واحد خبر mobile.ir : پس از عرضه نسخه کیت کت و ارائه به‌روز رسانی‌های مختلف برای آن در چند ماه اخیر، زمزمه‌هایی مبنی بر معرفی جدیدترین نسخه اندروید -- ملقب به اندروید ال (Android L) -- از طرف شرکت گوگل به گوش رسید. این موضوع در جریان کنفرانس برنامه‌نویسان گوگل مطرح شد و گوگل با رونمایی از نسخه پیش‌نمایش اندروید ال، از عرضه قریب‌الوقوع این محصول جدید خبر داد. از ویژگی‌های این نسخه می‌توان به بهبود قسمت اعلانات (notifications)، افزایش امکانات امنیتی، رابط کاربری متحول شده و افزایش عمر باتری اشاره کرد. در ادامه قصد داریم به ویژگی افزایش عمر باتری در اندروید‌ ال بپردازیم.

همواره شاهد آن بوده‌ایم که در هنگام انتخاب یک تلفن همراه هوشمند، عمر باتری عاملی تاثیرگذار بود‌ه است. از‌این‌رو گوگل در عرضه نسخه آتی اندروید (اندروید ال)، بهبود عمر باتری را یکی از اهداف کلیدی خود قرار داده است.

پس از عرضه هر نسخه از اندروید، گوگل با انجام یک پروژه سعی در پی بردن به نقطه ضعف آن داشته و خود را ملزم می‌کند تا برای رفع آن از حداکثر ظرفیت سیستم عامل استفاده کند. در اندروید آبنبات ژله‌ای (Jelly Bean) پروژه باتر (ProjectButter) را داشتیم که تلاشی همه‌جانبه بود تا بتوان انیمیشن‌های واسط کاربری را با سرعت 60 فریم در ثانیه اجرا کرد. در اندروید کیت‌کت (Kit Kat) نظاره‌گر پروژه اسولت (Project Svelte) بودیم که سعی داشت سیستم عامل را تنها با 512 مگابایت رم اجرا کند. اکنون، در آستانه عرضه اندروید ال، با پروژه ولتا (Project Volta) روبرو هستیم که سعی در افزایش عمر باتری در دستگاه‌های اندرویدی دارد.

گوگل پس از انجام چند آزمایش دریافت که انرژی لازم برای روشن نگه داشتن دستگاه به مدت 1 ثانیه، معادل انرژی مورد نیاز برای فعالیت دستگاه در حالت آماده‌به‌کار به مدت 2 دقیقه است. البته روشن نگه داشتن تنها به معنی روشن کردن صفحه نمایش نیست، بلکه مستلزم آن است که یک اپلیکیشن با به کار‌گیری پردازنده و مودم، به‌روز‌رسانی‌ها را چک کند. برای جلوگیری از این هدر‌رفت باتری، در اندروید ال، از یک رابط برنامه نویسی کاربردی (API) به نام "زمان‌بند کار‌ها" (JobScheduler) استفاده شده است که به سیستم عامل این اختیار را می‌دهد تا درخواست‌های غیر‌ضروری برای اپلیکیشن‌ها -- مانند پاکسازی پایگاه داده‌ها و آپلود کردن تاریخچه عملکرد -- را در یک جا جمع‌آوری و سپس اجرا کند. به‌علاوه، سیستم عامل در زمانی که امکان اتصال به شبکه وجود ندارد، دستگاه را برای انجام عملیات شبکه‌ای روشن نگه نمی‌دارد.

همچنین گوگل موفق به بهبود ابزار آمارگیری مصرف باتری -- به نام "تاریخ‌نگار باتری" (Battery Historian) -- شده است. این ابزار قابلیت‌های جدیدی در ردیابی مصرف باتری داشته، و این امکان را فراهم کرد تا بتوان تمام داده‌ها را در یک چارتِ زیبا مجسم کرد. در ‌نتیجه گوگل با در اختیار داشتن تحلیلی جامع، موفق شد به مواردی که مصرف باتری بیشتری داشته پی ببرد و سرانجام با اعمال یک سری اصلاحات در سیستم عامل، به عمر باتری اضافه کند.

نکته شایان ذکر دیگر، استفاده گوگل از ران‌تایم ART به جای Dalvik بوده است. ART یک ماشین مجازی سریع بوده و به جای کامپایل نمودن اپلیکیشن‌ها پیش از هر بار اجرا، تنها یک‌بار این کار را انجام می‌دهد. در‌مجموع ART سریع‌تر و کارآمدتر از Dalvik بوده و این به معنای صرف زمان کمتر برای پردازش و نهایتا مصرف باتری کمتر است.

این تمهیدات روی کاغذ عالی به نظر می‌رسند، اما آیا به‌راستی می‌توان به کارکرد عملی پروژه ولتا اعتماد کرد؟ برای پاسخ به این سؤال، سایت Ars Technica تصمیم به انجام یک تست باتری گرفت. به گفته این سایت، سعی شده است تا این تست بر اصول علمی استوار باشد و به منظور حذف هرگونه واریانس، این تست تنها بر روی یک دستگاه انجام شده است. بدین شکل که ابتدا یک دستگاه نکسوس 5 به اندروید 4.4.4 (آخرین نسخه کیت کت) فلش شد و پس از ثبت نام و ورود به دستگاه، اپلیکیشن‌ها به‌روز‌رسانی شده و پس از شارژ کردن دستگاه، تست باتری گرفته شد (اجرای اول). سپس همان دستگاه به اندروید ال فلش شده و پس از طی مراحل مشابه، همان تست قبلی انجام شد (اجرای دوم). در تمام طول تست، صفحه نمایش روشن مانده و هر 15 ثانیه به طور خودکار از طریق وای‌فای یک صفحه اینترنتی باز می‌شد. این کار تا زمانی‌که باتری تمام شد ادامه یافت. در هر اجرا نیز روشنایی صفحه نمایش با استفاده از یک colorimeter بر روی میزان 200 cd/m2 تنظیم گردید.

نتیجه تست نشان داد که باتری نکسوس 5 با اجرای اندروید ال 471 دقیقه و با جرای کیت کت 345 دقیقه دوام آورد. این نتیجه حاکی از آن است که در مصرف باتری 36 درصد صرفه‌جویی صورت گرفته است. این تست بر روی یک گوشی کار‌کرده که به طور متناوب از آن استفاده شده بود انجام شد، بنابراین ارقام نهایی الزاما نمی‌تواند نشان‌دهنده قابلیت بالقوه اندروید ال بر روی یک دستگاه نو باشد.

نکته قابل تامل در این تست این است که قابلیت بهینه‌ساز باتری (Battery Saver) که در اندروید ال در نظر گرفته شده است، در این تست غیرفعال شده بود. سازوکار بهینه ساز باتری در اندروید ال بدین شکل است که به محض اینکه میزان باتری به 15درصد می‌رسد، سیستم‌عامل با پایین آوردن نور صفحه نمایش و از بین بردن تمامی داده‌ها در پس‌زمینه، مصرف باتری را به شدت کاهش می‌دهد. این بدان معناست که با به کار‌گیری بهینه‌ساز باتری در اندروید ال، می‌توانید حتی بیشتر از 36 درصد در مصرف باتری صرفه‌جویی کنید.

با این اوصاف هنوز برای ارزیابی کلی اندروید‌ ال در ابتدای راه قرار داریم و این تنها نگاهی اجمالی به کاهش مصرف باتری در این اندروید بود. درست است که نسخه کنونی اندروید‌ ال تنها یک نسخه پیش نمایش برنامه نویسان به شمار می‌رود، اما گوگل موفق شده است در همین نسخه به اهداف کلیدی خود -- از جمله افزایش عمر باتری --  نایل آید و از نسخه‌های قبلی فاصله بگیرد. با این وجود هنوز هم کاستی‌هایی به چشم می‌خورد. به عنوان مثال تعدادی از قابلیت‌های صرفه جویی در مصرف باتری در اندروید‌ ال -- نظیر JobScheduler -- باید از طرف اپلیکیشن‌ها پشتیبانی شوند. پس به احتمال زیاد نه تنها در سیستم‌عامل، بلکه در مجموعه اپلیکیشن‌های گوگل نیز جای پیشرفت وجود دارد. در‌مجموع به نظر می‌رسد گوگل در مسیر مناسبی قدم نهاده باشد و تا زمانی که نسخه نهایی اندروید‌ ال عرضه شود، این کاستی‌ها نیز برطرف خواهد شد.