واحد خبر mobile.ir : کاهش سرعت و توان در طی زمان یکی از مشکلات معمول گوشی‌های اندرویدی است که در اغلب دستگاه‌های این رده به‌خصوص در نمونه‌های ارزان‌قیمت‌تر با حافظه‌های ضعیف‌تر و کم‌حجم‌تر به چشم می‌خورد. این فرایند جدا از محدودیت در حجم حافظه داخلی، اغلب به نوع و شیوه مرتب‌سازی اطلاعات نیز ارتباط مستقیمی دارد و تغییر در هریک از این موارد نقش موثری در بهبود تجربه کاربری افراد ایفا می‌کند. سیستم‌فایل یا file system از جمله متغیرهای قابل اشاره در این فرایند است که انواع متنوعی از آن در سیستم‌عامل‌های مختلف به‌کار گرفته می‌شود. EROFS سیستم‌فایل نسبتا جدید شرکت هواوی‌ست که در محصولات این شرکت و مجموعه آنر به کار گرفته می‌شود.

برای آشنایی با EROFS و نقش آن در بهبود عملکرد حافظه در گوشی‌های اندرویدی نخست بهتر است با مفهوم سیستم‌فایل بیشتر آشنا شویم؛ سیستم‌فایل در مباحث کامپیوتری به شیوه مدیریت و ذخیره اطلاعات روی حافظه اشاره دارد. بدون سیستم‌فایل، داده‌های جای گرفته روی یک حافظه (اعم از هارد دیسک، SSD یا درایوهای شبکه)، مجموعه بزرگی از اطلاعات درهم و کلی را تشکیل می‌دهند که امکان تشخیص محل آغاز و پایان یک داده خاص در آن وجود ندارد. وظیفه سیستم‌فایل در این مجموعه دسته‌بندی و مجزا کردن داده‌ها از یکدیگر و مشخص کردن هریک با یک نام مشخص است؛ امری‌که برای یافتن و تشخیص هر جزء این اطلاعات کاملا ضروری به نظر می‌رسد. در حال حاضر سیستم‌فایل‌های متعددی با توجه به شرایط مختلف در دسترس قرار دارد که از جمله شناخته‌شده‌ترین آن‌ها باید به exFAT ،NTFS و F2FS اشاره کرد.

سیستم‌عامل لینوکس به عنوان هسته اصلی اندروید از تعداد زیادی فایل‌سیستم پشتیبانی می‌کند که شناخته شده‌ترین آن‌ها شامل خانواده ext (شامل ext3 ،ext2 و ext4) و فایل‌سیستم‌های XFS ،JFS همراه با btrfs می‌شود. ظاهر فایل‌ها و شیوه مرتب‌سازی اطلاعات در مجموعه اندروید براساس ساختار سیستم‌فایل لینوکس شکل گرفته و با آنچه در سیستم‌عاملی مثل ویندوز در استفاده از برچسب حروفی برای هر درایو یا پارتیشن (مثلا C:drive) دیده‌ایم تفاوت مشهودی دارد. در این ساختار جدا از بخش مربوط به فایل‌های سیستمی که تا قبل از اصطلاحا root کردن گوشی، در دسترس قرار ندارد، سایر درایوها و پارتیشن‌های حافظه جای دارند که با مرورگرهای فایل می‌توان به داده‌های آن‌ها دست یافت.

تا به امروز تقریبا تمامی شرکت‌های فعال در حوزه اندروید از سیستم‌فایل‌های معمول لینوکسی در این زمینه استفاده کرده‌اند و تغییر خاصی در این میان صورت نگرفته است؛ شرکت هواوی اما از یکی دو سال پیش، سیستم‌فایل جدیدی با نام EROFS یا Extendable Read-Only File System را معرفی نمود که کار توسعه آن بر عهده یکی از مهندسان این شرکت به نام Gao Xiang بوده و ظاهرا با نکات مثبت متعددی در مقایسه با فایل‌سیستم‌های معمول لینوکسی همراه است. این سیستم‌فایل که در ابتدا در گوشی پرچمدار Huawei P30 Pro در دسترس قرار گرفت، پس از چندی برای مدل‌های دیگری از هر دو برند آنر و هواوی نیز ارائه شد و ظاهرا از این پس گوشی‌های مجهز به نسخه EMUI 9.1 و بالاتر رابط کاربری هواوی و آنر از این امکان بهره می‌برند.

EROFS به گفته شرکت سازنده، 20 درصد سرعت خوانش تصادفی بالاتری را در مقایسه با سیستم‌فایل معمول ext4 ارائه کرده و به لطف تغییر نوع و نحوه فشرده سازی اطلاعات، میزان حافظه مصرفی سیستم نیز در آن تا 14 درصد کاهش می‌یابد، که این آخری به خصوص برای گوشی‌های با حافظه داخلی کمتر، مزیت بزرگی به حساب می‌آید. فراهم آوردن فضای حافظه مجزای read-only با قطع ارتباط با دنیای خارج از دیگر مزایای این سیستم‌فایل برشمرده شده که امنیت بالاتری را برای کاربران به همراه می‌آورد.

تغییر فایل‌سیستم تنها یکی از فاکتورهای تأثیرگذار در عملکرد بهتر بخش حافظه به حساب می‌آید و استفاده از آن بدون به‌کارگیری یک حافظه داخلی سریع‌تر، به تغییر محسوس و بزرگی منجر نمی‌شود. مجموعه آنر و هواوی به همین منظور در بسیاری از گوشی‌های جدیدتر رده میانی رو به بالای این دو شرکت از حافظه‌های سریع‌تر UFS بهره گرفته‌اند که در مقایسه با نسل پیشین حافظه داخلی یعنی eMMMC، سرعت و کیفیت بسیار بالاتری را ارائه می‌کنند. از جمله نمونه‌های مجهز به هر دو مزیت سیستم‌فایل EROFS و حافظه داخلی UFS 2.1 باید به آنر 9X اشاره کرد که چندی پیش به بازار عرضه شد. حافظه داخلی 128 گیگابایتی پر سرعت Honor 9X به لطف سیستم‌فایل EROFS، در فشرده‌سازی فایل‌های اصلی سیستم موفق عمل کرده و در اولین بوت، بیش از 118 گیگابایت حافظه داخلی آزاد را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این رقم در برخی از رقبای مستقیم این گوشی بسیار کمتر و تنها حوالی 108 گیگابایت است.

نوع رابط و اینترفیس از جمله دیگر تفاوت‌های مهم حافظه داخلی UFS در مقایسه با نمونه‌های معمول eMMC را تشکیل می‌دهد که تأثیر مستقیمی در تجربه کاربری افراد بر جای می‌گذارد. در UFS از رابط Serial Interface و در eMMC از رابط Parallel Interface استفاده می‌شود که اولی امکان تعامل دو طرفه (full duplex) و خواندن و نوشتن همزمان را فراهم می‌آورد اما در eMMC و اینترفیس پارالل آن، در یک لحظه تنها می‌توان یک عمل، (خواندن یا نوشتن) را انجام داد.

بدین‌ترتیب نگفته پیداست که حضور حافظه UFS، سرعت و پهنای باند کاملا بالاتری را در مقایسه با حافظه eMMC قراهم می‌آورد. برای مقایسه، پهنای باند Honor 9X به لطف حافظه UFS 2.1 آن، از سوی شرکت سازنده 1,200MB/s اعلام شده و در خواندن و نوشتن اطلاعات نیز به ترتیب به سرعت‌های مداوم 962 و 169 مگابایت بر ثانیه دست می‌یابد.