واحد خبر mobile.ir :  برای ساختن یک کامپیوتر به پردازنده، RAM، حافظه، کارت گرافیک و ... نیاز داریم. ولی وقتی صحبت از اسمارت‌فون می‌شود، قضیه متفاوت است چون تمام اجزای یاد شده در قطعه‌ای موسوم به SoC (سیستم روی یک تراشه) گنجانده شده است. این بدان معنا خواهد بود که سازندگان اسمارت‌فون می‌توانند بدون نگرانی از کمبود جا برای RAM یا پردازنده، اجزای دیگری را نیز در گوشی جای دهند. با این فرض، به نظر می‌رسد سامسونگ به چنین تراشه‌ای دست پیدا کرده، با این تفاوت که تراشه جدید سامسونگ، به جای استفاده در اسمارت‌فون، قرار است در ابزارهای پوشیدنی مرتبط با سلامتی به کار گرفته شود.

شرکت سامسونگ الکترونیکس در روز سه‌شنبه 29 دسامبر 2015 (8 دی 1394) در وب‌سایت رسمی خود از تولید اولین پردازنده زیستی هوشمند خبر داد. این پردازنده -- که هم‌اکنون به تولید انبوه رسیده -- به طور خاص به منظور توسعه شتابان گجت‌های پوشیدنی نوآورانه طراحی شده است؛ این گجت‌ها مصرف‌کنندگانی را هدف قرار خواهند داد که به طور روزانه مایل به بررسی کردن وضعیت سلامت و تناسب اندام خود هستند.

بن ک. هور (Ben K. Hur)، معاون بازاریابی سامسونگ در کسب‌و کار System LSI (مدار مجتمع در مقیاس بزرگ)، در این زمینه می‌گوید: «با توجه به پیشرفت‌های حاصله در دیوایس‌های هوشمند تناسب اندام و افزایش آگاهی کاربران از وضعیت سلامتی خود، شاهد آن هستیم که روز به روز به شمار افرادی که به دنبال راهی برای بررسی داده‌های زیستی شخصی یا اطلاعات تناسب اندام بدن برای پیگیری مداوم وضعیت سلامت خود هستند، اضافه می‌شود. پردازنده زیستی سامسونگ -- که می‌تواند 5 سیگنال زیست‌سنجی یا در اصطلاح بیومتریک را پردازش کند – توانمندترین تراشه برای کنترل وضعیت سلامت و تناسب اندام موجود در بازار بوده و انتظار می‌رود زمینه را برای ظهور بسیاری از سرویس‌های جدید سلامت برای مشتریان فراهم کند.»

پردازنده زیستی سامسونگ شامل 5 واحد مختلف شامل بلاک دریافت دیتای آنالوگ (Analog Front Ends یا AFE) ، واحد میکروکنترلر (MCU)، مدار مجتمع مدیریت انرژی (PMIC)، پردازنده سیگنال دیجیتال (DSP) و حافظه‌ای از نوع eFlash بوده و قادر است سیگنال‌های زیستی را بدون نیاز به اجزای پردازشی خارجی، اندازه‌گیری کند. این پردازنده زیستی اندازه‌ای بسیار کوچک دارد، به طوری که اگر تمام اجزای یادشده جداگانه در کنار هم قرار می‌گرفتند، حجمی در حدود 4 برابر حجم این پردازنده اشغال می‌شد؛ از این رو، پردازنده زیستی برای استفاده در دیوایس‌های پوشیدنی کوچک بسیار ایده‌آل است.

شاید در گذشته توانایی گجت‌ها در اندازه‌گیری ضربان قلب کافی و قانع‌کننده بوده باشد، ولی امروزه انتظار می‌رود محصولات پوشیدنی توانایی اندازه‌گیری انواع داده‌های مربوط به تناسب اندام را داشته باشند. برای نیل به این هدف، همان طور که ذکر شد، سامسونگ 5 نوع بلاک دریافت دیتای آنالوگ یا در اصطلاح AFE را در تراشه جدید خود تعبیه کرده که عبارتند از: تحلیلگر امپدانس بیوالکتریک (BIA)، ابزار نوری سنجش تغییر سایز ارگان‌ها (photoplethysmogram یا PPG)، نوار قلبی (ECG)، دمای بدن و پاسخ گالوانیکی پوست (GSR). به لطف موارد ذکر شده، پردازنده زیستی سامسونگ می‌تواند میزان چربی بدن، توده عضلانیِ اسکلتی، ضربان قلب، ریتم قلب، دمای پوست و سطح استرس را اندازه‌گیری نماید. (توجه داشته باشید که ضربان قلب به تعداد دفعاتی که قلب در یک دقیقه می‌تپد اطلاق می‌شود ولی منظور از اصطلاح ریتم قلب، الگوی ضربان قلب است که می‌تواند منظم، نامنظم، سریع یا کند باشد.) به‌علاوه، ترکیب‌های مختلف از این داده‌های تناسب اندام می‌تواند برای انواع مختلفی از کاربردهای جدید در نظر گرفته شود. برای درک بهتر کارایی این پردازنده می‌توانیم آن را با ساعت‌های هوشمندی نظیر Gear S2 (محصول سامسونگ) و اپل‌واچ مقایسه کنیم که تنها ضربان قلب را اندازه می‌گیرند.

ساعت هوشمند Gear S2

سامسونگ -- که تولید انبوه پردازنده زیستی را در دسامبر 2015 آغاز نموده -- قول داده است که در نیمه نخست سال 2016 شاهد استفاده از این پردازنده در دیوایسی جدید باشیم، که احتمال می‌رود ساعت هوشمند بعدی سامسونگ (پس از Gear S2) اولین گزینه برای به کار گرفتن این تراشه باشد. گفتنی است یکی دیگر از سناریوهای احتمالی آن است که سامسونگ قصد ندارد این تراشه را منحصرا در محصولات خود به کار ببرد، بلکه سود حقیقی در این زمینه از راه صدور لایسنس به دیگر سازندگان حاصل خواهد شد.

اقدام اخیر سامسونگ در تولید پردازنده زیستی زمانی رخ می‌دهد که دیگر کمپانی‌های تکنولوژی نیز مشغول توسعه و فروش محصولات پوشیدنی خود -- اعم از ساعت‌های هوشمند -- هستند که امکانات متنوعی را در رابطه با وضعیت سلامت فرد در اختیار وی قرار می‌دهند. از سویی دیگر برخی شرکت‌ها در تلاشند تا با عرضه محصولات پیشرفته‌ای که توانایی تشخیص بیماری‌های جدی‌تر را دارند، به بازاری ورود کنند که به قول مؤسسه تحقیقاتی Soreon Reseach ارزش آن در سال 2020 به چیزی بیش از 41 میلیارد دلار خواهد رسید.