آورده که در آن همچون گذشته زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

این صفحه برخلاف گذشته در حالت پیش‌فرض به صورت دائم به نمایش در نیامده و برای نمایش آن باید روی صفحه ضربه (tap) زد، در منوی تنظیمات مرتبط با این قسمت، حالت نمایش این صفحه‌ را می‌توان به دو گزینه دیگر یعنی نمایش دائمی (Show always) یا نمایش در زمان‌های مشخص (Show as scheduled) نیز تغییر داد. ظاهر منوی این بخش اندکی تغییر کرده و حالا گزینه Clock Style (شیوه‌های مختلف نمایش ساعت در این وضعیت) و Show music information (نمایش اطلاعات موزیک در حال پخش) به صفحه اصلی این منو، منتقل شده‌اند.

منوی همواره روشن به صورت پیش‌فرض به صورت عمودی روی صفحه‌نمایش قرار می‌گیرد اما می‌توان آن را از طریق گزینه‌ای در تنظیمات این قسمت به صورت افقی یا Landscape نیز به نمایش گذاشت.

صفحه قفل جدا از نمایش زمان و تاریخ در گوشه سمت چپ بالا، از دو میانبر برای دسترسی مستقیم به دوربین و شماره‌گیر تلفن برخوردار است که در تنظیمات این قسمت می‌توان هر میانبر دلخواهی را جایگزین آنها کرد.

در منوی تنظیمات صفحه قفل در بخش layout علاوه بر این می‌توان جایگاه این دو میانبر را در پایین صفحه را نیز تغییر داد و با انتخاب گزینه Touch and hold to show، نمایش آنها در نیمه پایینی صفحه را منوط به لمس و نگه داشتن یک آیکون جدید کرد.

در بخش تنظیمات صفحه قفل مثل قبل گزینه‌ای تحت عنوان FaceWidget در نظر گرفته شده که با فعال کردن آن، مواردی مثل کنترلرهای موسیقی، رویدادهای تنظیم شده برای روز جاری، آلارم بعدی ساعت و وضعیت آب و هوا و Bixby Routines (نمایش رویدادهای حاضر در دستیار هوشمند سامسونگ) مستقیما به صفحه قفل منتقل می‌شوند. این اطلاعات مثل قبل به جز صفحه قفل، در بخش همواره روشن صفحه‌نمایش نیز قابل نمایش هستند.

صفحه هوم با آیکون‌های بزرگ‌تری نسبت به گذشته طراحی شده که رنگ و لعاب بیشتری در مقایسه با قبل دارند و از این لحاظ تفاوتی نسبت به قبل ندارند. در اینجا نیز به دلخواه می‌توان ویجت‌ها و آیکون برنامه‌های دلخواه را در صفحات مختلف دسک‌تاپ جای داد و دسک‌تاپ سمت چپ نیز همچنان به Bixby تعلق دارد.

دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش در زمینه شکل و طراحی بدون تغییر مانده و شامل back، هوم و app switcher می‌شوند که با لمس این آخری در کناره سمت چپ، مجموعه‌ای از برنامه‌های جدیدا اجرا شده همراه با آیکونی برای بستن دسته‌جمعی آنها ظاهر می‌شود و در پایین نیز چهار برنامه بیشتر مورد استفاده قرار گرفته شده را می‌توان مشاهده کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر یا نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش، وارد بخش ویرایشی صفحه هوم می‌شویم که طبق معمول چهار گزینه Wallpapers، تم، ویجت و تنظیمات هوم‌اسکرین در پایین آن دیده می‌شود و از طریق آن جدا از حذف و اضافه کردن صفحات دسک‌تاپ می‌توان دسک‌تاپ سمت چپ یعنی Bixby Home را غیر فعال کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم را پیش از این به طور کامل در A50s دیده‌ایم و با تغییر خاصی در اینجا روبرو نمی‌شویم. در این بخش امکان تغییر ساختار صفحه هوم (یک صفحه هوم تکی و صفحه اپلیکیشن‌های جدا یا صفحه هوم قابل اسکرول به سمت چپ و دسک‌تاپ‌های متعدد)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش یا پنهان کردن دکمه دسترسی به App drawer، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، App icon badge (شیوه نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن)، Add apps to Home screen (افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم)، Swipe down for notification panel (کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن) و Rotate to landscape mode (چرخش هوم‌اسکرین با چرخاندن گوشی) و Lock Home screen layout (غیر فعال کردن امکان جایجایی با حذف آیکون‌های روی صفحه‌نمایش) در دسترس قرار دارند.

همچون نسل قبلی Experience UI سامسونگ در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون مثل نمونه مشابه در iOS شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود.

منوی جانبی یا Edge panels که در این رده برای اولین بار در A50s ظاهرا شد حالا در A51 نیز حضور داشته و با کشیدن آیکون آن (که به صورت ناپیدا در نیمه بالایی لبه جانبی سمت راست صفحه‌نمایش قرار دارد) رو به سمت داخل نمایان می‌شود. این منو به صورت پیش‌فرض تنها شامل یک پنل یعنی App Edge برای قرار دادن میانبر برنامه‌های دلخواه در 10 جایگاه آن است که جدا از شش خانه پر شده می‌توان با لمس آیکون + یا گزینه Edit از پایین، آیکون هر برنامه دلخواهی را در آن‌ها جای داد.

مثل قبل، پنل‌های متعدد و متنوعی برای این بخش در دسترس قرار دارد که لیستی از تمامی آنها را با انتخاب گزینه چرخ‌دنده از پایین صفحه می‌توان مشاهده کرد.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade در A50s تغییرات زیادی را نسبت به A50 تجربه کرده بود اما این ساختار در A51 با تغییرات فراوانی روبرو نشده و تقریبا با همان ساختار پیشین در آن روبرو می‌شویم. در این منو با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد ذخیره باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ و کنار آیکون دسترسی به منوی Setting، دکمه‌ای برای خاموش و روشن کردن دستگاه در نظر گرفته شده که با توجه به وظیفه عجیبی که سامسونگ برای دکمه پاور فیزیکی گوشی در نظر گرفته، راه‌کاری ساده‌تری برای تسهیل خاموش و روشن کردن دستگاه به نظر می‌رسد. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود.

اما پیش از آنکه سری به دیگر تاگل‌های منوی نوتیفیکیشن بزنیم بهتر است با دو آیکون جدید در پایین این قسمت آشنا شویم؛ این دو آیکون که با عنوان Devices و Media شناخته می‌شوند در حقیقت راه‌کاری برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به A51 (مثلا از طریق بلوتوث) و کنترل مدیای در حال پخش در آن‌هاست. دستگاه‌های متصل به گوشی با نصب اپلیکیشن SmartThings سامسونگ مجموعه وسیعی از دیوایس‌های هوشمند را در بر گرفته و بدین‌ترتیب کنترل پخش مدیا روی این دیوایس‌ها به امر آسانی بدل می‌شود.

با ادامه اسکرول این بخش 20 آیکون جدید در ردیف‌های چهارتایی با امکان اسکرول افقی به این جمع افزوده می‌شوند که تقریبا همه آنها را در A50s نیز دیده بودیم با این تفاوت که این بار موارد جدیدی مثل Phone visibility و Focus mode به آن افزوده شده است.

گزینه حالت تمرکز یا Focus mode در این بخش برای غیر فعال کردن گزینه‌های مرتبط با سرگرمی و مولتی‌مدیا در دستگاه و تمرکز روی کار و فعالیت‌های شخصی‌ست که با لمس آن و انتخاب یکی از دو گزینه Work time یا Me time، تنها قابلیت‌های اصلی گوشی مثل تماس و پیام، ساعت، تنظیمات و Play Store در دسترس قرار داشته و بقیه به صورت سیاه‌ و سفید و غیر فعال به نمایش در می‌آیند.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار نیز در آن فراهم است.

در رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ، در این بخش امکان تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) نیز در دسترس قرار داشت که این منو حالا با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout در دسترس قرار دارد. در این منو می‌توان نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز کنترل نمود.

منوی اصلی که با کشیدن رو به بالا یا پایین هوم‌اسکرین پدیدار می‌شود از ساختار ساده‌ای برخوردار بوده و مثل A50s در 5 ردیف و 4 ستون از آیکون‌های بزرگ تشکیل شده است. قسمت جست‌وجو در بالا به جای خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش تغییر خاصی نسبت به گذشته نداشته و همان موارد قبلی از جمله Clean up pages برای پر کردن جای خالی‌های ایجاد شده در منوی اصلی ناشی از حذف و اضافه در آن حضور دارند و این بار مجددا گزینه Contact us یا تماس با ما نیز به آن افزوده شده است.

منوی تنظیمات یا Setting گوشی با چند تغییر کوچک نسبت به A50s روبرو شده که آن را کاربردی‌تر از قبل نشان می‌دهد. در این منو مثل گذشته از آیکون‌های رنگی و قسمت‌های مجزایی برای دسترسی آسان‌تر استفاده شده که شامل گزینه‌های ارتباطی یا Connections، گزینه‌های مربوط به صدا و لرزش و اعلان برنامه‌ها، تمامی بخش‌های مرتبط با صفحه‌نمایش، گزینه‌های امنیتی همراه با حساب‌های کاربری و گوگل، بخشی تحت عنوان ویژگی‌های پیشرفته یا Advances features، سه قسمت مرتبط با اپلیکیشن‌ها، تنظیمات عمومی مرتبط با زبان و تاریخ و گزینه‌های کمکی برای افراد توان یاب و بالاخره قسمت اطلاعات کلی گوشی و آپدیت نرم‌افزار می‌شوند.

یک گزینه جدید در این بخش، زیر منوی تازه‌ای به نام Privacy است که در آن موارد مرتبط با حریم خصوصی افراد از مدیریت دسترسی‌ها تا ارسال اطلاعات بازاریابی و عیب‌یابی به شرکت سازنده و اطلاعات و فعالیت‌های به اشتراک گذاشته شده با گوگل در دسترس قرار دارد.

منوی Location یا مسیریابی به صورت یک گزینه مستقل در پایین گزینه Privacy افزوده شده که در آن جزییات بیشتری در مورد مکان کاربر در دسترس قرار می‌گیرد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در A51 درست همانند A50s با Exynos 9611 انجام می‌شود که عملا تفاوت خاصی با Exynos 9610 حاضر در A50 نیز ندارد. این چیپ‌ست 8 هسته‌ای به چهار هسته 2.3 گیگاهرتزی ARM A73 و 4 هسته 1.6 گیگاهرتزی A53 مجهز شده که با وجود آنکه هنوز اختلاف زیادی با چیپ‌ست‌های جدیدتر رده میانی کوالکام مثل Snapdragon 730 و Snapdragon 765 با هسته‌های ARM A76 دارد اما در مقایسه با Exynos 7904 قدرتمندتر به نظر می‌رسد و در قیاس با Kirin 710 هواوی با 4 هسته 2.2 گیگاهرتزی A73 و 4 هسته 1.7 گیگاهرتزی A53 نیز در جایگاه نسبتا برابری قرار می‌گیرد.

برگ برنده اصلی این چیپ‌ست نسبت به Kirin 710 هواوی را باید در گرافیک آن جست‌وجو کرد؛ پردازش گرافیک در Exynos 9611 با Mali-G72 MP3 انجام می‌شود که با وجود آنکه یک هسته کمتر از Mali-G51 MP4 حاضر در Kirin 710 دارد اما در عوض، یک نسل جلوتر بوده و در کلاس بالاتری نیز قرار می‌گیرد؛ این دو عامل همانطور که در ادامه می‌بینیم، هر دو اهمیت بسیار بالاتری نسبت به تعداد هسته دارند. در دنیای واقعی و در هنگام استفاده از گوشی گاه و بی‌گاه تأخیرهای مشهودی در گشودن منوهای داخلی مشاهده می‌شود که این تأخیرها را با توجه به حافظه نسبتا پر سرعت داخلی باید بیش از همه چیز به پردازنده دستگاه نسبت داد.

A51 با 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی قابل ارتقاء (تا 512 گیگابایت به صورت ترکیبی با سیم‌کارت دوم) ارائه می‌شود که از این لحاظ نیز تفاوتی با A50s ندارد. از 128 گیگابایت حافظه داخلی این مدل، 20.8 گیگابایت آن در همان بوت اولیه دستگاه و پیش از انجام هرگونه عملیات انتقال فایل یا نصب و آپدیت برنامه‌ها، به سیستم‌عامل تعلق پیدا کرده و کاربر تنها به 107.2 گیگابایت حافظه داخلی دسترسی دارد. این رقم در A50 برابر با 108.7 گیگابایت و در A50s برابر با 109.6 گیگابایت بوده و A51 از این لحاظ در بدترین شرایط قرار دارد. برای مقایسه این شرایط با رقبای این گوشی، بد نیست بدانید نمونه‌ای مثل Honor 9X در این حالت بیش از 118 گیگابایت حافظه داخلی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

در حالی‌که هر دو مدل A50 و A50s با حافظه داخلی از نوع UFS 2.0 ارائه می‌شدند در A51 نیز انتظاری جز این نداریم و تست AndroBench با کسب نتیجه 490MB/s در خوانش ترتیبی، نیز به روشنی بر این انتظار صحه می‌گذارد. برخی از رقبای سامسونگ در این کلاس قیمتی و حتی پایین‌تر از آن از استاندارد حافظه سریع‌تر UFS 2.1 بهره می‌برند.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در نخستین تست به سراغ بنچ‌مارک پردازشی Geekbench رفته و آن را در ابتدا در نسخه قدیمی‌تر 4.4.2 اجرا می‌کنیم. علت ادامه اجرای این تست با وجود ارائه نسخه جدیدتر آن، امکان مقایسه قدرت پردازشی هسته‌های گوشی با اسمارت‌فون‌هایی‌ست که پیش از این بررسی شده‌اند و با فراگیر شدن نتایج جدیدتر این تست به تدریج تنها از نسخه به‌روز شده این بنچ‌مارک استفاده خواهیم کرد. Galaxy A51 در Geekbench 4.4.2 در حالت‌های تک‌هسته‌ای و چند هسته‌ای به ترتیب به امتیازهای 1,632 و 5,443 دست پیدا می‌کند که کاملا در یک ردیف با A50s و A50 قرار داشته و تفاوت چندانی را با آنر 9X با امتیازهای نزدیک 1,542 و 5,524 نشان نمی‌دهد. برای مشخص شدن مقیاس این امتیاز بد نیست که Honor 9X Pro با چیپ‌ست پیشرفته‌ 7 نانومتری Kirin 810 در این تست به‌ترتیب به امتیازهای 2,778 و 7,630 دست پیدا می‌کند.

در نسخه جدیدتر همین تست یعنی در Geekbench 5.1.0، امتیازهای A51 در دو حالت تک و چند هسته‌ای به ترتیب به 342 و 1,285 می‌رسد که بازهم مشابه A50s بوده و مقایسه آن با نمونه پیشرفته‌تری مثل Honor 9X Pro با پروسسور Kirin 810‌ و امتیازهای به ترتیب 578 و 1,836 به خوبی به جایگاه پردازشی A51 در نیمه پایینی گوشی‌های رده میانی اشاره دارد.

در تست کلی AnTuTu که حالا در ورژن جدید V8.2.4 اجرا می‌شود، A51 در حالی به امتیاز کلی 187,030 واحد می‌رسد که در A50s نیز همین شرایط حکم‌فرما بود و تفاوت خاصی در این قسمت دیده نمی‌شد.

برای مقایسه بیشتر، این امتیاز را در مقابل دیگر گوشی میان‌رده با هسته‌های Cortex-A73 (در قالب پروسسور Snapdragon 665) یعنی Xiaomi Mi A3 قرار دادیم جایی‌که A3 با امتیاز کلی 179 هزار واحدی، اندکی در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد. جزییات امتیازهای هر مرحله را در تصاویر زیر می‌توانید دنبال کنید.

در نهایت در آخرین تست به سراغ بنچ‌مارک گرافیکی Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark می‌رویم که A51 در آن موفق به کسب امتیاز 1,584 واحدی می‌شود. برای مقایسه کافی‌ست بدانید گرافیک ضعیف‌تر Honor 9X در این تست تنها به امتیازی حوالی 900 واحد دست پیدا می‌کند اما 9X Pro‌ با تکیه بر گرافیک Mali-G52 MP6 امتیاز بالاتر 2,484 واحدی را ثبت می‌کند. بدین‌ترتیب A51 مثل اعضای پیشین این خانواده در بخش گرافیکی، امتیاز متوسط رو به بالایی را به خود اختصاص می‌دهد.

ارتباطات

تقریبا تمامی گزینه‌های ارتباطی ذکر شده برای A50s و A50، در اینجا نیز تکرار شده و بار دیگر با حداکثر سرعت ارتباطات نسل چهارمی 600 مگابیت بر ثانیه در دانلود تحت LTE Cat.12، همراه با بلوتوث نسخه 5، وای‌فای دوباند ac و‌ مسیریاب‌های GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo روبرو می‌شویم. جک هدست و پورت USB-C در این گوشی حضور داشته و NFC نیز مثل A50s فراموش نشده است.

کلام آخر

Galaxy A51 نسل سوم یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین ‌اسمارت‌فون‌های سری A سامسونگ به حساب می‌آید که با تکیه بر برخی تغییرات ظاهری و عملکردی، در پی تکرار روزهای درخشان این مجموعه است. حذف ناچ سنتی از بالای صفحه‌نمایش و انتقال دوربین سلفی به صورت پانچی به درون پنل، از جمله اصلی‌ترین المان‌های جدید طراحی در ساختار این مدل به حساب می‌‌آید که در کنار افزایش 0.1 اینجی سایز پنل و ارتقاء نسبت تصویر آن به 20:9، ظاهر جذاب‌تری را به A51 می‌بخشد.

طراحی جدید دوربین‌های بخش پشتی و افزوده شدن یک دوربین 5 مگاپیکسلی ماکرو به این مجموعه دیگر نکته مثبت قابل ذکر در رابطه با این مدل را تشکیل می‌دهد که تأثیر محسوسی را بر انتخاب خریداران (کمتر حرفه‌ای این کلاس) برجای می‌گذارد. حضور اندروید 10 و رابط کاربری One UI 2.0 از دیگر نکات مثبت این مدل به حساب می‌آید.

از این لحظه به بعد البته تفاوت خاصی نسبت به A50s دیده نمی‌شود و انتقادهایی مثل بدنه و شاسی پلاستیکی، جذب بالای اثرات انگشت، بسته‌تر بودن دیافراگم لنز دوربین اصلی (f/2.0 در مقابل f/1.7 در A50)، عملکرد نچندان فوق‌العاده سنسور اثر انگشت درون صفحه‌نمایش، در نظر گرفته نشدن لرزه‌گیر اپتیکال (OIS) برای هیچ‌یک از دوربین‌های دستگاه و در دسترس نبودن لرزه‌گیر دیجیتال در وضوح 4K و در نهایت قدرت پردازشی نچندان بالای چیپ‌ست Exynos 9611 (که به برخی تأخیرهای گاه و بیگاه در حین گردش در منوهای دستگاه منجر می‌شود و با توجه به رده قیمتی دستگاه چندان توجیه‌پذیر نیست) همگی در A51 نیز تکرار شده‌اند.