واحد خبر mobile.ir : مجموعه OpenSignal نهادی مستقل و متکی بر داده‌‌های دسته‌جمعی کاربران در سرتاسر دنیاست که به‌نوعی به عنوان مرجع غیر رسمی کیفیت پوشش و سرعت شبکه‌های موبایلی و وای‌فای شناخته می‌شود. در OpenSignal برخلاف رویه معمول از داده‌های اپراتوری برای مشخص کردن میزان پوشش شبکه استفاده نمی‌شود و به جای آن نحوه آنتن‌دهی با کمک اپلیکیشن‌های نصب شده توسط کاربران روی گوشی‌های موبایل و تجربه مستقیم آنها از یک اپراتور خاص، مشخص می‌گردد. OpenSignal در روز شنبه 10 ژوئن 2017 (20 خرداد 1396) جدیدترین گزارش خود را در زمینه میزان پوشش و سرعت شبکه‌های 4G LTE در کشورهای مختلف در سه ماهه اول سال جاری میلادی منتشر کرد که در آن طبق روال چند سال اخیر کشور آسیای شرقی همچنان در صدر قرار دارند.

داده‌‌های OpenSignal در این گزارش براساس اندازه‌گیری بیش از 19.5 میلیارد نمونه مختلف از طریق 558,260 دستگاه هوشمند در 75 کشور مختلف و در فاصله زمانی اول ژانویه تا 31 مارچ 2017 به ثبت رسیده و از گسترده‌گی مطلوبی در نقاط مختلف دنیا برخوردار است. در این میان در حالی که تعداد کشورهایی که شبکه 4G LTE‌ در آنها حضور دارد بیش از 75 عدد است اما این OpenSignal تنها کشورهایی را در این گزارش وارد کرده که میزان دیتای در دسترس در آنها برای یک تحلیل معنادار کافی بوده باشد. این مجموعه، حرکت اپراتورها در سرتاسر دنیا برای بهبود و گستردش زیرساخت‌های 4G را تحسین کرده و از شکل گرفتن روندهای جدیدی در کشورهای گوناگون همچون هند با الهام از شبکه Jio (ارائه VoLTE بدون زیرساخت 2G/3G)، در اروپای شرقی با افزایش چشمگیر سرعت و پوشش LTE و در اروپای غربی با کاهش اعتبار اپراتورها به دلیل فراهم نکردن دسترسی گسترده به 4G سخن گفته است.

این گزارش در دو قسمت جداگانه تهیه شده که در قسمت اول میزان پوشش شبکه 4G یعنی محدوده دسترسی به سیگنال LTE در کشورهای گوناگون مورد بررسی قرار می‌گیرد و در قسمت دوم به سرعت متوسط این شبکه در مناطق مختلف پرداخته می‌شود.

1- میزان در دسترس بودن شبکه 4G

در لیست دسترسی به شبکه 4G همچنان دو کشور کره‌جنوبی و ژاپن مثل گزارش قبلی در جایگاه‌های اول و دوم قرار داشته و خود را به عنوان تنها کشورهایی در جهان مطرح کرده‌اند که بیش از 90 درصد اتصال LTE را در پهنای هر دو کشور ارائه می‌کنند. دسترسی به شبکه 4G‌ در کره جنوبی 96.38 درصد و در ژاپن 93.48 درصد اعلام شده است. در حالی این دو کشور فاصله فراوانی با مقام سوم این لیست یعنی کشور نروژ با دسترسی 86.96 درصدی دارند که اختلاف جایگاه‌های سوم تا هشتم این لیست کمتر از 3 درصد است و این به خوبی به اختلاف کره و ژاپن با دیگر کشورهای جهان در این زمینه اشاره دارد.

میزان دسترسی کشورهای مختلف جهان به شبکه 4G - رنگ تیره دسترسی بیشتر

ارتقاء آمریکا از مقام دهم (با پوشش 81.3 درصدی) در گزارش قبلی به جایگاه چهارم (با پوشش 86.5 درصدی) در لیست فعلی یکی دیگر از نکات قابل توجه در این میان است که با توجه به گستردگی بسیار زیاد این کشور در مقایسه با کشورهای بسیار کوچک‌تری مثل کره، ژاپن، نروژ، سوئد و هنگ‌کنگ به خوبی از عملکرد بسیار مثبت اپراتورهای این کشور سخن می‌گوید. ظهور دو کشور تایوان و مجارستان برای اولین بار در بین 10 کشور جهان از این لحاظ نیز در نوع خود جالب توجه است.

در این گزارش جدید OpenSignal روند مثبت رو به رشدی در بین تمامی کشورهای جهان دیده شده و در حالی که در گزارش قبلی تنها 11 کشور پوششی بیش از 80 درصدی را در پهنه سرزمین خود ارائه می‌دادند این میزان در گزارش جدید به 16 کشور افزایش پیدا کرده است. از نگاهی دیگر در گزارش پیشین این نهاد در ماه نوامبر سال قبل، 31 کشور از پوشش 4G کمتر از 60 درصد برخوردار بودند که این میزان در گزارش جدید تنها به 19 کشور رسیده است.

نگاهی به آمار کشور ایران در این زمینه نیز جالب توجه است؛ ایران که در گزارش ماه نوامبر 2016 در بین 78 کشور جهان در جایگاه 73 با میزان پوشش 47.86 درصدی قرار داشت حالا با ارتقا چشمگیر به مقام 65 در بین 75 کشور دست یافته و پوشش آن به 56.82 درصد افزایش پیدا کرده است. جالب اینکه دو کشور پیشرفته آلمان و فرانسه نیز به ترتیب با جایگاه‌های 60 و 61 و پوشش‌های 58.80 و 58.35 درصد فاصله چندانی با ایران در زمینه پوشش 4G ندارند. OpenSignal دلیل اصلی جایگاه پایین بسیاری از کشورهای اروپای غربی در این لیست را شبکه گسترده 3G این کشورها عنوان کرد که در نتیجه تمایل کمتری در آنها برای ارتقا به شبکه LTE در آنها دیده می‌شود. برخی از کشورها همچون اسپانیا، پرتغال و بریتانیا البته تلاش برای تغییر این روند را آغاز کرده‌ و در لیست جدید جایگاه‌های مناسبی را به خود اختصاص داده‌‌ اما دیگران همچون آلمان، فرانسه و ایرلند همچنان با پوشش کمتر از 60 درصد در وضعیت نامطلوبی به سر می‌برند.

2- سرعت اتصال به شبکه LTE

با دانستن میزان پوشش شبکه LTE در کشورهای مختلف، قسمت دوم گزارش OpenSignal به کیفیت سیگنال و سرعت واقعی آن تعلق دارد چرا که پوشش کافی بدون داشتن سرعت مناسب برگ برنده مهمی به حساب نمی‌آید و چه بسا کشورهایی که با وجود پوشش مطلوب، در زمینه سرعت حرف چندانی برای گفتن ندارند. در این زمینه نیز بار دیگر کشورهای آسیای شرقی در صدر لیست قرار دارند با این تفاوت که این بار کره جنوبی در جایگاه دوم قرار گرفته و جایگاه اول به سنگاپور رسیده است. سرعت LTE در سنگاپور به عنوان برترین کشور جهان از این لحاظ 45.62Mbps از سوی OpenSignal اندازه‌گیری شده و کره جنوبی نیز با 43.46Mbps در جایگاه دوم قرار دارد. مجارستان و نروژ نیز در جایگاه‌های سوم و چهارم در کنار دو کشور اول، تنها کشورهایی در جهان نام می‌گیرند که سرعت LTE در آنها بیش از 40Mbps است. ارتقا نروژ از جایگاه 19 در گزارش نوامبر 2016 (با سرعت 27.34Mbps) به جایگاه چهارم فعلی (با سرعت 41.36Mbps) از یک سو و کاهش شدید جایگاه رومانی از جایگاه چهارم (با سرعت 35.61Mbps) درگزارش نوامبر 2016 به جایگاه عجیب 26 (با سرعت 26.4Mbps) دو نکته جالب توجه دیگر در این لیست به حساب می‌آیند.

سرعت دسترسی کشورهای مختلف جهان به شبکه 4G - رنگ تیره سرعت بیشتر

در حالی 15 کشور جهان سرعت LTE فراتر از 30Mbps را ارائه می‌دهند که این لیست در گزارش پیشین تنها 11 کشور را در بر می‌گرفت. در این میان با اینکه بسیاری از نخستین کشورهای ارائه‌کننده شبکه LTE همچون سنگاپور، کره‌جنوبی، استرالیا، نروژ و هلند با بهبود زیرساخت‌های شبکه خود به سرعت‌های بسیار بالایی تحت LTE دست پیدا کرده‌اند اما این شرایط برای برخی دیگر کشورهای مشابه مثل آمریکا و ژاپن برقرار نبوده و جایگاه 31 ژاپن و 59 آمریکا با سرعت‌های به ترتیب 24.45Mbps و 14.99Mbps به خوبی این مسئله را نشان می‌دهد.

از جمله دیگر مناطق موفق در زمینه سرعت LTE، باید از کشورهای اروپای شرقی همچون مجارستان، لتونی و لیتوانی و کشورهایی نوظهوری مثل کرواسی، صربستان و بلغارستان یاد کرد. کشورهای اروپایی غربی اما عمدتا با مشکلاتی مشابه مواردی که در زمینه پوشش به آنها اشاره شد روبرو هستند هرچند کشورهایی مثل ایتالیا و اسپانیا تلاش فراوانی را برای جدا کردن خود از این جمع آغاز کرده‌اند.

در نیمه میانی و پایین این جدول اما تلاش چندانی برای بهبود وضعیت سرعت شبکه LTE مشاهده نمی‌شود. تعداد کشورهایی دارای شبکه 4G پر سرعت‌تر از 20 مگابیت بر ثانیه در این لیست، 45 عدد است که نسبت به گزارش قبلی در نوامبر 2016 با کاهش 3 عددی روبرو شده و هرچه در لیست پایین‌تر می‌رویم سرعت به میزان زیادی افت می‌کند. ایران در زمینه سرعت LTE از میان 75 کشور جهان جایگاه 70 را با میانگین سرعت 10.24Mbps در اختیار دارد این در حالی ست که با وجود یک پله صعود، سرعت متوسط LTE در داخل کشور نسبت به نرخ تبادل 11.37Mbps ثبت شده در گزارش قبلی، عملا کمتر شده است. بررسی نمونه‌ای مثل هند نیز در این جدول بسیار جالب‌توجه به نظر می‌رسد؛ هند که از لحاظ پوشش سراسری 4G با 81.56 درصد، کشور پانزدهم جهان است، در زمینه سرعت در رده 74 از بین 75 کشور قرار می‌گیرد و سرعت متوسط 5.14Mbps آن تنها اندکی سریع‌تر از سرعت میانگین 3G قرار دارد.

در نمودار بالا نسبت سرعت به میزان پوشش 4G مورد بررسی قرار گرفته است جایی‌‌که کشورهای دارای پوشش مناسب و سرعت بالا با نقطه‌هایی در بالا و سمت راست این و نمودار قرار دارند ظاهر می‌شوند و نقطه‌های متناظر به کشورهای با سرعت کم و پوشش اندک در سمت چپ و پایین دیده می‌شوند. با کمک این نمودار به سادگی می‌توان به وضعیت سرعت و پوشش اینترنت LTE در ایران در مقایسه با دیگر کشورها پی برد.

OpenSignal در انتهای مقاله خود ضمن اشاره به وضعیت متفاوت شبکه‌های موبایلی در کشورهای مختلف، نزدیکی اعداد در نمودارهای بالا را دلیلی برای یکسان بودن شرایط شبکه LTE در آنها ندانسته و از نقش دیگر عوامل و موانع پیش روی هر اپراتور سخن گفته است.