mobile.ir - مرجع موبایل ایران

سری Note در محصولات سامسونگ همواره به دلیل حضور قلم از تفاوت بزرگ و تعیین‌کننده‌ای با تقریبا تمامی رقبای اندرویدی و غیر اندرویدی خود برخوردار بوده و محصولات این کلاس با افزایش میزان Productivity و امکان تولید محتوا، تا به امروز در سطح و کلاس متفاوتی در مقایسه با سایرین قرار گرفته‌‌اند. این سری تا پیش از گلکسی Note7 از جمله خوشنام‌ترین اسمارت‌فون‌های پیشرفته بازار به حساب می‌آمد و هر ساله بالاترین مشخصات و امکانات گوشی‌های هوشمند در مدل‌های این خانواده قابل جست‌وجو بود.

سامسونگ گلکسی Note7

این روند در سال 2016 با انفجار و آتش‌سوزی‌های سریالی گلکسی Note7 با صدمه و آسیب بزرگی روبرو شد که جدا از ضرر نقدی بیش از 1 میلیارد دلاری، در علاقه و اعتماد خریداران این سری و کل مجموعه سامسونگ تأثیر منفی بزرگی برجای گذاشت. یک سال بعد و در تابستان گذشته سامسونگ برای به دست فراموشی سپردن کابوس نوت7 از محصول کاملا متفاوت و پرقدرتی به نام گلکسی Note8 رونمائی کرد که با وجود آنکه در بسیاری از جنبه‌ها به سری گلکسی S8 پیش از خود شباهت داشت اما برای سری نوت محصول جدید و خاصی به حساب می‌آمد که نمونه آن پیش از این مشاهده نشده بود. گلکسی نوت8 با صفحه‌نمایش غول‌آسای 6.3 اینچی با نسبت 18.5:9، دوربین‌های دوگانه 12 مگاپیکسلی و برخورداری از پیشرفته‌ترین راه‌حل پردازشی زمان خود به زودی، مشکلات نوت7 را به خاطره دوردستی تبدیل کرد که اثری از آن در زمان حال دیده نمی‌شد. نوت8 با وجود همه امکانات و نکات جدید در یک مورد یعنی ظرفیت باتری با احتیاط وارد عمل شد و در حالی‌که در پنج گوشی از شش مدل قبلی سری Note ظرفیت باتری در هر سال همواره با افزایش روبرو بوده است این بار ظرفیت باتری نوت8، از 3,500mAh نوت7 نه‌تنها افزایش پیدا نکرد بلکه با رعایت جنبه احتیاط، به 3,300mAh تقلیل یافت. همین مسئله به مهم‌ترین انتقاد در مورد نوت8 یعنی دوام پائین‌تر باتری منجر شد که این گوشی را در جایگاه پائین‌تری نسبت به گذشته قرار می‌داد.

سامسونگ گلکسی Note8

سامسونگ برای پایان دادن به این انتقادها و ارائه پرچمداری متفاوت در سری نوت در تابستان سال 2018 از گلکسی Note9 پرده برداشت که ظرفیت باتری در آن بالاخره به حد قابل‌قبول برای این کلاس ارتقاء یافته و امکانات جدیدی نیز برای قلم S Pen آن تعریف شده است افزایش چشمگیر حافظه داخلی و به طبع آن افزایش قیمت دستگاه نیز از جمله دیگر نکات قابل اشاره در مورد نوت9 جدید سامسونگ است.

سامسونگ گلکسی نوت9 با نام مدل دقیق SM-N960F/DS و ظرفیت 128 گیگابایتی موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

روی کاور جعبه سیاه‌رنگ نوت9 نه‌تنها خبری از تصویر آن نیست بلکه از نام مدل به سبک گذشته نیز صرفنظر شده و به جای آن تنها تصویری از قلم طلائی S Pen به عنوان یکی از اصلی‌ترین تغییرات نوت جدید به چشم می‌خورد.

جعبه سیاه‌رنگ اصلی درون کاور قرار دارد و محتویات آن تقریبا همان مواردی هستند که پیش از این در نوت8 دیده بودیم.

محتویات این باکس به جز خود گوشی شامل، شارژر، کابل USB-C، هدست سیمی (با بالشتک‌های جداگانه‌ای با سایز کوجک‌تر و بزرگ‌تر)، تبدیل‌های USB-C به USB فول سایز و microUSB، آچار دسترسی به اسلات سیم‌کارت/کارت‌حافظه، سری‌های قلم S Pen (که از 5 عدد به 2 عدد کاهش یافته‌اند) و آچار خارج کردن سرِ قلم می‌شود. سال گذشته همراه با نوت8 در برخی ورژن‌ها، کاور شفاف و شیشه‌ای برای گوشی نیز ارائه می‌شد که امسال حداقل در نمونه در اختیار ما ارائه نشده است.

شارژر گوشی هنوز هیچ تغییری را نسبت به گذشته نداشته و با دو خروجی 15 واتی (9 ولت و 1.67 آمپر) و 10 واتی (5 ولت و 2 آمپر) همچنان منطبق بر فناوری شارژ سریع Quick Charge 2.0 بوده و سامسونگ ظاهرا هنوز راهی برای انطباق پروسسورهای Exynos خود با فناوری‌های شارژ جدیدتر Quick Charge 4.0 ،Quick Charge 3.0‌ و بالاتر نیافته است.

هدست سیمی گوشی مثل سال گذشته توسط این شرکت AKG (از زیر مجموعه‌های سامسونگ) تنظیم شده‌اند و با پوشش پارچه‌ای، کیفیت بالائی را چه در طراحی و چه در صدای خروجی ارائه می‌دهند. این هدست‌ها در حال حاضر در بین نمونه‌های ارائه شده در جعبه گوشی‌های مختلف، یکی از بهترین‌ها به حساب می‌آیند.

تبدیل‌های USB-C به USB فول سایز و microUSB مثل گذشته یکی از کاربردی‌ترین لوازم جانبی همراه نوت9 هستند که اولی امکان استفاده از قابلیت OTG برای اتصال حافظه،‌ دسته‌بازی، موس و کیبورد و مواردی از این دست را فراهم می‌آورد و دومی نیز شما را از به همراه داشتن دائم کابل USB-C برای اتصال به شارژهای مختلف بی‌نیاز می‌سازد.

طراحی ظاهری

شاید اصلی‌ترین انتقاد به گلکسی نوت9 در طراحی آن نهفته باشد؛ شکل ظاهری بدنه در یک نگاه تقریبا هیچ تفاوت خاص و معناداری حداقل در بخش روئی دستگاه نداشته و یک صفحه‌نمایش بزرگ و کشیده با حاشیه‌های اندک در بالا و پائین و لبه‌های کناری خمیده، چیزی‌ست که تقریبا به همین صورت در نوت8 نیز تکرار شده بود.

بزرگ‌تر شدن 0.1 اینچی صفحه‌نمایش نیز این تشابه را چندان به هم نمی‌زند چرا که با کاهش اندک حاشیه‌های عمودی، با ارتفاع تقریبا مشابه‌ای نسبت به قبل روبرو می‌شویم.

این شرایط در کناره‌های فلزی گوشی نیز تکرار شده و خمیدگی شیشه در هر دو بخش روئی و پشتی، همچنان ضخامت دستگاه را کمتر از اندازه واقعی نشان می‌دهد. فریم پیرامونی در کناره‌ها، به صورت باریک و در بالا و پائین با اندازه کامل و به صورت تخت طراحی شده و جنس مات آنها، اثرات انگشت را به خود جذب نمی‌کند. نوت9 همچنان از استاندارد مقاومتی IP68 پشتیبانی می‌کند که این گوشی را در مقابل گرد و خاک و غوطه‌وری در آب با عمق 1.5 متری برای 30 دقیقه، نفوذناپذیر باقی می‌گذارد.

اجزای پیرامونی هیچ تغییری نسبت به گذشته نداشته‌اند و هنوز دکمه Bixby در کناره سمت چپ قرار است بارها و بارها با دکمه پاور اشتباه گرفته ‌شود.

داستان در بخش پشتی اما با یک تغییر بزرگ و کاملا مثبت روبرو شده است؛ این بخش همچنان کاملا براق و جاذب اثر انگشت است و به خصوص در صورت تهیه نسخه مشکی این مدل، پاک کردن آن به وظیفه همیشگی شما تبدیل می‌شود. مجموعه دوربین‌های این بخش با اندکی برآمدگی همچنان در نیمه بالائی در مرکز و درون یک قاب مستطیلی قرار گرفته‌اند اما این بار از ترکیب متفاوتی برای این قسمت استفاده شده و فلش LED از بالای سنسور ضربان قلب به کناره لنز دوربین منتقل شده است؛ تغییر مهم پشت گوشی اما مطمئنا به سنسور اثر انگشت تعلق دارد که مثل سری S9 به زیر دوربین منتقل شده است. تصمیم سامسونگ برای انتقال این سنسور به جایگاهی که مدت‌هاست توسط دیگر سازندگان مورد استفاده قرار می‌گیرد پس از دوبار سعی و خطا در سری S8 و Note8، نکته جالب و قابل تأملی به نظر می‌رسد.

در مجموع بدون در نظر گرفتن جابجای سنسور اثر انگشت در بخش پشتی، نکته جدید و تازه‌ای در طراحی Note9 نسبت به گذشته دیده نمی‌شود و شاید به همین علت، به خصوص برای دارندگان Note8 دلیل اندکی برای ارتقاء به این گوشی حداقل از لحاظ ظاهری وجود دارد.

ابعاد و وزن

با بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش و افزایش بیش از 21 درصدی ظرفیت باتری، انتظار افزایش مشهودی در سایز و وزن گلکسی نوت9 نسبت به گذشته می‌رود. ارتفاع دستگاه 161.9 میلی‌متر است که مقایسه آن با Note8‌، نه‌تنها افزایشی را نشان نمی‌دهد بلکه به لطف باریک‌تر شدن حاشیه پائین صفحه‌نمایش، نزدیک به 0.6 میلی‌متر کاهش نیز یافته است. این کوچک‌سازی در عرض دستگاه با توجه به خمیده بودن صفحه‌نمایش و گسترش یافتن آن در کل عرض گوشی امکان‌پذیر نبوده و افزایش 0.1 میلی‌متری سایز صفحه‌نمایش به خوبی در عرض 76.4 میلی‌متری نوت9 که 1.6 میلی‌متر نسبت به قبل بیشتر شده، نمایان است. ضخامت گوشی نیز به 8.8 میلی‌متر رسیده که 0.2 میلی متر بیشتر از گذشته است.

با وجودی که تأثیر منفی افزایش اندازه صفحه‌نمایش در ارتفاع گوشی، با کاهش حاشیه‌های عمودی قابل جبران است اما در مورد وزن، معمولا افزایش ظرفیت باتری مستقیما مساوی با افزایش وزن گوشی‌ست. گلکسی نوت9 اما به خوبی از پس مدیریت این افزایش حجم باتری برآمده و با 201 گرم وزن تنها 6 گرم نسبت به گذشته سنگین‌تر شده است. این مدیریت وزن البته به معنای سبک بودن نوت9 نیست و یک بار در دست گرفتن این گوشی برای تأیید وزن بسیار زیاد آن کفایت می‌کند.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش 6.4 اینچی نوت9 با 0.1 اینچ افزایش ابعاد نسبت به گذشته روبرو شده که با ثابت ماندن وضوح 1440×2960 پیکسلی با کاهش تراکم اندکی روبرو شده و فشردگی پیکسلی آن از 521ppi سال گذشته حالا به 516 پیکسل در هر اینچ رسیده است. فناوری ساخت این پنل همچنان از نوع Super AMOLED بوده و طبق انتظار از HDR پشتیبانی می‌کند.

وضوح این صفحه‌نمایش طبق رویه سال‌های اخیر سامسونگ به صورت پیش‌فرض روی فول اچ‌دی پلاس یا 1080×2220 پیکسل تنظیم شده اما از منوی Display امکان تغییر این وضوح و افزایش آن به رزولوشن استاندارد یعنی QHD+ وجود دارد. این رویه که برای مصرف بهینه باتری صورت می‌پذیرد عملا همانطور که در بخش باتری خواهیم دید به کاهش مصرف انرژی کمک بزرگی می‌کند اما فشردگی پنل را به 386ppi کاهش می‌دهد.

از کیفیت این صفحه‌نمایش مثل هر پنل OLED‌ دیگری در زمینه زاویه دید و به خصوص کنتراست بیش از اندازه می‌توان رضایت داشت و اشباع بودن جزئی رنگ‌ها، نیز با وجود کاهش دقت، جذابیت بالائی را به تصاویر این صفحه‌نمایش می‌افزاید.

مثل قبل نحوه نمایش تصویر این صفحه‌نمایش را در بخش Screen Mode از منوی Display می‌توان از بین چهار گزینه AMOLED Photo ،AMOLED Cinema ،Adaptive display و Basic تغییر داد که به صورت پیش‌فرض روی گزینه اول یعنی Adaptive display قرار دارد که رنگ‌های آن نسبت به دو گزینه دیگرِ دارای پیشوند AMOLED اندکی سردتر و تا حدودی دقیق‌تر است. در این حالت گرمای رنگ و سه رنگ قرمز، سبز و آبی به صورت مستقل از طریق اسلایدرهای پائین صفحه‌نمایش قابل تغییر هستند. اگر به دنبال دقیق‌ترین رنگ‌ها هستید باید گزینه Basic در این بخش را انتخاب کنید که البته رنگ‌های آن به جذابیت بقیه گزینه‌ها نیست.

همانطور که از یک پرچمدار انتظار داریم، عملکرد نوت9 در زیر نور خورشید کاملا رضایت‌بخش است و مشکلی برای کارکرد در آفتاب شدید نیز نخواهد داشت. در این حالت در صورت فعال بودن گزینه Auto Brightness، طبق معمول، نور صفحه‌نمایش از حد ماکزیمم معمول هم )به قیمت افزایش مصرف باتری( فراتر می‌رود.

حاشیه بالا و پائین صفحه‌نمایش همچنان مثل گذشته فارغ از رنگ دستگاه به رنگ مشکی بوده و هنوز راه دیگری برای پنهان کردن حفره‌ها و سنسورهای متعدد بخش بالائی به ذهن سامسونگ نرسیده است. در پائین این بخش حاشیه‌ای نزدیک به 6.5 میلی‌متر در نظر گرفته شده که نکته خاصی در آن به چشم نمی‌خورد اما در بالا و در محوطه تیره این قسمت، دوربین دوم، حسگرهای نور و Proximity، اسکنر عنبیه (Iris Scanner)، چراغ LED وضعیت‌ و البته اسپیکر تماس قرار دارند که این آخری به جز وظیفه اصلی‌ خود در ترکیب با اسپیکر پائین گوشی، یکی از دو اسپیکر استریوی اصلی دستگاه نیز به حساب می‌آید.

اجزای جانبی

اجزای سخت‌افزاری پیرامونی گلکسی نوت9 هیچ تغییری نسبت به نوت8 نداشته و همه چیز به همان صورت قبل سرجای خود قرار دارد؛ در کناره سمت چپ به همان ترتیب گذشته کلید بزرگ و یک‌پارچه تغییر ولوم همراه با دکمه Bixby در زیر آن قرار دارد که این دکمه به دفعات به جای دکمه پاور اشتباه گرفته می‌شود.

در سمت راست و بالاتر از دکمه Bixby در سمت مقابل، کلید پاور گوشی قرار دارد که این یکی نیز هیچ تغییری نسبت به گذشته نداشته است.

در بالا به محل اسلات ترکیبی سیم‌کارت/کارت حافظه بر می‌خوریم که مثل گذشته از قرارگیری دو سیم‌کارت (بدون کارت حافظه) یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه پشتیبانی می‌کند. سیم‌کارت وارد شده به این قسمت برای شناسائی در بار اول نیازی به ریستارت شدن گوشی دارد اما بعد از یک بار انجام این عمل با ورود و خروج آن دیگری نیازی به ریستارت کردن دستگاه جهت شناسائی سیم‌کارت وجود ندارد در سوی دیگر و در لبه مخالف این بخش، دومین میکروفون دستگاه جای گرفته است. مثل نوت8 در اینجا نیز دو خط موازی آنتن در بالا و پائین گوشی به چشم می‌خورند.

در نهایت در پائین گوشی به ترتیب از چپ به راست، جک 3.5 میلی‌متری هدست، درگاه USB-C، یکی از اسپیکرهای اصلی و بالاخره قلم S Pen دستگاه جای دارد که همان ترکیب سال گذشته را ارائه می‌کند.

قلم S Pen

اگر از S Pen نوت9 به عنوان مهم‌ترین و جذاب‌ترین ویژگی پرچمدار جدید سامسونگ یاد کنیم حرفی به گزاف نزده‌ایم؛ اهمیت این قلم برای سامسونگ تا اندازه‌ای بوده که از مدت‌ها پیش آن را به عنوان نماد نوت جدید معرفی می‌کرد و روی جعبه دستگاه نیز تنها تصویری از این S Pen دیده می‌شود. قلم جدید در نسخه آبی‌رنگ دستگاه به رنگ زرد و در سایر رنگ‌های سه‌‌گانه گوشی شامل مشکی، مسی و بنفش ارغوانی، به رنگ خود دستگاه است.

S Pen جدید، با ابعاد 5.7×4.35×106.37 و وزن 3.1 گرمی، کوچک‌تر، عریض‌تر و سنگین‌تر از قبل شده و با اینکه از لحاظ ظاهری با تفاوتی روبرو نشده اما این بار با افزودن شدن یک گزینه جدید، سطح تازه‌ای از امکانات را عرضه می‌کند. قطر Tip یا سر این قلم همچنان 0.7 میلی‌متر بوده و 4,096 سطح فشار مختلف را تشخیص می‌دهد و از آن برای انجام همه کارهائی که پیش از این با قلم نوت8 انجام می‌شد از جمله نوشتن مستقیم روی صفحه‌نمایش خاموش و روشن، Live Message یا تصاویر متحرک کشیده شدن با قلم، ساخت GIF از فیلم در حال پخش و ‌ترجمه و بزرگ‌نمائی متن می‌توان استفاده کرد.

تفاوت S Pen جدید با نسخه‌های قبلی در گزینه ارتباطی در نظر گرفته شده برای آن یعنی بلوتوث نهفته است؛ S Pen با کمک بلوتوث امکان عملکرد به عنوان دکمه شاتر دوربین را داراست و می‌توان به سادگی با گذاشتن گوشی در زاویه و فاصله دلخواه (البته در برد معمول بلوتوث) از دکمه روی S Pen برای گرفتن عکس با دوربین استفاده کرد. این تنها کاربرد بلوتوث در این قلم نیست و می‌توان از آن برای باز کردن قفل صفحه‌نمایش با فشردن دکمه، Play/Pause کردن ویدئوهای یوتیوب و سایر ویدئوها، حرکت در بین اسلایدهای Power Point و جابجای بین عکس‌های آلبوم هم استفاده کرد.

وظایف جدید این قلم به همین جا ختم نشده و در بخش S Pen Remote از منوی S Pen می‌توان برخی موارد دیگر را نیز به آن اضافه کرد.

با اینکه S Pen جدید برای فعالیت‌های جدید خود به انرژی احتیاج دارد اما ظاهرا در این قلم از باتری خبری نیست و تنها با استفاده از یک خازن ویژه، انرژی مورد نیاز آن در عرض 3 تا 4 دقیقه قرارگیری در گوشی تأمین می‌شود و به گفته سامسونگ قرار گرفتن این قلم برای 40 ثانیه در جایگاه خود برای استفاده 30 دقیقه‌ای کفایت می‌کند.

بخش پشتی

قسمت شیشه‌ای و براق پشت دستگاه ظاهرا تنها راه قطعی شناسائی نوت9 در مقایسه با نوت8 است که در آن جایگاه فلش LED و سنسور اثر انگشت نسبت به گذشته تغییر کرده است؛ سامسونگ پیش از این نیز در سری S9 از اثر انگشت زیر دوربین استفاده کرده بود اما این اتفاق برای اولین بار در سری Note رخ می‌دهد. دیگر تغییر این قسمت که ممکن است در نگاه اول به چشم نیاید، نزدیک بودن رنگ محوطه اطراف لنزهای دوربین با بدنه گوشی است که ظاهر یک‌دست‌تری را به این قسمت می‌بخشد. شیشه‌ای بودن این قسمت تضمینی برای ادامه حضور شارژ بی‌سیم در این مدل است که یکی از ویژگی‌های جذاب این سری به حساب می‌آید.

دوربین‌های اصلی

دوربین اصلی گلکسی نوت9 در بخش پشتی یک نمونه 12 مگاپیکسلی با سنسور 1/2.55‌ اینچی و Pixel Pitch‌ برابر با 1.4 میکرون است که در مقابل خود لنزی با گشودگی دیافراگم متغیر f/1.5 یا f/2.4 مبی‌بیند که به ترتیب برای گرفتن عکس در نقاط با نور کم و زیاد به کار می‌رود. این دوربین به لرزه‌گیر اپتیکال (OIS) مجهز بوده و فوکوس خودکار تشخیص dual-pixel و میدان دید 77 درجه‌ای دیگر مشخصات آن را تشکیل می‌دهند در کنار این دوربین، یک دوربین 12 مگاپیکسلی دیگر با سایز 1/3.6 اینچی و اندازه پیکسل 1 میکرونی وجود دارد که از فوکوس خودکار و لرزه‌گیر در آن خبری نیست اما میدان دید آن 45 درجه‌ای بوده و با لنزی با دیافراگم f/2.4، در ترکیب با دوربین اصلی، امکان ایجاد 2 برابر زوم اپتیکال را فراهم می‌آورد. اگر این مجموعه برای‌تان آشنا به نظر می‌رسد باید بدانید که اشتباه نکرده‌اید چرا که این مجموعه دوربین‌ها، دقیقا همان نمونه‌های حاضر در گلکسی S9 پلاس بوده و هیچ تغییری در این میان دیده نمی‌شود. قابلیت‌هائی مثل multi-frame image processing (برداشت سه تصویر از یک منظره، انتخاب بهترین به عنوان عکس اصلی و استفاده از دو عکس دیگر برای محو کردن پس‌زمینه)، ویدئوی اسلوموشن با نرخ 960 فریم در ثانیه با وضوح 720p و AR Emoji یا شکلک‌های ساخته شده با کمک واقعیت افزوده دیگر گزینه‌های تکراری و کاملا مشابه این دوربین با S9 پلاس را تشکیل می‌دهند.

رابط کاربری دوربین نیز کوچک‌ترین تغییری نسبت به قبل نکرده و همه چیز طبق روال سابق است. در سمت راست همچنان دکمه شاتر در مرکز قرار دارد که با گرفتن و کشیدن آن رو به بالا و پائین می‌توان ورود و خروج به زوم را انجام داد. آخرین عکس گرفته شده در بالا و دکمه آغاز فیلم‌برداری در پائین قرار دارد. یک ردیف جلوتر به ترتیب از بالا به پائین، دکمه تعویض بین دوربین‌های جلو و عقب، افکت‌های لایو رنگی، تنظیمات فلش، تعویض آنی نسبت تصویر و بالاخره دکمه سایر تنظیمات دیده می‌شود.

در بخش تنظیمات این دوربین به جز تنظیم وضوح عکس و ویدئو برای دوربین اصلی، دو گزینه HDR و سوپر اسلوموشن نیز به جمع تنظیمات افزوده شده‌اند. در تنظیمات مرتبط با دوربین سلفی هم گزینه‌ تازه‌ای به اسم Face shape correction دیده می‌شود که همانطور که از اسم آن می‌توان حدس زد بهبودهائی را در صورت افراد هنگام برداشت سلفی ایجاد می‌کند.

در تنظیمات مشترک مابین هر دو دوربین گزینه تازه‌ای به اسم Edit cemera modes دیده می‌شود که این گزینه امکان تغییر و جابجائی حالت‌های تصویر به نمایش درآمده در ستون سمت چپ رابط کاربری را بوجود می‌آورد.

این حالت‌های تصویر در حالت پیش‌فرض برای دوربین اصلی شامل عکاسی اتوماتیک، برداشت اسلوموشن، تصویربرداری Hyperlapse، گزینه جدید AR EMOJI، سوپر اسلوموشن، لایو فوکوس (برای محو کردن پس‌زمینه)، برداشت Pro، عکاسی پانوراما و بالاخره عکاسی از خوراکی‌های می شود که با حرکت دست رو به بالا و پائین می‌توان بین آنها سوئیچ کرد.

در مد پرو یا حرفه‌ای این دوربین می‌توان ISO را بین 50 تا 800 تغییر داد، سرعت شاتر را بین 1/24000 تا 10 ثانیه متغیر ساخت، به صورت دلخواه f/1.5 یا f/2.4 را برای دیافراگم انتخاب کرد، فوکوس را روی حالت صورت دستی قرار داد و در نهایت به تنظیم دلخواه White balance پرداخت در این حالت طبیعتا می‌توان تصاویر را در حالت RAW نیز ذخیره کرد.

در یک روز آفتابی با روشنائی ایده‌آل، تصاویر گرفته شده با دوربین گلکسی Note9 درست همانند S9 پلاس در سطح بسیار بالائی قرار داشته و جزئیات آنها با بزرگ‌نمائی در ابعاد واقعی نیز چندان با کاهش کیفیت روبرو نمی‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با انجام زوم 2 برابری (که در حقیقت تصویر دوربین دوم 12 مگاپیکسلی به حساب می‌آید) هنوز می‌توان از کیفیت رضایت کاملی داشت.

برداشت تصویر در زوم دو برابری با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در زمینه دقت رنگ و پائین نگه‌داشتن سطح نویز نیز با نمونه موفقی روبرو هستیم و آنطور که از تصویر زیر بر می‌آید نویز چندانی به سوژه حتی در بزرگ‌نمائی در ابعاد واقعی نیز وارد نمی‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در زوم دو برابری با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در اکثر مواقع و در حضور نور مناسب، نیازی به فعال کردن حالت Pro و تنظیمات دستی وجود ندارد و برداشت تصویر در حالت اتوماتیک کفایت می‌کند. از حالت دستی اما در مواقع حضور در نور کم و به خصوص در شب بیشتر می‌توان استفاده کرد و با ترکیب دیافراگم f/1.5 و تغییر در عدد ISO می‌توان سوژه‌های حاضر در سایه را با روشنی بیشتری برداشت نمود. دوربین به صورت خودکار از حالت HDR اتوماتیک برای برداشت تصویر استفاده می‌کند اما همانطور که از سه تصویر زیر مشخص است در سه حالت روشن، خاموش و اتوماتیک HDR، تفاوت بزرگی در تصویر ایجاد نمی‌شود.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از عملکرد دوربین در زمینه کیفیت رنگ می‌توان کاملا رضایت داشت و برخلاف گذشته که معمولا دوربین‌های موبایلی به اغراق‌شده‌گی در رنگ تمایل داشتند این مسئله حداقل در نوت9 چندان جائی نداشته و به نظر در این زمینه حتی عملکرد بهتری نسبت به S9 پلاس از خود نشان می‌دهد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در عکاسی ماکرو از فاصله نزدیک طبق انتظار با شرایط ایده‌آلی روبرو می‌شویم که به روشنی به جایگاه این دوربین در بین دیگر پرچمداران اشاره می‌کند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

نوت9 در زمینه عکاسی در شب نیز نمونه موفق و متفاوتی نسبت به اکثر دوربین‌های موبایلی‌ست؛ دوربین در این حالت به صورت خودکار در اکثر موارد روی دیافراگم f/1.5 سوئیچ می‌کند و نور بیشتری را در اختیار سنسور قرار می‌دهد. تصاویر گرفته شده در این حالت نه‌تنها در صفحه‌نمایش خود گوشی بلکه در انتقال به نمایشگرهای خارجی نیز از کیفیت بالائی برخوردار هستند و با اینکه در برش اندازه واقعی آن نسبت به روز جزئیات کمتر و نویز بیشتری مشاهده می‌شود اما بازهم همین میزان جزئیات برای یک دوربین موبایلی بیش از اندازه مناسب به نظر می‌رسد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برای مشخص شدن میزان تفاوت دیافراگم f/1.5 با f/2.4 در دوربین اصلی سوژه‌هایی با نور کمتر را برگزیدیم که تفاوت آنها را در تصاویر زیر به خوبی می‌توان مشاهده کرد.

برداشت تصویر با دیافراگم f/2.4 در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دیافراگم f/1.5 در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دیافراگم f/2.4 در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دیافراگم f/1.5 در حالت اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح 4K‌ با 60 فریم در ثانیه انجام می‌شود و علاوه بر فول اچ‌دی 30 یا فریم در ثانیه‌ای، امکان برداشت ویدئوی اسلوموشن 1080p‌ با 240 فریم در ثانیه و 720p با 960 فریم در ثانیه نیز برای آن وجود دارد. طبق معمول هنگام برداشت‌ ویدئو می‌توان هریک از دو کد H.264 یا (H.265 (HEVC را برای فشرده‌سازی تصویر انتخاب کرد که طبیعتا در حالت دوم فایل کوچک‌تری بدون ایجاد تغییر در کیفیت تصویر به دست می‌آید البته این نوع کدک ممکن است در همه پخش‌کننده‌ها پشتیبانی نشود. یک نکته نچندان مثبت تکراری در این بخش نیز در دسترس نبودن لرزه‌گیر دست در وضوح 4K با 60 فریم در ثانیه است. بیت‌ریت تصویر در برداشت ویدئوی 4K با 60 فریم در ثانیه برابر 69Mbps است که این مقدار در 4K/30p به 47Mbps، در 1080/60p با 28Mbps و در 1080/30p به 12Mbps می‌رسد که تقریبا همگی اندکی پائین‌تر از بیت‌ریت‌های ویدئوی در وضعیت‌های مشابه در گلکسی S9 پلاس هستند. با لمس دکمه ریکورد تقریبا در همه موارد تصویر اندکی به داخل زوم می‌کند و اگر سوژه‌ شما در کناره‌ها باشد ممکن است با شروع فیلم‌برداری بخشی از آن از کادر خارج شود.

از لحاظ کیفیت، طبیعتا بهترین عملکرد به هر دو وضوح 4K در دو حالت 30 و 60 فریم تعلق دارد اما حتی در 1080/30p نیز با وجود بیت‌ریت بسیار پائین با نتیجه چندان بدی روبرو نمی‌شویم. در تمامی رزولوشن‌های اشاره شده در بالا، حین عکاسی می‌توان یک فریم در تصویر را با وضوح 9.1 مگاپیکسل (2268×4032 پیکسل) ذخیره کرد.

برداشت اسلوموشن و سوپر اسلوموشن (720p با 960 فریم در ثانیه) این مجموعه نیز تغییری نسبت به گذشته نکرده و همچنان به صورت پیش‌فرض در حالت اتوماتیک به محض مشاهده حرکت در تصویر اقدام به ضبط آهسته ویدئو می‌کند. این حالت البته برای سوژه‌هائی با چند بخش متحرک چندان کاربردی نیست و بهتر است در این حالت‌ها، از مد دستی استفاده شود.

دوربین سلفی

طبق روال یکی دو سال گذشته، دوربین سلفی Note9 نیز یک نمونه 8 مگاپیکسلی (در نسبت 4:3) با پشتیبانی از فوکوس خودکار و اندازه سنسور 1/3.6 اینچ است که لنزی با گشودگی دیافراگم f/1.7 را در مقابل خود می‌بیند. اندازه پیکسل‌های این دوربین 1.22 میکرون بوده و میدان دید آن به 80 درجه می‌رسد. حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین QHD یا 1440×2560 پیکسل بوده و در اینجا نیز می‌توان کدک HEVC را فعال کرد. مثل سری S9 قابلیت AR EMOJI مستقیما از منوی دوربین در دسترس است که تغییر خاصی در آن انجام نشده و هنوز در مقابل نمونه‌های مجهز به حسگرهای فیزیکی بالای صفحه‌نمایش، دقت بسیار کمتری را در دنبال کردن حرکت‌های صورت کاربران ارائه می‌دهد.

از کیفیت تصاویر این دوربین در مقایسه با رقبا می‌توان کاملا رضایت داشت و با پشتیبانی از فوکوس اتوماتیک، کیفیت و جزئیات مناسبی به این تصاویر افزوده شده است.

برداشت تصویر با دوربین سلفی در حالت اتوماتیک  - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری

یکی از دیگر از تغییرات مهم نوت9 به جز S Pen به باتری آن تعلق دارد که با بیش از 21 درصد ارتقاء نسبت به سال گذشته حالا دارای ظرفیت 4 هزار میلی آمپر ساعتی بوده و انتظار دوام بسیار بالاتری از آن می‌رود. سامسونگ باتری نوت9 را برای استفاده در طول یک روز کامل مناسب می‌داند که این ادعا با توجه به تغییرات صورت پذیرفته در این مدل از جمله حضور نسل دوم چیپ‌ست کم‌مصرف 10 نانومتری و ارتقاء ظرفیت باتری کاملا نزدیک به حقیقت به نظر می‌رسد. در دنیای واقعی و در سنگین‌ترین استفاده‌ها نیز به زحمت می‌توان باتری دستگاه را در طی یک روز به زانو درآورد به خصوص اگر تغییری در وضوح پیش‌فرض فول اچ‌دی پلاس گوشی صورت نپذیرفته باشد.

برای مشخص شدن میزان ارتقاء صورت پذیرفته در ظرفیت باتری بار دیگر تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark را یک بار در وضوح تقلیل یافته پیش‌فرض FHD+ و بار دیگر در وضوح اصلی پنل یعنی QHD+ اجرا می‌کنیم و نتیجه را با آنچه در همین شرایط در نوت8 به دست آورده بودیم مقایسه می‌کنیم. این تست چون همیشه با شارژ 100 درصد باتری و تنظیم روشنایی روی 50 درصد انجام می‌شود.

نوت8 در حالت اول یعنی وضوح تقلیل یافته پیش‌فرض گوشی یعنی 1080×2220 پیکسلی توانست تست Work battery life 1.0 را برای 9 ساعت و 9 دقیقه اجرا کند که زمان چندان ایده‌آلی برای یک گوشی پرچمدار نبوده و بسیاری از رقبای آن به زمان‌های بالاتری دست پیدا کرده‌اند. این شرایط اما در نوت9 با باتری پرقدرت 4,000mAh کاملا تغییر کرده و این مدل توانست به خوبی نزدیک به 4 ساعت و 30 دقیقه بیشتر از همتای قبلی خود دوام بیاورد؛ زمان ثبت شده برای نوت9 در این تست 13 ساعت و 32 دقیقه بود. به عنوان نمونه‌ای برای مقایسه، هواوی P20 Pro در این تست با صفحه‌نمایش کوچک‌تر 6.1 اینچی و ظرفیت یکسان 4 هزار میلی‌ آمپر ساعتی باتری نتوانست به نتیجه‌ای بهتری از 11 ساعت و 7 دقیقه دست پیدا کند که این مسئله را بیش از همه چیز باید به کاهش مصرف انرژی در پردازنده مرتبط دانست.

طبق انتظار با تنظیم رزولوشن صفحه‌نمایش روی مقدار اصلی آن یعنی QHD+ این عدد با کاهش چشمگیری روبرو می‌شود و در حالی‌که نوت8 در این شرایط 6 ساعت و 49 دقیقه دوام آورد، نوت9 موفق به انجام این تست نشد و هر بار به دلیل حرارت بالای ایجاد شده از اجرای آن باز ماند.

نوت9 همانطور که اشاره شد از شارژ سریع 15 آمپری (9 ولت و 1.67 آمپر) پشتیبانی می‌کند که با وجود آنکه شارژ باتری آن در عمل با سرعت کاملا بالائی انجام می‌شود اما هنوز در مقایسه با روش‌های شارژ پیشرفته‌تر از جمله Quick Charge نسخه 3 و 4، سوپر شارژ هواوی، VOOC اوپو و mCharge میزو در سطح پائین‌تری قرار می‌گیرد. تست شارژ باتری نوت9 را در هنگام خاموش بودن دستگاه از شارژ 1 درصد آغاز می‌کنیم. در این حالت پس از گذشت 5، 10 و 15 دقیقه، باتری به ترتیب به ظرفیت 7، 13 و 19 درصد رسید. برای مقایسه بد نیست بدانید P20 Pro با کمک شارژر 22 واتی قدرتمند خود پس از 15 دقیقه در همین شرایط به شارژ 28 درصدی می‌رسد. گوشی پس از 30 دقیقه تا 37 درصد (در P20 Pro تا 49) شارژ می‌شود و در رأس یک ساعت نیز 67 درصد شارژ دارد و این در حالی‌ست که رقیب آن در این هنگام 85 درصد شارژ دارد. Note9 پس از یک ساعت و 30 دقیقه در حالی‌که P20 Pro، پنج دقیقه قبل، شارژ خود را تکمیل کرده، به شارژ 94 درصد می‌رسد. در نهایت پروسه شارژ باتری در نوت9 در حوالی دقیقه 103 تکمیل می‌شود.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

گلکسی نوت9 با نسخه 8.1 اندروید Oreo و با ورژن 9.5 رابط کاربری Samsung Experience‌ عرضه می‌شود که هر دو نسبت به S9‌ ارتقاء یافته‌اند اما به جز برخی موارد از جمله نکات مرتبط با قلم S Pen تقریبا همه چیز طبق روال سابق است. زمان بوت سیستم مثل دیگر پرچمداران اخیر سامسونگ بسیار سریع بوده و تنها چیزی نزدیک به 15 تا 16 ثانیه به طول می‌انجامد که یکی از سریع‌ترین زمان‌های بوت در بین همه گوشی‌های فعلی حاضر در بازار است.

با روشن شدن گوشی در حالت پیش‌فرض ابتدا حالت همواره روشن صفحه‌نمایش (AOD) به نمایش گذاشته می‌شود که از لحاظ ساختاری تفاوتی با آنچه در سری S9 دیده بودیم ندارد. زیر این صفحه‌نمایش آنچه در ابتدا یک دکمه هوم نرم‌افزاری معمولی به نظر می‌رسد که لمس آن برای ورود به گوشی کافی ست در عمل یک دکمه حساس به فشار بوده که کاملا قابل فشردن بوده و فیدبک لرزشی آن نیز در زیر دست احساس می‌شود. این دکمه برای اصطلاحا سوخته نشدن پیکسل‌های آن (به دلیل همواره روشن بودن) هر چند لحظه به صورت کاملا نامحسوس چند پیکسلی به اطراف حرکت می‌کند تا از این مشکل نیز جلوگیری می‌کند.

در منوی Setting‌ امکان ایجاد تغییراتی در این صفحه همچون نمایش یا حذف دکمه هوم وجود دارد و شکل و رنگ ساعت هم از منوی دیگری در همین بخش قابل تغییر است.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض زمان و تاریخ همراه با نوتیفیکیشن برنامه‌ها در بالا و دو میانبر دوربین و شماره‌‌گیر تلفن در پایین قرار دارند که در منوی تنظیمات گوشی می‌توان به جای این دو میانبر، هر اپلیکیشن دلخواه دیگری را جایگزین کرد.

یکی دیگر از امکانات ارائه شده برای صفحه قفل با نام FaceWigets امکان نشان دادن کنترلرهای موسیقی، قرارهای تنظیم شده برای روز جاری (Today’s Schedule) و نشان دادن آلارم بعدی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد که از منوی اختصاصی آن در بخش تنظیمات می‌‌توان جایگاه آنها در صفحه را نیز تغییر داد. به این بخش در نوت9، گزینه آب و هوا یا Weather نیز افزوده شده است. گزینه Where to show در این بخش امکان انتخاب از بین صفحه قفل یا صفحه AOD برای نمایش موارد اشاره شده در بالا را به کاربر ارائه می‌دهد.

صفحه Home در نگاه اول نکته خاصی را در بر ندارد و همچنان میانبرهای پایین‌ صفحه‌نمایش همراه با نوار جست‌وجوی گوگل در پایین و زمان و تاریخ و وضعیت آب و هوا در بالا قرار دارند. شکل آیکون‌ها مثل قبل با استفاده از خطوطی باز شکل گرفته و طرح مینیمالیستی جالبی را به نمایش می‌گذارد.

با قرار دادن انگشت روی صفحه‌نمایش یا نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر به مد ویرایشی این صفحه وارد می‌شویم که در آن می‌توان تصویر پس‌زمینه و تم جدیدی را تنظیم کرد، به لیست ویجت‌ها دست یافته و یا به بخش تنظیمات صفحه هوم وارد شد. یک نکته نسبتا جدید در این بخش جدا شدن دو گزینه Theme و Wallpaper‌ از یکدیگر است.

در بخش تنظیمات صفحه هوم پنج گزینه شامل تغییر ساختار صفحه هوم (یک صفحه هوم تکی و صفحه اپلیکیشن‌های جدا یا صفحه هوم قابل اسکرول به سمت چپ و دسک‌تاپ‌های متعدد)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش یا پنهان کردن دکمه دسترسی به App drawer و در نهایت امکان مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها با آنچه در سری S8 دیده بودیم مشترک است و به جز این موارد چهار گزینه جدید شامل App icon badge (شیوه نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن)، Add apps to Home screen (افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدید دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم)، Quick-open notification panel (کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پائین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن) و بالاخره Portrait mode only (برای جلوگیری از چرخش خودکار هوم اسکرین) نیز همچون S9 به این بخش افزوده شده‌اند.

حالت پیش‌فرض در هوم‌اسکرین نوت9 مثل قبل یک صفحه هوم تکی با امکان اسکرول هر قسمت صفحه‌نمایش رو به بالا برای دسترسی به منوی اصلی یا App drawer است. در این حالت همچنان می‌توان میانبرهای دلخواه خود را در صفحات متعدد دسک‌تاپ که به صورت افقی اسکرول شده و در سمت راست جای گرفته‌اند قرار داد. همچون نسل قبلی Experience UI، سامسونگ در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون مثل نمونه مشابه در iOS شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود. این منو در نسل قبلی این رابط کاربری به صورت عمودی با آیکون‌های کوچک بود که برای کاربران با انگشتان بزرگ کار کردن با آن چندان آسان نبود؛ در رابط کاربری جدید سامسونگ اما این منو اینک افقی شده و آیکون‌های بزرگ‌تری نیز در آن به کار گرفته شده‌اند.

منوی جانبی گوشی یا Edge Panels که در لبه خمیده سمت راست صفحه‌نمایش قرار دارد با یک تغییر نسبت به S9 همراه شده است جائی‌که تنها دو منوی جانبی شامل App Edge (برای قرار دادن میانبر 10 برنامه دلخواه) و People Edge (برای قرار دادن 5 کنتاکت دلخواه) در این قسمت قرار دارد و از Smart Select در حالت پیش‌فرض صرفنظر شده است. البته با لمس آیکون چرخ‌دهنده در پایین این قسمت نه‌تنها می‌توان چندین پنل دیگر را به این لیست افزوده بلکه با انتخاب گزینه Download بر بالای این صفحه‌ نیز امکان دانلود و نصب تعداد بسیار بیشتری از این منوها از فروشگاه سامسونگ فراهم است.

notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش با وجود شباهت به S9، شاهد یکی دو تغییر کوچک بوده است. با کشیدن این منو رو به پایین مثل گذشته در ابتدا شش آیکون وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش اتوماتیک تصویر، گزینه Airplane mode و چراغ‌قوه در نوار بالایی و نوتیفیکیشن برنامه‌ها در ردیف پایین‌تر از آن به نمایش در می‌آید. زمان و تاریخ و میانبر دسترسی به Setting نیز بر بالای این بخش قرار دارد.

با ادامه اسکرول تعداد آیکون‌های هر ردیف به 4 رسیده و با سادگی بیشتری می‌توان آنها را انتخاب کرد. بقیه آیکون‌‌ها نیز با اسکرول افقی به سمت راست منتقل شده‌اند. نسبت به S9، گزینه Phone visibility همراه با S Pen remote به این قسمت اضافه شده است.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که با لمس فلش رو به پایین مقابل آن امکان تغییر مکان این اسلایدر (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) و یا فعال‌سازی روشنایی خودکار صفحه فراهم می‌شود.

با لمس آیکون سه‌نقطه حاضر درکناره سمت راست بالای این منو و انتخاب گزینه Button grid مثل گذشته قابلیت تغییر چینش آیکون‌های این بخش از بین سه گزینه 3×5، 3×4 و 3×3 وجود دارد.

منوی اصلی یا App drawer که با اسکرول رو به بالای صفحه هوم در دسترس قرار می‌گیرد به صورت پیش‌فرض در 5 ستون و 6 ردیف مرتب شده و نوار باریکی نیز بر بالای آن برای جست‌وجوی صوتی و متنی گوشی در نظر گرفته شده است که با لمس و نوشتن یا گفتن یک عبارت در آن، نه‌تنها در بین نام برنامه‌ها بلکه در فایل‌ها و تنظیمات گوشی نیز می‌توان به دنبال عبارت مورد نظر گشت.

یکی از گزینه‌های ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش گزینه‌ای تحت عنوان Clean up pages است که با زدن آن می‌توان جای خالی‌های ایجاد شده در این منو ناشی از حذف و اضافه کردن برنامه‌ها و جابجایی آنها را پر کرد. یک نکته جدید در آیکون سه‌نقطه این قسمت افزوده شدن گزینه‌ای به نام Finder setting است که امکان دسترسی مستقیم به جست‌وجوی صوتی و متنی گوشی از طریق یک آیکون مجزا در App drawer را فراهم می‌کند. گزینه Contact us‌ نیز به این قسمت افزوده شده است.

منوی Setting درست مثل قبل به جای آیکون‌های رنگارنگ، Tabهای متعدد و گزینه‌های سردرگم‌کننده‌ای که معمولا کمک چندانی به یافتن تنظیم مورد نظر نمی‌کردند از یک رابط کاربری مبتنی بر متن استفاده می‌کند که با وجود آنکه در نگاه اول اندکی پیچیده به نظر می‌رسند اما عملا با سادگی بسیار بیشتری نسبت به گذشته همراه است. درست مثل S9 در بالا و در کناره باکس جست‌وجو گزینه‌ای برای دسترسی مستقیم به اکانت Samsung در نظر گرفته شده است و تقریبا همه چیز به جز یک مورد به آنچه در S9 دیده‌ایم شباهت دارد. تغییر مورد اشاره در این بخش در تفکیک گزینه Lock screen and Security در S9 به دو بخش مجزای Lock screen و Biometrics and Security است که در اولی تنها مورد مرتبط با صفحه قفل قرار دارد اما در دومین همانطور که می‌توان حدس زد گزینه‌های زیست سنجی مرتبط با امنیت گوشی مثل سنسور اثر انگشت، حسگر عنبیه و تشخیص چهره جای گرفته و مواردی مثل Secure Folder و Find My Mobile‌ هم در همین بخش قرار دارند.

ترکیب گزینه تشخیص چهره و اسکنر عنبیه و شکل‌گیری گزینه‌ای به نام Intelligent Scan برای بازگشائی بهتر قفل در نور کم از جمله تغییرات این بخش است که البته در عمل همچنان در سرعت و دقت فاصله زیادی با اسکنرهای پیشرفته چهره از جمله نمونه به کار گرفته شده در آیفون X دارد.

گزینه Search در بخش بالایی این بخش امکان جست‌وجو و یافتن سریع هر تنظیم مورد نظری را تنها با نوشتن بخشی از نام آن فراهم می‌کند و بدین‌ترتیب در وقت کاربران برای یافتن یک تنظیم صرفه‌جویی می‌شود.

مثل گذشته، در پایین هر قسمت متناسب با محتوای منو پیشنهادات و میانبرهایی ارائه می‌شود؛ به عنوان نمونه در منوی Connections در پایین، پیشنهاد برای دسترسی به Samsung Cloud ارائه شده و در منوی Display نیز گزینه‌هایVideo Enhancer (ارتقا ویدئو)، Language and Input، گزینه Vision (گزینه‌ای برای کمک به کاربران ناتوان برای استفاده آسان‌تر از دستگاه) و صفحه‌نمایش همراه روشن (AOD) دیده می‌شود. این رویه در تمامی منوهای این بخش دیده شده و بدون ایجاد مزاحمت استفاده آسان‌تری را به ارمغان می‌آورد.

یکی از منوهای جالب در بخش Setting این گوشی، Advanced Features یا ویژگی‌های پیشرفته نام دارد؛ در این منو مثل گذشته گزینه‌هائی چون Smart Stay (روشن ماندن صفحه‌نمایش مادامی که کاربر به آن نگاه می‌کند)، کارکرد با یک دست، باز و بسته کردن اپلیکیشن‌ها با سنسور اثر انگشت، راه‌اندازی سریع دوربین، حالت چند پنجره‌ای (Multi window)، نزدیک کردن گوشی به صورت برای تماس گرفتن با کنتاکتی که شماره یا پیام آن روی صفحه است (Direct call)، کشیدن دست روی صفحه نمایش برای گرفتن اسکرین‌شات (Palm swipe to capture)، ویبره زدن گوشی هنگام برداشت آن برای آگاه ساختن کاربر از یک پیام یا تماس از دست رفته (Smart Alert) و چندین گزینه کاربری دیگر وجود دارد.

علاوه بر این در بخش موارد مرتبط با قلم S Pen نیز جای گرفته است که همه تنظیمات این قلم از جمله S Pen Remote را در آن می‌توان یافت.

چیپ‌ست پردازشی حافظه

گلکسی نوت9 طبق انتظار با چیپ‌ست اسنپ‌دراگون 845 برای بازارهای خاص مثل آمریکا عرضه شده و نسخه بین‌المللی آن از جمله ورژن توزیع شده در بازارهای داخلی به پروسسور 10 نانومتری Exynos 9810 مجهز است پردازش‌های سنگین در این پروسسور به عهده چهار هسته 2.7 گیگاهرتزی موسوم به Mongoose M3 است و چهار هسته ضعیف‌تر 1.8 گیگاهرتزی مبتنی بر هسته‌های ARM A55، پردازش‌های سبک‌تر را بر عهده دارند. گرافیک 18 هسته‌ای این مجموعه از نوع Mali-G72 MP18 است که می‌توان از آن به عنوان قوی‌ترین راه‌حل گرافیکی موجود بین گوشی‌های حال حاضر بازار یاد کرد. حافظه رم گوشی در دو نسخه 6 و 8 گیگابایتی ارائه می‌شود که نسخه 6 گیگابایتی به 128 گیگابایت حافظه داخلی و نسخه 8 گیگابایتی به 512 گیگابایت حافظه مجهز هستند. این میزان حافظه با توجه به پشتیبانی گوشی از کارت حافظه 512 گیگابایتی، مجموعه حافظه داخلی و خارجی گوشی را به 1 ترابایت خواهد رساند که امری بی‌سابقه در بین گوشی‌های هم‌رده به حساب می‌آید.

میزان حافظه آزاد گوشی در نسخه 128 گیگابایتی در اولین بوت و قبل از نصب هرگونه و آپدیت نزدیک به 108.9 گیگابایت است و 19.1 گیگابایت به برنامه و دیتای سیستمی تعلق دارد.

حضور حافظه پرسرعت UFS 2.1 در مدل‌های پرچمدار یکی از مهم‌ترین نقاط اختلاف آنها با دیگر گوشی‌های هوشمند حتی نمونه‌های پیشرفته رده میانی‌ست و نوت9 نیز طبیعتا از این قاعده مستثنی نیست. این گوشی در تست AndroBench به سرعت 801 مگابایت بر ثانیه رسید که به روشنی از حضور UFS 2.1 سخن می‌گوید.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

رم 6 گیگابایتی و پردازنده یکسان انتظار دیدن نتایج مشابه‌ای را از گلکسی نوت9 و S9 پلاس ایجاد می‌کند امری که در عمل نیز تقریبا به واقعیت می‌پیونند. در تست Geekbench 4.2.3 در حالی‌که S9 پلاس به ترتیب در در حالت‌های تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به امتیازهای 3,512 و 8,919 دست پیدا کرده بود در Note9 نیز این امتیازها تقریبا به همان صورت تکرار شده و به 3,783 و 8,964 واحد رسیده ست. این امتیازها در سطح بسیار بالائی قرار دارند و برای نمونه در مقایسه با P20 Pro‌ با امتیازهای 1,887 و 6,711 نتایج کاملا بالاتری را ارائه می‌کنند.

در تست کلی AnTuTu v7.1 امتیاز نوت9 به 240,030 واحد می‌رسد در حالی‌که S9 نسخه پائین‌تر این بنچ‌مارک یعنی v7.0.5 را با اندکی امتیاز بیشتر یعنی 247,193 به پایان رسانده بود. طبق اطلاعات این تست جدا از سری S9، تنها چند دیوایس محدود با پروسسورهای SD845، امتیاز بالاتری نسبت به Note9 در این بنچ‌مارک به ثبت رسانده‌اند.

برای سنجش میزان قدرت گرافیک دستگاه به سراغ Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark رفتیم که S9 پلاس آن را با امتیاز 3,322 به پایان رسانده بود و از نوت9 نیز انتظاری مشابه در این زمینه داریم. امتیاز نوت9 در این تست به 3,381‌ واحد رسید که یکی از بهترین امتیازها در این بنچ‌مارک به حساب می‌آید. پیش از این P20 Pro با پردازشگر گرافیکی یکسان اما با تعداد هسته کمتر (12 در مقابل 18) در این تست به امتیاز 2,988 واحد دست یافته بود.

ارتباطات

گوشی‌های پرچمدار همواره دارای بالاترین درجه امکانات ارتباطی در تمامی سطوح هستند و Note9 نیز طبیعتا در همین روال جای می‌‌گیرد. حداکثر سرعت ارتباطات تحت شبکه این مدل با پشتیبانی از LTE Cat 18 به 1.2 گیگابیت بر ثانیه در دانلود می‌رسد که در غیاب 5G هنوز از جمله پرسرعت‌ترین گزینه‌های ارتباطی موبایلی (البته هنوز روی کاغذ) به حساب می‌آید. بلوتوث نسخه پنجم، USB-C با استاندارد سرعت USB 3.1 همراه با وای‌فای دو باند 11.ac، اتصال NFC و راه‌حل‌های چهارگانه مسیریابی ماهواره‌ای (GPS/GLONASS/Galileo/BeiDou) دیگر گزینه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. ادامه پشتیبانی از جک 3.5 میلی‌متری هدست در حالی‌که برخی سازندگان همچون هواوی از آن در پرچمداران خود صرفنظر کرده‌اند یکی دیگر از نکات مثبت این گوشی در بخش ارتباطی به حساب می‌آید.

کلام آخر

گلکسی نوت9 پرچمداری با بزرگ‌ترین صفحه‌نمایش فول‌اسکرین سامسونگ و پیشرفته‌ترین دوربین‌های حال حاضر این برند است که از 128 یا 512 گیگابایت حافظه داخلی بهره می‌برد و قلم S Pen جدید آن به لطف مجهز شدن به بلوتوث تغییرات کارامدی را تجربه کرده است؛ باتری دستگاه به ظرفیت قابل‌قبول 4,000mAh ارتقاء پیدا کرده که ضعف اصلی نوت8 را به خوبی پوشش می‌دهد و با اینکه هنوز نسبت به راه‌حل‌های نوین شارژ سریع، سرعت چندان بالائی را در شارژ ارائه نمی‌کند اما از دوام مناسبی برخوردار است و شارژ بی‌سیم نیز در لیست امکانات آن جای دارد. پردازنده سریع، دوربین سلفی با کیفیت و گزینه‌های متنوع ارتباطی دیگر نکات مثبت نوت9 را تشکیل می‌دهند. از نگاه دیگر اما نوت9 در بسیاری از جنبه‌ها به خصوص از نظر طراحی ظاهری شباهت رخ به رخ و غیر قابل انکاری با نوت8 سال گذشته داشته و حتی تغییرات مثبت اشاره شده در بالا نیز ظاهرا برای ترغیب خریداران جهت تعویض نوت8 یک‌ساله با نوت9 جدید چندان کافی به نظر نمی‌رسند.