mobile.ir - مرجع موبایل ایران

از یک دیدگاه منطقی تکیه بر یک نام معتبر،‌ برخورداری از محبوبیت در میان کاربران، به کار گرفتن سخت‌افزارهای پیشرفته، ارائه یک قیمت رقابتی و در نهایت تبلیغات فراوان و موثر برای موفقیت در بازار تجهیزات الکترونیکی کاملا کافی و تضمین‌شده به نظر می‌رسد. این پنج اصل طلایی در دنیای واقعی اما همیشه نیز به موفقیت ختم نمی‌شود و شاید بزرگ‌ترین نمونه و مثال در این زمینه به شرکت سونی و تولیدات موبایلی این برند در طی نزدیک به 4 سال گذشته تعلق دارد. سونی حتی پس از معرفی پرچمداران پیشرفته سری Z نیز تقریبا هیچگاه به بالاترین سطح این کلاس از لحاظ ارائه به بازار، فروش و محبوبیت در میان کاربران در مناطق مختلف دست نیافت و همواره در سایه برندهای دیگر قرار داشت.

سونی اما ظاهرا تمامی المان‌های اصلی برای فتح بازار را در اختیار دارد: نام معتبر سونی پشتوانه مناسبی برای حضور این برند در بازار موبایل به حساب می‌آید، کالای سونی به واسطه تولیدات با کیفیت در طی دهه‌های اخیر در بین کاربران هنوز نیز با محبوبیت بالایی روبروست، سخت‌افزارهای حاضر در مدل‌های مختلف این برند به ویژه در سری Z حداقل روی کاغذ هم‌سطح و در برخی موارد بالاتر از پرچمداران اصلی بازار طبقه‌بندی می‌شود و تبلیغات فراوانی برای کالای موبایل سونی صورت می‌پذیرد که جدیدترین نمونه قابل اشاره آن تایید حضور اسمارت‌فون‌های این شرکت در تازه‌ترین فیلم جیمزباند است. از لحاظ قیمتی نیز با وجود آنکه نمی‌توان امتیاز ویژه‌ای برای آخرین پرچمداران این برند قائل شد اما حداقل با روند ارائه سریع گوشی‌های پیشرفته سونی به بازار، مدل‌های پیشین (که هنوز اغلب از سخت‌افزارهای مناسبی برخوردارند) با افت قیمت مناسبی روبرو می‌شوند. بنابراین در تئوری تمامی شرایط برای موفقیت سونی فراهم است اما به راستی چرا این فرمول موفقیت برای ژاپنی خوشنام دنیای موبایل حداقل تا به امروز چندان موثر نبوده و شرایط سخت و بحرانی سونی‌موبایل در طی یک سال گذشته تا جایی ادامه پیدا کرد که حتی صحبت‌هایی از امکان فروش این برند به میان آمد. هرچند این خبرهای تایید نشده بعدها به صراحت توسط مدیران ارشد سونی رد شد اما نقل شدن آنها حتی در حد زمزمه‌های بی‌ارزش نیز به اوضاع نچندان به سامان این شرکت اشاره دارد.

اما به راستی در جست‌وجو برای یافتن علل اصلی ناکامی سونی در بازار موبایل به چه مواردی باید توجه کرد. به میان آوردن مسئله تولیدکنندگان متعدد چینی و رقابت سنگین شکل گرفته برای تصاحب سهم بیشتری از بازار که همواره در بررسی‌هایی از این دست به آنها اشاره می‌شود با اینکه نمایانگر بخشی از واقعیت غیر قابل انکار این روزهای دنیای موبایل است اما مسلما نمی‌توان از آن به‌عنوان تنها عامل موثر در ادامه افت روزافزون یک برند بزرگ یاد کرد. جست‌وجو برای تمامی این دلائل مطمئنا به تحقیق مفصل و جداگانه‌ای با مد نظر قرار دادن سیاست‌های کاری شرکت سونی در تخصیص سرمایه در بخش تحقیق و توسعه (R&D)، چگونگی حضور در بازارهای نوظهور، استراتژی تبلیغات، واکاوی نیازهای خریداران، کشف روندهای خزنده شکل گرفته در بازار طی بازه‌های زمانی مختلف و چندین و چند گزینه کوچک و بزرگ دیگر نیاز خواهد داشت اما در این مجال می‌توان با نگاهی دقیق‌تر، به یکی از این دلائل در بخش طراحی اسمارت‌فون‌های پرچمدار سونی پرداخت.

نخستین پرچمدار واقعی سونی در سال 2013 به بازار ارائه شد؛ XPERIA Z با تفاوت‌های متعددی نسبت به گوشی‌های پیشین سونی در این کلاس ارائه شد. بدنه‌ای باریک و ظریف با طراحی یکپارچه و یکدست، استفاده از شیشه مقاوم در جلو و پشت دستگاه، استاندارد کردن طراحی جدید دکمه پاور، ارتقا مشهود سایز و رزولوشن صفحه‌نمایش، استفاده از گزینه‌های سخت‌افزاری پیشرفته در بخش پردازشی و ارائه یک دوربین متفاوت نسبت به گذشته همگی از جمله مواردی بود که XPERIA Z را در مقابل رقبای آن روز این مدل یعنی Samsung Galaxy S4 و Optimus G Pro ال‌جی به مدل برجسته و خوش‌ساختی بدل می‌کرد. بخش موبایل شرکت سونی در کل سال مالی 2012 (پایان یافته در 31 مارچ 2013) و اندکی بعد از حضور XPERIA Z در بازار ضرر عملیاتی در حدود 97.2 میلیارد ین را تجربه کرد که با کسر رقم هنگفت اختصاص یافته برای خرید سهام اریکسون و شکل‌گیری برند سونی، سود مشخصی نیز در این سال نصیب واحد موبایل سونی شده است. با ارائه Z1 در اواخر سال 2013 و Z2 در ابتدای سال 2014 در حالی که همگان منتظر بهبود اوضاع و افزایش سود بخش موبایل سونی بودند بازهم این مسئله به واقعیت نزدیک نشده و در کل سال مالی 2013 (پایان یافته در 31 مارچ 2014) میزان ضرر عملیاتی سونی‌موبایل به 75‌ میلیارد ین رسید که با وجود آنکه نسبت به سال گذشته کمتر شده بود اما با احتساب هزینه‌های گزاف سال گذشته برای خرید سهام اریکسون، ‌در سال 2013 بخش موبایل سونی متحمل ضرر بسیار بزرگ‌تری نسبت به زمان مشابه سال گذشته شده بود. سونی طبق روال در سپتامبر 2014 مدل XPERIA Z3 را ارائه کرد اما شرایط هنوز کاملا نامساعد دنبال می‌شد. در کل سال مالی 2014 (پایان یافته در 31 مارچ 2015) میزان ضرر عملیاتی سونی‌موبایل به اوج خود رسید و با ثبت رقم 220.4‌ میلیارد ین به روشنی به پاسخ نگرفتن سیاست‌های کلی این برند اشاره داشت.

با در کنار هم قرار دادن این اعداد و ارقام و گوشی‌های متناظر با آنها در هر سال می‌توان به نتیجه‌گیری نسبتا ساده‌ای دست یافت. XPERIA Z با یک طراحی انقلابی و ساختاری مدرن، محصولی متفاوت در سبد کالای سونی به حساب می‌آمد. از XPERIA Z به این سو، سونی بارها و بارها طرح اولیه خود را در مدل‌هایی همچون M5 ،Z3+ ،M4 Aqua ،Z3 Compact ،Z3 ،Z2 ،Z1 Compact ،Z1 ،Z Ultra ،ZR و خانواده سه گانه Z5 شامل Z5 ،Z5 Compact و Z5 Premium تکرار کرده است. این طرح تکراری با اینکه می‌توانست برای سال 2013 طرحی جذاب، جسورانه و مدرن به حساب بیاید ادامه دادن آن تا سال 2015 و حتی 2016 نمی‌تواند با منطق چندانی همراه باشد همانطور که طرح‌های سایر برندهای هم‌ردیف XPERIA Z در طی چند سال گذشته کاملا متحول و دگرگون شده‌اند. نیم نگاهی به سیر تحول سامسونگ در این مسیر از S4 تا S5 و خانواده S6 از یک سو و تغییرات ال‌جی در سری G از Optimus G تا G3 ،G2 ،G Pro و G4 از سوی دیگر به خوبی نیاز به ایجاد این تغییرات را متذکر می‌شود. نیاز به ایجاد تغییرات در طراحی دستگاه، حتی اپل را نیز در جایگاه متفاوتی از سایرین قرار نداده و در نسل‌های جدید آیفون‌های این شرکت نیز تغییرات مشخصی در طراحی دستگاه‌ به چشم می‌‌خورد. سونی اما ظاهرا هنوز به پاسخ گرفتن از طراحی سه ساله خود ایمان داشته و بار دیگر نه‌تنها سه پرچمدار سری Z5 را با همین طراحی به نمایش گذاشته بلکه دامنه استفاده از آن را به گوشی‌های رده‌های میانی نیز تسری داده است.

XPERIA M5 محصولی ست که می‌توان آن را جانشینی برای M4 Aqua سال گذشته تلقی کرد. این گوشی در بخش صفحه‌نمایش، تصویربرداری و برخی گزینه‌های پردازشی تغییرات مهمی را نسبت به سال گذشته تجربه کرده است. موضوع بررسی این نوبت ما به نسخه دو سیم‌کارتی این گوشی موسوم به XPERIA M5 Dual با نام مدل E5633 تعلق دارد.

جعبه محتویات

اغلب اسمارت‌فون‌های سونی در طی یکی دو سال گذشته با جعبه‌های نسبتا کوچک و کم‌ارتفاعی ارائه شده‌اند که نسبت به اغلب تولید‌کنندگان دیگر در این سطح از ابعاد کوچک‌تری برخوردارند. M5 نیز از این قاعده نانوشته مستثنی نیست و جعبه این گوشی نیز از ارتفاع اندکی برخوردار است. در سوی دیگر این جعبه طول و عرض بسیار بزرگ‌تری نسبت به گذشته داشته و انتظار برخورد با دیوایس بسیار بزرگ‌تری را در ذهن ایجاد می‌‌کند.

درون این جعبه به جز خود گوشی به کابل USB و شارژر گوشی بر می‌خوریم و حداقل در نسخه‌ای که از سوی سونی در اختیار ما گرفت از هدست خبری نبود.

سونی معمولا از شارژرهای نسبتا ضعیفی در محصولات خود بهره می‌برد و حتی در بالاترین سطح تولیدات خود (به عنوان نمونه در پرچمداران Z3 و Z3+) نیز حداکثر از جریان 1.5 آمپری بهره می‌برد بنابراین طبیعی‌ست که در مدلی همچون M5 که به دسته میانی تولیدات این شرکت تعلق دارد نباید انتظار ارائه یک شارژر پرقدرت با امکان شارژ سریع را داشته باشیم. شارژر ارائه شده برای M5 Dual دارای خروجی 5 ولتی و تنها 850 میلی آمپری ست که برای اسمارت‌فونی در این سایز با باتری نسبتا حجیم 2600 میلی آمپر ساعتی بسیار اندک به نظر می‌رسد.

طراحی ظاهری

نمی‌توان M5 Dual را در دست گرفت و از طرح تکراری آن و لنز بسیار بزرگ و نچندان زیبای دوربین دوم بالای صفحه‌نمایش به نیکی یاد کرد؛ فضای دست نخورده نسبتا بزرگ بالا و پایین صفحه‌نمایش از دیگر مواردی‌ست که تاثیر منفی مشهودی بر روند زیباسازی M5 برجای گذاشته است. بدنه دستگاه به مانند دیگر گوشی‌های سونی به صورت چهارگوش با زوایای نسبتا تیز و به صورت کاملا تخت در جلو و پشت طراحی شده و برخلاف تصور اولیه از فلز و شیشه به مانند سری Z در ساختار آن خبری نیست و جای هر دو را در این مدل، پلاستیک پر کرده است. جنس پلاستیکی این مدل البته در دست چندان بی کیفیت و ارزان‌قیمت احساس نمی‌شود. در مجموع در صورتی که M5 Dual اولین اسمارت‌فونی ست که از خانواده سونی در دست می‌گیرید می‌توانید از طراحی آن رضایت داشته باشید اما در صورتی که پیش از این M4 Aqua یا هریک از گوشی‌های سری Z این شرکت را در دست گرفته باشید، ‌طراحی M5 Dual هیچ نکته جدید و جذابی در بر ندارد.

ابعاد و اندازه

سایز صفحه‌نمایش M5 Dual نسبت به M4 Aqua Dual سال گذشته تغییری نکرده و به همین علت می‌توان این دو گوشی را از لحاظ ابعاد و اندازه با یکدیگر مقایسه کرد. ابعاد M5 Dual‌ برابر 7.6×72×145 میلیمتر است که نسبت به M4 Aqua Dual در طول و عرض به ترتیب 0.5 و 0.6 میلیمتر کاهش ابعاد داشته اما ضخامت آن 0.3 میلیمتر بیشتر شده است. این تغییرات البته در دست چندان حس نمی‌شود و سایز دو گوشی را تقریبا می‌توان یکسان تلقی کرد. M5 Dual با وجود تغییرات اندک نسبت به نسل قبلی خود، هنوز به عنوان یک گوشی 5 اینچی اندکی بیش از اندازه بزرگ به نظر می‌رسد. برای مقایسه با قرار دادن آن در کنار اسمارت‌فون 5.2 اینچی LG G2 با 6.5 میلیمتر ارتقاع بیشتر و 1.1 میلیمتر عرض بیشتر روبرو می‌شویم. هواوی Honor 3C به عنوان یک گوشی ارزان‌قیمت‌تر و ساده‌تر از M5 Dual سونی نیز با صفحه‌نمایش یک اندازه،‌ بازهم 5.5 میلیمتر در ارتفاع و 0.6 میلیمتر در عرض ابعاد کمتری از حریف ژاپنی خود دارد. علت اصلی این مسئله به خصوص در ارتفاع گوشی به فضای بی‌استفاده در بالا و پایین M5 تعلق دارد (16 میلیمتر حاشیه در بالا و 15 میلیمتر حاشیه در پایین) امری که تقریبا همیشه در گوشی‌های سونی دیده می‌شود و منجر به افزایش بی‌مورد سایز این اسمارت‌فون‌ها شده است.

M5 Dual نزدیک به 142.5 گرم وزن دارد که نسبت به M4 Aqua Dual با وزن 135 گرم اندکی سنگین‌تر شده است. این افزایش وزن با حضور ماژول‌های جدید دوربین و افزایش ظرفیت باتری طبیعی به نظر می‌رسد و مقایسه آن با دیگر گوشی‌های هم‌اندازه نیز وزن مناسبی را نشان می‌دهد. M5 Dual در دست چندان سنگین احساس نمی‌شود.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش یکی از قسمت‌های همواره با تغییر روبرو شده در نسل‌های مختلف سری M‌ است. XPERIA M در تابستان 2013 با پنل 4 اینچی FWVGA ارائه شده و M2 در تابستان 2014، سایز پنل را به 4.8 و وضوح را به qHD یا 960×540‌ پیکسل ارتقا داد. در اوائل سال جاری میلادی M4 Aqua با پنل 5 اینچی HD ارائه شد و اینک در M5 Dual با وجود تغییر نکردن سایز، رزولوشن به رقم منطقی 1920×1080 ‌پیکسل یا فول اچ‌دی رسیده است. پنل 5 اینچی فول اچ‌دی که اینک برای برخی از تولیدکننده‌گان اسمارت‌فون در گوشی‌های پرچمدار مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ کلاس کاری M5 را به میزان زیادی نسبت به گوشی‌های قبلی این رده ارتقا داده است. فناوری ساخت این صفحه‌نمایش از نوع IPS LCD بوده و به مانند بسیاری از گوشی‌های این شرکت شیشه محافظ استفاده شده در آن از نوع گوریلاگلس نیست.

کیفیت این صفحه‌نمایش در سطح مناسبی قرار داشته و از لحاظ روشنایی، کیفیت رنگ و کنتراست امتیاز مناسبی را کسب می‌کند. در نور مستقیم خورشید در صورت تنظیم روشنایی روی حداکثر،‌ امکان خواندن محتوای صفحه به راحتی فراهم است. البته در این حالت بازتاب نور و جذب شدید اثرات انگشت در مشاهده بی‌نقص صفحه‌نمایش تا حدودی مشکل ایجاد می‌کنند. در کل از صفحه‌نمایش گوشی برای یک اسمارت‌فون رده میانی به میزان زیادی می‌توان رضایت داشت.

زیر صفحه‌نمایش همانطور که پیش از این اشاره شد به نکته خاصی نمی‌توان اشاره کرد و تنها در لبه باریک پایین دستگاه در این قسمت، ‌میکروفون تماس قرار دارد. این میکروفون همراه با همزاد آن در بالای صفحه‌نمایش تنها برای ارسال و دریافت صدا در حین تماس مورد استفاده قرار می‌گیرند و صدای اصلی گوشی از یک اسپیکر تکی در پایین دستگاه خارج می‌شود.

بالای صفحه‌نمایش تمامی نگاه‌ها در برخورد اول روی لنز بسیار بزرگ دوربین در این قسمت ثابت می‌‌ماند. این لنز بزرگ که در پشت خود یک سنسور 13 مگاپیکسلی را پنهان کرده است از لحاظ ابعاد تنها نزدیک به 1 میلیمتر کوچک‌تر از لنز اصلی دوربین بخش پشتی بوده و با قرارگیری در این بخش، ظاهری کاملا نامتقارن و نسبتا نازیبا برای M5 به همراه می‌آورد. البته خوشبختانه سونی در این قسمت از راه‌حل برخی برندهای دیگر برای استفاده از فلش‌های LED و نازیبایی بیشتر صرفنظر کرده است. در این رابطه بیشتر در بخش دوربین سخن خواهیم گرفت. سایر اجزای بخش بالایی صفحه‌نمایش در M5 Dual طبق انتظار به اسپیکر تماس، حسگرهای تنظیم نور و Proximity‌ و نشان سونی تعلق دارد.

اجزای جانبی

در طراحی اجزای جانبی M5 Dual یکی دو تغییر مثبت در مقایسه با M4 Aqua به چشم می‌خورد. سمت چپ گوشی در زیر یک کاور سرتاسری،‌ اسلات حافظه Micro SD همراه با محل جایگذاری سیم‌کارت‌های نانوی گوشی قرار گرفته است. در M4 Aqua در این قسمت پورت Micro USB و اسلات حافظه قرار داشت. یکی از ایرادات وارد بر طراحی سونی در این قسمت استفاده از دو tray (سینی) جدا از گوشی برای قرارگیری کارت حافظه و سیم‌کارت‌های گوشی است که در صورت مفقود شدن هریک از این trayها، ‌آن اسلات تقریبا بدون استفاده خواهد بود. در نسخه در اختیار ما پس از قرارگرفتن tray کارت حافظه در جایگاه آن،‌ درپوش پلاستیکی این قسمت تا حد نامحسوسی تغییر شکل داده و برآمده به نظر می‌رسد. این برآمدگی البته به قدری نا محسوس است که برای متوجه شدن آن باید بسیار دقت کرد.

در پایین به اسپیکر اصلی گوشی و پورت Micro USB اتصالات سیمی بر می‌‌خوریم و در بالا نیز جک هدست همراه با میکروفون دوم گوشی قرار گرفته است.

در سمت راست با تغییر جایگاه اسلات سیم‌کارت به سمت چپ، به دکمه دایره‌شکل Power، کلید دوگانه تغییر صدا و البته شاتر دوربین بر می‌‌خوریم که تغییر خاصی نسبت به رویه معمول سونی در این قسمت نشان نمی‌دهند.

بخش پشتی

بخش پشتی M5 Dual تنها با یک تغییر کوچک نسبت به M4 Aqua سال گذشته روبرو شده است. جایگاه تک فلش LED دوربین اصلی از زیر لنز این بار به میانه گوشی متمایل شده است و فاصله این فلش با لنز دوربین نیز به میزان بسیار زیادی افزایش پیدا کرده است. به جز این مورد به نکته تغییر یافته دیگری در این بخش نمی‌توان اشاره کرد و لنز دوربین اصلی همراه با نشان‌های NFC، سونی و اکسپریا اجزای حاضر در این بخش را تشکیل می‌‌دهند.

قابلیت ضد آب

استاتدارد محافظتی M5 Dual توسط شرکت سازنده، IP67 اعلام شده که به معنای مقاومت در برابر نفوذ گرد و خاک و امکان غوطه‌وری در آب به عمق 1 متر برای 30 دقیقه است. هرچند سونی اخیرا با تغییراتی در شرایط استفاده از گوشی‌های ضد آب این شرکت، کاربران را از غوطه‌ور کردن دستگاه در آب بر حذر داشته است اما با توجه به استاندارد IP67 حداقل در غوطه‌وری‌های کوتاه مدت نباید مشکل خاصی برای دستگاه ایجاد شود.

دوربین

یکی از تغییرات اساسی M5 Dual نسبت به گذشته در بخش دوربین‌های دوگانه آن رخ داده است. سونی نه‌تنها وضوح دوربین اصلی را از 13 مگاپیکسلی M4 Aqua به 21.2 مگاپیکسل ارتقا بخشیده بلکه در بخش دوربین سلفی نیز به یک باره از وضوح 5 مگاپیکسل به وضوح 13 مگاپیکسل همراه با فوکوس اتوماتیک جهش بزرگی داشته است. سونی در معرفی این دوربین به اتوفوکوس سریع هایبرید 0.25 ثانیه‌ای اشاره کرده است و از زوم دیجیتال 5 برابری Clear Image Zoom برای نزدیک شدن به سوژه بدون از دست رفتن کیفیت سخن گفته است.

ساختار منویی دوربین را پیش از این در اکثر گوشی‌های رده میانی و بالای سونی دیده‌ایم و هیچ نکته جدیدی در این قسمت به چشم نمی‌خورد. در ستون سمت راست از بالا به پایین نمایی از آخرین عکس گرفته شده، ‌شاتر دوربین، ‌سوئیچر تعویض بین عکاسی و فیلم‌برداری و دکمه تغییر حالت قرار گرفته است که با لمس این آخری گزینه‌هایی همچون عکاسی Superior Auto، برداشت ویدئوی 4K، تصویربرداری پانورما، برداشت اسلوموشن و برخی گزینه‌های فانتزی و غیر کاربردی همچون افکت‌های واقعیت افزوده، برداشت عکس با صدای محیط و عکاسی همزمان با هر دو دوربین در دسترس قرار می‌گیرند.

در صورت انتخاب گزینه Superior Auto، در ستون سمت راست دو دکمه جداگانه شاتر عکاسی و رکورد در دسترس قرار می‌گیرد.

در ستون سمت چپ نیز همه چیز طبق روال گذشته است و از بالا به پایین در حالت Manual امکان دسترسی به منظره‌های از پیش تعیین شده (مواردی همچون حالت landscape، پرتره در شب، حالت شب، عکاسی از غذا، حالت ساحل و...)،‌تغییر روشنایی تصویر، تنظیمات فلش، سوئیچر تعویض بین دو دوربین و بالاخره آیکون سه نقطه دسترسی به سایر تنظیمات دیده می‌شود. از این قسمت می‌توان وضوح تصویر را تعیین کرد، ISO را تا 3200 ارتقا داد و به گزینه‌های HDR، Metering و حالت‌های مختلف فوکوس دسترسی داشت.

در صورت تنظیم گوشی روی حالت Manual یا دستی امکان افزایش وضوح تا آخرین سطح یعنی 3984×5312‌ پیکسل یا 21.1 مگاپیکسل با نسبت تصویر 4:3 وجود دارد اما پس از انتخاب گزینه Superior Auto، سونی کاربران را در وضوح دوربین بسیار محدود کرده و تنها دو نسبت تصویر 16:9 و 4:3 را بدون نمایش وضوح عکس در اختیار قرار می‌دهد. نسبت تصویر 16:9 در این حالت به وضوح 3008×5344 پیکسل یا 16 مگاپیکسل منجر شده و این در نسبت تصویر 4:3 است که وضوح کامل یعنی 3984×5312 پیکسل یا 21 در دسترس قرار می‌گیرد.

مشکل دیگری که انتخاب گزینه Superior Auto ایجاد می‌کند تاخیر بسیار زیاد شاتر در این حالت است. در این وضعیت پس از لمس دکمه شاتر نزدیک به 2 ثانیه بعد تصویر برداشت می‌شود که این نکته استفاده از این وضعیت را عملا برای سوژه‌های متحرک غیر ممکن می‌سازد. استفاده از دکمه فیزیکی شاتر در این حالت اندکی از تاخیر شاتر می‌کاهد. از سوی دیگر در حالت دستی یا Manual نیز با محدودیت دیگری روبرو شدیم جایی‌که فوکوس در این حالت تنها در مرکز تصویر آن‌هم تنها از طریق دکمه فیزیکی شاتر انجام می‌شود و تاچ‌فوکوس یا لمس ناحیه‌ای از تصویر برای انجام عملیات فوکوس در آن قسمت امکان‌پذیر نیست. بدین‌ترتیب کاربران در استفاده از این دوربین با دو انتخاب روبرو خواهند بود: استفاده از حالت Superior Auto با امکان تاچ فوکوس اما بدون امکان انتخاب رزولوشن‌های مختلف و با تاخیر شاتر بسیار زیاد یا استفاده از حالت Manual با سرعت بسیار بالای شاتر اما بدون تاچ‌فوکوس.

با آغاز برداشت تصویر با دوربین اصلی M5 Dual مشکلاتی که پیش از این به آن اشاره کردیم به میزان بسیار زیادی فراموش می‌شوند. تصاویر گرفته شده توسط این دوربین از غنای رنگ بالا،‌ جزئیات فراوان و کنتراست مطلوبی برخوردارند و در مقایسه می‌توان آنها را در کنار برخی پرچمداران فعلی بازار قرار داد.

با وضوح 20 مگاپیکسل در حالت دستی با نسبت 4:3 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با وضوح 20 مگاپیکسل در حالت دستی با نسبت 4:3 با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با وضوح 20 مگاپیکسل در حالت Superior Auto با نسبت 4:3 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با وضوح 16 مگاپیکسل در حالت Superior Auto با نسبت 16:9 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در تست عملی زوم 5 برابری دیجیتال این دوربین که سونی از آن با نام Clear Image Zoom یاد می‌کند می‌توان تا حدودی از نتیجه کار رضایت داشت. در این حالت البته به دلیل نبود لرزه‌گیر اپتیکال، ‌لرزش‌های دست به شدت مشهود بوده و در صورت استفاده از حالت Superior Auto و تاخیر شاتر، احتمال فراوانی جهت مبهم شدن تصویر به دلیل لرزش و سرعت پایین شاتر وجود دارد.

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

پس از 5 برابر زوم در تصویر پیش از فشردن دکمه شاتر - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از تصاویر گرفته شده توسط این دوربین در شب نیز رضایت داشتیم و با اینکه سطح جزئیات به صورت طبیعی در این حالت با افت روبرو می‌شود اما همچنان دقت رنگ بالایی در آنها به چشم می‌خورد.

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین از 1080/30p مدل قبلی این کلاس به یک باره به 2160/30p یا 4K ارتقا پیدا کرده است رزولوشن‌های 1080/30p و 1080/60p در کنار وضوح‌های پایین‌تر HD و VGA نیز طبیعتا در این حالت قابل دسترسی هستند. یکی از نکات منفی بخش فیلم‌برداری این دوربین بریده شدن یا کراپ شدن تصویر و کاهش فضای دید در حین انتخاب حالت Superior Auto برای فیلم‌برداری است بنابراین در صورت انتخاب این حالت باید پیش از لمس دکمه رکورد از درون کادر بودن کامل سوژه اصلی اطمینان حاصل کرد.

فیلم‌برداری این دوربین در حالت 1080/30p با بیت‌ریت ویدئویی 17.8Mbps و بیت‌ریت صوتی 133Kbps به صورت دو کاناله صورت می‌پذیرد که جزئیات و کنتراست بالایی را ارائه می‌دهد و تنها نکته نسبتا منفی در آن اندکی اغراق شدن در رنگ‌ها به نظر می‌رسد. در وضوح 1080/60p بیت‌ریت ویدئویی به حوالی 28Mbps می‌رسد اما بیت‌ریت صدا به 121 کیلو بیت در ثانیه به صورت دو کاناله افت می‌کند. در این حالت طبیعتا با حرکت روان‌تری در تصویر روبرو می‌شویم اما اغراق‌شدگی در رنگ‌ها در اینجا نیز مشهود است. در نهایت در وضوح 4K بیت‌ریت ویدئویی به بیش از 55Mbps افزایش پیدا می‌کند و در این حالت با جزئیات بسیار بالایی روبرو می‌شویم و مشکل رنگ‌ها نیز تا حدودی تعدیل می‌شود.

در کل با توجه به سابقه نچندان درخشان سونی در دوربین‌های موبایلی رده میانی، کیفیت دوربین اصلی به کار گرفته شده در XPERIA M5 Dual در هر دو بخش عکاسی و فیلم‌برداری بسیار بالا ارزیابی شده و در صورت در نظر نگرفتن برخی مشکلات نظیر کندی مشهود شاتر در حالت Superior Auto، امتیاز این دوربین در سطح بهترین‌های این کلاس قرار می‌گیرد.

اما همانطور که گفته شد M5 Dual‌ از دوربین سلفی متفاوت نیز بهره می‌برد. این دوربین در کنار نمونه حاضر در C5 Ultra اولین تجربه سونی در بکارگیری رزولوشن‌ 13 مگاپیکسلی همراه با فوکوس اتوماتیک در یک دوربین سلفی است. اولین انتقاد به سونی حتی پیش از تست مشخصات و کیفیت این دوربین، به شکل ظاهری آن وابسته است که نمای بخش بالایی گوشی را کاملا نامتوازن و نازیبا کرده است.

در این دوربین نیز تاچ‌فوکوس تنها در حالت Superior Auto در دسترس است و در حالت Manual تنها می‌توان با کمک دکمه فیزیکی شاتر در مرکز تصویر عملیات فوکوس را انجام داد. HDR نیز در این دوربین در حالت Manual ارائه شده است. سلفی‌های برداشت شده با حالت Superior Auto اندکی به Soft کردن تصویر و پوست صورت متمایل می‌شود و درصد روشنایی آن نیز ظاهرا اندکی از حالت Manual بالاتر است. در کل از دوربین سلفی گوشی نیز می‌توان رضایت کامل داشت هرچند مقایسه آن با دیگر اسمارت‌فون مجهز به دوربین 13 مگاپیکسلی سلفی اتوفوکوس یعنی HTC Desire Eye کفه ترازو را تا حدودی به نفع حریف تایوانی سنگین‌تر می‌کند.

باتری

همزمان با ارتقا وضوح صفحه‌نمایش و استفاده از دو دوربین قدرتمندتر در M5 Dual، طبیعتا ظرفیت باتری نیز افزایش پیدا کرده است. باتری حاضر در M5 Dual یک نمونه داخلی با ظرفیت 2600mAh است که 200 میلی آمپر ساعت نسبت به M4 Aqua ظرفیت بیشتری دارد. سونی این باتری را یک باتری 2 روزه معرفی کرده و 63 ساعت پخش موسیقی، 8 ساعت نمایش ویدئو و یا 12 ساعت زمان مکالمه در این فاصله زمانی برای آن در نظر گرفته است. در زمان تست گوشی معمولا در اواسط روز دوم نیاز به اتصال شارژر کاملا احساس می‌شد اما در صورت تعدیل شیوه استفاده، رسیدن به پایان روز دوم چندان نیز دور از دسترس نیست. از سوی دیگر برای کاربران پر مصرف (گیمرها، عاشقان شبکه‌های اجتماعی موبایلی، دوست‌‌داران موسیقی و شیفته‌گان نمایش ویدئو روی موبایل) این باتری به سادگی می‌تواند در همان روز اول به شارژر مجدد احتیاج پیدا کند. حالت‌های STAMINA و Ultra STAMINA نیز همچون گذشته در مواقع کاهش شارژ باتری در دسترس قرار دارند.

همانطور که در بخش آنباکسینگ دستگاه اشاره شد سونی همراه این گوشی از یک شارژر ضعیف 5 ولتی و 850 میلی آمپری استفاده کرده که پروسه شارژ شدن M5 را بسیار کند می‌کند. در تست عملی کارکرد این شارژر در 30 دقیقه ابتدایی، شارژ گوشی از 2 درصد به 16 درصد ارتقا پیدا کرد و پس از یک ساعت تنها به 31 درصد رسید. پس از گذشت 2 ساعت نیز این شارژ حوالی 61 درصد بود و بدین‌ترتیب می‌توان انتظار داشت که برای پر شدن کامل باتری توسط این شارژر به زمانی بیش از 3 ساعت نیاز خواهد بود.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

سیستم‌عامل به کار گرفته شده در M5 Dual از نوع اندروید 5 لالی‌پاپ است و ساختار نرم‌افزاری گوشی نیز طبق انتظار براساس لانچر پیش‌فرض سونی شکل گرفته است. زمان بوت سیستم‌عامل از ویبره اولیه تا ظاهر شدن صفحه قفل نزدیک به 35 ثانیه است که با وجود آنکه نسبت به بسیاری دیگر از گوشی‌های رقبا زمانی طولانی به حساب می‌آید،‌ مقایسه آن با M4 Aqua و زمان بوت 48 ثانیه‌ای بهبود قابل ملاحظه‌ای را نشان می‌دهد و از همین ابتدا نکته مثبتی را برای چیپ‌ست Helio X10 حاضر در M5 Dual نسبت به Snapdragon 615 حاضر در M4 Aqua لحاظ می‌کند.

رابط کاربری و لانچر سونی تغییرات بسیار اندکی را نسبت به گذشته و به خصوص M4 Aqua داشته است. صفحه قفل، علاوه بر زمان و تاریخ و نوتیفیکیشن برنامه‌ها، دو میانبر برای فعال کردن دوربین و شماره‌گیر تلفن در پایین ارائه می‌کند. این ترکیب در منوی تنظیمات گوشی قابل تغییر نبوده و تنها می‌توان در مورد بود یا نبود نوتیفیکیشن‌ها در این قسمت تصمیم‌گیری کرد. در صورت تنظیم قفل از هر نوع برای این قسمت، گزینه‌ تازه‌ای درتنظیمات ظاهر می‌شود که در طی آن امکان پنهان کردن نوتیفیکیشن‌های حساس و نمایش نوتیفیکیشن‌های معمولی در لاک‌اسکرین فراهم می‌شود.

گزینه Smart Lock برای باز کردن قفل گوشی به صورت خودکار با نزدیک شدن به دیوایسی خاص (تگ NFC، ساعت هوشمند و...)، با ورود به محلی خاص (تشخیص از طریق GPS)،‌ با مشاهده صورت یا صدای از پیش تعیین شده و در نهایت On-body detection (بازگشایی با تشخیص در دست یا در جیب بودن گوشی) نیز برای این قسمت در نظر گرفته شده است.

در صفحه هوم اوضاع در نگاه اول تفاوتی با آنچه از سونی انتظار داریم نداشته و در حداکثر 7 دسک‌تاپ حاضر در این بخش آیکون برنامه‌ها، ویجت‌های مختلف و مواردی از این دست را می‌توان جای‌گذاری کرد. با ورود به مد ویرایشی این قسمت امکان تنظیم theme و Wallpaper در نظر گرفته شده است. تم‌های این بخش به جز تغییر رنگ، بک‌‌گراند و نوارهای بالا و پایین صفحه‌نمایش، هیچ تغییر دیگری در شکل ظاهری سیستم‌عامل و یا آیکون‌ها ایجاد نمی‌کنند.

Notification Area با به پایین کشیدن آن با یک انگشت، تنها اعلان و نوتیفیکیشن برنامه‌ها را نشان می‌دهد و برای نمایش میانبر تنظیمات یا تاگل‌های این قسمت نیاز به لمس بخش بالایی یا اسکرول دو انگشتی وجود دارد.

در لیست تاگل‌های این قسمت، بلوتوث و وای‌فای ثابت بوده اما در سه ردیف بعدی حداکثر 9 میانبر مختلف را از یک لیست 14 عددی می‌توان انتخاب کرد. دو تاگل جدید در این بخش نسبت به M4 Aqua یکی به آنتن LTE دستگاه و دیگری با اشاره به پشتیبانی شدن OTG در پورت Micro USB برای شناسایی دیوایس‌های USB متصل به این پورت تعلق دارد. در برخی دیگر از اسمارت‌فون‌های هم رده، لمس یک تاگل از این قسمت و نگه‌داشتن دست روی آن، منجر به ظاهر شدن تنظیم مرتبط با آن تاگل می‌شود (به عنوان نمونه لمس و نگه‌داشتن آیکون وای‌فای، کاربر را به تنظیمات شبکه بی‌سیم هدایت می‌کند) این مورد در رابط کاربری اندروید 5 سونی وجود نداشته و لمس طولانی مدت یک آیکون تاثیری ندارد.

اسلایدر روشنایی صفحه‌نمایش نیز در Notification Area قرار دارد اما سونی به دلیلی نامشخص، با وجود سنسور تنظیم اتوماتیک نور، گزینه‌ای برای فعال کردن مستقیم آن در این قسمت در نظر نگرفته و برای دسترسی به تنظیم خودکار نور باید از منویDisplay، گزینه Adaptive brightness را فعال کرد.

در منوی اصلی نیز به نکته تازه‌ای بر نخوردیم و همچنان آیکون‌ها در چینش ماتریسی 5×4 با اسکرول افقی، در دسترس قرار دارند. با ادامه اسکرول به سمت راست، طبق معمول یک منوی عمودی در ستون کناری صفحه‌نمایش ظاهر می‌شود که امکان Uninstall کردن مستقیم برنامه‌ها، مرتب سازی براساس حروف الفبا و میزان استفاده، نمایش برنامه‌های دانلود شده و دسترسی به Play Store‌ و فروشگاه What’s New سونی را فراهم می‌آورد.

منوی تنظیمات یا Setting از لحاظ ظاهری برخی تغییرات جزئی را تجربه کرده و در میان گزینه‌های تکراری این قسمت نیز چند گزینه جدید به چشم می‌خورد. از جمله این موارد می‌توان به امکان سفارشی سازی ایکون‌های به نمایش درآمده در Status bar اشاره کرد که حتی وضعیت آنتن و آیکون باتری را نیز می‌توان از این قسمت به دلخواد حذف کرد.

گزینه Image enhancement در تنظیمات صفحه‌نمایش امکان انتخاب از بین دو گزینه Mobile BRAVIA Engine 2 و Super-vivid mode که هر دو به نوعی برای ارتقا کیفیت تصویر در عکس‌ها و ویدئوها در نظر گرفته شده‌اند وجود دارد.

ارتقا کیفیت صدای دریافتی یا Speaker Voice enhancement، کاهش نویز میکروفون در حین تماس یا Microphone noise suppression، دستگاه پیغام‌گیر یا Answering Machine و گزینه Tap & Pay برای پرداخت موبایلی سایر موارد حاضر در این رابط کاربری را تشکیل می‌دهند.

چیپ‌ست پردازشی- حافظه

یکی دیگر از تغییرات بزرگ M5 Dual که امکان ارتقا وضوح فیلم‌برداری تا وضوح 4K را در اختیار این گوشی قرار داده است تغییر چیپ‌ست پردازشی گوشی از Snapdragon 615 به MediaTek MT6795 موسوم به Helio X10 است. تعداد هسته‌ها و معماری پایه پردازنده‌های این چیپ‌ست تفاوتی با Snapdragon 615 نداشته و در اینجا نیز از همان ساختار 28 نانومتری حاوی 8 هسته ARM A53 استفاده شده است. شباهت‌های این دو چیپ‌ست اما به همین جا خاتمه پیدا می‌کند و تفاوت‌های آنها آغاز می‌شود.

نخستین تفاوت به تعداد Threadهای فعال در Helio X10 تعلق دارد که برخلاف Snapdragon 615 با معماری big.LITTLE از 4 به 8 ارتقا پیدا کرده است. دومین تفاوت به فرکانس هسته‌ها تعلق دارد که به جای ترکیب 4 هسته 1.5 گیگاهرتزی و 4 هسته 1 گیگاهرتزی، از 8 هسته 2 گیگاهرتزی در آن استفاده شده است. ساختار گرافیکی این مجموعه نیز با تغییر روبرو شده و قطعه Adreno 405 حاضر در Snapdragon 615‌ جای خود را به گرافیک PowerVR G6200 داده است. حافظه رم از 2 به 3 گیگابایت ارتقا یافته و 16 گیگابایت حافظه داخلی نیز در آن به چشم می‌خورد که از این میزان حوالی 10 گیگابایت در دسترس کاربران قرار دارد.

نخستین تست بررسی مشخصات پردازشی M5 Dual را طبق روال از Geekbench 3 آغاز می‌کنیم. این تست که تنها کیفیت هسته‌های پردازشی در حالت تکی و Multi Thread را بررسی می‌کند معیاری نسبتا دقیق برای تعیین کیفیت مجموعه پردازشی فارغ از سایر گزینه‌ها همچون کیفیت گرافیک یا وضوح صفحه‌نمایش به دست می‌دهد. M4 Aqua در همین تست به امتیازهای 641 و 2468 به ترتیب در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای دست پیدا کرد و در M5 Dual به دلیل ارتقا فرکانس و تعداد هسته‌های فعال در هر لحظه انتظار مشاهده نتیجه بهتری را از این گوشی داریم. در دنیای واقعی نیز این انتظار به حقیقت می‌پیوندد و M5 Dual با نتایج 789 و 3117 در حالت‌های تک هسته‌ای و چند هسته‌ای حوالی 23 تا 26 درصد نسبت به M4 Aqua نتیجه بهتری را نشان می‌دهد.

در تست دوم یعنی AnTuTu نسخه 5.7.1 برخلاف تست قبلی، سایر قسمت‌های سخت‌افزاری دستگاه از جمله گرافیک، رم و حافظه داخلی نیز در کنار هسته‌‌های پردازشی در ثبت امتیاز نهایی دخیل می‌شوند. M4 Aqua با Snapdragon 615، گرافیک Adreno 405، رم 2 گیگابایتی و وضوح 720p صفحه‌نمایش عددی حوالی 30 هزار واحد را ثبت می‌کند. در M5 Dual افزایش تعداد پردازنده‌های فعال در یک زمان و ارتقا حافظه رم به 3 گیگابایت کاملا به نفع M5 Dual بوده و از سوی دیگر افزایش وضوح صفحه‌نمایش از HD به فول اچ‌دی در جهت معکوس و به ضرر این مدل در نتایج این تست جامع عمل می‌کند. بدین‌ترتیب با وجود آنکه انتظار نتیجه بهتری را از M5 Dual در این تست داریم، اختلاف این نتیجه با M4 Aqua به دلیل افزایش چشمگیر تعداد پیکسل‌های تصویر در این گوشی به احتمال فراوان چندان نیز زیاد نخواهد بود. این انتظار نیز در عمل تا حدود زیادی برآورده شده و با به پایان رسیدن این تست با امتیاز 37057 ضمن ارتقا نسبت به M4 Aqua نتیجه چندان نیز از حد انتظار فراتر نرفته است.

در تست گرافیک به سراغ 3DMark و بنچ‌مارک Ice Storm Unlimited رفتیم. این تست معیاری برای کیفیت بخش گرافیک دستگاه به حساب می‌آید و شرایط مناسبی را برای مقایسه قطعه PowerVR G6200 با Adreno 405 حاضر در M4 Aqua فراهم می‌کند. M4 Aqua با گرافیک Adreno 405 و صفحه 720p در این تست به امتیاز 6863 دست پیدا کرد در حالی که امتیاز M5 Dual در این تست با وجود صفحه نمایش فول اچ‌دی (که پردازش بالاتری را طلب کرده و در نتیجه در یک شرایط مساوی فشار بیشتری را بر گرافیک وارد می‌کند) امتیاز مناسب 9659 را کسب می‌کند که خبر از برتری بزرگی در بخش گرافیک این گوشی نسبت به گرافیک Adreno 405 چیپ‌ست Snapdragon 615 می‌دهد.

ارتباطات

گزینه‌های ارتباطی M5 Dual با تغییر خاصی نسبت به گذشته روبرو نشده و همانند دیگر اعضای سری M با لیست نسبتا کاملی در این قسمت روبرو می‌شویم. LTE Cat.4 با سرعت 150Mbps در دانلود، سریع‌ترین گزینه ارتباطی تحت شبکه این مدل به حساب می‌آید که با وجود تفاوت در باندهای ارتباطی، در هر سه ورژن گوشی دیده می‌شود. اتصال 3G با سرعت 42.2Mbps در حالت HSDPA دیگر نکته قابل اشاره در این قسمت است. یک نکته نسبتا منفی در این بخش پشتیبانی نشدن همزمان اتصال LTE یا 3G روی دو سیم‌کارت این گوشی است. به بیان دیگر در صورت تنظیم دیتای موبایلی یک سیم‌کارت روی 3G یا LTE، سیم‌کارت دیگر چاره‌ای جز تنظیم شدن روی شبکه نسل دوم (GPRS/EDGE) ندارد. دو سیم‌کارت دستگاه نیز در نمونه در اختیار ما در یک لحظه قابل تماس نبوده و در صورت مکالمه با یکی، دیگری از دسترس خارج می‌شد. البته در منوی دستگاه امکان فوروارد کرد یک سیم‌کارت در مواقع در دسترس نبودن روی سیم‌کارت دیگر در نظر گرفته شده است. بلوتوث دستگاه نسخه 4.1 بوده و وای‌فای نیز بدون تغییر هنوز نسخه 11.n است. اتصال NFC در کنار پشتیبانی از GPS و GLONASS در مسیریابی لیست امکانات ارتباطی این گوشی را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

سونی با ارائه XPERIA M5 Dual بی شک گام‌های بلندی را در جهت صحیح بازار برداشته است؛ ارتقا وضوح صفحه‌نمایش به فول اچ‌دی و استفاده از دو دوربین اتوفوکوس با کیفیت در جلو و پشت دستگاه، باقی ماندن این مدل در بازار پر ترافیک گوشی‌های رده میانی را تضمین می‌کند. از سوی دیگر برخورداری از یک چیپ‌ست قدرتمند در هر دو بخش پردازشی و گرافیکی و استفاده از 3 گیگابایت حافظه RAM دست بالاتر را در این رده قیمتی در اختیار سونی قرار می‌دهد. M5 Dual نیز اما مثل تمامی رقبای خود خالی از اشکال نیست؛ طراحی تکراری، فضای بسیار زیاد دست نخورده در بالا و پایین صفحه‌نمایش، لنز نازیبای دوربین دوم در بخش رویی دستگاه، تاخیرهای شاتر دوربین اصلی در هنگام عکاسی در حالت Superior Auto و ساختار منویی ساده و تکراری موارد منفی قابل ذکر در مورد این دستگاه را تشکیل می‌دهند.