mobile.ir - مرجع موبایل ایران

تابستان سال گذشته را دوستداران نوکیا هیچگاه از یاد نمی برند روزهایی که خبر ورود به بازار متفاوت ترین محصولی که تا کنون دنیای موبایل به خود دیده بود، آنچنان بازار را به نفع نوکیا تغییر داد که N95 پس از فقط چند ماه حضور در بازار به یکی از پر فروش ترین محصولات این شرکت تبدیل شد و به همراه محصولات فوق العاده ای همچون 3310 و 6600 به رویای شیرینی برای فروشندگان و تولید کنندگان بدل شد. اگرچه از آن روز به بعد محصولات فراوانی از دیگر بزرگان این بازار برای رقابت با این محصول نوکیا ارائه شد ولی هیچگاه موفقیت ابتدائی N95 دگر بار تکرار نشد و در این میان حتی محصول قدرتمندی همچون N95 8G نیز هیچگاه محبوبیت سلف خود را نیافت. در یک نگاه می توان علت محبوبیت اولیه و افول آن طی روزهای بعد را نوآوری اولیه و انباشته شدن بازار پس از آن دانست. از این رو می توان اینگونه نتیجه گرفت که موفقیت N95 در نوآوری موجود در آن و در اصطلاح "دست اول" بودن ایده های موجود در آن بود، موضوعی که نوکیا دوباره در پی تکرار آن تحت نام N96 می باشد. اگرچه تعدد امکانات و قابلیت هایی که در این گوشی جمع شده اند در نوع خود بسیار زیاد می باشد ولی وجود رقبائی دیگر از سایر برندها، شاید این بار داستان رقابت را برای نوکیا همانند گذشته تکرار نکند، و از دیدگاه من بعنوان یک خریدار با وجود صحبت های هیجان انگیزی که پیرامون این گوشی انجام می شود، بعلت رقبای فراوان موجود در این رده (همچون نمونه های موفقی از سامسونگ ، سونی اریکسون و حتی خود نوکیا)، پیش بینی تسخیر بازار توسط آن کمی دور از ذهن به نظر می رسد. 

در نگاه اول نمی توان تشابه زیاد گوشی را با N81 منکر شد: ظاهر کاملا براق، D-Pad نقره ای در مرکز ، دکمه های جانبی سبز و قرمز و بلاخره دکمه اختصاصی Multimedia Menu این تشابه را کامل می کنند البته در تمامی این قسمت ها بعلت سایز متفاوت این دو گوشی ابعاد کلیدها کاملا دچار تغییر شده است. ابعاد دقیق دستگاه عبارتند از 18×55×103 میلیمتر که هر سه این اعداد در نوع خود جالب توجه هستند چرا که با اینکه ارتفاع دستگاه در قیاس با نمونه ای چون N95 8G چیزی نزدیک به 4 میلیمتر افزایش داشته است ولی در همین حال قطر دستگاه به خوبی تا 3 میلیمتر کوچکتر گردیده و این به خوش دستی گوشی کمک زیادی کرده است هرچند که عرض آن در قیاس با تمامی نمونه های پیشین این کلاس، بالاترین رقم را تجربه می کند و این برای کاربرانی با دستهای نچندان بزرگ (همانند خانم ها) چندان خوشایند نخواهد بود، البته این داستان همیشه هم درست از کار در نمی آید چرا که مثلا یکی از محبوب ترین و پر فروش ترین گوشی هایی که خانم ها به آن علاقه خاصی دارند گوشی غول پیکری همچون N93i می باشد! . وزن دستگاه نیز در نوع خود جالب توجه است چرا که با وجود افزایش در ارتفاع و عرض گوشی نسبت به N95 8G ، وزن دستگاه کاهش نیز داشته است و به حدود 125 گرم رسیده که مطمئنا این وزن مناسب را مدیون کاهش قطر خود می باشد.
از نکات دیگری که در طراحی نسبت به خانواده N95 تفاوت اساسی ایجاد شده است ظاهر تخت و یک دست گوشی در زوایای آن می باشد که دیگر در آن خبری از آن حالت ذوزنقه ای گوشی در نگاه از طرفین نبوده و دو قسمت مجزای گوشی کاملا با یکدیگر یک سطح و مشابه طراحی شده اند. 

قسمت عمده روی گوشی را صفحه نمایش 2.8 اینچی (58×42 میلیمتر) دستگاه پوشانده است که با دارا بودن رزولوشن 320×240 پیکسل و توانائی به نمایش درآوردن 16 میلیون رنگ دقیقا همانی ست که در N95 8G نیز دیده بودیم هرچند که کیفیت تصاویر به نمایش درآمده توسط آن و همچنین خوانائی آن در نور خورشید کمی کفه ترازو را به سمت N95 8G سنگین تر می کند. البته مشکلاتی از این دست عمدتا بعلت Pre-Release بودن دستگاه بوده و مطمئنا دستگاهی با این کلاس در نسخه نهائی صدد رفع مشکلاتی در این سطح بر خواهد آمد. بر بالای صفحه نمایش اسپیکر برقراری تماس بهمراه دوربین دوم تماس های ویدئویی دیده می شود که تاکیدی بر قابلیت 3G آن می باشد. در زیر صفحه نمایش نیز شلوغ ترین صفحه کلید کنترلی نوکیا قرار دارد در اینجا همانند N81 گذشته از کلیدهای Soft-Key در دو سمت صفحه نمایش می توان به دو کلید جانبی سبز و قرمز بهمراه کلید های C و ورود به منو در قسمت پائین اشاره کرد که در مرکز شامل دکمه های کنترل موسیقی و D-Pad حساس به تماس دستگاه نیز می باشند. علاوه بر این کلید Multimedia Menu که نسبت به N81 کوچکتر نیز شده است، در سمت راست D-Pad جای گرفته است. از تغییرات قابل ذکر در این قسمت نسبت به N81، گذشته از کوچکتر شدن سایز تعدادی از دکمه ها، نور پس زمینه کلیدهای کنترل موسیقی در این قسمت است که برخلاف آنچه که در N81 دیده بودیم ، با روشن بودن نور پس زمینه صفحه کلید این دکمه ها نیز روشن می باشند و دیگر احتیاجی به احضار پلیر دستگاه جهت ایجاد نور پس زمینه برای این دکمه ها نیست. مشکل همیشگی کاربران N81 در فشردن کلیدهای جانبی سبز  و قرمز نیز با حاشیه دار کردن و تفکیک قلمروی آنها از کلیدهای C و منو ، بطور کامل حل شده است. شباهت های N96 با N81 با گشودن رو به بالای دستگاه و نمایش صفحه کلید عددی آن کامل می شود، چرا که در مقام مقایسه گذشته از افزایش اندکی در سایز دکمه، این صفحه کلید نشسته برکف دقیقا همان نمونه ای ست که در N81 وجود دارد و در آن با اینکه با کلیدهای بسیار خوش دست با تفکیک مناسب و Feedback خوب روبرو هستیم ولی مشکل همیشگی نیز هنوز پا برجاست ، این صفحه کلید بهمراه کلیت دستگاه بقدری جاذب اثر انگشت و هر نوع کثیفی و آلودگی هستند که تقریبا لحظه ای وجود ندارد که دستگاه تمییز به نظر برسد و همواره در تمامی لحظات اثر انگشت اولین چیزی ست که حتی قبل از زیبائی های آن به چشم می آید. 

با Scroll کردن گوشی رو به پائین دکمه های مخصوص کنترل موسیقی ظاهر می شود که بر خلاف دو نمونه ای که در N95 و N95 8G دیده بودیم نه بر کف جای گرفته و نه بسیار برجسته است. در اینجا با چهار دکمه کاملا تفکیک شده و مجزا روبرو هستیم که هم از لحاظ ابعاد و هم از لحاظ راحتی و Feedback بسیار از دو نمونه قبلی بهتر عمل می کنند و همچنین نکته بسیار تازه ای در آنها به چشم می خورد که مطمئنا در نگاه اول آن را تشخیص نمی دهید چرا که در این قسمت و بر بالای دو دکمه میانی کنترل موسیقی در این قسمت (یعنی بالای دکمه های Stop و Play/Pause) و درست بالای صفحه نمایش در مرکز، دکمه های مخصوص پلتفرم کنترل بازی N-Gage یعنی همان دایره و مربعی که در N81 نیز دیده بودیم قرار دارد و از این نظر تنها دستگاهی ست که پس از N81 به این دکمه ها مجهز شده است. نور پس زمینه قسمت موسیقی و دکمه های کنترلی دستگاه زرد رنگ می باشد در حالیکه صفحه کلید عددی دستگاه دارای نور پس زمینه سفید یکنواختی است.

 در سمت چپ دستگاه تنها المان قابل مشاهده محل اسلات کارت حافظه گوشی ست که با یک پوشش پلاستیکی محافظت می شود. البته وجود این قسمت برای دستگاهی که دارای 16 گیگابایت حافظه داخلی ست واقعا جای سوال دارد البته به نظر می رسد که نوکیا بشدت سعی کرده است تا محصولی را به بازار ارائه کند که هیچ کم و کاستی نداشته باشد.

 در سمت راست گوشی اما برخلاف تمامی Cameraphone های قبلی نوکیا یکی از دکمه های همیشگی این قسمت یعنی دکمه ورود به آلبوم، حذف گردیده است و از این رو تنها دکمه های قابل مشاهده در اینجا Rocker تغییر حجم صدا در بالا بهمراه شاتر دو حالته دوربین در پائین می باشد، که هر دو نسبت به نمونه های قبلی بسیار کوچکتر طراحی شده اند. یکی دیگر از قسمت های قابل مشاهده در سمت راست گوشی اسپیکرهای استریو دستگاه هستند که در دو گوشه بالا و پائین این قسمت بگونه ای جای گرفته اند که به سمت بالا و پائین گوشی نیز به فرم خمیده امتداد یافته اند که این فرم قرار گیری به روشنی تاکید نوکیاست بر شیوه استفاده افقی از دستگاه (با استفاده از پایه تعبیه شده در قاب لنز دوربین). 

 در قسمت بالای گوشی درست همانند نمونه ای که در N81 دیده بودیم قفل سخت افزاری صفحه کلید بهمراه پورت 3.5 میلیمتری اتصال هدست و دکمه Power گوشی دیده می شوند که دو دکمه موجود در این قسمت نسبت به N81 کاملا کوچکتر شده اند. در سمت پائین گوشی نیز چون همیشه پورت اتصال Micro USB همراه با محل اتصال شارژر و میکروفون برقراری تماس وجود دارند. 

 و اما مطمئنا یکی از مهمترین جذابیت های گوشی قسمت پشت آن است در اینجا گذشته از ظاهر بسیار براق بدنه که بطور کامل از N81 به آن ارث رسیده است با قوی ترین دوربینی که نوکیا تا کنون موفق به ساخت آن شده است روبرو می شویم که با تکیه بر اعدادی که بروی لنز آن حک شده است یعنی فاصله کانونی 2.8/5.6، کاملا با نمونه هایی که در N95، N95 8G و N82 دیده بودیم برابر است. در اینجا بازهم از کاور لنز خبری نیست و اگر چه هنوز این قسمت ممکن است دچار تغییر شود ولی فعلا در آن خبری از فلش زنون نیز نیست (در این مورد در ادامه بیشتر سخن خواهیم گفت). یکی دیگر از امکانات کاملا بی نظیری که در این قسمت به چشم می خورد استفاده از قاب لنز دوربین بعنوان پایه برای نگاه داری دستگاه در حالت افقی ست که این پایه بر خلاف ظاهر ظریف و شکننده ای که دارد بسیار محکم و خوب در جای خود قرار می گیرد و امکان آسیب دیدن آن بسیار کم می باشد. 

 با کنار زدن درپوش باتری مطمئنا بسیار تعجب خواهید کرد چرا که در اینجا چیزی را می بینید که به هیچ عنوان انتظار دیدنش را ندارید: این شما و این هم همان باتری مزخرفی که در N95 دیده بودید!! به نظر شما وقتی که نوکیا در آخرین محصول این رده یعنی N95 8G با قبول اشتباه خود در محصول قبلی، اقدام به ارتقا آن به نمونه بالاتری کرده بود چه توجیهی برای استفاده دوباره از باتری BL-5F در ساختار این محصول استثنائی خود دارد؟ نگاهی به زمان های اسمی اعلام شده برای این باتری یعنی 220 ساعت در حالت Stand-by و 3 ساعت و چهل دقیقه در حالت مکالمه ماجرا را از آنچه به نظر می رسد نیز بحرانی تر نشان می دهد. پاسخ این سوال اما در کمال تعجب و برخلاف انتظار با استفاده از دستگاه کاملا از بین می رود چرا که به لطف وچود سیستم عامل Symbian 9.3 و تعدیل بسیاری از قابلیت های باتری خور دستگاه، می توان آن را در تمامی لحظات حتی یک گام از N95 8G نیز جلوتر پنداشت فقط کافی ست به چند نمونه از این برتری ها نگاه مختصری بیاندازیم:
دوام باتری در پخش ویدئو : N96 : تقریبا پنج ساعت، N95 8G : تقریبا 3 ساعت و 30 دقیقه
دوام باتری در استفاده از Wi-Fi برای N96 برابر 3.5 ساعت و برای N95 8G برابر 3 ساعت
دوام باتری در استفاده از موزیک با هدفون: برای N96 برابر 14 ساعت و برای N95 8G برابر 10 ساعت
این سه زمان به روشنی میزان مهندسی بکار گرفته شده در ساختار گوشی را نشان می دهد و همچنین مهر تائید دیگری ست بر اهمیت بیشتر ساختار سخت افزاری داخلی گوشی، بر میزان دوام آن. در یک استفاده نسبتا شدید، این باتری به راحتی تا 2 روز پاسخگوی کاربران خواهد بود و برای یک استفاده ملایم تر و معمولی تر حتی می توان تا چهار روز نیز بروی آن حساب کرد. در زیر باتری نیز چون همیشه محل قرار گیری سیمکارت می باشد.
با روشن کردن دستگاه اینترفیس جدید سیستم عامل Symbian 9.3  پدیدار می شود که کلیات مربوط به آن از جمله ساختار منوهای اصلی بهمراه تغییرات مشهود در آنها و همچنین ساختار دفترچه تلفن دستگاه و منوهای ثبت اطلاعات تماس ها و مواردی از این دست کاملا در بررسی این سیستم عامل جدید در اینجا کاملا بحث شده است ولی در یک نگاه گذرا می توان بار دیگر، تفاوت ها و تغییرات نسبت به نسخه پیشین را در این موارد خلاصه کرد. نخستین تغییر در صفحه اصلی دستگاه و در حالت Stand-by رخ داده است در اینجا با یک نگاه مشخص است که تعداد دکمه های Soft-Key در این قسمت از 2 به سه افزایش یافته است و علاوه بر موارد همیشگی چپ و راست، که کاملا قابل سفارشی سازی هستند، Select نیز به میان آنها افزوده شده است. دیگر تغییری که در این قسمت کاملا مشهود است قابلیت استفاده از منوی کاربردی Active Stand-by به حالت افقی می باشد جائیکه با حرکت بروی هر آیکون، محتویات موجود در آن در سمت راست آن به نمایش در می آید. بقیه موارد همانند نمایش زمان، تاریخ و قدرت باتری و سیگنال کاملا مشابه قبل می باشند. با فشردن دکمه منو به منوی اصلی دستگاه وارد می شویم که شاید بزرگترین تغییری که در همان نگاه اول می توان آن را از میان سایرین تشخیص داد حذف خوش یمن منوی آشنای Galley ست که به جای آنکه در این قسمت تمامی عکس ها و فیلم های موجود در حافظه را بطور درهم و غیر تفکیک شده پیدا کنیم این بار با دو قسمت جدید روبرو هستیم که بطور جداگانه محل نگه داری عکس ها و فیلم های موجود در دستگاه هستند که این تفکیک مطمئنا مورد توجه و استقبال کاربران قرار خواهد گرفت. Photos و Video Centre نام این دو منوی جدید می باشند. تغییرات دیگر در این قسمت، حذف میانبر مستقیم به دوربین و همچنین تعبیه فولدر جدید Game در این منو می باشد.
دفترچه تلفن گوشی اما نسبت به نمونه های کامل پیشین، دچار تغییر زیادی نشده است در اینجا همانند قبل با یک نمونه بدون محدودیت روبرو هستیم (16 گیگ واقعا یعنی بدون محدودیت) که در آن برای هر کنتاکت می توان بی نهایت اطلاعات ذخیره کرد و حتی می توان به تعداد دلخواه اطلاعات متنوعی برای هر کاربر ایجاد کرد. یکی از تغییرات مهم در این قسمت نمایش تمام صفحه عکس کنتاکت در هنگام برقراری و دریافت تماس است که بصورت پیش فرض در دفترچه تلفن دیده می شود. موارد زیر از دیگر تغییراتی ست که بطور خلاصه می توان به آنها اشاره کرد:
-مشاهده تمامی برنامه های در حال اجرا یا Soft-Key سمت چپ بدون آنکه احتیاج به فشردن طولانی دکمه منو داشته باشیم
-تغییرات فراوان در ظاهر و محتوی Multimedia Menu
-قابلیت بهره گیری از پروفایل هایی که برای Expire شدن آن می توانیم زمان تعیین کنیم
-تغییرات در کانال های ویرایشی اکولایزرها
-امکان افزودن Geo-Tag به عکس های گرفته شده
-و ... 

همانطور که در ابتدا نیز گفته شد، دوربین بکار گرفته شده در N96 از لحاظ آمار و ارقام دقیقا همان نمونه ایست که در دیگر پنج مگاپیکسلی های نوکیا نیز دیده بودیم. اما در مورد کیفیت یک دوربین مطمئنا از روی نسخه Pre-Release آن نمی توان سخن گفت به همین منظور بهتر دیدیم نتیجه گیری در مورد کیفیت آن و همچنین یک مقایسه رخ به رخ با دیگر پنج مگاپیکسلی های نوکیا را به هنگام ورود به بازار این محصول موکول کنیم. اما در حد آمار و اعداد این دوربین عکس هایی حداکثر با رزولوشن 1944×2592 پیکسل می گیرد و در رده فیلمبرداری نیز چون همیشه فیلمبرداری بی نقض VGA با 30 فریم در ثانیه انتظار کاربر را می کشد. اما بحث برانگیز ترین قسمتی که در رابطه با دوربین وجود دارد استفاده از فلش LED دوبل در ساختار آن است که با اینکه نسبت به تک فلش های LED موجود در N95 و N95 8G حرکتی رو به جلو محسوب می شود اما در قیاس با دستگاهی همچون N82 که با فلش Xenon خود، شاهکاری در امر عکاسی و فیلمبرداری محسوب می شود، نمی توان امتیاز بالایی برای N96 در نظر گرفت. اما نا امید نشوید چرا که اخبار جالبی که در یک وبلاگ مرتبط با نوکیا مطرح شده است، حاکی از آن است که نوکیا ظاهرا در این جبهه نیز حاضر به خالی کردن میدان نیست و عکسی که از نسخه در دسترس این سایت منتشر شده است بسیار جالب و در نوع خود بی نظیر است. در اینجا نمونه هیجان انگیزی دیده می شود که علاوه بر دو فلش LED مذکور یک فلش Xenon نیز بر بالای آن دو جای گرفته است و از این هم جالب تر اینکه بگفته سایت مزبور می توان هر کدام از این فلش ها را بطور دلخواه فعال و غیر فعال کرد. البته شاید این ماجرا در حد رویایی بیش نباشد و عکس مزبور نیز اگر کمی خوش بینانه به قضیه نگاه کنیم و آن را حاصل ساعت ها کار یک فوتوشاپ کار حرفه ای عاشق نوکیا ندانیم، ممکن است یک طرح برای Upgrade دستگاه در سال آینده تلقی گردد همانند همان داستان سال گذشته N95 و N95 8G.
یکی از قسمت هایی که در N96 در قیاس با دیگر رقبا شایان توجه است مسئله حافظه بکار گرفته شده در این گوشی تحت عناوین مختلف است شاید بحث برانگیز ترین بخش این ماجرا حافظه 16 گیگابایتی دستگاه است، که این میزان حافظه تا بحال در هیچکدام از دستگاه های مبتنی بر S60 بکار گرفته نشده است و نشان آن را تنها در Internet Tablet های نوکیا همانند N810 و یا نسخه های خاص ROKR E8 می توان پیدا کرد. حافظه داخلی موجود در دستگاه نیز 256 مگابایت بصورت NAND می باشد که از این میزان چیزی در حدود 180 مگابایت آن در اختیار کاربر است. حافظه RAM موجود در دستگاه نیز همانند نمونه موجود در N95 8G برابر 128 مگابایت است که با بالا آمدن دستگاه این رقم تا 89 مگابایت تقلیل می یابد. پردازنده بکار گرفته شده در دستگاه نیز یکی از قسمت های مهم در بررسی ساختار آن محسوب می شود همانگونه که می دانید نوکیا تاکنون برای گوشی های مبتنی بر S60 خود دو نمونه پردازنده را بکار گرفته است یکی پردازنده های مبتنی بر ARM 11 که همراه با پردازنده های TI OMAP 2420 دوبل گردیده و Graphic Accelerator نیز به لیست مشخصات آنها افزوده می شود، فرکانس اینگونه پردازنده ها 332 مگاهرتز می باشد و از میان آنها می توان به نمونه هایی همچون E90، N95 و همچنین N82 اشاره کرد. دسته دوم پردازنده های نوکیا درحالیکه نسبت به دسته اول از سرعت بالاتری برخوردارند ولی در آنها از شتاب دهنده گرافیکی و تراشه TI خبری نیست که نوکیا از N81 به بعد از تراشه شرکت FreeScale در ساختار آن استفاده می کند. از نمونه های قابل اشاره در این رده نیز می توان علاوه بر N81 به 5700 و همچنین 6120 اشاره کرد. فرکانس کاری این دسته 369 مگاهرتز می باشد. ولی داستان در مورد N96 به کل از پایه متفاوت است چرا که طبق قرار دادی که نوکیا با شرکت سوئیسی STMicroelectronics منعقد کرده است، قرار است این بار و در ساختار N96 از پردازنده جدید این شرکت با نام ARM926EJ در فرکانس 264 مگاهرتز استفاده گردد که در قیاس با پردازنده های همراه با OMAP 2420 گذشته از برتری های مرتبط با امر پردازش، مصرف انرژی بهینه تری نیز ارائه می گردد. برای پردازش های مبتنی بر تصاویر (همانند Decode کردن محتویات مبتنی بر Streams H.264 با 30 فریم در ثانیه و با رزولوشن VGA) نیز از یک DSP جداگانه استفاده شده است همچنین برای پردازش های صوتی نیز یک DSP جداگانه 24 بیتی بکار گرفته شده است.
در زمینه موسیقی همانطور که قبلا نیز در معرفی امکانات سیستم عامل جدید به آن پرداختیم تغییر آنچنان عمده ای رخ نداده است و گذشته از تغییرات اندک ظاهری باقی ماجرا به همان صورتی ست که قبلا نیز دیده بودیم. مهمترین فرمت های مورد پشتیبانی توسط این پلیر عبارتند از خانواده AAC، WMA، M4A، MP4، WAV و MP3 که از این لحاظ تقریبا بیشتر فرمت های صوتی را پوشش می دهد. اما یکی دیگر از مواردی که در رابطه با پلیر دستگاه می بایست به آن توجه کنیم میزان تغییرات صوتی اسپیکرهای گوشی به واسطه به کارگیری DSP جدید 24 بیتی پردازش صوتی در آن است. در اینجا و در یک مقایسه رخ به رخ با نمونه ای که در N95 8G دیده بودیم در فرکانس های پائین و همچنین در کیفیت باس و میزان نویز بدون شک برنده میدان N96 می باشد ولیکن در فرکانس های بالا و متوسط آنچنان اختلافی میان این دو دیده نمی شود. در یک نگاه با اینکه می توان از لحاظ کیفیت، اندکی N96 را از رقیب خود جلوتر پنداشت ولی این تفاوت به حدی نیست که به راحتی بتوان آن را تشخیص داد و بهتر است آنها را در یک سطح اعلام کنیم. اما در رده بلندی صدا داستان کمی فرق می کند چون صدای پخش شده توسط اسپیکرهای استریوی دستگاه مطمئنا آن چیزی نیست که انتظار آن را داریم چرا که در بهترین حالت می توان آن را با نمونه ای همچون N81 برابر دانست: صدایی با کیفیت ولی نچندان بلند.
دریافت کننده اختصاصی GPS موجود در گوشی که نسخه جدید نرم افزار Nokia Map در ساختار آن تعبیه گردیده است تشابه کاملی با نمونه ای که در N78 توضیح داده ایم دارد و در آن هیچ نکته جدیدی به چشم نمی خورد. 

 اما یکی از قابلیت های جدیدی که در N96 پیش بینی شده است گیرنده اختصاصی DVB-H می باشد که برای اولین بار  ما نیز جزء معدود کشورهای دنیا به حساب آمده ایم که این تکنولوژی در آنها در حال اجرا است (هرچند که در حال حاضر این سرویس تنها در تهران ارائه می گردد). DVB-H همانگونه که پیش از این نیز در اینجا به تفضیل به آن پرداختیم تکنولوژی ارسال محتوای تصویری به فرم دیجیتالی بروی دستگاه های قابل حملی همچون موبایل می باشد و در طی آن کیفیت تصویری فوق العاده ای حاصل می گردد. پیش از این تنها دستگاه های نوکیا که دارای این قابلیت بودند دو نمونه N77 و N92 بودند که هر دو نیز اتفاقا توفیق چندانی در کسب محبوبیت مردمی نداشتند. برای بهره گیری از این قابلیت و پخش فرمت های مختلف تصویری (همچون منابع Video on Demand، تلویزیون های اینترنتی، تصاویر زنده و...) از یک Real Player معمولی استفاده شده است که در آن با اینکه امکان تماشای محتویات یاد شده به فرم تمام صفحه وجود ندارد، ولی در آن می توان محتوای در حال پخش را (به شرط Unprotect بودن) به راحتی ضبط نیز نمود. بهره گیری از قفل والدین، راهنمای زمان های پخش برنامه ها (EPG) و ضبط زمان بندی شده از دیگر مواردی ست که این قسمت در اختیار کاربر قرار می دهد. (البته بعلت سرگرم کننده بودن بی اندازه کانال های تلویزیونی داخلی ! احتمالا استقبال چندانی از این قابلیت در ایران نخواهد شد).
یکی از پر و پیمان ترین قسمت های موجود در گوشی قسمت ارتباطات آن می باشد در اینجا و در رده ارتباطات مخابراتی علاوه بر فرکانس های چهار گانه GSM امکان استفاده از شبکه های 3G در فرکانس 850/2100 و با تکنولوژی HSDPA با سرعت 3.6Mbps فراهم شده است. ارتباطات پر سرعت دیگر گوشی را نیز فناوری های GPRS کلاس 32، بهمراه HSCSD و EDGE فراهم می کنند. Wi-Fi با پشتیبانی از فناوری UPnP و بلوتوث نسخه 2 با پشتیبانی از پروفایل A2DP نیز ارتباطات بیسیم با فواصل کوتاه را در گوشی به عهده دارند. ارتباطات سیمی دستگاه نیز توسط USB 2.0 برقرار می گردد، که با اتصال آن به کامپیوتر چهار گزینه مختلف برای انتخاب بروی دستگاه ظاهر می گردد که عبارتند از : Data Transfer (برای استفاده از حافظه دستگاه بعنوان Mass Storage)، PC Suite (برای ارتباط با نرم افزار همراه گوشی)، Image Print و Media Player (برای انجام Synchronize با مدیا پلیر). 

مطمئنا نمی توان از روی نسخه beta یک دستگاه نتیجه گیری درستی در رابطه با عملکرد و کیفیت آن داشت و یقینا با توزیع گسترده محصول ملحقاتی را به این ماجرا خواهیم افزود. اما در یک نگاه کلی به محصولی با نام N96 و قیاس آن با طوفانی که سلف آن (یعنی N95) چیزی نزدیک به یک سال پیش در بازار به راه انداخت، امتیاز آنچنان مثبتی را برای آن نمی توانیم در نظر بگیریم چرا که همانطور که در ابتدا نیز گفتیم امکاناتی که N95 در یک سال پیش ارائه نمود به قدری منحصر به فرد و تک بودند که هر خریداری را خواسته یا نا خواسته به سوی آن جذب می نمود ولی امکاناتی که در قالب نمونه ای با نام N96 ارائه شده است در قیاس با نمونه قبلی آن یعنی N95 8G آنچنان نیست که بتوان آن را یک محصول تک و غیر تکراری نامید. کما اینکه مهمترین تغییرات در این گذار شاید تنها دو برابر شدن حافظه و تغییر سیستم عامل تلقی گردد. Nokia N96 بر طبق اعلام قبلی قرار است تا آگوست یا سپتامبر 2008 به بازار ارائه گردد و قیمت ورود به بازاری که برای این محصول در نظر گرفته شده است چیزی حول و حوش 550 یورو اعلام شده که حتی از قیمت ورود به بازار N95 8G که 570 یورو بود نیز کمی پائین تر می باشد.

اشاره:
مطلب فوق با اندکی تلخیص در شماره 256 هفته نامه عصر ارتباط به تاریخ شنبه 14 اردیبهشت 1387 نیز درج شد.

 توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته شده. درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت Writeage.com‏  و آدرس زیر مجاز است:

http://www.writeage.com/nokia_n96_mobile_review.html