mobile.ir - مرجع موبایل ایران

بازار موبایل در دو تا سه سال گذشته با تغییرات بسیار سریعی روبرو شده که در چند دهه‌ای که از حیات این صنعت می‌‌گذرد کاملا بی‌سابقه بوده است. نگاهی به پرچمداران سال 2012 و مقایسه آن با آنچه این روزها به عنوان اسمارت‌فون‌های مدرن در دست داریم به خوبی به این واقعیت اشاره دارد. چهار برابر شدن وضوح صفحه‌نمایش‌ و بیش از دو برابر شدن رزولوشن عکاسی و فیلم‌برداری در کنار تغییرات انقلابی تصویربرداری سلفی و بیش از همه چیز ارتقا بی‌سابقه پردازش موبایلی از جلوه‌های برجسته این تغییرات به حساب می‌آیند تا جایی‌که اسمارت‌فون‌های مدرن و پیشرفته امروزی با قدم گذاشتن در مسیری نوین، اینک جایگزینی ارزشمند برای بسیاری از امکانات دسک‌تاپ‌های رومیزی و کامپیوترهای همراه در نزد اغلب کاربران به حساب می‌آیند.

در این میان حرکت سریع برندها و رقابت تنگاتنگ با سایرین در رده‌های قیمتی بالای بازار با وجود نقاط مثبت فراوان و ابداعات هر روزه در این صنعت، توجه شرکت‌های بزرگ را از رده‌های قیمتی پایین بازار تا حدودی منحرف کرده و زمینه مناسبی را برای رشد برندهای ارزان‌قیمت آسیایی فراهم ساخته است. حضور در بازارهای به شدت بزرگ و مستعدی همچون هند و چین و به دست آوردن درصد بالایی از سهم بازار این کشورها در مدتی کوتاه توجه همگان را به این سمت از بازار جلب کرد. با قوت گرفتن بازار برندهای گمنام ارزان‌قیمت و حضور گسترده اسمارت‌فون‌هایی که از لحاظ مشخصات در سطح میانی و حتی بالای بازار قرار داشتند اما به لحاظ قیمت با ارزان‌ترین محصولات برندهای بزرگ قابل مقایسه بودند به یک‌باره زنگ خطر را برای بزرگان نیز به صدا درآورد. در این شرایط با اینکه برندهایی همچون شیائومی، هواوی، ZTE و لنوو درصد مشخص و قابل ملاحظه‌ای از سهم بازار برندهای با سابقه‌ای چون اپل، سامسونگ و ال‌جی را به خود اختصاص دادند اما چاره‌اندیشی بزرگان این رده نیز نسبتا به موقع آماده شده و به بازار تزریق شد.

سری L در محصولات ال‌جی، رده‌های E ،J ،Ace ،Core و Grand در سامسونگ، اعضای خانواده Desire در HTC و سری‌های C ،E و M در محصولات سونی از جمله راه‌کارهای ارزان‌قیمت و میانی برندهای بزرگ به حساب می‌آیند که تغییرات چشمگیری را در یک سال گذشته برای همراه شدن با این موج جدید بازار تجربه کرده‌اند. سری Core سامسونگ از جمله این نمونه‌ها به حساب می‌آید که تاکنون شش مدل مختلف از آن روانه بازار شده است. آخرین عضو این خانواده Galaxy Core Prime نام دارد که در پاییز گذشته روانه بازار شد و روی کاغذ پتانسیل مناسبی را برای رقابت ارائه می‌کند. تغییرات Core Prime البته در سطح فوق‌العاده‌ای نسبت به گذشته قرار نداشته اما از لحاظ طراحی فرم مدرن‌تری را ارائه می‌کند. Core Prime موضوع بررسی تخصصی این نوبت است.

جعبه محتویات

Core Prime با جعبه ساده و نسبتا کوچکی ارائه می‌شود که از همان نگاه اول رده قیمتی دستگاه را به خوبی به نمایش می‌گذارد. درون این جعبه طبق انتظار با نکته خاص و ویژه‌ای روبرو نمی‌شویم و شارژر، هدست سیمی و کابل USB موارد اصلی حاضر در آن را تشکیل می‌دهند.

طراحی ظاهری

افزایش 0.2 اینچی سایز صفحه‌نمایش نسبت به Galaxy Core اولیه، Core Prime را در مجموع گوشی بزرگ‌تری نشان می‌دهد،؛ افزایش طول و عرض دستگاه مشهود بوده و فضای صفحه‌نمایش در اختیار کاربران نیز به وضوح افزایش یافته است. اولین تغییری که با در کنار هم قرار دادن Core Prime و نسل اول گلکسی Core یعنی مدل I8260 به چشم می‌آید تغییر رنگ دکمه‌‌های لمسی زیر صفحه‌نمایش از سفید به مشکی است. این تغییر با اینکه در نور روز دسترسی آسان‌تری را به این دو دکمه فراهم می‌‌کند اما در شب و فضاهای تاریک به علت حذف نور پس‌زمینه برای این دو کلید نمی‌توان از آن به عنوان یک نکته مثبت یاد کرد. کلید Home‌ در این بین اندکی بزرگ‌تر شده و برجستگی بیشتری در آن به چشم می‌خورد.

در سمت چپ Core Prime و در سمت راست Core I8260

کناره‌های دستگاه با تغییرات کاملا مشخصی نسبت به گذشته همراه شده است؛ فریم پلاستیکی پیرامونی در Core Prime بدون در نظر گرفتن نوارهای باریک جانبی به رنگ نقره‌ای مات طراحی شده و برخلاف گذشته با تشکیل زوایای نزدیک به 90 درجه حالتی کاملا مدرن‌تر به این مدل بخشیده‌‌اند.

در سمت چپ Core Prime و در سمت راست Core I8260

تغییر جنس کاور باتری دستگاه از پلاستیک شفاف جاذب اثر انگشت به پلاستیک صدفی مات یکی دیگر از نکات مثبت در طراحی Core Prime نسبت به نسل قبلی آن را تشکیل می‌دهد. برجسته‌تر شدن لنز دوربین، جابجا شدن جایگاه اسپیکر اصلی و فلش LED و برخی تغییرات جزئی دیگر موارد قابل اشاره در طراحی Galaxy Core Prime را تشکیل می‌دهند. در مجموع از طراحی گوشی با توجه به رده قیمتی آن نمی‌توان چندان ناراضی بود هرچند حرکت رو به عقب سامسونگ در برخی قسمت‌ها همچون حذف نور پس‌زمینه کلیدهای لمسی زیر صفحه‌نمایش چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.

ابعاد و وزن

ابعاد Core Prime برابر 8.8×68.4×131.3 میلیمتر است که در مقایسه با نسل قبلی 4.5 اینچی خود یعنی Core II تقریبا بدون تغییر در عرض با 1 میلیمتر افزایش ارتفاع و همین میزان کاهش ضخامت روبرو شده است. ضخامت دستگاه برای این کلاس قیمتی شایسته تقدیر است اما در مقایسه با یک گوشی هم‌رده همچون LG L70 با صفحه‌نمایش یک اندازه و طول و عرض 127.2 و 66.8 مشخصا گوشی بزرگ‌تری به حساب می‌آید. وزن 130 گرمی این مدل نسبت به Core II نزدیک به 8 گرم سبک‌تر است اما هنوز نمی‌توان از آن به عنوان سبک‌ترین گوشی این رده نام برد. در مجموع مشکل خاصی در ابعاد Core Prime در حین استفاده روزمره مشاهده نمی‌شود و با یک دست نیز می‌توان به سادگی از آن استفاده کرد.

صفحه‌نمایش

بزرگ‌ترین پاشنه آشیل سری Core و عامل جا ماندن این سری در مقابل همتایان چینی آنها در ابعاد صفحه‌نمایش و به خصوص رزولوشن آن نهفته است و Core Prime نیز از این مسئله مستثنا نیست. سری Core پس از افزایش سایز پنل به 4.7 اینچ در Core Lite، بار دیگر به سطح 4.5 اینچی بازگشت اما ظاهرا هنوز تصمیمی برای ارتقا وضوح پنل در این خانواده از سطح نازل WVGA یا 800×480‌ پیکسل اتخاذ نشده است. این در حالی‌ست که بسیاری از رقبای اصلی Core Prime در رده پایین بازار همچون برخی مدل‌های Honor و Ascend هواوی و چند مدل دیگر از سونی، اچ‌تی‌سی و ال‌جی با قیمت‌های مشابه علاوه بر صفحه‌نمایش بزرگ‌تر، مدت‌هاست که به وضوح qHD و HD در این کلاس مهاجرت کرده‌اند.

فناوری ساخت صفحه‌نمایش در Core Prime از نوع IPS TFT LCD بوده و با این ابعاد و وضوح به فشردگی نزدیک به 207 پیکسل در هر نقطه دست پیدا می‌کند. این در حالی‌ست که رقبای این مدل‌ در برندهای دیگر بسته به سایز و رزولوشن صفحه‌نمایش از تراکمی مابین 234 تا 294 پیکسل در هر اینچ بهره می‌برند. تاثیر این فشردگی کمتر صفحه‌نمایش را در برخورد با نوشته‌های ریز وب می‌توان مشاهده کرد. البته این به معنای کیفیت پایین این صفحه‌نمایش نیست و در کاربری‌های معمول یک اسمارت‌فون نظیر حضور در شبکه‌های اجتماعی، برداشت عکس و بازی تجربه منفی چندانی برای کاربران ایجاد نمی‌کند. در کل به نظر می‌رسد که سامسونگ در صورت تصمیم برای ادامه حیات سری Core حتما باید در نسل بعدی به فکر ارتقا وضوح صفحه‌نمایش این رده حداقل به 720p باشد.

زیر صفحه‌نمایش همان ترکیب دکمه‌های لمسی جانبی و کلید فیزیکی مرکزی در نظر گرفته شده که همانطور که در ابتدا نیز گفته شد کلیدهای لمسی اینک با حذف نور پس‌زمینه از لیبل‌های مشکی بهره می‌برند و برجستگی دکمه Home فیزیکی نیز اندکی افزایش داشته است.

در بالا Core Prime و در پایین Core I8260

اجزای بخش بالایی نیز نکته خاصی را در بر ندارند و هچنان اسپیکر تماس، دوربین دوم و حسگر خاموش کردن پنل در هنگام نزدیک کردن گوشی به صورت در حین تماس (Proximity) در این قسمت به چشم می‌‌خورند. غایب مهم این بخش که در Core اولیه نیز حضور ندارد، حسگر تنظیم اتوماتیک نور است که احتمالا برای پایین آمدن هزینه‌ها از آن صرفنظر شده است.

در بالا Core Prime و در پایین Core I8260

المان‌های جانبی

سامسونگ در ساختار Core Prime دقیقا از همان المان‌های جانبی Core اصلی بهره گرفته و بعضا برخی اجزا با جابجایی‌های کوچک همراه شده‌اند. در سمت چپ دستگاه تنها نکته قابل اشاره دکمه دوگانه تغییر حجم صدا است که از لبه پشتی به مرکز این قسمت منتقل شده اما از لحاظ ابعاد تغییر خاصی را نشان نمی‌دهد.

در بالا Core Prime و در پایین Core I8260

در سمت راست نیز شرایط به همین ترتیب دنبال شده و تنها نکته مهم این بخش یعنی دکمه پاور از کنار بخش پشتی به مرکز نوار پیرامونی نقل مکان کرده است. در این قسمت مثل گذشته بریدگی کوچکی برای بازگشایی کاور باتری در نظر گرفته شده است.

در بالا Core Prime و در پایین Core I8260

بخش بالایی با یک جابجایی تنها به جک هدست تعلق دارد و در پایین نیز پورت USB و میکروفون تماس قرار دارد. پورت USB‌ در Core Prime همانند مدل اصلی این کلاس تنها برای اتصال شارژر و کابل کامپیوتر کاربرد داشته و استفاده دیگری از آن نمی‌توان کرد.

در بالا Core Prime و در پایین Core I8260

در بالا Core Prime و در پایین Core I8260

بخش پشتی دستگاه با یک تغییر خوشایند نسبت به گذشته از جنس پلاستیک صدفی مات ساخته شده که در برابر ماندن اثرات انگشت و خراشیدگی نسبتا مقاوم است. اجزای این قسمت از لحاظ تعداد تفاوتی با گذشته ندارند اما در ترکیب آنها یک تغییر صورت گرفته و جایگاه فلش LED‌ و اسپیکر اصلی با هم جابجا شده است.

دوربین

دوربین به کار گرفته شده در ساختار Core Prime همانند Core اصلی یک نمونه 5 مگاپیکسلی با فوکوس خودکار است اما فیلم‌برداری دستگاه از 480p به 720p ارتقا پیدا کرده است.

ساختار منویی این دوربین اندکی نسبت به گذشته متفاوت شده اما همچنان ساده و معمولی به نظر می‌رسد. در این ساختار منویی در ستون سمت راست از بالا به پایین دکمه آغاز فیلم‌برداری، شاتر دوربین، دکمه تغییر حالت و نمایی از آخرین عکس گرفته شده دیده می‌شود. در بخش تغییر حالت در این ستون علاوه بر تصویربرداری اتوماتیک امکان انتخاب گزینه‌هایی نظیر Beauty face، عکاسی پانوراما، Best photo (برداشت 8 تصویر و انتخاب بهترین عکس)، Continuous shot (برداشت تصاویر پیاپی تا 20 عکس با پایین نگه داتشن دکمه شاتر)، تصویربرداری در شب و عکاسی ورزشی در دسترس قرار می‌گیرد.

سوئیچ بین دوربین جلو و دوربین اصلی، تنظیمات فلش و دکمه دسترسی به سایر تنظیمات دوربین موارد سه‌گانه حاضر در ستون سمت چپ رابط کاربری این دوربین را تشکیل می‌ً‌دهند. اجزای حاضر در این ستون را به جز دکمه دسترسی به تنظیمات در بخش پایینی می‌توان به دلخواه تغییر داد و در مجموع پنج آیکون را در این قسمت جایگذاری کرد.

از جمله گزینه‌های حاضر در بخش تنظیمات این دوربین می‌توان به امکان تغییر ISO ‌تا 400، تغییر حالت فوکوس خودکار به ماکرو، دسترسی به گزینه‌های Metering، تایمر سرخود همراه با گزینه‌های نورگیری و White balance اشاره کرد. نبود HDR از جمله نکات منفی این بخش به حساب می‌آید.

با مقایسه تصاویر گرفته شده توسط این دوربین و معادل آن در Galaxy Core I8260 بهبودهای ظریف و جزئی در تصویر دیده می‌شود. از نویز تا حدودی کاسته شده و رنگ‌های طبیعی‌تری ثبت می‌شود. در زمینه جزئیات نیز تفاوت‌ها و بهبودهایی دیده می‌شود که در کراپ 100 درصد تصاویر زیر تاثیر آن را می‌توان مشاهده کرد. از نویز ایجاد شده در تصویر همچنان نمی‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و هنوز به خصوص در لبه‌های سوژه‌های با کنتراست بالا اثر نویز را به وضوح می‌توان مشاهده کرد.

عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با کراپ 100 درصد

تصویر گرفته شده با Galaxy Core I8260 - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با کراپ 100 درصد

با توجه به رده قیمتی دستگاه از یک نگاه البته نباشد انتظار چندانی از این دوربین داشت اما باید به این نکته نیز توجه داشت که رقبایی نظیر هواوی و مدل‌های نسبتا هم‌قیمتی چون Honor 3C با دوربین 8 مگاپیکسلی به سادگی می‌توانند Core Prime‌ را در عکاسی جا بگذارند.

یک نکته مثبت در بخش دوربین این مدل به وضوح فیلم‌برداری آن تعلق دارد جایی‌که از 480p‌ در نسخه قبلی این بار به 720p ارتقا پیدا کرده است. فیلم‌برداری HD این دوربین با بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 9.6Mbps و بیت‌ریت صوتی 96Kbps‌ به صورت تک‌کاناله (مونو) انجام می‌شود که با وجود آنکه نسبت به ویدئوهای I8260 یعنی Core‌ اولیه با بهبود روبرو شده اما هنوز در مقایسه با رقبایی چون Honor 3C با امکان فیلم‌برداری فول اچ‌دی با برداشت صدای استریو در جایگاه ضعیف‌تری قرار دارد.

باتری و المان‌های زیر کاور

المان‌های زیر کاور بخش پشتی Core Prime‌ با تغییر خاصی نسبت به گذشته همراه نبوده و همچنان اسلات سیم‌کارت دوم در کناره سمت راست بدون درگیری با باتری قرار گرفته و کارت حافظه را نیز می‌توان مستقل از سیم‌کارت اول و باتری از جایگاه خود خارج کرد. این مسئله در مورد سیم‌کارت اول صادق نیست و برای خارج کردن آن، درآوردن باتری و خاموش کردن دستگاه اجباری خواهد بود.

در سمت چپ Core Prime و در سمت راست Core I8260

باتری 2000 میلی آمپر ساعت Core Prime نزدیک به 11 درصد ارتقا ظرفیت را نسبت به I8260 تجربه کرده و انرژی آن نیز از 6.84 وات‌ساعت به 7.70Whr رسیده است. سامسونگ در توصیف این باتری به دوام 11 ساعته در حین مرور وب با وای‌فای، 9 ساعت نمایش ویدئو و 40 ساعت پخش موسیقی و زمان مکالمه 10 ساعته (تحت شبکه 3G) اشاره کرده است. در عمل همانند Galaxy Core I8260 از باتری Core Prime نیز در یک استفاده سنگین و به خصوص گرافیکی، انتظار چندانی نمی‌توان داشت و در صورت استفاده از آن در یک روز طولانی پر از مکالمه، حضور در شبکه‌های اجتماعی با وای‌فای و 3G، بازی‌های گاه و بیگاه و استفاده از دوربین، شاید تا قبل از به پایان رسیدن روز نیاز به اتصال مجدد شارژ باشد اما در یک استفاده ملایم‌تر شاید بتوان حتی به اواسط روز دوم نیز قدم گذاشت.

سیستم‌عامل رابط کاربری

سیستم‌عامل دستگاه نسخه 4.4 اندروید کیت‌کت است که نسبت به Core اولیه با اندروید 4.1 ارتقا چشمگیری را تجربه کرده است امکان ارتقا Core Prime‌ به نسخه پنجم اندروید برگ برنده بزرگی می‌تواند برای این مدل به حساب بیاید.

رابط کاربری دستگاه طبق انتظار براساس پوسته TouchWiz سامسونگ شکل گرفته و تقریبا تمامی اجزای این رابط کاربری در اینجا نیز تکرار شده‌اند. از جمله مشکلات اینترفیس TouchWiz به جز بزرگ‌ بودن نسبی آیکون‌ها در صفحه Home و App drawer که به خصوص در صفحه‌نمایش‌های کوچک نمود بیشتری پیدا می‌کند باید به افزوده شدن میزان پیچیدگی‌های سیستم‌عامل به ویژه در صفحه تنظیمات یا Setting اشاره کرد که برای کاربران معمول و غیر حرفه‌ای چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد.

صفحه قفل در این رابط کاربری تنها حاوی میانبری به دوربین است و تغییری به جز شیوه بازگشایی و تصویر وال‌پیپر در آن نمی‌توان ایجاد کرد.

صفحه Home نیز نکته خاصی را در بر ندارد و همچنان در صفحات متعدد آن می‌توان آیکون برنامه‌ها و ویجت‌ها را جایگزین کرد.

در Notification Area طبق معمول اعلان برنامه‌های مختلف و میانبرهایی برای دسترسی به تنظیمات گوناگون به صورت ردیفی قابل اسکرول در بالا در نظر گرفته شده است. یک نکته منفی و البته عجیب در این بخش، حذف اسلایدر تغییر روشنایی از این منو است که در I8260 حضور داشت اما این بار تصمیم به حذف آن از این قسمت گرفته شده است. بدین‌ترتیب برای تغییر روشنایی صفحه چاره‌ای جز ورود به منوی Display از صفحه تنظیمات وجود ندارد.

بخش تنظیمات یا Setting در Core Prime تنها به صورت لیستی قابل نمایش است و حالت tab برای آن در نظر گرفته نشده است.

چیپ‌ست پردازشی حافظه

Core Prime در نسخه‌های مختلفی به بازار ارائه می‌شود که ورژن در اختیار ما و البته نسخه رسمی توزیع شده در بازارهای داخلی با قابلیت دو سیم‌کارت و بدون LTE با نام G360H شناخته می‌شود. این مدل در بخش پردازشی نیز متفاوت از ورژن LTE دستگاه یعنی نسخه G، F و T بوده و شرایط کاملا ضعیف‌تری را ارائه می‌کند. پردازش در Core Prime G360H از طریق 4 پردازنده 1.2 گیگاهرتزی و 32 بیتی ARM A7 انجام می‌شود که مقایسه آن با پردازنده‌های 64 بیتی ARM A53 در نسخه LTE تفاوت فراوانی را نشان می‌دهد. در بخش گرافیک نیز از قطعه Mali 400MP استفاده شده که این مورد نیز تفاوت فراوانی با گرافیک Adreno 306 نسخه LTE دارد. این ترکیب البته در مقایسه با Galaxy Core I8260 با دو هسته 1.2 گیگاهرتزی ARM A5 و گرافیک Adreno 203 در قالب چیپ ست Snapdragon 200 بسیار مدرن‌تر شده است.

دستگاه 1 گیگابایت RAM داشته و از 8 گیگابایت حافظه داخلی آن نیز کمتر از 5 گیگابایت در اختیار کاربران برای نصب برنامه‌ها است. کارت حافظه دستگاه چون گذشته تا 64 گیگابایت امکان ارتقا دارد.

برای تست مشخصات پردازشی دستگاه نخست از Geekbench 3 برای بررسی کیفیت هسته‌های پردازشی بهره می‌بریم. Core Prime دو سیم‌‌کارت این تست را با امتیاز تک هسته‌ای 322 و چند هسته‌ای 1025 به پایان می‌رساند مقایسه این دو رقم با یک نمونه مشابه همچون Huawei Honor 3C با چهار هسته 1.3 گیگاهرتزی A7 نتایج نسبتا یکسانی را به نمایش می‌‌گذرد. 3C این تست را با دو رقم 354 و 1197 به سرانجام می‌رساند که اختلاف ناچیزی را به دلیل 100 مگاهرتز کلاک سریع‌تر پردازنده نسبت به Core Prime دو سیم‌کارت نشان می‌دهد.

امتیاز 19364 برای تست AnTuTu نسخه 5.7.1 رقم متوسط و مناسبی برای این گوشی به حساب می‌آید و می‌توان انتظار شرایط مطلوبی را در سناریوهای مختلف پردازشی و گرافیکی در دنیای واقعی از این گوشی انتظار داشت.

در نهایت برای تست عملی گرافیک دستگاه، دو بازی نسبتا سنگین گرافیکی همچون Real Racing 3 و CSR Racing را روی دستگاه اجرا کردیم. Core Prime‌ مشکلی در اجرای روان این دو بازی نداشت اما طبق انتظار این کار به قیمت پایین آورده شدن مشهود جزئیات تصویر صورت پذیرفته بود. در کل تجربه بازی‌های پیشرفته روی این گوشی با وجود کاهش جزئیات چندان نیز از کیفیت به دور نیست.

ارتباطات

با وجود آنکه هنوز گوشی‌های دو سیم‌کارته در بازار داخلی از طرفداران فراوانی برخوردارند اما به دلیل کامل شدن پوشش شبکه اپراتورهای اصلی اولویت اصلی برای برخی کاربران در حین انتخاب از بین دو گزینه دو سیم‌کارت و اتصال LTE آرام‌آرام در حال چرخش به سمت گزینه دوم یعنی اتصال 4G LTE است. توجه نکردن به این نیاز و وارد کردن رسمی تنها نسخه دو سیم‌کارت Core Prime به بازارهای داخلی از جمله اولین انتقادهایی ست که به مجموعه داخلی سامسونگ در این زمینه وارد است نکته‌ای که نه‌تنها امکانات پردازشی ضعیف‌تری را برای این گوشی به همراه داشته و کاربران را از در اختیار داشتن یک گوشی LTE ارزان‌قیمت محروم داشته بلکه برگ برنده سامسونگ را نیز در شرایط رقابتی با برندهایی نظیر هواوی و ال‌جی در این کلاس قیمتی از این برند سلب کرده است. با حذف LTE تنها گزینه‌های ارتباطی این گوشی در اتصالات تحت شبکه به شبکه‌های نسل دوم و سوم محدود شده و حداکثر سرعت ارتباطی نیز 42Mbps تحت HSDPA است. اتصال NFC‌ نیز تنها به نسخه‌های LTE محدود شده و ورژن دو سیم‌کارت 3G در اختیار ما به این قابلیت مجهز نیست. بلوتوث نسخه چهار، قابلیت GPS و وای‌فای نسخه n سایر گزینه‌های ارتباطی این گوشی را تشکیل می‌دهند.

کلام آخر

Samsung Galaxy Core Prime در کلاس ارزان‌قیمت بازار، محصولی مهم و استراتژیک برای سامسونگ به حساب می‌آید؛ این کلاس در یکی دو سال گذشته به سبب توجه نشدن به آن ضررهای مشخصی را به مجموعه سامسونگ تحمیل کرده و منجر به کاهش مشخصی در سهم بازار این برند شده است. توجه سامسونگ به محصولات این رده و گنجاندن امکانات جدید در گوشی‌های این کلاس امیدواری فراوانی را جهت ایجاد رقابتی سازنده در این رده ایجاد می‌کند. نکات مثبت Core Prime را در یک نگاه گذرا می‌توان در زمینه طراحی بدنه،‌ کیفیت عکاسی و فیلم‌برداری دوربین اصلی، ظرفیت نسبتا مناسب باتری و البته قیمت دستگاه خلاصه کرد و در سوی دیگر ارتقا نیافتن وضوح صفحه‌نمایش، توجه نکردن به ترند فعلی بازار در ارتقا وضوح دوربین سلفی، ارتقا نیافتن حافظه رم و محدود کردن کاربران به انتخاب دو سیم‌کارت یا اتصال LTE مشکلات اصلی آن را تشکیل می‌دهند.