واحد خبر mobile.ir : هم‌زمان با عرضه پرچمداران امسال، تکنولوژی دوربین گوشی‌های هوشمند باری دیگر در کانون توجه قرار گرفته است. شرکت Qualcomm نیز با توجه به جو به وجود آمده به یادآوری نقش تراشه‌های خود در پشتیبانی و پیشرفت تکنولوژی‌های عکاسی مخصوصا ترکیب Phase Detection Auto Focus و سیستم‌‌های Laser Auto Focus پرداخته است. تکنولوژی‌هایی که موجب می‌شوند بدون داشتن یک دوربین DSLR و تنها با یک گوشی هوشمند بهترین عکس‌ها را گرفت.

عکاسی با استفاده از دوربین گوشی‌های هوشمند را نمی‌توان به زمان و مکان خاصی محدود کرد چرا که گوشی‌های هوشمند همواره همراه کاربران بوده و در همه وقت و همه جا برای عکاسی از آنها‌ استفاده می‌شود.

دستگاه‌هایی که از برخی پردازنده‌های Qualcomm Snapdragon بهره می‌برند برای پشتیبانی از سیستم‌های فوکوس اتوماتیک با سرعت بالا طراحی شده‌اند. همراه با بالا رفتن سرعت فوکوس طبیعتا سرعت عکس برداری نیز افزایش می‌یابد.

در سیستم‌ فوکوس اتوماتیک سنتی -- که به آن فوکوس کنتراست گفته می‌شود -- به محض باز شدن برنامه عکاسی محاسبات زیادی به منظور دستیابی به بهترین فوکوس انجام می‌گیرد. ابتدا با توجه به برنامه‌ریزی نرم‌افزار عکاسی، لنز دوربین در تمام موقعیت‌های ممکن قرار گرفته و سپس با مقایسه فوکوس‌های متفاوت به دست آمده بهترین آن را انتخاب کرده و لنز دوربین را در موقعیت بهترین فوکوس قرار می‌دهد. با توجه به طریقه انتخاب فوکوس در این روش، عکاسی از اجسام در حال حرکت کار دشواری است.

پردازنده‌های Snapdragon به گونه‌ای مهندسی شده‌اند که امکان کارکرد با سیستم‌های اتوفوکوس پیشرفته‌تری را دارند تا حتی در شرایط بد روشنایی بهترین فوکوس و کیفیت عکس به دست آید. یکی از این سیستم‌های اتوماتیک پیشرفته PDAF) Phase Detection Auto Focus) نام دارد. این تکنولوژی معمولا در دوربین‌های DSLR به کار رفته است. در PDAF از پیکسل‌هایی جفت پوشیده شده روی سنسور تصویر استفاده می‌شود که به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مانند دو چشم انسان عمل کنند. درست مانند چشم چپ و راست انسان که با فاصله از هم قرار گرفته‌اند نحوه قرار گیری این پیکسل‌های جفت شده نیز به همین شکل است. فاصله اندک میان دو پیکسل باعث می‌شود آن‌ها اجسام را با کمی اختلاف ببینند. سپس پردازنده Snapdragon این پیکسل‌ها را خوانده و تفاوت منظر آن‌ها را محاسبه می‌کند تا جهت حرکت لنز را به گونه‌ای بیابد که دقیق‌ترین فوکوس در کم‌ترین زمان ممکن حاصل شود. مسلما تفاوت زیادی میان سرعت و دقت فوکوس با استفاده از این تکنولوژی نسبت به فوکوس کنتراست وجود دارد.

PDAF در محیط‌های با نور کافی بهترین نتایج را حاصل می‌کند اما برای عکاسی در محیط‌های تاریک Laser Auto Focus عملکرد مناسب‌تری دارد. همان طور که از اسم آن پیداست گوشی‌های هوشمندی که از این تکنولوژی در آن‌ها استفاده می‌شود به یک گیرنده و یک فرستنده امواج لیزر مادون قرمز مجهز شده‌اند. هنگامی که دوربین به سمت جسمی قرار می‌گیرد یک سری پالس اشعه لیزر منتشر می‌شود. حال پردازنده Snapdragon با محاسبه زمان برگشت اشعه فاصله قرارگیری جسم از گوشی را تخمین می‌زند. در محیط‌های تاریک با توجه به دشواری دیدن اجسام توسط سنسور تصویر استفاده از Laser Auto Focus موثر است. در گوشی هوشمند LG G3 از این تکنولوژی استفاده شده است.

در فوکوس اتوماتیک ترکیبی Snapdragon این تکنولوژی‌های فوکوس اتوماتیک با الگوریتم‌های هوشمند ساخته شده توسط مهندسین شرکت Qualcomm ترکیب شده‌اند. بنا به ادعای این شرکت، پردازنده ساخته شده می‌تواند با توجه به شرایط روشنایی به صورت هوشمند میان این تکنولوژی‌ها انتخاب کرده و یا از هردوی آن‌ها بهره ببرد.

با توجه به پیاده شدن مستقیم این تکنولوژی بر روی سنسور تصویر، دیگر نیازی به اضافه کردن قسمت‌های سخت‌افزاری و یا استفاده از دو دوربین--مانند برخی گوشی‌های اچ‌تی‌سی-- نخواهد بود.

تاکنون از این تکنولوژی‌های فوکوس اتوماتیک در برخی از دستگاه‌های مجهز به Snapdragon از جمله گوشی‌های هوشمند Lenovo VIBE Shot ،Oppo R7 و LeTV1 Max استفاده شده است. لازم به ذکر است تکنولوژی Laser AF به کار رفته در LG G4 متعلق به خود شرکت LG بوده و در آن از تکنولوژی Qualcomm استفاده نشده است.

هرچند فوکوس اتوماتیک ترکیبی Snapdragon سر و صدای زیادی به راه انداخته است اما سیستم‌های ترکیبی موضوع جدیدی در دنیای گوشی‌های هوشمند نیست چرا که پیش از این در LG G3 از ترکیب فوکوس کانتراست و Laser Focus و همچنین در Samsung Galaxy S5 از ترکیب فوکوس کانتراست و Phase Detection استفاده شده است.