واحد خبر mobile.ir : سیر تکاملی گوشی‌های هوشمند به‌ گونه‌ای بوده که به مرور زمان نازک‌تر شده‌اند. همچنین، کمپانی‌ها برای اینکه مدل‌های گران‌قیمت خود را شکیل‌تر جلوه دهند، مواد خاصی را در ساخت آنها به کار گرفته‌اند. این تغییرات، در کنار نقاط مثبت، برخی جوانب منفی را نیز در پی داشته، از جمله اینکه این دیوایس‌ها در مقابل خراشیدگی و فرورفتگی آسیب‌پذیرتر شده‌اند. آیفون‌های اپل یکی از بهترین مثال‌هایی‌ست که مطلب فوق را به وضوح تأیید می‌کند. اما ظاهرا اپل به دنبال راه‌حلی‌ست که بتواند مقاومت آیفون‌های خود را در برابر خراشیدگی و فرورفتگی بالاتر ببرد. ردپای این راه‌حل را می‌‌توان در جدیدترین پتنت اپل در این زمینه مشاهده کرد.

به‌تازگی امتیاز پتنتی با کد US 11,678,445 B2 در سایت «اداره اختراعات و علائم تجاری آمریکا» موسوم به USPTO به نام اپل ثبت شده است. عنوان این پتنت «کامپوزیت‌های فضایی» (Spatial Composites) بوده و همان طور که گفته شد حول محور افزایش مقاومت دیوایس‌های اپل در برابر خراشیدگی و فرورفتگی تنظیم شده است. طرح پیشنهادی اپل برای رسیدن به این هدف، اضافه کردن مواد خاصی – از جمله فلز و سرامیک – به بدنه است.

به گفته اپل، مواد مختلفی که در ساخت بدنه دیوایس‌های الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، در تماس با سطوح مختلف به تدریج دچار سایش و تخریب می‌شوند. هر یک از این مواد مزایا و معایبی دارند. به عنوان مثال، فلز مقاومت بالایی در برابر فرورفتگی، خراشیدگی و یا شکسته شدن دارد، اما ممکن است در سیگنال‌های رادیویی که به دیوایس وارد یا از آن خارج می‌شود، اختلال ایجاد کند. نمونه دیگر، بدنه‌های سرامیکی هستند که شاید در برابر خراشیدگی مقاوم بوده و سیگنال‌ها را مختل نکنند، اما ایراد اصلی شکنندگی آنهاست. در نهایت به پلاستیک می‌رسیم که برای تبادل سیگنال‌های رادیویی هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما بدنه دستگاه را در معرض خراشیدگی و فرورفتگی قرار می‌دهد.

پس از اینکه اپل، تک‌تک مواد را به این شکل تحلیل می‌کند، کاملا مشخص است که قصد دارد چه راه‌حلی را پیشنهاد کند: استفاده بیش از یک ماده در ساخت بدنه. البته، قضیه به این سادگی نبوده و بحث اصلی این پتنت بر سر این است که چه موادی و به چه شکل باید با هم ترکیب شوند. به گفته اپل، بدنه یک دیوایس الکترونیکی باید حداقل در بخشی از زیرلایه‌ها نیز حاوی اجزای مقاوم در برابر ساییدگی باشند (نه اینکه فقط در سطوح خارجی بدنه از این مواد استفاده شود).

کارشناسان اپل بر این باورند که می‌توان برای رسیدن به نتیجه مطلوب، پلاستیک، فلز و سرامیک را به گونه‌ای ترکیب کرد که بدنه‌ای پلاستیکی با لایه‌هایی از فلز، سرامیک، شیشه و سایر مواد به دست آید. در طرح پیشنهادی اپل، مواد یادشده باید روی پلاستیک تزریق شوند تا خصوصیات مورد نظر – از جمله استحکام، سختی، مقاومت در برابر خرد شدن، انتقال سیگنال‌ها و مقاومت در برابر ساییدگی و خراشیدگی – را به توازن برسانند. مواد مقاوم در برابر ساییدگی می‌توانند در قالب شکل‌ها و اندازه‌های مختلف – از جمله کروی یا مهره‌ای – درآیند و یا ساختارهای در هم تنیده داشته باشند تا امکان اتصال مواد مقاوم در برابر سایش با همدیگر را فراهم کنند.

زیرلایه بدنه باید شامل یک بستر قالب‌پذیر باشد. باید توجه داشت که اجزای مقاوم در برابر ساییدگی سخت‌تر از بستر قالب‌پذیر هستند. در پتنت اخیر اپل، تصاویری به چشم می‌خورند که شکل‌های متفاوتی از «اجزای مقاوم در برابر ساییدگی» را به تصویر کشیده‌اند. همچنین، تصاویری دیده می‌شود که این اجزا را در قالب نقطه‌های متعدد در قسمت پشتی آیفون ترسیم کرده‌‌اند. البته این تصاویر صرفا جهت انتقال مفهوم مورد نظر اپل بوده و اینکه این اجزا در سرتاسر بدنه آیفون پخش هستند. لازم به ذکر است، فاصله بین این اجزا از یکدیگر چیزی بین 10 تا 100 میکرون خواهد بود.

آنچه از مجموع نکات مطرح شده در این پتنت برداشت می‌شود، آن است که احتمال دارد اپل با تغییر چگالی مواد مقاوم در برابر ساییدگی، بتواند برخی از خصوصیات ساختاری آن مواد – از قبیل سفتی، استحکام و انعطاف‌پذیری آنها – را تغییر دهد. به عنوان مثال، اپل با تغییر چگالی سطحی این مواد می‌تواند گوشه‌های بدنه را (نسبت به سایر قسمت‌ها) سخت‌تر کند تا مقاومت بیشتری در برابر فرورفتگی و خراشیدگی داشته باشند.

بنا بر آنچه در پتنت اخیر ذکر شده، پروسه تشریح شده می‌تواند در ساخت بدنه دیوایس‌های مختلفی از قبیل اسمارت‌فون، ساعت، تبلت، لپ‌تاپ، نوت‌بوک، موزیک پلیر و ... مورد استفاده قرار بگیرد. بد نیست بدانید، مخترعین طرح پیشنهادی اپل سه نفر هستند که در بین آنها نام کریستوفر د. پریست (Christopher D. Prest) نیز به چشم می‌خورد. اختراع پیشین این شخص به استفاده از اجزای سرامیکی شیشه‌ای در سیستم MagSafe مربوط می‌شود که انتقال داده و جریان برق را امکان‌پذیر می‌کند. ناگفته نماند، طرح پیشنهادی مورد بحث، صرفا یک پتنت بوده و هیچ تضمینی برای تجاری شدن آن وجود ندارد. حتی اگر روزی اپل تصمیم به عملی کردن ایده خود بگیرد، احتمالا تا زمان ورود چنین محصولی به بازار سال‌ها فاصله خواهیم داشت.